Ostre zapalenie zatok - jak i co leczyć?

Zapalenie zatok jest chorobą zapalną zatok przynosowych. Zapalenie zatok prowokuje wirusy, mikroorganizmy grzybicze, bakterie i alergeny. Lekarze ogólni otolaryngologii częściej chorują na zapalenie zatok niż na inne choroby, ponieważ zapalenie zatok jest bardzo rozpowszechnione.

Zapalenie zatok może być ostre i przewlekłe. O ostrym zapaleniu mówi się, gdy choroba trwa krócej niż 2 miesiące. Przewlekłe zakażenie jest wskazane przez przedłużający się przebieg zapalenia lub częste nawroty zapalenia zatok (cztery lub więcej rocznie).

Zakażenie można poddać dowolnej zatoce przynosowej. Jednak u dzieci po siedmiu latach iu dorosłych najczęściej obserwuje się następującą sekwencję: zapalenie zatoki szczękowej, następnie zatokę sitową i czołową. Czasami zatok klinowa bierze udział w procesie infekcji. Możliwa manifestacja choroby w dwóch lub więcej jamach jednocześnie. W tym przypadku mówią o zapaleniu błony śluzowej nosa (zapalenie brodawki, zapalenie hemisinusu i hemoroidy).

Termin „ostre zapalenie zatok” jest często używany przez lekarzy w odniesieniu do zapalenia bakteryjnego. Jednak ostatnie badania wskazują, że w 87% przypadków zapalenie zatok ma charakter wirusowy i ma zdolność bez leczenia przeciwbakteryjnego. Chociaż do 2% wirusowego zapalenia zatok może być powikłane infekcją bakteryjną, w tym przypadku nie będzie możliwe obejście się bez antybiotyków.

Przyczyny ostrego zapalenia zatok

Przyczyny ostrego zapalenia zatok leżą w rozwoju zapalenia spowodowanego przez szereg czynników zakaźnych. Wśród nich są:

Haemophilius influenzae i Streptococcus pneumoiae wysiewa się z wymazu w 50% przypadków i więcej;

Mniej powszechne patogeny to moraxella, paciorkowce hemolityczne, Staphylococcus aureus, bakterie beztlenowe i wirusy;

Enterobakterie, bakterie beztlenowe, Staphylococcus aureus i mikroorganizmy grzybicze są głównymi patogenami powodującymi szpitalne ostre zapalenie zatok.

Jeśli nabyte przez społeczność formy choroby rozwijają się głównie na tle ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego, szpitalne zapalenie zatok objawia się przedłużoną tamponadą nosa w szpitalu, jak również po intubacji nosowo-żołądkowej lub nosowo-tchawiczej.

Inne przyczyny ostrego zapalenia zatok to:

Różnorodne choroby zakaźne;

Może dojść do naruszenia drenażu zatok na tle powstawania w nich polipów i przerostu błony śluzowej nosa;

Przyczyną upośledzonego napowietrzania i drenażu jest często skrzywienie przegrody nosowej w wyniku urazu;

Choroby uzębienia mogą powodować ostre zapalenie zatok, objawiające się w zatoce szczękowej;

Patogeniczną rolę odgrywają endo- i egzotoksyny, które mają toksyczny wpływ na organizm jako całość.

Jeśli przetoka, przez którą zatoki nosowe komunikują się z nosem, okazuje się być zablokowana, wówczas w ich jamie pojawia się podciśnienie. Prowadzi to do nadmiernego tworzenia śluzu, do jego stagnacji. W rezultacie zmienia się kwasowość flory nosowej, zaburza się funkcja nabłonka rzęskowego. Rzęski zaczynają się poruszać bardzo powoli lub całkowicie przestają działać, będąc otoczone śluzem. Przyczynia się to do proliferacji bakterii w jamie nosowej, ich przenikania do komórek błony śluzowej, niszczenia ich błony i tworzenia kolonii.

Co dzieje się podczas ostrego zapalenia zatok?

Wypływ z nosa w początkowym stadium rozwoju zapalenia zatok ma charakter surowiczego wysięku. Wraz ze wzrostem stanu zapalnego staje się śluzowo-surowicza, a później ropna, ponieważ flory bakteryjnej zaczyna dominować. Wydalana zawartość wykazuje zwiększoną liczbę leukocytów, które zostały wyrzucone przez organizm w celu zwalczania infekcji, a także detrytus. Obrzęk śluzu wzrasta ze względu na zwiększoną przepuszczalność naczyń włosowatych.

Istnieją dwa rodzaje zapalenia zatok:

Ostre, rozwijające się szybko i przewlekłe, o długim przebiegu. Najczęściej choroba ta jest konsekwencją przenikania wirusa do jam nosowych. Dlatego zapalenie zatok może zostać wyeliminowane niezależnie przez siły własne organizmu.

Gdy łączy się zakażenie bakteryjne, zwiększa się obrzęk, wzrasta ilość śluzu, obserwuje się blokowanie dróg nosowych i reprodukcja flory patogennej.

Zarówno wirusowe, jak i bakteryjne zapalenie zatok może trwać do 2 miesięcy lub dłużej. Podczas chronalizowania procesu nie wyklucza się nieodwracalnej zmiany w błonie śluzowej nosa, co prowadzi do zwiększenia częstości SARS.

Takie powikłanie zapalenia zatok, jak zapalenie kości i szpiku, uważa się za dość rzadkie. Jednak wszystkie powikłania zapalenia zatok przynosowych są niebezpieczne dla zdrowia ludzkiego i zagrażają jego życiu.

Objawy ostrego zapalenia zatok

Objawy ostrego zapalenia zatok wyrażają się bólami głowy, podwyższoną temperaturą ciała do dużych wysokości, ogólnie słabością. Proces zapalenia będzie również odzwierciedlony w wynikach badań krwi. Jednak w innych chorobach może wystąpić ogólne zaburzenie stanu i nie są one typowe dla zapalenia zatok. Dlatego też lokalne objawy mają szczególne znaczenie.

Miejscowe objawy ostrego zapalenia zatok są następujące:

Naruszenie oddychania przez nos na tle silnych bólów głowy;

Zwiększone wydzielanie z nosa. Ponadto śluz będzie spływał z tyłu nosogardzieli;

Naruszenie funkcji węchowej występuje z powodu obrzęku błony śluzowej przewodów nosowych lub z powodu ich nakładania się przez grubą tajemnicę;

Bóle głowy z lokalizacją w skroniach i okolicy czoła. Ból rośnie, gdy głowa jest przechylona;

Podczas nocnego odpoczynku ból może wystąpić w środku głowy i w tylnej części głowy. Wskazuje to na zaangażowanie zatoki klinowej w proces patologiczny;

W przypadku niezakłóconego wypływu wysięku z zatok nosowych bóle głowy mogą nie wystąpić.

Istnieją trzy formy ostrego zapalenia zatok, w zależności od nasilenia objawów choroby:

Łagodne zapalenie zatok. W tym przypadku pacjent doświadcza jedynie objawów miejscowych. Po przejściu radiografii lekarz nie wykrywa objawów zapalenia zatok na zdjęciach. Jeśli nadal tam są, to są wyrażane nieznacznie. Być może występowanie bólów głowy i bólu zatok. Temperatura ciała pacjenta pozostaje w normalnym zakresie lub wzrasta do poziomu podgorączkowego;

Zapalenie zatok umiarkowane nasilenie. W tym przypadku ból jest umiarkowany, występują oznaki zatrucia. Temperatura ciała może osiągnąć 38,5 stopni. Ponadto możliwe są objawy miejscowe, takie jak obrzęk powieki i tkanek miękkich otaczających zatoki przynosowe;

Ciężkie zapalenie zatok. Osoba cierpi na silne zatrucie ciała, bóle głowy i inne bóle są bardzo intensywne, temperatura ciała przekracza 38,5. Ciężka postać choroby najczęściej prowadzi do rozwoju powikłań.

Rozpoznanie ostrego zapalenia zatok

Rozpoznanie ostrego zapalenia zatok obejmuje rinoskopię. W tym przypadku lekarz wizualizuje wyraźny obrzęk błony śluzowej nosa od strony, gdzie występuje stan zapalny. Przetoki nosowe są zwężone, oddychanie trudne, zapach jest zaburzony. Ropne wydzieliny występują we wszystkich kanałach nosowych (w środku, wspólnej, dolnej i górnej).

Gdy zatoki klinowe i labirynt sitowy są zaangażowane w proces patologiczny, ropne masy śluzowe spływają po tylnej powierzchni gardła i są widoczne podczas badania. Jednak nawet jeśli nie ma ropnej zawartości w jamie nosowej, nie wyklucza to ostrego zapalenia zatok. Jest możliwe, że patologiczny śluz jest bardzo gruby lub przetoka jest całkowicie zablokowana.

Oprócz rinoskopii, otolaryngolodzy wykorzystują w swojej praktyce metody takie jak radiografia (ewentualnie z użyciem substancji barwiących), tomografia komputerowa. W razie potrzeby wykonuje się nakłucie zatok przynosowych.

Radiologiczny znak ostrego zapalenia zatok jest naruszeniem pneumatyzacji zatok. Jeśli pacjent zostanie prześwietlony w pozycji siedzącej, zawartość zatoki będzie pozioma. Badanie prowadzone jest w dwóch projekcjach - w nosolobicznym i nosowo-kryminalnym.

Tomografia komputerowa umożliwia diagnozowanie nie tylko procesu zapalnego w zatokach, ale także określenie powikłań choroby (wewnątrzczaszkowej i oczodołowej).

Nakłucie diagnostyczne pobierane jest z zatoki szczękowej. Jego płot jest prowadzony przez niższy łuk. Możliwe jest również wykonanie trepanopunktury przez oczodołową lub przednią ścianę zatoki. Ta metoda została zaproponowana przez ME E. Antonyuka. Powstała zawartość zatok jest badana pod kątem wykrywania mikroflory bakteryjnej i jej wrażliwości na leki przeciwbakteryjne.

Leczenie ostrego zapalenia zatok

Leczenie ostrego zapalenia zatok opiera się na ogólnej lub miejscowej terapii lekami przeciwbakteryjnymi. Równolegle przeprowadza się drenaż zatok i wzmocnienie sił odpornościowych organizmu.

Potrzeba hospitalizacji zależy od nasilenia ostrego zapalenia zatok. Jeśli choroba jest łagodna lub ma umiarkowane nasilenie, wówczas leczenie ambulatoryjne jest możliwe pod nadzorem miejscowego lekarza laryngologa. Ciężki przebieg choroby, a czasem umiarkowane nasilenie, wymaga hospitalizacji pacjenta na oddziale otolaryngologii szpitala.

Farmakoterapia

Podstawowym celem terapii farmakologicznej jest całkowite wyeliminowanie patogenu i normalizacja mikroflory zatok. Aby leczenie było tak skuteczne, jak to możliwe, należy wiedzieć, który patogen wywołał stan zapalny. Pomimo szerokich możliwości, jakie oferuje współczesna medycyna, możliwe jest precyzyjne ustalenie czynnika zakaźnego zaledwie 5-7 dni po wysłaniu materiału do badań. Nawet jeśli istnieją dowody na to, który konkretny patogen wywołał chorobę, nie można dokładnie przewidzieć, czy ma wrażliwość na konkretny lek. Wymaga to również dodatkowych testów.

Aby nie opóźniać leczenia, eksperci używają tych leków, odporności, na którą bakterie mają minimum. Wybór leku, który jego zdaniem (oparty na obrazie klinicznym choroby i podejrzewanym patogenie) pozostaje najbardziej skuteczny, pozostaje u lekarza.

Istnieją dowody, że pneumokoki i prątki hemofilii, które powodują ostre zapalenie zatok w Rosji, są wrażliwe na leki z grupy penicylin. Są to takie leki jak Ampicillin, Amoxiclav, Panklav, Amoxicillin. Leki z grupy cefalosporyn drugiej i trzeciej generacji są również skuteczne w eliminowaniu tych bakterii. Jednocześnie 40% pneumokoków i 22% hemofilnych pałeczek ma wysoką odporność na ko-trimoksazol.

Inne kryteria wyboru środka przeciwbakteryjnego to:

Ciężkość choroby;

Bezpieczeństwo leku dla stanu pacjenta;

Brak działania toksycznego na organizm;

Minimalny zestaw efektów ubocznych.

W przypadku łagodnego zapalenia zatok, przepisywane są doustne środki przeciwbakteryjne. W tym przypadku możliwe jest użycie Cefuroksymu, Spiramycyny, Ampicyliny, Roksytromycyny, Doksycykliny, Fenoksylometylopenicyliny, Fusafunginy. Leczenie odbywa się przez cały tydzień, czasami kurs można przedłużyć do 10 dni.

W umiarkowanych przypadkach możliwe są cefalosporyny drugiej i trzeciej generacji, penicyliny b-laktamowe i stosowanie preparatów fluorochinolonowych. Są to antybiotyki, takie jak cyprofloksacyna, lewofloksacyna, sparfloksacyna. Wysoka skuteczność i niskie właściwości toksyczne dla ludzkiego ciała leków z grupy cefalosporyn i penicylin sprawiają, że są one liderami wśród innych środków przeciwbakteryjnych.

Amoksycylina w połączeniu z kwasem klawulanowym (lek Panklav) jest w stanie wyeliminować patogen i jest dobrze tolerowana zarówno przez dorosłych, jak i dzieci. Fakt ten potwierdzają liczne badania. Wchłanianie leku nie wpływa na przyjmowanie pokarmu. Oba składniki są szybko wchłaniane przez organizm, są dobrze rozmieszczone w komórkach tkanek i wnikają do zatok przynosowych, jak również sekret, który produkują. Pojedyncza dawka dla osoby dorosłej to jedna tabletka na 250 mg / 125 mg. W ciągu dnia lek przeciwbakteryjny jest przyjmowany do 3 razy.

Jedzenie zależy tylko od skuteczności leku, takiego jak cefuroksym. Musi być przyjmowany z posiłkami. Najczęściej wszystkie wymienione leki są stosowane dwa razy w ciągu 24 godzin, a przebieg leczenia jest przeznaczony na 10-12 dni.

Alergia jest najczęstszym powikłaniem przyjmowania leków z grupy penicylin i cefalosporyn. Możliwe jest również obniżenie odporności podczas leczenia. Fluorochinolony nie mają takiego działania ubocznego, co powoduje zwiększenie ich stosowania w leczeniu zapalenia zatok.

W ciężkim zapaleniu zatok (lub z rozwojem powikłań) wskazane jest dożylne i domięśniowe podawanie leków przeciwbakteryjnych.

W takim przypadku wyznacz:

Cefalosporyny trzeciej i czwartej generacji (Cefotaksym, Cefpirim, Ceftriakson, Cefepim);

Fluorochinolony (cyprofloksacyna, lewofloksacyna, sparfloksacyna);

Jeśli dana osoba cierpi na reakcję alergiczną na b-laktamowe środki przeciwbakteryjne, wskazany jest dożylny fluorochinolon. Jednak leki z tej grupy nie są przepisywane dzieciom i osobom starszym, ponieważ możliwe są negatywne skutki uboczne. Fluorochinolony są zabronione dla pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i nerek w fazie dekompensacji.

Leki takie jak Meropenem i Imipenem z grupy karbapenemów wykazują wysoki stopień aktywności przeciwko różnym czynnikom chorobotwórczym. Leki te są stosowane niezwykle rzadko, ponieważ są uważane za preparaty rezerwowe, dla których flora bakteryjna nie ma odporności. Karbapenemy są przepisywane tylko w przypadku ciężkich zakażeń. Kiedy szpitalne leki zatokowe z tej grupy są przepisywane jako pierwsze.

Jeśli podejrzewa się florę beztlenową, oprócz wymienionych antybiotyków stosuje się metronidazol. Ten lek ma szerokie spektrum działania, działa przeciw bakteriom beztlenowym. Lek należy do grupy imidazoli.

Czasami schemat terapeutyczny rozpoczyna się od dożylnego (domięśniowego) podania leku, a po 4 dniach następuje przejście na leki doustne. Jest to tak zwane leczenie krok po kroku.

Oprócz antybiotyków kompleksowa terapia obejmuje mianowanie leków mukolitycznych, przeciwzapalnych i antyalergicznych. Do usuwania stanu zapalnego z błony śluzowej zatok nosowych stosuje się fenspiryd (grupa NLPZ).

Fitopreparat, taki jak Sinupret, sprawdził się w leczeniu dróg oddechowych. Jest w stanie złagodzić stan zapalny, rozcieńczyć lepką tajemnicę, mieć działanie śluzotwórcze, zwalczać wirusy. W ten sposób nie pozostaje żadne powiązanie w procesie patologicznym. Sinupret zaleca się przyjmować już w początkowej fazie choroby. W tym przypadku działa jako lek zapobiegający zapaleniu zatok.

Jeśli pacjenci mają przeciwwskazania do przyjmowania leków syntetycznych, wówczas pigułki homeopatyczne mogą być stosowane we wczesnych stadiach choroby.

Mogą to być takie leki jak:

Pneumodoron 1P i 2P;

Edas numery 904, 903, 801, 131, 117 itd.

Zastosowanie tych leków we wczesnych stadiach rozwoju choroby umożliwia zmniejszenie objawów początkowego ARVI.

Leki przeciwhistaminowe

Należy rozumieć, że niewłaściwe jest przyjmowanie leków przeciwhistaminowych razem z antybiotykami i rozcieńczalnikami plwociny. Leki przeciwhistaminowe mogą utrudniać drenaż i oczyszczanie błony śluzowej zatok nosowych. Leki te należy stosować tylko wtedy, gdy obrzęk i stan zapalny mają charakter alergiczny. W takim przypadku leki przeciwhistaminowe mogą usunąć istniejącą przeszkodę.

Nie można rozważyć kompleksowego leczenia zapalenia zatok, z wyjątkiem miejscowej terapii. Przede wszystkim należy ograniczyć go do bezpośredniego wpływu na zatoki. Zmniejsza obrzęk, normalizuje drenaż, przywraca funkcję napowietrzania, umożliwia zwężenie naczyń krwionośnych. Mogą to być leki oparte na oksymetazolinie, ksylometazolinie, nafazolinie itp.

W tym przypadku ważne są dokładne środki dozujące. Często pacjenci, w celu zwiększenia efektu, stosują leki zwężające naczynia w dużych ilościach i częściej niż zalecają to instrukcje. To z kolei zagraża rozwojowi poważnych skutków ubocznych. Dlatego lekarze zalecają stosowanie takich środków w postaci aerozolu lub stosowanie preparatów dawkowania, na przykład pompy Xymelin.

Również szeroko stosowany taki lek zwężający naczynia, przeciwzapalny i mukolityczny, jak Rinofluimucil. Oprócz złożonego wpływu na śluzówkę nosa, pozytywną cechą leku jest to, że nie podrażnia go. Połączenie oznacza, że ​​wskazane jest stosowanie z ropnym zapaleniem zatok. Jeśli pacjent cierpi na alergie, można przypisać Polydexes.

Izofra w postaci sprayu ma działanie antybakteryjne. Aby zwiększyć miejscową odporność, złagodzić stan zapalny i wyeliminować wirusy, można użyć takich środków, jak Derinat, Gepon, Euphorbium compositum.

Nakłucie stosuje się w celu usunięcia patologicznej zawartości zatok nosowych. Metoda nakłuwania może być stosowana zarówno w warunkach ambulatoryjnych, jak i podczas leczenia szpitalnego. Podczas nakłucia jama nosowa jest płukana, a następnie wstrzykiwane do niej leki: roztwory antybiotyków lub środki antyseptyczne (Dioxidin, Peloidin, Octenisept itp.).

Jeśli wysięk wewnątrz zatoki nosowej jest lepki i zawiera ropę, stosuje się enzymy proteolityczne (trypsyna, Lidasa, chymotrypsyna). Podczas podawania miejscowego enzymy upłynniają lepką zawartość zatok, rozkładają masy nekrotyczne, a także skrzepy krwi. Między innymi enzymy mogą zmniejszać stan zapalny.

Można osiągnąć efekt mukolityczny, można wyeliminować florę bakteryjną i usunąć zapalenie przez wprowadzenie Fluimucylu do zatok nosowych w połączeniu ze środkiem przeciwbakteryjnym.

Z reguły wystarcza 5 lub 7 nakłuć do leczenia ropnego zapalenia zatok. Jeśli przy pomocy takiej liczby prań nie można poradzić sobie z chorobą, wskazana jest interwencja chirurgiczna.

Metoda kukułki lub metoda poruszania się po Proetz jest niefunkcjonalną metodą leczenia zapalenia zatok nosa. Za pomocą odsysania chirurgicznego usuwa się ropną zawartość zatok i zastępują rozwiązania medyczne.

Również cewnik zatokowy „YAMIK”, opracowany przez Kozlov VS i Markov GI, może być użyty do usunięcia wydzieliny patologicznej. Dzięki tej metodzie, patologiczna zawartość zatok może być aspirowana i dezynfekowana lekami. Cewnik zatokowy jest zalecany do stosowania w leczeniu wysiękowych postaci zapalenia zatok lub jeśli jednocześnie występuje kilka zatok. Aby osiągnąć maksymalną sterylność w zatoce po jej oczyszczeniu za pomocą dowolnej dostępnej metody, konieczne jest wprowadzenie rozwiązania Gepon, które pozwala zwiększyć ochronę lokalną.

Leczenie fizjoterapeutyczne zapalenia zatok nie jest wykluczone:

Jeśli pacjent cierpi z powodu silnego bólu, zaleca się mu przeprowadzenie procedur z użyciem prądów diadynamicznych lub prądów modulowanych sinusoidalnie. Jednak przed przystąpieniem do jakiejkolwiek procedury fizjoterapeutycznej konieczne jest uwolnienie zatoki od patologicznej wydzieliny przez nakłucie.

Zapobieganie ostrym zapaleniom zatok

Zapobieganie nawrotom ostrego zapalenia zatok wymaga przestrzegania następujących środków zapobiegawczych:

Eliminacja wszelkich istniejących wad anatomicznych w przypadku, gdy zakłócają one naturalne przejście powietrza przez kanały nosowe;

Leczenie stomatologiczne korzeni zębów przylegających do dna zatoki szczękowej;

Wzmocnienie lokalnej i ogólnej odporności organizmu.

Skuteczne jest również wprowadzenie szczepionek bakteryjnych, które umożliwiają immunizację populacji.

Współcześni otolaryngolodzy coraz częściej stosują lek IRS-19. Zawiera w swoim składzie lizaty zwalczające czynniki bakteryjne prowokujące ARVI. Narzędzie jest wytwarzane w postaci sprayu, którego celem jest aktywacja specyficznej i niespecyficznej odporności błony śluzowej górnych dróg oddechowych. Dostępne badania kliniczne wskazują, że lek zmniejsza liczbę nawrotów zapalenia zatok i innych chorób narządów oddechowych o 2,5-4 razy. Aby osiągnąć maksymalny efekt, zaleca się przeprowadzenie podwójnego szczepienia z przerwą w ciągu 4-5 miesięcy.

Ponadto probiotyki, na przykład Normoflorin B i L, Lactofiltrum, mają działanie zapobiegawcze i terapeutyczne. Muszą być stosowane zarówno w trakcie leczenia lekami przeciwbakteryjnymi, jak i po kursie terapeutycznym. Równolegle należy monitorować stan mikroflory jelitowej pacjenta.

Możliwe jest zastosowanie aromaterapii w celu zapobiegania chorobie. Najczęściej stosowanymi olejkami aromatycznymi są drzewa herbaciane, mięta, lawenda, eukaliptus itp. Można również stosować mieszanki na bazie olejów, na przykład Citrosept, Karmolis, Eka itp. Mają miejscowe działanie zwężające naczynia, mają pozytywny wpływ na zakończenia nerwów, łagodzą stany zapalne i walczą z wirusami.

Jaki lekarz leczy zapalenie zatok?

Zapalenie zatok leczy lekarza otolaryngologa.

Edukacja: W 2009 r. Uzyskał dyplom „Medycyny” na Petrozavodsk State University. Po odbyciu stażu w Regionalnym Szpitalu Klinicznym w Murmańsku uzyskano dyplom otorynolaryngologii (2010)

Zapalenie zatok u dorosłych - objawy i leczenie

Zapalenie zatok jest stanem zapalnym, który dotyczy jednej lub więcej zatok przynosowych. Może rozwijać się jako niezależna choroba i jako powikłanie na tle różnych chorób zakaźnych. Ostre zapalenie zatok odnosi się do jednej z najczęstszych patologii, z którymi boryka się lekarz ENT w swojej pracy.

Zapalenie zatok dzieli się na przewlekłe i ostre, taki podział jest spowodowany różnym czasem trwania ataków na organizm. Ostre zapalenie zatok - leczenie trwa do 2 miesięcy, a następnie wycofuje się, ale przewlekłe - może goić się przez długi czas, ale przy najmniejszym przeziębieniu, powrócić ponownie. Przewlekła postać jest problemem ludzi z osłabioną odpornością, niedoborem odporności, a zatem pytanie, jak wyleczyć zapalenie zatok, jest bardzo, bardzo poważne.

W tym artykule rozważymy objawy zapalenia zatok u dorosłych, zwłaszcza pierwsze objawy i skuteczne metody leczenia w domu.

Co to jest?

Dlaczego występuje zapalenie zatok i co to jest? Zapalenie zatok to zapalenie błony śluzowej zlokalizowane jednocześnie w jednym lub kilku zatokach przynosowych. Jednym z głównych powodów, które powodują rozwój zapalenia zatok, jest słabo wyleczony lub zaniedbany nieżyt nosa. Ponadto ostre infekcje wirusowe układu oddechowego (ARVI) mogą być przyczyną rozwoju zapalenia zatok. Choroba rozwijająca się na tle zakażeń układu oddechowego górnych dróg oddechowych jest zwykle nazywana formami nabytymi w społeczności.

W zależności od lokalizacji zapalenie zatok może być kilku typów:

• zapalenie zatok - zapalenie zatoki szczękowej nosa, które jest powikłaniem grypy, gorączki, szkarlatyny, odry i wielu innych chorób zakaźnych.
• zapalenie zatok czołowych - zapalenie zatoki czołowej zatok przynosowych, które jest znacznie bardziej nasilone niż inne rodzaje zapalenia zatok.
• zapalenie sitowe - objawiające się zapaleniem komórek labiryntu sitowego i jest najczęstszym typem zapalenia zatok.
• zapalenie kręgosłupa - zapalenie zatoki klinowej, które jest dość rzadkie.

Pierwszym objawem ostrego zapalenia zatok jest przedłużony nieżyt nosa. Jednocześnie należy zwrócić uwagę na wydzielinę z nosa. Jeśli staną się żółtawo-zielonkawe, wskazuje to na bakteryjny charakter zapalenia. W takiej sytuacji bakterie mogą w każdej chwili dostać się do zatok szczękowych i rozpoczyna się zapalenie zatok.

Również zapalenie zatok jest jednostronne lub obustronne, z porażką wszystkich zatok przynosowych po jednej lub obu stronach. Ostre zapalenie zatok często występuje podczas ostrego nieżytu nosa, grypy, odry, szkarlatyny i innych chorób zakaźnych, jak również z powodu choroby korzeni czterech górnych zębów tylnych.

Objawy zapalenia zatok

Objawy zapalenia zatok u dorosłych zależą od rodzaju zapalenia zatok. Ogólnie obraz kliniczny wszystkich zapaleń zatok składa się z kilku stałych i zmiennych objawów:

• trudności w oddychaniu przez nos, głosy nosowe;
• obfite wydzieliny z nosa (śluzowe lub ropne);
• dyskomfort w nosie, okolicy przynosowej lub powyżej oka;
• gorączka o niskim lub gorączkowym charakterze;
• zmniejszone poczucie węchu;
• ból głowy.

W zależności od rodzaju zapalenia zatok, objawy u dorosłych będą się różnić:

1. Zapalenie zatok Choroba zaczyna się ostro. Temperatura ciała pacjenta wzrasta do 38-39 ° C, pojawiają się oznaki ogólnego zatrucia, możliwe są dreszcze. W niektórych przypadkach temperatura ciała pacjenta może być prawidłowa lub podgorączkowa. Pacjent z zapaleniem zatok obawia się bólu w okolicy zajętej zatoki szczękowej, kości jarzmowej, czoła i korzenia nosa. Ból wzrasta wraz z palpacją. Możliwe jest naświetlanie świątyni lub odpowiadającej jej połowy twarzy. Niektórzy pacjenci mają rozproszone bóle głowy o różnym natężeniu. Oddychanie nosa po dotkniętej stronie jest zaburzone. W przypadku zatoki obustronnej przekrwienie błony śluzowej nosa zmusza pacjenta do oddychania przez usta. Czasami z powodu zablokowania kanału łzowego rozwija się łzawienie. Rozładowanie nosa jest początkowo surowe, płynne, a następnie staje się lepkie, mętne, zielonkawe.
2. Frontline W ostrym zapaleniu zatok czołowych pacjent martwi się ostrymi bólami na czole, nasilonymi przez naciskanie lub stukanie w czoło, ból głowy w innym miejscu, trudności w oddychaniu przez nos, ciężkie wydzielanie z odpowiedniej połowy nosa (początkowo surowicze, potem surowiczo-ropne), ból oka, łzawienie, światłowstręt Temperatura ciała wzrasta do poziomu włókien (do 39 ° C), ale może być podgorączkowa. Obraz kliniczny przewlekłego zapalenia czołowego jest mniej wyraźny niż ostry. Ból głowy zwykle boli lub uciska, często lokalizuje się w obszarze zajętej zatoki czołowej. Wydzielanie nosa jest szczególnie obfite rano, ropne, często z nieprzyjemnym zapachem.
3. Zapalenie jelit. Z reguły proces zapalny w przednich częściach labiryntu sitowego rozwija się równocześnie z zapaleniem zatok czołowych lub zapaleniem zatok. Zapaleniu tylnych części labiryntu sitowego często towarzyszy zapalenie klinowe. Pacjent z zapaleniem jelita grubego skarży się na bóle głowy, uciskanie nosa i korzenia nosa. U dzieci bólowi często towarzyszy przekrwienie spojówek, obrzęk wewnętrznych podziałów dolnych i górnych powiek. Niektórzy pacjenci doświadczają bólu neurologicznego. Temperatura ciała zwykle wzrasta. Rozładuj surowicze w pierwszych dniach choroby, a następnie staje się ropny. Zapach gwałtownie się zmniejsza, oddychanie przez nos jest trudne. Przy szybkim przebiegu zapalenia zatok, zapalenie może rozprzestrzenić się na orbitę, powodując wysunięcie gałki ocznej i znaczny obrzęk powiek.
4. Zapalenie klinowe. Główne objawy przewlekłego zapalenia klinowego - ból w okolicy ciemieniowej (a czasami w potylicy), uczucie nieprzyjemnego zapachu. Ważnym klinicznym objawem przewlekłego zapalenia klinowego jest obrzęk wydzieliny wzdłuż przedniej ściany zatoki klinowej wzdłuż łuku nosogardzieli i tylnej ściany gardła. Proces może rozprzestrzeniać się do jamy czaszki, innych zatok przynosowych, na orbitę. Zapalenie kręgosłupa może powodować powikłanie narządów wzroku (pozagałkowe zapalenie nerwów).

W ostrym zapaleniu zatok u dorosłych temperatura wzrasta, głowa zaczyna boleć, oddychanie staje się trudne, nos wypełnia się śluzem (od czasu do czasu przekrwienie zmienia się z jednego nozdrza na drugie), wydzielina z nosa z ropnym, czasem z krwią. W miejscu, w którym znajduje się zatokowy stan zapalny, odczuwa się ból i może również wystąpić obrzęk tkanek miękkich twarzy. W nocy dochodzi do napadów suchego kaszlu. Zmysł węchu z zapaleniem zatok jest zredukowany lub całkowicie nieobecny.

Objawy zapalenia zatok w przewlekłym stadium mogą obejmować wszystkie objawy choroby lub tylko niektóre z nich. Oznaki choroby nie ustępują nawet po dwóch tygodniach. Zapalenie zatok przy przewlekłym zapaleniu jest najlepiej znane pacjentom z astmą, alergiami sezonowymi lub pokarmowymi. Leczeniu w tym przypadku powinien towarzyszyć wyjątek alergenów i produktów powodujących objawy nieżytu nosa.

Diagnostyka

Rozpoznanie zapalenia zatok wykonuje się na podstawie dolegliwości pacjenta, objawów klinicznych, badań laboratoryjnych i instrumentalnych. W celu potwierdzenia ostatecznej diagnozy stosuje się pełną morfologię krwi (wykazującą obecność procesu zapalnego w organizmie), radiografię lub tomografię komputerową.

Jak leczyć zapalenie zatok?

Gdy występują objawy zapalenia zatok, leczenie u dorosłych polega na stosowaniu specjalnych preparatów, skutecznie tłumią one przyczynę choroby i eliminują nieprzyjemne objawy.

1. Aby zmniejszyć temperaturę przepisywane leki przeciwgorączkowe: paracetamol, nurofen.
2. W obecności alergii przepisywane są leki przeciwhistaminowe: tavegil, claritin.
3. Aby wyeliminować obrzęk błony śluzowej nosa, należy przepisać leki zwężające naczynia lub aerozole.
4. Jeśli podejrzewasz zapalenie zatok, przepisywane są antybiotyki.
5. W przypadku nieżytu nosa u dzieci przepisywane są aerozole do nosa: triamcynolon, pirośluzan mometazonu, flutikazon, beklometazon.

Główne cele leczenia zapalenia zatok:

1. Likwidacja (całkowite zniszczenie) patogenu w przypadku zapalenia jest spowodowana przez czynnik zakaźny;
2. Eliminacja innych czynników prowokujących, takich jak deformacja struktur nosa;
3. Złagodzenie objawów zapalenia zatok;
4. Przywrócenie normalnego drenażu zatok;
5. Zapobieganie powikłaniom;
6. Zapobieganie ostremu zapaleniu zatok.

W przypadku przewlekłego zapalenia zatok dodatkowo stosuje się fizjoterapię (terapia magnetyczna, ogrzewanie) i leczenie sanatoryjne. Leczenie chirurgiczne polega na nakłuciu (nakłuciu) zatoki, w obecności ropy. Również w przypadku przewlekłej zatoki wykonuje się chirurgię plastyczną zatoki szczękowej w celu poprawy odpływu (odpływu) jej zawartości.

Antybiotyki na zapalenie zatok u dorosłych

W domu skuteczne leczenie antybiotykami w ostrym i przewlekłym zapaleniu zatok u dorosłych. Decyzja o powołaniu leków przeciwbakteryjnych zabiera tylko lekarza. Przebieg leczenia wynosi zwykle 10-14 dni.

Antybiotyki na zapalenie zatok są wskazane w przypadkach, w których bakteryjna natura choroby została udowodniona. Lekarz może podejrzewać ropne zapalenie zatok, jeśli wydzielina z dróg nosowych jest ropna, ból głowy i ból w projekcji zatok nie zmniejsza się po tygodniu na tle terapii. Terapię antybiotykową można rozpocząć wcześniej w ciężkiej chorobie, niezależnie od czasu jej trwania.

W przypadku łagodnego zapalenia zatok pierwszeństwo mają antybiotyki makrolidowe i cefalosporynowe. W przypadku ciężkiej choroby przepisywane są penicyliny drugiej i trzeciej generacji lub cefalosporyny W przypadku przewlekłego zapalenia zatok preferowane jest stosowanie zabezpieczonych penicylin.

W leczeniu ostrego i przewlekłego zapalenia zatok w ostatnich latach często zaleca się trzydniowy kurs azytromycyny, który jest szczególnie skuteczny w mykoplazmalnym zapaleniu zatok. Ten typ choroby zatok jest często obserwowany u dzieci i nie podlega leczeniu innymi antybiotykami.

W ostrym zapaleniu zatok, w niektórych przypadkach stosuje się miejscowe skuteczne antybiotyki (bioparoks).

Fizjoterapia

Procedury fizjoterapii obejmują:

1. Płukanie zatok metodą kukułkową;
2. Przebicie i dalsze odprowadzanie ubytków środkami antyseptycznymi;
3. Elektroforeza;
4. Fonoforeza z maściami o działaniu antyseptycznym;
5. Wdychanie z roztworami antybiotyków, wywary ziołowe;
6. Zatoki UHF;
7. Leczenie laserem metodą endonasalną;
8. Zastosowanie promieni kwantowych.

Nakłucie zatok

W późnych stadiach zapalenia zatok klasyczne płukanie nosa w domu lub w warunkach szpitalnych (tzw. „Kukułka”) nie pomaga w usuwaniu zastoinowej ropy z ubytków zatok: w tym przypadku jest to bardzo nieprzyjemna, bolesna, ale skuteczna procedura zwana nakłuciem i nakłuciem.

Tutaj lekarz przebija nos miękką chrząstką specjalną szpachelką chirurgiczną? Następnie wprowadza cewnik, łączy strzykawkę z roztworem dezynfekującym do systemu i wstrzykuje płyn pod ciśnieniem, a więc przez nos, wypłukując całą nagromadzoną ropę w jamie. Jeśli to konieczne, cewnik pozostaje w jamie i procedura płukania jest powtarzana kilka razy.

Zapobieganie

Pierwszą rzeczą, którą należy zwrócić uwagę na zapobieganie zapaleniu zatok - terminowe leczenie przeziębienia, przeziębienia i grypy. Często choroby te stają się wyzwalaczami zapalenia zatok. Traktuj katar lub potrzebę kaszlu w domu. Po konsultacji z lekarzem na temat wyboru skutecznych środków.

Ponadto postępuj zgodnie z tymi wytycznymi:

1. Konieczne jest poddanie się profilaktycznej kontroli stomatologicznej: zakażenia z powodu miazgi, zapalenia jamy ustnej itp. Mogą bardzo szybko pokonać barierę kostną i spowodować zapalenie zatok przynosowych;
2. Nie należy samoleczyć: w przypadku przeziębienia, gorączki i ogólnego złego samopoczucia, które nie ustępuje w ciągu 2-3 dni, należy skonsultować się z lekarzem;
3. Systematyczne procedury hartowania znacznie zwiększają odporność, co zmniejsza częstość występowania chorób wirusowych, a tym samym eliminuje ryzyko zapalenia zatok.

Jeśli podejrzewasz, że ta choroba nie powinna kusić losu i samoleczenia w domu. Należy natychmiast zwrócić się o pomoc wykwalifikowaną. Skuteczne i szybkie odzyskiwanie jest możliwe dzięki odpowiedniemu leczeniu.

Zapalenie zatok u dorosłych: objawy i schemat leczenia w domu

Zapalenie zatok to zapalenie zatok przynosowych w jamie nosowej, którego wystąpienie jest spowodowane przenikaniem wirusów i bakterii do organizmu. Oprócz zmiany zakaźnej przyczyną może być tworzenie się grzyba lub podrażnienie alergenami. Wiadomo, że ten typ zapalenia rozwija się częściej niż inne choroby laryngologiczne, dlatego ma ustalony schemat leczenia.

Istnieją dwa rodzaje stanów zapalnych: ostre i przewlekłe zapalenie zatok. Przez okres rozwoju choroby ostre zapalenie zatok trwa do dwóch miesięcy, a przewlekłe może rozwinąć się przez długi czas, aż do ostrych nawrotów więcej niż trzy razy w roku. Statystyki mówią, że około 10% populacji planety cierpi na zapalenie zatok każdego roku z powodu przeziębienia i hipotermii w okresie jesienno-zimowym. Częstość występowania wynosi 0,2% u dorosłych. U dzieci prawdopodobieństwo patologii wynosi 0,5%.

Co to jest?

Zapalenie zatok - zapalenie błony śluzowej jednego lub więcej zatok przynosowych. Może wystąpić jako powikłanie ostrego przeziębienia, grypy, innych chorób zakaźnych, a także po urazach twarzy. Zapalenie zatok może być spowodowane zarówno przez wirusy, jak i bakterie. Głównymi objawami są ciężkość w okolicy przynosowej lub czołowej, ból z nagłymi ruchami głowy, gęsta wydzielina z nosa, gorączka.

Przyczyny

Często zapalenie zatok występuje z powodu powikłań chorób zakaźnych i zapalnych jamy nosowej (grypa, ostre infekcje dróg oddechowych, wyciek z nosa, ARVI).

Jest wywoływany przez bakterie chorobotwórcze (Staphylococcus aureus, paciorkowce pneumokokowe, bakterie hemophilus), infekcję wirusową. Grzyb wywołuje również chorobę, zwłaszcza po niewłaściwym zastosowaniu antybiotykoterapii. Urazy części twarzy powodują również zapalenie zatok.

Ponadto następujące czynniki prowadzą do rozwoju stanu patologicznego:

1. Polipy, adenoidy;
2. Reakcje alergiczne;
3. Zanieczyszczone lub zimne powietrze;
4. Osłabiony układ odpornościowy;
5. Palenie;
6. Korzystanie z niektórych leków;
7. Niedobór w organizmie minerałów i witamin;
8. Wrodzona lub nabyta deformacja błędników i zatok;
9. Hipotermia

Grupę ryzyka stanowią osoby z cukrzycą, mukowiscydozą, niedoczynnością tarczycy i chorobami układu stomatologiczno-szczękowego.

Klasyfikacja

Podział zapalenia zatok na typy (klasyfikacja) jest niezbędny do postawienia prawidłowej diagnozy i odpowiedniej terapii uzupełniającej. Klasyfikacja tej patologii opiera się na kilku kryteriach:

• z natury przepływu;
• na anatomicznej lokalizacji zapalenia;
• w postaci procesu patologicznego.

Z natury kursu są 2 rodzaje patologii:

• ostre zapalenie zatok - choroba trwa nie dłużej niż 1 miesiąc.
• przewlekłe zapalenie zatok - trwa długo, czasem proces patologiczny trwa latami, z okresową poprawą (remisja) i pogorszeniem (nawrotem) stanu.

W zależności od formy procesu patologicznego istnieją 2 główne typy zapalenia zatok:

• proliferacyjny - wariant przebiegu zapalenia zatok, w którym zwiększa się liczba komórek śluzówki zatok (polipy, proces hiperplastyczny).
• wysiękowy stan zapalny, któremu towarzyszy wydzielanie płynu (wysięk lub ropa).

W zależności od anatomicznej lokalizacji zapalenia, w zależności od lokalizacji zatoki, istnieją:

• zapalenie sitowe - umiejscowienie zapalenia w pachach kości sitowej;
• choroba czołowa - w zatoce czołowej rozwija się proces zakaźny;
• zapalenie zatok - dotyczy zatoki szczękowej;
• zapalenie kręgosłupa - dominujący przebieg patologii w zatoce kości klinowej.

Proces może być jednokierunkowy lub dwukierunkowy. Z zapaleniem wszystkich zatok przynosowych z jednej strony, występuje zapalenie hemisinusitis, w przypadku zmiany zatokowej - zapalenie brodawki.

Mechanizm rozwoju

Zapaleniu błony śluzowej zatok, spowodowanemu przez zakażenie lub inne czynniki etiologiczne, towarzyszy obrzęk. Gruczoły zaczynają aktywnie wytwarzać dużą ilość śluzu, który gromadząc się w zatokach z powodu zwężenia przetoki jam przynosowych, ulega kondensacji. Zatoki przestają być całkowicie oczyszczone. W wyniku stagnacji tajnej, upośledzonej wentylacji naturalnej i niedoboru tlenu w tkankach zatok, powstają korzystne warunki dla żywotnej aktywności warunkowo patogennej flory, która powoduje przewlekły proces infekcji.

Na początku choroby wydzielina z nosa ma charakter surowiczy, ponieważ rozwija się stan zapalny, przekształca się w śluzowo-surowiczą. Wysięk ropny, który obejmuje dużą liczbę detrytusów i leukocytów, obserwuje się po dodaniu infekcji bakteryjnej. Jednocześnie poważnemu obrzękowi towarzyszy naruszenie przepuszczalności ścian kapilarnych.

Ostre zapalenie zatok może trwać do 2 miesięcy. i dłużej, kończąc się albo odzyskiwaniem, albo przejściem do postaci przewlekłej, w której występuje trwała zmiana błon błony śluzowej zatok. Zwiększa to skłonność pacjenta do częstych infekcji zatok.

Częste objawy zapalenia zatok

Wśród głównych objawów zapalenia zatok, które zwykle wystarczają do dokładnego określenia tego typu choroby, należy przydzielić ból głowy i znaczące przekrwienie błony śluzowej nosa.

Główne objawy zapalenia zatok to:

• suchy częsty kaszel i kichanie;
• podwyższona temperatura ciała (gorączka);
• zwiększone ciśnienie w twarzy;
• wydzielina śluzowa z nosa;
• brak zapachu;
• dyskomfort i przekrwienie w uszach;
• bolesna reakcja podczas obracania szyi;
• brak apetytu;
• nienaturalne zapachy z ust;
• poważne zmęczenie i zmęczenie;
• ostry ból zębów;
• uczucie dodatkowej obcej masy w nosie i nad oczami;
• głosy nosowe.

Przewlekłe zapalenie zatok ma inne objawy:

• lekkie, ale trwałe przekrwienie błony śluzowej nosa;
• trudności w oddychaniu przez nos;
• lekkie wyładowanie, które może być uwalniane przez długi czas, wysychające w postaci skorup;
• wyciek śluzu, prowadzący do otarcia skóry pod nosem i powstawania pęknięć;
• suche gardło;
• ból głowy;
• przemieszczenie odpinane do tyłu gardła i kapanie wzdłuż niego;
• nieprzyjemny zapach z ust.

Inne objawy, takie jak gorączka, są niezwykle rzadkie i mogą być spowodowane tylko przez szczególnie ostre i zaawansowane formy zapalenia zatok, określane wyłącznie przez specjalistów, którzy mogą zalecić hospitalizację i badania ambulatoryjne.

Objawy zapalenia zatok u dorosłych

W zależności od tego, który zatok przeszedł stan zapalny, objawy zapalenia zatok będą się różnić. Rozważmy bardziej szczegółowo.

1. Bóle głowy i bóle o charakterze neurologicznym nie są wykluczone.
2. Wzrost temperatury ciała.
3. Osoba doświadcza bólu w nosie i korzeniu nosa.
4. U dzieci może wystąpić zaczerwienienie spojówek, obrzęk powiek górnych i dolnych.
5. Funkcja węchowa jest upośledzona, oddychanie przez nos jest trudne.
6. Jeśli zapalenie jelita grubego jest ostre, możliwe jest zajęcie gałki ocznej jej występem, a także silny obrzęk powiek.

W przypadku zapalenia zatok czołowych labiryntu sitowego prawdopodobny jest równoległy rozwój zapalenia zatok i zapalenia czołowego. Gdy możliwe jest zapalenie tylnej części labiryntu sitowego, rozwój zapalenia klinowego.

1. Ostry początek z gorączką do 38 stopni i powyżej.
2. Objawy zatrucia.
3. Dreszcze
4. Być może wygląd łez.
5. Wyładowanie z przewodów nosowych jest najpierw surowicze i płynne, a wraz z postępem choroby staje się zielone i mętne.
6. Ból w zatoce szczękowej, w okolicy czołowej, w pobliżu nasady nosa i wzdłuż kości jarzmowej.
7. Zwiększony ból z naciskiem, jego wpływ na whisky.
8. Bóle głowy o różnym nasileniu.
9. Pogorszenie oddychania przez nos po stronie zaangażowanej w proces patologiczny. Oddychanie odbywa się przez usta.

Jeśli choroba staje się przewlekła, to podczas remisji przypomina sobie rzadkie bóle głowy, które wyrażają się uczuciem ciśnienia za oczami. Być może dodatek kaszlu w nocy, zapalenie spojówek, zapalenie rogówki. Wyładowanie z nosa jest nieznaczne, ich objętość wzrasta podczas zaostrzenia choroby.

1. Ból jest zlokalizowany w obszarze oczodołu, w strefie ciemieniowej iw części potylicznej.
2. Często objawy zapalenia klinowego są rozmyte i choroba jest utajona.
3. Zatoka sitowa jest często zaangażowana w proces zapalny, dlatego pojedyncze zapalenie kręgosłupa jest rzadko rozpoznawane.
4. Pacjent może narzekać na ból w głębi głowy.
5. Przewlekły przebieg choroby może powodować zaburzenia widzenia, ponieważ nerwy wzrokowe biorą udział w procesie patologicznym.

1. Oddychanie przez nos jest niezwykle trudne.
2. Temperatura ciała wzrosła do wysokich wysokości.
3. Być może rozwój fotofobii z bólem w oczodołach.
4. Gdy stan zapalny w stanie zapalnym jest pusty, natężenie bolesnych odczuć zmniejsza się.
5. Z zapalnej zatoki nosowej następuje oddzielenie zawartości surowiczej.
6. Bóle są bardzo intensywne, miejscem ich lokalizacji jest czoło. Zwiększony ból występuje rano.
7. Jeśli choroba czołowa rozwija się na tle grypy, pacjent może mieć zmianę w skórze czoła z obrzękiem obszarów nad brwiami i obrzękiem górnej powieki.

Pacjenci z czołowym przebiegiem są twardsi niż inne zapalenie zatok. Podczas chronitalizacji procesu możliwa jest proliferacja polipów w jamie nosowej, martwica tkanki kostnej i tworzenie przetok.

Diagnostyka

Możliwe jest zdiagnozowanie zapalenia zatok przy pomocy skarg pacjentów, obrazu klinicznego, rhinoskopii i dodatkowych badań. Pacjenci prawie zawsze mogą wyraźnie wskazać miejsce bólu, co wskazuje na lokalizację stanu zapalnego. Podczas potwierdzania wypływu ropnego i temperatury podgorączkowej można wykonać dodatkowe obliczenia lub rezonans magnetyczny, aby ocenić skalę procesu zapalnego.

Komplikacje

Zapalenie zatok jest bardzo podstępną chorobą, która zagraża pacjentowi z powikłaniami. Zauważ, że nie tylko zatoki są zaangażowane w proces patologiczny, ale także otaczające kości czaszki. Rzucanie zapalenia kości grozi zapaleniem szpiku. Najczęstszym powikłaniem zapalenia zatok jest zapalenie opon mózgowych. Najczęściej zapalenie opon mózgowych jest wynikiem zapalenia zatoki klinowej i labiryntu sitowego. Przód może powodować ropień zewnątrzoponowy lub nawet ropień mózgu.

Jeśli nie leczysz zapalenia zatok i nie dopuścisz do przejścia choroby w stadium przewlekłe, dalsze zmiany mogą wywołać śmiertelny skutek.

Leczenie zapalenia zatok dorosłych

U dorosłych leczenie zapalenia zatok powinno być zawsze wszechstronne i skupiać się na głównych objawach tej choroby. W trakcie leczenia stosuje się kilka metod - medycznych, fizjoterapeutycznych, zestaw ten można uzupełnić przy użyciu niektórych metod medycyny tradycyjnej w domu. W przypadku nieskuteczności terapii możliwe jest zastosowanie leczenia chirurgicznego.

Leczenie narkotyków

Leczenie lekarskie przepisuje się po wyeliminowaniu czynników, które spowodowały wystąpienie choroby. Leki mogą być przepisywane wyłącznie przez lekarza prowadzącego, z uwzględnieniem formy choroby i stanu pacjenta.

Lista leków, które lekarz może przepisać na zapalenie zatok:

1. Najpierw musisz kupić krople do zwężania naczyń nosowych. Leki te mogą być stosowane tylko w przypadku ostrego zapalenia zatok. Zazwyczaj lekarze przepisują „Protargol”, „Ingaron”, „Derinat”, „Grippferon”, „Pinosol”, „Euphorbium”.
2. Przed użyciem kropli konieczne jest spłukanie nosa, co zapewni prawidłowe wyniki kropli, a także przyczyni się do normalizacji oddychania. Najlepiej stosować sprawdzone leki „Dioxidin”, „Miramistan”, „Furacilin”, „Chlorophyllipt”.
3. W przypadku wysokiej temperatury należy przyjmować leki przeciwgorączkowe, takie jak Paracetamol, Aspiryna, Ibuprofen, Nonheksyna.
4. Pacjentowi przepisuje się leki przeciwhistaminowe „Loratadin”, „Cetirizine”, „Zyrtec”, „Tsetrin” i inne.
5. Ponadto pacjent potrzebuje środków mukolitycznych do szybkiego odpływu plwociny i śluzu - „Libeksin”, „Mukodin”, „Flyudec”.
6. Nie rób bez leków przeciwzapalnych - „Amoxilav”, „Unazin”, „Ampisid”.
7. W połączeniu z wymienionym leczeniem pacjent potrzebuje leków przeciwbakteryjnych w postaci kropli - „Isofra”, „Sofradex”, „Polydex” i innych, a także preparatów w postaci tabletek „Ciprofloksacyna”, „Lewofloksacyna”, „Ofloksacyna”.

Przyjmowanie wymienionych leków jest niedopuszczalne bez uprzedniej konsultacji z lekarzem prowadzącym. Przed użyciem przeczytaj instrukcję użycia i upewnij się, że nie ma przeciwwskazań, a także nadwrażliwość na substancje czynne leku.

Antybiotyki na zapalenie zatok

Antybiotyki są stosowane w leczeniu bakteryjnego i wirusowego, ale nie zakaźnego zapalenia zatok. Niestety, z powodu nadmiernego i niewłaściwego stosowania antybiotyków, wiele rodzajów bakterii nie reaguje na leczenie antybiotykami, stając się „opornymi” na te leki. Z powodu problemu oporności bakterii lekarze muszą przejść na inne antybiotyki lub przepisać silne antybiotyki w celu leczenia zakażeń bakteryjnych.

Amoksycylina, rodzaj penicyliny, jest głównym antybiotykiem stosowanym w leczeniu zapalenia zatok, ale staje się coraz mniej skuteczna. Augmentin zastąpił amoksycylinę jako antybiotyk zalecany w leczeniu ostrego bakteryjnego zapalenia zatok u dzieci i dorosłych. Ten rodzaj penicyliny działa przeciwko szerokiej gamie bakterii.

Leczenie środków ludowych

Ludowa mądrość i starożytna medycyna zachowały dziesiątki przepisów, które pomagają radzić sobie z zapaleniem zatok. Poniżej zostaną wskazane najbardziej efektywne.

1. Kombucha W zapaleniu zatok tradycyjna medycyna zaleca stosowanie nalewki Kombucha jako środka do mycia nosa.
2. Inhalacja parowa z dodatkiem olejków eterycznych lub ekstraktów z sosny, eukaliptusa, drzewa herbacianego, mięty (wystarczy kilka kropli) - środki te oczyszczają i dezynfekują ubytki w zatokach, a także usuwają obrzęk błon śluzowych.
3. Klasyczna fitoterapia. Weź dwie łyżki stołowe, 1 łyżka. łyżkę szyszek chmielu i trzy łyżeczki oregano. Gotować bulion przez 10 minut, dodać jedną łyżeczkę suszonego piołunu, wymieszać, osączyć, ostudzić i pić na pusty żołądek dwa razy dziennie, 100 mg. Fundusze na dwa tygodnie.
4. Balsamy z mieszanki propolisu i soku ze złotych wąsów. Aby je przygotować, weź kilka kulek propolisu, namocz je w mieszaninie wody i złotego soku z wąsów (50 do 50), podgrzej trochę na małym ogniu, włóż 2-3 gęste plasterki gazy, złożone na kilka warstw i nałóż na dotknięty obszar zatok. Przechowywać płyny przez 30-40 minut, wykonać powyższe czynności nie więcej niż raz dziennie, około 10-12 dni.

Konieczne jest również ścisłe przestrzeganie reżimu. Palenie w okresie leczenia jest całkowicie wykluczone. Posiłki powinny być regularne, a dieta zrównoważona. Zaleca się powstrzymanie się od kawy, aby uniknąć odwodnienia (odwodnienia) organizmu. Należy również pamiętać, że napoje alkoholowe i antybiotyki są niezgodne.

Fizjoterapia i masaż

W przypadku zapalenia zatok zaleca się stosowanie nie tylko farmakoterapii, ale lokalnych metod oddziaływania - fizjoterapii i masażu. Fizjoterapia ma na celu różne objawy choroby, warunkowo wszystkie procedury można podzielić na kilka grup:

• procedury immunokorekcyjne (CFS - ekspozycja);
• procedury przeciwzapalne (UHF, ultradźwięki);
• procedury bakteriobójcze (elektroforeza, darsonwalizacja);
• procedury uspokajające (elektroforeza, galwanizacja).

Niezbędne fundusze powinny odebrać lekarza prowadzącego. Ponadto możesz wykonać masaż, szczególnie skuteczny w przypadku zapalenia stawów. Jest dostępny dla wszystkich, procedurę można wykonać w domu.

Mycie nosa

Płukanie zatok może być przydatne do usuwania śluzu z nosa i łagodzenia objawów zapalenia zatok. Płukanie nosa oczyszcza również drogi nosowe z brudu, kurzu, wydzielin, zarazków, alergenów, które się tam gromadzą, i może być stosowane jako środek zapobiegawczy.

Roztwór myjący można łatwo przygotować w domu, na przykład przez zmieszanie 1 łyżeczki soli lub soli z 2 szklankami ciepłej wody. Niektórzy dodają szczyptę sody oczyszczonej. Można również użyć słabego roztworu nadmanganianu potasu, chlorheksydyny lub furatsiliny.

Przepłucz nos kilka razy dziennie.

Leczenie chirurgiczne

Leczenie ostrego zapalenia zatok w ciężkiej postaci polega na nakłuciu nosa, dzięki któremu możliwe jest szybkie usunięcie ropnej zawartości z zatok. Istota tej procedury jest następująca:

Doktor robi dziurę specjalną igłą chirurgiczną w miękkich tkankach chrzęstnych nosa, jeśli mówimy o zatoce - taka operacja nazywana jest nakłuciem. Kiedy przednia nakłucie jest wykonywane pod brwią - ta procedura nazywa się trepanopunktura. Ropną zawartość usuwa się przez otwór, zatokę płucze się roztworem antyseptycznym i, jeśli to konieczne, pozostawia się mały cewnik w celu powtórzenia mycia 3-4 razy więcej.

Leczenie chirurgiczne zapalenia zatok jest najszybszym sposobem na pozbycie się choroby. Ale po operacji należy przepisać środki przeciwbakteryjne, aby naprawić wynik.

Zapobieganie

Zapobieganie zapaleniu zatok i innym zapaleniom zatok jest takie samo jak w przypadku innych chorób górnych dróg oddechowych. Unikaj hipotermii, przeprowadzaj ogólne zabiegi wzmacniające (sport, hartowanie). Konieczna jest walka z chorobą, która już się rozpoczęła, uporządkowanie immunitetu. W przypadku przeziębienia należy walczyć z nim i przyjmować leki zmniejszające obrzęk błony śluzowej nosa. Najbardziej niezawodną profilaktyką jest oczywiście nadzór medyczny.