Gruźlica - pierwsze oznaki, objawy, przyczyny, leczenie i zapobieganie gruźlicy

Dzień dobry, drodzy czytelnicy!

W dzisiejszym artykule przyjrzymy się chorobie takiej jak gruźlica, jej pierwszym objawom, objawom, rodzajom, formom, stadiom, diagnozie, leczeniu, lekom, środkom ludowym, zapobieganiu gruźlicy i innym użytecznym informacjom związanym z tą chorobą. Więc...

Co to jest gruźlica?

Gruźlica jest zakaźną chorobą zakaźną, której główną przyczyną jest zakażenie ciała pałeczkami Kocha (kompleks Mycobacterium tuberculosis). Głównymi objawami gruźlicy, z jej klasycznym przebiegiem, są kaszel z plwociną (często zmieszany z krwią), osłabienie, gorączka, znaczna utrata masy ciała, nocne poty i inne.

Wśród innych nazw choroby, zwłaszcza w dawnych czasach, można zauważyć - „konsumpcję”, „suchą chorobę”, „gruźlicę” i „skrofulę”. Pochodzenie nazwy gruźlicy przyjmuje po łacinie „tuberculum” (guzek).

Najczęstszymi narządami podatnymi na gruźlicę są oskrzela i płuca, rzadziej kości, skóra, układ limfatyczny, moczowo-płciowy, nerwowy, limfatyczny, a także inne narządy i układy. Zakażenie może dotyczyć nie tylko ludzi, ale także przedstawicieli świata zwierząt.

Zakażenie kompleksu Mycobacterium tuberculosis jest przenoszone głównie przez kropelki unoszące się w powietrzu - poprzez kaszel, kichanie, rozmowę z bliską osobą z zakażoną osobą.

Przebieg zakażenia gruźlicą leży w naturze jego zachowania - kiedy wchodzi do ciała, człowiek nic nie czuje. W tym czasie zakażenie w formie biernej (bezobjawowy przebieg choroby - tubinizacja) może pozostać u pacjenta przez wiele dni, a nawet lat, i tylko w 1 na 10 przypadków może stać się aktywne.

Jeśli mówimy o rodzajach gruźlicy, to klasyfikacja choroby według formy jest najważniejsza dla większości ludzi: rozróżniają otwarte i zamknięte formy gruźlicy.

Otwarta forma gruźlicy charakteryzuje się wykrywaniem prątków w plwocinie, moczu, masach kałowych, jak również wyraźnych oznak choroby, podczas gdy infekcji nie można wykryć w miejscu kontaktu dotkniętego narządu z otoczeniem zewnętrznym. Otwarta forma gruźlicy jest najbardziej niebezpieczna i stanowi zagrożenie infekcją wszystkich osób znajdujących się w pobliżu.

Forma zamknięta charakteryzuje się trudnością w wykrywaniu zakażenia plwociny dostępnymi metodami i jest niebezpieczną postacią dla otaczającej choroby.

Głównymi metodami diagnozowania gruźlicy są fluorografia, rentgen, test tuberkulinowy Mantoux, PCR i badanie mikrobiologiczne plwociny, moczu i kału.

Zapobieganie gruźlicy opiera się głównie na badaniach lekarskich, masowych badaniach przesiewowych i szczepieniach dzieci, ale pomimo dużej ilości danych na temat diagnozy, zapobiegania i leczenia gruźlicy, choroba kontynuuje swój marsz na Ziemię, infekując dużą liczbę ludzi, z których wielu umiera z tego powodu.

Rozwój gruźlicy

Jak przenoszona jest gruźlica? (sposoby infekcji). Przyczyną gruźlicy jest spożycie zakażenia gruźlicą - kompleksu Mycobacterium tuberculosis, lub jak to się nazywa - pałeczek Kocha.

Główne źródło zakażenia gruźlicą (pałeczki Kocha) są nosicielami zakażenia, tj. ludzie lub zwierzęta cierpiące na otwartą formę gruźlicy, które wydzielają ją do środowiska zewnętrznego.

Aby gruźlica osiadła w ciele i otrzymała dalszy rozwój w organizmie, musi zostać spełnionych szereg warunków.

1. Mycobacterium tuberculosis wewnątrz ciała

Główne mechanizmy infekcji w organizmie:

Kropla unoszona w powietrzu - infekcja przenika do środowiska zewnętrznego poprzez rozmowę, kichanie, kaszel pacjenta z otwartą postacią choroby, a nawet podczas wysychania kij zachowuje swoją chorobotwórczość. Jeśli osoba zdrowa przebywa w tym pomieszczeniu, szczególnie osoba słabo wentylowana, infekcja wchodzi w nią poprzez oddychanie.

Droga pokarmowa - infekcja przenika do wnętrza człowieka przez przewód pokarmowy. Zwykle jest to spowodowane jedzeniem niemytymi rękami lub jedzeniem jest zanieczyszczone i nieprzetworzone, nie jest myte. Na przykład domowe mleko, krowa cierpiąca na gruźlicę, wytwarza zakażone mleko. Osoba kupująca domowe produkty mleczne rzadko sprawdza je pod kątem infekcji. Specjalnym zwierzęciem, które znosi wiele chorób niebezpiecznych dla ludzi, jest świnia.

Ścieżka kontaktu - infekcja przenika do wnętrza człowieka przez spojówkę oka, pocałunki, kontakty seksualne, kontakt skażonych przedmiotów z ludzką krwią (otwarte rany, zadrapania, zabiegi manicure, pedicure, tatuowanie skażonych przedmiotów), stosowanie środków higieny pacjenta. Możesz także zarazić się gruźlicą, opiekując się chorym zwierzęciem - kotem, psem i innymi.

Zakażenie wewnątrzmaciczne - zakażenie przenosi się na niemowlę poprzez łożysko uszkodzone przez gruźlicę lub, podczas porodu, od matki. Dzieje się tak jednak, gdy całe ciało jest zakażone infekcją, ale jeśli przyszła mama ma gruźlicę płuc, prawdopodobieństwo zakażenia dziecka jest minimalne.

2. Naruszenie funkcjonowania górnych dróg oddechowych

Narządy oddechowe (nosowo-ustna część gardła, tchawica, oskrzela) są chronione przed zakażeniem organizmu przez klirens śluzowo-rzęskowy. Mówiąc prostym językiem, kiedy infekcja dostanie się do organizmu, specjalne komórki zlokalizowane w błonie śluzowej narządów oddechowych uwalniają śluz, który otacza i klei razem patologiczne mikroorganizmy. Ponadto, przez kichanie lub kaszel, śluz wraz z zakażeniem jest wydalany z układu oddechowego na zewnątrz. Jeśli procesy zapalne są obecne w narządach oddechowych, funkcjonowanie obrony organizmu jest zagrożone, ponieważ zakażenie może swobodnie przenikać do oskrzeli i dalej do płuc.

3. Osłabienie odporności na prątki gruźlicze

Choroby i stany takie jak cukrzyca, AIDS, wrzody trawienne, sytuacje stresowe, przechłodzenie organizmu, post, hipowitaminoza, nadużywanie alkoholu i narkotyków, leczenie hormonami i lekami immunosupresyjnymi, ciąża, palenie mogą osłabić układ odpornościowy, zwłaszcza pot przeciw kijom Kocha. i inni. Ustalono, że osoba paląca paczkę papierosów dziennie zwiększa ryzyko rozwoju choroby o 2-4 razy!

Różdżka Kocha, osiadająca w płucach, jeśli układ odpornościowy go nie zatrzyma, zaczyna się powoli mnożyć. Opóźniona odpowiedź immunologiczna wynika również z właściwości tego typu bakterii, które nie wytwarzają egzotoksyny, która mogłaby stymulować produkcję fagocytozy. Wciągając do krwi i układu limfatycznego, infekcja rozprzestrzenia się w całym ciele, zniewalając przede wszystkim - płuca, węzły chłonne, warstwę korową nerek, kości (nasadę i metafizę), jajowody i większość innych narządów i układów.

Okres inkubacji gruźlicy

Okres inkubacji gruźlicy, tj. okres od momentu uderzenia pałeczek Koh, aż pojawią się pierwsze oznaki choroby, wynosi średnio od 2 do 12 tygodni - 6-8 tygodni, czasami rok lub więcej.

Lekarze zauważają, że wraz z początkowym uderzeniem pałeczek Kocha w ciało, rozwój gruźlicy występuje w 8% przypadków, z każdym kolejnym rokiem odsetek ten maleje.

Zwalczanie układu odpornościowego gruźlicą

Na tym etapie układ odpornościowy, jeśli nie ma odporności na kij Kocha, zaczyna go wytwarzać, a leukocyty wchodzą w walkę z infekcją, która umiera z powodu niskiego potencjału bakteriobójczego. Ponadto makrofagi są połączone z walką, jednak ze względu na swoją osobliwość, różdżka Kocha przenika do wnętrza komórek, a makrofagi na tym etapie nie mogą nic z nimi zrobić, a także zaczynają umierać stopniowo, a infekcja jest uwalniana do przestrzeni międzykomórkowej.

Skuteczna kontrola prątków gruźlicy rozpoczyna się, gdy makrofagi zaczynają wchodzić w interakcje z limfocytami (pomocnicy T (CD4 +) i supresory T (CD8 +)). W ten sposób uwrażliwione limfocyty T, wydzielające interferon gamma, interleukinę-2 (IL-2) i chemotoksyny, aktywują ruch makrofagów w kierunku osiadania prątka Kocha, jak również ich aktywności enzymatycznej i bakteriobójczej przeciwko infekcji. Jeśli w tym czasie czynnik martwicy nowotworów alfa jest syntetyzowany przez makrofagi i monocyty, wówczas powstaje tlenek azotu w połączeniu z L-argininą, która również ma działanie przeciwbakteryjne. W agregacie wszystkie te procesy hamują aktywność Mycobacterium tuberculosis, a utworzone enzymy lizosomalne całkowicie je niszczą.

Jeśli układ odpornościowy jest w dobrym stanie, każde kolejne pokolenie makrofagów staje się coraz bardziej stabilne i kompetentne w walce z pałeczkami Kocha, organizm rozwija silną odporność na gruźlicę.

Tworzenie się ziarniniaków gruźliczych wskazuje na prawidłową odpowiedź immunologiczną na zakażenie organizmu, jak również zdolność układu odpornościowego do lokalizacji agresji prątkowej. Pojawienie się ziarniniaków gruźliczych jest spowodowane wytwarzaniem limfocytów B przez makrofagi, które z kolei wytwarzają przeciwciała opsonujące zdolne do otoczania i klejenia zakażenia. Zwiększona aktywność makrofagów i wytwarzanie przez nie różnych mediatorów przekształca się w olbrzymie komórki Langhansa nabłonka, które ograniczają miejsce infekcji, a tym samym lokalizację procesu zapalnego. Pojawienie się w centrum ziarniniaków niewielkiej powierzchni martwicy sercowatej (miękkiej, białej tkanki miękkiej) jest spowodowane przez ciała makrofagów zabitych w walce z zakażeniem gruźlicą.

Wyraźna odpowiednia odpowiedź immunologiczna na mycobacterium tuberculosis w organizmie zwykle powstaje po 8 tygodniach od momentu zakażenia u osoby i zwykle zaczyna się po 2-3 tygodniach. Po 8 tygodniach, dzięki zniszczeniu prątka Kocha, proces zapalny zaczyna ustępować, ale układu odpornościowego nie można całkowicie usunąć z organizmu. Zatrzymana infekcja pozostaje wewnątrz komórek i zapobiega powstawaniu fagolizosomów, pozostają one niedostępne dla enzymów lizosomalnych. Pomaga to utrzymać wystarczający poziom aktywności immunologicznej, ale jednocześnie zakażenie może pozostać w organizmie przez wiele lat, a nawet przez resztę życia, a jeśli jest to wygodne, niekorzystne czynniki osłabiające układ odpornościowy, ponownie aktywowane i powodujące stan zapalny.

Rozwój gruźlicy, gdy odporność jest słaba

Jeśli układ odpornościowy nie działa, przebieg gruźlicy jest bardziej wyraźny Wynika to z faktu, że przy niedostatecznej aktywności makrofagów różdżka Kocha rozwija się bardzo szybko, dosłownie wykładniczo. Nie mogąc poradzić sobie z infekcją, komórki umierają masowo, a duża liczba mediatorów z enzymami proteolitycznymi wchodzącymi do przestrzeni zewnątrzkomórkowej uszkadza tkanki otaczające infekcję, które stają się „pokarmem” dla patogennej mikroflory. Równowaga między limfocytami T, które z tego powodu powodują dużą populację Mycobacterium tuberculosis, jest zaburzona, podczas gdy ta druga zaczyna się rozprzestrzeniać w całym organizmie, z ostrym klinicznym przebiegiem choroby. Oddzielne lokalizacje ziarniniaka, zwiększanie, łączenie, zwiększanie obszarów zapalnych. Zakażenie zwiększa przepuszczalność ścian naczyń krwionośnych, leukocytów, monocytów, białek osocza zaczyna płynąć do tkanek, a nekroza sercowata przeważa w ziarniniakach gruźliczych. Uszkodzone narządy pokryte są guzkami, podatnymi na próchnicę.

Statystyki dotyczące gruźlicy w faktach i liczbach:

• Bardziej niż gruźlica ludzie umierają tylko na AIDS;
• Na tle zakażenia HIV jedna czwarta pacjentów zakażonych kijami Kocha umiera z powodu gruźlicy;
• Od 2013 r. W ciągu roku gruźlicę odnotowano u 9 000 000 osób, z czego 1 500 000 zmarło. W 2015 r., Według statystyk WHO, odnotowano 10 400 000 nowych przypadków choroby, z czego 5,9 mln mężczyzn, 3,5 mln kobiet i 1 mln dzieci;
• Około 95% wszystkich zakażeń występuje u ludzi w Afryce i Azji;
• Jedna osoba cierpiąca na przewlekłą otwartą postać gruźlicy zaraża około 15 osób w ciągu jednego roku;
• Najczęściej choroba jest obserwowana u osób w wieku od 18 do 26 lat, a także w podeszłym wieku;
• Dzięki wysiłkom współczesnej medycyny i oczywiście miłosierdziu Bożemu, w ostatnich latach tendencja do liczby zgonów z powodu gruźlicy zmniejszyła się i z roku na rok spada. Na przykład w Rosji, w porównaniu z 2000 r., W 2013 r. Liczba zgonów zmniejszyła się o około 33%;
• W wielu przypadkach gruźlica rozwija się wśród personelu medycznego instytucji zajmujących się gruźlicą.

Historia gruźlicy

Pierwsze wzmianki o gruźlicy zostały wykonane w starożytności - w czasach Babilonu, starożytnych Indii. Świadczą o tym wykopaliska archeologów, którzy zauważyli oznaki gruźlicy na niektórych kościach. Pierwsze notatki naukowe dotyczące tej choroby należą do Hipokratesa, później - do średniowiecznego perskiego doktora Avicenny. Choroba została odnotowana w starożytnych rosyjskich kronikach - książę kijowski Svyatoslav Yaroslavich w 1076 r. Cierpiał na gruźlicę układu limfatycznego.
Epidemia gruźlicy po raz pierwszy rozpowszechniła się w XVII i XVIII wieku, kiedy ludzie zaczęli aktywnie budować miasta, rozwijać przemysł, transport, rozwijać handel, pracować w odległych krajach i podróżować. Zatem różdżka Koch rozpoczęła aktywną migrację dookoła świata. W tym okresie liczba zgonów z powodu gruźlicy w Europie wynosiła około 15-20% całkowitej liczby zgonów.

Wśród najbardziej aktywnych badaczy tej choroby są Francis Silvius, M. Baillie (1761–1821), Rene Laennec (1781–1826), G.I. Sokolsky (1807–1886), Jean-Antoine Vilmen, Julius Conheim.

Po raz pierwszy termin „gruźlica” z opisem kilku jego gatunków został wprowadzony przez francuskiego naukowca René Laennec.

Różdżka Kocha była w stanie ujawnić, aw 1882 roku niemiecki lekarz Robert Koch z mikroskopem. Udało mu się to zrobić, barwiąc zainfekowaną próbkę błękitem metylenowym i Vesuvine.

Robert Koch był również w stanie wyizolować roztwór z kulturą bakteryjną - tuberkuliną, która jest używana do celów diagnostycznych nawet w naszych czasach.

Gruźlica - ICD

ICD-10: A15-A19;
ICD-9: 010-018.

Objawy gruźlicy

Objawy gruźlicy i jej przebieg w dużej mierze zależą od postaci choroby i narządu / układu, w którym się rozwinęła. Na początku rozważymy pierwsze objawy gruźlicy, które są bardzo podobne do objawów ostrych chorób układu oddechowego (ARD).

Pierwsze objawy gruźlicy

• Uczucia osłabienia, złego samopoczucia, zmęczenia, osłabienia, zwiększonej senności;
• Pacjent nie ma apetytu, zwiększa się drażliwość;
• Bezsenność, koszmary mogą być obecne;
• Zwiększona potliwość;
• Zwiększona temperatura ciała 37,5-38 ° C, która nie ustępuje przez długi czas (miesiąc lub dłużej), łatwe dreszcze;
• Suchy kaszel, gorszy w nocy i rano, mający napadowy charakter;
• Twarz staje się blada, podczas gdy na policzkach pojawia się nienaturalny rumieniec;
• Oczy mają niezdrowy blask.

Główne objawy gruźlicy

Dla większej dokładności sugerujemy zapoznanie się z krótkim opisem objawów gruźlicy, w zależności od narządu lub układu, w którym rozwinęła się choroba.

Gruźlica płuc charakteryzuje się bólem w klatce piersiowej, czasami z odbiciem w podbrzuszu lub okolicy łopatki, nasilonym przez głęboki oddech, świszczący oddech w płucach, katar, szybką utratę masy ciała, wzrost wielkości węzłów chłonnych (limfadenopatia). Kaszel z gruźlicą płuc jest z natury mokry, z uwolnieniem plwociny. Gdy naciekająca postać gruźlicy, w plwocinie są cząstki krwi, a jeśli krew dosłownie wypływa z pacjenta, natychmiast wezwij karetkę!

Gruźlicy układu moczowo-płciowego zwykle towarzyszy mętny mocz z obecnością krwi, częste i bolesne oddawanie moczu, ból w podbrzuszu, krwawienie, bolesny obrzęk moszny z wysiękiem;

Gruźlicy kości i stawów towarzyszy zniszczenie tkanki chrzęstnej, krążki międzykręgowe, silne bóle układu mięśniowo-szkieletowego, a czasami kifoza, naruszenie funkcji motorycznych człowieka, aż do całkowitego unieruchomienia;

Gruźlicy przewodu pokarmowego towarzyszy rozdęcie brzucha i bóle, zaparcia, biegunka, obecność krwi w kale, szybka utrata masy ciała i utrzymująca się niska gorączka;

Gruźlicy skóry towarzyszy pojawienie się pod skórą pacjenta gęstych, bolesnych guzków, przebijających się podczas drapania, z których wyróżnia się biały tandetny naciek;

Gruźlicy OUN (ośrodkowego układu nerwowego) towarzyszą bóle głowy, zaburzenia widzenia, szumy uszne, zaburzenia koordynacji, omamy, omdlenia, a czasami zaburzenia psychiczne, zapalenie błony śluzowej mózgu (gruźlicze zapalenie opon mózgowych), pojawienie się ziarniniaka w rdzeniu;

Gruźlica żółciowa charakteryzuje się wieloma zmianami - pojawieniem się wielu mikrogranulek, z których każda ma średnicę do 2 mm. Powodem tego procesu jest rozprzestrzenianie się infekcji w całym ciele na tle osłabionego układu odpornościowego.

Gruźlica płuc często występuje w postaci bezobjawowej i jest wykrywana tylko podczas rutynowych badań kontrolnych, przy użyciu fluorografii lub RTG klatki piersiowej, a także za pomocą testów tuberkulinowych.

Powikłania gruźlicy

• Częściowe lub całkowite usunięcie płuc i innych narządów;
• Zapalenie opon mózgowych;
• Śmiertelne.

Przyczyny gruźlicy

Przyczyny gruźlicy dotyczą dwóch głównych czynników - infekcji organizmu i układu odpornościowego podatnych na tę infekcję.

1. Czynnik wywołujący gruźlicę - Mycobacterium tuberculosis (MBT, Mycobacterium tuberculosis - zaraża ludzi) lub, jak się je nazywa - pałeczki Kocha, a także Mycobacterium bovis (powodujący chorobę u bydła), Mycobacterium africanum (gatunek MBT Afryki), Mycobacterium iBT, Mycobacterium bovis, mycobacterium tuberculosis Mycobacterium canettii. Do tej pory naukowcy ustalili 74 typy MBT, jednak ten typ zakażenia jest podatny na mutacje iw stosunkowo krótkim czasie, co w pewnym sensie również stanowi problem z terminową diagnozą i odpowiednim leczeniem gruźlicy.

Różdżka Kocha pod wpływem różnych czynników ma zdolność dzielenia się na małe cząstki, a następnie ponownie składa się w jeden organizm i nadal infekuje osobę lub zwierzę. Rozmiar MBT wynosi tylko 1-10 mikronów (długość) i 0,2-0,6 mikrona (szerokość).

Poza żywym organizmem, MBT pozostają żywe przez około kilka dni do wielu lat, w zależności od warunków środowiskowych, na przykład w postaci suszonej - 18 miesięcy, w produktach mlecznych - 12 miesięcy, w wodzie - 5 miesięcy, i wyschnięte na plwocinie odzieży - o 4 miesiące, na stronach książki - 3 miesiące, a na zakurzonej drodze - 10 dni. Laski Kocha nie lubią słońca, wrzącej wody.

Najlepsze warunki do sedymentacji i rozmnażania biura to temperatura 29–42 ° C, ciemne, ciepłe i wilgotne pomieszczenie. Zamrażanie bakterii gruźlicy jest przenoszone swobodnie, zachowując swoją aktywność patologiczną nawet 30 lat po rozmrożeniu.

To ważne! Objawy kliniczne (objawy) gruźlicy zależą w dużej mierze od rodzaju MBT, a także od stanu zdrowia zakażonego organizmu.

Mycobacterium tuberculosis jest przenoszona drogą powietrzną, kontaktową i żywieniową, jak również w macicy. Omówiliśmy sposoby przenoszenia pakietu Office na początku artykułu.

2. Osłabienie układu odpornościowego spowodowane jest głównie obecnością chorób przewlekłych, zwłaszcza zakaźnych (zakażenie HIV, AIDS, ostre infekcje dróg oddechowych), cukrzyca, niekorzystne warunki życia (stres, warunki aspołeczne i niehigieniczne), przechłodzenie organizmu, słaba jakość lub niewystarczające odżywianie, hipowitaminoza, przyjmowanie niektórych leków (leki immunosupresyjne itp.), palenie tytoniu, picie alkoholu i narkotyków.

3. Jeśli mówimy o zakażeniu osoby przez unoszące się w powietrzu kropelki, to dla osiadania i przenikania MBT do organizmu, konieczny jest proces zapalny w górnych narządach oddechowych, w przeciwnym razie infekcja będzie po prostu sklejona i kichnięta lub wciągnięta z powrotem do środowiska.

Rodzaje gruźlicy

Klasyfikacja gruźlicy jest następująca:

O lokalizacji choroby:

Postać płucna - gruźlica płuc, oskrzela, opłucna, tchawica i krtań, które mogą wystąpić w następującym typie:

• kompleks pierwotnej gruźlicy (zapalenie płuc gruźlicy + zapalenie węzłów chłonnych, zapalenie naczyń chłonnych)
• gruźlicze zapalenie oskrzeli, izolowane zapalenie węzłów chłonnych.

Postać pozapłucna:

• Gruźlica kości i stawów;
• Gruźlica skóry;
• Gruźlica układu pokarmowego;
• Gruźlica układu moczowo-płciowego;
• Gruźlica ośrodkowego układu nerwowego i opon mózgowych;
• Gruźlica oka.

Zgodnie z formą:

• gruźlica;
• utajona gruźlica;
• gruźlica ogniskowa (ograniczona);
• gruźlica prosówkowa;
• gruźlica naciekowa;
• rozsiana gruźlica;
• gruźlica jamista;
• gruźlica włóknisto-jamista;
• gruźlica marskość;
• przypadkowe zapalenie płuc.

Według typu:

Pierwotna gruźlica jest ostrą postacią choroby. Rozwój choroby następuje po raz pierwszy i jest zwykle obserwowany u dzieci poniżej 5 lat, co jest spowodowane niecałkowicie ukształtowanym układem odpornościowym. Nie ma żadnych zagrożeń dla ludzi wokół, chociaż przebieg choroby jest ostry, z wyraźnym obrazem klinicznym.

Wtórna gruźlica charakteryzuje się rozwojem choroby po remisji, z powodu jej zaostrzenia lub z powodu zakażenia ciała innymi rodzajami pałeczek Kocha. Pod tym względem wtórna postać choroby jest bardziej podatna na dorosłych pacjentów. Wewnętrznemu przebiegowi choroby towarzyszy tworzenie nowych ognisk zapalenia, czasami łączących się ze sobą, tworząc rozległe ubytki z wysiękiem. Wtórna gruźlica jest przewlekłą postacią tej choroby iz powikłaniami, pomimo wysiłków lekarzy, wielu pacjentów umiera. Rzadki jest powrót rzadkiej choroby z etapu ostrego do etapu remisji. Pacjent z przewlekłą postacią gruźlicy stanowi zagrożenie dla osób wokół niego, ponieważ kiedy kaszel, kichanie i inne aspekty życia, patogenna infekcja jest uwalniana do środowiska.

Diagnoza gruźlicy

Diagnoza gruźlicy obejmuje następujące rodzaje badań:

• Rozpoznanie tuberkuliny („test Mantoux”);
• Radiografia;
• Fluorografia;
• Analiza bakteriologiczna;
• Test immunologiczny.

Leczenie gruźlicy

Jak leczyć gruźlicę? Leczenie gruźlicy można rozpocząć dopiero po dokładnej diagnozie, a także po identyfikacji typu pałeczek Kocha, stadium choroby i chorób współistniejących.

Leczenie gruźlicy obejmuje:

1. Leczenie lekami
1.1. Chemioterapia;
1.2. Terapia podtrzymująca;
2. Leczenie chirurgiczne;
3. Rehabilitacja w wyspecjalizowanych instytucjach sanatoryjnych.

To ważne! Pacjent z gruźlicą musi ściśle przestrzegać schematu leczenia zaleconego przez lekarza prowadzącego, w przeciwnym razie wyniki wielu miesięcy pracy mogą zaniknąć.

1. Leczenie lekami

To ważne! Przed użyciem leków należy skonsultować się z lekarzem!

1.1. Chemioterapia

Mycobacterium tuberculosis (MBT) to bakterie, więc leczenie gruźlicy opiera się głównie na stosowaniu leków przeciwbakteryjnych.

Ze względu na predyspozycje Urzędu do szybkiej mutacji i dużej liczby jego genotypów, a także odporności (odporności) na niektóre substancje, terapia antybakteryjna często wiąże się z użyciem kilku antybiotyków jednocześnie. Na tej podstawie nowoczesna medycyna zidentyfikowała 3 schematy leczenia:

• trójskładnikowy (2 antybiotyki + PASK) - „izoniazyd”, „streptomycyna” i „kwas paraaminosalicylowy” (PAS)
• czteroskładnikowy (4 pary antybiotyków) w praktyce międzynarodowej jest oznaczony terminem „DOTS” - „Isoniazid” / „Ftivazid”, „Streptomycyna” / „Kanamycyna”, „Rifabutin” / „Rifampicin”, „Pyrazinamide” / „Etyonamide”.
• 5-składnikowy - 4 pary antybiotyków schematu DOTS + 1 antybiotyk 2, 3 lub 4 pokoleń (cyprofloksacyna, cykloseryna, kapreomycyna i inne)

Aby uzyskać najlepszą skuteczność, lekarz prowadzący wybiera i łączy pewne leki, a także czas ich odbioru.

Leczenie gruźlicy obejmuje również dwie główne fazy terapii:

• Intensywny (czas trwania 2-6 miesięcy), którego celem jest zatrzymanie infekcji i zatrzymanie destrukcyjnego procesu w organizmie, zapobieganie aktywnemu uwalnianiu infekcji do środowiska i resorpcja nacieku z wysiękiem;
• Przedłużone (do 2-4 lat) - ma na celu całkowite wyleczenie tkanek uszkodzonych przez infekcję, jak również odbudowę i wzmocnienie układu odpornościowego pacjenta.

1.2. Terapia podtrzymująca

Następujące grupy leków mają na celu poprawę przebiegu choroby, wzmocnienie ciała i przyspieszenie powrotu do zdrowia.

Probiotyki. Ta grupa leków przywraca prawidłową mikroflorę narządów trawiennych, niezbędną do normalnej asymilacji i trawienia pokarmu. Wynika to z faktu, że antybiotyki, wraz z patogenną mikroflorą, niszczą większość i pożyteczne bakterie występujące w jelitach każdej zdrowej osoby. Wśród probiotyków można wyróżnić - „Linex”, „Bifiform”.

Hepatoprotektory. Grupa warunkowa, która obejmuje fundusze mające na celu wzmocnienie i przywrócenie komórek wątroby. W rzeczywistości hepatoprotektory chronią wątrobę przed patologicznym działaniem na nią antybiotyków. Wśród hepatoprotektorów można wyróżnić: „Kars”, „kwas liponowy”, „Silimar”, „Ursonan”, „Phosphogliv”, „Essentiale”.

Sorbenty. Mikroflora w trakcie swojej żywotnej aktywności uwalnia toksyny, które wraz z infekcją, która umarła z powodu antybiotyków, zatruwają organizm, powodując takie objawy jak - utrata apetytu, nudności, wymioty i inne. Sorbenty (terapia detoksykacyjna) są używane do usuwania toksycznych substancji z organizmu, wśród których są acetylocysteina, atoksyl, albumina, reosorbilact i mnóstwo napojów, najlepiej z witaminą C.

Immunostymulanty. Ta grupa leków stymuluje układ odpornościowy, co z kolei prowadzi do zwiększenia odporności na zwalczanie infekcji i szybszego powrotu do zdrowia. Wśród immunostymulantów można wyróżnić „Biostim”, „Galavit”, „Glutoxim”, „Imudon”, „Xymedon”.

Naturalnym środkiem immunostymulującym jest witamina C (kwas askorbinowy), której duża ilość występuje w dogrose, Kalinie, malinie, żurawinie, cytrynie.

Leki przeciwgorączkowe. Wysoka temperatura ciała jest używana do usuwania, ale pamiętaj, że ta grupa leków jest zalecana do stosowania w wysokich temperaturach - od 38,5 ° C (jeśli trwa 5 lub więcej dni. Wśród leków przeciwgorączkowych, możesz wybrać - Ibuprofen, Nurofen, Paracetamol.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) - stosowane w łagodzeniu bólu. Wśród nich można wyróżnić: „Indometacin”, „Ketanov”, „Naproxen”, „Chlothasol”.

Glukokortykoidy (hormony) - są stosowane w przypadkach, gdy ból nie może powstrzymać NLPZ, jak również w silnie zaznaczonym przebiegu gruźlicy z niedopuszczalnym bólem. Jednak nie mogą być stosowane przez długi czas, ponieważ mają działanie immunosupresyjne, a także wiele innych działań niepożądanych. Wśród glukokortykoidów można wyróżnić - „Prednizolon”, „Hydrokortyzon”.

Aby uratować centralny układ nerwowy przed uszkodzeniem, a także utrzymać jego normalne funkcjonowanie, należy przepisać - witaminy grupy B, kwas glutaminowy i ATP.

Aby przyspieszyć regenerację komórek i naprawę zainfekowanych tkanek, przepisuje się Gluat, Methyluracil, Aloe Vera i inne.

2. Chirurgiczne leczenie gruźlicy

Interwencja chirurgiczna w leczeniu gruźlicy wymaga następujących terapii:

• Kolapsoterapia (sztuczna odma opłucnowa lub odmy otrzewnowej) - polegająca na ściskaniu i utrwalaniu płuca poprzez wprowadzanie sterylnego powietrza do jamy opłucnej, co prowadzi do stopniowego łączenia się ubytków i uniemożliwienia aktywnego uwalniania pręta Kocha do środowiska;
• Speleotomia lub cavernoectomy - usunięcie największych ubytków, które nie podlegają leczeniu zachowawczemu;
• Lobektomia, bilobektomia, pneumonektomia, pulmonektomia - usunięcie jednego płata lub części płuc, które nie podlegają leczeniu zachowawczemu, lub całkowite usunięcie takiego płuca.
• Blokowanie oskrzeli zastawki ma na celu normalizację oddychania pacjentów i opiera się na instalacji miniaturowych zastawek w ustach oskrzeli, aby zapobiec ich sklejaniu się.

Prognoza leczenia

Wczesne wykrycie w ciele różdżki Kocha, dokładna diagnoza i ścisłe przestrzeganie przez pacjenta zaleceń lekarza prowadzącego, rokowanie powrotu do zdrowia po gruźlicy jest bardzo pozytywne.

Niekorzystny wynik choroby w większości przypadków wynika z zaniedbanej formy choroby, jak również z niepoważnego nastawienia pacjentów do niej.

Pamiętaj jednak, że nawet jeśli lekarze krzyżują się z pacjentem, istnieje wiele dowodów, kiedy taka osoba zwróciła się do Boga w modlitwie i otrzymała pełne wyzdrowienie, nawet przy tak śmiertelnych chorobach jak rak.

Środki ludowe na gruźlicę

To ważne! Przed zastosowaniem środków ludowych w leczeniu gruźlicy należy skonsultować się z lekarzem!

Pyłek sosny. Olejki eteryczne z drzew iglastych mają działanie bakteriobójcze, dodatkowo wypełniają powietrze czystym ozonem, poprawiając funkcjonowanie układu oddechowego, a jeśli łatwiej powiedzieć, znacznie łatwiej ludziom z drzew iglastych oddychać. Do przygotowania środków ludowych na gruźlicę w oparciu o prezenty iglaste, potrzebujesz 1 łyżka. łyżkę pyłku sosny zmieszanego ze 150 g miodu lipowego. Konieczne jest użycie środków po 1 godzinie. Łyżka 20 minut przed posiłkiem, 3 razy dziennie, w ciągu 60 dni, po 2 tygodniach tygodnia i kurs się powtarza. Zachowaj ten ludowy środek na gruźlicę w lodówce.

Herbata z pyłku sosny. Wymieszaj 2 łyżki. łyżki pyłku sosny, rumianku, suszonego kwiatu limonki i korzenia Althea. Gotowana kolekcja zalać 500 ml wrzącej wody, pozostawić do zaparzenia na około godzinę. Po wlaniu 100 g naparu do szklanki, dodaj do niego wrzącą wodę, aby szklanka była pełna. Musisz pić tę herbatę 4 razy dziennie, szklankę, 30 minut przed posiłkiem.

Czosnek Zmiażdżyć 2 ząbki czosnku, przykryć je szklanką wody, odstawić na dzień, a rano przed jedzeniem wypić napar. Przebieg leczenia wynosi 2-3 miesiące.

Czosnek, chrzan i miód. Zrób kleik 400 g czosnku i ten sam chrzan, a następnie wymieszaj z 1 kg masła i 5 kg miodu. Następnie mieszankę należy nalać na wrzącą łaźnię wodną przez 5-10 minut, od czasu do czasu mieszając, ostudzić i zażyć 50 g przed posiłkami. Narzędzie uważa się za skuteczne w gruźlicy płuc.

Islandzki mech (tsetrariya). Włóż do rondla emaliowanego 2 łyżki. łyżkę pokruszyć islandzki mech i zalać 500 ml czystej zimnej wody, następnie doprowadzić produkt do wrzenia, gotować na małym ogniu przez kolejne 7-10 minut z zamkniętą pokrywą. Następnie narzędzie musi zostać opróżnione, odłożone w banku na naleganie. Narzędzie powinno być wypijane w ciągu dnia, przez 3-4 podejścia, przed jedzeniem. Przebieg leczenia wynosi 1 miesiąc, z formami biegowymi - do 6 miesięcy, ale po każdym miesiącu należy wziąć 2-3 tygodniową przerwę. Aby poprawić smak, dodaj trochę miodu lub mleka do wywaru.

Aloes. Wymieszaj w rondlu emaliowanym 1 pokruszony duży mięsisty liść aloesu z 300 g płynnego miodu wapiennego i przykryj je pół szklanki czystej zimnej wody. Doprowadzić mieszaninę do wrzenia, a następnie ścisnąć ją przez około 2 godziny z pokrywką szczelnie zamkniętą. Następnie narzędzie należy przefiltrować i pobrać 1 łyżkę. łyżka przed posiłkiem, 3 razy dziennie, przez 2 miesiące, i powinna być przechowywana w szklanym słoiku, w lodówce.

Ocet Dodaj do szklanego pojemnika 100 g świeżego startego chrzanu, 2 łyżki. Łyżki 9% octu jabłkowego i 1 łyżka. łyżkę miodu, wszystko dokładnie wymieszać i wziąć ten ludowy środek przeciw gruźlicy przez 1 łyżeczkę 20 minut przed posiłkami, 3 razy dziennie, aż lek się skończy. Następna jest 2-3 tygodniowa przerwa i kurs się powtarza. Przechowuj produkt w lodówce.

Koperek. Wlać do małego emaliowanego rondla 1 łyżka. łyżka ze wzgórzem nasion kopru i napełnij je 500 ml czystej zimnej wody. Doprowadź środek do wrzenia, gotuj pod przykrywką na małym ogniu przez około 5 minut, a następnie odstaw na noc, aby nalegać. Rano odcedzić lek i wypić go w ciągu dnia, na 5 przyjęć. Konieczne jest przyjmowanie tego leku na gruźlicę przez 6 miesięcy i lepiej przechowywać go w szklanym pojemniku w lodówce lub w chłodnym ciemnym miejscu.

Zapobieganie gruźlicy

Profilaktyka gruźlicy obejmuje następujące działania:

• Szczepienie - szczepionka BCG, jednak w niektórych przypadkach sama szczepionka może przyczyniać się do rozwoju niektórych rodzajów gruźlicy, na przykład stawów i kości;
• Przeprowadzanie testów tubirkulinowych - reakcja Mantoux;
• Okresowe (1 raz w roku) przejście badania fluorograficznego;
• Zgodność z zasadami higieny osobistej;
• Musisz uratować się od stresu, jeśli to konieczne, zmienić pracę;
• Nie pozwól na hipotermię;
• Spróbuj jeść pokarmy wzbogacone w witaminy i pierwiastki śladowe;
• W okresie jesienno-zimowo-wiosennym należy przyjmować dodatkowe kompleksy witaminowe;
• Nie pozwól na przejście różnych chorób do postaci przewlekłej.

Przyczyny gruźlicy

Przyczyny gruźlicy są tym, na co powinieneś najpierw zwrócić uwagę. Gruźlica jest niebezpieczną chorobą zakaźną, której leczenie należy rozpocząć natychmiast.

Istnieje ogromna liczba wszelkiego rodzaju wirusów i infekcji, których medycyna nie może pokonać. Wynaleziono leki i nowe metody leczenia, ale obecnie nie można całkowicie powstrzymać wirusa. Jedną z takich chorób jest gruźlica. Nauczyli się go leczyć przez długi czas, ale lekarze nie zdołali całkowicie pozbyć się choroby. Absolutnie każdy może zachorować, niezależnie od płci, wieku i warunków życia. Głównym zagrożeniem gruźlicy jest to, że trudno ją wykryć na wczesnym etapie. Rozważ etiologię i mechanizm choroby.

Czynnik sprawczy

Czynnikami wywołującymi gruźlicę są prątki (bakterie z rodzaju Mycobacterium). Istnieje 74 gatunków tych bakterii. Są one rozprowadzane i transportowane w wodzie, glebie, wśród zwierząt i ludzi. Czynnik chorobotwórczy - różdżka Kocha, często typu ludzkiego. Przeciętnie żywotność różdżek Kocha w ciele wynosi 30 lat.

Z powodu niewłaściwej lub złej jakości leczenia gruźlicy płuc prątki mogą wykazywać ochronną reakcję na leki mające na celu ich zniszczenie. Mogą być również modyfikowane, co skomplikuje dalszą diagnostykę organizmu. Jeśli pacjent przerwie leczenie przed śmiercią wszystkich bakterii, pozostałe mikroorganizmy mogą się zmutować i zostać przeniesione na inne osoby w nierozpoznawalnej formie.

Gruźlica, powodowana przez różne typy prątków, jest inna. Głównym gatunkiem charakterystycznym dla choroby prątkowej jest patogenność. Sama patogeniczność przejawia się w zjadliwości, która różni się znacznie w zależności od czynników środowiskowych. Może również manifestować się na różne sposoby, w zależności od stanu drobnoustroju, który jest podatny na bakterie.

Sposoby infekcji

Głównym źródłem ludzkiej infekcji prątkami są ludzie z otwartą postacią gruźlicy. To znaczy tych ludzi, którzy wypuszczają pałeczki Kocha do środowiska zewnętrznego. Chora osoba wraz z plwociną podczas kichania, kaszlu lub po prostu rozmawia, wydziela miliony bakterii, które rozprzestrzeniają się w powietrzu w promieniu od dwóch do sześciu metrów, a następnie osiadają na podłodze lub przedmiotach. Jednocześnie wszystkie prątki mogą pozostać żywe przez wiele lat. Infekcja kontaktowa występuje podczas całowania, przez chusteczki zakażonej osoby, przez ubranie, naczynia, pościel i wszystkie rzeczy, do których flegma mogła się dostać. Możesz także zarazić się gruźlicą zwierząt, albo przez bezpośredni kontakt z nimi, albo przez użycie produktów takich jak mleko i mięso.

Ponadto zdarzają się przypadki zakażenia przez spojówkę oczu dzieci, młodzieży i dorosłych. Zakażenie przez skórę jest dość rzadkie. Najczęściej opisywane są przypadki, w których dojarki zachorują, gdy mikroby przenikną przez uszkodzoną skórę rąk od chorych krów. Istnieje możliwość zakażenia choroby w macicy. Jest to możliwe, gdy łożysko jest zainfekowane podczas porodu. Ale ten sposób infekcji jest dość rzadki.

Czynniki wpływające na rozwój choroby

Gruźlica często rozwija się, jeśli pewne korzystne czynniki przyczyniają się do choroby. Głównymi przyczynami choroby są:

• osłabiona odporność;
• podatność na infekcje i przeziębienia;
• obecność chorób przewlekłych;
• zaburzenia endokrynologiczne

Dodatkowe czynniki obejmują niekorzystne warunki społeczne i życiowe, nieprzestrzeganie podstawowych standardów higienicznych. Ważne jest, aby pamiętać, że przebywanie w tym samym pokoju z osobą zakażoną przez dłuższy czas znacznie zwiększa ryzyko infekcji dostającej się do organizmu i jej rozwoju. Dlatego konieczne jest regularne czyszczenie w każdym pomieszczeniu, a także wentylacja wszystkich pomieszczeń. Kolejnym dodatkowym czynnikiem są wrodzone nieprawidłowości. W tym przypadku oznacza to, że ludzkie ciało z wrodzonymi nieprawidłowościami jest bardziej podatne na wirusy i infekcje.

Należy zauważyć, że spożywanie alkoholu, palenie tytoniu, stały stres i brak wystarczających składników odżywczych są również czynnikami przyczyniającymi się do rozwoju choroby.

Przyczyny uszkodzenia płuc

Gruźlica płuc nie jest chorobą dziedziczną. Zasadniczo chorzy rodzice rodzą doskonale zdrowe dzieci. Jeśli rodzice zignorują chorobę i nie są leczeni, wówczas dziecko jest bardziej narażone na rozwój choroby. Najczęściej bakteria gruźlicy jest przenoszona przez kropelki powietrza z jednej osoby na drugą. Kiedy chory zaczyna kaszleć, plwocina dostaje się do powietrza i osiada na przedmiotach codziennego użytku. Jednocześnie w wyschniętej plwocinie mikroby pozostają żywe przez długi czas.

Zakażenie jest możliwe poprzez naczynia, pościel i inne artykuły gospodarstwa domowego. Dlatego główną drogą bakterii gruźliczych przedostających się do organizmu ludzkiego są płuca.

Pierwotna infekcja

Pierwotna gruźlica płuc występuje, gdy zdrowa osoba jest zakażona prątkami. Oznacza to, że osoba pierwsza zachorowała. Charakterystyka kliniczna gruźlicy płuc ma znaczne różnice. Jeśli jest najmniejszy punkt skupienia, w którym różdżka Kocha znalazła miejsce dla siebie, choroba może się objawiać na różne sposoby.

Wtórna infekcja

Forma wtórna (gruźlica naciekowa) może rozwinąć się z powtarzającą się aktywacją choroby z pierwotnego ogniska. W przypadku ogniskowej gruźlicy płuc objawy kliniczne mogą być zupełnie inne i mogą dotyczyć wszystkich narządów ludzkich.

Występowanie gruźlicy pozapłucnej

Gruźlica pozapłucna występuje przy długotrwałych chorobach narządów ludzkich. W tym przypadku odnosi się do chorób, które nie podlegają leczeniu. Aby postawić dokładną diagnozę, pacjent zostaje wysłany na konsultację z lekarzem i przechodzi szereg niezbędnych testów.

Gruźlica pozapłucna jest uleczalna w przypadku właściwego i terminowego leczenia. Takie leczenie powinno być ściśle nadzorowane przez lekarza.

Układ nerwowy

Gruźlica układu nerwowego pojawia się, gdy różdżka Kocha wchodzi do mózgu. Po zakażeniu dopływ krwi do mózgu jest zakłócany, wzrasta ciśnienie wewnątrzczaszkowe, możliwe jest obrzęk mózgu. Osoba staje się bardziej drażliwa niż zwykle, jest stałe zmęczenie. Są też bóle głowy.

Gruźlica kostno-stawowa

Kręgosłup i kości miednicy są najczęściej dotknięte przez bakterie. Jeśli proces zapalny nie wykracza poza kości, wówczas osoba może odczuwać lekki ból. Jeśli gruźlica rozprzestrzeni się na staw, wówczas osoba może odczuwać silny uporczywy ból i odczuwać ograniczenia ruchów.

Dotknięta kość staje się bardzo krucha, co znacznie zwiększa ryzyko złamania, nawet przy najmniejszym uszkodzeniu.

Układ moczowo-płciowy

Objawy uszkodzenia nerek, narządów płciowych - macicy, jajników, jąder i dróg moczowych są bardzo podobne do objawów innych chorób układu moczowo-płciowego. Dlatego diagnozę podejmuje urolog, ginekolog i nefrolog we współpracy z lekarzem gruźlicy.

Zmiany skórne

Zmiany skórne często występują, gdy osoba po raz pierwszy napotka prątki gruźlicy. U ludzi zmienia się kolor i struktura skóry, pojawiają się ropne rany i podskórne węzły chłonne.

Zakażenie przewodu pokarmowego

Najczęściej dotyka jelita cienkiego i jelita ślepego. Choroba może rozwinąć się po zjedzeniu pokarmów zakażonych patogenami gruźlicy, na przykład produktów mlecznych.

Układ limfatyczny

We wczesnych stadiach gruźlicy układu limfatycznego występuje umiarkowana zmiana zapalna w węzłach chłonnych, bez bólu i nie powoduje wzrostu temperatury ciała. W miarę postępu choroby topnieją węzły chłonne i rozwijają się przetoki. To właśnie stanowi zagrożenie epidemiologiczne dla zdrowych ludzi.

Infekcje psychosomatyczne

Gruźlica jest jedną z najgroźniejszych chorób ludzkości. Zwrócenie uwagi na psychosomatykę tej choroby nie przyniosło zbyt dobrych statystyk. Pomimo różnego rodzaju badań i środków zapobiegawczych odsetek zachorowań zmniejszył się tylko o 5-10 procent. Psychologowie i psychoterapeuci doszli do wniosku, że negatywne emocje i stały stres wywołują rozwój gruźlicy. Ludzie nie chcą postrzegać rzeczywistości świata, nie pozwalają sobie oddychać głęboko i cieszyć się życiem.

Przyczyny nawrotu

Ryzyko nawrotu jest zawsze obecne, dlatego ważne jest, aby stale wzmacniać układ odpornościowy i, jeśli to konieczne, podjąć kurs przeciwko nawrotom. Najczęściej nawroty gruźlicy występują z nieodpowiednim leczeniem lub gdy choroba jest prawie bezobjawowa.

Jest dziedziczona

„Czy dziedziczna gruźlica jest dziedziczna?” - to pytanie martwi prawie każdą osobę związaną z tą chorobą. Genetycznie możliwe przeniesienie skłonności do powstawania gruźlicy i uszkodzenia narządów. W tym przypadku, gdy organizm jest zakażony prątkami, zamknięta forma gruźlicy szybko przekształci się w otwartą.

Predyspozycje genetyczne przejawiają się w każdym człowieku od samego początku życia i mają pewne objawy: chorobowość, ciągłe złe samopoczucie i tak dalej.

W szczególności gruźlica nie jest dziedziczona, z wyjątkiem tych osób, które mają pewne geny tej choroby. Jeśli są obecne u jednego rodzica, istnieje szansa, że ​​dziecko je odziedziczy. Ale dotyczy to również genów, które przeciwnie, są odporne na gruźlicę. Oznacza to, że w tym przypadku choroba nie zagraża dziecku.

Gruźlica: diagnoza, zapobieganie, leczenie

Gruźlica jest chorobą zakaźną o etiologii bakteryjnej. Choroba ma nie tylko aspekt medyczny, ale także społeczny: najbardziej podatne na przyczynę gruźlicy są osoby o niskim poziomie odporności, niezrównoważonej diecie, życiu w warunkach niezgodności ze standardami sanitarnymi i higienicznymi oraz złymi warunkami społecznymi. Rozwój choroby wpływa na poziom jakości życia Jednak grupa ryzyka gruźlicy składa się ze wszystkich segmentów populacji, niezależnie od wieku i płci.
Wysoka częstotliwość zgonów (do 3 milionów osób rocznie) i rozpowszechnienie choroby wynikają nie tylko z przyczyn społecznych, ale także z długiego okresu utajonej choroby, gdy objawy gruźlicy nie pojawiają się. Ten czas jest najbardziej korzystny dla terapii i do określenia prawdopodobieństwa zakażenia wykorzystuje się ocenę odpowiedzi organizmu na test Mantoux.

Przyczyny choroby i sposoby infekcji

Choroba rozwija się po zakażeniu ludzkiego ciała bakterią Mycobacterium tuberculosis lub pałeczkami Kocha. Mikroorganizm ten jest odporny na wpływ środowiska, oddziaływanie wysokich temperatur i utrzymuje żywotność przez długi czas w niskich temperaturach.

Różdżka Kocha nie jest uważana za wysoce zaraźliwy czynnik zakaźny, chociaż nosiciel zakażenia otwartą postacią choroby rozprzestrzenia bakterie do środowiska, prawdopodobieństwo zachorowania po kontakcie z patogenem i jego penetracja do ciała u zdrowej osoby jest niezwykle niska. Gruźlica (pacjent z gruźlicą) w większości przypadków nie wymaga leczenia szpitalnego w nieaktywnej postaci choroby i nie jest ograniczona w ruchu i aktywności społecznej. Przy stałym kontakcie z rodziną, w rodzinach, w których jest osoba cierpiąca na gruźlicę, zaleca się zwracanie uwagi nie tylko na jego zdrowie, ale także na utrzymanie higieny, środki wzmacniające odporność innych członków rodziny i regularne sprawdzanie reakcji organizmu na test Mantoux w celu wykrycia możliwej infekcji na najwcześniejszych etapach.

Zdjęcie: Jarun Ontakrai / Shutterstock.com

Główną drogą zakażenia są pałeczki koh wchodzące do organów oddechowych przez unoszące się w powietrzu krople. Rzadziej rejestrowane domowe (kontakt) i transplantacyjne tryby transmisji. Bakteria przedostaje się do organizmu przez drogi oddechowe, a następnie migruje do błony śluzowej oskrzeli, pęcherzyków płucnych i rozprzestrzenia się przez ciało przez krwiobieg.
Dla ludzkiego ciała różdżka Koch jest mikroorganizmem obcym. Normalnie, gdy pojawia się i mnoży w organizmie, komórki odpornościowe atakują czynnik chorobotwórczy, unikając etapu aktywnej reprodukcji. Rozwój choroby jest prawdopodobny w dwóch przypadkach: jeśli układ odpornościowy jest tłumiony, występują zakłócenia w produkcji przeciwciał, stany niedoboru odporności, mechanizmy obronne organizmu są osłabione przez inne choroby, nie są wystarczająco ukształtowane ze względu na czynnik wieku lub warunki społeczne; lub jeśli kontakt z patogenem jest długotrwały, trwały, nośnik prątków jest na etapie otwartej postaci choroby i nie otrzymuje koniecznego leczenia (z nierozpoznaną gruźlicą od członka rodziny, trzymaną w zamkniętych instytucjach itp.).

Zdjęcie: Kateryna Kon / Shutterstock.com

Wśród czynników, które zmniejszają swoistą odporność i przyczyniają się do rozwoju choroby w kontakcie z czynnikiem zakaźnym, wyróżnia się:

• palenie tytoniu jako czynnik rozwoju chorób układu oskrzelowo-płucnego, osłabiające odporność miejscową;
• nadmierne używanie napojów alkoholowych;
• wszystkie rodzaje uzależnień;
• predyspozycje do chorób układu oddechowego z powodu występowania anomalii strukturalnych, częstych chorób w historii, obecności przewlekłych procesów zapalnych w układzie oddechowym;
• przewlekłe choroby i ogniska zapalenia w innych narządach i tkankach;
• cukrzyca, choroby endokrynologiczne;
• niezrównoważone odżywianie, niedobory witamin w składnikach odżywczych;
• zaburzenia nerwicowe, stany depresyjne, niska odporność na stres;
• okres ciąży;
• niekorzystne warunki społeczne.

Rozwój gruźlicy: oznaki i objawy różnych stadiów choroby

Z reguły wzrost objawów gruźlicy następuje stopniowo. Przez dość długi czas patogen nie manifestuje się w ciele, rozprzestrzeniając się i mnożąc głównie w tkankach płuc.
Na początku gruźlicy objawy nie występują. Przydziel podstawowy etap, w którym występuje głównie rozmnażanie organizmów chorobotwórczych, któremu nie towarzyszą objawy kliniczne. Po pierwotnej występuje utajony lub utajony etap choroby, który może wystąpić następujące objawy:

• ogólne pogorszenie stanu zdrowia;
• zmęczenie, słabość, drażliwość;
• utrata masy ciała bez motywacji;
• nadmierne pocenie się w nocy.

Kaszel, podwyższona temperatura ciała nie są charakterystyczne dla pierwszych etapów choroby, objawy te obserwuje się na etapie rozległych zmian w tkance płucnej. Z wymazanym obrazem pierwszych etapów rozwoju choroby, diagnoza jest możliwa tylko za pomocą metod testów tuberkulinowych (test Diaskina, reakcja na test Mantoux itp.) Lub w analizie krwi do PCR.
Następny etap charakteryzuje się utajonym etapem, „zamkniętą” postacią gruźlicy, w której patogen nie uwalnia się do środowiska i ze względu na umiarkowaną reprodukcję i odporność organizmu nie obserwuje się wyraźnego uszczerbku na zdrowiu.
Ukryta forma jest niebezpieczna dla możliwości przejścia do etapu aktywnej choroby, nie tylko niebezpiecznej dla innych, ale także niezwykle negatywnie wpływającej na organizm.
Aktywny etap przechodzi w drugorzędny, patogenny mikroorganizm osiąga stadium masowej reprodukcji i rozprzestrzenia się przez inne narządy ciała. Istnieją poważne uszkodzenia i choroby, które są śmiertelne.

Aktywny etap gruźlicy: objawy i objawy

Objawy gruźlicy w ostrym okresie choroby:

• przedłużony (ponad trzy tygodnie), mokry kaszel z plwociną;
• obecność wtrąceń krwi w plwocinie;
• hipertermia w zakresie podgorączkowym;
• utrata masy ciała bez motywacji;
• zmęczenie, ogólne pogorszenie stanu zdrowia, osłabienie, drażliwość, utrata apetytu, pogorszenie sprawności i inne oznaki zatrucia organizmu.

Kaszel mokry, wyraźny, częste ataki, z charakterystycznym wzrostem porannej pory dnia. Często na tym etapie choroby palacze biorą ten objaw za objawy kaszlu palacza, znak przewlekłego zapalenia oskrzeli u pacjentów uzależnionych od nikotyny.
Przy bardziej agresywnym tempie rozwoju choroby obraz kliniczny może być uzupełniony przez następujące objawy:

• hipertermia w zakresie gorączki (temperatura ciała 38-39 ° C);
• ból w ramionach, mostek;
• ból podczas kaszlu;
• suchy kaszel, ciężki oddech.

Symptomatologia zapalnego procesu gruźliczego jest podobna do obrazu klinicznego innych chorób układu oddechowego o etiologii wirusowej i bakteryjnej. Zróżnicowanie diagnoz przeprowadza wyłącznie specjalista.

Objawy choroby pozapłucnej

Różdżka Kocha może wpływać nie tylko na tkanki płuc, ale także rozmnażać się i powodować procesy zapalne w innych narządach. Przy takiej lokalizacji mówić pozapłucnej typu choroby. Niespecyficzny typ gruźliczej zmiany narządów wewnętrznych i układów diagnozuje się z reguły przez wykluczanie innych chorób i patologii. Obraz kliniczny zależy od ciężkości procesu i lokalizacji zajętego narządu lub tkanki.

• Wraz z lokalizacją procesu zapalnego w mózgu, choroba objawia się wzrostem temperatury ciała, zaburzeniami układu nerwowego, wzorami snu, zwiększoną drażliwością, reakcjami nerwicowymi, wzrostem mięśni szyi i szyi. Charakteryzuje się bólem w plecach podczas prostowania nóg, głowa przechylona w bok klatki piersiowej. Choroba postępuje powoli w grupie ryzyka - dzieci w wieku przedszkolnym, pacjenci cierpiący na cukrzycę, osoby zakażone HIV.
• Gruźlicze uszkodzenie narządów układu pokarmowego objawia się nawracającymi zaburzeniami wypróżniania, rozdęciem brzucha, bólami w okolicy jelit, objawami krwawienia krwotocznego (w tym krwi w kale) oraz wzrostem temperatury ciała do 40 ° C.
• Gruźlica kości i tkanka stawowa objawia się bólem w dotkniętych obszarach, ograniczając ruchomość stawów. Ze względu na podobieństwo objawów do innych chorób układu mięśniowo-szkieletowego trudno jest zdiagnozować.
• Porażka gruźliczej bakterii narządów układu moczowo-płciowego jest zwykle określana w nerkach i / lub narządach miednicy małej. Obraz kliniczny obejmuje bolesne ataki w dolnej części pleców, hipertermię ciała, częste, bolesne, nieproduktywne oddawanie moczu w celu oddania moczu, włączenie krwi do moczu.
• Gruźlicze zmiany skórne są wyrażane w postaci wysypek rozłożonych na całej skórze, łączących się i tworzących guzowate formacje gęste w dotyku.

Inne objawy są możliwe przy pokonaniu różnych narządów. Patogenny organizm, przenikający do krwioobiegu, może rozprzestrzeniać się po całym ciele i wybierać prawie każdy organ, tkankę lub układ jako cel. Kliniczne objawy choroby w tym przypadku są trudne do odróżnienia od podobnych procesów zapalnych o innej etiologii. Rokowanie w leczeniu postaci pozapłucnych zależy od czasu rozpoznania, lokalizacji procesu patologicznego, jego stadium, stopnia uszkodzenia narządów i ogólnego stanu zdrowia pacjenta.

Techniki diagnostyczne

Zdjęcie: Puwadol Jaturawutthichai / Shutterstock.com

Diagnoza jest ustalana na podstawie testów, które pozwalają określić obecność patogenu w organizmie. Środki diagnostyczne rozpoczynają się od zebrania wywiadu i analizy skarg pacjentów, badania historii choroby. Aby potwierdzić lub odrzucić diagnozę, przeprowadzana jest seria badań:

• analiza testu Mantoux lub testu Pirke, najczęstszego badania w celu określenia obecności zakażenia w organizmie. Śródskórne lub skórne stosowanie tuberkuliny i ocena poziomu swoistej odporności organizmu. Test tuberkulinowy pozwala ocenić prawdopodobny kontakt z prątkiem Kocha, ale nie oznacza potwierdzenia choroby. Ta metoda diagnostyczna jest jednak krytykowana przez lekarzy i innych specjalistów, ponieważ może wskazywać na kontakt z innymi rodzajami bakterii. Również diagnoza tuberkulinowa metodą testową może prowadzić do nieprawidłowych wyników po szczepieniu BCG. Test Mantoux stosuje się również przed pierwotnym szczepieniem w celu przewidzenia możliwych reakcji alergicznych na główny składnik szczepionki;
• Test diaskin dotyczy również testów skórnych, uzupełniających diagnozę tuberkulinową metodą reakcji Mantoux. Jako bardziej szczegółowy test, ujawnia reakcję tylko na prątki gruźlicze;
• Test ilościowy lub test ELISA jest testem immunoenzymatycznym, zalecanym dla pacjentów z alergią na tuberkulinę i, jeśli to konieczne, w celu odróżnienia fałszywie dodatniej reakcji organizmu na testy Mantoux i Diaskin po szczepieniu BCG. Badanie prowadzone jest na materiale biologicznym (krwi), nie ma przeciwwskazań i jest uważane za najbardziej wiarygodny test (mniej niż 2% błędnych wyników, w porównaniu z 30% w testach Mantoux). Zalecany do wykrywania ukrytych i pozapłucnych postaci choroby;
• mikroskopia rozmazowa jest przeprowadzana jako poszukiwanie organizmu patogennego w plwocinie kaszlu. W przypadku wykrycia prątkowatych prątków w rozmazie metodę tę uzupełnia się bakteriologiczną inokulacją próbki w pożywce;
• PCR, metoda reakcji łańcuchowej polimerazy - najdokładniejsza z istniejących metod badawczych, która pozwala określić obecność prątków DNA w różnych płynach biologicznych;
• Analiza histologiczna tkanek usuniętych metodą biopsji jest zalecana w sytuacjach, w których nie można potwierdzić diagnozy poprzez analizę płynów biologicznych, w szczególności z powolną gruźlicą tkanki kostnej.

Metody rentgenowskie i fluorograficzne ujawniają obecność ognisk zapalenia w tkankach płuc.

Leczenie choroby

Rokowanie powrotu do zdrowia po tej chorobie zależy od stadium choroby, obszaru uszkodzenia i ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Diagnoza we wczesnych stadiach pozwala przepisać skuteczny kurs terapii, który promuje całkowite wyleczenie pacjenta.
Leczenie jest długotrwałe, złożone, oparte na przyjmowaniu leków przeciwbakteryjnych, leków przeciwgruźliczych, immunomodulatorów, immunostymulantów, probiotyków i terapii witaminowej. Obowiązkową częścią kursu leczenia jest terapia dietetyczna i fizykalna.
Leczenie pacjenta w fazie aktywnej odbywa się w poradni gruźlicy w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa zakażenia innych. Długość pobytu zależy od rodzaju i etapu rozwoju procesu i może wynosić od kilku miesięcy do roku lub dłużej. Samo-zakończenie leczenia prowadzi najczęściej do nawrotu lub progresji choroby, rozwoju ciężkich powikłań i śmierci.

Środki zapobiegawcze

Zdjęcie: Yusnizam Yusof / Shutterstock.com

Według statystyk, w Rosji około 90% ludzi jest nosicielami różdżki Kocha. Jednocześnie mniej niż 1% z nich zachoruje. Rozwój choroby zależy od poziomu odporności, więc główną profilaktyką jest utrzymanie zdrowego stylu życia.
Szczepienie dzieci, regularne testy i testy wykrywające chorobę we wczesnych stadiach, gdy rokowanie leczenia jest najkorzystniejsze, również odgrywają istotną rolę w zapobieganiu chorobie.