Szybkie i skuteczne leczenie zapalenia migdałków u dorosłych

Choroba zakaźna atakująca tkanki miękkie migdałków. Ten problem może wystąpić w każdym wieku. Jeśli nie rozpoczniesz leczenia w odpowiednim czasie, mogą pojawić się komplikacje, takie jak problemy z sercem, stawami lub naczyniami. Dlatego pierwsze objawy powinny natychmiast skontaktować się ze specjalistą, który zaleci prawidłowe i skuteczne leczenie.

Symptomatologia

Proces zapalny może być przewlekły lub ostry. Ale każdy typ ma swoje własne znaki towarzyszące. W szczególności ostra postać choroby rozwija się z następującymi objawami:

• Ogólna słabość ciała.
• Rosnące temperatury, czasem do punktu krytycznego.
• Dreszcze
• Obrzęk węzłów chłonnych.
• Uczucie bólu podczas połykania.
• Ogólne zatrucie ciała, ale umiarkowane.
• Zapalenie tkanek miękkich jamy ustnej.

Powiązane objawy przewlekłej postaci choroby:

1. Ból podczas połykania nietrwały, przerywany.
2. Łaskotanie w gardle.
3. Ból w podżuchwowych węzłach chłonnych.
4. Przy silnym kaszlu wychodzą ropne zatyczki.
5. Ból serca i stawów.
6. Nieznaczny wzrost temperatury ciała - nie więcej niż 38 stopni.

Jeśli ten proces nie zostanie pokonany, wówczas postać przewlekła zostanie uzupełniona bliznami na tkankach migdałków, a także zamkniętymi ogniskami ropnymi. Stworzy to sprzyjające środowisko dla rozwoju i rozmnażania bakterii chorobotwórczych. W rezultacie proces zapalny będzie kontynuowany, a sytuacja będzie się pogarszać.

Ponadto możliwe jest określenie objawów zapalenia migdałków na podstawie stanu migdałków. Ten ważny organ jest podstawową obroną każdego organizmu. Gruczoły jako pierwsze przyjmują ciężar patogenu. Ze względu na swoją strukturę zatrzymują różne wirusy i mikroby: gronkowce, paciorkowce, grzyby, wirusy i wiele innych.

Podczas przewlekłej postaci choroby migdałki nieco się powiększają, ale gardło nie przeszkadza. Dyskomfort może czasami przeszkadzać, a połykanie pojawia się bolesne, ale rzadko.

Leczenie

Aby pozbyć się choroby, konieczne jest nie tylko wyeliminowanie źródła jej wystąpienia. Wraz z terapią należy utrzymać układ odpornościowy, a co najważniejsze, migdałki należy oczyścić z bakterii i wirusów.

W niektórych sytuacjach trudno jest poradzić sobie z tą chorobą. Wynika to z faktu, że mikroby nieustannie giną w lukach. W ten sposób gromadzona jest duża ilość ropy. Gruczoły nie są w stanie pracować tak skutecznie jak wcześniej, a osoba choruje na jakąkolwiek hipotermię, przeciągi. Środowisko ropne stwarza odpowiednie warunki dla rozwoju patogennych mikroorganizmów. W wyniku tego:

• Z ust pojawia się nieprzyjemny zapach.
• W wyniku infekcji organizmu rozwijają się inne procesy zapalne. Na przykład pojawia się kłopot z zapaleniem pęcherza lub trądzik. Mężczyźni cierpią na zapalenie gruczołu krokowego.
• Temperatura utrzymuje się, ale jest niska, więc pacjent czuje się słaby, ma zły nastrój i apatię do wszystkiego.
• Skuteczność i aktywność fizyczna są również zmniejszone, ponieważ te bakterie i wirusy pozostawiają marnotrawstwo swojej żywotnej aktywności, w wyniku czego proces zapalny szybko się rozwija.
• W wyniku przewlekłego zapalenia migdałków mogą wystąpić problemy ze stawami, najczęściej występuje reumatyzm. Ponadto nerki są również zapalne, pojawiają się problemy z innymi narządami, takimi jak serce, układ oddechowy.
• Na tle przewlekłej choroby układ odpornościowy zmniejsza się, więc pacjent jest często zaburzony przez różne reakcje alergiczne.

Dozwolone jest leczenie zapalenia migdałków u dorosłych w domu, ale zajmie to dużo czasu. Ponadto, aby przyspieszyć proces gojenia, konieczne jest wzmocnienie układu odpornościowego i nie zapomnieć o pozbyciu się drobnoustrojów zgromadzonych w migdałkach.

Wśród głównych metod leczenia zapalenia migdałków eksperci rozróżniają:

• płukanie;
• mycie;
• spraye;
• fizjoterapia;
• interwencja chirurgiczna;
• krioterapia.

Spłukać

Istnieje wiele przepisów, które są używane jako terapia przeciwko dolegliwościom. Są to lecznicze zioła do płukania, z których najskuteczniejsze są następujące:

1. Nalewka z krwawnika. Aby przygotować rozwiązanie, potrzebujesz 2 łyżki. l napar zioła i nalegaj na kilka godzin. Odcedzić, a następnie płukać gardło kilka razy dziennie.
2. Ziołowe rozwiązanie. Rumianek, kora dębu i kwiaty lipy mieszają się w równych częściach, zalać wrzącą wodą i ogrzewać powoli. Dusić przez 5 minut i przecedzić. Do płukania w postaci ciepła można dodać trochę miodu.
3. Nalewka do wysiewu. 2 łyżki. l Hypericum mix z wódką (200 ml). Pozostaw w ciemnym chłodnym miejscu na 2 tygodnie. Kiedy nadejdzie czas, wynikająca z tego nalewka. Dodaj 20 kropli do szklanki ciepłej wody. Wypłucz kilka razy dziennie.

Płukanie i spraye

Bez takich metod niemożliwe jest całkowite pozbycie się choroby. Należy oczyścić uszkodzone strefy i spryskać je, ile pozwala na to instrukcja. Do czyszczenia migdałków i tkanek miękkich za pomocą specjalnego środka antyseptycznego. Taka walka z zapaleniem migdałków u osoby dorosłej pomaga usunąć folię i ropne zatyczki, jeśli sytuacja jest znacznie zaostrzona.

Płukanie pozwala oczyścić powierzchnię migdałków z ropy i zapewnić dostęp do leku do głębszych miejsc zakażenia: tam, gdzie mnożą się patogenne drobnoustroje. Dodatkowo lekarz przepisuje spraye do nawadniania gardła. Zawierają składniki aktywne, które:

• Łagodzą ból dzięki temu, że zawierają środek znieczulający.
• Łagodzą stany zapalne i podrażnienia.

Fizjoterapia

Specjaliści zalecają nie tylko leczenie zachowawcze. Wolność pacjenta od zapalenia odbywa się za pomocą fizjoterapii. Istnieje kilka metod leczenia:

• Z pomocą fal elektrycznych lub świetlnych. Tak więc występuje wpływ na bakterie powierzchniowe.
• Procedury ultradźwiękowe pozwalają pozbyć się filmu i ropnych zatyczek, które powstają na powierzchni gruczołów. Ponadto ta opcja leczenia usuwa również nekrotyczne masy.
• Ciepłe wilgotne powietrze wraz z preparatami antyseptycznymi pomaga zwalczać objawy zapalenia migdałków. Proces zapalny ulega zmniejszeniu, gruby śluz jest rozcieńczony.

Interwencja operacyjna

Wielu ekspertów uważa, że ​​jeśli usuniesz migdałki, możesz pozbyć się zapalenia migdałków na zawsze. Ale przed podjęciem tak poważnej decyzji należy pamiętać, że migdałki są częścią mechanizmu obronnego organizmu. To oni utrzymują infekcję i zapobiegają jej rozprzestrzenianiu się do układu oddechowego. Dlatego przed operacją powinieneś dokładnie przemyśleć, czy pokonana choroba jest warta takiej ofiary.

Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu. Ponadto pacjent musi spędzić trochę czasu w szpitalu, pod nadzorem lekarza, aby uniknąć krwawienia.

Jeśli choroba jest na etapie zaostrzenia, nie zaleca się operacji.

Krioterapia

Jest to opcja leczenia, która może przenieść operację na ostatnie miejsce. Procedura obejmuje tylko częściowe usunięcie gruczołów, a mianowicie górną warstwę zaatakowanych komórek. Zostaną przywrócone w przyszłości i będą działać poprawnie. To jest istota krioterapii. W większości przypadków procedura ta obejmuje ekspozycję na azot. Niskie temperatury zamrażają tkankę i stopniowo wygasają.

Jak leczyć zapalenie migdałków

Zapalenie migdałków jest bardzo częstą chorobą, która dotyka zarówno dorosłych, jak i dzieci powyżej 5 lat. Maksymalna liczba przypadków tej choroby jest rejestrowana w okresie jesienno-zimowym, a zarówno ostre formy zapalenia migdałków, jak i zaostrzenia przewlekłych nie są rzadkością. W tym artykule omówimy zapalenie migdałków i sposoby leczenia zapalenia migdałków na zawsze. Więc...

Czym jest zapalenie migdałków i jego przyczyny

Termin „zapalenie migdałków” oznacza ostrą lub przewlekłą chorobę o charakterze zakaźno-alergicznym, wpływającą na tkanki migdałków. Jak wynika z definicji, przyczyną tej choroby jest zakażenie: czynnikiem powodującym ostre zapalenie migdałków w przeważającej większości przypadków jest paciorkowiec β-hemolizujący, aw przewlekłej postaci choroby kilka rodzajów patogennej mikroflory wysiewa się na powierzchni migdałków, w tym paciorkowce zielonkawe i hemolizujące, gronkowce, enterokoki, adenowirusy, a także warunkowa i niepatogenna flora jamy ustnej.

W przypadku ostrego zapalenia migdałków głównym czynnikiem przyspieszającym jest przechłodzenie (ogólne i lokalne - obszary gardła). W formie przewlekłej stan odporności organizmu jako całości nie jest nieistotny: często występuje, gdy infekcja rozprzestrzenia się na migdałki z szeregu przewlekłych ognisk zakażenia (próchnica, zapalenie zatok), a także z powodu aktywacji warunkowo patogennej flory jamy ustnej - przyczyny te stają się możliwe dzięki zmniejszeniu status odpornościowy człowieka. Również jednym z głównych czynników powodujących przewlekłe zapalenie migdałków są częste ostre formy tej choroby. Inne czynniki przyczyniające się do rozwoju zapalenia migdałków to:

• nagłe zmiany temperatury otoczenia (podczas przejścia, na przykład z mrozu do bardzo gorącej powierzchni biurowej);
• złe nawyki, zwłaszcza palenie;
• niska wilgotność powietrza;
• długotrwała częsta obecność w zakurzonych, zanieczyszczonych obszarach.

Klasyfikacja

Jak wspomniano powyżej, zapalenie migdałków można podzielić na 2 formy - ostre i przewlekłe. Ostre zapalenie migdałków (lub zapalenie migdałków) może również występować w różnych postaciach. Główne to:

Główne postacie kliniczne przewlekłego zapalenia migdałków to:

• kompensowane (w rzeczywistości - uśpione przewlekłe ognisko infekcji migdałków; zaostrzenie tylko sporadycznie, reakcja organizmu jest nieobecna);
• subkompensowane (ogólna reaktywność organizmu jako całości jest zmniejszona, odnotowuje się częste zaostrzenia nieciężkie);
• zdekompensowane (częste ciężkie zaostrzenia, miejscowe i ogólne powikłania (zapalenie okrężnicy i odbytu, posocznica migdałków, zespół kardiotoniczny), migdałkowate choroby zakaźne alergiczne (reumatyczne uszkodzenie serca, stawów, nerek).

Według innej klasyfikacji przewlekłe zapalenie migdałków ma 2 formy:

• proste (przypadki choroby występujące tylko z lokalnymi objawami, subiektywne dolegliwości pacjenta i obiektywne objawy choroby; z lub bez częstych zaostrzeń);
• toksyczno-alergiczny (równolegle ze zmianami lokalnymi występują naruszenia natury ogólnej (stan podgorączkowy, objawy zatrucia migdałkowatego, zespół migdałków-sercowych; ponieważ objawy te można wyrazić inaczej, zwyczajowo rozróżnia się 2 stopnie).

Objawy zapalenia migdałków

Ostre zapalenie migdałków charakteryzuje się ostrym początkiem z wyraźnym syndromem ogólnego zatrucia organizmu: pacjent wzrasta do 39–40 ° C temperatury ciała, występuje ostry ogólny osłabienie, dreszcze, pocenie się, ból lub bóle stawów i mięśni, apetyt zmniejsza się lub całkowicie zanika. Jednocześnie lub wkrótce po wystąpieniu pierwszych objawów, pacjent zauważa pojawienie się bólu gardła, którego intensywność stopniowo wzrasta. W szczycie choroby ból jest wyraźny, przeszkadzają w połykaniu i nie pozwalają spać, są zakłócane zarówno w ciągu dnia, jak iw nocy. Układ limfatyczny reaguje na zapalenie w gardle ze wzrostem i obolałością regionalnych (przednich i podżuchwowych) węzłów chłonnych.

Przewlekłe zapalenie migdałków charakteryzuje się stale zmieniającymi się okresami remisji i zaostrzeń. Podczas remisji skompensowanej i rekompensowanej postaci choroby stan pacjenta jest zadowalający, prawie nie skarżą się. Najczęściej obawiają się stałego stanu podgorączkowego (nieznaczny wzrost temperatury - zwykle do 37,1–37,3 ºС), uczucie dyskomfortu w gardle podczas połykania, kaszlu. Na tym etapie choroby diagnoza jest dokonywana przede wszystkim na podstawie danych z badania wzrokowego gardła - w szczególności migdałków. W przypadku zdekompensowanego zapalenia migdałków stan pacjentów cierpi nawet w okresie między zaostrzeniami - jego nasilenie jest zwykle spowodowane powikłaniami migdałkowymi. Na tle ostrych zakażeń wirusowych układu oddechowego lub innych chorób spowodowanych zmniejszeniem odporności, etap remisji przewlekłego zapalenia migdałków zastępuje się stadium zaostrzenia:

• temperatura ciała wzrasta średnio do 38 ºС;
• są oznaki zatrucia organizmu - osłabienie, letarg, zmęczenie, kołatanie serca, pocenie się;
• uczucie obcego ciała, dyskomfort, ból gardła, zwykle umiarkowanej intensywności;
• wydzielany z zapalonych migdałków powoduje stały kaszel pacjenta.

Należy powiedzieć, że objawy zaostrzenia przewlekłego zapalenia migdałków są podobne do objawów ostrej postaci, ale obraz kliniczny pierwszego zwykle nie jest tak wyraźny, a stan pacjenta nie jest gwałtownie zaburzony, ale umiarkowany.

Komplikacje

Powszechne są następujące powikłania zapalenia migdałków:

• ostra gorączka reumatyczna;
• post-paciorkowcowe zapalenie wsierdzia;
• kłębuszkowe zapalenie nerek po poststreptokokkovy.

Choroby związane z przewlekłym zapaleniem migdałków są również:

• kolagenozy (toczeń rumieniowaty układowy (SLE), zapalenie skórno-mięśniowe, twardzina skóry, guzkowate zapalenie okostnej);
• tyreotoksykoza;
• choroby skóry (polimorficzny wysiękowy rumień, egzema, łuszczyca);
• choroby nerwów obwodowych (rwa kulszowa, zapalenie splotu);
• plamica małopłytkowa;
• krwotoczne zapalenie naczyń.

Diagnostyka

Rozpoznanie ostrego zapalenia migdałków nie jest trudne. Lekarz podejrzewa chorobę na podstawie skarg pacjenta, historii choroby i życia. Aby potwierdzić diagnozę, specjalista przeprowadzi faryngoskopię (badanie jamy ustnej i gardła), aw razie potrzeby zostaną przepisane inne dodatkowe metody badania. Podczas faryngoskopii jeden lub oba migdałki podniebienne są powiększone, ostro obrzęknięte, jaskrawo przekrwione. W zależności od postaci ostrego zapalenia migdałków, luki wypełnionej ropą, licznych ropnych pęcherzyków, brudno-zielonych lub nawet szarych plam, krwotoki można uwidocznić na błonie śluzowej. W ogólnej analizie krwi występują oznaki zakażenia bakteryjnego, a mianowicie wzrost liczby leukocytów (leukocytoza) ze zmianą leukocytów w lewo, wzrost ESR (w niektórych przypadkach do 40–50 mm / h). W celu określenia rodzaju patogenu pacjentowi przepisywany jest wymaz z gardła, a następnie badanie bakteriologiczne. Obraz faryngoskopowy ostrych i ostrych zaostrzeń przewlekłego zapalenia migdałków jest bardzo podobny, dlatego wskazane jest zdiagnozowanie przewlekłej postaci tej choroby w okresie remisji. Obecność 2 lub więcej wymienionych poniżej objawów potwierdza rozpoznanie przewlekłego zapalenia migdałków:

• krawędzie łuków podniebiennych są przekrwione i pogrubione;
• między łukami podniebiennymi a migdałkami podniebiennymi występują zrosty bliznowate;
• migdałki podniebienne powiększone, luźne, zagęszczone, na nich - zmiany bliznowate;
• w szczelinach migdałków - płynna ropa lub masywne ropne masy;
• powiększone przednie szyjne i / lub podżuchwowe węzły chłonne.

Całkowita morfologia krwi jest mniej ważna w diagnostyce przewlekłego zapalenia migdałków (objawy zapalenia o charakterze bakteryjnym występują podczas zaostrzenia, w czasie remisji mogą nie wystąpić żadne zmiany) oraz badanie bakteriologiczne wymazu z jamy ustnej i gardła.

Leczenie zapalenia migdałków

Ostre zapalenie migdałków w większości wymaga hospitalizacji pacjenta w szpitalu zakaźnym. Lekarz powinien leczyć tę chorobę - nie można zaakceptować samoleczenia! Pokazano pacjenta z ostrym zapaleniem migdałków lub bólem gardła:

• ponieważ choroba jest bardzo zaraźliwa - izolacja od osób znajdujących się w szpitalnym szpitalu chorób zakaźnych lub, jeśli leczenie odbywa się w domu, w oddzielnym pomieszczeniu;
• odpoczynek w łóżku w ostrym okresie choroby;
• oszczędna dieta, dużo ciepłych napojów;
• antybiotykoterapia (leczenie zapalenia migdałków za pomocą antybiotyków jest koniecznie prowadzone z kuracją - lek jest anulowany 3-5 dni po normalizacji temperatury ciała; zwykle stosuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania z grup cefalosporyn (Cefodox, Cefix) chronionych penicylinami (Flemoklav, Amoxiclav), makrolidy (erytro, azytromycyna), makrolidy (erytro, azytromycyna) ));
• lokalna antybiotykoterapia - lek Bioparox jest najbardziej skuteczny w tym przypadku;
• środki przeciwbólowe (leki przeciwbólowe) i przeciwzapalne pastylki do ssania (Neo-Angin, Dekatilen, Trakhisan) i spraye (Tantum Verde, Tera-grypa, Givalex, Ingalipt i inne);
• płukanie roztworami antyseptycznymi (chlorofil chlorowy, furatsilina, chlorheksydyna);
• leczenie okolicy migdałków środkami antyseptycznymi (roztwór Lugola, roztwór oleju chlorofilowego);
• leki przeciwhistaminowe (Loratadyna, Cetrin itp.) z wyraźnym obrzękiem migdałków;
• leki przeciwgorączkowe (Ibuprofen, Paracetamol), gdy temperatura wzrasta powyżej 38,5–39 ° C;
• kompresować z Dimexidum i składnikami przeciwzapalnymi na obszarze węzłów chłonnych z zapaleniem węzłów chłonnych.

Wdychanie z zapaleniem migdałków nie jest wystarczająco skuteczne, więc są bardzo rzadko przepisywane przez lekarza. Taktyka leczenia przewlekłego zapalenia migdałków zależy od jego formy - leczenie może być zarówno zachowawcze, jak i chirurgiczne. Prosta forma choroby podlega leczeniu zachowawczemu, w tym lekom i fizjoterapii. Prowadzony jest w kursach 10-dniowych, powtarzanych 2-3 razy w ciągu roku. Jeśli nie ma efektu potrójnego leczenia, spędź migdałki - usunięcie migdałków. Toksyczno-alergiczna forma przewlekłego zapalenia migdałków stopnia 1 jest również leczona najpierw zachowawczo - schemat leczenia jest podobny do tego dla prostej formy choroby, ale wycięcie migdałków jest zalecane w przypadku braku oczekiwanego efektu z 2 kursów leczenia zachowawczego. W II etapie toksyczno-alergicznej postaci choroby leczenie zachowawcze nie ma sensu - natychmiast zaleca się natychmiastowe leczenie chirurgiczne. W leczeniu przewlekłego zapalenia migdałków kluczową kwestią jest odpowiednie leczenie przewlekłych ognisk infekcji i innych chorób, na które się nasila. Najczęściej stosowane leki przewlekłe zapalenie migdałków to:

• naturalne „leki”, które zwiększają obronę organizmu: codzienny tryb życia, zrównoważone odżywianie, zdrowy sen, regularna aktywność fizyczna, czynniki klimatyczne kurortu;
• korektory odporności i szczepionki (IRS-19, Ribomunil, Bronhomunal, Levamizol) - po konsultacji z immunologiem;
• witaminy B, C, E, K;
• środki podrażniające (leki przeciwhistaminowe, preparaty wapniowe, niskie dawki alergenów).

W celu dezynfekcji migdałków lakiery są myte roztworami środków antyseptycznych (dioksydyna, furatsilin), antybiotyków (ceftriakson), enzymów (Lidaza), leków przeciwhistaminowych i leków immunostymulujących. W leczeniu przewlekłego zapalenia migdałków ważną rolę odgrywa fizjoterapia:

• UHF, laser na obszarze podległym;
• Promieniowanie UV migdałków i regionalnych węzłów chłonnych;
• spraye ultradźwiękowe z zastosowaniem zawiesiny hydrokortyzonu, roztworu dioksydyny, lizozymu;
• błoto ozokerytowe i terapeutyczne w postaci aplikacji na obszarze węzłów chłonnych.

Każda z tych procedur powinna być przeprowadzana w ciągu 10–15–15 sesji. Jak wspomniano powyżej, przy nieskuteczności konserwatywnych metod leczenia lub w przypadku ciężkiej postaci choroby wykonywana jest operacja chirurgiczna w celu usunięcia migdałków podniebiennych - wycięcie migdałków. Operacja jest wykonywana tylko w fazie stabilnej remisji choroby i przy braku przeciwwskazań do niej. Bezwzględne przeciwwskazania to:

• ciężka cukrzyca z objawami ketonurii;
• gruźlica płuc - forma otwarta;
• choroba serca z objawami przewlekłej niewydolności serca II - III stopień;
• wysoka niewydolność nerek;
• choroby układu krwiotwórczego, któremu towarzyszy skaza krwotoczna (hemofilia).

• próchnica;
• ostre choroby zapalne;
• późna ciąża;
• miesiączka.

Po zabiegu pacjent jest leczony w szpitalu przez 4–5 dni, dodatkowo ćwiczenia fizyczne są przeciwwskazane dla niego w ciągu najbliższych 3 tygodni.

Prognoza

Rokowanie ostrego zapalenia migdałków jest względnie korzystne: w niektórych przypadkach choroba kończy się wyzdrowieniem, ale często zmienia się w postać przewlekłą. Przewlekłe zapalenie migdałków jest praktycznie nieuleczalne - celem leczenia nie jest powrót do zdrowia, ale wprowadzenie choroby do etapu stabilnej remisji. Rokowanie prostych postaci tej choroby jest również względnie korzystne, jeśli chodzi o jej postać zdekompensowaną, jest niekorzystne, ponieważ nawet w okresie między zaostrzeniami stan pacjenta może być gwałtownie zaburzony.

Zapalenie migdałków u dorosłych - co to jest, objawy i leczenie, przyczyny, zdjęcie i pierwsze objawy

Zapalenie migdałków jest stanem zapalnym migdałków, który występuje w wyniku działania bakterii lub wirusów na tkankę limfatyczną. W miarę postępu choroby ognisko zapalenia może się dalej rozprzestrzeniać, wpływając na otaczające tkanki miękkie. Choroba może przybrać postać ostrą i przewlekłą. Ostre zapalenie migdałków jest dobrze znaną nazwą „dusznica bolesna”, ale przewlekła jest chorobą zakaźną o charakterze ogólnym. Następnie zastanów się, co to jest za chorobę, jakie są pierwsze objawy zapalenia migdałków i metody leczenia u dorosłych.

Co to jest zapalenie migdałków?

Zapalenie migdałków (łac. Zapalenie migdałków) jest chorobą zakaźną, która dotyka jednego lub kilku migdałków, często podniebienia, spowodowanych infekcją bakteryjną lub wirusową. Głównymi objawami choroby u dorosłych są ból gardła i nieprzyjemny zapach z ust. Jeśli spojrzysz na gardło pacjenta z zapaleniem migdałków, możesz zobaczyć powiększone i zapalne migdałki podniebienne o luźnej powierzchni, których szczeliny są wypełnione ropnymi zatyczkami. Migdałki mogą rosnąć do tego stopnia, że ​​całkowicie zamykają światło gardła.

Migdałki są niezbędne dla funkcji obronnych organizmu. To gruczoły stają się pierwszą barierą przed wirusami i bakteriami próbującymi przeniknąć przez gardło lub nos. Układ odpornościowy nie zawsze jest w stanie poradzić sobie z atakami wirusów i bakterii ze środowiska, a następnie migdałki stają się zapalne. Być może ostry i przewlekły przebieg choroby.

Czy zapalenie migdałków jest zaraźliwe?

Tak Zapalenie migdałków jest chorobą o podwyższonym poziomie zakaźności. Zatem, jeśli zapalenie migdałków jest pochodzenia zakaźnego (bakteryjnego), jest w 100% zaraźliwe. To samo można powiedzieć o wirusowym bólu gardła. Jeśli sam wirus ma zdolność przenoszenia się z jednej osoby na drugą, oznacza to również, że istnieje możliwość dzielenia się z kimś bólem gardła.

Tylko jedna forma zapalenia migdałków jest niezakaźna - alergiczne zapalenie migdałków. Osoba cierpiąca na tę chorobę jest całkowicie bezpieczna dla innych.

Jeśli chodzi o podatność na chorobę, można zauważyć, że nie jest ona taka sama dla każdego pacjenta, określona w dużej mierze przez stan charakterystyczny dla lokalnej odporności regionu migdałków. Tak więc im niższa odporność, tym większe ryzyko wystąpienia choroby.

Okres inkubacji zapalenia migdałków może trwać od 6-12 godzin do 2-4 dni. Im głębiej dotknięte tkanki, im trudniej postępuje choroba, tym dłużej postępuje proces infekcyjno-zapalny i tym większe jest ryzyko rozwoju powikłań.

• Ostre zapalenie migdałków: ICD-10: J03; ICD-9: 034.0
• Przewlekłe zapalenie migdałków: ICD-10: J35; ICD-9: 474

Powody

Przyczynami zapalenia migdałków są różne patogeny:

• Paciorkowiec w gardle;
• Candida;
• chlamydia;
• gronkowiec;
• adenowirusy;
• pneumokoki;
• moraxella;
• wirusy opryszczki;
• Wirus Epsteina-Barra.

Możesz także zidentyfikować czynniki poprzedzające pojawienie się choroby. To jest:

• zmniejszona odporność;
• miejscowa hipotermia;
• spożycie alergenów podrażniających błony śluzowe - kurz, dym;
• ostatnie choroby, które zmniejszają funkcje ochronne nabłonka, na przykład ARD;
• naruszenie oddychania przez nos;
• przepracowanie;
• stres;
• awitaminoza;
• uszkodzenie śluzówki;
• uczulenie organizmu lub zwiększona podatność na patogeny choroby.

Również reakcje alergiczne mogą stanowić podstawę zapalenia migdałków, które nie tylko wpływają na postęp choroby, ale często powodują powikłania.

Klasyfikacja

W zależności od przebiegu zapalenia migdałków lekarze rozróżniają ostre i przewlekłe formy zapalenia migdałków.

Ostre zapalenie migdałków

Ostre zapalenie migdałków (lub zapalenie migdałków) jest chorobą zakaźną, która dotyka migdałków podniebiennych, a także migdałków językowych, krtani i nosogardzieli. Charakteryzuje się szybkim wzrostem temperatury do 39 ° C, dreszczami, bólem głowy, bólem gardła, nasilonym przez połykanie, bólami mięśni i stawów. W przypadku niewłaściwego leczenia lub jego braku, osłabienia ciała lub obecności innych chorób przewlekłych, ostre zapalenie migdałków może przekształcić się w postać przewlekłą, która charakteryzuje się okresowymi zaostrzeniami.

Zapalenie migdałków na zdjęciu wygląda jak zapalenie migdałków o porowatej powierzchni pokrytej ropnymi zatyczkami

Przewlekłe zapalenie migdałków

Przewlekłe zapalenie migdałków charakteryzuje się rozwojem stałego procesu zapalnego w migdałkach podniebiennych, a przebiegowi choroby towarzyszy zmiana okresów remisji z zaostrzeniami. Przewlekłe zapalenie migdałków, którego objawy nie zawsze się objawiają, może powodować rozwój różnych procesów patologicznych u prawie wszystkich układów i narządów. Z powodu zaburzeń neuro-odruchowych i regulacji endokrynologicznej organizmu mogą wystąpić depresja, zaburzenia miesiączkowania, zespół Meniere'a, encefalopatia itp.

• pierwotne zapalenie migdałków: ostre uszkodzenie migdałków na tle ogólnej hipotermii ciała, zmniejszona odporność, z powodu efektów termicznych na tkankę gardła;
• wtórne zapalenie migdałków: rozwija się w wyniku innych chorób (błonica, białaczka, gorączka szkarłatna), jako powikłanie lub współistniejący objaw choroby zakaźnej;
• specyficzne zapalenie migdałków (spowodowane wyłącznie przez czynniki zakaźne).

Zgodnie z procesem lokalizacji wyróżnia się następujące typy:

• Lacunar - zapalenie tylko w lukach;
• tkanka miąższowo-miąższowa - tkanka limfoidalna bierze udział w procesie zapalnym;
• miąższ - zapalenie migdałków rozwija się w tkance limfadenoidalnej;
• stwardnienie - proliferacja tkanki łącznej.

Na podstawie charakteru zmiany i jej głębokości określa się następujące typy zapalenia migdałków:

Spośród wymienionych form zapalenia migdałków najłagodniejszy przebieg obserwuje się w postaci nieżytowej choroby, a najcięższy w postaci martwiczej.

Objawy zapalenia migdałków

Typowe objawy zapalenia migdałków u dorosłych to:

• objawy zatrucia: ból mięśni, stawów, głowy;
• złe samopoczucie;
• ból podczas połykania;
• obrzęk migdałków podniebiennych, podniebienia miękkiego, języczka;
• obecność płytki nazębnej, czasami występują wrzody.

Czasami objawami zapalenia migdałków może być nawet ból brzucha i uszu, a także pojawienie się wysypki na ciele. Ale najczęściej choroba zaczyna się od gardła. Ponadto ból związany z zapaleniem migdałków różni się od podobnego objawu, który występuje w przypadku SARS lub nawet grypy. Zapalenie migdałków daje się odczuć bardzo wyraźnie - gardło boli tak bardzo, że pacjentowi trudno jest komunikować się, nie mówiąc już o jedzeniu i połykaniu.

Na zdjęciu - biegnący etap zapalenia migdałków

Objawy ostrego zapalenia migdałków:

• ból gardła podczas przełykania;
• wzrost temperatury (do 40 ° C);
• zaczerwienienie i powiększone migdałki;
• ropne formacje na migdałkach (ropne zatyczki);
• bolesność i obrzęk węzłów chłonnych (limfadenopatia);
• bóle głowy;
• ogólna słabość.

Objawy przewlekłego zapalenia migdałków:

• Objawy zapalenia migdałków w postaci przewlekłej są podobne, ale nieco mniej wyraźne.
• Ból i temperatura są zwykle nieobecne.
• podczas połykania może być tylko lekki ból,
• zapobiega uczuciu bólu gardła,
• nieświeży oddech.

Ogólny stan ciała cierpi, ale nie tak wyraźny jak w ostrym zapaleniu migdałków.

• Ból stawów;
• Alergiczna wysypka na skórze, która nie jest uleczalna;
• „Zagubiony w kościach”
• Słaba kolka serca, nieprawidłowe działanie układu sercowo-naczyniowego;
• Ból nerek, zaburzenia układu moczowo-płciowego.

Diagnostyka

Podczas badania notuje się zaczerwienienie i obrzęk błony śluzowej migdałków i sąsiednich tkanek (patrz zdjęcie). Podczas badania dotykowego przedniego ucha i węzłów chłonnych szyjnych odnotowuje się ich wzrost i tkliwość.

Rozpoznanie zapalenia migdałków u dorosłych przeprowadza się za pomocą następujących metod:

• badanie lekarza laryngologa, gromadzenie historii choroby;
• wymaz z gardła na flory z określeniem wrażliwości na antybiotyki i bakteriofagi;
• pełna morfologia krwi, analiza moczu;
• badanie krwi na obecność antystreptolizyny -O, czynnika reumatoidalnego, białka C-reaktywnego;
• EKG;
• Według zeznań, USG nerek, Echo-KG, konsultacja kardiologa, urologa.

Leczenie zapalenia migdałków u dorosłych

Leczenie zapalenia migdałków wykonuje się zwykle w warunkach ambulatoryjnych. Jego ciężki prąd wymaga hospitalizacji. Jest przepisywany łagodny rodzaj diety, bogaty w witaminy B i C, a także obfite picie w celu detoksykacji.

Antyseptyki dla dorosłych w zapaleniu migdałków:

• Fukorcyna;
• Proposol;
• Bioparox;
• Gramicydyna;
• Aqualore;
• Oracept;
• Tonsilotren;
• Givalex i inni.

Aby nasmarować gardło za pomocą roztworów:

Jeśli jest to uzasadnione wskazaniem, leki przeciwwirusowe są przepisywane przez lekarza. Często leki przeciwwirusowe mają działanie immunomodulujące, a zatem są przepisywane w celu wsparcia osłabionej odporności. Ale znowu samo przyjęcie tej grupy leków może zaszkodzić ciału, dawkowanie i zmienność takich leków jest wybierana przez lekarza prowadzącego zgodnie z indywidualnymi wymaganiami.

Antybiotyki na zapalenie migdałków

Przepisywanie antybiotyków (leków przeciwbakteryjnych) jest uzasadnione tylko w przypadku ciężkiej postaci choroby. Zwykle pomaga to organizmowi szybko poradzić sobie z czynnikiem mikrobiologicznym i zbliżyć gojenie, ale pamiętaj, że antybiotyki są bezużyteczne w leczeniu chorób wirusowych. Prowadzi to do tego, że bakterie stają się oporne na antybiotyki.

Aby wybrać lek przeciwbakteryjny, konieczne jest pobranie wymazu z luk w dotkniętych migdałkach, aby określić przyczynę choroby.

Jak leczyć przewlekłe zapalenie migdałków?

Przewlekłe zapalenie migdałków powinno być leczone kompleksowo, ponieważ tylko w ten sposób można pozbyć się jego objawów na długi czas. Podczas zaostrzenia, ta sama terapia jest przeprowadzana jak w ostrym zapaleniu migdałków. Ale w celu całkowitego wyzdrowienia konieczne jest wyeliminowanie nie tylko objawów postaci PD choroby, ale także jej przyczyn.

Jeśli cierpisz na przewlekłe bóle gardła, leczenie to jest takie samo jak w przypadku ostrego, ale z pewnymi cechami:

1. Antybiotyki są przepisywane przez określenie analizy patogenu, ale przebieg ich przyjmowania jest bardziej przedłużony.
2. Zapobieganie zaostrzeniom jest bardzo ważne. Konieczne jest prowadzenie zdrowego stylu życia, unikanie hipotermii, przestrzeganie diety i podejmowanie wszelkich niezbędnych środków w celu wzmocnienia organizmu i jego ochrony.
3. Zaleca się, aby immunostymulanty i probiotyki nie piły podczas zaostrzeń, ale w profilaktyce w okresach, w których ryzyko zakażenia jest zbyt wysokie.
4. Płukanie gardła przewlekłym zapaleniem migdałków nie zawsze jest wskazane, ponieważ w szczelinach znajdują się ropne zatyczki, które są zbyt ściśle związane z tkanką limfoidalną. Skuteczniejsza w tej sytuacji mycia.
5. Wskazane jest radykalne leczenie. W tym przypadku migdałki są usuwane chirurgicznie lub w inny sposób, co pomaga zminimalizować częstotliwość zaostrzeń.

Płukanie gardła na zapalenie migdałków

Płukanie gardła można wykonywać samodzielnie w domu. Istnieje duży wybór różnych produktów, które można kupić w aptekach lub samodzielnie.

Bardzo skuteczne jest stosowanie następujących rozwiązań do płukania:

• Chlorofil;
• Hexoral;
• Chlorheksydyna;
• Furacilin;
• Bicarmint;
• Jodinol;
• Lugol.

W domu możesz użyć:

1. Mycie gardła wyciągiem z propolisu. Jest sprzedawany w aptece, nie jest drogi. Ma bardzo dobre działanie antyseptyczne, a także oczyszcza migdałki z ropnych zatyczek i płytki nazębnej. Ma także działanie przeciwbólowe na błonę śluzową jamy ustnej.
2. Płukanie się solą. Przygotowanie: dodać pół łyżeczki soli do szklanki wody w temperaturze pokojowej. Wymieszać. Spłucz tak często, jak to możliwe. Możesz dodać pół łyżeczki sody, a następnie płukanie będzie miało wyraźniejsze działanie przeciwzapalne.
3. 15 g drobno pokrojonego glistnika zalać wrzącą wodą, pozostawić do zaparzenia na 10-15 minut. Spłukać ciepłym roztworem - przed każdą procedurą pożądane jest jej ogrzanie.

Fizjoterapia:

• inhalacje z wywarami ziołowymi (nagietek, rumianek);
• fonoforeza - leczenie ultradźwiękami;
• Terapia UHF;
• promieniowanie ultrafioletowe;
• terapia laserowa.

Metody te są stosowane tylko w połączeniu z główną terapią. Nie są przeznaczone do samodzielnego leczenia zapalenia migdałków.

Brak wyników kilku kursów intensywnej terapii przewlekłego zapalenia migdałków, częstych (od 2 do 4 na rok) nawrotów choroby, a także objawów zmian reumatycznych innych narządów (serca, nerek, stawów) są wskazaniami do chirurgicznego usunięcia migdałków.

Chirurgiczne usuwanie migdałków z zapaleniem migdałków

W niektórych przypadkach stosuje się metody chirurgiczne w leczeniu zapalenia migdałków:

• W przypadku braku efektu terapeutycznego metodami konserwatywnymi;
• W przypadku rozwoju na tle ropnia zapalenia migdałków;
• Jeśli wystąpi posocznica migdałkowata;
• Jeśli podejrzewasz złośliwą patologię.

Leczenie zapalenia migdałków na zawsze możliwe. Metody leczenia są zupełnie inne. Czasami wystarcza masowa antybiotykoterapia, aw niektórych przypadkach niezbędna jest interwencja chirurgiczna.

Odżywianie i dieta

Jeśli cierpisz na zapalenie migdałków, zakłada się, że przechodzisz na dietę płynną przez kilka dni. Wszystkie posiłki powinny być spożywane w formie gotowanej na parze, gotowanej lub duszonej. Nacisk należy położyć na żywność płynną lub żywność, która nie powoduje trudności podczas żucia i połykania. Dlatego zaleca się stosowanie zup, galaretek, duszonych owoców, puree z warzyw, herbaty imbirowej.

Wszelkie pożywienie powinno być spożywane w formie ciepła (ogrzewa migdałki, łagodzi stany zapalne i zabija zarazki). Cukier w okresie choroby lepiej zastąpić miodem, a mleko lekko podgrzewa przed użyciem.

• Wczorajsze wypieki z pszenicy chlebowej.
• Zupy mięsne lub rybne. Nie tłuste, beztłuszczowe - w tym celu pierwsza woda jest odprowadzana podczas gotowania mięsa. W zupach dodaj warzywa, makaron i płatki zbożowe. Ponieważ pacjentom trudno jest połykać, zupy są wcierane lub miażdżone blenderem.
• Niskotłuszczowe mięso na parze, drób i ryby. Polecam także klopsiki parowe, klopsiki, klopsiki.
• Produkty z kwaśnego mleka, świeży twaróg niskotłuszczowy, ser nie pikantny. Kwaśna śmietana jest używana tylko do przyrządzania potraw.
• Półpłynne, lepkie płatki zbożowe.
• Dodatki warzywne: puree ziemniaczane, gulasze, kawior warzywny.
• Świeże owoce i jagody, nie twarde i nie kwaśne. Dżem, kompoty, galaretki, soki rozcieńczone wodą 1: 1.
• Miód, marmolada, dżem.
• Napoje: słaba herbata i kawa, biodra rosół.

• Muffin, chleb żytni.
• Tłuste ryby i odmiany mięsne, ich buliony.
• Wędzone produkty, konserwy, solone ryby.
• Jęczmień i jęczmień perłowy, proso.
• Krem, mleko pełne, śmietana, sery tłuste.
• Produkty wspomagające tworzenie gazu: kapusta, rośliny strączkowe, rzodkiewka, rzodkiewka.
• Przyprawy, pikantne przyprawy.
• Mocna herbata, kawa.
• Napoje alkoholowe.

Jak leczyć środki ludowe na zapalenie migdałków

W domu można stosować środki ludowe na zapalenie migdałków. Ale przed użyciem zalecamy skonsultowanie się z lekarzem.

1. Płukanie gardła sokiem z buraków. Zetrzyj buraki na drobnej tarce i wyciśnij sok. Do szklanki soku dodaj 1 łyżkę octu stołowego (nie esencji!). Płukać gardło 5-6 razy dziennie.
2. Płukanie gardła z wywaru z kory wierzby białej (wierzba, rakita). 2 łyżki rozdrobnionej kory zalać 2 szklankami gorącej wody, zagotować i gotować przez 15 minut na małym ogniu.
3. Płukanie gardła wywarem z rumianku, nagietka, szałwii, kory dębu.
4. Zagotuj mleko i dodaj szczyptę kurkumy w proszku i zmielonego czarnego pieprzu. Wypij tę mieszankę przed pójściem spać przez co najmniej trzy noce z rzędu, aby skutecznie leczyć zapalenie migdałków.
5. Weź 1 gram mieszanki ziół leczniczych: rumianek (kwiaty), sznurek (trawa), czarna porzeczka (liście), mięta pieprzowa (liście), nagietek (kwiaty). Wszystko wymieszać i zalać szklanką wrzącej wody. Nalegaj w termosie, po wysiłku, aby używać wewnątrz pół szklanki 3-4 razy dziennie.

Zapobieganie

Należy podjąć następujące środki w celu zmniejszenia częstości występowania choroby:

• należy zadbać o to, aby oddychanie przez nos było zawsze normalne,
• jeść dobrze i zrównoważone;
• uważnie monitorować higienę jamy ustnej;
• terminowo odkażać ogniska infekcji i leczyć zęby.

Po bólach gardła należy przeprowadzić profilaktyczne płukanie i smarowanie migdałków preparatami zalecanymi przez lekarza.

Zapalenie migdałków u dorosłych jest poważną chorobą, którą należy rozpocząć jak najwcześniej. Jeśli środki zostaną podjęte na wczesnym etapie choroby, możliwe jest szybkie wyzdrowienie, aby zapobiec nawrotom i powikłaniom.

Jak leczyć przewlekłe zapalenie migdałków raz na zawsze

✓ Artykuł zweryfikowany przez lekarza

Przewlekłe zapalenie migdałków to zakaźne zapalenie migdałków (migdałków), które ma przewlekłą naturę. W tej chorobie szkodliwe bakterie i mikroby (paciorkowce, gronkowce) są stale obecne na migdałkach, gotowe na każdą korzystną okazję dla nich, aby zacząć aktywnie rozmnażać się, powodując, że nosiciel (człowiek) ma ostrą dusznicę bolesną. Osobliwością przewlekłego zapalenia migdałków jest trudne leczenie, ponieważ jest prawie niemożliwe całkowite wyeliminowanie bakterii, które go wywołują. Ale możesz pomóc ciału żyć w pokoju z nimi i zapobiec pogorszeniu i dalszemu rozprzestrzenianiu się infekcji.

Jak leczyć przewlekłe zapalenie migdałków raz na zawsze

Przyczyny i objawy choroby

Przewlekłe zapalenie migdałków występuje wśród dzieci i dorosłych, niezależnie od tego, gdzie żyją i klimatu. Istnieje kilka czynników, które mogą powodować infekcję migdałków:

• nieleczone choroby zakaźne (zwykle dusznica bolesna);
• częste zapalenie gardła (ból gardła);
• alergia;
• zapalenie zatok;
• krzywoliniowa przegroda nosowa;
• próchnica i choroby dziąseł;
• niska odporność.

W większości przypadków choroba rozwija się po źle leczonym ostrym zapaleniu migdałków - zapaleniu migdałków. Ból gardła staje się po prostu przewlekły, gdy infekcja wybiera tkanki limfatyczne migdałków jako stałe miejsce zamieszkania. W normalnych czasach bakterie chorobotwórcze są w stanie uśpienia i nie mogą powodować poważnego dyskomfortu.

Bakterie powodujące przewlekłe zapalenie migdałków

Następujące czynniki mogą sprowokować ich aktywność:

• hipotermia ustnej części gardła lub całego ciała;
• mechaniczne uszkodzenie migdałków, oparzenia chemiczne lub termiczne (na przykład ostre, gorące jedzenie, mocny alkohol);
• silny spadek odporności z powodu obecności innych infekcji w organizmie;
• niewłaściwe i niezrównoważone odżywianie;
• długotrwałe napięcie nerwowe, silny stres.

Wszystkie te czynniki działają na rzecz zmniejszenia odporności organizmu, co stwarza korzystne warunki dla szybkiego rozprzestrzeniania się bakterii. Zapalenie migdałków nasila się, zaczyna się kolejna dławica piersiowa.

Wizualna kontrola gardła pacjentów z przewlekłym zapaleniem migdałków ujawnia:

• powiększone i zaczerwienione migdałki;
• kruchość i rowki na tkance migdałków;
• obecność białych ropni na migdałkach, z których okresowo wydziela się masa serowa o ropnym zapachu.

Patogeneza przewlekłego zapalenia migdałków

Zmianom wzrokowym towarzyszy silny ból gardła, gorączka, dreszcze, osłabienie. Może również wystąpić zwiększenie liczby węzłów chłonnych w szyi.

WAŻNE! Jeśli dana osoba ma dusznicę częściej niż raz w roku, najprawdopodobniej ma przewlekłe zapalenie migdałków.

Wyraźne objawy przewlekłego zapalenia migdałków mogą pojawić się lub zniknąć, ponieważ okresy zaostrzenia są zastępowane okresami remisji. W tym przypadku jest to skompensowana forma choroby, gdy gruczoły są w stanie poradzić sobie z zapaleniem, zapobiegając jego rozwojowi. Jednak z biegiem czasu, zwłaszcza jeśli odporność organizmu jest obniżona, okresy remisji mogą całkowicie ustąpić, a zapalenie migdałków ulegnie dekompensacji. W tym przypadku migdałki będą stale zapalne i powiększone, a nie nastąpi osłabienie, senność i nieustające ból gardła.

Dlatego bardzo ważne jest rozpoczęcie właściwego leczenia na czas. Ponadto przewlekłe zapalenie migdałków, bez uwagi, może prowadzić do powikłań układu sercowo-naczyniowego, nerek, układu oddechowego, układu mięśniowo-szkieletowego.

Co to jest przewlekłe zapalenie migdałków?

Czy mogę raz na zawsze pozbyć się przewlekłego zapalenia migdałków?

Niestety jest to niemożliwe. Wyeliminuj wszystkie bakterie powodujące choroby i mikroby nie jest możliwe, ponieważ uwięzią człowieka wszędzie: w powietrzu, wodzie, żywności. Ale zdrowe i silne ludzkie ciało radzi sobie z infekcją, która sama się w niego wkracza. Strażnik zdrowia to odpowiedź immunologiczna, która szybko oblicza i niszczy szkodliwą bakterię. Jeśli odporność jest zmniejszona, infekcja, która weszła do organizmu, utrzymuje się w niej i powoduje różne stany zapalne i choroby.

Inną przyczyną całkowitego wyeliminowania zapalenia migdałków jest zdolność drobnoustrojów do szybkiego przystosowania się i rozwinięcia odporności na niekorzystne warunki. Współczesny zwyczaj leczenia antybiotykami, nawet drobnymi dolegliwościami, pomógł bakteriom chorobotwórczym rozwinąć solidne mechanizmy obronne. W odpowiedzi na działanie antybiotyku mikroby wytwarzają specyficzne enzymy, które neutralizują i niszczą aktywne składniki leku. W rezultacie antybiotyk nie eliminuje zakażenia.

Ale to nie wszystko. Jeden z winowajców przewlekłego zapalenia migdałków - Staphylococcus aureus - tworzy kolonie żyjące w wielowarstwowych filmach. Dlatego nawet jeśli lek niszczy górną warstwę bakterii, pozostałe warstwy nadal działają aktywnie.

Migdałki podniebienne z przewlekłym zapaleniem szpiku

Styl życia, który pomaga pozbyć się objawów zapalenia migdałków

Ponieważ główną przyczyną zakażenia jest obniżona odporność, w leczeniu przewlekłego zapalenia migdałków nie można obejść się bez procedur naprawczych.

Zwiększ odporność i przeciwstawiaj się zaostrzeniom:

• wystarczająca aktywność fizyczna;
• zrównoważone odżywianie;
• hartowanie;
• unikanie złych nawyków (dym papierosowy i alkohol podrażniają migdałki i zmniejszają odporność);
• utrzymywanie wilgotności powietrza w pomieszczeniu na poziomie 60-70% (przy użyciu nawilżacza).

Punkt o potrzebie utwardzania wywołuje ważny protest u wielu ludzi, ponieważ przewlekłe zapalenie migdałków jest często zaostrzone z powodu hipotermii. Metoda hartowania polega jednak na stopniowym i bardzo powolnym obniżaniu temperatury wody lub powietrza, pozwalając organizmowi dostosować się do zmian i łagodnemu rozszerzeniu strefy komfortu. Możesz zwrócić uwagę na system hartowania Porfiry Ivanov. Dla dzieci istnieją inne metody: Komarovsky, Grebenkina, Tolkachev.

Zapobieganie przewlekłemu zapaleniu migdałków

Można prowadzić hartowanie i stosowanie kontrastowego prysznica, gdy na przemian zmienia się na gorący (do 45 stopni), a następnie chłodzi (do 18 stopni) wodę. Kontrast temperatury wzrasta stopniowo: w pierwszych dniach temperatura spada i wzrasta tylko o dwa do trzech stopni od komfortowego poziomu, a różnica temperatur dalej się zwiększa.

WAŻNE! Zabiegi twardnienia nie mogą być wykonywane podczas zaostrzenia jakichkolwiek chorób, w tym przewlekłego zapalenia migdałków.

Farmakoterapia

W przewlekłym zapaleniu migdałków w remisji, antybiotyki są stosowane bardzo rzadko i preferowane są leki przeciwhistaminowe, spraye antyseptyczne. Lekarz przepisuje także inhalacje lekami: furatsilinom, Tonsilgonom N, Dioksidinom i innymi.

W leczeniu zaostrzeń przewlekłego zapalenia migdałków prawie zawsze stosuje się antybiotyki. Pozwalają szybko i niezawodnie tłumić aktywność i wzrost bakterii chorobotwórczych, eliminując infekcję i łagodząc stan pacjenta.

Leczenie przewlekłego zapalenia migdałków

W leczeniu przewlekłego zapalenia migdałków stosuje się następujące grupy środków przeciwbakteryjnych:

• penicyliny (Flemoksin Solutab, Panklav, Ampisid);
• makrolidy (Sumamed) i cefalosporyny (Cefspan);
• aminoglikozydy (Amikacin).

WAŻNE! Aby wybrać leki, wyznaczyć dawki i czas trwania leczenia może być tylko lekarzem. Samoleczenie antybiotykami może prowadzić do nieodwracalnych zmian w organizmie.

Penicyliny

Leki te nie tylko łagodzą objawy zaostrzenia, ale także chronią organizm przed występowaniem powikłań wywołanych przez paciorkowce.

Flemoxine Solutab

Lek Flemoksin Solutab aktywnie zwalcza gronkowce, paciorkowce i inne bakterie

Dostępny w formie pigułki. Ten półsyntetyczny antybiotyk aktywnie zwalcza gronkowce, paciorkowce i inne bakterie. Dokładna dawka jest ustalana przez lekarza, ale zwykle nie przekracza 750 mg dziennie dla dzieci i 1500 mg dla dorosłych. Czas trwania leczenia wynosi co najmniej 10 dni.

Ampisyd

Formy uwalniania leku Ampisid

Prezentowane w postaci tabletek, proszków do zawieszania i iniekcji. Aktywne składniki leku czynią go skutecznym nawet przeciwko opornym szczepom bakterii. Wewnątrz produktu przyjmuje się dawki do 25 mg na dobę dla dzieci i do 2000 mg dla dorosłych. Czas trwania leczenia wynosi do dwóch tygodni.

Makrolidy i cefalosporyny

Makrolidy mają działanie bakteriostatyczne, blokując reprodukcję i wzrost bakterii. Ponadto są w stanie łatwo przeniknąć do komórek ciała i zniszczyć znajdujące się w nich mikroby. A cefalosporyny działają na wszystkie bakterie oporne na penicyliny.

Sumamed

Postać uwalniania leku Sumamed

Prezentowane w postaci tabletek, kapsułek, liofilizatu, proszku i granulek do sporządzania zawiesiny. Aktywny wobec szerokiej gamy bakterii, w tym paciorkowców i gronkowców. Dorośli dziennie są przepisywani do 0,5 g przez trzy dni, dla dzieci - 10 mg dziennie na kilogram masy ciała przez trzy dni.

Cefspan

Cefspan, dostępny w postaci kapsułek i granulek do sporządzania zawiesiny, zawiera antybiotyk cefiksym, który tłumi patogenne bakterie i jest odporny na wytwarzany przez nie enzym ochronny - beta-laktamazy. Dzieciom o masie ciała powyżej 50 kg i dorosłym przepisuje się 400 mg leku na dobę, dzieci o masie ciała poniżej 50 kg - do 12 mg na dobę. Kurs trwa do 10 dni.

Aminoglikozydy

Aminoglikozydy leczą nawet najcięższe infekcje, ale są wysoce toksyczne, dlatego ich stosowanie jest uzasadnione tylko w przypadku zdekompensowanego przewlekłego zapalenia migdałków. Wskazane jest stosowanie leków trzeciej generacji o zmniejszonym działaniu toksycznym.

Amikacyna

Amikacyna jest dostępna wyłącznie w postaci proszku i roztworu do wstrzykiwań. Jest skuteczny w zwalczaniu gronkowców opornych na penicylinę i cefalosporynę. Dawkowanie przepisane przez lekarza. W okresie leczenia konieczne jest sprawdzenie funkcji nerek, nerwu słuchowego i aparatu przedsionkowego co tydzień.

Mycie migdałków

Procedurę mycia migdałków często przepisuje się podczas zaostrzenia przewlekłego zapalenia migdałków. Do jej przeprowadzenia stosuje się leki przeciwbakteryjne - Furacilin, Chlorhexidine, Miramistin, bakteriofagi przeciwko gronkowcom i paciorkowcom.

Strumień roztworu leku jest kierowany pod ciśnieniem do szczelin migdałków, wymywając infekcję i dezynfekując zaatakowany obszar. Ponadto, ssanie zainfekowanej zawartości luk może być wykorzystane za pomocą specjalnego urządzenia. Rezultatem zabiegu jest eliminacja lub znaczące zmniejszenie stanu zapalnego, poprawa migdałków i ogólne samopoczucie, zmniejszenie częstości zaostrzeń.

Proces mycia migdałków

WAŻNE! Procedura mycia migdałków może być przeprowadzona tylko przez specjalnie przeszkolonego specjalistę laryngologa.

Przepisy dotyczące fitoterapii

Gdy przewlekłe zapalenie migdałków występuje w formie kompensowanej, można sobie z tym poradzić, stosując proste środki ludowe. Najczęstsze z nich to płukanie gardła i wdychanie ziołowych wywarów. A jeśli zapalenie migdałków jest zaostrzone, bez płukania i inhalacji, szczególnie nie robić.

Najbardziej skuteczne zioła w leczeniu zapalenia migdałków:

• mędrzec;
• krwawnik;
• nagietek;
• rumianek;
• liście eukaliptusa.

Możesz użyć każdej trawy osobno lub jako zespół. Do inhalacji można stosować jako starą metodę z patelnią oraz specjalne urządzenia - inhalatory i nebulizatory.

Inhalator do leczenia przewlekłego zapalenia migdałków