Tabletki 500 i 1000 mg Vilprafen (solutab): instrukcje użytkowania dla dorosłych i dzieci

W tym artykule medycznym można znaleźć lek Vilprafen. Instrukcje użycia wyjaśniają, w jakich przypadkach można przyjmować zastrzyki lub tabletki, które pomagają lekowi, jakie są wskazania do stosowania, przeciwwskazania i działania niepożądane. Adnotacja przedstawia formę uwalniania leku i jego skład.

W artykule lekarze i konsumenci mogą zostawić tylko prawdziwe opinie na temat Vilprafen, z których można dowiedzieć się, czy lek pomógł w leczeniu ureaplazmozy, chlamydii, zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc i innych zakażeń u dorosłych i dzieci, dla których jest przepisany. Podręcznik wymienia analogi Vilprafen, ceny leku w aptekach, a także jego stosowanie w czasie ciąży.

Antybiotykiem makrolidowym jest Vilprafen. Instrukcje użytkowania wskazują, że tabletki 500 mg i 1000 mg solutubu mają właściwości bakteriobójcze i bakteriostatyczne.

Uwolnij formę i kompozycję

Lek jest wytwarzany w postaci tabletek powlekanych. Blister zawiera 10 takich tabletek. Pakowanie pakowane jest w kartonowe opakowanie.

Ponadto lek jest dostępny w postaci zawiesiny. Zawarte w butelkach z ciemnego szkła, 100 ml w butelce. Zestaw zawiera kubek miarowy.

Skład Wilprafena jest następujący:

• jedna tabletka zawiera 500 mg josamycyny lub 1000 mg (Vilprafen Solutab);
• zawiesina (10 ml) zawiera 300 mg josamycyny.

Działanie farmakologiczne

Lek jest antybiotykiem należącym do grupy makrolitów. Działanie bakteriostatyczne leku jest spowodowane hamowaniem syntezy białek przez bakterie. Jeśli występują ogniska zapalenia, lek ma działanie bakteriobójcze.

Vilprafen jest wysoce skutecznym środkiem dla mikroorganizmów wewnątrzkomórkowych, takich jak Mycoplasma pneumoniae, Ureaplasma urealyticum, Chlamydia trachomatis, Legionella pneumophila, Chlamydia pneumonuae, Mycoplasma hominis.

Wysoka aktywność jest również obserwowana w odniesieniu do Gram-ujemnych bakterii tlenowych:

• Haemophilus influenzae, Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Bordetella pertussis;
• Gram-dodatnie bakterie tlenowe: Streptococcus pyogenes, Staphylococcus aureus, Corynebacterium diphtheriae, Streptococcus pneumoniae;
• bakterie beztlenowe: Peptostreptococcus, Peptococcus, Clostridium perfringens.

Lek jest skuteczny przeciwko Treponema pallidum. Aktywnym składnikiem leku jest josamycyna, która jest całkowicie i szybko wchłaniana z przewodu pokarmowego.

Wskazania do użycia

Co pomaga Vilprafen (Solyutab)? Zalecane tabletki:

• Osoby z nadwrażliwością na penicylinę na szkarlatynę.
• Choroby zakaźne, prowokujące procesy zapalne spowodowane drobnoustrojami o wysokiej wrażliwości na lek.
• Zakażenia skóry i tkanek miękkich (z czyrakami, ropne zapalenie skóry, zapalenie węzłów chłonnych itp.)
• Jest on stosowany w leczeniu błonicy oprócz terapii antytoksyną błonicy.
• Zakażenia jamy ustnej (z chorobą przyzębia, zapaleniem dziąseł).
• Choroby zakaźne górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych (stosowane w dusznicy bolesnej, zapaleniu gardła, zapaleniu migdałków, zapaleniu zatok, zapaleniu krtani, zapaleniu ucha środkowego).
• Zakażenia dolnych dróg oddechowych (zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, koklusz, zapalenie oskrzeli).
• Zakażenia narządów moczowych (z chlamydiami, ureaplazmą, rzeżączką, zapaleniem cewki moczowej, zapaleniem gruczołu krokowego itp.)

Instrukcje użytkowania

Vilprafen przyjmuje się w zalecanej dziennej dawce dla dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 14 lat, czyli 1-2 g, w 2-3 dawkach. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 3 g dziennie. Dzieci w wieku 1 roku mają średnią masę ciała 10 kg.

Dzienna dawka dla dzieci o masie ciała nie mniejszej niż 10 kg jest przepisywana na podstawie obliczeń 40-50 mg / kg masy ciała dziennie, podzielonych na 2-3 dawki:

• dzieciom o masie ciała 10-20 kg należy przepisać po 250-500 mg (1 / 4-1 / 2 tabletki rozpuszczone w wodzie) 2 razy dziennie;
• dla dzieci o masie ciała 20–40 kg, 500–1000 mg (1–2–1 tabletek rozpuszczonych w wodzie) przepisuje się 2 razy dziennie;
• dzieci o masie ciała powyżej 40 kg - 1000 mg (1 tabletka) 2 razy dziennie.

Zazwyczaj czas trwania leczenia jest ustalany przez lekarza i wynosi od 5 do 21 dni w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia. Zgodnie z zaleceniami WHO czas trwania leczenia paciorkowcowego zapalenia migdałków powinien wynosić co najmniej 10 dni.

W schematach terapii przeciwbakteryjnej Vilprafen jest przepisywany w dawce 1 g 2 razy dziennie przez 7-14 dni w połączeniu z innymi lekami w standardowych dawkach:

• famotydyna 40 mg dziennie lub ranitydyna 150 mg 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + metronidazol 500 mg 2 razy dziennie;
• omeprazol 20 mg (lub lanzoprazol 30 mg lub pantoprazol 40 mg lub esomeprazol 20 mg lub rabeprazol 20 mg) 2 razy dziennie + amoksycylina 1 g 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie;
• omeprazol 20 mg (lub lanzoprazol 30 mg lub pantoprazol 40 mg lub esomeprazol 20 mg lub rabeprazol 20 mg) 2 razy dziennie + amoksycylina 1 g 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + bizmut tri-potasowy 240 mg 2 razy dziennie;
• famotydyna 40 mg na dobę + furazolidon 100 mg 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + bizmut tri-potasowy 240 mg 2 razy dziennie).

W obecności zaniku błony śluzowej żołądka z achlorhydrią, potwierdzoną pH-metryką: amoksycylina 1 g 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + bizmut trikaliye ditsitrat 240 mg 2 razy dziennie.

W przypadku trądziku pospolitego i sferycznego zaleca się przepisywanie wilczarza w dawce 500 mg 2 razy dziennie przez pierwsze 2-4 tygodnie, a następnie - 500 mg jozamycyny 1 raz dziennie jako leczenie podtrzymujące przez 8 tygodni.

Instrukcja dla Vilprafen Solutab przewiduje, że lek można przyjmować na różne sposoby: można wziąć pigułkę ze szklanką wody lub rozpuścić ją w 20 ml wody wcześniej. Zawiesinę, która powstała po rozpuszczeniu tabletki, należy dokładnie wymieszać.

Tabletki Vilprafen należy połykać w całości. Często pacjenci są zainteresowani tym, jak przyjmować, przed lub po posiłku. Instrukcje wskazują, że tabletki należy połykać między posiłkami.

Podczas leczenia należy pamiętać, że w przypadku pominięcia jednego przyjęcia konieczne jest natychmiastowe przyjęcie dawki leku. Jeśli jednak należy przyjąć kolejną dawkę, nie należy przyjmować pominiętej dawki, należy powrócić do normalnego schematu leczenia. Nie należy przyjmować podwójnej dawki. Przerwa w leczeniu lub przedwczesne odstawienie leku zmniejsza szansę powodzenia terapii.

Przeciwwskazania

Lek Vilprafen jest przeciwwskazany u pacjentów z następującymi warunkami:

• Niewydolność wątroby.
• Indywidualna nietolerancja na składniki leku.
• Obecne w przeszłości poważne reakcje alergiczne na leki z grupy makrolidów.
• Okres ciąży i karmienia piersią.

Efekty uboczne

Podczas odbioru Vilprafen mogą rozwinąć się zaburzenia różnych systemów organizmu:

• W ciężkiej uporczywej biegunce należy pamiętać o możliwości rozwoju rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego (zagrażającego życiu) spowodowanego działaniem antybiotyku.
• Reakcje nadwrażliwości: w niektórych przypadkach - reakcje alergiczne skóry (na przykład pokrzywka).
• Przewód pokarmowy: rzadko - zgaga, nudności, utrata apetytu, biegunka i wymioty.
• Aparaty słuchowe: w rzadkich przypadkach - zależne od dawki przejściowe uszkodzenie słuchu.
• Drogi żółciowe i wątroba: w niektórych przypadkach - przejściowy wzrost aktywności enzymów wątrobowych w osoczu krwi, czasami towarzyszy żółtaczka i naruszenie odpływu żółci.

Dzieci, ciąża i karmienie piersią

Lek nie jest przepisywany kobietom w ciąży, jeśli występują poważne naruszenia wątroby, wrażliwość na składniki.

W dzieciństwie

Lek nie jest przepisywany wcześniakom. Pacjenci noworodkowi z leczeniem zaburzeń czynności wątroby przeprowadzani są pod ścisłą kontrolą.

Vilprafen dla dzieci poniżej 14 roku życia jest używany jako zawieszenie.

Wilgotność 1000 mg Solutab można rozpuścić w wodzie w celu przygotowania zawiesiny. Jeśli leczenie farmakologiczne jest przepisywane dzieciom, dawka jest następująca: 30-50 mg na 1 kg masy ciała dzieli się na trzy dawki.

Zawieszenie dla dzieci w wieku do trzech miesięcy jest dawkowane zgodnie z dokładną wagą dziecka. Dlaczego tabletki są używane i czy powinny być stosowane do leczenia, należy sprawdzić u lekarza.

Specjalne instrukcje

Wraz z jednoczesnym powołaniem Vilprafena z alkaloidami sporyszu można zwiększyć zwężenie naczyń. Dlatego w takim przypadku konieczna jest staranna kontrola stanu pacjenta.

Jednoczesne przyjmowanie jozamycyny i cyklosporyny powoduje wzrost poziomu cyklosporyny w osoczu krwi. We krwi obserwuje się także stężenie cyklosporyny w nefrotoksyce. Przy takim leczeniu konieczne jest zapewnienie ciągłego monitorowania stężenia cyklosporyny w osoczu.

Interakcja z narkotykami

Jeśli Vilprafen jest podawany jednocześnie z lekami przeciwhistaminowymi zawierającymi terfenadynę lub astemizol, czasami proces wydalania tych substancji spowalnia, co ostatecznie prowadzi do manifestacji zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca.

W przypadku jednoczesnego przyjmowania leku Vilprafen i digoksyny, poziom digoksyny w osoczu krwi może wzrosnąć.

Mówiąc o interakcji z innymi lekami, należy pamiętać, że Vilprafen jest antybiotykiem. Przed użyciem jakiegokolwiek leku konieczne jest ustalenie, czy jest to antybiotyk, czy nie.

Przy przyjmowaniu z hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi może zmniejszyć efekt tego ostatniego. W takiej sytuacji zaleca się stosowanie dodatkowych niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Wraz z rozwojem rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego Vilprafen należy odwołać i przepisać odpowiednie leczenie. Stosowanie leków zmniejszających ruchliwość jelit jest przeciwwskazane. Pacjenci z niewydolnością nerek muszą dostosować schemat dawkowania zgodnie z wartościami klirensu kreatyniny (CK).

Zgodnie z instrukcjami Vilprafen nie jest przepisywany wcześniakom. W przypadku stosowania u noworodków należy monitorować czynność wątroby. Konieczne jest rozważenie możliwości krzyżowej oporności na różne antybiotyki z grupy makrolidów.

Analogi leku Wilprafen

Struktura określa analogi:

Podobne działanie ma analogi należące do grupy makrolidów:

Często pacjenci są zainteresowani tym, jak Vilprafen różni się od Solyub Vilprafen. Jaka jest różnica tych leków ze względu na ich formę uwalniania.

Vilprafen to konwencjonalna tabletka powlekana. Solutab to rozpuszczalne tabletki o słodkim smaku i owocowym aromacie. Można je przyjmować w postaci tabletek lub w zawiesinie.

Warunki urlopowe i cena

Średni koszt Vilprafen (tabletki 500 mg numer 10) w Moskwie wynosi 620 rubli. Cena tabletek solutyabu 1000 mg - 760 rubli za 10 sztuk. Lek Vilprafen wydawany w aptekach bez recepty od lekarza.

Tabletki należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, unikając ekspozycji na światło słoneczne na opakowaniu. Optymalna temperatura przechowywania nie przekracza 25 stopni. Okres trwałości tabletek wynosi 3 lata od daty produkcji, pod koniec tego okresu niewykorzystany lek należy wyrzucić.

Tabletki Vilprafen

Vilprafen jest szeroko stosowany w leczeniu chorób bakteryjnych i grzybiczych.

Lek należy do grupy makrolidów - antybiotyków, podobnych w działaniu do penicylin. Ma działanie bakteriostatyczne, aw dużych dawkach działanie bakteriobójcze. Prawie całkowicie metabolizowany w organizmie, a jego pozostałości i metabolity są wydalane z moczem.

Na tej stronie znajdziesz wszystkie informacje o Vilprafen: kompletne instrukcje użycia tego leku, średnie ceny w aptekach, kompletne i niepełne analogi leku, a także opinie osób, które już używały Vilprafen. Chcesz zostawić swoją opinię? Napisz w komentarzach.

Grupa kliniczno-farmakologiczna

Grupa antybiotyków makrolidowych.

Warunki sprzedaży aptek

Jest wydawany na receptę.

Ile kosztuje Vilprafen? Średnia cena w aptekach wynosi 600 rubli.

Uwolnij formę i kompozycję

Lek Vilprafen jest dostępny w postaci tabletek do podawania doustnego w kartoniku w blistrach po 10 sztuk. Każda tabletka jest pokryta warstwą białego koloru i ma poziome nacięcie po jednej stronie.

• składnik aktywny: josamycyna - 500 mg,
• substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, polisorbat 80, koloidalny tlenek krzemu, karboksymetyloceluloza sodowa, stearynian magnezu, hydroksypropylometyloceluloza, Macrogol 6000, talk, dwutlenek tytanu, wodorotlenek glinu, kopolimer kwasu metakrylowego i jego estry.

Efekt farmakologiczny

Działanie bakteriobójcze substancji czynnej leku wynika z faktu, że jozamycyna jest zdolna do wiązania się z dużą podjednostką błony rybosomalnej (50S), nie pozwala na utrwalenie transportującego RNA, a także blokuje translokację peptydów centrum A (rodzaj mutacji, której towarzyszy przegrupowanie chromosomalne wpływające na właściwości komórki) i hamuje wewnątrzkomórkową produkcję białek z aminokwasów.

Spektrum działania jozamycyny zawarte w Vilprafen jest dość szerokie.

Substancja wykazuje aktywność przeciwko Gram-dodatnim mikroorganizmom tlenowym, w tym:

1. Wydalany przez organizm podczas procesów zapalnych peptokoków;
2. Peptostreptokokk, które wywołują rozwój mieszanych infekcji;
3. Gronkowiec;
4. Czynnik powodujący wąglika - laseczki wąglika;
5. Bakterie z rodzaju Corynebacterium, które są czynnikami sprawczymi błonicy;
6. Clostridium perfringens - czynniki powodujące gangrenę gazową i toksykoinfekcje ludzkie;
7. Streptococcus.

Wilprafen jest także aktywny przeciwko drobnoustrojom gram-ujemnym, w tym:

1. Hemophilus, przyczyna zakażeń hemofilnych, w tym ropne zapalenie opon mózgowych, ostre zapalenie płuc, zapalenie osierdzia, posocznica itp.;
2. Neusseria, które są czynnikami wywołującymi choroby takie jak rzeżączka i zapalenie opon mózgowych;
3. Niektóre odmiany shigelli, prowokujące rozwój czerwonki;
4. Bakteryjne fragilis, które są czynnikami sprawczymi chorób ropno-zakaźnych, rozwijających się po urazach, interwencjach chirurgicznych, niedoborach odporności itp.;

Ponadto jozamycyna wykazuje aktywność przeciwko różnym pasożytom wewnątrzkomórkowym: chlamydiom, legionelli, mykoplazmom, ureaplazmom.

Wskazania do użycia

Zgodnie z instrukcjami Vilprafen jest przepisywany w leczeniu następujących chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na jozamycynę:

1. Psittacosis;
2. Krztusiec;
3. Zakażenia w okulistyce (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie powiek);
4. Zakażenia w stomatologii (zapalenie osierdzia, zapalenie pęcherzyków płucnych, zapalenie dziąseł, zapalenie przyzębia i ropień pęcherzykowy);
5. Oparzenia i rany (w tym pooperacyjne);
6. Rzeżączka, ziarniniak chłonny weneryczny, kiła (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę);
7. Zakażenia górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych, w tym zapalenie gardła, zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie krtani, paratonsillitis i zapalenie ucha środkowego;
8. Zakażenia dolnych dróg oddechowych, w tym pozaszpitalne zapalenie płuc, ostre i przewlekłe zapalenie oskrzeli (zaostrzenia);
9. Szkarłatna gorączka (Vilprafen jest przepisywany w przypadku nadwrażliwości na antybiotyki penicylinowe);
10. Błonica (w terapii skojarzonej z antytoksyną błonicy);
11. Zakażenia narządów płciowych i dróg moczowych (zapalenie szyjki macicy, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej i zapalenie najądrza spowodowane przez mykoplazmy i / lub chlamydię);
12. Zakażenia tkanek miękkich i skóry (furunculosis, furuncle, wąglik, trądzik, ropień, zapalenie mieszków włosowych, róży, zapalenie węzłów chłonnych, przestępca, zapalenie naczyń chłonnych i ropowica);
13. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe wywołane przez Helicobacter pylori, w tym przewlekłe zapalenie żołądka i wrzód trawienny oraz 12 wrzodów dwunastnicy.

Przeciwwskazania

Lek jest przeciwwskazany w ciężkich naruszeń wątroby lub w obecności nadwrażliwości na lek.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Lek nie jest przepisywany kobietom w ciąży, jeśli występują poważne naruszenia wątroby, wrażliwość na składniki.

Instrukcje użytkowania

Instrukcje użytkowania wskazują, że zalecana dawka dla dorosłych i młodzieży powyżej 14 lat wynosi 1-2 g w 2-3 dawkach. Zalecana początkowa dawka wynosi 1 g.

1. W leczeniu trądziku różowatego - 500 mg 2 razy / dobę przez 10-15 dni.
2. W leczeniu ropnego zapalenia skóry - 500 mg 2 razy / dobę przez 10 dni.
3. W leczeniu chlamydii układu moczowo-płciowego - 500 mg 2 razy / dobę przez 12-14 dni.
4. W leczeniu przewlekłego zapalenia przyzębia, z tworzeniem się ropnia kości przyzębia - 500 mg 2 razy / dobę przez 12-14 dni.
5. W przypadku trądziku zwykłego i kulistego (konglobatowego), 500 mg 2 razy / dobę jest przepisywane przez pierwsze 2-4 tygodnie, następnie 500 mg 1 raz / dzień jako leczenie podtrzymujące przez 8 tygodni.

Tabletki należy połykać bez żucia, z niewielką ilością płynu, między posiłkami. Zwykle czas trwania leczenia określa lekarz. Zgodnie z zaleceniami WHO dotyczącymi stosowania antybiotyków czas trwania leczenia zakażeń paciorkowcami powinien wynosić co najmniej 10 dni.

Niemowlęta i dzieci w wieku poniżej 14 lat zaleca się przepisywanie leku w zawiesinie. Dawka dobowa wynosi 30-50 mg / kg masy ciała, podzielona na 3 dawki. U noworodków i dzieci w wieku poniżej 3 miesięcy dawkę należy dobrać zgodnie z dokładną masą ciała dziecka.

Przed użyciem wstrząsnąć fiolką z zawiesiną.

Efekty uboczne

Przy prawidłowym stosowaniu leku i dokładnym przestrzeganiu dawki wskazanej w instrukcji Vilprafen jest dobrze tolerowany przez pacjentów, ale w niektórych przypadkach mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

1. Alergiczne reakcje skórne: pokrzywka, wysypka, obrzęk naczynioruchowy, w bardzo rzadkich przypadkach wstrząs anafilaktyczny.
2. Przewód pokarmowy: nudności, bóle brzucha, nadmierne ślinienie, zgaga, wymioty, nieposkromiona biegunka, rzadkie występowanie stanu zapalnego w jelitach.
3. Ze strony wątroby i dróg żółciowych: zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, rzadko naruszenie wypływu żółci i funkcjonowanie pęcherzyka żółciowego, z powodu którego u pacjentów rozwinęła się żółtaczka.

Przedawkowanie

W odniesieniu do funduszy do tej pory nie zgłoszono żadnych przypadków przedawkowania. W przypadku przedawkowania po zażyciu leku należy założyć, że działania niepożądane są nasilone, należy zastosować leczenie objawowe.

Specjalne instrukcje

1. U pacjentów z niewydolnością nerek wymagana jest korekta schematu dawkowania zgodnie z wartościami CC.
2. Josamycyna nie jest przepisywana wcześniakom. W przypadku stosowania u noworodków należy monitorować czynność wątroby.
3. Jeśli rozwija się rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, należy wycofać josamycynę i przepisać odpowiednie leczenie. Leki, które zmniejszają ruchliwość jelit, są przeciwwskazane.

Należy rozważyć możliwość krzyżowej oporności na różne antybiotyki makrolidowe (na przykład mikroorganizmy oporne na leczenie chemicznymi antybiotykami związanymi ze strukturą chemiczną mogą być również odporne na jozamycynę).

Interakcja z narkotykami

1. Vilprafen hamuje eliminację ksantyn, które mogą wywołać rozwój zatrucia.
2. Zaleca się unikanie jednoczesnego stosowania wilczarza z innymi antybiotykami. Może to zmniejszyć ich skuteczność.
3. Jednoczesne stosowanie antybiotyku z cyklosporyną może prowadzić do zwiększenia stężenia tego ostatniego, dlatego jego poziom należy monitorować w trakcie leczenia.
4. Przyjęcie vilprafena może zmniejszyć skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych, dlatego w celu uniknięcia niechcianej ciąży zaleca się dodatkowo stosowanie niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.
5. Skojarzone stosowanie wilprafenu z lekami przeciwhistaminowymi, w tym astemizolem i terfenadyną, zwiększa stężenie tego ostatniego, co może prowadzić do rozwoju poważnych zaburzeń rytmu serca, zagrażających życiu.

Recenzje

Zebraliśmy kilka opinii o leku Vilprafen:

1. Masza. Zdał egzamin w czasie ciąży, zdał testy i okazało się, że mam ureaplazmozę. Lekarz przepisał mi „Vilprafen” + leki na dysbiozę. Bardzo się martwiłem, czy mogą być w czasie ciąży, ale przekonała mnie, że są dość łagodne, ale jednocześnie skuteczne. Przeszedł pełny kurs, nie zaobserwowano żadnych skutków ubocznych. Ale najważniejsza rzecz, która pomogła! Zanotowałem te tabletki, ponieważ przeczytałem, że mają dość szerokie spektrum działania i za przystępną cenę.
2. Artem. Użył tego antybiotyku po raz pierwszy w tym roku, kiedy zachorował. Bolało mnie gardło i bolała mnie głowa. Moja mama poleciła ten lek. Lekarz przepisał ten lek przez rok, kiedy miała silne bóle gardła i leczyła ją przez ponad dwa miesiące. Co mogę powiedzieć o leku? Tak, nie wiem, to pomogło mi lub innym zestawem leków, których użyłem. Lecz wyleczyłem moją chorobę przez dziesięć dni, ponieważ zacząłem brać ten antybiotyk. Brak alergii i zaburzeń w jelitach, nie miałem wysypki. Urządzenie jest dobrze przeniesione. Niezadowolony z ceny leku, w naszym mieście kosztuje około czterysta rubli!

Według opinii Vilprafen jest dość skutecznym lekiem, ale ryzyko działań niepożądanych podczas leczenia jest dość wysokie. Pacjenci ze zdiagnozowaną chlamydią i ureaplazmozą informują, że w ciągu kilku dni po rozpoczęciu stosowania leku objawy choroby znikają bez śladu. Istnieją doniesienia o takich skutkach ubocznych Vilprafen, jak zaburzenia przewodu pokarmowego i wysypki alergiczne, które są stosunkowo częste.

Analogi

Analogiem Vilprafen jest Vilprafen Solutab.

Przed użyciem analogów skonsultuj się z lekarzem.

Warunki przechowywania i trwałość

Tabletki należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, unikając ekspozycji na światło słoneczne na opakowaniu. Optymalna temperatura przechowywania nie przekracza 25 stopni.

Okres trwałości tabletek wynosi 3 lata od daty produkcji, pod koniec tego okresu niewykorzystany lek należy wyrzucić.

Vilprafen

Vilprafen: instrukcje użytkowania i recenzje

Nazwa łacińska: Wilprafen

Kod ATX: J01FA07

Składnik aktywny: josamycyna (josamycyna)

Producent: Yamanouchi Pharma dla Heinrich Mack Nachf. (Niemcy)

Aktualizacja opisu i zdjęcia: 26.07.2018

Ceny w aptekach: od 402 rubli.

Vilprafen to antybiotyk z grupy makrolidów o działaniu bakteriobójczym.

Uwolnij formę i kompozycję

Vilprafen produkowany w postaci tabletek powlekanych - dwuwypukłe, podłużne, prawie białe lub białe, z ryzykiem po obu stronach (10 sztuk w blistrach, 1 blister w kartonowym pudełku).

Skład 1 tabletki zawiera substancję czynną jozamycynę w ilości 500 mg.

Składniki pomocnicze w 1 tabletce: polisorbat 80 - 5 mg; stearynian magnezu - 5 mg; celuloza mikrokrystaliczna - 101 mg; koloidalny dwutlenek krzemu - 14 mg; Karmeloza sodowa - 10 mg.

Skład powłoki: glikol polietylenowy 6000 - 0,3846 mg; metyloceluloza - 0,12825 mg; dwutlenek tytanu - 0,641 mg; talk - 2,0513 mg; kopolimer kwasu metakrylowego i jego estrów - 1,155385 mg; wodorotlenek glinu - 0,641 mg.

Właściwości farmakologiczne

Farmakodynamika

Mechanizm działania josamycyny polega na zapobieganiu produkcji białka w komórce drobnoustroju, co tłumaczy się odwracalnym wiązaniem z podjednostką 50S rybosomu. Zazwyczaj w stężeniach terapeutycznych dla aktywnego składnika leku charakteryzuje się działaniem bakteriostatycznym, co prowadzi do zahamowania wzrostu i rozmnażania się bakterii. Jeśli powstają wysokie stężenia jozamycyny w ognisku zapalnym, obserwuje się objawy działania bakteriobójczego.

Josamycyna działa przeciwko następującym mikroorganizmom:

• Bakterie Gram-dodatnie: Staphylococcus spp. (w tym wrażliwe na metycylinę szczepy Staphylococcus aureus), Peptostreptococcus spp., Streptococcus spp. (w tym Streptococcus pneumonia i Streptococcus pyogenes), Peptococcus spp., Corynebacterium diphtheriae, Clostridium spp., Listeria monocytogenes, Bacillus anthracis, Propionibacterium acnes;
• Bakterie Gram-ujemne :. Campylobacter jejuni, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Helicobacter pylori, Moraxella catarrhalis, Haemophilus influenzae, Haemophilus ducreyi, Legionella spp Brucella spp Bordetella spp.,.
• inne: Borrelia burgdorferi, Bacteroides fragilis (wrażliwość josamycyny może być zmienna), Treponema pallidum, Chlamydia spp. (w tym Chlamydia trachomatis), Ureaplasma spp., Mycoplasma spp. (w tym Mycoplasma genitalium, Mycoplasma hominis, Mycoplasma pneumoniae), Chlamydophila spp. (w tym Chlamydophila pneumoniae).

Enterobakterie są zwykle odporne na jozamycynę, więc jej stosowanie ma niewielki wpływ na mikroflorę przewodu pokarmowego (GIT). Składnik aktywny wykazuje również aktywność w zdiagnozowanej oporności na erytromycynę i pozostałe 14- i 15-członowe makrolidy. Przypadki oporności na jozamycynę są rzadsze niż w 14- i 15-członowych makrolidach.

Farmakokinetyka

Po podaniu doustnym, jozamycyna jest wchłaniana z przewodu pokarmowego z dużą prędkością, przyjmowanie pokarmu nie zmienia jej biodostępności. Maksymalne stężenie substancji w osoczu osiąga się w ciągu 1 godziny po podaniu. Podczas przyjmowania leku Vilprafen w dawce 1 g, maksymalny poziom substancji czynnej w osoczu wynosi 2-3 μg / ml. Stopień wiązania josamycyny z białkami osocza wynosi około 15%. Związek jest dobrze rozproszony w tkankach i narządach (z wyłączeniem mózgu), a jego stężenia często przekraczają osocze i zachowują skuteczność terapeutyczną przez długi czas. Szczególnie wysokie stężenia jozamycyny są wykrywane w płynie łzowym, ślinie, potem, migdałkach i płucach. Jego zawartość w plwocinie przekracza zawartość w osoczu 8-9 razy.

Josamycyna pokonuje barierę łożyskową i przenika do mleka matki. Związek jest metabolizowany w wątrobie, tworząc metabolity o mniejszej aktywności farmakologicznej. Josamycyna jest wydalana głównie z żółcią. Okres półtrwania wynosi 1-2 godziny, ale wskaźnik ten może być wydłużony u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Stopień wydalania leku z moczem nie przekracza 10%.

Wskazania do użycia

Tabletki Vilprafen 500 mg są przepisywane w leczeniu chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez mikroorganizmy wrażliwe na działanie substancji czynnej (josamycyna):

• Zakażenia dolnych dróg oddechowych - ostre zapalenie oskrzeli, koklusz, zapalenie oskrzeli i płuc, papuzica, zapalenie płuc, w tym postać nietypowa;
• Zakażenia górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych - zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie przyusznic, zapalenie gardła, zapalenie ucha środkowego, zapalenie krtani;
• Zakażenia jamy ustnej - choroba przyzębia i zapalenie dziąseł;
• Szkarłatna gorączka (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę);
• Błonica (oprócz terapii antytoksyną błonicy);
• Zakażenia narządów płciowych i dróg moczowych - zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej, rzeżączka; z nadwrażliwością na penicylinę - ziarniniak chłonny weneryczny, kiła;
• Mykoplazma (w tym ureaplazma), zakażenia chlamydiowe i mieszane narządów płciowych i dróg moczowych;
• Zakażenia tkanek miękkich i skóry - zapalenie węzłów chłonnych, zapalenie naczyń chłonnych, czyraki, ropne zapalenie skóry, trądzik, wąglik, róży (z nadwrażliwością na penicylinę).

Przeciwwskazania

• Ciężkie zaburzenia czynności wątroby;
• Nadwrażliwość na składniki leku i inne antybiotyki makrolidowe.

Pielęgniarki i kobiety w ciąży mogą przyjmować wilkrafen tylko w przypadkach, gdy spodziewane korzyści dla zdrowia matki przeważają nad możliwym ryzykiem dla płodu lub dziecka.

Instrukcja użytkowania Vilprafen: metoda i dawkowanie

Vilprafen przyjmuje się doustnie między posiłkami. Tabletkę należy połykać w całości i popić niewielką ilością wody.

Dla młodzieży w wieku 14 lat i dorosłych zalecana dawka dobowa wynosi 1-2 g wilczarza, który należy podzielić na 2-3 dawki. Początkowa zalecana dawka wynosi 1 g.

W przypadku węgorzy sferycznych i pospolitych, w ciągu pierwszych 2-4 tygodni, przepisuje się 0,5 g jozamycyny 2 razy dziennie, a następnie przez 2 miesiące częstotliwość stosowania zmniejsza się do 0,5 g jozamycyny 1 raz dziennie (jako leczenie podtrzymujące).

Czas trwania leczenia jest zwykle ustalany przez lekarza. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia w sprawie stosowania leków antybiotykowych, czas trwania leczenia zakażeń paciorkowcami powinien wynosić co najmniej 10 dni.

Jeśli pominięto jedną dawkę wilprafenu, dawkę należy natychmiast przyjąć. W przypadku, gdy nadszedł czas na następną dawkę, nie należy zwiększać dawki.

Przerwa w terapii lub przedwczesne odstawienie leku zmniejsza prawdopodobieństwo powodzenia leczenia.

Efekty uboczne

Podczas odbioru Vilprafen mogą rozwinąć się zaburzenia różnych systemów organizmu:

• Przewód pokarmowy: rzadko - zgaga, nudności, utrata apetytu, biegunka i wymioty. W ciężkiej uporczywej biegunce należy pamiętać o możliwości wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego (zagrażającego życiu) z powodu antybiotyku;
• Aparaty słuchowe: w rzadkich przypadkach - zależne od dawki przejściowe uszkodzenie słuchu;
• Drogi żółciowe i wątroba: w niektórych przypadkach - przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych w osoczu krwi, czasami połączone z żółtaczką i naruszeniem wypływu żółci;
• Reakcje nadwrażliwości: w niektórych przypadkach - reakcje alergiczne skóry (na przykład pokrzywka).

Przedawkowanie

Dzisiaj informacje o specyficznych objawach przedawkowania Vilprafen są praktycznie nieobecne. W tym przypadku warto założyć wzrost nasilenia działań niepożądanych leków, głównie z przewodu pokarmowego.

Specjalne instrukcje

Wraz z rozwojem rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego Vilprafen należy odwołać i przepisać odpowiednie leczenie. Stosowanie leków zmniejszających ruchliwość jelit jest przeciwwskazane.

Pacjenci z niewydolnością nerek muszą dostosować schemat dawkowania zgodnie z wartościami klirensu kreatyniny (CK).

Zgodnie z instrukcjami Vilprafen nie jest przepisywany wcześniakom. W przypadku stosowania u noworodków należy monitorować czynność wątroby.

Konieczne jest rozważenie możliwości krzyżowej oporności na różne antybiotyki z grupy makrolidów.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów silnikowych i złożone mechanizmy

Ustalono, że korzystanie z Vilprafen nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i wykonywania potencjalnie niebezpiecznych rodzajów pracy związanych ze zwiększoną koncentracją i szybkością reakcji.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Podczas ciąży i podczas karmienia piersią lek można przepisać, jeśli korzyści z jego stosowania dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu lub dziecka. Lekarz powinien ocenić możliwe konsekwencje zażywania tego leku i dopiero po tym przepisać przebieg leczenia.

Biuro WHO Europe zaleca Vilprafen jako lek do leczenia zakażeń chlamydiami u kobiet w ciąży.

Podczas leczenia jozamycyną, w połączeniu z zastosowaniem hormonalnych metod antykoncepcji, należy stosować dodatkową ochronę w postaci niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Interakcja z narkotykami

Należy unikać jednoczesnego stosowania wilczarza z cefalosporynami i penicylinami.

W połączeniu z linkomycyną może zmniejszyć skuteczność obu leków.

Vilprafen spowalnia eliminację teofiliny w mniejszym stopniu niż inne antybiotyki makrolidowe.

Przy jednoczesnym stosowaniu z cyklosporyną możliwe jest zwiększenie jej stężenia w osoczu krwi do poziomu nefrotoksycznego.

Istnieją doniesienia o zwiększonym działaniu zwężającym naczynia w połączeniu z połączonym stosowaniem alkaloidów sporyszu antybiotyków i leków makrolidowych.

Vilprafen spowalnia eliminację astemizolu lub terfenadyny, co zwiększa ryzyko wystąpienia arytmii zagrażających życiu.

Przy jednoczesnym stosowaniu z digoksyną możliwe jest zwiększenie poziomu tego ostatniego w osoczu.

Przy jednoczesnym stosowaniu leku z hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi konieczne jest dodatkowo stosowanie niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Analogi

Analogiem Vilprafen jest Vilprafen Solutab.

Warunki przechowywania

Przechowywać w ciemnym miejscu, niedostępnym dla dzieci w temperaturze do 25 ° C

Okres ważności - 4 lata.

Warunki sprzedaży aptek

Recepta.

Vilprafen Recenzje

Według opinii Vilprafen jest dość skutecznym lekiem, ale ryzyko działań niepożądanych podczas leczenia jest dość wysokie. Pacjenci ze zdiagnozowaną chlamydią i ureaplazmozą informują, że w ciągu kilku dni po rozpoczęciu stosowania leku objawy choroby znikają bez śladu. Istnieją doniesienia o takich skutkach ubocznych Vilprafen, jak zaburzenia przewodu pokarmowego i wysypki alergiczne, które są stosunkowo częste.

Wielu pacjentów poleca lek jako skuteczne narzędzie do leczenia zatok i innych chorób zakaźnych. Często jest przepisywany dzieciom, których leczenie daje dobre wyniki, ale czasami rodzice skarżą się na objawy dysbiozy.

Cena Vilprafen w aptekach

Średnio cena 500 mg wilprafenu w aptekach wynosi 515–596 rubli (10 tabletek w opakowaniu).

Dlaczego zaleca się zapalenie gruczołu krokowego Vilprafen?

Vilprafen jest środkiem przeciwdrobnoustrojowym, który działa przeciw tlenowej mikroflorze i niektórym bakteriom beztlenowym. Lekarstwa są niezbędne do całkowitego wyeliminowania zakażeń bakteryjnych, które powodują nagromadzenie ropnego wysięku i zapalenia. Lek jest w postaci tabletek do podawania doustnego. Antybiotyk nie jest przeznaczony do wstrzykiwań.

Skład i formy dawkowania

Lek jest w postaci tabletek zawierających 500 mg substancji czynnej - jozamycyny. Elementy pomocnicze obejmują:

• koloidalny odwodniony dwutlenek krzemu;
• karmeloza sodowa;
• celuloza mikrokrystaliczna;
• polisorbat;
• glikol polietylenowy;
• metyloceluloza;
• talk;
• dwutlenek tytanu;
• kopolimer estru kwasu metakrylowego;
• wodorotlenek glinu.

Vilprafen jest środkiem przeciwdrobnoustrojowym, który działa przeciw tlenowej mikroflorze i niektórym bakteriom beztlenowym. Lek jest w postaci tabletek do podawania doustnego.

Tabletki mają obustronnie wypukły, podłużny kształt i są pomalowane na biało. Jednostki leku są powlekane błoną i mają ryzyko po obu stronach.

Grupa farmakologiczna

Środek przeciwbakteryjny należy do klasy antybiotyków makrolidowych.

Działanie farmakologiczne

Właściwości farmakologiczne opierają się na niszczeniu związków białkowych i metabolizmie białek w komórce. Mechanizm działania osiąga się poprzez odwracalne wiązanie josamycyny z podjednostką 50S rybosomu. Gdy weźmiesz standardową dawkę leku, ma on działanie bakteriostatyczne, spowalniające lub hamujące proliferację bakterii. Pozostali przedstawiciele patogennej mikroflory nie przeprowadzają podziału mitotycznego i nie umierają zgodnie z cyklem komórkowym.

Podczas stosowania leku w wysokich stężeniach obserwuje się działanie bakteriobójcze.

W ciężkich zaburzeniach metabolizmu białek rozpoczyna się masowa śmierć zakaźnych patogenów. Lek pozostaje nieszkodliwy dla ludzkich struktur komórkowych, ponieważ nie ma patogennego materiału genetycznego wewnątrz komórek narządów i tkanek.

Lek jest w postaci tabletek zawierających 500 mg substancji czynnej - jozamycyny. Jednostki leku są powlekane błoną i mają ryzyko po obu stronach.

Ważne jest, aby pamiętać, że jozamycyna nie jest skuteczna przeciwko Enterobacter pylori. Lek jest aktywny wobec komórek bakteryjnych opornych na erytromycynę, 14 lub 15-członowe makrolidy.

Jozamycyna przyjmowana doustnie jest oddzielana od innych składników pomocniczych dzięki działaniu esteraz.

Lek jest szybko wchłaniany przez mikrokosmki jelitowe do krążenia ogólnoustrojowego, gdzie osiąga maksymalne stężenie w godzinę po podaniu.

W krwiobiegu jozamycyna słabo wiąże się z albuminą i innymi białkami (do 15%). Aktywny związek jest rozprowadzany do tkanek i narządów w ich oryginalnej postaci, z wyjątkiem mózgu.

Występuje kumulacja leku w jamie płucnej, plwocinie, łzach i płynie potowym, gdzie stężenie substancji josamycyna przekracza osocze w 7-9 razy. Podczas przechodzenia przez komórki wątroby związek chemiczny rozpada się na produkty metaboliczne o słabym działaniu przeciwbakteryjnym, które opuszczają organizm przez żółć. Okres półtrwania sięga 1-2 godzin. Ten czas wydłuża się na tle choroby wątroby. 10% leku jest wydalane przez nerki.

Występuje kumulacja leku w jamie płucnej, plwocinie, łzach i płynie potowym, gdzie stężenie substancji josamycyna przekracza osocze w 7-9 razy.

Wskazania do stosowania Vilprafen

Lek jest skuteczny w przypadku zapalenia o charakterze zakaźnym, wywołanego aktywnym wzrostem bakterii chorobotwórczych podatnych na jozamycynę.

• bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego;
• zapalenie ściany pęcherza moczowego;
• zapalenie szyjki macicy;
• ostre zapalenie cewki moczowej;
• odmiedniczkowe zapalenie nerek;
• zapalenie najądrza.

• obustronne i jednostronne zapalenie migdałków w postaci przewlekłej i ostrej;
• zapalenie gardła (zapalenie gardła);
• zapalenie zatok przynosowych;
• błonica w połączeniu z anatoksyną błoniczą;
• gorączka szkarłatna w obecności nadwrażliwości na penicylinę;
• zapalenie ucha;
• zapalenie krtani.

• wrzodziejące nadżerkowe zmiany żołądka i dwunastnicy;
• zapalenie żołądka.

• ureaplazmoza;
• rzeżączka;
• ziarniniak chłonny weneryczny;
• kiła;
• chlamydia

• pozaszpitalne zapalenie płuc;
• krztusiec
• nagromadzenie ropy w jamie płucnej;
• zaostrzenie ostrego i przewlekłego zapalenia oskrzeli;
• psittacosis.

• furunculosis;
• zapalenie węzłów chłonnych;
• przestępca;
• uraz oparzenia bakteryjnego;
• zapalenie mieszków włosowych;
• ropień;
• trądzik;
• różyczki;
• wąglik.

Lek jest stosowany w stomatologii do leczenia zapalenia dziąseł, zapalenia wyrostków zębodołowych, powikłań w okresie pooperacyjnym, próchnicy. Okuliści stosują antybiotyk do leczenia zapalenia pęcherza moczowego i zapalenia powiek.

Administracja i dawkowanie Vilprafen

W przypadku pacjentów w wieku powyżej 14 lat zaleca się stosowanie standardowej dawki 1-2 g wilgrafenu. 1500 mg dziennie należy przyjmować 3 razy dziennie. Przepisana dawka jest koniecznie podzielona na 2-3 dawki. W razie potrzeby stawka dzienna wzrosła do 3 g.

W przypadku trądziku pospolitego i kulistego należy przyjmować 500 mg jozamycyny 2 razy dziennie przez 2-4 tygodnie. Przez następne 8 tygodni lek przyjmuje się w dawce 500 mg raz na dobę.

W leczeniu zaniku błony śluzowej żołądka, któremu towarzyszy achlorhydria, należy przepisać skojarzone leczenie 1 g amoksycyliny i jozamycyny, gdy przyjmowane 2 razy dziennie, 240 mg trójkalowego bicyklu z częstością 2 razy dziennie.

W leczeniu wrzodziejących i erozyjnych chorób przewodu pokarmowego wywołanych przez enterobakterie, 1000 mg wilprafenu stosuje się 2 razy dziennie w połączeniu z innymi lekami w standardowej dawce.

Czas odbioru

Czas trwania antybiotykoterapii jest ustalany przez lekarza specjalistę, w zależności od lokalizacji i ciężkości procesu zakaźnego i zapalnego. Zalecany przebieg leczenia to 2-5 dni. Gdy paciorkowcowe zapalenie migdałków jest konieczne, należy przyjmować tabletki przez 10 dni.

Ile tabletów można pić jednocześnie?

W przypadku pojedynczej dawki można pić 1-2 tabletki - nie więcej niż 1000 mg pojedynczej dawki.

Specjalne instrukcje

Wraz z rozwojem ciężkiej biegunki z widocznymi wydzielinami krwi w masie kału, konieczne jest natychmiastowe zaprzestanie przyjmowania leku Vilprafen ze względu na ryzyko rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego. Choroba jest zagrażająca życiu przy dalszym stosowaniu antybiotyku i dlatego wymaga pilnej porady medycznej podczas otrzymywania testów potwierdzających obecność zapalenia jelit.

W przypadku zaburzeń czynności nerek konieczne jest dostosowanie schematu dawkowania zgodnie z klirensem kreatyniny. Nie używaj podwójnej dawki.

Przy długotrwałej terapii antybiotykowej możliwy jest rozwój oporności krzyżowej na leki makrolidowe, co wymaga zmiany w przebiegu leczenia.

Podczas ciąży i laktacji

Lek jest stosowany w leczeniu chlamydii u kobiet w trakcie lub w trakcie planowania ciąży. Odbiór antybiotyku w tym przypadku jest dozwolony tylko po zbadaniu przez lekarza i wydaniu zaleceń lekarskich. Jozamycyna ma zdolność przenikania przez barierę hemato-łożyskową i opuszcza ciało przez mleko matki, ale nie wywiera działania teratogennego na płód w okresie rozwoju embrionalnego. W trakcie badań klinicznych nie stwierdzono żadnych naruszeń podczas rozwoju dziecka, które otrzymało mleko od matki, która przeszła leczenie farmakologiczne.

Vilprofen stosuje się w leczeniu chlamydii u kobiet w trakcie lub w trakcie planowania ciąży.

Skutki uboczne Wilprafena

• dyskomfort i uczucie ciężkości w regionie nadbrzusza;
• nudności i kneblowanie;
• zapalenie jamy ustnej;
• zaparcie;
• zmniejszony apetyt;
• rzekomobłoniaste zapalenie jelit.

• pokrzywka;
• rumień, świąd i wysypka;
• Choroba Stevensa-Johnsona;
• wstrząs anafilaktyczny;
• obrzęk naczynioruchowy;
• pęcherzowe zapalenie skóry.

• niewydolność wątroby;
• hiperbilirubinemia do żółtaczki.

• zmniejszona ostrość słuchu;
• głuchota.

• superinfekcja;
• plamica.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i innych mechanizmów

Przy długotrwałej terapii lekowej nie występuje ucisk centralnego i obwodowego układu nerwowego, dlatego leczenie vilprafenem umożliwia pracę ze złożonymi urządzeniami, jazdą samochodem i innymi energicznymi czynnościami związanymi z reakcją i koncentracją.

Przeciwwskazania

Lek nie jest stosowany w przypadkach znacznego upośledzenia czynności wątroby oraz w przypadku reakcji anafilaktoidalnych na antybiotyki makrolidowe i składniki strukturalne wilczarza.

Surowo zabrania się używania dzieci o wadze poniżej 10 kg.

Przedawkowanie

Przypadki przedawkowania nie zostały zarejestrowane. Teoretycznie wystąpienie osłabienia i zaostrzenie działań niepożądanych za pomocą pojedynczej dawki wysokiej dawki leku. Zwiększa ryzyko negatywnych reakcji z układu pokarmowego.

Interoperacyjność i kompatybilność

Nie zaleca się przepisywania wilczarza w połączeniu z innymi lekami przeciwbakteryjnymi. Działanie bakteriostatyczne uzyskane przy zastosowaniu dawki terapeutycznej zmniejsza aktywność przeciwbakteryjną preparatów bakteriobójczych. Terapia skojarzona z linkomycyną przyczynia się do wzajemnego zmniejszenia efektu terapeutycznego.

Antybiotyki makrolidowe spowalniają eliminację teofiliny ksantyny, co prowadzi do zatrucia organizmu. W badaniach klinicznych wykryto mniejszy wpływ vilprafenu na teofilinę. W tym przypadku dostosowywany jest również schemat dawkowania leków.

Podczas przyjmowania alkaloidów sporyszu podczas leczenia antybiotykami makrolidowymi występuje efekt zwężania naczyń krwionośnych. Odnotowano przypadek braku tolerancji tkanek na ergotaminę na tle terapii przeciwdrobnoustrojowej jozamycyną, dzięki czemu połączone leczenie lekami jest ściśle pod nadzorem lekarza.

Podczas stosowania alkaloidów sporyszu podczas leczenia antybiotykami makrolidowymi, takimi jak Vilprafen, występuje efekt zwężania naczyń krwionośnych.

Leki przeciwhistaminowe zawierające astemizol i terfenadynę przyczyniają się do opóźnionego wydalania tych ostatnich, co prowadzi do pojawienia się zagrożenia życia. Niebezpieczeństwo polega na wystąpieniu nieodpowiednich zaburzeń rytmu serca.

Josamycyna pomaga zwiększyć stężenie cyklosporyny w osoczu, co prowadzi do nefrotoksyczności. Kiedy bierzesz oba związki chemiczne, wymagane jest regularne monitorowanie poziomu cyklosporyny we krwi. Podobna sytuacja występuje w przypadku stosowania digoksyny.

Substancja czynna leku Vilprafen może zmniejszać efekt terapeutyczny doustnych hormonalnych środków antykoncepcyjnych, co oznacza zwiększone ryzyko nieplanowanej ciąży. Aby zapobiec negatywnym skutkom, zaleca się stosowanie innych form antykoncepcji.

Josamycyna nie wpływa na farmakodynamikę Citramone.

Z alkoholem

W okresie leczenia antybiotykami makrolidowymi surowo zabrania się spożywania produktów alkoholowych. Josamycyna i alkohol etylowy ulegają rozkładowi chemicznemu i neutralizacji w hepatocytach. Komórki wątroby nie radzą sobie z powstającym ładunkiem, dlatego nie mają czasu na przetwarzanie substancji toksycznych gromadzących się w cytoplazmie. W warunkach toksycznych, przy dużym obciążeniu, dochodzi do masowej śmierci komórek wątroby i rozpoczyna się regeneracja komórek wątrobowych.

W okresie leczenia antybiotykami makrolidowymi surowo zabrania się spożywania produktów alkoholowych.

Etanol powoduje jednocześnie agregację czerwonych krwinek i hamuje układ nerwowy.

Producent

Montefarmaco S.p.A., Włochy.

Warunki sprzedaży aptek

Antybiotyk jest sprzedawany wyłącznie w obecności zaleceń lekarskich.

Średni koszt Vilprafen wynosi 596-735 rubli.

Warunki przechowywania

Lek jest przechowywany w temperaturze nie wyższej niż + 25 ° C przez 4 lata. Zaleca się przechowywanie antybiotyku w miejscu o niskiej wilgotności z dala od światła słonecznego.

Analogi

Do substytutów o podobnych efektach farmakologicznych i składzie chemicznym należą:

• Vilprafen Solutab;
• Klarytromycyna;
• Doksycyklina;
• Digran;
• Sumamed;
• Ceftriakson;
• Unidox.

Digran jest analogiem vilprafen.

Samo zastąpienie leku jest zabronione. Przed przejściem na inny lek z powodu braku efektu terapeutycznego konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem.

Recenzje

Victoria Komissarova, 28 lat, Petersburg

Antybiotyk został przyjęty, gdy lekarze odkryli chlamydię jako część terapii skojarzonej. Brałem pigułki przez 21 dni. Nie odnotowano reakcji alergicznych i innych działań niepożądanych. Zakażenie bakteryjne przestało się rozmnażać i zostało całkowicie wyeliminowane. Podobało mi się, że antybiotyk pomógł pozbyć się trądziku i ropnych stanów zapalnych równolegle z czyrakami. Aby uniknąć spadku odporności i dysbiozy jelitowej, przyjmowała leki immunomodulujące i probiotyki. Dlatego przed przyjęciem zalecam skonsultowanie się z lekarzem.

Irina Volkova, 39 lat, Rostów nad Donem

W drugim trymestrze ciąży stwierdzono ureaplazmozę. Pełny przebieg tabletek przyjmowano ściśle zgodnie z instrukcją, ale przedtem, kiedy przyjmowano dużą dawkę, zaczęła się ciężka biegunka. Bałam się o dziecko i konsultowałam z lekarzem. Powiedziała, że ​​boli ją brzuch. Przeprowadzone testy wykazały ryzyko wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego. Specjalista zapewnił mnie i powiedział, że to tylko efekt uboczny i zmienił dawkę. Po 2 tygodniach liczba ureaplazm zmniejszyła się.

Veniamin Prokhorov, 40 lat, Krasnojarsk

Vilprafen został wypisany z kliniki dentystycznej w celu leczenia ciężkiego zapalenia dziąseł. Późno zwróciłem się do lekarzy, starałem się leczyć maściami do użytku zewnętrznego i płukania. Nie chciał brać antybiotyku, ale musiał się zwierzyć stomatologowi. Sceptycyzm trwał 3 dni, aż stan się poprawił. Brałem pigułkę 2 razy dziennie. Nie było nawrotów po antybiotykoterapii. Moja żona jest w podobnej sytuacji. Została przepisana Vilprafen na przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego. Po terapii przestała cierpieć na sezonowe zaostrzenia. Skuteczne narzędzie, zostaw pozytywne opinie.