Infekcja gronkowca bez szczegółów nie ma miejsca. Istnieją różne gronkowce i mogą one wszystkie złożyć na skórze, błonach śluzowych i jelitach, nie powodując żadnych chorób. Tak więc wszyscy mamy spokojnie gronkowca naskórka na skórze.
Zdecydowana większość ludzi jest zdrowymi przejściowymi lub stałymi nosicielami Staphylococcus aureus. Jego ulubionym siedliskiem jest próg nosa. Staphylococcus może powodować choroby, często właściwości ropne.
Wokół nas, przełom różnych ziarniaków, w tym gronkowców. Wszyscy mamy gronkowca na skórze, w jelitach, w ustach, w nosie i w wielu innych miejscach w ramach zdrowego stanu nosiciela. Niektóre gronkowce powodują choroby w pewnych okolicznościach. Na przykład, furuncle, carbuncle, ropień, flegma, sepsa, zapalenie płuc itp.
Leczenie 104 gronkowców nie jest wymagane. I nie ma powodu.
Dziecko ma mononukleozę zakaźną. Ta choroba może ukrywać się pod bólem gardła.
Objawy:
- wzrost powierzchniowych grup węzłów chłonnych (pachwinowy, pachowy, szyjny, tylny szyjny, przyuszny);
- EBV (dodatni wirus Epsteina-Barr);
- wątroba i śledziona mogą być powiększone.
Tak więc choroba jest dość długa, zachowuje się falami. ALE przechodzi bez leczenia.
Zalecenia:
- test wątroby;
- USG wątroby i śledziony;
- wyłożyć pełną morfologię krwi;
- krew na EBV;
- weź wymaz z gardła na paciorkowce;
- leczenie jest objawowe: ból gardła można usunąć, temperaturę można obniżyć, gdy jest, i tak dalej;
- być obserwowanym u laryngologa lub terapeuty.
- Węzły chłonne można pozostawić w spokoju, jest to główny objaw choroby.
Doskonałe wyposażenie:
- hartowanie;
- świeże powietrze;
- nastrój na dobre myśli;
- zajęcia sportowe:
2) Nie Traktuj nie wymagane.
3) Przyczyną tego nie są pokojowi mieszkańcy bakterii. Dlatego ostrożność w przechwytywaniu bakterii z powietrza jest nierealistyczna. Podobnie jak kwarantanna - bez znaczenia.
4) Potrzebne są maski. Ale jeśli odporność będzie silna, będziesz zdrowy! Na pewno!
A teraz upominaj cię. Bez żartu, to poważne stwierdzenie, nie dawaj dzieciom więcej antybiotyków.
• Odporność będzie niewiarygodna: • Przewód pokarmowy nie zostanie pozostawiony, aby go obejrzeć.
Wszystkie moje zalecenia są na górze. Odpowiedzi na pytania również przekonuję: gronkowiec jest niewinnym widzem, a nie winowajcą.
Zakażenie gronkowcami: przyczyny, objawy, diagnoza, sposób leczenia
Zakażenie gronkowcem jest złożonym patologicznym procesem interakcji między gronkowcem a organizmem ludzkim z szerokim zakresem objawów - od bezobjawowego przewozu do ciężkiego zatrucia i rozwoju ognisk ropno-zapalnych.
Ze względu na wysoką odporność drobnoustroju na leki przeciwbakteryjne, choroby etiologii gronkowcowej zajmują czołowe miejsce wśród wszystkich patologii zapalnych.
Staphylococcus powoduje następujące choroby:
Etiologia
Przyczyną choroby są gronkowce, które są ziarniakami Gram-dodatnimi należącymi do rodziny Micrococcaceae. Bakterie te mają prawidłowy kształt kulisty i są nieruchome. Staphylococcus w rozmazie ma postać gron lub gron winogron.
Staphylococcus powodujący patologię u ludzi obejmuje tylko trzy typy:
- S. aureus - najbardziej szkodliwy,
- S. epidermidis - mniej niebezpieczny, ale także patogenny,
- S. saprophyticus jest praktycznie nieszkodliwy, ale może powodować choroby.
Są to warunkowo patogenne bakterie, które są stałymi mieszkańcami ludzkiego ciała, nie powodując żadnych dolegliwości.
Pod wpływem niekorzystnych czynników zewnętrznych lub wewnętrznych liczba drobnoustrojów gwałtownie wzrasta, zaczynają wytwarzać czynniki chorobotwórcze, które prowadzą do rozwoju zakażenia gronkowcowego.
Staphylococcus aureus jest głównym przedstawicielem tej grupy, powodując poważne choroby u ludzi. Koaguluje osocze krwi, wykazuje wyraźną aktywność lecytowelazy, fermentuje mannitol beztlenowy, syntetyzuje kremowy lub żółty pigment.
- Gronkowce są fakultatywnymi beztlenowcami, które mogą żyć i rozmnażać się zarówno w obecności tlenu, jak i bez niego. Otrzymują energię poprzez utlenianie i fermentację.
- Bakterie są odporne na zamarzanie, ciepło, światło słoneczne i ekspozycję na niektóre chemikalia. Enterotoksyna gronkowcowa jest niszczona przez długotrwałe wrzenie lub ekspozycję na nadtlenek wodoru.
- Odporność drobnoustrojów na leki przeciwbakteryjne stanowi problem współczesnej medycyny. W placówkach medycznych stale tworzą nowe wielolekooporne szczepy. Gronkowce oporne na metycylinę są bardzo ważne epidemiologicznie.
Czynniki chorobotwórczości:
- Enzymy - hialuronidaza, fibrynolizyna, lecitovitellase;
- Toksyny - hemolizyny, leukocydyna, enterotoksyny, eksfoliatyny.
Enzymy rozkładają tłuszcze i białka, niszczą tkanki ciała, dostarczają gronkowcom składniki odżywcze i zapewniają ich ruch w ciele. Enzymy chronią bakterie przed działaniem mechanizmów odpornościowych i przyczyniają się do ich zachowania.
- Fibrynolizyna wspomaga przenikanie drobnoustrojów do krwi i rozwój posocznicy - zakażenie krwi.
- Hemolizyny hamują aktywność komórek immunokompetentnych i pomagają przetrwać gronkowcowi w ogniskach zapalenia przez długi czas. U dzieci i osób starszych z powodu tych czynników zakażenie przybiera postać uogólnioną.
- Exfoliatin uszkadza komórki skóry.
- Leukocydyna niszczy białe krwinki - białe krwinki.
- Enterotoksyna jest silną trucizną wytwarzaną przez gronkowce i powodującą toksyczne zakażenia u ludzi.
Epidemiologia
Źródłami zakażenia są chorzy i nosiciele bakterii. Drobnoustroje przedostają się do organizmu człowieka poprzez otarcia i zadrapania skóry, a także błony śluzowej układu oddechowego, moczowego i pokarmowego.
Główne sposoby przekazywania patogenu:
- W powietrzu
- Kurz powietrzny,
- Kontakt i gospodarstwo domowe,
- Pokarmowy.
Wśród wszystkich innych dominuje ścieżka powietrzna. Wynika to z ciągłego uwalniania gronkowców do powietrza i ich długotrwałej konserwacji jako aerozolu.
Sposób kontaktu z gospodarstwem domowym jest przenoszony gronkowcem w instytucjach medycznych przez ręce personelu, narzędzi, urządzeń medycznych, przedmiotów opieki nad pacjentem.
W szpitalu położniczym noworodki zarażają się gronkowcem za pomocą roztworów do picia, mleka matki i mleka modyfikowanego. Zakażenia staphocialowe stanowią wielkie zagrożenie dla noworodków.
Czynniki przyczyniające się do rozwoju zakażenia:
- Osłabiona odporność
- Długotrwałe stosowanie antybiotyków, hormonów lub leków immunosupresyjnych,
- Patologia endokrynologiczna,
- Infekcje wirusowe,
- Zaostrzenie chorób przewlekłych
- Długotrwała chemioterapia lub radioterapia,
- Wpływ szkodliwych czynników środowiskowych.
Zakażenie gronkowcem jest zazwyczaj sporadyczne, ale może mieć również postać małych ognisk. Zatrucie pokarmem gronkowcowym to grupa chorób, które występują podczas jedzenia pokarmów zasianych bakteriami.
Patogeneza
Drobnoustroje przedostają się do organizmu ludzkiego przez skórę, błonę śluzową jamy ustnej, narządy oddechowe, trawienie, oczy. W miejscu wprowadzenia gronkowca rozwija się zapalenie ropne-martwicze. Dalszy rozwój procesu może nastąpić w dwóch scenariuszach:
- Intensywna specyficzna odporność zapobiega rozwojowi choroby i przyczynia się do szybkiej eliminacji ostrości.
- Osłabiona odporność nie może zwalczać infekcji. Patogen i toksyny przedostają się do krwiobiegu, rozwijają się bakteriemia i zatrucie. Wraz z uogólnieniem procesu gronkowiec zakaża narządy wewnętrzne z rozwojem posocznicy i posocznicy.
Niespecyficzne zmiany wynikające z upośledzonych procesów metabolicznych w organizmie i akumulacji produktów degradacji drobnoustrojów przyczyniają się do rozwoju wstrząsu zakaźnego toksycznego.
Toksyny gronkowcowe przenikają do krwiobiegu ze źródła zapalenia, co objawia się zatruciem - wymiotami, gorączką, utratą apetytu. Toksyny erytrogenne powodują zespół szkarłatny.
Wynikiem rozpadu komórek drobnoustrojów jest reakcja alergiczna organizmu na obce białka. Objawia się to gorączką, zapaleniem węzłów chłonnych, wysypką alergiczną i wieloma powikłaniami - zapaleniem nerek, stawów i innych.
Reakcja alergiczna i toksyczny składnik zmniejszają odporność, zwiększają przepuszczalność naczyń, prowadzą do rozwoju procesu septycznego, któremu towarzyszy powstawanie wielu ognisk ropnych i powstawanie posocznicy.
Zmiany patologiczne
- W miejscach, w których wprowadzane są gronkowce, powstaje uszkodzenie, które składa się z komórek drobnoustrojów, wydzieliny surowiczej lub krwotocznej, nacieku leukocytów
wokół martwiczych tkanek zmodyfikowanych.
Symptomatologia
Kliniczne objawy patologii są określone przez miejsce wprowadzenia bakterii, stopień jej patogenności i aktywność ludzkiego układu odpornościowego.
- Wraz z porażką skóry rozwija się gronkowiec pyoderma. Patologia objawia się zapaleniem skóry w korzeniach włosów lub zapaleniem mieszków włosowych - ropniem z włosami w części środkowej. Choroby ropno-martwicze skóry o etiologii gronkowcowej obejmują węża i karbunkę, które są ostrym stanem zapalnym woreczka włosowego, gruczołów łojowych, otaczającej skóry i podskórnej tkanki tłuszczowej. Szczególnym zagrożeniem dla zdrowia ludzkiego jest lokalizacja ognisk zapalnych na twarzy i głowie. Przy niekorzystnym przebiegu patologii możliwe jest powstawanie ropni w mózgu lub rozwój ropnego zapalenia opon mózgowych.
- Ropna fuzja głębokiej tkanki nazywana jest ropniem lub zapaleniem tkanki łącznej. W przypadku ropnia stan zapalny ogranicza się do kapsułki, co zapobiega rozprzestrzenianiu się procesu na otaczające tkanki. Zapalenie tkanki łącznej - rozproszone ropne zapalenie tkanki tłuszczowej podskórnej.
- Zapalenie płuc o etiologii gronkowcowej jest ciężką, ale raczej rzadką patologią. Objawy zapalenia płuc - zatrucia i zespoły bólowe, niewydolność oddechowa z ciężką dusznością. Powikłaniami patologii są ropnie płuc i ropniak.
- Ropne zapalenie opon mózgowych pochodzenia gronkowcowego rozwija się poprzez przenikanie drobnoustrojów krwią z ognisk zakażenia na twarzy, w jamie nosowej lub zatokach przynosowych. Pacjenci przejawiają wyraźne objawy neurologiczne, oznaki meningizmu, epiprepadki, zaburzenia świadomości.
- Zapalenie kości i szpiku jest ropną chorobą zakaźną zapalną wpływającą na tkankę kostną, okostną i szpik kostny. Ropne ogniska znajdujące się w kościach często wybuchają. Oznaki patologii - ból, obrzęk tkanek, powstawanie ropnych przetok.
- Staphylococcus często wpływa na duże stawy z rozwojem ropnego zapalenia stawów, które objawia się bólem, sztywnością i ograniczonym ruchem, deformacją stawu, rozwojem zatrucia.
- Gronkowcowe zapalenie wsierdzia jest zakaźnym zapaleniem tkanki łącznej serca wyścielającym jego wewnętrzne jamy i zastawki. Objawy choroby - gorączka, ból mięśni i stawów, dreszcze, poty, bladość skóry, pojawienie się małych wysypek i ciemnoczerwonych guzków na dłoniach i stopach. Osłuchanie ujawnia szmer serca. Zapalenie wsierdzia jest ciężką patologią, która prowadzi do rozwoju niewydolności serca i charakteryzuje się wysoką śmiertelnością.
- Wstrząs toksyczno-zakaźny - stan awaryjny spowodowany ekspozycją na organizm ludzki na bakterie i ich toksyny. Objawia się ciężkim zatruciem, niestrawnością, splątaniem, objawami niewydolności krążenia i nerek, zapaścią.
- Toksykoza pokarmowa rozwija się w wyniku stosowania żywności zawierającej toksyny gronkowca i często postępuje zgodnie z rodzajem ostrego zapalenia żołądka. Inkubacja jest szybka - 1-2 godziny, po których pojawia się ciężkie zatrucie i niestrawność. Skutkiem wymiotów jest często odwodnienie.
Cechy zakażenia gronkowcowego u dzieci
Zakażenie gronkowcowe u dzieci występuje w formie epidemii, sporadycznych, grupowych, rodzinnych chorób. Epidemie epidemii są zwykle rejestrowane w szpitalach położniczych lub oddziałach noworodkowych. Epidemie mogą obejmować szkoły, przedszkola, obozy i inne zorganizowane grupy dzieci. Wynika to z używania przez dzieci pokarmu zaszczepionego bakteriami. Zwykle zatrucie pokarmowe występuje w ciepłym sezonie.
Noworodki zakażają gronkowca przez kontakt z matką lub personelem szpitala. Głównym sposobem przekazywania niemowlętom jest pokarm, w którym drobnoustroje przedostają się do ciała dziecka z mlekiem matki, które ma zapalenie sutka.
Przedszkolaki i dzieci w wieku szkolnym zarażają się jedzeniem niespełniających norm żywności. Staphylococcus, rozmnażający się w żywym organizmie, wydziela enterotoksynę, powodując zapalenie żołądka i jelit.
Choroby dróg oddechowych gronkowcowe występują, gdy są zainfekowane kropelkami powietrza. Mikrob wchodzi do błony śluzowej nosogardzieli lub ustnej części gardła i powoduje zapalenie tych narządów.
Czynniki powodujące wysoką wrażliwość noworodków i niemowląt na gronkowce:
- Niewystarczająco silna miejscowa odporność organów oddechowych i trawiennych,
- Brak immunoglobuliny A, odpowiedzialnej za lokalną obronę organizmu,
- Inwazyjność śluzówkowa i skórna
- Słabe bakteriobójcze działanie śliny,
- Choroby współistniejące - skazy, niedożywienie,
- Długotrwałe stosowanie antybiotyków i kortykosteroidów.
Objawy u dzieci
Istnieją dwie formy zakażenia gronkowcem - miejscowe i uogólnione.
Miejscowe formy u dzieci to: nieżyt nosa, zapalenie nosogardzieli, zapalenie spojówek. Te patologie są łatwe i rzadko towarzyszy im zatrucie. Zwykle manifestują się u niemowląt z utratą apetytu i brakiem wagi. W niektórych przypadkach lokalne formy manifestują się gorączką, ogólnym pogorszeniem stanu i rozwiniętą lokalną symptomatologią.
- Choroby skóry o etiologii gronkowcowej u dzieci występują w postaci zapalenia mieszków włosowych, ropnego zapalenia skóry, furunculosis, hydradenitis, flegmon. Towarzyszy im regionalne zapalenie węzłów chłonnych i zapalenie naczyń chłonnych. Epidemiczna pęcherzyca - patologia noworodków, objawiająca się objawami przypominającymi szkarlatynę lub róży: wysypka lub ogniskowe zaczerwienienie skóry z wyraźnymi konturami. Podczas pęcherzycy skóra złuszcza się w całych warstwach, pod którymi tworzą się duże pęcherze.
- Staphylococcus w gardle może powodować ostre zapalenie migdałków lub zapalenie gardła u dzieci, często na tle ostrej infekcji wirusowej układu oddechowego. Manifestacja gardła gronkowcowego, ból gardła, zatrucie, gorączka i pojawienie się ciągłej płytki nazębnej na migdałkach, ramionach i języku. Płytka nazębna zwykle żółta lub biała, luźna, ropna, łatwo usuwalna. Podczas badania dziecka lekarz odkrywa rozproszone przekrwienie śluzowego gardła bez wyraźnych granic.
- Zapalenie krtani pochodzenia gronkowcowego zwykle występuje u dzieci w wieku 2–3 lat. Patologia rozwija się szybko i nie ma żadnych specyficznych objawów. Często zapalenie krtani jest związane z zapaleniem oskrzeli lub płuc.
- Gronkowcowe zapalenie płuc jest ciężką patologią, szczególnie u małych dzieci, często powikłanych tworzeniem się ropni. Objawy nieżytów i zatruć u dzieci pojawiają się w tym samym czasie, podczas gdy ogólny stan pogarsza się gwałtownie, występują objawy niewydolności oddechowej. Dziecko jest ospałe, blade, senne, nie chce jeść, często beka, a nawet wymiotuje. Zapalenie płuc nie zawsze kończy się wyzdrowieniem, śmierć jest możliwa. Wynika to z powstawania pęcherzy w płucach, w miejscu których mogą tworzyć się ropnie, co prowadzi do rozwoju ropnego zapalenia opłucnej lub odmy opłucnowej.
- Zespołowi podobnemu do szkarłatu u dzieci towarzyszy zakażenie ran, oparzeń, rozwój zapalenia węzłów chłonnych, ropowica, zapalenie szpiku. Objawem choroby - szkarłatna wysypka, która pojawia się na hiperemicznej skórze ciała. Po zniknięciu wysypki pozostaje peeling płytkowy.
- Objawy Staphylococcus aureus ze zmianami przewodu pokarmowego zależą od lokalizacji patologii i stanu mikroorganizmu. Zapalenie żołądka i jelit rozpoczyna się z objawami zatrucia i niestrawności. U dzieci występują wymioty, zwykle wielorakie i nieposkromione, występuje ból brzucha, gorączka, osłabienie, zawroty głowy. Gdy zapalenie jelita cienkiego rozpoczyna biegunkę do 5 razy dziennie.
- Posocznica gronkowcowa zwykle rozwija się u noworodków, często wcześniaków, dzieci. Zakażenie następuje przez ranę pępowinową, uszkodzoną skórę, narządy oddechowe, a nawet uszy. Choroba rozwija się szybko i charakteryzuje się silnym zatruciem, pojawieniem się zmian na skórze i powstawaniem ropni w narządach wewnętrznych.
Chore dzieci są hospitalizowane w szpitalu w celu leczenia przeciwbakteryjnego i objawowego.
Wideo: o gronkowcu - Doktor Komarovsky
Staphylococcus podczas ciąży
Podczas ciąży odporność kobiety jest osłabiona, siły ochronne są zmniejszone. W tym czasie ciało kobiety jest najbardziej wrażliwe i otwarte na różne drobnoustroje, w tym gronkowce.
- Najmniejszym zagrożeniem dla zdrowia kobiety w ciąży i nienarodzonego dziecka jest gronkowiec saprofityczny, który jest najczęściej zlokalizowany na błonie śluzowej pęcherza moczowego, cewki moczowej, narządów płciowych i powoduje następujące choroby u kobiet w ciąży: zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie nerek, zapalenie cewki moczowej.
- Gronkowiec naskórka, normalny mieszkaniec powłoki skóry, jest bardziej niebezpieczny dla czasu tej kobiety. Ten mikroorganizm jest w stanie wywołać sepsę i zapalenie wsierdzia u ciężarnej kobiety, co często prowadzi do utraty dziecka i śmierci kobiety.
- Staphylococcus aureus jest najgroźniejszym drobnoustrojem z tej grupy, zagrażającym życiu i zdrowiu matki i płodu. U kobiet w ciąży może powodować poważne choroby - zapalenie sutka, zapalenie płuc, opon mózgowo-rdzeniowych, otrzewnej, furunculosis, trądzik. Staphylococcus aureus często powoduje zakażenie błon i samego płodu. U noworodka powoduje pęcherzycę.
- Gronkowiec hemolityczny jest często aktywowany podczas ciąży i powoduje ostre zapalenie migdałków.
Każda kobieta w ciąży po rejestracji w przychodni przedporodowej powinna przejść serię obowiązkowych badań, w tym badania na obecność gronkowca w laboratorium mikrobiologicznym. Lekarz-bakteriolog zlicza liczbę hodowanych kolonii, odpowiadających właściwościom morfologicznym, kulturowym i biochemicznym Staphylococcus aureus. Jeśli ich liczba przekracza normę, ciężarnej kobiecie przepisuje się odpowiednie leczenie, które polega na rehabilitacji nosogardzieli środkami antyseptycznymi, zastosowaniem immunomodulatorów, miejscowych antybiotyków lub bakteriofagów gronkowcowych. Staphylococcus w nosie u kobiet w ciąży jest leczony przez wkraplanie roztworów antyseptycznych do przewodów nosowych. Aby zapobiec zakażeniu dziecka, kobiety w ciąży są immunizowane toksoidem gronkowcowym.
Środki zapobiegawcze w czasie ciąży:
- Higiena osobista
- Regularne spacery na świeżym powietrzu
- Zrównoważone odżywianie
- Wietrzenie pokoju
- Gimnastyka dla kobiet w ciąży.
Gdy pojawią się pierwsze objawy gronkowca, należy co trzy godziny płukać gardło i płukać nos ciepłą solanką.
Diagnoza
Rozpoznanie zakażenia gronkowcem opiera się na danych z historii epidemiologicznej, skargach pacjentów, charakterystycznym obrazie klinicznym i wynikach badań laboratoryjnych.
Diagnostyka laboratoryjna
Główną metodą diagnostyczną jest badanie mikrobiologiczne wydzieliny z nosogardzieli. Aby to zrobić, pacjenci zwykle pobierają wymaz z gardła na gronkowca. Materiałem do badania może być krew, ropa, wydzielina z uszu, nos, rany, oczy, wysięk z jamy opłucnej, kał, woda z płukania żołądka, wymioty, wydzielina z kanału szyjki macicy u kobiet, mocz. Celem badania jest wybór i pełna identyfikacja patogenu dla rodzaju i gatunku.
Z badanego materiału przygotowuje się serię dziesięciokrotnych rozcieńczeń i żądaną ilość wysiewa się na jednej z planowanych pożywek - mlecznej soli żółciowej lub agaru z żółtkiem. Policz liczbę hodowanych kolonii i zbadaj je.
Znaczące objawy różnicowe gronkowca:
- Pigment
- Lecitovitellase,
- Plasmocoagulase,
- Aktywność katalazy
- DNA ase,
- Zdolność do fermentacji mannitolu w warunkach beztlenowych.
Liczba bakterii poniżej 10 3 wskazuje na bezobjawowy przewóz Staphylococcus aureus. Wyższe wskaźniki wskazują na etiologiczne znaczenie izolowanego drobnoustroju w rozwoju choroby.
Jeśli zawartość gronkowca w wyładowaniu nosogardzieli wynosi 10 4 - 10 5, wówczas pacjent wymaga leczenia przeciwbakteryjnego.
Do oznaczania enterotoksyny gronkowcowej w badanych próbkach z zastosowaniem metody immunoenzymatycznej lub reakcji strącania w żelu.
Serodiagnostyka polega na wykrywaniu przeciwciał przeciwko antygenom gronkowcowym w surowicy. Aby to zrobić, użyj reakcji hamowania hemolizy, reakcji pasywnej hemaglutynacji, ELISA.
Różnicowanie zakażenia gronkowcem powinno być związane ze paciorkowcami. Staphylococcus charakteryzuje się stanem zapalnym, który ma tendencję do ropienia, tworzenia gęstej zielonkawej ropy i włóknistych warstw. Zakażenie gronkowcowe charakteryzuje się niestabilnością reakcji temperaturowej, powrotem temperatury, niską gorączką. W tym przypadku liczba krwinek jest bardziej stała - leukocytoza neutrofilowa i wzrost szybkości sedymentacji erytrocytów.
Paciorkowce powodują również zapalenie migdałków, błony śluzowej nosa, węzłów chłonnych, uszu, płuc. Obie infekcje mają podobną patogenezę i patologię. Charakteryzują się rozwojem zapalenia ropno-martwiczego. Klinika chorób wywołanych przez gronkowce i paciorkowce obejmuje zatrucie, ból i zespoły alergiczne.
Charakterystyczne objawy zakażenia paciorkowcami to:
- Ciężka przekrwienie, obrzęk i bolesność zapalnych błon śluzowych,
- Szybki rozwój ostrego zapalenia w porażeniu migdałków, uszu, węzłów chłonnych,
- Paciorkowce nie wpływają na przewód pokarmowy, nie powodują biegunki, czyraków i pęcherzyków,
- Penicylina w umiarkowanych dawkach dobrze wpływa na zmiany paciorkowcowe.
Zakażenie gronkowcowe charakteryzuje się:
- Obrzęk śluzowy z cyjanotycznym odcieniem,
- Zapaleniu nosogardzieli zawsze towarzyszy regionalne zapalenie węzłów chłonnych,
- Słabszy wpływ dużych dawek penicyliny.
Leczenie
Miejscowe formy zakażenia gronkowcem leczy się w domu. Hospitalizacja jest wskazana w przypadkach uogólnienia procesu w posocznicy, zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych, zapaleniu wsierdzia lub, jeśli to konieczne, chirurgicznego leczenia ropno-martwiczych zmian skórnych - czyraków lub karbunów.
Leczenie Staphylococcus aureus jest złożone, w tym antybiotykoterapia, stosowanie immunopreparatów i rehabilitacja ognisk ropnych.
Zabieg antybakteryjny
Antybiotyki są przepisywane pacjentowi po otrzymaniu wyników badania mikrobiologicznego wydzieliny z gardła lub nosa. Pacjenci są przepisani:
- Półsyntetyczne penicyliny - Ampioks, oksacylina;
- Połączone penicyliny - „Amoxiclav”;
- Aminoglikozydy - „gentamycyna”;
- Cefalosporyny - „Cefepim”.
Obecnie są zarazki, których enzymy niszczą te leki. Nazywa się je MRSA - Staphylococcus aureus oporny na metycylinę. Tylko kilka antybiotyków - wankomycyna, teikoplanina, linezolid pomoże poradzić sobie z takimi szczepami. Fuzidin jest często przepisywany z Biseptolem.
Stosowanie antybiotyków powinno być przepisywane wyłącznie przez lekarza. Terapia antybiotykowa powinna być rozsądna i dobrze przemyślana.
Irracjonalne stosowanie leków:
- Niszczy zdrową mikroflorę ciała,
- Niekorzystnie wpływa na funkcjonowanie narządów wewnętrznych,
- Szkoda dla zdrowia
- Prowokuje rozwój dysbiozy,
- Komplikuje przebieg zakażenia gronkowcem.
Bakteriofagi
Bakteriofagi są biologiczną bronią przeciwko bakteriom. Są to wirusy, które działają bardzo specyficznie, infekują szkodliwe elementy i nie wpływają niekorzystnie na całe ciało. Bakteriofagi namnażają się w komórce bakteryjnej i poddają je lizie. Po zniszczeniu niebezpiecznych bakterii bakteriofagi giną same.
Aby zniszczyć Staphylococcus aureus, bakteriofag jest stosowany miejscowo lub doustnie przez 10–20 dni, w zależności od lokalizacji patologii. Do leczenia ropnych zmian skórnych tworzą płyny lub płynny bakteriofag irygacyjny. Wprowadza się go do jamy stawowej lub opłucnej, pochwy, macicy, przyjmuje się doustnie, zakopuje w nosie i uszach, wkłada do niego lewatywę.
Immunostymulacja
- Autohemotransfuzja - wstrzyknięcie domięśniowe własnej krwi żylnej pacjenta. Ta procedura jest szeroko stosowana w leczeniu furunculosis. Po wstrzyknięciu domięśniowym krew jest niszczona, a produkty rozpadu stymulują układ odpornościowy.
- Podskórne lub domięśniowe podawanie anty-gronkowcowej anty-toksycznej surowicy lub dożylne podawanie osocza przeciw gronkowcowi.
- Ziołowe immunostymulanty - trawa cytrynowa, jeżówka, eleuterokok, żeń-szeń, chitozan. Leki te normalizują energię i podstawowy metabolizm, mają działanie adaptogenne - pomagają radzić sobie ze stresem i stresem.
- Syntetyczne immunomodulatory - Polyoxidonium, Ismigen, Timogen, Amixin - są pokazane pacjentom z wyraźnymi objawami dysfunkcji immunologicznej.
- Terapia witaminami.
Leczenie chirurgiczne
Leczenie chirurgiczne jest wskazane w tworzeniu ognisk zakaźnych z ropną fuzją - karbunki, ropnie, czyraki w przypadkach, gdy leczenie zachowawcze nie daje wyników.
Interwencja chirurgiczna polega na otwarciu ropni i czyraków, wycięciu tkanki martwiczej, usunięciu ropy i ciał obcych, drenażu ognisk w celu utworzenia swobodnego wypływu ropy, miejscowego podawania antybiotyków. Często chirurdzy usuwają źródło samej infekcji - cewnik, sztuczną zastawkę lub implant.
Medycyna ludowa
Środki ludowe uzupełniają podstawowe leczenie patologii.
- W tym celu stosuje się napary i wywary z ziół leczniczych o wyraźnym działaniu przeciwbakteryjnym i przeciwzapalnym. Należą do nich: rumianek, eukaliptus, szałwia, lukrecja, tymianek, babka. Środki te są wykorzystywane w postaci płynów, płukanek i spożywanych.
- Odwar z łopianu i echinacei jest skutecznym sposobem leczenia gronkowca. Biorą surowce w równych proporcjach, wlewają wodę i gotują przez pół godziny. Przyjmuj na pusty żołądek trzy razy dziennie.
- Napar czosnkowy eliminuje zakażenia gronkowcowe skóry. Bandaż jest zwilżany w nim i nakładany na dotkniętą skórę 2 razy dziennie przez dziesięć dni.
- Noworodki i niemowlęta kąpane są codziennie w sekwencji rosołu. Jest dodawany do wanienki tuż przed kąpielą. Ten ludowy środek pomaga leczyć zmiany skórne gronkowcem u małych dzieci.
- Dorośli pomogą w kąpieli z dodatkiem octu jabłkowego lub kompresów z octu.
Surowo zabrania się stosowania jakichkolwiek procedur termicznych w domu, aby przyspieszyć proces dojrzewania wrzodów. Gorące kąpiele, kąpiel i sauna tylko pogorszą stan pacjenta i doprowadzą do dalszego rozprzestrzeniania się infekcji.
Obróbka cieplna może być stosowana tylko w okresie regeneracji.
Zapobieganie
Środki zapobiegawcze mające na celu zapobieganie zakażeniom gronkowcem:
- Musisz przestrzegać zasad higieny osobistej, jeść zrównoważoną dietę, porzucić złe nawyki.
- Powinno być na czas zidentyfikować i leczyć nosicieli Staphylococcus aureus, zwracając szczególną uwagę na pracowników gastronomii publicznej lub instytucji medycznych.
- Mikrotrauma skórna do leczenia Zelenko, jodu i innych środków antyseptycznych.
- Izoluj pacjentów z gronkowcem na osobnym oddziale.
- Unikaj przeciągów, hipotermii i przegrzania.
- Zmniejsz długość pobytu pacjenta w szpitalu.
- W pierwszych godzinach po urodzeniu nałóż noworodka na klatkę piersiową.
- Konieczne jest przestrzeganie przepisów sanitarnych i higienicznych oraz anty-epidemicznych w szpitalu - dekontaminacja rąk personelu, przetwarzanie pościeli w dekamerze, właściwe wytrzymanie sterylizacji instrumentów i materiałów w autoklawach.
- Używaj antybiotyków tylko wtedy, gdy jest to konieczne i zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego.
- Osobom o obniżonej odporności przepisuje się preparaty zapobiegawcze, które zwiększają obronę organizmu.
- Konieczne jest przestrzeganie zasad przetwarzania, przechowywania, przygotowania i sprzedaży gotowych produktów, aby zapobiec toksykofekcji gronkowcowej.
Objawy i leczenie Staphylococcus aureus w gardle
Staphylococcus aureus - przedstawiciel flory oportunistycznej. Mieszka w ludzkim ciele prawie od urodzenia ze względu na wysoki stopień zjadliwości (zdolność do zarażenia potencjalnego nosiciela).
Zdefiniowany jako genogenny drobnoustrój Gram-dodatni o charakterze pyogennym (pyogennym) typu tlenowego (tlen jest niezbędny do aktywności życiowej). Rozpowszechnienie struktury patogennej jest szerokie: jak pokazują statystyki medyczne, prawie każdy lub około 98% populacji jest zarażony.
Staphylococcus aureus łatwo przenosi się z człowieka na człowieka. Występuje w środowisku, na przedmiotach gospodarstwa domowego, produktach spożywczych, w wydzielinie śluzowej ludzkiego ciała itp.
Organizm otrzymał swoją nazwę ze względu na podobieństwo do kiści winogron (staphyl oznacza grono). Bakteria ma kulisty kształt i nie ma zdolności do poruszania się. Nie ma organelli do transportu.
Pomimo braku zdolności do poruszania się, jest to niezwykle niebezpieczny organizm, który wywołuje różne choroby profilu otolaryngologicznego, płucnego i innego.
O niebezpieczeństwach uszkodzenia gardła gronkowca
Gardło osoby, podobnie jak cała część ustna gardła, jest w pierwszej kolejności konfrontowane z gronkowcem (dlaczego opisano to poniżej). Opisana struktura patogenna jest zaraźliwa, wywołując choroby niebezpieczne dla życia i zdrowia, takie jak ból gardła (zapalenie migdałków), zapalenie gardła, zapalenie krtani.
W przypadku drogi transportu w dół możliwe są bardziej złożone uszkodzenia ciała, w tym dolne drogi oddechowe (zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli).
Zagrożenia związane z tą okolicą są liczne:
- Po pierwsze, mikroorganizm jest odporny na większość preparatów antyseptycznych. Podobny jest efekt tworzenia dużych konglomeratów własnego rodzaju. Po wystawieniu na działanie leku, tylko górna warstwa ziarenkowatych jest dotknięta, dolne pozostają nienaruszone i kontynuują aktywną replikację (reprodukcję).
- Staphylococcus wytwarza endotoksyny. Przy rozległych zmianach w gardle prowadzi to do zatrucia. Jeśli bakterie znajdują się w uśpionej, uśpionej fazie, prawdopodobieństwo rozwoju zapalenia żołądka, refluksowego zapalenia przełyku i wrzodów żołądka jest wysokie (nie trzeba się mylić, zapalenie błony śluzowej żołądka nie zawsze jest wywoływane przez hilicobacter pylori).
- Wreszcie mikroorganizm syntetyzuje lipazę i penicylinazę. Są to specjalne substancje enzymatyczne. Pierwsza pomaga stopić skórę i błony śluzowe, wniknąć głębiej i głębiej w struktury anatomiczne, druga substancja sprawia, że Staphylococcus aureus w gardle jest niewrażliwy na penicyliny i niektóre inne środki przeciwbakteryjne.
Wszystko to sprawia, że tak pozornie mało znacząca bakteria jest poważnym przeciwnikiem. Leczenie gronkowca w gardle jest możliwe tylko pod nadzorem specjalisty, ale to nie wystarczy.
Wymagane jest ciągłe monitorowanie parametrów laboratoryjnych (pełna morfologia krwi, analiza bakteriologiczna wydzieliny śluzowej gardła i nosa).
Przyczyny gronkowca u ludzi
Z reguły mówimy o dwóch grupach czynników. Pierwszym czynnikiem jest przenikanie patogenów do organizmu.
Biorąc pod uwagę wysoką zjadliwość Staphylococcus aureus, obecność czynnika w gardle jest prawie gwarantowanym faktem.
Drugim istotnym czynnikiem jest zmniejszenie intensywności układu odpornościowego i nabycie niedoboru odporności (poza połączeniem tego terminu z wirusem o tej samej nazwie, w tym przypadku wymagana jest szeroka interpretacja).
Dlaczego obrona ludzkiego ciała jest zmniejszona:
- Biorąc antybiotyki. Szczególnie niekontrolowany. Biorąc leki, które są tak niebezpieczne dla życia i zdrowia, pacjent ryzykuje porzucenie układu odpornościowego w zarodku z niejasnymi perspektywami na przywrócenie funkcji ochronnych organizmu. Fluorochinolony i makrolidy są szczególnie niebezpieczne. Są to przygotowania „ciężkiej artylerii”. Są one mianowane w skrajnych przypadkach.
- Stosowanie leków hormonalnych. Z reguły mówimy o przedstawicielach słabszej płci, którzy piją doustne środki antykoncepcyjne oparte na syntetycznych substytutach estrogenów. Takie leki są przyjmowane tylko zgodnie z zaleceniami specjalisty.
- Stresujące sytuacje, nadmierne ćwiczenia. Powodują nadmierną syntezę hormonów kory nadnerczy. Adrenalina, noradrenalina, kortyzol. Kortykosteroidy hamują wytwarzanie limfocytów T i leukocytów (komórek odpornościowych).
- Awitaminoza, hipowitaminoza, wywołana czynnikami odżywczymi. Niewłaściwe lub nieodpowiednie odżywianie jest czynnikiem ryzyka rozwoju gronkowca w nosie i gardle, a także na powłoce skórnej.
- Dysbakterioza struktur jelitowych. Jest to nierównowaga flory jelitowej, gdy oportunistyczne i patogeniczne mikroorganizmy przeważają nad pożytecznymi. Dzieje się tak najczęściej u dzieci lub osób chorych. Patologie sfery wewnątrzwydzielniczej, układu sercowo-naczyniowego itp.
- Historia ognisk zakaźnych. „Przyciągają uwagę” do odporności na siebie. W rezultacie system obrony nie może odpowiednio zareagować na nadchodzące zagrożenie.
- Hipotermia
- Nadużywanie alkoholu.
- Zastosowanie cytostatyków w ramach chemioterapii w onkologii.
- Częste ostre infekcje wirusowe układu oddechowego.
Przyczyny rozwoju zakażenia gronkowcowego u dzieci
- Wcześniactwo dziecka.
Wpływa również na pracę jego odporności. Przy urodzeniu, u dzieci z niedowagą, system obronny praktycznie nie działa, co zmusza ich do umieszczania tak małych pacjentów w warunkach „szklarniowych”.
- Późne przywiązanie do gruczołów sutkowych, w przypadku niemowlęcia.
Jak pokazuje praktyka, wiele niemowląt (prawie jedna czwarta całej populacji na Ziemi) cierpi na choroby nosogardzieli. Prawie zawsze choroby te wywołuje typ gronkowca złocistego.
Późne karmienie piersią odgrywa w tym ważną rolę. Faktem jest, że mleko matki jest wymagane dla noworodka od pierwszych dni życia. Powodem jest potrzeba uzyskania ważnych substancji immunostymulujących. Są jedyne w swoim rodzaju pod względem koncentracji i jakości.
Ponieważ matkom można doradzić - jak najszybciej przyłożyć dziecko do piersi. Zwiększy to odporność struktur ciała na całą chorobotwórczą i warunkowo patogenną florę.
Jeśli dziecko nie otrzymuje mleka matki, jego odporność jest tworzona kilka razy wolniej (dane z badań europejskich). Jest to niekorzystny scenariusz powstawania ciała dziecka.
Jednak sztuczne mieszanki są łatwe do przygotowania, dostępne, co czyni je podobno godnym zamiennikiem naturalnego mleka. Tak nie jest. Sztucznego karmienia należy unikać za wszelką cenę.
Lista czynników zmniejszających odporność jest niekompletna. Może być kontynuowany dalej.
W jaki sposób infekcja przenika do organizmu?
Droga transportu czynnika zakaźnego jest zróżnicowana. Istnieją następujące metody przekazywania gronkowca od osoby do osoby:
- Ścieżka powietrzna. Występuje najczęściej. Mówimy o uwalnianiu bakterii do środowiska podczas oddychania, kaszlu, kichania. Wystarczy na jakiś czas porozmawiać z zarażoną osobą, aby stać się nowym nosicielem infekcji.
- Kontakt lub kontakt ze ścieżką transportu domowego. Z kontaktami fizycznymi o charakterze nieseksualnym. Uściski dłoni z dodatkowym dotknięciem błon śluzowych, w szczególności pocałunki wpływają na stan gardła. W niektórych przypadkach transport czynnika zakaźnego jest możliwy po kontakcie z przedmiotami gospodarstwa domowego, zabawkami.
- Następna ścieżka jest seksualna. Dzięki prostemu kontaktowi narządów płciowych „dogonienie” gronkowca nie jest takie łatwe, ale dzięki kontaktowi narządów płciowych jest łatwiejsze niż kiedykolwiek. Dlatego zaleca się praktykom nietradycyjnych relacji seksualnych, aby się chronili.
- Droga przenoszenia do przenoszenia zakażenia podczas interakcji z zakażoną krwią (na przykład do transfuzji).
- Możliwa okołoporodowa metoda przenoszenia mikroorganizmu. Innymi słowy infekcja wewnątrzmaciczna. Staphylococcus, ze względu na swoje wysokie zdolności zjadliwe, może przenikać przez barierę łożyskową, co niekorzystnie wpływa na stan płodu.
- Ścieżka ogólna. Podczas przechodzenia przez zakażony układ rozrodczy matki (poród naturalny).
W ciele Staphylococcus aureus podróżuje z krwią i płynem limfatycznym. Możliwa w dół lub wznosząca się ścieżka zakażenia gardła i nosogardzieli.
Charakterystyczne objawy
Zapalenie migdałków (dławica właściwości gronkowcowych) zawsze zaczyna się ostro.
Objawy gronkowca w gardle są następujące:
- Temperatura ciała wzrasta do gorączkowych znaków, a nawet wyższa (39–40 stopni, w wyjątkowych przypadkach odczyty termometru są wyższe). Hipertermię wywołuje intensywny podział gronkowców w organizmie.
- Ból głowy, zawroty głowy, osłabienie, uczucie „ciała vatnost”, osłabienie - przejawy ogólnego zatrucia. Ze względu na rozwój uszkodzeń toksycznych, gdy mikroorganizmy wytwarzają nadmiar szkodliwych substancji.
- Obrzęk błon śluzowych gardła i krtani. Innymi słowy, intensywny przepływ krwi do dotkniętego obszaru. Jest to spowodowane zapaleniem i próbą pozbycia się mikroorganizmów w ten sposób.
- Zapalenie węzłów chłonnych. Zapalenie węzłów chłonnych zlokalizowanych w szyi. Taka choroba sama w sobie daje wiele objawów: ból, obrzęk szyi, wyraźne wybrzuszenie węzłów chłonnych. W tym przypadku wyleczenie gronkowca w gardle w izolacji nie zadziała.
- Ropny wyciek z gardła. Migdałki stają się kruchą strukturą, mogą krwawić, owrzodzić. Charakterystyczny znak pojawia się na gruczołach - biały kwiat. Aktywny wysięk (wydzielanie śluzu). Kolor wyładowania waha się od biało żółtego do brudnego żółtego, a nawet zielonego.
- Zespół bólu o intensywnym charakterze. Dyskomfort jest niezwykle silny, charakteryzujący się paleniem, bólem, pulsującymi doznaniami. Napromieniuj (daje) uszy, szczęki, szyję.
- Dreszcze Uczucie dreszczy biegnących po ciele.
- Napady ortostatyczne (ciemnienie w oczach przy próbie gwałtownego wzrostu).
- Uczucie braku powietrza z powodu obrzęku gardła. Możliwa jest asfiksja. To niebezpieczna komplikacja. Wymagana jest pilna opieka medyczna.
Są to główne i najczęstsze objawy. Zapalenie gardła rozwija się tylko w 5% przypadków klinicznych. Jak pokazuje praktyka, objawy są identyczne, z wyjątkiem faktu, że możliwe są zaburzenia głosu, ból gardła i silny kaszel.
Jeśli nie występuje wysięk odruchu kaszlu, oznacza to, że dotyczy to tylko górnych dróg oddechowych. Rokowanie jest korzystne.
Jeśli dolne narządy oddechowe biorą udział w procesie patologicznym, rokowanie jest znacznie gorsze. Leczenie zmian gronkowcowych u dorosłych, a zwłaszcza dzieci, wymaga hospitalizacji.
Co należy zbadać?
Diagnostyka gronkowca w żalu przeprowadzana jest przez specjalistów otolaryngologii (laryngolodzy). Konieczna jest wizualna ocena stanu nosogardzieli metodami instrumentalnymi, ale największe znaczenie mają procedury laboratoryjne.
- Ogólne badanie krwi. W większości przypadków nie ma charakteru informacyjnego. Jednak pokazuje proces zapalny z przesunięciem w górę formuły leukocytów, wzrost szybkości sedymentacji erytrocytów.
- Siew materiału biologicznego na pożywkach. Zawsze mianowany. Umożliwia opracowanie jasnego modelu terapeutycznego i określenie wrażliwości flory na antybiotyki.
- Testy serologiczne (test koagulazy i inne). Możliwe jest odróżnienie Staphylococcus aureus od Streptococcus i innych mikroorganizmów rodzaju pirogenicznego.
- Konieczne jest pobranie wymazu z gardła w celu oceny ilości flory patogennej.
W kompleksie określonych badań wystarczy stwierdzenie diagnozy.
Wskaźnik Staphylococcus aureus u dorosłych
Staphylococcus odnosi się do warunkowo patogennej flory, ponieważ istnieje średni wskaźnik normy jej stężenia w gardle. Określa się ją liczbą 10 w 3 stopniach - 10 w 4 stopniach COE / ml. W niezwykle rzadkich przypadkach możliwy jest brak flory patogennej w nosogardzieli.
Metody leczenia infekcji gronkowca
Leczenie gronkowca w nosie i gardle odbywa się w układzie. Wymaga użycia leków w kilku grupach:
- Antyseptyki. Zastosuj pierwszy. Pomóż zniszczyć patogeny w gardle. Powołana Chlorhexidine, Miramistin, Chlorophilipt, Hexoral. To są równoważne leki.
- Pochodzenie przeciwzapalne niesteroidowe. Pomóż poradzić sobie z procesem zapalnym. Pokazano takie środki jak Ketoprofen, Nise, Ibuprofen.
- Środki antybakteryjne. Powołany ściśle po badaniu wrażliwości flory, a także analizie serologicznej, która pozwala zidentyfikować rodzaj patogenu i jego agresywność. Z reguły stosuje się preparaty odporne na działanie enzymów Staphylococcus z grup linozamidów i beta-laktamów, rzadziej makrolidów. Niezależny wybór antybiotyków jest zabroniony, ponieważ ryzyko rozwoju bakterii jest wysokie.
- Bakteriofagi gronkowcowe. Są one używane jako środki pobudzające do produkcji własnych przeciwciał przeciwko swoistemu patogenowi. Lista obejmuje: antyfaginę gronkowcową, toksoid gronkowcowy, sectaphag. Leki są dostępne w postaci zastrzyków.
- Leki przeciwgorączkowe. Nie zawsze wymagane. W większości przypadków ich użycie jest nieuzasadnione. Aby obniżyć temperaturę, gdy termometr wzrośnie do 38 stopni i powyżej.
Większość powyższych środków jest wykorzystywana na płukanie, spożycie, inhalację. Specyficzne nazwy leków i forma uwalniania są wybierane tylko przez lekarza.
Leczenie Staphylococcus aureus w gardle jest złożonym i złożonym problemem. Wymagane jest systematyczne podejście, jedyny sposób, aby oczekiwać korzystnego wyniku terapii. Samoleczenie jest surowo zabronione. Musisz skonsultować się z lekarzem.
Gronkowiec: objawy, przyczyny, leczenie
Staphylococcus to bakteria, której komórki (kulisty kształt) zakażają różne narządy, w tym narządy wewnętrzne, a także serce. Nazwa Staphylococcus pochodzi od greckiego - „staphilè”, co oznacza „grupa”. Są to bakterie, które są barwione i łączone ze sobą w jasnofioletowy.
Jeśli osoba czuje się źle, możliwe, że są to objawy gronkowcowe. Mogą być bardzo różnorodne. Wszystko zależy od ciężkości zakażenia. Objawia się w zależności od miejsca, w którym zachodzi proces chorobowy, obecności szczepu bakteryjnego.
Przyczyny i objawy: jak występuje zakażenie gronkowcowe
Aby zrozumieć, jak pojawia się gronkowiec, jego znaki i co to jest, konieczne jest uporządkowanie wszystkiego w porządku. Zakażenie jest dość powszechne z powodu drobnoustrojów, które są stale obecne nie tylko w środowisku, ale także w naszym organizmie.
Gronkowce kolonizują nas - 80-90% zdrowych ludzi jest nosicielami szczepów.
Znajduje się na skórze, błonach śluzowych (błona śluzowa jamy ustnej, błona śluzowa nosa, błona śluzowa jelit i narządów płciowych) oraz w uszach.
Mikroorganizmy są wszędzie obfite. Szczególnie powszechne w warunkach domowych. Może to być infekcja przenoszona bezpośrednio lub pośrednio z chorego na zdrowego.
Zapalenie dotyczy osób w każdym wieku. Najczęściej występuje u osób z osłabionym układem odpornościowym, u noworodków; u osób przechodzących radioterapię, chemioterapię lub leki.
Poważne ryzyko zakażenia tą chorobą osobom ze szczególnie poważnymi chorobami, takimi jak rak, cukrzyca i choroba płuc.
Dlatego konieczne jest zachowanie szczególnej czujności i ostrożności, gdy mamy do czynienia z chorym, zwłaszcza z osłabionym układem odpornościowym, z kimś, z kim jest do pewnego stopnia wyczerpany.
Bakterie mogą rozprzestrzeniać się w powietrzu, ale stan zapalny prawie zawsze wynika z bezpośredniego kontaktu z otwartymi ranami lub płynami przez zakażony organizm.
Szczepy Staphylococcus często przedostają się do organizmu poprzez zapalenie mieszków włosowych lub gruczołów łojowych, w przeciwnym razie dostają się do skóry poprzez oparzenia, skaleczenia i zadrapania, infekcje, ukąszenia owadów lub rany.
Zakażenie gronkowcowe we krwi (bakteriemia) rozwija się, gdy szczepy z miejscowej infekcji przenikają do węzłów chłonnych i krwiobiegu. Wszystko to może powodować wysokie temperatury. Może powodować wstrząs. W ciężkich przypadkach prowadzi do nagłej śmierci.
Odmiany szczepów zakażeń gronkowcowych
Naskórek. Główną przyczyną jest zakażenie bakteryjne u pacjenta. Zasadniczo ludzie cierpiący na choroby onkologiczne są dotknięci tym szczepem, którego układ odpornościowy jest osłabiony, a także podczas infekcji krwi podczas operacji. Choroba może przypominać sobie rok po operacji.
Drugi typ - gronkowiec saprofityczny powoduje choroby układu moczowo-płciowego u kobiet, na przykład powodując zapalenie pęcherza moczowego. Bakterie są zlokalizowane w cewce moczowej, wpływając na nią.
Zakażenie gronkowcowe, głównie ropne, w większości przypadków występuje przez skórę w postaci narośli, czyraków, plastrów miodu, trądzikowatych czerwonych plam.
Staphylococcus aureus towarzyszy ból wewnątrz ucha. Na skórze głowy są plamy i ropne formacje. Takie objawy są szczególnie rzadkie, gdy infekcja występuje z powodu pojedynczego szczepu bakterii. Lokalizacja może być głęboka - w układzie oddechowym, w kościach, w sercu.
Staphylococcus aureus (saprophyticus) jest częstą przyczyną chorób u kobiet, czynnikiem sprawczym zapalenia pochwy i zapalenia pęcherza moczowego. Może powodować, jeśli szczep znajduje się w przewodzie pokarmowym, zakażenie dróg moczowych.
Staphylococcus aureus staje się przyczyną następujących chorób:
- zapalenie stawów;
- rozwój bakterii we krwi (bakteriemia);
- pojawienie się ognisk infekcji i ropy pod skórą (karbunki);
- zapalenie tkanek, które rozprzestrzenia się pod skórą, powodując ból i obrzęk (cellulitis);
- zapalenie zastawek, ściany serca (zapalenie wsierdzia), tkanka, która otacza i chroni rdzeń kręgowy i mózg (zapalenie opon mózgowych);
- na tkankę kostną i szpik kostny (zapalenie szpiku);
- zapalenie płuc.
Towarzyszy niebezpieczna zielona i wyraźna gorączka gronkowca, wymioty, zatrucie ciała, ogólne złe samopoczucie, osłabienie. Objawia się w postaci zmian w nosogardzieli, płucach.
Często zlokalizowane - na poziomie ośrodkowego układu nerwowego i układu moczowego. W różnych sytuacjach objawy choroby można wykryć, jeśli infekcja jest na poziomie naskórka, tak jak w przypadku trądziku lub niewielkich zmian na skórze.
Objawy infekcji Staph
Jeśli zakażenie stanie się organiczne, wówczas objawy choroby mogą być innego typu.
Jak manifestuje się gronkowiec:
- gotuje się wokół ust;
- krosty (trądzik) na poziomie nosa, warg;
- obecność ran, łez w skórze;
- ropa w gardle;
- infekcje ucha;
- obrzęk węzłów chłonnych na szyi, pachach, pachwinach z postępującym obrzękiem;
- peeling na skórze;
- pojawienie się czerwonawych, swędzących miejsc na twarzy;
- dreszcze i gorączka;
- zapalenie płuc;
- ropnie w nerkach i wątrobie;
- zakażenie dolnych dróg moczowych;
- problemy żołądkowo-jelitowe
Gdy pojawiają się pierwsze objawy, nie trzeba myśleć, że choroba pojawiła się niedawno. Często w takich sytuacjach choroba była już, ale w fazie nieaktywnej. Z reguły choroba jest bezobjawowa. Aby uniknąć różnych komplikacji, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem.
Powikłania choroby mogą być bardzo różne. Ponadto szczepy mogą przenikać do procesów krążenia krwi i docierać do ważnych narządów, takich jak wątroba, nerki, serce i mózg.
Właściwa terapia może być czasami trudna i trudna. Często lekarze diagnozują Staphylococcus aureus, gdy bakterie już przeniknęły do zdrowych narządów. Pacjent i jego rodzina powinni wiedzieć - infekcja jest uleczalna.
Tylko 80% osób (zarejestrowanych w ostatnich latach) jest wrażliwych na niektóre antybiotyki i terapię.
Poważna postać zakażenia gronkowcem
Choroba taka jak gronkowiec może pojawić się nagle, objawy mogą objawiać się w następujący sposób:
- Pojawienie się węża lub krost na skórze. Wypełnianie ropą lub stanem zapalnym skóry jest obecnie jednym z najczęstszych objawów choroby i obecności niebezpiecznej formy zakażenia. Załóżmy, że masz ugryzienie komara na ramieniu, a na palcu - gronkowca. W takim przypadku, jeśli zarysujesz zgryz, bakterie na palcu mogą wniknąć głębiej w ranę i spowodować duże, czerwone i bolesne plamy wypełnione ropą. Pacjent może rozwinąć wysypkę lub pęcherze, często określane jako liszajec.
- Zatrucie pokarmowe. Gdy żywność jest narażona na zakażenie gronkowcem, bakterie rozmnażają się i uwalniają toksyny, które mogą zamienić cię w chorego. W wyniku infekcji występują następujące objawy: wymioty, biegunka i ból brzucha. Te objawy zakażenia pojawiają się zwykle w ciągu 6 godzin. Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że gotowanie zabija bakterie, ale nie toksyny, które powodują choroby. Dlatego bardzo ważne jest przetwarzanie żywności, a także warzyw, owoców lub mięsa czystymi rękami.
- Gorączka może wystąpić w warunkach szpitalnych. Na przykład, kiedy poszedłeś do operacji, bakterie gronkowcowe mogły dostać się do krwiobiegu. Może to być spowodowane zanieczyszczeniem krwi, znanym jako „bakteriemia”, która początkowo może prowadzić do gorączki i niskiego ciśnienia krwi. Gdy tylko we krwi pojawi się niebezpieczna bakteria, może ona rozprzestrzenić się na serce, kości i inne narządy, a nawet doprowadzić do śmierci. Należą do nich zapalenie płuc, a także rodzaj zakażenia kości zwanego zapaleniem kości i szpiku, który prowadzi do obrzęku w obszarze zakażenia. Także niebezpieczne formy szczepów powodują infekcje serca. Objawy mogą objawiać się na różne sposoby: ból mięśni i stawów, nocne poty, gorączka, bladość skóry, nudności i inne objawy. Bardzo ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem w odpowiednim czasie.
- Zespół wstrząsu toksycznego. W wyniku pojawienia się gronkowca gromadzi się toksyna. Z kolei mogą one prowadzić do pewnego rodzaju zakażenia krwi. Może to prowadzić do nagłej gorączki, wymiotów, biegunki, bólu mięśni, wysypki przypominającej oparzenia dłoni i podeszew stóp.
- Oznaki poparzenia skóry - najczęściej występują u noworodków i innych dzieci poniżej piątego roku życia. Miejscowa infekcja zaczyna się na skórze, temperatura wzrasta, pojawia się niespodziewanie jasna czerwona wysypka, która rozprzestrzenia się od twarzy do innych części ciała, po czym powstają łuski. W miejscu zakażenia rozwijają się duże pęcherze. Kiedy pękają - skóra jest bardziej zapalna i wygląda, jakby została spalona.
Diagnoza, leczenie i profilaktyka choroby
Po wystąpieniu objawów. Na przykład, takie jak różne czyraki na skórze, węzły chłonne pod pachami, w pachwinie, ból, obrzęk w obszarach skóry, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem.
Lekarze natychmiast zalecą badania krwi, które w obecności choroby pokażą niezwykle wysokie stężenie białych krwinek. Diagnoza może być postawiona tylko na podstawie analizy laboratoryjnej - krwi i moczu.
Ponadto można dodatkowo przeprowadzić inne badanie, aby ocenić stopień zaawansowania choroby. Na przykład biopsja nakłuwająca (usunięcie tkanki za pomocą igły, a następnie sprawdzenie pod mikroskopem) może być użyta do oceny, które kości są zakażone.
Większość zdrowych osób, które są narażone na tę dolegliwość, w pełni przywrócone w krótkim czasie. W innych rozwijają się powtarzające się infekcje. Niektóre ciężko chore. W tym drugim przypadku wymagana jest dłuższa terapia i opieka w nagłych wypadkach.
Powierzchowne infekcje gronkowcowe można wyleczyć przez leczenie kompresów, które stosuje się na obszarze dotkniętym chorobą przez dwadzieścia do trzydziestu minut trzy lub cztery razy dziennie.
Ciężkie lub nawracające zakażenia wymagają dłuższego leczenia - od siedmiu do dziesięciu dni leczenia. Można również zalecić leczenie antybiotykami.
W przypadku poważniejszej infekcji antybiotyki można podawać dożylnie przez okres do sześciu tygodni. Podobne leczenie jest również stosowane przez lekarzy do leczenia gronkowca wokół oczu lub innych części twarzy. Operacja może być wymagana w celu usunięcia ropni, które powstają na narządach wewnętrznych.
Zapobieganie przeprowadza się w następujący sposób: Lekarze i pacjenci powinni zawsze dokładnie myć ręce ciepłą wodą i mydłem po leczeniu infekcji gronkowcem lub dotykając otwartej rany lub ropy.
Ropę, która wycieka w miejscu zakażenia, należy natychmiast usunąć. Następnie zaatakowany obszar należy oczyścić mydłem antyseptycznym lub antybakteryjnym. Aby zapobiec przenoszeniu infekcji z jednej części ciała na drugą, ważne jest, aby brać prysznic i myć się częściej.
Ponieważ łatwo jest zarazić się tą podstępną chorobą, szybko przenosi się z jednego członka rodziny na drugiego, w codziennym życiu należy częściej kontrolować higienę. Używaj osobnych ściereczek, ręczników, pościeli. Często myj przedmioty higieny osobistej i wymieniaj je.
Lekarze i naukowcy coraz bardziej obawiają się infekcji gronkowcowej z powodu jej oporności na antybiotyki.
Według dzisiejszych ośrodków medycznych na świecie działa dość poważna kontrola nad tą chorobą. Jednak lokalne ogniska tej infekcji występują co roku.
Dlatego bardzo ważne jest, aby wszyscy poważnie traktowali swoje zdrowie i dobre samopoczucie, przestrzegali środków higieny osobistej. Jak wiadomo choroba jest łatwiejsza do zapobiegania niż leczenie. W takim przypadku ważne jest skontaktowanie się z doświadczonym lekarzem.