loader

Główny

Zapobieganie

Moje tabletki

Podczas ciąży vilprafen jest przepisywany przez lekarzy na przeziębienia i związane z nimi infekcje. Lek nie jest przepisywany na wczesnym etapie (do początku piątego miesiąca). Konieczność korzystania z Vilprafen w czasie ciąży jest spowodowana poważnymi chorobami: zapaleniem stawów, rzeżączką.

Rzeżączka jest zakaźną chorobą weneryczną wywoływaną przez gonococcus Neisseria gonorrhoeae. Rzeżączka jest przenoszona drogą płciową i charakteryzuje się uszkodzeniami błon śluzowych narządów moczowo-płciowych. Działanie Vilprafen ma na celu zahamowanie syntezy białka gonococcus, co prowadzi do zaburzeń metabolicznych i zahamowania aktywności życiowej lub śmierci komórki czynnika zakaźnego.

Wyniki oficjalnych badań klinicznych potwierdzających niebezpieczeństwo tego leku dla płodu nie są dotychczas dostępne.

Vilprafen to antybiotyk makrolidowy przepisywany do stosowania w chorobach zapalnych wywołanych przez bakterie chorobotwórcze.

Anatomiczna i terapeutyczna klasyfikacja chemiczna (ATC)

Klasyfikacja anatomiczno-terapeutyczno-chemiczna (anatomiczno-terapeutyczno-chemiczna, ATC) to międzynarodowy system klasyfikacji leków. Głównym celem ATC jest dostarczanie statystyk dotyczących konsumpcji narkotyków.

Według ATH antybiotyk Vilprafen należy do sekcji „J01FA07 Josamycyna”.

Grupa kliniczno-farmakologiczna

Antybiotyk Vilprafen należy do grupy kliniczno-farmakologicznej „Makrolidy i azalidy”.

Klasyfikacja nosologiczna (ICD-10)

Międzynarodowa klasyfikacja chorób dziesiątej rewizji (ICD-10) jest standardowym narzędziem oceny w dziedzinie zarządzania zdrowiem, medycyny, epidemiologii, a także analizy ogólnego stanu zdrowia populacji. Według ICD-10 lek antybiotykowy Vilprafen może być stosowany w następujących chorobach i stanach:

  • A22 Wąglik (wąglik, złośliwy karbunc),
  • A36.9 Błonica, nieokreślona,
  • A37 Krztusiec,
  • A38 Szkarłatna gorączka,
  • A46 Erysipelas (erysipelas),
  • A49.3 Infekcja spowodowana mykoplazmą, nieokreślona,
  • A53.9 Kiła, nieokreślona
  • A54 Zakażenie gonokokami,
  • A55 Chlamydia limfogranuloma (weneryczny),
  • A56 Inne przenoszone drogą płciową choroby chlamydiowe.
  • A70 Zakażenie Chlamydia psittaci,
  • H01.0 Zapalenie powiek (grupa chorób oczu z towarzyszącym przewlekłym zapaleniem krawędzi powiek),
  • H04.3 Ostre i nieokreślone zapalenie przewodów łzowych,
  • H66 Ropne i nieokreślone zapalenie ucha środkowego,
  • I89.1 Zapalenie naczyń chłonnych (nocardioza limfocytowa, zapalenie naczyń chłonnych - zapalenie naczyń limfatycznych),
  • J01 Ostre zapalenie zatok,
  • J02.9 Nieokreślone zapalenie gardła,
  • J03.9 Ostre zapalenie migdałków, nieokreślone (angina agranulocyte),
  • J04 Ostre zapalenie krtani i tchawicy,
  • J18 Zapalenie płuc bez określenia patogenu,
  • J20 Ostre zapalenie oskrzeli,
  • J31.2 Przewlekłe zapalenie gardła,
  • J32 Przewlekłe zapalenie zatok,
  • J35 Choroby przewlekłe migdałków i migdałków gardłowych,
  • J37 Przewlekłe zapalenie krtani i zapalenie krtani i tchawicy,
  • J42 Przewlekłe zapalenie oskrzeli, nieokreślone,
  • K05 Zapalenie dziąseł i choroba przyzębia,
  • L02 Ropień skóry, czyrak i karbunc,
  • L04 Ostre zapalenie węzłów chłonnych,
  • L08.0 Pioderma (ropna zmiana skórna wynikająca z wprowadzenia do niej ziarniaków ziarnistych),
  • Trądzik L70,
  • N34 Zapalenie cewki moczowej i zespół cewki moczowej,
  • N39.0 Zakażenie układu moczowego bez ustalonej lokalizacji,
  • N41 Choroby zapalne gruczołu krokowego,
  • N74.2 Choroby zapalne żeńskich narządów miednicy spowodowane przez syfilis (A51.4 +, A52.7 +),
  • N74.3 Gonokokowe choroby zapalne żeńskich narządów miednicy (A54.2 +),
  • N74.4 Choroby zapalne żeńskich narządów miednicy spowodowane chlamydią (A56.1 +).

Termin „określona” choroba (warunek) jest stosowany w przypadkach, gdy lekarz ma pełny pakiet dokumentów medycznych, które pozwalają na najbardziej obiektywną ocenę rozwoju choroby (stanu). W sytuacji, gdy brakuje tego zestawu dokumentów i zgodnie ze stanem narządów wewnętrznych, nie można określić przebiegu choroby, dokonuje się diagnozy „nieokreślonej”.

Formularz

Vilprafen jest dostępny w postaci tabletek i zawiesin. Aktywnym składnikiem leku jest naturalny antybiotyk josamycyna. Jedna tabletka zawiera 300 mg substancji, w 10 ml zawiesiny - 500 mg. Josamycyna zapobiega rozwojowi i podziałowi bakterii chorobotwórczych poprzez stymulowanie ich stopniowej śmierci w organizmie. Bakterie tracą zdolność do rozmnażania się, stopniowo umierają i są usuwane z organizmu.

Wskazania

Vilprafen jest również stosowany w leczeniu przeziębienia, ostrych infekcji płuc jamy ustnej i górnych dróg oddechowych, zapalenia ucha środkowego i zapalenia płuc.

Lek jest wskazany w leczeniu chorób przenoszonych drogą płciową:

Wilprafen podczas ciąży

Vilprafen może rozpocząć przyjmowanie po szesnastym do siedemnastym tygodniu ciąży, przyjęcie odbywa się pod nadzorem lekarza prowadzącego. Najczęstszym przypadkiem przepisywania leku Vilprafen w czasie ciąży jest chlamydia, objawiająca się u kobiet w ciąży o zwiększonej wrażliwości ciała.

Vilprafen w czasie ciąży należy przyjmować przez 14 dni. Lek podaje się dwa lub trzy razy dziennie, dawka zależy od konkretnej choroby, przepisywany jest przez lekarza prowadzącego.

W przypadku kobiet w ciąży należy zmniejszyć dawkę leku Vilprafen (na przykład 0,5 grama dwa razy dziennie, zamiast 1 grama trzy razy dziennie). Dawkowanie można określić na podstawie budowy ciała. Zazwyczaj składniki Vilprafen są eliminowane z organizmu wraz z żółcią - powinny być stosowane z ostrożnością przez osoby z problemami w funkcjonowaniu wątroby i woreczka żółciowego. Równolegle z przyjmowaniem antybiotyków konieczne jest przyjmowanie preparatów witaminowych w celu wzmocnienia organizmu.

Eksperci zgadzają się, że podczas ciąży Vilprafen można zastąpić lekami zawierającymi azytromycynę. Jest to także substancja antybiotykowa, ale azalid, a nie makrolid. Azytromycyna, syntetyzowana sztucznymi metodami, ma nieco inną strukturę i działa trochę inaczej. Jest praktycznie skuteczny, jak josamycyna.

Vilprafen dla kobiet w ciąży jest przepisywany ostrożnie w przewlekłej niewydolności nerek.

Cena Wilprafen

Cena Vilprafen nie obejmuje kosztów dostawy, jeśli lek jest kupowany za pośrednictwem apteki internetowej. Ceny mogą się znacznie różnić w zależności od dawki i miejsca zakupu.

  • Rosja (Moskwa, St. Petersburg) od 465 do 1350 rubli rosyjskich,
  • Ukraina (Kijów, Charków) od 153 do 446 ukraińskich hrywien,
  • Kazachstan (Almaty, Temirtau) od 2190 do 6359 Kazachstan tenge,
  • Białoruś (Mińsk, Homel) od 122295 do 355050 rubli białoruskich,
  • Mołdawia (Kiszyniów) od 130 do 378 MDL,
  • Kirgistan (Bishkek, Osh) od 507 do 1472 Kirgistan Som,
  • Uzbekistan (Taszkent, Samarkanda) od 18033 do 52353 Uzbekistanu,
  • Azerbejdżan (Baku, Ganja) od 6,9 do 20,1 Azerbejdżanu
  • Armenia (Erywań, Giumri) od 3195 do 9275 ormiańskich dramów,
  • Gruzja (Tbilisi, Batumi) z 15,8 do 45,9 gruzińskich lari,
  • Tadżykistan (Duszanbe, Khujand) od 43,8 do 127,2 tadżyckiego Somoni,
  • Turkmenistan (Aszchabad, Turkmenabat) od 22,5 do 65,2 nowych turkmeńskich stad.

Powyższe ceny Vilprafen są od maja 2017 roku.

Kup Wilprafen

Vilprafen można kupić w postaci tabletek powlekanych w aptece, korzystając z usługi rezerwacji leków, w tym. Przed zakupem Vilprafen należy wyjaśnić datę ważności. Zamówienie dostawy Vilprafen może być w aptece internetowej. Lek jest dostępny na receptę.

Wykorzystanie opisu Wilprafena

Opis antybiotyku Vilprafen na portalu medycznym My Tablets to szczegółowa wersja „instrukcji użycia leku Vilprafen do użytku medycznego”. Przed zakupem i rozpoczęciem stosowania leku należy zapoznać się z instrukcjami zatwierdzonymi przez producenta, skonsultować się z wykwalifikowanym lekarzem specjalistą, lekarzem. Opis leku Vilprafen jest dostarczany wyłącznie w celach informacyjnych i nie stanowi przewodnika do samodzielnego leczenia.

Wilprafen podczas ciąży

Podczas ciąży przyszła mama ma naturalny spadek odporności. Ta cecha kobiecego ciała jest związana ze zmniejszoną syntezą ochronnych limfocytów i przeciwciał. Również w okresie ciąży następuje dostosowanie hormonalne, które zwiększa podatność przyszłej matki na różne infekcje.

Vilprafen w czasie ciąży jest wskazany w leczeniu chorób zapalnych różnych narządów. Lek ten ma przystępną cenę i wysoką skuteczność, więc lekarze zalecają mu zwalczanie infekcji dróg oddechowych, narządów moczowych, oczu, ust.

Skład leku

Vilprafen to antybiotyk makrolidowy. Aktywny składnik leku nazywany jest jozamycyną. Jest naturalnym antybiotykiem pochodzącym z niektórych rodzajów grzybów.

Josamycyna ma działanie bakteriostatyczne, to znaczy blokuje reprodukcję mikroorganizmów. Ten efekt leku jest osiągany przez blokowanie pracy rybosomów, tak że patogeny nie mogą syntetyzować własnych białek. W wysokich stężeniach Josamycyna wykazuje działanie bakteriobójcze - lek powoduje śmierć drobnoustrojów.

Podobnie jak wszystkie antybiotyki makrolidowe, Josamycyna jest lekiem o szerokim spektrum działania, dlatego jest wskazana w leczeniu choroby o niezidentyfikowanym patogenie. Lek jest skuteczny wobec wielu gram-dodatnich szczepów - gronkowców, paciorkowców, maczugowców, pałeczek. Antybiotyk powoduje śmierć niektórych patogenów gram-ujemnych - Shigella, Pseudomonas aeruginosa, gonococci.

Dżozamityna jest skuteczna w zwalczaniu pasożytów wewnątrzkomórkowych - chlamydii, mykoplazm, ureaplazm. Lek nie ma praktycznie żadnego wpływu na normalną florę jelitową ludzkiego ciała, a zatem nie przyczynia się do rozwoju dysbiozy.

Maksymalne stężenie substancji czynnej we krwi obserwuje się 1,5 godziny po podaniu. Josamycyna może przenikać przez barierę krew-mózg, łożysko i inne naturalne bariery. Lek jest całkowicie wydalany z organizmu w ciągu dwóch dni. Lek przechodzi przez wątrobę, gdzie jest przekształcany w metabolity. Większość leków pozostawia ludzkie ciało z żółcią przez jelita, mniejszą - z moczem przez nerki.

Formularz wydania i okres ważności

Vilprafen Soljutab jest dostępny w postaci tabletek zawierających 1000 miligramów substancji czynnej. Zawiera także celulozę, stearynian magnezu, krzemionkę i aromaty. Lek jest sprzedawany w kartonie zawierającym 10 lub 12 tabletek.

Vilprafen 500 jest sprzedawany w aptekach w postaci tabletek zawierających 500 miligramów składnika aktywnego. Oprócz leków josamycynowych zawiera celulozę, polisorbat, makrogol, dwutlenek tytanu. Lek jest dostępny w pudełkach kartonowych, mają jeden blister z 10 tabletkami.

Zgodnie z prawem Vilprafen, należący do grupy antybiotyków, może być sprzedawany tylko w formie recepty. Lek należy przechowywać w chłodnym i ciemnym miejscu z dala od małych dzieci. Termin ważności leku wynosi 48 miesięcy, po jego wygaśnięciu lek jest surowo zabroniony.

Wskazania do użycia

Wpływ leku na płód

W trakcie eksperymentów laboratoryjnych na zwierzętach nie wykryto teratogennego działania Josamycyny na płód - lek nie powodował wrodzonych deformacji i zaburzeń rozwojowych. Jednak w bardzo wysokich stężeniach lek przyczynił się do opóźnienia wzrostu zarodka.

W tej chwili nie przeprowadzono badań nad wpływem wilkołaka na ludzki płód. Kwestia jego mianowania powinna być ustalana indywidualnie, z uwzględnieniem wszystkich wskazań i zagrożeń. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia, Josamycyna jest lekiem z wyboru w zakażeniu chlamydiami u przyszłych matek.

Powołanie Vilprafen w pierwszym trymestrze ciąży jest możliwe tylko ze względów zdrowotnych. We wczesnych stadiach ciąży dochodzi do powstawania narządów płodowych, każdy niekorzystny czynnik może powodować zakłócenia w procesie podziału komórkowego zarodka. Dlatego przyjmowanie jakichkolwiek leków w pierwszych tygodniach ciąży może prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji.

Przyjmowanie leku w 2. i 3. trymestrze ciąży jest zalecane tylko przy ścisłych wskazaniach. Vilprafen jest przepisywany w przypadku, gdy ciało matki nie jest w stanie poradzić sobie z samą infekcją lub mikroorganizmy mogą przeniknąć do płodu i spowodować jego wewnątrzmaciczne zakażenie. Lek można przyjmować do ostatnich tygodni ciąży, ponieważ nie wpływa on na napięcie macicy.

Instrukcje użytkowania

Zgodnie z instrukcjami Vilprafen jest podejmowane niezależnie od posiłku. Tabletkę należy popić szklanką czystej wody, bez żucia. Dawkowanie i częstotliwość podawania wybiera lekarz w zależności od choroby i stanu ciała. Czas trwania leczenia powinien wynosić co najmniej 8-12 dni (biorąc pod uwagę rodzaj patogenu), ponieważ przedwczesne zakończenie leczenia może prowadzić do rozwoju zrównoważonej flory.

Średnia dzienna dawka leku wynosi 1000-2000 miligramów, które należy podzielić na dwie lub trzy dawki. W przypadku pominięcia jednej pigułki zaleca się jej natychmiastowe przyjęcie. Jeśli pacjent pamięta zapomniany lek w momencie, gdy konieczne jest pobranie nowej porcji leku, należy przyjąć jedną dawkę.

Podczas przyjmowania Josamycyny z antybiotykami penicylinowymi możliwe jest zmniejszenie skuteczności obu leków. Vilprafen zwiększa działanie leków przeciwzakrzepowych, dlatego w ich leczeniu należy zmniejszyć dawkę, aby zapobiec krwawieniu. Stosowanie leków zobojętniających może prowadzić do zmniejszenia skuteczności jozamycyny.

Przeciwwskazania i skutki uboczne

Wśród przeciwwskazań do stosowania leków emitują:

  • obecność reakcji alergicznych na składniki leku (w tym w obecności alergii na inne makrolidy);
  • obecność przewlekłej niewydolności wątroby;
  • okres laktacji (w momencie przyjmowania leku należy przerwać karmienie piersią);
  • żółtaczka mechaniczna w historii;
  • nietolerancja erytromycyny, klarytromycyny i innych makrolidów w historii;
  • zaburzenia metabolizmu bilirubiny;
  • obecność przewlekłej niewydolności nerek na etapie dekompensacji.

Zwykle przyjmowanie leku Vilprafen nie wpływa na samopoczucie pacjenta. W rzadkich przypadkach lek może powodować działania niepożądane w przewodzie pokarmowym - uczucie goryczy w ustach, nieprawidłowe stolce, odbijanie kwaśne, zgaga. Ponadto leki czasami powodują wzdęcia, nudności, wymioty.

Osoby z predyspozycjami na tle leczenia farmakologicznego mają komplikacje w układzie żółciowym. Wśród nich jest zamknięcie wspólnego przewodu, powodujące żółtaczkę obturacyjną, niewydolność nerek.

Do bardzo rzadkich działań niepożądanych należą zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego - bezsenność, drażliwość, zmniejszenie koncentracji, apatia. W pojedynczych przypadkach podczas przebiegu Josamycyny wykryto utratę słuchu. Czasami podczas terapii Vilprafen, pacjenci mieli reakcje alergiczne w postaci atopowego zapalenia skóry i pokrzywki.

Analogi Wilprafena

W Rosji pełne analogi Vilprafen na substancji czynnej nie są zarejestrowane. Istnieje wiele antybiotyków makrolidowych o podobnym spektrum działania. Preparaty erytromycyny (Ermicid, Ilozon, fosforan erytromycyny) są skuteczne przeciwko wielu patogenom zakażeń układu moczowo-płciowego, oddechowego i oczu. Lek może być stosowany od drugiego trymestru ciąży w obecności ścisłych wskazań.

Klarytromycyna jest półsyntetycznym antybiotykiem makrolidowym. Jest to jeden z najskuteczniejszych leków przeciwko zakażeniom układu moczowo-płciowego, zmianom mikrobiologicznym w drogach oddechowych, skórze i tkankach miękkich. Klacid, Fromilid, Clabax są nazwami handlowymi tego produktu leczniczego. Antybiotyk jest w stanie przeniknąć przez łożysko, jego cel jest możliwy tylko pod ścisłymi wskazaniami, gdy życie przyszłej matki jest zagrożone. Stosowanie klarytromycyny jest zabronione w pierwszym trymestrze ciąży.

Terzhinan - połączone czopki dopochwowe, wskazane do leczenia chorób przenoszonych przez drogi rodne. Zawierają antybiotyk Neomycin, środek przeciwgrzybiczy Nystatynę, substancję przeciw Chlamydii Ternidazol. Lek może być stosowany w zapobieganiu zakażeniom poporodowym w ostatnich tygodniach ciąży. Jeśli postępujesz zgodnie z instrukcjami, lek jest bezpieczny dla nienarodzonego dziecka.

Genferon jest lekiem złożonym zawierającym interferon, taurynę i benzokainę. Lek jest skuteczny przeciwko chorobom wirusowym i bakteryjnym, ma działanie immunomodulujące, znieczulające, regeneracyjne. Lek jest wskazany w zakażeniach narządów moczowych - kandydoza, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie jajowodu, mykoplazmoza, chlamydia. Lek jest dostępny w postaci czopków dopochwowych, w drugim i trzecim trymestrze ciąży jest całkowicie bezpieczny dla organizmu płodu.

Vilprafen: recenzje, instrukcje, analogi

Instrukcja tabletów Vilprafen

Podręcznik zawiera informacje o leku, tabletkach Vilprafen, które są niezbędne pacjentowi do prawidłowego stosowania leku w leczeniu. Do każdego pakietu dołączona jest ulotka z zaleceniami.

Forma, skład, opakowanie

Lek Vilprafen produkowany w postaci podłużnych dwuwypukłych tabletek pokrytych filmem. Kolor jest biały. Obecność linii podziału po obu stronach.

Substancja czynna leku josamycyna oprócz celulozy mikrokrystalicznej, stearynian magnezu, polisorbat 80, koloidalny dwutlenek krzemu sodu karmelozy jako substancje pomocnicze w każdej tabletce ma stężenie 500 miligramów.

Powłoka składa się z metylocelulozy, estrów kwasu metakrylowego i siebie, glikolu polietylenowego 6000, wodorotlenku glinu, talku i dwutlenku tytanu, które są pobierane w proporcjach, które są konieczne.

Tabletki Vilprafen sprzedawane są w opakowaniach z cienkiej tektury, gdzie znajduje się jeden blister z tuzinem tabletek.

Warunki i warunki przechowywania

Przechowywanie leku powinno być zorganizowane w miejscach, w których nie ma światła słonecznego, a temperatura powietrza nie przekracza 25 stopni. Dobre tabletki na cztery lata. Dzieci nie powinny być trzymane w pomieszczeniu, w którym przechowywane są leki.

Farmakologia

Vilprafen to antybiotyk makrolidowy. Ze względu na mechanizm działania zakłócają proces syntezy białka w komórce drobnoustroju. Stężenia leków terapeutycznych są bakteriostatyczne, co spowalnia wzrost i rozmnażanie patologicznych mikroorganizmów. Kiedy konieczne jest wywołanie działania bakteriobójczego, zaleca się, aby zapewnić koncentrację zapalenia z wysokim stężeniem leku.

Aktywny składnik Vilprafen jest aktywny wobec wielu bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, a także mikroorganizmów wewnątrzkomórkowych.

Aktywność enterobakterii w leku jest prawie zerowa, więc szkodliwy wpływ na mikroflorę narządów trawiennych praktycznie nie występuje przy przyjmowaniu tabletek.

Farmakokinetyka

Lek jest wchłaniany z przewodu pokarmowego niemal natychmiast po jego zażyciu. Na wskaźnikach biodostępności połączenie z przyjmowaniem pokarmu nie ma wpływu. W ciągu godziny po przyjęciu substancja czynna leku osiąga maksymalne stężenie w osoczu.

Wiązanie z białkami osocza występuje w 15 procentach. Substancja czynna Vilprafen ma dobrą dystrybucję w narządach i tkankach. Jedynym wyjątkiem jest mózg. Podczas dystrybucji powstają takie stężenia, które są kilkakrotnie wyższe niż w osoczu i przez długi czas mogą być utrzymywane na poziomie wystarczającym do uzyskania efektu terapeutycznego. Szczególnie wysokie stężenia jozamycyny przenikają do płynu łzowego, płuc, potu, migdałków i śliny. W plwocinie występują duże stężenia.

Przez barierę łożyska łatwo przenika i znajduje się w mleku matki.

Metabolizm jozamycyny jest przeprowadzany w wątrobie do stanu metabolitów, które mają znacznie mniejszą aktywność.

Okres półtrwania nie przekracza dwóch godzin. Głównym wnioskiem jest żółć, aw niewielkiej ilości nie więcej niż 10% leku jest wydalane przez nerki.

Gdy pacjent cierpi na upośledzoną czynność wątroby, okres półtrwania wilprafenu może być zwiększony.

Wskazania Wilprafena

Lek jest wskazany do podawania w przypadku konieczności leczenia chorób o charakterze zakaźno-zapalnym, które są wywoływane przez mikroorganizmy wrażliwe na lek Vilprafen.

  • Do leczenia zakażeń górnych dróg oddechowych (zapalenie migdałków, zapalenie zatok, zapalenie gardła, zapalenie ucha środkowego, zapalenie krtani, paratonzillita);
  • choroby zapalne o zakaźnej etiologii górnych dróg oddechowych;
  • błonica (jako część złożonego leczenia);
  • szkarłatna gorączka (gdy pacjent cierpi na zwiększoną podatność na penicyliny);
  • choroby zakaźne dolnych dróg oddechowych (ostre zapalenie oskrzeli, pozaszpitalne zapalenie płuc, przewlekłe zapalenie oskrzeli w ostrej fazie);
  • krztusiec;
  • psittacosis;
  • infekcje zębowe (zapalenie dziąseł, ropień pęcherzykowy, zapalenie osierdzia, pęcherzyki płucne, zapalenie ozębnej);
  • infekcje oczne (dakryocystitis, blepharitis);
  • zakażenia skóry i tkanek miękkich (zapalenie mieszków włosowych, panaritium, furuncle, flegmon, furunculosis, zapalenie węzłów chłonnych, ropień, zapalenie naczyń chłonnych, róży, wrzodów syberyjskich, trądzik);
  • infekcje etiologii rany, a także oparzenia i nabyte po zabiegu;
  • infekcje układu moczowo-płciowego (zapalenie cewki moczowej, zapalenie gruczołu krokowego spowodowane chlamydią lub mykoplazmą, zapalenie najądrza, zapalenie szyjki macicy);
  • syfilis i rzeżączka (jeśli występuje nadwrażliwość na preparaty penicylinowe), a także weneryczne limfogranuloma.
  • choroby przewodu pokarmowego spowodowane zmianą Helicobacter pylori (zapalenie żołądka lub wrzodziejące zmiany chorobowe).

Przeciwwskazania

Lek nie jest zalecany do podawania pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Również spotkanie będzie miało na tych, którzy mają wysoką wrażliwość, jako substancję czynną leku, i na inne antybiotyki makrolidowe.

Nie należy traktować opcji mianowania dzieci, których masa ciała nie osiągnęła dziesięciu kilogramów.

Instrukcja użytkowania Wilprafen

Dla dorosłego pacjenta i nastolatka po 14 roku życia zaleca się przyjmowanie nie więcej niż dwóch gramów leku w kilku dawkach. Standardowe spotkanie to: 500mg / 3p / dzień. W razie potrzeby pozwolono zwiększyć dawkę do trzech gramów.

Czas trwania leczenia, zgodnie z decyzją lekarza, może wynosić od pięciu dni do trzech tygodni, w zależności od charakteru zakażenia i jego ciężkości. Na przykład paciorkowcowe zapalenie migdałków wymaga terapeutycznego przebiegu tego leku przez co najmniej dziesięć dni.

W leczeniu helicobacter Vilprafen uzupełnia standardowe dawki innych leków wskazanych do leczenia tej dolegliwości w zalecanej dawce 1 g / 2 p./dobę przez jeden lub dwa tygodnie podawania.

Do leczenia trądziku (zwykłego, kulistego) przepisywanego w dawce 500 mg / 2 p./dobę od dwóch tygodni do miesiąca przyjęcia do szpitala, a następnie przełączenia na 500 mg / 1 pz dziennie jako leczenie podtrzymujące przez dwa miesiące.

Wilprafen podczas ciąży

Zaleca się ciążę Vilprafen, aby wybrać inne leki do zwalczania zakażenia chlamydią. Stosowanie leku jest dozwolone w innych opcjach leczenia, jeśli taka decyzja zostanie podjęta przez lekarza.

Vilprafen dla dzieci

Dzieci Vilprafen nie są przepisywane, dopóki ich waga nie osiągnie dziesięciu kilogramów.

Efekty uboczne

Zjawiska o charakterze wtórnym występują rzadko, ale nadal występują skargi pacjentów na ich występowanie.

  • większość pacjentów skarży się na nudności i dyskomfort w żołądku;
  • rzadziej biegunka i wymioty;
  • obserwowano rzadkie przypadki rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego;

Sposoby wydalania żółci i wątroby

  • zdarzały się przypadki zaburzeń czynności wątroby i żółtaczki.
  • manifestacja alergii występuje rzadko i objawia się głównie pokrzywką lub obrzękiem naczynioruchowym;
  • zdarzały się przypadki reakcji anafilaktoidalnych;
  • niezwykle rzadko odnotowano zapalenie skóry pęcherzowe, rumień wielopostaciowy wysiękowy;
  • skutki uboczne wyrażają się w przemijającym upośledzeniu słuchu;
  • bardzo rzadko objawia się plamica.

Przedawkowanie

Przypuszczalnie przy nadmiernym spożyciu leku należy przygotować się do wyeliminowania objawów działań niepożądanych dotyczących przewodu pokarmowego. Nie zidentyfikowano żadnych innych specyficznych objawów, które można by przypisać przedawkowaniu.

Interakcje narkotykowe

Do tej pory zidentyfikowano szereg interakcji leku Vilprafen z niektórymi rodzajami leków.

Należy spodziewać się zauważalnego spadku wydajności po obu stronach podczas łączenia Vilprafen z preparatami bakteriobójczymi, na przykład z antybiotykami z linkosamidu.

Połączenie z Vilprafenem prowadzi do wolniejszej eliminacji tej grupy leków.

Jednoczesne przyjmowanie wilkołaka z lekami przeciwhistaminowymi zawierającymi substancję terfenadynę i astemizol może mieć spowolniony wpływ na ich wydalanie, co jest związane z rozwojem arytmii z zagrożeniem dla życia pacjenta.

Preparaty zawierające alkaloidy sporyszu

Być może zwiększony efekt zwężenia tętnic lub naczyń krwionośnych.

Być może znaczny wzrost stężenia cyklosporyny w osoczu krwi, co zwiększa ryzyko nefrotoksyczności.

Stężenie digoksyny w surowicy znacznie wzrasta.

Dodatkowe instrukcje

Jeśli u pacjenta rozwinęła się ciężka biegunka w ciężkiej postaci, powstaje zagrożenie rozwoju rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego, które zagraża życiu.

Zaleca się, aby pacjenci z niewydolnością nerek wzięli pod uwagę wyniki badań laboratoryjnych podczas leczenia wilczarza.

Istnieje duże prawdopodobieństwo oporności krzyżowej na inne antybiotyki makrolidowe, które należy rozważyć podczas leczenia.

Nie odnotowano wpływu na pracę z mechanizmami i prowadzeniem transportu.

Analogi Vilprafena

W postaci analogu, który z powodzeniem może zastąpić Vilprafen w leczeniu, odnotowuje się lek Vilprafen solutab, który ma również postać tabletek.

Cena Vilprafen

Koszt Vilprafen (500 mg) na opakowanie z tuzinem tabletek wynosi 530 rubli.

Opinie Vilprafen

Ogólnie rzecz biorąc, recenzje leku są pozytywne, z wyjątkiem negatywnego nastawienia do antybiotyków. Koszt leku również nie jest szczęśliwy, ponieważ kurs wymiany jest kosztowny. Ale efekt terapeutyczny leku odpowiada prawie wszystkim.

Nie ma wielu recenzji, ale wystarczająco dużo, aby zrobić wrażenie na przygotowaniu. Dajemy niektóre z nich.

Irina: Kiedy gronkowiec, uśpiony w prawie każdym ciele, przejawiał się osłabioną odpornością, musiałem być leczony antybiotykami. Objawami terapii były częste wizyty w toalecie na płucach. Leczenie, przepisane w postaci dziesięciu dni przyjmowania - tabletka Flucostat, było wielkim sukcesem. Brak skutków ubocznych, brak dyskomfortu i wspaniały efekt leczniczy. Jednak terapia okazała się droga. Drogi leku, ale skuteczny.

Victoria: Przepisała ureaplazmozę na potrzeby ginekologa. Efekt terapeutyczny był doskonały, ale sam przebieg leczenia był dla mnie trudny. Ścigany stale nudności. Uwzględniono także niedogodności związane z wielkością pigułek, których nie mogę połknąć. Widziałem je jak dziecko: zmiażdżyć i rozcieńczyć wodą.

Larisa: Była leczona przez Wilprfena w ginekologii i była zadowolona ze wszystkiego, aż w dziesiątym dniu leczenia nie zostałam posypana pokrzywką. Leczenie było przewidziane na 12-dniowy kurs. Jakoś cierpiałem przez kolejne dwa dni, chociaż konieczne było anulowanie leczenia. W rezultacie, oprócz pewnego dyskomfortu związanego z reakcją alergiczną, leczenie zasługuje na doskonałą ocenę.

Svetlana: Z roku na rok wraz z początkiem zimnej pory zaczynam chorować na infekcje przeziębienia, więc antybiotyki są różne. Przyzwyczajeni już do tego, że po zakończeniu głównej terapii konieczne jest wyeliminowanie problemów z upośledzoną mikroflorą pochwy i jelit. Jednak ku mojemu wielkiemu zdumieniu Vilprafen nie dał mi takich kłopotów, nie wiem, o co w tym wszystkim chodzi, ale już zaopatrzyłem się w lekarstwo na wypadek choroby, a teraz będę ich tylko leczył.

Zinaida: Leczony chlamydią Vilprafenom. Efekt terapeutyczny jest doskonały. Bardzo bałem się efektów ubocznych, ale miałem szczęście, że ich nie wypróbowałem. Pierwszy dzień był naznaczony łagodnymi nudnościami i nic więcej nie przeszkadzało. Jedyne, co mi się nie podobało, to to, że jest zbyt długo na przyjęcie kursu antybiotykowego. 10 dni to dużo. Cena również gryzie, ale jeśli lek jest tak skuteczny, nie można się na nim skupić. Zdrowie jest droższe.

Vilprafen

Tabletki powlekane białą lub prawie białą, podłużną, dwuwypukłą, z ryzykiem po obu stronach.

Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna - 101 mg, polisorbat 80 - 5 mg, koloidalny dwutlenek krzemu - 14 mg, karmeloza sodowa - 10 mg, stearynian magnezu - 5 mg, metyloceluloza - 0,12825 mg, glikol polietylenowy 6000 - 0,3846 mg, talk - 2,0513 mg, ditlenek tytanu - 0,641 mg, wodorotlenek glinu - 0,641 mg, kopolimer kwasu metakrylowego i jego estry - 1,15385 mg.

10 szt. - blistry aluminium / PVC (1) - opakowania kartonowe.

Grupa antybiotyków makrolidowych. Ma działanie bakteriostatyczne dzięki hamowaniu syntezy białek przez bakterie. Podczas tworzenia w ognisku zapalenia wysokich stężeń ma działanie bakteriobójcze.

Wysoce aktywny przeciwko mikroorganizmom wewnątrzkomórkowym: Chlamydia trachomatis i Chlamydia pneumonuae, Mycoplasma pneumoniae, Mycoplasma hominis, Ureaplasma urealyticum, Legionella pneumophila; przeciwko Gram-dodatnim bakteriom tlenowym: Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes i Streptococcus pneumoniae (pneumococcus), Corynebacterium diphtheriae; Gram-ujemne bakterie tlenowe: Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Haemophilus influenzae, Bordetella pertussis; przeciwko niektórym bakteriom beztlenowym: Peptococcus, Peptostreptococcus, Clostridium perfringens.

Josamycyna jest także aktywna przeciwko Treponema pallidum.

Po podaniu doustnym jozamycyna jest szybko wchłaniana z przewodu pokarmowego. Zmax osiąga się w ciągu 1-2 godzin po podaniu. 45 minut po podaniu dawki 1 g średnie stężenie jozamycyny w osoczu wynosi 2,41 mg / l.

Wiązanie z białkami osocza nie przekracza 15%.

Stan równowagi osiąga się po 2-4 dniach regularnego przyjmowania.

Josamycyna jest dobrze rozmieszczona w organizmie i gromadzi się w różnych tkankach: w płucach, tkance limfatycznej migdałków podniebiennych, narządach układu moczowego, skórze i tkankach miękkich. Szczególnie wysokie stężenia występują w płucach, migdałkach, ślinie, potem i łzach. Stężenie jozamycyny w ludzkich leukocytach wielojądrzastych, monocytach i makrofagach pęcherzykowych jest około 20 razy wyższe niż w innych komórkach ciała.

Jozamycyna ulega biotransformacji w wątrobie do mniej aktywnych metabolitów.

Wydalane głównie z żółcią, wydalanie z moczem jest mniejsze niż 20%.

Ze strony układu pokarmowego: rzadko - brak apetytu, nudności, zgaga, wymioty, biegunka, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego; w niektórych przypadkach - zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych, naruszenie odpływu żółci i żółtaczki.

Reakcje alergiczne: rzadko - pokrzywka.

Inne: w niektórych przypadkach zależna od dawki przejściowa utrata słuchu.

Antybiotyki bakteriostatyczne mogą zmniejszać działanie bakteriobójcze innych antybiotyków, takich jak penicyliny i cefalosporyny (należy unikać jednoczesnego stosowania jozamycyny z penicylinami i cefalosporynami).

Przy jednoczesnym stosowaniu josamycyny z linkomycyną może zmniejszyć skuteczność obu leków.

Josamycyna spowalnia eliminację teofiliny w mniejszym stopniu niż inne antybiotyki makrolidowe.

Jozamycyna spowalnia wydalanie terfenadyny lub astemizolu, co zwiększa ryzyko zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca.

Istnieją oddzielne doniesienia o zwiększonym działaniu zwężającym naczynia z jednoczesnym stosowaniem makrolidów i alkaloidów sporyszu. Podczas przyjmowania jozamycyny występuje 1 przypadek nietolerancji ergotaminy.

Przy jednoczesnym stosowaniu jozamycyny i cyklosporyny może zwiększyć stężenie cyklosporyny w osoczu krwi aż do nefrotoksycznego.

Przy jednoczesnym stosowaniu jozamycyny i digoksyny może zwiększyć poziom tego ostatniego w osoczu krwi.

W rzadkich przypadkach leczenia makrolidem antykoncepcyjne działanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych może być niewystarczające.

Jeśli rozwija się rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, należy wycofać josamycynę i przepisać odpowiednie leczenie. Leki, które zmniejszają ruchliwość jelit, są przeciwwskazane.

U pacjentów z niewydolnością nerek wymagana jest korekta schematu dawkowania zgodnie z wartościami CC.

Josamycyna nie jest przepisywana wcześniakom. W przypadku stosowania u noworodków należy monitorować czynność wątroby.

Należy rozważyć możliwość krzyżowej oporności na różne antybiotyki makrolidowe (na przykład mikroorganizmy oporne na leczenie chemicznymi antybiotykami związanymi ze strukturą chemiczną mogą być również odporne na jozamycynę).

Stosowanie w okresie ciąży i laktacji jest możliwe tylko w przypadkach, gdy zamierzone korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu lub dziecka.

W leczeniu makrolidów i jednoczesnym stosowaniu hormonalnych środków antykoncepcyjnych należy dodatkowo stosować niehormonalne środki antykoncepcyjne.

Vilprafen

Formy wydania

Instrukcja Vilprafen

Vilprafen (INN josamycin) jest antybiotykiem makrolidowym. Pokazuje działanie bakteriostatyczne, aw wysokich stężeniach - działanie bakteriobójcze. Skuteczna w leczeniu infekcji spowodowanych przez gronkowce (włączając wytwarzające penicylinazy), paciorkowce, Corynebacteria, Haemophilus, Neisseria, Bordetella, Rickettsia, Mycoplasma, Treponema, zakażenia chlamydią, niektóre gatunki Shigella, Ureaplasma Clostridia. Nie wpływa praktycznie na enterobakterie, dlatego nie zaburza równowagi naturalnej mikroflory przewodu pokarmowego. Może być stosowany z opornością na erytromycynę. Odporność na sam Vilprafen jest wytwarzana rzadziej i wolniej niż w przypadku innych makrolidów. Jedną z zalet leku jest lipofilowość, która zapewnia szybką penetrację substancji czynnej w stężeniach terapeutycznych do komórek i tkanek. Podczas stosowania postaci dawkowania jozamycyny jej stężenie w białych krwinkach, komórkach nabłonkowych, makrofagach, fagocytach i monocytach jest 20 razy wyższe niż w przestrzeni śródmiąższowej. Ta właściwość leku sprawia, że ​​jest to idealny sposób na zwalczanie zakażeń chlamydiami, ponieważ cykl życia tych bakterii przechodzi do wnętrza komórki. W porównaniu z innymi antybiotykami Vilprafen ma bardzo wysoki wskaźnik wyleczenia chlamydii - 97% (w azytromycynie - 55%, w doksycyklinie - 50%). Szeroki zakres efektów terapeutycznych Vilprafen pozwala na jego zastosowanie w leczeniu mieszanych zakażeń bakteryjnych, w tym spowodowane przez przedstawicieli mikroflory beztlenowej. Lek jest prawie pozbawiony działania teratogennego i embriotoksycznego, dzięki czemu jest dostępny dla kobiet w ciąży i zapewnia skuteczną profilaktykę chlamydii w okresie noworodkowym.

Oprócz infekcji dróg moczowych Vilprafen stosuje się w leczeniu zakażeń górnych dróg oddechowych, dróg oddechowych, jamy ustnej, tkanek miękkich, zakażeń dermatologicznych. Po podaniu doustnym jest szybko i całkowicie wchłaniany w przewodzie pokarmowym. Obecność mas pokarmowych w jelicie nie wpływa na biodostępność leku (tj. Można go przyjmować niezależnie od posiłku, co jest bardzo wygodne). Maksymalne stężenie substancji czynnej we krwi odnotowuje się w ciągu 1-2 godzin po spożyciu. Przechodzi przemiany metaboliczne w wątrobie, a powstałe metabolity mają mniejszą aktywność terapeutyczną niż pierwotna substancja. Wydalany z organizmu przez drogi żółciowe (z żółcią) i moczowo-płciowym (z moczem). Ma niewielką liczbę działań niepożądanych, głównie z przewodu pokarmowego (anoreksja, nudności, niestrawność, skurcze brzucha, zaburzenia funkcji żółciopędnej). Powołując Vilprafena, należy rozważyć możliwość niekorzystnej interakcji ze wspólnie zażywanymi narkotykami. Zatem ten antybiotyk spowalnia eliminację leków przeciwalergicznych astemizolu i terfenadyny, co może prowadzić do rozwoju ciężkich komorowych zaburzeń rytmu. Vilprafen nasila również skutki uboczne teofiliny, digoksyny, alkaloidów sporyszu (działanie zwężające naczynia). A odwrotna strona medalu: Vilprafen może zmniejszyć skuteczność antybiotyków penicylinowych i cefalosporynowych, aw połączeniu z linkomycyną zmniejsza skuteczność obu leków. Pacjenci w podeszłym wieku Vilprafen przepisany w niższych dawkach. U osób, które akceptują jednocześnie digoksynę, monitorowanie EKG jest obowiązkowe.

Tabletki Vilprafen

Vilprafen jest szeroko stosowany w leczeniu chorób bakteryjnych i grzybiczych.

Lek należy do grupy makrolidów - antybiotyków, podobnych w działaniu do penicylin. Ma działanie bakteriostatyczne, aw dużych dawkach działanie bakteriobójcze. Prawie całkowicie metabolizowany w organizmie, a jego pozostałości i metabolity są wydalane z moczem.

Na tej stronie znajdziesz wszystkie informacje o Vilprafen: kompletne instrukcje użycia tego leku, średnie ceny w aptekach, kompletne i niepełne analogi leku, a także opinie osób, które już używały Vilprafen. Chcesz zostawić swoją opinię? Napisz w komentarzach.

Grupa kliniczno-farmakologiczna

Grupa antybiotyków makrolidowych.

Warunki sprzedaży aptek

Jest wydawany na receptę.

Ile kosztuje Vilprafen? Średnia cena w aptekach wynosi 600 rubli.

Uwolnij formę i kompozycję

Lek Vilprafen jest dostępny w postaci tabletek do podawania doustnego w kartoniku w blistrach po 10 sztuk. Każda tabletka jest pokryta warstwą białego koloru i ma poziome nacięcie po jednej stronie.

  • składnik aktywny: josamycyna - 500 mg,
  • substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, polisorbat 80, koloidalny tlenek krzemu, karboksymetyloceluloza sodowa, stearynian magnezu, hydroksypropylometyloceluloza, Macrogol 6000, talk, dwutlenek tytanu, wodorotlenek glinu, kopolimer kwasu metakrylowego i jego estry.

Efekt farmakologiczny

Działanie bakteriobójcze substancji czynnej leku wynika z faktu, że jozamycyna jest zdolna do wiązania się z dużą podjednostką błony rybosomalnej (50S), nie pozwala na utrwalenie transportującego RNA, a także blokuje translokację peptydów centrum A (rodzaj mutacji, której towarzyszy przegrupowanie chromosomalne wpływające na właściwości komórki) i hamuje wewnątrzkomórkową produkcję białek z aminokwasów.

Spektrum działania jozamycyny zawarte w Vilprafen jest dość szerokie.

Substancja wykazuje aktywność przeciwko Gram-dodatnim mikroorganizmom tlenowym, w tym:

  1. Wydalany przez organizm podczas procesów zapalnych peptokoków;
  2. Peptostreptokokk, które wywołują rozwój mieszanych infekcji;
  3. Gronkowiec;
  4. Czynnik powodujący wąglika - laseczki wąglika;
  5. Bakterie z rodzaju Corynebacterium, które są czynnikami sprawczymi błonicy;
  6. Clostridium perfringens - czynniki powodujące gangrenę gazową i toksykoinfekcje ludzkie;
  7. Streptococcus.

Wilprafen jest także aktywny przeciwko drobnoustrojom gram-ujemnym, w tym:

  1. Hemophilus, przyczyna zakażeń hemofilnych, w tym ropne zapalenie opon mózgowych, ostre zapalenie płuc, zapalenie osierdzia, posocznica itp.;
  2. Neusseria, które są czynnikami wywołującymi choroby takie jak rzeżączka i zapalenie opon mózgowych;
  3. Niektóre odmiany shigelli, prowokujące rozwój czerwonki;
  4. Bakteryjne fragilis, które są czynnikami sprawczymi chorób ropno-zakaźnych, rozwijających się po urazach, interwencjach chirurgicznych, niedoborach odporności itp.;

Ponadto jozamycyna wykazuje aktywność przeciwko różnym pasożytom wewnątrzkomórkowym: chlamydiom, legionelli, mykoplazmom, ureaplazmom.

Wskazania do użycia

Zgodnie z instrukcjami Vilprafen jest przepisywany w leczeniu następujących chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na jozamycynę:

  1. Psittacosis;
  2. Krztusiec;
  3. Zakażenia w okulistyce (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie powiek);
  4. Zakażenia w stomatologii (zapalenie osierdzia, zapalenie pęcherzyków płucnych, zapalenie dziąseł, zapalenie przyzębia i ropień pęcherzykowy);
  5. Oparzenia i rany (w tym pooperacyjne);
  6. Rzeżączka, ziarniniak chłonny weneryczny, kiła (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę);
  7. Zakażenia górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych, w tym zapalenie gardła, zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie krtani, paratonsillitis i zapalenie ucha środkowego;
  8. Zakażenia dolnych dróg oddechowych, w tym pozaszpitalne zapalenie płuc, ostre i przewlekłe zapalenie oskrzeli (zaostrzenia);
  9. Szkarłatna gorączka (Vilprafen jest przepisywany w przypadku nadwrażliwości na antybiotyki penicylinowe);
  10. Błonica (w terapii skojarzonej z antytoksyną błonicy);
  11. Zakażenia narządów płciowych i dróg moczowych (zapalenie szyjki macicy, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej i zapalenie najądrza spowodowane przez mykoplazmy i / lub chlamydię);
  12. Zakażenia tkanek miękkich i skóry (furunculosis, furuncle, wąglik, trądzik, ropień, zapalenie mieszków włosowych, róży, zapalenie węzłów chłonnych, przestępca, zapalenie naczyń chłonnych i ropowica);
  13. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe wywołane przez Helicobacter pylori, w tym przewlekłe zapalenie żołądka i wrzód trawienny oraz 12 wrzodów dwunastnicy.

Przeciwwskazania

Lek jest przeciwwskazany w ciężkich naruszeń wątroby lub w obecności nadwrażliwości na lek.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Lek nie jest przepisywany kobietom w ciąży, jeśli występują poważne naruszenia wątroby, wrażliwość na składniki.

Instrukcje użytkowania

Instrukcje użytkowania wskazują, że zalecana dawka dla dorosłych i młodzieży powyżej 14 lat wynosi 1-2 g w 2-3 dawkach. Zalecana początkowa dawka wynosi 1 g.

  1. W leczeniu trądziku różowatego - 500 mg 2 razy / dobę przez 10-15 dni.
  2. W leczeniu ropnego zapalenia skóry - 500 mg 2 razy / dobę przez 10 dni.
  3. W leczeniu chlamydii układu moczowo-płciowego - 500 mg 2 razy / dobę przez 12-14 dni.
  4. W leczeniu przewlekłego zapalenia przyzębia, z tworzeniem się ropnia kości przyzębia - 500 mg 2 razy / dobę przez 12-14 dni.
  5. W przypadku trądziku zwykłego i kulistego (konglobatowego), 500 mg 2 razy / dobę jest przepisywane przez pierwsze 2-4 tygodnie, następnie 500 mg 1 raz / dzień jako leczenie podtrzymujące przez 8 tygodni.

Tabletki należy połykać bez żucia, z niewielką ilością płynu, między posiłkami. Zwykle czas trwania leczenia określa lekarz. Zgodnie z zaleceniami WHO dotyczącymi stosowania antybiotyków czas trwania leczenia zakażeń paciorkowcami powinien wynosić co najmniej 10 dni.

Niemowlęta i dzieci w wieku poniżej 14 lat zaleca się przepisywanie leku w zawiesinie. Dawka dobowa wynosi 30-50 mg / kg masy ciała, podzielona na 3 dawki. U noworodków i dzieci w wieku poniżej 3 miesięcy dawkę należy dobrać zgodnie z dokładną masą ciała dziecka.

Przed użyciem wstrząsnąć fiolką z zawiesiną.

Efekty uboczne

Przy prawidłowym stosowaniu leku i dokładnym przestrzeganiu dawki wskazanej w instrukcji Vilprafen jest dobrze tolerowany przez pacjentów, ale w niektórych przypadkach mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

  1. Alergiczne reakcje skórne: pokrzywka, wysypka, obrzęk naczynioruchowy, w bardzo rzadkich przypadkach wstrząs anafilaktyczny.
  2. Przewód pokarmowy: nudności, bóle brzucha, nadmierne ślinienie, zgaga, wymioty, nieposkromiona biegunka, rzadkie występowanie stanu zapalnego w jelitach.
  3. Ze strony wątroby i dróg żółciowych: zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, rzadko naruszenie wypływu żółci i funkcjonowanie pęcherzyka żółciowego, z powodu którego u pacjentów rozwinęła się żółtaczka.

Przedawkowanie

W odniesieniu do funduszy do tej pory nie zgłoszono żadnych przypadków przedawkowania. W przypadku przedawkowania po zażyciu leku należy założyć, że działania niepożądane są nasilone, należy zastosować leczenie objawowe.

Specjalne instrukcje

  1. U pacjentów z niewydolnością nerek wymagana jest korekta schematu dawkowania zgodnie z wartościami CC.
  2. Josamycyna nie jest przepisywana wcześniakom. W przypadku stosowania u noworodków należy monitorować czynność wątroby.
  3. Jeśli rozwija się rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, należy wycofać josamycynę i przepisać odpowiednie leczenie. Leki, które zmniejszają ruchliwość jelit, są przeciwwskazane.

Należy rozważyć możliwość krzyżowej oporności na różne antybiotyki makrolidowe (na przykład mikroorganizmy oporne na leczenie chemicznymi antybiotykami związanymi ze strukturą chemiczną mogą być również odporne na jozamycynę).

Interakcja z narkotykami

  1. Vilprafen hamuje eliminację ksantyn, które mogą wywołać rozwój zatrucia.
  2. Zaleca się unikanie jednoczesnego stosowania wilczarza z innymi antybiotykami. Może to zmniejszyć ich skuteczność.
  3. Jednoczesne stosowanie antybiotyku z cyklosporyną może prowadzić do zwiększenia stężenia tego ostatniego, dlatego jego poziom należy monitorować w trakcie leczenia.
  4. Przyjęcie vilprafena może zmniejszyć skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych, dlatego w celu uniknięcia niechcianej ciąży zaleca się dodatkowo stosowanie niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.
  5. Skojarzone stosowanie wilprafenu z lekami przeciwhistaminowymi, w tym astemizolem i terfenadyną, zwiększa stężenie tego ostatniego, co może prowadzić do rozwoju poważnych zaburzeń rytmu serca, zagrażających życiu.

Recenzje

Zebraliśmy kilka opinii o leku Vilprafen:

  1. Masza. Zdał egzamin w czasie ciąży, zdał testy i okazało się, że mam ureaplazmozę. Lekarz przepisał mi „Vilprafen” + leki na dysbiozę. Bardzo się martwiłem, czy mogą być w czasie ciąży, ale przekonała mnie, że są dość łagodne, ale jednocześnie skuteczne. Przeszedł pełny kurs, nie zaobserwowano żadnych skutków ubocznych. Ale najważniejsza rzecz, która pomogła! Zanotowałem te tabletki, ponieważ przeczytałem, że mają dość szerokie spektrum działania i za przystępną cenę.
  2. Artem. Użył tego antybiotyku po raz pierwszy w tym roku, kiedy zachorował. Bolało mnie gardło i bolała mnie głowa. Moja mama poleciła ten lek. Lekarz przepisał ten lek przez rok, kiedy miała silne bóle gardła i leczyła ją przez ponad dwa miesiące. Co mogę powiedzieć o leku? Tak, nie wiem, to pomogło mi lub innym zestawem leków, których użyłem. Lecz wyleczyłem moją chorobę przez dziesięć dni, ponieważ zacząłem brać ten antybiotyk. Brak alergii i zaburzeń w jelitach, nie miałem wysypki. Urządzenie jest dobrze przeniesione. Niezadowolony z ceny leku, w naszym mieście kosztuje około czterysta rubli!

Według opinii Vilprafen jest dość skutecznym lekiem, ale ryzyko działań niepożądanych podczas leczenia jest dość wysokie. Pacjenci ze zdiagnozowaną chlamydią i ureaplazmozą informują, że w ciągu kilku dni po rozpoczęciu stosowania leku objawy choroby znikają bez śladu. Istnieją doniesienia o takich skutkach ubocznych Vilprafen, jak zaburzenia przewodu pokarmowego i wysypki alergiczne, które są stosunkowo częste.

Analogi

Analogiem Vilprafen jest Vilprafen Solutab.

Przed użyciem analogów skonsultuj się z lekarzem.

Warunki przechowywania i trwałość

Tabletki należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, unikając ekspozycji na światło słoneczne na opakowaniu. Optymalna temperatura przechowywania nie przekracza 25 stopni.

Okres trwałości tabletek wynosi 3 lata od daty produkcji, pod koniec tego okresu niewykorzystany lek należy wyrzucić.

Vilprafen - instrukcje użytkowania, opinie, analogi i formy uwalniania (tabletki 500 mg i 1000 mg solyutabu) lek do leczenia ureaplazmozy, chlamydii i innych zakażeń u dorosłych, dzieci i podczas ciąży

W tym artykule możesz przeczytać instrukcje dotyczące używania leku Vilprafen. Przedstawiono opinie odwiedzających witrynę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Vilprafen w ich praktyce. Duża prośba o bardziej aktywne dodawanie opinii na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, jakie powikłania i skutki uboczne zaobserwowano, być może nie stwierdzone przez producenta w adnotacji. Vilprafen analogi z dostępnymi analogami strukturalnymi. Stosować w leczeniu ureaplazmozy, chlamydii, zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc i innych zakażeń u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i karmienia piersią.

Vilprafen - lek przeciwbakteryjny z grupy makrolidów. Mechanizm działania jest związany z upośledzoną syntezą białek w komórce drobnoustroju ze względu na odwracalne wiązanie z podjednostką 50S rybosomu. W stężeniach terapeutycznych z reguły ma działanie bakteriostatyczne, spowalniające wzrost i rozmnażanie się bakterii. Przy tworzeniu wysokiego stężenia zapalenia w ognisku możliwe jest działanie bakteriobójcze.

Josamycyna (składnik aktywny leku Vilprafen) jest aktywna przeciwko bakteriom Gram-dodatnim i Gram-ujemnym.

Z reguły nie jest aktywny przeciwko enterobakteriom, dlatego ma niewielki wpływ na mikroflorę przewodu pokarmowego. W niektórych przypadkach zachowuje aktywność z opornością na erytromycynę i inne 14 i 15-członowe makrolidy (paciorkowce, gronkowce). Odporność na josamycynę jest mniej powszechna niż 14- i 15-członowych makrolidów.

Farmakokinetyka

Po podaniu doustnym Vilprafen jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego. Przyjmowanie pokarmu nie wpływa na biodostępność. Josamycyna jest dobrze rozpowszechniona w narządach i tkankach (z wyjątkiem mózgu), tworząc stężenia wyższe niż osocze i pozostając na poziomie terapeutycznym przez długi czas. Jozamycyna wytwarza szczególnie wysokie stężenia w płucach, migdałkach, ślinie, potem i łzach. Stężenie w plwocinie przekracza stężenie w osoczu 8-9 razy. Przechodzi przez barierę łożyskową, jest wydzielany do mleka matki. Wydalane głównie z żółcią, wydalanie z moczem nie przekracza 10%.

Wskazania

Choroby zakaźne i zapalne wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na lek:

  • zakażenia górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych (zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie przyusznic, zapalenie krtani, zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok);
  • błonica (oprócz leczenia antytoksyną błonicy);
  • szkarłatna gorączka (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę);
  • infekcje dolnych dróg oddechowych (ostre zapalenie oskrzeli, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, pozaszpitalne zapalenie płuc, w tym wywołane przez atypowe patogeny);
  • krztusiec
  • psittacosis;
  • infekcje jamy ustnej (zapalenie dziąseł, zapalenie osierdzia, zapalenie ozębnej, zapalenie pęcherzyków płucnych, ropień pęcherzykowy);
  • infekcje oczu (zapalenie powiek, zapalenie pęcherza moczowego);
  • zakażenia skóry i tkanek miękkich (zapalenie mieszków włosowych, wściekłość, furunculosis, ropień, trądzik, zapalenie naczyń chłonnych, zapalenie węzłów chłonnych, ropowica, panaritium, rana / w tym zakażenia pooperacyjne i oparzenia);
  • wąglik;
  • róży (z nadwrażliwością na penicylinę);
  • infekcje dróg moczowych i narządów płciowych (zapalenie cewki moczowej, zapalenie szyjki macicy, zapalenie najądrza, zapalenie gruczołu krokowego wywołane przez chlamydię i / lub mykoplazmy);
  • ziarniniak chłonny weneryczny;
  • rzeżączka, kiła (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę);
  • choroby przewodu pokarmowego związane z Helicobacter pylori (w tym wrzód trawienny i wrzód dwunastnicy, przewlekłe zapalenie żołądka).

Formy wydania

Tabletki 500 mg i 1000 mg (Vilprafen Solutab).

Instrukcje użytkowania i dawkowania

Zalecana dawka dobowa dla dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 14 lat wynosi 1-2 g w 2-3 dawkach. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 3 g dziennie.

Dzieci w wieku 1 roku mają średnią masę ciała 10 kg.

Dawka dobowa dla dzieci o masie ciała co najmniej 10 kg jest przepisywana na podstawie 40–50 mg / kg masy ciała na dobę, podzielonej na 2–3 dawki: 250–500 mg (1 / 4-1 / 2 tabletki rozpuszczone w wodzie) 2 razy dziennie, dzieciom o masie ciała 20-40 kg przepisuje się 500-1000 mg każda (1 / 2-1 tabletki rozpuszczone w wodzie) 2 razy dziennie, dzieci o wadze ciało powyżej 40 kg - 1000 mg (1 tabletka) 2 razy dziennie.

Zazwyczaj czas trwania leczenia jest ustalany przez lekarza i wynosi od 5 do 21 dni w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia. Zgodnie z zaleceniami WHO czas trwania leczenia paciorkowcowego zapalenia migdałków powinien wynosić co najmniej 10 dni.

W schematach terapii przeciwbakteryjnej Vilprafen jest przepisywany w dawce 1 g 2 razy dziennie przez 7-14 dni w połączeniu z innymi lekami w standardowych dawkach:

  • famotydyna 40 mg dziennie lub ranitydyna 150 mg 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + metronidazol 500 mg 2 razy dziennie;
  • omeprazol 20 mg (lub lanzoprazol 30 mg lub pantoprazol 40 mg lub esomeprazol 20 mg lub rabeprazol 20 mg) 2 razy dziennie + amoksycylina 1 g 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie;
  • omeprazol 20 mg (lub lanzoprazol 30 mg lub pantoprazol 40 mg lub esomeprazol 20 mg lub rabeprazol 20 mg) 2 razy dziennie + amoksycylina 1 g 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + bizmut tri-potasowy 240 mg 2 razy dziennie;
  • famotydyna 40 mg na dobę + furazolidon 100 mg 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + bizmut tri-potasowy 240 mg 2 razy dziennie).

W obecności zaniku błony śluzowej żołądka z achlorhydrią, potwierdzoną pH-metryką: amoksycylina 1 g 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + bizmut trikaliye ditsitrat 240 mg 2 razy dziennie.

W przypadku trądziku pospolitego i sferycznego zaleca się przepisywanie wilczarza w dawce 500 mg 2 razy dziennie przez pierwsze 2-4 tygodnie, a następnie - 500 mg jozamycyny 1 raz dziennie jako leczenie podtrzymujące przez 8 tygodni.

Tabletki Vilprafen Solutab można przyjmować na różne sposoby: tabletkę można połykać w całości, popić wodą lub rozpuścić w wodzie przed użyciem. Tabletki należy rozpuścić w co najmniej 20 ml wody. Dobrze wymieszać powstałą zawiesinę przed użyciem.

Podczas przyjmowania leku Vilprafen należy pamiętać, że w przypadku pominięcia jednej dawki należy natychmiast przyjąć dawkę leku. Jeśli jednak należy przyjąć kolejną dawkę, nie należy przyjmować pominiętej dawki, należy powrócić do normalnego schematu leczenia. Nie należy przyjmować podwójnej dawki. Przerwa w leczeniu lub przedwczesne odstawienie leku zmniejsza szansę powodzenia terapii.

Efekty uboczne

  • dyskomfort w żołądku;
  • nudności;
  • dyskomfort w jamie brzusznej;
  • wymioty;
  • biegunka, zaparcie;
  • zapalenie jamy ustnej;
  • zmniejszony apetyt;
  • rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego;
  • pokrzywka;
  • obrzęk naczynioruchowy;
  • reakcja anafilaktoidalna;
  • pęcherzowe zapalenie skóry;
  • rumień wielopostaciowy wysiękowy (w tym zespół Stephena-Johnsona);
  • żółtaczka;
  • przejściowa utrata słuchu zależna od dawki;
  • plamica.

Przeciwwskazania

  • ciężka nieprawidłowa czynność wątroby;
  • dzieci o masie ciała poniżej 10 kg;
  • nadwrażliwość na lek;
  • Nadwrażliwość na antybiotyki makrolidowe.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Stosowanie w czasie ciąży i podczas karmienia piersią po przeprowadzeniu oceny medycznej korzyści lub ryzyka jest dozwolone.

Europejskie Biuro WHO zaleca Vilprafen jako lek z wyboru w leczeniu zakażeń chlamydiami u kobiet w ciąży.

Specjalne instrukcje

W przypadku utrzymującej się ciężkiej biegunki należy wziąć pod uwagę możliwość zagrażającego życiu rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego w obecności jozamycyny.

U pacjentów z niewydolnością nerek leczenie należy przeprowadzić z uwzględnieniem wyników odpowiednich badań laboratoryjnych (definicja klirensu endogennej kreatyniny).

Należy wziąć pod uwagę możliwość krzyżowej oporności na różne antybiotyki makrolidowe (mikroorganizmy oporne na leczenie antybiotykami związanymi ze strukturą chemiczną mogą również być oporne na jozamycynę).

Interakcja z narkotykami

Od Antybiotyki bakteriostatyczne in vitro są w stanie zmniejszyć działanie przeciwbakteryjne antybiotyków bakteriobójczych, należy unikać ich wspólnego stosowania. Vilprafen nie powinien być podawany w połączeniu z linkozamidami, ponieważ być może wzajemne zmniejszenie ich skuteczności.

Niektórzy przedstawiciele grupy makrolidów spowalniają eliminację ksantyn (teofiliny), co może prowadzić do oznak zatrucia. Badania kliniczne i eksperymentalne wskazują, że jozamycyna ma mniejszy wpływ na eliminację teofiliny niż inne makrolidy.

W przypadku jednoczesnego podawania z preparatem Wilprafen i lekami przeciwhistaminowymi zawierającymi terfenadynę lub astemizol, ryzyko wystąpienia zagrażających życiu zaburzeń rytmu może wzrosnąć.

Istnieją oddzielne doniesienia o zwiększonym zwężeniu naczyń po jednoczesnym podawaniu alkaloidów sporyszu i antybiotyków makrolidowych, w tym. Pojedyncza obserwacja na tle przyjmowania jozamycyny.

Jednoczesne podawanie jozamycyny i cyklosporyny może powodować zwiększenie stężenia cyklosporyny w osoczu i zwiększać ryzyko nefrotoksyczności. Stężenie cyklosporyny w osoczu powinno być regularnie monitorowane.

Wraz ze wspólnym mianowaniem josamycyny i digoksyny może zwiększyć poziom tego ostatniego w osoczu krwi.

Analogi leku Vilprafen

Analogi strukturalne substancji czynnej: