Tamiflu to lek przeciwwirusowy, prolek stosowany w celu zapobiegania i leczenia grypy.
Zawiera oseltamiwir, prolek metabolizowany w organizmie do karboksylanu oseltamiwiru. Aktywny metabolit oseltamiwiru kompetycyjnie i selektywnie hamuje neurominidazę wirusów grypy B i A, dzięki czemu zapobiega się uwalnianiu nowo powstałych wirusów z zainfekowanych komórek i ich penetracji do zdrowych komórek.
Tamiflu zapobiega rozwojowi choroby we wczesnym stadium - karboksylan oseltamiwiru hamuje replikację wirusa i zmniejsza jego patogenność.
W roli profilaktyki znacznie (o 92%) zmniejsza częstość występowania grypy u osób, które miały kontakt z zakażonymi ludźmi.
Nie wpływa na powstawanie przeciwciał przeciwko wirusowi grypy, w tym u pacjentów poddawanych szczepieniu inaktywowaną szczepionką przeciw grypie. Nie obserwuje się rozwoju oporności na leki w profilaktyce po ekspozycji i sezonowej grypie.
Skład 1 kapsułki Tamiflu 75 obejmuje:
- Składnik aktywny: oseltamiwir - 75 mg (w postaci fosforanu oseltamiwiru - 98,5 mg);
- Składniki pomocnicze: talk, powidon K30, wstępnie żelowana skrobia, kroskarmeloza sodowa, stearylowy fumaran sodu;
- Korpus kapsułki: żelatyna, dwutlenek tytanu, barwnik czarny tlenek żelaza;
- Kapsułki: żelatyna, dwutlenek tytanu, tlenek barwnika żelaza czerwony i żółty.
Nie ma dowodów na skuteczność w leczeniu jakichkolwiek chorób wywołanych przez inne patogeny inne niż wirusy grypy A i B.
Wskazania do użycia
Co pomaga Tamiflu? Zgodnie z instrukcjami lek jest przepisywany w następujących przypadkach:
- leczenie grypy u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 1 roku;
- zapobieganie grypie u dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 12 lat, które są w grupach o podwyższonym ryzyku zakażenia wirusem (w jednostkach wojskowych i dużych zespołach produkcyjnych, u osłabionych pacjentów);
- zapobieganie grypie u dzieci w wieku powyżej 1 roku.
Instrukcja stosowania Tamiflu 75 mg, dawka
Lek przyjmuje się doustnie, podczas posiłków lub niezależnie od posiłku. Tolerancja leku może ulec poprawie, jeśli jest przyjmowany z posiłkami.
Dorośli, nastolatki lub dzieci, które nie mogą połknąć kapsułki, mogą również otrzymać Tamiflu w postaci proszku, aby przygotować zawiesinę do podawania doustnego.
Lek należy rozpocząć nie później niż 2 dni od wystąpienia objawów grypy.
Do leczenia grypy stosuje się standardowe dawki Tamiflu 75 mg zgodnie z instrukcjami:
- Dorośli i młodzież w wieku 12 lat i starsi - 1 kapsułka leku 2 razy dziennie - 5 dni. Zwiększenie dawki większej niż 150 mg / dobę nie zwiększa efektu.
- Dzieci w wieku 8 lat i starsze o masie ciała powyżej 40 kg, które są w stanie połknąć kapsułki - 1 kapsułka 2 razy dziennie przez 5 dni.
W celach profilaktycznych instrukcje użytkowania zalecają następujące dawki:
- Dorośli i młodzież w wieku 12 lat i starsza - 1 kapsułka Tamiflu 75 mg 1 raz na dobę przez co najmniej 10 dni po kontakcie z pacjentem. Podczas epidemii grypy sezonowej 75 mg 1 raz dziennie przez 6 tygodni.
- Dzieci w wieku 8 lat i starsze o masie ciała większej niż 40 kg - 1 kapsułka 75 mg 1 raz na dobę.
Działanie zapobiegawcze trwa tak długo, jak przyjmowanie leku.
Specjalne instrukcje
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby o łagodnym i umiarkowanym nasileniu, pacjenci z zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny większy niż 30 ml / min), a także pacjenci w podeszłym wieku, dostosowanie dawki nie jest wymagane.
Przy klirensie kreatyniny 10–30 ml / min konieczne jest zmniejszenie dawki leku Tamiflu do 75 mg raz na dobę codziennie przez 5 dni (w trakcie leczenia).
Zapobiegając grypie u pacjentów z klirensem kreatyniny 10–30 ml / min, należy zmniejszyć dawkę do 30 mg na dobę w postaci zawiesiny lub przenieść pacjenta, aby przyjmował lek co drugi dzień w dawce 75 mg na dobę.
Efekty uboczne
Instrukcja ostrzega przed możliwością wystąpienia następujących skutków ubocznych, gdy przepisuje się Tamiflu:
- nudności, wymioty (zwykle podczas przyjmowania dużych dawek lub w pierwszych dniach leczenia), bezsenność, zawroty głowy;
- rzadko - biegunka, osłabienie, zmęczenie, ból głowy, przekrwienie błony śluzowej nosa, ból gardła, kaszel, ból brzucha.
Przeciwwskazania
Tamiflu jest przeciwwskazany w następujących przypadkach:
- indywidualna nietolerancja na składniki leku;
- ciężka niewydolność nerek;
- wiek dzieci poniżej 1 roku.
- podczas ciąży i karmienia piersią.
Przedawkowanie
W przypadku przedawkowania możliwe jest zwiększenie lub wywołanie działań niepożądanych. Leczenie objawowe.
Analogi Tamiflu, cena w aptekach
Jeśli to konieczne, możesz zastąpić Tamiflu 75 mg odpowiednikiem efektów terapeutycznych - są to leki:
Wybierając analogi, ważne jest, aby zrozumieć, że instrukcje stosowania Tamiflu, cena i recenzje leków o podobnym działaniu nie mają zastosowania. Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem i nie dokonywać niezależnej wymiany leku.
Cena w rosyjskich aptekach: kapsułki Tamiflu 75 mg 10 szt. - od 1210 do 1321 rubli, według 728 aptek.
Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci w temperaturze nieprzekraczającej 25 ° C Okres przechowywania proszku - 2 lata, kapsułki - 7 lat. Warunki sprzedaży z aptek - recepta.
Co mówią recenzje?
Według opinii lekarzy, Tamiflu skutecznie działa na wirusy grypy - pacjenci zauważają, że przyjmują go znacznie rzadziej i łatwiej z lekiem. W niektórych przypadkach występują działania niepożądane, z których najczęstsze to nudności i biegunka (głównie u dzieci).
Większość matek jest zadowolona z wpływu leku na przepisywanie go dzieciom. W wielu przypadkach wskaźnik Prem Tamiflu jako środka zapobiegawczego przed pójściem do przedszkola lub szkoły pozwala uniknąć zarażenia dziecka wirusem grypy.
Interakcje z innymi lekami
Lek może być jednocześnie przepisywany pacjentom z lekami przeciwgorączkowymi na bazie Paracetamolu i leków przeciwbólowych. Dzięki tej interakcji lekowej nie zaobserwowano żadnych poważnych skutków ubocznych i negatywnych reakcji organizmu.
Tamiflu nie należy łączyć z enterosorbentami ani lekami zobojętniającymi kwas, ponieważ w tym przypadku działanie terapeutyczne oseltamiwiru jest znacznie zmniejszone.
W badaniach klinicznych nie stwierdzono efektów ubocznych i uszkodzenia ciała w połączeniu Tamiflu kapsułki z lekami takimi jak leki moczopędne tiazydowe receptora histaminowego H2, ksantyny, narkotyczne środki przeciwbólowe, kortykosteroidy, antybiotyki grupy penicylin, cefalosporyn, azytromycyna i oskrzela inhalowanych.
Tamiflu (Oseltamivir, Oseltamivir)
Istnieją przeciwwskazania. Skonsultuj się z lekarzem.
Przez kilka lat w szczycie sezonu grypowego (luty-marzec) Moskwa została bez Tamiflu. Nie jest to zaskakujące, ponieważ producent Arbidolu zajmuje się (nagle) dystrybucją leku w Rosji (głośne oklaski). Według wcześniejszych doświadczeń lek pojawia się ponownie w aptekach, gdy praktycznie nie ma grypy. Zarezerwuj z wyprzedzeniem!
Preparaty zawierające Oseltamiwir lub Oseltamiwir (Oseltamivir, kod ATX (ATC) J05AH02):
Nazwy handlowe za granicą (za granicą) - Agucort, Antiflu, Fluvir, Fluhalt, GPO-A-Flu, Omiflu, Rimivat, Virobin.
Nomides: opinia lekarza
Pierwszy rodzajowy Tamiflu w Rosji. Piszemy w poszukiwaniu „opinii pharmamasintez”.
Witryna Antijob (http://antijob.net/black_list/oao_lauo_farmasintezrauo_/):
„Produkcja to tylko pakowanie. Sprzęt jest indyjski, nie może działać stabilnie, ciągle się psuje, załamuje się, jest zdenerwowany iw rezultacie jest zastępowany pracą fizyczną. Postawy wobec pracowników są obrzydliwe. Jakość produktu można odgadnąć. Kierownik jest Indianinem. Na niższych poziomach personel jest miękki mówiąc, niezbyt adekwatne (alkoholicy, osoby niedostateczne umysłowo itd.). ”
Z ciekawości przyjrzałem się tej samej stronie, na której opinie Antijob o firmie, w której pracuję (federalna sieć klinik z setkami pracowników): negatywna opinia jest JEDNA. A w małej firmie w Irkucku - dziesiątki złych opinii.
Ogólnie rzecz biorąc, uważam, że pigułki są wytwarzane z indyjskich substancji (substancji) w Irkucku pod mądrym kierownictwem Hindusa na złym sprzęcie. Moim skromnym zdaniem, narkotyk jest „hinduski”, tylko gorzej, ze względu na zwykły rosyjski bałagan.
Tamiflu i rosyjskie leki przeciw grypie - informacje medyczne
W Ameryce istnieje organizacja o nazwie FDA (Food and Drug Administration - Food and Drug Administration). Stworzenie go doprowadziło do wysokiego poziomu znajomości prawa ludności amerykańskiej. Częste sądy konsumentów z producentami produktów i leków oraz ogromne sumy grzywien i odszkodowań zmusiły przywódców kraju do stworzenia organu regulującego sprzedaż produktów i leków w Stanach Zjednoczonych.
Jeśli producent otrzymał zezwolenie FDA na sprzedaż w Stanach Zjednoczonych, w momencie ważności zatwierdzenia jest on praktycznie ubezpieczony od pozwów przeciwko swoim produktom.
Aby uzyskać pozwolenie, musisz wydawać dużo pieniędzy na badania produktów na prawdziwych pacjentach przez długi czas, tak zwane randomizowane badania z podwójnie ślepą próbą, kontrolowane placebo. Z tego powodu koszt opracowania i zarejestrowania nowego leku w Stanach Zjednoczonych jest bardzo wysoki - około miliarda dolarów.
Nie idealizuję FDA, tylko ten, kto nic nie robi, nie jest w błędzie, a wielkość pracy tego działu jest bardzo duża. Jednak ta organizacja na przykład wstrzymała sprzedaż kilkunastu leków w USA, które po rozpoczęciu komercjalizacji ujawniły niebezpieczne właściwości.
Niestety w Rosji nie ma podobnego ciała. I nie ma takich pieniędzy dla rosyjskich producentów leków. A badania leków w rosyjskich klinikach, wielu międzynarodowych firmach farmaceutycznych zatrzymały się ze względu na wysokie koszty i zawodność (innymi słowy, z powodu korupcji, braku obowiązku spełnienia wymogów badania i manipulowania wynikami).
Dlatego w Rosji możliwe jest zarejestrowanie leku bez kontrolowanych placebo randomizowanych badań (tj. Bez ścisłego dowodu skuteczności i bezpieczeństwa).
I - oto i ty - już widzisz ten lek na półkach aptek.
Z ekranu telewizora sto razy dziennie emitują informacje o jego wspaniałych właściwościach.
I oto jesteś - już dość dojrzały nabywca cudownego lekarstwa.
Na tym kończy się wpis i sięgamy do rzeczywistych preparatów do leczenia infekcji wirusowych układu oddechowego.
Większość z nich pochodzi z Rosji (patrz producent w odpowiedniej kolumnie tabeli), nie zarejestrowała ich żadna FDA, nie przeprowadzono długoterminowych badań na tysiącach pacjentów. Wszystkie jednak kosztują setki rubli za opakowanie.
Szczerze mówiąc, rozpoczynając leczenie tymi lekami, bierzesz całą odpowiedzialność za siebie i faktycznie przeprowadzasz eksperymenty na sobie. Nie odnotowano poważnych skutków ubocznych rosyjskich leków, jednak ich skuteczność nie została udowodniona, a jak mówi reklama telewizyjna Arbidol: „lek może pomóc”. Zastanawiasz się - a może nie pomożesz.
Jest coś takiego - efekt placebo (smoczek). Oznacza to, że przyjmowanie jakiejkolwiek pigułki, która nie zawiera żadnej korzystnej substancji, może w niektórych przypadkach prowadzić do poprawy stanu. Oto tylko placebo za setki rubli, na które nie może sobie pozwolić każda rosyjska rodzina. Wybierz tańsze placebo, panowie.
Szczególnie powiem o preparatach homeopatycznych. W przypisie do Anaferon stwierdzono, że zawiera „przeciwciała przeciwko interferonowi ludzkiemu o zawartości nie większej niż 10 do minus 15 stopni Ng”. Przykro mi, ale po pierwsze, jest znacznie mniejszy niż waga jednej cząsteczki, po drugie, interferon jest substancją ochronną, a przeciwciała są produktem walki organizmu ze szkodliwymi cząsteczkami obcymi. Dlatego „przeciwciała na interferon” są produktem ciała zabijającym własne cząsteczki ochronne. Potrząśnijmy makaronem z uszu, panowie.
Anferon dla dorosłych i anaferon dla dzieci mają dokładnie taką samą dawkę (przeczytaj instrukcję). W instrukcjach dla dorosłych napisano, że lek dla dorosłych jest przeciwwskazany dla dzieci. Nazywa się to pluralizmem w jednej głowie i jawną chęcią odcięcia ciasta od miłości dzieci.
W instrukcji do Anaferon czas trwania leczenia jest szczęśliwy - do 6 miesięcy. Oznacza to, że zwykły obywatel „w zapobieganiu grypie” powinien kupić 9 opakowań wspaniałego produktu o średniej cenie 150 rubli. Tamiflu jest już tańszy.
Oto taki wspaniały lek Anaferon.
Mały dotyk do rosyjskich leków. Jeśli przeczytasz adnotację do Tamiflu, dokładnie w instrukcji zobaczysz opis badań na tysiącach pacjentów, szczegółowy schemat dawkowania dla wszystkich kategorii pacjentów.
Nie znalazłem żadnych opisów badań na tysiącach pacjentów w żadnym rosyjskim streszczeniu.
I na przykład w instrukcjach dla rosyjskiej rantantadyny napisano:
Indywidualne, w zależności od dowodów, wieku pacjenta i stosowanego schematu leczenia.
PUNKT. WSZYSTKO, WIĘCEJ O DAWKACH. Oznacza to, że ja, lekarz, nie mogę dowiedzieć się z powyższych oficjalnych instrukcji, jak używać tego cudownego lekarstwa. Jest to prawdopodobnie znak wielkiego szacunku dla rosyjskiej firmy dla lekarzy i pacjentów oraz dowód wysokiej skuteczności leku.
Dlatego, gdy ja lub moi krewni zaczynamy chorować, wciąż kupujemy Tamiflu, zarejestrowanego w „burżuazyjnej” organizacji FDA.
Tamiflu (Oseltamivir) - instrukcje użytkowania. Lek jest receptą, informacje są przeznaczone tylko dla pracowników służby zdrowia!
Grupa kliniczno-farmakologiczna:
Działanie farmakologiczne
Lek przeciwwirusowy. Fosforan oseltamiwiru jest prolekiem, jego aktywny metabolit karboksylan oseltamiwiru (OC) jest skutecznym i selektywnym inhibitorem wirusów neuraminidazy grypy A i B - enzymem, który katalizuje proces uwalniania nowo powstałych cząstek wirusa z zainfekowanych komórek, ich penetracji do komórek nabłonkowych dróg oddechowych i dalszego rozprzestrzeniania się wirusa na ciało.
Hamuje wzrost wirusa grypy in vitro i hamuje replikację wirusa i jego patogenność in vivo, zmniejsza wydzielanie wirusów grypy A i B z organizmu. Badania klinicznych izolatów wirusa grypy wykazały, że stężenie OK wymagane do hamowania neuraminidazy o 50% (IC50) wynosi 0,1-1,3 nM dla wirusa grypy A i 2,6 nM dla wirusa grypy B. Według opublikowanych badań mediany wartości IC50 dla wirusa grypy B nieco wyższy i wynosi 8,5 nM.
Skuteczność kliniczna
Skuteczność kliniczna Tamiflu® została wykazana w badaniach nad eksperymentalną grypą u ludzi oraz w badaniach fazy III dotyczących zakażeń grypą, które wystąpiły in vivo. W przeprowadzonych badaniach Tamiflu® nie wpływał na powstawanie przeciwciał przeciw grypie, w tym na wytwarzanie przeciwciał w odpowiedzi na podanie inaktywowanej szczepionki przeciw grypie.
Naturalne badania infekcji grypy
W badaniach klinicznych III fazy przeprowadzonych na półkuli północnej w latach 1997–1998 podczas zakażenia sezonową grypą pacjenci zaczęli otrzymywać Tamiflu® nie później niż 40 godzin po pojawieniu się pierwszych objawów zakażenia grypą. 97% pacjentów było zakażonych wirusem grypy A, a 3% pacjentów wirusem grypy B. Tamiflu® znacząco skrócił okres klinicznych objawów zakażenia grypą (przez 32 godziny). U pacjentów z potwierdzoną diagnozą grypy, którzy przyjmowali Tamiflu®, nasilenie choroby, wyrażone jako pole pod krzywą dla indeksu skumulowanych objawów, było o 38% mniejsze w porównaniu z pacjentami, którzy otrzymywali placebo. Ponadto u młodych pacjentów bez chorób współistniejących Tamiflu® zmniejszył o około 50% częstość powikłań grypy wymagających stosowania antybiotyków (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego). W tych badaniach klinicznych fazy III uzyskano wyraźne dowody skuteczności leku w odniesieniu do drugorzędnych kryteriów skuteczności związanych z aktywnością przeciwwirusową: Tamiflu® spowodował zarówno skrócenie czasu wydalania wirusa, jak i zmniejszenie powierzchni pod krzywą „miana czasu wirusowego”.
Dane uzyskane w badaniu dotyczącym leczenia Tamiflu® u pacjentów w podeszłym wieku i pacjentów w podeszłym wieku pokazują, że przyjmowaniu Tamiflu® w dawce 75 mg 2 razy dziennie przez 5 dni towarzyszyło klinicznie istotne zmniejszenie mediany okresu klinicznych objawów zakażenia grypą, podobne do tego u dorosłych pacjentów młodsze jednak różnice nie osiągnęły istotności statystycznej. W innym badaniu pacjenci z grypą w wieku powyżej 13 lat, u których jednocześnie występowały przewlekłe choroby układu krążenia i / lub układu oddechowego, otrzymywali Tamiflu® w tym samym schemacie dawkowania lub placebo. Nie było różnic w medianie okresu przed zmniejszeniem objawów klinicznych zakażenia grypą w grupach Tamiflu® i placebo, jednak okres wzrostu temperatury podczas przyjmowania Tamiflu® zmniejszył się o około 1 dzień. Odsetek pacjentów uwalniających wirusa w dniach 2 i 4 stał się znacznie mniejszy. Profil bezpieczeństwa Tamiflu® u pacjentów z grupy ryzyka nie różnił się od profilu ogólnej populacji dorosłych pacjentów.
Leczenie grypy u dzieci
Dzieci w wieku od 1 do 12 lat (średnia wieku 5,3 lat), które miały gorączkę (ponad 37,8 ° C) i jeden z objawów układu oddechowego (kaszel lub nieżyt nosa) podczas krążenia wirusa grypy wśród populacji, miały podwójnie ślepą placebo kontrolowane badanie. 67% pacjentów było zakażonych wirusem grypy A i 33% pacjentów z wirusem grypy B. Lek Tamiflu® (po przyjęciu nie później niż 48 godzin po pojawieniu się pierwszych objawów zakażenia grypą) znacząco skrócił czas trwania choroby (o 35,8 godziny) w porównaniu z placebo. Czas trwania choroby zdefiniowano jako czas na zaprzestanie kaszlu, przekrwienie błony śluzowej nosa, zanik gorączki i powrót do normalnej aktywności. W grupie dzieci otrzymujących Tamiflu® częstość występowania ostrego zapalenia ucha środkowego zmniejszyła się o 40% w porównaniu z grupą placebo. Powrót do normalnej aktywności nastąpił prawie 2 dni wcześniej u dzieci, które otrzymały Tamiflu®, w porównaniu z grupą placebo.
Inne badanie dotyczyło dzieci w wieku 6–12 lat cierpiących na astmę oskrzelową; 53,6% pacjentów miało zakażenie grypą potwierdzone serologicznie i / lub w hodowli. Mediana czasu trwania choroby w grupie pacjentów otrzymujących Tamiflu® nie zmniejszyła się znacząco. Jednak w ciągu ostatnich 6 dni terapii Tamiflu® wymuszona objętość wydechowa na 1 sekundę (FEV1) wzrosła o 10,8% w porównaniu z 4,7% u pacjentów, którzy otrzymali placebo (p = 0,0148).
Zapobieganie grypie u dorosłych i młodzieży
Profilaktyczna skuteczność Tamiflu® w naturalnych infekcjach grypy A i B została udowodniona w 3 oddzielnych badaniach klinicznych III fazy.
W badaniu III fazy dorośli i młodzież, którzy mieli kontakt z chorym członkiem rodziny, zaczęli przyjmować Tamiflu® przez dwa dni po wystąpieniu objawów grypy u członków rodziny i kontynuowali leczenie przez 7 dni, co znacznie zmniejszyło częstość występowania grypy w kontaktach. 92%.
W podwójnie ślepym, kontrolowanym placebo badaniu z udziałem nieszczepionych i ogólnie zdrowych dorosłych w wieku 18–65 lat, przyjmowanie Tamiflu® podczas epidemii grypy znacznie zmniejszyło częstość występowania grypy (o 76%). Uczestnicy tego badania przyjmowali lek przez 42 dni.
W podwójnie zaślepionym, kontrolowanym placebo badaniu pacjentów w podeszłym wieku i starczych w domach opieki, z których 80% zostało zaszczepionych przed sezonem, gdy przeprowadzono badanie, Tamiflu® znacząco zmniejszył częstość występowania grypy o 92%. W tym samym badaniu Tamiflu® znacząco (o 86%) zmniejszył częstość powikłań grypy: zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie zatok. Uczestnicy tego badania przyjmowali lek przez 42 dni.
We wszystkich trzech badaniach klinicznych z Tamiflu® około 1% pacjentów zachorowało na grypę.
W tych badaniach klinicznych Tamiflu® znacznie zmniejszył częstotliwość uwalniania wirusa i uniemożliwił przeniesienie wirusa z jednego członka rodziny na drugiego.
Zapobieganie grypie u dzieci
Skuteczność profilaktyczną Tamiflu® w naturalnym zakażeniu grypą wykazano w badaniu u dzieci w wieku od 1 do 12 lat po kontakcie z chorym członkiem rodziny lub osobą ze stałego środowiska. Głównym parametrem skuteczności w tym badaniu była częstość laboratoryjnie potwierdzonych zakażeń grypą. W badaniu dzieci, które otrzymywały Tamiflu® (proszek do sporządzania zawiesiny do podawania doustnego) w dawce 30-75 mg 1 raz dziennie przez 10 dni i początkowo nie uwalniały wirusa, częstotliwość potwierdzonej laboratoryjnie grypy spadła do 4% (2/47 ) w porównaniu z 21% (15/70) w grupie placebo.
Podczas przyjmowania leku Tamiflu® w celu profilaktyki poekspozycyjnej (7 dni), zapobiegania kontaktom w rodzinie (10 dni) i profilaktyki sezonowej (42 dni) nie odnotowano przypadków oporności na leki.
Ryzyko lekooporności przy stosowaniu w leczeniu grypy zostało szeroko zbadane. Według wszystkich sponsorowanych przez Roche badań klinicznych nad leczeniem zakażenia grypą podczas przyjmowania Tamiflu® u dorosłych pacjentów / młodzieży, oporność na oseltamiwir stwierdzono w 0,32% przypadków (4/1245) przy użyciu fenotypowania i 0,4% przypadków (5/1245) przy użyciu fenotypowania i genotypowanie oraz u dzieci od 1 roku do 12 lat odpowiednio w 4,1% (19/464) i 5,4% (25/464) przypadków. Wszyscy pacjenci mieli tymczasowy przewóz wirusa odpornego na OK. Nie wpłynęło to na eliminację wirusa i nie spowodowało pogorszenia stanu klinicznego.
W badaniach in vitro lub w literaturze znaleziono kilka różnych mutacji specyficznych dla podtypu wirusów neuraminidazy. Stopień odczulenia zależał od rodzaju mutacji, więc przy mutacji I222V w N1 czułość zmniejszyła się o 2 razy, a przy R292K w N2 - o 30 000 razy. Nie wykryto mutacji, które zmniejszałyby czułość wirusa grypy B neuraminidazy in vitro.
U pacjentów leczonych oseltamiwirem, zarejestrowane mutacje N1 neuraminidazy (w tym wirusy H5N1), prowadzące do oporności / zmniejszonej wrażliwości na TC, to H274Y, N294S (1 przypadek), E119V (1 przypadek), R292K (1 przypadek) i mutacje neuraminidazy N2 - N294S (1 przypadek) i SASG245-248del (1 przypadek). W jednym przypadku wykryto mutację G402S wirusa grypy B, co spowodowało 4-krotny spadek czułości, aw jednym przypadku mutację D198N z 10-krotnym zmniejszeniem czułości u dziecka z niedoborem odporności.
Wirusy o opornym genotypie neuraminidazy różnią się w różnym stopniu odpornością na naturalny szczep. Wirusy z mutacją R292K w N2 u zwierząt (myszy i fretki) są znacznie bardziej zakaźne, patogenne i zaraźliwe niż wirusy z mutacją E119V w N2 i D198N w B i różnią się nieco od szczepu typu dzikiego. Wirusy z mutacją H274Y w N1 i N294S w N2 zajmują pozycję pośrednią.
U pacjentów, którzy nie otrzymywali oseltamiwiru, stwierdzono mutacje wirusa grypy A / H1N1 występujące w warunkach naturalnych, które miały zmniejszoną wrażliwość na lek in vitro. Stopień zmniejszenia wrażliwości na oseltamiwir i częstość występowania takich wirusów może się różnić w zależności od pory roku i regionu.
Wyniki badań przedklinicznych
Dane przedkliniczne uzyskane na podstawie standardowych badań dotyczących bezpieczeństwa farmakologicznego, genotoksyczności i toksyczności przewlekłej nie wykazały żadnego szczególnego zagrożenia dla ludzi.
Rakotwórczość: Wyniki trzech badań dotyczących wykrywania potencjalnego działania rakotwórczego (dwa 2-letnie badania na szczurach i myszach dotyczące oseltamiwiru i jedno 6-miesięczne badanie transgenicznych myszy Tg: AC dla aktywnego metabolitu) były negatywne.
Mutagenność: standardowe testy genotoksyczne na oseltamiwir i aktywny metabolit były negatywne.
Wpływ na płodność: oseltamiwir w dawce 1500 mg / kg / dobę nie wpływał na funkcję generatywną u samców i samic szczurów.
Teratogenność: w badaniach nad teratogennością oseltamiwiru w dawce do 1500 mg / kg / dobę (u szczurów) i do 500 mg / kg na dobę (u królików) nie stwierdzono wpływu na rozwój zarodka i płodu. W badaniach dotyczących okresów rozwoju przedporodowego i poporodowego u szczurów po wprowadzeniu oseltamiwiru w dawce 1500 mg / kg / dobę zaobserwowano wzrost okresu porodu: limit bezpieczeństwa między narażeniem dla ludzi a maksymalną dawką nieskuteczną u szczurów (500 mg / kg / dzień) dla oseltamiwir jest 480 razy większy, a jego aktywny metabolit - 44 razy. Narażenie u płodu wynosiło 15-20% u matki.
Inne: oseltamiwir i aktywny metabolit przenikają do mleka karmiących szczurów.
U około 50% badanych świnek morskich, gdy substancję czynną oseltamiwir podawano w maksymalnych dawkach, zaobserwowano uczulenie skóry w postaci rumienia. Ujawniono również odwracalne podrażnienie oczu u królików.
Podczas gdy fosforan oseltamiwiru w bardzo wysokich pojedynczych dawkach doustnych (657 mg / kg i więcej) nie dotykał dorosłych szczurów, dawki te miały toksyczny wpływ na niedojrzałe 7-dniowe szczury szczurów, w tym doprowadziło do śmierci zwierząt. Nie obserwowano działań niepożądanych w przypadku długotrwałego podawania w dawce 500 mg / kg / dobę od 7 do 21 dni okresu poporodowego.
Farmakokinetyka
Fosforan oseltamiwiru jest łatwo wchłaniany z przewodu pokarmowego i jest silnie przekształcany w aktywny metabolit przez działanie esteraz wątrobowych i jelitowych. Stężenie aktywnego metabolitu w osoczu określa się w ciągu 30 minut, czas osiągnięcia Cmax wynosi 2-3 godziny, a ponad 20-krotne stężenie proleku. Co najmniej 75% wchłoniętej dawki wchodzi do krążenia ogólnego w postaci aktywnego metabolitu, mniej niż 5% w postaci pierwotnego leku. Stężenia w osoczu obu proleków i aktywnego metabolitu są proporcjonalne do dawki i nie zależą od przyjmowania pokarmu.
Aktywny metabolit Vss - 23 l.
Zgodnie z badaniami na zwierzętach, po spożyciu fosforanu oseltamiwiru, jego aktywny metabolit stwierdzono we wszystkich głównych ogniskach zakażenia (płuca, popłuczyny oskrzelowe, błona śluzowa nosa, ucho środkowe i tchawica) w stężeniach zapewniających działanie przeciwwirusowe.
Metabolit wiążący się z białkami osocza wynosi 3%. Wiązanie proleków z białkami osocza wynosi 42%, co nie wystarcza do wywołania znaczących interakcji leku.
Fosforan oseltamiwiru jest silnie przekształcany w aktywny metabolit przez działanie esteraz, które są głównie w wątrobie. Ani fosforan oseltamiwiru, ani aktywny metabolit nie są substratami ani inhibitorami izoenzymów cytochromu P450.
Wydalany (> 90%) jako aktywny metabolit głównie przez nerki. Aktywny metabolit nie jest dalej przekształcany i jest wydalany przez nerki (> 99%) przez filtrację kłębuszkową i wydzielanie kanalikowe. Klirens nerkowy (18,8 l / h) przekracza wskaźnik filtracji kłębuszkowej (7,5 l / h), co wskazuje, że lek jest również wydalany przez wydzielanie kanalikowe. Mniej niż 20% podanego leku jest wydalane przez jelita. Aktywny metabolit T1 / 2 wynosi 6-10 godzin.
Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych
Pacjenci z uszkodzeniem nerek
Podczas stosowania Tamiflu® (100 mg 2 razy dziennie przez 5 dni) u pacjentów z różnym stopniem uszkodzenia nerek, AUC jest odwrotnie proporcjonalny do zmniejszenia czynności nerek.
Leczenie. Pacjenci z QC większym niż 30 ml / min dostosowanie dawki nie są wymagane. U pacjentów z CK od 10 do 30 ml / min dawkę Tamiflu® należy zmniejszyć do 75 mg raz na dobę przez 5 dni. Zalecenia dotyczące dawkowania u pacjentów poddawanych stałej hemodializie lub przewlekłej dializie otrzewnowej na temat przewlekłej niewydolności nerek w stadium końcowym oraz pacjentów z CC poniżej 10 ml / min.
Zapobieganie. Pacjenci z QC większym niż 30 ml / min dostosowanie dawki nie są wymagane. U pacjentów z CC od 10 do 30 ml / min zaleca się zmniejszenie dawki Tamiflu® do 75 mg co drugi dzień; lub kapsułki 30 mg na dobę lub 30 mg zawiesiny na dobę. Zalecenia dotyczące dawkowania u pacjentów poddawanych stałej hemodializie lub przewlekłej dializie otrzewnowej na temat przewlekłej niewydolności nerek w stadium końcowym oraz pacjentów z CC poniżej 10 ml / min.
Pacjenci z uszkodzeniem wątroby
Dane uzyskane w badaniach in vitro i na zwierzętach dotyczące braku znaczącego wzrostu AUC fosforanu oseltamiwiru w łagodnych i umiarkowanych zaburzeniach czynności wątroby potwierdzono w badaniach klinicznych. Nie badano bezpieczeństwa i farmakokinetyki fosforanu oseltamiwiru u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.
Pacjenci w podeszłym wieku i starcze
U pacjentów w podeszłym wieku i w starszym wieku (65-78 lat) ekspozycja aktywnego metabolitu w stanie równowagi jest o 25-35% wyższa niż u młodszych pacjentów, gdy przepisuje się podobne dawki Tamiflu®. T1 / 2 leku u pacjentów w podeszłym wieku i starczych nie różniło się znacząco od tego u młodszych pacjentów. Biorąc pod uwagę dane dotyczące narażenia na lek i jego tolerancji u pacjentów w podeszłym wieku i starszych, dostosowanie dawki nie jest wymagane w leczeniu i zapobieganiu grypie.
Farmakokinetykę leku Tamiflu® badano u dzieci w wieku od 1 do 16 lat w badaniu farmakokinetycznym z pojedynczą dawką leku oraz w badaniu klinicznym w celu zbadania wielokrotnego stosowania leku u niewielkiej liczby dzieci w wieku 3-12 lat. U małych dzieci eliminacja proleku i aktywnego metabolitu występuje szybciej niż u dorosłych, co prowadzi do niższego AUC w stosunku do konkretnej dawki. Przyjmowanie leku w dawce 2 mg / kg zapewnia taką samą AUC dla karboksylanu oseltamiwiru, co osiąga się u dorosłych po pojedynczej dawce kapsułki z 75 mg leku (co odpowiada około 1 mg / kg). Farmakokinetyka oseltamiwiru u dzieci w wieku powyżej 12 lat jest taka sama jak u dorosłych.
Wskazania do stosowania leku TAMIFLU®
- leczenie grypy u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 1 roku;
- zapobieganie grypie u dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 12 lat, które są w grupach o podwyższonym ryzyku zakażenia wirusem (w jednostkach wojskowych i dużych zespołach produkcyjnych, u osłabionych pacjentów);
- zapobieganie grypie u dzieci w wieku powyżej 1 roku
Schemat dawkowania
Lek przyjmuje się doustnie, podczas posiłków lub niezależnie od posiłku. Tolerancja leku może ulec poprawie, jeśli jest przyjmowany z posiłkami.
Dorośli, nastolatki lub dzieci, które nie mogą połknąć kapsułki, mogą również otrzymać leczenie Tamiflu® w postaci proszku do podawania doustnego.
W przypadkach, gdy nie ma Tamiflu® w postaci proszku do przygotowania zawiesiny do podawania doustnego lub jeśli występują oznaki „starzenia” kapsułek, konieczne jest otwarcie kapsułki i przelanie jej zawartości do małej ilości (maks. 1 łyżeczka) odpowiedniego słodzonego produktu spożywczego cukier normalny lub bezcukrowy, miód, jasny brązowy cukier lub cukier stołowy, rozpuszczony w wodzie, słodki deser, słodzone mleko skondensowane, mus jabłkowy lub jogurt), aby ukryć gorzki smak. Mieszankę należy dokładnie wymieszać i podać pacjentowi jako całości. Połykać mieszaninę natychmiast po przygotowaniu.
Standardowy schemat dawkowania
Lek należy rozpocząć nie później niż 2 dni od wystąpienia objawów grypy.
Dorośli i młodzież w wieku 12 lat i starsi otrzymują 75 mg (1 kapsułka 75 mg lub 1 kapsułka 30 mg + 1 kapsułka 45 mg lub zawiesina) 2 razy dziennie przez 5 dni. Zwiększenie dawki powyżej 150 mg na dobę nie zwiększa efektu.
Dzieciom w wieku 8 lat i powyżej lub powyżej 40 kg, które mogą połknąć kapsułki, można również podać Tamiflu® w postaci kapsułek 75 mg (1 kapsułka 75 mg lub 1 kapsułka 30 mg + 1 kapsułka 45 mg) 2 razy dziennie.
Dzieci w wieku 1 lat i powyżej Zalecany proszek do sporządzania zawiesiny do podawania doustnego lub kapsułki 30 mg i 45 mg (dla dzieci powyżej 2 lat).
Zalecany schemat dawkowania Tamiflu® w postaci kapsułek 30 mg i 35 mg lub zawiesiny przygotowanej dla ekstremonów przedstawiono w tabeli.
Tamiflu
Aktywny składnik
Ostatni zaktualizowany opis producenta
Nazwa łacińska
Grupa farmakologiczna
Klasyfikacja nosologiczna (ICD-10)
Skład i forma uwalniania
w blistrze 10 szt.; w opakowaniu kartonowym 1 blister.
w fiolkach z ciemnego szkła 30 g (z miarką i strzykawką dozującą); w opakowaniu kartonowym 1 butelka.
Opis postaci dawkowania
Kapsułki: twarde, galaretowate, rozmiar 2. Obudowa - szara, nieprzezroczysta; czapka - jasnożółta, nieprzezroczysta. Zawartość kapsułek jest białym lub żółtawym proszkiem. Na kapsule znajduje się napis „Roche” (na obudowie) i „75 mg” jasnoniebieskiego koloru (na pokrywie).
Uwaga: po 5 latach przechowywania leku mogą wystąpić oznaki „starzenia” kapsułek, co może prowadzić do ich zwiększonej kruchości lub innych zaburzeń fizycznych, które nie wpływają na skuteczność i bezpieczeństwo leku.
Proszek do sporządzania zawiesin do podawania doustnego: granulat, od białego do jasnożółtego koloru, o owocowym zapachu; dozwolone jest zbijanie. Po rekonstytucji tworzy nieprzezroczystą zawiesinę od białej do jasnożółtej (do fiolki dodaje się około 52 ml wody i energicznie wstrząsa przez 15 sekund).
Działanie farmakologiczne
Farmakokinetyka
Fosforan oseltamiwiru jest łatwo wchłaniany w przewodzie pokarmowym i jest silnie przekształcany w aktywny metabolit przez działanie esteraz wątrobowych i jelitowych. Stężenie aktywnego metabolitu w osoczu określa się w ciągu 30 minut, czas do osiągnięcia Cmax - 2-3 godziny, ponad 20-krotne stężenie proleku. Co najmniej 75% wchłoniętej dawki wchodzi do krążenia ogólnego w postaci aktywnego metabolitu, mniej niż 5% w postaci pierwotnego leku. Stężenia w osoczu obu proleków i aktywnego metabolitu są proporcjonalne do dawki i nie zależą od przyjmowania pokarmu. Objętość dystrybucji (Vss) aktywny metabolit - 23 l.
Po spożyciu fosforanu oseltamiwiru jego aktywny metabolit został znaleziony w płucach, popłuczynach oskrzelowych, błonie śluzowej nosa, uchu środkowym i tchawicy w stężeniach zapewniających działanie przeciwwirusowe.
Wiązanie aktywnego metabolitu z białkami osocza - 3%. Wiązanie proleków z białkami osocza wynosi 42%, co nie wystarcza do wywołania znaczących interakcji leku.
Fosforan oseltamiwiru jest silnie przekształcany w aktywny metabolit pod wpływem esteraz, które są głównie w wątrobie i jelitach. Ani fosforan oseltamiwiru, ani aktywny metabolit nie są substratami ani inhibitorami izoenzymów cytochromu P450.
Wydalany (> 90%) w postaci aktywnego metabolitu głównie przez nerki. Aktywny metabolit nie ulega dalszej przemianie i jest wydalany z moczem (> 99%) przez filtrację kłębuszkową i wydzielanie kanalikowe. Klirens nerkowy (18,8 l / h) przekracza wskaźnik filtracji kłębuszkowej (7,5 l / h), co wskazuje, że lek jest również wydalany przez wydzielanie kanalikowe. Z kałem mniej niż 20% otrzymanego leku T1/2aktywny metabolit - 6–10 godz.
Farmakokinetyka w grupach specjalnych
Pacjenci z uszkodzeniem nerek. Gdy Tamiflu jest przepisywany pacjentom z różnym stopniem uszkodzenia nerek, wartości AUC są odwrotnie proporcjonalne do zmniejszenia czynności nerek.
Pacjenci z uszkodzeniem wątroby. In vitro u pacjentów z patologią wątroby nie obserwowano znaczącego zwiększenia AUC fosforanu oseltamiwiru ani zmniejszenia AUC aktywnego metabolitu.
Pacjenci w podeszłym wieku. U pacjentów w starszym wieku (65–78 lat) ekspozycja aktywnego metabolitu w stanie równowagi jest o 25–35% wyższa niż u młodszych pacjentów, gdy przepisuje się podobne dawki Tamiflu. T1/2lek u osób starszych nie różnił się istotnie od leku u młodszych pacjentów. Pacjenci w podeszłym wieku nie wymagają dostosowania dawki w leczeniu i zapobieganiu grypie.
Dzieci U małych dzieci eliminacja proleku i aktywnego metabolitu występuje szybciej niż u dorosłych, co prowadzi do niższego AUC w stosunku do konkretnej dawki. Przyjmowanie leku w dawce 2 mg / kg zapewnia taką samą AUC dla karboksylanu oseltamiwiru, co osiąga się u dorosłych po pojedynczej dawce kapsułki z 75 mg leku (co odpowiada około 1 mg / kg). Farmakokinetyka oseltamiwiru u dzieci w wieku powyżej 12 lat jest taka sama jak u dorosłych.
Farmakodynamika
Mechanizm działania. Lek przeciwwirusowy. Fosforan oseltamiwiru jest prolekiem, jego aktywny metabolit (karboksylan oseltamiwiru) jest skutecznym i selektywnym inhibitorem wirusów neuraminidazy grypy A i B - enzymem, który katalizuje proces uwalniania nowo utworzonych cząstek wirusa z zainfekowanych komórek, ich penetracji do komórek nabłonkowych dróg oddechowych i dalszego rozprzestrzeniania się wirusa w organizmie.
Hamuje wzrost wirusa grypy in vitro i hamuje replikację wirusa i jego patogenność in vivo, zmniejsza wydzielanie wirusów grypy A i B z organizmu.
Tamiflu znacznie skraca okres objawów klinicznych zakażenia grypą, zmniejsza ich nasilenie i zmniejsza częstość powikłań grypy wymagających stosowania antybiotyków (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego), skraca czas uwalniania wirusa z organizmu i zmniejsza obszar pod krzywą „miana wirusa-czas”.
U dzieci w wieku od 1 do 12 lat Tamiflu znacząco skraca czas trwania choroby (o 35,8 godziny), częstość występowania ostrego zapalenia ucha środkowego. Powrót do normalnej aktywności następuje prawie 2 dni wcześniej.
Podejmowany w celu zapobiegania Tamiflu, znacznie (o 92%) zmniejsza częstość występowania grypy wśród osób pozostających w kontakcie, 76% zmniejsza częstotliwość klinicznie stwierdzonej grypy podczas wybuchu choroby, zmniejsza częstotliwość uwalniania wirusa i zapobiega przenoszeniu wirusa z jednego członka rodziny na drugiego.
U dzieci w wieku od 1 roku do 12 lat profilaktyczne podawanie Tamiflu zmniejsza częstotliwość potwierdzonej laboratoryjnie grypy z 24 do 4%.
Tamiflu nie wpływa na powstawanie przeciwciał przeciw grypie, w tym na wytwarzanie przeciwciał w odpowiedzi na wprowadzenie inaktywowanej szczepionki przeciw grypie.
Opór Podczas przyjmowania leku Tamiflu w celu zapobiegania (7 dni), zapobiegania kontaktowi w rodzinie (10 dni) i zapobiegania sezonowemu (42 dni), nie stwierdzono przypadków lekooporności.
U dorosłych pacjentów / nastolatków oporność na oseltamiwir stwierdzono w 0,32% przypadków (4/1245) przy użyciu fenotypowania oraz w 0,4% przypadków (5/1245) przy użyciu fenotypowania i genotypowania oraz u dzieci od 1 roku do 12 lat lat odpowiednio w 4,1% (19/464) i 5,4% (25/464) przypadków. Wszyscy pacjenci mieli tymczasowy przewóz wirusa opornego na OS. Nie miało to wpływu na eliminację wirusa.
Znaleziono kilka różnych mutacji specyficznych dla podtypu wirusa neuraminidazy. Stopień odczulenia zależał od rodzaju mutacji, więc gdy mutacja wynosiła 1222 V w N1, czułość zmniejszyła się o 2 razy, a przy R292K w N2 - o 30 000 razy. Nie wykryto mutacji, które zmniejszałyby czułość wirusa grypy B neuraminidazy in vitro.
U pacjentów leczonych oseltamiwirem, zarejestrowane mutacje neuraminidazy N1 (w tym wirusy H5N1), prowadzące do oporności / zmniejszonej wrażliwości na OS, to H274Y, N294S (1 przypadek), E119V (1 przypadek), R292K (1 przypadek) i mutacje neuraminidazy N2 - N294S (1 przypadek) i SASG245-248del (1 przypadek). W jednym przypadku wykryto mutację G402S wirusa grypy B, co spowodowało 4-krotny spadek czułości, aw 1 przypadku mutację D198N z 10-krotnym zmniejszeniem czułości u dziecka z niedoborem odporności.
Wirusy o opornym genotypie neuraminidazy różnią się w różnym stopniu odpornością na naturalny szczep. Wirusy z mutacją R292K w N2 u zwierząt (myszy i fretki) są znacznie mniej zakaźne, patogenne i zaraźliwe niż wirusy z mutacją E119V w N2 i D198N w B i różnią się nieco od naturalnego szczepu. Wirusy z mutacją H274Y w N1 i N294S w N2 zajmują pozycję pośrednią.
Wskazania
leczenie grypy u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 1 roku;
zapobieganie grypie u dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 12 lat, które są w grupach o podwyższonym ryzyku zakażenia wirusem (w jednostkach wojskowych i dużych zespołach produkcyjnych, u osłabionych pacjentów);
zapobieganie grypie u dzieci w wieku powyżej 1 roku.
Przeciwwskazania
nadwrażliwość na fosforan oseltamiwiru lub którykolwiek składnik leku;
przewlekła niewydolność nerek (stała hemodializa, przewlekła dializa otrzewnowa, Cl kreatynina ≤ 10 ml / min).
okres karmienia piersią.
Stosować w czasie ciąży i laktacji
Kategoria B. Podczas badań przedklinicznych oseltamiwir i aktywny metabolit przenikały do mleka karmiących szczurów. Nie wiadomo, czy występuje wydzielanie oseltamiwiru lub aktywnego metabolitu z mlekiem u ludzi, ale ich ilość w mleku matki może wynosić odpowiednio 0,01 i 0,3 mg / dobę.
Ponieważ dane dotyczące stosowania leku u kobiet w ciąży nie są wystarczające, Tamiflu należy przepisywać w okresie ciąży lub karmienia piersią tylko wtedy, gdy możliwe korzyści z jego stosowania przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu lub niemowlęcia.
Efekty uboczne
Dorośli. Najczęstsze są nudności i wymioty (zwykle po przyjęciu pierwszej dawki; są one przemijające i w większości przypadków nie wymagają odstawienia leku).
Działania niepożądane (≥1%): biegunka, zapalenie oskrzeli, ból brzucha, zawroty głowy, ból głowy, kaszel, zaburzenia snu, osłabienie; bóle różnych lokalizacji, wyciek z nosa, niestrawność i infekcje górnych dróg oddechowych.
Dzieci Najczęstsze to wymioty. Ból brzucha, krwawienie z nosa, zaburzenia słuchu, zapalenie spojówek (wystąpiły nagle, zatrzymane, pomimo kontynuowania leczenia iw większości przypadków nie spowodowały przerwania leczenia), nudności, biegunka, astma (w tym zaostrzenie), ostre zapalenie ucha środkowego, zapalenie płuc, zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli, zapalenie skóry, limfadenopatia.
Ze strony skóry i tkanki podskórnej: rzadko - reakcje nadwrażliwości: zapalenie skóry, wysypka skórna, wyprysk, pokrzywka, bardzo rzadko - rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona i martwica toksyczno-rozpływna naskórka, reakcje anafilaktyczne i anafilaktoidalne, obrzęk Quincke.
Ze strony wątroby: bardzo rzadko - zapalenie wątroby, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.
Sfera neuropsychiatryczna: pacjenci (głównie dzieci i młodzież), którzy przyjmowali Tamiflu w leczeniu grypy, mieli drgawki i majaczenie (w tym objawy takie jak upośledzenie świadomości, dezorientacja w czasie i przestrzeni, nieprawidłowe zachowanie, majaczenie, halucynacje, pobudzenie, niepokój, koszmary nocne). Przypadkom tym rzadko towarzyszyły działania zagrażające życiu. Rola Tamiflu w rozwoju tych zjawisk jest nieznana. Podobne zaburzenia neuropsychiatryczne odnotowano również u pacjentów z grypą, którzy nie otrzymywali Tamiflu.
Ze strony przewodu pokarmowego: przypadki krwawienia z przewodu pokarmowego były rzadko obserwowane w okresie leczenia lekiem Tamiflu (w szczególności związek między tymi zjawiskami zniknął, jak po tym, jak pacjent wyzdrowiał z grypy, jak również po odstawieniu leku).
Interakcja
Klinicznie istotne interakcje leków są mało prawdopodobne. Interakcje leków spowodowane współzawodnictwem i wiązaniem z aktywnymi centrami esteraz, które przekształcają fosforan oseltamiwiru w substancję czynną, nie są reprezentowane. Niski stopień wiązania oseltamiwiru i aktywnego metabolitu z białkami nie sugeruje istnienia interakcji związanych z przemieszczaniem leków z wiązania z białkami.
In vitro fosforan oseltamiwiru i aktywny metabolit nie są preferowanym substratem dla wielofunkcyjnych układów utleniających układu cytochromu P450 lub dla glukuronylotransferaz (patrz Farmakokinetyka).
Nie ma powodu, aby wchodzić w interakcje z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi.
Cymetydyna, niespecyficzny inhibitor izoenzymów układu cytochromu P450, amoksycylina i paracetamol nie wpływają na stężenie oseltamiwiru i jego aktywnego metabolitu w osoczu.
Probenecyd prowadzi do zwiększenia AUC aktywnego metabolitu oseltamiwiru o około 2 razy, ale nie jest wymagane dostosowanie dawki przy jednoczesnym stosowaniu probenecydu.
Przepisując Tamiflu razem z inhibitorami ACE (enalapril, kaptopryl), diuretykami tiazydowymi (bendrofluazyd), antybiotykami (penicylina, cefalosporyny, azytromycyna, erytromycyna i doksycyklina), leki blokujące H2-receptory histaminy (ranitydyna, cymetydyna), beta-blokery (propranolol), ksantyny (teofilina), sympatykomimetyki (pseudoefedryna), opioidy (kodeina), kortykosteroidy wziewne rozszerzające oskrzela przeciwbólowy (aspirynę, ibuprofen i paracetamol) zmienia znak lub częstości występowania zdarzeń niepożądanych nie został zaobserwowany.
Przedawkowanie
Obecnie nie opisano przypadków przedawkowania.
Domniemane objawy: nudności, wymioty.
Pojedyncze dawki Tamiflu do 1000 mg były dobrze tolerowane, z wyjątkiem nudności i wymiotów.
Dawkowanie i podawanie
Wewnątrz, podczas jedzenia lub niezależnie od posiłku. Tolerancja leku może ulec poprawie, jeśli jest przyjmowany z posiłkami.
1. Ostrożnie dotknij zamkniętą butelką kilka razy palcem, aby proszek został rozprowadzony na dnie butelki.
2. Zmierz 52 ml wody za pomocą miarki, wypełniając ją do określonego poziomu.
3. Dodaj 52 ml wody do fiolki, zamknij zakrętkę i dobrze wstrząśnij przez 15 sekund.
4. Zdejmij nasadkę i włóż adapter do szyjki butelki.
5. Dokręć mocno fiolkę za pomocą nakrętki, aby zapewnić prawidłowe ustawienie adaptera.
Etykieta butelki powinna wskazywać datę ważności przygotowanej zawiesiny. Przed użyciem butelki z przygotowaną zawiesiną należy wstrząsnąć. Do dozowania zawiesiny dołączona jest strzykawka dozująca z etykietami wskazującymi poziomy dawek 30, 45 i 60 mg (patrz „Postać uwalniania i opakowanie”).
W przypadkach, w których dorośli, młodzież w wieku ≥ 12 lat i dzieci o masie ciała> 40 kg lub ≥ 8 lat mają problem z połknięciem kapsułek i proszku do przygotowania zawiesiny do podawania doustnego, Tamiflu jest nieobecny lub występują oznaki „starzenia się” kapsułek otworzyć kapsułkę i wlać jej zawartość do niewielkiej ilości (maks. 1 łyżeczka) odpowiedniego słodzonego produktu spożywczego (syrop czekoladowy (o normalnej lub zerowej zawartości cukru), miód, jasnobrązowy cukier lub cukier stołowy, rozpuszczony w wodzie, uroczy deser, słodzone mleko skondensowane, mus jabłkowy lub jogurt), aby ukryć gorzki smak. Mieszankę należy dokładnie wymieszać i podać pacjentowi jako całości. Połykać mieszaninę natychmiast po przygotowaniu.
Szczegółowe zalecenia podano poniżej (patrz „Ekstremalne przygotowanie zawiesiny Tamiflu”).
Standardowy schemat dawkowania
Lek należy rozpocząć nie później niż 2 dni od wystąpienia objawów.
Dorośli i młodzież ≥ 12 lat
75 mg (kapsułki lub zawiesina) 2 razy na dobę w ciągu 5 dni. Zwiększenie dawki większej niż 150 mg / dobę nie zwiększa efektu.
Dzieci> 40 kg lub ≥ 8 lat
Dzieci, które są w stanie połknąć kapsułki, mogą również otrzymać leczenie, przyjmując 1 kapsułkę. 75 mg 2 razy dziennie, jako alternatywa dla zalecanej dawki zawiesiny Tamiflu (patrz poniżej).
Zalecany schemat dawkowania Zawiesina Tamiflu do podawania doustnego.
Tamiflu ® (Tamiflu ®)
Aktywny składnik:
Treść
Grupa farmakologiczna
Klasyfikacja nosologiczna (ICD-10)
Obrazy 3D
Skład
Działanie farmakologiczne
Dawkowanie i podawanie
Wewnątrz, podczas jedzenia lub niezależnie od posiłku. Tolerancja leku może ulec poprawie, jeśli jest przyjmowany z posiłkami.
Dorośli, nastolatki lub dzieci, które nie mogą połknąć kapsułki, mogą również otrzymać leczenie Tamiflu® w postaci dawkowania w postaci proszku do przygotowania zawiesiny doustnej.
W przypadkach, w których Tamiflu® w postaci dawkowania nie zawiera proszku do przygotowania zawiesiny do podawania doustnego, lub jeśli występują oznaki starzenia się kapsułek (na przykład zwiększona kruchość lub inne zaburzenia fizyczne), otwórz kapsułkę i opróżnij jej zawartość w małej ilości (maks. 1 łyżeczka ) odpowiedni słodzony produkt spożywczy (syrop czekoladowy o normalnej zawartości cukru lub bez cukru, miód, jasnobrązowy cukier lub cukier stołowy rozpuszczony w wodzie, słodki deser, crut mleko w proszku z cukrem, sosem jabłkowym lub jogurtem), aby ukryć gorzki smak. Mieszankę należy dokładnie wymieszać i podać pacjentowi jako całości. Połykać mieszaninę natychmiast po przygotowaniu. Szczegółowe zalecenia podano w rozdziale Wytłaczanie zawiesiny Tamiflu®.
Standardowy schemat dawkowania
Leczenie. Lek należy rozpocząć nie później niż 2 dni od wystąpienia objawów.
Dorośli i młodzież ≥ 12 lat. 75 mg 2 razy dziennie przez 5 dni. Zwiększenie dawki większej niż 150 mg / dobę nie zwiększa efektu.
Dzieci o wadze> 40 kg lub od 8 do 12 lat. Dzieci, które są w stanie połknąć kapsułki, mogą również otrzymać leczenie, przyjmując 1 kapsułkę. 75 mg 2 razy dziennie przez 5 dni.
Dzieci od 1 roku do 8 lat. Tamiflu® powder jest zalecany do przygotowania zawiesiny do podawania doustnego kapsułek 12 mg / ml lub 30 i 45 mg (dla dzieci powyżej 2 lat). Aby określić zalecany schemat dawkowania, patrz Tamiflu® w proszku do stosowania w medycynie do przygotowania zawiesiny doustnej 12 mg / ml lub 30 i 45 mg kapsułek.
Zapobieganie. Lek należy rozpocząć nie później niż 2 dni po kontakcie z pacjentami.
Dorośli i młodzież ≥ 12 lat. 75 mg 1 raz dziennie w środku przez co najmniej 10 dni po kontakcie z pacjentem. Podczas epidemii grypy sezonowej 75 mg raz dziennie przez 6 tygodni. Działanie zapobiegawcze trwa tak długo, jak przyjmowanie leku.
Dzieci o wadze> 40 kg lub od 8 do 12 lat. Dzieci, które potrafią połknąć kapsułki, mogą również otrzymać profilaktyczną terapię, przyjmując 1 kapsułkę. 75 mg 1 raz dziennie.
Dzieci od 1 roku do 8 lat. Tamiflu® powder jest zalecany do przygotowania zawiesiny do podawania doustnego kapsułek 12 mg / ml lub 30 i 45 mg. Aby określić zalecany schemat dawkowania, patrz instrukcje podawania Tamiflu® w proszku do przygotowania zawiesiny do podawania doustnego 12 mg / ml lub kapsli. 30 i 45 mg. Możliwe czasowe przygotowanie zawiesiny przy użyciu kapsułek 75 mg (patrz Extamporal przygotowanie zawiesiny Tamiflu®).
Dawkowanie w szczególnych przypadkach
Pacjenci z uszkodzeniem nerek, leczenie. Pacjenci z klirensem kreatyniny Cl> 60 ml / min nie są wymagane. U pacjentów z kreatyniną Cl od 30 do 60 ml / min, dawkę Tamiflu ® należy zmniejszyć do 30 mg 1 raz na dobę przez 5 dni.
Pacjenci poddawani stałej hemodializie, Tamiflu® w dawce początkowej 30 mg mogą być przyjmowani przed dializą, jeśli objawy grypy pojawią się w ciągu 48 godzin między sesjami dializy. Aby utrzymać stężenie w osoczu na poziomie terapeutycznym, Tamiflu® należy przyjmować po 30 mg po każdej sesji dializy. Pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej, Tamiflu® należy przyjmować w początkowej dawce 30 mg przed rozpoczęciem dializy, a następnie 30 mg co 5 dni (patrz także Dawkowanie w szczególnych przypadkach i „Specjalne instrukcje”).
Farmakokinetyka oseltamiwiru u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek (z kreatyniną Cl ≤ 10 ml / min), którzy nie są poddawani dializie, nie była badana. W związku z tym nie ma zaleceń dotyczących dawkowania w tej grupie pacjentów.
Pacjenci z uszkodzeniem nerek, zapobieganie. Pacjenci z klirensem kreatyniny Cl> 60 ml / min nie są wymagane. U pacjentów z kreatyniną Cl od 30 do 60 ml / min, dawkę leku Tamiflu ® należy zmniejszyć do 30 mg raz na dobę. Pacjenci poddawani stałej hemodializie, Tamiflu® w dawce początkowej 30 mg mogą być przyjmowani przed rozpoczęciem dializy (pierwsza sesja). Aby utrzymać stężenie w osoczu na poziomie terapeutycznym, Tamiflu® należy przyjmować w dawce 30 mg po każdej kolejnej nieparzystej sesji dializacyjnej. Pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej, Tamiflu® należy przyjmować w początkowej dawce 30 mg przed dializą, a następnie 30 mg co 7 dni (patrz także Dawkowanie w szczególnych przypadkach i „Specjalne instrukcje”). Farmakokinetyka oseltamiwiru u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek (z kreatyniną Cl ≤ 10 ml / min), którzy nie są poddawani dializie, nie była badana. W związku z tym nie ma zaleceń dotyczących dawkowania w tej grupie pacjentów.
Pacjenci z uszkodzeniem wątroby. Nie jest konieczne dostosowanie dawki w leczeniu i zapobieganiu grypie u pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Bezpieczeństwo i farmakokinetyka produktu Tamiflu® u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nie była badana.
Pacjenci w podeszłym wieku i w starszym wieku. Dostosowanie dawki w celu zapobiegania lub leczenia grypy nie jest wymagane.
Pacjenci z osłabioną odpornością (po przeszczepie). W przypadku sezonowej profilaktyki grypy u pacjentów z obniżoną odpornością w wieku ≥ 1 roku - przez 12 tygodni dostosowanie dawki nie jest wymagane (patrz Dawkowanie i podawanie).
Dzieci Tamiflu® w tej postaci dawkowania nie powinien być podawany dzieciom poniżej 1 roku życia.
Przygotowanie termiczne zawiesiny Tamiflu®
W przypadkach, w których dorośli, młodzież i dzieci mają problem z połknięciem kapsułek, a Tamiflu® w postaci dawkowania nie zawiera proszku do sporządzania zawiesiny doustnej lub jeśli występują oznaki starzenia się kapsułek (na przykład zwiększona kruchość lub inne zaburzenia fizyczne), należy otworzyć kapsułkę i wlać jego zawartość do niewielkiej ilości (maks. 1 łyżeczka) odpowiedniego słodzonego produktu spożywczego (patrz wyżej), aby ukryć gorzki smak. Mieszankę należy dokładnie wymieszać i podać pacjentowi jako całości. Połykać mieszaninę natychmiast po przygotowaniu.
Jeśli pacjenci wymagają dawki 75 mg, należy postępować zgodnie z następującymi instrukcjami:
1. Trzymając 1 nakrętkę. 75 mg Tamiflu ® na małym pojemniku, delikatnie otwórz kapsułkę i wlej proszek do pojemnika.
2. Dodaj niewielką ilość (nie więcej niż 1 łyżeczka) odpowiedniego słodzonego produktu spożywczego (aby ukryć gorzki smak) i dobrze wymieszaj.
3. Mieszaj dokładnie mieszaninę i wypij ją natychmiast po przygotowaniu. Jeśli niewielka ilość mieszaniny pozostanie w pojemniku, przepłucz pojemnik niewielką ilością wody i wypij pozostałą mieszaninę.
Jeśli pacjenci wymagają dawek 30-60 mg, a następnie do właściwego dawkowania, należy postępować zgodnie z następującymi instrukcjami:
1. Trzymając 1 nakrętkę. 75 mg Tamiflu ® na małym pojemniku, delikatnie otwórz kapsułkę i wlej proszek do pojemnika.
2. Dodaj 5 ml wody do proszku za pomocą strzykawki z etykietami pokazującymi ilość zebranej cieczy. Dokładnie wymieszać przez 2 minuty.
3. Wpisz w strzykawce wymaganą ilość mieszaniny ze zbiornika zgodnie z poniższą tabelą.