Temperatura u dorosłych bez objawów zimna: przyczyny

Wysoka temperatura ciała jest nieprzyjemnym i niezrozumiałym zjawiskiem, ponieważ przy braku objawów dość trudno jest określić jego przyczynę.

Optymalna temperatura ciała wynosi 36,6 stopni, jednak liczba ta może się różnić w jednym lub innym kierunku, nawet u całkowicie zdrowej osoby. Dzieje się tak pod wpływem stresu, zmieniających się warunków klimatycznych i innych okoliczności.

Wysoka gorączka bez objawów zimna: przyczyny

Oprócz przyczyn zewnętrznych istnieją czynniki wewnętrzne, które wywołują wzrost temperatury bez oznak przeziębienia. W niektórych przypadkach pojawiają się inne objawy choroby, co ułatwia diagnozę, ale może się nie zdarzyć. Aby potwierdzić diagnozę, konieczne jest przeprowadzenie badania laboratoryjnego, które polega na przejściu testów moczu, żółci, krwi, śluzu i plwociny.

Główne przyczyny bezobjawowej gorączki są następujące:

1. Choroby wywołane przez mikroorganizmy chorobotwórcze: wirusy, grzyby, bakterie, pasożyty. Pożądane jest rozpoczęcie leczenia bez czekania na manifestację głównych objawów patologii i skupienie się na naturze gorączki:

• Gorączka gorączkowa. Wzrost temperatury ciała (do 38-39,9 stopni) występuje w wyniku zatrucia organizmu produktami aktywności życiowej czynników zakaźnych. Jednocześnie możliwy jest rozwój ARVI, grypy, dusznicy bolesnej.
• W przypadku ropnego zapalenia i gruźlicy obserwuje się gwałtowny wzrost wskaźników temperatury.
• Stopniowy spadek temperatury w ciągu tygodnia wskazuje na rozwój malarii, Sodoku, choroby neuronów ruchowych, jak również zaburzenie układu wydalniczego.
• Temperatura, stabilnie utrzymująca się na tym samym poziomie, może być oznaką tyfusu i niektórych innych chorób.

2. Guzy. Stosowanie leków przeciwgorączkowych w tym przypadku nie ma żadnego wpływu, ponieważ gorączka jest związana ze zmianami patologicznymi w tkankach chorego organu.

3. Urazy. Mogą to być rany zapalne, złamania, siniaki.

5. Niektóre patologie układu hormonalnego.

6. Zaburzenia krwi i hemoliza.

8. Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek. Temperatura wzrasta do 37,5–37,9 stopni i może to być jedyny objaw choroby. Ponieważ gorączka niskiej jakości wskazuje na walkę organizmu z procesami zapalnymi, nie warto zestrzelić. Jeśli gorączka nie minie dłużej niż dwa tygodnie, należy skontaktować się z kliniką i poddać badaniu.

9. Alergie, w tym leki. Wzrost temperatury jest nieznaczny, występuje stopniowo.

10. Stany zapalne i choroby ogólnoustrojowe, w tym toczeń autoimmunologiczny, twardzina skóry, guzkowe zapalenie okołostawowe, reumatoidalne zapalenie stawów, alergiczne zapalenie naczyń, zapalenie wielostawowe, choroba Crohna, polimialgia reumatyczna.

11. Zakażenie meningokokowe. Temperatura wzrasta do 40 stopni i można ją obniżyć tylko na bardzo krótki czas. Charakterystyczne znaki nie pojawiają się natychmiast. W tej sytuacji bardzo ważne jest jak najszybsze skonsultowanie się z lekarzem.

12. Infekcyjne zapalenie wsierdzia. Rozwija się na tle przenoszonej dławicy piersiowej lub grypy. Temperatura wzrasta do 37,5-40 stopni. Pacjent potrzebuje hospitalizacji.

13. Dysfunkcje podwzgórza (centrum międzymózgowia kontrolującego temperaturę ciała). Warunki występowania, a także metody leczenia tej patologii są nadal nieznane. Aby złagodzić stan pacjenta, lekarz przepisuje środek uspokajający.

14. Zaburzenia psychiczne. Na przykład schizofrenia z gorączką, której towarzyszy gorączka.

15. Malaria. Podwyższonym temperaturom towarzyszą bóle głowy, chłód kończyn, silne drżenie, ogólne pobudzenie i urojenia. Jednocześnie wysoka temperatura jest okresowo wymieniana na normalną, z cyklem kilku dni. Każdy, kto odwiedził kraje afrykańskie lub miał kontakt z zarażoną osobą, może zachorować na malarię. Ponadto czynnik wywołujący chorobę może przedostać się do organizmu przez igłę uzależnionego.

16. Zapalenie wsierdzia. Choroba ta rozwija się na tle uszkodzenia wewnętrznej wyściółki serca przez bakterie chorobotwórcze. Charakterystycznymi oznakami patologii są ból serca, pocenie się śmierdzącym zapachem, objawy zatrucia. Gorączka stała lub gorączkowa.

17. Choroby krwi: chłoniaki, białaczki. Oprócz podwyższonej temperatury ciała obserwuje się objawy takie jak wysypka skórna, utrata masy ciała i zatrucie.

Nie niebezpieczny wzrost temperatury

Istnieją inne przypadki bezobjawowej gorączki, w których ten stan nie jest niebezpieczny. Mogą to być następujące okoliczności:

• Jeśli temperatura wzrasta regularnie, może to być objaw IRR (dystonia wegetatywno-naczyniowa);
• zbyt długi pobyt na słońcu;
• dorastający chłopcy w okresie dojrzewania.

Temperatura 37 stopni bez zimna

Gorączka bez objawów zimna może wystąpić u kobiet z wczesną menopauzą, ciążą, karmieniem piersią. Zmiany poziomu hormonów wpływają również na temperaturę ciała. Na przykład u kobiet w okresie normalnego cyklu miesiączkowego obserwuje się niewielki wzrost temperatury do 37-37,2 stopni.

Temperatura 37 stopni nie może być nazywana podgorączką, jednak ten stan często, obok bólów głowy, powoduje wiele niedogodności. Jeśli taka gorączka szybko mija sama, nie jest niebezpieczna.

Jest kilka powodów tego zjawiska:

• Chroniczne zmęczenie.
• Zmniejszona hemoglobina krwi lub niedokrwistość.
• Stres, któremu towarzyszy uwalnianie adrenaliny do krwi.
• Zubożenie rezerw ludzkich energii.
• Osłabienie odporności.
• Po stresie lub depresji.
• Obecność powolnej infekcji.
• Ogólne zmęczenie i zmęczenie.
• Choroby przenoszone drogą płciową (AIDS, syfilis itp.).

Zwykle wzrost temperatury u osoby dorosłej do 37 stopni wskazuje na obecność przyczyny, która wywołała taki stan, i niezdolność ciała do samodzielnego radzenia sobie z problemem.

Bezobjawowa gorączka do 38 stopni: przyczyny

Podnoszenie temperatury do 38 stopni bez oznak zimna jest dość powszechne. Jest na to wiele wyjaśnień. Na przykład taka gorączka może być objawem początkowego zapalenia migdałków grudkowatych lub łzowych (z dławicą nieżytową, występuje tylko niewielki wzrost temperatury). Jeśli ta temperatura trwa dłużej niż trzy dni, możemy założyć rozwój następujących patologii:

• Zapalenie nerek (charakteryzujące się nieznośnym kłującym bólem w okolicy lędźwiowej);
• zapalenie płuc;
• atak serca;
• dystonia wegetatywna, której towarzyszą skoki ciśnienia krwi (ciśnienie krwi);
• reumatyzm.

Zachowanie stanu gorączki przez kilka tygodni, a czasem miesięcy, może być oznaką następujących chorób:

• Białaczka;
• rozwój guzów w organizmie;
• rozproszone zmiany w płucach i wątrobie;
• poważne zaburzenia endokrynologiczne.

Wszystkie te przypadki łączy fakt, że układ odpornościowy organizmu walczy, a to ze względu na wzrost temperatury.

Wysoka temperatura 39 stopni bez objawów zimna: przyczyny

Jeśli wskaźniki temperatury wzrosną do 39 stopni, nie jest to pierwszy raz, może to wskazywać na rozwój przewlekłego zapalenia lub patologiczne obniżenie odporności. Procesowi temu mogą towarzyszyć drgawki gorączkowe, trudności w oddychaniu, dreszcze, utrata przytomności i dalszy wzrost wskaźników temperatury. Wzrost temperatury do 39-39,5 stopni może być oznaką następujących patologii:

• Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek;
• ARVI;
• alergia;
• wirusowe zapalenie wsierdzia;
• zakażenie meningokokowe.

Wysoka gorączka bez objawów przeziębienia: hipertermia lub gorączka?

Termoregulacja ciała (regulacja temperatury ciała) zachodzi na poziomie odruchów, a za ten proces odpowiada podwzgórze, które należy do śródmózgowia. Podwzgórze kontroluje również pracę całego układu hormonalnego i autonomicznego układu nerwowego, ponieważ zawiera ośrodki, które regulują uczucie pragnienia i głodu, temperaturę ciała, cykliczną naturę snu i czuwania, a także inne procesy psychosomatyczne i fizjologiczne zachodzące w organizmie.

Pyrogenes (specjalne białka) biorą udział we wzroście temperatury ciała. Są one podzielone na następujące elementy:

• Podstawowy, czyli zewnętrzny, przedstawiony w postaci toksyn drobnoustrojów i bakterii;
• wtórne, czyli wewnętrzne, wytwarzane przez samo ciało.

Gdy pojawia się ognisko zapalne, pierwotne pirogeny zaczynają wpływać na komórki ciała, zmuszając je do rozpoczęcia tworzenia wtórnych pirogenów, które z kolei wysyłają impulsy do podwzgórza. A on już koryguje homeostazę temperatury ciała, aby zmobilizować jego właściwości ochronne.

Gorączka i dreszcze będą się utrzymywać, dopóki nie zostanie skorygowana zakłócona równowaga między zwiększonym wytwarzaniem ciepła a zmniejszonym przenoszeniem ciepła.

W przypadku hipertermii panuje również temperatura bez oznak przeziębienia. Ale w tym przypadku podwzgórze nie otrzymuje sygnału chroniącego organizm przed infekcją, więc nie bierze udziału we wzroście wskaźników temperatury.

Hipertermia występuje na tle zmian w procesie wymiany ciepła, na przykład w wyniku ogólnego przegrzania ciała (udar cieplny) lub naruszenia procesu wymiany ciepła.

Co robić w wysokiej temperaturze bez objawów zimna?

Podczas gorączki i bólu głowy surowo zabrania się wykonywania fizjoterapii, terapii błotem, rozgrzewki, masażu, a także zabiegów wodnych.

Przed rozpoczęciem leczenia gorączki, któremu towarzyszy ból głowy, musisz ustalić prawdziwą przyczynę problemu. Może to zrobić tylko wykwalifikowany specjalista na podstawie danych laboratoryjnych.

Jeśli okaże się, że choroba jest zakaźna i zapalna, przepisywany jest kurs antybiotyków. I na przykład w przypadku zakażeń grzybiczych lekarz przepisuje leki triazolowe, antybiotyki polienowe i wiele innych leków. Mówiąc najprościej, rodzaj leku zależy od etiologii choroby.

W leczeniu tyreotoksykozy lub, na przykład, kiły, stosuje się niektóre leki, inne są zapalenie stawów. Dlatego raczej trudno jest określić, jakiego leku potrzebujesz sam, ponieważ podwyższona temperatura jest objawem wielu różnych patologii.

Nie angażuj się w leki przeciwgorączkowe, takie jak aspiryna lub paracetamol, ponieważ może to nie tylko uniemożliwić identyfikację przyczyny choroby, ale także pogorszyć jej przebieg. W bardzo wysokich temperaturach należy wezwać zespół pogotowia, aby udzielił pierwszej pomocy i rozwiązał problem hospitalizacji pacjenta.

Dlaczego temperatura 37-37.5 utrzymuje się bez objawów, przyczyn i co robić

Temperatura ludzkiego ciała jest ważnym wskaźnikiem w diagnozie. Każdy pacjent ma swoje własne normy, mimo że wskaźnik termometru 36,6 stopnia jest uważany za standardowy i naturalny.

Wiele osób nie zwraca uwagi na temperaturę i nawet nie mierzy jej, jeśli nie ma dodatkowych objawów choroby.

Jeśli nadal dbasz o swoje zdrowie i okresowo monitorujesz termometr, powinieneś wiedzieć i wziąć pod uwagę następujące fakty:

• temperatura mierzona jest pod pachą, w ustach i odbytnicy (normy wartości różnią się);
• jeśli w ciągu dnia wartości termometru zmieniają się o pół stopnia, nie jest to patologia;
• minimalna temperatura ciała (poniżej 36 stopni) notowana jest w okresie głębokiego snu;
• wieczorem wartości termometru są wyższe niż rano;
• osoby starsze mają niższą temperaturę, a dzieci do trzeciego roku życia są wyższe niż osoby w średnim wieku.
• Jeśli przez długi czas u dorosłej osoby występuje temperatura 37–37,5 bez objawów, nie powinno być wątpliwości co do ich zdrowia.

Należy zauważyć, że identyfikacja pierwotnej przyczyny jest skomplikowana przez fakt, że nie ma żadnych dodatkowych objawów, a niezależna diagnoza jest tutaj nie do przyjęcia.

Przyczyny naturalne i zewnętrzne

Niektóre białka, zwane pirogenami, powodują wzrost temperatury ciała. Wchodzą do ludzkiego ciała ze środowiska zewnętrznego (pierwotnego) lub są wytwarzane spontanicznie (wtórne).

Białka te wiążą się z podwzgórzem, aktywują układ odpornościowy i wpływają na ogólne samopoczucie osoby.

Po pierwsze, przyczyny, dla których dorosły pacjent ma temperaturę 37 bez objawów, są podzielone na naturalne i zewnętrzne.

• Stany, które nie mają nic wspólnego ze stanami patologicznymi, ale jednocześnie regulują reżim temperaturowy, można przypisać stanom naturalnym. Wzrost wartości termometru występuje podczas stresu, braku równowagi hormonalnej u kobiet, ze względu na stosowanie pewnych leków, ze względu na ustalony styl życia i tak dalej.
• Patologiczne przyczyny hipertermii mogą być różne. Niektóre choroby są pozyskiwane od osób z zewnątrz poprzez infekcję. Inne są prowokowane przez ciało. Również wady wrodzone nie są rzadkością, dzięki czemu wzrasta temperatura ciała.

W każdym razie, z powodów patologicznych, pacjent potrzebuje pomocy lekarza. Każda osoba musi mieć pojęcie o przyczynach, które mogą wywołać hipertermię.

Choroby są najczęstszą przyczyną hipertermii.

Najczęstszą przyczyną, dla której do wieczora temperatura wzrasta o 37 bez objawów, jest każda choroba.

Może być wrodzona lub nabyta, występować w postaci ostrej lub przewlekłej, mieć tymczasowy negatywny wpływ na osobę lub na stałe.

• Infekcje wirusowe układu oddechowego są najczęstszą przyczyną gorączki. Wirusy infekują górne lub dolne drogi oddechowe danej osoby. Jednocześnie aktywowane są mechanizmy obronne ciała i następuje gwałtowny skok temperatury do 37,3-37,6 bez objawów. Następnie, po 3-5 dniach, pojawiają się dodatkowe objawy, a lekarz będzie w stanie dokładnie określić przyczynę choroby.
• Znane są również czynniki sprawcze chorób jelit, które są wirusami. Mikroorganizmy zakażają tkanki miękkie i błony śluzowe jamy brzusznej, okres utajony może trwać do tygodnia.
• Procesy zapalne mogą wystąpić bez dodatkowych objawów. Ale najczęściej zdarza się to tylko w pierwszych dniach choroby. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że za kilka dni pacjent będzie miał inne objawy choroby oprócz temperatury.
• Przyczyny bakteryjne są mniej powszechne. Statystyki pokazują, że są na drugim miejscu pod względem popularności po patologiach wirusowych. Często infekcja bakteryjna staje się powikłaniem nieprawidłowo leczonej choroby wirusowej. Bakterie wpływają na układ oddechowy, tkanki, kości, układ moczowy i trawienny.
• Procesy nowotworowe są częstą przyczyną tego, że temperatura 37–37,5 utrzymuje się przez długi czas bez objawów. Często pacjenci tego konkretnego objawu prowadzą do lekarza, gdzie dowiaduje się o swojej rozczarowującej diagnozie.

Patologia układu oddechowego

Jeśli dana osoba ma niską temperaturę i nic innego, oznacza to utajony przebieg infekcji wirusowej lub bakteryjnej.

Często tak się dzieje w znanym ARVI. Gdy temperatura wróci do normy w ciągu 3-5 dni. Po pewnym czasie pacjent może doświadczyć dodatkowych objawów w postaci kaszlu, kataru lub bólów ciała.

Wiadomo, że gruźlica postępuje prawie bez objawów. Temperatura 37,3-37,5 trwa 2 tygodnie lub dłużej, a tę chorobę wykrywa się tylko podczas badania pacjenta ze skargą o przedłużonej temperaturze.

Choroby układu moczowego i narządów płciowych

Utrzymywanie niskiej temperatury przez miesiąc lub dłużej może wynikać z przewlekłego przebiegu chorób takich jak odmiedniczkowe zapalenie nerek lub zapalenie pęcherza moczowego.

Zazwyczaj pojawiają się z dodatkowymi znakami, ale w zależności od wrażliwości pacjenta mogą nie zostać zauważone. Zapalenie pochwy u kobiet i zapalenie gruczołu krokowego u mężczyzn występują z niewielkim wzrostem poziomu termometru.

Zaburzenia trawienia

Długoterminowa niska temperatura ciała bez dodatkowych objawów może dotyczyć zapalenia żołądka, wrzodów, zapalenia wątroby, choroby kamicy żółciowej i innych patologii.

Infekcje jelitowe, zapalenie jelita grubego, a nawet wzdęcia mogą wywołać niewielki wzrost wydajności termometru.

Inne choroby

Temperatura 37,3-37,5 bez objawów u osoby dorosłej może być utrzymywana przez długi czas podczas takich przewlekłych chorób, jak:

Zapaleniu mięśnia sercowego towarzyszy również ten objaw, później dołączają do niego dodatkowe objawy.

Nieznaczny wzrost wartości na termometrze wynika z obrażeń (siniaków, skaleczeń). Nawet zwykły cierń, który jest długi w ludzkim ciele, może wywołać ten objaw.

W przypadku chorób krwi (np. Białaczka) temperatura wzrasta przez pewien czas, po czym wraca do normy. Ten objaw może być spowodowany przez: artrozę, toczeń rumieniowaty, posocznicę, alergie, twardzinę i inne choroby.

Wpływ tła hormonalnego

Odchyleniom i błędom w układzie podwzgórzowo-przysadkowym zawsze towarzyszą nieuzasadnione wahania temperatury.

W ostatnich latach pacjenci coraz częściej zwracają się do specjalistów z dolegliwościami podgorączkowymi. Nie mają jednak żadnych dodatkowych objawów choroby. Powodem może być naruszenie systemu hormonalnego organizmu.

Zaledwie kilkadziesiąt lat temu kobiecy organizm był w dużej mierze temu przypisywany. U pacjentów zaburzeniom towarzyszyły nieregularne miesiączki. Ale w ostatnich dziesięcioleciach dysfunkcje hormonalne są powszechne u mężczyzn.

Poziom termometru może pokazać znak 37–37,5 stopni w ciągu kilku lat. Nie ma żadnych dodatkowych objawów u pacjenta. Poprzedza go uraz głowy, obrzęk, obrzęk mózgu, zapalenie mózgu i inne stany, które mogły wystąpić dawno temu.

Zespół podwzgórza występuje u niektórych osób z dolegliwościami hipertermicznymi - trwałą dysfunkcją aparatu, który reguluje temperaturę ciała.

Praca tarczycy i nadnerczy wpływa również na działanie termometru. Nawet funkcje wątroby i nerek mogą wpływać na ten proces, ponieważ to właśnie te organy są przewodnikami hormonów w ludzkim ciele.

Psychosomatyka

Temperaturę 37–37,2 bez objawów u dorosłych obu płci można zaobserwować z powodów psycho-emocjonalnych. Stałe napięcie nerwowe, stres, zmęczenie, brak snu - to właśnie przyczynia się do pojawienia się tej cechy.

Niewielki wzrost poziomu termometru (do 37,3) obserwuje się u ludzi podczas gniewu, gniewu. Jeśli ostatnio doznałeś poważnego szoku, nie ma nic dziwnego w hipertermii.

Temperatura może również wzrosnąć z radosnych przeżyć emocjonalnych. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę indywidualne cechy organizmu. Niektórzy ludzie doznają wstrząsów bez zmian temperatury, podczas gdy inni doświadczają przekrwienia przy najmniejszym doświadczeniu.

Gorączka u kobiet

Przedstawiciele słabszych wahań temperatury seksualnej występują szczególnie często. W pewnym sensie przyczyny tego mogą być nazywane hormonalnymi. Ale kobiety powinny być przydzielone w oddzielnym bloku.

• Temperatura 37–37,2 we wczesnej ciąży jest normalna i częsta. Zwiększa się z powodu uwalniania dużych ilości progesteronu - hormonu ciąży. Ten stan może utrzymywać się przez długi czas: przez cały pierwszy trymestr. Ważne jest, aby zwracać uwagę na dobre samopoczucie, ponieważ w tym okresie wszystkie choroby będą niebezpieczne. Jeśli nie ma żadnych dodatkowych objawów, a temperatura kobiety w pozycji wynosi 37–37,3 stopni, nie ma się czym martwić.
• W drugiej części cyklu może również wystąpić wzrost temperatury. Wynika to z faktu, że komórka jajowa opuściła jajnik i na jej miejscu uformowało się żółte ciało. Przydziela cały ten sam progesteron, który jest niezbędny do poczęcia. W tym okresie kobiety mogą zauważyć, że poziom termometru pokazuje nieco zawyżone wartości: 36,9–37,1. Po wystąpieniu miesiączki powrócą do normy.
• Wzrost wartości temperatury u pacjentów często występuje po zabiegach chirurgicznych i diagnostycznych. Laparoskopii, histeroskopii, metrosalpingografii, diagnostycznemu łyżeczkowaniu, aborcji, porodowi i innym zabiegom towarzyszy gorączka. W takim przypadku należy postępować zgodnie z zaleceniami medycznymi, które zostały podane pacjentowi po zabiegu. W krótkim czasie wartości termometru powrócą do normy.
• U kobiet karmiących piersią zawsze występuje niewielka gorączka. Jeśli mierzysz go pod pachą, możesz uzyskać wartość 37,2–37,7 stopni. Chodzi o blisko położone gruczoły piersiowe. Uważa się, że wskaźniki te nie mają charakteru informacyjnego, ponieważ pokazują temperaturę mleka matki. Kobiety w okresie laktacji powinny mierzyć je w łokciu.
• U niektórych kobiet w okresie menopauzy hiperemię określa się za pomocą wskaźników 37–37,4 stopni, co nie jest odchyleniem od normy.

Będziesz także zainteresowany:

Diagnoza i leczenie

Zanim zaczniesz szukać jednej lub więcej przyczyn hipertermii w sobie, musisz upewnić się, że pomiar został przeprowadzony poprawnie. Przy określaniu temperatury ciała należy przestrzegać następujących zasad:

• użyj dobrego termometru (dobrze, jeśli jest to termometr rtęciowy);
• Pomiar w tym samym czasie (nie wcześniej niż pół godziny po posiłkach i wysiłku fizycznym);
• jeśli jest mierzona pod pachą, powinna być czysta i sucha.

Przy ciągłej hipertermii należy skonsultować się z lekarzem. Specjalista przepisze pacjentowi określone rodzaje badań na podstawie historii i towarzyszącego obrazu klinicznego. Podczas diagnozowania musisz przejść następujące studia:

• badanie krwi (ogólne, biochemiczne, dla cukru i krzepnięcia);
• analiza moczu (całkowita, według Nechiporenko, z interpretacją soli);
• badanie ultrasonograficzne otrzewnej (nerka, miednica mała, narządy trawienne);
• badanie serca i naczyń krwionośnych (USG, EKG, Dopler);
• RTG i fluorografia;
• oznaczanie przeciwciał, markerów nowotworowych, patogenów i węższego zakresu manipulacji diagnostycznych (jeśli to konieczne).

Co powinien zrobić pacjent?

Zazwyczaj temperatura podgorączkowa (do 38) nie wymaga przyjmowania leków przeciwgorączkowych. Jednak wszystkie reguły mają swoje wyjątki.

Aby obniżyć temperaturę o ponad 37,5 stopni, konieczne jest dla kobiet w ciąży, osób z chorobami układu nerwowego, pacjentów podatnych na drgawki.

Aby to zrobić, powszechnie stosowane leki na bazie ibuprofenu lub paracetamolu. W innych sytuacjach wykonaj następujące kroki:

• przyjąć pozycję poziomą (pomoże to ustabilizować stan emocjonalny i zmniejszyć napięcie);
• prowadzić aromaterapię (olejek z drzewa herbacianego zmieszany z pomarańczą pomoże wyeliminować zaczerwienienie);
• umieść na czole i skroniach szmatkę zamoczoną w wodzie (ocet można dodać w równych proporcjach dla skuteczności);
• pić witaminizowaną herbatę (z borówkami, kalina, maliny).

Będziesz także zainteresowany:

Jeśli temperatura nadal rośnie, należy szukać pomocy w nagłych wypadkach.

Dlaczego dorosły może mieć gorączkę bez objawów przeziębienia?

Gorączka, która zwykle występuje przy przeziębieniu, nie zawsze mówi o tej chorobie.

Istnieje wiele patologii różnego pochodzenia, którym towarzyszy wysoka gorączka połączona z innymi objawami charakterystycznymi dla tych chorób.

Objawy przeziębienia u dorosłych

• suchy lub mokry kaszel;
• ból gardła;
• ból głowy;
• uczucie słabości;
• łzawienie;
• wydzielina z nosa;
• wzrost temperatury;
• obrzęk węzłów chłonnych;
• kichanie;
• bóle stawów i mięśni;
• utrata apetytu.

Objawy narastają stopniowo i jeśli pierwszego dnia osoba może odczuwać tylko ogólne złe samopoczucie, po dwóch lub trzech dniach pojawi się większość wymienionych objawów.

Diagnostyka

Aby określić przeziębienie, specjalista musi tylko wizualnie zbadać pacjenta i przeprowadzić z nim wywiad: objawy takiej choroby praktycznie nie mają znaczących różnic u różnych osób.

Może również skierować pacjenta na dostarczenie materiału do hodowli plwociny bakteriologicznej, a także napisać kierunek ultradźwięków narządów wewnętrznych i promieni rentgenowskich.

Takie bardziej szczegółowe badanie wyjaśnia fakt, że wzrost temperatury może wywołać poważne patologie narządów i układów wewnętrznych.

W tym jedną z przyczyn mogą być guzy nowotworowe, a zidentyfikowanie takich przyczyn skutecznego leczenia powinno być na wczesnym etapie.

Przyczyny gorączki bez objawów przeziębienia

1. Gruźlica.
   Dodatkowe objawy to utrata apetytu, powolny stan depresji, utrata masy ciała, bladość skóry.
   Temperatura tej choroby może nie tylko rosnąć: jest niestabilna i czasami może spaść poniżej normalnych wartości.
   Leczenie obejmuje przyjmowanie leków przeciwgruźliczych (pirazynamid, izoniazyd, ryfampicyna, etambutol i inne).
2. Zespół podwzgórza.
   Choroba objawia się w postaci pojawienia się ciepła do poziomu 38 stopni i powyżej bez wyraźnego powodu.
   Ponadto tego stanu nie można wyeliminować za pomocą leków przeciwgorączkowych przez miesiące i lata.
   Nie było jeszcze możliwe dokładne określenie przyczyn rozwoju takiej patologii, ale zespół ten występuje, gdy występuje zaburzenie w funkcjonowaniu podwzgórzowego narządu wydzielania wewnętrznego.
   Leczenie polega przede wszystkim na wyeliminowaniu czynników powodujących taki problem.
   Ponadto przepisuje się terapię detoksykacyjną w postaci podawania leków opartych na glukozie lub tiosiarczanie sodu.
   W większości przypadków leczenie trwa przez całe życie.
3. Tyfusowa gorączka.
   Choroba jest niezwykle rzadka i charakteryzuje się ogólnym złym samopoczuciem, zmęczeniem, bólami głowy, dreszczami u pacjenta i temperaturą do 40 stopni.
   Leczenie odbywa się tylko w szpitalu dzięki zastosowaniu antybiotyków i leków patogennych.
4. Schizofrenia gorączkowa (hipertoksyczna).
   Rzadka forma zaburzeń psychicznych, w której zaburzenia psychiczne są połączone z pojawieniem się ciepła do 38-40 stopni.
   Chorobie tej towarzyszą silne dreszcze spowodowane stanem zatrucia.
   Eksperci nie mogą określić dokładnych przyczyn opracowania tego formularza.
   W takich przypadkach zaleca się leczenie szpitalne za pomocą leków przeciwpsychotycznych (głównie aminazyna).
5. Wzrost temperatury może być wywołany przez jakiekolwiek uszkodzenia tkanek i narządów i wynikające z tego procesy zapalne.
   Oprócz pojawienia się ciepła (w większości przypadków nie większego niż 37,5 stopni), występuje wyraźny zespół bólowy z urazami.
   Zapewnia leczenie objawowe za pomocą środków przeciwbólowych i obkurczających naczynia.
   Ale przeważnie konsekwencje lekkich i umiarkowanych siniaków mijają z czasem, chociaż czasami wymagana jest interwencja chirurgiczna.
6. Zakażenie meningokokowe.
   Gwałtowny wzrost temperatury do 40 stopni jest pierwszym objawem takiej choroby zakaźnej.
   Łatwo jest obniżyć temperaturę za pomocą środków przeciwgorączkowych, ale w ciągu dnia powraca do dawnych wartości.
   Dodatkowymi objawami mogą być zaburzenia świadomości, niestabilne, kapryśne pociski, osłabienie ciała, ból mięśni.
   Do leczenia należy stosować leki przeciwbakteryjne i immunomodulujące, a także leki hormonalne i moczopędne.
7. Guzy łagodne i złośliwe.
   Oprócz ogólnych objawów onkologicznych (osłabienie, utrata masy ciała, utrata apetytu, utrata włosów), temperatura wzrasta do 38 stopni.
   Nie jest możliwe obniżenie jej febrifuge, a ona może pozostać w tych granicach przez maksymalnie cztery tygodnie lub dłużej.
   Leczenie przepisuje onkolog.
   W zależności od postaci choroby i stadium może to być zarówno konserwatywna terapia medyczna, jak i chemioterapia i / lub operacja.
8. Infekcyjne zapalenie wsierdzia.
   Jest to jeden z powikłań chorób wirusowych i bakteryjnych dróg oddechowych, który objawia się w sercu.
   Osoba z taką patologią traci na wadze, czuje stałą słabość, skarży się na dreszcze i duszność, na skórze mogą pojawić się krwotoki punktowe.
   Temperatura u różnych pacjentów może być w ciągu kilku dni lub tygodni w granicach 37,5-40 stopni.
   W leczeniu leków stosowane leki przeciwgrzybicze i glukokortykoidy.
9. Choroby endokrynologiczne.
   Osoba z takimi patologiami traci na wadze, zaburzony jest sen, możliwa jest manifestacja zaburzeń psychicznych (ciągła drażliwość, agresywne zachowanie).
   Temperaturę utrzymuje się na poziomie 37,5 stopni, ale przez długi czas nie można go znokautować.
   W takich przypadkach możliwe jest jedynie leczenie metodami hormonalnymi, co przyczynia się do przywrócenia poziomu hormonów.
   W ciężkich przypadkach może być konieczne usunięcie zaatakowanego narządu wewnętrznego wydzielania, z powodu którego rozwijają się takie patologie.
10. Choroby stawów.
    Temperatura utrzymuje się na poziomie wartości podgorączkowych i łatwo znika, ale może pojawić się ponownie.
    Dodatkowe objawy - uczucie osłabienia mięśni, ból stawów i tkanek mięśniowych nawet w spoczynku, nieuzasadnione nietypowe pocenie się.
    Leczenie w takich przypadkach powinno być złożone i przy użyciu glukokortykoidów, podstawowych leków i niesteroidowych leków przeciwzapalnych.
11. Choroba nerek.
    Takie patologie zawsze powodują rozwój procesów zapalnych.
    Dlatego temperatura może wzrosnąć do 38-39 stopni, a większość leków przeciwgorączkowych będzie nieskuteczna.
    Pacjenci z takimi chorobami skarżą się na ból w okolicy lędźwiowej, która może promieniować do okolicy pachwiny.
    Leczenie jest przepisywane indywidualnie, ale zasadniczo jest to terapia antybakteryjna i fizjoterapia.
12. Zawał mięśnia sercowego.
    Pierwszym objawem tego zaburzenia jest ból w klatce piersiowej, który daje szyję, lewe ramię, ucho, obojczyk, a nawet dolną szczękę.
    Ból może być palący i ostry, ale jeśli dotknięty chorobą obszar jest mały, ból będzie mniej wyraźny.
    Leczenie obejmuje natychmiastową hospitalizację, a następnie przestrzeganie zasad leżenia w łóżku i specjalnej diety.
    W celu wyeliminowania bólu stosuje się leki przeciwbólowe lub neuroleptyki, a w przypadku zespołu silnego bólu można przepisać dożylnie nitroglicerynę.
13. Alergia.
    U dorosłych temperatura podczas reakcji alergicznych rzadko wzrasta i zwykle nie przekracza 37 stopni.
    W takich przypadkach nie jest konieczne przyjmowanie leków przeciwgorączkowych: lepiej jest najpierw spróbować określić źródło tej reakcji, a następnie rozpocząć kurację lekami przeciwhistaminowymi.

Przydatne wideo

Z tego filmu dowiesz się o przyczynach gorączki bez innych objawów:

Krótkotrwałe wzrosty temperatury mogą być spowodowane przyczynami niepatologicznymi.

Może to być zatrucie, odmrożenia, stres, oparzenia, przegrzanie spowodowane noszeniem ciepłych ubrań lub spanie pod ciepłym kocem, a także używanie napojów alkoholowych, a nawet przenoszenie stresu.

We wszystkich tych przypadkach udział specjalistów w rozwiązaniu problemu nie jest wymagany, a wzrost temperatury będzie nieznaczny.

Dlatego wymagane jest, aby nie przyjmować leków przeciwgorączkowych, ale aby wyeliminować przyczynę naruszenia.

Zwiększona gorączka bez objawów u kobiety

Zwiększenie temperatury ciała podczas przeziębienia jest uważane za normalny, a nawet korzystny proces. W końcu w ten sposób organizm ludzki walczy z wirusami lub bakteriami. Czasami jednak zdarza się, że pacjent nie narzeka, a termometr podnosi się powyżej 37 °.

Wzrost temperatury

Wzrost temperatury jest ochronną reakcją organizmu. Centrum termoregulacji znajduje się w mózgu, w specjalnym obszarze zwanym podwzgórzem.

Gdy tylko wirus, bakteria lub pierwotniaki dostaną się do ludzkiego ciała, podwzgórze otrzymuje sygnał z układu odpornościowego. W centrum zmian termoregulacji zachodzą zmiany temperatury ciała.

Jest to szczególnie ważne w przypadku SARS i grypy, ponieważ interferony niezbędne do zwalczania wirusów mogą się rozwijać tylko w warunkach podwyższonej temperatury. Dlatego lekarze nie zalecają walki z gorączką z zimnem.

Ponadto aktywność centrum termoregulacji jest zakłócana, gdy do organizmu wprowadzane są specjalne substancje, zwane pirogenami. Mogą to być pojedyncze leki lub szczepionki i toksyny, które zwiększają temperaturę ciała.

Inne substancje, przeciwnie, mogą obniżyć temperaturę ciała poprzez oddziaływanie na podwzgórze. Należą do nich leki przeciwgorączkowe.

Zanim jednak zrozumiesz, co jest uważane za normalną i podwyższoną temperaturę ciała.

Normy temperaturowe

Ogólnie wiadomo, że normalna temperatura ciała wynosi 36,6 °. Liczba ta jest jednak tylko średnią.

Zwykle dopuszczalne są wahania temperatury termometru od 36 ° do 37 ° włącznie. Dotyczy to jednak tylko zwykłego pomiaru temperatury - pod pachą. Ta metoda jest szeroko stosowana na terytorium Federacji Rosyjskiej i innych krajów poradzieckich.

W światowej medycynie częstsza jest termometria odbytnicza. W tym przypadku 37,5 ° będzie również uważane za wariant normy. Popularny jest pomiar temperatury w ustach. Metody te należą do najbardziej dokładnych.

Konieczne jest również rozróżnienie poziomów wzrostu temperatury. Do 37,9 ° stan ten nazywa się stanem podgorączkowym, powyżej gorączki gorączkowej. W gorączce prawie zawsze identyfikuje się poważne przyczyny - infekcję, proces autoimmunologiczny, chorobę onkologiczną. Stan podgorączkowy często pozostaje dla lekarzy zagadką medyczną. Przyczyny tego stanu są różnorodne.

Stan podgorączkowy

Gorączka z kaszlem, bólem gardła, wydzieliną z nosa jest prawie zawsze wynikiem infekcji wirusowej i nie powoduje problemów dla lekarzy. Ale często muszą stawić czoła gorączce bez oznak przeziębienia.

Wielu ekspertów ma tendencję do niedoceniania tego stanu, odpisując podgorączkowe na manifestację dysfunkcji układu nerwowego. Ale pod tym symptomem może ukrywać się poważne naruszenia, w tym zaburzenia endokrynologiczne i neurologiczne.

Najczęstszymi przyczynami podwyższonej temperatury ciała są:

• Gruźlica.
• Chroniczne ogniska infekcji.
• Choroby układu oddechowego.
• Uszkodzenie zębów.
• Infekcje.
• Patologia gruczołu tarczowego.
• Choroby sfery seksualnej u kobiet.
• Patologia autoimmunologiczna.
• Nowotwory złośliwe i choroby układu krwionośnego.
• Robaczyca
• Porażka układu nerwowego.

Wyszukiwanie diagnostyczne, gdy temperatura wzrasta bez oznak zimna, jest dość skomplikowane.

Jednak pomimo widocznego fiaska tego symptomu, nie można pominąć pojedynczego ogniwa algorytmu, aby nie przegapić poważnej choroby.

Gruźlica

Gruźlica bardzo często powoduje gorączkę. Na terytorium Federacji Rosyjskiej i krajów sąsiadujących infekcja ta jest dość powszechna.

Jednak pacjenci, a nawet lekarze, nie zawsze obawiają się tej choroby. Wynika to z pewnych nieporozumień dotyczących kliniki gruźlicy. Tak więc większość uważa taką diagnozę za brak następujących objawów, które należy uznać za niewykwalifikowane:

• Kaszel
• Wyładowanie plwociny.
• Charakterystyczny wygląd.
• Nocne poty.
• Specyficzne zmiany w analizach.

Jednak czasy, kiedy tylko osoby o niskich dochodach i złe odżywianie były chore na gruźlicę, dawno już minęły. Obecnie zakażenie dotyka ludzi odnoszących sukcesy, aktywnych społecznie i bogatych finansowo. A z wyglądu współczesnych pacjentów bardzo trudno jest ustalić diagnozę.

Kaszlowi nie zawsze towarzyszy gruźlica, a plwocina zdarza się i to mniej. Znacznie częściej objawy układu oddechowego są całkowicie wymazane lub nieobecne. To samo dotyczy nocnych potów i odchudzania.

Na ogół badania krwi na gruźlicę powinny wykazywać limfocytozę. Jednak przy zmniejszonej reaktywności układu odpornościowego, co jest typowe dla współczesnych pacjentów, testy laboratoryjne nie znajdują nawet najmniejszych oznak patologii.

Jedynym sposobem na wykrycie tej choroby jest obecnie fluorografia lub prześwietlenie klatki piersiowej. W razie potrzeby jest uzupełniony tomografią komputerową tego obszaru.

Ale nie zapominaj, że gruźlica może również występować w lokalizacji pozapłucnej.

Gruźlica pozapłucna

Mykobakterie nie zawsze wpływają na tkankę płuc. Mogą osiedlać się w kościach, krezkowych węzłach chłonnych, a także w błonach surowiczych.

A jeśli gruźlica kości, oprócz wzrostu temperatury, objawi się jako zespół uporczywego bólu, uszkodzenie węzłów chłonnych i błon surowiczych często pozostaje nierozpoznane. Charakteryzuje się „cichym” obrazem klinicznym. Jednak czujność na gruźlicę pozapłucną powinna być zawsze, biorąc pod uwagę występowanie prątków w przyrodzie. A jeśli to konieczne, lekarz ma obowiązek wysłać takiego pacjenta, aby skonsultował się z wyspecjalizowanym specjalistą - lekarzem fisiatrą.

Chroniczne ogniska infekcji

W prawie każdym układzie organizmu może tworzyć się przewlekłe ognisko infekcji, któremu towarzyszyć będzie jedynie stan podgorączkowy, bez objawów przeziębienia lub ARVI. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety podlegają tej patologii.

Najczęściej są to następujące choroby:

Patologia górnych dróg oddechowych występuje najczęściej u dzieci i powoduje stan podgorączkowy w tym wieku. Jednak u dorosłych pacjentów nie jest niczym niezwykłym.

Przewlekłe zapalenie pęcherzyka żółciowego równie często dotyczy pacjentów różnych płci, a odmiedniczkowe zapalenie nerek występuje częściej u kobiet. Wynika to z charakterystyki ich układu moczowego.

Lekarz musi pamiętać, że ropne zapalenie zatok (zapalenie zatok i czołowe zapalenie zatok) często występuje tylko z niewielką hipertermią, ale ich wynik może być ropniem mózgu.

Choroby układu oddechowego

Nawet poważna choroba, taka jak zapalenie płuc, może wystąpić bez kaszlu i zmian w ogólnym badaniu krwi. Jest to zwykle charakterystyczne dla osłabionych i starszych pacjentów, osób z obniżoną odpornością. W takiej sytuacji tylko niewielki wzrost temperatury może ostrzec lekarza.

Istnieje inna patologia układu oddechowego, której czasami towarzyszy pojedyncza hipertermia w granicach 37,2–37,7 °. Chodzi o rozstrzenie oskrzeli. Charakteryzuje się specjalną ekspansją oskrzeli, w której gromadzi się plwocina i tworzą się centra infekcji. Wspierają reakcję temperaturową organizmu.

W przypadku niejasnego stanu podgorączkowego pierwszym krokiem powinno być prześwietlenie płuc lub fluorografia. Pozwala to na identyfikację zmian chorobowych układu oddechowego i gruźlicy płuc.

Uczucie zębów

Porażka zębów z małą hipertermią nie jest rzadkością w praktyce dentysty. Równie powszechne u mężczyzn i kobiet. Oczywiście nie chodzi o banalną próchnicę.

Podgorączka bez innych objawów może powodować ziarniniaki w wierzchołku korzeni zębów. Czasami powstają tak zwane ropnie wierzchołkowe. Ważne jest, aby takie zęby wyglądały idealnie zdrowo na zewnątrz, a nawet perkusja nie ujawnia bólu.

Terapeuci często kierują pacjentów z lekką gorączką do dentysty, aby znaleźć przyczynę. Jednak w przypadku ziarniniaków większość specjalistów pomija tę diagnozę i ogranicza się tylko do zapisu na karcie dotyczącej rehabilitacji.

Aby potwierdzić tę patologię, można jedynie prześwietlić promieniami X tej strefy, a jej zachowanie powinno być obowiązkowe przy poszukiwaniu przyczyn podgorączkowania.

Infekcje

Dość często infekcje powodują wzrost temperatury. Jeśli jednak banalne zimno szybko kończy się regeneracją, inne patogeny mogą pozostać w ciele przez długi czas, objawiając się jedynie hipertermią w granicach 37,2–37,5 °.

Wyszukiwanie diagnostyczne w tym przypadku jest bardzo trudne. W naturze istnieje ogromna liczba mikrobów, które mogą wpływać na ludzkie ciało. I tylko kilka można zidentyfikować.

Pacjent ze stanem podgorączkowym koniecznie bada choroby zakaźne. Kieruje go także do najbardziej znaczących analiz. Obejmują one identyfikację następujących infekcji:

• Wirusowe zapalenie wątroby typu B i C.
• Kiła.
• Hiv
• Wirus Epsteina-Barra.

Choroby takie jak opryszczka i zakażenie wirusem cytomegalii rzadko występują przy hipertermii, więc można je wykluczyć z wyszukiwania diagnostycznego.

Niestety wielu lekarzy zapomina o brucelozie, która jest bardzo charakterystyczna dla długiego podgorączka o przebiegu podobnym do fali. Inne objawy mogą nie być wyrażone. Bruceloza nadal występuje na terytorium Federacji Rosyjskiej i krajów sąsiadujących, dlatego nie można jej ignorować.

Ponadto należy zawsze pamiętać o takich zakażeniach jak toksoplazmoza.

Toksoplazmoza

Toksoplazmoza jest częstą chorobą. Wiele osób spotkało się z jej patogenem w dzieciństwie i doznało łagodnej choroby.

Jednak czasami toksoplazmoza staje się przewlekła. Wpływa na mózg, organy widzenia. Przez długi czas pacjenci nie wykazują żadnych skarg. Jedyne, co mogą zauważyć, to lekki wzrost temperatury i zmęczenie, apatia.

W miarę postępu choroby pojawiają się problemy ze wzrokiem. Podczas konsultacji okulista określa specyficzne zapalenie naczyniówki i siatkówki, które jest trudne do leczenia. Ponadto należy rozważyć możliwość przewlekłej toksoplazmozy, jeśli kobieta ma częste poronienia wraz z niską gorączką.

Ta infekcja może być spowodowana jedzeniem niegotowanego mięsa, a także kotów. Wraz z kałem wydalają cysty patogenu, które w ciągu 1-2 dni mogą się rozwijać w organizmie człowieka. Zakażenie następuje przez wdychanie torbieli, dlatego bardzo ważne jest, aby wyczyścić toaletę kota na czas.

Toksoplazmoza podczas ciąży jest szczególnie niebezpieczna.

Patologia gruczołu tarczowego

Tarczyca jest regulatorem wielu procesów metabolicznych w organizmie. Wpływa na termoregulację. Wzmocnienie funkcji tarczycy często prowadzi do gorączki w granicach 37,1-37,5 °, rzadko wyższej.

Najczęściej ta patologia występuje u kobiet. Nie mają one jednak oznak przeziębienia, ale mogą wystąpić następujące objawy:

• Zmniejszenie wagi.
• Drażliwość, agresywność.
• Niestabilność emocjonalna.
• Wilgoć i pocenie się.
• Tendencja do biegunki.
• Kołatanie serca, czasem arytmie i wysokie ciśnienie krwi.

Często objawy te tłumaczone są manifestacją natury i konstytucyjnych cech pacjenta, co stanowi poważny błąd diagnostyczny.

Określenie poziomu hormonów tarczycy z długim podgorączkowaniem, szczególnie u kobiet, jest obowiązkowe.

Choroby sfery seksualnej

Często kobiety chodzą do lekarza ze skargami na gorączkę. Jednak nawet przy dokładnym badaniu terapeutycznym objawów patologii nie można zidentyfikować. W takiej sytuacji pacjent musi zostać skierowany do konsultacji ginekologa.

Często zapalenie w jajowodach i jajnikach - salpingo-oophoritis lub adnexitis - występuje z izolowaną, małą hipertermią. Jednak nawet w testach laboratoryjnych nie wykryto żadnych odchyleń.

Tylko kompleksowe badanie kobiety z użyciem ultradźwięków i identyfikacja określonych patogenów pomaga ustalić prawidłową diagnozę i wybrać odpowiednią terapię.

Im wcześniej rozpoczęto leczenie chorób kobiecych narządów płciowych, tym korzystniejsze rokowanie. Jeśli tak się nie stanie, przewlekłe zapalenie przydatków może być powikłane niepłodnością.

Patologia autoimmunologiczna

Czasami zdarza się, że odporność osoby zaczyna działać z nadmierną siłą i jest skierowana przeciwko własnym komórkom organizmu. W takiej sytuacji rozwijają się choroby autoimmunologiczne.

Bardzo często pierwszym objawem jest gorączka. Najczęściej patologia ta objawia się gorączką gorączkową, ale może również wystąpić stan podgorączkowy.

Drugim charakterystycznym objawem klinicznym jest uszkodzenie stawów z ich zaczerwienieniem, obrzękiem i bólem. Czasami następuje spadek masy ciała.

Ignorowanie kombinacji tych objawów prowadzi do późnej diagnozy i późnego rozpoczęcia terapii.

W przypadku długiego stanu podgorączkowego bez objawów zimna konieczne jest wykonanie biochemicznego badania krwi zwanego „testami reumatycznymi”.

Nowotwory złośliwe i choroby krwi

Wzrostowi guza może towarzyszyć wzrost temperatury ciała - zarówno znaczący, jak i niezbyt duży. Po pierwsze, ten objaw powinien być alarmujący, jeśli jest obserwowany u pacjentów w podeszłym wieku. Mają większość procesów patologicznych jest wymazane, bez wyraźnych objawów. Jednak nawet za niską gorączką można ukryć poważne, śmiertelne choroby.

W młodym wieku wzrost temperatury bez innych objawów wymaga wykluczenia chorób hematologicznych - na przykład białaczki. Czasami powoduje to ból kości, siniaki na całym ciele, zmiany w ogólnym badaniu krwi.

Robaczyca

Dziwne, ale obecności w organizmie robaków może towarzyszyć hipertermia - zwykle podgorączkowa. Jest to bardziej charakterystyczne dla trichocephallosis (czynnikiem sprawczym jest wirówka), askariozy i difyllobotriozy (szeroki tasiemiec).

Choroby te nie charakteryzują się jasnymi, specyficznymi objawami. Można zaobserwować podgorączkę chromową:

• niedokrwistość;
• obsesyjny kaszel;
• słaby apetyt, nudności;
• wysypka na ciele.

Identyfikacja robaków może być przeprowadzona tylko poprzez badanie mas kałowych.

Uszkodzenie układu nerwowego

Każdy patologiczny proces w układzie nerwowym wpływający na podwzgórze może objawiać się jako długi, długotrwały stan podgorączkowy. Najczęściej są to następujące patologie:

• Uszkodzenie nogi przysadki w złamaniu podstawy czaszki.
• Krwiaki - podtwardówkowe i śródmózgowe.
• Guzy.
• Tętniak naczyniowy.
• Ziarniniakowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych spowodowane kiłą lub gruźlicą.

Wykluczenie poważnego uszkodzenia mózgu umożliwia obliczone i rezonans magnetyczny.

Istnieje jednak inny stan, w którym podgorączka jest typowa bez żadnych innych objawów. To się nazywa termoneuroza.

Thermoeurosis

Termoneuroza jest zaburzeniem autonomicznego układu nerwowego, w którym hipertermię odnotowuje się do 37,3–37,5 °. Nie zapominaj, że temperatura ciała 37 ° odnosi się do normy i nie można jej uznać za stan podgorączkowy.

Termoneuroza zwykle występuje w młodym wieku, a zwłaszcza u młodych kobiet. Pacjenci ci charakteryzują się następującymi cechami:

• Asteniczna budowa ciała.
• Nieokreśloność, labilność emocjonalna, zwiększony niepokój.
• Wpływ różnych - fizycznych i emocjonalnych - obciążeń.

Należy pamiętać, że termoneuroza jest diagnozą wykluczenia. Pomimo faktu, że jest rozpowszechniony i rozpowszechniony wśród młodych pacjentów, można mówić o dysfunkcji autonomicznej tylko wtedy, gdy wykluczone są wszystkie inne choroby.

Czasami proste testy pomagają w wyszukiwaniu diagnostycznym. Tak więc, jeśli jednocześnie mierzysz temperaturę w różnych jamach pachowych, przy termoneurozie liczby będą różne. Zwykle przeciwgorączkowy - Aspiryna, Efferalgun, Nurofen również nie pomoże w tej sytuacji. Jednak przyjmowanie środka uspokajającego - na przykład glicyny, nalewki waleriany lub serdecznika, doprowadzi do normalizacji temperatury.

Nie ma specyficznego leczenia termoneurozy. Lekarze zalecają ogólne środki - przestrzeganie pracy i odpoczynku, właściwe odżywianie, aktywność fizyczną i - co najważniejsze - odrzucenie stałej termometrii.

Wzrost temperatury do 37,1–37,5 ° jest najczęściej łagodny. Jednak z tym symptomem konieczna jest konsultacja z lekarzem i minimalne badanie, aby nie przegapić poważnej patologii.