Tsiprolet

Tsiprolet (INN ciprofloksacyna) to fluorochinolonowy środek przeciwbakteryjny z indyjskiej firmy farmaceutycznej DR. LABORATORIA REDDY`S

Substancja aktywnie niszczy zdolności rozrodcze negatywnych mikroorganizmów, zarówno w fazie aktywnej, jak iw stanie senności. Zalecany jest w walce z objawami zarówno pozytywnych, jak i gram-ujemnych mikroorganizmów. Jest użyteczny, ponieważ w przeciwieństwie do podobnych środków nie niszczy równowagi mikroflory przewodu pokarmowego, obszaru pochwy. Zalecany lek, aby pozbyć się dolegliwości wywołanych przez bakterie.

Skuteczność Tsiprolet jest potwierdzona w wielu badaniach klinicznych. Tak więc w jednym z nich skuteczność kliniczna leku w leczeniu przewlekłych chorób zakaźnych i zapalnych przewodu moczowo-płciowego, spowodowanych przez mieszaną mikroflorę, wynosiła 90%. Jednocześnie Tsiprolet był dobrze tolerowany: działania niepożądane były łagodne i występowały u 8,5% uczestników badania.

Grupa kliniczno-farmakologiczna

Lek przeciwbakteryjny z grupy fluorochinolonów.

Warunki sprzedaży z aptek

Możesz kupić na receptę.

Ile Ciprolet 500 mg w aptekach? Średnia cena jest na poziomie 100 rubli.

Skład i forma uwalniania

Tabletki do podawania doustnego. Sprzedawane w blistrach po 10 sztuk. W opakowaniu 1 lub 2 blistry.

Skład 1 tabletki zawiera:

• Składnik aktywny: cyprofloksacyna - 250 lub 500 mg (jako monohydrat chlorowodorku cyprofloksacyny - odpowiednio 291.106 lub 582,211 mg);
• Składniki pomocnicze (odpowiednio 250/500 mg): skrobia kukurydziana - 50,323 / 27,789 mg; celuloza mikrokrystaliczna - 7,486 / 5 mg; talk - 5/6 mg; kroskarmeloza sodowa - 10/20 mg; koloidalny dwutlenek krzemu - 5/5 mg; stearynian magnezu - 3,514 / 4,5 mg;
• Osłonka z folii (odpowiednio 250/500 mg): Polysorbate 80 - 0,08 / 0,072 mg; hypromeloza (6 cps) - 4,8 / 5 mg; dwutlenek tytanu - 2 / 1,784 mg; kwas sorbinowy - 0,08 / 0,072 mg; makrogol 6000 - 1,36 / 1,216 mg; talk - 1,6 / 1,784 mg; Dimetikon - 0,08 / 0,072 mg.

Efekt farmakologiczny

Działanie przeciwpierwotniakowe i przeciwdrobnoustrojowe połączonego leku Tsiprolet A objawia się działaniem jego dwóch aktywnych składników.

Pochodna imidazolu - cynidazol - jest lekiem przeciwpierwotniakowym i przeciwdrobnoustrojowym o dużej lipofilności, dzięki czemu łatwo przenika do najprostszych organizmów i bakterii beztlenowych, w których synteza wewnątrzkomórkowa jest hamowana, a sama struktura DNA jest uszkodzona. Tinidazol jest szkodliwy dla czynników powodujących rzęsistkowicę, giardiozę, amebiazę i mikroorganizmy powodujące zakażenia beztlenowe: Clostridia, Bacteroids, Eubacteria, Fuzobacteria, Peptococci, Peptostrepkokokki.

Pochodna fluorochinolonu - cyprofloksacyna - charakteryzuje się szeroką skutecznością przeciwdrobnoustrojową. Ma on przytłaczający wpływ na topoizomerazy II i IV gyrazy DNA mikroorganizmów, które są odpowiedzialne za superskręcenie DNA chromosomów wokół RNA jądra, co jest niezbędne do rozszyfrowania informacji genetycznej. Zapobiega podziałowi i wzrostowi bakterii, synteza DNA prowadzi do wyraźnych zmian w morfologii wewnątrzkomórkowej (w tym błon i ścian), które razem powodują ich śmierć.

Skuteczność bakteriobójcza jest skierowana na drobnoustroje gram-ujemne na etapie ich podziału i spoczynku (z powodu lizy ścian komórkowych) i bakterii gram-dodatnich tylko na etapie ich podziału. Cyprofloksacyna ma niską toksyczność wobec komórek makroorganizmów z powodu braku w nich gyrazy DNA. Przy stosowaniu nie obserwuje się równoległej produkcji oporności na inne środki przeciwbakteryjne, które nie są inhibitorami gyrazy, co znajduje odzwierciedlenie w wysokiej skuteczności leku przeciwko bakteriom, które są odporne na działanie aminoglikozydów, cefalosporyn, penicylin, tetracyklin i wielu innych grup antybiotyków.

Stosowanie cyprofloksacyny jest śmiertelne dla tlenowych Gram-ujemnych mikroorganizmów - enterobakterii (Salmonella, Escherichia coli, Shigella, Klebsiella, Proteus, Enterebacter, Serratia, Edwardsiel, Hafnium, Morganella, Iersinius, Vibrio). Inne bakterie Gram-ujemne (Pseudomonas, Hemophilus bacilli, Moraksell, Pasterell, Aeromonas, Campylobacter, Neusseria). Niektóre wewnątrzkomórkowe patogeny (Legionella, Listeria, Brucella, Mcobacterium) i przedstawiciele tlenowych bakterii Gram-dodatnich (Streptococcus i Staphylococcus).

Gdy gronkowce są oporne na metycylinę, są najczęściej oporne na cyprofloksacynę, jednak ta oporność powstaje bardzo powoli z powodu faktu, że mikroorganizmy nie wytwarzają enzymów, które inaktywują lek i ze względu na ich wyjątkowo małą ilość pozostającą po ekspozycji.

Wskazania do użycia

Zastosowanie Tsiprolet w postaci tabletek i roztworu jest wskazane w leczeniu chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na cyprofloksacynę, w tym:

• infekcje układu mięśniowo-szkieletowego;
• infekcje błon śluzowych, skóry i tkanek miękkich;
• zakażenia poporodowe;
• infekcje zębów, jamy ustnej, szczęki, przewodu pokarmowego;
• infekcje ucha, nosa i gardła;
• infekcje dróg oddechowych;
• infekcje pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych;
• infekcje nerek i dróg moczowych;
• zakażenia narządów płciowych (zapalenie gruczołu krokowego, rzeżączka, zapalenie przydatków);
• sepsa;
• zapalenie otrzewnej.

Ponadto tabletki i roztwór stosuje się w ramach kompleksowej terapii lekami immunosupresyjnymi w zapobieganiu i leczeniu zakażeń u pacjentów o obniżonej odporności.

Przeciwwskazania

Przeciwwskazania do przyjmowania Tsiprolet to:

1. Nadwrażliwość na cyprofloksacynę, a także inne substancje z grupy fluorochinolonów.
2. Ciąża i laktacja.
3. Wiek do 18 lat, z wyjątkiem wskazań we wskazaniach dla dzieci.
4. Jednoczesny odbiór z tizanidyną.

Spotkanie w czasie ciąży i laktacji

Dokładne dane podczas badań klinicznych nad wpływem na nienarodzone dziecko, ciało matki nie jest. Pielęgniarstwo i kobiety w pozycji leku są przeciwwskazane, aby wykluczyć negatywne konsekwencje.

Dawkowanie i sposób użycia

Jak wskazano w instrukcji stosowania tabletki przyjmowane są doustnie, na pusty żołądek (przed posiłkami), pijąc dużo płynów.

Lekarz przepisuje dawkę i okres leczenia indywidualnie na podstawie wskazań klinicznych, biorąc pod uwagę rodzaj zakażenia, towarzyszącą mu patologię, ciężkość stanu, wiek i masę ciała pacjenta.

Zalecany schemat dawkowania:

• infekcje nerek i dróg moczowych: niepowikłana postać - 250 mg, ciężka postać - 500 mg, częstotliwość stosowania - 2 razy dziennie;
• infekcje dolnych dróg oddechowych: umiarkowana postać ciężkości - 250 mg, ciężka - 500 mg, częstotliwość stosowania - 2 razy dziennie;
• rzeżączka: 250–500 mg raz;
• ciężkie postacie zapalenia jelit, zapalenia jelita grubego i zakażeń ginekologicznych (występujące z wysoką gorączką), zapalenia szpiku, zapalenia gruczołu krokowego: 500 mg 2 razy dziennie;
• normalna biegunka: 250 mg 2 razy dziennie.

Czas trwania leczenia wynosi 7–10 dni, po całkowitym zaniku objawów choroby, pigułka musi być zażywana jeszcze kilka dni.

W przypadku ciężkiego upośledzenia czynności nerek dawkę leku zmniejsza się 2 razy.

W przewlekłej niewydolności nerek dawka zależy od klirensu kreatyniny (CK):

• QC powyżej 50 ml / min: normalna dawka;
• CC 30–50 ml / min: 250–500 mg 1 raz na 12 godzin;
• CC 5–29 ml / min: 250–500 mg 1 raz na 18 godzin;
• dializa: 250–500 mg 1 raz na 24 godziny po hemodializie lub dializie otrzewnowej.

Działania niepożądane

Podczas stosowania Tsiproletu wewnątrz i dożylnie mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

1. Narządy zmysłów: utrata słuchu, szum w uszach, zaburzenia węchu i smaku, zaburzenia widzenia (podwójne widzenie, zmiana postrzegania kolorów);
2. Wskaźniki laboratoryjne: hiperkreatyninemia, hipoprotrombinemia, hiperglikemia, hiperbilirubinemia;
3. Reakcje alergiczne: występowanie tworząc strupy małych grudek i pęcherzyków towarzyszy krwawienie, świąd, gorączka na leki, pokrzywkę, wybroczynowe krwotoki (wybroczyny), zapalenie naczyń, obrzęk krtani lub osoby, eozynofilii, duszność, zwiększoną czułość, guzkowe rumień, rumień wielopostaciowy wysiękowy, toksycznego nekroliza naskórka (zespół Lyella), zespół Stevensa-Johnsona (rumień wysiękowy złośliwy);
4. Układ sercowo-naczyniowy: zaburzenia rytmu serca, tachykardia, obniżenie ciśnienia krwi, zaczerwienienie krwi na skórze twarzy;
5. Układ moczowy: śródmiąższowe zapalenie nerek, krwiomocz, krystaluria (zwłaszcza z małą diurezą i moczem zasadowym), zapalenie kłębuszków nerkowych, wielomocz, dyzuria, albuminuria, zatrzymanie moczu, krwotoki z cewki moczowej, zmniejszenie czynności nerek wydzielającej azot;
6. Układ mięśniowo-szkieletowy: pęknięcia ścięgna, bóle stawów, zapalenie ścięgna, zapalenie stawów, bóle mięśni;
7. Układ krwiotwórczy: trombocytoza, granulocytopenia, leukopenia, małopłytkowość, niedokrwistość, leukocytoza, niedokrwistość hemolityczna;
8. Układ pokarmowy: jadłowstręt, ból brzucha, nudności, wymioty, biegunka, wzdęcia, żółtaczka cholestatyczna (zwłaszcza u pacjentów z wcześniejszymi chorobami wątroby), martwica wątroby, zapalenie wątroby, zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych i fosfatazy alkalicznej;
9. Układ nerwowy: ból głowy, zawroty głowy, drżenie, zmęczenie, bezsenność, koszmary senne, obwodowe porażenie (nieprawidłowe postrzeganie bólu), zwiększone ciśnienie śródczaszkowe, pocenie się, lęk, depresja, dezorientacja, omamy i inne objawy reakcji psychotycznych (czasami mogą przejść do warunków, w których pacjent jest w stanie sam sobie zaszkodzić), omdlenia, migrena, zakrzepica tętnicy mózgowej;
10. Inne: ogólne osłabienie, nadkażenie (kandydoza, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego).

Przedawkowanie

Przede wszystkim przedawkowanie wpływa na stan nerek i powoduje ostrą niewydolność nerek. Ponadto nadmiar dawki może powodować zawroty głowy, drgawki, omamy, dyskomfort w jamie brzusznej, zmiany świadomości.

Specjalne instrukcje

Przed rozpoczęciem używania leku przeczytaj specjalne instrukcje:

1. W trakcie leczenia należy unikać kontaktu z bezpośrednim światłem słonecznym.
2. W trakcie leczenia konieczne jest dostarczenie wystarczającej ilości płynu, obserwując normalną diurezę.
3. Pacjenci z padaczką, napady drgawek w wywiadzie, choroby naczyniowe i organiczne uszkodzenia mózgu z powodu zagrożenia niepożądanymi reakcjami ze strony CNS Tsiprolet powinni być wyznaczani wyłącznie ze względów zdrowotnych.
4. Jeśli wystąpi ciężka lub przedłużająca się biegunka podczas lub po leczeniu lekiem Tsiprolet, należy wykluczyć rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, co wymaga natychmiastowego przerwania leczenia i odpowiedniego leczenia.
5. W przypadku bólu ścięgien lub pojawienia się pierwszych objawów zapalenia ścięgna, leczenie należy przerwać z powodu opisania pojedynczych przypadków zapalenia, a nawet zerwania ścięgna podczas leczenia fluorochinolonami.

Kompatybilność z innymi lekami

Podczas używania leku należy wziąć pod uwagę interakcje z innymi lekami:

1. Przy jednoczesnym stosowaniu Tsiprolet i leków przeciwzakrzepowych czas krwawienia wydłuża się.
2. Przy jednoczesnym stosowaniu Tsiprolet i cyklosporyny, działanie nefrotoksyczne tego ostatniego jest wzmocnione.
3. Przy jednoczesnym stosowaniu Ciproletu z didanozyną, wchłanianie cyprofloksacyny jest zmniejszone z powodu tworzenia kompleksów cyprofloksacyny z solami glinu i magnezu zawartymi w didanozynie.
4. Jednoczesne stosowanie Tsiprolet i teofiliny może prowadzić do zwiększenia stężenia teofiliny w osoczu, z powodu konkurencyjnego hamowania w miejscach wiązania cytochromu P450, co prowadzi do wzrostu teofiliny T1 / 2 i zwiększonego ryzyka działania toksycznego związanego z teofiliną.
5. Jednoczesne podawanie leków zobojętniających, jak również preparatów zawierających jony glinu, cynku, żelaza lub magnezu, może powodować zmniejszenie wchłaniania cyprofloksacyny, dlatego przerwa między podaniem tych leków musi wynosić co najmniej 4 godziny.

Recenzje

Oferujemy recenzje osób, które korzystały z Tsiprolet:

1. Azamat. Ciprolet 500 mg. Rano i wieczorem. Po tym natychmiast hilak forte upuszcza do szklanki wody - 35 kropli. Następnie wszelkiego rodzaju furatsillin, lugol i adzhisept. Jest w tej kolejności. Kiedy przepisał mi ropne zapalenie migdałków.
2. Vika. Musisz być bardzo ostrożny z tym lekiem. Lekarz przepisał tsiprolet z zapalenia pęcherza moczowego, chociaż wydawało się, że wiosna była i doświadczyła zimy bez incydentów, ale pierwsza wiosenna bryza rozwiała problem. A wraz z nim jest jeszcze jeden... Ponieważ nikt nie powiedział, że przyjmowanie tego środka nie może być długo w słońcu, w rezultacie zdobyłem również fotodermatozę, dermatolog postawił tę diagnozę po przejściu zarówno terapeuty, jak i alergologa. Tylko inteligentny lekarz został złapany i powiedział to z niektórych leków, w tym od tsiprolet.
3. Tatiana. Tsiprolet koniecznie musiał powtarzać, co roku, co roku. Faktem jest, że już od pięciu lat cierpię na przewlekłe zapalenie oskrzeli (po tym, jak cierpię na chorobę nóg). W sezonie jesienno-zimowym po hipotermii (a może złapaniu infekcji) czasami zaczyna się najsilniejszy kaszel, który nie ustępuje na długo. Ostatnio w takich przypadkach już sobie przypisałem Tsiprolet. Próbuję pić przez siedem dni, dwa razy po 250 mg. Zazwyczaj staje się to łatwiejsze przez 3-4 dni, ale nie przestawam pić tego leku. Czy to ze stanu bolesnego, czy reakcji na lek, ale apetyt znika, kłopoty z przewodu pokarmowego. Wtedy wszystko jest normalne.

Analogi

Analogi strukturalne substancji czynnej:

• Alzipro;
• Afenoksyna;
• BasiGen;
• Betaciprol;
• Vero-cyprofloksacyna;
• Zindolin 250;
• Inficpro;
• Quintor;
• Quipro;
• Liprokhin;
• Microflox;
• Offtocipro;
• Protsipro;
• Recipro;
• Ciflox;
• Tseprova;
• Tsiloxan;
• Tsipraz;
• Cyprinol;
• Cyprinol CP;
• Tsiprobay;
• Tsibrobid;
• Cyprobrin;
• Cyprodox;
• Ciprolacare;
• Ciprolone;
• Cypromed;
• Cipropane;
• Tsiprosan;
• Tsiprosin;
• Tsiprosol;
• Cyprofloksabol;
• Cyprofloksacyna;
• Ciprofloxacin Bufus;
• Ciprofloksacyna-AKOS;
• Ciprofloksacyna-Promed;
• Ciprofloxacin-Teva;
• Ciprofloxacin-FPO;
• Chlorowodorek cyprofloksacyny;
• Ceteral;
• Cifloxinal;
• Digran;
• Digran OD;
• Ecocifol.

Przed zakupem analogu skonsultuj się z lekarzem.

Okres ważności i warunki przechowywania

Przechowywać w suchym, ciemnym i niedostępnym dla dzieci miejscu w temperaturze nie wyższej niż + 25 ° C Okres ważności - 5 lat.

Tsiprolet pills - oficjalne * instrukcje użytkowania

Instrukcja

(informacje dla ekspertów)

w sprawie medycznego stosowania leku

Tabletki powlekane 250 i 500 mg

Numer rejestracyjny:

Nazwa chemiczna:

Monohydrat chlorowodorku kwasu 1-cyklopropylo-6-fluoro-1,4-dihydro-4-okso-7- (1-piperazynylo) -3-chinolinokarboksylowego

Skład:

Ciprolet - 250: 1 tabletka powlekana zawiera monohydrat chlorowodorku cyprofloksacyny w dawce równoważnej 250 mg cyprofloksacyny

Ciprolet - 500: 1 tabletka powlekana zawiera jednowodny chlorowodorek cyprofloksacyny w dawce równoważnej 500 mg cyprofloksacyny

Opis:

białe lub prawie białe okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki o gładkiej powierzchni po obu stronach, pokryte. Kind on break-weight, biały z lekko żółtawym odcieniem

Właściwości:

Ciprolet jest lekiem przeciwbakteryjnym z grupy fluorochinolonów.

Mechanizm działania cyprofloksacyny jest związany z wpływem na gyrazę DNA (topoizomerazę) bakterii, która odgrywa ważną rolę w reprodukcji bakteryjnego DNA. Cyprofloksacyna ma szybkie działanie bakteriobójcze na mikroorganizmy, które znajdują się zarówno w fazie spoczynku, jak i reprodukcji.

Spektrum działania cyprofloksacyny obejmuje następujące typy mikroorganizmów gram (-) i gram (+):

E. coli, Shigella, Salmonella, Citrobacter, Klebsiella, Enterobacter, Serratia, Hafnia, edwardsiella Proteus (indolpolozhitelnye i indolotritsatelnye), Providencia, Morganella, Yersinia, Vibrio, Aeromonas, Rlesiomonas Pasteurella Haemophilus Campylobacter, Pseudomonas, Legionella, Neisseria, Moraxella, Branhamella, Acinetobacter, Brucella, Staphylococcus, Sreptococcus agalactiae, Listeria, Corynebacterium, Chlamydia.

Cyprofloksacyna jest skuteczna przeciwko bakteriom wytwarzającym beta-laktamazę.

Wrażliwości na cyprofloksacynę waha się od: Gardnerella, Flavobacterium, Alcaligenes, Streptococcus faecalis, Streptococcus pyogenes, Streptococcus pneumonia, Streptococcus viridans, Mycoplasma hominis, Mycobasterium gruźlicy, Mycobacterium fortuitum.

Najczęściej oporne: Streptococcus faecium, Ureaplasma urealyticum, Nocardia asteroides.

Beztlenowce, z pewnymi wyjątkami, są umiarkowanie wrażliwe (Peptococcus, Peptostreptococcus) lub oporne (Bacteroides).

Cyprofloksacyna nie wpływa na Treponema pallidum i grzyby.

Oporność na cyprofloksacynę jest wytwarzana powoli i stopniowo,

brakuje oporności na plazmid. Cyprofloksacyna działa przeciwko patogenom, które są oporne, na przykład na antybiotyki beta-laktamowe, aminoglikozydy lub tetracykliny.

Cyprofloksacyna nie narusza prawidłowej mikroflory jelitowej i pochwowej.

Farmakokinetyka:

Cyprofloksacyna jest szybko i dobrze wchłaniana po zażyciu leku (biodostępność wynosi 70-80%). Maksymalne stężenia w osoczu osiągane są w ciągu 60-90 minut. Objętość dystrybucji - 2-3 l / kg. Wiązanie z białkami osocza jest nieznaczne (20-40%). Cyprofloksacyna dobrze wnika do narządów i tkanek. Około 2 godziny po spożyciu lub podaniu dożylnym wykrywa się go w tkankach i płynach ustrojowych o wielokrotnie wyższym stężeniu niż w surowicy krwi.

Cyprofloksacyna jest wydalana głównie w postaci niezmienionej głównie przez nerki. Okres półtrwania osocza, zarówno po podaniu doustnym, jak i po podaniu dożylnym, wynosi od 3 do 5 godzin.

Znaczne ilości leku są również wydalane z żółcią i kałem, więc tylko znaczące zaburzenia czynności nerek prowadzą do spowolnienia wydalania.

Wskazania:

Leczenie niepowikłanych i skomplikowanych zakażeń wywołanych przez patogeny wrażliwe na lek:

• infekcje dróg oddechowych. W przypadku leczenia ambulatoryjnego pneumokokowego zapalenia płuc, cyprofloksacyna nie jest lekiem pierwszego rzutu, ale jest wskazana w przypadku zapalenia płuc wywołanego na przykład przez Klebsiella, enterobacter, bakterie z rodzaju Pseudomonas, hemofilowe pręciki, bakterie z rodzaju Branhamella, legionella, gronkowiec;
• infekcje ucha środkowego i zatok przynosowych, zwłaszcza jeśli są powodowane przez bakterie Gram-ujemne, w tym bakterie z rodzaju Pseudomonas lub gronkowce;
• infekcje oczu
• zakażenia nerek i dróg moczowych
• infekcje skóry i tkanek miękkich
• infekcje kości i stawów
• infekcje miednicy (w tym zapalenie przydatków i zapalenie gruczołu krokowego)
• rzeżączka
• zakażenie przewodu pokarmowego
• infekcje pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych
• zapalenie otrzewnej
• sepsa.
• Zapobieganie i leczenie zakażeń u pacjentów o obniżonej odporności (na przykład w leczeniu leków immunosupresyjnych i neutropenii)
• Selektywna dekontaminacja jelit podczas leczenia lekami immunosupresyjnymi.

Przeciwwskazania:

• nadwrażliwość na cyprofloksacynę i inne leki z tej grupy
• chinolony,
• ciąża
• laktacja
• dzieci i młodzież.

Przestrogi:

U pacjentów w podeszłym wieku ciprofloksacynę należy stosować ostrożnie. Pacjenci z padaczką, napadami drgawek w historii, chorobami naczyniowymi i organicznym uszkodzeniem mózgu spowodowanym groźbą działań niepożądanych ze strony ośrodkowego układu nerwowego, cyprofloksacynę należy wyznaczać wyłącznie ze względów zdrowotnych.

Podczas leczenia cyprofloksacyną konieczne jest odpowiednie nawodnienie, aby zapobiec możliwej krystalizacji.

Efekty uboczne:

Cyprofloksacyna jest dobrze tolerowana.

W leczeniu cyprofloksacyny mogą wystąpić następujące działania niepożądane, zwykle odwracalne:

Od układu sercowo-naczyniowego: w bardzo rzadkich przypadkach - tachykardia, uderzenia gorąca, migreny, omdlenia.

Ze strony przewodu pokarmowego i wątroby: nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha, wzdęcia, brak apetytu.

Układ nerwowy i psychika: zawroty głowy, ból głowy, zmęczenie, bezsenność, pobudzenie, drżenie, w bardzo rzadkich przypadkach: obwodowe zaburzenia czuciowe, pocenie się, niestabilność chodu, drgawki, drgawki, strach i dezorientacja, koszmary nocne, depresja, omamy, zaburzenia smak i zapach, zaburzenia widzenia (podwójne widzenie, chromatopsja), szum w uszach, tymczasowa utrata słuchu, zwłaszcza przy wysokich dźwiękach. W przypadku wystąpienia tych reakcji, lek należy natychmiast przerwać i powiadomić lekarza prowadzącego.

Ze strony układu krwiotwórczego: eozynofilia, leukopenia, małopłytkowość, bardzo rzadko - leukocytoza, trombocytoza, niedokrwistość hemolityczna.

Reakcje alergiczne i immunopatologiczne: wysypki skórne, świąd, gorączka lekowa i nadwrażliwość na światło; rzadko, obrzęk naczynioruchowy, skurcz oskrzeli, bóle stawów, bardzo rzadko - wstrząs anafilaktyczny, bóle mięśni, zespół Stevensa-Johnsona, zespół Lyella, śródmiąższowe zapalenie nerek, zapalenie wątroby.

Układ mięśniowo-szkieletowy: istnieją sporadyczne doniesienia, że ​​stosowaniu cyprofloksacyny towarzyszyły pęknięcia ścięgien barku, ramion i ścięgna Achillesa, wymagające interwencji chirurgicznej. Jeśli pojawią się dolegliwości, leczenie należy przerwać.

Wpływ na parametry laboratoryjne: szczególnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby można zaobserwować tymczasowe zwiększenie aktywności aminotransferaz i fosfatazy alkalicznej; tymczasowy wzrost stężenia mocznika, kreatyniny i bilirubiny w surowicy, hiperglikemia.

Kierunek dla użytkowników dróg:

Lek ten, nawet przy odpowiednim użyciu, może zmienić zdolność koncentracji uwagi na tyle, że zmniejsza zdolność prowadzenia pojazdu, a także utrzymuje maszyny i mechanizmy. Jest to szczególnie ważne w przypadku interakcji z alkoholem.

Przedawkowanie:

Specyficzne antidotum nie jest znane. Zalecane są konwencjonalne środki ratunkowe, jak również hemodializa i dializa otrzewnowa.

Interakcja z innymi lekami:

Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyny (wewnątrz) i leków wpływających na kwasowość soku żołądkowego (środków zobojętniających kwas) zawierających wodorotlenek glinu lub magnezu, a także leków zawierających sole wapnia, żelaza i cynku, zmniejsza wchłanianie cyprofloksacyny. W związku z tym tsiprolet należy przyjmować 1-2 godziny przed lub nie później niż 4 godziny po zażyciu tych leków.

Przy jednoczesnym stosowaniu cyprofloksacyny i teofiliny należy monitorować stężenie teofiliny w osoczu krwi, a jej dawkę należy dostosować, ponieważ Może wystąpić niepożądany wzrost stężenia teofiliny we krwi i rozwój odpowiednich działań niepożądanych.

Przy jednoczesnym stosowaniu cyprofloksacyny i cyklosporyny w niektórych przypadkach obserwowano wzrost stężenia kreatyniny w surowicy, więc ci pacjenci wymagają częstego (2 razy w tygodniu) monitorowania tego wskaźnika.

Przy jednoczesnym stosowaniu cyprofloksacyny i warfaryny można zwiększyć działanie warfaryny.

Badania na zwierzętach wykazały, że bardzo wysokie dawki chinolonów i niektórych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (ale nie kwasu acetylosalicylowego) mogą powodować drgawki. Jednak u pacjentów z tego rodzaju interakcjami lekowymi obserwowano.

Cyprofloksacynę można stosować w połączeniu z azlocyliną i ceftazydymem w zakażeniach Pseudomonas; c mezlocylina, azlocylina i inne skuteczne antybiotyki beta-laktamowe - na zakażenia paciorkowcowe; z izoksazoilpenicylinami, wankomycyną - w zakażeniach gronkowcowych, z metronidazolem, klindamycyną - w zakażeniach beztlenowych.

Dawkowanie i podawanie:

W przypadku braku konkretnych recept medycznych zalecane są następujące przybliżone dawki Tsiprolet:

Wskazania do stosowania: Pojedyncze / dzienne dawki dla dorosłych

___________________________________________________________________________ Nieskomplikowane infekcje dolnych i górnych dróg moczowych 2x125 mg

Skomplikowane infekcje dróg moczowych

(w zależności od wagi) 2x250-500 mg

Infekcje dróg oddechowych 2x250-500 mg

Inne infekcje 2x500 mg

W ciężkich zakażeniach, takich jak nawracające zakażenia u pacjentów z mukowiscydozą, zakażeniami brzucha, kości i stawów wywołanymi przez Pseudomonas lub gronkowca, jak również w ostrym zapaleniu płuc wywołanym przez Streptococcus pneumoniae, dawkę dobową należy zwiększyć do 1,5 g (2x750 mg) doustnie, jeśli leczenie nie jest prowadzone dożylnie.

Ostra rzeżączka i ostre niepowikłane zapalenie pęcherza moczowego u kobiet można leczyć pojedynczą dawką 250-500 mg.

Jeśli pacjent nie jest w stanie przyjmować tabletek powlekanych ze względu na ciężkość choroby lub z innych powodów, zaleca się rozpoczęcie leczenia ciproletem do infuzji dożylnej.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek:

Gdy klirens kreatyniny jest mniejszy niż 20 ml / min (lub poziom kreatyniny w surowicy powyżej 3 mg / 100 ml), połowa dawki standardowej jest przyjmowana dwa razy dziennie lub pełna standardowa dawka raz na dobę.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby:

Wybór dawki nie jest wymagany.

Pacjenci poddawani dializie otrzewnowej:

W przypadku zapalenia otrzewnej cyprofloksacynę podaje się doustnie w dawce 0,5 g 4 razy dziennie lub lek dodaje się jako roztwór do infuzji w dawce 0,05 g 4 razy dziennie przez 1 l dializatu dootrzewnowego.

Czas użytkowania:

Czas trwania leczenia zależy od ciężkości choroby, przebiegu klinicznego i wyników badania bakteriologicznego.

Obecność Ciproletu w dwóch postaciach dawkowania umożliwia rozpoczęcie leczenia ciężkich zakażeń dożylnie i kontynuowanie go doustnie.

Zaleca się kontynuowanie leczenia przez co najmniej 3 dni po normalizacji temperatury lub ustąpieniu objawów klinicznych. Czas trwania leczenia ostrej niepowikłanej rzeżączki i zapalenia pęcherza moczowego wynosi 1 dzień. Z infekcjami nerek, dróg moczowych i brzucha - do 7 dni. W przypadku zapalenia szpiku kostnego przebieg leczenia może wynosić do 2 miesięcy. W przypadku innych zakażeń przebieg leczenia wynosi 7-14 dni. U pacjentów ze zmniejszoną odpornością leczenie prowadzi się przez cały okres neutropenii.

Sposób użycia:

Tabletki Tsiprolet należy połykać bez żucia, płynem. Lek można przyjmować niezależnie od posiłku. Akceptacja na pusty żołądek przyspiesza wchłanianie substancji czynnej.

Formularz wydania:

Blister zawierający 10 tabletek (250 mg lub 500 mg), powlekany.

Warunki przechowywania:

W suchym i ciemnym miejscu w temperaturze do 25 o C.

Okres ważności - 3 lata.

Leku nie wolno używać po upływie daty ważności podanej na etykiecie!

Lekarz na receptę

Przechowuj lek w miejscu niedostępnym dla dzieci!

Wyprodukowano przez: „Dr. Reddy's Laboratories Ltd”

Indie, Andhra Pradesh, Hyderabad

Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się z biurem firmy „Dr. Reddy's Laboratories Ltd” w Moskwie:

127006 Moskwa, ul. Dolgorukovskaya, 18, s.3.

CROP

Tabletki powlekane białą lub prawie białą, okrągłą, dwustronnie wypukłą, o gładkiej powierzchni po obu stronach; na złamanej białej lub prawie białej masie.

Substancje pomocnicze: skrobia kukurydziana - 50,323 mg, celuloza mikrokrystaliczna - 7,486 mg, kroskarmeloza sodowa - 10 mg, koloidalny dwutlenek krzemu - 5 mg, talk - 5 mg, stearynian magnezu - 3,514 mg.

Skład powłoki: hypromeloza (6 cps) - 4,8 mg, kwas sorbinowy - 0,08 mg, dwutlenek tytanu - 2 mg, talk - 1,6 mg, makrogol 6000 - 1,36 mg, polisorbat 80 - 0,08 mg, dimetikon - 0,08 mg.

10 szt. - pęcherze (1) - pakuje karton.
10 szt. - pęcherze (2) - pakuje karton.

Tabletki powlekane białą lub prawie białą, okrągłą, dwustronnie wypukłą, o gładkiej powierzchni po obu stronach; na przerwie - biała masa o lekko żółtawym odcieniu.

Substancje pomocnicze: skrobia kukurydziana - 27,789 mg, celuloza mikrokrystaliczna - 5 mg, kroskarmeloza sodowa - 20 mg, koloidalny dwutlenek krzemu - 5 mg, talk - 6 mg, stearynian magnezu - 4,5 mg.

Skład powłoki: hypromeloza (6 cps) - 5 mg, kwas sorbinowy - 0,072 mg, dwutlenek tytanu - 1,784 mg, talk - 1,784 mg, makrogol 6000 - 1,216 mg, polisorbat 80 - 0,072 mg, dimetikon - 0,072 mg.

10 szt. - pęcherze (1) - pakuje karton.
10 szt. - pęcherze (2) - pakuje karton.

Lek przeciwbakteryjny o szerokim spektrum działania z grupy fluorochinolonów. Efekt bakteriobójczy. Lek hamuje enzym gyrazę DNA bakterii, w wyniku czego dochodzi do naruszenia replikacji DNA i syntezy bakteryjnych białek komórkowych. Cyprofloksacyna działa zarówno na rozmnażające się mikroorganizmy, jak i na te w fazie spoczynku.

Gram-ujemne bakterie tlenowe są wrażliwe na ciprofloksacynę: Escherichia coli, Salmonella spp., Shigella spp., Citrobacter spp., Klebsiella spp., Enterobacter spp., Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Serratia marcescens, Haf's i moje dolegliwości, jako osoba dorosła, jako aspirant. morganii, Vibrio spp., Yersinia spp.; inne bakterie Gram-ujemne: Haemophilus spp., Pseudomonas aeruginosa, Moraxella catarrhalis, Aeromonas spp., Pasteurella multocida, Plesiomonas shigelloides, Campylobacter jejuni, Neisseria spp.; Niektóre patogeny wewnątrzkomórkowe obejmują: Legionella pneumila, Brucella spp., Chlamydia trachomatis, Listeria monocytogenes, Mycobacterium tuberculosis, Mycobacterium kansasii, Mycobacterium avium-intracellulare.

Gram-dodatnie bakterie tlenowe są również wrażliwe na cyprofloksacynę: Staphylococcus spp. (S.aureus, S.haemolyticus, S.hominis, S.saprophyticus), Streptococcus spp. (St. pyogenes, St.agalactiae). Większość gronkowców opornych na metycylinę jest również oporna na cyprofloksacynę.

Wrażliwość bakterii Streptococcus pneumoniae, Enterococcus faecalis jest umiarkowana.

Corynebacterium spp., Bacteroides fragilis, Pseudomonas cepacia, Pseudomonas maltophilia, Ureaplasma urealyticum, Clostridium difficile, asteroides Nocardia są odporne na preparat. Wpływ leku na Treponema pallidum nie jest dobrze poznany.

Po podaniu doustnym cyprofloksacyna jest szybko wchłaniana z przewodu pokarmowego. Biodostępność leku wynosi 50-85%. C_max lek w surowicy zdrowych ochotników po doustnym podaniu leku (przed posiłkami) w dawce 250, 500, 750 i 1000 mg osiąga się w ciągu 1-1,5 godziny i wynosi odpowiednio 1,2, 2,4, 4,3 i 5,4 µg / ml.

Podawana doustnie cyprofloksacyna jest rozprowadzana w tkankach i płynach ustrojowych. Wysokie stężenia leku obserwuje się w żółci, płucach, nerkach, wątrobie, woreczku żółciowym, macicy, płynie nasiennym, tkance prostaty, migdałkach, śluzówce macicy, jajowodach i jajnikach. Stężenie leku w tych tkankach jest wyższe niż w surowicy. Cyprofloksacyna również dobrze przenika do kości, płynu ocznego, wydzieliny oskrzelowej, śliny, skóry, mięśni, opłucnej, otrzewnej, limfy.

Kumulujące się stężenie cyprofloksacyny w neutrofilach we krwi jest 2-7 razy wyższe niż w surowicy.

V_d w ciele jest 2-3.5 l / kg. W płynie mózgowo-rdzeniowym lek przenika w niewielkiej ilości, gdzie jego stężenie wynosi 6-10% stężenia w surowicy.

Stopień wiązania cyprofloksacyny z białkami osocza wynosi 30%.

U pacjentów z niezmienioną czynnością nerek T_1/2 zazwyczaj 3-5 godzin Główna droga wydalania cyprofloksacyny z organizmu przez nerki. Z wydajnością moczu 50-70%. Od 15 do 30% jest wydalane z kałem.

W przypadku zaburzeń czynności nerek T_1/2 wzrasta.

Pacjentom z ciężką niewydolnością nerek (CC poniżej 20 ml / min / 1,73 m2) należy przepisać połowę dziennej dawki leku.

Choroby zakaźne i zapalne wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na cyprofloksacynę, w tym:

- infekcje dróg oddechowych;

- zakażenia nerek i dróg moczowych;

- zakażenia narządów płciowych;

- infekcje żołądkowo-jelitowe (w tym usta, zęby, szczęki);

- zakażenia woreczka żółciowego i dróg żółciowych;

- zakażenia skóry, błon śluzowych i tkanek miękkich;

- zakażenia układu mięśniowo-szkieletowego;

Zapobieganie i leczenie zakażeń u pacjentów z obniżoną odpornością (z terapią immunosupresyjną).

- okres laktacji (karmienie piersią);

- wiek dzieci i młodzieży do 18 lat;

- nadwrażliwość na cyprofloksacynę lub inne leki z grupy fluorochinolonów.

Zaleca się stosowanie środków ostrożności u pacjentów z ciężką miażdżycą naczyń mózgowych, upośledzonym krążeniem mózgowym, chorobami psychicznymi, zespołem drgawkowym, padaczką, ciężką niewydolnością nerek i (lub) wątroby, a także u pacjentów w podeszłym wieku.

Dawka Tsiprolet zależy od ciężkości choroby, rodzaju zakażenia, stanu ciała, wieku, masy ciała i czynności nerek.

W przypadku niepowikłanych chorób nerek i dróg moczowych przepisuje się 250 mg 2 razy dziennie, aw ciężkich przypadkach 500 mg 2 razy dziennie.

W przypadku chorób dolnych dróg oddechowych o umiarkowanym nasileniu - 250 mg 2 razy / dobę, aw cięższych przypadkach - 500 mg 2 razy / dobę.

W leczeniu rzeżączki zaleca się podanie pojedynczej dawki leku Tsiprolet w dawce 250-500 mg.

W przypadku chorób ginekologicznych, zapalenia jelit i zapalenia jelita grubego z ciężkim przebiegiem i wysoką temperaturą, zapaleniem gruczołu krokowego, zapaleniem szpiku kostnego przepisuje się 500 mg 2 razy / dobę (w leczeniu biegunki pospolitej można ją stosować w dawce 250 mg 2 razy / dobę).

Tabletki należy przyjmować na pusty żołądek, popijając dużą ilością płynów.

Czas trwania leczenia zależy od ciężkości choroby, ale leczenie powinno być zawsze kontynuowane przez co najmniej 2 dni po ustąpieniu objawów choroby. Zwykle czas trwania leczenia wynosi 7-10 dni.

Pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek należy podać połowę dawki leku.

Tabela zalecanych dawek leku dla pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek:

Ze strony układu pokarmowego: nudności, biegunka, wymioty, ból brzucha, wzdęcia, jadłowstręt, żółtaczka cholestatyczna (zwłaszcza u pacjentów z przebytymi chorobami wątroby), zapalenie wątroby, martwica wątroby, zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych i fosfatazy alkalicznej.

Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, bóle głowy, zmęczenie, lęk, drżenie, bezsenność, koszmary nocne, obwodowe porażenie (nieprawidłowe odczuwanie bólu), pocenie się, zwiększone ciśnienie śródczaszkowe, lęk, dezorientacja, depresja, omamy i inne objawy reakcje psychotyczne (sporadycznie przechodzące do stanów, w których pacjent może się zaszkodzić), migrena, omdlenia, zakrzepica tętnicy mózgowej.

Ze zmysłów: upośledzony smak i zapach, zaburzenia widzenia (podwójne widzenie, zmiana postrzegania kolorów), szum w uszach, utrata słuchu.

Od układu sercowo-naczyniowego: tachykardia, zaburzenia rytmu serca, niższe ciśnienie krwi, przypływ krwi do skóry twarzy.

Z układu krwiotwórczego: leukopenia, granulocytopenia, niedokrwistość, małopłytkowość, leukocytoza, trombocytoza, niedokrwistość hemolityczna.

Z parametrów laboratoryjnych: hipoprotrombinemia, hiperkreatyninemia, hiperbilirubinemia, hiperglikemia.

Ze strony układu moczowego: krwiomocz, krystaluria (zwłaszcza z moczem zasadowym i niską diurezą), zapalenie kłębuszków nerkowych, dyzuria, wielomocz, zatrzymanie moczu, albuminuria, krwawienie z cewki moczowej, krwiomocz, zmniejszona czynność nerek uwalniająca azot, śródmiąższowe zapalenie nerek.

Reakcje alergiczne: świąd, pokrzywka, pęcherze, którym towarzyszy krwawienie, i małe guzki, które tworzą strupy, gorączka polekowa, punkcikowate wybroczyny krwotoczne (wybroczyny), obrzęk twarzy lub gardła, duszność, eozynofilia, zwiększona wrażliwość, zapalenie naczyń, guzkowe rumień, rumień wielopostaciowy wysiękowy, Zespół Stevensa-Johnsona (złośliwy rumień wysiękowy), martwica toksyczno-rozpływna naskórka (zespół Lyella).

Ze strony układu mięśniowo-szkieletowego: bóle stawów, zapalenie stawów, zapalenie ścięgien, pęknięcia ścięgien, bóle mięśni.

Inne: ogólne osłabienie, nadkażenie (kandydoza, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego).

Przy jednoczesnym stosowaniu Ciproletu z didanozyną, wchłanianie cyprofloksacyny jest zmniejszone z powodu tworzenia kompleksów cyprofloksacyny z solami glinu i magnezu zawartymi w didanozynie.

Jednoczesne stosowanie Tsiproletu i teofiliny może prowadzić do zwiększenia stężenia teofiliny w osoczu, ze względu na konkurencyjne hamowanie w miejscach wiązania cytochromu P450, co prowadzi do zwiększenia T_1/2 teofilina i zwiększone ryzyko działania toksycznego związanego z teofiliną.

Jednoczesne podawanie leków zobojętniających, jak również preparatów zawierających jony glinu, cynku, żelaza lub magnezu, może powodować zmniejszenie wchłaniania cyprofloksacyny, dlatego przerwa między podaniem tych leków musi wynosić co najmniej 4 godziny.

Przy jednoczesnym stosowaniu Tsiprolet i leków przeciwzakrzepowych czas krwawienia wydłuża się.

Przy jednoczesnym stosowaniu Tsiprolet i cyklosporyny, działanie nefrotoksyczne tego ostatniego jest wzmocnione.

Pacjenci z padaczką, napady drgawek w wywiadzie, choroby naczyniowe i organiczne uszkodzenia mózgu z powodu zagrożenia niepożądanymi reakcjami ze strony CNS Tsiprolet powinni być wyznaczani wyłącznie ze względów zdrowotnych.

Jeśli wystąpi ciężka lub przedłużająca się biegunka podczas lub po leczeniu lekiem Tsiprolet, należy wykluczyć rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, co wymaga natychmiastowego przerwania leczenia i odpowiedniego leczenia.

W przypadku bólu ścięgien lub pojawienia się pierwszych objawów zapalenia ścięgna, leczenie należy przerwać z powodu opisania pojedynczych przypadków zapalenia, a nawet zerwania ścięgna podczas leczenia fluorochinolonami.

Podczas okresu leczenia z Tsiprolet, konieczne jest zapewnienie wystarczającej ilości płynu podczas obserwacji normalnej diurezy.

Podczas leczenia lekiem Tsiprolet należy unikać kontaktu z bezpośrednim światłem słonecznym.

Wpływ na zdolność kierowania transportem motorycznym i mechanizmy kontroli

Pacjenci przyjmujący Tsiprolet powinni zachować ostrożność podczas prowadzenia samochodu i wykonywać inne potencjalnie niebezpieczne czynności, które wymagają zwiększonej uwagi i szybkości reakcji psychomotorycznych (szczególnie podczas jednoczesnego spożywania alkoholu).

Jak przyjmować tsiprolet przed lub po posiłku

Tsiprolet dla dzieci: instrukcje użytkowania

Jeśli obraz kliniczny choroby jest skomplikowany, przyjmowanie leku Tsiprolet jest dozwolone pod ścisłym nadzorem medycznym od 15 roku życia, a dawkę należy obliczyć i dostosować indywidualnie.

Zalecana dawka w celu wyeliminowania powikłań wywołanych przez Pseudomonas aeruginosa dla muskowiscydozy płucnej u dzieci w wieku 5-17 lat - 20 mg na 1 kg masy ciała co 12 godzin (maksymalna dawka dzienna dla dziecka nie powinna przekraczać 1500 mg). Kurs trwa 10-14 dni.

W leczeniu i profilaktyce wąglika w formie płucnej należy przyjmować 15 mg na 1 kg masy ciała co 12 godzin. Maksymalna dawka na przyjęcie dla dziecka nie powinna być większa niż 500 mg, a dawka dobowa nie powinna przekraczać 1000 mg. Kurs trwa 60 dni.

Interakcje z innymi lekami

Musisz wiedzieć, że lek tsiprolet przepisywany z ostrożnością, jeśli używasz innej grupy antybiotyków, ponieważ jest to również nazywane antybiotykami. Ponadto musisz ostrzec lekarza, mówiąc, że piję to lub to znaczy.

Zgodność tsiprolet z innymi lekami jest inna, więc musisz wiedzieć, który z nich jest niemożliwy, na przykład:

• Didanozyna. Po tym cyprofloksacyna jest słabo wchłaniana.
• Teofilina koncentruje lek zbyt mocno we krwi, powodując zatrucie.
• Preparaty leków, z jonami cynku, magnezu, żelaza, aluminium, przeciwnie, zakłócają środki wchłaniania, więc musisz zrobić sobie przerwę między ich przyjmowaniem. Ale ile możesz ich wypić, po nie mniej niż czterech godzinach. Tak więc ich kompatybilność nie będzie miała negatywnego wpływu na organizm.
• Cyklosporyna zwiększy negatywny wpływ na nerki.
• Inne leki przeciwdrobnoustrojowe wzmocnią ich działanie dzięki tsiprolet.
• Leki niesteroidowe zmniejszające stan zapalny zwiększają ryzyko napadów.

Ponadto warto stosować inne leki, zwłaszcza bez znajomości ich zgodności.

W przypadku indywidualnych infekcji istnieje możliwość połączenia takich kombinacji leków:

• Paciorkowce. Meslocillin, Azlocillin i inny lek zwany antybiotykiem.
• Staphylococcal. Wankomycyna.
• Beztlenowy. Metronidazol, klindamycyna.

Ich zgodność z uzasadnieniem tsiproletom.

Dawki leków i ich stosowanie

Tabletki należy przyjmować doustnie na pełny żołądek, popijając niewielką ilością wody. Aktywny składnik przyjmowany na pusty żołądek jest szybciej wchłaniany.

Przebieg leku jest przepisywany przez lekarza w zależności od choroby lub jej nasilenia, wieku pacjenta i powiązanych chorób. Lek może być stosowany jako kurs jednorazowy i do 60 dni. W większości przypadków czas przyjęcia wynosi od 5 do 14 dni.

• w przypadku stosowania z lekami, które wpływają na poziom kwasu soku żołądkowego (preparaty zobojętniające kwas), produkty zawierające wodorotlenek glinu, magnez, sole wapnia, żelazo i cynk mogą zmniejszać wchłanianie cyprofloksacyny przez organizm, dlatego konieczne jest wytrzymanie przerwy między nimi od 1 do 4 godzin,

• podczas przyjmowania teofiliny należy monitorować jej stężenie, ponieważ może ona gwałtownie wzrosnąć w osoczu krwi,
• gdy w niektórych przypadkach przyjmowany z cyklosporyną, stężenie kreatyniny w surowicy wzrasta,
• w przypadku stosowania z warfaryną, wpływ cyprofloksacyny wzrósł w niektórych indywidualnych przypadkach,
• przy wysokich dawkach chinoli i innych przeciwzapalnych niesteroidów odnotowano drgawki,
• podczas leczenia lek można łączyć z azlocyliną, ceftazydymem, mezlocyliną, azlocyliną, azoksazoilpenicyliną, wankomycyną, metronidazolem, klindamycyną.

Tsiprolet w formie tabletów jest niedrogi. Do pakowania leku 250 mg można podać 50-60 rubli, za 500 mg 100-120 rubli.

Tsiprolet ma takie wskazania do stosowania: stany zapalne w organizmie mają charakter zakaźny, co wynika z wrażliwości różnych mikroorganizmów. Ale nadal z czego oni są? Leczą takie infekcje:

• Jama ustna, zęby, żołądek.
• Ucho, gardło, nos.
• Drogi oddechowe.
• Woreczek żółciowy.
• Nerki układu moczowego.
• Kości i mięśnie.
• Skóra, błony śluzowe.
• Obrażenia poporodowe.
• Infekcje narządów płciowych.
• Zapalenie otrzewnej

Ponadto roztwór i postać tabletki leku są stosowane równolegle, gdy zakaźny pacjent ma niską odporność.

Ponadto, jeśli u kobiety zdiagnozowano zapalenie pęcherza moczowego, przepisano jej antybiotykoterapię. Dlatego lekarze zalecają tsiproletowe zapalenie pęcherza moczowego u kobiet. Jednak lekarstwo na zapalenie pęcherza moczowego należy przyjmować tylko pod nadzorem lekarza.

Wiele kobiet zadaje sobie pytanie: „Czy tsiprolet jest lekiem antybiotykowym, czy nie?” Jak wspomniano wcześniej, ten lek należy do grupy antybiotyków.

Lek tsiprolet ma inną metodę aplikacji, w zależności od formy uwalniania.

• Tabletki do podawania doustnego.

Muszą pić na pusty żołądek (to znaczy przed posiłkami), pić odpowiednią ilość wody. Dawkowanie i liczbę dni, które terapia zajmie, określa lekarz indywidualnie. Biorąc pod uwagę dowody, rodzaj patologii, przewlekłą patologię, nasilenie rozwoju choroby, wiek pacjenta i jego wagę.

W leczeniu niektórych patologii zaleca się następujące proporcje:

• W przypadku zakażeń nerek, dróg oddechowych, układu moczowo-płciowego o różnych postaciach: łagodny - Ciprolet 250 mg, ciężki - Ciprolet 500 mg, przyjmowany dwukrotnie.
• Z chorobą rzeżączki - 250 mg lub 500 mg na raz, przed posiłkami.
• Ciężkie zakaźne choroby ginekologiczne, zapalenie gruczołu krokowego. Lek należy przyjmować dwa razy na dobę w proporcji 500 mg.
• Biegunka - dwa razy, 250 mg.

Terapia trwa półtora tygodnia. Gdy objawy znikną całkowicie, musisz pić lek przez kilka kolejnych dni.

Jeśli objawy choroby nerek są zbyt wyraźne, dawkę należy zmniejszyć o połowę, jak mówi podsumowanie.

Jeśli niewydolność nerek jest przewlekłą patologią, dawka będzie zależeć od klirensu kreatyniny.

• Roztwór do infuzji dożylnej.

To narzędzie za pomocą infuzji kroplowej do żyły, w tym celu musi być zmieszane z innymi roztworami. Dawka jest również obliczana z uwzględnieniem wszystkich zeznań pacjenta.

Czas podawania oblicza się w taki sposób, aby 200 mg wlewało się w ciągu pół godziny.

Ostra postać rzeżączki, raz leczona roztworem 100 mg.

Przy jednoczesnym korzystaniu z Tsiprolet:

• didanozyna zmniejsza wchłanianie cyprofloksacyny;
• teofilina może zwiększać stężenie w osoczu i ryzyko rozwoju jej działania toksycznego;
• leki zawierające jony glinu, cynku, żelaza lub magnezu oraz leki zobojętniające kwasy mogą zmniejszać wchłanianie cyprofloksacyny, więc odstęp między przyjmowaniem tych środków powinien wynosić co najmniej 4 godziny;
• cyklosporyna wzmacnia jej działanie nefrotoksyczne;
• inne leki przeciwbakteryjne (aminoglikozydy, beta-laktamy, klindamycyna, metronidazol) powodują synergizm działania;
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (inne niż kwas acetylosalicylowy) zwiększają prawdopodobieństwo napadów;
• metoklopramid przyspiesza wchłanianie cyprofloksacyny;
• Leki urykozuryczne zwiększają stężenie cyprofloksacyny w osoczu;
• pośrednie antykoagulanty zwiększają ich działanie, przedłużają czas krwawienia.

Zalecane kombinacje do leczenia poszczególnych chorób:

• Zakażenia Pseudomonas spp: azlocylina, ceftazydym;
• zakażenia paciorkowcowe: mezlocylina, azlocylina i inne antybiotyki beta-laktamowe;
• zakażenia gronkowcowe: penicyliny izoksazolilowe, wankomycyna;
• infekcje beztlenowe: metronidazol, klindamycyna.

Kwasowość (pH) roztworu do infuzji cyprofloksacyny wynosi 3,5–4,6, dlatego jest farmaceutycznie niezgodna z niestabilnymi roztworami i preparatami do infuzji w środowisku kwaśnym. W celu wprowadzenia / zmieszania z roztworami o pH powyżej 7 nie można.

Wskazania do użycia

Co najważniejsze, to narzędzie powinno być chronione przed dziećmi. Przechowywać w suchym i ciemnym miejscu o temperaturze nie wyższej niż dwadzieścia pięć stopni. Kropli do oczu i roztworu do podawania dożylnego nie można zamrozić.

Tabletki Tsiprolet i rozwiązanie nadają się na trzy lata, a krople - dwa lata, nie mogą być przechowywane dłużej. Po otwarciu butelki na krople do oczu należy ją zużyć w ciągu jednego miesiąca.

Tabletki, powlekane filmem i roztwór do infuzji

Zastosowanie Tsiprolet w postaci tabletek i roztworu jest wskazane w leczeniu chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na cyprofloksacynę, w tym:

• infekcje zębów, jamy ustnej, szczęki, przewodu pokarmowego;
• infekcje ucha, nosa i gardła;
• infekcje dróg oddechowych;
• infekcje pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych;
• infekcje nerek i dróg moczowych;
• infekcje układu mięśniowo-szkieletowego;
• infekcje błon śluzowych, skóry i tkanek miękkich;
• zakażenia poporodowe;
• zakażenia narządów płciowych (zapalenie gruczołu krokowego, rzeżączka, zapalenie przydatków);
• sepsa;
• zapalenie otrzewnej.

Ponadto tabletki i roztwór stosuje się w ramach kompleksowej terapii lekami immunosupresyjnymi w zapobieganiu i leczeniu zakażeń u pacjentów o obniżonej odporności.

Krople do oczu

Stosowanie kropli jest wskazane w leczeniu zakaźnych i zapalnych patologii oka i jego przydatków wywołanych przez bakterie wrażliwe na lek:

• podostre i ostre zapalenie spojówek;
• zapalenie powiek i spojówek, zapalenie powiek;
• owrzodzenia rogówki o etiologii bakteryjnej;
• zapalenie rogówki i spojówki, bakteryjne zapalenie rogówki;
• przewlekłe meibomit i dakryocystitis;
• powikłania infekcyjne po operacji;
• powikłania infekcyjne po urazie oka lub wniknięciu do niego ciała obcego (w tym zapobieganie).

Ponadto krople są stosowane w chirurgii okulistycznej w profilaktyce przedoperacyjnej.

Tabletki powlekane filmem

Tabletki są przyjmowane doustnie, na pusty żołądek (przed posiłkami), wyciśnięte z wystarczającą ilością płynu.

Lekarz przepisuje dawkę i okres leczenia indywidualnie na podstawie wskazań klinicznych, biorąc pod uwagę rodzaj zakażenia, towarzyszącą mu patologię, ciężkość stanu, wiek i masę ciała pacjenta.

Zalecany schemat dawkowania:

• infekcje nerek i dróg moczowych: niepowikłana postać - 250 mg, ciężka postać - 500 mg, częstotliwość stosowania - 2 razy dziennie;
• infekcje dolnych dróg oddechowych: umiarkowana postać ciężkości - 250 mg, ciężka - 500 mg, częstotliwość stosowania - 2 razy dziennie;
• rzeżączka: 250–500 mg raz;
• ciężkie postacie zapalenia jelit, zapalenia jelita grubego i zakażeń ginekologicznych (występujące z wysoką gorączką), zapalenia szpiku, zapalenia gruczołu krokowego: 500 mg 2 razy dziennie;
• normalna biegunka: 250 mg 2 razy dziennie.

Czas trwania leczenia wynosi 7–10 dni, po całkowitym zaniku objawów choroby, pigułka musi być zażywana jeszcze kilka dni.

W przypadku ciężkiego upośledzenia czynności nerek dawkę leku zmniejsza się 2 razy.

W przewlekłej niewydolności nerek dawka zależy od klirensu kreatyniny (CK):

• QC powyżej 50 ml / min: normalna dawka;
• CC 30–50 ml / min: 250–500 mg 1 raz na 12 godzin;
• CC 5–29 ml / min: 250–500 mg 1 raz na 18 godzin;
• dializa: 250–500 mg 1 raz na 24 godziny po hemodializie lub dializie otrzewnowej.

Rozwiązanie infuzyjne

Roztwór jest przeznaczony do kroplówki dożylnej (IV).

Roztwór do infuzji można mieszać z 0,9% roztworem chlorku sodu, 10% roztworem fruktozy, 5% i 10% roztworem dekstrozy, roztworem Ringera, roztworem składającym się z 5% roztworu dekstrozy i 0,225% lub 0,45% roztworu chlorku sodu.

Przy przepisywaniu dawki należy wziąć pod uwagę wskazania kliniczne, rodzaj zakażenia, stan, wiek i masę ciała pacjenta, towarzyszącą patologię.

Czas trwania infuzji powinien wynosić 0,5 godziny w przypadku wprowadzenia 200 mg leku.

Zalecane dawkowanie: infekcje o umiarkowanym nasileniu - 200 mg 2 razy pukanie, ciężkie - 400 mg 2 razy dziennie. Czas trwania terapii wynosi 7–14 dni lub dłużej.

W ostrej rzeżączce pacjentowi przepisuje się 100 mg raz.

Zapobieganie zakażeniom pooperacyjnym przeprowadza się przez wprowadzenie 200–400 mg leku 0,5–1 godziny przed zabiegiem.

Krople do oczu

Krople są przeznaczone do stosowania miejscowego przez wkroplenie do worka spojówkowego oka dotkniętego infekcją.

• infekcja łagodna do umiarkowanie ciężkiej: 1-2 krople co 4 godziny;
• ciężkie zakażenie: 2 krople na godzinę, przy jednoczesnej poprawie stanu, dawka i częstotliwość wkraplania powinny być zmniejszone;
• bakteryjny wrzód rogówki: 1 kropla według schematu - w pierwszym dniu terapii przez 6 godzin w odstępie 15 minut, a następnie tylko w okresie czuwania - co 0,5 godziny; drugiego dnia leczenia - co godzinę w okresie czuwania; od 3 do 14 dni - w okresie czuwania co 4 godziny. W przypadku braku nabłonka po 14 dniach terapii, można kontynuować stosowanie leku.

Lek farmaceutyczny o nazwie tsiprolet, jest środkiem przeciwbakteryjnym, oprócz antybiotyku ciprolet.

Postać leku i jego skład

Lek Tsiprolet ma formę trzech wersji: jest to:

1. Pigułki Są okrągłe, dwuwypukłe, powleczone na biało, podobnie jak sam rdzeń. Są zapieczętowane w blistrze po dziesięć sztuk. W jednym opakowaniu może być jeden lub dwa pęcherze.
2. Roztwór do zakraplaczy (naparów). Jest bezbarwny i przezroczysty. Wlewa się go do plastiku przez sto mililitrów. W jednym opakowaniu, jednej butelce, jest gotowy do użycia.
3. Krople do oczu lub maść. Krople są również bezbarwne. Na butelce znajduje się gardło z zakraplaczem, pojemność wynosi pięć mililitrów. Jedno opakowanie zawiera jedną butelkę.

Tsiprolet ma swoich odpowiedników.

Rozważmy teraz narzędzie tsiprolet w jego składzie:

• Tabletki do podawania doustnego.

Główną substancją jest chlorowodorek cyprofloksacyny. Komponenty pomocnicze to różne elementy. Powłoka składa się z kwasu sorbinowego, hypromelozy, polisorbatu 80, talku, makrogolu 6000, dimetikonu, dwutlenku tytanu.

Aktywnym składnikiem jest cyprofloksacyna, ale są też dodatkowe składniki, w tym woda do iniekcji i wiele innych.

Głównym składnikiem chlorowodorku cyprofloksacyny są także dodatkowe składniki.

Ten lek jest wydalany z organizmu w postaci niezmienionej, przez nerki, czyli z moczem. Niepełne usunięcie z krwi wynosi około czterech godzin.

Wskazania

Aby zrozumieć, jak przyjmować lek tsiprolet, jest instrukcja jego stosowania, którą należy przeczytać przed podjęciem.

Następnie pacjent dowiaduje się, że na co przepisuje się ziprolet. Ponadto tsiprolet znajduje się na liście radarów (rejestr leków produkowanych w Rosji).

Nie możesz sam przepisywać narzędzia, jeśli twój przyjaciel już go wypił i to mu pomogło.

Jesteś chory? Temperatura? Kaszel? Nie wiesz, co zabrać? Jak szybko odzyskać? Dzisiaj lekarze z ufnością przepisują jeden z najnowszych i najsilniejszych antybiotyków - Tsiprolet. Szybko i skutecznie pomaga odzyskać każdego chorego.

Jeden z nowoczesnych leków przeciwbakteryjnych - Tsiprolet, jest substancją przeciwbakteryjną, w której składnikiem czynnym jest cyprofloksacyna. Cyprofloksacyna należy do grupy fluorochinolonów, a jej głównym skutkiem jest działanie bakteriobójcze, które ma wyraźny wpływ na mikroorganizmy w stanie spoczynku, a także aktywnie proliferujące bakterie.

Co to jest lek

Antybiotyk jest aktywny wobec bakterii Gram-dodatnich i bakterii Gram-ujemnych: E.coli, Shigella, Klebsiella, Staphyloccocus, Streptoccocus agalacticae i innych. Główny składnik aktywny cyprofloksacyna nie narusza jakości normalnej mikroflory jelitowej i pochwowej. Niewrażliwość na lek jest wytwarzana powoli. Po zażyciu leku jest dobrze i szybko wchłaniany.

Zapalenie zatok jest poważną chorobą, której towarzyszy aktywny proces zapalny błony śluzowej zatok szczękowych. Przebieg choroby towarzyszy opóźnienie odpływu śluzu, w wyniku którego infekcja rozprzestrzenia się. To właśnie przyczynia się do aktywacji stanu zapalnego.

Ciprolet można określić jako jeden z najskuteczniejszych leków do leczenia wielu chorób, a zapalenie zatok nie jest uważane za wyjątek. W tym artykule rozważymy, kiedy powołanie leku jest uzasadnione w przypadku zatok, jak przyjmować Tsiprolet i jakie zalecenia zastosować.

O leczeniu zapalenia zatok

Zgodnie z instrukcjami Tsiprolet nie może być stosowany w okresie ciąży, w okresie laktacji, w leczeniu dzieci i młodzieży poniżej 18 lat, a także w przypadku zwiększonej indywidualnej wrażliwości na fluorochinolony.

Dożylne podanie leku w przypadku rzekomobłoniastego zapalenia jelit i niedoboru dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej jest niedozwolone.

Z wielką ostrożnością Tsiprolet powinien być przepisywany na różne zaburzenia krążenia mózgowego, padaczki, choroby psychiczne, ciężką niewydolność wątroby lub nerek. U osób starszych używanie Tsiproletu jest niepożądane.

Przeciwwskazania

• z brakiem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej,
• podczas ciąży i karmienia piersią,
• rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego,
• mniej niż 18 lat
• z wrażliwością na składniki leku i preparaty grupy fluorochinolowej.

Należy zachować ostrożność stosując antybiotyk z:

• znacząca miażdżyca naczyń mózgowych głowy,
• zaburzenia krążenia w mózgu,
• zaburzenia psychiczne
• drgawki, w tym padaczka
• niewydolność nerek, wątroba,
• po 60 roku życia.

Tsiprolet ma swoje przeciwwskazania:

• Nie możesz pić tsiprolet w czasie ciąży.
• Nietolerancja dla pacjentów, jeden ze składników leku.

Pod ścisłym nadzorem lekarza należy pić tsiprolet podczas miażdżycy, niewłaściwego krążenia i napadów.

Na przykład tabletek i roztworu nie należy przyjmować z rzekomobłoniastym zapaleniem jelita grubego i do osiemnastego roku życia, lek ten przepisywany jest wyłącznie dorosłym. Zalecamy tę formę leku ostrożnie osobom z różnymi niepełnosprawnościami, a także osobom w podeszłym wieku.

Nie zaleca się stosowania kropli, jeśli pacjent ma wirusowe zapalenie rogówki, a także dzieci poniżej pierwszego roku życia.

Krople do oczu

• okres ciąży i karmienia piersią;
• indywidualna nietolerancja na preparaty fluorochinolonowe;
• nadwrażliwość na lek.

Tsiprolet należy ostrożnie stosować w miażdżycy mózgowej, zaburzeniach krążenia mózgowego i zespole drgawkowym.

Ponadto, oddzielne przeciwwskazania dla każdej z postaci dawkowania.

• rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego;
• wiek do 18 lat.

Należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami psychicznymi, padaczką, ciężką niewydolnością nerek i (lub) wątroby, w podeszłym wieku.

Krople do oczu

• wirusowe zapalenie rogówki;
• wiek do 1 roku.

Wskazania do stosowania tego leku to:

• Zakażenia nosa, gardła, ucha;
• Infekcje dróg oddechowych. Jego zastosowanie jest wskazane w leczeniu zapalenia płuc wywołanego przez Enterobacter, Klebsiella, Legionella, hemofilowe pręciki i gronkowce;
• Infekcje dróg moczowych;
• Infekcje oczu;
• Zakażenia tkanek miękkich, skóry i błon śluzowych;
• Zakażenia układu pokarmowego i dróg żółciowych;
• Zakażenia układu mięśniowo-szkieletowego;
• Zakażenia narządów miednicy, w tym zapalenie przydatków, zapalenie miednicy mniejszej, zapalenie gruczołu krokowego;
• Zapalenie otrzewnej;
• Sepsa

Zgodnie z instrukcjami Tsiprolet może być stosowany do leczenia i zapobiegania chorobom zakaźnym u osób z niedoborem odporności, na przykład na tle terapii immunosupresyjnej.

Zapobieganie zatruciom

Znacznie łatwiej jest uniknąć zatrucia pokarmowego niż długo goić się z jego skutków. Żywność musi być poddawana wysokiej jakości obróbce cieplnej zgodnie z zasadami higieny.

W pomieszczeniu, w którym produkty są przygotowane, konieczne jest regularne czyszczenie za pomocą środków dezynfekujących. Nie należy jeść zepsutych lub niskiej jakości produktów o nieznanym okresie przydatności do spożycia.

Łatwo psujące się produkty spożywcze powinny być spożywane jako pierwsze, a nie przechowywane po upływie terminu ważności. Podczas biwakowania musisz monitorować higienę i starać się trzymać owady z dala od jedzenia.

Woda najlepiej jest przejść przez filtr lub zagotować. Nie zaleca się kupowania na rynku konserwy domowej, ryb, marynat, marynat i mięsa, które nie przeszły kontroli weterynaryjnej.

Przed zakupem produktów wskazane jest (jeśli to możliwe) zbadanie ich koloru i zapachu.