Proces pielęgnacji zapalenia płuc

Zapalenie płuc to choroba charakteryzująca się uszkodzeniem tkanki płucnej. Istnieje kilka rodzajów zapalenia płuc, ale wszystkie wymagają zintegrowanego podejścia do leczenia. Niezbędne leki i zabiegi fizjoterapeutyczne przepisuje lekarz. Personel pielęgniarski monitoruje recepty lekarskie i zapewnia pacjentowi najlepsze warunki do powrotu do zdrowia.

Przypadki wymagające interwencji personelu pielęgniarskiego

Najczęściej zapalenie płuc wymaga hospitalizacji pacjenta. Ale w niektórych przypadkach, gdy choroba jest łagodna, leczenie można przeprowadzić w domu. Następnie musisz regularnie odwiedzać pacjenta przez pielęgniarkę. Ta opcja jest dopuszczalna dla nastolatków i dorosłych. Oprócz wieku i ciężkości choroby ważny jest ogólny stan zdrowia i obecność chorób współistniejących. Leczenie pod nadzorem pielęgniarki jest wskazane w następujących przypadkach zapalenia płuc:

• ogniskowa - jeśli opieki nie można zorganizować w domu lub u małych dzieci;
• krupowy lub płatowy - zapalenie obejmuje cały płat płucny, podczas gdy pacjent jest w ciężkim stanie;
• śródmiąższowe - zapalenie prowadzi do niewydolności oddechowej.

Etapy opieki pielęgniarskiej nad zapaleniem płuc

Proces pielęgnacji zapalenia płuc jest wykonywany etapami. To jedyny sposób, aby zapewnić jak najdokładniejszą opiekę nad zdrowiem pacjenta.

Historia bierze

Pierwszym etapem jest zebranie informacji o zapaleniu płuc pacjenta. Ustalone cechy choroby, czas jej trwania, leki, które zostały użyte do leczenia. Siostra przeprowadza badanie i wstępne badanie pacjenta: mierzy temperaturę ciała i ciśnienie, wykonuje uderzenia i osłuchiwanie układu oddechowego. Następujące objawy są alarmujące:

• gorączka i dreszcze;
• kaszel;
• brązowa plwocina;
• duszność, ból za mostkiem, kołatanie serca;
• bladość skóry, niebieski trójkąt nosowo-wargowy;
• letarg, utrata apetytu;
• oddychanie jest płytkie i jęczy, mogą być wilgotne rzędy;
• dodatkowe mięśnie biorą udział w ruchach oddechowych.

Do obowiązków siostry należy również zapisanie wyników poprzedniego badania: badanie krwi (ESR, liczba limfocytów) i zdjęcie rentgenowskie płuc (zwróć uwagę, która część jest dotknięta).

Ocena stanu

Na podstawie zebranych danych pielęgniarka ocenia stan pacjenta: identyfikuje problemy pacjenta i ich możliwe przyczyny. To determinuje jego dalsze działania. Zapalenie płuc może powodować następujące problemy u pacjenta:

• zatrucie ciała - wyraża się gorączką, zawrotami głowy, osłabieniem, niestrawnością;
• rozwój niewydolności oddechowej - tachykardia, duszność, ból w klatce piersiowej;
• Zaburzenia neurologiczne - zaburzenia snu, lęk spowodowany czasową niepełnosprawnością i brak jasnego zrozumienia choroby.

Jeśli nie zwracasz wystarczającej uwagi na istniejące problemy, mogą one prowadzić do poważniejszych powikłań: ostrej niewydolności sercowo-naczyniowej i oddechowej, przewlekłej postaci choroby.

Na podstawie wyników analizy pielęgniarka sporządza plan opieki nad pacjentem. Podczas manipulacji medycznych ocenia ich skuteczność i, jeśli to konieczne, koryguje plan leczenia.

Przygotowanie i wdrożenie planu leczenia

Na podstawie danych uzyskanych po pierwszych dwóch etapach siostra sporządza szczegółowy plan interwencji. Jego ogólnym celem jest poprawa stanu pacjenta i zapobieganie rozwojowi komplikacji. Konkretne cele zależą od problemów pacjenta. Może to być:

• ulga z duszności, ból w klatce piersiowej;
• normalizacja temperatury ciała;
• zakwestionować produktywny kaszel.

Dla każdej pozycji w planie wskazane są metody jej realizacji i ramy czasowe osiągnięć. Pielęgniarka ocenia stan pacjenta w czasie. Monitoruje zewnętrzne objawy choroby, wyniki badań, charakter przebiegu zapalenia płuc. W razie potrzeby pielęgniarka zwraca uwagę lekarza prowadzącego na zmiany stanu zdrowia pacjenta.

Ocena skuteczności terapii

Jeśli leczenie zostanie wybrane prawidłowo, a siostra zapewni odpowiednią opiekę pacjentowi, powrót do zdrowia następuje po 2 tygodniach. Jeśli tak się nie stanie, wymagana jest regulacja planu leczenia zapalenia płuc. Leki są wybierane przez lekarza, a pielęgniarka może jedynie zmienić dietę i aktywność pacjenta.

Po wypisie osoba powinna być monitorowana przez terapeutę w społeczności, aby uniknąć nawrotu choroby. Przywrócenie ciała po zapaleniu płuc następuje w ciągu roku. W szpitalu pielęgniarka wyjaśnia pacjentowi, że po wypisie potrzebuje dobrego odżywiania, umiarkowanej aktywności fizycznej, odmowy złych nawyków i przestrzegania zasad pracy i odpoczynku. Jeśli dziecko chorowało na zapalenie płuc, rodzice i miejscowy pediatra powinni zadbać o cechy jego powrotu do zdrowia po chorobie.

Główne obowiązki personelu pielęgniarskiego w zakresie zapalenia płuc

Siostra jest odpowiedzialna za monitorowanie schematu dziennego pacjenta, higieny, leków, wykonywania zabiegów fizjoterapii, zmiany stanu podczas leczenia i aktywnego odwiedzania pacjenta przez lekarza.

Siostra zapewnia, że ​​pacjent jest w sprzyjających warunkach. Sala szpitalna powinna być regularnie wentylowana. Konieczne jest, aby powietrze było ciepłe, ale wilgotne i świeże. Pacjenci z zapaleniem płuc powinni obserwować odpoczynek w łóżku. Pielęgniarka powinna nauczyć pacjenta rozluźnienia mięśni i odpoczynku. Jeśli dana osoba jest w ciężkim stanie i nie może samodzielnie zmienić pozycji ciała, to jest to odpowiedzialność personelu medycznego. U pacjentów z zapaleniem płuc głowa powinna być w stanie podwyższonym. Pielęgniarka osiąga to, regulując łóżko lub umieszczając poduszki.

Opieka pielęgniarska obejmuje zapewnienie higieny pacjenta. Każdego dnia siostra jest myta ciepłą wodą i myje się po toalecie. Utrzymuje również pościel i ubrania pacjenta w czystości. Aby pacjent nie miał zapalenia w jamie ustnej, jest on przetwarzany za pomocą słabego roztworu sody. Z pojawieniem się opryszczkowych wykwitów na ustach lub w nosie, należy stosować maść cynkową.

Procedury medyczne wykonywane przez siostrę z zapaleniem płuc obejmują:

1. Zastrzyki, infuzje.
2. Działania na gorączkę - pocieranie zimną wodą, obfity ciepły napój, chłodne powietrze w pokoju.
3. Drenaż postawy w przypadkach, gdy plwocina nie porusza się dobrze.
4. Oczyszczanie ust pacjenta z plwociny, jeśli nie może tego zrobić samodzielnie.
5. Ustawianie lewatywy na zaparcia, łączenie z pisuarem.
6. Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza: tynki musztardowe, banki, okłady.

Ponadto pielęgniarka zapewnia, że ​​pacjent przyjmuje leki przepisane przez lekarza: antybiotyki, środki mukolityczne, leki przeciwgorączkowe, przeciwzapalne i inne. W przypadku nieprawidłowości w układzie sercowo-naczyniowym możliwe są wstrzyknięcia glikozydów nasercowych i glikokortykosteroidów.

W celu wyzdrowienia pacjent musi przestrzegać diety. Siostra zapewnia, że ​​pacjent pije wystarczającą ilość płynu - do 3 litrów dziennie. Może to być czysta woda, naturalny sok, sok, herbata z cytryną, bulionowe biodra. Musisz jeść często, ale stopniowo. Preferowane są bulion, gotowane mięso z kurczaka, ryby, warzywa, produkty mleczne. Jeśli pacjent nie ma apetytu, ilość pokarmu można zmniejszyć, zwiększając objętość płynu.

Ważnym miejscem w leczeniu zapalenia płuc jest gimnastyka oddechowa. Siostra uczy pacjenta specjalnych ćwiczeń i kontroluje ich realizację. Gimnastyka powinna być ćwiczona dwa razy dziennie. Gdy pacjent odzyskuje siły, zwiększa aktywność fizyczną: ćwiczenia i fizykoterapię.

Pomoc pielęgniarska jest niezbędna dla pacjentów obłożnie chorych. Ale pacjenci, którzy są w stanie zadbać o siebie, potrzebują opieki pielęgniarskiej. Pod kontrolą lekarzy choroba jest znacznie szybsza i łatwiejsza.

Proces pielęgnacji zapalenia płuc

Wprowadzenie 3
1. Klasyfikacja zapalenia płuc ………………………………………………….4
2. Mikrobiologia zapalenia płuc. 5
3. Krupowe zapalenie płuc. 7
4. Leczenie. 9
5. Ogniskowe zapalenie płuc. 11
6. Obserwacja lekarska ……………………………………………………. 13
Wniosek 15
Literatura. 16

Wprowadzenie
Zapalenie płuc jest jedną z najczęstszych chorób człowieka. Dla niektórych, zwłaszcza w dzieciństwie, jest to po prostu jakaś kara, dla innych rzadkość; jeszcze inni, niestety, nie ma wielu, sami nie mieli zapalenia płuc, ale mieli dość tych, którzy wyzdrowiali od swoich krewnych.
Układ oddechowy w ogóle, a płuca w szczególności są bardzo podatne na choroby zakaźne. Przy całej różnorodności sposobów infekcji przenoszenie drogą powietrzną jest najbardziej powszechne. Nic dziwnego, że górne drogi oddechowe są awangardą w walce z wieloma wirusami i bakteriami. W pewnych warunkach - słabość odporności, wysoka aktywność drobnoustroju, naruszenie składu jakościowego wdychanego powietrza itp. - proces zakaźny nie jest zlokalizowany tylko w górnych drogach oddechowych (nosogardzieli, krtani, tchawicy), ale rozprzestrzenia się w dół. Czasami proces kończy się zapaleniem błony śluzowej oskrzeli, ale dość często nie ogranicza się do tego. Zapalenie tkanki płuc występuje bezpośrednio - jest to zapalenie płuc.
Praktycznie każdy drobnoustrój może powodować rozwój zapalenia płuc. Co dokładnie - zależy od wielu czynników. Od wieku pacjenta, od miejsca, w którym występuje zapalenie płuc - w domu lub w szpitalu, w szpitalu, a następnie w jakim dziale - niektóre drobnoustroje w chirurgii, inne w terapii. Ogromną rolę odgrywa ogólny stan zdrowia organizmu, aw szczególności stan odporności.
Czynnikami predysponującymi do rozwoju zapalenia płuc są różne czynniki chemiczne i fizyczne, które zmniejszają mechanizmy obronne organizmu (nadmierne chłodzenie, upośledzenie funkcji oskrzeli, infekcje wirusowe dróg oddechowych, alkohol, uraz, niedotlenienie, niedożywienie).

1. Klasyfikacja zapalenia płuc
Zgodnie z umową międzynarodową do klasyfikacji wprowadza się dodatkowe cechy zapalenia płuc:
1 - nabyte przez społeczność (podstawową);
- szpitalne zapalenie płuc;
- zapalenie płuc u pacjentów z niedoborem odporności.
2 - według etiologii: pneumokoki, gronkowce itp.
3 - według lokalizacji (lobar, segmental, focal).
4 - w przypadku powikłań (zapalenie opłucnej, ropień, zakaźny wstrząs toksyczny)
5 - grawitacyjnie.
W zależności od warunków występowania choroby zapalenie płuc dzieli się na dwie duże grupy: zapalenie płuc nabyte w społeczności i szpitalne (szpitalne).
Oddzielnie zapalenie płuc jest izolowane u pacjentów z ciężkimi wadami układu odpornościowego i aspiracyjnym zapaleniem płuc.
Takie podejście jest uzasadnione przez różne czynniki sprawcze zapalenia płuc i różne podejścia do wyboru antybiotykoterapii. Pozaszpitalne zapalenie płuc można warunkowo podzielić na 3 grupy:
1. Zapalenie płuc, które nie wymaga hospitalizacji.
Ta grupa pacjentów jest najliczniejsza, stanowi do 80% wszystkich pacjentów z zapaleniem płuc; ci pacjenci mają łagodne zapalenie płuc i mogą otrzymywać leczenie w warunkach ambulatoryjnych, śmiertelność nie przekracza 15%.
2. Zapalenie płuc wymagające hospitalizacji pacjentów w szpitalu.
Ta grupa stanowi około 20% całego zapalenia płuc, pacjenci z zapaleniem płuc mają choroby przewlekłe w tle i wyraźne objawy kliniczne, ryzyko śmiertelności hospitalizowanych pacjentów sięga 12%.
3. Zapalenie płuc wymagające hospitalizacji pacjentów na oddziale intensywnej terapii.
Tacy pacjenci są zdefiniowani jako pacjenci z ciężkim pozaszpitalnym zapaleniem płuc. Śmiertelność w ciężkim zapaleniu płuc wynosi około 40%.
2. Mikrobiologia zapalenia płuc
Mikrobiologiczna identyfikacja patogenu jest możliwa tylko w
40 - 60% wszystkich przypadków zapalenia płuc.
Streptococcus pneumoniae jest główną przyczyną pozaszpitalnego zapalenia płuc u pacjentów z łagodnym i ciężkim zapaleniem płuc (około 20%).
Wśród pacjentów z zapaleniem płuc z bakteriemią S. pneumoniae stanowi do dwóch trzecich wszystkich przyczyn choroby. Drugie miejsce wśród przyczyn pozaszpitalnego zapalenia płuc zajmują nietypowe mikroorganizmy. Wraz ze znanymi pneumotropowymi czynnikami zakaźnymi pojawiły się nowe (Legionella spp. „Chlamydia pneurnoniae, zakażenia oportunistyczne itp.).
Wśród powszechnego (pozaszpitalnego) zapalenia płuc wskazane jest wyróżnienie dwóch podtypów powszechnego zapalenia płuc u osób poniżej 65 roku życia i częstego zapalenia płuc u osób powyżej 65 roku życia, często na tle takich chorób towarzyszących, jak przewlekła obturacyjna choroba płuc, cukrzyca itp. Struktura etiologiczna wspólnego zapalenia płuc u osób młodszych 65 lat przedstawia poniższa lista patogenów: Streptococcus pneumoniae 8,5-36,0% Haemophilus influenzae 10,0-12,0% Mycoplasma pneumoniae 2,0-18,0% Chlamydia pneumoniae 6,0-11,0% Brak czynnika sprawczego 30-50,0% W przeciwieństwie do tego U osób w starszym wieku niż 65 lat, i / lub pacjentów cierpiących z powodu chorób współistniejących (przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, cukrzycy) wspólne płuc jest inna konstrukcja etiologicznego. Wraz ze Streptococcus pneunnoniae i Haemophilus influenzae, tlenowe drobnoustroje gram-ujemne (Klebsiella spp., Enterobacter spp., Escherichia coli, Proteus spp., Serratia spp.) I Staphylococcus aureus; Znacznie rzadziej występuje powszechne zapalenie płuc w starszych grupach wiekowych związane z zakażeniem Moraxella catarrtialis i Legionella spp.
Etiologia szpitalnego (szpitalnego) zapalenia płuc znacznie różni się od etiologii powszechnego zapalenia płuc. Pacjenci osłabieni przez chorobę podstawową, która była przyczyną hospitalizacji, interwencji chirurgicznych itp. zakażone tzw. mikroflorą szpitalną, niską chorobotwórczą dla układu oddechowego zdrowych osób. W etiologii szpitalnego (szpitalnego) zapalenia płuc dominują drobnoustroje Gram-ujemne i Staphylococcus aureus.
A. Ziarna Gram-dodatnie: Staphylococcus aureus 12,9%
B. Mikroorganizmy Gram-ujemne: Pseudomonas spp. 16,9% Klebsiella spp. 11,6% Enterobacter spp. 9,4% Escherichia coli 6,4% Serratia spp. 5,8% Proteus spp. 4,2%
Etiologia aspiracyjnego zapalenia płuc charakteryzuje się udziałem beztlenowych beztlenowców (Bacteroides fragilis, Bacteroides metaninogenicus, Fusobacterium nucleatum, Peptococcus, itp.) W czystej postaci lub w połączeniu z głównie wspomnianą powyżej florą pałeczek Gram-ujemnych. Mikroorganizmy te zwykle powodują ciężkie i wczesne zniszczenie zaatakowanej tkanki płucnej (ropień, ropień zgorzelinowy).
Zapalenie płuc u osób z ciężkimi zaburzeniami immunologicznymi charakteryzuje się udziałem w etiologii zmian płucnych zakażenia wirusem cytomegalii, Pneumocystis carinii, grzybów patogennych, a także mycobacterium tuberculosis, wraz z innymi czynnikami mikrobiologicznymi występującymi w zapaleniu płuc innych pozycji.

3. Krupowe zapalenie płuc
Krupowe (płatowe) zapalenie płuc. Wnikając w obszary tkanki płucnej, mikroorganizmy uwalniają toksyny, które naruszają przepuszczalność naczyń. W pęcherzykach płucnych dochodzi do eksplozji fibryny i krwinek.
Obraz kliniczny.
Początek choroby jest zwykle ostry. Występuje ogólne złe samopoczucie, silny ból głowy, często - dreszcze, wzrost temperatury ciała do dużej liczby (stała gorączka).
W klatce piersiowej występują bóle, które nasilają się przez kaszel i głęboki oddech. Pojawia się suchy kaszel, później - z oddzieleniem niewielkiej ilości lepkiego, rdzawego koloru śluzowej plwociny, duszności.
Już pierwszego dnia można zaznaczać przekrwienie policzków, a po dotkniętej stronie często dochodzi do erupcji typu opryszczki.
Perkusja płuc ujawnia tępy lub matowy dźwięk perkusji. Podczas osłuchiwania oddech jest początkowo osłabiony, słychać trzeszczenie, a następnie staje się oskrzelowy. Rozproszone suche i mokre rzędy mogą być słyszane na etapie autoryzacji. Gdy proces zapalny rozprzestrzenia się do opłucnej, słychać szum opłucnowy.
Leukocytozę neutrofilową obserwuje się we krwi, ESR jest zwykle zwiększony. W badaniach moczu podczas okresu gorączkowego odnotowuje się umiarkowany białkomocz, cylindrurię, izolowane krwinki czerwone.
Na zdjęciu rentgenowskim - jednorodne (jednorodne) ciemnienie płata lub odcinka płuca. Rzadko radiografia klatki piersiowej u pacjentów z zapaleniem płuc może dawać wyniki fałszywie ujemne: z odwodnieniem pacjentów, neutropenią, pneumocystycznym zapaleniem płuc i we wczesnych stadiach choroby (do 24 godzin od początku choroby).
W trudnych przypadkach możliwa jest tomografia komputerowa klatki piersiowej, ponieważ ta metoda jest bardziej czuła.
Rozwiązanie zmian radiologicznych w zapaleniu płuc zwykle pozostaje w tyle za poprawą obrazu klinicznego. Poprawa obrazu rentgenowskiego występuje wolniej u pacjentów w podeszłym wieku, u palaczy
Ze względu na to, że cały płat płuc jest wyłączony z oddychania i rozwija się niedotlenienie, cierpią wszystkie systemy organizmu.
Pojawiają się objawy: tachykardia, głuchota serca, języka, suchość błony śluzowej jamy ustnej, warg, zaparcia, skąpomocz.
W sprzyjających warunkach kryzys pojawia się w 7-8 dniu choroby. W tym okresie może wystąpić ostra niewydolność serca, spadek ciśnienia krwi.
Powinien być gotowy kordiamina, kamfora, kofeina, adrenalina, aby zwiększyć ciśnienie krwi, a także tlen. Po kryzysie stan pacjenta zaczyna się poprawiać.
W 2. lub 3. dniu od rozpoczęcia terapii antybiotykowej temperatura ciała może się zmniejszyć. Przy korzystnym kursie resorpcja wysięku kończy się pod koniec 3-4 tygodnia. Jednak może wystąpić przedłużony przebieg z niepełną resorpcją, tworzenie ognisk pneumosklerozy.
Powikłania: ostry niedobór sercowo-naczyniowy; zakaźny wstrząs toksyczny; wysiękowe zapalenie opłucnej; zapalenie osierdzia; ropień płuc; niewydolność oddechowa.

4. Leczenie
Etiotropowa terapia zapalenia płuc powinna rozpocząć się natychmiast po postawieniu diagnozy na podstawie empirycznych wyobrażeń o najbardziej prawdopodobnym patogenie, ponieważ badanie bakteriologiczne plwociny wymaga cennego czasu (co najmniej dwa dni)
Do niedawna w leczeniu powszechnego (nabytego w społecznościach) zapalenia płuc najpopularniejsze były penicyliny, benzylopenicylina i ampicylina. Nieco później pojawiła się augmentina (amoksycylina + kwas klawulanowy, który chroni antybiotyk przed enzymatyczną degradacją za pomocą betalaktamazy). Jednak penicyliny obecnie tracą status leku z wyboru w początkowej terapii powszechnego zapalenia płuc, zwłaszcza u osób poniżej 65 lat
W razie potrzeby przepisz leki sercowo-naczyniowe. Główne zasady antybiotykoterapii to wczesne leczenie, uwzględnienie rodzaju patogenu i jego wrażliwości na lek, stosowanie optymalnego i rytmu podawania, zapewnienie niezbędnego stężenia w zmianie chorobowej, wprowadzenie kolejnych 3-4 dni i normalizacja temperatury ciała.
W pozaszpitalnym zapaleniu płuc lekami z wyboru są penicyliny, makrolidy i cefalosporyny. Droga podania i dawka zależy od ciężkości zapalenia płuc.
W szpitalnym zapaleniu płuc penicyliny z kwasem klawulanowym, cefalosporyny 3. generacji, fluorochinolony, aminoglikozydy itp. W leczeniu nieznanej etiologii przepisano leczenie skojarzone (dwóch lub trzech antybiotyków).
W przypadku przewlekłego zapalenia płuc przepisywane są leki immunomodulujące: interferon, nukleinian sodu. Zastosuj hemodez, reopolyglukine, plazmę do walki z zatruciem. Wraz z rozwojem pojawienie się niewydolności oddechowej wymaga motywacji do kaszlu, ewakuacji śluzu i ropy podczas bronchoskopii, wdychania mieszaniny tlenu i powietrza w stosunku 1: 1.
Poprawę drożności oskrzeli osiąga się przez powołanie leków rozszerzających oskrzela (euphyllia), leków wykrztuśnych (mukaltina, bromheksyna, jodek potasu)
Aby przyspieszyć resorpcję procesu zapalnego, poprawić funkcję drenażu, wskazane jest przepisanie leczenia fizjoterapeutycznego: wdychanie alkaliów, leków rozszerzających oskrzela, środków wykrztuśnych, elektroforezy chlorku wapnia, kwasu askorbinowego itp. W razie potrzeby przepisuje się musztardy musztardy. U pacjenta z osłabieniem, zmniejszenie duszności i zaprzestanie kaszlu może być opóźnione. W tym przypadku pielęgniarka uczy pacjenta gimnastyki oddechowej i stara się ją wykonywać dwa razy dziennie.
Zastosowanie kompleksowego leczenia prowadzi w przeważającej większości przypadków do powrotu do zdrowia pacjenta i przywrócenia zdolności do pracy.
Rokowanie jest niekorzystne dla zapalenia płuc w przebiegu grypy z przebiegiem hipertoksycznym, gronkowcowym zapaleniem płuc z ropniem, którego śmiertelność sięga 20-30%.
Skomplikowane formy obejmują zapalenie płuc powikłane zapaleniem opłucnej i (lub) zniszczeniem, a także procesy ogniskowe i drenażowe, w których prawdopodobne jest zniszczenie (erozja granic między ogniskami, hiperleukocytoza, zachowanie gorączki na tle odpowiedniego leczenia). Pneumokokowe zapalenie płuc może być powikłane przez metapneumoniczne zapalenie opłucnej, które ma charakter immunopatologiczny (wysięk surowiczo-włóknisty z niską cytozą, wzrost ESR, 7-9-dniowa gorączka bez zarazków).

5. Ogniskowe zapalenie płuc
Ogniskowa zwana grupą zapalenia płuc, bardzo różna w mechanizmie rozwoju. W przypadku ogniskowego zapalenia proces zapalny przejmuje zraziki lub grupy płatków w jednym lub kilku segmentach. Występuje małe ogniskowe, duże ogniskowe i konfluentne zapalenie płuc. Ogniskowe zapalenie płuc nazywane jest również zapaleniem oskrzeli i płuc, ponieważ proces często zaczyna się od oskrzeli. W przypadku form konfluentnych proces może zajmować segment, kilka segmentów, część lub całość udziału. Jednocześnie oddzielne obszary dotknięte chorobą przeplatają się z obszarami normalnej tkanki płucnej lub z obszarami rozedmy płuc.
Hipostatyczne zastoinowe zapalenie płuc rozwija się w wyniku upośledzenia wentylacji i zastoju w nich z powodu długiego wymuszonego położenia pacjenta na plecach (w przypadku złamań, zawału mięśnia sercowego).
Czynnikami wywołującymi ogniskowe zapalenie płuc są pneumokoki, gronkowce, zapalenie płuc Klebsiella (różdżka Friedlandera).
Etapy procesu patologicznego w ogniskowym zapaleniu płuc: wysięk surowiczy w pęcherzykach płucnych, ognisko zapalne w sekcji ma zróżnicowany obraz. Ogólnie proces zapalny w ogniskowym zapaleniu płuc jest mniej aktywny, a obraz kliniczny ogniskowego zapalenia płuc jest mniej wyraźny niż w krupie.
Obraz kliniczny.
Choroba zaczyna się gwałtownie wraz ze wzrostem temperatury ciała, dreszczami lub stopniowo na tle zjawisk prodromalnych.
Suchy kaszel lub plwocina, ból w klatce piersiowej, ogólne osłabienie, ból głowy.
Flegma może być ropna, śluzowo-ropna lub ropna. Czas trwania gorączki wraz z terminowym rozpoczęciem odpowiedniej terapii antybiotykowej zwykle nie przekracza 3-5 dni. U pacjentów z dużym ogniskowym (zlewającym się) zapaleniem płuc, dusznością, często stwierdza się sinicę wargi.
Podczas osłuchiwania na tle osłabionego ciężkiego oddychania w ograniczonych obszarach, słyszalne są dźwięczne wilgotne rzędy, trzeszczenie, suche rzędy. We krwi zwykle stwierdzono umiarkowaną leukocytozę, ESR często wzrasta (z etiologią bakteryjną).
Na rentgenogramie - centrum zaciemnienia (niejednorodne).
W analizie plwociny - leukocytów.
Leczenie.
Zasadniczo to samo, co w przypadku zapalenia płuc. Poprawa następuje stopniowo, temperatura ciała spada przez kilka dni. W celu zapobiegania przekrwieniu płuc zalecany jest przedłużony schemat ruchowy, tynk gorczyczny. Duże znaczenie przywiązuje się do zapobiegania grypie, zapaleniu oskrzeli.
Zapalenie płuc grypy. W rozwoju zapalenia płuc grypy ważną rolę odgrywa wirus grypy, który głównie atakuje ośrodkowy i obwodowy układ nerwowy, a także naczynia. Dlatego ta forma zapalenia płuc jest z reguły trudna.
Proces zapalny jest głównie zlokalizowany nie w pęcherzykach, ale w śródmiąższowej tkance płuc.
W zapaleniu płuc w przebiegu grypy pacjent cierpi na bolesny kaszel, suchość lub niewielką ilość śluzu z plwociny, czasami zmieszanej z krwią. W przyszłości plwocina staje się śluzowata, ropna lub ropna. Objawy zatrucia (osłabienie, ból głowy, nudności, ból stawów) są wyraźne.
U większości pacjentów notuje się niestabilne, izolowane suche i wilgotne rzędy. Rzadziej słychać trzeszczenie. Ze strony układu sercowo-naczyniowego odnotowuje się tachykardię, tendencję do zmniejszania ciśnienia tętniczego. W przypadku fluoroskopii istnieje jednorodny cień rozciągający się od korzenia płuc do poprzedniego obwodu. Badanie krwi ujawnia leukopenię, neutrofilię z przesunięciem w lewo, monocytozę. Zapalenie płuc w przebiegu grypy jest często powikłane tworzeniem się ropnia, krwotokiem płucnym.
6. Obserwacja lekarska
W eliminacji tak zwanych objawów resztkowych zapalenia płuc (pojedyncze suche rzędy, zwiększony wzorzec płuc itp.), Wartość poliklinik jest wspaniała, których lekarze powinni aktywnie (badanie kliniczne) obserwować tych pacjentów przez okres od 6 miesięcy do jednego roku.
Pacjenci, którzy doświadczyli ostrego zapalenia płuc, są pod nadzorem lekarza terapeuty lub pulmonologa przez 1 rok. Częstotliwość obserwacji i ilość środków rehabilitacyjnych zależą od wieku pacjenta, ciężkości zapalenia płuc i efektów resztkowych, z którymi pacjent został wypisany ze szpitala.
Główna rola w „opiece pooperacyjnej” należy do gimnastyki terapeutycznej, fizjoterapii.
Wykonują masaż klatki piersiowej, ćwiczenia terapeutyczne, terapię witaminową. Z efektami resztkowymi w postaci zapalenia oskrzeli, zwiększonego wzorca płucnego, pogrubienia opłucnej, pokazano fizjoterapię (inhalacje alkaliczne, elektroforeza preparatów jodu lub magnezu); Po zakończeniu leczenia konieczne jest prześwietlenie klatki piersiowej i badanie krwi.
Dzieci mogą uczęszczać do przedszkoli i szkół 2 tygodnie po wyzdrowieniu, ćwiczyć w szkole bez spełniania standardów i brać udział w zawodach 3-4 tygodnie, szczepienia ochronne można prowadzić 2 miesiące po wyzdrowieniu.
Zapobieganie ogranicza się do twardnienia organizmu i zapobiegania ostrym infekcjom wirusowym układu oddechowego.
W celu zapobiegania szpitalnemu zapaleniu płuc, hospitalizacja pacjentów z ostrymi zakażeniami wirusowymi układu oddechowego jest wskazana w pudełkowym oddziale.
Czasami w przypadku długotrwałego ostrego zapalenia płuc, zwłaszcza u wyniszczonych pacjentów, następuje nawrót zapalenia płuc: po normalizacji temperatury i dodatniej dynamice rentgenowskiej ponownie pojawia się gorączka, kaszel pogarsza się, a objawy infiltracji rosną. Takie nawroty można obserwować w zakresie od tygodnia do kilku miesięcy od początku choroby.
W obecności oskrzeli całkowite wyleczenie jest niemożliwe, ale możliwe jest zatrzymanie postępu procesu, aby osiągnąć dłuższe remisje, poprawić funkcjonowanie płuc i układu sercowo-naczyniowego. Wielu naukowców donosiło o odwrotnym rozwoju cylindrycznej oskrzeli dzięki celowanemu leczeniu, jeśli ich powstawanie było związane głównie z poszerzeniem oskrzeli z powodu utraty ich tonu, a nie z destrukcyjnymi zmianami.
Posiłki na zestawie produktów, kalorie powinny być odpowiednie dla wieku. Z ciężkim zatruciem przepisano terapię żywieniową z obniżeniem kalorii, ograniczeniem substancji ekstrakcyjnych, z dokładniejszą obróbką produktów. Do detoksykacji zaleca się dodatkowe picie (5% roztwór glukozy, doustne, borjomi, soki, napoje owocowe).
Rokowanie ostrego zapalenia płuc jest ogólnie korzystne. Wyjątek stanowią pacjenci w podeszłym wieku i starzejący się, pacjenci z przewlekłymi chorobami oskrzeli i płuc, choroby sercowo-naczyniowe i hormonalne, alkoholicy, a także dzieci poniżej 5 roku życia. Osoby te są bardziej narażone na powikłania, które często determinują wynik choroby.

Wniosek
Zapalenie płuc należy do najczęstszych chorób zakaźnych u ludzi. Zachorowalność na pozaszpitalne zapalenie płuc wynosi od 2 do 15 przypadków na 1000 osób i na rok. Wskaźnik ten jest znacznie wyższy u pacjentów w podeszłym wieku: 25-44 przypadków na 1000 osób rocznie u pacjentów w wieku powyżej 70 lat i do 68-110 przypadków na 1000 osób rocznie u pacjentów w podeszłym wieku w domach dla osób niepełnosprawnych, domach opieki.
Zapobieganie zapaleniu płuc obejmuje ogólne środki higieniczne (tryb pracy, jedzenie, wentylacja pomieszczeń, izolacja chorego itp.) I profilaktyka osobista (wychowanie fizyczne, twardnienie, zaprzestanie palenia), eliminacja ognisk zakażenia (przewlekłe zapalenie migdałków, zapalenie zatok itp.)
W zapobieganiu wirusowemu i wirusowo-bakteryjnemu zapaleniu płuc istotne znaczenie ma terminowe wdrożenie środków przeciw epidemii, w tym szczepień przeciw grypie i racjonalne leczenie ostrych chorób układu oddechowego, tchawicy i zapalenia oskrzeli.
Eksperci WHO przewidują wdrożenie tych zaleceń. Tak więc ostre zapalenie płuc jest poważnym testem nie tylko dla pacjenta, ale także dla personelu medycznego, którego pomyślny wynik jest zdeterminowany terminowością diagnozy początku choroby, odpowiednim leczeniem i uważną opieką i opieką nad pacjentem.

1. Kukes V.G., Tsoy A.N. Choroby układu oddechowego. - M; Wiedza, 2001-34s.
2. Podstawy pielęgniarstwa: podręcznik / Weber V.R., Chuvakov G.I., Lapotnikov V.A. i inne - M.: Medicine, 2001.-216s.
3. Podręcznik pulmonologii. Ed. Prof. Putova N.V. - M.: Medycyna 2003-304c.
4. Katalog lekarza ogólnego. W 2 tomach. / Ed. Vorobyova N.S. –M.: Wydawnictwo Eksmo, 2005.- 410с.
5. Smolev E.V. Pielęgniarstwo w terapii. - Rostov nie dotyczy: Phoenix, 2007–115s.

Proces pielęgnacji zapalenia płuc

Etiologia, patogeneza i klasyfikacja zapalenia płuc. Obraz kliniczny, diagnoza, leczenie i zapobieganie chorobie. Rozpoznaj problemy chorego dziecka. Planowanie i realizacja opieki nad pacjentem w szpitalu. Ocena skuteczności opieki pielęgniarskiej.

Wysyłanie dobrej pracy w bazie wiedzy jest proste. Użyj poniższego formularza.

Studenci, doktoranci, młodzi naukowcy, którzy wykorzystują bazę wiedzy w swoich badaniach i pracy, będą ci bardzo wdzięczni.

Wysłany dalej http://www.allbest.ru/

Smoleńska Regionalna Państwowa Instytucja Edukacyjna Zawodowa „Vyazemsky Medical College”

Według dyscypliny: Pielęgniarstwo w pediatrii

Temat: proces pielęgnacji zapalenia płuc

Zapalenie płuc u dzieci jest ostrym procesem zakaźnym i zapalnym o różnej etiologii. Mechanizmy rozwoju choroby są związane z pierwotną zmianą obszarów oddechowych płuc.

Choroba zajmuje pierwsze miejsce w śmiertelności niemowląt (17,5% wszystkich przypadków u niemowląt w wieku 1-5 lat). Każdego roku 1,1-1,4 miliona dzieci umiera, co jest więcej niż z powodu odry, AIDS i malarii łącznie, tylko 30% dzieci, które je otrzymują, otrzymuje niezbędne antybiotyki.

W Stanach Zjednoczonych rocznie 3 miliony pacjentów cierpi na tę chorobę, aw Federacji Rosyjskiej co pięć lat jedna osoba choruje. Podczas diagnozy co piąte przechodzi zapalenie płuc, myląc je z innymi chorobami. Co czwarty pacjent ma przewlekłą chorobę.

Dzięki temu etiologia większości zapalenia płuc pozostaje nieokreślona. Kolejnym problemem, który stale napotyka zarówno praktykujący, jak i badacze, jest brak jednoznacznej klasyfikacji tej choroby. Zapalenie płuc może również działać jako „choroba niezależna” i jako powikłanie zakażeń dolnych dróg oddechowych (przewlekłe obturacyjne zapalenie oskrzeli, rozstrzenie oskrzeli), z zastoinową niewydolnością serca lub na tle różnych postaci niedoboru odporności. Pilność szeregu problemów związanych z diagnozowaniem i leczeniem zapalenia płuc będzie szczególnie wyraźna, jeśli za każdym razem uznamy zapalenie płuc za niezależną chorobę. Dzięki takiemu podejściu, na przykład, okazuje się, że w krajach uprzemysłowionych zapalenie płuc zajmuje 6 miejsce wśród wszystkich przyczyn śmierci i 1 wśród chorób zakaźnych.

Zapalenie płuc charakteryzuje się rozwojem poważnych powikłań. Wśród powikłań, które mogą wystąpić przy zapaleniu płuc, występują powikłania płucne i pozapłucne - przebieg, wynik i możliwe rokowanie choroby w dużej mierze zależy od nich. Zespół obturacyjny, ostra niewydolność oddechowa, ropień i zgorzel płucna, wysiękowe zapalenie opłucnej stają się najczęstszymi powikłaniami płucnymi.

Pozapłucne powikłania zapalenia płuc to ostra niewydolność krążeniowo-oddechowa, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie wsierdzia, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i opon mózgowych, posocznica i zakaźny wstrząs toksyczny, psychoza. Zatem zapalenie płuc jest poważnym testem nie tylko dla pacjentów, ale także dla personelu medycznego, którego pomyślny wynik jest zdeterminowany terminowością diagnozy początku choroby, odpowiednim leczeniem i uważną opieką i opieką nad pacjentem. Dlatego prawidłowy, profesjonalny i terminowo zorganizowany proces pielęgniarski jest konieczny, aby zapobiec powikłaniom iw dużej mierze determinuje bezpieczne rokowanie.

Etiologia i patogeneza

dziecko opieki pielęgniarskiej zapalenie płuc

Zapalenie płuc to przede wszystkim choroba bakteryjna. U dzieci w pierwszej połowie roku przyczyną zapalenia płuc jest najczęściej gronkowiec lub Escherichia coli, rzadziej chlamydia powoduje chorobę. U 90% dzieci w wieku powyżej 1 roku zapalenie płuc jest spowodowane przez pneumokoki, w 5-10% - przez hemofilny pręt. Zapalenie płuc może również powodować paciorkowce, mykoplazmy. Gdy choroba niedoboru odporności u dzieci powoduje piro-ropne bakterie, Klebsiella, Proteus, pneumocysty, grzyby chorobotwórcze. Czynnikiem wyjściowym dla rozwoju zapalenia płuc mogą być różne infekcje wirusowe. Powodują zapalenie górnych dróg oddechowych i zapewniają korzystne warunki dla rozwoju patogenów bakteryjnych. Zapalenie płuc może również rozwinąć się w wyniku narażenia na czynniki niezakaźne: obrażenia klatki piersiowej, substancje toksyczne, czynniki alergiczne, inwazja robaków.

Zakaźne patogeny zapalenia płuc wnikają do płuc przez szlaki bronchogenne, krwiotwórcze lub limfogenne. W przypadku zmniejszenia ochronnej bariery oskrzelowo-płucnej w pęcherzykach rozwija się zapalenie zakaźne, które przez przepuszczalną przegrodę międzypęcherzykową rozprzestrzenia się na inne części tkanki płucnej. W pęcherzykach płucnych powstaje wysięk, który uniemożliwia wymianę tlenu między tkanką płucną a naczyniami krwionośnymi. Rozwija się niewydolność tlenowa i oddechowa oraz skomplikowany przebieg zapalenia płuc, niewydolność serca.

· Bakteryjne (ze wskazaniem patogenu);

· Mikroplazma i riketsja;

· Ze względu na czynniki fizyczne i chemiczne;

Według cech morfologicznych:

· Krupiasty (lobarny, włóknisty);

· Ogniskowe (zrazikowe, oskrzelowe);

Krupowe zapalenie płuc to zapalenie płuc, które charakteryzuje się uszkodzeniem płata płuca lub kilku segmentów. Obserwuje się ją głównie u dzieci w wieku powyżej 3 lat. Rozwój choroby wymaga predysponujących warunków, które zmniejszają obronę organizmu: ostra hipotermia, wysiłek umysłowy, niedożywienie. Wnikając w jeden z obszarów tkanki płucnej, pneumokoki wydzielają toksynę, która rozprzestrzenia się na cały płat płuc. Przepuszczalność naczyń krwionośnych wzrasta, a wydzielina fibryny i krwinek występuje w pęcherzykach płucnych. W przypadku zapalenia płata lobarnego proces patologiczny przechodzi przez kilka etapów. W stadium I - stadium przekrwienia i pływów - zapalenie pęcherzyków płucnych prowadzi do ich ekspansji i pojawienia się w nich wysięku. W stadium II erytrocyty wchodzą do wysięku pęcherzykowego z rozszerzonych naczyń. Powietrze z pęcherzyków jest wypychane. Wypełnione fibryną pęcherzyki płucne nadają wątrobie światło. Ten etap nazywa się czerwonym zapaleniem wątroby. W stadium III leukocyty przeważają w wysięku. Ten etap nosi nazwę szarego mroku. Ostatnim etapem jest etap rozdzielania: fibryna i leukocyty w pęcherzykach są resorbowane i częściowo wypluwane plwociną. Etap I trwa 2-3 dni, II i III (nie można ich rozdzielić, ponieważ procesy czerwonej i szarej hepatalizacji są prawie równoległe) - 3-5 dni. Rozwiązanie następuje w dniach 7-11 dnia choroby.

Ogniskowe zapalenie płuc - ponieważ zapalenie płuc charakteryzuje się uszkodzeniem płatów płuc. Proces patologiczny jako całość przechodzi przez te same etapy, co w przypadku zapalenia płata lobarnego: wysięk surowiczy w pęcherzykach płucnych, etap wątrobowy, rozdzielczość. Jednak w przypadku ogniskowego zapalenia płuc występuje wyraźny cykliczny wzorzec i na ogół proces zapalny jest mniej aktywny. Wyjątkami są tak zwane przerzutowe ogniska ropne w płucach w wyniku wprowadzenia czynnika zakaźnego z jakiegokolwiek obwodowego ropnego ogniska (zapalenie otrzewnej, ropień wątroby, zapalenie kości i szpiku itp.). Obraz kliniczny ogniskowego zapalenia płuc jest mniej wyraźny niż w przypadku lobara. Często, wtórne, ogniskowe zapalenie płuc jest jakby wchłaniane przez chorobę podstawową (grypa, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli).

Śródmiąższowe zapalenie płuc charakteryzuje niewydolność oddechową i postępuje z naciekiem i proliferacją śródmiąższowych (łączna tkanka płuc 0 o ogniskowej lub rozproszonej naturze. Często występuje u dzieci pierwszego roku życia, zwłaszcza w pierwszej połowie roku).

Obraz kliniczny zapalenia płuc

Główne objawy kliniczne zapalenia płuc to:

Objawy płucne zapalenia płuc:

· Wydzielanie plwociny (śluzowe, śluzowo-ropne, „rdzawe” itp.);

· Ból podczas oddychania;

· Lokalne objawy kliniczne (tępy dźwięk uderzeniowy, oddychanie oskrzelowe, trzeszczenie, hałas tarcia opłucnej).

Pozapłucne objawy zapalenia płuc:

· Dreszcze i pocenie się;

· Wysypka skórna, zmiany w błonie śluzowej (zapalenie spojówek);

· Zmiany we krwi obwodowej (leukocytoza, formuła przesunięcia w lewo, toksyczność granulocytów obojętnochłonnych).

Kaszel Jest to charakterystyczny objaw zapalenia płuc. Z reguły kaszel na początku jest suchy, u wielu pacjentów występuje tylko częsty kaszel w pierwszym dniu. Drugiego dnia pojawia się kaszel z trudną śluzową ropną plwociną. Pacjenci z lobarnym zapaleniem płuc (na przykład pneumokokami) często otrzymują „rdzawą” plwocinę, która uzyskuje ten kolor z powodu pojawienia się w nim dużej liczby czerwonych krwinek. Krwioplucie jest rzadszym objawem, ale jego znaczenie prognostyczne zawsze wskazuje na poważne uszkodzenie narządów oddechowych. Pojawienie się krwioplucia w zapaleniu płuc jest związane ze zwiększoną przepuszczalnością naczyń włosowatych i przenikaniem czerwonych krwinek do światła dróg oddechowych. Obecność „zardzewiałej” plwociny wymaga diagnostyki różnicowej z innymi częstymi przyczynami krwioplucia - gruźlicy, raka płuc itp.

Ból w klatce piersiowej. Bóle w klatce piersiowej są najbardziej charakterystyczne dla zapalenia płata lobarnego. Wynikają one z jednoczesnego udziału w patologicznym procesie opłucnej (pleuropneumonia) i dolnych nerwów międzyżebrowych. Nagle pojawia się ból w klatce piersiowej podczas zapalenia płata lobarnego, jest on dość intensywny i wzrasta wraz z kaszlem, oddychaniem. W silnym bólu występuje opóźnienie odpowiadającej połowie klatki piersiowej, dziecko „oszczędza” ją i trzyma ją za rękę. W ogniskowym zapaleniu płuc ból w klatce piersiowej podczas oddychania i kaszlu jest mniej powszechny, znacznie mniej intensywny i może być całkowicie nieobecny.

Zadyszka. Duszność odzwierciedla brak dostarczania tlenu do tkanek organizmu, akumulację dwutlenku węgla i niezdolność do skutecznego usuwania go z organizmu. Duszność jest jedną z wrażliwych percepcji przez osobę z upośledzonym transportem tlenu. Głównymi mechanizmami hipoksemii w zapaleniu płuc są naruszenia równowagi wentylacyjno-perfuzyjnej w płucach oraz rozwój wewnątrzpłucnego przetaczania krwi. Nasilenie duszności zależy od długości zapalenia płuc. W przypadku zapalenia płata lobarnego obserwuje się znaczny wzrost oddychania (mniej niż 2 miesiące - ponad 60 na minutę, w wieku 2-12 miesięcy - ponad 50 miesięcy, od roku do 5 lat - ponad 40 na minutę), blada twarz, wymizerowana, ze skrzydłami nosa obrzękniętymi podczas oddychania. W ciężkim zapaleniu płuc, ostrej niewydolności oddechowej z wyraźną dusznością, możliwa jest sinica.

Gorączka, dreszcze. Zapalenie płuc Lobar zaczyna się ostro, nagle pojawia się intensywny ból w klatce piersiowej, nasilony przez oddychanie, dreszcze i wzrost temperatury ciała do 39 ° C i powyżej. Krzywa temperatury ma zwykle niewielkie wahania rano i wieczorem. Czas trwania wzrostu temperatury ciała zmienia się w zależności od stopnia i nasilenia stanu zapalnego, wieku pacjenta i chorób towarzyszących. Terminowa terapia antybiotykowa znacznie skróciła czas trwania gorączki, temperaturę ciała z odpowiednio przepisaną terapią można zwiększyć tylko o kilka dni. Ogniskowe zapalenie płuc z reguły zaczyna się stopniowo, częściej po wcześniejszej infekcji wirusowej. Wzrost temperatury ciała nie jest nagły i, z reguły, nie jest wyższy niż 38,0-38,5 ° C, czas trwania gorączki wynosi 1-3 dni przy odpowiedniej terapii przeciwbakteryjnej i braku powikłań i wszelkich współistniejących chorób układu oskrzelowo-płucnego. Dreszcze z ogniskowym zapaleniem płuc nie są spójne.

Zespół zatrucia. Zespół zatrucia objawia się ogólnym osłabieniem, poceniem się, utratą apetytu, bólem głowy, w ciężkich przypadkach choroby - dezorientacją, urojeniami. Poważne uszkodzenie układu nerwowego u pacjentów z zapaleniem płuc jest niekorzystnym znakiem prognostycznym. Porażka układu nerwowego występuje w ciężkim zapaleniu płuc i nie jest typowa dla ogniskowego zapalenia płuc. Lobarowskiemu zapaleniu płuc może również towarzyszyć rozwój żółtaczki, która odzwierciedla naruszenie funkcjonalnej zdolności wątroby z powodu ciężkiego zatrucia. W ciężkim zapaleniu płuc typu żółtaczkowego żółtaczka może być spowodowana rozwojem zapalenia wątroby. W rzadkich przypadkach zespół zatrucia może również objawiać się jako krótkotrwała biegunka (w tym przypadku konieczne jest wykluczenie przede wszystkim chorób zakaźnych jelita cienkiego i grubego), białkomoczu i cylindrurii (zwłaszcza na wysokości gorączki).

Diagnostyka laboratoryjna i instrumentalna zapalenia płuc.

1. Kontrola klatki piersiowej. W zapaleniu płuc strona dotknięta chorobą często pozostaje w tyle podczas oddychania od strony zdrowej.

2. Perkusja jest niezbędna do diagnozy zapalenia płuc i lokalizacji dotkniętych obszarów. Podczas perkusji palec jest uderzany w klatkę piersiową w projekcji płuc. Zwykle dźwięk podczas stukania dzwoni jak w kształcie pudełka (z powodu obecności powietrza) podczas zapalenia płuc, dźwięk jest stępiony, skrócony, ponieważ zamiast powietrza wysięk gromadzi się w płucu.

3. Osłuchiwanie (słuchanie płuc) wykonuje się za pomocą specjalnego urządzenia zwanego stethotopedoskopem. Ten prosty instrument składa się z systemu tub plastikowych i membrany, która wzmacnia dźwięk. Zwykle słychać czysty dźwięk płuc, czyli dźwięk normalnego oddychania. Jeśli w płucach występuje proces zapalny, wysięk zakłóca oddychanie i słychać trudności, osłabienie oddechu i różne świszczące oddechy.

4. Badania laboratoryjne:

Całkowita liczba krwinek: wzrost liczby leukocytów - komórek odpowiedzialnych za obecność stanu zapalnego i zwiększenie ESR.

Analiza moczu: wykonywana w celu wykluczenia procesu zakaźnego na poziomie nerek.

Badanie plwociny (mikroskopia zabarwionego preparatu i wysiewu w celu identyfikacji patogenu).

5. Studia instrumentalne:

Radiografia płuc jest najważniejszą metodą diagnostyczną. W początkowym stadium zapalenia płuc (w pierwszych dniach), wykrywa się wzrost wzorca płucnego dotkniętych segmentów, a przezroczystość tkanki płucnej w tych obszarach jest normalna lub nieznacznie zmniejszona. W fazie zagęszczania - intensywne ciemnienie obszarów płuc objętych zapaleniem. W przypadku lobarnego zapalenia płuc, które obejmuje cały płat lub jego większość, cień jest jednorodny, jednorodny i bardziej intensywny w regionach centralnych. W etapie rozdzielania wielkość i intensywność nacieku zapalnego są zmniejszone, stopniowo zanika, struktura tkanki płucnej zostaje przywrócona, jednak korzeń płuc może pozostać wydłużony przez długi czas. W ogniskowym zapaleniu płuc naciek zapalny jest zlokalizowany jako oddzielne ogniska. W trudnych przypadkach pokazano tomografię komputerową.

Leczenie pacjentów z zapaleniem płuc przeprowadza się w szpitalu lub w domu, w zależności od wieku dziecka i ciężkości choroby.

Wskazania do hospitalizacji dzieci z zapaleniem płuc:

· Dzieci pierwszego roku życia;

· Ciężkie postacie choroby, gdy konieczne są intensywne leczenie i intensywna terapia;

· Przedłużony przebieg zapalenia płuc i groźba rozwoju przewlekłej choroby oskrzelowo-płucnej;

· Niekorzystne warunki życia.

Przed końcem okresu gorączkowego choroby zaleca się odpoczynek w łóżku. Organizują optymalne warunki pielęgnacji: zbilansowaną dietę, wystarczającą ilość płynu, wietrzenie pomieszczeń, ostrożną pielęgnację skóry, błony śluzowe i racjonalne ubrania. Optymalna temperatura otoczenia wynosi 18-20 ° C

Wraz z normalizacją temperatury ciała przez 2 - 3 dni, reżim jest rozszerzany - spacery są dozwolone ze stopniowym zwiększaniem ich czasu trwania w zależności od sezonu, począwszy od 10-20 minut.

Żywność dla dzieci - według wieku i we wczesnych dniach choroby - według woli. Ważne jest, aby podlewać dziecko częściej w tym okresie (sok, sok, kompoty, herbata z cytryną). Możesz użyć płynów do ponownego nawodnienia („Oralit”, „Regidron” itp.). Są rozcieńczane w dużej objętości niż wskazano w instrukcji (1,5-2 razy) i podawane w ilości nie większej niż 1/3 całej zużywanej cieczy.

Antybiotykoterapia jest głównym rodzajem leczenia mającego na celu zwalczanie zakażenia wywołującego zapalenie płuc. Preparaty są przepisywane w zależności od wieku dziecka i miejsca wystąpienia choroby (w domu lub w szpitalu). W pozaszpitalnym zapaleniu płuc dzieciom z pierwszych 6 miesięcy życia przepisuje się zabezpieczone penicyliny aktywne przeciwko Escherichia coli i gronkowcom lub połączenie gentamycyny z cefalosporyną. W przypadku nieskuteczności, jak również częstą zmianą lekkich lekarstw z wyboru są makrolidy.

Pacjentom z zapaleniem płuc w wieku 6 miesięcy - 4 lat zazwyczaj przepisuje się benzylopenicylinę lub amoksycylinę i ich analogi (ponieważ w tym wieku dominuje pneumokokowe zapalenie płuc). Jeśli efekt jest nieobecny, ich zastąpienie przez makrolidy (szczególnie w przypadku podejrzenia mykoplazmy lub etiologii gronkowcowej) - gentamycyna z cefalosporyną jest uzasadniona. W ciężkim zapaleniu płuc, jak również u dzieci, które wcześniej otrzymywały leki z tej grupy, przepisuj antybiotyki innych grup, w szczególności ryfampicyna, cefalosporyny II i III generacji.

Droga podania antybiotyku zależy od ciężkości zapalenia płuc i wieku dziecka. Dla starszych dzieci penicyliny podaje się doustnie lub pozajelitowo 2 lub 3 razy dziennie. Lek jest anulowany w ciągu 2-3 dni po normalizacji temperatury ciała i poprawie zdrowia.

Przy umiarkowanym i szczególnie ciężkim przebiegu zapalenia oskrzeli, metoda terapii sekwencyjnej lub krokowej sprawdziła się dobrze. Podczas stosowania tego schematu leczenie rozpoczyna się od pozajelitowego podania antybiotyku. Po osiągnięciu efektu klinicznego (zazwyczaj w ciągu 3-5 dni), gdy leczenie pozajelitowe poprawiło stan pacjenta, możliwe jest przejście na antybiotyk doustny. Taka terapia krok po kroku jest przeprowadzana przez ten sam antybiotyk (na przykład Cefuroksym sodowo pozajelitowo - Asketyna doustnie) lub różne antybiotyki (na przykład Cefotaksym lub Ceftriakson pozajelitowo - Asketyna, Ceftibuten lub cefiksym doustnie).

Jeśli stan dziecka poprawił się podczas terapii, temperatura ciała spadła, objawy zatrucia zniknęły, pojawił się apetyt, dziecko stało się bardziej aktywne, wybór antybiotyku należy uznać za prawidłowy i kontynuować leczenie. Czas trwania leczenia przeciwbakteryjnego wynosi 5-10 dni. Jeśli nie ma efektu, antybiotyk należy zmienić.

Leki przeciwkaszlowe. Ich stosowanie u dzieci wymaga ostrożności i nie zawsze jest konieczne. Jednak leki przeciwkaszlowe są przepisywane jako centralne działanie (Sinekod, glaucyna, okseladin) i działania obwodowe (prenoksdiazyna, lewodropizyna).

Środki mukolityczne i wykrztuśne. Środki mukoaktywne o działaniu bezpośrednim upłynniają śluz z powodu depolimeryzacji makrocząsteczek wydzielniczych w wyniku rozerwania wiązań disiarczkowych. Mają działanie wykrztuśne, sekretomotoryczne, mukolityczne, przeciwkaszlowe i przeciwutleniające, stymulują produkcję środka powierzchniowo czynnego. Głównym lekiem z tej grupy jest acetylocysteina (ACC, fluimucil itp.). Pośrednie mukolityki zmniejszają adhezję wydzielin, depolimeryzowalnych mukoprotein i mukopolisacharydów, które są wydzielane w plwocinie. Mają działanie sekretolityczne, sekretomotoryczne i przeciwkaszlowe. Głównymi lekami z tej grupy są bromheksyna i ambroxol (Lasolvan, Halixol, Amrosan itp.).

W kompleksowym leczeniu dzieci z zapaleniem płuc, terapią wysiłkową i fizjoterapią aparatów głównie w okresie rekonwalescencji. Gimnastyka oddechowa zalecana natychmiast po wyeliminowaniu ostrego okresu w celu zwiększenia obciążenia jako powrotu do zdrowia.

Dzieci przechodzące ostre zapalenie płuc i mające efekty resztkowe, ćwiczenia, masaż w klatce piersiowej w warunkach ambulatoryjnych, masują klatkę piersiową, przepisują kompleks witamin. Termin obserwacji ambulatoryjnej wynosi od 3 miesięcy do 1 roku.

Zapobieganie. Zapobieganie ostremu zapaleniu płuc i nawrotowi choroby ma na celu wzmocnienie dziecka, rozwijanie umiejętności zdrowego stylu życia, stymulowanie lokalnych funkcji ochronnych (masaż, ćwiczenia oddechowe, leczenie sanatoryjne).

Szczególną profilaktykę przeprowadza się przeciwko zakażeniom pneumokokowym i hemofilicznym dodatkowymi szczepieniami.

Etapy procesu pielęgnacji w zapaleniu płuc

Etap 1 Gromadzenie informacji.

- Subiektywne metody badania:

Typowe dolegliwości: hipertermia z dreszczami z krupiastym zapaleniem płuc; utrata apetytu, osłabienie, złe samopoczucie; suchy lub mokry kaszel, zardzewiała plwocina w krupowatym zapaleniu płuc; ból w klatce piersiowej, duszność.

Historia (anamneza) choroby: początek ostrej gorączki.

- Obiektywne metody badania:

Kontrola: zdrowie dziecka jest złamane, ospałe, gorączka; blada skóra, sinica trójkąta nosowo-wargowego; oddychanie to jęczenie, duszność (40 na minutę u dzieci powyżej 2 lat, 60 na minutę u dzieci poniżej 2 lat), udział w oddychaniu mięśni pomocniczych z porywaniem przestrzeni międzyżebrowej, tachykardia. Z perkusją - skrócenie dźwięku płuc; z osłuchiwaniem - osłabiony oddech, obecność wilgotnych rzęs.

Wyniki metod diagnostycznych (z karty ambulatoryjnej lub historii choroby): pełna morfologia krwi: leukocytoza neutrofilowa i zwiększony OB; RTG płuc - obecność nacieku ogniskowego, segmentowego, polisegmentalnego lub zajmującego część lub całość płata.

Etap 2 Rozpoznaj problemy chorego dziecka.

Pacjent z zapaleniem płuc ma upośledzone potrzeby: utrzymywać temperaturę ciała, utrzymywać ogólny stan, oddychać, jeść, spać, odpoczywać, komunikować się.

Istniejące problemy spowodowane intoksykacją: gorączka, złe samopoczucie, osłabienie, ból głowy, utrata apetytu.

Istniejące problemy. ze względu na rozwój niewydolności oddechowej: duszność, udział w oddychaniu mięśni pomocniczych, tachykardia.

Potencjalne problemy: ostra niewydolność oddechowa; ostra niewydolność sercowo-naczyniowa: przewlekły i przewlekły przebieg.

3-4 etapy. Planowanie i realizacja opieki nad pacjentem w szpitalu.

Cel opieki: promowanie gojenia, zapobieganie rozwojowi komplikacji.

Plan opieki pielęgniarskiej nad pacjentem w warunkach leczenia szpitalnego w domu. Pielęgniarka zapewnia:

Organizacja odpoczynku w łóżku przez cały okres gorączki, w celu poprawy samopoczucia i ogólnego stanu.

Catering: mleko i dieta warzywna. W przypadku braku apetytu dzienną objętość pokarmu należy zmniejszyć o 1/2 lub 1/3, uzupełniając go poprzez picie dużej ilości płynów.

Zgodnie z zaleceniami lekarza: terapia antybakteryjna, stosowanie leków wykrztuśnych i plwociny, leczenie objawowe, fizjoterapia domowa.

- aktywne wizyty u chorego dziecka do pełnego wyzdrowienia:

- monitorowanie reakcji dziecka na leczenie;

- dynamiczna obserwacja i ocena ogólnego stanu dziecka: pozycja w łóżku, zdrowie, kolor skóry i błon śluzowych, apetyt, obecność i charakter kaszlu, temperatura ciała, częstotliwość, głębokość i rytm oddychania;

- uczenie dziecka i rodziców „techniki kaszlowej”, masaż wibracyjny w celu ewakuacji plwociny, stworzenie pozycji drenażowej, fizjoterapia domowa - plastry musztardowe, okłady z musztardy, inhalacje;

- doradzanie dziecku i jego rodzicom na temat jego zdrowia;

- prowadzenie edukacji zdrowotnej mówi o chorobie, zapobieganiu powikłaniom.

Proces pielęgnacji zapalenia płuc

1. Zapewnienie organizacji i kontroli zgodności z systemem leczenia i ochrony

Niezależne interwencje: rozmawiać z pacjentem i / lub rodzicami na temat choroby i zapobiegania powikłaniom; wyjaśnić pacjentowi i / lub rodzicom potrzebę przestrzegania reżimu; podnieś głowę łóżka: drenaż postawy 2-3 razy dziennie; zaleca się, aby matka niemowlęcia częściej brała go w ramiona i zmieniała pozycję w łóżeczku.

Ochrona centralnego układu nerwowego przed nadmiernymi bodźcami zewnętrznymi. Tworzenie trybu zasilania, zapewniającego maksymalne warunki komfortu. Ulga w oddychaniu. Ewakuacja plwociny

2. Zapewnić organizację i kontrolę żywienia

Niezależne interwencje: prowadzenie rozmowy z pacjentem / rodzicami na temat żywienia; Poleć rodzicom, aby przynosili produkty o wysokiej zawartości węglowodanów, owoców, warzyw; nie zmuszaj dziecka do karmienia, w przypadku odmowy jedzenia wypełnij brakującą dzienną objętość płynem

Satysfakcja, potrzeby fizjologiczne

3. Czas wolny

Niezależna interwencja: zalecenie rodzicom przyniesienia dziecku ulubionych książek, gier itp.

Tworzenie warunków zgodności

4. Tworzenie komfortowych warunków na oddziale

Niezależne interwencje: monitorowanie przebiegu czyszczenia na mokro i regularnego wietrzenia; regularna zmiana pościeli; cicho na oddziale

Popraw oddychanie. Zaspokajanie potrzeb fizjologicznych podczas snu

5. Pomagaj w higienie i przyjmowaniu pokarmu.

Niezależne interwencje: porozmawiaj o potrzebie higieny; Poleć rodzicom przynieść pastę do zębów, grzebień, czystą pościel zastępczą

Zapewnienie środków sanitarnych i higienicznych. Musisz być czysty

6. Umów się na wizytę u lekarza

Interwencje zależne: wprowadzenie antybiotyków, podawanie leków: terapia infuzyjna

Niezależne interwencje: wyjaśnij pacjentowi i / lub rodzicom potrzebę antybiotyków, przyjmując inne leki; rozmawiać z pacjentem i / lub rodzicami o możliwych skutkach ubocznych terapii; towarzyszyć na zabiegach fizjoterapeutycznych

Leczenie etiotropowe. Zapobieganie powikłaniom. Wczesne wykrywanie skutków ubocznych. Detoksykacja

7. Zapewnij dynamiczne monitorowanie reakcji pacjenta na leczenie.

Niezależna interwencja: badanie dobrostanu, skargi, rejestracja charakteru kaszlu; pomiar temperatury ciała rano i wieczorem; BH. Tętno W przypadku pogorszenia ogólnego stanu należy natychmiast powiadomić lekarza.
Motywacja:

Monitorowanie skuteczności leczenia i opieki. Wczesne wykrywanie i zapobieganie powikłaniom.

Etap 5 Ocena skuteczności opieki.

Przy odpowiedniej organizacji opieki pielęgniarskiej dochodzi do wyzdrowienia dziecka, pacjent zostaje wypisany pod nadzorem pediatry rejonowego. Pacjent i jego rodzice powinni być świadomi cech schematu, odżywiania, aktywności fizycznej, którą dziecko powinno obserwować po chorobie, potrzeby dalszej opieki i ścisłego przestrzegania wszystkich zaleceń.

W oparciu o wykonaną pracę możemy wyciągnąć następujące wnioski. Forma zapalenia płuc zależy od zjadliwości patogenu, poziomu odporności swoistej i charakterystyki reaktywności organizmu. W okresie gorączki choroby opieka nad dzieckiem ma ogromne znaczenie. Konieczne jest stałe monitorowanie go. Czynnikami predysponującymi do rozwoju zapalenia płuc są różne czynniki chemiczne i fizyczne, które zmniejszają mechanizmy obronne organizmu (hipotermia, naruszenie funkcji drenażowej oskrzeli, infekcje wirusowe dróg oddechowych, uraz, niedotlenienie, zaburzenia jedzenia). Praktycznie każdy drobnoustrój może powodować rozwój zapalenia płuc. Co dokładnie - zależy od wielu czynników. Od wieku dziecka, od miejsca, w którym występuje zapalenie płuc - w domu lub w szpitalu. Ogromną rolę odgrywa ogólny stan zdrowia organizmu, aw szczególności stan odporności. Zapalenie płuc jest najbardziej podatne na dzieci z chorobami przewlekłymi, z niedoborem odporności. Zatem zapalenie płuc jest poważnym testem nie tylko dla pacjentów, ale także dla personelu medycznego, którego pomyślny wynik jest zdeterminowany terminowością diagnozy początku choroby, odpowiednim leczeniem i uważną opieką i opieką nad dzieckiem. Dlatego prawidłowy, profesjonalny i terminowo zorganizowany proces pielęgniarski jest konieczny, aby zapobiec powikłaniom iw dużej mierze determinuje bezpieczne rokowanie.

1. Avdeev SN. Powikłania pozaszpitalnego zapalenia płuc. W książce: Zapalenie płuc. Edytowane przez AG Chuchalina, AI Sinopalnikov, NOT Chernekhovskaya. Moscow, Economics and Informatics, 2002: 134-181.

2. Chuchalin AG, Sinopalnikov AI, Yakovlev SV i inne, pozaszpitalne zapalenie płuc u dorosłych: praktyczne zalecenia dotyczące diagnozy, leczenia i zapobiegania. Podręcznik dla lekarzy. Smolensk 2003, 53s.

3. Katalog lekarza rodzinnego. Pediatrics / Ed. G.P. Matveykova, S.I. Tena: - 2 ed., Pererab. i dodaj. - Mińsk: Białoruś, 1998.

4. Podręcznik leczenia chorób dziecięcych / wyd. Mv Chichko. - Mińsk: Białoruś, 1998.