Zastoinowe zapalenie płuc u obłożnie chorych pacjentów: leczenie, objawy, zapobieganie

Zapalenie płuc u obłożnie chorych pacjentów jest w większości przypadków wynikiem zastoju krwi w krążeniu płucnym. Objawy wczesnego hipostatycznego zapalenia płuc są często maskowane przez oznaki leżącej u ich podstaw patologii (zawał serca, udar, niewydolność serca), dlatego bardzo trudno jest rozpoznać chorobę.

Leczenie patologii jest trudne, ponieważ najczęściej pacjent ma wiele zmian patologicznych w narządach wewnętrznych. Ze względu na niską mobilność dochodzi do zaburzeń ukrwienia, aw rezultacie do obrzęków i odleżyn.

Zastoinowe zapalenie płuc u obłożnie chorych pacjentów może być:

• wcześnie: występuje w pierwszych dniach odpoczynku w łóżku;
• późno: objawy choroby pojawiają się 4–6 tygodni po ustąpieniu pacjenta.

Ponieważ rozpoznanie zapalenia płuc jest trudne, a antybiotyki często nie dają pożądanego efektu, rokowanie jest słabe. Szybkie przejście ze stanu początkowego do końcowego może być śmiertelne.

Powody

Dużą rolę w akcie oddychania odgrywają ruchy klatki piersiowej podczas wdechu i wydechu. Jeśli pacjent jest w pozycji leżącej przez długi czas, amplituda klatki piersiowej podczas oddychania jest ograniczona.

Oddychanie jest odruchem i jest regulowane przez ośrodek oddechowy, który znajduje się w mózgu. Z powodu pominięcia przepony i skurczu zewnętrznych mięśni międzyżebrowych komórka klatki piersiowej rozszerza się i powstaje podciśnienie w jamie klatki piersiowej.

Pozwala to na wypełnienie pęcherzyków powietrzem i wytworzenie przepływu krwi do tętnic płucnych. Wymiana gazowa zachodzi w pęcherzykach płucnych, tlen wchodzi do krwi, a dwutlenek węgla jest usuwany z krwi do światła.

Zwykle po wymianie gazu następuje pełny wydech. W tym momencie przepona rozluźnia się, a wewnętrzne mięśnie międzyżebrowe kurczą się. W rezultacie następuje zmniejszenie objętości jamy klatki piersiowej i wydalanie powietrza i natlenionej krwi z krążenia płucnego. Kurz i śluz wychodzą z powietrza.

Proces ten jest zakłócany u osoby leżącej, z powodu wadliwych ruchów oddechowych w naczyniach płucnych, zastoju krwi, a śluz i pył gromadzą się w płucach. Staje się to warunkiem rozwoju procesu zapalnego.

Ponadto, ze względu na osłabienie odporności miejscowej, patogenne mikroorganizmy, które wchodzą do organizmu, mogą rozpocząć aktywną reprodukcję, w wyniku czego pacjent może doświadczyć wirusowego, bakteryjnego lub grzybiczego zapalenia płuc.

Czynniki wyzwalające

Czynniki wpływające na rozwój choroby:

• starość pacjenta (powyżej 60 lat);
• choroby sercowo-naczyniowe;
• przewlekłe choroby układu oskrzelowo-płucnego;
• zaburzenia odporności;
• bycie przez długi okres w jednej pozycji;
• naruszenie higieny osobistej.

Objawy

Następujące objawy wskazują na rozwój zastoinowego zapalenia płuc u obłożnie chorych pacjentów:

• długotrwały nieproduktywny kaszel, w którym plwocina nie porusza się dobrze;
• zadyszka występująca w pozycji leżącej;
• wyraźny dźwięk, który pojawia się podczas oddychania (trzeszczenie opłucnej);
• ból w klatce piersiowej z zapaleniem miąższu płucnego;
• wzrost temperatury ciała do 37,0–37,5 ° C;
• brak apetytu;
• słabość i apatia.

Pacjent ma suche rzęsy, które można usłyszeć podczas słuchania stetoskopem. Gdy badanie palcem klatki piersiowej ujawniło skrócenie dźwięku perkusyjnego.

Objawy obustronnego zapalenia płuc

Jeśli nie rozpoczniesz leczenia w odpowiednim czasie, zapalenie płuc zamienia się w przejawiającą się formę dwustronną, a pacjent rozwija objawy, takie jak:

• ciężka duszność;
• wilgotne rzędy;
• wzrost temperatury ciała do 39,0–40,0 ° С;
• długotrwały kaszel z dużą ilością śluzowo-ropnej plwociny.

W niektórych przypadkach pacjent ma krwioplucie, co jest bardzo niekorzystnym znakiem. Ponadto pacjent ma objawy zatrucia, w tym dreszcze, pocenie się, nudności, wymioty, splątanie.

Pozapłucne objawy zapalenia płuc

Poza głównymi objawami choroby, prawie 75% starszych pacjentów obłożnie chorych ma pozapłucne objawy choroby:

Nudności, wymioty, ból brzucha, brak apetytu

Arytmia, tachykardia, przekrwienie kończyn dolnych

Ból głowy, zawroty głowy, dezorientacja, letarg, senność

Ból pleców, trudne lub niekontrolowane oddawanie moczu

Pojawienie się pozapłucnych objawów choroby pogarsza stan pacjenta i sprawia, że ​​rokowanie jest jeszcze bardziej niekorzystne.

Bezobjawowa patologia

U pacjentów obłożnie chorych bardzo często zapalenie płuc jest prawie bezobjawowe. Pacjent może odczuwać jedynie łagodną duszność, co przypisuje się osłabieniu ciała. Zapalenie płuc u osób starszych szybko przechodzi od początkowego stadium do obustronnego nacieku tkanki pęcherzykowej.

Trudno jest określić chorobę w początkowym stadium, ponieważ duszność może być oznaką choroby serca, alergicznego zwężenia oskrzeli lub przewlekłej patologii oskrzelowo-oskrzelowej.

Jest to skomplikowane przez fakt, że lekarz nie może poprawnie zinterpretować danych, które otrzymuje podczas stukania i słuchania fonendoskopu. Ponadto u pacjentów w podeszłym wieku leżących w łóżku w wyniku bliznowacenia tkanek rozwija się miąższ płucny.

Diagnostyka

Lekarz, który leczy główną patologię (pulmonolog, kardiolog, neurolog, terapeuta, traumatolog), może zdiagnozować chorobę. Zbiera historię i przypisuje następujące studia:

• pełna morfologia krwi (z zakaźnym zapaleniem płuc, zwiększonym OB i liczbą białych krwinek);
• zdjęcie rentgenowskie płuc;
• biochemiczne badanie krwi;
• kultura plwociny bakteryjnej;
• analiza moczu;
• bronchoskopia;
• tomografia płuc.

Leczenie

Cel terapii

Celem leczenia zapalenia płuc jest:

• eliminacja infekcji, która spowodowała chorobę;
• usunięcie płynu z płuc;
• eliminacja zatorów w płucach;
• przywrócenie funkcji drenażu oskrzeli;
• stymulacja odporności.

Terapia antybiotykowa

Leczenie patologii u obłożnie chorych pacjentów odbywa się za pomocą antybiotyków. Pacjentowi przepisuje się leki w następujących grupach:

Benzylopenicylina, Amoksycylina, Augmentin, Amoxiclav, Amoksil

Emesef, Ceftriakson, Cefazolin, Efmerin

Azytromycyna, klarytromycyna (zazwyczaj przepisywana w połączeniu z penicylinami)

Początkowo antybiotyki podaje się jako zastrzyki domięśniowe lub dożylne. W ciężkich postaciach choroby stosowane są roztwory w postaci zakraplaczy. Po 3-4 dniach, po poprawie stanu pacjenta, pacjent jest przenoszony na antybiotyki w postaci tabletek lub zawiesin. Przebieg leczenia wynosi 2-3 tygodnie.

Pomocnicze metody terapii lekowej

Aby zmniejszyć temperaturę ciała i zmniejszyć ból, przepisuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne na bazie ibuprofenu, nimesulidu lub paracetamolu. Stosuje się je w postaci tabletek lub roztworów 2-3 razy dziennie po posiłkach.

W przypadku ciężkiego zatrucia pokazano rozwiązania detoksykacyjne: Reosorbilact, Reopolyglukine. Stosuje się także roztwory soli lub glukozę.

Wyeliminuj obrzęki i zmniejsz stan zapalny za pomocą kortykosteroidów. Preparaty hormonalne (deksametazon, prednizolon) stosuje się w postaci tabletek lub zastrzyków. W ciężkich przypadkach podaje się je dożylnie.

W przypadku skraplania i usuwania plwociny pokazano leki wykrztuśne (Ambroxol, ACC, Carbocisteine). Mogą być przepisywane w postaci tabletek, zastrzyków lub inhalacji.

Tradycyjne metody leczenia zapalenia płuc w domu

W kompleksowym leczeniu choroby przy użyciu środków ludowych:

• wywar z nasion lnu. Do przygotowania dwóch łyżek suchych surowców wlać 1 litr wody i gotować przez co najmniej 5 minut. Następnie bulion usuwa się z ognia, wlewa do termosu i pozostawia na 5-6 godzin. Weź narzędzie 100 ml 4 razy dziennie. Leczenie trwa do momentu poprawy stanu pacjenta;
• wywar z nasion pietruszki. Jedną łyżkę nasion rośliny wlewa się 1/2 l wody i gotuje na małym ogniu przez 20 minut. Po ostygnięciu narzędzia jest filtrowane i pobierane jedną łyżkę stołową 4 razy dziennie;
• wywar z lubczyku korzeni. Aby go przygotować, 50 g suchego surowca wylewa się na 1 litr wody i gotuje przez 10 minut. Dalsze środki nalegają na ciepłe miejsce na 2 godziny. Filtrować i spożywać 50 ml trzy razy dziennie przed posiłkami;
• napar z kaliny. Do przygotowania 1/2 szklanki świeżych jagód kaliny przelano na 1 litr wrzącej wody i podawano przez 5 godzin. Następnie narzędzie jest filtrowane i podawane pacjentowi 200 ml trzy razy dziennie. Aby poprawić smak, możesz dodać miód;
• Mieszanka rokitnika z miodem. Szklankę jagód rokitnika mielono mikserem i dodawano taką samą ilość miodu. Pacjent otrzymuje jedną łyżkę remedium trzy razy dziennie przed posiłkami.

Zapobieganie

Pacjenci łóżkowi muszą zwrócić szczególną uwagę na metody zapobiegania rozwojowi zapalenia płuc:

• dać pół-siedzącą pozycję;
• zmienić pozycję ciała co najmniej 4 razy dziennie;
• zrób masaż (konserwy, perkusja).

Aby zapobiec rozwojowi zastoinowego zapalenia płuc, należy monitorować odżywianie pacjenta. W jego diecie powinno być wystarczająco dużo witamin i minerałów. Jeśli osoba ma słaby apetyt, wyświetlane są kompleksy witaminowe.

Gimnastyka oddechowa jako metoda zapobiegania zastojowemu zapaleniu płuc

Inną metodą zapobiegania zastojowemu zapaleniu płuc są ćwiczenia oddechowe. Jest to ważna procedura, od której zależy rehabilitacja.

Gimnastyka oddechowa ma ogólny efekt tonizujący, ma pozytywny wpływ na stan psychiczny pacjenta, a także pozwala:

• zapobiegać zanikowi mięśni w płucach;
• przywrócić pracę płuc po chorobie;
• stymulować funkcję układu sercowo-naczyniowego;
• zapobiegać powstawaniu zakrzepów krwi i rozwojowi patologii układu moczowego.

Aby zapobiec rozwojowi zastoinowego zapalenia płuc, pacjent musi wykonać następujące ćwiczenia:

• pacjent wdycha ręce do góry i obejmuje ramiona, a podczas wydechu powraca do pozycji wyjściowej (wykonanej leżącej na plecach);
• inhalacja pacjenta podnosi ręce, dłonie do góry, na wydechu obniża je wzdłuż ciała;
• pacjent wykonuje skręty głowy w obu kierunkach jednocześnie z krótkimi oddechami i wydechem;
• pacjent ściska dłonie w pięści i kładzie je na pasie, dramatycznie obniża go podczas wdechu i powraca do pozycji wyjściowej podczas wydechu.

Dobry wpływ ma również pompowanie balonów, wdmuchiwanie powietrza do rurki umieszczonej w szklance wody (umożliwia wentylację dolnych części płuc).

Wszystkie ćwiczenia powinny być wykonywane płynnie i powoli, bez przeciążania mięśni klatki piersiowej. Jeśli pacjent jest zmęczony lub jego stan się pogorszył, należy przerwać zajęcia.

Prognoza

Opracowane prognozy zastoinowego zapalenia płuc zależą od tego, która część płuc ma wpływ na proces zapalny, co dokładnie spowodowało chorobę i na jakim etapie wykryto zapalenie. Pod uwagę bierze się również obecność towarzyszących patologii.

Jeśli choroba zostanie wykryta na czas, a przepisane leczenie daje pożądany efekt, to rokowanie jest korzystne. W ciężkich postaciach choroby może być śmiertelne. Dlatego w przypadku podejrzenia rozwoju zastoinowego zapalenia płuc konieczne jest jak najszybsze przedstawienie pacjentowi łóżka.

Wideo

Oferujemy do oglądania wideo na temat artykułu.

Choroba płuc u pacjenta w łóżku (stagnacja, obrzęk i zapalenie)

Wiele osób wie z pierwszej ręki, że podczas wielu poważnych chorób rozwijają się komplikacje. Są różne, w zależności od choroby podstawowej i towarzyszących przewlekłych procesów patologicznych w organizmie. Nawet jeśli zwykli ludzie, na przykład osoby z dławicą piersiową, mogą rozwinąć komplikacje, takie jak zapalenie ucha lub ropień paratonsylial, a co z pacjentami w łóżku, których płuca znajdują się w strefie podwyższonego ryzyka. Tacy ludzie są wyjątkowi, ponieważ wpływa na nich ogromna liczba czynników - przyczyniających się do rozwoju dodatkowych chorób z powodu zastoju płynów.

Jakie choroby płuc mogą dotyczyć obłożnie chorych?

Dla prawidłowego funkcjonowania układu oddechowego bardzo ważne jest, aby dana osoba miała aktywność fizyczną w ciągu dnia. Jeśli ktoś ma siedzącą pracę, często nieplanowany wysiłek fizyczny wpływa negatywnie na samopoczucie - może pojawić się skrócenie oddechu, z poczuciem braku powietrza z powodu zastoju płynu. U pacjentów w łóżku okoliczności są takie, że całkowitym brakiem aktywności fizycznej jest „środowisko”, w którym powstają różne patologie oddechowe.

Zatory w płucach u obłożnie chorych pacjentów występują najczęściej, ponieważ fizjologia układu oddechowego nie przyjmuje długiego pobytu w pozycji leżącej. Jakie czynniki powodują powstawanie patologii u obłożnie chorych pacjentów w płucach?

• Zmniejszona objętość oddechowa;
• Choroba serca;
• Nadciśnienie;
• Długi pobyt w jednej pozycji;
• Brak aktywności fizycznej;
• Zmniejszony odruch kaszlu;
• Niewystarczające środki zapobiegawcze;
• Obecność nadmiaru płynu w organizmie.

Często jest to stagnacja płynu w płucach obłożnie chorych pacjentów, która jest podstawą powstawania innych powikłań, takich jak obrzęk i zapalenie. Zrozumienie działania układu oddechowego u pacjentów w łóżku i jego funkcji pomoże uniknąć wielu patologicznych procesów w przyszłości.

Płynna stagnacja

Występuje w przypadku nagromadzenia wysięku w pęcherzykach. Powstaje w wyniku niewydolności serca, gdy organizm nie może normalnie pompować krwi. Jego nadwyżka zastyga i stopniowo, gdy wzrasta ciśnienie - składnik krwi (osocza) przenika do tkanki płucnej, gromadząc się w pęcherzykach.

Podobne problemy w pracy serca nazywane są zastoinową niewydolnością serca i powstają z wielu powodów:

• Uraz serca;
• Niewydolność nerek;
• Zawał serca, w którym praca mięśnia sercowego jest osłabiona;
• Przewlekłe nadciśnienie;
• Brak zaworów;
• Zwężenie tętnic nerek;
• Wpływ na tkankę płucną substancji toksycznych lub trucizn.

Stagnacja prowadzi do zmniejszenia ilości wdychanego powietrza i odpowiednio do niedostatecznego natlenienia krwi (nasycenie krwi tlenem i innymi równie ważnymi gazami). Nierównowaga składu gazu we krwi prowadzi do zakłócenia wielu reakcji chemicznych zachodzących w komórkach i może prowadzić do dodatkowych chorób. Ważne jest, że stagnacja nie powoduje stanu zapalnego, a osoba często nie zwraca uwagi na pojawienie się świszczącego oddechu, ponieważ nie uważa ich za coś poważnego.

W przeciwieństwie do stagnacji, której powstawanie może trwać od kilku dni do tygodni - ten obrzęk ma znacznie krótszy czas do wystąpienia. Istnieją 2 rodzaje obrzęku płuc, z których każdy ma swój własny wzór patogenetyczny:

Jest oczywiste, że w obu przypadkach występuje wypełnienie pęcherzyków i obrzęk tkanek różnymi płynami ustrojowymi, w wyniku czego osoba ma trudności z oddychaniem. Często występuje pienienie tych płynów, co prowadzi do jasnego objawowego obrazu obrzęku, który jest trudny do pomylenia z jakąkolwiek inną patologią.

To ważne! Obrzękowi często towarzyszy zmętnienie umysłu. Wynika to z braku tlenu w mózgu. Jednocześnie, gdy tylko klinika obrzęku zacznie się zmniejszać, wszystko wraca do normy i, co do zasady, osoba nie pamięta, co się z nim dzieje.

Obrzęk płuc u obłożnie chorych pacjentów może wystąpić spontanicznie, na tle przełomu nadciśnieniowego lub w przypadku raka. Będzie także zatrzymywać płyny w tkankach, ale zasada akumulacji wysięku będzie zupełnie inna, co dotyczy różnych chorób.

Zapalenie

Dzięki tej patologii dochodzi do nagromadzenia i stagnacji płynów w pęcherzykach płucnych, ale dzieje się tak z powodu zniszczenia narządu przez różne mikroorganizmy. Zapalenie płuc u obłożnie chorych pacjentów może wystąpić w przypadku bezpośredniego zakażenia płuc podczas oddychania lub powikłania zapalenia górnych dróg oddechowych (nos, migdałki, gardło). W tym przypadku mikroorganizmy zaczynają się rozmnażać obficie, uwalniając dużą liczbę produktów odpadowych, co stymuluje wytwarzanie wysięku. W ten sposób pęcherzyki są wypełnione płynem, powodując jego zastój.

Obraz objawowy

Widać, że wszystkie te choroby powodują zastój w płucach u obłożnie chorych pacjentów. W tym przypadku płyn gromadzi się na różne sposoby, w zależności od wzorca patogenetycznego. Wydaje się jednak, że gdy płyn jest podobny, oznacza to, że objawy powinny być takie same. W pewnym stopniu tak jest w przypadku wszystkich tych chorób, istnieje kilka podobnych objawów:

• Duszność;
• Brak tchu;
• Zmniejszona objętość wdechowa;
• Nierównowaga składnika gazowego;
• Świszczący oddech;
• Mokry kaszel.

Pozostałe objawy są indywidualne i nie są do siebie podobne. W zależności od ilości wysięku wyraża się jasnością i widocznością, co wskazuje na intensywność procesu patologicznego.

W każdej z tych chorób wymiana gazowa jest zaburzona, co prowadzi do zmian w składzie gazu we krwi. Na przykład brak tlenu prowadzi do spowolnienia procesów chemicznych w komórkach tkanek i narządów, często u pacjentów ze skórą, która staje się szara lub ziemska.

To ważne! Czasami zdarza się, że nie ma świszczącego oddechu podczas zapalenia, ponieważ ilość plwociny jest nieznaczna. Takie zapalenie jest przypadkiem nietypowym i tylko obserwacja wskaźników dynamicznych pozwoli rozpoznać stan zapalny w czasie i rozpocząć leczenie.

Zwiększenie poziomu dwutlenku węgla działa toksycznie na organizm, powodując bóle głowy, nudności, wymioty, częste płytkie oddychanie, a nawet utratę przytomności. Płyn w płucach obłożnie chorego wyzwala wiele procesów patologicznych, które pogarszają stan organizmu, powodując jasny obraz objawowy. Zapalenie silnie hamuje odporność organizmu, dlatego inni mogą dołączyć do głównej choroby.

Leczenie

Leczenie stagnacji płucnej u obłożnie chorych pacjentów, jak również stanu zapalnego i obrzęku, jest koniecznie przeprowadzane w szpitalu. Terapia rozpoczyna się od obowiązkowej ciągłej terapii tlenowej w celu poprawy wymiany gazowej krwi. Jeśli u obłożnie chorych pacjentów występują oznaki obrzęku płuc, leczenie jest kontynuowane w warunkach oddziału intensywnej opieki medycznej, ponieważ jest to stan zagrażający życiu i odpowiednią terapię mogą wykonywać tylko wykwalifikowani specjaliści, pod nadzorem urządzeń i monitorów, monitorując poziom zatrzymywania płynów.

Przy każdej stagnacji przepisywane są leki rozcieńczające, które ułatwiają kaszel. Gdy stan zapalny - antybiotyki są stosowane w celu zmniejszenia liczby patogenów procesu zapalnego. Oprócz terapii lekowej pacjentom podaje się bronchoskopię, w której wykonuje się aspirację przekrwienia oskrzeli, co znacznie ułatwia oddychanie i zmniejsza świszczący oddech. Jeśli rozpoczniesz leczenie stagnacji lub zapalenia płuc u pacjentów łóżkowych w czasie, rokowanie jest całkiem korzystne. Lecz w leczeniu obrzęku przypadek jest o wiele bardziej skomplikowany, ponieważ nawet przy zasysaniu krwawej plwociny z oskrzeli pojawia się obrzęk śródmiąższowy, który przynosi nową porcję zastałej zawartości. Ponadto konieczne jest znormalizowanie ciśnienia w krążeniu płucnym, aby zapobiec powstawaniu nowego obrzęku płuc u obłożnie chorych pacjentów. Jednocześnie rokowanie może być bardzo złe, ponieważ śmiertelność z powodu obrzęku wynosi około 40%, podczas gdy wskaźnik zapalenia wynosi tylko 15% całkowitej liczby przypadków.

Zapobieganie

Oczywiste jest, że pacjenci nie mogą sobie pozwolić na aktywny tryb życia, ale terminowa zmiana pozycji ciała w łóżku jest godnym zamiennikiem aktywności fizycznej dla pacjentów. Ponadto stosowanie masażu i stukanie w górną część pleców jest konieczne, aby ułatwić wyładowanie nagromadzonej plwociny lub zastoju. Jeśli środki profilaktyczne zostaną przeprowadzone w pełni, stagnacja w płucach u obłożnie chorych pacjentów po prostu nie może się uformować.

Stosowanie gimnastyki oddechowej (nawet w okresie zapalenia) - nadmuchiwanie kulek lub baniek mydlanych zachowa elastyczność tkanek, a także ułatwi odkrztuszanie nagromadzonej plwociny. Ponadto wietrzenie pomieszczenia pomaga utrzymać poziom tlenu w wdychanym powietrzu, co ma pozytywny wpływ na skład gazu we krwi. Prawidłowe ciśnienie krwi i poziomy płynu w organizmie zmniejszą prawdopodobieństwo wystąpienia stanu takiego jak obrzęk płuc u obłożnie chorych pacjentów, co będzie miało pozytywny wpływ na proces gojenia pacjenta.

Obserwacja temperatury ciała pozwoli na zwrócenie uwagi na obecność stanu zapalnego i rozpoczęcie leczenia, a skuteczna terapia procesów zapalnych w górnych drogach oddechowych zmniejszy prawdopodobieństwo powikłań. Dlatego środki zapobiegawcze mają ogromne znaczenie dla pacjentów, którzy są zmuszeni do stałego przebywania w łóżku.

Obrzęk płuc u osób starszych

Obrzęk płuc u osób starszych

Wymuszony stan leżący u pacjentów w podeszłym wieku, patologia serca prowadzi do tego, że następuje zastój krwi w małym kręgu płucnym w układzie krążenia, w odpływie żylnym. Jeśli nie rozpoczniesz leczenia na czas, może wystąpić obrzęk płuc, powodujący śmierć.

Obrzęk płuc jest stanem zagrażającym życiu, który jest związany z niedostateczną wentylacją tkanki płucnej w wyniku zastoju krwi w płucach. Często stagnacja wynika z przymusowej bezczynności osób starszych, przewlekłych chorób układu sercowo-naczyniowego i oddechowego.

Przyczyny stagnacji

Wraz z osobami starszymi w wieku powyżej 60 lat pacjenci są narażeni na patologię płuc po zabiegu chirurgicznym, urazie i onkologii w końcowym stadium. Według statystyk ze stagnacji w ponad połowie przypadków dochodzi do śmierci. Zwłaszcza jeśli stagnacja jest spowodowana stanem takim jak zator płucny.

Wymuszony stan leżący u pacjentów w podeszłym wieku i współistniejąca patologia serca prowadzi do rozwoju niewydolności krążeniowo-oddechowej, to znaczy krew zastyga w małym kręgu płucnym w układzie krążenia i odpływ żylny jest zaburzony. Mechanizm fizjologiczny polega na tym, że początkowo żyły rozszerzają się, co powoduje kompresję struktur płucnych, a następnie przesiętrza znajduje się w przestrzeni międzykomórkowej i pojawia się obrzęk. Wszystko to narusza wymianę gazową w płucach, tlen nie może przepływać w odpowiedniej ilości do krwi, a dwutlenek węgla jest wydalany z organizmu.

Zatem upośledzona wentylacja płuc i brak aktywności fizycznej u osób starszych są głównymi aktorami w rozwoju i postępie stagnacji. Pod wpływem mikroorganizmów, dla których stagnacja jest korzystnym podłożem lęgowym, zaczyna się zapalenie płuc (zapalenie płuc). W miejscach powstawania tkanki włóknistej występuje stwardnienie płuc, wpływające na strukturę pęcherzyków płucnych i oskrzeli. Jeśli nie rozpoczniesz leczenia na czas, może wystąpić obrzęk płuc, powodujący śmierć.

Choroba może być również związana z niewydolnością serca pod wpływem następujących czynników:

kardiomiopatia, patologia struktury serca; kryzys nadciśnieniowy; niewydolność nerek i stwardnienie naczyń; zatrucie chemikaliami przez układ oddechowy, leki, urazy.

Objawy stagnacji

Początkowo objawy są podobne do zapalenia płuc. W wielu przypadkach wczesna diagnoza jest trudna. Wraz z badaniem, słuchaniem oddechu, mierzeniem temperatury ciała, wykonuje się badania krwi i wykonuje się prześwietlenie płuc. W jaki sposób organizm jest w stanie poradzić sobie z patogenną mikroflorą, zależy zarówno od diagnozy, jak i leczenia, a także od prognozy stagnacji. W przypadkach obniżonego stanu odporności choroba może wystąpić już w dniu 3.

Osoby starsze są narażone na stagnację po kilku tygodniach, a objawy są następujące:

stabilna temperatura tła, rzadko poza normą; duszność z objawami tachykardii; chory mówi z przerwami, jest niespokojny, wychodzą zimne poty; jest kaszel z wysiękiem, potem krwią, krwawa piana; pacjenci skarżą się na zwiększone zmęczenie i osłabienie, trudno jest im leżeć na niskiej poduszce (podczas siedzenia objawy duszności stopniowo zanikają); podczas badania skóra jest bladym, nosowo-wargowym trójkątem o niebieskawym odcieniu, występują oznaki obrzęku kończyn dolnych; może wystąpić zapalenie opłucnej, perekardit na tle niedotlenienia i patologicznych procesów niepowodzenia.

Jeśli pojawią się pierwsze objawy niewydolności oddechowej związane z płucami, potrzebna jest pilna opieka medyczna.

Podejście do leczenia

W każdym stadium choroby leczenie jest lepsze w warunkach szpitalnych. W trudnych przypadkach - na oddziale intensywnej opieki medycznej lub na oddziale intensywnej terapii. Aby zwiększyć objętość oddechową, zalecana jest maska ​​tlenowa lub aparat do sztucznego oddychania.

W szpitalu pacjentowi przepisuje się prześwietlenie płuc, EKG i USG serca. Badanie krwi i biochemia wykazują oznaki procesu zapalnego: wzrost ESR, leukocytów, pozytywnej reakcji białka C-reaktywnego.

Ustalenie przyczyny stagnacji powinno być głównym celem terapii. Jeśli objawy są spowodowane przez problemy z niewydolnością serca, to zatrzymują one ataki, zalecają kompleks kardioterapii.

Niezależnie od źródła choroby w płucach przypisuje się grupę terapii przeciwbakteryjnej, która hamuje patogenny wpływ drobnoustrojów na tkankę płuc. Dodają fundusze, które zmniejszają grubość plwociny.

Kaszel jest ważny, aby leczyć, a nie tłumić. Zabieg przeprowadzany jest przy użyciu mukolitów, preparatów ziołowych, ekstraktów podbiału, babki, tymianku, które uznawane są za najskuteczniejsze preparaty ziołowe. Wymagane diuretyki, witaminy w celu wzmocnienia odpowiedzi immunologicznej na patogenną mikroflorę u osoby w podeszłym wieku.

Zapobieganie stagnacji płucnej

Aby uniknąć zastoju w płucach, pacjent zmuszony do stałego przebywania w łóżku musi wykonywać jak najwięcej ruchów. Jeśli nie możesz zrobić tego samodzielnie, skorzystaj z pomocy opiekunów. Warto obracać się co 4 godziny, zmieniać pozycję ciała, siadać. Nie można spać na niskich poduszkach, być nieruchomym przez długi czas, co osłabia funkcje oddychania i ruchu klatki piersiowej.

Specjalista fizykoterapii może uczyć najprostszych ćwiczeń, które pomogą uniknąć patologii u osób starszych i kłamliwych. Ważne jest, aby aktywne niezależne oddychanie i za to zaoferować nadmuchanie balonu, oddychać przez słomkę z koktajlu do szklanki wody. Takie ćwiczenia pomagają wzbogacić oskrzela i płuca tlenem, rozszerzając zakres ruchów klatki piersiowej, w tym przepony. Stagnacja w płucach w początkowej fazie jest eliminowana tylko przez aktywność.

Szczególnie ważna jest dieta bogata w białko i węglowodany, multiwitaminy, które nadają komórkom witalność. Możesz zastosować banki medyczne, plastry musztardowe, fizjoterapię i aktywny masaż pukaniem.

Pomimo przyczyn choroby, przykuty do łóżka musi pić gorącą herbatę z cytryną, kochanie. Przyczyni się do ekspansji naczyń krwionośnych, wzmocni ich ściany, przeciwdziała powstawaniu plwociny.

Konieczne jest wykorzystanie wszelkich możliwości organizacji prewencji, aby uniknąć poważniejszych konsekwencji.

Obrzęk płuc: przyczyna śmierci. Jak zapewnić pomoc w nagłych wypadkach, jakie będą konsekwencje?

Może się zdarzyć nagle i o każdej porze dnia, ale częściej wybiera godzinę przed świtem. Występuje na tle różnych chorób, trwa od kilku minut do pięciu godzin i prowadzi do najpoważniejszych konsekwencji. I to jest obrzęk płuc - przyczyna śmierci wielu pacjentów. Dlaczego taki stan się rozwija, czy można uratować życie danej osobie i jak?

Dlaczego atak kończy się śmiercią?

Zazwyczaj taki obrzęk nie rozwija się sam, ale jest objawem lub powikłaniem innej poważnej choroby. Mówiąc prościej, przyczyną śmierci podczas obrzęku płuc jest gromadzenie się płynu zamiast tlenu. Skąd ona pochodzi? Wnika do płuc z powodu zaburzonego prawidłowego krążenia krwi i limfy, w którym surowica krwi wnika do tkanki płuc i uniemożliwia swobodny przepływ powietrza.

Ponieważ płuca są „zatkane” płynem, przestają pełnić swoje funkcje - nasycać krew tlenem i usuwać dwutlenek węgla. Organy i tkanki ciała nie mają wystarczającej ilości powietrza, doświadczają ostrego niedoboru tlenu z powodu obecności dwutlenku węgla.

Pacjent zaczyna się dusić. Jego stan pogarsza się tak szybko, że lekarze często nie mają czasu na zapewnienie specjalistycznej opieki medycznej. Ryzyko śmierci pacjenta podczas ostrego ataku obrzęku płuc jest bardzo wysokie. Wystarczy przytoczyć takie smutne statystyki: w przypadku odmiany pęcherzykowej prawdopodobieństwo zgonu wynosi 30-50%, a jeśli taki warunek wystąpił przy zawale mięśnia sercowego - do 90%. Leczeniu takiego stanu we wczesnych stadiach towarzyszy jednak korzystne rokowanie.

Dlaczego tak się dzieje: przyczyny

Jeśli mówimy o tak groźnym objawie jak obrzęk płuc, należy zauważyć, że przyczyny i konsekwencje tej patologii są ze sobą nierozerwalnie związane. Dlaczego więc ta komplikacja zwykle się rozwija? Może to spowodować:

zapalenie płuc; sepsa; zapalenie oskrzeli; odma opłucnowa (powietrze w jamie opłucnej); patologia układu sercowo-naczyniowego; ciężki skurcz naczyń; zamknięcie naczyń frakcjami tłuszczowymi, pęcherzyki powietrza; guzy naczyń limfatycznych; zastój krwi w prawym kręgu dla astmy, rozedmy płuc; urazy czaszki; krwotok śródmózgowy; zapalenie mózgu; zapalenie opon mózgowych; nowotwory w głowie; obrażenia klatki piersiowej;

reakcja alergiczna (anafilaksja); wstrząs insulinowy; marskość wątroby; choroba nerek, która zmniejsza białko we krwi; zakrzepowe zapalenie żył, żylaki i zakrzepica zatorowa płuc spowodowane tymi dolegliwościami; aspiracja żołądka; przedawkowanie niektórych leków (NLPZ, cytostatyki); wdychanie toksycznych oparów; uszkodzenie płuc przez promieniowanie; ostre krwotoczne zapalenie trzustki; nadmierne spożycie alkoholu lub zastępcze zatrucie alkoholowe; wyładowania do płuc wydzielin żołądkowych lub wymiotów; zażywanie narkotyków; pozostać na dużej wysokości.

Często występuje obrzęk płuc u osób starszych. Do najczęstszych przyczyn tej kategorii należą obniżona odporność, ograniczona mobilność, nagromadzenie toksyn, zaburzenia ukrwienia, uszkodzenie tkanek, choroby serca i żylaki. Ponadto obrzęk płuc często rozwija się u obłożnie chorych pacjentów w wyniku zastoinowego zapalenia płuc.

Zobacz także:

Istnieją dwa rodzaje obrzęku płuc:

kardiogenny. Związane z ostrą niewydolnością lewej komory. Występuje z atakiem serca, dusznicą bolesną, innymi chorobami serca; niekardiogenny. Rozwija się dzięki zwiększonej przepuszczalności naczyń krwionośnych i filtracji cieczy przez ściany naczyń włosowatych płuc.

Oddzielnie emitują obrzęk toksyczny

Co będzie później?

Nawet jeśli lekarzom uda się zatrzymać atak, skutki obrzęku mogą być bardzo nieprzyjemne. Tak więc ze strony Zgromadzenia Narodowego często dochodzi do naruszeń aktywności umysłowej i pamięci, zaburzeń autonomicznych. Choroba układu oddechowego. Po pewnym czasie może wystąpić zastoinowe zapalenie płuc, zwłóknienie płuc, niedodma (patologia, w której tkanka płuc traci przytomność, zapada się i zmniejsza się znacznie).

Nie mniej poważną konsekwencją obrzęku jest miażdżyca, niewydolność serca, zmiany niedokrwienne różnych narządów. To oni prowadzą do tego, że prawie połowa pacjentów, którzy doświadczyli obrzęku, umiera w ciągu roku po ataku.

Co zrobić z obrzękiem płuc?

Wielu nie ma pojęcia, co robić w podobnej sytuacji. Opieka w nagłych wypadkach w przypadku obrzęku płuc jest następująca:

dać osobie pozycję półsiadującą. Zapewnij swobodny przepływ powietrza (otwórz kołnierzyk koszuli, zdejmij zawstydzającą odzież); usunąć pianę z górnych dróg oddechowych; umieścić nitroglicerynę pod językiem. Jeśli to nie poprawi jego stanu, następną pigułkę można podać po 10 minutach; zwilż kawałek gazy 90% alkoholem i pozwól mu oddychać; nanosić umiarkowanie napięte żylne uprzęże na dłonie i stopy przez 30 minut. (jeśli osoba nie ma zakrzepowego zapalenia żył); raz na 30 minut woda z kroplami eteru walerianowego (20 kropli. rozcieńczona wodą); kiedy człowiek staje się trochę łatwiejszy, możesz dać mu coś kaszlącego (ale nie gag!); połóż brzegi na plecach, kończyny rozgrzej plastry musztardowe.

Pomoc w nagłych wypadkach od ekspertów

Po przybyciu zespołu medycznego wstrzykną kamforę, glikozydy nasercowe, furosemid i założą maskę tlenową. Krwawienie jest używane do szybkiego zmniejszenia ciśnienia w krążeniu płucnym. Ale zabronione jest używanie go z niskim ciśnieniem krwi lub zawałem serca.

Jednym z najskuteczniejszych leków na zatrzymanie obrzęku jest morfina (jeśli obrzęk nie jest spowodowany upośledzonym krążeniem mózgowym). W celu normalizacji ciśnienia wewnątrznaczyniowego, Furosemid, Lasix wstrzykuje się dożylnie. Zastosuj heparynę, aby przywrócić przepływ krwi w płucach. W przypadku obrzęku kardiogennego konieczne są leki nasercowe, aw przypadku neurokardiogenów wymagane są glikokortykoidy.

Zobacz także:

Obrzęk płuc jest poważnym zagrożeniem nie tylko dla zdrowia, ale także dla życia. Aby uniknąć takiej choroby, konieczne jest szybkie i prawidłowe leczenie chorób, które mogą prowadzić do jej rozwoju. Zmniejszenie ryzyka takiego problemu pomoże i odrzuci złe nawyki. A także - zadbaj o swoje serce i nie daj się ponieść samoleczeniu!

Przeczytaj inne ciekawe nagłówki

Objawy i leczenie przekrwienia płuc

Hipostaza lub przekrwienie płuc jest konsekwencją upośledzonego krążenia krwi w małym okręgu płucnym. W niewydolności serca lewej komory zdolność prawej komory do pompowania krwi do płuc pozostaje niezmieniona, podczas gdy lewa komora nie radzi sobie z objętością krwi pochodzącej z płuc. W rezultacie większość krwi przemieszcza się z krążenia ogólnoustrojowego do płuc. Wzrost objętości krwi prowadzi do wzrostu ciśnienia w naczyniach. Jeśli to ciśnienie przekracza poziom ciśnienia onkotycznego w osoczu (28 mmHg), krew zaczyna płynąć do tkanki płucnej przez pory w ścianach naczyń włosowatych.

Zastój krwi prowadzi do przewlekłej niewydolności oddechowej. W ciężkich przypadkach rozwija się astma sercowa i obrzęk płuc, powodując śmierć w ciągu kilku godzin.

Przyczyny zatorów w płucach

Zatory w płucach najczęściej występują z wrodzonymi i nabytymi patologiami układu sercowo-naczyniowego, takimi jak:

• kardiomiopatia;
• zawał mięśnia sercowego;
• miażdżyca;
• zapalenie osierdzia;
• choroba niedokrwienna serca;
• zwężenie zastawki mitralnej lub zastawki aortalnej;
• nadciśnienie tętnicze.

Ponadto przyczynami rozwoju patologii mogą być:

• urazy narządów wewnętrznych;
• choroba nerek;
• długi pobyt w górach;
• zatrucie gazem;
• przyjmowanie niektórych leków;
• siedzący tryb życia.

Stagnacja przeszkadza ludziom, którzy z powodu wieku i powiązanych chorób są zmuszeni prowadzić siedzący tryb życia. Nagromadzenie płynu w płucach i pęcherzykach płucnych zapobiega pełnemu nasyceniu tkanek tlenem.

W wyniku niedotlenienia praca narządów wewnętrznych jest zaburzona, głównie mózg, układ nerwowy, serce i nerki. Obrzęk płuc u obłożnie chorych pacjentów powoduje wtórne hipostatyczne zapalenie płuc.

Objawy

Istnieją dwa etapy patologii. Podczas pierwszego lub śródmiąższowego etapu, osocze krwi przechodzi do tkanki płucnej. W drugim lub pęcherzykowym stadium, które zagraża życiu, obrzęk rozciąga się na pęcherzyki.

Pierwszym objawem choroby jest duszność występująca po wysiłku fizycznym, stresie i obfitym spożyciu pokarmu. Środek oddechowy rdzenia przedłużonego reaguje na zmniejszenie zawartości tlenu we krwi przez odruchowy wzrost częstotliwości i intensywności ruchów oddechowych.

W przypadku współistniejącej niewydolności serca pacjenci obawiają się:

• uczucie ucisku w klatce piersiowej,
• niebieski trójkąt nosowo-wargowy,
• trudności w oddychaniu,
• charakterystyczny wyraźny dźwięk pod koniec oddechu.

W przypadku braku terminowego leczenia zwiększa się skrócenie oddechu. Płynne wypełnienie tkanki płucnej prowadzi do zmniejszenia ilości wdychanego powietrza. Pacjent nie ma wystarczającego oddechu, aby wypowiedzieć długie zdanie. Ataki astmy występują przy niewielkim wysiłku fizycznym, któremu towarzyszy panika i strach przed śmiercią. Możliwa utrata przytomności.

Śródmiąższowa faza zastoju w płucach zostaje zastąpiona pęcherzykiem płucnym podczas fizycznego lub emocjonalnego przeciążenia, podwyższonego ciśnienia krwi.

Poczucie braku powietrza wzrasta w pozycji leżącej. Osoba zaczyna spać podczas siedzenia, używa 2-3 poduszek. Pojawia się kaszel. W fazie wyrostka zębodołowego choroby podczas wysięku kaszelowego uwalniana jest piana z krwią lub krwią.

W niewydolności serca aktywowane są kompensacyjne mechanizmy odruchowe. Baroreceptory serca reagują na zwiększone ciśnienie w przedsionkach, stymulując współczulne ośrodki nerwowe. Pod wpływem współczulnego układu nerwowego tętno wzrasta. Jednocześnie puls na naczyniach obwodowych pozostaje słaby.

Objawy hipostazy mogą się różnić w zależności od ich przyczyn.

Diagnostyka

Diagnozę choroby przeprowadza lekarz na podstawie dolegliwości pacjenta, badania, osłuchiwania i dodatkowych danych z badania.

Wykonano zdjęcie rentgenowskie, aby wykryć przekrwienie płuc. Ekspansja głównego pnia tętnicy płucnej jest wyraźnie widoczna na zdjęciu. Jednocześnie naczynia obwodowe pozostają wąskie. Przy wzroście ciśnienia kapilarnego o ponad 20 mm Hg. Art. pojawiają się przeponowe linie płucne Curly. Ich obecność jest uważana za niekorzystny znak prognostyczny. Spirogram wykazuje restrykcyjne upośledzenie wentylacji płuc.

Aby ocenić działanie serca, badanie elektro- i fonokardiograficzne, przeprowadza się cewnikowanie komór serca z pomiarem ciśnienia wewnątrzkomórkowego. Pośrednimi objawami patologii sercowo-naczyniowych są:

• obrzęk kończyn
• powiększona wątroba,
• ból wątroby przy badaniu palpacyjnym,
• gromadzenie się płynu w jamie brzusznej.

W badaniu laboratoryjnym plwociny wykrywa ona makrofagi pęcherzykowe zawierające fagocytowaną hemosyderynę. W moczu pojawiają się szkliste cylindry, białko, czerwone krwinki. Zawartość tlenu we krwi jest zmniejszona, zawartość dwutlenku węgla jest normalna lub nieznacznie zmniejszona.

Leczenie

Leczenie zatorów w płucach opiera się na eliminacji przyczyn choroby. W przypadku wad serca lub tętniaka zaleca się interwencję chirurgiczną. W mniej ciężkich przypadkach przeprowadza się terapię lekową, która obejmuje beta-blokery, glikozydy nasercowe, azotany. Przygotowania powinny być wybierane przez lekarza prowadzącego w zależności od rodzaju patologii i ciężkości stanu pacjenta.

Aby zmniejszyć objętość krwi krążącej, stosuje się leki moczopędne. Pomaga zapobiegać rozszerzaniu naczyń krwionośnych. Aby uniknąć chorób zakaźnych płuc, niezależnie od przyczyn stagnacji, przepisywane są antybiotyki, a do rozrzedzenia plwociny stosowane są środki mukolityczne.

W ostrym obrzęku płuc pacjent jest natychmiast hospitalizowany. Aby zapobiec niedotlenieniu, można oddychać czystym tlenem. W środowisku szpitalnym wykonuje się sztuczne usuwanie płynu z płuc.

W leczeniu zatorów w płucach osób starszych i pacjentów zmuszonych do długotrwałego przebywania w pozycji poziomej zaleca się stosowanie procedur fizjoterapeutycznych.

Leczenie tradycyjną medycyną

Leczenie środków ludowych obejmuje ćwiczenia oddechowe, masaż, ziołolecznictwo. Pacjenci łóżkowi muszą zmienić pozycję ciała, przy braku przeciwwskazań do siedzenia w łóżku, od czasu do czasu wstawać.

Rosoły i napary lipy, podbiału, rumianku, jagody kaliny mają działanie przeciwzapalne i wykrztuśne. Tymianek, nagietek, skrzyp polny, szałwia są diuretykami. W celu skutecznego leczenia stagnacji zaleca się stosowanie ziół leczniczych w połączeniu z lekami. Korzystaj z popularnych receptur po konsultacji z lekarzem.

Pacjent musi ograniczyć stosowanie soli i płynów.

Obrzęk płuc u osób starszych

Wymuszony stan leżący u pacjentów w podeszłym wieku, patologia serca prowadzi do tego, że następuje zastój krwi w małym kręgu płucnym w układzie krążenia, w odpływie żylnym. Jeśli nie rozpoczniesz leczenia na czas, może wystąpić obrzęk płuc, powodujący śmierć.

Obrzęk płuc jest stanem zagrażającym życiu, który jest związany z niedostateczną wentylacją tkanki płucnej w wyniku zastoju krwi w płucach. Często stagnacja wynika z przymusowej bezczynności osób starszych, przewlekłych chorób układu sercowo-naczyniowego i oddechowego.

Przyczyny stagnacji

Wraz z osobami starszymi w wieku powyżej 60 lat pacjenci są narażeni na patologię płuc po zabiegu chirurgicznym, urazie i onkologii w końcowym stadium. Według statystyk ze stagnacji w ponad połowie przypadków dochodzi do śmierci. Zwłaszcza jeśli stagnacja jest spowodowana stanem takim jak zator płucny.

Wymuszony stan leżenia pacjentów w podeszłym wieku i towarzysząca patologia serca prowadzi do rozwoju niewydolności krążeniowo-oddechowej, tj. występuje stagnacja krwi w małym kręgu płucnym w układzie krążenia i zaburzony jest odpływ żylny. Mechanizm fizjologiczny polega na tym, że początkowo żyły rozszerzają się, co powoduje kompresję struktur płucnych, a następnie przesiętrza znajduje się w przestrzeni międzykomórkowej i pojawia się obrzęk. Wszystko to narusza wymianę gazową w płucach, tlen nie może przepływać w odpowiedniej ilości do krwi, a dwutlenek węgla jest wydalany z organizmu.

Zatem upośledzona wentylacja płuc i brak aktywności fizycznej u osób starszych są głównymi aktorami w rozwoju i postępie stagnacji. Pod wpływem mikroorganizmów, dla których stagnacja jest korzystnym podłożem lęgowym, zaczyna się zapalenie płuc (zapalenie płuc). W miejscach powstawania tkanki włóknistej występuje stwardnienie płuc, wpływające na strukturę pęcherzyków płucnych i oskrzeli. Jeśli nie rozpoczniesz leczenia na czas, może wystąpić obrzęk płuc, powodujący śmierć.

Choroba może być również związana z niewydolnością serca pod wpływem następujących czynników:

• kardiomiopatia, patologia struktury serca;
• kryzys nadciśnieniowy;
• niewydolność nerek i stwardnienie naczyń;
• zatrucie chemikaliami przez układ oddechowy, leki, urazy.

Objawy stagnacji

Początkowo objawy są podobne do zapalenia płuc. W wielu przypadkach wczesna diagnoza jest trudna. Wraz z badaniem, słuchaniem oddechu, mierzeniem temperatury ciała, wykonuje się badania krwi i wykonuje się prześwietlenie płuc. W jaki sposób organizm jest w stanie poradzić sobie z patogenną mikroflorą, zależy zarówno od diagnozy, jak i leczenia, a także od prognozy stagnacji. W przypadkach obniżonego stanu odporności choroba może wystąpić już w dniu 3.

Osoby starsze są narażone na stagnację po kilku tygodniach, a objawy są następujące:

• stabilna temperatura tła, rzadko poza normą;
• duszność z objawami tachykardii;
• chory mówi z przerwami, jest niespokojny, wychodzą zimne poty;
• jest kaszel z wysiękiem, potem krwią, krwawa piana;
• pacjenci skarżą się na zwiększone zmęczenie i osłabienie, trudno jest im leżeć na niskiej poduszce (podczas siedzenia objawy duszności stopniowo zanikają);
• podczas badania skóra jest bladym, nosowo-wargowym trójkątem o niebieskawym odcieniu, występują oznaki obrzęku kończyn dolnych;
• może wystąpić zapalenie opłucnej, perekardit na tle niedotlenienia i patologicznych procesów niepowodzenia.

Jeśli pojawią się pierwsze objawy niewydolności oddechowej związane z płucami, potrzebna jest pilna opieka medyczna.

Podejście do leczenia

W każdym stadium choroby leczenie jest lepsze w warunkach szpitalnych. W trudnych przypadkach - na oddziale intensywnej opieki medycznej lub na oddziale intensywnej terapii. Aby zwiększyć objętość oddechową, zalecana jest maska ​​tlenowa lub aparat do sztucznego oddychania.

W szpitalu pacjentowi przepisuje się prześwietlenie płuc, EKG i USG serca. Badanie krwi i biochemia wykazują oznaki procesu zapalnego: wzrost ESR, leukocytów, pozytywnej reakcji białka C-reaktywnego.

Ustalenie przyczyny stagnacji powinno być głównym celem terapii. Jeśli objawy są spowodowane przez problemy z niewydolnością serca, to zatrzymują one ataki, zalecają kompleks kardioterapii.

Niezależnie od źródła choroby w płucach przypisuje się grupę terapii przeciwbakteryjnej, która hamuje patogenny wpływ drobnoustrojów na tkankę płuc. Dodają fundusze, które zmniejszają grubość plwociny.

Kaszel jest ważny, aby leczyć, a nie tłumić. Zabieg przeprowadzany jest przy użyciu mukolitów, preparatów ziołowych, ekstraktów podbiału, babki, tymianku, które uznawane są za najskuteczniejsze preparaty ziołowe. Wymagane diuretyki, witaminy w celu wzmocnienia odpowiedzi immunologicznej na patogenną mikroflorę u osoby w podeszłym wieku.

Zapobieganie stagnacji płucnej

Aby uniknąć zastoju w płucach, pacjent zmuszony do stałego przebywania w łóżku musi wykonywać jak najwięcej ruchów. Jeśli nie możesz zrobić tego samodzielnie, skorzystaj z pomocy opiekunów. Warto obracać się co 4 godziny, zmieniać pozycję ciała, siadać. Nie można spać na niskich poduszkach, być nieruchomym przez długi czas, co osłabia funkcje oddychania i ruchu klatki piersiowej.

Specjalista fizykoterapii może uczyć najprostszych ćwiczeń, które pomogą uniknąć patologii u osób starszych i kłamliwych. Ważne jest, aby aktywne niezależne oddychanie i za to zaoferować nadmuchanie balonu, oddychać przez słomkę z koktajlu do szklanki wody. Takie ćwiczenia pomagają wzbogacić oskrzela i płuca tlenem, rozszerzając zakres ruchów klatki piersiowej, w tym przepony. Stagnacja w płucach w początkowej fazie jest eliminowana tylko przez aktywność.

Szczególnie ważna jest dieta bogata w białko i węglowodany, multiwitaminy, które nadają komórkom witalność. Możesz zastosować banki medyczne, plastry musztardowe, fizjoterapię i aktywny masaż pukaniem.

Pomimo przyczyn choroby, przykuty do łóżka musi pić gorącą herbatę z cytryną, kochanie. Przyczyni się do ekspansji naczyń krwionośnych, wzmocni ich ściany, przeciwdziała powstawaniu plwociny.

Konieczne jest wykorzystanie wszelkich możliwości organizacji prewencji, aby uniknąć poważniejszych konsekwencji.

Obrzęk płuc: główne przyczyny

Obrzęk płuc jest ciężkim zaburzeniem patologicznym, w którym płyn gromadzi się w obszarze pęcherzyków płucnych. Niezależnie od przyczyn i niuansów naruszenia, takie zmiany są zwiększonym ryzykiem dla życia i zdrowia pacjenta, z powodu naruszenia ogólnej wymiany gazowej, czyli oddychania.

Wystąpienie takiej awarii może wskazywać na rozwój wielu procesów patologicznych, które powodują zwiększone ryzyko.

Źródła rozwoju patologii

Procesy zastoinowe w części pęcherzykowej układu płucnego mogą być wynikiem różnych stanów patologicznych ludzkiego ciała. Jednak skutkiem tego stanu układu płucnego jest poważny niedobór tlenu i ogólny spadek czynności oddechowej wraz ze stopniowym rozwojem powikłań i chorób przewlekłych.

To ważne! Co to jest przekrwienie płuc? Jest to niezwykle niebezpieczny stan związany z naruszeniem procesu wentylacji tkanki płucnej na tle zastoju krwi.

Jako najczęstsze choroby, które powodują zastój w płucach, możesz określić:

• obecność rozległych urazów;
• wdychanie lotnych związków toksycznych;
• choroby nerek (zwężenie tętnic lub niewydolność);
• stosowanie niektórych leków;
• przebywanie na dużej wysokości przez długi okres;
• choroba niedokrwienna mięśnia sercowego;
• zwężenie zastawki mitralnej lub zastawki aortalnej;
• kardiomiopatia;
• zawał mięśnia sercowego.

W tym przypadku najprawdopodobniej są to zaburzenia w pracy układu sercowo-naczyniowego. Oddzielnie należy zauważyć, że zwiększone prawdopodobieństwo rozwoju takiego stanu patologicznego występuje u osób, które z tego lub innego powodu mają ograniczoną własną mobilność.

Z powodu braku regularnego wysiłku fizycznego, żylna zastój krwi występuje w całym ciele, co dodatkowo prowadzi do zmniejszenia krążenia krwi w ogóle i stopniowo niszczy większość narządów i układów. Stojąca krew w krążeniu płucnym prowadzi do wycieku jej składnika osocza do części pęcherzykowej i stopniowego gromadzenia się płynu.

Oznaki zaburzeń patologicznych i ich wskaźniki objawowe

Symptomatyczne wskaźniki zastoinowych zmian w układzie płucnym mogą się różnić w zależności od charakterystyki stanu i jego pierwotnej przyczyny. Obecność lekkiego przekrwienia Główną manifestacją patologii jest obecność duszności.

Uwaga! W przypadku głębszych zmian objawia się nieproduktywny kaszel z możliwą domieszką krwi i brakiem powietrza w płucach do wymawiania całych zdań - duszność i kaszel mogą wystąpić po wypowiedzeniu kilku słów.

Wśród powszechnych objawów zatrzymywania płynów w układzie płucnym można wyróżnić taką liczbę znaków:

• zwiększony obrzęk kończyn dolnych, niezależnie od stopnia obciążenia.
• ogólna bladość skóry.
• zwiększony niepokój i niespokojne zachowanie.

Również dla stagnacji charakteryzuje się komplikacją oddychania w pozycji leżącej. W wyniku tego trudno jest osobie zasnąć na płaskiej powierzchni - wymagana jest znaczna wysokość górnej części ciała, na przykład kilka poduszek lub podniesienie górnej części łóżka medycznego.

To ważne! Zwiększony niedobór tlenu, prowadzący do częstej utraty przytomności, nie jest wykluczony.

Ponadto może istnieć taki objaw, jak bulgotanie i świszczący oddech podczas oddychania, które są wyraźnie wyrażane i słyszane bez użycia stetoskopu.

Pacjenci w podeszłym wieku mogą doświadczać innych objawów patologicznego zaburzenia:

1. Zwiększone zmęczenie i osłabienie, których objawy stopniowo zmniejszają się w pozycji siedzącej.
2. Ogólna bladość skóry z ciężkim przekrwieniem w trójkącie nosowo-wargowym.
3. Fragmenty zdań, zimny pot i ciągły alarmujący stan.
4. Obecność tachykardii w połączeniu ze zwiększonym rytmem oddechowym.
5. Objawy zapalenia opłucnej i perekardity na tle niedoboru tlenu.
6. Stabilna temperatura ciała, często w normalnym zakresie.

Objawy takich objawów wymagają kwalifikowanej diagnozy w celu określenia stanu patologicznego i ustalenia optymalnej metody leczenia. Zmniejszona odporność jest głównym powodem skontaktowania się ze specjalistą, ponieważ choroba w tym przypadku może się szybko rozwijać.

W początkowej fazie rozwoju rozpoznanie stagnacji płucnej komplikuje fakt, że wskazania objawowe są bardzo podobne do zapalenia płuc. Z tego powodu pacjenci z takimi objawami wymagają dogłębnej diagnozy przy użyciu testów laboratoryjnych i badań sprzętu w celu odróżnienia diagnozy.

Film w tym artykule zapozna czytelników z głównymi przyczynami i możliwymi komplikacjami rozwoju patologii.

Uogólnione metody diagnozy

Nawet z częściową manifestacją symptomatycznych wskaźników procesów zastoinowych w układzie płucnym, należy skontaktować się z instytucją medyczną w celu uzyskania wykwalifikowanej pomocy. Problemem tej choroby zajmuje się przede wszystkim terapeuta, który może później wysłać do konsultacji i leczenia do innego specjalisty, w zależności od wyników procedur diagnostycznych.

Podczas wstępnego badania lekarz przeprowadza badanie ogólne i zbiera historię od pacjenta. Na tym etapie badania natychmiast wykrywa się ogólne objawy zaburzenia - bladość skóry, obecność świszczącego oddechu w jamie płucnej i inne.

Po postawieniu przez specjalistę podstawowej diagnozy pacjent zostaje wysłany na serię badań i analiz sprzętu:

• prześwietlenie klatki piersiowej;
• elektrokardiogram i echokardiogram;
• biochemiczne badanie krwi;
• oksymetryczne badanie krwi;
• pełna morfologia krwi.

Konieczne jest jak najszybsze przeprowadzenie wszystkich wskazanych procedur, ponieważ zmiany w płucach mogą prowadzić do zaostrzenia chorób przewlekłych i zmniejszenia ogólnej odporności układu odpornościowego. Konsekwencje mogą być nieodwracalne, których cena jest życiem pacjenta.

Na podstawie uzyskanych wyników lekarz może określić ogólny stan pacjenta, zidentyfikować chorobę, która doprowadziła do zastoju i zalecić najlepszą opcję leczenia.

Jak wygląda leczenie?

Główna metoda eliminacji procesów stagnacji w układzie płucnym powinna być ukierunkowana na leczenie pierwotnej choroby, w szczególności dotyczy to patologii sercowo-naczyniowych. Okresy takiej terapii mogą trwać wystarczająco długo i wymagają dużej liczby zabiegów.

W leczeniu procesu zastoinowego w płucach, który powstał na tle patologii sercowo-naczyniowych, taka liczba leków jest stosowana w ramach kursu terapeutycznego:

W przypadku rozległych uszkodzeń pęcherzyków płucnych i zawartości krwi w wysięku można dodatkowo stosować preparaty wziewne „środki przeciwpieniące” (alkohol 70%).

W przypadkach, gdy główną przyczyną patologii jest brak aktywności fizycznej ze względu na stan leżenia pacjenta, stosuje się następujące metody fizjoterapeutyczne:

1. Procedury masażu klatki piersiowej (na zdjęciu). Dzięki technikom masażu wibracyjnego jama płucna jest stopniowo usuwana z obecnego wysięku. Wysoką skuteczność tej części terapii wysiłkowej wyjaśnia fakt, że podczas wibracji dochodzi do odruchu wydzielania plwociny z oskrzeli i pęcherzyków płucnych.
2. Instrukcja wymaga regularnej zmiany pozycji pacjenta w łóżku. Jeśli pozwala na to reżim leczenia i stan osoby, należy chodzić i być w pozycji siedzącej. To stopniowo poprawia krążenie krwi i zapewnia szybkie przywrócenie funkcji oddechowych.
3. Jeśli pacjent jest w stanie nieprzytomności, wymagana jest dodatkowa ostrożność i regularne przenoszenie głowy łóżka do górnej pozycji. Zwiększy to obciążenie przepony i zwiększy krążenie krwi w pęcherzykach płucnych.

To ważne! Jeśli pacjent ma ostry stopień niedoboru tlenu, główne leczenie może być uzupełnione przez dostarczenie dodatkowego tlenu przez maskę lub cewnik. W ciężkim stanie specjalista prowadzący może zalecić podłączenie respiratora.

Dalsze rokowanie i zdolność do pełnego przywrócenia czynności oddechowej zależy od wielu czynników i często zależy od postępu w leczeniu choroby podstawowej.

Środki zapobiegawcze

Aby uniknąć rozwoju zastoinowych procesów płucnych u pacjentów, którzy od dawna odpoczywali w łóżku, konieczne jest wykonanie maksymalnej liczby dostępnych ruchów i uciekanie się do aktywności fizycznej (terapia ruchowa).

Główne zasady zapobiegawcze to:

1. Zmieniaj położenie ciała przynajmniej co 4 godziny - przewróć się lub ustaw w pozycji siedzącej.
2. Nie możesz spać na płaskiej powierzchni lub na niskich poduszkach, ponieważ osłabia to funkcję oddechową.
3. Ćwicz samo-oddychanie balonem lub słomką ze szklanką wody.
4. Gimnastyka oddechowa z przebiegu terapii wysiłkowej, która zwiększy aktywność przepony.
5. Zabiegi masażu na klatkę piersiową, szczególnie masaż wibracyjny, aby oczyścić ubytki w płucach.
6. Pij gorąco, jeśli choroba pozwala na taką możliwość, na przykład herbata z cytryną i miodem.
7. Konieczne jest przestrzeganie zasad żywności dietetycznej o wysokiej zawartości węglowodanów i białka.

Jeśli pacjent nie ma możliwości wykonywania i poruszania się w jakikolwiek sposób, należy skorzystać z pomocy opiekuna. Początkowy etap procesów zastoju może ustąpić jedynie za pomocą fizjoterapeutycznych metod terapii ruchowej, czyli aktywności fizycznej.

Zapobieganie osobom z możliwością aktywnego stylu życia to:

1. Zrzeczenie się alkoholu, tytoniu i innych nawyków związanych ze szkodliwością.
2. Przestrzeganie norm zdrowej diety, co oznacza odrzucanie tłustych potraw i stosowanie dużych ilości warzyw.
3. Terminowe leczenie chorób, zwłaszcza układu oddechowego i krążenia.
4. Regularne badania lekarskie w celu wykrycia naruszeń narządów wewnętrznych i ich warunków wstępnych.
5. Zawody według aktywności fizycznej, przede wszystkim ogólna orientacja wzmacniająca.
6. Częste spacery po świeżym powietrzu, które zapewnią regularne lekkie obciążenie.

Niezależnie od przyczyn rozwoju zastoinowych procesów patologicznych w układzie płucnym, główne wskaźniki objawowe są podobne. W przypadku braku wykwalifikowanej pomocy, warunki takie jak rozedma lub bulwa w świetle płuc mogą stopniowo się rozwijać, co z kolei prowadzi do powikłań i długotrwałego leczenia.

Procedury profilaktyczne dla pacjentów w stanie leżącym są najlepszą metodą zachowania i przywrócenia funkcji oddechowych niż leczenie zastoju w płucach.