Przyczyny, objawy i leczenie zapalenia ucha zewnętrznego

Zapalenie ucha zewnętrznego jest chorobą zakaźną charakteryzującą się zapaleniem skóry wyściełającym zewnętrzny przewód słuchowy. Najczęściej czynnikiem sprawczym tej choroby jest pseudo-pseudostem.

Ta choroba ma kilka odmian: zewnętrzne zapalenie ucha może być proste, złośliwe, rozproszone i grzybicze.

Według statystyk do 10% ludności świata cierpi na zapalenie ucha zewnętrznego. Jednak większa liczba pacjentów to dzieci w wieku poniżej 5 lat. Często zapalenie ucha zewnętrznego określane jest jako ucho pływaka. Wynika to z faktu, że szczytowa częstość występowania występuje w sezonie letnim.

Objawy zapalenia ucha zewnętrznego

Wśród objawów zewnętrznego zapalenia ucha zwyczajowo zwraca się uwagę na następujące kwestie:

Wygląd bólu w uchu, z różną intensywnością. Nieprzyjemne odczucia mają tendencję do zwiększania się po naciśnięciu kozła. Ponadto ból zwiększa się, gdy pacjent jest pociągany za ucho. Tragus to proces chrząstki, który ogranicza kanał słuchowy.

Często pacjenci skarżą się na uczucie duszności w uchu.

Wygląd wyładowania z kanału słuchowego. Czasami są po prostu ropne, a czasami mogą mieć smugi krwi.

Występuje utrata słuchu. Często pacjenci wskazują na uczucie wody w uchu.

Ucho puchnie dość mocno, co nie pozwala pacjentowi używać zatyczek do uszu.

Z ucha może wydobywać się nieprzyjemny zapach.

Ogólny stan zdrowia jest często zaburzony, dzieje się to na tle wzrostu temperatury ciała. Czasami wzrasta do wysokich wartości, do 39 stopni, a nawet wyżej.

Samo ucho ma stan zapalny i często wzrasta.

Zewnętrzny kanał słuchowy jest często pokryty czerwonym drobnym trądzikiem, czasami zadrapaniami lub czyrakami.

Przyczyny zapalenia ucha zewnętrznego

Wśród przyczyn prowadzących do rozwoju zewnętrznego zapalenia ucha są następujące:

Nadmierna i niewłaściwa higiena kanału słuchowego. Jeśli oczyścisz siarkę z głębi samego przejścia, a nie tylko z małżowiny usznej, podczas czyszczenia toalety, zwiększa to ryzyko rozwoju choroby. Fakt ten jest związany z faktem, że siarka jest środkiem ochronnym pochodzenia naturalnego i ma właściwości antybakteryjne. Jego nieobecność staje się sprzyjającą pożywką dla bakterii i grzybów.

Mikrourazy uszne wynikające z niewłaściwej opieki lub zaniedbania.

Brudną wodę w uchu. Najczęściej występuje to podczas kąpieli w zbiornikach w lecie. Ale pływanie w chlorowanych basenach często prowadzi do podrażnienia ucha. To staje się przyczyną wywołującą rozwój choroby. Na tym tle bakterie, które zawsze znajdują się w kanale słuchowym, wykazują aktywność patogenną.

Nadmierna potliwość, nadmierna wilgotność lub suche powietrze.

Częsty stres, zmniejszający obronę organizmu.

Inne rodzaje zapalenia ucha środkowego - ropne, przewlekłe.

Wpływ wszelkich agresywnych substancji na jamę ucha.

Zespół chronicznego zmęczenia.

Rozproszone zapalenie ucha zewnętrznego

Rozlane zapalenie ucha środkowego charakteryzuje się pewnymi objawami i obrazem klinicznym. Objawy choroby zaczynają się od tego, że osoba odczuwa silny swędzenie ucha i wyginający się ból. Objawy te występują na tle podwyższonej temperatury ciała. Ból w tym samym czasie daje połowę głowy, gdzie znajduje się stan zapalny. Ulepsza ją osoba wykonująca ruchy żujące. W tym czasie osoba ma trudności z zasypianiem i jedzeniem. Sam kanał słuchowy jest mocno opuchnięty, powodując uszkodzenie słuchu.

Wyładowanie nie jest obfite, w początkowej fazie rozwoju choroby są surowicze, a następnie stają się ropne. Na tle płynącego rozproszonego zapalenia ucha sąsiednie węzły chłonne są powiększone.

Jeśli choroba jest ciężka, małżowina i tkanki miękkie otaczające ucho biorą udział w procesie patologicznym.

Czas trwania ostrej fazy wynosi średnio 2 tygodnie. Jeśli leczenie rozpocznie się natychmiast, choroba zostanie wyeliminowana. Jeśli terapia jest niewystarczająca, rozlane zapalenie ucha środkowego przybiera postać przewlekłą. Jest to pełne blizn i wyraźnego spadku słuchu.

Lekarz podczas otoskopii u pacjenta z rozlanym zapaleniem ucha zewnętrznego obserwuje obrzękową i zaczerwienioną skórę kanału słuchowego, wielokrotną małą erozję, pokrytą treścią surowiczą. Jeśli pacjent przechodzi w zaawansowany etap, miejsce zapalenia puchnie poważnie, a owrzodzenia i pęknięcia tworzą się wewnątrz kanału słuchowego. Zrzut z nich jest ropny, ma zielonkawy odcień. Pacjent cierpi na utratę słuchu, co wyraźnie widać podczas audiometrii.

Rozlane zapalenie ucha środkowego wymaga powołania leków przeciwbakteryjnych, a także kompleksu witamin i leków przeciwhistaminowych. Jeśli to konieczne, przepisz immunomodulatory. Leczenie miejscowe jest również wskazane w postaci mycia uszu i stosowania kropli przeciwbakteryjnych.

Leczenie zapalenia ucha zewnętrznego u dorosłych

Otolaryngolog zajmuje się leczeniem zapalenia ucha zewnętrznego u dorosłych. Głównie sprowadza się do lokalnej terapii. Pacjentowi przepisuje się krople zawierające antybiotyk i hormony. Przyczynia się to do tego, że nie tylko łagodzi stany zapalne, ale także zmniejsza obrzęk. Niedopuszczalne jest używanie kropli samodzielnie. Przed zabiegiem pacjent powinien zostać zbadany przez lekarza. Wynika to z faktu, że większość produktów ma przeciwwskazania do stosowania w perforacji błony bębenkowej. Samoleczenie może prowadzić do upośledzenia słuchu, którego nie można przywrócić i nasila objawy choroby.

W terapii ważne jest utrzymanie odpowiedniej toalety ucha. Musi być dokładnie oczyszczony przez lekarza z zawartości, co pozwoli lekowi działać dokładniej. Zwiększy to skuteczność leczenia i znacznie skróci jego czas.

Jeśli osoba doświadcza silnego bólu, który nie kończy się wraz z wprowadzeniem lokalnych kropli przeciwzapalnych, można użyć środków znieczulających, na przykład Ibuprofenu. Szybciej do usunięcia bólu i obrzęków pomoże turunda bawełny z lekiem nałożonym na nią. Leki przeciwbólowe są przepisywane, zwykle w ciągu pierwszych trzech dni od rozpoczęcia terapii.

Jeśli choroba jest ciężka i nie reaguje na leczenie miejscowe, wskazane są antybiotyki doustne. Powinno się to odbywać przy długotrwałej gorączce.

Jeśli leczenie nie zostało przepisane na czas, może to prowadzić do poważnych konsekwencji. Zewnętrzne zapalenie ucha środkowego staje się przewlekłe i często powraca, zmniejszając jakość życia pacjenta. Zakażenie ma również tendencję do rozprzestrzeniania się, obejmując węzły chłonne, chrząstkę uszną i małżowina uszna w procesie patologicznym. Ciężkie powikłanie wyraża się w rozwoju martwiczego zapalenia ucha, które wywołuje zapalenie wyrostka sutkowatego, zakrzepicę żył tętniczych, zapalenie kości i szpiku, zapalenie opon mózgowych. Dlatego terapię należy przepisywać w odpowiednim czasie, a gdy wykryte zostaną pierwsze objawy choroby, należy jak najszybciej zwrócić się o pomoc do specjalisty.

W leczeniu zapalenia ucha zewnętrznego najczęściej stosuje się następujące krople:

Sofradex. Mają wyraźne działanie przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. Potrafi usunąć obrzęki. Ponieważ produkt zawiera hormony, powinien być stosowany w dokładnej dawce zalecanej przez lekarza. Czasami po użyciu produktu mogą wystąpić reakcje alergiczne objawiające się podrażnieniem i świądem. Nie stosować podczas ciąży płodu, niemowląt, osób z patologiami nerek i wątroby.

Otipaks - popularny lek do leczenia zapalenia ucha zewnętrznego. Potrafi szybko i skutecznie łagodzić ból, obrzęk i stan zapalny. Zatwierdzony do stosowania u kobiet w ciąży, a nawet niemowląt. Szczególnie skuteczny, jeśli stosuje się go w początkowej fazie choroby. Nie można jednak użyć przed otoskopią, jako przeciwwskazane w perforacji błony bębenkowej.

Normaks - krople o działaniu przeciwbakteryjnym, często przepisywane na zewnętrzne zapalenie ucha. Ma pewne działania niepożądane, wśród których najczęściej wydzielają się wysypki, wrażenie pieczenia i swędzenie ucha. Jeśli po zastosowaniu kropli obserwuje się działanie niepożądane, konieczne jest anulowanie leku i skontaktowanie się z lekarzem otolaryngologiem w celu uzyskania porady.

Kanibiotik. Te krople są również przepisywane w celu wyeliminowania zewnętrznego zapalenia ucha. Jest skuteczny, ponieważ zawiera kilka antybiotyków, które mają działanie bakteriobójcze na wiele różnych bakterii wywołujących chorobę. Ponadto narzędzie jest uzupełnione składnikiem przeciwgrzybiczym. Kropli nie można jednak stosować w okresie ciąży i u dzieci, do 6 lat. Może powodować reakcje alergiczne.

Jeśli krople nie mają pożądanego wpływu na przebieg zewnętrznego zapalenia ucha, są one uzupełniane o następujące antybiotyki stosowane doustnie:

Chociaż zewnętrzne zapalenie ucha środkowego w odpowiednim czasie dobrze reaguje na efekty terapeutyczne, lepiej jest zapobiegać chorobie. Aby to zrobić, wystarczy unikać urazów uszu, ostrożnie i ostrożnie przeprowadzać higienę. Podczas pływania należy unikać wody, która jest szczególnie ważna dla rzek i jezior. Jeśli w kanale słuchowym znajduje się ciało obce, nie próbuj sam go wydobywać. Te zalecenia pozwolą uniknąć rozwoju zewnętrznego zapalenia ucha.

Edukacja: W 2009 r. Uzyskał dyplom „Medycyny” na Petrozavodsk State University. Po odbyciu stażu w Regionalnym Szpitalu Klinicznym w Murmańsku uzyskano dyplom otorynolaryngologii (2010)

Przyczyny, objawy i leczenie zapalenia ucha zewnętrznego u dorosłych i dzieci

Zapalenie ucha zewnętrznego jest chorobą o głównie etiologii zakaźnej, w której zapalenie małżowiny usznej i kanału słuchowego jest stanem zapalnym. Mężczyźni i kobiety chorują równie często. Najwyższy wskaźnik zapadalności obserwuje się u dzieci w wieku 7-12 lat, co wiąże się z brakiem mechanizmów ochronnych i częstymi przeziębieniami.

Zewnętrzne zapalenie ucha środkowego

Porażka małżowiny usznej i zewnętrznej rurki słuchowej często przebiega jako furuncle (pyoderma) i ma zakaźną etiologię. Późna lub niewłaściwa terapia jest obarczona rozprzestrzenianiem się procesu zapalnego, uszkodzeniem ucha środkowego i innymi konsekwencjami.

Rodzaje zapalenia ucha zewnętrznego

Zapalenie jest prawostronne, lewostronne i obustronne. Występuje ogniskowe i rozlane zapalenie ucha środkowego. W pierwszym przypadku dotyczy to małego obszaru, aw drugim całego ucha zewnętrznego. Specyficzne typy chorób obejmują:

• różyczki ucha;
• Otomikoza (zakażenie grzybicze);
• perichondritis (charakteryzujący się zaangażowaniem skóry i perichondrium).

Zapalenie spowodowane jest infekcją i mechanicznym uszkodzeniem tkanki. Często występuje połączone uszkodzenie wewnętrznej i środkowej części narządu słuchu.

Ograniczona

Ograniczona (ogniskowa) postać choroby występuje jak wrzenie. Istnieją 3 etapy: infiltracja, ropienie (martwica tkanek) i gojenie. Początkowo występuje obszar zaczerwienienia i obrzęku w okolicy ucha zewnętrznego. Stopniowo zagotowanie wzrasta do 1-3 cm, jest zagęszczone. Już na wczesnym etapie możliwa jest kompresja nerwów.

Po 3-4 dniach ropa zaczyna się gromadzić. Tworzy się martwiczy pręt. Ropień wystaje na zewnątrz w postaci krost. Po pewnym czasie ropa jest uwalniana, a następnie zmniejsza się ból i inne objawy. W następnym etapie tkanka goi się, tworząc bliznę. Często w okolicy ucha zewnętrznego powstaje wiele wtórnych owrzodzeń. Powodem jest rozprzestrzenianie się drobnoustrojów.

Ostry

Ostre zapalenie charakteryzuje się szybkim przepływem i nagłym początkiem. Charakterystycznym objawem choroby jest obecność objawów zatrucia (gorączka, dreszcze, osłabienie) i intensywny ból. Zapalenie kanału słuchowego trwa 1-2 tygodnie i najczęściej kończy się bezpiecznie.

Grzybicze

Ta forma zapalenia ucha jest wywoływana przez mikroskopijne grzyby gatunku Aspergillus i Candida. Możliwa infekcja mieszana (bakteryjna i grzybowa). Specyficznym objawem otomikozy wywołanej przez grzyby Candida jest obecność białych plam na skórze w postaci filmu lub skorupy.

Ropny

Obecność ropy w uchu wskazuje na niekontrolowane namnażanie się bakterii (gronkowców, paciorkowców). W obecności czynników prowokujących (woda przedostająca się do ucha, zmniejszona odporność, korzystanie ze słuchawek) liczba drobnoustrojów gwałtownie wzrasta. Zaczynają wykazywać swoje patogenne właściwości. Ropne zapalenie ucha często występuje w ostrej postaci.

Złośliwy

U niektórych osób choroba jest złośliwa. Czynnikiem sprawczym jest Pseudomonas aeruginosa. W tej postaci choroby istnieje zagrożenie dla pacjentów ze względu na ryzyko zapalenia kości i szpiku podstawy czaszki i utraty słuchu. Grupa ryzyka obejmuje osoby osłabione i starsze z zakażeniem HIV i cukrzycą.

Chroniczny

Ta forma zapalenia ucha charakteryzuje się długim kursem z sporadycznymi zaostrzeniami (4 razy w roku i częściej). Objawy kliniczne są łagodne. Przy tej patologii dolegliwości utrzymują się dłużej niż 2 miesiące.

Rozproszone

W przypadku rozlanych uszkodzeń zewnętrznego narządu słuchu u dzieci i dorosłych występuje rozlane zapalenie tkanek, ekscytująca kość i chrząstka.

Przyczyny zapalenia ucha zewnętrznego

Zapalenie ucha wewnątrz i na zewnątrz kanału, a także małżowiny usznej, jest spowodowane zaraźliwymi i innymi przyczynami. W pierwszym przypadku choroba jest wywoływana przez drobnoustroje chorobotwórcze (zazwyczaj bakterie), aw drugim - czynniki zewnętrzne i wewnętrzne.

Niewłaściwa higiena ucha zewnętrznego

Często osoba winna jest za wystąpienie zapalenia ucha. Przyczyny choroby to:

1. Nieprzestrzeganie prostych zasad higieny osobistej (rzadkie mycie uszu). Zaleca się codzienne mycie uszu mydłem lub żelem pod prysznic. Po zabiegach wodnych osusz uszy. Naciek wody może spowodować stan zapalny. Aby uniknąć zapalenia ucha środkowego, małe dzieci są wcierane wacikami i specjalnymi patyczkami.
2. Irracjonalne czyszczenie uszu przed siarką. Codzienne stosowanie wacików bawełnianych przyczynia się do powstawania zatyczek siarki i stanów zapalnych. Zaleca się myć uszy 1-2 razy w tygodniu.
3. Uraz ucha zewnętrznego podczas czyszczenia. Zapalenie często rozwija się, gdy twarde i ostre przedmioty (zapałki, wykałaczki, igły dziewiarskie) są używane do czyszczenia narządu słuchu. Zmniejsza funkcje barierowe skóry i sprzyja proliferacji bakterii. Ponadto same przedmioty niesterylne mogą być czynnikiem w przenoszeniu drobnoustrojów.
4. Zbyt głębokie czyszczenie. Nie zaleca się wprowadzania wacików bawełnianych głębiej niż 1-1,5 cm.

Uszkodzenie woskowiny

Przyczyną rozwoju choroby jest nadmierne tworzenie się siarki lub jej niewystarczające uwalnianie.

Ciała obce i woda dostają się do uszu

Proces zapalny jest często powodowany przez różne przedmioty dostające się do ucha. Mogą to być przyciski, zabawki i owady. Rani i podrażnia skórę, przyczyniając się do procesu zapalnego. Funkcja ochronna zmniejsza się, gdy woda wpływa do ucha podczas pływania.

Szczególnie niebezpieczna woda z brudnych wód.

Zmniejszone reakcje odpornościowe i obronne

Grupa ryzyka obejmuje osoby o obniżonej odporności na infekcje. Jest to możliwe w późniejszych stadiach zakażenia HIV, z gruźlicą płuc, zdekompensowaną cukrzycą, rakiem, po chemioterapii i radioterapii, z chorobami krwi, zespołem przewlekłego zmęczenia, hipowitaminozą, charłactwem (wyniszczeniem) i częstymi chorobami zakaźnymi. Przechłodzenie może być czynnikiem wyzwalającym.

Choroby zakaźne sąsiednich organów: wtórne zapalenie ucha środkowego

Rozwój wtórnego zapalenia ucha może prowadzić do:

• zapalenie ucha środkowego;
• zapalenie ślinianki przyusznej (choroba zapalna charakteryzująca się uszkodzeniem gruczołów ślinowych);
• cukrzyca;
• zapalenie labiryntu;
• zapalenie migdałków;
• ból gardła;
• kiła;
• gruźlica.

Przyjmowanie niektórych leków

Zwiększa prawdopodobieństwo zapalenia ucha przyjmując leki ototoksyczne (aminoglikozydy), środki przeciwdrobnoustrojowe („Furadonina”), środki antykoncepcyjne, leki cytotoksyczne, „Aspiryna” i leki przeciwgruźlicze. Ta patologia często rozwija się na tle niekontrolowanego stosowania środków antyseptycznych i kropli.

Choroby dermatologiczne

Pioderma (choroby skóry krostkowej) może powodować zapalenie ucha środkowego. Należą do nich furuncle, furunculosis i carbuncle. Częstą przyczyną zapalenia małżowiny usznej są choroby skóry, którym towarzyszy intensywny świąd (egzema, alergiczne zapalenie skóry, pokrzywka).

Objawy zapalenia ucha zewnętrznego

Objawy choroby to:

1. Ból Z ograniczonym stanem zapalnym jest intensywny, promieniujący do szczęki, głowy i szyi. Ból nasila się, jedząc jedzenie, naciskając kanał słuchowy, przyklejając uszy i nocą.
2. Bolesność dotykania. Najbardziej wyraźne z czyrakami.
3. Intensywny swędzenie. Obserwowane z rozlanym zapaleniem.
4. Obrzęk tkanek. Z ropną postacią choroby ucho poważnie puchnie.
5. Wysoka temperatura Nie występuje u wszystkich pacjentów.
6. Pogorszenie ogólnego samopoczucia.
7. Ropne wyładowanie. Gdy po wygaśnięciu ropy i ropnia nastąpi przełom, objawy zmniejszają się.
8. Obecność krost (z ograniczonym zapaleniem ucha). Są one 1-2 cm wielkości i okrągłe.
9. Dyskomfort w uchu.
10. Biały kwiat (z grzybiczym zapaleniem ucha).
11. Ubytek słuchu (utrata słuchu). Powód - nakładanie się światła kanału słuchowego.
12. Obecność infiltracji (uszczelnienia).
13. Zmniejszony apetyt.
14. Obrzęk węzłów chłonnych znajdujących się w pobliżu narządu słuchu. Ten objaw obserwuje się w ograniczonej zmianie ucha z wieloma owrzodzeniami.

Ostra postać choroby trwa 2-3 tygodnie. Gdy obserwuje się zapalenie ucha na tle róży: zaczerwienienie skóry w uchu, gorączka do 40 ° C, dreszcze, suchość w ustach, ból mięśni i stawów, obrzęk tkanek w okolicy gruczołów ślinowych. Wraz z porażką ucha na tle grzybicy występuje szum w uszach, ból głowy, świąd, przekrwienie błony śluzowej nosa i wyciek z ucha.

U dorosłych

U dorosłych patologia ta charakteryzuje się długim przebiegiem i charakteryzuje się niewielką symptomatologią. W fazie remisji często nie ma zespołu bólowego. Dyskomfort jest możliwy.

U dzieci

Zapalenie ucha zewnętrznego u dzieci jest możliwe na tle zapalenia ucha środkowego z powodu rozprzestrzeniania się ropy podczas perforacji błony bębenkowej. Przebieg zapalenia ucha jest ostry, przewlekły i nawracający. Choroba u dzieci jest często powikłana zapaleniem błędnika, perforacją błony bębenkowej i zapaleniem opon mózgowych (uszkodzeniem opon mózgowych).

Leczenie

Schemat leczenia wybierany jest po kompleksowym badaniu. Diagnoza obejmuje badanie, kontrolę (otoskopię), badanie fizyczne, pełną morfologię i analizę bakteriologiczną wydzielin. Metody leczenia zapalenia ucha środkowego ograniczone przez rodzaj wrzenia to:

1. Stosowanie leków (roztwory antybiotykowe, leki przeciwzapalne i przeciwgorączkowe). Być może użycie kremów, żeli. Skuteczna maść przeciwzapalna.
2. Fizjoterapia (terapia UHF). Zapalone tkanki są narażone na prąd o ultra wysokiej częstotliwości. Procedura trwa około 10 minut.
3. Interwencja chirurgiczna. Stosuje się, gdy ropień nie jest otwierany samodzielnie. Procedura polega na oczyszczeniu tkanek z wrzenia i dezynfekcji. Po usunięciu ropy stosuje się sterylny opatrunek antybiotykowy. Należy go zmieniać co 3-4 godziny.
4. Zastosowanie „Anatoksyny” lub szczepionki. Skutecznie w zapaleniu ucha o charakterze gronkowcowym.

Ponadto stosuje się multiwitaminy, autohemoterapię i leki immunostymulujące. Szybko leczy rozlane zapalenie ucha może być lekami przeciwbakteryjnymi i przeciwhistaminowymi. W tej patologii szeroko stosowane jest płukanie uszu roztworami antyseptycznymi i fizjoterapią.

Medicamentous

W przypadku zewnętrznego zapalenia ucha można podać następujące leki:

1. Antybiotyki ogólnoustrojowe (penicyliny, cefalosporyny, „lewomycetyna”, tetracykliny). Stosuje się je w postaci tabletek, kapsułek, granulek, proszku do podawania doustnego lub wstrzykuje się (domięśniowo, dożylnie). Są mianowani z uwzględnieniem patogenu.
2. Przeciwbakteryjne maści i żele („Tetracyklina”, „Ihtiolovaya”, „Levomekol”, „Dimeksid”).
3. Enzymy proteolityczne („Trypsyna”). Pokazano z ograniczonym zapaleniem ucha, aby przyspieszyć wypływ ropno-martwiczego pręta.
4. Środki lecznicze („Methyluracil”).
5. Hipertoniczny roztwór chlorku sodu.
6. Leki przeciwgorączkowe (Panadol, Efferalgun, Ibuprofen).
7. Środki dezynfekujące (alkohol borowy) w połączeniu z gliceryną.
8. Leki przeciwalergiczne (Zodak, Telfast, Suprastin, Zyrtek). Pomaga poradzić sobie ze świądem w uchu.
9. Krople w uszach („Sofradex”, „Otofa”, „Polydex” z fenylefryną, „Otipaks”, „Otinum”, „Anauran”). Leki te są wskazane w ostrym i przewlekłym zapaleniu. Przed użyciem należy najpierw umyć ucho bawełnianym wacikiem lub patyczkiem. Pacjent powinien leżeć na boku. Butelkę z roztworem należy ogrzać do temperatury pokojowej. Pipety są używane do wkraplania leków.
10. Środki przeciwgrzybicze (nitrofungina, klotrimazol, Candide, Imidil, Nichlorgin, Termikon, Terbinafin, Lamisil, Exiter, Binafin, Mycozoral, Funginok, „Naftifine”, „Diflucan” i „Orungal”). Leki te są wskazane w przypadku otomikozy.
11. Immunostymulanty. Leki te są skuteczne w częstych czyrakach i furunculosis. Immunostymulanty obejmują Polyoxidonium, Galavit i Licopid.

Środki ludowe

Zapalenie ucha może być leczone środkami ludowymi po konsultacji z lekarzem. W przypadku uszkodzenia skóry ucha zewnętrznego można użyć:

• olej roślinny (są zwilżane turundą lub watą i wstrzykiwane do chorego ucha);
• sok z cebuli (stosowany do smarowania zapalnej skóry);
• liście geranium;
• farmaceutyczny napar z rumianku (stosowany w postaci kropli);
• produkty pszczele (propolis).

Ważnym aspektem terapii w domu z ograniczonym zapaleniem ucha środkowego typu furunculosis jest prawidłowe odżywianie.

Pacjenci muszą wykluczyć z menu produkty bogate w proste węglowodany i tłuszcze, pikle, wędzone mięsa i pikantne potrawy. Zaleca się jeść świeże owoce, warzywa, jagody, zupy, zboża i produkty mleczne.

Jakie mogą wystąpić komplikacje?

Konsekwencjami choroby mogą być:

1. Rozwój zapalenia ucha środkowego. Jest to obarczone uszkodzeniem błony bębenkowej, zapaleniem wyrostka sutkowatego, utratą słuchu, zmianami bliznowatymi błony, zapaleniem nerwu twarzowego, zapaleniem mózgu, zakrzepicą, tworzeniem ropnia, zapaleniem skroniowym (zapalenie kamienistej części kości skroniowej) i posocznicą.
2. Porażka labiryntu kostnego, znajdująca się w uchu wewnętrznym.
3. Nierównowaga.
4. Postępująca utrata słuchu.

Środki zapobiegawcze

Aby zmniejszyć ryzyko rozwoju zapalenia ucha, musisz przestrzegać następujących zaleceń:

• codziennie myj uszy i wytrzyj je ręcznikiem;
• zapobiegać przedostawaniu się wody i ciał stałych do kanału słuchowego;
• nie używaj ostrych przedmiotów do usuwania woskowiny;
• terminowo leczyć choroby skóry;
• nie supercool;
• nosić kapelusz w zimną i wietrzną pogodę;
• zapobiegać urazom ucha;
• używaj specjalnych urządzeń z miękką podstawą do czyszczenia uszu;
• utrzymać odporność na wysokim poziomie;
• dobrze jeść;
• terminowo leczyć istniejące choroby górnych dróg oddechowych;
• odmówić przyjmowania leków ototoksycznych;
• prowadzić zdrowy tryb życia;
• nie słuchaj muzyki przez słuchawki przez długi czas (przyczynia się to do rozprzestrzeniania się mikrobów).

Aby zapobiec powikłaniom, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, zastosować się do jego zaleceń dotyczących leczenia choroby i odmówić samoleczenia.

Dorosłe zapalenie ucha środkowego u dorosłych i dzieci - przyczyny, objawy, diagnoza i leczenie

Najbardziej widoczne objawy zapalenia ucha zewnętrznego są zlokalizowane w kanale słuchowym, błonie bębenkowej i małżowinie usznej, które są obszarem stosowania maści lewomekolowej i innych środków wspomagających leczenie choroby. Powikłania mają nieprzyjemne konsekwencje, ale korzystne rokowanie. Ponieważ choroba ma głównie charakter zakaźny, każdy ma ryzyko choroby. Dowiedz się, czym jest zapalenie ucha środkowego, jak go leczyć i jakie są środki zapobiegawcze.

Czym jest zewnętrzne zapalenie ucha

Zapalenie małżowiny usznej i zewnętrznego kanału słuchowego nazywa się zapaleniem ucha. Choroba może być ograniczona (furuncle) i rozproszona (rozproszona). Ograniczone zapalenie ucha środkowego jest stanem zapalnym tkanek ucha zewnętrznego z powodu zakażenia (Staphylococcus aureus) przenikającego do gruczołów łojowych i saszetek chrząstki ucha. Gdy wylewa się zapalenie ucha, zewnętrzna część ucha zostaje zainfekowana kijem pyjanowym, a czasami błoną bębenkową.

Powody

Aby zidentyfikować przyczynę choroby, doświadczony otolaryngolog powinien zbadać pacjenta. Praktyka pokazuje, że powody mogą być następujące:

1. Przenikanie infekcji bakteryjnej z powodu zmniejszonej odporności lub mikrourazów z powodu niewłaściwej higieny lub próby usunięcia zatyczki siarki.
2. Występowanie alergicznego podrażnienia skóry lub grzyba.
3. Zakażenie wirusowe.

Objawy

W celu zdiagnozowania zapalenia ucha można zastosować szereg specyficznych objawów. Wśród nich taki wskaźnik jak utrata słuchu staje się ważny tylko przy bardzo silnym obrzęku zewnętrznego przewodu słuchowego. Wyraźne objawy obejmują:

1. Obserwuje się zaczerwienienie skóry, zewnętrzna część ucha może puchnąć.
2. Naciskając na ucho, pojawia się ból.
3. Uczucie bólu podczas żucia, świądu.
4. Uczucie zatkania kanału słuchowego.
5. Zwiększona temperatura ciała.
6. Zakażenie grzybicze charakteryzuje się silnym świądem, czasem ostrym wypryskiem. Podczas oglądania na skórze przewodu słuchowego często wykrywa się szarą lub białą patynę.

Ostre zapalenie ucha zewnętrznego

W zależności od czasu trwania choroby zapalenie ucha środkowego dzieli się na ostre i przewlekłe. Ostra jest również znana jako „ucho pływaka” i objawia się jasnymi i ostrymi objawami, które szybko zanikają w wyniku leczenia chirurgicznego i aktywacji układu odpornościowego. W przypadku martwiczego ostrego zapalenia ucha objawy są typowe:

1. Intensywny ból, któremu towarzyszy wydzielina z ucha.
2. Obrzęk.
3. Zmniejszenie funkcji słuchowej z powodu zwężenia zewnętrznego przewodu słuchowego.
4. W niektórych przypadkach można zaobserwować cellulit szyi i twarzy.

Chroniczny

Przewlekłe zapalenie ucha środkowego diagnozuje się w przypadkach, gdy czas trwania choroby przekracza cztery tygodnie lub jeśli choroba objawia się więcej niż cztery razy w ciągu roku. Przewlekła postać występuje z powodu świadomego stosunku do ostrego zapalenia ucha. Drugim powodem jest regularne usuwanie ochronnej warstwy siarkowej za pomocą wacików bawełnianych i obrażeń ścian, co prowadzi do stanu zapalnego. Przewlekłe zapalenie ucha środkowego charakteryzuje się:

1. Ropne wydzieliny z ucha.
2. Autofonia - rezonans w uchu pacjenta wykonany przez dźwięki pacjenta.
3. Czując ciężką głowę
4. Podczas obracania lub przechylania czaszki pojawia się uczucie opalizującego płynu.
5. Stała obecność ropy powoduje zamknięcie zewnętrznego kanału słuchowego rozszerzającą się tkanką.

Zapalenie ucha zewnętrznego u dziecka

Struktura ucha dziecka różni się od osoby dorosłej w przypadku braku krzywizny w kształcie litery S kanału słuchowego, co powoduje wysokie ryzyko zapalenia ucha, ponieważ zimne powietrze może „wydmuchać” ucho. Skargi dziecka na ból ucha wskazują na rozwój zapalenia ucha środkowego. U niemowląt objawem może być płacz z próbami sięgnięcia do ucha i oddzielenie od piersi z powodu bólu podczas ssania. Z wielką pewnością możemy założyć tę diagnozę, jeśli dziecko należy do grupy ryzyka charakterystycznej dla zapalenia ucha:

1. Dzieci cierpiące na krzywicę, niedokrwistość.
2. Wyczerpany, z brakiem wagi.
3. Skłonny do alergii.
4. Z patologiami górnych dróg oddechowych, cukrzycą.

Klasyfikacja

Ucho składa się z trzech części i, w zależności od lokalizacji zapalenia, zapalenie ucha środkowego jest klasyfikowane według trzech cech, z których każda ma swoje własne cechy:

• zewnętrzne: wpływa na zewnętrzny kanał słuchowy i małżowina uszna;
• podłoże: zapalenie jest zlokalizowane w sektorze kosteczek słuchowych i jamy bębenkowej;
• wewnętrzny: zapalenie rozciąga się na labirynty błoniaste i kostne.

Diagnostyka

Tylko otolaryngolog może postawić diagnozę zewnętrznego zapalenia ucha. Po wizycie u lekarza i zbadaniu dolegliwości pacjenta, badane ucho jest badane, w razie potrzeby badana jest mikroflora. Gdy wykrywa się zaczerwienienie, obrzęk kanału słuchowego, wyraźne wydzielanie, dokonuje się dokładnej diagnozy choroby, pacjentowi przepisuje się leczenie w zależności od tego, co go wywołuje. Jeśli lekarz ma wątpliwości, można przepisać tomografię komputerową, reflektometrię akustyczną lub otoskopię pneumatyczną.

Leczenie zapalenia ucha zewnętrznego

Aby leczyć zapalenie ucha zewnętrznego, potrzebne jest zintegrowane podejście. Terapia obejmuje następujące działania i stosowanie leków:

1. Maści antybakteryjne - wprowadza się turund w celu wyeliminowania patogenu, który spowodował chorobę złośliwą.
2. Rozgrzewające kompresy, wkraplanie mentolu ze świądem brzoskwiniowym.
3. Mycie roztworami Dimexidum lub Furacilin.
4. Zaszczepić krople do uszu.
5. Operacja otwierania czyraków, jeśli w ogóle.
6. Fizykoterapia: prądy ultrawysokiej częstotliwości, terapia laserowa, terapia światłem, wykorzystanie promieniowania ultrafioletowego.

W przypadku choroby ucha dobrze pomagają maści, które eliminują stany zapalne, infekcje wirusowe i bakteryjne. Popularne są:

1. Sofradex - tubki 15 lub 20 gz lekiem przeciwzapalnym o połączonym działaniu: antyalergicznym i antybakteryjnym. Maść jest obficie nakładana na mały kawałek waty, który jest osadzony w przewodzie słuchowym przez 15-30 minut. Przebieg leczenia trwa nie dłużej niż tydzień. Skład produktu zawiera hormony, więc nie można go stosować u kobiet w ciąży i dzieci.
2. Maść tetracykliny jest antybiotykiem o szerokim spektrum działania z substancją czynną, która hamuje syntezę białek bakteryjnych i przyspiesza regenerację. Maść nakłada się jałowym wacikiem na zaatakowany obszar. Pomaga promować gojenie się skóry z zapaleniem. Wielość i sposób stosowania określa lekarz.

Lewomekol w zapaleniu ucha

Zewnętrzne zapalenie ucha może być leczone preparatem Levomekol. Jest to popularna maść o silnych właściwościach przeciwzapalnych i antybakteryjnych. Kompozycja zawiera antybiotyk chloramfenikol, metyluracyl, glikol etylenowy. Dzięki nim maść regeneruje tkankę, przyspiesza produkcję interferonu, zapewnia szybką absorpcję aktywnych składników. Maść nakłada się raz dziennie, układa się na 15-20 minut.

Maść Vishnevsky

Zapalenie ucha zewnętrznego może złagodzić maść Vishnevsky'ego - popularny, sprawdzony lek, który zmniejsza ból i przyspiesza proces gojenia. Do leczenia stosuje się kompresy - nakładać maść na gazę lub wacik, wkładać płytko do zewnętrznego kanału słuchowego. Przechowuj kompres przez 2-3 godziny, z dobrą przenośnością - do jednego dnia.

Dozwolone jest mieszanie maści z alkoholem lub wódką i gliceryną w stosunku 1: 1. Najpierw zrób maść z turundą (skręconą watą), a następnie włóż do ucha wacik zanurzony w określonych składnikach. Przykryj kompres suchą watą, zawiń wełniany szalik na ucho i chodź przez 24 godziny. Zamiast etanolu i gliceryny można stosować nalewkę z alkoholu propolisowego.

Krople

Tak zwane „ucho pływaka” wymaga leczenia w postaci kroplówki. Pomagają zmniejszyć ból, łagodzą swędzenie i zabijają patogen. Popularne są:

1. Otinum - zawiera salicylan Holim, który działa przeciwzapalnie i przeciwbólowo. Wlej 3-4 krople 3-4 razy dziennie.
2. Otipaks - zawiera lidokainę znieczulającą i fenazon przeciwgorączkowy. Zaszczepić 4 krople 2-3 razy dziennie. Kurs nie powinien przekraczać 10 dni.
3. Otofa - zawiera roztwór antybiotyku ryfampicyny, niszczący paciorkowce i gronkowce. Dorośli są pokazywani 5 kropli trzy razy dziennie, dzieci - 3 krople tej samej liczby razy. Kurs trwa do trzech dni.
4. Polydex - zawiera substancję przeciwzapalną deksametazon i antybiotyki polimyksynę z neomycyną. Kopię 1-5 kropli dwa razy dziennie w ciągu 6-10 dni.

Antybiotyki do stosowania ogólnoustrojowego

Jeśli objawy ograniczonej choroby na zewnątrz są wyraźne, a leczenie miejscowe nie prowadzi do skutku, należy stosować antybiotyki ogólnoustrojowe. Są przepisywane tylko przez lekarza. Wśród powszechnych leków emitują:

1. Oksacylina - dorośli otrzymują 2-4 g dziennie, podzielone na 4 dawki. Iniekcje domięśniowe wprowadza się w ilości 1-2 g leku 4-6 razy dziennie w równych odstępach.
2. Ampicylina - antybiotyk o szerokim spektrum działania, jest dostępna w postaci tabletek, kapsułek i zawiesin. Dorośli przyjmują 0,5 g 4-6 razy dziennie, dzieci - 100 mg / kg masy ciała.
3. Amoksycylinę przyjmują dorośli w dawce 0,5 g dziennie trzy razy dziennie, dzieci od 2 lat - 0,125-0,25 g trzy razy dziennie, młodsi - 20 mg / kg masy ciała.
4. Cefazolina - skuteczna przeciwko patogennym gronkowcom, jest stosowana w przypadkach ciężkiej furunculosis ucha. Dorośli wyznaczają 0,25–1 g leku co 6-8 godzin, dzieci - 20–50 mg / kg masy ciała w 3-4 dawkach.
5. Augmentin (Amoxiclav) - zawiera amoksycylinę i kwas klawulanowy, przepisywany w ciężkiej chorobie. Dorośli biorą 0,375-0,7 g dwa razy dziennie, dzieci 20-50 mg / kg masy ciała. W postaci zastrzyków pokazano 0,75-3 g 2-4 razy dziennie dla dorosłych i 0,15 g / kg masy ciała dla dzieci.

Mycie uszu

Zewnętrzne rozproszone zapalenie ucha środkowego wymaga specjalnego mycia. Procedurę tę zaleca się przeprowadzać wyłącznie w szpitalu lub samodzielnie po przeszkoleniu pacjentów z lekarzami laryngologicznymi. Wskazania do zabiegu stają się ropnym zapaleniem, a przeciwwskazania - perforacją błony bębenkowej, ropniem. Do mycia można użyć 3% nadtlenku wodoru, 0,05% roztworu furakiliny i soli fizjologicznej. Technologia prania:

1. W specjalnej strzykawce do mycia uszu zbiera się podgrzany nadtlenek wodoru.
2. Igła jest usuwana ze strzykawki, 1 ml roztworu jest ostrożnie zakopany w uchu.
3. Po ustaniu syczenia roztwór wylewa się, wylewa nową porcję.
4. Przebieg prania trwa nie dłużej niż trzy dni.

Środki ludowe

Jeśli pacjent skarży się, że jego ucho jest spuchnięte na zewnątrz, oprócz oficjalnej medycyny, możesz użyć receptur tradycyjnej terapii:

• moczyć kawałek bawełny w propolisie, podgrzanym oleju roślinnym lub soku z cebuli, włożyć go do ucha i iść cały dzień;
• umyć liść geranium, wysuszyć, zgnieść i położyć w uchu na jeden dzień;
• łyżeczka suszonych kwiatów rumianku zalać szklanką wrzącej wody, pozostawić na 15 minut, przecedzić, ostudzić, zakopać 2-3 krople 3-4 razy dziennie.

Zapobieganie

Aby uniknąć pojawienia się nieprzyjemnych objawów i zapobiec chorobie, należy przestrzegać prostych środków zapobiegawczych:

• po kąpieli w otwartej wodzie lub basenie, usuń wodę z uszu ręcznikiem, ale raczej nie pozwól infekcji i wodzie dostać się do środka;
• delikatnie umyć uszy patyczkami;
• obserwuj higienę kanałów słuchowych i toalety kanału zewnętrznego, nie używaj palców do czyszczenia woskowiny;
• Nie kąpać się w brudnej wodzie.

Zewnętrzne zapalenie ucha środkowego

Zewnętrzne zapalenie ucha jest chorobą zapalną wpływającą na zewnętrzny przewód słuchowy.

Rodzaje zapalenia ucha zewnętrznego:

Ograniczone zapalenie ucha środkowego dla tego gatunku charakteryzuje się tworzeniem się wrzenia w obszarze zewnętrznego przewodu słuchowego lub zapaleniem mieszka włosowego. Biorąc pod uwagę, że zewnętrzne badanie wrzenia, co do zasady, nie jest zauważalne, dowody jego powstawania mogą być bólem, nasilonym przez dotknięcie ucha lub w trakcie żucia. Po kilku dniach wrzód pęka i ból stopniowo się zmniejsza;

Rozlane zapalenie ucha środkowego objawia się jako proces zapalny w kanale słuchowym. Rozproszone zapalenie ucha zewnętrznego może być grzybiczym zapaleniem ucha, alergicznym lub bakteryjnym. Zapalenie kanału słuchowego jest spowodowane przez grupę A. Streptococcus.

Ze względu na kwaśną reakcję skóry kanał słuchowy jest chroniony przed grzybami i infekcjami. Jeśli jednak woda dostanie się do kanału słuchowego i pozostanie w nim przez długi czas, może to prowadzić do zmiany kwasowości, aw rezultacie do zmniejszenia funkcji ochronnych. Ponadto woda może powodować infekcję ran, zadrapań lub małych ran, które mogą znajdować się na powierzchni skóry w przewodzie słuchowym.

Przyczyny zapalenia ucha zewnętrznego

Infekcja jest główną przyczyną zapalenia ucha zewnętrznego. Staphylococcus i grzybicze infekcje wywołują wrzenie w kanale słuchowym. Czynniki przyczyniające się do tego:

• naruszenie bariery ochronnej skóry w kanale słuchowym, wraz z regularnym zwilżaniem;
• Uszkodzenie skóry kanału słuchowego, które występuje podczas próby oczyszczenia siarki przy użyciu przedmiotów takich jak zapałki, spinki do włosów, wykałaczki itp.

Czynniki ryzyka zapalenia ucha zewnętrznego

Wygląda jak zewnętrzne zapalenie ucha

Jak pokazuje praktyka medyczna, dzieci są częściej narażone na tę chorobę niż dorośli. Ten rodzaj patologii skóry, taki jak wyprysk, również przyczynia się do powstawania zewnętrznego zapalenia ucha. Zatyczkę siarki należy również przypisać czynnikowi ryzyka, ponieważ w większości przypadków pacjenci próbują się jej pozbyć, a jednocześnie mogą uszkodzić integralność skóry w kanale słuchowym.

W przewlekłym zapaleniu ucha środkowego w kanale słuchowym powstają ropne wydzieliny, które mogą przyczyniać się do przenikania kanału słuchowego do skóry zakażenia.
Inne czynniki ryzyka obejmują wąskość kanału słuchowego i choroby zmniejszające odporność. Na przykład cukrzyca.

Objawy zapalenia ucha zewnętrznego

Następujące objawy są charakterystyczne dla zewnętrznego zapalenia ucha:

• kiedy próbujesz dotknąć małżowiny usznej lub części jej chrząstki, znajdującej się przed otworem słuchowym (kozłem), występuje silny ból;
• stały ból w uchu lub jego okolicy.
• swędzenie w uchu. Należy zauważyć, że taki objaw jest typowy dla tych przypadków, w których kanał słuchowy jest dotknięty infekcją grzybiczą lub chorobą skóry, taką jak wyprysk;
• węzły chłonne w okolicy ucha są powiększone lub zewnętrzny kanał słuchowy pęcznieje;
• jest przekrwienie ucha;
• pojawienie się ropnego wydzieliny z kanału słuchowego;
• słuch zostaje zredukowany.

Objawy, które objawiają się ograniczonym zewnętrznym zapaleniem ucha środkowego: na wczesnym etapie występują napady pulsującego bólu, nasilające się podczas rozmowy lub w trakcie żucia. Kiedy próbujesz ucha małżowiny usznej lub dotykasz tragusa, pojawia się ostry ból. W większości przypadków słuch jest zachowany, jego redukcja jest możliwa tylko przy całkowitym nałożeniu zewnętrznego kanału słuchowego.

Badanie ucha może wykryć przekrwienie, a także obserwować obrzęk na ścianie kanału słuchowego. Następnie wrzód dojrzewa i otwiera się, podczas gdy następuje ropny zrzut.

Objawy, które objawiają się rozlanym zapaleniem ucha zewnętrznego: występuje lekki ból ucha, który może występować naprzemiennie z ciężkim świądem. Jednocześnie temperatura ciała pacjenta pozostaje normalna lub może wystąpić niewielki wzrost. Przy silnym obrzęku skóry, który może zablokować kanał słuchowy, obserwuje się utratę słuchu.

Badanie kanału słuchowego może wykazywać obrzęk, pogrubienie i zaczerwienienie skóry. Gdy proces zapalny rozprzestrzenia się na błonę bębenkową, możliwe jest wykrycie pojawienia się nieznacznego wyraźnego wydzieliny z ucha, a także zmniejszenie słuchu, jeśli błona bębenkowa jest hiperemiczna.

Diagnoza zapalenia ucha zewnętrznego

Nie jest trudno zdiagnozować zewnętrzne zapalenie ucha, ale lepiej powierzyć tę procedurę lekarzowi, ponieważ zdiagnozowana diagnoza może być błędna, a późniejsze samoleczenie spowoduje nieodwracalne szkody dla zdrowia.

Jak leczy się zapalenie ucha zewnętrznego?

Do leczenia zapalenia ucha zewnętrznego w celu stosowania turundum nasączonego alkoholem borowym jest bezwzględnie przeciwwskazane. Substancja agresywna drażniąca tylko pogorszy ból. Sensowne jest instalowanie turund impregnowanych maściami przeciwbakteryjnymi lub hormonalnymi, na przykład flucynarem, celestodermem, flucynarem itp. Możesz także użyć kropli do uszu, w tym kropli zawierających antybiotyki.

Aby złagodzić ból, możesz użyć środków przeciwbólowych w środku, na przykład Ketanov. Jeśli wrzód rozwinął się w przejściu zewnętrznym, ropna zawartość jest usuwana z niego za pomocą małego nacięcia rozluźniającego. Samo-leczenie zewnętrznego zapalenia ucha jest niebezpieczne, ponieważ może powodować poważne komplikacje.

Zapobieganie zapaleniu ucha zewnętrznego

Wykonuj procedury higieniczne w celu pielęgnacji ucha zewnętrznego, musisz wykonać w określonej kolejności, zgodnie z właściwym schematem. Na przykład waciki bawełniane, za pomocą których wiele czystych uszu, jeśli są niewłaściwie używane, mogą „ubijać” woskowinę i niszczyć skórę.

Dlatego otolaryngolodzy nie zalecają robienia sobie dokładnie czyszczenia uszu. Usunąć nagromadzenie siarki z kanału słuchowego na głębokości nie większej niż 0,5-1 cm. Ponadto wskazane jest, aby nie dopuścić do przedostania się wody do uszu, ponieważ jej nagromadzenie stwarza korzystne warunki dla rozwoju zakażenia.

Zewnętrzne zapalenie ucha środkowego. Przyczyny, objawy i leczenie choroby

Witryna zawiera podstawowe informacje. Odpowiednia diagnoza i leczenie choroby są możliwe pod nadzorem sumiennego lekarza. Wszelkie leki mają przeciwwskazania. Wymagane konsultacje

Zewnętrzne zapalenie ucha środkowego - zapalenie ucha zewnętrznego, składające się z małżowiny usznej, zewnętrznego przewodu słuchowego, błony bębenkowej. Najczęściej choroba jest wywoływana przez bakterie, chociaż istnieją inne powody.

Według oficjalnych statystyk, ostre zapalenie ucha zewnętrznego jest przenoszone rocznie przez 4 do 5 osób na 1000 ludności na całym świecie. Od 3% do 5% osób cierpi na przewlekłą postać choroby. Zapalenie ucha zewnętrznego jest powszechne wśród mieszkańców wszystkich krajów. W ciepłym i wilgotnym klimacie częstość występowania jest wyższa. Ludzie z wąskim kanałem słuchowym są bardziej podatni na zapalenie ucha.

Choroba dotyka równie często mężczyzn i kobiety. Szczyt występowania występuje w dzieciństwie - od 7 do 12 lat. Wynika to z cech anatomicznych struktury ucha dziecka i niedoskonałości mechanizmów obronnych.

Zapalenie ucha środkowego jest chorobą zawodową dla nurków, pływaków i innych osób, których woda często dostaje się do kanału słuchowego.

Anatomiczne cechy zewnętrznego przewodu słuchowego

Organ ludzkiego słuchu składa się z trzech części: ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego.

Struktura ucha zewnętrznego:

• Auricle. To chrząstka pokryta skórą. Jedyną częścią małżowiny usznej pozbawionej chrząstki jest płat. W jego grubości jest tkanka tłuszczowa. Przedsionek przymocowany jest do czaszki więzadłami i mięśniami za stawem skroniowo-żuchwowym. Ma charakterystyczny kształt, na jego dnie znajduje się otwór prowadzący do zewnętrznego kanału słuchowego. W skórze wokół niej znajduje się wiele gruczołów łojowych, pokryte są włosami szczególnie silnie rozwiniętymi u osób starszych. Pełnią funkcję ochronną.
• Zewnętrzny kanał słuchowy. Łączy zewnętrzny otwór w małżowinie, z jamą ucha środkowego (wnęka bębna). Jest to kanał o długości 2,5 cm, szerokości 0,7–1,0 cm, w części początkowej ślinianka przyuszna znajduje się pod kanałem. Stwarza to warunki do rozprzestrzeniania się infekcji z gruczołu do ucha z przyusznicą i od ucha do tkanki gruczołu podczas zapalenia ucha. 2/3 zewnętrznego kanału słuchowego znajduje się w grubości kości skroniowej czaszki. Tutaj kanał ma najwęższą część - przesmyk. Na powierzchni skóry wewnątrz przejścia znajduje się wiele gruczołów włosowych, łojowych i siarkowych (które w istocie są również zmodyfikowanymi gruczołami łojowymi). Wytwarzają sekret, który łączy się z martwymi komórkami skóry i tworzy woskowinę. Ten ostatni przyczynia się do usuwania patogenów i ciał obcych z ucha. Podczas żucia pokarmu następuje ewakuacja woskowiny z kanału słuchowego. Jeśli proces ten zostanie przerwany, zatyczka do uszu zostanie uformowana, naturalne mechanizmy obronne zostaną naruszone.
  
• Błona bębenkowa oddziela ucho zewnętrzne od środka (jama bębenkowa). Uczestniczy w przewodzeniu dźwięku, a podczas infekcji służy jako bariera mechaniczna.

Cechy ucha dziecka, zwiększające prawdopodobieństwo rozwoju zapalenia ucha środkowego w porównaniu z dorosłymi:

Niedoskonałe mechanizmy obronne. Odporność dziecka nadal kształtuje się po urodzeniu, nie może zapewnić pełnej ochrony.

Ucho dziecka ma pewne cechy anatomiczne. Zewnętrzny przewód słuchowy jest krótszy i ma wygląd szczeliny.

Skóra ucha u dzieci jest delikatniejsza, łatwiej ją uszkodzić podczas czyszczenia uszu i drapania.

Przyczyny zapalenia ucha zewnętrznego

Niewłaściwa higiena ucha zewnętrznego:

• Brak troski o małżowiny uszne. Wskazane jest, aby codziennie myć je mydłem, wycierając je ręcznikiem. W przeciwnym razie będą gromadzić brud, co zwiększa ryzyko rozwoju zakażenia. Dzieci pierwszego roku życia wycierają uszy specjalnymi wilgotnymi chusteczkami i wacikami.
  
• Nadmierne czyszczenie zewnętrznych kanałów słuchowych. Regularne oczyszczanie uszu bawełnianym wacikiem pomaga usunąć pozostałości woskowiny i brudu. Nie można tego jednak zrobić zbyt często, w przeciwnym razie wzrasta prawdopodobieństwo powstawania zatyczek siarki i zewnętrznego zapalenia ucha. Wystarczy 1-2 razy w tygodniu.
  
• Niewłaściwe czyszczenie kanałów słuchowych. Dorośli często robią to z zapałkami, metalowymi przedmiotami (tępe końce cerowania, igły dziewiarskie), wykałaczkami. Prowadzi to do urazów skóry i penetracji infekcji. Patogenne bakterie mogą przedostać się do ucha z przedmiotów. Do czyszczenia uszu dopuszczalne jest stosowanie wyłącznie specjalnych wacików bawełnianych. U dzieci w wieku poniżej jednego roku ich uszy są czyszczone tylko wiciami bawełnianymi, w tym wieku nie można używać twardych pałeczek.
  
• Zbyt głębokie szczotkowanie ucha. Uformowana woskowina stopniowo przesuwa się w kierunku zewnętrznego otworu i gromadzi się w jego pobliżu w postaci małego obrzeża. Dlatego nie ma sensu szczotkować uszu osoby dorosłej głębiej niż 1 cm - zwiększa to tylko ryzyko przenoszenia infekcji.

Uszkodzenie woskowiny:

• Przy niewystarczającym uwalnianiu woskowiny zmniejsza się naturalny mechanizm ochronny ucha. W końcu siarka aktywnie uczestniczy w usuwaniu patogenów z zewnętrznego kanału słuchowego.
  
• Gdy występuje nadmiar woskowiny i naruszenie jej eliminacji, zaburzone jest również oczyszczanie ucha, tworzą się korki siarkowe, wzrasta ryzyko infekcji.

Spożycie ciał obcych i wody do uszu:

• Ciała obce uwięzione w zewnętrznym kanale słuchowym, ranią skórę, powodują podrażnienie, obrzęk. Tworzone są warunki wejścia infekcji.
  
• Wraz z wodą patogeny są wprowadzane do ucha, tworząc korzystne środowisko dla ich reprodukcji. Wydzielanie i ochrona siarki są osłabione.

Zmniejszone reakcje odpornościowe i obronne:

• hipotermia, wpływ na ucho silnego zimnego wiatru;
• przewlekłe i ciężkie choroby, które prowadzą do wyczerpania sił odpornościowych;
• częste infekcje;
• stany niedoboru odporności: AIDS, wrodzone wady odporności.

Choroby zakaźne sąsiednich narządów (wtórne zapalenie ucha):

• Zakażenia skóry: czyrak, karbunc itp. Czynniki chorobotwórcze mogą dostać się do ucha z krost na przylegającej skórze.
  
• Świnka jest stanem zapalnym ślinianki ślinianki przyusznej.

Akceptacja niektórych leków:

• Leki immunosupresyjne i cytostatyki są lekami hamującymi odporność. Przy ich długotrwałym stosowaniu zwiększa ryzyko zapalenia ucha środkowego i innych chorób zakaźnych.
  
• Niewłaściwe stosowanie antybiotyków przez długi czas i wysokie dawki mogą prowadzić do grzybiczego zapalenia ucha zewnętrznego. Dotyczy to zarówno tabletek z zastrzykami, jak i kremów przeciwbakteryjnych, maści stosowanych w okolicy ucha.

Choroby dermatologiczne

W egzemie i innych chorobach skóry proces może wpływać na obszar wokół ucha. W tym przypadku lekarz może ustalić diagnozę zewnętrznego niezakaźnego zapalenia ucha środkowego.

Objawy zapalenia ucha zewnętrznego

Czyraki kanału słuchowego

Gotować - ropne zapalenie, ekscytujący gruczoł łojowy lub mieszek włosowy. Może wystąpić tylko w zewnętrznej części przewodu słuchowego, ponieważ w środku nie ma włosów i gruczołów łojowych.

Objawy węża z kanału słuchowego zewnętrznego:

• Ostry silny ból ucha, który daje szczęce, szyję, rozciąga się na całą głowę.
  
• Zwiększony ból podczas żucia, zaciśnięcie małżowiny usznej na boku lub naciśnięcie w obszarze zewnętrznego otworu kanału słuchowego.
  
• Zwiększona temperatura ciała - nie wszyscy pacjenci.
  
• Ogólne upośledzenie samopoczucia - nie wszyscy pacjenci mogą być wyrażone w różnym stopniu.

W dniach 5-7 dnia, pod wpływem leczenia lub niezależnie, czyrak jest otwarty. Z ucha stoi ropa. Stan pacjenta natychmiast poprawia się, ból przestaje się niepokoić. Uzdrowienie przychodzi.

Furun ucha może być objawem choroby ogólnoustrojowej - furunculosis. W takim przypadku czyraki pojawiają się okresowo na różnych częściach ciała. Zwykle furunculosis rozwija się wraz ze zmniejszeniem odporności.

Rozproszone zapalenie ucha zewnętrznego

Rozlane zapalenie ucha zewnętrznego - ropny proces zapalny, który rozciąga się na cały zewnętrzny przewód słuchowy, przechwytuje warstwę podskórną, może wpływać na błonę bębenkową.

Objawy ostrego rozlanego zewnętrznego zapalenia ucha środkowego:

• swędzenie w uchu;
• bolesność po naciśnięciu w obszarze zewnętrznego otworu kanału słuchowego;
• obrzęk ucha, zwężenie zewnętrznego otworu kanału słuchowego;
• wypływ ropy z ucha;
• gorączka, ogólne zaburzenia.

W przewlekłym rozlanym zapaleniu ucha zewnętrznego objawy są łagodne, praktycznie nieobecne. Pacjent odczuwa dyskomfort w uchu.

W przypadku zewnętrznego zapalenia ucha słuch nie jest osłabiony. To jest jego główna różnica w stosunku do zapalenia ucha środkowego, w którym dotyka się jamy bębenkowej.

Erysipelas ucha

Erysipelas ucha (róży) jest szczególnym rodzajem bakteryjnego zapalenia ucha wywołanego przez bakterie paciorkowcowe.

Objawy różności ucha:

• silny ból, swędzenie ucha;
• obrzęk skóry w uchu;
• zaczerwienienie skóry: ma wyraźne kontury, często chwyta płat;
• zwiększona temperatura skóry w obszarze zapalenia;
• tworzenie pęcherzyków z przezroczystą zawartością na skórze odnotowuje się tylko w niektórych przypadkach;
• wzrost temperatury ciała do 39 - 40 ° C;
• dreszcze, ból głowy, ogólne złe samopoczucie.

W łagodnych przypadkach, z ostrym przebiegiem choroby i terminowym leczeniem, powrót do zdrowia następuje po 3 do 5 dniach. W ciężkich przypadkach ten rodzaj zewnętrznego zapalenia ucha nabiera przewlekłego przebiegu falistego.

Są okresy poprawy, po których następują nowe nawroty.

Otomikoza

Otomikozy - choroby zapalne uszu wywołane przez grzyby, najczęściej należące do rodzaju Aspergillus lub Candida. Często kombinacja grzybów i bakterii, takich jak Candida i Staphylococcus aureus, jest wykrywana podczas zapalenia ucha zewnętrznego.

Oznaki infekcji grzybiczej ucha zewnętrznego:

• Wszystkie objawy wzrastają stopniowo, gdy grzyb wrasta w skórę i gromadzi toksyny.
• Świąd i ból w uchu. Pacjent może czuć się tak, jakby w zewnętrznym kanale słuchowym znajdowało się jakieś ciało obce.
• Uczucie zatłoczenia.
• Szumy uszne.
• Bóle głowy po dotkniętej stronie.
• Folie i skorupy na skórze małżowiny usznej - zwykle powstają, gdy dotknięte są grzyby z rodzaju Candida.
• Wyładowanie z uszu o różnych kolorach i fakturach, w zależności od rodzaju grzyba.

Perichondritis małżowiny usznej

Owrzodzenie perichondritis jest rodzajem zapalenia ucha zewnętrznego, w którym dotyka się perichondrium (skorupa chrząstki ucha) i skóry ucha. Zazwyczaj przyczyną perichondritis jest uraz uszu, po którym zakażenie zostało przeprowadzone.

Objawy:

• Ból w uchu lub w okolicy kanału słuchowego.
• Obrzęk ucha. Rozprzestrzenia się w uchu, chwyta płat.
• Przeciążenie ropy w małżowinie. Podczas badania dotykowego wyczuwalna jest wnęka z płynem. Zwykle ten objaw występuje po kilku dniach, gdy tkanka ucha się topi.
• Wzrost bólu. Dotknięcie ucha staje się bardzo bolesne.
• Zwiększona temperatura ciała, ogólne złe samopoczucie.

Jeśli nieleczone, perichondritis prowadzi do ropnej fuzji części małżowiny usznej. Powstają blizny, ucho kurczy się, kurczy i staje się brzydkie. Jego pojawienie się otrzymało w medycynie symboliczną nazwę „ucho wojownika”, ponieważ obrażenia najczęściej występują u sportowców uprawiających różne rodzaje zapasów.

Diagnoza zapalenia ucha zewnętrznego

Otolaryngolog (specjalista od laryngologii) zajmuje się diagnozowaniem i leczeniem zewnętrznego zapalenia ucha. Najpierw lekarz bada skórę w uchu, naciska w różnych miejscach, sprawdza ból.

Badania i testy, które mogą być przepisane przez lekarza w przypadku podejrzenia zapalenia ucha zewnętrznego