Instrukcje dotyczące stosowania leków, analogów, recenzji

MEDYCYNY WCZEŚNIEJSZYCH WAKACJI SĄ DOPUSZCZONE DO PACJENTA TYLKO PRZEZ LEKARZA. NINIEJSZA INSTRUKCJA TYLKO DLA PRACOWNIKÓW MEDYCZNYCH.

Ostre choroby układu oddechowego (w skrócie ORZ) to ogromna liczba infekcji, które powodują uszkodzenie dróg oddechowych, mają wiele wspólnego w patogenezie i drogach transmisji, a dotyczy to głównie infekcji przenoszonych drogą powietrzną, chociaż gra kontaktowa (transmisja przez brudne ręce) gra duża rola. Termin ARD nazywany jest ostrymi nieswoistymi zakażeniami, niezależnie od ich lokalizacji w drogach oddechowych - od nieżytu nosa do zapalenia płuc. Jednakże, ponieważ kliniczne rozpoznanie ostrej choroby układu oddechowego wymaga rozszyfrowania: musi istnieć wskazanie albo uszkodzenia narządu (zapalenie ucha, zapalenie oskrzeli, zapalenie gardła itp.), Dla którego znane jest spektrum patogenów, albo możliwa etiologia choroby (wirusowe, bakteryjne ostre drogi oddechowe). Ponieważ do 90% ostrych zakażeń układu oddechowego jest spowodowanych przez wirusy układu oddechowego i grypy przy braku oznak zakażenia bakteryjnego, lekarz ma prawo postawić diagnozę ostrej infekcji wirusowej układu oddechowego (w skrócie ORVI) i przepisać leczenie przeciwwirusowe.

Małe dzieci cierpią z powodu 5–8 ostrych infekcji dróg oddechowych rocznie, jeśli mieszkają w wiosce, aw miastach występuje 10–12 zakażeń rocznie, a to nie jest limit. Nawet jeśli nie zabierzesz dziecka do przedszkola, chroniąc go przed różnymi wirusami, nadal będzie chorował sam, ale już w szkole podstawowej. Jeśli jednak złościsz dzieci i jeśli to możliwe, chronisz je przed źródłami zakażenia, w pełni karmionymi i leczonymi w odpowiednim czasie chorobami (przewlekłe zapalenie migdałków, alergie), w stosunku do których bardziej prawdopodobny jest rozwój ARD, możesz zmniejszyć liczbę epizodów choroby i dotkliwość ich wystąpienia do minimum. Jednocześnie należy chronić chore dzieci i nadmiar środków terapeutycznych - właśnie ARD jest często powodem przepisywania nieuzasadnionego leczenia i najczęstszą przyczyną skutków ubocznych leków u dzieci.

Wirusy i bakterie powodujące ARD

Widmo patogenów jest dość szerokie. Infekcje wirusowe prowadzące do ostrych zakażeń układu oddechowego (ARVI): wirus grypy, paragrypy, adenowirusy, wirus syncytium nabłonka oddechowego, koronawirus.
Bakterie rzadziej powodują ORZ: gronkowce, paciorkowce, beztlenowce, pneumokoki, pałeczki hemofilne i inne.

Leki przeciwwirusowe do leczenia ostrych zakażeń układu oddechowego

Łatwość większości epizodów ostrych zakażeń wirusowych układu oddechowego, ograniczona do 1-3 dni gorączkowych i zespołu nieżytowego (czerwone gardło, kaszel) do 1-2 tygodni, nie uzasadnia podawania tabletek dziecku. Tak, a nowoczesne leki przeciwwirusowe często nie dają wyraźnego efektu. Ale w cięższych przypadkach, zwłaszcza w przypadku grypy, środki przeciwwirusowe powinny być stosowane szerzej niż jest to obecnie uważane za właściwe.

Każdy lek przeciwwirusowy powinien być stosowany w ciągu pierwszych 24–36 godzin choroby. Przy późnym użyciu efekt jest zminimalizowany.

Głównym środkiem przeciw grypie, działającym również na wiele innych wirusów, jest rymantadyna, która hamuje rozmnażanie wszystkich szczepów grypy typu A. Ostatnio rimantadyna była stosowana bardzo rzadko, ale powrót wirusa grypy A, już zmutowany, otwiera szerokie horyzonty w stosowaniu tego leku, szczególnie wśród młodzi ludzie, którzy wcześniej nie doświadczyli tego typu wirusa. Rimantadyna hamuje również reprodukcję wirusów syncytium oddechowego (MS) i wirusów paragrypy, co czyni go skutecznym w zakażeniu PC i paragrypy. Zalecany jest 5-dniowy kurs w dawce 1,5 mg / kg / dobę w 2 dawkach dla dzieci w wieku 3–7 lat; 50 mg 2 razy dla dzieci w wieku 7-10 lat - 3 razy dziennie - ponad 10 lat. W leczeniu małych dzieci rimantadyna jest stosowana w postaci algirem (0,2% syropu): u dzieci w wieku 1-3 lat, 10 ml; 3–7 lat - 15 ml: 1 dzień 3 razy, 2–3 dni 2 razy, 4 dzień 1 raz dziennie. Skuteczność rymantadyny zwiększa się po podaniu doustnym leku no-shpa (drotaveriny) w dawce 0,02–0,04 g - u dzieci w wieku 4–6 lat i 0,04–0,1 g - u pacjentów w wieku 7–12 lat, szczególnie z naruszeniem wymiany ciepła (zimne kończyny, marmurkowatość skóry).

Arbidol ma podobne działanie przeciwwirusowe. Hamuje fuzję błony lipidowej wirusów grypy z błoną komórek nabłonkowych. Arbidol jest także induktorem interferonu. Ten nisko toksyczny lek może być również przepisywany w przypadku umiarkowanie ciężkich ostrych zakażeń wirusowych układu oddechowego od 2 lat: dzieci w wieku 2–6 lat, 50 mg na dawkę, w wieku 6–12 lat 100 mg, w wieku powyżej 12 lat - 200 mg na dawkę 4 razy dziennie. Zarówno rymantadyna, jak i arbidol zmniejszają okres gorączki średnio o 1 dzień zarówno w przypadku grypy A2, infekcji mieszanych i ARVI innych niż grypa.

W leczeniu grypy wywołanej zarówno przez wirusy typu A, jak i typu B, inhibitory neuraminidazy oseltamiwir (tamiflu) i zanamiwir (relenza) mają wyraźny efekt terapeutyczny. Leki te, przyjmowane wcześnie, skracają czas trwania gorączki o 24–36 h. Leki te są również zalecane w zapobieganiu ostrym infekcjom wirusowym układu oddechowego, ale mają niewielkie doświadczenie z dziećmi (w wieku od 12 lat) w Rosji i praktycznie nie piszą o nich w podręcznikach z ostatnich lat. Preparat Relenza stosuje się w postaci proszku do inhalacji (w Stanach Zjednoczonych od 7 lat) - 2 inhalacje (po 5 mg) dziennie w odstępie co najmniej 2 godzin (pierwszego dnia) i 12 godzin (od 2 do 5 dnia) leczenie). Tamiflu (kapsułki 75 mg i zawiesina 12 mg / ml) u dorosłych i dzieci w wieku od 12 lat, stosuj 75 mg raz na dobę przez 5 dni (w USA, dawki dla dzieci w wieku 1-12 lat: ważące do 15 kg - 30 mg 2 razy dziennie, 15–23 kg - 45 mg 2 razy dziennie, 23–40 kg - 60 mg 2 razy dziennie). Tamiflu jest jedynym lekiem, na który ptasia grypa H5N1 jest wrażliwa, a obecnie wiele krajów oszczędza na epidemię, która wydaje się ograniczać jego stosowanie w stosunkowo niewielkiej produkcji (Hoffman-La Roche, Szwajcaria, produkuje 7 milionów dawek Tamiflu). rok).

Część aktywności przeciwwirusowej stosuje się miejscowo (w nosie, w oczach) leki Florenal 0,5%, maść oksolinowa 1–2%, bonafton, lokferon i tym podobne. Są one pokazane na przykład z infekcją adenowirusem. Chociaż ich wpływ jest trudny do oceny, niska toksyczność uzasadnia stosowanie tych produktów u dzieci.

Interferony i ich induktory posiadają uniwersalne właściwości przeciwwirusowe, hamujące replikację zarówno RNA, jak i DNA, jednocześnie stymulując odpowiedzi immunologiczne pacjenta. Wczesne stosowanie interferonu może, jeśli nie przerwać przebiegu zakażenia, złagodzić jego objawy. Jednak nie są one tak bezpieczne dla dzieci, jak wcześniej sądzono.

Natywny leukocytowy interferon α (1000 IU / ml - 4–6 razy dziennie w nosie w całkowitej dawce 2 ml w ciągu 1-2 dni choroby) jest mniej skuteczny niż preparaty rekombinowanego interferonu. Spośród tych ostatnich obiecujące jest stosowanie interferonu α-2β (10 000 IU / ml) z zagęszczaczami; podawany jest w postaci kropli do nosa - 5 dni, dla dzieci do roku - 1 kropla 5 razy dziennie (pojedyncza dawka 1000 jm, dawka dzienna - 5000 jm), dla dzieci od 1 do 3 lat 2 krople 3-4 razy dziennie (pojedyncza dawka 2000 IU dziennie - 6000–8000 IU), od 3 do 14 lat - dwie krople 4–5 razy dziennie (pojedyncza dawka - 2000 IU dziennie - 8000–10 000 IU). Podawanie pozajelitowe preparatów interferonu, praktykowane na przykład w leczeniu przewlekłego zapalenia wątroby, nie jest uzasadnione w znacznej większości zakażeń układu oddechowego. Jednak wiele prac wykazało skuteczność grypy i ARVI w czopkach doodbytniczych Viferon - interferon α-2β + witaminy E i C. Viferon-1 (150 000 IU) stosuje się u dzieci w wieku poniżej 6 lat, Viferon-2 (500 000 IU) u dzieci starszych 7 lat - są przepisywane 2-3 razy dziennie przez 5 dni. Viferon jest również stosowany profilaktycznie u często chorych dzieci.
Laferon - proszek interferonu α-2β - jest stosowany w postaci kropli do nosa, a u dzieci powyżej 12 lat wstrzykuje się domięśniowo w dawkach 1-3 milionów jm.

Oprócz arbidolu stosuje się wiele leków jako induktorów interferonu. Dzieciom w wieku powyżej 7 lat można już podawać tabletki Amixin (Tilorone) - są przyjmowane doustnie po jedzeniu z pierwszymi objawami ostrych infekcji dróg oddechowych lub grypy, 60 mg raz na dobę w 1., 2. i 4. dniu od rozpoczęcia leczenia.

Anaferon dla dzieci to homeopatyczna dawka oczyszczonych powinowactwa przeciwciał na interferon α, stosowana jest 1 tabletka co 30 minut przez 2 godziny, a następnie 3 razy dziennie, ale jak dotąd niewiele jest przekonujących dowodów na jej skuteczność.

Rybawiryna (rybamidil, wirusazol) jest dość toksycznym lekiem przeciwwirusowym, który można przepisać w ostateczności. Początkowo był stosowany w Stanach Zjednoczonych do leczenia pacjentów z zakażeniem wirusowym zapaleniem oskrzelików PC u najcięższych pacjentów z niekorzystnym przedchorobowym tłem (przedwczesny, z dysplazją oskrzelowo-płucną). Lek stosuje się w tym celu w postaci stałych (do 18 godzin dziennie) inhalacji przez specjalny inhalator w dawce 20 mg / kg / dobę. W krajach europejskich z ARVI rybawiryna praktycznie nie jest stosowana ze względu na wysokie koszty i skutki uboczne. Okazało się, że lek ten jest również aktywny przeciwko wirusom grypy, paragrypie, opryszczce, adenowirusom, a także koronawirusowi - czynnikowi wywołującemu ciężki ostry zespół oddechowy (SARS). Zgadzam się, jeśli chodzi o zagrożenie życia dziecka, należy rozważyć potencjalne ryzyko i zamierzone korzyści. W przypadku ciężkiej grypy u młodzieży w wieku powyżej 12 lat rybawirynę stosuje się doustnie w dawce 10 mg / kg / dobę przez 5–7 dni. Gdy SARS rybawiryna jest podawana dożylnie.

Aprotyniny - contycal, gordox itd., A także amben, są w stanie hamować procesy proteolityczne zachodzące podczas syntezy polipeptydów wirusowych, jak również fuzję wirusów z błonami komórkowymi. Leki te mogą być stosowane w ciężkich infekcjach układu oddechowego o wysokiej aktywności zapalnej, zwykle z objawami DIC (jak inhibitory fibrynolizy) i zaburzeniami mikrokrążenia. Ambien jest częścią gąbek hemostatycznych. Contrycal stosuje się w dawce 500–1000 U / kg / dobę. Olifen i błąd stosowany u dorosłych, które są częścią preparatów tej grupy, nie zostały jeszcze przetestowane u dzieci.

U dzieci z ostrymi zakażeniami wirusowymi układu oddechowego często konieczne jest leczenie pierwotnego zakażenia wirusem opryszczki, który występuje w postaci ciężkiego zapalenia jamy ustnej. Dzieci z atopowym zapaleniem skóry często rozwijają wyprysk Kaposiego - zakażenie wirusem opryszczki dotkniętej skóry, również trudne. U starszych dzieci ARVI jest najczęstszą przyczyną reaktywacji wirusów opryszczki w postaci specyficznych wysypek na wargach, skrzydłach nosa, rzadziej na narządach płciowych. Ta infekcja dobrze reaguje na leczenie acyklowirem - jest stosowana w dawce 20 mg / kg / dobę w 4 dawkach podzielonych, w ciężkich przypadkach, do 80 mg / kg / dobę lub dożylnie w dawce 30–60 mg / kg / dobę. Valacyklowir nie wymaga podawania frakcyjnego, jego dawka dla dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 12 lat wynosi 500 mg 2 razy na dobę.

W leczeniu ostrych zakażeń wirusowych dróg oddechowych w praktyce istnieje znacznie większa liczba produktów, w tym produktów pochodzenia roślinnego (adaptogeny, suplementy diety, nalewki itp.). Jeśli chodzi o skuteczność przytłaczającej większości z nich, nie ma danych, ale często muszą radzić sobie z efektami ubocznymi.

Środki przeciwbakteryjne do leczenia ostrych zakażeń układu oddechowego

Bakteryjne ostre infekcje dróg oddechowych u dzieci, podobnie jak u dorosłych, są stosunkowo nieliczne, ale stanowią największe zagrożenie pod względem rozwoju poważnych powikłań.

Rozpoznanie bakteryjnych ostrych zakażeń układu oddechowego przy łóżku bardzo chorego dziecka stwarza duże trudności ze względu na podobieństwo wielu objawów z objawami ostrych zakażeń wirusowych układu oddechowego (gorączka, katar, kaszel, ból gardła), a szybkie metody diagnozy etiologicznej nie są dostępne w praktyce. Tak, a wykrycie patogenu drobnoustrojowego w materiale dróg oddechowych nie wskazuje jeszcze, że to on spowodował proces patologiczny, ponieważ większość chorób bakteryjnych jest powodowana przez patogeny, które stale rosną w drogach oddechowych.

W tych warunkach lekarz przy pierwszym badaniu dziecka jest skłonny przeceniać potencjalną rolę flory bakteryjnej i częściej niż to konieczne stosować antybiotyki. W Rosji do 50–60% dzieci z ARVI ma nierozsądnie przepisane antybiotyki. Ten sam trend jest typowy dla innych krajów - do 80% przypadków. W Chinach 97% dzieci z ostrymi infekcjami dróg oddechowych, które ubiegały się o opiekę medyczną, otrzymuje antybiotyki. W wirusowej etiologii choroby antybiotyki są co najmniej bezużyteczne, a nawet szkodliwe, ponieważ naruszają biocenozę dróg oddechowych, a tym samym przyczyniają się do zasiedlenia ich niezwykłej, często jelitowej flory.

Antybiotyki u dzieci z ARVI częściej niż w chorobach bakteryjnych powodują skutki uboczne. Podczas procesów bakteryjnych w organizmie dochodzi do potężnego uwolnienia wielu mediatorów (na przykład cyklicznego monofosforanu adenozyny), co zapobiega manifestacji objawów alergicznych. W przypadku infekcji wirusowych nie występuje, więc reakcje alergiczne są wdrażane znacznie częściej.

Innym niebezpieczeństwem nadmiernego stosowania antybiotyków jest rozprzestrzenianie się opornych na leki szczepów bakterii pneumotropowych, odnotowanych w wielu krajach na całym świecie. Jest oczywiste, że nieuzasadnione stosowanie antybiotyków prowadzi do niepotrzebnych kosztów leczenia.

Nie powinniśmy ignorować wpływu antybiotyków na powstawanie układu odpornościowego dziecka. Dominacja odpowiedzi immunologicznej pomocnika typu 2 (Th-2) u noworodka jest gorsza od bardziej dojrzałej odpowiedzi T pomocnika typu 1 (Th-1), głównie pod wpływem stymulacji endotoksynami i innymi produktami pochodzenia bakteryjnego. Taka stymulacja zachodzi zarówno podczas infekcji bakteryjnej, jak i ostrej infekcji wirusowej układu oddechowego, ponieważ infekcji wirusowej towarzyszy zwiększona (aczkolwiek nieinwazyjna) reprodukcja flory pneumotropowej. Naturalnie stosowanie antybiotyków osłabia lub nawet hamuje tę stymulację, co z kolei przyczynia się do utrzymania orientacji odpowiedzi immunologicznej Th-2, co zwiększa ryzyko wystąpienia objawów alergicznych i zmniejsza intensywność ochrony przeciwinfekcyjnej organizmu dziecka.

Wskazania do leczenia przeciwbakteryjnego ostrych infekcji dróg oddechowych

Zalecenia stowarzyszeń zawodowych pediatrów w większości krajów podkreślają znaczenie unikania stosowania środków przeciwbakteryjnych u dzieci z niepowikłaną infekcją wirusową układu oddechowego.

Zalecenia Amerykańskiej Akademii Pediatrii podkreślają, że antybiotyki nie są stosowane nie tylko w przypadku niepowikłanego ARVI, ale śluzowo-ropny nieżyt nosa nie jest wskazaniem do przepisywania antybiotyków, jeśli trwa krócej niż 10-14 dni. Francuski konsensus zezwala na stosowanie antybiotyków ARVI tylko u dzieci z nawracającym zapaleniem ucha środkowego w historii, u niemowląt w wieku poniżej 6 miesięcy, jeśli uczęszczają one do przedszkola i w obecności niedoboru odporności.
Zalecenia Związku Pediatrów Rosji wskazały, że w niepowikłanych ostrych infekcjach wirusowych układu oddechowego, w większości przypadków nie pokazano ogólnoustrojowych antybiotyków.

Kwestia przepisywania antybiotyków u dziecka z ARVI pojawia się, jeśli ma on w przeszłości nawracające zapalenie ucha środkowego, niekorzystne tło przedchorobowe (ciężka hipotrofia, wrodzone wady rozwojowe) lub jeśli występują kliniczne objawy niedoboru odporności. Poniżej przedstawiono objawy zakażenia bakteryjnego wymagające leczenia przeciwbakteryjnego:

- procesy ropne (zapalenie zatok z obrzękiem twarzy lub orbity, zapalenie węzłów chłonnych z wahaniami, ropień paratonsillar, zstępujące zapalenie krtani i tchawicy);
- ostre zapalenie migdałków z paciorkowcem siewnym grupa A;
- beztlenowy ból gardła - zwykle wrzodziejący, o zgniłym zapachu;
- ostre zapalenie ucha środkowego potwierdzone otoskopią lub ropieniem;
- zapalenie zatok - utrzymując zmiany kliniczne i radiologiczne w zatokach po 10-14 dniach od wystąpienia SARS;
- mykoplazmoza oddechowa i chlamydia;
- zapalenie płuc.

Częściej niż te oczywiste zmiany, pediatra widzi tylko pośrednie objawy prawdopodobnej infekcji bakteryjnej, wśród których utrzymująca się temperatura gorączki (3 dni lub więcej), najczęściej zadyszka w przypadku braku niedrożności (częstość oddechów powyżej 60 na 1 minutę u dzieci w wieku 0–2 miesięcy, ponad 50 na 1 min w wieku 3–12 miesięcy i ponad 40 na dzieci w wieku 1-3 lat), asymetria danych osłuchowych w płucach. Takie objawy powodują przepisanie antybiotyku, który, jeśli diagnoza nie zostanie potwierdzona podczas kolejnego badania, należy natychmiast anulować.

Do rozpoczęcia leczenia ostrych zakażeń układu oddechowego bakteriami należy użyć małego zestawu antybiotyków. W przypadku zapalenia ucha i zatok, amoksycylinę podaje się doustnie przez 45–90 mg / kg / dobę w celu stłumienia głównych patogenów - pneumokoków i prątków hemofilnych. U dzieci, które niedawno otrzymywały antybiotyki, stosuje się amoksycylinę / klawulanian 45 mg / kg / dobę, co hamuje wzrost haemophilus bacillus i moraccella, które prawdopodobnie są stabilne u tych pacjentów.

Ostre zapalenie migdałków wymaga diagnostyki różnicowej między bólem gardła adenowirusowego, mononukleozą zakaźną i paciorkowcowym zapaleniem migdałków. Kaszel i zespół katar są charakterystyczne dla dławicy wirusowej, braku kaszlu dla zespołu paciorkowców i zmian krwi w mononukleozie. Antybiotyki (penicylina fa, cefaleksyna, cefadroksyl) są wskazane w paciorkowcowym zapaleniu migdałków; stosowanie amoksycyliny jest niepożądane, ponieważ z mononukleozą może powodować toksyczne wysypki. Chociaż adenowirusowe zapalenie migdałków nie wymaga przepisania antybiotyku, obecność wyraźnej leukocytozy (15-25 x 109 / l) i wzrost poziomu białka C-reaktywnego uzasadniają ich stosowanie w wielu przypadkach.

Zapalenie oskrzeli jest zwykle chorobą wirusową, która nie wymaga leczenia przeciwbakteryjnego. Wyjątkiem jest zapalenie oskrzeli wywołane przez mykoplazmy, gdy są one ujawnione, pokazane jest stosowanie makrolidów (azytromycyna, midekamycyna itp.). Cechami klinicznymi mykoplazmalnego zapalenia oskrzeli są:

- wiek (przedszkolny i starszy);
- wysoka temperatura bez ciężkiej toksykozy;
- obfitość świszczącego trzeszczenia (podobnie jak zapalenie oskrzelików u niemowląt);
- asymetria świszczącego oddechu;
- miękki „suchy” katar górnych dróg oddechowych;
- przekrwienie spojówek („suche zapalenie spojówek”);
- miejscowe wzmocnienie wzoru oskrzelowo-naczyniowego na radiogramie.

Wybór środków przeciwbakteryjnych do rozpoczęcia leczenia pozaszpitalnego zapalenia płuc również nie jest zbyt duży, ponieważ większość „typowego” zapalenia płuc jest spowodowana przez pneumokoki lub hemofilne pałeczki (pierwsze miesiące życia są wyjątkiem, gdy gronkowcem i florą jelitową może być czynnik sprawczy), podczas gdy „atypowe” formy można leczyć makrolidy. Wybór wyjściowego antybiotyku dla zapalenia płuc określa się na podstawie prawdopodobnego czynnika wywołującego chorobę.

W typowym zapaleniu płuc (gorączka, z ogniskiem lub jednorodnym naciekiem) użyj:

1-6 miesięcy (najbardziej prawdopodobnymi patogenami są E. coli, gronkowiec) - amoksycylina / klawulanian doustnie, dożylnie; cefuroksym, ceftriakson lub cefazolina + aminoglikozyd dożylnie, domięśniowo;
6 miesięcy - 18 lat: nie ciężkie (najbardziej prawdopodobne czynniki sprawcze - pneumokoki, H. influenzae) - amoksycylina w środku; ciężkie (najbardziej prawdopodobne patogeny to pneumokoki, u dzieci poniżej 5 lat - H. influenzae typu b) - cefuroksym, ceftriakson lub cefazolina + aminoglikozyd dożylnie, domięśniowo.

Kiedy nietypowe (z niejednorodnym naciekiem) zapalenie płuc:

1-6 miesięcy (najbardziej prawdopodobnymi patogenami są C. trachomatis, U. urealyticum, rzadko P. carinii) - makrolid, doustna azytromycyna, ko-trimoksazol;
6 miesięcy - 15 lat (najbardziej prawdopodobne patogeny to M. pneumoniae, C. pneumoniae) - wewnątrz makrolid, azytromycyna, doksycyklina (ponad 12 lat).

Patogenetyczne leczenie ostrych zakażeń układu oddechowego

Metody te obejmują interwencje stosowane w ostrym zapaleniu krtani i obturacyjnym zapaleniu oskrzeli.

Ostre zapalenie krtani, zad to stany, które wymagają oceny stopnia zwężenia, na podstawie intensywności skurczów wdechowych klatki piersiowej, częstości tętna i oddychania. Zad 3. stopnia wymaga pilnej intubacji, zad 1. i 2. stopnia leczy się zachowawczo. Antybiotyki nie są podawane pacjentowi z zapaleniem krtani, zgodnie ze światowym konsensusem, najskuteczniejsza jest domięśniowa iniekcja deksametazonu 0,6 mg / kg, która hamuje postęp zwężenia. Dalsze leczenie kontynuuje się wziewnymi steroidami (dawkowanymi lub przez nebulizator - pulmicort) w połączeniu ze środkami przeciwskurczowymi (salbutamol, berotok, berodual w inhalacji).

Zwężenie krtani może być spowodowane zapaleniem nagłośni (w jego etiologii główna rola należy do H. influenzae typu b) - charakteryzuje się wysoką temperaturą i zwiększonym zwężeniem w pozycji leżącej; przepisanie antybiotyku (cefuroksym, ceftriakson) w tym przypadku jest obowiązkowe.

W przypadku zapalenia oskrzelików i obturacyjnego zapalenia oskrzeli często obserwuje się trudności z oddychaniem i duszność wydechową, a także atak astmy na tle ARVI. Ponieważ zakażenie bakteryjne w takich przypadkach jest rzadkie, przepisywanie antybiotyków nie jest uzasadnione. Leczenie - wdychanie sympatykomimetyków (u małych dzieci jest lepsze w połączeniu z bromkiem ipratropium) i stosowanie steroidów w przypadkach opornych - umożliwia radzenie sobie z niedrożnością w ciągu 1-3 dni.

Objawowe leczenie ostrych zakażeń układu oddechowego

ARI jest najczęstszą przyczyną stosowania leków, w szczególności środków objawowych, które zajmują większość półek aptecznych. Ważne jest jednak, aby być jasnym, że sama obecność objawu nie powinna być podstawą interwencji, konieczne jest przede wszystkim oszacowanie, w jakim stopniu ten objaw zaburza aktywność życiową i czy leczenie nie będzie bardziej niebezpieczne niż objaw.

Leki zmniejszające temperaturę ostrych zakażeń układu oddechowego

Wzrost temperatury ciała towarzyszy większości ostrych infekcji układu oddechowego i jest reakcją obronną, tak że zmniejszenie jego poziomu za pomocą środków przeciwgorączkowych jest uzasadnione tylko w pewnych sytuacjach. Niestety, wielu rodziców i lekarzy uważa gorączkę za najbardziej niebezpieczną manifestację choroby i ma tendencję do normalizowania temperatury za wszelką cenę. Leki przeciwgorączkowe otrzymują 95% dzieci z SARS, w tym 92% dzieci z niską gorączką. Taka taktyka nie może być uważana za racjonalną, ponieważ gorączka jako składnik reakcji zapalnej organizmu na infekcję jest w dużej mierze ochronna.

Leki przeciwgorączkowe nie wpływają na przyczynę gorączki i nie skracają jej czasu trwania, ale wydłużają okres izolacji wirusa w przypadku ARD. W większości zakażeń temperatura ciała rzadko przekracza 39,5 °. Taka temperatura nie kryje żadnego zagrożenia dla dziecka starszego niż 2-3 miesiące; Zazwyczaj, aby poprawić samopoczucie, wystarczy obniżyć je o 1–1,5 °.

Wskazania do obniżenia temperatury:

- Wcześniej zdrowe dzieci w wieku powyżej 3 miesięcy - w temperaturze powyżej 39,0 ° - 39,5 ° i / lub z dyskomfortem, bólami mięśni i bólami głowy.
- Dzieci z historią drgawek gorączkowych, z ciężkimi chorobami serca i płuc oraz od 0 do 3 miesięcy życia - w temperaturze powyżej 38 ° –38,5 °.

Paracetamol jest najbezpieczniejszym lekiem przeciwgorączkowym dla dzieci, jego pojedyncza dawka wynosi 15 mg / kg, codziennie 60 mg / kg. Ibuprofen (5–10 mg / kg na dawkę) często powoduje działania niepożądane (o podobnym działaniu przeciwgorączkowym), zaleca się go stosować w przypadkach, gdy wymagane jest działanie przeciwzapalne (bóle stawów, bóle mięśni itp.).

U dzieci z ostrymi infekcjami dróg oddechowych nie stosuje się: kwas acetylosalicylowy (aspiryna) - z powodu rozwoju zespołu Ray'a, sodu metamizolu (analgin) wewnątrz (niebezpieczeństwo agranulocytozy i stanu zapaści), amidopyrine, antypiryny, fenacetyny.

Nimesulid jest hepatotoksyczny; Niestety, formy dla dzieci są zarejestrowane w Rosji, chociaż nie są używane w żadnym innym miejscu na świecie.

Leczenie nieżytu nosa z ostrymi infekcjami dróg oddechowych

Leczenie nieżytu nosa kroplami zwężającymi naczynia krwionośne poprawia oddychanie przez nos tylko w pierwszych 1-2 dniach choroby, przy dłuższym stosowaniu, może nasilić nieżyt nosa, a także powodować działania niepożądane. W młodym wieku, ze względu na bolesność zabiegu, stosuje się tylko 0,01% i 0,025% roztworów. Wygodne (po 6 latach) aerozole do nosa, pozwalające na niższą dawkę równomiernie rozprowadzić lek (do przenoszenia, wibronocyl). Ale najskuteczniej oczyszcza nos i nosogardziel, szczególnie z gęstym wysiękiem, solą fizjologiczną (lub jej analogami, w tym roztworem soli przygotowanym w domu: dodaj sól do 1/2 szklanki wody przy końcówce noża) - 2-3 pipety do każdego nozdrza 3-4 razy dziennie w pozycji leżącej z głową zwisającą i opuszczoną. Doustnie stosowane środki na nieżyt nosa, zawierające sympatykomimetyki (fenylefryna, fenylopropanoloamina, pseudoefedryna) są stosowane po 12 latach, od 6 lat Fervex jest przepisywany dzieciom, które nie zawierają tych składników. Leki antyhistaminowe, w tym druga generacja, są skuteczne w alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa, WHO nie zaleca stosowania ostrych zakażeń układu oddechowego.

Leczenie kaszlu w ostrych infekcjach układu oddechowego

Wskazaniem do wyznaczenia leków przeciwkaszlowych (centralne działanie nie narkotyczne - glaucyna, butamirat, okseladin) jest tylko suchy kaszel, który zwykle szybko staje się wilgotny z zapaleniem oskrzeli. Leki wykrztuśne (ich działanie stymulujące kaszel jest podobne do wymiotów) mają wątpliwą skuteczność i mogą powodować wymioty u małych dzieci, jak również reakcje alergiczne, nawet anafilaksję. Ich cel jest bardziej hołdem dla tradycji niż konieczności, drogie fundusze z tej grupy nie mają przewagi nad zwykłymi środkami galenowymi, a WHO ogólnie zaleca ograniczenie jej do „domowych środków”.

Spośród mukolitów, acetylocysteina jest najbardziej aktywna, ale w ostrym zapaleniu oskrzeli u dzieci praktycznie nie ma potrzeby jej stosowania; Karbocysteina jest przepisywana na zapalenie oskrzeli - na podstawie jej korzystnego wpływu na klirens śluzowo-rzęskowy. Ambroksol z gęstą plwociną jest stosowany zarówno wewnątrz, jak i podczas inhalacji. Inhalacje aerozolowe mukolitów stosuje się w przewlekłym zapaleniu oskrzeli; Inhalacje aerozolowe wody, soli fizjologicznej itp. Nie są pokazane w przypadku ostrych infekcji dróg oddechowych.

Przy długotrwałym kaszlu (koklusz, uporczywe zapalenie tchawicy) wskazane są leki przeciwzapalne: wziewne steroidy, fenspiryd (erespal). Zmiękczające pastylki do ssania i spraye gardłowe zwykle zawierają środki antyseptyczne, są stosowane od 6 lat; Od 30 miesiąca stosuje się miejscowy antybiotyk Fyuzafyunzhin wytwarzany w aerozolu (bioparox) i stosowany zarówno donosowo, jak i doustnie.

Tynki musztardowe, banki, palące się tynki, które są nadal popularne w Rosji z zapaleniem oskrzeli, nie powinny być stosowane u dzieci; z ARD rzadko wskazuje na fizjoterapię.

Niespodzianka jest spowodowana popularnością halochamberów, których pobyt ma na celu „wdychanie oparów soli”, jak w kopalni soli. Ale w kopalni soli pacjent nie jest dotknięty solą (która w ogóle nie jest związana z substancjami lotnymi), ale czystym powietrzem, wolnym od kurzu i innych alergenów; ponadto nie ma 15 minut, ale dużo więcej. Leczenie w halochomorze nie pojawia się w konsensusie dotyczącym astmy, niemniej jednak wiele klinik wydaje ogromne sumy pieniędzy na ich budowę, a sztuczne jaskinie solne, które nie mają najmniejszego związku z medycyną, są poszukiwane. Dziecko może tylko podrażnić oczy i nic więcej.

Środki wskazane w tej sekcji, z kilkoma wyjątkami, nie mogą być uznane za obowiązkowe w przypadku ARVI. Ponadto często mamy do czynienia z działaniami niepożądanymi wynikającymi z takiego leczenia.

Dlatego zasadą powinno być minimalizowanie obciążenia lekami w przypadkach łagodnego ARVI.

Problem ostrych infekcji układu oddechowego w dzieciństwie pozostaje istotny nie tylko ze względu na ich częstość występowania, ale także ze względu na konieczność rewizji i optymalizacji taktyki leczenia. Zgromadzone dane pokazują, że podejścia dominujące w praktyce pediatrów przynajmniej nie przyczyniają się do rozwoju układu odpornościowego dziecka, więc zmiana taktyki powinna mieć na celu przede wszystkim modyfikację aktywności terapeutycznej, w szczególności w ograniczaniu przypadków nieuzasadnionego przepisywania leków przeciwbakteryjnych i przeciwgorączkowych.

„Błędy w leczeniu ostrych zakażeń układu oddechowego u dzieci”

Jak nie leczyć ostrych zakażeń układu oddechowego u dzieci

Ostre choroby układu oddechowego są najczęstszą zakaźną patologią dzieciństwa. Często rodzice rozpoczynają leczenie na własną rękę, a lekarz staje przed „uruchomionymi” procesami. Aby rodzice nie narażali zdrowia swoich dzieci, porozmawiajmy o typowych błędach popełnianych podczas leczenia ostrych infekcji dróg oddechowych u dzieci.

Alfiya Antonova
Pediatra GPD nr 3, Czeboksary

ARD (ostre choroby układu oddechowego, ostre infekcje dróg oddechowych, przeziębienie) nie od razu się deklarują, pierwsze objawy u małych dzieci mogą być niepokojem, odmową jedzenia, złym snem. I dopiero później pojawiają się takie objawy choroby jak katar, kichanie, gorączka, kaszel. A potem bez lekarza nie można tego zrobić. Wszakże przeziębienia z niewłaściwie zorganizowaną i nieodpowiednią opieką, w tym samoleczenie, często prowadzą do powstania grupy często chorych dzieci, rozwoju przewlekłych ognisk infekcji, chorób przewodu pokarmowego, nerek i rozwoju chorób alergicznych oraz opóźnionego rozwoju psychomotorycznego i fizycznego.

Błąd jeden: chęć „obniżenia” temperatury.

Podwyższona temperatura ciała (hipertermia, gorączka) może wystąpić na tle ostrych chorób zakaźnych (ARI, zapalenie płuc, infekcje jelitowe i inne), podczas odwodnienia, przegrzania, uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego itp. Dlatego przed obniżeniem temperatury konieczne jest ustalenie przyczyny, która spowodowała jej wzrost. Pomoże to zrobić lekarza. Ponadto należy pamiętać, że obniżenie temperatury poprawia zdrowie, ale nie wpływa na przyczynę choroby.

Wysoka temperatura jest przede wszystkim reakcją obronną, a spadek jej poziomu nie zawsze jest uzasadniony. Wiele wirusów i bakterii przestaje rozmnażać się w temperaturze wyższej niż 37–38 ° C, gdy gorączka zwiększa wchłanianie i trawienie bakterii, aktywuje limfocyty - komórki krwi biorące udział w walce z czynnikami zakaźnymi, stymuluje tworzenie się przeciwciał - białek neutralizujących działanie mikroorganizmów; Szereg substancji ochronnych, w tym interferon, białko o działaniu przeciwwirusowym, uwalnia się tylko w temperaturze powyżej 38 ° C. Dlatego lekarze zdecydowanie nie zalecają stosowania leków przeciwgorączkowych, jeśli temperatura u dziecka nie przekracza 38,5 ° C W takiej sytuacji zazwyczaj wystarcza poprawa wymiany ciepła: otwórz dziecko, wytrzyj je wodą w temperaturze pokojowej, pozwól wodzie wyschnąć bez opatrywania dziecka (przenikanie ciepła wzrasta wraz z parowaniem), a na czoło umieść wilgotny ręcznik. Obecnie nie zaleca się wycierania wódki, ponieważ możliwe wchłanianie alkoholu (zwłaszcza u małych dzieci) i zatrucie ciała dziecka aż do rozwoju śpiączki.

Jednak rodzice muszą wyraźnie znać sytuację, kiedy przed przybyciem lekarza dziecko musi otrzymać febrifuge:

początkowo zdrowe dzieci starsze niż 2 miesiące w temperaturze powyżej 38,5 ° C (w okolicy pachowej), młodsze niż 2 miesiące - powyżej 38 ° C;
w temperaturach powyżej 38 ° C u dzieci z okołoporodowymi zmianami w ośrodkowym układzie nerwowym, wrodzonymi wadami serca z zaburzeniami krążenia, dziedzicznymi zaburzeniami metabolicznymi;
w temperaturach powyżej 38 ° C dla dzieci, które wcześniej doświadczyły drgawek z powodu wzrostu temperatury;
w dowolnej temperaturze, któremu towarzyszy ból, bladość, złe samopoczucie, zaburzenia świadomości.

Należy pamiętać, że leki przeciwgorączkowe nie wpływają na przyczynę gorączki i jej czas trwania, poza tym zwiększają okres izolacji wirusa podczas ostrych infekcji dróg oddechowych.

Aby zmniejszyć temperaturę u dziecka, można zalecić leki oparte na paracetamolu (ostatnie 2-3 godziny) lub ibuprofenie (trwające do 6 godzin, mają raczej wyraźne działanie przeciwzapalne, ale częściej dają działania niepożądane - ból brzucha, nudności, wymioty, upośledzony stolec, krwawienie ); ale analgin (powoduje poważne uszkodzenie układu krwiotwórczego) i aspiryna (może powodować zespół Ray'a - poważne uszkodzenie wątroby i mózgu) decyzją Komitetu Farmaceutycznego Federacji Rosyjskiej nie są pokazywane dzieciom poniżej 16 lat! Amidopiryna, antypiryna i fenacetyna są również przeciwwskazane u dzieci ze względu na ich niekorzystny wpływ na układ krwiotwórczy, częste reakcje alergiczne i prawdopodobieństwo prowokacji zespołu drgawkowego. Powtarzaną dawkę leku przeciwgorączkowego należy podawać dopiero po wzroście nowej temperatury do powyższego poziomu, ale nie wcześniej niż po czterech godzinach - zmniejsza to ryzyko przedawkowania.

Błąd drugi: regularne stosowanie leków przeciwgorączkowych.

Należy unikać długotrwałego regularnego przyjmowania (2–4 razy dziennie) leków przeciwgorączkowych ze względu na niebezpieczeństwo wystąpienia działań niepożądanych i możliwą trudność w diagnozowaniu powikłań bakteryjnych (zapalenie ucha środkowego, zapalenie płuc itp.). Jeśli regularnie dajesz dziecku leki przeciwgorączkowe, możesz stworzyć niebezpieczne wrażenie dobrego samopoczucia! Dzięki taktyce „kursowej” sygnał o rozwoju komplikacji (zapalenie płuc lub inna infekcja bakteryjna) zostanie zamaskowany, a zatem czas stracony na rozpoczęcie leczenia. Dlatego drugą dawkę leku przeciwgorączkowego należy podawać tylko z nowym wzrostem temperatury. Jednoczesne powołanie leków przeciwgorączkowych i antybiotyków utrudnia ocenę skuteczności tego ostatniego.

Błąd trzeci: niekontrolowane stosowanie ziół leczniczych.

W leczeniu ostrych zakażeń układu oddechowego stosuje się szeroko zioła lecznicze (ziołolecznictwo). Odkąd ludzie byli leczeni ziołami i zgromadzili dużą wiedzę na temat ich właściwości. To doświadczenie jest ważne, aby używać mądrze. W przypadku ARD lekarz może zalecić opłaty na podstawie rumianku, nagietka, szałwii, eukaliptusa itp. (Do płukania gardła, inhalacji, spożycia). Jednak do stosowania ziół leczniczych należy podchodzić ostrożnie: należy pamiętać o dawce i nie zapominać o przeciwwskazaniach. Przepisywanie „chwastów” dziecku bez zrozumienia ich działań jest po prostu niebezpieczne. Fitoterapia powinna być stosowana z najwyższą ostrożnością u osób z alergią i dzieci poniżej 12 lat, u których stosowanie jakichkolwiek ziół leczniczych jest możliwe tylko po konsultacji z lekarzem.

Błąd czwarty: pragnienie noszenia cieplej w temperaturze.

Dziecko z gorączką nie powinno być ubrane cieplej niż zwykle. Procesy wytwarzania ciepła i wymiany ciepła są ze sobą połączone, pomagają utrzymać stałą temperaturę ciała. „Zawijanie” dziecka na tle zwiększonego wytwarzania ciepła prowadzi do zakłócenia wymiany ciepła, co przyczynia się do gwałtownego pogorszenia ogólnego stanu, aż do utraty przytomności z powodu przegrzania. Gdy temperatura ciała wzrasta, wszystko musi być zrobione, aby ciało mogło stracić ciepło: odzież musi być wolna i lekka.

Piąty błąd: strach przed wychłodzeniem dziecka.

Chore dziecko potrzebuje świeżego powietrza. Konieczne jest przewietrzanie pomieszczenia tak często, jak to możliwe (możliwe w przypadku nieobecności dziecka), regularnie (2 razy dziennie) w celu wykonania czyszczenia na mokro. Częste wietrzenie ułatwia oddychanie, zmniejsza katar. W pomieszczeniu, w którym znajduje się dziecko, powinna być stała temperatura (20–22 ° C) i optymalna wilgotność (60%).

Błąd szósty: zażywanie antybiotyków dla dowolnego ARD.

Jak wiadomo, większość ostrych infekcji układu oddechowego (90% lub więcej) powoduje wirusy oddechowe (często nazywane są ostrymi infekcjami wirusowymi układu oddechowego - ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych), nieliczne są ostre infekcje układu oddechowego. Wirusy, w przeciwieństwie do bakterii (jednokomórkowych mikroorganizmów), są ułożone bardzo prosto i nie są komórkami, nie mogą żyć i rozmnażać się same, a robią to tylko wewnątrz innych organizmów (w tym ludzi), a raczej wewnątrz komórek. Antybiotyki nie działają na wirusy, a ponadto nie tylko nie zapobiegają powikłaniom bakteryjnym, takim jak zapalenie płuc (zapalenie płuc), zapalenie ucha (zapalenie ucha środkowego), zapalenie zatok (zapalenie zatok przynosowych), ale także tłumiąc wzrost prawidłowej mikroflory, otwierają drogę do osadzania mikroorganizmów w drogach oddechowych odpornych na antybiotyki. Irracjonalne stosowanie antybiotyków w leczeniu ARVI często prowadzi do negatywnych konsekwencji - wzrostu liczby drobnoustrojów opornych na leki, rozwoju dysbiozy (zmiany w składzie mikroflory) jelita i spadku odporności dziecka.

Nieskomplikowane ARVI nie wymagają antybiotyków. Wykazano je tylko w przypadku powikłań bakteryjnych, które może ustalić tylko lekarz (jak również wybrać odpowiedni lek przeciwbakteryjny). Preferowane są penicyliny (amoksycylina, synonim flemoksyny), biseptol nie jest stosowany (do którego patogeny bakteryjnych ostrych infekcji dróg oddechowych stały się oporne). Jednym ze sposobów ograniczenia nadmiernego stosowania ogólnych środków przeciwbakteryjnych w ostrych infekcjach dróg oddechowych jest stosowanie leków działających miejscowo i tłumiących patogenną florę w błonie śluzowej dróg oddechowych, praktycznie bez wpływu na całe ciało (bioparoks stosuje się u dzieci powyżej 30 miesięcy).

Błąd siódmy: leczenie nieżytu nosa w ostrych chorobach układu oddechowego lekami zwężającymi naczynia do „powrotu do zdrowia”.

Leki zwężające naczynia (Nazivin, Naphthyzinum, Otrivin, Galazolin itp.) Tylko przez chwilę ułatwiają oddychanie przez nos, ale nie eliminują przyczyn nieżytu nosa. Ponadto mogą być stosowane tylko przez pierwsze trzy dni, przy dłuższym stosowaniu, mogą nawet zwiększyć zimno i powodować działania niepożądane, aż do atrofii (przerzedzenie i późniejsza dysfunkcja) błony śluzowej nosa. Należy również pamiętać, że skurcz naczyń krwionośnych z jamy nosowej u dzieci może szybko zostać wchłonięty do krwi i mieć ogólny wpływ na organizm, prowadząc do zwiększenia częstości akcji serca, wysokiego ciśnienia krwi, bólu głowy i ogólnego lęku. Kwestię ich stosowania i dawkowania rozwiązuje się dopiero po konsultacji z lekarzem.

Do mycia nosa u dzieci zaleca się stosowanie roztworów izotonicznych (solanka, aquamaris, fizyk). Przygotowuje się je z wody morskiej, sterylizuje i doprowadza zawartość soli do stężenia izotonicznego (odpowiadającego stężeniu soli we krwi). Preparaty przyczyniają się do normalizacji płynności i lepkości śluzu. Uważa się, że sole i pierwiastki śladowe zawarte w wodzie morskiej (wapń, potas, magnez, żelazo, cynk itp.) Przyczyniają się do zwiększenia aktywności ruchowej rzęsek, które usuwają bakterie, kurz itp. Z jamy nosowej i aktywują procesy gojenia ran w komórki błony śluzowej nosa i normalizacja funkcji jej gruczołów. Mycie przeprowadza się 4-6 razy dziennie (w razie potrzeby częściej) naprzemiennie w każdym kanale nosowym.

Błąd ósmy: przyjmowanie leków do „leczenia kaszlu” (środek przeciwkaszlowy, wykrztuśny, przerzedzenie plwociny).

Kaszel jest reakcją obronną mającą na celu usunięcie obcych cząstek (wirusów, bakterii itp.) Z dróg oddechowych, a jego depresja nie prowadzi do wyleczenia. Leki przeciwkaszlowe (glaucyna, libexin, butamirat itp.) Są wskazane w celu zmniejszenia suchego, częstego kaszlu, prowadzącego do wymiotów, zaburzeń snu i apetytu (bolesny, wyniszczający kaszel), który jest bardzo rzadko obserwowany w ostrych zakażeniach układu oddechowego. Najczęściej kaszel z ostrymi infekcjami dróg oddechowych wystarczająco szybko (w ciągu 3-5 dni) staje się mokry, a następnie przyjmowanie leków przeciwkaszlowych jest po prostu przeciwwskazane, ponieważ zapobiega odpływowi plwociny.

Środki wykrztuśne - leki, często pochodzenia roślinnego, ułatwiają uwalnianie plwociny podczas kaszlu. W ostrych infekcjach nie ma potrzeby ich stosowania, są one pokazywane tylko w przypadku procesów przewlekłych. Szczególnie starannie wykrztuśne są stosowane u małych dzieci, ponieważ nadmierna stymulacja ośrodka krztuszenia i kaszlu w rdzeniu przedłużonym, które są blisko siebie, może prowadzić do aspiracji (wymiotować wniknięcie do dróg oddechowych). O stosowaniu mukolitów (rozcieńczalników plwociny), takich jak bromheksyna, ambroxol, acetylocysteina, decyduje wyłącznie lekarz. Stosuje się je w obecności gęstej, lepkiej plwociny trudnej do oddzielenia.

Błąd Dziewięć: leki przeciwhistaminowe.

Leki przeciwhistaminowe odgrywają ważną rolę w leczeniu chorób alergicznych, co jest determinowane przez kluczową rolę histaminy (substancji czynnej biologicznie uwalnianej podczas alergii) w tworzeniu klinicznych objawów alergii. W szczególności leki te są bardzo skuteczne w przypadku kataru (kataru) o charakterze alergicznym (głównie używane leki drugiej generacji - cetyryzyna (zyrtec), loratadyna (klarytyna), feksofenadyna (telfast). Obecnie większość lekarzy ma tendencję do zmniejszania obciążenia lekiem w przypadku ARD, w tym odrzucenie stosowania leków przeciwhistaminowych, ponieważ nie ma dowodów na potrzebę ich stosowania. Leki z tej grupy są przepisywane do ostrych infekcji dróg oddechowych tylko dzieciom z chorobami alergicznymi.

Błąd dziesięć: fizjoterapia, w tym „Domowe środki zaradcze”.

Nie należy stosować tynków gorczycowych, banków, płonących plam i otarć u dzieci. Ich skuteczność nie została udowodniona, poza tym są bolesne, niebezpieczne oparzenia, mogą prowadzić do rozwoju reakcji alergicznych. Skuteczność napromieniania klatki piersiowej (ogrzewanie) również nie została udowodniona, a wizyty w klinice w celu fizjoterapii są niebezpieczne pod względem ponownej infekcji.

Błąd jedenasty: pragnienie wymuszenia karmienia dziecka.

U chorych dzieci podczas ostrych zakażeń układu oddechowego zmniejsza się wydzielanie soków trawiennych, pojawiają się zmiany w ruchliwości jelit. Słaby apetyt jest naturalną reakcją organizmu na chorobę, ponieważ wszystkie jego zasoby mają na celu zwalczanie infekcji, a trawienie żywności jest procesem energochłonnym. Jeśli okruchy nie chcą jeść, nie należy go zmuszać (może to prowadzić do wymiotów), trzeba karmić kilka razy dziennie małymi porcjami łatwo przyswajalnego jedzenia (jajecznica, rosół z kurczaka, jogurt o niskiej zawartości tłuszczu, pieczone owoce). Jednocześnie ważne jest, aby dziecko dawało dużo płynów: ciepłą herbatę z miodem (tylko dzieci powyżej 1 roku życia bez alergii), dżem, cytrynę, żurawinę lub sok owocowy borówki brusznicy, kompot z suszonych owoców, alkaliczną wodę mineralną bez gazu (z mlekiem), owoce soki lub zwykła woda. Ogólna zasada jest taka, że ciało nie powinno być przeciążone, a dieta dziecka powinna być odpowiedniej gęstości, płynna lub półpłynna; pacjent ma przepisane odżywianie w małych porcjach, biorąc oczywiście pod uwagę szczególny smak dziecka. Należy jednak unikać pikantnych potraw, trudnych do strawienia pokarmów, konserw.

Błąd dwunasty: chore dziecko powinno być w łóżku.

Tryb dziecka powinien odpowiadać jego stanowi: odpoczynek w łóżku - w ciężkich przypadkach, pół łóżka (na przemian umiarkowanie aktywne czuwanie i odpoczynek w łóżku, a także obowiązkowy sen w ciągu dnia) - gdy poprawia się stan i normalny - 1-2 dni po spadku temperatury.

Błąd trzynasty: stosowanie samoleczenia, zaniedbanie konsultacji z lekarzem, gdy zmiana stanu dziecka.

Należy pamiętać, że objawy ARVI mogą być objawami poważniejszych chorób, takich jak ból gardła, szkarłatna gorączka i wiele innych infekcji. Wraz z bólem gardła i gorączką może rozpocząć się błonica i zapalenie opon mózgowych (zapalenie opony twardej), w których opóźnienie w diagnozie i leczeniu może być śmiertelne! W takich przypadkach nie jest łatwo dokonać prawidłowej diagnozy. Dlatego przy pierwszych oznakach choroby należy skonsultować się z lekarzem, który zaleci odpowiednie leczenie. Wszystkie środki terapeutyczne są wykonywane tylko zgodnie z zaleceniami i pod nadzorem lekarza!

ORZ u dzieci.

Z diagnozą ostrych infekcji układu oddechowego u dziecka, każda matka stanęła przed nim w wieku 11 lat choroba ta może wystąpić 8–9 razy w roku. Wcześniej przepisywano antybiotyki w celu zwalczania chorób wirusowych, które tłumią zarówno szkodliwe bakterie, jak i korzystną mikroflorę na błonach śluzowych.

Teraz możesz poradzić sobie z rinowirusem bez przyjmowania leków. ARI u dzieci: objawy i leczenie, dowiedz się więcej o chorobie.

Co to za zimno?

ARI to grupa chorób zakaźnych, których zakażenie następuje przez atmosferę i drogą doustną. Wszystkie możliwe infekcje dróg oddechowych przypisuje się ostrym infekcjom dróg oddechowych (wirusowym, mikrobiologicznym, powodowanym przez pasożyty).

Objawy wskazują natychmiast na uszkodzenie delikatnych tkanek w drogach oddechowych. Pierwsza jama nosowa jest narażona na infekcję, szkodliwe mikroorganizmy gromadzą się i rozmnażają na nabłonku nosa. Powikłanie zakażenia rinowirusem obejmuje wiele układów narządów i prowadzi do procesów zapalnych w organizmie.

Objawy ostrych zakażeń układu oddechowego.

Objawy ostrych zakażeń układu oddechowego u dzieci zależą bezpośrednio od wieku. Im starsze dziecko, tym trudniejsza jest choroba.

Najpoważniejszym rodzajem zakażenia jest ten, który dziecko otrzymało od matki za pomocą kropelek powietrza.

Główne objawy ostrych zakażeń układu oddechowego:

Ból gardła, silny kaszel.
Słabość, migrena, sztywność mięśni, gorączka.
Wysypka w postaci wykwintności.
Intoksykacja, ciężki nieżyt nosa.

Główne objawy pojawiają się w zależności od czynnika wywołującego ARD. Dreszcze, temperatura sięgająca 39–40 stopni, to wyraźny znak, że grypa spowodowała chorobę.

Jeśli dziecko ma zapalenie krtani, zapalenie, zapalenie spojówek i obrzęk węzłów chłonnych, na organizm wpływa wirus paragrypy.

Powikłanie choroby zakaźnej wpływa na układ sercowo-naczyniowy, wywołuje wstrząs toksyczny, obrzęk mózgu i dróg oddechowych. Najczęściej występuje zapalenie płuc wywołane przez rinowirusy.

ARI przez długi czas może znajdować się w ciele dziecka. Objawy nie zawsze pojawiają się natychmiast. Ale zauważając następujące zmiany w zachowaniu dziecka, można założyć, że wystąpiła infekcja:

Słaby apetyt lub całkowite odrzucenie jedzenia.
Niespokojny i przerywany sen.
Palistość skóry, pojawienie się siniaków pod oczami, wokół ust oraz w okolicy skrzydełek nosa.
Ochrypły w jego głosie.
Częsty katar i kaszel.

Uwaga: Po zauważeniu niektórych z tych objawów, konieczne jest śledzenie temperatury dziecka, wzrost do 38-39 stopni jest wyraźnym znakiem ARD.

Często pojęcia „ORVI” i „ORZ” są mylone, ale ważne jest, aby móc rozróżniać grupy zakażeń dróg oddechowych, ponieważ ich rodzaj zależy od przebiegu leczenia.

Ostra choroba układu oddechowego lub po prostu ostra choroba układu oddechowego - jest najbardziej uogólnioną koncepcją, która obejmuje całkowicie wszystkie choroby rinowirusowe, w tym przeziębienie.

Lekarz mówi o występowaniu ostrych zakażeń układu oddechowego najczęściej w przypadku, gdy przyczyny zakażenia są nieznane, a objawy są wyraźne. Aby zagłębić się w koncepcję i sformułować bardziej szczegółowy wniosek, konieczne jest przeprowadzenie szeregu złożonych i kosztownych analiz. Z tego powodu wielu ekspertów ogranicza się do definicji „ORZ”.

Ostra infekcja wirusowa układu oddechowego (ARVI) jest swoistą diagnozą, która dotyczy rodzaju ostrej choroby układu oddechowego. Doświadczony lekarz może łatwo ustalić przyczynę zakażenia na podstawie wyników badań i ogólnych objawów. SARS szybko rozprzestrzenia się przez unoszące się w powietrzu krople, które często powodują epidemię.

W zimie największa liczba dzieci jest narażona na działanie ARVI odporność i witaminy są wyczerpane, a ARD rozkłada się jesienią. W lecie ARD i jego typów ludzie praktycznie nie są narażeni.

Wirus manifestuje się na różne sposoby w zależności od jego pochodzenia. Jeśli przyczyną choroby była infekcja rinowirusem, katarowi i silnemu kaszlowi towarzyszyć będzie gorączka.

Jeśli wirus grypy wpływa na ciało, następuje gwałtowny skok temperatury do 39-41 stopni, który nie ustępuje przez kilka dni. Obniżenie pierwszych spadków temperatury podczas grypy jest bardzo trudne. Również możliwe obrzęk twarzy i kończyn, wysypka.

Bardzo cierpi organizm dzieci, w którym wędruje adenowirus. Oprócz silnego suchego kaszlu występuje biegunka. Migdałki i jama ustna są pokryte kwitnącym nieprzyjemnym zapachem, postępuje zapalenie spojówek.

Objawy enterowirusowych ostrych zakażeń układu oddechowego różnią się od pozostałych. Ta infekcja zaczyna się od kłującego bólu brzucha i zapalonych wrzodów podniebienia i języka.

Główną przeszkodą w występowaniu ostrych zakażeń układu oddechowego u dzieci jest silna odporność. Ale jak tylko zostanie osłabiony, wirusy rozprzestrzeniają się po całym ciele, rozmnażają się i zatruwają ciała szkodliwymi toksynami.

Czynniki wpływające na osłabienie układu odpornościowego:

Niewielka ilość witamin i minerałów w organizmie.
Ciało hipotermii.
Problemy ekologiczne regionu zamieszkania.
Napięcie nerwowe.
Obecność wirusów lub chorób przewlekłych w organizmie.

Wtórne przyczyny chorób układu oddechowego:

Predyspozycje do alergii.
Nieodpowiednie powietrze w pomieszczeniu (zbyt suche lub wilgotne).
Nieprzestrzeganie higieny osobistej.

Odmiany ostrych zakażeń układu oddechowego u dzieci.

Klasyfikacja typów ostrych zakażeń układu oddechowego następuje według rodzaju zmiany:

Choroby zakaźne górnych dróg oddechowych.

Nieżyt nosa jest zmianą błon śluzowych nosa. (Charakteryzuje się ciężkim przekrwieniem nosa i kichaniem).
Zapalenie zatok - zapalenie zatok. (Głównym objawem jest ból głowy. Dyskomfort przy naciskaniu na mostek nosowy i skrzydła nosa, charakterystyczny jest również obrzęk twarzy).
Zapalenie migdałków - porażenie migdałków.

Uwaga: ostre zapalenie migdałków jest powszechnie nazywane bólem gardła.

Zapalenie gardła jest stanem zapalnym błony śluzowej gardła. (Objawia się zaczerwienieniem błon śluzowych, kaszlem i katarem).

Choroby zakaźne dolnych dróg oddechowych.

Zapalenie tchawicy - zapalenie tchawicy.
Zapalenie oskrzeli dotyczy oskrzeli. (Charakteryzuje się mokrym kaszlem i ciężkim bólem gardła.)
Zapalenie krtani prowadzi do zapalenia krtani. (Jest to spowodowane bólem gardła, chrypką lub całkowitą utratą głosu).
Parainfluenza nie różni się objawami od ARVI. Manifestuje paramikowirus u dzieci w kilku okresach. Natychmiast po wejściu wirusa do organizmu rozpoczyna się okres inkubacji. W tym czasie dziecko jest najbardziej zaraźliwe. Po tygodniu rozpoczyna się okres prodromalny, który jest spowodowany występowaniem ognisk zakażenia. 3-4 tygodnie później wirus jest całkowicie poza ciałem, dziecko wraca do zdrowia.

Najczęstszy wirus paragrypy w grupach dziecięcych (przedszkola i szkoły). Średnio, do 10 lat, wszyscy cierpią na tę chorobę przynajmniej raz.

Zakażenie adenowirusem jest ostrą chorobą wywoływaną przez adenowirusa. Ta patologia jest szeroko rozpowszechniona w naszym regionie i stanowi 15% wirusów u dzieci poniżej 9 roku życia.

Objawy zakażenia adenowirusem u dzieci:

Intoksykacja (słaby apetyt, biegunka, kolka).
Ropne wydzieliny z nosa, rozwój zapalenia gardła i zapalenia migdałków.
Obrzęk migdałków, płytki nazębnej w ustach, kaszel i ból gardła.
Flegma, z powodu której rozwija się zapalenie oskrzeli.
Świąd, pieczenie i łzawienie w oczach.
Możliwa krew w moczu, ból podczas oddawania moczu i ogólne zapalenie żołądka i jelit.

U niemowląt ta infekcja występuje w rzadkich przypadkach, ponieważ rozwinięta odporność bierna.

Nasilenie zakażenia adenowirusem dzieli się na: łagodną postać (z temperaturami do 38 stopni), umiarkowaną ciężkość (w temperaturze nie wyższej niż 40) i ciężką postać z powikłaniami (zapalenie płuc, oskrzeli).

Syncytialny wirus oddechowy powoduje uszkodzenie dolnych dróg oddechowych. Podlega on dzieciom poniżej 5 lat i powyżej 12 lat.

U noworodków i dzieci w wieku poniżej 2 lat główną manifestacją choroby jest zapalenie oskrzelików (zapalenie oskrzeli). Występuje ostry kaszel, proces oddychania staje się trudny, tworzy się gęsta plwocina. Wszystkie objawy SM są podzielone na dwa zespoły infekcji wirusowej:

Toksyczny (dreszcze, przekrwienie błony śluzowej nosa, gorączka, migrena).

Uderzające (ma poważny wpływ na układ oddechowy: kaszel, nudności i wymioty, w skrajnych przypadkach - ataki uduszenia lub całkowite zaprzestanie oddychania).

Leczenie ostrych zakażeń układu oddechowego u dzieci.

Ostre choroby układu oddechowego występują nie tylko u dorosłych, dzieci w średnim wieku, ale także u noworodków. Dlatego wiedza o leczeniu tej ostrej infekcji jest konieczna dla każdej matki. Najczęściej, jeśli choroba zostanie wykryta na wczesnym etapie, leczenie będzie polegało wyłącznie na dobrej opiece i spoczynku w łóżku. Szczególnie ważne jest pilne rozpoczęcie leczenia małych dzieci, ponieważ wirus rozprzestrzenia się przez noworodka niezwykle szybko.

Głównym celem rodziców w walce z ARD jest wzmocnienie systemu odpornościowego dziecka. Jednak ze względu na brak doświadczenia młode matki często popełniają błędy, które później mogą tylko pogorszyć sytuację.

Ogólne zalecenia dotyczące leczenia orz u dzieci.

Jakie są główne wytyczne dotyczące leczenia? Lista niezbędnych środków w celu stworzenia warunków sprzyjających zwalczaniu przez organizm złośliwej infekcji:

Tworzenie zdrowej atmosfery. Bakterie i wirusy giną w chłodnym, przewiewnym miejscu. Regularne czyszczenie na mokro i niskie temperatury pomagają oczyścić płuca dziecka ze śluzu i kurzu.
Picie w dużych ilościach przyspieszy eliminację szkodliwych substancji z organizmu. Zaleca się stosowanie wody niegazowanej w temperaturze pokojowej.
Mycie nosa roztworem soli morskiej, gotowego roztworu soli lub leków z wodą morską. Jest to metoda radzenia sobie z drobnoustrojami na błonie śluzowej nosa.
Lekkie, ale pożywne jedzenie (płatki, buliony, przeciery warzywne), aby przywrócić metabolizm.
Regularny sen w ciągu dnia dla przyspieszenia powrotu do zdrowia.

Leczenie ODS jest niemożliwe bez leków. Istnieje ogromna gama leków, z których każdy ma szczególny wpływ na patologię. Pierwszego dnia zaostrzenia należy przyjąć leki przeciwwirusowe. W przypadku bólów głowy i gorączki przepisywane są leki przeciwgorączkowe i przeciwbólowe. Antybiotyki w ostrych infekcjach układu oddechowego są coraz rzadziej spisywane. niszczą wszystkie bakterie w organizmie, w tym te korzystne. Aby poradzić sobie z infekcją teraz, w 2019 roku, jest to możliwe bez nich.

Leki przeciwwirusowe.

Przyczyniają się do szybkiego usuwania wirusa z organizmu. Weź je ostrożnie, ponieważ jest uzależnienie. Wybierz i oblicz dawkę na podstawie wieku dziecka.

Środki przeciwwirusowe dzielą się na: szeroko stosowane leki (Viferon, Anaferon, Kagocel, Grippferon), a zwłaszcza przeciwko wirusowi grypy (Rimantadyna, Tamiflu, Orvirem).

Krople z zimna.

Od początku rozwoju ODS, gdy wydzielina z nosa jest płynna i przezroczysta, użyj środków zwężających naczynia (Nazivin, Tizin, Vibrocil).

Uwaga: rozcieńczyć wodą leki zwężające naczynia dla dzieci poniżej 4 roku życia, aby zmniejszyć stężenie. Unikaj przedawkowania, pochowaj nie więcej niż 2 razy dziennie.

Gdy wydzielina z nosa gęstnieje i staje się żółta, należy stosować leki przeciwbakteryjne (Protargol, Pinosol). Są to naturalne leki, które szybko niszczą bakterie z jamy nosowej.

Środki przeciwko kaszlowi.

Kaszel to reakcja organizmu na bakterie, która przyczynia się do usuwania wirusów za pomocą środków mechanicznych. Konieczne jest wyeliminowanie kaszlu w przypadku chorób zakaźnych. Konieczne jest przyjmowanie leków wykrztuśnych tylko wtedy, gdy zakażenie rozwija się w zapalenie oskrzeli lub po konsultacji z lekarzem. Możesz usunąć ból gardła i wyeliminować duszący kaszel przy pomocy lizaków (Dr. Mom, Linkas) lub sprayu (Ingalipt, Tantum Verde).

Uwaga: do dwóch lat wszelkie leki wykrztuśne są zabronione.

Środki ludowe.

Leczenie ostrych infekcji dróg oddechowych u dzieci metodami ludowymi powinno być świadomą decyzją. Przed użyciem tych metod należy skonsultować się z pediatrą i upewnić się, że dziecko nie jest uczulone na proponowane produkty.

Tradycyjne metody leczenia:

Jest to bezpieczny produkt, który zaleca się nawet lekarzom. Ta jagoda zawiera kompleks witamin, ma właściwości przeciwwirusowe i przeciwgorączkowe. Zaoferuj dziecku świeże lub mrożone maliny, dodaj do herbaty całość lub zrób dżem.

Wlać miód do gotowanego gorącego mleka, dobrze wymieszać i podać dziecku przed snem. Jest lekarstwem na gorączkę i słabość.

Pięć łyżek soku z cytryny zmieszanych z 1 łyżką brandy i miodem. Wymieszaj, zostaw w chłodnym miejscu na jeden dzień, a następnie daj dziecku.

Niezbędne leki przeciwwirusowe, które przyspieszają leczenie przeziębienia. Jeśli dziecko odmówi tych produktów, posiekaj je na papkę i wymieszaj z miodem. Weź ten lek powinien być raz dziennie z ciepłą wodą.

Apteka pobiera zioła, które można parzyć i pić zamiast herbaty, doskonale pomagają w walce z kaszlem i nieżytem nosa, łagodzą objawy SARS i zwiększają odporność.

Temperatura w ostrych zakażeniach układu oddechowego u dzieci.

Podwyższona temperatura podczas infekcji wirusowej jest normalną reakcją organizmu na zewnętrzny czynnik drażniący. Faktem jest, że szkodliwe bakterie nie tolerują wysokich temperatur i nie umierają. Dlatego, obniżając temperaturę dziecka, gdy nie osiągnęła znaku 38 stopni, odkładasz tylko proces gojenia.

Terapia etiotropowa.

Terapia etiotropowa jest szczególnym rodzajem leczenia mającym na celu wyeliminowanie przyczyny choroby. Niszczenie szkodliwych bakterii jest możliwe przy użyciu następujących leków:

Środki przeciwwirusowe. Niszczą komórki wirusa.
Lek interferonowy. Interferon to białko wytwarzane przez organizm w celu samoobrony. Podczas ostrej choroby układu oddechowego zmniejsza się ilość interferonu i konieczne jest uzyskanie go z zewnątrz. Ludzki interferon otrzymuje się z krwi dawcy.
Induktor własny interferon. Własny interferon jest produkowany w większych ilościach, jeśli bierzesz substancje stymulujące. Pozwalają wyprodukować dużą liczbę ciał ochronnych. Ale gdy stosuje się ludzki interferon, ryzyko działań niepożądanych jest znacznie niższe.

Leczenie objawowe.

Leczenie objawowe ma na celu złagodzenie bólu, ale nie zwalczanie wirusa. Środki tej terapii obejmują leki przeciwgorączkowe, przeciwbólowe i wykrztuśne.

Czego nie można zrobić.

Istnieją pewne kroki, które tylko przyczyniają się do pogorszenia stanu zdrowia dziecka. Z powodu braku doświadczenia matki mogą je popełnić i skrzywdzić swoje dziecko:

Nie obniżaj temperatury poniżej 38 stopni.
Nie należy stosować leków przeciwgorączkowych bez szczególnego powodu. W rzeczywistości leki te maskują objawy, nie pozwalając organizmowi zwalczać choroby.
Nie możesz robić ciepłych okładów w temperaturze, gdy dziecko ma gorączkę i dreszcze.
Nie podawaj dziecku antybiotyków bez recepty.
Noszenie zbyt ciepłych ubrań na chorej osobie lub owijanie ich w ciepły koc doprowadzi tylko do wzrostu temperatury ciała.
Nie zmuszaj dziecka do jedzenia siłą lub kłamstwem, gdy chce się trochę poruszyć. Nie możesz ignorować pragnień ciała podczas infekcji.

Jak szybko pozbyć się orz.

Aby jak najszybciej pokonać ARVI, konieczne jest rozpoczęcie leczenia przy pierwszych objawach. Odpoczynek w łóżku i przyjmowanie dawek szokowych narkotyków (po konsultacji z pediatrą), wymagana jest duża ilość napojów i lekkiego jedzenia. Jeśli podejmiesz leczenie na czas, szanse wyleczenia dziecka w ciągu kilku dni są bardzo wysokie.

Zapobieganie ostrym infekcjom dróg oddechowych u dzieci jest koniecznym środkiem zapobiegającym tragicznym konsekwencjom. Każdego dnia dzieci kontaktują się ze sobą w przedszkolu, gdzie każdy jest nosicielem wirusa.

Do celów profilaktycznych konieczne jest przyjmowanie kompleksu witamin przez cały rok, w celu wprowadzenia interferonów przy użyciu dowolnej z powyższych metod, do picia leków immunotropowych (echinacea, olejek z drzewa herbacianego). Ze względu na predyspozycje do infekcji układu oddechowego konieczne jest wstrzyknięcie dożylnych preparatów immunoglobulin.

Planowane szczepienia przeciwko grypie - główne sposoby zapobiegania ostrym infekcjom układu oddechowego.

Więcej informacji na temat zapobiegania SARS i grypie u dzieci można znaleźć w naszym artykule.

Większość powikłań ARD i ARVI wiąże się z zapaleniem narządów układu oddechowego, ale czasami wpływają na mózg i mięsień sercowy.

ARI powoduje: zaostrzenie astmy oskrzelowej, zapalenie ucha środkowego, zapalenie gruczołowe, ostre zwężenie, szkarłatny ból gardła, reumatyzm, patologię nerek, zaostrzenie wszystkich rodzajów zakażeń dróg oddechowych. Choroby te wymagają poważnego leczenia w klinice, ale aby uniknąć takich konsekwencji, wystarczy podjąć leczenie na czas.

Niezbędne jest natychmiastowe skierowanie do pediatry, jeśli:

U dziecka poniżej 1 roku życia wystąpiło przeziębienie.
Temperatura nie spada więcej niż 4 dni.
Wystąpiła wysypka wpływająca na całe ciało.
Po obniżeniu temperatury ogólny stan się nie poprawił.
Na migdałkach była biała patyna.

Cechy leczenia ARVI u małych dzieci.

26. W przypadku zarażenia bardzo małego dziecka z ODS konieczne jest ostrożne i uważne podejście do leczenia. Główną cechą terapii jest to, że zażywanie każdego leku i stosowanie każdej metody powinno być omówione z pediatrą. Niemowlęta nigdy nie otrzymują leku na kaszel, zwłaszcza wykrztuśnego.

Przeciwwskazane jest również pocieranie dzieci do jednego roku.

Z medycyny ludowej niemowlęta mogą zbliżyć się do wywaru z rumianku w temperaturze pokojowej.

Uwaga: ważne jest ścisłe przestrzeganie dawek wiekowych.

Jeśli niemowlę ma ostre zakażenie układu oddechowego, podstawą leczenia jest karmienie piersią. Z mlekiem matki, niezbędne aminokwasy, które są specyficzne w swoich właściwościach, które tworzą układ odpornościowy i stanowią barierę dla wnikania szkodliwych substancji, dostają się do organizmu dziecka.

Pytania