Możliwe sposoby usuwania migdałków

Migdałki lub gruczoły to formacje składające się z limfatycznych tkanek nabłonkowych znajdujących się w ludzkiej krtani. Gruczoły są ważnym organem ludzkiego układu odpornościowego, pełnią funkcje ochronne i immunomodulujące, zapobiegając przenikaniu czynników zakaźnych do organizmu ludzkiego.

Ale czasami pojawiają się sytuacje, gdy wskazane jest usunięcie gruczołów. Jak odbywa się ta operacja, jakie metody są wykonywane, kiedy cięcie migdałków jest naprawdę konieczne, a kiedy ma sens wypróbowanie innych metod leczenia?

Wskazania do operacji

Kilkadziesiąt lat temu usunięcie migdałków było zwykłą operacją, uważano, że jest to jedyne skuteczne leczenie przewlekłego zapalenia migdałków. Obecnie usuwanie migdałków jest przeprowadzane tylko w ostateczności, gdy wszystkie możliwe metody leczenia zachowawczego zostały wypróbowane i nie przyniosły oczekiwanego rezultatu.

Operacja usuwania gruczołów jest wskazana w takich przypadkach:

1. nawracający ból gardła - jeśli choroba nawraca ponad 4 razy w roku, jest to trudne, z objawami ciężkiego zatrucia i powikłaniami dla innych narządów wewnętrznych;
2. często zaostrzające przewlekłe zapalenie migdałków, rozwinięte jako powikłanie ostrej dławicy;
3. powstawanie ropnia paratonsilarnego i innych rozległych ropień w okolicy krtani;
4. silny spadek odporności;
5. jeśli wystąpi niekontrolowana blokada dróg oddechowych - na przykład podczas chrapania podczas nocnego snu.

W tym drugim przypadku może to nie być całkowite usunięcie, a jedynie częściowe cięcie migdałków, aby zapewnić normalne przejście powietrza przez drogi oddechowe.

Jakie metody są stosowane

W rzeczywistości operacja usuwania migdałków jest praktykowana od ponad stu lat. Gruczoły zostały pomyślnie odcięte w średniowieczu, ale dziś, oczywiście, stosuje się znacznie bardziej zaawansowane metody i narzędzia.

Usuwanie migdałków u dorosłych, w całości lub w części, jest zawsze wykonywane przy użyciu znieczulenia. Pacjent nie odczuwa bólu podczas operacji. Ale po tym bolesne doznania mogą pojawić się i zakłócić na kilka kolejnych dni.

Główne metody usuwania migdałków stosowane obecnie:

• klasyczne usuwanie chirurgiczne za pomocą skalpela i innych instrumentów;
• laser;
• promieniowanie podczerwone;
• elektrokoagulacja;
• ultradźwięki;
• ciekły azot.

Każda z metod ma swoje własne cechy, zalety i wady, dlatego warto rozważyć każdy z nich bardziej szczegółowo. Natychmiast trzeba powiedzieć: sposób usuwania migdałków określa lekarz. Uwzględniane są również życzenia pacjenta i jego możliwości finansowe, ale decydującym słowem jest dla lekarza prowadzącego, który bierze na siebie pełną odpowiedzialność za operację, jej skuteczność i bezpieczeństwo.

Klasyczna metoda

Usunięcie migdałków u dorosłych tą metodą wykonuje się w znieczuleniu ogólnym, ponieważ operacja jest bardzo bolesna. Stosuje się skalpel, specjalne nożyczki lub pętlę z drutu. Używając tych narzędzi, jeden lub oba dotknięte migdałki są cięte lub wyciągane. Mit jest bardzo popularny wśród ludzi, którzy krew płynie jak strumień w tym samym czasie - wcale tak nie jest. Krwawienie jest możliwe, jeśli pacjent ma problemy z krzepnięciem krwi lub nie zastosował się do zaleceń lekarza przygotowującego operację. Ale zwykle krew zatrzymuje się niemal natychmiast, lekarz wykorzystuje metodę elektrokoagulacji do kauteryzacji uszkodzonych naczyń.

Wielu pacjentów uważa tę metodę za barbarzyńską. Jest jednak uważany za jeden z najskuteczniejszych - ognisko infekcji jest usuwane natychmiast i całkowicie, pacjent nigdy więcej nie rozwinie zapalenia migdałków.

Wady tej metody:

1. Wystarczająco długie gojenie się ran, ryzyko infekcji.
2. Ból w okresie pooperacyjnym.
3. Zapalenie migdałków nie jest już pacjentem, ale drogi oddechowe są otwarte na patologie, takie jak zapalenie gardła, zapalenie krtani lub zapalenie oskrzeli.
4. Tymczasowo zmniejszona odporność lokalna. Przywrócenie zajmie trochę czasu i pomocy.

Jednak wycinanie migdałków za pomocą skalpela jest nadal szeroko praktykowane. Ostatnio skalpel jest coraz częściej zastępowany mikrodebryderem, specjalnym narzędziem, które obraca się z częstotliwością do 6000 obrotów na minutę. Ból w tym przypadku jest znacznie mniejszy, ale czas na całkowite usunięcie migdałków wymaga więcej. Oznacza to, że będziesz musiał wstrzyknąć więcej substancji znieczulających, co nie jest odpowiednie dla wszystkich pacjentów.

Metoda laserowa

Ta metoda ma wiele zalet:

1. procedura trwa tylko pół godziny;
2. znieczulenie ogólne nie jest wymagane - wystarczające jest stosowanie środków znieczulających miejscowo;
3. usuwane są tylko zaatakowane tkanki, a naczynia włosowate są natychmiast spalane, co zmniejsza ryzyko krwawienia do zera.

W przypadku usuwania gruczołów laserowych oparzenia śluzówki są możliwe, jeśli lekarz jest niedoświadczony. Ale to nie jest obowiązkowy efekt uboczny. Stosowane są różne rodzaje promieni: podczerwona, holmowa, węglowa, światłowodowa. Za pomocą lasera wykonuje się również ablację - usunięcie dotkniętych obszarów migdałków lub kauteryzację izolowanych małych ognisk infekcji.

Metoda elektrokoagulacji i kriochirurgii

Zaletą jest to, że w trakcie jednej sesji dotknięte tkanki limfoidalne są usuwane, a naczynia spalane. Wada: musisz starannie wybrać moc, jeśli jest niewystarczająca, nie będziesz w stanie przetworzyć tkaniny na żądaną głębokość za pierwszym razem. A jeśli nadmierne - pacjent otrzyma oparzenia błony śluzowej, okres gojenia będzie dłuższy.

Podczas kriodestrukcji tkanki nie są poddawane kauteryzacji, lecz przeciwnie, są zamrożone, a następnie wymierają i odrzucane. Sama operacja jest prawie bezbolesna, wystarcza do tego znieczulenie miejscowe. Pod wpływem skrajnie niskich temperatur receptory nerwów są zablokowane, a pacjent nie boli. Ale po operacji możliwy jest wystarczająco silny zespół bólowy. Inną wadą jest konieczność uważnego monitorowania stanu gardła w okresie odrzucania martwej tkanki i regularnego leczenia śluzówki preparatami antyseptycznymi.

Dzieci cierpią na taką procedurę, więc ta metoda nie jest zbyt popularna w pediatrii. Ponadto, wszystkie zaatakowane tkanki nie zawsze są odrzucane, a operacja musi zostać powtórzona.

Metoda Liquid Plasma

Operacja jest dość skomplikowana i wymaga wysokiego poziomu kwalifikacji i dużego doświadczenia lekarza, który ją wykonuje. Wykorzystywany jest coblator - narzędzie, które tworzy plazmę za pomocą kierunkowego pola magnetycznego. Lekarz określa wymagane napięcie, tkanka ogrzewa się do określonej temperatury i zaczyna rozkładać się na dwutlenek węgla, substancje niskocząsteczkowe zawierające azot i wodę. Operacja jest wykonywana w znieczuleniu ogólnym, jeśli chirurg jest wystarczająco doświadczony, migdałki zostaną usunięte bardzo ostrożnie, bez krwawienia i bólu.

Podobnie, migdałki są usuwane za pomocą ultradźwiękowego skalpela. Tkaniny są podgrzewane do temperatury 80 stopni Celsjusza przy użyciu wysokich częstotliwości, są skutecznie usuwane i natychmiast spalane.

W jakich przypadkach migdałki nie są usuwane.

Istnieją bezwzględne i tymczasowe przeciwwskazania do wycięcia migdałków. do absolutności są:

• wszelkie nowotwory złośliwe;
• patologie układu krwiotwórczego, w których zakrzepła krew;
• cukrzyca według pierwszego typu i zdekompensowana cukrzyca według drugiego typu;
• choroby układu sercowo-naczyniowego na etapie dekompensacji;
• aktywna gruźlica i zdekompensowana choroba płuc.

Przeciwwskazania względne są stanem przejściowym pacjenta, po normalizacji którego operacja jest możliwa. Tymczasowe przeciwwskazania obejmują różne choroby zakaźne lub przewlekłe w ostrej postaci (zapalenie zatok, zapalenie gardła, zapalenie oskrzeli, nieżyt nosa itp.), Ciążę i okres karmienia piersią.

Konsekwencje i możliwe komplikacje

Cięcie migdałków jest nieskomplikowaną, ale wciąż operacyjną interwencją. I w żadnym wypadku nie będzie to bez konsekwencji. Po wycięciu migdałków musisz przygotować się na takie skutki uboczne:

1. ból gardła, gorszy podczas przełykania;
2. obrzęk krtani, chrypka lub chrypka. Czasami głos może zniknąć całkowicie;
3. krwawienie o różnej intensywności;
4. rozwój alergicznych skurczów oskrzeli.

Rana w gardle jest otwarta na penetrację wszelkich infekcji, ponieważ po przecięciu migdałków zawsze trzeba pić antybiotyki, w przeciwnym razie nie można uniknąć komplikacji. Naturalnie, co najmniej tydzień trzeba stosować oszczędną dietę - wszystkie potrawy powinny mieć konsystencję i temperaturę, tak aby uszkodzona błona śluzowa nie cierpiała dalej.

Migdałki odgrywają ważną rolę w układzie odpornościowym.

Jeśli tego nie zrobią, zajmie trochę czasu, zanim organizm dostosuje się do nowych warunków. Usunięcie migdałków jest dla niego wielkim stresem. Ale z drugiej strony, jeśli migdałki są stale zapalne, a ich tkanki stają się martwicze, lepiej je wyciąć.

Aby uniknąć powikłań i poważnych skutków ubocznych, jeśli zalecane jest cięcie migdałków, ich usunięcie należy powierzyć tylko wykwalifikowanemu specjalistowi w dobrej klinice. Wiele zależy od samego pacjenta: operacja powinna być przygotowana, a po niej należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Procedura usuwania gruczołów dorosłych i możliwe powikłania

Ci, którzy przynajmniej raz w życiu mieli ból gardła, doskonale rozumieją, jak ciężka i wyczerpująca może być ta choroba. Przewlekłe zapalenie migdałków jest stałym źródłem infekcji w organizmie, co znacznie osłabia układ odpornościowy i czyni osobę podatną na różne choroby. Choroby układu sercowo-naczyniowego, choroby nerek i dróg moczowych, przewlekłe infekcje gardła, nosa i uszu, uporczywe przeziębienie i katar, reumatyzm i wiele innych poważnych problemów mogą być konsekwencjami dusznicy bolesnej.

Zapalenie migdałków nęka nie tylko małe dzieci, ale także osoby dorosłe są podatne na chorobę w postaci przewlekłej. Czasami jedynym wyjściem z tej sytuacji jest wycięcie migdałków lub chirurgiczne usunięcie migdałków.

Miejsce docelowe usunięcia gruczołów

Usunięcie gruczołu można wykonać tylko wtedy, gdy leki nie pomagają.

W ludzkim ciele wszystko układa się wyjątkowo racjonalnie, jak w istocie w całej naturze. Nie ma „dodatkowych” niepotrzebnych narządów, więc dobry lekarz postara się jak najlepiej chronić migdałki. Faktem jest, że są one bardzo ważnym organem ochronnym, rodzajem osłony, która chroni drogi oddechowe przed bezpośrednią penetracją niebezpiecznych bakterii chorobotwórczych i innych szkodliwych mikroorganizmów. Ale ponieważ struktura migdałków jest bardzo luźna, a „siedlisko” jest stale wilgotne i ciepłe, one same mogą stać się źródłem wielkich kłopotów dla zdrowia i komplikacji zdrowotnych pacjenta.

Zapalenie migdałków gardłowych - ból gardła lub zapalenie migdałków, powoduje wiele problemów dla pacjentów. Chorobie towarzyszy gwałtowny wzrost temperatury, bóle wszystkich stawów, silny dyskomfort, ból gardła, które nasilają się po połknięciu.

Oprócz choroby podstawowej zaniedbana lub często nawracająca dławica piersiowa grozi pojawieniem się różnych powikłań, z których niektóre mogą być bardzo niebezpieczne dla zdrowia.

Pomimo ochronnej funkcji migdałków, w niektórych przypadkach tylko usunięcie gruczołów u dorosłych może chronić pacjenta przed powikłaniami. W większości przypadków lekarz zaleca usunięcie ich w następujących sytuacjach:

• Choroby nawiedzają pacjenta więcej niż cztery razy w roku.
• Pacjent jest niezwykle trudny do zniesienia bólu gardła i dochodzi do siebie długo po chorobie.
• Zapalenie migdałków w ostrej postaci nie reagowało na leczenie i przekształciło się w postać przewlekłą, która bardzo denerwuje osobę i obniża jakość życia.
• Bólowi gardła towarzyszą niebezpieczne komplikacje.
• Pojawienie się zapalenia migdałków wywołuje rozwój ropnych ropni w gardle i otaczających tkankach.
• Zapalenie migdałków pęcznieje tak bardzo, że może dosłownie zablokować drogi oddechowe.
• Po zapaleniu migdałków odporność pacjenta gwałtownie spada i nie ustępuje przez bardzo długi czas. Przez cały ten czas pacjent jest narażony na wysokie ryzyko rozwoju bardzo niebezpiecznych chorób.

Usunięcie migdałków u osoby dorosłej jest środkiem skrajnym, który jest stosowany tylko wtedy, gdy niemożliwe jest pozbycie się choroby w jakikolwiek inny sposób. Wielu lekarzy uważa, że ​​taka operacja przynosi więcej szkody niż pożytku, ponieważ zmniejsza zdolności ochronne organizmu.

Metody usuwania migdałków u dorosłych

Laserowe usuwanie gruczołów jest najbardziej nowoczesną i skuteczną metodą.

Niedawno usunięcie migdałków u dorosłych przeprowadzono w jedyny sposób - poprzez interwencję chirurgiczną. Obecnie istnieje więcej takich metod.

Możesz całkowicie i częściowo usunąć migdałki. W drugim przypadku stosuje się w tym celu technikę zamrażania kriogenicznego. Można to zrobić za pomocą lasera lub ciekłego azotu. Zaletą tej procedury jest bezbolesność interwencji i „bezkrwawość” procesu, co znacznie przyspiesza proces rehabilitacji. „Martwe” tkanki po prostu zapadają się i stopniowo rozpadają się, pod nimi pozostaje żywe, funkcjonujące ciało migdałowate.

Wielu lekarzy uważa taką metodę za optymalną, ponieważ migdałki nie są całkowicie „wymazane”, a organizm zachowuje swoją funkcjonalność, nawet jeśli tylko częściowo. Ale ta zaleta została już ustalona z góry, a wadą jest to, że pozostała część gruczołu jest zdolna do zapalenia się w skrajnie niekorzystnych warunkach, co ponownie przywróci pacjenta na początek epickiego zapalenia migdałków, nadal niszcząc jego zdrowie.

Możesz dowiedzieć się więcej o tym, czy migdały można usunąć z filmu:

Główne metody ekspozycji obejmują:

• Pełne usunięcie migdałków. Operacja jest wykonywana w znieczuleniu ogólnym, co może niekorzystnie wpływać na zdrowie i nie dotyczy wszystkich kategorii pacjentów. Do operacji wykorzystywane są specjalne narzędzia - nożyczki chirurgiczne i pętla z obojętnego metalu, za pomocą których migdałki są „złuszczane” z otaczających tkanek. Operacja może spowodować krwawienie, głównie niewielkie i krótkie, a także bolesność po przejściu działania znieczulenia.
• Elektrokoagulacja. Porażenie elektryczne eliminuje krwawienie i powoduje minimalny ból, ale sama interwencja może uszkodzić otaczające tkanki i narządy ze względu na negatywne skutki prądu.
• Chirurgia laserowa. Jest to najszybsza, bezbolesna i bezkrwawa metoda, tak wysoka jakość i szybkość, że wykonuje się ją w przychodni.

Leczenie po usunięciu

Leczenie pooperacyjne powinno być przepisane przez lekarza w zależności od konsekwencji usunięcia gruczołu.

Natychmiast po usunięciu migdałków u dorosłych pacjent umieszcza się po prawej stronie (w celu zmniejszenia ciśnienia w okolicy serca), a na gardło umieszcza się okład z lodu. Jest to konieczne, aby zawęzić naczynia krwionośne, aby zminimalizować ryzyko ewentualnego krwawienia pooperacyjnego.

Ponieważ strefa migdałków jest bardzo luźna i podatna na stan zapalny, aby uniknąć infekcji, lekarz przepisuje antybiotykoterapię. Wybór leku, dawkowanie i czas trwania leczenia dobierane są indywidualnie w zależności od stanu zdrowia i charakterystyki każdego pacjenta.

Proces odzyskiwania trwa średnio około 14 dni.

Natychmiast po zabiegu i przez cały pierwszy dzień, w którym pacjent nie jest karmiony, wolno pić czystą wodę. W kolejnych dniach poświęca się dużo uwagi żywności. W menu nie powinno być żrących i drażniących produktów, cała żywność jest dozwolona tylko w odrapanej lub płynnej postaci, należy być zimnym - naczynia będą się rozszerzać z gorąca i mogą zacząć krwawić.

Jeśli po operacji pacjent ma obrzęk gardła, który jest często wystarczający jako reakcja organizmu na interwencję, a następnie w celu ułatwienia oddychania, można upuścić krople i sól fizjologiczną do nosa. Ponieważ takie fundusze niekorzystnie wpływają na organizm, czas ich użycia nie powinien przekraczać 7 dni (lub trwać tak długo, jak zaleci lekarz).

Możliwe komplikacje

Konsekwencje usunięcia gruczołu mogą być różne, ponieważ zależą od indywidualności organizmu.

Możliwe problemy wywołane usunięciem gruczołów u dorosłych mogą pojawić się natychmiast w momencie operacji lub po niej - natychmiast lub po pewnym czasie.

• Najbardziej niebezpiecznym powikłaniem jest szkodliwy efekt znieczulenia. W niezwykle rzadkich przypadkach pacjent może reagować negatywnie na środek znieczulający, może wymagać pilnej resuscytacji. Na ogół konsekwencje znieczulenia ogólnego obejmują ciężkie „wyjście” ze znieczulenia z ciężkim osłabieniem, zawrotami głowy i bólami głowy, nudnościami, wymiotami i innymi nieprzyjemnymi objawami.
• Drugim najczęstszym powikłaniem jest krwawienie. Może wystąpić w trakcie działania lub po nim. Pacjent wymaga obserwacji i starannego wdrożenia wszystkich zaleceń medycznych. Stosuje się środki hemostatyczne, aw sytuacji, gdy krwawienie jest spowodowane niepełnym usunięciem tkanki migdałków, jest to powtarzana operacja z ostrożnym złuszczaniem.
• Rozwój infekcji. Zdarza się to bardzo rzadko, zwykle występuje zapalenie węzłów chłonnych, które mija po około tygodniu. W celu zapobiegania takiej sytuacji pacjentom przepisuje się profilaktycznie antybiotyki.
• Zmniejszona odporność. Ponieważ migdałki są częścią układu odpornościowego, ich usunięcie z pewnością wpłynie na odporność miejscową. Jednak w przypadku uporczywego zapalenia i procesu ropnego w gruczołach, ich usunięcie daje większy pozytywny efekt niż konserwacja.

Przed przeprowadzeniem operacji należy dokładnie rozważyć zalety i wady. Tylko w przypadku, gdy oczekiwane korzyści przeważają nad możliwymi zagrożeniami, warto podjąć decyzję o wycięciu migdałków. Wszakże stanu stale chorego nie można uznać za normalną pozycję.

Usuwanie gruczołów: zalety i wady metody

Wśród niepodważalnych zalet usuwania gruczołów należy usuwanie organizmu z ciągłego zagrożenia i źródła infekcji. Obecność zapalenia migdałków, które nie podlega medycznemu leczeniu zachowawczemu, przynosi osobie bezwarunkową krzywdę i wiele niepotrzebnych cierpień.

Wady tej metody obejmują zniszczenie bariery ochronnej, która zapobiega przenikaniu drobnoustrojów do gardła, oskrzeli i płuc. Jednak w przeważającej liczbie przypadków usunięcie gruczołów pomaga w złagodzeniu stanu pacjenta i radzeniu sobie z konsekwencjami wieloletniej choroby.

Ze wszystkich nowoczesnych metod usuwania migdałków, interwencja laserowa może być uważana za najdoskonalszą, najszybszą, najbezpieczniejszą i stosunkowo nieszkodliwą.

W każdym razie wybór metody działania i późniejszego leczenia jest wyłącznie przywilejem medycznym.

Nie możesz lekko leczyć usuwania migdałków, ale nie powinieneś wahać się przed operacją, jeśli lekarz zdecydowanie zaleca jej wykonywanie czynności życiowych. Operacja gruczołu może szybko uratować pacjenta od istniejącej choroby zapalenia migdałków, ale nie gwarantuje, że organizm będzie chroniony przed innymi problemami. Po wycięciu migdałków pacjent powinien być bardzo ostrożny w stosunku do swojego ciała, być hartowany, jeść prawidłowo, prowadzić zdrowy tryb życia i starać się wzmocnić układ odpornościowy pod każdym względem.

Zauważyłeś błąd? Wybierz go i naciśnij Ctrl + Enter, aby powiedzieć nam.

Usuwanie migdałków u dorosłych

U niektórych pacjentów cierpiących na przewlekłe zapalenie migdałków niektórzy pacjenci decydują się na usunięcie migdałków. W jakich przypadkach pokazana jest operacja, jak się ją wykonuje i jakich konsekwencji możemy się po niej spodziewać?

Kiedy trzeba usunąć migdałki

Usunięcie migdałków (wycięcie migdałków) stosuje się tylko wtedy, gdy nie jest już możliwe przywrócenie funkcji narządu odpornościowego. Główne wskazania do operacji to:

• Częste zaostrzenia przewlekłego paciorkowcowego zapalenia migdałków. Fakt, że przyczyną choroby pacjenta jest właśnie paciorkowiec, powinien być potwierdzony badaniem krwi na miano antystreptolizyny O. Jej wzrost niezawodnie wskazuje na reakcję organizmu na paciorkowce. Jeśli przyjmowanie antybiotyków nie prowadzi do zmniejszenia miana, lepiej jest usunąć migdałki, w przeciwnym razie ryzyko wystąpienia powikłań jest wysokie.
• Wzrost wielkości migdałków. Proliferacja tkanki limfoidalnej może powodować dyskomfort podczas syndromu połykania lub bezdechu sennego.
• Uszkodzenie tkanek serca, stawów i nerek z powodu zatrucia. W celu ustalenia związku między stanem zapalnym migdałków a nieprawidłowościami w funkcjonowaniu narządów, pacjent proszony jest o wykonanie tzw. Testów reumatycznych - przechodzi testy na białko C-reaktywne, kwasy sialowe i czynnik reumatoidalny.
• Ropień paratonsillarowy. Jest to stan, w którym stan zapalny przechodzi od migdałków do otaczających je tkanek miękkich. Zwykle patologia jest „stłumiona” lekami i dopiero potem przechodzi do operacji.
• Nieskuteczność terapii zachowawczych (w tym leków, płukania, usuwania próżniówki z migdałków i fizjoterapii).

Jak przygotować się do wycięcia migdałków

Przygotowanie do wycięcia migdałków wykonuje się ambulatoryjnie. Pacjent musi przejść serię testów:

• pełna morfologia krwi
• analiza liczby płytek krwi,
• koagulogram (badanie krwi do krzepnięcia),
• analiza moczu.

Będziesz musiał zostać zbadany przez dentystę, kardiologa i terapeutę. Przy ujawnianiu patologii pokazano konsultację z odpowiednim ekspertem.

Aby zmniejszyć ryzyko krwawienia 2 tygodnie przed zabiegiem, pacjentowi przepisuje się leki, które zwiększają krzepliwość krwi. Przez 3-4 tygodnie proszeni są o nie przyjmowanie aspiryny i ibuprofenu.

Dzień operacji

Jak dokładnie odbędzie się operacja, decyduje lekarz. Z reguły migdałki są całkowicie usuwane. Częściową wycięcie migdałków można wykonać z ciężkim przerostem limfatycznym.

6 godzin przed zabiegiem pacjent jest proszony o zaprzestanie jedzenia, picie produktów mlecznych i soków. Przez 4 godziny nie można nawet pić wody.

Usuwanie migdałków u dorosłych zwykle odbywa się w znieczuleniu miejscowym. Pół godziny przed operacją pacjent otrzymuje zastrzyk domięśniowy środkiem uspokajającym, a następnie znieczulenie, lidokaina, wstrzykuje się do tkanki wokół migdałka.

Na sali operacyjnej pacjent siedzi na krześle. Zapalone narządy są usuwane ustami. Nie ma żadnych nacięć na szyi lub podbródku.

Opcje tonsilektomii:

• Tradycyjna operacja. Migdałki są usuwane za pomocą tradycyjnych narzędzi chirurgicznych - nożyczek, skalpela i pętli.

Plusy: metoda jest sprawdzona i sprawdzona.

Wady: długi okres rehabilitacji.

• Laserowa chirurgia na podczerwień. Tkanka limfatyczna jest wycinana laserem.

Plusy: prawie całkowity brak obrzęku i bólu po zabiegu, łatwość wdrożenia, operacja może być przeprowadzona nawet w warunkach ambulatoryjnych.

Wady: Istnieje ryzyko oparzeń otaczających zdrową tkankę otaczającą ciało migdałowate.

• Używając ultradźwiękowego skalpela. Ultradźwięki podgrzewają tkankę do 80 stopni i odcinają migdałki wraz z kapsułką.

Zalety: minimalne uszkodzenie sąsiednich tkanek, szybkie gojenie.

Wady: istnieje ryzyko krwawienia po zabiegu.

• Dwubiegunowa ablacja częstotliwości radiowej (zapaść). Migdały są odcinane zimnym nożem radiowym, bez podgrzewania tkanki. Technologia pozwala usunąć całe ciało migdałowate lub tylko jego część.

Zalety: brak bólu po zabiegu, krótki okres rehabilitacji, mała częstość powikłań.

Minusy: wykonywane tylko w znieczuleniu ogólnym.

Cała operacja trwa nie dłużej niż 30 minut. Po jego zakończeniu pacjent zostaje zabrany na oddział, gdzie zostaje umieszczony po prawej stronie. Na szyję nakładany jest worek lodowy. Ślina proszona jest o plucie do specjalnego pojemnika lub na pieluszkę. W ciągu dnia (oraz w czasie nie dłuższym niż 5 godzin od kolby) pacjentowi nie wolno jeść, pić i płukać gardła. Z silnym pragnieniem możesz wziąć kilka łyków chłodnej wody.

Częste dolegliwości po zabiegu - ból gardła, nudności, zawroty głowy. Czasami może wystąpić krwawienie.

W zależności od metody wycięcia migdałków pacjent jest wypisywany do domu przez 2–10 dni. Ból gardła utrzymuje się przez 10–14 dni. W 5-7 dniu gwałtownie wzrasta, co wiąże się z wyładowaniem skorupy ze ścian gardła. Wtedy ból stopniowo zanika.

Aby złagodzić cierpienie, pacjent otrzymuje domięśniowe zastrzyki przeciwbólowe. Antybiotyki są wskazane przez kilka dni po zabiegu.

Opieka domowa

Na operowanej powierzchni pojawia się biały lub żółtawy kwiat, który całkowicie znika po zaciśnięciu ran chirurgicznych. Zabrania się płukania gardła i dezynfekcji gardła podczas kwitnienia.

W ciągu dwóch tygodni po zabiegu zalecany jest pacjent:

• mówić mniej
• nie podnoś ciężarów
• jest tylko miękka żywność (przeciery warzywne i mięsne, zupy, jogurty, płatki zbożowe),
• pij więcej płynu
• nie odwiedzaj kąpieli, solarium, nie lataj samolotem,
• myć zęby ostrożnie i opłukać usta
• brać tylko chłodne prysznice
• pić środki przeciwbólowe (leki na bazie paracetomolu). Zabrania się przyjmowania ibuprofenu lub aspiryny, ponieważ zwiększają one ryzyko krwawienia.

Smak może być zakłócony przez kilka dni po zabiegu.

Okres powrotu do zdrowia po usunięciu migdałków trwa około 2-3 tygodni. Pod koniec trzeciego tygodnia rany są całkowicie wyleczone. W miejsce gruczołów zakrywa się tkankę bliznowatą, pokrytą błoną śluzową. Pacjentowi wolno powrócić do zwykłego stylu życia.

Możliwe komplikacje

Negatywne skutki usuwania migdałków u dorosłych obejmują:

• Ryzyko krwawienia w ciągu 14 dni po zabiegu. Gdy krople śliny pojawią się w ślinie, pacjentowi zaleca się położyć na boku i przyczepić worek na lód do szyi. Jeśli krwawienie jest intensywne, musisz zadzwonić po karetkę.
• W bardzo rzadkich przypadkach (nie więcej niż 0,1%) możliwa jest zmiana barwy głosu.

Usuwanie migdałków: Plusy i minusy

Wyznaczenie wycięcia migdałków u wielu pacjentów jest niejednoznaczne. Są zakłopotani rozmową, że migdałki podniebienne są ważnym organem układu odpornościowego, którego usunięcie pociąga za sobą rozwój infekcji dróg oddechowych i wzrost częstości przeziębień. Obawiając się komplikacji, niektórzy pacjenci odmawiają wykonania operacji.

Jednak lekarze spieszą się, aby ich uspokoić: wycięcie migdałków nie może wpływać na obronę immunologiczną osoby dorosłej. Faktem jest, że już w okresie dojrzewania gruczoły przestają być jedynym filtrem na drodze penetracji bakterii i wirusów. Przybywają z pomocą migdałka hipoglikalnego i gardłowego. Po operacji te formacje limfatyczne są aktywowane i przejmują wszystkie funkcje usuniętych narządów.

Ale zachowanie migdałków w obecności wskazań do ich usunięcia zagraża rozwojowi poważnych problemów zdrowotnych. Zapalona tkanka traci swoje właściwości ochronne i zmienia się w siedlisko infekcji. W takiej sytuacji odmowa ich usunięcia oznacza skazanie się na znacznie bardziej niebezpieczne patologie, w tym choroby serca, nerek i stawów. U kobiet początek przewlekłego zapalenia migdałków może negatywnie wpływać na funkcje rozrodcze.

Ryzyko związane z operacją ocenia się indywidualnie. Przeszkodą w jego realizacji może być:

• choroby naczyniowe, którym towarzyszy częste krwawienie i które nie są uleczalne (hemofilia, choroba Oslera),
• ciężka cukrzyca,
• gruźlica,
• nadciśnienie III stopień.

Tacy pacjenci mogą być poddani zabiegowi pośredniemu - laserotomii laserowej. Promień podczerwony na migdałkach wytwarza mikro nacięcia, przez które wypływa ropna zawartość.

Tymczasowe przeciwwskazania do wykonywania migdałków są:

• okres miesiączki
• niedojrzała próchnica,
• choroba dziąseł
• ostre choroby zakaźne
• ostatni trymestr ciąży
• zaostrzenie zapalenia migdałków,
• zaostrzenie jakiejkolwiek innej przewlekłej choroby.

Usuń migdałki lub wyciąć migdałki w sposób bezkrwawy (wideo)

Nie radzę nikomu usuwać migdałków w znieczuleniu miejscowym! On sam ostatnio doświadczył takiej operacji z trudem - ból był piekielny. Poczucie, że w ogóle nie ma znieczulenia, pomimo dwóch zastrzyków znieczulających w każdym ciele migdałowatym. Jedyną pozytywną konsekwencją tego koszmaru było to, że straciłem na wadze.

Wskazania do usuwania migdałków z punktu widzenia medycyny urzędowej

1. Migdałki są tak duże, że przeszkadzają w połykaniu i oddychaniu;
2. Ponad 4 ból gardła rocznie + powikłania ze strony serca, nerek, stawów i innych narządów;
3. Brak efektu po płukaniu, płukaniu i. itd. przez 1 rok (patrz tutaj po szczegóły).

Czy mogę usunąć część migdałków?

Jeśli migdałki nie działają już jako pożyteczny narząd, ale tylko zatruwają ciało, muszą zostać całkowicie usunięte! Częściowe usunięcie górnej warstwy za pomocą ciekłego azotu itp. prowadzi do efektu tymczasowego - 1-4 miesięcy. Oto jak usunąć tylko część zgniłego zęba.

Usuwanie migdałków - w jaki sposób wybrać?

Metoda krwawego dziadka

Wycięcie nożyczkami i pętlą drucianą lub banalne „wyrywanie” migdałków: utrata krwi do 300-500 ml; 7-10 dni w szpitalu, a następnie 3 tygodnie w domu.

Elektrokoagulacja

Ogólnie rzecz biorąc, elektrokoagulacja jest niepożądanym sposobem usuwania migdałków. Elektrokoagulator to urządzenie (na przykład nożyce elektrochirurgiczne) ogrzewane prądem elektrycznym do 400 ° C, przecinające ciało: z powodu zwęglania tkanek krew jest mniejsza niż przy „wyrywaniu” migdałków; Oparzenie tkanek goi się długo i boli!

Mikrodebreader

Mikrodębnik tnie miękką tkankę specjalnym ostrzem, które obraca się z prędkością 6000 obrotów na minutę, a jednocześnie szlifuje i zasysa usunięte obszary wzdłuż drutu: ból w okresie pooperacyjnym jest mniejszy w porównaniu ze starymi metodami; „mielenie” migdałków może zająć dużo czasu - czas trwania znieczulenia ogólnego wzrośnie; może być konieczne zastosowanie elektrokoagulacji w celu zatrzymania krwawienia.

Chrzanić

Bipolarna ablacja lub koblacja o częstotliwości radiowej (niszczenie na zimno) - NAJBARDZIEJ POTRZEBNA METODA USUWANIA PŁYNÓW. Procedura opiera się na konwersji energii o częstotliwości radiowej na dysocjację jonów. Tworzy to zjonizowaną warstwę, która oddziela wiązania molekularne bez użycia ciepła:

1. praktycznie nie ma krwi;
2. brak oparzeń otaczającej tkanki (podgrzanej do 60 ° C);
3. ból po zabiegu idzie szybciej niż w przypadku jakiejkolwiek innej metody;
4. w dniu operacji, po pięciu godzinach, pacjent może jeść.

Skalpel USG

Ultradźwiękowy skalpel wykonuje nacięcie przez podgrzanie tkanki do 80 ° C za pomocą ultradźwięków.

Laser na podczerwień

Metoda spawania termicznego - temperatura wiązki lasera podczerwieni 300-400 ° C tnie migdałki.

Wideo Różne sposoby usuwania migdałków

Jest ważne. Najważniejsze, aby znaleźć doświadczonego chirurga. W rękach mistrza nawet krwawy, staromodny sposób daje wspaniały rezultat.

Jak lepiej usunąć migdałki: w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym

Może nie miałem szczęścia. Z jakiegoś powodu, podczas operacji w znieczuleniu miejscowym, nie było to tylko nieprzyjemne, ale nieznośnie bolesne... Jestem przytłoczony krwią... Nie pamiętam, jak skończyłem operację... Olga

Operacje laryngologiczne należy wykonywać w nowoczesnym znieczuleniu ogólnym.

W cywilizowanych krajach od ponad czterdziestu lat migdałki usuwano tylko w znieczuleniu ogólnym. Poproś lekarza, aby wykonał operację dla twojego dziecka w znieczuleniu miejscowym - otrzymasz stuprocentową porażkę. Dlaczego Po takiej operacji można bezpiecznie wystąpić do lekarza w sądzie o kpiny z dziecka. Z pewnością wygrasz ten proces. Lekarz straci licencję, a nawet wolność.

O różnych „potężnych” środkach przeciwbólowych

Nie kupuj słów lekarzy: „DAMY TABLET”. Odpowiedni jest propoksyfen, kodeina, tramadol (Tramal) z wyjątkiem bólu głowy. Rzeczywiście, ból łagodzi oksykodon, hydromorfon, fentanyl, morfinę. Osiem tabletek morfiny może naprawdę pomóc.

Znieczulenie miejscowe jest testem na serce.

W znieczuleniu miejscowym, oprócz znieczulenia, wstrzykują lek zwężający naczynia. Częściej jest to zwykła adrenalina lub substancja podobna. Serce nabazgrał jak karabin maszynowy. Ciśnienie przeskakuje do nieba. Krew leje jak wiadro. Dławisz się krwią. Chłopaki nie są widoczni. Ciągle ociera obszar operacji tamponami, próbując oczyścić krew. Aby jakoś zatrzymać krew, wstrzykują leki obniżające ciśnienie krwi. Od nich osłabiasz się i nie możesz wyjść z krzesła. Wszystko się kręci...

Notatka dla masochisty

Jesteś miłośnikiem znieczulenia miejscowego nerwami żelaznymi. Chcesz wszystko zobaczyć i poczuć. Chirurg super profesjonalny. Aby nadrobić zaległości do końca znieczulenia, operacja trwa 7 minut. Zwykła operacja trwa od 45 minut. Czy jesteś gotowy na podjęcie ryzyka prędkości?

Znieczulenie ogólne uczyniło świat lepszym

Zaczynasz znieczulenie niemal natychmiast (leki są wstrzykiwane do żyły). Czysty tlen dostaje się do płuc. Czujniki na twojej głowie informują o początku głębokiego snu. Chirurg z dużym przepływem płynu natychmiast i czysto oczyszcza obszar operacji z krwi, a nie jak w znieczuleniu miejscowym za pomocą 100 tamponów. Krew wpływająca do żołądka jest zasysana przez sondę. Obudź się łatwo. Po operacji nie będziesz rozdarty zakrzepami krwi i zapomnianymi w pośpiechu tamponami.

Uważaj, twój diagnosta.

W historii życia pacjenta jest o wiele bardziej przydatna niż we wszystkich encyklopediach świata. Ludzie potrzebują twojego doświadczenia - „syna trudnych błędów”. Napisz w komentarzach.

Rozwiać mity na temat usuwania gruczołów

Wycięcie migdałków to chirurgiczna metoda leczenia przewlekłego zapalenia migdałków, polegająca na całkowitym lub częściowym usunięciu migdałków. Ma wiele dziesięcioleci historii, dla których był wielokrotnie modyfikowany i zdołał zdobyć mity nie gorsze niż starożytny grecki Herkules czy Odyseja. W tym artykule rozwieję niektóre z mitów, które od wielu lat tak mocno wkraczają w umysły większości ludzi. Dowiesz się również wskazań i przeciwwskazań do wycięcia migdałków i możliwych konsekwencji po zabiegu.

Mit 1: chirurgia - obowiązkowy wynik przewlekłego zapalenia migdałków

W rzeczywistości usunięcie migdałków (migdałków jest popularną nazwą migdałków) u dorosłych jest wymuszonym krokiem, który lekarz podejmuje tylko wtedy, gdy wszystkie wypróbowane i przetestowane metody konserwatywne są bezsilne przed infekcją, co grozi nie tylko wiecznym pozostaniem w lukach, ale stara się przebić do serca, stawów, nerek.

Przyczyny operacji:

• częste ropne zapalenie migdałków (więcej niż cztery w ciągu dwunastu miesięcy),
• niepowodzenie leczenia zachowawczego: powtarzane cykle antybiotyków, płukanie migdałków i fizjoterapia nie osiągają trwałej remisji choroby,
• paciorkowce spowodowały ostrą gorączkę reumatyczną lub przewlekłą chorobę reumatyczną (występują zmiany zastawkowe lub zapalenie mięśnia sercowego lub niewydolność serca),
• istnieje reaktywne zapalenie stawów,
• nerki dotknięte chorobą (odmiedniczkowe zapalenie nerek, wywołane paciorkowcami zapalenie kłębuszków nerkowych lub przewlekła niewydolność nerek),
• tkanka limfoidalna wzrosła tak bardzo, że uniemożliwia normalne oddychanie przez nos lub połykanie,
• zapalenie migdałków jest skomplikowane przez ropnie otrzewnowe.

Mit 2: konieczne jest znieczulenie ogólne.

Oczywiście w wersji klasycznej, kiedy migdałki są usuwane skalpelem, nożyczki i pętla, czas trwania operacji i ból wymagają znieczulenia ogólnego. Jednak dzisiaj istnieją alternatywne sposoby usuwania migdałków. Na przykład laserowa lub radiowa wersja operacji trwa około dwudziestu minut i wystarcza do tego znieczulenie miejscowe.

Mit 3: fontanna krwi tryska

W rzeczywistości ciężkie krwawienie jest wynikiem uszkodzenia dużego statku. Małe naczynia, gdy są uszkodzone, nie tylko zapadają się, ale także szybko zakrzepiają. Aby mieć pewność co do spójności układu krzepnięcia krwi, wykonuje się analizę. Jeśli wskaźniki krzepnięcia nie są normalne, operacja zostanie odroczona. Większe naczynia poddawane są elektrokoagulacji lub same są spiekane pod działaniem lasera. Oznacza to, że istnieją zasadniczo bezkrwawe opcje wycięcia migdałków: usuwanie laserowe, kriodestrukcja, obróbka ultradźwiękowa.

Mit 4: drogi oddechowe pozostają niechronione.

W rzeczywistości, oprócz radykalnej tonsilektomii, gdy tkanka migdałków jest całkowicie usunięta, nadal występuje ablacja, czyli częściowe usunięcie tkanki limfatycznej, która tworzy gruczoły. W tym przypadku tylko górna warstwa jest odcinana lub zakażone obszary są selektywnie wycinane. Ta opcja jest możliwa przy użyciu lasera, kriodestrukcji, efektów ultradźwiękowych i ciekłych plazmy. Oznacza to, że jeśli uszkodzenie migdałków nie jest całkowite, istnieją sposoby na zachowanie tkanki limfatycznej gardła, zapewniając w ten sposób miejscową ochronę immunologiczną na poziomie komórkowym i humoralnym.

Tak więc, dla każdego przypadku klinicznego w poważnej klinice z nowoczesnym sprzętem, lekarz będzie mógł wybrać najbardziej odpowiednią opcję dla tego pacjenta, aby usunąć migdałki.

Metody działania

Oprócz klasycznego stosuje się wiele nowoczesnych metod chirurgicznych. Zatem usuwanie migdałków można przeprowadzać za pomocą lasera, ultradźwięków, ciekłego azotu i plazmy.

1. Klasyczny - operacja w znieczuleniu ogólnym za pomocą skalpela, nożyczek lub pętli, gdy całe ciało migdałowate jest całkowicie przecięte lub wyrwane. Krwawienie jest zatrzymywane przez elektrokoagulację. Metoda jest radykalna, pozwalając na zawsze pozbyć się źródła infekcji. Uzdrowienie idealnie odbywa się z umiarkowanym zespołem bólowym i nie ma nawrotu przewlekłego zapalenia migdałków. Jednak całkowite usunięcie formacji limfoidalnych zmniejsza miejscową odporność komórkową i humoralną, otwiera drogę do zapalenia krtani, zapalenia gardła, zapalenia oskrzeli. Ponadto istnieje ryzyko rozwoju patologii alergicznych dróg oddechowych.
2. Bardziej zaawansowaną ścieżką klasyczną jest ektomia mikrodźwigarki obracającej się z prędkością 6000 obrotów na minutę. Odmiana ma wszystkie zalety i wady prostego podejścia operacyjnego. Nieco mniej bólu podczas operacji, ale operacja jest dłuższa, czyli znieczulenie powinno być wykonywane przy użyciu dużych dawek leków.
3. Laserowa wycięcie migdałków. Krótka procedura, trwająca nie więcej niż pół godziny w znieczuleniu miejscowym. Laser usuwa tkankę i spieka naczynia krwionośne, zapobiegając obfitej utracie krwi. Istnieje ryzyko poparzenia błony śluzowej, więc okres gojenia jest nieco opóźniony. Odmiany tej metody obejmują pracę z różnymi typami laserów: podczerwienią, światłowodem (gdy trzeba usunąć większość ciała migdałowatego), holmium (gdy kapsułka jest zachowana i głębokie ogniska są eliminowane), węgiel (objętość tkanki limfoidalnej jest znacznie zmniejszona). Chirurgią laserową zachowującą narządy jest ablacja (częściowe usunięcie migdałków), w której eliminowane są tylko górne części lub dotknięte obszary.
4. Elektrokoagulacja. Nie zawsze pozwala na kauteryzację migdałków na wystarczającą głębokość, aby całkowicie rozwiązać problem podczas jednej sesji. Obfituje w oparzenia z niewłaściwie dobraną mocą, aw konsekwencji dłuższy czas leczenia. Łączy usuwanie tkanki limfatycznej i kauteryzację naczyń za pomocą jednego urządzenia.
5. Metoda ciekłej plazmy (coblator). Wykonuje się go pod ogólnym znieczuleniem intubacyjnym. Jakość zabiegu zależy od doświadczenia chirurga. Przy wystarczających umiejętnościach lekarza praktycznie nie ma krwawienia, a migdałki są ostrożnie usuwane. Ból po zabiegu jest znacznie mniejszy niż w wersji klasycznej. Istotą metody jest tworzenie plazmy przez ukierunkowane pole magnetyczne. W tym celu wybiera napięcie, które może podgrzać tkaninę do 45-60 stopni Celsjusza. Jednocześnie białka rozpadają się na dwutlenek węgla, wodę i niskocząsteczkowe produkty zawierające azot.
6. Kriodestrukcja za pomocą ciekłego azotu polega na zamrożeniu tkanki limfoidalnej wraz z jej śmiercią. Ponieważ zamrażanie blokuje receptory bólowe, podczas manipulacji kosztują one znieczulenie miejscowe. Jednak okres pooperacyjny jest bolesny. Rezultat jest daleki od radykalności, więc czasami wymagane są powtarzające się procedury. Ponieważ zamrożone tkanki są odrzucane przez pewien czas, konieczna jest dokładniejsza pielęgnacja śluzówki gardła po zabiegu.
7. Skalpel ultradźwiękowy. Częstotliwości powyżej 20 000 kHz tkanina jest podgrzewana do osiemdziesięciu stopni Celsjusza. W rezultacie przetwornik ultradźwiękowy działa jak skalpel. Sposób jest skuteczny. Dzięki niemu można przeprowadzić radykalną wycięcie migdałków. Istnieje jednak ryzyko oparzeń błony śluzowej.

Wybór metody usunięcia pozostaje dla lekarza, ponieważ jest on odpowiedzialny za przebieg i wynik leczenia oraz może w pełni ocenić zarówno stan pacjenta, jak i wielkość nadchodzącej operacji.

Przeciwwskazania

1. Absolutnie (niemożliwe jest kategoryczne działanie):

Choroby krwi i szpiku kostnego związane z porażką układu krzepnięcia.

Cukrzyca pierwszego typu.

Dekompensacja cukrzycy typu 2.

Dekompensacja patologii sercowo-naczyniowych.

Zdekompensowana choroba płuc.

2. Względny (tymczasowy). Po wyeliminowaniu przyczyny możesz wydać migdałek:

Ostre zakażenia (oddechowe, zapalenie zatok, nieżyt nosa, zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie oskrzeli).

Zaostrzenia chorób przewlekłych.

Konsekwencje

Oprócz możliwych powikłań wycięcia migdałków, które obejmują: krwawienie, zakażenie, oparzenia tkanek, możliwe są długotrwałe skutki w postaci:

• zmniejszenie miejscowej odporności komórkowej,
• osłabienie humoralnej odpowiedzi immunologicznej,
• infekcje dróg oddechowych: zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie tchawicy, zapalenie oskrzeli,
• alergiczne skurcze oskrzeli (astma), w tym o charakterze zakaźno-alergicznym.

W związku z tym usunięcie migdałków u dzieci i dorosłych odbywa się wyłącznie według ścisłych wskazań na podstawie decyzji lekarza prowadzącego w przypadku, gdy korzyści z operacji przewyższają szkodę wynikającą z braku bariery limfatycznej na zakażenie.

Usunięcie ciała migdałowatego dzieci i dorosłych - przeglądy pacjentów. Zabieg wycięcia migdałków - wskazania i konsekwencje

Gruczoły (migdałki) odgrywają ochronną rolę w organizmie. Osoba z powietrzem wdycha wiele mikrobów, a zadaniem gruczołów jest zatrzymanie znacznej ich części. Migdałki syntetyzują komórki zaangażowane w układ krążenia. Wiele osób próbuje rozwiązać problem z zapaleniem migdałków chirurgicznie. Czy operacja jest uzasadniona?

Usuwanie gruczołów - wady i zalety

Wcześniej zabieg usunięcia gruczołów w przewlekłym zapaleniu migdałków był wykonywany dla wszystkich. Podczas badania amerykańscy lekarze udowodnili, że migdałki nie są bezużytecznymi narządami, które można usunąć bez konsekwencji. Pogłębianie w gruczołach to rodzaj laboratorium, w którym odbywa się wiele funkcji:

• analiza żywności i powietrza;
• produkcja białek ochronnych w wyniku reakcji organizmu na patogeny.

Operacja usuwania gruczołów (tonsillectomia) zmniejsza mechanizmy obronne organizmu i zmniejsza odporność na infekcje i choroby. Tabela przedstawia trzy argumenty, które pomogą Ci dowiedzieć się, dlaczego w niektórych przypadkach musisz zrezygnować z operacji:

Po co usuwać migdałki

Częste ogniska zapalenia migdałków, zapalenie migdałków przyczyniają się do akumulacji infekcji na migdałkach gardłowych, które są poddawane bliznowaceniu. Odpowiedź na pytanie i przyczyny wycięcia migdałków są jednoznaczne. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się drobnoustrojów w gardle na płuca i oskrzela, lekarze eliminują przewlekłe ognisko infekcji. Migdałki dotknięte chorobą nie działają jako organ ochronny, ale tworzą miejsce rozwoju mikrobiologicznego, którego obecność w organizmie wpływa na inne narządy wewnętrzne.

Czy warto usunąć migdałki

Nawet znając wszystkie wady interwencji chirurgicznej na podstawie przeglądów, wiarygodne jest określenie, czy niemożliwe jest usunięcie migdałków. Następujący lekarze mogą omówić z Tobą wskazania do zabiegu:

Lista przypadków, w których można przypisać operację:

1. Osoba z bólem gardła ma sepsę lub zakrzepicę żyły szyjnej, paciorkowce beta-hemolizujące grupy A. Jeśli leczenie antybiotykami nie jest możliwe z powodu ciężkiego przebiegu choroby (ropień na gardle, wysoka gorączka, ropienie migdałków) lub alergii, operacja może być jedynym wyjściem.
2. Przeprowadzając specjalne testy w celu określenia reakcji zachodzących w ustach z udziałem gruczołów, okazało się, że nie reagują na obciążenie. W przypadku niedostatecznego wydzielania ochronnych białek ze śliną, operacja zapobiegnie przewlekłemu zapaleniu migdałków, reumatyzmowi i chorobom nerek.
3. Patologiczna zmiana migdałków. Jeśli ciało jest podatne na ataki dusznicy, operacja nie jest obowiązkowa. Jednak w rezultacie tkanka łączna może stać się limfoidalna i być miejscem gromadzenia zarazków.

Usunięcie migdałków - konsekwencje

Jeśli nie można uniknąć operacji usunięcia gruczołów, po zabiegu znika ochrona w obszarze gardła. To miejsce jest narażone na przenikanie wirusów. Inne efekty usuwania migdałków: osłabienie układu odpornościowego, bolesne odczucia w ciągu tygodnia po usunięciu, obrzęk krtani, otwarte rany, w których usunięto gruczoły, ogólny stres dla ciała. Antybiotyki są przepisywane w celu ochrony uszkodzonego miejsca przed bakteriami. W rzadkich przypadkach po zabiegu możliwe jest krwawienie u osób z reumatyzmem.

Wskazania do wycięcia migdałków

Pięć wspinających się z powrotem migdałków uważanych za powszechne. Do tej pory lekarz może zasugerować usunięcie migdałków tylko wtedy, gdy problemów zdrowotnych nie można rozwiązać bez niechirurgicznego, „pokojowego” sposobu. Wykwalifikowani specjaliści dają świadectwo usunięcia migdałków u dorosłych, gdy nie ma innego wyjścia. To jest:

• pojawienie się przewlekłego zapalenia migdałków i jego zaostrzenia z powodu uporczywych bólów gardła;
• zapalenie migdałków z powikłaniami, w tym choroby układu nerwowego, reumatyzm, choroby tarczycy, nerki, serce, zakaźne niespecyficzne zapalenie wielostawowe;
• powstawanie ropnych ropni, które wpływają na krtań, flegmę szyi, paratonzillary (ropień bliski);
• flegmoniczny ból gardła (ropień śródmięśniowy);
• ból gardła występuje więcej niż 5 razy w roku z powodu złego samopoczucia i wysokiej temperatury;
• nowotwór migdałków;
• obturacyjny zespół bezdechu sennego - chrapanie, duszność;
• nastąpiło gwałtowne osłabienie układu odpornościowego;
• niepowikłane zapalenie migdałków nie podlega leczeniu zachowawczemu.

Przeciwwskazania do usunięcia migdałków

Terapeuta (pediatra) wraz ze specjalistą laryngologa na podstawie wywiadu medycznego i oceny lokalnych zmian może ostatecznie określić potrzebę wycięcia migdałków. Aby dowiedzieć się, czy można przeprowadzić operację usunięcia, pacjent ma zaplanowane kompleksowe badanie:

1. analiza moczu;
2. biochemiczna i całkowita morfologia krwi;
3. czas krzepnięcia, koagulogram.

Przeciwwskazania do wycięcia migdałków dzielą się na czasowe (względne) i bezwzględne. Te ostatnie obejmują:

• cukrzyca (ciężka);
• skaza krwotoczna, ostra i przewlekła białaczka;
• ciężkie choroby neuropsychiatryczne mogą zakłócać bezpieczną operację;
• choroby serca, nerek, płuc i wątroby na etapie dekompensacji;
• nieprawidłowości naczyń gardłowych (tętniak, pulsacja podśluzówkowa naczynia);
• aktywna gruźlica płuc. Dowiedz się więcej o objawach gruźlicy płuc u dorosłych.

Do tymczasowych przeciwwskazań należą:

• okres polio i epidemii grypy;
• ostre choroby zakaźne lub prodromalne objawy infekcji u dzieci;
• gruźlicze zapalenie oskrzeli i zatrucie gruźlicze;
• choroby krostkowe skóry;
• próchnica;
• ciężka ketonuria u pacjentów z cukrzycą;
• zaostrzenie przewlekłych chorób zapalnych narządów wewnętrznych;
• ostre zapalenie skóry lub przewlekłe zapalenie skóry w ostrej fazie;
• miesiączka.

Metody usuwania migdałków

Współcześni otolaryngolodzy zapewniają szeroki zakres metod wycięcia migdałków. Metody usuwania migdałków różnią się nie tylko ceną, ale także:

1. metoda uderzenia;
2. stopień urazu tkanki;
3. objętości utraty krwi;
4. nasilenie bólu po zabiegu;
5. okres odzyskiwania.

Twój lekarz powie Ci, które z poniższych metod wybrać w każdym przypadku:

• usunięcie gruczołów podniebiennych laserem;
• chirurgia - klasyczna operacja wycinania gruczołów;
• usuwanie koblacji metodą zimnej plazmy;
• tonsilektomia fal radiowych;
• technologia mikrodebridera;
• kauteryzacja prądu migdałków (elektrokoagulacja);
• zamrażanie kriogeniczne (kriodestrukcja).

Laserowe usuwanie migdałków

Oprócz starej metody usuwania gruczołów poprzez wycięcie, istnieją nowoczesne metody, w tym laserowa wycięcie migdałków. Dlaczego użycie skalpela laserowego jest uważane za skuteczne? Urządzenie działa destrukcyjnie na tkanki poprzez promieniowanie jednokierunkowe o tej samej długości fali. Długość wywołanej akcji. Efekt spiekania lasera eliminuje ryzyko krwawienia. Wśród rodzajów usuwania laserowego wyróżniono:

1. Całkowite usunięcie migdałków (radykalna wycięcie migdałków), w których nie mogą już rosnąć.
2. Cięcie tylko górnych warstw (ablacja laserowa).

Zastosuj lasery różnych typów:

• gdy dotyczy to większości gruczołów, używany jest laser światłowodowy;
• kiedy ogniska zapalenia są wykrywane wewnątrz, wpływa na nie laser holmium;
• laser na podczerwień może zapiąć tkankę;
• efekt parowania tkanki jest wytwarzany przez laser węglowy, w którym zmniejsza się objętość gruczołu i obszar zakażenia.

Chirurgia gruczołów

Starą metodą pozbywania się trwałego bólu gardła jest wycinanie gruczołów, które wykonuje się w znieczuleniu ogólnym i trwale usuwa źródło zakażenia i podłoże bakteryjne. Podczas operacji chirurgicznej stosuje się następujące instrumenty medyczne: pętlę drucianą lub nożyczki chirurgiczne, skalpel. Wadami tej metody są:

• silny ból w okresie pooperacyjnym (kiedy migdałki zaczynają się goić);
• krwawienie;
• zmniejszona zdolność organizmu do ochrony przed bakteriami;
• rozwój zapalenia krtani, zapalenia oskrzeli, zapalenia gardła;
• alergie.

Zimne usuwanie migdałków migdałków

Kobaltacja polega na usunięciu gruczołów za pomocą aparatu zimnej plazmy (coblator), który przekształca energię elektryczną w strumień plazmy. Wszystko to odbywa się za pomocą dwóch elektrod i elektrolitu między nimi. Prąd przechodzi przez krótką ścieżkę od minus do plusa z powodu różnicy potencjałów, która istnieje między elektrodami. Elektrolit (płyn przewodzący prąd elektryczny) jest solą fizjologiczną na gruczole.

Powstawanie plazmy następuje z powodu strumienia jonów utworzonego między anodą i katodą. Aby zerwać wiązanie w organicznych związkach energii, jest wystarczająco dużo plazmy, podczas gdy temperatura nie przekracza 60 stopni. Usunięcie migdałków metodą koblacji oznacza ich zniszczenie na zimno. Tkanki miękkie rozpadają się na związki azotu o niskiej masie cząsteczkowej, dwutlenek węgla i wodę, więc możliwe jest ich cięcie lub usuwanie.

Tonsillectomy fal radiowych

Jak wygląda metoda usuwania migdałków fal radiowych? Sygnał radiowy transmitowany przez elektrodę „odparowuje” płyn wewnątrzkomórkowy i powoduje rozcięcie tkanki. Fale wysokoczęstotliwościowe są absorbowane przez płyn wewnątrzkomórkowy, dzięki czemu prawdopodobieństwo uszkodzenia sąsiednich tkanek i narządów jest zmniejszane za pomocą radiofalowej metody wycięcia migdałków. Wśród zalet tej metody są następujące:

• lekko uszkodzona tkanka;
• proces regeneracji i regeneracji tkanek jest przyspieszony;
• minimalne ryzyko powikłań po zabiegu;
• blizny nie powstają w miejscu usunięcia.

Elektrokoagulacja migdałków

Wycięcie tkanki gruczołów za pomocą prądu elektrycznego o wysokiej częstotliwości nazywane jest elektrokoagulacją migdałków. Metoda ta jest uważana za niepożądaną metodę usuwania ze względu na konsekwencje, które mogą pojawić się w okresie pooperacyjnym w wyniku wpływu prądu na otaczającą tkankę. Procedura jest przeprowadzana za pomocą urządzenia, które jest ogrzewane prądem elektrycznym do 400 stopni. Gdy tkanka jest zwęglona, ​​objętość utraty krwi jest minimalna, ale oparzenie po takiej metodzie wyleczy się przez długi czas i boleśnie.

Kriodestrukcja gruczołów

W otolaryngologii gruczoły zamrażające są coraz częściej stosowane przez współczesnych lekarzy. Jak zamrażanie migdałków za pomocą ciekłego azotu? Pod wpływem zimna mikroorganizmy chorobotwórcze są niszczone, a zaatakowana tkanka ginie podczas zamrażania. Kierunkowy efekt zimna pozwala zachować zdrowe części migdałków, które są niezbędne do produkcji komórek odpornościowych, zapewniają miejscową odporność i chronią przed wirusami i drobnoustrojami w organizmie.

Jak usunąć migdałki

W medycynie zadanie usunięcia migdałków uważa się za prostą operację. Aby złagodzić ból podczas zabiegu, stosuje się znieczulenie wybrane przez lekarza. Po wykonaniu znieczulenia rozpoczyna się wycinanie lub wycięcie chorej tkanki według wybranej metody. Pod koniec zabiegu pacjent zostaje obrócony w prawą stronę, na szyję nakładany jest balsam lodowy, aby zmniejszyć utratę krwi. Po zabiegu chirurgicznym, aby zapobiec zakażeniu w otwartej ranie, lekarz przepisuje antybiotyki.

Jak usunąć migdałki u dorosłych

Aby uniknąć krwawienia, lekarz przepisuje leki, które zwiększają krzepliwość krwi 14 dni przed zabiegiem. W ciągu miesiąca konieczne jest odrzucenie takich leków jak ibuprofen i aspiryna. Jak usunie migdałki, ekspert decyduje: częściowo lub całkowicie. W przypadkach ciężkiej przerostu limfatycznego można wykonać częściowe usunięcie. W dniu operacji, 6 godzin przed zabiegiem, powinieneś przestać jeść, pić soki i produkty mleczne oraz 4 godziny przed zatrzymaniem wody.

Usuwanie migdałków u dorosłych odbywa się w znieczuleniu miejscowym. 30 minut przed rozpoczęciem operacji pacjent otrzymuje zastrzyk domięśniowy środkiem uspokajającym. Lidokaina (środek znieczulający) jest wstrzykiwana do tkanki wokół gruczołów. Pacjent zostaje przeniesiony na salę operacyjną, postawiony na krześle. Uszkodzone narządy są wycinane w ustach bez nacinania brody lub szyi.

Wycięcie migdałków u dzieci

Czas adenotonsilotomii u dziecka zależy od metody. Na przykład klasyczne usuwanie gruczołów u dzieci trwa około godziny, a procedura kriodestrukcji zajmuje kilka minut. Różnica między procedurami dla dzieci i dorosłych to znieczulenie, z którego dzieci się obudzą, gdy wszystko się skończy. Jak przeciąć migdałki? Przebieg działania jest przeznaczony dla kilku etapów:

1. Stosowanie znieczulenia: dzieciom przepisuje się wdychanie lub maskuje znieczulenie ogólne. Świadomość dziecka zamyka gaz wchodzący przez maskę.
2. Wybrana metoda całkowicie usuwa gruczoł lub pozostawia zdrowe komórki.
3. Dziecko jest usuwane ze stanu znieczulenia.

Wycięcie migdałków - okres pooperacyjny

Jeśli po operacji pojawi się żółtawa lub biała płytka w miejscu usunięcia, nie powinieneś się martwić: kiedy rana chirurgiczna goi się, wszystko będzie wyglądało normalnie. Należy jednak pamiętać, że podczas obecności płytki nazębnej zabrania się dezynfekcji i płukania gardła. Wczesne wyleczenie po wycięciu migdałków i rehabilitacji nastąpi, jeśli pacjent będzie przestrzegał następujących zaleceń przez 14 dni:

• mówić mniej;
• nie podnoś ciężarów;
• jeść miękkie, chłodne jedzenie i dietę;
• pij dużo wody, staraj się unikać kaszlu;
• zakaz palenia;
• solarium na śmieci, kąpiel;
• nie lataj samolotem;
• myć zęby ostrożnie;
• kąpać się w chłodnym prysznicu;
• do znieczulenia przyjmującego preparaty paracetomolu;
• Nie pij aspiryny i ibuprofenu (może wystąpić krwawienie).

Co jeść po usunięciu gruczołów

Po operacji pierwszego dnia pacjentowi absolutnie nie wolno jeść niczego, ale można pić wodę. Posiłki po wycięciu migdałków drugiego dnia powinny obejmować chłodne jedzenie, płynne płatki zbożowe, przeciery warzywne i mięsne, zupy, jogurty, lody. W ciągu 4 dni musisz trzymać się diety po wycięciu migdałków, wykluczyć gorące lub ciepłe jedzenie. Rana goi się przez około tydzień, ale jeśli nie ma naprawy tkanek w określonym czasie, należy skonsultować się z lekarzem. Po całkowitej regeneracji i za zgodą lekarza możesz wrócić do normalnej diety.

Powikłania wycięcia migdałków

Na stronie internetowej dr Komarovsky'ego napisano wiele recenzji, że usunięcie nie przynosi konsekwencji. Powikłania po zabiegu operacyjnym stanowią jedynie okazję do rozwoju dolegliwości. Konsekwencje wcale nie są obowiązkowe. Ryzyko powikłań można zminimalizować, zwracając się do wykwalifikowanego specjalisty, który pomoże ci wybrać metodę usunięcia danego pacjenta, biorąc pod uwagę cechy historii choroby.

Możliwe powikłania po usunięciu migdałków u dorosłych:

1. Rozpoczęte krwawienie nie przechodzi z powodu niewłaściwego układu krzepnięcia. Aby tego uniknąć, pacjent powinien zostać sprawdzony pod kątem parametrów krzepnięcia krwi przed operacją i, jeśli to konieczne, odroczyć operację.
2. Powikłania o charakterze zakaźnym w wyniku rozprzestrzeniania się zakażenia ropnego przez naczynia limfatyczne i krwionośne. Może się to zdarzyć, jeśli dana osoba ma poważnie obniżoną odporność, dlatego wycięcie migdałków nie jest wskazane u pacjentów z rakiem, AIDS, w okresie ostrych zakażeń bakteryjnych lub wirusowych.
3. Rozwój reakcji alergicznych na leki stosowane jako środek znieczulający (środki znieczulające). Przed zabiegiem osoby z predyspozycjami do alergii przyjmują leki przeciwhistaminowe.
4. W przypadku nieostrożnej chirurgii laserowej lub elektrokoagulacji możliwe są oparzenia tkanek śluzowych i miękkich.

Wycięcie migdałków

W Moskwie cena usuwania migdałków różni się od prestiżu kliniki i szpitala, profesjonalizmu lekarzy, wybranej metody wycięcia migdałków. W niektórych instytucjach nie tylko przeprowadzą operację, ale mogą również zamówić oddział, być pod nadzorem lekarzy w okresie pooperacyjnym, co pomoże zmniejszyć ryzyko powikłań po zabiegu. Ile kosztuje usunięcie migdałków w Moskwie, patrz tabela: