Ceftriaxone - oficjalne instrukcje użytkowania

Numer rejestracyjny

Nazwa handlowa leku: Ceftriakson

Międzynarodowa nazwa niezastrzeżona:

Nazwa chemiczna: [6R- [6alf, 7beta (z]] - 7 - [[(2-amino-4-tiazolilo) (metoksyimino) acetylo] amino] -8-okso-3 - [[(1,2,5, 6-tetrahydro-2-metylo-5,6-diokso-1,2,4-triazyn-3-ylo) tio] metylo] -5-tia-1-azabicyklo [4.2.0] okt-2-en- Kwas 2-karboksylowy (w postaci soli disodowej).

Skład:

Opis:
Prawie biały lub żółtawy krystaliczny proszek.

Grupa farmakoterapeutyczna:

Kod ATX [J01DA13].

Właściwości farmakologiczne
Ceftriakson jest antybiotykiem cefalosporynowym trzeciej generacji do stosowania pozajelitowego, ma działanie bakteriobójcze, hamuje syntezę błony komórkowej, a in vitro hamuje wzrost większości drobnoustrojów Gram-dodatnich i Gram-ujemnych. Ceftriakson jest oporny na enzymy beta-laktamazowe (zarówno penicylinazę, jak i cefalosporynazę, produkowane przez większość bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych). In vitro i w praktyce klinicznej ceftriakson jest zazwyczaj skuteczny przeciwko następującym mikroorganizmom:
Gram-dodatni:
Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus A (Str.pyogenes), Streptococcus V (Str. Agalactiae), Streptococcus viridans, Streptococcus bovis.
Uwaga: Staphylococcus spp., Odporny na metycylinę, odporny na cefalosporyny, w tym ceftriakson. Większość szczepów enterokoków (na przykład Streptococcus faecalis) jest również oporna na ceftriakson.
Gram-ujemne:
Aeromonas spp., Alcaligenes spp., Branhamella catarrhalis, Citrobacter spp., Enterobacter spp. (niektóre szczepy są oporne), Escherichia coli, Haemophilus ducreyi, Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Klebsiella spp. (w tym Kl. pneumoniae), Moraxella spp., Morganella morganii, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Plesiomonas shigelloides, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Providencia spp., Pseudomonas aeruginosa; (w tym S. typhi), Serratia spp. (w tym S. marcescens), Shigella spp., Vibrio spp. (w tym V. cholerae), Yersinia spp. (w tym Y. enterocolitica)
Uwaga: Wiele szczepów wymienionych mikroorganizmów, które w obecności innych antybiotyków, na przykład penicylin, cefalosporyn pierwszej generacji i aminoglikozydów, stale się rozmnażają, jest wrażliwe na ceftriakson. Treponema pallidum jest wrażliwa na ceftriakson zarówno w badaniach in vitro, jak i na zwierzętach. Według danych klinicznych w kiły pierwotnej i wtórnej, ceftriakson wykazuje dobrą skuteczność.
Patogeny beztlenowe:
Bacteroides spp. (w tym niektóre szczepy B. fragilis), Clostridium spp. (w tym CI. difficile), Fusobacterium spp. (z wyjątkiem F. mostiferum. F. varium), Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp.
Uwaga: Niektóre szczepy wielu bakterii Bacteroides spp. (na przykład B. fragilis), wytwarzający beta-laktamazę, odporny na ceftriakson. Aby określić wrażliwość drobnoustrojów, konieczne jest użycie krążków zawierających ceftriakson, ponieważ wykazano, że pewne szczepy patogenów mogą być oporne na klasyczne cefalosporyny in vitro.

Farmakokinetyka:
Podczas podawania pozajelitowego ceftriakson przenika dobrze do tkanek i płynów ustrojowych. U zdrowych osób dorosłych ceftriakson charakteryzuje się długim, około 8 godzinnym okresem półtrwania. Obszary pod krzywą stężenia - czas w surowicy z podawaniem dożylnym i domięśniowym pokrywają się. Oznacza to, że biodostępność ceftriaksonu po podaniu domięśniowym wynosi 100%. Po podaniu dożylnym ceftriakson szybko dyfunduje do płynu śródmiąższowego, gdzie utrzymuje swoje działanie bakteriobójcze na patogeny wrażliwe na niego przez 24 godziny.
Okres półtrwania u zdrowych osób dorosłych wynosi około 8 godzin. U noworodków w wieku do 8 dni iu osób starszych w wieku powyżej 75 lat średni okres półtrwania wynosi około dwa razy więcej. U dorosłych 50–60% ceftriaksonu jest wydalane w postaci niezmienionej z moczem, a 40–50% jest wydalane w postaci niezmienionej z żółcią. Pod wpływem flory jelitowej ceftriakson przekształca się w nieaktywny metabolit. U noworodków około 70% podanej dawki jest wydalane przez nerki. W przypadku niewydolności nerek lub choroby wątroby u dorosłych farmakokinetyka ceftriaksonu prawie się nie zmienia, eliminacja w połowie czasu jest nieznacznie wydłużona. Jeśli czynność nerek jest upośledzona, wydalanie z żółcią wzrasta, a jeśli występuje patologia wątroby, wydalanie ceftriaksonu przez nerki jest zwiększone.
Ceftriakson wiąże się odwracalnie z albuminą i to wiązanie jest odwrotnie proporcjonalne do stężenia: na przykład, gdy stężenie leku w surowicy jest mniejsze niż 100 mg / l, wiązanie ceftriaksonu z białkami wynosi 95% i przy stężeniu 300 mg / l - tylko 85%. Ze względu na niższą zawartość albuminy w płynie śródmiąższowym stężenie ceftriaksonu jest wyższe niż w surowicy krwi.
Naciek płynu mózgowo-rdzeniowego: u niemowląt i dzieci z zapaleniem opon mózgowych ceftriakson przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego, aw przypadku bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych średnio 17% stężenia leku w surowicy dyfunduje do płynu mózgowo-rdzeniowego, co stanowi około 4 razy więcej niż z aseptycznym zapaleniem opon mózgowych. 24 godziny po dożylnym podaniu ceftriaksonu w dawce 50-100 mg / kg masy ciała, stężenie w płynie mózgowo-rdzeniowym przekracza 1,4 mg / l. U dorosłych pacjentów z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych, 2–25 godzin po podaniu ceftriaksonu w dawce 50 mg / kg masy ciała, stężenie ceftriaksonu było wielokrotnie wyższe niż minimalna dawka depresyjna, która jest niezbędna do stłumienia patogenów, które najczęściej powodują zapalenie opon mózgowych.

Ceftriakson: instrukcje użytkowania

Skład

Opis

Wskazania do użycia

Zakażenia bakteryjne wywołane przez wrażliwe drobnoustroje: zakażenia narządów jamy brzusznej (zapalenie otrzewnej, choroby zapalne przewodu pokarmowego, drogi żółciowe, w tym zapalenie dróg żółciowych, ropniak pęcherzyka żółciowego), choroby górnych i dolnych dróg oddechowych (w tym zapalenie płuc, ropień płuc, ropniak opłucnej), infekcje kości, stawów, skóry i tkanek miękkich, strefa moczowo-płciowa (w tym rzeżączka, odmiedniczkowe zapalenie nerek), bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i wsierdzia, posocznica, zakażone rany i oparzenia, miękka kora i kiła, borelioza ( bor reliosis), dur brzuszny, salmonelloza i przewóz salmonelli.

Zapobieganie zakażeniom pooperacyjnym.

Choroby zakaźne u osób z obniżoną odpornością.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość (w tym na inne cefalosporyny, penicyliny, karbapenemy), hiperbilirubinemia u noworodków, noworodki, którym podano dożylnie roztwory zawierające wapń.

Wcześniaki, niewydolność nerek i / lub wątroby, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, zapalenie jelit lub zapalenie jelita grubego związane ze stosowaniem leków przeciwbakteryjnych, ciąża, laktacja.

Dawkowanie i podawanie

Wpisz dożylnie (iv) i domięśniowo (v / m). Dla dorosłych i dzieci powyżej 12 lat początkowa dawka dzienna wynosi (w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia) 1 do 2 g raz dziennie lub 0,5 do 1,0 g co 12 godzin (2 razy dziennie), dawka dzienna nie jest musi przekraczać 4 g.

W przypadku niepowikłanej rzeżączki - raz domięśniowo, 0,25 g.

W celu zapobiegania powikłaniom pooperacyjnym - raz, 1-2 g (w zależności od stopnia zagrożenia infekcją) przez 30-90 minut przed operacją. W przypadku operacji na okrężnicy i odbytnicy zaleca się dodatkowe podanie leku z grupy 5-nitroimidazoli.

Z zapaleniem ucha środkowego - domięśniowo, raz, 50 mg / kg, nie więcej niż 1 g.

Dla noworodków (do 2 tygodni) - 20 - 50 mg / kg / dzień. Dla niemowląt i dzieci w wieku do 12 lat dawka dobowa wynosi 20 - 80 mg / kg. U dzieci o masie ciała powyżej 50 kg należy stosować dawki dla dorosłych.

Z bakteryjnym zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych u niemowląt i małych dzieci - 100 mg / kg (ale nie więcej niż 4 g) 1 raz dziennie. Czas trwania leczenia zależy od patogenu i może wynosić od 4 dni dla Neisseria meningitidis do 10-14 dni dla wrażliwych szczepów Enterobacteriaceae.

Dzieci z infekcjami skóry i tkanek miękkich - w dawce dobowej 50 - 75 mg / kg raz na dobę lub 25 - 37,5 mg / kg co 12 godzin, nie więcej niż 2 g / dobę. W ciężkich zakażeniach innej lokalizacji - 25 - 37,5 mg / kg co 12 godzin, nie więcej niż 2 g / dobę.

Pacjenci z dostosowywaniem dawki przewlekłej niewydolności nerek są wymagani tylko wtedy, gdy CC jest poniżej 10 ml / min. W tym przypadku dzienna dawka nie powinna przekraczać 2 g.

U pacjentów z niewydolnością nerek i wątroby dawka dobowa nie powinna przekraczać 2 g bez określania stężenia leku w osoczu krwi.

Leczenie ceftriaksonem powinno być kontynuowane przez co najmniej 2 dni po ustąpieniu objawów i objawów zakażenia. Przebieg leczenia wynosi zwykle 4-14 dni; przy skomplikowanych infekcjach może być wymagana dłuższa administracja. Przebieg leczenia zakażeń wywołanych przez Streptococcus pyogenes powinien wynosić co najmniej 10 dni.

Zasady przygotowania i wprowadzenia rozwiązań: należy stosować wyłącznie świeżo przygotowane rozwiązania. Do podawania domięśniowego 0,5 g leku rozpuszcza się w 2 ml i 1 g w 3,5 ml 1% roztworu lidokainy. Zaleca się wprowadzenie nie więcej niż 1 g na jeden pośladek.

Do wstrzyknięcia dożylnego 0,25 lub 0,5 g rozpuszcza się w 5 ml i 1 g-10 ml wody do wstrzykiwań. Wejdź / wjedź powoli (2–4 min).

Do infuzji dożylnej rozpuścić 2 g w 40 ml roztworu, który nie zawiera wapnia (0,9% roztwór chlorku sodu, 5-10% roztwór dekstrozy (glukozy)). Dawki 50 mg / kg i więcej należy podawać dożylnie w ciągu 30 minut.

Efekty uboczne

Reakcje alergiczne: wysypka, świąd, gorączka lub dreszcze.

Miejscowe reakcje: ból w miejscu wstrzyknięcia.

Układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy.

Z układu moczowego: oliguria.

Ze strony układu pokarmowego: nudności, wymioty, zaburzenia smaku, wzdęcia, zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, biegunka, rzekomobłoniaste zapalenie jelit; pseudo-kamica żółciowa pęcherzyka żółciowego (zespół „osadu”), kandydoza i inne nadkażenia.

Od strony organów krwiotwórczych: niedokrwistość (w tym hemolityczna), leukopenia, leukocytoza, limfopenia, neutropenia, granulocytopenia, trombocytopenia, trombocytoza, bazofilia, krwiomocz; krwawienie z nosa.

Wskaźniki laboratoryjne: wzrost (spadek) czasu protrombinowego, wzrost aktywności aminotransferaz wątrobowych i fosfatazy alkalicznej, hiperbilirubinemia, hiperkreatynina, zwiększenie stężenia mocznika, glikozuria.

Inne: zwiększone pocenie się, „przypływy” krwi.

Przedawkowanie

Interakcja z innymi lekami

Farmaceutycznie niezgodne z amsakryną, wankomycyną, flukonazolem i aminoglikozydami.

Antybiotyki bakteriostatyczne zmniejszają działanie bakteriobójcze ceftriaksonu.

Wykryto antagonizm in vitro między chloramfenikolem a ceftriaksonem.

Przy jednoczesnym stosowaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych i innych inhibitorów agregacji płytek zwiększa prawdopodobieństwo krwawienia.

Ceftricson może zmniejszać skuteczność antykoncepcji hormonalnej. Podczas leczenia ceftriaksonem i przez miesiąc po leczeniu należy dodatkowo stosować niehormonalne metody antykoncepcji.

Przy jednoczesnym stosowaniu ceftriaksonu w wysokich dawkach i silnych lekach moczopędnych (na przykład furosemidu) nie obserwowano zaburzeń czynności nerek.

Probenecyd nie wpływa na eliminację ceftriaksonu.

Farmaceutycznie niezgodne z roztworami zawierającymi inne antybiotyki.

Roztwory zawierające wapń (takie jak roztwór Ringera lub Hartmana) nie mogą rozcieńczać ceftriaksonu. Wynik interakcji może prowadzić do tworzenia nierozpuszczalnych związków. Ceftriaksonu i roztworów do żywienia pozajelitowego zawierających wapń nie należy mieszać ani podawać jednocześnie pacjentom bez względu na wiek, w tym stosując różne systemy do podawania dożylnego.

Funkcje aplikacji

Po połączeniu niewydolności nerek i wątroby pacjenci poddawani hemodializie powinni regularnie określać stężenie leku w osoczu.

Przy długotrwałym leczeniu konieczne jest regularne monitorowanie obrazu krwi obwodowej, wskaźników stanu czynnościowego wątroby i nerek.

W rzadkich przypadkach badania ultrasonograficznego woreczka żółciowego występują zaniki po ustaniu leczenia. Nawet jeśli zjawisku temu towarzyszy ból w prawym nadbrzuszu, zaleca się kontynuowanie przepisywania antybiotyku i przeprowadzenie leczenia objawowego.

Stosowaniu etanolu po podaniu ceftriaksonu nie towarzyszy reakcja podobna do disulfiramu. Ceftriakson nie zawiera grupy N-metylotio-tetrazolowej, która mogłaby powodować nietolerancję etanolu, co jest nieodłączne w niektórych innych cefalosporynach.

Podczas leczenia ceftriaksonem można zaobserwować fałszywie dodatnie wyniki testu Coombsa, próbki dla galaktozemii i glukozy w moczu (zaleca się oznaczanie glukozurii tylko metodą enzymatyczną).

Świeżo przygotowane roztwory ceftriaksonu są stabilne fizycznie i chemicznie przez 6 godzin w temperaturze pokojowej.

Starsi i osłabieni pacjenci mogą wymagać powołania witaminy K.

Ceftriakson i roztwory zawierające wapń można podawać pacjentom w dowolnej grupie wiekowej, dzieciom w wieku powyżej 28 dni, w odstępie co najmniej 48 godzin, pod warunkiem, że linia infuzyjna cewnika zostanie dokładnie przepłukana między dawkami za pomocą kompatybilnego roztworu.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Ceftriakson przenika przez barierę łożyskową. W badaniach doświadczalnych na zwierzętach nie wykryto działania teratogennego i embriotoksycznego ceftriaksonu, ale bezpieczeństwo ceftriaksonu u kobiet w ciąży nie zostało ustalone. Ceftriakson może być przepisywany w czasie ciąży tylko pod ścisłymi wskazówkami.

W małych stężeniach ceftriakson przenika do mleka kobiecego. Przepisując go podczas laktacji (karmienia piersią) należy zachować ostrożność.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i pracy z mechanizmami ruchomymi

Ceftriakson może powodować zawroty głowy, dlatego podczas leczenia należy zachować ostrożność podczas obchodzenia się z pojazdami i poruszającymi się maszynami.

Ceftriakson - instrukcje użytkowania, forma uwalniania, skład, wskazania, działania niepożądane, analogi i cena

Nasze ciało każdego dnia niezależnie odstrasza ataki milionów bakterii, ale gdy odporność jest osłabiona lub w konfrontacji ze specyficznymi, silnymi infekcjami, konieczne jest zwrócenie się do środków przeciwbakteryjnych. Bardzo często lekarze przepisują ceftriakson - skuteczny lek przeciwko wielu infekcjom.

Skład i forma uwalniania

Ceftriakson (ceftriakson) jest krystalicznym białym lub żółtawym proszkiem o słabej higroskopijności. Lek znajduje się w szklanej fiolce 2, 1, 0,5 i 0,25 grama. W innych postaciach (syrop lub tabletki) lek nie jest dostępny. Skład leku w tabeli:

Sterylna sól sodowa ceftriaksonu

Farmakodynamika i farmakokinetyka

Lek bakteriobójczy trzeciej generacji z grupy cefalosporyn Ceftriakson jest uniwersalnym lekarstwem. Jest odporny na większość drobnoustrojów beta-laktamazowych. Lek jest aktywny wobec szczepów bakteroide, clostridium, enterobacter, enterococcus, moraxella, morganella, neisseria, parainfluenzae, zapalenia płuc, salmonelli, paciorkowców, Bacillus Pseudomonas, Clostridium.

Lek ma stuprocentową biodostępność, osiąga maksymalne stężenie w ciągu 2-3 godzin, wiąże się z białkami osocza w 83-96%. Okres półtrwania dawki do wstrzyknięcia domięśniowego wynosi 5-8 godzin, dożylnie - 4-15 godzin. Lek znajduje się w płynie mózgowo-rdzeniowym, zapalne błony mózgu, wydalane przez nerki, z żółcią w jelicie do inaktywacji, nie są wydalane przez hemodializę.

Wskazania do użycia

Instrukcje producenta wskazują, że lek jest przepisywany w celu tłumienia patogennych bakterii, transaminaz, fosfataz i penicylinaz, które są wrażliwe na ten lek. Zastrzyki i wlewy dożylne są przepisywane w celu leczenia następujących chorób:

• sepsa;
• bakteryjne zapalenie opon mózgowych;
• chancroid;
• zapalenie oskrzeli, płucne zapalenie płuc;
• pseudo kamica żółciowa;
• zapalenie jamy ustnej;
• zapalenie otrzewnej, ropniak pęcherzyka żółciowego, angiocholitis;
• infekcje tkanki stawowej i kostnej, skóry i tkanek miękkich, dróg moczowo-płciowych (zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie najądrza, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie miedniczki);
• zakażone rany i oparzenia;
• borelioza przenoszona przez kleszcze;
• zapalenie języka;
• infekcje sektora szczękowo-twarzowego;
• niepowikłana rzeżączka (skuteczna w przypadku patogenów penicylinazowych);
• zapalenie nagłośni;
• bakteryjne zapalenie wsierdzia;
• salmonelloza;
• kandydozyskoza;
• posocznica bakteryjna;
• osłabiona odporność.

Jak nakłuć ceftriakson

W niektórych postaciach kiły wywołanych przez Treponema pallidum i gdy pacjent nie toleruje penicylin, do leczenia stosuje się ceftriakson. Jest wstrzykiwany domięśniowo lub dożylnie, szybko penetruje narządy, płyny i tkanki, odpowiedni dla kobiet w ciąży. Lek podaje się pacjentowi raz dziennie przez pięć dni, przy typie podstawowym - 10 dni, inne formy kiły wymagają domięśniowego podania leku przez trzy tygodnie.

Przy nieprzydzielonych postaciach neurosilicus, 1-2 g leku podaje się przez 20 dni z rzędu, w późniejszych etapach, 1 g przez 21-dniowy kurs, po 14 dniach przerwy, i terapię powtarza się przez 10 dni. W ostrym uogólnionym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych podaje się syfilityczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych do 5 g na dobę. W dławicy lek jest wstrzykiwany przez wkraplacz do żyły lub zastrzyki w mięsień. Większość lekarzy preferuje zastrzyki domięśniowe.

U dzieci ból gardła Ceftriaksonu jest leczony tylko w ostrym przebiegu choroby, któremu towarzyszy ropienie i zapalenie. Gdy lek zapalenie zatok w połączeniu z mukolitami i środkami zwężającymi naczynia. Pacjentowi wstrzykuje się domięśniowo 0,5-1 g leku dziennie, zmieszanego z lidokainą lub wodą. Przebieg leczenia wynosi 7 dni.

Zastrzyki ceftriaksonu

Analogi

• Hazaran;
• Lendatsin;
• Medaxone;
• Oframax;
• Rocephin;
• Cefakson;
• Cefson.

Średnia cena online *, 27 pkt. (1 butelka 1 g)

Gdzie kupić:

Instrukcje użytkowania

Ceftriakson to cefalosporyna trzeciej generacji, która jest wytwarzana w postaci proszku do przygotowania form do wstrzykiwania.

Wskazania

Lek jest przepisywany na zakażenia bakteryjne:

• narządy jamy brzusznej;
• zatrucie krwi;
• zapalenie opon mózgowych;
• tkanka miękka;
• układ mięśniowo-szkieletowy;
• narządy miednicy;
• układ moczowo-płciowy;
• Narządy laryngologiczne (zapalenie ucha zewnętrznego, zapalenie wyrostka sutkowatego);
• skóra;
• Choroba Limy;
• układ oddechowy;
• u pacjentów z obniżoną odpornością.

Aby zapobiec infekcji bakteryjnej, lek jest przepisywany w okresie pooperacyjnym.

Schemat dawkowania

Lek jest przepisywany w / w, w / m.

Dawkowanie dobiera się indywidualnie w zależności od ciężkości zakażenia, wieku pacjenta, wrażliwości patogenu.

Czas trwania kursu jest również wybierany indywidualnie.

Po ustąpieniu objawów klinicznych lek podaje się przez kolejne 2-3 dni.

Jeśli pacjent ma patologię nerek, ale wątroba działa normalnie, wówczas nie jest wymagany schemat korekcji, także gdy występują zaburzenia czynności wątroby, a nerki działają normalnie, lek podaje się w zwykły sposób.

Jeśli pacjent ma zaburzenia czynności wątroby i nerek w tym samym czasie lub poddaje się hemodializie, dawkę należy dostosować.

Dorosłym i dzieciom powyżej 12 lat i ważącym co najmniej 50 kg przepisuje się antybiotyk 1-2 g raz dziennie. W przypadku ciężkiego zakażenia lub niskiej wrażliwości patogenu dawkę można zwiększyć do 4 g.

Dzieci w wieku poniżej 14 dni są przepisywane w dawce 20-50 mg na kg masy ciała, antybiotyk podaje się raz na dobę.

Dla dzieci w wieku od 15 dni do 12 lat antybiotyk przepisywany jest w dawce dziennej od 20 do 80 mg na kg masy ciała. Wprowadź go na 1 raz.

Dawki ≥ 50 mg / kg po podaniu / wstrzyknięciu w infuzji przez co najmniej pół godziny.

W przypadku zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych u niemowląt i małych dzieci, na początku terapii lek jest przepisywany w dawce 100 mg / kg raz na dobę. Maksymalna dawka nie powinna przekraczać 4 g. Ponieważ zostanie określony czynnik chorobotwórczy, dawkę można zmniejszyć.

Jeśli zapalenie opon mózgowych wywołane jest przez meningokoki, leczenie powinno wynosić 4 dni, pałeczki hemofilne - 6 dni, paciorkowce - 7 dni.

W chorobie Limy: pacjentom w wieku powyżej 12 lat przepisuje się 1 raz dziennie po 50 mg / kg (najwyższa dzienna dawka 2 g). Kurs - 2 tygodnie.

Gdy rzeżączka jest przepisywana raz domięśniowo w dawce 250 mg.

Aby zapobiec zakażeniom pooperacyjnym, lek jest przepisywany w dawce 1 lub 2 g. Wstrzyknięcie wykonuje się na 0,5-1,5 godziny przed zabiegiem.

Zasady sporządzania roztworu z proszku

Do podawania domięśniowego 1 g rozcieńcza się w 3,6 ml wody do wstrzykiwań. Wstrzyknięcie jest bardzo bolesne, więc można użyć roztworu 0,5% nowokainy lub 1% lidokainy.

W przypadku wstrzyknięcia dożylnego 1 g rozcieńcza się w 9,6 ml wody do wstrzykiwań, wstrzyknięcie wykonuje się powoli, przez 2 do 4 minut.

W przypadku wlewów dożylnych 2 g antybiotyku rozcieńcza się w 40 ml wody do wstrzykiwań, soli fizjologicznej, 2,5%, 5%, 10% glukozy p-re, 5% p-lewulozy i 6% p-dekstranu w glukozie. Infuzja powinna trwać pół godziny.

Przeciwwskazania

Lek nie jest przewidziany do indywidualnej nietolerancji na antybiotyki cefalosporynowe i serię penicylin, karbapenemy.

Względne przeciwwskazania do powołania antybiotyku to:

• wcześniactwo;
• dzieci z wysokim poziomem bilirubiny we krwi;
• wrzodziejące zapalenie jelita grubego;
• przypadki zapalenia jelita cienkiego i grubego w historii, wywołane przyjmowaniem antybiotyków;
• choroby wątroby i nerek.

Spotkania u kobiet na stanowisku i karmiących piersią

Antybiotyk przenika przez łożysko do mleka matki.

Kobiety w pozycji przepisanej z powodów zdrowotnych, gdy korzyści dla kobiet przewyższają ryzyko dla dziecka. W czasie zabiegu wskazane jest przeniesienie dziecka do mieszanki.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania występuje nasilenie działań niepożądanych. Ofiarom przepisuje się leczenie objawowe, ponieważ nie ma antidotum.

Efekty uboczne

Podczas leczenia mogą pojawić się następujące negatywne reakcje:

• alergia;
• zawroty głowy;
• rzekomobłoniaste zapalenie jelit, nudności, wymioty, zapalenie języka, biegunka, zaparcie, zwiększone tworzenie się gazu, ból brzucha, perwersja smaku, zapalenie jamy ustnej, upośledzona mikroflora jelitowa, ból w prawym nadbrzuszu, nieprawidłowe działanie wątroby;
• naruszenie krzepnięcia krwi, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, leukocytów i płytek krwi;
• niewydolność nerek: pojawienie się ciał ketonowych, glukozy, białka w moczu, zmniejszenie jego ilości lub jego brak;
• bóle głowy;
• drozd;
• zapalenie żyły, ból w miejscu wstrzyknięcia;
• krwotok z nosa.

Skład

Lek jest dostępny w postaci proszku do wytwarzania roztworu do wstrzykiwań. Jego kolor waha się od białego do żółtawego. Substancją czynną jest ceftriakson. Lek jest dostępny w dawkach 0,5, 1 i 2 g.

Farmakologia i farmakokinetyka

Ceftriakson zakłóca produkcję błon komórkowych bakterii, powodując śmierć mikroorganizmów.

Lek jest przepisywany na choroby wywołane przez następujące patogeny:

• Escherichia coli;
• enterobacter;
• pałeczka hemofilna;
• Klebsiella;
• gonokoki;
• protei;
• mruganie morganellą;
• salmonella;
• meningokoki;
• shigella;
• serrations of marcescense;
• citrobacter;
• bakteroidy;
• acinetobacter;
• gronkowiec;
• paciorkowce.

Biodostępność leku osiąga 100%.

Po wstrzyknięciu średnie stężenie antybiotyku obserwuje się po 2-3 godzinach. Przy powtarzanych wstrzyknięciach obserwuje się kumulację leku.

Okres półtrwania waha się od 5,8 do 8,7 godziny. Antybiotyk pochodzi z nerek i jelit.

Warunki zakupu i przechowywania

Lek należy do leków na receptę. Powinien być przechowywany w temperaturze maksymalnie 25 ° C, w chronionym miejscu, gdzie dzieci go nie dostaną.

Recenzje

(Zostaw swoją opinię w komentarzach)

* - Średnia wartość wśród kilku sprzedawców w momencie monitorowania nie jest ofertą publiczną.

Instrukcje dotyczące stosowania iniekcji Ceftriaksonu i działań niepożądanych antybiotyku

Ceftriakson jest nisko toksycznym antybiotykiem stosowanym wyłącznie do wstrzykiwań i ściśle zgodnym z instrukcją użycia. Jest łatwo tolerowany przez pacjentów i często przepisywany w leczeniu zakażeń bakteryjnych.

Skład ceftriaksonu i składnik aktywny

Lek można kupić w aptece na receptę lekarską. Jednocześnie nie wszyscy wiedzą, do której grupy antybiotyków należy Ceftriakson - jest to narzędzie trzeciej generacji, to znaczy, że można je stosować tylko domięśniowo lub dożylnie. W sprzedaży są ampułki 500, 1000 i 2000 miligramów.

Lek uwalniający formę - proszek

Lek rozwija się w postaci soli sodowej. Lek przenika do komórek i tkanek wszystkich układów i ma szkodliwy wpływ na bakterie nawet na etapie ich rozmnażania. Maksymalne stężenie aktywnych składników we wstrzyknięciach domięśniowych osiąga się w ciągu dwóch do trzech godzin, a dożylnie w ciągu kilku minut. Lek jest powoli wydalany, więc jego wstrzyknięcie wykonuje się tylko raz dziennie. W opisie po łacinie wskazano nazwę Ceftriaxone - Ceftriaxoni, formę uwalniania - proszek, który jest wykorzystywany do przygotowania roztworu terapeutycznego. Lek jest prezentowany w przezroczystych szklanych fiolkach zapakowanych w karton. W aptekach można znaleźć lek Ceftriaxone Rads i Leksvm, któremu towarzyszą instrukcje użycia ze szczegółowym opisem wszystkich właściwości leku.

Ceftriakson - wskazania do stosowania i zalecane leczenie

Lek może być stosowany w ścisłej zgodności z instrukcjami i tylko w szpitalu. Wskazany jest w leczeniu patologii, takich jak:

• infekcje wewnętrzne i pozaszpitalne;
• zapalenie ucha, zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, ropień płuc;
• choroby układu moczowo-płciowego - odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie jąder, zapalenie pęcherza moczowego, ceftriakson jest również przepisywany w ampułkach;
• zaburzenia przewodu pokarmowego - zapalenie jelita, zapalenie otrzewnej itp.
• zapalenie szpiku i zapalenie stawów;
• zapalenie opon mózgowych;
• choroby zakaźne o osłabionej odporności;
• obecność głębokich oparzeń i zakażonych ran.

Lek może być używany tylko w szpitalu

Po wstępnym badaniu pacjenta i na podstawie wyników testu można przepisać antybiotyk tylko lekarzowi. Używanie produktu bez umówionego spotkania jest zabronione, ponieważ może spowodować poważne komplikacje.

Przeciwwskazania

Zanim rozcieńczysz ceftriakson i użyjesz go do podawania domięśniowego, musisz dokładnie zbadać istniejące przeciwwskazania. Absolutny zakaz - alergia na lek. Ponadto lek nie jest przepisywany w pierwszych miesiącach ciąży, a matki karmiące piersią. Narzędzie to można przepisać na zaburzenia czynności wątroby lub nerek, ale nie można go stosować w przypadku jednoczesnej niewydolności obu narządów.

Środek zaradczy może być przepisany w przypadku zaburzeń czynności wątroby lub nerek, ale nie razem, jeśli oba narządy są niedostateczne.

Antybiotyk nie jest dozwolony dla wcześniaków, których wiek nie przekracza czterdziestu tygodni. Jeśli chodzi o noworodki, ceftriakson jest dozwolony od pierwszych dni, ale w pierwszych dwóch tygodniach może być wypisany tylko ze względów zdrowotnych, ponieważ lek może wywołać rozwój żółtaczki jądrowej. Na tle terapii antybiotykowej zabronione jest wstrzykiwanie roztworów zawierających wapń dożylnie. Wśród względnych przeciwwskazań można zauważyć choroby krwi, które wpływają na jej krzepnięcie, ciążę po pierwszym trymestrze ciąży, okres laktacji.

Dawkowanie i administracja

Ceftriakson jest przeznaczony do podawania do mięśnia lub żyły.

Dawkę w każdym przypadku wybiera lekarz indywidualnie, biorąc pod uwagę diagnozę, wiek i masę ciała pacjenta, obecność powikłań.

Lek jest uwalniany 500-2000 miligramów do trzech razy dziennie. Do rozcieńczania stosuje się roztwór chlorku sodu lub glukozy. Jeśli chodzi o podawanie domięśniowe, odpowiednia jest tylko lidokaina. Jak rozcieńczyć antybiotyk Ceftriakson lidokainą i wodą do wstrzykiwań i wstrzyknięć zgodnie z instrukcją użycia? Zawartość fiolki dodaje się do rozpuszczalnika i dobrze wstrząsa, aby rozpuścić wszystkie kryształy. Gotowy produkt powinien mieć bladożółty odcień.

Do stosowania domięśniowego tylko lidokaina jest odpowiednia do rozwiązania.

Noworodki, których waga przekracza cztery i pół kilograma, są przepisywane w wysokości od dwudziestu do trzydziestu miligramów na kilogram dziennie. Maksymalna dopuszczalna dawka wynosi nie więcej niż pięćdziesiąt miligramów. Dla dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat dawka leku Ceftriakson osiąga od 1 do 2 gramów dziennie, najlepiej jednorazowo. Pacjenci w podeszłym wieku nie muszą dostosowywać dawki, ale musisz monitorować reakcję organizmu. Jeśli pojawią się działania niepożądane, konieczne jest zmniejszenie dawki lub całkowite przerwanie leczenia ceftriaksonem.

Jak hodować ceftriakson 1-2 g

Antybiotyk należy przygotować bezpośrednio przed użyciem. Zabronione jest przechowywanie go przez długi czas, ponieważ zmniejsza to jego skuteczność. Czy możliwe jest rozcieńczenie nowokainy ceftriaksonu i jak przygotować zastrzyki, jest napisane w instrukcji użycia. Ale niestety nie wszyscy pacjenci to czytają. Aby przygotować rozwiązanie, lepiej wybrać lidokainę. Odpowiednia sól fizjologiczna lub specjalna woda do wstrzykiwań, ale ich stosowanie nie jest zalecane. Antybiotyk jest bardzo bolesny, więc pacjent po prostu nie jest w stanie tego wytrzymać. Lidokaina jest miejscowym środkiem znieczulającym, który łagodzi nieprzyjemne objawy.

Podręcznik szczegółowo wyjaśnia, jak rozcieńczyć ceftriakson lidokainą i wodą do wstrzykiwań dorosłym. Aby to zrobić, musisz rozpuścić pięćset miligramów leku w dwóch mililitrach rozpuszczalnika. Jeśli dawka wynosi jeden gram, będziesz potrzebował trzy i pół mililitra lidokainy. Jeśli lek wymaga podania dożylnego, lek rozpuszcza się w pięciu mililitrach wody destylowanej. Dawka jednego grama jest mieszana w dziesięciu mililitrach wody. Antybiotyk należy podawać bardzo powoli. Tabela pokazuje schemat rozcieńczania dwuprocentowego roztworu lidokainy:

Efekty uboczne

Niewłaściwie stosowany antybiotyk może powodować działania niepożądane. Głównym jest alergia. Objawia się pokrzywką, wysypką, świądem, zapaleniem skóry, dreszczami, obrzękami. Najbardziej niebezpiecznym typem powikłania jest wstrząs anafilaktyczny, z którego pacjent może umrzeć.

Oprócz alergii leki mogą wywoływać zaburzenia układu trawiennego. Mogą to być nudności, wymioty, zapalenie jamy ustnej, niewydolność wątroby, zwiększone stężenie mocznika. Niektórzy pacjenci skarżą się na bóle głowy. W miejscu podania antybiotyku może wystąpić obrzęk, który powoduje ból. Jeśli wystąpią działania niepożądane, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, aby zapobiec rozwojowi poważnych powikłań.

Cechy leku

Przed wstrzyknięciem należy dokładnie przeczytać instrukcje. Wskazuje dawkowanie leku, ale do jego prawidłowego stosowania konieczne jest przestrzeganie zaleceń lekarza prowadzącego.

Ceftriakson podczas ciąży i laktacji

Podczas noszenia dziecka ciało kobiety jest narażone na różne choroby, w tym choroby zakaźne. W czasie ciąży należy porzucić fundusze. Ale czasami zdarzają się sytuacje, w których infekcja jest o wiele bardziej niebezpieczna niż powikłania po chorobie i stosowaniu leków. Decyzję w tej sytuacji podejmuje ginekolog, który musi wziąć pod uwagę wszystkie istniejące przeciwwskazania. Całkowity zakaz dotyczy pierwszych miesięcy, w których powstają wszystkie narządy i układy płodu.

Gdy ciąża oznacza, że ​​lepiej nie używać

Podczas laktacji niepożądane jest stosowanie antybiotyku, ponieważ lek może być przekazany noworodkowi przez mleko. Z pilną potrzebą dziecka będzie musiała karmić mieszankę.

Ceftriakson dla dzieci

W dzieciństwie lek ma swoje własne niuanse stosowania. Bardzo ważne jest ścisłe przestrzeganie przepisanej dawki i czasu trwania kursu. Najlepsza opcja, jeśli zastrzyki będą wykonywane dla dziecka w szpitalu pod nadzorem specjalistów. Dzienna dawka nie powinna przekraczać czterech gramów.

Konieczne jest, aby zastrzyki były wykonywane u dziecka w szpitalu pod nadzorem specjalistów.

Jeśli waga dziecka jest większa niż pięć do dziesięciu kilogramów, procedura jest przeprowadzana w postaci kroplomierza przez pół godziny. Ceftriakson podaje się dzieciom zgodnie z diagnozą i ciężkością choroby. Przebieg leczenia jest ustalany przez pediatrę.

Medycyna dla zwierząt

Instrukcje dotyczące stosowania ceftriaksonu wskazują, że w medycynie weterynaryjnej można go stosować w przypadku powikłań bakteryjnych występujących u zwierząt. W przypadku wstrzyknięć produkt rozcieńcza się wodą do wstrzykiwań i lidokainą, po czym wstrzykuje się go w mięsień lub podskórnie. Możliwe jest również dożylne podanie cewnikiem. W takim przypadku proszek należy nanosić sterylną wodą destylowaną.

Chore zwierzę wstrzykuje się w mięsień lub podskórnie.

Dawkowanie określa się w miligramach na kilogram wagi i wynosi:

• małe zwierzęta - kocięta - 0,16;
• pies i inne duże osoby - do 50 lat.

Analogi

Antybiotyk ma wiele substytutów substancji czynnej. Wśród najbardziej znanych można zauważyć:

• Cefaleksyna jest lekiem generycznym i analogiem tabletek Ceftriaksonu;
• Megion;
• Rocephin;
• Cedex - analog ceftriaksonu w zawiesinie.

Lek nie jest dostarczany ze składnikami znieczulającymi przeznaczonymi do jego rozcieńczenia. Leki takie jak Rocephin i Rosin mają lidokainę w opakowaniu. Dzięki temu można nie tylko zaoszczędzić pieniądze, ale także uprościć procedurę podawania leków. Główne zalety takich leków to:

1. Nie musisz kupować rozpuszczalnika osobno.
2. Nie należy podawać lidokainy, ponieważ ma już odpowiednią dawkę. Aby użyć leku, wystarczy rozpuścić proszek i wykonać zastrzyk.

Przed wypiciem analogów tabletek Ceftriaxone należy uważnie przeczytać instrukcję obsługi, a nawet lepiej porozmawiać z lekarzem.

Lek jest uważany za jeden z najbardziej skutecznych i pozwala szybko leczyć bez rozwoju negatywnych objawów i patologii. Jest tak bezpieczny, że przepisywany jest zarówno dzieciom, jak i kobietom w ciąży, z wyjątkiem pierwszego trymestru. Pacjenci pozostawiają tylko pozytywne opinie na temat ceftriaksonu. Już pierwszego dnia użytkowania przychodzi ulga. Koszt leku jest dostępny dla wszystkich, możesz go kupić w dowolnej aptece, ale tylko po przepisaniu przez lekarza.

Ceftriakson - skuteczne wstrzyknięcia przeciwko zapaleniu gruczołu krokowego

Ceftriakson jest silnym antybiotykiem. W praktyce medycznej stał się nie mniej popularny niż penicylina. Lek wpływa na większość znanych szkodliwych bakterii i pomógł wielu zakażonym pacjentom. W wielu przypadkach stosowanie leku Ceftriakson jest uzasadnione.

Iniekcje leku powodują ból i czasami reakcje alergiczne. Jednak próby zastąpienia ceftriaksonu analogami prowadzą do wyższych kosztów leczenia. Jak więc wymienić zastrzyki Ceftriaksonu? Jak skuteczne jest zwalczanie kiły i zapalenia gruczołu krokowego? Porównajmy jego właściwości z Penicyliną, Rocephinem i Hazaranem?

Antybakteryjny środek cefalosporynowy o silnym działaniu hamującym błonę bakteryjną nazywany jest ceftriaksonem. Iniekcje (dożylne i domięśniowe) - główna droga podawania leku do organizmu. Podawanie doustne nie jest przewidziane, tylko zastrzyki.

Ceftriaxone: Co pomaga ten lek?

Ceftriakson jest z powodzeniem stosowany w zwalczaniu chorób zakaźnych i zapalnych:

• Układ oddechowy (zapalenie opon mózgowych, zapalenie płuc, zapalenie opłucnej, zapalenie oskrzeli, zapalenie nagłośni, zapalenie zatok, ropień płuc);
• Zakażenia układu moczowo-płciowego (zapalenie cewki moczowej, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego, epidirmit, zapalenie miedniczki);
• Gruczoł krokowy (zapalenie gruczołu krokowego);
• Choroby przenoszone drogą płciową (syfilis, rzeżączka, chancroid);
• Furunculosis;
• Jama brzuszna (angiocholitis, zapalenie otrzewnej);
• Powłoka skórna (streptoderma);
• Z zapaleniem ucha środkowego;
• Dur brzuszny;
• Posocznica bakteryjna;
• Związane z tkanką kostną, skórą i stawami;
• Borrelioza przenoszona przez kleszcze (choroba z Lyme).

Aby ustabilizować stan zdrowia po różnego rodzaju operacjach (usunięcie zapalenia wyrostka robaczkowego, pęcherzyka żółciowego, połogu), zaleca się również wstrzyknięcia ceftriaksonu.

Dawkowanie ceftriaksonu jest ważnym składnikiem zapobiegania i leczenia

Dla dzieci w wieku od 12 lat (o masie ciała 50 kg) i dorosłych dawka dzienna wynosi 1-2 g. Objętość tę można podzielić na dwa wstrzyknięcia (po 12 godzinach). W leczeniu ciężkich zakażeń dawkę zwiększa się do 4 gramów. Jednocześnie wprowadza się nie więcej niż 2 g.

Cefalosporyny nie są zalecane dla dzieci poniżej 12 roku życia, są one przepisywane w skrajnych przypadkach w następujących proporcjach:

1. Dla dzieci w wieku do 2 tygodni, do 50 mg na kg / dobę;
2. Dla dzieci poniżej 12 lat (o wadze do 50 kg) maksymalna dawka wynosi do 80 mg na kg / dobę.

Ceftriakson można podawać metodą kroplówki przez 30 minut.

Czas trwania kursu - co najmniej 5 dni. Może osiągnąć 2-3 tygodnie. Wybierany jest tak, aby zwalczenie zakażenia trwało ponad dwa dni przed zakończeniem terapii.

Przygotowanie ceftriaksonu przed wstrzyknięciem

Ceftriakson rozcieńcza się płynem do wstrzykiwań, środkami przeciwbólowymi (Lidocaine, Novocain). Wstrzyknięcia wszystkich antybiotyków są bolesne.

Procedura przygotowania roztworu Ceftriaksonu:

1. Ampułka jest otwierana rozpuszczalnikiem;
2. Aluminiowa zakrętka na butelce Ceftriaksonu jest złożona do tyłu (brzeg czapki nie jest wyjmowany);
3. 4 ml Lidokainy lub Novocainum zbiera się do strzykawki;
4. W pojemniku z proszkiem ceftriaksonu wstrzykuje się i miesza 4 ml środka znieczulającego.

Zastrzyki ceftriaksonu: działania niepożądane

Centralny układ nerwowy może wykazywać objawy odporności na skład leku poprzez migreny. Działania niepożądane ceftriaksonu obejmują alergie, świąd, rzadko wstrząs anafilaktyczny (obrzęk naczynioruchowy).

Obrzęk może wystąpić w miejscach wstrzyknięć. Może wystąpić czasowa hipoprotrombinemia lub zapalenie żył.

Podczas stosowania ceftriaksonu istnieje ryzyko obrzęku naczynioruchowego. 10-20% takich przypadków jest śmiertelnych, co pokazuje znaczenie planowania działań terapeutycznych, przepisywania dawek i stałego monitorowania stanu pacjenta i analizy.

W hemodializie stale pobiera się od pacjenta pomiary osocza i krwi, aby zidentyfikować podwyższone stężenia leku. Długotrwałe leczenie zaburza funkcjonowanie wątroby i nerek. Pacjentom często przepisuje się witaminę K (zwłaszcza osoby starsze).

Interakcja Ceftriaksonu z etanolem powoduje efekty podobne do disulfiramu.

Stosowanie innych antybiotyków laktamowych jest również niedozwolone, ponieważ powoduje:

• Hiperemia;
• Wymioty;
• Tachykardia;
• Ból głowy;
• Skurcze brzucha;
• Różne krwawienia.

Z czym można rozcieńczyć ceftriakson? Instrukcja użytkowania: strzały z lidokainą.

Zaleca się rozcieńczanie proszku ceftriaksonu 10% roztworem lidokainy lub jałowym płynem do wstrzykiwań. Ceftriakson w postaci płynnej należy wprowadzić nie później niż 6 godzin po przygotowaniu. Korzystanie z lodówki zwiększa trwałość leku do 24 godzin.

Ceftriakson stosuje się w leczeniu kiły.

Stosowanie penicyliny do leczenia kiły (Treponema pallidum) jest główną metodą leczenia. Ceftriakson jest przepisywany na alergię na penicylinę.

Niezbędne właściwości Ceftriaksonu to:

• Zdolność do hamowania tworzenia się komórek bakteryjnych;
• Szybka i pełna penetracja komórek ciała; kiła jest jedyną infekcją, która ma szkodliwy wpływ na płyn mózgowo-rdzeniowy (płyn mózgowo-rdzeniowy, w którym zanurzony jest cały ośrodkowy układ nerwowy) i tworzy taką chorobę jak kiła układu nerwowego.

Ceftriakson jest najbardziej aktywną cefalosporyną trzeciej generacji w stosunku do następujących organizmów:

• N.gonorrhoeae (gonokokk);
• N.meningitidis (meningococcus);
• H.influenzae (różdżka Pfeiffera).

Farmakokinetyka leku w absorpcji nie jest gorsza od analogów, dystrybucja i absorpcja w narządach ma wysoki poziom, a wydalanie wynosi około 8 godzin.

Cefalosporyny trzeciej generacji są aktywnie stosowane w chemioterapii chorób zakaźnych ze względu na ich wysoką aktywność przeciwko drobnoustrojom gram-ujemnym.

Do lat 80-tych Penicylina pozostawała głównym leczeniem kiły, nawet przy wysokim odsetku reakcji alergicznych u pacjentów. Inne znane leki (tetracykliny, makrolidy) miały mniejszą aktywność w tej chorobie i były uważane za mniej skuteczne.

Ceftriaxon jest w stanie hamować, a nawet całkowicie hamować aktywność życiową zakaźnych gram-dodatnich (gronkowców, paciorkowców, zgorzel, tężca, tężca i wąglika) i gram-ujemnych (morax)

Kluczowym punktem w szkodliwym działaniu szkodliwych bakterii na organizm jest ich zdolność do przenikania przez tkanki do płynu mózgowo-rdzeniowego. Ceftriaxone ma tę samą właściwość. Praktyczne doświadczenia z ceftriaksonem przeciwko syfilisowi są nadal badane i rozpoczęto stosowanie leku jako alternatywnego leczenia nietolerancji penicyliny.

Obecnie ceftriakson jest stosowany na równi z penicyliną i na wiele sposobów jest bardziej odpowiedni do profilaktyki zakaźnej. Zawarte w międzynarodowej praktyce leczenia kiły, kiły nerwowej, zakażonej HIV.

Ceftriakson na zapalenie gruczołu krokowego

Zapalenie gruczołu krokowego ze względu na jego zdolność do szybkiego postępu wymaga szybkiego leczenia. W przeciwnym razie spowoduje to komplikacje po ustaleniu postaci przewlekłej. Leczenie obejmuje terapię antybiotykową o szerokim spektrum.

Najczęściej stosowane w leczeniu zapalenia gruczołu krokowego:

• Amoxiclav ma działanie przeciwbakteryjne z powodu obecności amoksycyliny i kwasu klawulanowego w preparacie. Skuteczny. Ogólną poprawę obserwuje się po 2-3 dniach stosowania. Nie drogie. Postać - zawiesina, tabletki, zastrzyki. Te ostatnie są przepisywane w przypadkach przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego. Nie można go przepisać, jeśli pacjent cierpiał na zapalenie wątroby.

• Ofloksacyna jest stosowana w przewlekłym zapaleniu gruczołu krokowego, zapaleniu pęcherza moczowego, odmiedniczkowym zapaleniu nerek z pigułkami lub zastrzykami. Ma właściwości antyadaptacyjne. Wpływa na infekcję DNA. Ofloksaniny nie wolno stosować u pacjentów po udarze, urazie głowy lub w diagnozowaniu jakichkolwiek zaburzeń krążenia w mózgu. Połącz z innymi lekami.

• Cyprofloksacyna jest również stosowana do leczenia przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego. Forma uwalniania - tabletki, które należy spłukać wodą. Zaletą leku jest zdolność do degradacji nie tylko aktywnej infekcji, ale także bakterii inkubacyjnych. Nie dotyczy chorób odbytnicy. Pozytywne zmiany obserwuje się 2 dni po rozpoczęciu stosowania.

• Ceftriakson jest najskuteczniejszą cefalosporyną do zwalczania ostrego, przewlekłego i ropnego zapalenia gruczołu krokowego. Rozpoczyna działanie natychmiast po wstrzyknięciu. Ułatwia oddawanie moczu po 12 godzinach. Nie zaleca się stosowania w chorobach wątroby i nerek.

Ceftriakson: analogi w zastrzykach

Ceftriakson można zastąpić droższymi odpowiednikami - Swiss Rocephin lub Serbian Azaran. Ich stosowanie jest podobne do rozważanego antybiotyku i ma podobne przeciwwskazania. Osiągnąć maksymalne stężenie po 3-5 godzinach wchłaniania.

Roztwór do wstrzykiwań przygotowuje się w ten sam sposób: proszek rozcieńcza się płynem lub lidokainą. Kolor proszku Hazaran jest bladożółty, Rocefina jest blada. Ceftriakson ma blady lub żółtawy kolor. Cena iniekcji ceftriaksonu wynosi około 30 rubli za fiolkę, Azaran - około 1520 rubli za fiolkę, Rocéfin - około 520 rubli.

Powyższe leki są całkowicie wchłaniane do krwiobiegu. Łatwo wchłaniany do tkanek ciała (kości, stawy, rdzeń kręgowy, drogi oddechowe, moczowód, skóra, do jamy brzusznej).

Istnieją inne analogi:

• Oframax;
• Betasporin;
• Biotraxon;
• Forceph;
• Medaxone;
• Cefson;
• Lifaxon;
• Hison;
• Ceftriabol;
• Cefatryna;
• Cefakson;
• Ceftriaxone-AKOS;
• Ceftriakson-fiolka;
• Ceftriakson-CMP;
• Lendatsin.

Cechy spożycia leku dla kobiet w ciąży i karmiących piersią

Lek jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży (jego zastosowanie w pierwszym trymestrze jest krytyczne). Stosowanie cefalosporyn w okresie laktacji nie jest zalecane, a jeśli zostanie przepisane, karmienie piersią zostanie przerwane.

Ceftriakson - czy mogę pić zamiast strzału?

Ceftriakson w postaci nierozcieńczonej jest proszkiem, nie może być stosowany doustnie: nie przyniesie pożądanego efektu, ale mogą wystąpić działania niepożądane.

Zastrzyki ceftriaksonu: recenzje

Ceftriakson stał się skutecznym antybiotykiem, który działa na większość znanych bakterii. Pomaga w leczeniu wielu chorób zakaźnych jamy brzusznej, zapalenia płuc i chorób układu oddechowego, a także w walce z chorobami wenerycznymi.

Pacjenci skarżą się na dyskomfort (ból) po Ceftriaksonie - miejsce wstrzyknięcia boli. Lidokaina częściowo rozwiązuje problem. Instrukcje nie zalecają używania osób wrażliwych na penicylinę.

Wnioski

Obecnie praktyka kliniczna jest nie do pomyślenia bez Ceftriaksonu, który pojawił się w szwajcarskiej firmie farmaceutycznej Hoffman La Roche w 1978 roku. Była to pierwsza syntetyczna cefalosporyna trzeciej generacji, a dwa lata później lek otrzymał nazwę handlową Rocephin. Jego możliwości są nadal badane. W 1987 r. Rochefin stał się najlepiej sprzedającym się lekiem wśród tych produkowanych przez Hoffman La Roche.

Ceftriakson jest wymieniony na liście WHO, co oznacza niezaprzeczalne znaczenie leku dla ludzkości.

W czym pomaga ceftriakson: instrukcje użytkowania

Ceftriakson, półsyntetyczny antybiotyk trzeciej generacji, cefalosporyna, wyróżnia się szerokim zakresem antybakteryjnego „wyglądu”.

Główną właściwością tego antybiotyku jest to, że jest wytwarzany wyłącznie w postaci zastrzyków do wstrzykiwań. Skuteczność Ceftriaksonu wynika z takich czynników, jak blokowanie produkcji specjalnej substancji moczopędnej, dzięki której następuje usuwanie drobnoustrojów, a także ich zniszczenie.

Aktywność in vitro (znaczenie kliniczne pozostaje nieznane) odnotowuje się wobec szczepów następujących bakterii: Citrobacter diversus i freundii, Salmonella spp. (w tym w odniesieniu do Salmonella typhi), Providencia spp. (w tym w odniesieniu do Providencia rettgeri), Shigella spp.; Bacteroides bivius, Streptococcus agalactiae, Bacteroides melaninogenicus.

Grupa kliniczno-farmakologiczna

Cefalosporyna III generacji.

Warunki sprzedaży z aptek

Możesz kupić na receptę.

Ile kosztuje Ceftriakson w aptekach? Średnia cena wynosi 35 rubli.

Skład i forma uwalniania

Ceftriakson jest dostępny w postaci proszku do przygotowania roztworu do podawania domięśniowego i dożylnego.

Krystaliczny proszek, w kolorze białym, bezwonny, jest dostępny w butelkach z przezroczystego szkła w kartonowym pudełku, do preparatu dołączone są szczegółowe instrukcje opisujące właściwości antybiotyku. Każda fiolka zawiera 1 g aktywnego składnika aktywnego - ceftriakson w postaci soli sodowej.

Efekt farmakologiczny

Ceftriakson jest antybiotykiem nowej generacji. Jest skuteczny przeciwko większości drobnoustrojów gram-dodatnich i gram-ujemnych, które mogą się rozwijać w obecności tlenu i w środowisku wolnym od tlenu. Przeciwdrobnoustrojowe działanie ceftriaksonu wynika z tłumienia syntezy błon komórkowych patogennych bakterii.

Lek ma wysoką zdolność przenikania, więc do leczenia większości zakażeń wystarczy stosować Ceftriakson raz na dobę. Już po jednej lub dwóch godzinach po wprowadzeniu leku do mięśni obserwuje się najwyższe stężenie ceftriaksonu we krwi. Przy podawaniu domięśniowym cała ilość leku jest całkowicie wchłaniana przez organizm. Po pojedynczym podaniu dożylnym maksymalne stężenie leku we krwi osiągane jest w ciągu pół godziny po zabiegu.

Wraz z wprowadzeniem ciała Ceftriakson gromadzi się w nim w maksymalnej ilości i pozostaje na tym poziomie w ciągu dnia. Największa ilość antybiotyku koncentruje się w układzie mięśniowo-szkieletowym, płucach, sercu, wątrobie, woreczku żółciowym. Lek jest w stanie przenikać przez barierę łożyskową i wpływać na stan płodu, w leczeniu matek karmiących piersią odnotowuje się pewne stężenie antybiotyku w mleku matki.

Wskazania do użycia

Co pomaga Ceftriakson jest z powodzeniem stosowany w zwalczaniu chorób zakaźnych i zapalnych:

1. Z zapaleniem ucha środkowego;
2. Dur brzuszny;
3. Posocznica bakteryjna;
4. Związane z tkanką kostną, skórą i stawami;
5. Układ oddechowy (zapalenie opon mózgowych, zapalenie płuc, zapalenie opłucnej, zapalenie oskrzeli, zapalenie nagłośni, zapalenie zatok, ropień płuc);
6. Zakażenia układu moczowo-płciowego (zapalenie cewki moczowej, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego, epidirmit, zapalenie miedniczki);
7. Gruczoł krokowy (zapalenie gruczołu krokowego);
8. Choroby przenoszone drogą płciową (syfilis, rzeżączka, chancroid);
9. Furunculosis;
10. Jama brzuszna (angiocholitis, zapalenie otrzewnej);
11. Powłoka skórna (streptoderma);
12. Borrelioza przenoszona przez kleszcze (choroba z Lyme).

Aby ustabilizować stan zdrowia po różnego rodzaju operacjach (usunięcie zapalenia wyrostka robaczkowego, pęcherzyka żółciowego, połogu), zaleca się również wstrzyknięcia ceftriaksonu.

Przeciwwskazania

Ceftriakson nie jest przepisywany ze znaną nadwrażliwością na antybiotyki cefalosporynowe lub składniki pomocnicze leku.

• okres noworodkowy z hiperbilirubinemią u dziecka;
• wcześniactwo;
• zaburzenia czynności nerek / wątroby;
• zapalenie jelit, NUC lub zapalenie okrężnicy związane ze stosowaniem środków przeciwbakteryjnych;
• ciąża;
• laktacja.

Spotkanie w czasie ciąży i laktacji

Lek jest przeciwwskazany w pierwszym trymestrze ciąży. W razie potrzeby wyznacz kobietę karmiącą, dziecko należy przenieść do mieszanki.

Recenzje Ceftriaksonu podczas ciąży potwierdzają, że lek jest rzeczywiście bardzo silnym i bardzo skutecznym środkiem przeciwbakteryjnym, który może nie tylko wyleczyć chorobę podstawową, ale także zapobiec rozwojowi jej powikłań.

Biorąc pod uwagę, że lek (jak również inne antybiotyki) ma skutki uboczne, jest on przepisywany tylko w przypadkach, w których potencjalnie możliwe powikłania choroby mogą zaszkodzić więcej niż stosowanie leku (w szczególności zakażenia układu moczowo-płciowego, na które kobiety ciężarne są bardzo podatne).

Dawkowanie i sposób użycia

Jak wskazano w instrukcji stosowania, Ceftriakson jest wstrzykiwany do / m i / lub (strumień lub kroplówka).

Dla dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat dawka wynosi 1-2 g raz na dobę lub 0,5-1 g co 12 godzin Maksymalna maksymalna dawka dobowa wynosi 4 g.

Dla noworodków (do 2 tygodnia życia) dawka wynosi 20-50 mg / kg dziennie.

Dla niemowląt i dzieci w wieku poniżej 12 lat dawka dobowa wynosi 20-80 mg / kg. U dzieci o masie ciała 50 kg lub większej należy stosować dawki dla dorosłych.

Dawkę większą niż 50 mg / kg masy ciała należy przepisać jako wlew dożylny przez 30 minut. Czas trwania leczenia zależy od charakteru i ciężkości choroby.

W przypadku bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych u niemowląt i małych dzieci dawka wynosi 100 mg / kg raz na dobę Maksymalna maksymalna dawka dobowa wynosi 4 g. Czas trwania leczenia zależy od rodzaju patogenu i może wynosić od 4 dni w przypadku zapalenia opon mózgowych wywołanego przez Neisseria meningitidis do 10-14 dni z zapaleniem opon mózgowych wywołanym przez wrażliwe szczepy Enterobacteriaceae.

W leczeniu rzeżączki dawka wynosi 250 mg domięśniowo, raz.

W celu zapobiegania powikłaniom zakaźnym pooperacyjnym podaje się go raz w dawce 1-2 g (w zależności od stopnia zagrożenia zakażeniem) 30-90 minut przed rozpoczęciem operacji. W przypadku operacji na okrężnicy i odbytnicy zaleca się dodatkowe podawanie leku z grupy 5-nitroimidazoli.

W przypadku dzieci z infekcją skóry i tkanek miękkich lek jest przepisywany w dawce dobowej 50-75 mg / kg masy ciała 1 raz / lub 25-37,5 mg / kg co 12 godzin, ale nie więcej niż 2 g dziennie. W ciężkich zakażeniach innej lokalizacji - w dawce 25–37,5 mg / kg co 12 godzin, ale nie więcej niż 2 g dziennie.

W przypadku zapalenia ucha środkowego lek podaje się domięśniowo w dawce 50 mg / kg masy ciała, ale nie więcej niż 1 g.

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek dostosowanie dawki jest wymagane tylko w przypadku ciężkiej niewydolności nerek (CC poniżej 10 ml / min), w tym przypadku dzienna dawka ceftriaksonu nie powinna przekraczać 2 g.

Ile dni nakłuć lek?

Czas trwania leczenia zależy od patogennej mikroflory spowodowanej chorobą, a także od charakterystyki obrazu klinicznego. Jeśli czynnikiem sprawczym jest Gram (-) diplokoki z rodzaju Neisseria, najlepsze wyniki można osiągnąć w ciągu 4 dni, jeśli enterobakterie są wrażliwe na lek, w ciągu 10-14 dni.

Zastrzyki ceftriaksonu: instrukcje użytkowania. Jak rozcieńczyć lek?

Do rozcieńczenia antybiotyku stosuje się roztwór lidokainy (1 lub 2%) lub wodę do wstrzykiwań (d / i).

Podczas używania wody d / i należy pamiętać, że domięśniowe zastrzyki leku są bardzo bolesne, więc jeśli woda jest rozpuszczalnikiem, dyskomfort będzie zarówno podczas wstrzyknięcia, jak i po pewnym czasie.

Woda do rozcieńczania proszku jest zwykle przyjmowana w przypadkach, w których stosowanie lidokainy jest niemożliwe ze względu na alergię pacjenta.

Najlepszą opcją jest jednoprocentowe rozwiązanie lidokainy. Woda d / i lepiej jest użyć jako pomoc, przy rozcieńczaniu leku Lidocaine 2%.

Czy można hodować Ceftriaxone z Novocaine?

Novocain stosowany do rozcieńczania zmniejsza aktywność antybiotyku, zwiększając jednocześnie prawdopodobieństwo wstrząsu anafilaktycznego u pacjenta.

Jeśli zaczniesz od opinii samych pacjentów, zauważą, że Lidokaina jest lepsza niż Novocain, łagodzi ból, gdy podaje się Ceftriakson.

Ponadto stosowanie świeżo przygotowanego roztworu ceftriaksonu z Novocain przyczynia się do zwiększenia bólu podczas wstrzyknięcia (roztwór jest stabilny przez 6 godzin po przygotowaniu).

Jak hodować Ceftriaxone Novocain?

Jeśli Novocain stosuje się jako rozpuszczalnik, przyjmuje się go w objętości 5 ml na 1 g leku. W przypadku zażycia mniejszej ilości leku Novocain, proszek może nie całkowicie się rozpuścić, a igła strzykawki zostanie zatkana grudkami leku.

Hodowla lidokainy 1%

W celu wstrzyknięcia do mięśnia 0,5 g leku rozpuszcza się w 2 ml 1% roztworu lidokainy (zawartość jednej ampułki); na 1 g leku pobrać 3,6 ml rozpuszczalnika.

Dawkę 0,25 g rozcieńcza się w taki sam sposób jak 0,5 g, to znaczy zawartość 1 ampułki 1% lidokainy. Następnie przygotowane rozwiązanie jest wciągane do różnych strzykawek na połowę objętości w każdym.

Lek wstrzykuje się głęboko w pośladek maksymalny (nie więcej niż 1 g na każdy pośladek).

Lek wydzielany przez Lidokainę nie jest przeznaczony do podawania dożylnego. Dozwolone jest wejście ściśle do mięśnia.

Jak rozcieńczyć wstrzyknięcia ceftriaksonu lidokainą 2%?

Do rozcieńczenia 1 g leku weź 1,8 ml wody g / i dwa procent lidokainy. Aby rozcieńczyć 0,5 g leku, 1,8 ml lidokainy miesza się również z 1,8 ml wody dla d / i, ale tylko połowę otrzymanego roztworu (1,8 ml) stosuje się do rozpuszczenia. W celu rozcieńczenia 0,25 g leku należy przyjąć 0,9 ml rozpuszczalnika przygotowanego w podobny sposób.

Ceftriakson: Jak rozcieńczać dzieci do podawania domięśniowego?

Powyższa metoda iniekcji domięśniowej nie jest praktycznie stosowana w praktyce pediatrycznej, ponieważ Ceftriakson z nowokainą może powodować u dziecka najsilniejszy wstrząs anafilaktyczny, aw połączeniu z lidokainą może przyczyniać się do występowania napadów i niewydolności serca.

Z tego powodu najlepszym rozpuszczalnikiem w przypadku stosowania leku u dzieci jest zwykła woda d / i. Niezdolność do stosowania środków przeciwbólowych w dzieciństwie wymaga nawet wolniejszego i ostrożniejszego podawania leków w celu zmniejszenia bólu podczas wstrzyknięcia.

Rozcieńczenie do podawania iv

Do podawania iv 1 g leku rozpuszcza się w 10 ml wody destylowanej (sterylnej). Lek wstrzykuje się powoli przez 2-4 minuty.

Rozcieńczenie do infuzji dożylnej

Podczas prowadzenia terapii infuzyjnej lek podaje się przez co najmniej pół godziny. Aby przygotować roztwór, 2 g proszku rozcieńcza się w 40 ml roztworu wolnego od Ca: dekstrozy (5 lub 10%), NaCl (0,9%), fruktozy (5%).

Opcjonalnie

Ceftriakson jest przeznaczony wyłącznie do podawania pozajelitowego: producenci nie uwalniają tabletek i zawiesin ze względu na fakt, że antybiotyk w kontakcie z tkankami ciała wykazuje wysoką aktywność i silnie je drażni.

Działania niepożądane

Podczas leczenia lekami u pacjentów z nadwrażliwością na cefalosporyny mogą wystąpić działania niepożądane, które przejawiają się klinicznie w następujący sposób:

• ze strony układu nerwowego - letarg, senność, letarg, zawroty głowy, parestezje, czasami drgawki i encefalopatia;
• ze strony narządów trawiennych - zapalenie jamy ustnej, zgaga, odbijanie się, nudności, utrata apetytu, wymioty, biegunka ze smugami w kale, rozwój wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, zaburzenia czynności wątroby, rozwój ostrej niewydolności wątroby w ciężkich przypadkach;
• ze strony układu rozrodczego - dysbakterioza pochwy, świąd zewnętrznych narządów płciowych, choroby grzybowe, pojawienie się wydzieliny z pochwy z nieprzyjemnym zapachem;
• ze strony układu oddechowego - kaszel, skurcz oskrzeli, krwawienie z nosa, suchość w nosie;
• ze strony układu sercowo-naczyniowego - tachykardia, obrzęk obwodowy;
  rozwój superinfekcji;
• miejscowe reakcje - nakłucie żyły, tworzenie krwiaka, pieczenie i ból wzdłuż żyły podczas podawania leku, zapalenie żył, niedrożność żył pęcherzykami powietrza, domięśniowy antybiotyk w miejscu wstrzyknięcia tworzy gęsty bolesny naciek, zaczerwienienie, świąd skóry.
• reakcje alergiczne - wysypka i świąd skóry, alergiczne zapalenie skóry, toksyczna martwica naskórka, rozwój obrzęku Quinckego, wstrząs anafilaktyczny;
• ze strony wskaźników układu krwionośnego - leukopenia, zmniejszenie poziomu płytek krwi, agranulocytopenia, niedokrwistość hemolityczna, wydłużenie czasu protrombinowego;
• ze strony narządów moczowych - rozwój śródmiąższowego zapalenia nerek, rozwój ostrej niewydolności nerek;

W przypadku pocenia się, zawrotów głowy, zaczerwienienia oczu i silnego osłabienia w czasie wstrzyknięcia dożylnego pacjent powinien natychmiast poinformować lekarza i przerwać wstrzyknięcie.

Objawy przedawkowania

Objawami przedawkowania leku są drgawki i pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego. Dializa otrzewnowa i hemodializa są nieskuteczne w zmniejszaniu stężenia ceftriaksonu. Lek nie ma antidotum.

Specjalne instrukcje

Przed rozpoczęciem używania leku przeczytaj specjalne instrukcje:

1. Starsi i osłabieni pacjenci mogą wymagać powołania witaminy K.
2. Przy długotrwałym leczeniu konieczne jest regularne monitorowanie obrazu krwi obwodowej, wskaźników stanu czynnościowego wątroby i nerek.
3. Przy jednoczesnej ciężkiej niewydolności nerek i wątroby u pacjentów poddawanych hemodializie należy regularnie oznaczać stężenie leku w osoczu.
4. W rzadkich przypadkach ultradźwięków pęcherzyka żółciowego występują zaniki po ustaniu leczenia (nawet jeśli zjawisku temu towarzyszy ból w prawym nadbrzuszu, zaleca się kontynuowanie przepisywania antybiotyku i przeprowadzenie leczenia objawowego).
5. Alkoholu nie należy spożywać podczas leczenia, ponieważ możliwe są efekty podobne do disulfiramu (zaczerwienienie twarzy, skurcze brzucha i żołądka, nudności, wymioty, ból głowy, obniżone ciśnienie krwi, tachykardia, duszność).
6. Pomimo szczegółowej analizy historii, która jest regułą dla innych antybiotyków cefalosporynowych, nie możemy wykluczyć możliwości wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego, który wymaga natychmiastowej terapii - najpierw podaje się epinefrynę, a następnie GCS.
7. Badania in vitro wykazały, że podobnie jak inne antybiotyki cefalosporynowe, ceftriakson może wypierać bilirubinę związaną z albuminą surowicy. Dlatego u noworodków z hiperbilirubinemią, a zwłaszcza u wcześniaków, stosowanie Ceftriaksonu wymaga jeszcze większej ostrożności.

Przygotowany roztwór należy przechowywać w temperaturze pokojowej nie dłużej niż 6 godzin lub w lodówce w temperaturze 2-8 ° C nie dłużej niż 24 godziny.

Kompatybilność z innymi lekami

Podczas używania leku należy wziąć pod uwagę interakcje z innymi lekami:

1. Niekompatybilny z etanolem.
2. Ceftriakson, hamując florę jelitową, zakłóca syntezę witaminy K.
3. Wraz z jednoczesnym spotkaniem z lekami, które zmniejszają agregację płytek krwi (NLPZ, salicylany, sulfinpyrazon), ryzyko krwawienia wzrasta. Wraz z jednoczesnym spotkaniem z antykoagulantami, efekt tego ostatniego jest wzmocniony.
4. Przy jednoczesnym umówieniu się z „pętlą” diuretyki zwiększają ryzyko działania nefrotoksycznego.
5. Ceftriakson i aminoglikozydy wykazują synergizm przeciwko wielu bakteriom Gram-ujemnym.

Opinie pacjentów

Oferujemy zapoznanie się z opiniami osób, które używały Ceftriaxone:

1. Sasha. Gotowanie w uchu, przepisano ten ceftriakson, kutas za 2 gr 1 g rano i wieczorem, za 2 gramy dziennie nie odważyłem się) ledwie można znieść, czytać recenzje, próbować rozcieńczać lidokainą i wprowadzać powoli, będzie to zaskakujące jeśli to pomoże, a więc zrobiłem trzy zastrzyki, rozcieńczone wodą, jestem dorosłym człowiekiem, ale nierealne jest dziś), trzeci, w końcu złamie 2,5 ml na dwie strzykawki, w jednej rolce iw drugiej, chociaż nie powiem, że jestem z czułej liczby mężczyzn, rzadko goję się, zwłaszcza zastrzykami, ponieważ taka reakcja jest widoczna, przy okazji, pierwszy ukończył Wstrzyknąłem mniej lub bardziej powoli, udało mi się wstrzyknąć 1,5 ml, szkoda pisać to wszystko, ale mimo to naprawdę boli...
2. Anton. Miał dwa razy zapalenie płuc i poczuł uderzającą różnicę. Po raz pierwszy byłem w szpitalu - bolesna cefazolina została nakłuta na wodę, cała tylna część została rozłożona, była również wyczerpana, a ani jeden gad nie zaoferował kupienia nowokainy lub lidokainy do rozcieńczenia. Potem było zapalenie płuc, które leczyłem w domu, ponieważ odmówiłem pójścia do szpitala, zatrzymali teftriaxone na Novocain - nic nie czułem, tylko lekki ból ostatniego akordu zastrzyku i mały siniak po obu stronach, plus odzyskałem dwa dni wcześniej lub z innego antybiotyk, czy z tego, że pomagają domy i ściany.
3. Alina. Kiedy zdiagnozowano u mnie zapalenie płuc, przepisano mi dożylnie ceftriakson. Antybiotyk jest skuteczny, ale stan ciała po takich zastrzykach był po prostu okropny. Po pierwsze, po takim leczeniu musiałem leczyć biegunkę, a po drugie, musiałem pić kompleks witamin, ponieważ byłem nieustannie nawiedzany przez zmęczenie. To znaczy, wstałem rano, nie miałem jeszcze czasu na nic i byłem już zmęczony. Kiedy przeczytała w komentarzach, że ceftriakson i dzieci są przepisywane, była przerażona. Jest to bardzo silny lek z wieloma efektami ubocznymi. Czy to naprawdę niemożliwe, aby dziecko przepisało coś bardziej łagodnego?

Analogi

Analogi strukturalne substancji czynnej:

• Hazaran;
• Axon;
• Betasporina;
• Biotraxon;
• Lendatsin;
• Lifaxon;
• Longacef;
• Megion;
• Medaxone;
• Movigip;
• Oframax;
• Rocephin;
• Stericheff;
• Tercef;
• Torotsef;
• Triaxone;
• Forceph;
• Hison;
• Cefakson;
• Cefatryna;
• Cefogram;
• Cefson;
• Ceftriabol;
• Ceftriaxone-AKOS;
• Ceftriakson-fiolka;
• Ceftriakson-CMP;
• Sól sodowa ceftriaksonu;
• Ceftriakson Elf.

Przed zakupem analogu skonsultuj się z lekarzem.

Okres ważności i warunki przechowywania

Butelki z lekami należy przechowywać w chłodnym, ciemnym miejscu, z dala od dzieci.

Roztwór dla kutasów przygotowany bezpośrednio przed wprowadzeniem, niewykorzystany roztwór jest natychmiast usuwany. Okres przechowywania proszku wynosi 2 lata od daty produkcji, na koniec okresu nie można stosować leku.