Czy mogę trenować na zimno?

Możesz uprawiać sport z przeziębieniem, katarem i innymi chorobami, ale tylko dzięki lekkiemu programowi, ponieważ organizm zwalcza patogeny, a dodatkowe obciążenie układu mięśniowego pogarsza sytuację. Jeśli idziesz na siłownię na przeziębienie, trenujesz ciężko i ćwiczysz, pozytywny wpływ na proces gojenia się zmniejsza. Dlatego nie zaleca się trenowania i wykonywania silnych ćwiczeń fizycznych, gdy jesteś chory, aż do całkowitego ustąpienia zimna.

Co dzieje się w ciele?

Z zimnem wzrasta produkcja hormonu kortyzolu, ze względu na szkodliwy wpływ na tkankę mięśniową. Kortyzol jest hormonem, z chorobami nieżytowymi produkowany jest w dużych ilościach, charakteryzujących się zniszczeniem białek i włókien mięśniowych. Kortyzol jest produkowany w dużych ilościach, gdy jest narażony na następujące czynniki:

• przepracowanie (po treningu);
• strach;
• stres;
• post;
• zimno, ból gardła i inne choroby.

Ale hormon ten ma również użyteczną funkcję, która polega na przyciąganiu składników odżywczych. Kiedy jesteś chory, organizm potrzebuje materiałów budowlanych, którymi są aminokwasy i glikogen. Hormon bierze udział w rozkładaniu białek na aminokwasy, a glukoza w glikogen. W tym przypadku ciało jest przechowywane wraz z materiałami budowlanymi wymaganymi do jego odzyskania po SARS.

Aby uprawiać sport, jeśli możesz przeziębić się z zimnem, ale nie powinieneś, nie ma w nim dodatniej dynamiki. Sport nie poprawia stanu. Ponadto działanie hormonu kortyzolu nie jest korzystne dla wysiłku fizycznego, ale tylko przyczynia się do zniszczenia masy mięśniowej. Dlatego ćwiczenia, idź na siłownię, aby ćwiczyć ćwiczenia, nie jest to konieczne.

Zasada „nad szyją”

Wśród zapalonych sportowców istnieje taka zasada, która nazywa się „nad szyją”. Osobliwością tej reguły jest możliwość uprawiania sportu w bujanym fotelu z zimnem, jeśli objawy choroby pojawiają się nad szyją. Oznacza to, że jeśli boli cię głowa, zęby, gardło, zatkany nos lub migdałki są zapalone, możesz to zrobić. Jedyną rzeczą nieznaną jest nazwa założyciela tej reguły, która nieuchronnie prowadzi do różnych komplikacji, jeśli zostanie zastosowana.

Aby dowiedzieć się, dlaczego nie zalecamy trzymania się zasady „powyżej szyi” i ćwiczenia z zimnem, rozważ układ limfatyczny. Tak więc układ limfatyczny jest reprezentowany w postaci węzłów chłonnych i innych małych naczyń. Naczynia te są wypełnione płynem limfatycznym, który aktywnie uczestniczy w eliminacji toksyn i szkodliwych substancji. W normalnym stanie, gdy osoba jest zdrowa i nic nie boli, węzły chłonne są niewidoczne, ale jeśli wirusy go przytłoczą, wówczas węzły te będą się powiększać.

Powiększone węzły chłonne wskazują na przewagę procesów patologicznych. Wzrastają, tworząc rodzaj bariery dla wirusów, dzięki czemu nie rozprzestrzeniają się na inne narządy i układy, co wskazuje, że istnieje aktywna walka leukocytów z drobnoustrojami.

Jeśli w przypadku zimnej choroby objawy przejawiają się w postaci przekrwienia błony śluzowej nosa, kaszlu, bólu głowy, wysiłku fizycznego, treningu i ćwiczeń fizycznych, wówczas zakażenie rozprzestrzeni się na całe ciało. Wynika to z faktu, że węzły chłonne nie będą w stanie wytworzyć bariery podczas ćwiczeń, więc wirus rozprzestrzenia się na wszystkie narządy i układy. Zaleca się, aby w ciągu tygodnia przejść kurację i położyć się w domu, a po ustaniu zimna rozpocząć stwardnienie mięśni.

Sport w temperaturze

Zimno, przeziębienia, zapalenie migdałków często objawia się rozwojem wysokiej temperatury ciała. Ponadto wartość temperatury zależy od powikłania choroby, ale często wskaźnik termometru osiąga 38,5-39 stopni. W tym przypadku ludzie, którzy chcą trenować i uprawiać sport, po prostu nie mogą tego zrobić. Dlaczego Powodem jest to, że wraz z rozwojem takiej temperatury następuje całkowita impotencja i osłabienie, ból gardła, dreszcze. Ponadto gorączka osoby, a jeśli nie obniżysz temperatury, może być śmiertelna. Jak być w sytuacjach, gdy temperatura utrzymuje się na poziomie 37 - 37,2 stopni, a całe ciało boli i boli?
Sytuacja sugeruje, że walka z infekcją. Temperatura 37 - 37,2 stopni i ból gardła - jest to nawet gorsze niż 38 lub 39, ponieważ takiej temperatury nie można zestrzelić. Zabronione są również zajęcia sportowe dla pacjentów o temperaturze 37,2 stopni lub z przeziębieniem.

Często temperatura 37 stopni powoduje następujące choroby:

• zapalenie wątroby;
• zaburzenia hormonalne;
• astma;
• gruźlica;
• ból gardła

Objawowy, powodujący rozwój 37-stopniowej temperatury ciała, występuje pod wpływem różnych poważnych chorób. Dlatego zamiast uprawiać sport w temperaturze ciała 37 stopni, a nawet przy przeziębieniu, należy się spieszyć do szpitala: w celu leczenia gardła, ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego i innych przeziębień.

Jak szybko odzyskać?

Jeśli pomimo wszystko, jeśli przeziębiłeś się, pobiegłeś na siłownię na trening, to ważne jest, aby wiedzieć, że w celu szybkiego powrotu do zdrowia musisz dwukrotnie zmniejszyć obciążenie. Czas treningu skrócony do 40 minut. Podczas ćwiczeń pij dużo wody małymi łykami. Woda nie powinna być zimna, aby nie wywoływać komplikacji.

Jeśli nadal chcesz uprawiać sport, ważne jest, aby preferować następujące rodzaje ćwiczeń:

• bieganie po torze;
• krok aerobik;
• medytacja;
• rozciąganie;
• zajęcia fitness.

W przypadku przeziębienia zabronione są zajęcia sportowe wymagające intensywnego wysiłku fizycznego, martwego ciągu, wyciskania i przysiadów. Pokaż swoje maksimum przy zimnie, na które nie możesz sobie pozwolić, więc lepiej zostawić te ładunki aż do pełnego odzyskania. Jeśli odczuwasz pogorszenie stanu zdrowia podczas ćwiczeń i innych ćwiczeń, powinieneś przerwać wyczerpanie i skonsultować się z lekarzem.

Odzyskiwanie

Po ustąpieniu zimna gardło przestanie boleć, a lekarz potwierdzi powrót do zdrowia, możesz iść na siłownię i rozpocząć trening. Przed wykonaniem ćwiczeń fizycznych należy wyjaśnić kilka punktów:

• Nie należy wykonywać ciężkich ćwiczeń tuż po przeziębieniu, np. Biegać 20 km lub wykonywać prasę 100 kg.
• Musisz zacząć od lekkich ćwiczeń, ponieważ osłabienie jeszcze nie minęło, a ciało będzie w podobnym stanie przez około 7-10 dni.
• Aby przyspieszyć wzmocnienie organizmu, należy unikać ćwiczeń, pić witaminy, wzmacniać układ odpornościowy. W przeciwnym razie, jeśli spróbujesz ćwiczyć i trenować na 100% natychmiast po wyzdrowieniu, wpłynie to negatywnie na twoje zdrowie.
• Po 1-2 tygodniach możesz wrócić do poprzednich rodzajów ładunków i iść na siłownię. Zaleca się robić to stopniowo, aby nie zakłócać procesu odzyskiwania.

Jeśli dana osoba ma tendencję do regularnego treningu fizycznego, jest podatna na rzadkie objawy chorób lub chorób, które występują w łagodnej formie. Sport wzmacnia nie tylko układ mięśniowy i sercowo-naczyniowy, ale także odporność i układ mięśniowo-szkieletowy. Regularna aktywność fizyczna przyczynia się do zwiększenia odporności układu odpornościowego na różne dolegliwości.

Jeśli lubisz biegać, poranne bieganie przez 30 minut zwiększy twoje szanse na przeziębienie. Nawet jeśli zachorujesz, stosując odpowiednie podejście, leczenie przeziębienia będzie łagodne i nie spowoduje komplikacji. Aby na zawsze powiedzieć „nie” na zimno, konieczne jest nie tylko regularne ćwiczenia i bieganie, ale także uspokojenie, utrzymanie właściwego odżywiania, rezygnacja ze złych nawyków.

W rzadkich przypadkach sport może być przyczyną rozwoju przeziębienia. Ale takie przypadki są rzadkie i tłumaczą się tym, że osoba po prostu przeciąża ciało w pełni, nie dając mu spokoju. W tym przypadku odporność spada, a organizm reaguje na wszelkie negatywne czynniki.

Teraz wiesz, dlaczego nie możesz uprawiać sportu podczas zimna. A jeśli twoje zdrowie jest ci drogie, lepiej zacząć od leczenia choroby, a następnie rozpocząć trening.

Bieganie i zimno: czy można trenować i jaka jest „zasada szyi”

Regularne bieganie poprawia odporność. Ale nawet najsilniejsi sportowcy czasami chorują. Zawsze zamienia się w dylemat: kontynuuj bieganie, aby nie zakłócać planu treningowego, ani nie odkładaj ćwiczeń do czasu wyzdrowienia? Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie „czy mogę biegać z zimnem”. W każdym przypadku ważne jest rozważenie wielu czynników. Spróbujmy to rozgryźć.

Bieganie przy pierwszych objawach przeziębienia

Zła wiadomość brzmi: otrzymałeś pierwsze „powiadomienie” - masz katar i ból gardła. Dobra wiadomość: mogą zniknąć tak szybko, jak się pojawiły. Czasami, aby „naładować odporność”, wystarczy tylko dobrze spać: dobry sen doskonale przywraca organizm.

Odpoczynek w łóżku i odrzucenie sportu w tym przypadku są opcjonalne. A wręcz przeciwnie: istnieje opinia, że ​​bieganie z zimnem eliminuje przekrwienie nosa i przyspiesza krążenie krwi, a intensywne pocenie się przyczynia się do szybkiej eliminacji toksyn, które zatruwają organizm podczas choroby. Innymi słowy - treningi na świeżym powietrzu pomagają „zabić” dolegliwości.

Nie ma dowodów naukowych na tę teorię. Jednak większość ekspertów to popiera: radzą oni ocenić swój stan za pomocą „zasady szyi”. Przeanalizuj objawy i odczucia. Jeśli dolegliwość dotyczy narządów znajdujących się powyżej szyi (mały katar, lekkie ból gardła) - możesz biegać.

Wyjątkiem jest ból głowy i ból ucha, które mogą sygnalizować poważną chorobę zakaźną lub zatokę.

Ale postępuj zgodnie z „regułą szyi”, której potrzebujesz z umysłem. Oto podstawowe zasady działania z pierwszymi objawami przeziębienia:

• Zmniejszyć przebieg i zmniejszyć zwykłe tempo.
• Po biegu nie zatrzymuj się na ulicy, aby nie ostygnąć i nie zamarznąć.
• Wyeliminuj ćwiczenia z ciężarami i aktywnymi skokami.
• Kluczowym wskaźnikiem będzie pierwsze 5-10 minut. Jeśli nadal czujesz lub twój stan się poprawił - kontynuuj. Jeśli złe samopoczucie wzrosło - natychmiast zakończ trening.

Pełne wykończenie

Temperatura, kaszel, osłabienie, bóle, dreszcze... Jesteś chory - i zaprzeczyć temu faktowi jest bezużyteczny. Trening z poważnymi objawami choroby wirusowej jest niemożliwy: ryzykujesz pójście na łóżko szpitalne zamiast na początek. Dlatego odłóż plan bieżący i utwórz nowy - plan naprawczy. Idealnie są to ostre okresy: sen - lekarstwo - sen. A im lepiej poradzisz sobie z tym zadaniem, tym szybciej wrócisz do biegu.

Bieganie po chorobie

Lepiej jest omówić rozpoczęcie aktywnych treningów po chorobie z trenerem lub lekarzem prowadzącym. Bądź cierpliwy: okres adaptacji wyniesie co najmniej 7-10 dni, a powrót do zwykłego harmonogramu szkoleń będzie stopniowy. W przeciwnym razie jest to niemożliwe: gdy byłeś chory, ciało rzuciło całą swoją siłę przeciwko wirusowi, więc obciążenie szokowe bezpośrednio po nim może zaszkodzić.

Ponadto należy wziąć pod uwagę, że wymuszona przerwa najbardziej uderzyła w wytrzymałość. W związku z tym poprzednie odległości i tempo nie będą w stanie zrobić przez jakiś czas - zacznij od lekkich 20-minutowych biegów i naprzemiennie z minutą chodzenia co 5-7 minut.

Stopniowo czas biegu powinien być doprowadzony do pół godziny z minutową przerwą na chodzenie pośrodku. Kiedy ponownie będziesz w stanie biec bez przerwy przez 30 minut, wejdź w tę sekcję 2-3 przyspieszenia o długości 30 sekund.

Czy mogę biegać z zimnem?

Nie jest tajemnicą, że regularne treningi biegowe poprawiają odporność, ale niestety nawet najsilniejsi sportowcy chorują.

Czy mogę biegać z zimnem?

Nagłe przeziębienie napotyka biegacza na trudny dylemat: kontynuować trening, pomimo niedyspozycji, lub odłożyć jakąkolwiek aktywność fizyczną aż do całkowitego wyzdrowienia? Pomysł, że będziesz musiał przegapić tydzień lub dwa, jest szczególnie gorzki, jeśli wkrótce zaczniesz odpowiedzialnie startować i musisz zachować formę, która została opracowana na potrzeby konkursu przez długie miesiące.

Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie „czy mogę biegać z zimnem”. W każdym przypadku należy wziąć pod uwagę wiele czynników: ogólną formę fizyczną sportowca, nasilenie choroby, nasilenie objawów. Wielu trenerów kategorycznie zabrania biegania sportowcom lub ograniczania treningu do chodzenia. Ale są tacy, którzy uważają taką reasekurację za zbyteczną.

Uważa się, że bieganie z przeziębieniem pomaga pozbyć się przekrwienia błony śluzowej nosa, przyspieszone krążenie krwi powoduje, że organizm skuteczniej radzi sobie z przeziębieniami, a intensywne pocenie się przyczynia się do wczesnej eliminacji toksyn, które zatruwają organizm podczas choroby.

Nie uzyskano jednak wiarygodnych dowodów naukowych, że umiarkowane treningi mogą skrócić czas trwania choroby.

Reguła na szyję

Czy więc warto iść na trening z zimnem? Eksperci doradzają, aby ocenić swój stan za pomocą „testu szyi” - ta metoda jest również nazywana „zasadą szyi”.

Przeanalizuj objawy i odczucia.

Jeśli dolegliwość dotyczy narządów znajdujących się powyżej szyi (mały katar, lekkie ból gardła), możesz wybrać się na bieg. Wyjątkiem jest ból głowy i ból w uszach. Te uczucia mogą być oznakami poważnej choroby zakaźnej lub zapalenia zatok, iw tym przypadku bieganie nie wchodzi w rachubę!

Jeśli obszar poniżej szyi jest zaangażowany w chorobę: na przykład występuje silny kaszel i ból gardła, bóle mięśni i ogólne osłabienie - szkolenie powinno zostać anulowane. Nie należy biegać w podwyższonych temperaturach - podczas zajęć zwiększa się krążenie krwi, a temperatura może znacznie wzrosnąć, co grozi zaburzeniem równowagi wodnej, przeciążeniem nerek i udarem cieplnym.

Oczywiście najlepiej byłoby skonsultować się z trenerem lub lekarzem. Jeśli nie jest to możliwe - polegaj na własnych odczuciach i zasadach obciążenia odpowiadającego aktualnemu stanowi.

Jak biegać z zimnem

Więc czujesz tylko niewielką niedyspozycję, więc zdecydowałeś się na bieg. Postępuj zgodnie z prostymi zasadami:

1. Zacznij pracować z połową siły: bądź gotów zmniejszyć swój zwykły przebieg, zmniejszyć tempo lub poświęcić cały spacer na szybkie tempo treningu. Pierwsze kilka minut pokaże, czy jesteś w stanie pracować w zwykły sposób.
2. Wyeliminuj ćwiczenia z ciężarami, aktywnymi skokami i pracuj nad prędkością.
3. Śledź status. Wskaźnik będzie wynosił pierwsze 5-10 minut: jeśli nadal czujesz lub twój stan się poprawił, możesz kontynuować, a nawet nieznacznie zwiększyć intensywność ćwiczeń. Jeśli zwiększa się złe samopoczucie - natychmiast zakończ trening.
4. Po biegu nie zatrzymuj się w zimnie, aby nie dodać hipotermii do infekcji wirusowej.

Bieganie po chorobie

Jeśli przeziębienie od dawna zostało wyeliminowane ze zwykłego harmonogramu treningów, powrót do poprzednich tomów powinien następować stopniowo. Kiedy jesteśmy osłabieni przez chorobę, ciało rzuca całą swoją siłę, aby przywrócić utracone zdrowie. Intensywne ładunki w tym okresie zabiorą tylko cenną energię i opóźnią proces.

Bądź cierpliwy - okres adaptacji powinien wynosić co najmniej 7-10 dni. A początek aktywnych zajęć lepiej omówić wcześniej z trenerem lub lekarzem.

Zimno i bieganie. Jak biegać, jeśli przeziębiłeś się

Przeziębienie może być poważnym problemem podczas treningu. Czy musisz całkowicie zrezygnować z działania, jeśli złapałeś ARI. Albo możesz trochę biegać, aby zachować formę. Jak długo trwa regeneracja po przeziębieniu. Jak wrócić do pełnowartościowych treningów po chorobie.

Sport radziecki, Ksenia Astrakhantseva, mistrz sportów klasy międzynarodowej w lekkiej atletyce, maratończyk, opowiedział o tym wszystkim.

Czy mogę przeziębić się

„Bieganie jest zdecydowanie przeciwwskazane, nawet przy lekkiej zimnej dolegliwości! Całkowicie zrezygnuj z treningu i pozwól swojemu ciału odzyskać siły. Ostatecznie odpoczynek pozwoli ci wrócić do formy szybciej, niż gdybyś kontynuował trening podczas choroby ”, mówi ekspert z sowieckiego sportu.

Przede wszystkim niebezpieczeństwo treningu podczas przeziębienia wiąże się ze zwiększonym stresem na sercu i układzie wydalniczym (nerki, woreczek żółciowy, pęcherz itp.). Wszystkie te narządy są pod wpływem stresu i są zmuszone do walki z wirusem. Jeśli dodatkowo „załadujesz” je biegiem, zmniejsz ryzyko komplikacji - aż do naruszenia ich funkcji.

„Nawet przy zwykłym przeziębieniu oddychanie jest trudne, co zwiększa obciążenie serca. Tylko to może być powodem wycofania się ze szkolenia, mówi Ksenia Astrachantsewa. - Jeśli choroba ma więcej objawów: temperatura wzrosła, ból głowy - to powód, aby powiedzieć „nie” na szkolenie!

A jeśli trochę uciekniesz, żeby nie stracić kształtu

Nawet małe biegi podczas zimna mogą mieć niszczycielski efekt, mówi ekspert z sowieckiego sportu:

„Możesz biegać, a nawet poczuć się lepiej przez chwilę. Ale będzie to krótkotrwałe i z dużym prawdopodobieństwem wkrótce przejdzie w minus: poczujesz jeszcze większą słabość i nieadekwatność. Więc chore ciało odpowie na obciążenie.

Negatywny wpływ biegania w trakcie choroby może również uświadomić ci opóźnienie. Uruchamiane obciążenia z ostrymi infekcjami układu oddechowego uderzają w układ odpornościowy, powodując luki. Są szanse, że jeśli wyzdrowiejesz po tym samym przeziębieniu, możesz znowu zachorować - organizm po prostu nie będzie miał środków, by walczyć z wirusami. ”

Kiedy powrócić do biegu po chorobie

Zazwyczaj czas rehabilitacji po przeziębieniu wynosi 7-10 dni. Przez cały ten czas lepiej powstrzymać się od biegania, mówi Kseniya Astrachantantwa.

Po 5-7 dniach po przeziębieniu można rozpocząć bardzo lekkie ćwiczenia z własnych ćwiczeń siłowych - mały zestaw przysiadów, pompek i zwrotów w prasie. Uważaj na ładunek: jeśli poczujesz słabość, natychmiast przerwij trening. Wykonuj ćwiczenia w łatwym tempie, nie doprowadzaj ich do porażki.

Wyjdź na swój pierwszy bieg w około półtora tygodnia po wyzdrowieniu. „Pamiętaj: konieczne jest wznowienie prowadzenia szkoleń”, mówi Ksenia Astrakhantseva. - Zacznij od połowy ciężaru choroby. Zwiększ obciążenie o 10-15% przy każdym treningu. Unikaj gwałtownych wahań intensywności. ”

Co się dzieje, gdy masz przeziębienie

Endurance to parametr, który najbardziej cierpi z powodu przerwy w treningu spowodowanej chorobą. Badania pokazują, że najszybszym sposobem powrotu do poprzednich wskaźników wytrzymałości jest trening interwałowy. W ich ramach naprzemiennie rozciągają się biegi i chodzenie, biegają wolniej i szybciej.

Po przeziębieniu rozpocznij od lekkich 20-25-minutowych biegów: na zmianę co 5-7 minut z jedną minutą marszu. Daj czas na 30 minut - idź jedną minutę w połowie biegu. Kiedy ponownie uruchomisz cały półgodzinny odcinek bez przerwy, wejdź w niego dwa lub trzy przyspieszenia trwające 30 sekund lub więcej.

Unikaj częstych treningów, jeśli masz przeziębienie, biegaj co drugi dzień. Jeśli to konieczne, zwiększ czas odpoczynku.

Uwaga! Przed rozpoczęciem treningu skonsultuj się z lekarzem!

Bieganie z zimnem bez temperatury

Zimno i bieganie. Jak biegać, jeśli przeziębiłeś się

Przeziębienie może być poważnym problemem dla treningów w różnych krajach. Czy musisz całkowicie zrezygnować z działania, jeśli złapałeś ARI.

Przeziębienie może być poważnym problemem dla treningów w różnych krajach. Czy musisz całkowicie zrezygnować z działania, jeśli złapałeś ARI. Albo możesz trochę biegać, aby zachować formę.

Ksenia Astrakhantseva, międzynarodowy mistrz sportu w lekkoatletyce, maratończyk i trener, opowiedział o tym wszystkim sportowi radzieckiemu.

Czy mogę biegać z zimnem

„Bieganie jest zdecydowanie przeciwwskazane, nawet z lekką niedyspozycją i zimnem! Całkowicie porzuć trening i daj swojemu ciału czas na regenerację. Ostatecznie odpoczynek pozwoli ci wrócić do formy szybciej, niż gdybyś kontynuował trening podczas choroby ”, mówi ekspert z sowieckiego sportu.

Przede wszystkim niebezpieczeństwo treningu podczas przeziębienia wiąże się ze zwiększonym obciążeniem serca i układu wydalniczego (nerki, woreczek żółciowy, pęcherz moczowy itp.).

Wszystkie te narządy są pod wpływem stresu i są zmuszone do walki z wirusem. Jeśli dodatkowo „załadujesz” je biegiem, zwiększysz ryzyko komplikacji - aż do naruszenia ich funkcji.

Przeczytaj więcej na stronie Soviet Sport: Pierwsze kroki - 7 zasad, które musisz znać

„Nawet przy zwykłym przeziębieniu oddychanie jest trudne, co zwiększa obciążenie serca. Samo to może być powodem wyzwania ze strony szkolenia - mówi Ksenia Astrakhantseva.

A jeśli trochę uciekniesz, żeby nie stracić kształtu

„Możesz biegać, a nawet poczuć się lepiej przez chwilę. Ale będzie to krótkotrwałe i z dużym prawdopodobieństwem wkrótce przejdzie do minusów: poczujesz jeszcze większą słabość i niedyspozycję. Więc chore ciało odpowie na obciążenie.

Negatywny wpływ biegania w trakcie choroby można również odczuć z opóźnieniem. Uruchamiane obciążenia z ostrymi infekcjami układu oddechowego uderzają w układ odpornościowy, powodując luki.

Kiedy wrócić do biegu po chorobie

Zazwyczaj czas rehabilitacji po przeziębieniu wynosi 7-10 dni. Przez cały ten czas lepiej powstrzymać się od biegania, mówi Ksenia Astrachantsewa.

Po 5-7 dniach po przeziębieniu możesz rozpocząć bardzo lekkie treningi z ćwiczeń z własnym ciężarem - mały zestaw przysiadów, pompek i zwrotów w prasie.

Wyjdź na pierwszy bieg około półtora tygodnia po wyzdrowieniu. „Pamiętaj: konieczne jest stopniowe wznawianie treningu”, mówi Ksenia Astrakhantseva.

Co dzieje się z wytrzymałością, jeśli masz przeziębienie

Endurance to parametr, który najbardziej cierpi z powodu przerwy w treningu spowodowanej chorobą. Badania pokazują, że trening interwałowy pomaga szybko powrócić do poprzednich poziomów wytrzymałości.

Dowiedz się więcej na stronie Soviet Sport: Właściwa technika biegania - naucz się biegać od zera

Unikaj częstych treningów, jeśli masz przeziębienie. Biegaj co drugi dzień. Jeśli to konieczne, zwiększ czas odpoczynku.

Uwaga! Przed rozpoczęciem treningu skonsultuj się z lekarzem!

Przeziębienie może być poważnym problemem dla treningów w różnych krajach. Czy musisz całkowicie zrezygnować z działania, jeśli złapałeś ARI. Albo możesz trochę biegać, aby zachować formę.

Ksenia Astrakhantseva, międzynarodowy mistrz sportu w lekkoatletyce, maratończyk i trener, opowiedział o tym wszystkim sportowi radzieckiemu.

Czy mogę biegać z zimnem

„Bieganie jest zdecydowanie przeciwwskazane, nawet z lekką niedyspozycją i zimnem! Całkowicie porzuć trening i daj swojemu ciału czas na regenerację. Ostatecznie odpoczynek pozwoli ci wrócić do formy szybciej, niż gdybyś kontynuował trening podczas choroby ”, mówi ekspert z sowieckiego sportu.

Przede wszystkim niebezpieczeństwo treningu podczas przeziębienia wiąże się ze zwiększonym obciążeniem serca i układu wydalniczego (nerki, woreczek żółciowy, pęcherz moczowy itp.).

Wszystkie te narządy są pod wpływem stresu i są zmuszone do walki z wirusem. Jeśli dodatkowo „załadujesz” je biegiem, zwiększysz ryzyko komplikacji - aż do naruszenia ich funkcji.

Przeczytaj więcej na stronie Soviet Sport: Pierwsze kroki - 7 zasad, które musisz znać

„Nawet przy zwykłym przeziębieniu oddychanie jest trudne, co zwiększa obciążenie serca. Samo to może być powodem wyzwania ze strony szkolenia - mówi Ksenia Astrakhantseva.

A jeśli trochę uciekniesz, żeby nie stracić kształtu

„Możesz biegać, a nawet poczuć się lepiej przez chwilę. Ale będzie to krótkotrwałe i z dużym prawdopodobieństwem wkrótce przejdzie do minusów: poczujesz jeszcze większą słabość i niedyspozycję. Więc chore ciało odpowie na obciążenie.

Negatywny wpływ biegania w trakcie choroby można również odczuć z opóźnieniem. Uruchamiane obciążenia z ostrymi infekcjami układu oddechowego uderzają w układ odpornościowy, powodując luki.

Kiedy wrócić do biegu po chorobie

Zazwyczaj czas rehabilitacji po przeziębieniu wynosi 7-10 dni. Przez cały ten czas lepiej powstrzymać się od biegania, mówi Ksenia Astrachantsewa.

Po 5-7 dniach po przeziębieniu możesz rozpocząć bardzo lekkie treningi z ćwiczeń z własnym ciężarem - mały zestaw przysiadów, pompek i zwrotów w prasie.

Co dzieje się z wytrzymałością, jeśli masz przeziębienie

Endurance to parametr, który najbardziej cierpi z powodu przerwy w treningu spowodowanej chorobą. Badania pokazują, że trening interwałowy pomaga szybko powrócić do poprzednich poziomów wytrzymałości.

Dowiedz się więcej na stronie Soviet Sport: Właściwa technika biegania - naucz się biegać od zera

Po przeziębieniu rozpocznij od lekkich 20-25-minutowych biegów: na zmianę co 5-7 minut z jedną minutą marszu. Daj czas do 30 minut - idź jedną minutę w trakcie biegu.

Gdy znów będziesz w stanie biegać bez przerwy przez cały półgodzinny odcinek, wprowadź dwa lub trzy przyspieszenia trwające 30 sekund lub więcej.

Uwaga! Przed rozpoczęciem treningu skonsultuj się z lekarzem!

• 08 maja 2017 r. 20:42
• Mikhail Bokov
• „Sport radziecki”

„Nawet przy zwykłym przeziębieniu oddychanie jest trudne, co zwiększa obciążenie serca. Samo to może być powodem wyzwania ze strony szkolenia - mówi Ksenia Astrakhantseva.

Po przeziębieniu rozpocznij od lekkich 20-25-minutowych biegów: na zmianę co 5-7 minut z jedną minutą marszu. Daj czas do 30 minut - idź jedną minutę w trakcie biegu.

Gdy znów będziesz w stanie biegać bez przerwy przez cały półgodzinny odcinek, wprowadź dwa lub trzy przyspieszenia trwające 30 sekund lub więcej.

Czy mogę biegać podczas choroby?

21 maja w Parku Gorkiego odbył się piąty maraton charytatywny „Sport nieograniczonych możliwości”. Dzięki inicjatorowi Credit Europe Bank zebrano ponad 6 milionów rubli.

Bieg powinien się odbyć, ale nagle pojawiają się pierwsze objawy przeziębienia. Czy warto anulować bieg z powodu kataru lub lekkiego kaszlu? Kiedy człowiek zachoruje, natychmiast ogarnia go wątpliwość co do kontynuacji rasy.

Istnieje obawa przed komplikacjami lub podniesieniem temperatury. Jednak wielu sportowców twierdzi, że gdy tylko mają mały katar, pozbywają się go biegając.

Jak już powiedziano, niektóre choroby ustępują z potem. Może tylko zaszkodzić innym, ponieważ odporność jest zmniejszona z powodu wysiłku fizycznego. W przypadku choroby postępującej konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem.

Objawy

Wielu próbuje użyć tzw. Testu szyi. Oznacza to, że jeśli martwisz się objawem rozwoju pod szyją, nie powinieneś uprawiać żadnego sportu.

Ta grupa obejmuje kaszel, ból i zmęczenie w organizmie, które zwykle wzrasta wraz z temperaturą. Jeśli choroba uderzyła w obszary powyżej szyi, powodując na przykład ból gardła, katar, to modnie jest trenować dzielnie.

Eksperyment przeprowadzono na jednym ze słynnych uniwersytetów. Wynik pokazał, że przy lekkim zimnie trening jest nawet korzystny. Ale nie zaleca się robienia czegoś, czegoś więcej niż zwykle i przeciążenia.

Pod koniec tygodnia, za pomocą badania lekarskiego, wykazano, że grupa ludzi biegających w ciągu tygodnia była w tym samym stanie co druga grupa.

Bieganie w temperaturze

Przed rozpoczęciem joggingu musisz zmierzyć temperaturę. W przypadku, gdy liczby wzrosły powyżej 37, szkolenie musi zostać anulowane. Rzeczywiście, podczas wykonywania wysiłku fizycznego z pewnością wzrośnie i nie przyniesie niczego dobrego.

Dzieje się tak, ponieważ wirus rozprzestrzenia się przez krwiobieg, penetrując całe ciało. Potem następuje ból głowy, mięśni i kości. Ponadto serce w temperaturze biegnącej w szaleńczym tempie, więc nie ładuj go biegiem.

Kiedy wznowić trening

Nie możesz ufać własnym uczuciom, często mogą być zwodnicze. Jeśli ktoś zachorował, wyzdrowiał z temperatury, nie powinieneś biec do sportu.

Eksperci zalecają czekanie około 2 tygodnie przed ponownym uruchomieniem. Przecież pojawienie się nowej grypy lub ciężkiego przeziębienia oddzieli sportowca od treningu jeszcze dłużej.

Czy powinienem anulować bieg z powodu lekkiego zimna? Czy mogę biegać, jeśli mam ból gardła? A jeśli wystąpił lekki kaszel? Kiedy zaczynasz czuć, że chorujesz, pojawia się wiele wątpliwości związanych z kontynuacją treningu.

Z drugiej strony wielu zapalonych biegaczy twierdzi, że pierwszą rzeczą, jaką robią, gdy manifestują pierwsze objawy przeziębienia, jest bieganie, a nieżyt nosa startuje jak ręka.

Więc jak, wszystko jedno, lepiej robić? A jeśli wybierzesz bieg, to który tryb treningowy jest lepszy? Odpowiedź na to pytanie zależy od tego, co cię boli.

Jak powiedzieliśmy powyżej, wiele osób uważa, że ​​bieganie przeciwnie, pomaga im pozbyć się choroby: idzie w parze. Ale w rzeczywistości bieganie podczas przeziębienia jest bardziej narażone na zranienie niż pomoc, ponieważ ćwiczenia fizyczne zmniejszają odporność.

Częste objawy

Wielu biegaczy podąża za prostym „testem szyi”: „Jeśli masz coś powyżej szyi (na przykład katar lub gardło), możesz biegać, ale jeśli jest poniżej poziomu szyi (na przykład kaszel, ogólne zmęczenie, ból mięśni ), treningi należy odroczyć. ”

Jedno z badań przeprowadzonych na Uniwersytecie Ball State przez Toma Weidnera, dyrektora ds. Badań nad treningiem sportowym, wykazało, że jeśli masz złe przeziębienie, nie możesz pominąć treningów.

W badaniu wzięło udział 60 biegaczy, którzy wprowadzili zimnego wirusa. Zostały one podzielone na dwie grupy. Jedna grupa biegła 30–40 minut dziennie przez tydzień. Druga grupa nie trenowała.

Inne badanie przeprowadzone przez Weidnera wykazało, że lekkie treningi podczas zimnych okresów są bardziej przydatne, ponieważ pomagają utrzymać „morale” i ogólną sprawność przynajmniej na poziomie, na którym byłeś w czasie choroby.

Temperatura

Przed bieganiem należy zmierzyć temperaturę ciała. Jeśli wzrósł powyżej 37,2 stopni Celsjusza, trening należy anulować. Ćwiczenia nie zmniejszą się, ale zwiększą temperaturę, a na mecie ryzykujesz nie zdobycie nagrody, ale ciepło.

Ponadto wysoka temperatura spowoduje jeszcze większe obciążenie serca, które już działa z pełną wydajnością podczas ćwiczeń sercowo-naczyniowych. Ponadto, pod wpływem wyższej temperatury, krew upłynnia się i rozprzestrzenia wirus na całe ciało. Zaczynasz łamać kości i obolałe mięśnie.

Wznów szkolenie

Fakt, że czujesz się lepiej, nie oznacza, że ​​jesteś zdrowy i gotowy do rozpoczęcia treningu natychmiast po poprawie. Jeśli miałeś ciężkie przeziębienie lub grypę, powinieneś poczekać tydzień lub dwa (w zależności od wagi), a dopiero potem wznowić trening.

Jeśli się pośpieszysz, pojawi się nawrót choroby i przeniesiesz treningi na jeszcze dłuższy czas.

Zadbaj o siebie i nie trać głowy w dążeniu do wyników. Jeśli źle się czujesz, odpocznij, a potem ruszaj dalej.

W zimnej porze temat biegania z zimnem jest najbardziej istotny, ponieważ niewielu osobom udaje się uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji. Czy mogę nadal biec z zimnem?

Czy twoje zdrowie się pogorszy? Jak to wpływa na szybkość odzyskiwania? Te i wiele innych pytań martwi osobę, która stoi przed takim dylematem.

Aby określić możliwość „uruchomienia lub braku działania”, najprostsza metoda jest uważana za „regułę szyi”. Zgodnie z którym, jeśli objawy przeziębienia są nad szyją: przekrwienie błony śluzowej nosa, ból gardła - bieganie, nie szkodzi.

Jeśli objawy poniżej szyi, takie jak: kaszel, świszczący oddech, dreszcze - podczas joggingu powinny zostać przełożone. Należy jednak pamiętać, że obciążenie w okresie zimnym powinno być minimalne, czyli trzeba to robić oszczędnie.

I oczywiście nie zapomnij słuchać swojego ciała.

Ważnym punktem kontroli jest obecność podwyższonej temperatury. Jeśli objawy zimna nie są odczuwalne, a termometr pokazuje powyżej 37,2 stopni, będziesz musiał trochę poczekać podczas biegu, ponieważ bieganie w temperaturze może znacznie pogorszyć stan organizmu, czyli przyspieszyć proces chorobowy.

Bieganie po chorobie

Po przeziębieniu nie spiesz się, aby zasznurować trampki! W zależności od ciężkości choroby konieczne jest odczekanie pewnego czasu, aż organizm wróci do normy. Średnio od 5 do 10 dni.

Jednak w razie wątpliwości warto porozmawiać z lekarzem o czasie, w którym organizm musi powrócić do stanu, który jest odpowiedni do biegania.

W żadnym wypadku nie spiesz się o wynik ze szkodą dla ich zdrowia.

Podsumowując, chciałbym życzyć: bez przeziębienia, ale tylko pozytywne wyniki i emocje związane z bieganiem!

Objawy

Bieganie w temperaturze

Regularne umiarkowane ćwiczenia to dobra profilaktyka wielu chorób. Jednak czy sport podczas zimna pomoże organizmowi szybciej poradzić sobie z chorobą? Czy nie przyczyniłoby się to do rozwoju poważnych komplikacji?

Wiemy, że uprawiając sport „stajemy się zdrowsi”. Ale czy zawsze tak jest? Czy warto wykonywać ćwiczenia z przeziębieniem? Co może „nie na czas” prowadzić do manifestowanej aktywności fizycznej? Zobaczmy.

Sport jako zapobieganie chorobom

Regularny umiarkowany wysiłek fizyczny przyczynia się do tego, że osoba jest mniej chora, a jeśli jest chora, choroba jest bardziej łagodna.

Takie obciążenia mogą wzmocnić układ odpornościowy, utrzymać układ mięśniowo-szkieletowy i układ sercowo-naczyniowy w zdrowym stanie, a nawet zapobiegać rozwojowi cukrzycy.

Codzienna aktywność fizyczna przyczynia się również do odporności organizmu na choroby zakaźne.

Liczne badania wykazały, że codzienne 30-minutowe spacery, gimnastyka co drugi dzień, bieganie, pływanie i jazda na rowerze kilka razy w tygodniu znacznie zwiększają szanse na przeziębienie.

Zatem pół godziny codziennych treningów zmniejsza ryzyko zachorowania kobiet o 50% przez cały rok. Eksperci tłumaczą to faktem, że podczas uprawiania sportu zwiększa się liczba białych krwinek, które są niezbędne do zwalczania infekcji.

Częste objawy

Temperatura

Objawy

Bieganie w temperaturze

Czy można trenować z zimnem i biegać

Czy ładunek prowokuje komplikację, czy może po zmniejszeniu obciążenia, czy można ćwiczyć oszczędnie? Twoje opinie!

jakakolwiek infekcja, szczególnie w procesie zapalnym, nasila procesy kataboliczne w org-me, a po intensywnych testach kartizol już znika. ale gdzieś, co gdzieś czytałem.. jeśli nie ma temperatury, jedna FIG trenuje.

Eugene myślę, że wskazane byłoby pominięcie, ponieważ organizm jest osłabiony przez walkę z infekcją i wszystkie jego zasoby mają na celu tłumienie infekcji, dlatego proces wzrostu mięśni jest niezwykle nieskuteczny.

NIRAZA NIE PRZERWAŁA SZKOLEŃ. W JAKI SPOSÓB MOŻESZ BYĆ SILNYM NIE CHCĄ. NAWET Z TEMPERATURĄ 38.5. UZNANO, ŻE JEŚLI PO POCIĄGU NADZWYCZAJNYM JEST DOBRZE JEDZENIE I ŚPIANIE, CHOROBA SZYBKO PASUJE

a serce nie siada z temperaturą do huśtania się.

Niedawno studiowałem ten problem

Podczas przeziębienia ciało zaczyna doświadczać wielu stresujących czynników: słabość, zmęczenie, stan opuszcza tryb aktywności, chce się tarzać w ciepłym łóżku i spokojnie odzyskiwać siły.

Jednak wola i duch wojskowy każdego prawdziwego sportowca, a przynajmniej osoby, która naprawdę kocha trening, wymaga kontynuacji aktywnych działań.

Tak, a prosty zdrowy rozsądek wskazuje, że pozwolenie sobie na „rozpadnięcie się”, a następnie „zmontowanie” nie będzie takie łatwe.

Etapy treningu na przeziębienia

Zwykle zimno nie pojawia się natychmiast, ale rozwija się stopniowo.

W związku z tym przebieg procesów wirusowych i zapalnych można podzielić na kilka etapów: początek choroby, jej rozwój do postaci łagodnej lub ciężkiej.

Po pierwsze, występuje ogólny stan zmęczenia i błękitu, wypchany nos, katar, ból gardła i temperatura może wzrosnąć. Wszystkie te czynniki są nieprzyjemne, ale nie przeszkadzają w treningu.

1. W początkowej fazie

Dopóki objawy utrzymują się ponad szyją, można to praktykować nawet na ulicy. Obciążenia sportowe pomogą pobudzić organizm, aktywują procesy ochronne i przyczynią się do szybkiego powrotu do zdrowia.

Jeśli na zewnątrz jest za zimno, treningi można przenieść do domu. W niskich temperaturach należy przestrzegać pewnych środków ostrożności: podczas biegu i podczas intensywnych treningów na poziomych prętach uwalniane jest dużo potu.

Wietrzenie spoconych miejsc może prowadzić do zwiększonej hipotermii i pogorszenia choroby.

Jeśli doświadczasz powierzchownych objawów choroby, możesz ćwiczyć w trybie standardowym: dostępne są wszystkie rodzaje treningu, w tym trening siłowy.

2. Widoczne procesy zapalne

Jeśli procesy zapalne przesunęły się na bardziej zauważalny poziom: temperatura wzrasta, zaczyna się kaszel, - trening należy przeprowadzić w trybie lekkim. Lekkie ćwiczenia nie bolą.

Przeziębienie. Szkoła prowadząca dr Popowa

Czy mogę biec z zimnem i biegać

Czy można uprawiać sport z zimnem?

Argument na ten temat: czy można uprawiać sport z zimnem

Możesz zorganizować trening w trybie lekkim, który będzie raczej ukierunkowany na przywrócenie ciała niż do jego rzeczywistego wyczerpania w celu wzrostu mięśni.

Aby ładunki pomagały w regeneracji, konieczne jest łączenie ćwiczeń w wolnym tempie i częste rozciąganie. Na przykład, skuteczne jest rozciąganie wysokiej jakości po każdym okrążeniu 200-400 m (standardowy krąg stadionu szkolnego).

Ćwiczenia na elastyczność i powolny trening przyczyniają się do głębokiego rozluźnienia mięśni i ich wysokiej jakości obciążenia.

3. Kiedy przeziębienie miało czas, by wpłynąć na ciało

Jeśli temperatura wzrośnie wystarczająco silnie, to znaczenie szkolenia powinno być przeszacowane. Zależy to bardzo od twojego ciała: dla niektórych osób lepiej odpocząć w łóżku, aby niektórzy ludzie „przełamali” chorobę, siłą woli, aby aktywować niezbędne procesy odpornościowe

Jeśli nie znajdziesz motywacji do lekkich ćwiczeń długoterminowych, spróbuj wykonywać ćwiczenia przez cały proces gojenia.

Przysiadaj 10 razy za każdym razem, kiedy robisz herbatę, rób 20 razy podczas oglądania relaksującego filmu. Takie podejście nie „całkowicie” utyka.

Ćwiczenia na rzecz równowagi i rozciągania są świetne. Ćwiczenia rozciągające obejmują procesy regeneracyjne, które wspierają nie tylko tkankę mięśniową, ale całe ciało.

Co zrobić z chorobą wirusową?

Proste przeziębienie może nie być powierzchownym zapaleniem, ale konsekwencją spożycia wirusów. Choroby wirusowe mogą powodować grypę, zapalenie płuc i inne nieprzyjemne choroby, które można leczyć antybiotykami.

Krążenie wirusa we krwi podczas procesów zapalnych zachodzi stale, a wysiłek fizyczny przyspiesza rytm krwi, zwiększa dystrybucję substancji w komórkach ciała.

Po otrzymaniu infekcji wirusowych dopuszczalne jest wykonanie lekkiej rozgrzewki przeciwobrzękowej, ale lepiej jest ćwiczyć po pełnym wyzdrowieniu.

Rzeczywista sprawność obciążeń

W zależności od aktualnego stanu rozwoju choroby można wybrać wzmocniony lub ułatwiony reżim treningowy.

Umiarkowane treningi szybko przywrócą normalność. Pokazując ciału, że nie będzie miał szansy ulec chorobie, aktywujesz rezerwy układu odpornościowego.

Warunki naturalne i wiedza, że ​​absolutnie niemożliwe jest zranienie, służą jako potężny czynnik psychofizyczny, który wzmacnia ludzką psychikę i czyni ją silniejszą niż wpływy zewnętrzne.

Jednak przeceniając swoją siłę, możesz spowodować, że organizm pogorszy stan chorobowy i naprawi chorobę.

Anna Pavlovna [DarkShark]

Dobrze wiadomo, że sport pomaga wzmocnić układ odpornościowy.

Ale jeśli nagle zimno okazało się silniejsze, czy warto załadować ciało i kontynuować trening?

Czy te dwa pojęcia są zgodne?

Jak zimno wpływa na procesy anaboliczne i czy warto uprawiać sport z chorobą?

Celem każdego treningu jest przyspieszenie anabolizmu, który jest odpowiedzialny za wzrost mięśni i metabolizm, który jest odpowiedzialny za usuwanie toksyn, rozkład tłuszczów. Udowodniono, że infekcje i wirusy, które dostają się do organizmu, spowalniają te procesy.

• Zwiększona produkcja kortyzolu, który niszczy włókna mięśniowe;
• Zmniejszenie liczby leukocytów wytwarzanych we krwi, co prowadzi do osłabienia układu odpornościowego;
• Brak białka i energii, co prowadzi do zmęczenia i wyczerpania.

Ponadto podczas uprawiania sportu zwiększa się przepływ krwi. Bakterie, które infekują niektóre obszary, rozprzestrzeniają się szybciej i mogą dostać się do zdrowej tkanki. W rezultacie efekt regeneracji spowalnia, czas regeneracji komórek i ogólny powrót do zdrowia wzrośnie.

Czy można trenować z temperaturą?

Wzrost temperatury to zwiększona produkcja komórek ochronnych, które niszczą obce substancje, które dostały się do krwi, takie jak wirusy i bakterie. W tym momencie ciało kieruje siły do ​​ich podziału i wycofania.

Serce, nerki i układ oddechowy znajdują się pod ogromną presją. Jeśli zaczniesz ćwiczyć z tymi objawami, ciało jest narażone na nadmierne zmęczenie. Istnieje ryzyko powikłań.

Dlatego nie zaleca się ćwiczeń z temperaturą.

Czy powinienem wziąć udział w treningu, jeśli nie ma temperatury?

Kiedy nie ma gorączki, ale występują łagodne objawy, na przykład letarg, przekrwienie błony śluzowej nosa, lekarze również nie zalecają uprawiania sportu. Powód jest taki sam - nie powinieneś obciążać osłabionego ciała.

Przeprowadzono jednak badania, podczas których potwierdzono, że przy takich objawach czas powrotu do zdrowia jest identyczny z czasem niesportowym.

Innymi słowy, trening nie ma poważnego negatywnego wpływu na ciało pacjenta, ale nie przyczyni się do przedwczesnego wyzdrowienia.

W każdym razie - w przypadku przeziębienia ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić, czy warto kontynuować lekcje lub lepiej odłożyć wizytę na siłowni.

Chroniąc się przed negatywnymi skutkami ostrych infekcji dróg oddechowych i ich powikłań, każdy sportowiec da sobie możliwość szybkiego powrotu do zdrowia i powrotu do wykonywania ważnych ćwiczeń dla niego.

Oczywiście wszyscy znają chorobę. Jest to spowodowane różnymi przyczynami, ale ma prawie taki sam efekt. JESTEŚ ZŁY. I może być źle na różne sposoby, ale nie będziemy się zanurzać i rozważać powszechnej choroby.

Jesień Jest fajnie Na ulicy brzydki, deszcz, brud. Ciało jest osłabione nie tylko ciągłymi obciążeniami, ale teraz jeszcze większym brakiem witamin, ciepłym słońcem i dobrym nastrojem. Oto niebezpieczeństwo.

W tym okresie wiele osób zachoruje. Przeziębiają się, łapią grypę.

Co się dzieje Jakich przyjemnych doznań możesz doświadczyć?

W jakiej temperaturze nie można uruchomić w zimie?

Normalne samopoczucie i niedyspozycja w godzinach wieczornych nie może oznaczać zadowalającego stanu zdrowia. Pacjent wymaga schematu oszczędzającego, pozostań w domu.

Przez chłód i gorączkę „na nogach” ludzie sami prowokują dodanie wtórnych infekcji, przepracowania i obniżonej odporności oraz komplikacji narządów i układów wewnętrznych.

Jeśli sam odczuwasz lekki przepływ zimna i inne objawy oprócz złego samopoczucia, możesz wykonywać lekkie treningi w zakresie sprawności fizycznej.

Biorąc pod uwagę cel twoich zajęć, powinieneś powstrzymać się od treningu i pominąć 1-2 sesje. Ciało stanie się silniejsze, siła wróci, a sport przyniesie niezbędne korzyści.

W okresie niedyspozycji obciążenia sportowe są nie tylko bezużyteczne, ale mogą również powodować pewne szkody spowodowane procesami biochemicznymi wewnątrz ciała.

Podczas choroby z powodu choroby, stresu, silnego zmęczenia, stresu neuropsychiatrycznego i długotrwałego głodzenia organizm wytwarza specjalny hormon - kortyzol.

Kortyzol pomaga organizmowi dostosować się do warunków awaryjnych, tworząc dodatkowe zasoby dla przywrócenia ludzkiej siły.

Innymi słowy, ciało zaczyna intensywne gromadzenie pożytecznych i odżywczych składników, dzieląc białko na aminokwasy i glikogen we krwi na glukozę.

Okazuje się, że dając ostatnią siłę treningu dla choroby, organizm gromadzi tłuszcze i pierwiastki śladowe, z powodu zniszczenia struktur mięśniowych.

Czy można trenować z zimnem? W przypadku każdej aktywności fizycznej istnieje szczególna liczba czynników, które należy wziąć pod uwagę podczas chodzenia na siłownię.

• gorączka;
• dreszcze, gorączka;
• objawy infekcji wirusowej lub bakteryjnej;
• bóle stawów;
• choroby zapalne gardła (zapalenie migdałków);
• okres terapii antybiotykowej (przyjmowanie antybiotyków ogólnoustrojowych).

Akceptacja leków przeciwgorączkowych, antybiotyków i uczestniczenie w treningu może niekorzystnie wpływać na stan nerek, wątroby, struktur płucnych. Temperatura może wzrosnąć nawet na tle narkotyków.

Ćwiczenia zwiększają obciążenie serca i naczyń krwionośnych.

Przy obciążonej historii klinicznej jednoczesny przebieg ostrej infekcji wirusowej układu oddechowego, grypy lub przeziębienia z pogarszającym się stanem wymaga od pacjenta spoczynku w spokoju i przestrzegania schematu ochronnego.

Trening na przeziębienie może być przydatny do poprawy naturalnej wentylacji płuc, poprawy krążenia krwi, pobudzenia ogólnego tonu ciała.

Korzystnym efektem może być tylko nieskomplikowane przeziębienie. Podczas łagodnego przeziębienia bez gorączki i objawów powikłań należy przestrzegać kilku zaleceń:

• skrócić czas szkolenia o 20-30 minut w zależności od godziny zajęć;
• zmniejszyć intensywność aktywności fizycznej w 50%;
• zrobić rozgrzewkę, wykonując proste ćwiczenia;
• preferuj jogę, pilates, powolne rozciąganie na podłodze;
• pij wodę podczas lekcji.

Podczas odzyskiwania ciała należy przestrzegać tych samych zasad. Nadmierne obciążenia w okresie rehabilitacji mogą wywołać nowy skok choroby.

Ważne jest, aby zrozumieć, że podczas przeziębienia bez szczególnych objawów można biegać i uprawiać sport, a przy grypie ważne jest, aby być w domu i odpoczywać w łóżku.

Niestety nie wskazałeś, jak długo trwa chłód. Być może są to początkowe objawy ARVI lub grypy. Aby uniknąć komplikacji i powikłań w sytuacji klinicznej, lepiej jest nie chodzić na siłownię.

Powinieneś również odłożyć kolejne zajęcia, jeśli nastąpiło znaczące pogorszenie procesu szkolenia. Ciało wymaga wystarczających zasobów i kosztów energii dla choroby, kierując wszystkie siły do ​​wyeliminowania patogennych patogenów.

Ważne jest przestrzeganie diety, rzucenie palenia, alkohol. W celu szybkiego powrotu do zdrowia należy przyjmować kompleksy witaminowe, świeże soki, świeże warzywa i owoce.

Nasycenie ciała witaminami ma korzystny wpływ na ogólny stan, poprawia nastrój, zwiększa odporność na patogenną mikroflorę.

Zaczynacie się zastanawiać, jak to jest: nie kichaliście w domu, nie dmuchaliście w nos, ale kiedy znaleźliście się w hali, wydawało się, że pękła i staliście się potencjalnym zagrożeniem rozprzestrzeniania się infekcji.

Jak więc wystarczające jest pójście na siłownię i trening w takiej sytuacji? Wydaje się, że ze szkolenia zwiększa się nawet odporność?

Odporność: krótka dygresja

Żyjemy w świecie pełnym bakterii. Każdego dnia pasożyty, wirusy, bakterie próbują nas zaatakować. Najczęściej są atakowane przez górny układ oddechowy osoby, co prowadzi do zapalenia migdałków, zapalenia zatok, przeziębienia, grypy, infekcji ucha i gardła oraz kaszlu. Na szczęście układ odpornościowy ma jasną strategię dla takich sytuacji.

Rzuca się w zaciętą walkę z pasożytniczymi najeźdźcami całą swoją siłą - komórkami odpornościowymi, które rodzą się w grasicy i szpiku kostnym, pokonują węzły chłonne, śledzionę i walczą z wrogiem w płucach, oskrzelach, błonach śluzowych jamy ustnej, nosa, a nawet w układzie moczowym. Układ odpornościowy jest ochroną przed infekcjami podawanymi osobie od urodzenia.

- filtry fizyczne (powiedzmy błona śluzowa zatok nosowych).

- filtry chemiczne (kwasy żołądkowe).

- komórki ochronne (komórki NK, są leukocytami).

Zdolność adaptacyjna układu odpornościowego charakteryzuje się złożoną interakcją wysoce wyspecjalizowanych procesów i komórek, które są aktywowane, gdy układ odpornościowy zaczyna zwalczać organizmy chorobotwórcze, niszcząc je i pozbawiając ciało ich rozmnażania.

Najważniejsze jest to, że leukocyty mają rodzaj pamięci, dzięki czemu są w stanie rozpoznać pewne organizmy chorobotwórcze w czasie i zastosować wcześniej opracowane środki zaradcze.

Grzyby lecznicze, potężne super narzędzie do budowania odporności

Czy warto trenować, jeśli jesteś chory?

Po prostu masz duszny nos i myślisz, że to jest powód, by nie iść na siłownię, ale położyć się na kanapie. Ale po drugie! Jeśli naprawdę czujesz się jak ruiny starożytnej Palmyry, najlepszą rzeczą jest zredukowanie intensywności treningu i wykonywanie cardio przy „zmniejszonej transmisji” skurczów serca w pierwszych dniach niedyspozycji.

„A jak mogę trenować na siłowni?” Pytasz. Ale najpierw spójrzmy na jeden szczegół: angażuj się w aktywność fizyczną i ćwiczenia - różne rzeczy.

Ćwiczenia, w których się pocisz, ciężko oddychasz, bardzo spięty, stresuj ciało. Zdrowa osoba jest łatwa do dostosowania do takich obciążeń.

Jest to adaptacja do postępu obciążeń, który jest bodźcem do wzrostu mięśni i siły. Ale jeśli źle się czujesz, stres związany z treningiem może bardzo wstrząsnąć układem odpornościowym, który już nie jest tak gorący.

- Jogging

- Pracuj w ogrodzie

- Jazda na rowerze z małą intensywnością

- Joga

10 wskazówek, aby poprawić ciało

Cechy treningu podczas choroby

Trening o dużej objętości i wysokiej intensywności może osłabić odporność organizmu na infekcje. Powiedzmy, że podczas maratonu podczas choroby zmniejszysz zdolność adaptacyjną swojej odporności o 72 godziny.

Zwróć uwagę na to, jak ciężko sportowcy odzyskują siły po długodystansowych wyścigach. Ogólnie rzecz biorąc, ćwiczenia o wysokiej intensywności są przeciwwskazane w przypadku dyskomfortu.

- Stres psychologiczny (praca, finanse, relacje z ludźmi).

- Stres fizyczny (aktywność fizyczna, zmęczenie, infekcje).

- Stres egzogeniczny (warunki pogodowe, zanieczyszczenie środowiska, klimat).

- Higiena, leki, dieta.

W rzeczywistości krótkotrwały stres (w ciągu kilku minut) może mieć korzystny wpływ na odporność, w przeciwieństwie do przewlekłego stresu (dni-lata).

- Wiek. Odporność może maleć z wiekiem. Aby ją utrzymać, zaleca się utrzymanie aktywności fizycznej i dobre odżywianie.

Zimno i bieganie... Dobrze wiedzieć!

Przeziębienie nie stanowi poważnej przeszkody w bieganiu. Istnieją jednak różne opinie biegaczy na temat przeziębienia.

Niektórzy ludzie przestają trenować, aż wszystkie objawy znikną (nie spotkałem jeszcze takich biegaczy, którzy po przeziębieniu wytrzymują 2 tygodnie bez treningu, przepisani przez lekarzy!

Twoim zadaniem jest znalezienie wśród tych opcji granicznych tego progu, powyżej którego powinieneś powstrzymać się od szkolenia. Po biegu w temperaturze 38 ° C znane są przypadki cudownego wyzdrowienia, a także przypadki poważnej choroby.

Zagrożenia dla zdrowia, takie jak bieganie, prawie nie stanowią.

Tylko musisz ubrać się ciepło, zacząć biegać niemal natychmiast po wyjściu z domu, a po jego zakończeniu musisz natychmiast wrócić do domu i nie pozostawać na ulicy.

Ale z wysoką gorączką lub kaszlem (szczególnie w początkowej fazie, kiedy kaszel jest suchy), staram się nie uciekać. Kiedy występuje zapalenie w płucach, oddychanie staje się znacznie trudniejsze.

W pierwszym przypadku wydaje się, że w pewnej przestrzeni pozbawionej powietrza oddychasz wyżej niż pewna prędkość: istnieją ruchy oddechowe, ale to nie zwiększa tlenu.

Zaczynasz się dusić - doznania są podobne do tych, gdy trzymając nos i usta próbujesz wstrzymać oddech tak długo, jak to możliwe, tylko tutaj biegasz i oddychasz najbardziej aktywnie.

Kiedy przyszło do kaszlu, pomyślałem kilka dni - i będę zdrowy.

Ale kiedy biegałem, kaszel tylko się nasilał, czego naprawdę nie lubiłem - myślałem, że bieganie będzie katalizatorem dla leczenia! Wszystko zakończyło się rozwojem dość silnego suchego kaszlu, z którego musiałem leczyć się przez dziesięć dni bez biegu.

Dlatego czasami lepiej jest pominąć trzy dni, aby później nie przegapić dziesięciu!

Źródło: http://www.klbviktoria.com/publication/16-09-2009-5.html

Bieganie w zimne dni jest przydatne, jeśli dana osoba jest zdrowa i przestrzega odpowiednich środków bezpieczeństwa. Większość problemów podczas biegania w zimne dni to trudności z oddychaniem, szczególnie u pacjentów z astmą.

Jak zmniejszyć problemy z oddychaniem

Ze względu na zbyt niskie temperatury powietrza i silne wiatry, nawet najzdrowsi biegacze mogą doświadczać problemów z oddychaniem podczas ćwiczeń na świeżym powietrzu w zimie.

Noszenie cienkiej maski narciarskiej zmniejsza obciążające działanie zimna. Nawijanie lekkiego szalika wokół dolnej części twarzy i nosa zapewnia również odpowiednią ochronę, ale nie tak skuteczną jak maska.

Oddychając przez nos, a nie przez usta, zmniejszasz potencjalne trudności w oddychaniu.

Rozgrzej się

Nie jest łatwo wciągnąć ubrania i spieszyć się przez kilka kilometrów w temperaturze ujemnej, bez wcześniejszego wykonywania ćwiczeń rozgrzewających.

Gdy mięśnie nie są odpowiednio rozgrzane, połączenie zimnego i obniżonego ciśnienia powietrza powoduje rozszerzenie tkanki stawowej, co ogranicza ruch i może powodować ból tego samego dnia.

Skurcze i skurcze są również prawdopodobne, jeśli osoba pędzi do biegu bez rozgrzewki. Rozgrzewka wzbogaca krew w składniki odżywcze i aktywuje ruch tlenu.

Ubierz się prawidłowo

Kiedy jest szczególnie zimno na zewnątrz, wielowarstwowe ubranie skutecznie utrzymuje ciało w cieple, czyniąc je mniej podatnym na odmrożenia lub hipotermię.

Noszenie czapki jest prawdopodobnie najlepszym sposobem na utrzymanie temperatury ciała, ponieważ tracisz więcej ciepła przez głowę niż przez jakąkolwiek inną część ciała.

Miękkie, futrzane ubrania, takie jak bluzy i spodnie, są również dobre. Należy także zachować ostrożność przy wyborze butów sportowych na zimę. Podeszwa nie powinna być bardzo gładka, aby nie poślizgnąć się na śniegu lub mokrej nawierzchni.

Utrzymuj normalny poziom wilgotności

Biegacze pocą się w zimne dni. Z uwagi na fakt, że zimne powietrze jest znacznie bardziej suche niż ciepłe powietrze, kolejnym kluczowym elementem bezpiecznego treningu w okresie zimowym jest utrzymanie pożądanego poziomu nawodnienia organizmu.

Z powodu intensywnego oddychania duża ilość wilgoci również opuszcza płuca. Ponadto utrzymanie normalnej równowagi wody zmniejsza ryzyko hipotermii i duszności.

Aby uniknąć odwodnienia, weź ze sobą butelkę wody na siłownię i weź kilka łyków podczas przerw przed kontynuowaniem ćwiczeń.

Niektórzy ludzie przestają trenować, aż wszystkie objawy znikną (nie spotkałem jeszcze takich biegaczy, którzy po przeziębieniu wytrzymują 2 tygodnie bez treningu, przepisani przez lekarzy!

Twoim zadaniem jest znalezienie wśród tych opcji granicznych tego progu, powyżej którego powinieneś powstrzymać się od szkolenia. Po biegu w temperaturze 38 ° C znane są przypadki cudownego wyzdrowienia, a także przypadki poważnej choroby.

Zagrożenia dla zdrowia, takie jak bieganie, prawie nie stanowią.

Tylko musisz ubrać się ciepło, zacząć biegać niemal natychmiast po wyjściu z domu, a po jego zakończeniu musisz natychmiast wrócić do domu i nie pozostawać na ulicy.

W pierwszym przypadku wydaje się, że w pewnej przestrzeni pozbawionej powietrza oddychasz wyżej niż pewna prędkość: istnieją ruchy oddechowe, ale to nie zwiększa tlenu.

Wiadomo, że samo zimno znika za tydzień, a za pigułki w 7 dni. Tak więc podczas biegu przeziębienie może minąć 1 dzień lub 14 dni! Kiedyś myślałem, że skoro mam jeszcze przez 7 dni przeziębienie, nie przestanę biegać. I to było jesienią, nie w najcieplejszym czasie.

Kiedy przyszło do kaszlu, pomyślałem kilka dni - i będę zdrowy.

Ale kiedy biegałem, kaszel tylko się nasilał, czego naprawdę nie lubiłem - myślałem, że bieganie będzie katalizatorem dla leczenia! Wszystko zakończyło się rozwojem dość silnego suchego kaszlu, z którego musiałem leczyć się przez dziesięć dni bez biegu.

Czy można uprawiać sport lub fitness, gdy człowiek ma przeziębienie? To pytanie nie będzie miało jednoznacznej odpowiedzi.

Niektórzy uważają, że uprawianie sportu może szybko pozbyć się przeziębienia, podczas gdy inni uważają, że w przypadku choroby zakaźnej należy unikać aktywności fizycznej ze względu na ryzyko poważnych powikłań.

MedAboutMe informuje, na co zwracać uwagę, jeśli w trakcie choroby nadal zdecydujesz się pójść na siłownię lub pójść na bieg i kiedy lepiej jest zrezygnować z uprawiania sportu.

Sport z łagodnym zimnem

Podstawowa zasada zdrowia mówi: podczas choroby konieczny jest łagodny schemat. Jednak w łagodnych przypadkach przeziębienia bez gorączki, kaszlu i bólu gardła ćwiczenia nie są zabronione.

Z reguły przy łagodnym przebiegu choroby można uprawiać sport, jeśli dana osoba czuje się wystarczająco dobrze - ale nie w pierwszym lub drugim dniu niedyspozycji.

Po ustąpieniu ostrych objawów konieczne jest wybranie łagodnego trybu ćwiczeń, a jeszcze lepiej skonsultować się z lekarzem, jeśli w tym przypadku możliwe jest wykonanie treningu fitness lub sportowego.

Kiedy należy zrezygnować z aktywności fizycznej?

Jeśli twoja choroba jest czymś więcej niż „zwykłym” katarem, musisz zrezygnować z wszelkiej aktywności fizycznej: organizm poświęca całą swoją siłę na walkę z infekcją.

W następujących przypadkach uprawianie sportu może stanowić zagrożenie dla zdrowia:

• Gorączka (temperatura powyżej 38 stopni);
• Ciężka infekcja wirusowa lub bakteryjna;
• Grypa lub paragrypa;
• Ból gardła (ból gardła);
• Podczas przyjmowania antybiotyków, leków przeciwbólowych i leków obniżających temperaturę.

Co to jest niebezpieczne ćwiczenie podczas przeziębienia?

Ludzie uprawiający sport podczas infekcji wirusowej lub bakteryjnej narażają swoje zdrowie na duże ryzyko. Aktywność fizyczna może przyczyniać się do rozprzestrzeniania się wirusów, bakterii i ich toksyn w całym organizmie oraz uszkodzenia wielu narządów.

Przy lekkim przeziębieniu bardzo ważne jest, aby nie przesadzać z aktywnością sportową. Nadmierne obciążenie układu odpornościowego może prowadzić do jego osłabienia i takich powikłań, jak dławica piersiowa, zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc.

Czy sport pomaga odzyskać siły?

U zdrowych ludzi, sport poprawia odporność, w tym opinia wszystkich lekarzy jest jedna. Często na poziomie filistyńskim można usłyszeć opinię, że sport pomaga także leczyć przeziębienia.