Tamiflu ® (Tamiflu ®)

Tamiflu jest lekiem przeciwwirusowym, którego skuteczność dziś potwierdzają nie tylko kliniczne wskaźniki powrotu do zdrowia badanych grup pacjentów, ale także opinie lekarzy i samych pacjentów. Aktywnym składnikiem leku jest fosforan oseltamiwiru, enzym, który dezaktywuje zdolność patogennego wirusa do penetrowania zdrowych komórek i namnażania się w już zainfekowanym organizmie.

O leku

Zgodnie z instrukcjami producenta, szwajcarskiej firmy-lidera produkcji farmakologicznej F. Hoffmann-La Roche Ltd, lek jest substancją czynną w leczeniu i zapobieganiu grypie u pacjentów w każdym wieku. Jednak obecność ograniczeń w postaci tych skutków ubocznych radykalnie zmniejsza popularność Tamiflu. Praktyka statystyczna obala tę informację. Zdecydowana większość pacjentów, którzy przeszli kurs leczenia farmakologicznego, odnotowują dobre wyniki i łatwą tolerancję składników leku.

Historia stworzenia Tamiflu, jako leku przeciwko grypie i ARVI, jest wyjątkowa. Początkowo w 1996 r. Stworzono enzym oseltamiwir, który był przeznaczony do leczenia pacjentów z ludzkim wirusem niedoboru odporności (AIDS). W badaniach klinicznych stwierdzono, że enzym nie działa na komórki AIDS, ale wykazuje aktywną zdolność do hamowania rozwoju wirusów z grup A i B. Na podstawie wysokich wyników w leczeniu grypy i SARS, Tamiflu jest zatwierdzony przez Światową Organizację Zdrowia jako istotny dla aktywności wirusa A i B.

W 1999 r. F.Hoffmann-La Roche Ltd stał się jedynym właścicielem patentu na produkcję Tamiflu. Jednocześnie podczas kolejnych badań klinicznych na zwierzętach ujawniono skutki uboczne tego leku.

Dziś formuła Tamiflu została doprowadzona do praktycznej doskonałości. Na liście lidera w leczeniu grypy i ARVI lek zajmuje czołowe miejsce dzięki rozwojowi marketingowemu producenta i zwiększonemu zainteresowaniu publicznemu lekiem. Obecność działania ubocznego nie wyklucza, że ​​Tamiflu należy do najpopularniejszych leków w krajach rozwijających się w Europie.

Mechanizm działania

Wirus jest zainfekowany infekowaniem patogennego mikroorganizmu (neuraminidazy) enzymem zdrowych komórek. Pod działaniem enzymu neuraminidazy z już zainfekowanej komórki nowo utworzony wirus jest oddzielany. Proces ten przyczynia się do szybkiego zakażenia kolejnych komórek i rozprzestrzeniania się wirusa w całym ciele.

Skład Tamiflu obejmuje oseltamiwir (75 mg na kapsułkę leku), który krążąc w osoczu krwi i płynach międzykomórkowych blokuje oddzielanie zainfekowanych cząstek od zakażonej komórki, zapobiegając w ten sposób rozprzestrzenianiu się wirusa. Hamowanie aktywności patogennej mikroflory prowadzi do zmniejszenia zatrucia i zmniejszenia poziomu toksyn w krwiobiegu. Maksymalne stężenie substancji czynnej w osoczu krwi obserwuje się 40 godzin po przyjęciu leku.

Skuteczność sprawdzonego leku Tamiflu. Już pierwszego dnia po zażyciu leku pacjenci zauważają znaczną poprawę stanu ogólnego, zmniejszenie temperatury, zmniejszenie bólów mięśni i bólów głowy oraz objawy przekrwienia błony śluzowej nosa. Terminowe leki zapobiegają grypie i ARVI we wczesnym stadium, skracają czas leczenia, a także zmniejszają ryzyko ukrytych powikłań.

Oprócz głównego składnika aktywnego oseltamira, lek Tamiflu zawiera substancje pomocnicze - stearynian sodu, żelatynę jadalną, talk.

Formularz wydania

Współczesna farmakologia uwalnia Tamiflu jako zawiesinę doustną lub kapsułkę.

Zawieszenie doustne

Fiolka zawiera 12 mg proszku do samodzielnego przygotowania zawiesiny. Przed użyciem producent zaleca rozpuszczenie proszku w 52 ml przegotowanej oczyszczonej wody i wstrząśnięcie fiolką aż do całkowitego rozpuszczenia się cząstek. Pomiar wymaganej dawki przeprowadza się za pomocą specjalnej strzykawki (w zestawie). Przed każdym użyciem zaleca się wstrząsnąć fiolkę z zawiesiną.

Kapsułki Tamiflu

Każda kapsułka Tamiflu zawiera 75 mg aktywnego oseltamiry. Zaleca się przyjmowanie leku o określonej porze, picie czystej przegotowanej wody. Spożycie narkotyków nie zależy od pory posiłków.

Dawkowanie Tamiflu

Zawiesina u dorosłych jest podawana w dawce nie większej niż 75 mg dwa razy na dobę. Dla dzieci (masa ciała 40 kg i więcej) zalecana dawka wynosi 75 mg raz na dobę.

Aby zapobiec grypie i SARS, dawka Tamiflu jest obliczana na podstawie masy ciała.

• dzieci o masie ciała poniżej 15 kg - nie więcej niż 30 mg leków dziennie;
• do 23 kg - do 45 mg dziennie z pojedynczą dawką;
• do 40 kg - do 60 mg pojedynczą dawką dziennie;
• dzieci ważące więcej niż 40 kg mogą wydawać lek w normie dla dorosłych.

W przypadku leczenia dawka leku na dzień jest identyczna, a lekarstwo jest łamane dwa razy dziennie, aby zapewnić stały wpływ oseltamiry na komórki wirusowe.

Przebieg leczenia zawiesiną Tamiflu wynosi nie więcej niż 10 dni. Zgodnie z instrukcjami, aby uniknąć niepożądanych skutków rozwoju działania niepożądanego lub komplikacji, producent kategorycznie zabrania niezależnego zwiększania dawki w okresie leczenia Tamiflu.

W pandemii lek jest dopuszczony do stosowania w leczeniu niemowląt (od 6 miesięcy do 1 roku) w tempie 3 mg na 1 kg masy ciała co najmniej dwa razy dziennie. Leczenie niemowląt lekami przeciwwirusowymi odbywa się pod ścisłym nadzorem lekarza. Zalecany czas trwania leczenia ostrych zakażeń wirusowych układu oddechowego u niemowląt nie przekracza 5 dni.

Przyjmowanie Tamiflu podczas ciąży i karmienia piersią

Czołowi terapeuci nie wykluczają możliwości przeniknięcia oseltamiry przez barierę łożyskową lub do mleka matki karmiącej kobiety. Ze względu na skutki uboczne tego leku, wpływu aktywnego składnika Tamiflu na rozwój płodu lub noworodka nie można przewidzieć z wyprzedzeniem.

W praktyce odnotowano przypadki ciężkiej tolerancji działań niepożądanych Tamiflu w przewodzie pokarmowym podczas ciąży. Dlatego zaleca się przepisywanie leku kobietom w ciąży i karmiącym tylko wtedy, gdy istnieją znaczące wskazania.

Dla matek w ciąży i karmiących piersią zaleca się przyjmowanie analogów Tamiflu, które są bezpieczniejsze dla zdrowia dziecka - Kagocel, Arbidol lub Anaferon. Z serii leków homeopatycznych są idealne produkty Ocillococcinum, Antigrippin agri lub Aflubin. Leki te nie mają skutków ubocznych i są całkowicie bezpieczne zarówno dla rozwijającego się płodu, jak i noworodka.

Skutki uboczne Tamiflu

Dzięki dogłębnym badaniom japońskich naukowców w 2004 r. Ustalono nieznaczny wpływ psychotropowy leku Tamiflu na organizm dziecka. Jednak w instrukcjach producenta brakuje tych informacji.

Według WHO lek jest zatwierdzony do stosowania w leczeniu dzieci od momentu urodzenia, jako lek zapobiegający rozprzestrzenianiu się „ptasiej grypy”. Społeczność medyczna nie wydała jeszcze jednej opinii w tej sprawie.

Obecnie wiadomo, że te skutki uboczne obejmują Tamiflu:

1. GIT - nudności, wymioty, ból brzucha, biegunka. Objawy ustępują zwykle po pewnym czasie i nie wymagają odstawienia leku.
2. OUN - zaburzenia psychosomatyczne, bezsenność, skurcze mięśni, omamy. Grupa ryzyka - dzieci do 12 lat.
3. Indywidualna nietolerancja na jeden ze składników leku.
4. Choroby wątroby, nerek i układu moczowo-płciowego z poważnymi zaburzeniami czynnościowymi.

Tamiflu capsules - oficjalne instrukcje użytkowania

Numer rejestracyjny:

№ П N012090 / 01 z 15 lipca 2005 r
Nazwa handlowa leku:

Międzynarodowa nazwa niezastrzeżona:

Racjonalna nazwa chemiczna:

Ester etylowy kwasu (3R, 4R, 5S) -4-acetyloamino-5-amino-3- (1-etylopropoksy) -cyklohekseno-1-karboksylowego, fosforan

Forma dawkowania

Skład

Jedna kapsułka zawiera:
oseltamiwir 75 mg
(w postaci fosforanu oseltamiwiru 98,5 mg)
substancje pomocnicze:
wstępnie żelatynizowana skrobia, powidon K30, kroskarmeloza sodowa, talk, stearylofumaran sodowy

Opis

Kapsułki

Twarde kapsułki żelatynowe, rozmiar 2. Ciało - szare, nieprzezroczyste; czapka - jasnożółta, nieprzezroczysta. Zawartość kapsułek jest białym lub żółtawym proszkiem. „Roche” nakłada się na korpus kapsułki, „75 mg” nakłada się na nasadkę.

Grupa farmakoterapeutyczna

Kod ATX [J05AH02]

Działanie farmakologiczne

Mechanizm działania

Lek przeciwwirusowy. Fosforan oseltamiwiru jest prolekiem, jego aktywny metabolit (karboksylan oseltamiwiru) konkurencyjnie i selektywnie hamuje neuraminidazę wirusów grypy typu A i B - enzym, który katalizuje proces uwalniania nowo utworzonych cząstek wirusa z zainfekowanych komórek, ich penetracji do komórek nabłonkowych dróg oddechowych i dalszego rozprzestrzeniania się wirusa w ciele.

Karboksylan oseltamiwiru działa poza komórkami. Hamuje wzrost wirusa grypy in vitro i hamuje replikację wirusa i jego patogenność in vivo, zmniejsza wydzielanie wirusów grypy A i B z organizmu. Jego stężenia są wymagane do tłumienia aktywności enzymu o 50% (IC₅₀), znajdują się w dolnej granicy zakresu nanomolarnego.

Skuteczność

Udowodniono, że Tamiflu jest skuteczny w zapobieganiu i leczeniu grypy u młodzieży (≥ 12 lat), dorosłych, osób starszych i leczeniu grypy u dzieci powyżej 1 roku życia. Po rozpoczęciu leczenia nie później niż 40 godzin po pojawieniu się pierwszych objawów grypy, Tamiflu znacząco skraca okres objawów klinicznych zakażenia grypą, zmniejsza ich nasilenie i zmniejsza częstość występowania powikłań grypy wymagających antybiotyków (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego), skraca czas izolacji wirusa z ciała i zmniejsza obszar pod krzywą „miano wirusa”.

W przypadku profilaktyki preparat Tamiflu znacząco (o 92%) znacznie zmniejsza częstość występowania grypy wśród osób pozostających w kontakcie, zmniejsza częstotliwość uwalniania wirusa i zapobiega przenoszeniu wirusa z jednego członka rodziny na drugiego.

Tamiflu nie wpływa na powstawanie przeciwciał przeciw grypie, w tym na wytwarzanie przeciwciał w odpowiedzi na wprowadzenie inaktywowanej szczepionki przeciw grypie.

Podczas krążenia wirusa grypy wśród populacji przeprowadzono jedno podwójnie ślepe, kontrolowane placebo badanie wśród dzieci w wieku 1–12 lat (średnia wieku 5,3), które miały gorączkę (> 100 F) i jeden z objawów ze strony układu oddechowego (kaszel lub ostry nieżyt nosa). W tym badaniu 67% pacjentów było zakażonych wirusem A, a 33% pacjentów było zakażonych wirusem B. Leczenie preparatem Tamiflu, które rozpoczęło się 48 godzin po wystąpieniu objawów, znacząco zmniejszyło czas trwania choroby o 35,8 godziny w porównaniu z placebo. Czas trwania choroby zdefiniowano jako okres czasu wymagany do zmniejszenia kaszlu, kataru, rozwiązania gorączki i powrotu do normalnej i normalnej aktywności. Odsetek pacjentów pediatrycznych, u których rozwinęło się ostre zapalenie ucha środkowego i którzy przyjmowali Tamiflu, zmniejszył się o 40% w porównaniu z placebo. Dzieci, które otrzymały Tamiflu, wróciły do ​​normalnej i normalnej aktywności prawie 2 dni wcześniej niż dzieci, które otrzymały placebo.

Odporność na wirusy

Zgodnie z dostępnymi do tej pory danymi, podczas przyjmowania Tamiflu w celu zapobiegania kontaktom z grypą po 7 dniach i sezonowym (42 dni) nie obserwuje się oporności na leki.

Częstość przejściowego uwalniania wirusa grypy ze zmniejszoną wrażliwością neuraminidazy na karboksylan oseltamiwiru u dorosłych pacjentów z grypą wynosi 0,4% Eliminacja opornego wirusa z organizmu pacjentów otrzymujących Tamiflu następuje bez pogorszenia stanu klinicznego pacjentów.

Częstość oporności izolatów klinicznych wirusa grypy A nie przekracza 1,5%. Wśród izolatów klinicznych wirusa grypy nie znaleziono szczepów opornych na leki.

Farmakokinetyka

Ssanie

Po doustnym podaniu oseltamiwiru fosforan jest łatwo wchłaniany w przewodzie pokarmowym i jest silnie przekształcany w aktywny metabolit przez działanie esteraz wątrobowych. Stężenia aktywnego metabolitu w osoczu są określane w ciągu 30 minut, osiągają prawie maksymalny poziom 2-3 godziny po podaniu i znacznie (ponad 20 razy) przekraczają stężenie proleku. Co najmniej 75% wchłoniętej dawki wchodzi do krążenia ogólnego w postaci aktywnego metabolitu, mniej niż 5% w postaci pierwotnego leku. Stężenia w osoczu zarówno proleku, jak i aktywnego metabolitu są proporcjonalne do dawki i nie zależą od przyjmowania pokarmu.

Dystrybucja

U ludzi średnia objętość dystrybucji (V_ss) Aktywny metabolit ma około 23 litry.

Jak pokazują doświadczenia na fretkach, szczurach i królikach, aktywny metabolit dociera do wszystkich głównych miejsc zakażenia grypą. W tych doświadczeniach, po doustnym podaniu fosforanu oseltamiwiru, wykryto jego aktywny metabolit w płucach, popłuczynach oskrzelowych, błonie śluzowej nosa, uchu środkowym i tchawicy w stężeniach zapewniających działanie przeciwwirusowe.

Wiązanie aktywnego metabolitu z białkami osocza ludzkiego jest nieznaczne (około 3%). Wiązanie proleków z białkami osocza ludzkiego wynosi 42%, co nie wystarcza do spowodowania znaczących interakcji lekowych.

Metabolizm

Fosforan oseltamiwiru jest silnie przekształcany w aktywny metabolit pod wpływem esteraz, które są głównie w wątrobie i jelitach. Ani fosforan oseltamiwiru, ani aktywny metabolit nie są substratami ani inhibitorami izoenzymów cytochromu P450.

Usunięcie

Wchłonięty oseltamiwir jest wydalany głównie (> 90%), stając się aktywnym metabolitem. Aktywny metabolit nie ulega dalszej przemianie i jest wydalany z moczem (> 99%). U większości pacjentów okres półtrwania aktywnego metabolitu z osocza wynosi 6-10 godzin.

Aktywny metabolit jest całkowicie wydalany (> 99%) przez nerki. Klirens nerkowy (18,8 l / h) przekracza wskaźnik filtracji kłębuszkowej (7,5 l / h), co wskazuje, że lek jest również wydalany przez wydzielanie kanalikowe. W przypadku kału mniej niż 20% spożywanego radioaktywnie znakowanego leku jest wydalane.

Farmakokinetyka w grupach specjalnych

Pacjenci z uszkodzeniem nerek

Po przepisaniu Tamiflu 100 mg 2 razy na dobę przez 5 dni u pacjentów z różnym stopniem uszkodzenia nerek pod krzywą „stężenie czynnego metabolitu w osoczu - czas” (AUC) jest odwrotnie proporcjonalne do zmniejszenia czynności nerek.

Pacjenci z uszkodzeniem wątroby

Doświadczenia in vitro wykazały, że u pacjentów z patologią wątroby wartość AUC fosforanu oseltamiwiru nie była znacząco zwiększona, a AUC aktywnego metabolitu nie było zmniejszone.

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w starszym wieku (65–78 lat) AUC aktywnego metabolitu w stanie równowagi było o 25–35% wyższe niż u młodszych pacjentów, gdy przepisywano podobne dawki Tamiflu. Okres półtrwania leku w fazie eliminacji u osób w podeszłym wieku nie różnił się znacząco od tego u młodszych pacjentów w wieku dorosłym. Biorąc pod uwagę dane dotyczące AUC leku i tolerancji, pacjenci z wiekiem nie wymagają dostosowania dawki w leczeniu i zapobieganiu grypie.

Dzieci

Farmakokinetykę leku Tamiflu badano u dzieci w wieku od 1 roku do 16 lat w badaniu farmakokinetycznym z pojedynczą dawką leku oraz w badaniu klinicznym u niewielkiej liczby dzieci w wieku 3-12 lat. U małych dzieci wydalanie proleku i aktywnego metabolitu było szybsze niż u dorosłych, co skutkowało niższym AUC w stosunku do konkretnej dawki. Przyjmowanie leku w dawce 2 mg / kg daje taką samą AUC dla karboksylanu oseltamiwiru, co osiąga się u dorosłych po pojedynczej dawce 75 mg kapsułki (co odpowiada około 1 mg / kg). Farmakokinetyka oseltamiwiru u dzieci w wieku powyżej 12 lat jest taka sama jak u dorosłych.

Wskazania

• Leczenie grypy u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 1 roku.
• Zapobieganie grypie u dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 12 lat, które są w grupach o podwyższonym ryzyku zakażenia wirusem (w jednostkach wojskowych i dużych zespołach produkcyjnych, u osłabionych pacjentów).
• Zapobieganie grypie u dzieci w wieku powyżej 1 roku.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na fosforan oseltamiwiru lub którykolwiek składnik leku.

Przewlekła niewydolność nerek (stała hemodializa, przewlekła dializa otrzewnowa, klirens kreatyniny 10 ml / min).

Stosować w czasie ciąży i laktacji

U szczurów w okresie laktacji oseltamiwir i aktywny metabolit wchodzą w mleko. Nie wiadomo, czy wydalanie oseltamiwiru lub aktywnego metabolitu z mlekiem u ludzi. Jednak ekstrapolacja danych uzyskanych u zwierząt sugeruje, że ich ilość w mleku matki może wynosić odpowiednio 0,01 mg / dzień i 0,3 mg / dzień.

Obecnie dane dotyczące stosowania leku u kobiet w ciąży nie wystarczają do oceny teratogennego lub fetotoksycznego działania fosforanu oseltamiwiru.

Mając to na uwadze, Tamiflu należy przepisywać w okresie ciąży lub laktacji tylko wtedy, gdy możliwe korzyści z jego stosowania przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu lub niemowlęcia.

Dawkowanie i podawanie

Tamiflu przyjmuje się doustnie, z jedzeniem lub bez. U niektórych pacjentów tolerancja leku ulega poprawie, jeśli jest przyjmowana z posiłkami.

Standardowy schemat dawkowania

Leczenie

Leczenie należy rozpocząć w pierwszym lub drugim dniu wystąpienia objawów grypy.

Dorośli i młodzież ≥ 12 lat. Zalecany schemat dawkowania Tamiflu - jedna kapsułka 75 mg 2 razy dziennie wewnątrz przez 5 dni lub 75 mg zawiesiny 2 razy dziennie wewnątrz przez 5 dni. Zwiększenie dawki większej niż 150 mg / dobę nie zwiększa efektu.

Dzieci w wieku> 40 kg lub ≥ 8 lat, które mogą połknąć kapsułki, mogą również otrzymać leczenie, przyjmując jedną kapsułkę 75 mg 2 razy na dobę, jako alternatywę dla zalecanej dawki zawiesiny Tamiflu (patrz poniżej).

Dzieci ≥ 1 rok. Zalecany schemat dawkowania zawiesiny Tamiflu do podawania doustnego:
Zalecany schemat dawkowania zawiesiny Tamiflu do podawania doustnego:

Masa ciała

Zalecana dawka przez 5 dni

Tamiflu: instrukcje użytkowania

Nieżytowe choroby wirusowe nabierają tempa z każdym nadchodzącym rokiem. Pojawienie się nowych szczepów prowadzi do rzeczywistego problemu - jak postępować z osobą z infekcją wirusową? Tamiflu to nowoczesny i skuteczny lek zaprojektowany specjalnie do zwalczania infekcji wirusowych, jego zadaniem jest leczenie i zapobieganie grypie.

Międzynarodowa nazwa i zasada działania

Inna nazwa aktywnego składnika Tamiflu oseltamivir jest międzynarodowa i akceptowana przez zagranicznych lekarzy. Ale nie ma innych nazw handlowych dla leku, innymi słowy, opakowanie Tamiflu nie ma absolutnie identycznych substytutów narkotyków.

Wzór chemiczny: ester etylowy kwasu (3R, 4R, 5S) -4-acetyloamino-5-amino-3- (1-etylopropoksy) -1-cyklohekseno-1-karboksylowego, fosforan

Wpływ tego leku został przeprowadzony w Stanach Zjednoczonych w 2009 r., Co okazało się dość przekonujące. Według danych był aktywny przeciwko nowym wirusom, które miały wrażliwość na inhibitory neuraminidazy.

Neurominidaza jest specjalnym enzymem, którego cząstki pokrywają kapsułkę wirusa i promują jej penetrację do komórek ludzkich. Enzym ten inicjuje również uwalnianie nowych cząstek wirusa z już zaatakowanych komórek ciała, przyczyniając się do całkowitej infekcji człowieka.

Inhibitor w medycynie to powszechna nazwa wielu substancji, które są w stanie spowolnić pewien proces w organizmie.

Mechanizm działania

Sam lek nie ma wpływu na wirusy, efekt terapeutyczny produktu jego metabolizmu (po prostu przetwarzanie) w samym człowieku - karboksylan oseltamiwiru. Metabolit wybiórczo blokuje neurominidazę wirusów grypy, zmniejsza jego szybkość rozmnażania i pomaga zmniejszyć uwalnianie cząstek wirusowych z organizmu, zmniejszając w ten sposób zakaźność człowieka.

Skuteczność

Wyniki badań klinicznych leków potwierdzają jego skuteczność. Zmniejsza nasilenie choroby, pomaga zmniejszyć nasilenie objawów, skraca czas trwania choroby. Dzięki Tamiflu prawdopodobieństwo powikłań wymagających natychmiastowego użycia antybiotyków (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, ropne zapalenie ucha) jest dramatycznie zmniejszone.

Jednak ostatnie badania szczepów wirusowych są rozczarowujące - pojawiają się wirusy odporne na ten lek. Ale jak dotąd jest ich niewiele, więc stosowanie Tamiflu w okresie grypy jest uzasadnione.

Farmakodynamika i farmakokinetyka

Co to jest? Jeśli to proste:

• badania farmakodynamiki, jak działa lek,
• farmakokinetyka - w jaki sposób wchodzi do organizmu, jak jest przekształcana w organizmie i jak jest wydalana.

Lek jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego. W jelicie, specjalne substancje wątroby i jelit - esteraza - wpływają na lek, dzięki czemu po 30 minutach produkt metabolizmu przenika do krwi. Ponad 75% substancji czynnej dostaje się do krwiobiegu, co wyjaśnia skuteczność Tamiflu jako leku przeciwwirusowego.

Z ciała lek jest wydalany przez nerki.

U dzieci w wieku od 1 roku do 12 lat dystrybucja leku jest nieco inna. Z powodu szybszego metabolizmu metabolit Tamiflu jest szybciej usuwany z organizmu, co powoduje zmniejszenie ilości substancji czynnej w organizmie dziecka. Ta funkcja jest brana pod uwagę przy wyborze prawidłowej dawki leku.

Wskazania do użycia

Zastosuj Tamiflu w następujących przypadkach:

1) Terapia (tj. Leczenie) grypy, zarówno w populacji dorosłych, jak i dzieci w wieku powyżej jednego roku. Należy zauważyć, że dzieci przyjmujące Tamiflu zmniejszają o 40% prawdopodobieństwo procesu zapalnego z ucha, co jest bardzo ważne, biorąc pod uwagę cechy ciała dziecka.

2) Zapobieganie infekcji wirusowej u dzieci, począwszy od 1 roku, jeśli rodzina ma przypadki grypy;

3) W celach profilaktycznych u dorosłych i dzieci w wieku od 12 lat, którzy są narażeni na grypę: życie w domach dziecka, jednostkach wojskowych, więzieniach. Tamiflu jest również stosowany przez lekarzy chorób zakaźnych, lekarzy ogólnych i otolaryngologów podczas epidemii, ponieważ specjaliści ci mają bezpośredni kontakt z zakażonymi ludźmi.

Przeciwwskazania do stosowania Tamiflu

Ten lek ma niewiele przeciwwskazań, ale należy je zawsze pamiętać:

1. Nie można stosować leku w obecności indywidualnej nietolerancji na jego składniki, ponieważ może to wywołać reakcję alergiczną, aż do wstrząsu anafilaktycznego.
2. Biorąc pod uwagę, że Tamiflu jest wydalany przez nerki, jego stosowanie jest niepraktyczne u osób z ciężką niewydolnością nerek. Dzięki tej patologii niemożliwe jest kontrolowanie ilości leku krążącego we krwi, co może prowadzić do przedawkowania i niepożądanych skutków ubocznych.
3. Uszkodzenie wątroby z ciężką niewydolnością wątroby jest również przeciwwskazaniem. Na podstawie farmakodynamiki łatwo zrozumieć to ograniczenie. Brak enzymów wątrobowych prowadzi do upośledzenia metabolizmu Tamiflu, co oznacza, że ​​lek będzie nieskuteczny.
4. Ponadto lek nie może być stosowany u dzieci poniżej jednego roku.

Ciąża i laktacja: jak stosować Tamiflu

Podczas ciąży i karmienia ciało kobiety przechodzi ogromne wstrząsy hormonalne, co zmniejsza układ odpornościowy. Grypa w tej grupie pacjentów może prowadzić do rozwoju najpoważniejszych powikłań - zapalenia płuc, posocznicy i śmierci. Korzystanie z Tamiflu w takiej sytuacji jest konieczne, ponieważ życie matki i dziecka jest nieocenione, ale jego spotkanie powinno być skoordynowane z lekarzem prowadzącym i ginekologiem położnikiem.

Ostatnie badania nad lekiem nie wykazały negatywnego wpływu na płód lub dziecko. W mleku matki lek jest zawarty w kranu o niskich stężeniach, które nie mają znaczącego wpływu na organizm dziecka. Ale biorąc pod uwagę, że oprócz grypy Tamiflu przepisano leczenie objawowe i antybiotyki, lepiej przenieść dziecko na sztuczne karmienie przez okres leczenia.

Czy Tamiflu łączy się z innymi lekami lub jedzeniem?

Ten lek może być przepisywany prawie wszystkim lekom, nie ma oczywistej interakcji z innymi lekami. Badania przeprowadzone przez producenta objęły dużą liczbę leków najczęściej przyjmowanych przez pacjentów:

• Zmniejszenie ciśnienia krwi z innej grupy (leki moczopędne, inhibitory ATP i inne);
• Niesteroidowe leki przeciwzapalne (analgin);
• Środki przeciwbakteryjne (penicyliny, cefalosporyny);
• Preparaty zobojętniające kwas (Almagel, Maalox);
• Leki rozszerzające oskrzela w celu łagodzenia ataków astmy (salbutamol);
• Glukokortykoidy (prednizon).

Tamiflu nie wykazywał istotnej interakcji z żadną z powyższych grup, więc można go stosować bez zniesienia ciągłej terapii chorób przewlekłych.

Tamiflu należy stosować ostrożnie w połączeniu z lekami o wąskim zasięgu: metotreksat (stosowany w leczeniu procesów nowotworowych), chlorpropamid (stosowany w cukrzycy).

Tamiflu i jedzenie

Jest przyjmowany w dowolnym momencie, możliwe jest z jedzeniem i jest to możliwe w przerwie między posiłkami. Ale ponieważ lek sporadycznie powoduje nudności i wymioty, lepiej jest przyjmować je z jedzeniem, co pomoże lepiej przenieść leczenie.

Jak przyjmować lek

Lek stosuje się wewnętrznie z niewielką ilością wody. Lek jest dostępny w postaci kapsułek i proszku, z którym przygotowuje się zawiesinę. Co ciekawe, ludzie, którzy nie mogą połykać kapsułki samodzielnie w przypadku braku proszku, mogą ją otworzyć i wymieszać z czymś słodkim (miód, mleko skondensowane, mleko czekoladowe) i spokojnie.

Konieczne jest rozpoczęcie leczenia w pierwszych dniach choroby, w tym przypadku odnotowuje się maksymalną skuteczność leku.

Tamiflu 75 mg

Ta dawka jest stosowana w leczeniu dorosłych i dzieci od 12 lat. Jeśli dziecko jest w stanie połknąć kapsułkę, można użyć tej formy leku od 8 roku życia, pod warunkiem, że dziecko waży ponad 40 kg.

Lek należy przyjmować dwa razy dziennie przez 5 dni. Przekroczenie dawki nie powoduje zwiększenia skuteczności leku, dlatego zwiększenie dawki nie jest właściwe.

Tamiflu 30 lub 45 mg

Ta dawka jest zalecana dla dzieci w wieku od 2 do 8 lat, które same mogą połykać tabletki. Tabletki przyjmują 2p / d przez 10 dni bez przerwy.

Proszek Tamiflu

U dzieci od 1 roku życia, u dzieci i dorosłych, którzy nie mogą połknąć twardej kapsułki, a także u osób starszych, stosuje się postać proszku, z którym przygotowuje się zawiesinę. Lepiej jest, jeśli farmaceuta w aptece zajmie się jego przygotowaniem, ale możesz samodzielnie przygotować rozwiązanie, postępując zgodnie z instrukcjami. Dawka Tamiflu w proszku będzie wynosić 12 mg / ml roztworu w torbie o pojemności 1 gr. proszek.

Algorytm przygotowania zawiesin do spożycia

1) Dotknij butelkę kilka razy opuszkiem palca, jest to konieczne do równomiernego rozprowadzenia proszku na dnie;

2) W miarce zalać 52 ml wody i wymieszać z proszkiem w butelce;

3) Zamknij pokrywkę i potrząśnij przez 15 sekund, aby rozpuścić proszek;

4) Zdejmij nasadkę z butelki i włóż adapter w szyję, dzięki czemu za pomocą strzykawki można łatwo pobrać niezbędną ilość leku.

Strzykawka jest dostarczana z lekiem i ma specjalne etykiety wskazujące dawki: 30, 45, 60 mg. Aby zapobiec dacie ważności, na etykiecie butelki napisz datę przygotowania roztworu terapeutycznego.

Profilaktyczne Tamiflu

W celu zapobiegania zakażeniom, przebieg terapii profilaktycznej rozpoczyna się w ciągu pierwszych 2 dni po skontaktowaniu się z osobą już chorą i trwa przez 10 dni.

Dorośli i dzieci od 8 lat (z dzieckiem o masie ciała powyżej 40 kg) stosują dawkę 75 mg raz na dobę.

Dzieci w wieku do 8 lat, a także osoby, które nie są w stanie połknąć stałej tabletki, korzystają z zawieszenia. Ilość potrzebnych leków jest określona przez wagę dziecka.

Tamiflu instrukcje użytkowania, przeciwwskazania, działania niepożądane, recenzje

Lek przeciwwirusowy.
Lek: TAMIFLU
Substancja czynna leku: oseltamiwir
Kodowanie ATC: J05AH02
Cfg: lek przeciwwirusowy
Numer rejestracyjny: P №012090 / 01
Data rejestracji: 07/15/05
Właściciel reg. ID: F.Hoffmann-La Roche Ltd.

Forma uwalniania Tamiflu, opakowanie leku i kompozycja.

Kapsułki są twarde, galaretowate, rozmiar 2; ciało nieprzezroczyste, szare, z napisem „Roche”; pokrywa jest nieprzezroczysta, jasnożółta z napisem „75 mg”; zawartość kapsułek jest białym lub żółtawym proszkiem.

1 czapki
fosforan oseltamiwiru
98,5 mg,
co odpowiada zawartości oseltamiwiru
75 mg

Substancje pomocnicze: wstępnie żelowana skrobia, Povidone K30, kroskarmeloza sodowa, talk, stearylowy fumaran sodu.

10 szt. - pęcherze (1) - pakuje karton.

Proszek do sporządzania zawiesin do podawania doustnego w postaci granulek, od białego do jasnożółtego koloru, o owocowym zapachu; dozwolone jest zbijanie. Po rekonstytucji tworzy nieprzezroczystą zawiesinę od białej do jasnożółtej.

1 g
fosforan oseltamiwiru
39,4 mg,
co odpowiada zawartości oseltamiwiru
30 mg *

Substancje pomocnicze: sorbitol, dwutlenek tytanu, benzoesan sodu, guma ksantanowa, cytrynian sodu, sacharyna sodowa, permasil 11900-31 Tutti-Frutti.

* w gotowej zawiesinie (po rozcieńczeniu w wodzie) zawiera oseltamiwir 12 mg / ml

30 g - brązowe szklane butelki (1) wraz ze strzykawką dozującą i miarką - pakuje tekturę.

Opis leku opiera się na oficjalnie zatwierdzonych instrukcjach użycia.

Farmakologiczne działanie Tamiflu

Lek przeciwwirusowy. Fosforan oseltamiwiru jest prolekiem, jego aktywny metabolit (karboksylan oseltamiwiru) jest skutecznym i selektywnym inhibitorem wirusów neuraminidazy grypy A i B - enzymem, który katalizuje proces uwalniania nowo utworzonych cząstek wirusa z zainfekowanych komórek, ich penetracji do komórek nabłonkowych dróg oddechowych i dalszego rozprzestrzeniania się wirusa w organizmie.

Hamuje wzrost wirusa grypy in vitro i hamuje replikację wirusa i jego patogenność in vivo, zmniejsza wydzielanie wirusów grypy A i B z organizmu.

Tamiflu znacznie skraca okres objawów klinicznych zakażenia grypą, zmniejsza ich nasilenie i zmniejsza częstość powikłań grypy wymagających stosowania antybiotyków (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego), skraca czas uwalniania wirusa z organizmu i zmniejsza obszar pod krzywą „miana wirusa-czas”.

U dzieci w wieku 1-12 lat Tamiflu znacząco skraca czas trwania choroby (o 35,8 godziny), częstość ostrego zapalenia ucha środkowego. Powrót do normalnej aktywności następuje prawie 2 dni wcześniej.

W przypadku profilaktyki, Tamiflu znacząco (o 92%) znacząco zmniejsza częstość występowania grypy wśród osób pozostających w kontakcie, 76% zmniejsza częstotliwość klinicznie stwierdzonej grypy podczas wybuchu choroby, zmniejsza częstotliwość wydalania wirusa i zapobiega przenoszeniu wirusa z jednego członka rodziny na drugiego.

U dzieci w wieku od 1 roku do 12 lat profilaktyczne podawanie produktu Tamiflu zmniejsza częstość potwierdzonej laboratoryjnie grypy z 24% do 4%.

Tamiflu nie wpływa na powstawanie przeciwciał przeciw grypie, w tym na wytwarzanie przeciwciał w odpowiedzi na wprowadzenie inaktywowanej szczepionki przeciw grypie.

Podczas przyjmowania leku Tamiflu w celu zapobiegania (7 dni), zapobiegania kontaktowi w rodzinie (10 dni) i zapobiegania sezonowemu (42 dni), nie stwierdzono przypadków lekooporności.

U dorosłych pacjentów / nastolatków oporność na oseltamiwir stwierdzono w 0,32% przypadków (4/1245) przy użyciu fenotypowania iw 0,4% przypadków (5/1245) przy użyciu fenotypowania i genotypowania oraz u dzieci w wieku od 1 do 12 lat w 4,1% (19/464) i odpowiednio w 5,4% (25/464). Wszyscy pacjenci mieli tymczasowy przewóz wirusa opornego na OS. Nie miało to wpływu na eliminację wirusa.

Znaleziono kilka różnych mutacji specyficznych dla podtypu wirusa neuraminidazy. Stopień odczulenia zależał od rodzaju mutacji, więc przy mutacji I222V w N1 czułość zmniejszyła się o 2 razy, a przy R292K w N2 - o 30 000 razy. Nie wykryto mutacji, które zmniejszałyby czułość wirusa grypy B neuraminidazy in vitro.

U pacjentów leczonych oseltamiwirem, zarejestrowane mutacje neuraminidazy N1 (w tym wirusy H5N1), prowadzące do oporności / zmniejszonej wrażliwości na OS, to H274Y, N294S (1 przypadek), E119V (1 przypadek), R292K (1 przypadek) i mutacje neuraminidazy N2 - N294S (1 przypadek) i SASG245-248del (1 przypadek). W jednym przypadku wykryto mutację G402S wirusa grypy B, co spowodowało 4-krotny spadek czułości, aw jednym przypadku mutację D198N z 10-krotnym zmniejszeniem czułości u dziecka z niedoborem odporności. Wirusy o opornym genotypie neuraminidazy różnią się w różnym stopniu odpornością na naturalny szczep. Wirusy z mutacją R292 K w N2 u zwierząt (myszy i fretki) są znacznie mniej zakaźne, patogenne i zaraźliwe niż wirusy z mutacją E119V w N2 i D198N w B i różnią się nieco od naturalnego szczepu. Wirusy z mutacją H274Y w N1 i N294S w N2 zajmują pozycję pośrednią.

Farmakokinetyka leku.

Po zażyciu leku wewnątrz fosforanu oseltamiwiru jest całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego i pod wpływem esteraz wątrobowych i jelitowych w dużej mierze biotransformowany do aktywnego metabolitu. Stężenie aktywnego metabolitu w osoczu określa się w ciągu 30 minut po doustnym przyjęciu Tamiflu, Cmax osiąga się po 2-3 godzinach i znacznie (ponad 20 razy) przekracza stężenie proleku. Co najmniej 75% wchłoniętej dawki wchodzi do krążenia ogólnego w postaci aktywnego metabolitu, mniej niż 5% w postaci pierwotnego leku. Stężenie zarówno proleku, jak i aktywnego metabolitu w osoczu jest proporcjonalne do dawki i nie zależy od przyjmowania pokarmu.

U ludzi średni Vd aktywnego metabolitu wynosi około 23 litrów.

Po doustnym podaniu fosforanu oseltamiwiru, jego aktywny metabolit został znaleziony w płucach, popłuczynach oskrzelowych, błonie śluzowej nosa, uchu środkowym i tchawicy w stężeniach zapewniających działanie przeciwwirusowe.

Wiązanie aktywnego metabolitu z białkami osocza jest nieznaczne (około 3%). Wiązanie proleku z białkami osocza wynosi 42% (co nie wystarcza do spowodowania istniejącej interakcji leku).

Fosforan oseltamiwiru ulega silnej biotransformacji do aktywnego metabolitu dzięki działaniu esteraz, które są głównie w wątrobie i jelitach. Ani fosforan oseltamiwiru, ani aktywny metabolit nie są substratami ani inhibitorami izoenzymów cytochromu P450.

Oseltamiwir jest wchłaniany głównie (> 90%) jako aktywny metabolit przez nerki. Aktywny metabolit nie ulega dalszej przemianie i jest wydalany z moczem (> 99%) przez filtrację kłębuszkową i wydzielanie kanalikowe. T1 / 2 aktywnego metabolitu wynosi 6-10 h. Klirens nerkowy (18,8 l / h) przekracza współczynnik przesączania kłębuszkowego (7,5 l / h), co wskazuje, że lek jest również wydalany przez wydzielanie kanalikowe. Z kałem mniej niż 20% leku jest wydalane.

Farmakokinetyka leku.

w szczególnych sytuacjach klinicznych

Zaburzenia czynności nerek. Przepisując Tamiflu pacjentom z różnym stopniem uszkodzenia nerek, wartości AUC są odwrotnie proporcjonalne do zmniejszenia czynności nerek.

Zaburzenia czynności wątroby. In vitro u pacjentów z patologią wątroby nie obserwowano znaczącego zwiększenia AUC fosforanu oseltamiwiru ani zmniejszenia AUC jego aktywnego metabolitu.

Pacjenci w podeszłym wieku. U pacjentów w starszym wieku (65-78 lat) ekspozycja aktywnego metabolitu w stanie równowagi była o 25-35% wyższa niż u młodszych pacjentów, gdy przepisywano podobne dawki Tamiflu. T1 / 2 u osób w podeszłym wieku nie różniło się znacząco od obserwowanego u młodszych pacjentów. Pacjenci w podeszłym wieku nie wymagają dostosowania dawki w leczeniu i zapobieganiu grypie.

Dzieci U małych dzieci eliminacja proleku i aktywnego metabolitu występuje szybciej niż u dorosłych, co prowadzi do niższego AUC w stosunku do konkretnej dawki. Przyjmowanie leku w dawce 2 mg / kg zapewnia taką samą wartość AUC karboksylanu oseltamiwiru, co osiąga się u dorosłych po podaniu pojedynczej dawki 75 mg kapsułek (co odpowiada około 1 mg / kg).

Farmakokinetyka leku.

oseltamiwir u dzieci w wieku powyżej 12 lat jest taki sam jak u dorosłych.

Wskazania do użycia:

- leczenie grypy u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 1 roku;

- zapobieganie grypie u dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 12 lat, które są w grupach o podwyższonym ryzyku zakażenia wirusem (w jednostkach wojskowych i dużych zespołach produkcyjnych, u osłabionych pacjentów);

- zapobieganie grypie u dzieci w wieku powyżej 1 roku.

Dawkowanie i sposób użycia leku.

Lek przyjmuje się doustnie, podczas posiłków lub niezależnie od posiłku. Tolerancja leku może ulec poprawie, jeśli jest przyjmowany z posiłkami.

Dawkowanie i sposób użycia leku.

Leczenie należy rozpocząć nie później niż 2 dni od wystąpienia objawów grypy.

Dorośli i młodzież w wieku 12 lat i starsi, lek jest przepisywany 75 mg (kapsułki lub zawiesina) 2 razy / dobę doustnie przez 5 dni. Zwiększenie dawki większej niż 150 mg / dobę nie zwiększa efektu.

Dzieciom w wieku 8 lat i starszym lub ważącym więcej niż 40 kg, które mogą połknąć kapsułki, można również przepisać Tamiflu w postaci kapsułek 75 mg 2 razy na dobę, jako alternatywę dla zalecanej dawki zawiesiny Tamiflu.

Dzieci w wieku 1 roku i starsze Tamiflu należy przyjmować jako zawiesinę.

Dawkowanie i sposób użycia leku.

Tamiflu w postaci zawiesiny przedstawiono w tabeli.
Masa ciała
Zalecana dawka przez 5 dni
15 kg
30 mg 2 razy / dobę
15 -23 kg
45 mg 2 razy / dobę
23-40 kg
60 mg 2 razy / dobę
> 40 kg
75 mg 2 razy / dobę

W celu podania zawiesiny należy użyć załączonej strzykawki oznaczonej 30 mg, 45 mg i 60 mg. Wymaganą ilość zawiesiny pobiera się z fiolki za pomocą strzykawki dozującej, przenosi do miarki i przyjmuje doustnie.

Dorośli i młodzież w wieku 12 lat i starsi po kontakcie z osobą zakażoną Tamiflu przepisali 75 mg 1 raz dziennie w środku przez co najmniej 10 dni. Lek należy rozpocząć nie później niż w ciągu pierwszych 2 dni po kontakcie. Podczas epidemii grypy sezonowej 75 mg 1 raz dziennie przez 6 tygodni. Działanie zapobiegawcze trwa tak długo, jak przyjmowanie leku.

W przypadku dzieci o masie ciała powyżej 40 kg, które mogą połknąć kapsułki, lek można przepisać, aby zapobiec 1 kapsułce (75 mg) 1 raz dziennie, jako alternatywę dla zalecanej dawki Tamiflu w zawiesinie.

Dla dzieci w wieku 1 roku i starszych lek w postaci zawiesiny jest przepisywany w profilaktyce w następujących dawkach.
Masa ciała
Zalecana dawka przez 10 dni
15 kg
30 mg 1 raz / dzień
> 15-23 kg
45 mg 1 raz / dzień
> 23-40 kg
60 mg 1 raz / dzień
> 40 kg
75 mg 1 raz / dzień

W celu podania zawiesiny należy użyć załączonej strzykawki oznaczonej 30 mg, 45 mg i 60 mg. Wymaganą ilość zawiesiny pobiera się z fiolki za pomocą strzykawki dozującej, przenosi do miarki i przyjmuje doustnie.

Dawkowanie i sposób użycia leku.

w szczególnych przypadkach

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek z QC większym niż 30 ml / min dostosowanie dawki nie są wymagane. Przy wartościach CC od 10 do 30 ml / min dawkę należy zmniejszyć do 75 mg 1 raz na dobę przez 5 dni. Nie są dostępne zalecenia dotyczące dawkowania u pacjentów poddawanych stałej hemodializie lub przewlekłej dializie otrzewnowej o końcowym stadium przewlekłej niewydolności nerek oraz u pacjentów z CC 10 ml / min.

Pacjenci z QA większą niż 30 ml / min dostosowanie dawki nie są wymagane. Przy wartościach CC od 10 ml / min do 30 ml / min zaleca się zmniejszenie dawki Tamiflu do 75 mg co drugi dzień lub 30 mg zawiesiny na dobę.

Nie są dostępne zalecenia dotyczące dawkowania u pacjentów poddawanych stałej hemodializie lub przewlekłej dializie otrzewnowej o końcowym stadium przewlekłej niewydolności nerek oraz u pacjentów z CC 10 ml / min.

Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby w leczeniu i zapobieganiu grypie. Bezpieczeństwo i

Farmakokinetyka leku.

Tamiflu nie był badany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

Pacjenci w podeszłym wieku w leczeniu i zapobieganiu dostosowywaniu dawki grypy nie są wymagane.

Bezpieczeństwo i skuteczność preparatu Tamiflu u dzieci w wieku poniżej 1 roku nie zostały ustalone.

Zasady przygotowania zawieszenia

1. Konieczne jest delikatne uderzenie w zamkniętą butelkę, aby proszek był rozprowadzany na dnie butelki.

2. Zmierz 52 ml wody za pomocą miarki (jeśli jest dołączona), wypełniając ją do określonego poziomu.

3. Dodaj 52 ml wody do fiolki, zamknij zakrętkę i dobrze wstrząśnij przez 15 sekund.

4. Zdejmij nasadkę i włóż adapter do szyjki butelki.

5. Dokręć mocno fiolkę za pomocą nakrętki, aby zapewnić prawidłowe ustawienie adaptera.

Na etykiecie butelki należy podać datę ważności przygotowanej zawiesiny. Przed użyciem butelki z przygotowaną zawiesiną należy wstrząsnąć. Do dozowania zawiesiny dołączona jest strzykawka dozująca z etykietami wskazującymi poziomy dawek 30 mg, 45 mg i 60 mg.

Skutki uboczne Tamiflu:

Ze strony układu pokarmowego: często - nudności i wymioty (występują z reguły po przyjęciu pierwszej dawki, mają charakter przejściowy iw większości przypadków nie wymagają odstawienia leku); 1% - biegunka, ból brzucha, niestrawność.

CNS: 1% - zawroty głowy, ból głowy, zaburzenia snu, osłabienie.

Ze strony układu oddechowego: 1% - zapalenie oskrzeli, kaszel, możliwy wyciek z nosa, zakażenia górnych dróg oddechowych.

Inne: 1% - ból innej lokalizacji.

Najczęściej: wymioty.

Możliwe: ból brzucha, krwawienie z nosa, upośledzenie słuchu, zapalenie spojówek (wystąpiły nagle, zatrzymane, pomimo kontynuowania leczenia iw większości przypadków nie spowodowały przerwania leczenia), nudności, biegunka, astma (w tym zaostrzenia), zapalenie płuc, zapalenie zatok, limfadenopatia, zapalenie oskrzeli, ostre zapalenie ucha środkowego, zapalenie skóry.

Reakcje dermatologiczne: rzadko - zapalenie skóry, wysypka skórna, wyprysk.

Reakcje alergiczne: rzadko - pokrzywka; bardzo rzadko - rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona i toksyczna nekroliza naskórka, reakcje anafilaktyczne i anafilaktoidalne, obrzęk naczynioruchowy.

Ze strony ośrodkowego układu nerwowego: rejestrowano pacjentów (głównie dzieci i młodzież), którzy przyjmowali Tamiflu w celu leczenia grypy, drgawek i majaczenia (w tym objawy takie jak zaburzenia świadomości, dezorientacja w czasie i przestrzeni, nieprawidłowe zachowanie, urojenia, omamy, pobudzenie, niepokój, koszmary senne). Przypadkom tym rzadko towarzyszyły działania zagrażające życiu. Rola Tamiflu w rozwoju tych zjawisk jest nieznana. Podobne zaburzenia neuropsychiatryczne odnotowano również u pacjentów z grypą, którzy nie otrzymywali Tamiflu.

Ze strony układu pokarmowego: rzadko - przypadki krwawienia z przewodu pokarmowego w okresie leczenia lekiem Tamiflu (w szczególności nie można wykluczyć związku między krwotocznym zapaleniem jelita grubego a Tamiflu, ponieważ zjawiska te zniknęły, gdy pacjent wyzdrowiał z grypy lub po odstawieniu leku); bardzo rzadko - zapalenie wątroby, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.

Przeciwwskazania do leku:

- przewlekła niewydolność nerek (stała hemodializa, przewlekła dializa otrzewnowa, QC 10 ml / min);

- nadwrażliwość na fosforan oseltamiwiru lub którykolwiek składnik leku.

Z ostrożnością należy przepisać lek w czasie ciąży i laktacji (karmienie piersią).

Stosować w czasie ciąży i laktacji.

Kategoria B. Badania eksperymentalne wykazały, że oseltamiwir i aktywny metabolit są wydalane z mlekiem szczurów karmiących piersią. Nie wiadomo, czy oseltamiwir lub jego aktywny metabolit z mlekiem matki u ludzi nie są znane, ale ich ilość w mleku matki może wynosić odpowiednio 0,01 mg / dobę i 0,3 mg / dzień.

Ponieważ dane dotyczące stosowania leku u kobiet w ciąży nie są wystarczające, Tamiflu należy przepisywać w okresie ciąży lub laktacji tylko wtedy, gdy zamierzone korzyści z jego stosowania przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu lub niemowlęcia.

Specjalne instrukcje dotyczące stosowania Tamiflu.

Podczas stosowania Tamiflu zaleca się uważne monitorowanie zachowania pacjentów, zwłaszcza dzieci i młodzieży, w celu wykrycia oznak nieprawidłowego zachowania.

Brak danych dotyczących skuteczności Tamiflu w jakichkolwiek chorobach wywołanych przez inne patogeny inne niż wirusy grypy A i B.

W butelce 30 g Tamiflu z proszkiem do przygotowania zawiesin zawiera 25,713 g sorbitolu. Podczas przyjmowania leku Tamiflu w dawce 45 mg 2 razy / dobę, spożywanych jest 2,6 g sorbitolu. U pacjentów z wrodzoną nietolerancją fruktozy ta ilość przekracza dzienną dawkę sorbitolu.

Przedawkowanie narkotyków:

Obecnie nie opisano przypadków przedawkowania.

Szacowane objawy ostrego przedawkowania: nudności, wymioty.

Pojedyncze dawki Tamiflu do 1000 mg były dobrze tolerowane, z wyjątkiem nudności i wymiotów.

Interakcja Tamiflu z innymi lekami.

Interakcja Tamiflu z innymi lekami.

Interakcja Tamiflu z innymi lekami.

, z powodu współzawodnictwa i wiązania z aktywnymi centrami esteraz, które przekształcają fosforan oseltamiwiru w substancję czynną, nie są reprezentowane. Niski stopień wiązania oseltamiwiru i aktywnego metabolitu z białkami nie sugeruje, że zachodzi interakcja związana z wypieraniem leków ze związku z białkami.

In vitro fosforan oseltamiwiru i aktywny metabolit nie są preferowanym substratem dla wielofunkcyjnych oksydaz układu cytochromu P450 ani dla glukuronylotransferaz.

Nie ma powodu, aby wchodzić w interakcje z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi.

Cymetydyna, niespecyficzny inhibitor izoenzymów układu cytochromu P450, amoksycylina, paracetamol, nie wpływa na stężenie oseltamiwiru i jego aktywnego metabolitu w osoczu.

Jednoczesne wyznaczenie probenecydu prowadzi do zwiększenia AUC aktywnego metabolitu oseltamiwiru o około 2 razy. Jednak dostosowanie dawki z jednoczesnym stosowaniem probenecydu nie jest wymagane.

Podczas przydzielania Tamiflu razem z inhibitorami ACE (enalapryl, kaptopryl), diuretyki tiazydowe (bendroflyuazid), antybiotyków (penicyliny, cefalosporyny, azytromycynę, erytromycyna, doksycyklina), blokery antagonistami receptora H2 histaminy (ranitydyna, cymetydyna), beta-blokery (propranolol), ksantyny (teofilina), sympatykomimetyki (pseudoefedryna), agoniści receptora opioidowego (kodeina), kortykosteroidy, wziewne leki rozszerzające oskrzela, leki przeciwbólowe, leki przeciwgorączkowe i NLPZ (kwas acetylosalicylowy, ibuprofen i paracetamol) oszustwo Nij charakter lub częstotliwość występowania działań niepożądanych obserwowanych.

Warunki sprzedaży w aptekach.

Lek jest dostępny na receptę.

Warunki przechowywania leku Tamiflu.

Kapsułki należy przechowywać w temperaturze nie wyższej niż 30 ° C Okres ważności - 5 lat.

Proszek do przygotowania zawiesin powinien być przechowywany w temperaturze nie wyższej niż 25 ° C Okres ważności - 2 lata.

Po przygotowaniu zawiesinę można przechowywać w temperaturze od 2 ° do 8 ° C przez 17 dni lub w temperaturze nieprzekraczającej 25 ° C przez 10 dni i nie należy jej używać po upływie czasu przechowywania.

Lek należy przechowywać poza zasięgiem dzieci. Nie stosować leku po upływie daty ważności wydrukowanej na opakowaniu.