Normalna temperatura ciała ludzkiego pod pachą, a także rodzaje wahań temperatury

Od dzieciństwa jesteśmy przyzwyczajeni do pomiaru temperatury. Każdy wie, jak postawić termometr i kiedy temperatura jest podwyższona. Ale czy nasza wiedza jest prawidłowa? Spróbujemy zrozumieć ten problem.

Co to jest?

Temperatura ludzkiego ciała to poziom ciepła w wewnętrznym środowisku ciała. Odpowiedni poziom temperatury pozwala narządom wewnętrznym pracować w pożądanym trybie, a wszystkie reakcje biochemiczne zachodzą z niezbędną intensywnością. Poziom temperatury jest również ważny dla walki z wirusowymi i bakteryjnymi patogenami, które dostają się do organizmu ludzkiego.

Temperatura jest utrzymywana na stałym poziomie z powodu kilku czynników:

1. Praca centrum termoregulacji w mózgu. Ten obszar komórek nerwowych odbiera sygnały z termoreceptorów na skórze, analizuje zawartość substancji pirogennych w krwiobiegu i daje sygnał do ich wytworzenia. Pozwala na utrzymanie stałości ciepła w ciele.
2. Wytwarzanie ciepła odbywa się przez narządy wewnętrzne i tkankę mięśniową podczas ruchów. Jest najbardziej intensywna podczas wysiłku fizycznego. Dlatego osoba rozgrzewa się podczas jazdy.
3. Przenoszenie ciepła odbywa się przez skórę dzięki kilku mechanizmom. Jednym z nich jest uwalnianie potu, co pozwala w krótkim czasie obniżyć temperaturę wewnętrzną.

Ważny jest także stan środowiska. Ciało dostosowuje się do warunków naturalnych, czynników zewnętrznych, ale w ograniczonym zakresie. Nie można skompensować zbyt niskiej lub wysokiej temperatury.

Temperatura ciała jest utrzymywana na tym samym poziomie w całym ciele, jednak ze względu na warunki pomiaru w niektórych częściach ciała liczby mogą się różnić. Dlatego lekarze rozróżniają kilka rodzajów wskaźników w termometrii:

• Pachy - pod pachą. W Rosji ta metoda pomiaru jest najbardziej popularna. Dobrze odzwierciedla rzeczywistą temperaturę ciała i nie jest inwazyjna.
• W jamie ustnej. Wielu uważa tę technikę za bardziej dokładną, ponieważ termometr znajduje się w jamie ciała. Nie ma skóry, która szybko oddaje ciepło i nie ma potu, co może zmniejszyć wydajność.
• Odbytnica. Poziom ciepła można zmierzyć w odbytnicy, tutaj wskaźniki są najbliższe ogólnemu poziomowi ciepła w ciele. Metoda ta jest jednak rzadko stosowana, ponieważ jest niewygodna i inwazyjna.

Istnieje jeszcze jeden podział w zależności od wysokości temperatury, który zostanie omówiony w dalszej części tekstu.

Norma jest zdrowa

Jaka jest normalna liczba termometrów? U zdrowej osoby normalna temperatura ciała może się zmieniać w pewnych granicach. Lekarze kilkakrotnie zmieniali normę, dochodząc do konsensusu.

Dziś uważane są za optymalny poziom ciepła granicy od 36 do 37 stopni Celsjusza. Tak duża zmienność jest związana z następującymi czynnikami:

• Każda osoba ma normalną indywidualną temperaturę.
• Wskaźniki termometru zmieniają się w ciągu dnia w zależności od wielu czynników.
• U dzieci poziom ciepła jest bardzo niestabilny, więc zwykle nie zawsze odnotowuje się 36,6 stopnia.
• Zakres jednego stopnia umożliwia wykonywanie wszystkich rodzajów pomiarów (w ustach, jelitach i pachach).

Do 37 stopni nie należy brać pod uwagę podwyższonej temperatury. Ten poziom nie wymaga stosowania leków przeciwgorączkowych.

Jak mierzyć?

Poprawność wskaźników zależy od sposobu przeprowadzenia termometrii. Istnieje wiele zasad pomiaru każdego rodzaju temperatury.

Pod pachą

W obszarze pachowym pomiar temperatury jest dość prosty. Skorzystaj z następujących wskazówek:

• Skóra pod pachami powinna być czysta i sucha. Mokra skóra nie doceni termometru.
• Konieczne jest doprowadzenie termometru do temperatury poniżej 36 stopni, jeśli używany jest jego wariant rtęciowy.
• Umieść urządzenie pod pachą, mocno zaciśnięte ręką.
• Trzymaj termometr na co najmniej 10 minut. Następnie oceniane są wskaźniki termometru.
• Jeśli poziom jest wyższy niż 37 stopni, termometr zostaje przeniesiony na pachę i trwa 2 minuty. Jeśli temperatura nie uległa zmianie, należy to uznać za prawidłowe.
• W termometrze elektronicznym naciśnij przycisk zasilania i poczekaj, aż pojawi się cyfra 0. Następnie umieść urządzenie w pachy i poczekaj na sygnał dźwiękowy, co oznacza, że ​​temperatura została zmierzona.

Zasady te są dalekie od spełnienia przez wszystkich, ale ich zgodność jest wysoce zalecana.

W ustach i jelitach

Cechy pomiaru w ustach są następujące:

• Pół godziny przed pomiarem nie można nic jeść ani pić, wynik będzie niewiarygodny.
• Przed użyciem termometr należy umyć i odkażać.
• Zmierz w taki sam sposób, jak w obszarze pachowym. Czas pomiaru wynosi 10 minut.

W odbytnicy termometria różni się następująco:

• Godzinę przed pomiarem nie należy podejmować aktywności fizycznej ani kąpać się.
• Termometr umieszcza się w odbytnicy na 5–7 minut. W większości przypadków ten czas wystarczy.
• Wskaźniki mogą różnić się od temperatury pachowej w jednym stopniu.

Nie zapomnij dezynfekować urządzenia po każdym pomiarze.

Podwyższony

Podwyższona temperatura jest uważana za poziom ciepła powyżej 37 stopni w dowolnym pomiarze. Warunek ten jest w większości przypadków patologiczny, ale nie zawsze wymaga zmniejszenia.

Istnieją następujące rodzaje podwyższonej temperatury:

• Subfebrile - do 38 stopni. Taka temperatura w chorobach zakaźnych nie powinna się zmniejszać, ponieważ pozwala organizmowi walczyć z patogenem.
• Gorączka - do 39 stopni. Ten poziom już narusza stan zdrowia i zakłóca normalny przebieg reakcji biochemicznych.
• Wysoka - do 40,5 stopnia. U dzieci może zakłócić funkcjonowanie układu nerwowego, koniecznie wymagając leczenia.
• Krytyczny - powyżej 40,5 stopnia. Jest to najbardziej niebezpieczna temperatura, która wskazuje na niezdolność centrum termoregulacji do radzenia sobie z utrzymaniem homeostazy.

W temperaturze powyżej 39 stopni należy skonsultować się z lekarzem. Przyczyny wzrostu mogą być bardzo zróżnicowane. Lekarz określi przyczynę wystąpienia gorączki i zaleci leczenie problemu.

Istniejące rodzaje temperatury

Temperatura ciała dorosłej osoby, mierzona pod pachą, w spoczynku nie powinna przekraczać 37 stopni Celsjusza, zwykle w zakresie 36,5-36,6. Licząc w ustach, liczby można zwiększyć o 0,5 stopnia, a gdy są mierzone doodbytniczo, o 1 stopień. Jest to metoda odbytnicza, która jest szeroko stosowana w ginekologii do pomiaru temperatury podstawowej. Wydawaj go rano, leżąc, nie wstając z łóżka. Po uzyskaniu danych dotyczących temperatury w taki sposób kobieta może zdecydować o najlepszym czasie na poczęcie lub potwierdzić ciążę we wczesnym stadium.

Treść artykułu

Wskaźniki temperatury mogą się również różnić w zależności od pory dnia. Rano jest niżej, wieczorem odnotowuje się jego maksimum. Istnieje hipertermia w zależności od wieku. U dzieci z ich niedoskonałą termoregulacją, 37,3 stopni można uznać za normalną temperaturę.

Klasyfikacja hipertermii

Poziom hipertermii rozróżnia następujące rodzaje temperatury ciała:

• niska jakość gorączki osiągająca 38 stopni;
• gorączkowy, do 39 stopni;
• wysoki powyżej 39 stopni;
• nadmierne lub hiperpyretyczne, od 41 stopni.

Wzrost temperatury powyżej 40 stopni - niebezpieczny stan, który wymaga natychmiastowej korekty, ponieważ może prowadzić do poważnych konsekwencji dla ciała.

W zależności od czasu ich trwania rozróżnia się następujące rodzaje temperatury ciała:

• ostry, trwający do dwóch tygodni,
• podostry, do sześciu tygodni;
• przewlekły, którego czas trwania przekracza 6 tygodni.

Ponadto temperatura ciała może się znacznie różnić w ciągu dnia. W niektórych przypadkach mają one 1 stopień, w niektórych - więcej. W związku z tym dzienny wykres pomiarów może wyglądać inaczej. W niektórych procesach zakaźnych wahania te są bardzo pouczające, co pozwala na wyraźniejsze określenie diagnozy.

Krzywe temperatury

Istnieją następujące rodzaje temperatury ciała ludzkiego:

1. Stały, charakteryzujący się wzrostem temperatury przez długi czas. Jego wahania w ciągu dnia nie przekraczają 1 stopnia. Jest to najbardziej typowe dla duru brzusznego i tyfusu, które ze względu na niezwykle rzadkie przypadki zachorowań mogą być doskonałym narzędziem diagnostycznym;
2. Relaksujący, charakteryzujący się dużymi wahaniami dziennymi (1-2 stopnie), które jednak nie osiągają normalnych granic. Jest to częściej obserwowane w procesach ropnych, takich jak tworzenie ropni, gruźlica;
3. Przerywany, charakteryzujący się zmianą okresów wysokiej temperatury przez kilka godzin i okresami jej nieobecności przez kilka dni. Ten stan jest najbardziej typowy dla malarii.
4. Wyczerpujący, charakteryzujący się gwałtownym wzrostem temperatury w ciągu dnia i tym samym szybkim spadkiem. Poziom fluktuacji może wynosić 3 stopnie.
5. Wypaczony, charakteryzujący się wyższym wzrostem temperatury rano.
6. Nietypowy, który charakteryzuje się brakiem wzorów we wzroście i spadku temperatury.

Hipertermia jest wskaźnikiem zdrowia organizmu. Oprócz bakterii, wirusów, alergenów i innych czynników, układu hormonalnego, ogólnej odporności pacjenta, rozwój ośrodkowego układu nerwowego wpływa na jego działanie.

Pod tym względem wskaźniki dla tej samej patologii u różnych pacjentów mogą się różnić. W każdym przypadku podejście do jego korekty powinno być indywidualne.

Taktyka medyczna

Głównym podejściem do leczenia pacjentów z hipertermią jest to, że wzrost temperatury ciała jest reakcją ochronną, gdy patogen jest narażony na ciało. Dlatego obniżenie jej za pomocą leków przeciwgorączkowych jest nieprawidłowe.

Stosowanie środków farmakologicznych jest uzasadnione tylko wtedy, gdy temperatura przekracza 38,5 stopni. W takich przypadkach stosuje się preparaty paracetamolu i ibuprofenu. Dobrze znana aspiryna przeciwgorączkowa może być stosowana tylko u dzieci w wieku powyżej 12 lat.

W przypadku grypy, wrzodu trawiennego dorośli powinni również powstrzymać się od jej przyjmowania. Wyjątkiem od stosowania leków przeciwgorączkowych w temperaturach podgorączkowych są stany, którym towarzyszy znaczne ogólne pogorszenie, pojawienie się drgawek, obecność chorób sercowo-naczyniowych lub chorób ośrodkowego układu nerwowego.

Istnieją fizyczne metody obniżania temperatury ciała, które można wykorzystać do poprawy stanu pacjenta. Mają one na celu zwiększenie wymiany ciepła.

W tym celu zalecane obfite napoje chłodzące, utrzymywanie temperatury powietrza w sypialni nie jest wyższe niż 18-20 stopni.

Zaleca się, aby pacjent został odkryty, ubrany w bawełnianą bieliznę dla lepszego wchłaniania wilgoci podczas pocenia się. Można stosować płyny składające się z łatwo lotnych cieczy (dodaje się wódkę, zimną wodę z octem).

Leczenie mające na celu zwalczanie choroby, któremu towarzyszy hipertermia, doprowadzi do obniżenia temperatury ciała i poprawy ogólnego stanu.

Rodzaje temperatury ciała ludzkiego

Wskaźniki temperatury mogą się również różnić w zależności od pory dnia. Rano jest niżej, wieczorem odnotowuje się jego maksimum. Istnieje hipertermia w zależności od wieku. U dzieci z ich niedoskonałą termoregulacją, 37,3 stopni można uznać za normalną temperaturę.

Klasyfikacja hipertermii

Poziom hipertermii rozróżnia następujące rodzaje temperatury ciała:

• niska jakość gorączki osiągająca 38 stopni;
• gorączkowy, do 39 stopni;
• wysoki powyżej 39 stopni;
• nadmierne lub hiperpyretyczne, od 41 stopni.

W zależności od czasu ich trwania rozróżnia się następujące rodzaje temperatury ciała:

• ostry, trwający do dwóch tygodni,
• podostry, do sześciu tygodni;
• przewlekły, którego czas trwania przekracza 6 tygodni.

Ponadto temperatura ciała może się znacznie różnić w ciągu dnia. W niektórych przypadkach mają one 1 stopień, w niektórych - więcej. W związku z tym dzienny wykres pomiarów może wyglądać inaczej. W niektórych procesach zakaźnych wahania te są bardzo pouczające, co pozwala na wyraźniejsze określenie diagnozy.

Krzywe temperatury

Istnieją następujące rodzaje temperatury ciała ludzkiego:

1. Stały, charakteryzujący się wzrostem temperatury przez długi czas. Jego wahania w ciągu dnia nie przekraczają 1 stopnia. Jest to najbardziej typowe dla duru brzusznego i tyfusu, które ze względu na niezwykle rzadkie przypadki zachorowań mogą być doskonałym narzędziem diagnostycznym;
2. Relaksujący, charakteryzujący się dużymi wahaniami dziennymi (1-2 stopnie), które jednak nie osiągają normalnych granic. Jest to częściej obserwowane w procesach ropnych, takich jak tworzenie ropni, gruźlica;
3. Przerywany, charakteryzujący się zmianą okresów wysokiej temperatury przez kilka godzin i okresami jej nieobecności przez kilka dni. Ten stan jest najbardziej typowy dla malarii.
4. Wyczerpujący, charakteryzujący się gwałtownym wzrostem temperatury w ciągu dnia i tym samym szybkim spadkiem. Poziom fluktuacji może wynosić 3 stopnie.
5. Wypaczony, charakteryzujący się wyższym wzrostem temperatury rano.
6. Nietypowy, który charakteryzuje się brakiem wzorów we wzroście i spadku temperatury.

Hipertermia jest wskaźnikiem zdrowia organizmu. Oprócz bakterii, wirusów, alergenów i innych czynników, układu hormonalnego, ogólnej odporności pacjenta, rozwój ośrodkowego układu nerwowego wpływa na jego działanie.

Pod tym względem wskaźniki dla tej samej patologii u różnych pacjentów mogą się różnić. W każdym przypadku podejście do jego korekty powinno być indywidualne.

Taktyka medyczna

Głównym podejściem do leczenia pacjentów z hipertermią jest to, że wzrost temperatury ciała jest reakcją ochronną, gdy patogen jest narażony na ciało. Dlatego obniżenie jej za pomocą leków przeciwgorączkowych jest nieprawidłowe.

Stosowanie środków farmakologicznych jest uzasadnione tylko wtedy, gdy temperatura przekracza 38,5 stopni. W takich przypadkach stosuje się preparaty paracetamolu i ibuprofenu. Dobrze znana aspiryna przeciwgorączkowa może być stosowana tylko u dzieci w wieku powyżej 12 lat.

W przypadku grypy, wrzodu trawiennego dorośli powinni również powstrzymać się od jej przyjmowania. Wyjątkiem od stosowania leków przeciwgorączkowych w temperaturach podgorączkowych są stany, którym towarzyszy znaczne ogólne pogorszenie, pojawienie się drgawek, obecność chorób sercowo-naczyniowych lub chorób ośrodkowego układu nerwowego.

W tym celu zalecane obfite napoje chłodzące, utrzymywanie temperatury powietrza w sypialni nie jest wyższe niż 18-20 stopni.

Zaleca się, aby pacjent został odkryty, ubrany w bawełnianą bieliznę dla lepszego wchłaniania wilgoci podczas pocenia się. Można stosować płyny składające się z łatwo lotnych cieczy (dodaje się wódkę, zimną wodę z octem).

Leczenie mające na celu zwalczanie choroby, któremu towarzyszy hipertermia, doprowadzi do obniżenia temperatury ciała i poprawy ogólnego stanu.

Temperatura ciała - wskaźnik stanu termicznego organizmu, regulowany przez system

termoregulacja składająca się z następujących elementów:

• centra termoregulacji (mózg);

• termoreceptory obwodowe (skóra, naczynia krwionośne);

• centralne termoreceptory (podwzgórze);

System termoregulacji zapewnia funkcjonowanie procesów produkcji ciepła i

wymiana ciepła, dzięki czemu zdrowa osoba utrzymuje względnie stałą temperaturę ciała.

Temperatura ciała wynosi zwykle 36-37 ° C; dzienne wahania są zazwyczaj rejestrowane

mieszczą się w przedziale 0,1-0,6 "C i nie powinny przekraczać 1 ° C. Maksymalna temperatura ciała jest notowana wieczorem (17-21 h), minimum - rano (3-6 h). W niektórych przypadkach u zdrowej osoby występuje nieznaczny wzrost temperatury:

• z intensywnym wysiłkiem fizycznym;

• po jedzeniu;

• z silnym stresem emocjonalnym;

• u kobiet w okresie owulacji (wzrost o 0,6-0,8 ° C);

• w czasie upałów (0,1-0,5 ° C wyższa niż w zimie).

U dzieci temperatura ciała jest zwykle wyższa niż u osoby dorosłej; w podeszłym wieku i wieku starczym temperatura ciała nieznacznie spada.

Śmiertelna maksymalna temperatura ciała wynosi 43 ° C, śmiertelna minimalna temperatura wynosi 15-23 ° C.

Rezultatem jest wzrost temperatury ciała o ponad 37 ° C - gorączka (łac. Febris)

wpływ na organizm różnych substancji biologicznie czynnych - tzw. pirogenów

(Greckie pyretos - ogień, ciepło, geneza - powstanie, rozwój), które mogą działać jako

obce białka (mikroby, ich toksyny, surowice, szczepionki), produkty rozkładu tkanek

uraz, oparzenia, stan zapalny, wiele leków itp.

podróżom o 1 ° C towarzyszy wzrost NPV o 4 ruchy oddechowe na minutę i udział

tętno 8-10 na minutę u dorosłych i do 20 na minutę u dzieci.

Gorączka jest ochronną i adaptacyjną odpowiedzią ciała, która występuje w odpowiedzi na

bodźce chorobotwórcze i wyrażone w reorganizacji termoregulacji w celu

utrzymywanie wyższego niż normalnie poziomu zawartości ciepła i temperatury ciała. W bazie

wzrosty temperatury są zmianami termoregulacji związanymi ze zmianami w wymianie

substancje (akumulacja pirogenów). Najczęściej gorączka występuje w chorobach zakaźnych

ale wzrost temperatury może również mieć czysto neurogenne pochodzenie (w tym przypadku

wzrost temperatury ciała nie jest związany z akumulacją pirogenów). Bardzo niebezpieczny (śmiertelny)

może istnieć genetycznie uwarunkowana hiperegiczna reakcja dzieci na znieczulenie.

Rodzaje gorączki w zależności od temperatury ciała

W zależności od wysokości (stopnia) wzrostu temperatury ciała rozróżnia się następujące gorączki.

• Niski stopień - temperatura ciała 37-38 ° C; zwykle związane z konserwacją ciepła i

utrzymywanie go w organizmie w wyniku spadku wymiany ciepła, niezależnie od obecności lub braku zapalnych ognisk zakażenia.

• Umiarkowana (gorączkowa) - temperatura ciała 38-39 ° C

• Wysoka (gorączkowa) - temperatura ciała 39–41 „C.

• Nadmierna (hiperpyretyczna) - temperatura ciała powyżej 41 ° C

Hiperpyretyczna gorączka jest zagrażająca życiu, szczególnie u dzieci.

Hipotermia nazywana jest temperaturą poniżej 36 ° C

Rodzaje krzywych temperatury

Ze względu na wahania temperatury ciała w ciągu dnia (czasami w dłuższym okresie), następujące rodzaje gorączki (typy

1. Stała gorączka (febris continua). Wahania temperatury ciała w ciągu dnia nie przekraczają 1 ° C, zwykle w granicach 38-39 ° C (ryc. 5-3). Gorączka ta jest charakterystyczna dla ostrych chorób zakaźnych. W zapaleniu płuc, ostrej drogi oddechowej infekcje wirusowe, temperatura ciała szybko osiąga wysokie wartości - w ciągu kilku godzin, przy pomocy tyfusu - stopniowo, w ciągu kilku dni: z tyfusem - 2–3 dni, z tyfusem - 3–6 dni.

2. Remitting lub laxative fever (fittis remittens): przedłużona gorączka

przy dziennych wahaniach temperatury ciała przekraczających 1 ° С (do 2 ° С) bez obniżania do normalnego poziomu (rys. 5-4). Charakteryzuje się wieloma infekcjami, ogniskowym zapaleniem płuc, zapaleniem opłucnej i chorobami ropnymi.

3. Gorączka lub osłabienie, gorączka (febris hectica): dzienne wahania temperatury

zwiedzanie ciała jest bardzo wyraźne (3-5 ° C), a wartości normalne lub subnormalne (rys. 5-5). Takie wahania temperatury ciała mogą występować kilka razy dziennie. Gorączka gorączkowa jest charakterystyczna dla posocznicy, ropni - wrzodów (na przykład płuc i innych narządów), gruźlicy prosówkowej.

4. Przerywana lub przerywana gorączka (przerywniki febris). Temperatura

Ciało szybko wzrasta do 39-40 ° C iw ciągu kilku godzin (tj. Szybko) spada do normy (ryc. 5-6). Po 1 lub 3 dniach powtarza się wzrost temperatury ciała. W związku z tym następuje mniej więcej prawidłowa zmiana wysokiej i normalnej temperatury ciała w ciągu kilku dni. Ten typ krzywej temperatury jest charakterystyczny dla malarii i tak zwanej gorączki śródziemnomorskiej (choroba nawracająca).

5. Gorączka powrotna (nawroty gorączki): w przeciwieństwie do gorączki przerywanej,

Szybko zwiększona temperatura ciała utrzymuje się na podwyższonym poziomie przez kilka dni, a następnie tymczasowo zmniejsza się do normalnego z kolejnym nowym wzrostem, i tak wiele razy (Rys. 5-7). Taka gorączka jest charakterystyczna dla nawracającej gorączki.

6. Wypaczona gorączka (febris inversa): z taką gorączką, temperatura poranna te

la wyższy wieczór (rys. 5-8). Ten typ krzywej temperatury jest charakterystyczny dla gruźlicy.

7. Nieprawidłowa gorączka (febris irregularis, febris atypica): nieokreślona gorączka

czas trwania z nieregularnymi i zróżnicowanymi wahaniami dobowymi (ryc. 5-9). Jest to charakterystyczne dla grypy, reumatyzmu.

8. Fala gorączkowa (febris undulans): zwróć uwagę na zmianę okresów stopniowych (dla

kilka dni) wzrost temperatury ciała i jego stopniowy spadek (ryc. 5-10). Taka gorączka jest charakterystyczna dla brucelozy.

12. Przechowywanie narkotyków.

Odpowiedzialność za przechowywanie i spożywanie leków, a także za zamówienie w miejscach przechowywania,

przestrzeganie zasad wydawania i przepisywania leków ponosi kierownik działu. Zasada przechowywania leków polega na ścisłym ich rozdzieleniu na trzy grupy.

1. Lista A - substancje trujące i narkotyczne.

2. Lista B - silne leki.

W każdej grupie wszystkie leki są sortowane według sposobu ich przyjmowania.

zmiany (wewnętrzne, pozajelitowe, zewnętrzne, krople do oczu itp.).

• Leki do użytku zewnętrznego i wewnętrznego są przechowywane na stanowisku

siostry w specjalnej zamykanej szafce, która ma kilka przegródek. Leki do użytku wewnętrznego i zewnętrznego powinny być przechowywane na różnych półkach.

• Leki do podawania pozajelitowego są przechowywane w gabinecie zabiegowym w szklanej szafce.

• Silne, narkotyczne, łatwopalne i rzadkie leki

Pieniądze są przechowywane w osobnym sejfie. Istnieją cechy przechowywania leków w zależności od ich formy i właściwości. Tak więc leki rozkładające się w świetle przechowywane w ciemnych butelkach w ciemnym miejscu. Szczepionki, surowice, maści, czopki, łatwo psujące się leki (wywary, mieszaniny) są przechowywane w lodówce. Silnie pachnące leki powinny być również przechowywane oddzielnie od innych leków.

Rodzaje temperatury ciała

W zależności od odczytów termometru rozróżnia się następujące rodzaje temperatury ciała:

- Niska i niska temperatura ciała: poniżej 35 ° C;
- Normalna temperatura ciała: 35 ° C - 37 ° C;
- Niska temperatura ciała: 37 ° С - 38 ° С;
- Temperatura ciała gorączkowego: 38 ° С - 39 ° С;
- temperatura ciała pyretycznego: 39 ° С - 41 ° С;
- Hiperpyretyczna temperatura ciała: powyżej 41 ° C

Według innej klasyfikacji rozróżnia się następujące rodzaje temperatury ciała (stanu ciała):

- Hipotermia. Temperatura ciała spada poniżej 35 ° C;
- Normalna temperatura. Temperatura ciała mieści się w zakresie od 35 ° C do 37 ° C (w stanie ciała, wieku, płci, czasie pomiaru i innych czynników);
- Hipertermia. Temperatura ciała wzrasta powyżej 37 ° C;
- Gorączka. Wzrost temperatury ciała, który w przeciwieństwie do hipotermii występuje, gdy zachowane są mechanizmy termoregulacji organizmu.

Niska i niska temperatura ciała

Niska temperatura ciała jest mniej powszechna niż wysoka lub wysoka, niemniej jednak jest również dość niebezpieczna dla ludzkiego życia. Jeśli temperatura ciała spadnie do 27 ° C i niżej, istnieje możliwość, że osoba zapadnie w śpiączkę, chociaż zdarzają się przypadki, gdy ludzie przeżyli z przechłodzeniem ciała i do 16 ° C.

Temperaturę dorosłej zdrowej osoby poniżej 36,0 ° C uważa się za obniżoną. W innych przypadkach obniżoną temperaturę należy uważać za temperaturę, która wynosi 0,5 ° C - 1,5 ° C poniżej normalnej temperatury.

Uważa się, że niska temperatura ciała jest niższa niż ponad 1,5 ° C od normalnej temperatury ciała lub jeśli temperatura spadła poniżej 35 ° C (hipotermia). W tym przypadku pilna potrzeba skontaktowania się z lekarzem.

Przyczyny niskiej temperatury:

- słaba odporność;
- ciężka hipotermia;
- konsekwencja choroby;
- choroba tarczycy;
- narkotyki;
- zmniejszona hemoglobina;
- nierównowaga hormonalna
- krwawienie wewnętrzne;
- zatrucie
- zmęczenie itp.

Głównymi i najczęstszymi objawami niskiej temperatury są zmęczenie i zawroty głowy.

Przeczytaj więcej o niskiej i niskiej temperaturze ciała...

Normalna temperatura ciała

Normalna temperatura ciała, jak zauważyło wielu ekspertów, zależy głównie od wieku i pory dnia.

Rozważ wartości górnej granicy normalnej temperatury ciała u osób w różnym wieku, jeśli mierzysz ją pod pachą:

- normalna temperatura u noworodków: 36,8 ° C;
- normalna temperatura u 6-miesięcznych dzieci: 37,4 ° С;
- temperatura normalna u 1-letnich dzieci: 37,4 ° C;
- temperatura normalna u 3-letnich dzieci: 37,4 ° C;
- normalna temperatura u 6-letnich dzieci: 37,0 ° C;
- normalna temperatura u dorosłych: 36,8 ° C;
- normalna temperatura u dorosłych powyżej 65 lat: 36,3 ° C;

Jeśli mierzysz temperaturę nie pod pachami, odczyty termometru (termometru) będą się różnić:

- w ustach - więcej o 0,3-0,6 ° C;
- w jamie ucha - więcej o 0,6-1,2 ° C;
- w odbytnicy - więcej o 0,6-1,2 ° C

Warto zauważyć, że powyższe dane oparte są na badaniu 90% pacjentów, ale jednocześnie 10% ma temperaturę ciała, która różni się w górę lub w dół, a jednocześnie są one całkowicie zdrowe. W takich przypadkach jest to również norma dla nich.

Ogólnie, wahania temperatury w górę lub w dół od normy, więcej niż 0,5-1,5 ° C, są reakcją na wszelkie zakłócenia w organizmie. Innymi słowy, jest to znak, że organizm rozpoznał chorobę i zaczął z nią walczyć.

Jeśli chcesz poznać dokładny wskaźnik swojej normalnej temperatury, skontaktuj się z lekarzem. Jeśli nie jest to możliwe, zrób to sam. W tym celu przez kilka dni konieczne jest wykonywanie pomiarów temperatury rano, po południu i wieczorem. Odczyty termometru piszą w notatniku. Następnie oddzielnie dodaj wszystkie wskaźniki pomiarów porannych, popołudniowych i wieczornych i podziel kwotę przez liczbę pomiarów. Średnia wartość to twoja normalna temperatura.

Wysoka i wysoka temperatura ciała

Wysoka i wysoka temperatura ciała jest podzielona na 4 typy:

- Subfebrile: 37 ° С - 38 ° С.
- Gorączka: 38 ° С - 39 ° С.
- Pyretic: 39 ° С - 41 ° С.
- Nadwzroczność: powyżej 41 ° C

Maksymalna temperatura ciała, która jest uważana za krytyczną, tj. kiedy umiera osoba - 42 ° C Jest niebezpieczny, ponieważ metabolizm jest zaburzony w tkance mózgowej, która praktycznie zabija całe ciało.

Przyczyny wysokiej temperatury mogą wskazywać tylko lekarza. Najczęstszymi przyczynami są wirusy, bakterie i inne obce mikroorganizmy, które przedostają się do organizmu w wyniku oparzeń, odmrożeń, higieny, kropelek powietrza itp.

Objawy wysokiej i wysokiej temperatury

- zmęczenie, słabość;
- ogólny bolesny stan;
- sucha skóra i usta;
- łatwe dreszcze, aw wysokich temperaturach silne dreszcze;
- ból głowy;
- bóle mięśni, bóle kończyn;
- arytmia;
- spadek i utrata apetytu;
- zwiększona potliwość itp.

Pilna potrzeba skontaktowania się z lekarzem, jeśli temperatura wzrosła powyżej 38,5 ° C, ale zaleca się to zrobić nawet przy niewielkim odchyleniu temperatury od normy, ponieważ jeśli przyczyną wzrostu temperatury jest choroba, łatwiej jest zapobiec jej na początkowych etapach rozwoju niż leczyć w przyszłości.

Ciekawym punktem jest temperatura podgorączkowa, ponieważ Normalna temperatura ciała wielu osób, jak wspomniano powyżej, może się nieznacznie różnić, dlatego należy zawsze wiedzieć, gdzie krzyżuje się granica między normą (zdrowie ciała) a początkiem choroby.

Przeczytaj więcej o wysokiej i wysokiej temperaturze ciała...

Ciekawe fakty

- Po raz pierwszy temperatura ciała ludzkiego (temperatura jamy ustnej) została zmierzona w Niemczech w 1851 r. Za pomocą jednej z pierwszych próbek termometrów rtęciowych, które się pojawiły.

- Najniższa temperatura ciała na świecie 14,2 ° C została zarejestrowana 23 lutego 1994 r. U 2-letniej kanadyjskiej dziewczyny, która spędzała 6 godzin na zimno.

- Najwyższą temperaturę ciała zarejestrowano 10 lipca 1980 r. W szpitalu w Atlancie w USA u 52-letniego Williego Jonesa, który otrzymał udar cieplny. Jego temperatura była równa 46,5 ° C Ze szpitala pacjent został wypisany po 24 dniach.

Według tematu

- Jak mierzyć temperaturę ciała;
- Jak mierzyć ciśnienie ciała za pomocą tonometru.

Temperatura ciała jest złożonym wskaźnikiem stanu termicznego ludzkiego ciała, odzwierciedlającym złożony związek między wytwarzaniem ciepła (wytwarzaniem ciepła) różnych narządów i tkanek oraz wymianą ciepła między nimi a środowiskiem zewnętrznym. Średnia temperatura ludzkiego ciała waha się zwykle w zakresie od 36,5 do 37,2 stopni Celsjusza, z powodu wewnętrznych reakcji egzotermicznych i obecności „zaworów bezpieczeństwa”, które pozwalają usunąć nadmiar ciepła podczas pocenia.

Nasz „termostat” (podwzgórze) znajduje się w mózgu i jest stale zaangażowany w termoregulację. W ciągu dnia zmienia się temperatura ciała osoby, co odzwierciedla codzienne rytmy: różnica między temperaturą ciała we wczesnych godzinach porannych i wieczornych sięga 0,5-1,0 ° C.

Ujawniono różnice temperatur między narządami wewnętrznymi (kilka dziesiątych stopnia); różnica między temperaturą narządów wewnętrznych, mięśni i skóry może wynosić do 5-10 ° C Temperatura różnych obszarów ciała osoby warunkowej w temperaturze otoczenia 20 ° C: narządy wewnętrzne - 37 ° C; pacha - 36 ° C; głęboko umięśniona część uda - 35 ° C; głębokie warstwy mięśnia brzuchatego łydki - 33 ° C; pole gięcia łokcia - 32 ° C; szczotka - 28 ° C w środku stopy - 27-28 ° C Uważa się, że pomiar temperatury w odbycie jest bardziej dokładny, ponieważ temperatura tutaj jest mniej narażona na środowisko.

Temperatura odbytnicy jest zawsze wyższa niż jakakolwiek część ciała. Wyższe niż w ustach o 0,5 ° C; niż w rejonie pachowym o prawie stopień ° C i o 0,2 ° C wyższy niż temperatura krwi w prawej komorze serca.

Krytyczna temperatura ciała

Maksimum wynosi 42 ° C, wraz z nim występują zaburzenia metaboliczne w tkance mózgowej. Ciało ludzkie jest lepiej przystosowane do zimna. Na przykład obniżenie temperatury ciała do 32 ° C powoduje dreszcze, ale nie stanowi bardzo poważnego zagrożenia.

Minimalna temperatura krytyczna wynosi 25 ° C Już w 27 ° C dochodzi do śpiączki, doszło do naruszenia aktywności serca i oddychania. Jeden mężczyzna, pokryty siedmiometrowym dryfem śniegu i wykopany po pięciu godzinach, był w stanie nieuniknionej śmierci, a temperatura w odbycie wynosiła 19 ° C. Udało mu się uratować życie. Nadal istnieją przypadki, w których pacjenci przechłodzeni do 16 ° C przeżyli.

Ciekawe fakty (z „Księgi rekordów Guinnessa”):

Najwyższą temperaturę zarejestrowano 10 lipca 1980 r. W Grady Memorial Hospital w Atlancie, pc. Georgia, Stany Zjednoczone. Do kliniki wstąpił 52-letni Willie Jones, który otrzymał udar cieplny. Jego temperatura była równa 46,5 ° C Ze szpitala pacjent został wypisany dopiero po 24 dniach.

Najniższa udokumentowana temperatura ludzkiego ciała została zarejestrowana 23 lutego 1994 r. W Kanadzie u 2-letniego Karli Kozolofsky'ego. Gdy drzwi jej domu zostały przypadkowo zamknięte i dziewczyna pozostała na mrozie przez 6 godzin w temperaturze -22 ° C, jej temperatura w odbycie wynosiła 14,2 ° C.

Dla osoby najbardziej niebezpieczna jest gorączka - hipertermia.

Hipertermia - nieprawidłowy wzrost temperatury ciała powyżej 37 ° C w wyniku choroby. Jest to bardzo częsty objaw, który może wystąpić, gdy wystąpią nieprawidłowości w jakiejkolwiek części lub układzie organizmu. Temperatura, która nie spada przez długi czas, wskazuje na niebezpieczny stan osoby. Wyróżnia się następujące rodzaje hipertermii: podgorączkowe - od 37 do 38 ° C, umiarkowane - od 38 do 39 ° C, wysokie - od 39 do 41 ° C i nadmierne lub hiperpiryczne - powyżej 41 ° C

Temperatura ciała powyżej 42,2 ° C prowadzi do utraty przytomności. Jeśli nie spadnie, nastąpi uszkodzenie mózgu.

Możliwe przyczyny hipertermii

Gdy temperatura wzrośnie powyżej normy, skonsultuj się z lekarzem, aby dowiedzieć się o możliwej przyczynie hipertermii. Wzrost temperatury powyżej 41 ° C jest powodem natychmiastowej hospitalizacji.

Przyczyny:

1. Zaburzenie kompleksu immunologicznego.

2. Choroby zakaźne i zapalne.

3. Guzy.

4. Zaburzenia kontroli termicznej. Nagła i nagła gorączka jest zwykle obserwowana w chorobach zagrażających życiu, takich jak udar mózgu, kryzys tyreotoksyczny, hipertermia złośliwa, a także uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego. Hipertermii niskiej i średniej towarzyszy zwiększona potliwość.

5. Preparaty lecznicze. Hipertermia i wysypka zwykle występują w wyniku nadwrażliwości na leki przeciwgrzybicze, sulfonamidy, antybiotyki z grupy penicylin itp. Hipertermię można zaobserwować podczas chemioterapii. Może to być spowodowane lekami powodującymi pocenie się. Hipertermia może również wystąpić przy toksycznych dawkach niektórych leków.

6. Procedury. Po zabiegu może wystąpić tymczasowa hipertermia.

7. Transfuzja krwi zwykle powoduje nagły wzrost temperatury i dreszcze.

8. Diagnoza Nagła lub stopniowo objawiająca się hipertermia czasami towarzyszy badaniom radiologicznym wykorzystującym środek kontrastowy.

A najłatwiej zaufać jest termometr!

Obecnie całą gamę termometrów można podzielić według zasady działania na 2 grupy:

Termometr rtęciowy

Jest wszystkim znany. Ma tradycyjną skalę, dość lekkie, daje dokładne odczyty. Jednak mierzenie ich temperatury, na przykład u dziecka, ma kilka wad. Dziecko powinno być rozebrane, a żeby to przeszkadzało, jeśli śpi, trudno jest utrzymać toczące się i kapryśne dziecko na miejscu przez 10 minut. A złamanie takiego termometru jest niezwykle łatwe i jest w nim rtęć! Rtęć jest pierwiastkiem chemicznym grupy II dodatkowej podgrupy układu okresowego pierwiastków Mendelejewa Prosta substancja w temperaturze pokojowej jest ciężką, srebrzystobiałą, zauważalnie lotną cieczą, której opary są bardzo trujące.

Przy długotrwałym wdychaniu oparów nawet niewielka ilość tego płynu może spowodować przewlekłe zatrucie. Trwa to długo bez wyraźnych objawów choroby: ogólne złe samopoczucie, drażliwość, nudności, utrata masy ciała. W rezultacie zatrucie rtęcią prowadzi do nerwicy i uszkodzenia nerek. Więc musisz usunąć tę srebrną substancję dokładnie i szybko.

Ciekawe fakty:

Rtęć jest wykorzystywana do produkcji przyrządów pomiarowych, pomp próżniowych, źródeł światła oraz w innych dziedzinach nauki i techniki. Parlament Europejski postanowił zakazać sprzedaży termometrów, ciśnieniomierzy i barometrów zawierających rtęć. Stało się to częścią strategii mającej na celu poważne ograniczenie zużycia rtęci, a tym samym zanieczyszczenie przez tę toksyczną substancję środowiska. Teraz obywatele UE mogą mierzyć temperaturę w domu (powietrze lub ciało - to nie ma znaczenia) tylko za pomocą nowych instrumentów, które nie zawierają rtęci, na przykład elektronicznych termometrów lub odpowiednich do niektórych zastosowań alkoholu. Przeciwnie, zakaz zadziała w pełni do końca 2009 r.: w przyszłym roku odpowiednie ustawy powinny zostać przyjęte przez parlamenty krajów UE, a producenci otrzymają rok na restrukturyzację. Eksperci twierdzą, że nowe przepisy ograniczą emisję rtęci do przyrody o 33 tony rocznie.

Termometry cyfrowe.

Ta grupa obejmuje również ucha i termometry przednie.

• czas pomiaru: 1-3 minuty dla elektroniki i 1 sekundę dla podczerwieni;
• absolutnie bezpieczny - nie zawiera rtęci;
• w masie i wymiarach są podobne do rtęci;
• odczyty czujnika temperatury lub czujnika podczerwieni są przesyłane do wyświetlacza LCD z dokładnością do jednej dziesiątej stopnia;
• alarm dźwiękowy;
• funkcja pamięci;
• automatyczne wyłączanie;
• żywotność konwencjonalnej baterii wynosi od dwóch do trzech lat;
• plastikowa obudowa jest odporna na wstrząsy, a nawet na procedury wodne;

Metody pomiaru za pomocą termometru cyfrowego:

• standardowe, pachowe (w pachach);
• doustne (w jamie ustnej);
• odbytniczy (w odbycie);
• zasada pomiaru ilości energii odbitej promieniowania podczerwonego z błony bębenkowej ucha i pobliskich tkanek (w kanale słuchowym).

Normalna temperatura ciała

Liczba 36,6 została uzyskana pod koniec XIX wieku jako średni statystyczny wynik pomiarów w pod pachach dużej liczby osób. Można skupić się na „36,6”, ale różnica kilku dziesiątych stopnia nie jest wskaźnikiem nieprawidłowości.

Według lekarzy, określając normalny stan termiczny ludzkiego ciała, należy zwrócić uwagę na następujące główne czynniki:

• wiek;
• podłoga;
• metoda pomiaru;
• dzienne i sezonowe biorytmy;
• aktualna intensywność aktywności fizycznej lub aktywności umysłowej.

Górne granice wartości normalnych podczas pomiaru pod pachą, w zależności od wieku, podano w poniższej tabeli.

Normalna, wysoka i niska temperatura ciała

Optymalny czas do pomiaru normalnej temperatury ciała dorosłej osoby zdrowej to środek dnia, podczas gdy pacjent musi być w spoczynku przed pomiarami i podczas testu, a parametry mikroklimatu mieszczą się w optymalnym zakresie. Nawet w tych warunkach temperatura różnych osób może się nieznacznie różnić, co może wynikać z wieku i płci.

W ciągu dnia zmienia się tempo przemiany materii, a wraz z nią zmienia temperaturę w spoczynku. W nocy nasze ciała ostygają, a rano termometr pokaże minimalne wartości. Pod koniec dnia metabolizm ponownie przyspiesza, a temperatura wzrasta średnio o 0,3-0,5 stopnia.

W każdym przypadku normalnie temperatura ciała nie powinna spaść poniżej 35,9 ° C i wzrosnąć powyżej 37,2 ° C.

Bardzo niska temperatura ciała

Temperatura ciała poniżej 35,2 ° C jest uważana za bardzo niską. Wśród możliwych przyczyn hipotermii są:

• Niedoczynność tarczycy lub zmniejszona czynność tarczycy. Rozpoznanie ustala się na podstawie badań krwi na zawartość hormonów TSH, St.₄, St.₃. Leczenie: wyznaczone przez endokrynologa (hormonalna terapia zastępcza).
• Zakłócenie ośrodków termoregulacji w ośrodkowym układzie nerwowym. Może się tak zdarzyć w przypadku urazów, guzów i innych organicznych uszkodzeń mózgu. Leczenie: eliminacja przyczyny uszkodzenia mózgu i terapii rehabilitacyjnej po urazach i interwencjach chirurgicznych.
• Zmniejszenie wytwarzania ciepła przez mięśnie szkieletowe, na przykład z naruszeniem ich unerwienia w wyniku uszkodzenia rdzenia kręgowego z uszkodzeniem rdzenia kręgowego lub dużych pni nerwowych. Spadek masy mięśniowej spowodowany niedowładem i porażeniem może również prowadzić do zmniejszenia produkcji ciepła. Leczenie: leczenie farmakologiczne przepisuje neurolog. Ponadto pomoc: masaż, fizjoterapia, terapia ruchowa.
• Długi post. Ciało po prostu nie ma nic do produkcji ciepła. Leczenie: przywrócenie zbilansowanej diety.
• Odwodnienie ciała. Wszystkie reakcje metaboliczne zachodzą w środowisku wodnym, dlatego przy braku płynu tempo metabolizmu nieuchronnie spada, a temperatura ciała spada. Leczenie: terminowa kompensacja strat płynów podczas uprawiania sportu, podczas pracy w warunkach mikroklimatu grzewczego, z chorobami żołądkowo-jelitowymi, którym towarzyszą wymioty i biegunka.
• Ogólna hipotermia ciała. W bardzo niskich temperaturach otoczenia mechanizmy termoregulacji mogą nie radzić sobie z ich funkcją. Leczenie: stopniowe ocieplenie ofiary z zewnątrz, gorąca herbata.
• Ciężkie zatrucie alkoholem. Etanol jest trucizną neurotropową, która wpływa na wszystkie funkcje mózgu, w tym na termoregulację. Pomoc i leczenie: zadzwoń po brygadę pogotowia ratunkowego. Środki odtruwające (płukanie żołądka, dożylne płyny soli fizjologicznej), podawanie leków normalizujących funkcjonowanie układu nerwowego i sercowo-naczyniowego.
• Efekt podwyższonego poziomu promieniowania jonizującego. Zmniejszenie temperatury ciała w tym przypadku jest konsekwencją zaburzeń metabolicznych w wyniku działania wolnych rodników. Pomoc i leczenie: wykrywanie i eliminacja źródeł promieniowania jonizującego (pomiar poziomów izotopów radonu i DER promieniowania gamma w pomieszczeniach mieszkalnych, środki bezpieczeństwa pracy w miejscu pracy, w których stosowane są źródła promieniowania), leczenie jest przepisywane po potwierdzeniu diagnozy (leki, które neutralizują wolne rodniki, zmniejszając terapia)

Gdy temperatura ciała spadnie do 32,2 ° C, osoba zapada w stan ogłuszenia, w temperaturze 29,5 ° C - następuje utrata przytomności, gdy schłodzona poniżej 26,5 ° C, ciało prawdopodobnie umrze.

Umiarkowanie niska temperatura

Uważa się, że temperatura ciała w zakresie od 35,8 ° C do 35,3 ° C jest umiarkowanie obniżona. Najbardziej prawdopodobne przyczyny łagodnej hipotermii są następujące:

• Zespół chronicznego zmęczenia, zespół asteniczny lub depresja sezonowa. W tych warunkach we krwi można wykryć niedobór niektórych mikro i makroelementów (potasu, wapnia, fosforu, sodu, chloru, magnezu, żelaza). Leczenie: normalizacja odżywiania, przyjmowanie kompleksów witaminowo-mineralnych, adaptogeny (immunologiczne, żeń-szeń, Rhodiola rosea itp.), Zajęcia fitness, opanowanie technik relaksacyjnych.
• Wyczerpanie spowodowane długotrwałym stresem fizycznym lub psychicznym. Leczenie: dostosowanie trybu pracy i odpoczynku, przyjmowanie witamin, minerałów, adaptogenów, fitness, relaks.
• Zła dieta, niezrównoważona dieta przez długi czas. Hipodynamika nasila spadek temperatury i przyczynia się do spowolnienia procesów metabolicznych. Leczenie: normalizacja diety, odpowiednia dieta, zbilansowana dieta, przyjmowanie kompleksów witaminowych i mineralnych, zwiększona aktywność ruchowa.
• Zmiany hormonalne na tle ciąży, miesiączki, menopauzy, zmniejszenie czynności tarczycy, niewydolność nadnerczy. Leczenie: przepisane przez lekarza po ustaleniu dokładnej przyczyny hipotermii.
• Przyjmowanie leków zmniejszających napięcie mięśniowe, takich jak środki zwiotczające mięśnie. W tym przypadku mięśnie szkieletowe są częściowo wyłączone z procesów termoregulacji i wytwarzają mniej ciepła. Leczenie: skonsultuj się z lekarzem w celu uzyskania porady dotyczącej ewentualnego zastąpienia leku lub przerwy w jego przyjmowaniu.
• Zakłócenie czynności wątroby, prowadzące do zmian w metabolizmie węglowodanów. Stan ten pomoże w wykryciu pełnej morfologii krwi, biochemicznego badania krwi (ALAT, ASAT, bilirubiny, cholesterolu, glukozy itp.), USG wątroby i dróg żółciowych. Leczenie: przepisane przez lekarza po odpowiednich procedurach diagnostycznych. Farmakoterapia mająca na celu chorobę wątroby, środki odtruwające, przyjmujące hepatoprotektory.

Niska jakość ciała

Jest to nieznaczny wzrost temperatury ciała, gdy jego wartości mieszczą się w zakresie 37 - 37,5 ° C. Przyczyną takiej hipertermii mogą być całkowicie niebezpieczne czynniki zewnętrzne, powszechne choroby zakaźne i choroby, które stanowią poważne zagrożenie dla życia, na przykład:

• Intensywne sporty lub ciężka praca fizyczna w mikroklimacie grzewczym.
• Wizyta w saunie, łaźni, solarium, gorącej kąpieli lub prysznicu, niektóre zabiegi fizjoterapeutyczne.
• Jedzenie gorących i pikantnych potraw.
• Ostre wirusowe infekcje dróg oddechowych.
• Nadczynność tarczycy (chorobie towarzyszy zwiększona czynność tarczycy i przyspieszony metabolizm).
• Przewlekłe choroby zapalne (zapalenie jajników, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie dziąseł itp.).
• Gruźlica jest jedną z najbardziej niebezpiecznych przyczyn częstego wzrostu temperatury ciała do wartości podgorączkowych.
• Choroby onkologiczne - stanowią poważne zagrożenie dla życia i często prowadzą do niewielkiego wzrostu temperatury ciała we wczesnych stadiach rozwoju.

Jeśli temperatura nie przekracza 37,5 ° C, nie należy próbować obniżać jej za pomocą leków. Pierwszym krokiem jest skonsultowanie się z lekarzem, aby ogólny obraz choroby nie okazał się „zamazany”.

Jeśli temperatura nie powraca do normy przez długi czas lub epizody gorączki są powtarzane dzień po dniu, powinieneś udać się do lekarza, zwłaszcza jeśli towarzyszy temu osłabienie, niewyjaśniona utrata masy ciała, nocne poty, powiększenie węzłów chłonnych. Po dodatkowych testach mogą wystąpić poważniejsze problemy zdrowotne, niż można by się spodziewać.

Temperatura gorączkowa

Jeśli termometr pokazuje 37,6 ° C lub więcej, to w większości przypadków wskazuje to na obecność ostrego procesu zapalnego w organizmie. Ognisko zapalenia może być zlokalizowane w dowolnym miejscu: w płucach, nerkach, przewodzie pokarmowym itp.

W tym przypadku większość z nas próbuje natychmiast obniżyć temperaturę, ale ta taktyka leczenia nie zawsze się usprawiedliwia. Faktem jest, że wzrost temperatury ciała jest naturalną reakcją ochronną organizmu, mającą na celu stworzenie warunków niekorzystnych dla życia patogenów.

Jeśli chory nie ma chorób przewlekłych, a gorączce nie towarzyszą drgawki, nie zaleca się zmniejszania temperatury do 38,5 ° C za pomocą leków. Leczenie należy rozpocząć od ciężkiego napoju (1,5 - 2,5 litra dziennie). Woda pomaga zmniejszyć stężenie toksyn i ich usuwanie z organizmu wraz z moczem, a w rezultacie temperatura spada.

Przy wyższych odczytach termometru (39 ° C i wyższych) można rozpocząć stosowanie leków przeciwgorączkowych, czyli leków obniżających temperaturę. Obecnie zakres takich narzędzi jest dość duży, ale być może najbardziej znanym lekiem jest aspiryna wytwarzana na bazie kwasu acetylosalicylowego.

Temperatura

Temperatura

Zmiany temperatury są częstym towarzyszem choroby. Dlaczego w większości przypadków nie ma potrzeby obniżania temperatury i usuwania ciepła, jeśli to konieczne?

Temperatura ludzkiego ciała: norma, zmiany i choroby objawowe

Co zrobić z podwyższoną temperaturą ciała jest jednym z najczęstszych pytań dla lekarzy ogólnych i pediatrów. Rzeczywiście, gorączka często przeraża pacjentów. Czy jednak podwyższone wartości zawsze powodują panikę? W jakich warunkach utrzymuje się temperatura i pod jakimi chorobami spada? A kiedy naprawdę potrzebujesz leków przeciwgorączkowych? Jaka temperatura powinna być normalna u dzieci i osób starszych? MedAboutMe zajmował się tymi i wieloma innymi kwestiami.

Temperatura ciała dorosłego

Termoregulacja jest odpowiedzialna za temperaturę człowieka - zdolność organizmów ciepłokrwistych do utrzymywania stałej temperatury, zmniejszania lub zwiększania jej w razie potrzeby. Za te procesy odpowiada przede wszystkim podwzgórze. Jednak dziś naukowcy są skłonni wierzyć, że definiowanie pojedynczego centrum termoregulacji jest błędem, ponieważ wiele czynników wpływa na temperaturę ciała człowieka.

W dzieciństwie zmiany temperatury pod najmniejszym wpływem, ale u dorosłych (od 16 do 18 lat) są dość stabilne. Chociaż rzadko również utrzymuje jeden wskaźnik przez cały dzień. Znane zmiany fizjologiczne, które odzwierciedlają rytmy dobowe. Na przykład różnica między normalną temperaturą rano a wieczorem dla zdrowej osoby wynosi 0,5-1,0 ° C. Z tymi rytmami wiąże się charakterystyczny wzrost ciepła w godzinach wieczornych u chorego.

Temperatura może się zmieniać pod wpływem środowiska zewnętrznego, zwiększać się przy wysiłku fizycznym, przyjmować pewne pokarmy (szczególnie często po jedzeniu pikantnych potraw i przejadaniu się), ze stresem, uczuciem strachu, a nawet intensywnej pracy umysłowej.

Jaka temperatura powinna być normalna

Wszyscy dobrze znają wartość 36,6 ° C Jednak jaka temperatura powinna być normalna w rzeczywistości?

Liczba 36,6 ° C pojawiła się w wyniku badań przeprowadzonych przez niemieckiego lekarza Carla Reinholda Wunderlicha w połowie XIX wieku. Następnie wykonał około 1 miliona pomiarów temperatury w pachach u 25 tysięcy pacjentów. A wartość 36,6 ° C była tylko średnią temperatury ciała zdrowej osoby.

Zgodnie z nowoczesnymi standardami norma nie jest określoną liczbą, ale zakresem od 36 ° C do 37,4 ° C Ponadto lekarze zalecają okresowe mierzenie temperatury w zdrowym stanie, aby dokładnie poznać poszczególne wartości normy. Należy pamiętać, że wraz z wiekiem zmienia się temperatura ciała - w dzieciństwie może być dość wysoka, a spadek w starości. Dlatego wskaźnik 36 ° C dla osoby starszej będzie normą, ale dla dziecka może wskazywać na hipotermię i objaw choroby.

Ważne jest również, aby dokładnie rozważyć, w jaki sposób mierzona jest temperatura - wartości pod pachą, odbytnicy lub pod językiem mogą różnić się o 1-1,5 ° C.

Temperatura ciąży

Temperatura jest bardzo zależna od aktywności hormonalnej i dlatego nie jest zaskakujące, że kobiety w ciąży często doświadczają gorączki. Zmiany hormonalne są związane z uderzeniami gorąca podczas menopauzy i wahaniami temperatury podczas miesiączki.

Bardzo ważne dla przyszłych matek jest ścisłe monitorowanie ich stanu, jednocześnie rozumiejąc, że nieznacznie podwyższona lub obniżona temperatura podczas ciąży jest normą dla większości kobiet. Na przykład, jeśli wartości nie przekraczają 37 ° C w pierwszych tygodniach i nie ma innych objawów niedyspozycji, stan można wyjaśnić aktywnością żeńskich hormonów płciowych. W szczególności progesteron.

A jednak, jeśli temperatura podczas ciąży trwa długo, to nawet słabe wskaźniki (37-38 ° C) powinny być powodem konsultacji z lekarzem. W przypadku tego objawu ważne jest, aby go zbadać i przetestować, aby wykluczyć obecność takich zakażeń - wirus cytomegalii, gruźlica, odmiedniczkowe zapalenie nerek, opryszczka, zapalenie wątroby i inne.

Temperatura podczas ciąży może być oznaką powszechnego sezonowego ARVI. Bardzo ważne jest, aby nie leczyć się samemu, ale skontaktować się z lekarzem. Jeśli nie jest prawdopodobne, aby przeziębienie stanowiło zagrożenie dla płodu, grypa może prowadzić do poważnych konsekwencji, nawet poronienia we wczesnych stadiach. W przypadku grypy temperatura wzrasta do 39 ° C

Temperatura dziecka

System termoregulacji u dzieci poniżej 1 roku życia nie został jeszcze ustalony, dlatego temperatura dziecka może się znacząco zmienić przy najmniejszym wpływie. Dotyczy to zwłaszcza niemowląt w pierwszych trzech miesiącach życia. Najczęściej rodzice obawiają się podwyższonych wartości, ale przyczyną temperatury 37-38 ° C mogą być:

• Zbyt ciepłe ubrania.
• Płacz
• Śmiać się
• Posiłki, w tym karmienie piersią.
• Kąpiel w wodzie powyżej 34-36 ° C

Po śnie wartości są zazwyczaj niższe, ale przy aktywnych grach temperatura dziecka szybko wzrasta. Dlatego dokonując pomiarów, należy wziąć pod uwagę wszystkie czynniki zewnętrzne, które mogą na nie wpływać.

Jednak zbyt wysoka temperatura (38 ° C i wyższa) może być niebezpieczna dla małych dzieci. Aby skompensować ciepło, organizm zużywa dużo wody, dlatego często obserwuje się odwodnienie. Ponadto ten stan występuje szybciej u dziecka niż u dorosłego. Odwodnienie może stanowić zagrożenie dla zdrowia (często obserwowane jest pogorszenie jego stanu, a następnie ARVI jest powikłane zapaleniem płuc) i życia (z ciężkim odwodnieniem może wystąpić utrata przytomności, a nawet śmierć).

Ponadto niektóre dzieci w wieku do 5 lat mają drgawki gorączkowe - gdy temperatura dziecka wzrasta do 38-39 ° C, zaczynają się mimowolne skurcze mięśni, możliwe jest krótkotrwałe omdlenie. Jeśli przynajmniej raz taki stan został zaobserwowany, w przyszłości, nawet przy niewielkim upale, dziecko musi ubijać temperaturę.

Temperatura ludzka

Normalnie temperatura osoby jest kontrolowana przez układ hormonalny, w szczególności przez podwzgórze i hormony tarczycy (T3 i T4, a także przez hormon TSH, który reguluje ich produkcję). Hormony płciowe wpływają na termoregulację. Niemniej jednak, infekcje pozostają główną przyczyną wzrostu temperatury, a zbyt niska temperatura w większości przypadków jest spowodowana przepracowaniem lub brakiem witamin, mikro i makroelementów.

Stopnie temperatury

Człowiek jest istotą ciepłokrwistą, co oznacza, że ​​ciało może utrzymać stabilną temperaturę niezależnie od czynników środowiskowych. W tym samym czasie, przy silnych mrozach, ogólna temperatura spada, aw upale może wzrosnąć do takiego stopnia, że ​​osoba dostanie udaru cieplnego. Wynika to z faktu, że nasze ciało jest wystarczająco wrażliwe na wahania termiczne - zmiany temperatury tylko o 2-3 stopnie znacząco wpływają na procesy metaboliczne, hemodynamikę i transmisję impulsów wzdłuż komórek nerwowych. W rezultacie ciśnienie może wzrosnąć, mogą wystąpić drgawki i splątanie. Częste objawy niskiej temperatury - letarg, o wartości 30-32 ° C mogą być utratą przytomności; stany szalone.

Rodzaje gorączki

W przypadku większości chorób, które występują wraz ze wzrostem temperatury, charakterystyczne są pewne zakresy wartości. Dlatego często lekarz musi postawić diagnozę nie znając dokładnej wartości, a mianowicie rodzaju gorączki. W medycynie istnieje ich kilka rodzajów:

• Niska jakość - od 37 ° C do 38 ° C
• Gorączka - od 38 ° C do 39 ° C
• Wysoka - ponad 39 ° C
• Zagrażające życiu - kamień milowy 40,5–41 ° C

Wartości temperatury są oceniane w połączeniu z innymi objawami, ponieważ nie zawsze stopień ciepła odpowiada ciężkości choroby. Na przykład temperaturę podgorączkową obserwuje się w takich niebezpiecznych chorobach jak gruźlica, wirusowe zapalenie wątroby, odmiedniczkowe zapalenie nerek i inne. Szczególnie alarmującym objawem jest stan, w którym temperatura wynosi 37–37,5 ° C przez długi czas. Może to wskazywać na zaburzenia endokrynologiczne, a nawet nowotwory złośliwe.

Wahania w normalnej temperaturze ciała

Jak już wspomniano, normalna temperatura u zdrowej osoby może zmieniać się w ciągu dnia, a także pod wpływem pewnych czynników (żywność, aktywność fizyczna itp.). Jednocześnie należy pamiętać, jaka temperatura powinna być w różnym wieku:

• Dzieci poniżej pierwszego roku życia - temperatura 37-38 ° C można uznać za normę.
• Do 5 lat - 36,6-37,5 ° C
• Dojrzewanie - możliwe silne wahania temperatury związane z aktywnością hormonów płciowych. Wartości są stabilizowane u dziewcząt w wieku 13-14 lat, u chłopców różnice można zaobserwować do 18 lat.
• Dorośli - 36-37,4 ° C
• Starsi ludzie powyżej 65 lat - do 36,3 ° C Temperatura 37 ° C może być uważana za poważny stan gorączkowy.

U mężczyzn średnia temperatura ciała jest niższa średnio o 0,5 ° C niż u kobiet.

Jak mierzona jest temperatura

Istnieje kilka sposobów pomiaru temperatury ciała. W każdym przypadku pojawią się własne normy wartości. Wśród najpopularniejszych metod są:

• Osiowo (pod pachą).

Aby uzyskać dokładne wartości, skóra musi być sucha, a sam termometr jest ciasno dociśnięty do ciała. Ta metoda zajmie najwięcej czasu (z termometrem rtęciowym - 7-10 minut), ponieważ skóra musi się nagrzać sama. Norma temperatury pod pachą wynosi 36,2-36,9 ° C

Metoda ta jest najbardziej popularna wśród małych dzieci, jako jedna z najbezpieczniejszych. W tej metodzie lepiej jest używać termometrów elektronicznych z miękką końcówką, czas pomiaru wynosi 1-1,5 minuty. Szybkość wartości wynosi 36,8–37,6 ° C (średnio różni się o 1 ° C od wartości pachowych).

• Doustne, podjęzykowe (usta, pod językiem).

Nasza metoda nie jest powszechna, chociaż w Europie jest to najczęściej mierzona temperatura u dorosłych. Do pomiaru wystarcza od 1 do 5 minut, w zależności od rodzaju instrumentu. Wartości stopni temperatury są normalne - 36,6-37,2 ° C

Metoda ta służy do pomiaru temperatury dziecka i wymaga specjalnego typu termometru (pomiar bezkontaktowy), więc nie jest zbyt powszechny. Oprócz określenia całkowitej temperatury, metoda pomoże w diagnostyce zapalenia ucha środkowego. Jeśli wystąpi stan zapalny, temperatura w różnych uszach będzie bardzo różna.

Stosuje się go najczęściej do określenia temperatury podstawowej (najniższej temperatury ciała, która jest rejestrowana podczas odpoczynku). Mierzony po śnie wzrost wartości 0,5 ° C wskazuje na początek owulacji.

Rodzaje termometrów

Dzisiaj w aptekach można znaleźć różne rodzaje termometrów do pomiaru temperatury danej osoby. Każdy z nich ma swoje zalety i wady:

• Termometr rtęciowy (maksymalny).

Jest uważany za jeden z najdokładniejszych typów, a jednocześnie jest niedrogi. Ponadto jest stosowany w szpitalach i klinikach, ponieważ jest łatwo dezynfekowany i może być stosowany przez dużą liczbę osób. Wady to powolny pomiar temperatury i kruchość. Zepsuty termometr jest niebezpieczny dla trujących oparów rtęci. Dlatego dla dzieci dzisiaj jest on używany dość rzadko, nie jest używany do pomiaru metody doustnej.

• Termometr elektroniczny (cyfrowy).

Najpopularniejsza forma do użytku domowego. Szybko mierzy temperaturę (od 30 sekund do 1,5 minuty), informuje na końcu sygnałem dźwiękowym. Termometry elektroniczne mogą być z miękkimi końcówkami (do pomiaru temperatury w odbycie u dziecka) i twardymi (instrumenty uniwersalne). Jeśli termometr jest używany doodbytniczo lub doustnie, powinien być zindywidualizowany - tylko dla jednej osoby. Wadą takiego termometru są często niedokładne wartości. Dlatego po zakupie należy zmierzyć temperaturę w stanie zdrowym, aby poznać możliwy zakres błędu.

Stosunkowo nowy i drogi rodzaj termometrów. Służy do pomiaru temperatury w sposób bezdotykowy, na przykład w uchu, na czole lub skroni. Szybkość uzyskania wyniku wynosi 2-5 sekund. Dozwolony jest nieznaczny błąd 0,2-0,5 ° C. Znaczącą wadą termometru jest jego ograniczone zastosowanie - nie jest on używany do pomiarów w zwykły sposób (osiowo, doodbytniczo, doustnie). Ponadto każdy model jest zaprojektowany na swój własny sposób (czoło, świątynia, ucho) i nie może być używany w innych strefach.

Stosunkowo niedawno popularne były paski termiczne - elastyczne folie z kryształami, które zmieniają kolor w różnych temperaturach. Aby uzyskać wynik, wystarczy przymocować pasek do czoła i poczekać około 1 minuty. Ta metoda pomiaru nie określa dokładnych stopni temperatury, ale pokazuje tylko wartości „niski”, „normalny”, „wysoki”. Dlatego nie można zastąpić pełnych termometrów.

Objawy gorączki

Zwiększona temperatura ciała jest dobrze odczuwana przez człowieka. Warunkowi temu towarzyszą następujące objawy:

• Zmęczenie, ogólna słabość.
• Dreszcze (im więcej gorączki, tym więcej dreszczy).
• Ból głowy
• Bóle ciała, zwłaszcza w stawach, mięśniach i palcach.
• Czuję zimno.
• Wrażenie ciepła w obszarze gałek ocznych.
• Suche usta.
• Zmniejszona lub całkowita utrata apetytu.
• Kołatanie serca, zaburzenia rytmu serca.
• Pot (jeśli organizm może regulować ciepło), sucha skóra (wraz ze wzrostem temperatury).

Różowa i biała gorączka

Wysokie temperatury mogą manifestować się inaczej u dzieci i dorosłych. Zwyczajowo rozróżnia się dwa rodzaje gorączki:

Nazwany tak w zależności od jego charakterystycznych cech - czerwona skóra, jest szczególnie wyraźny z rumieńcem na policzkach i twarzy jako całości. Najczęstszym typem gorączki, w którym organizm jest w stanie zapewnić optymalny transfer ciepła, jest ekspansja naczyń powierzchniowych (w ten sposób chłodzi się krew), aktywuje się pocenie (spadek temperatury skóry). Stan pacjenta jest zwykle stabilny, nie ma znaczących naruszeń ogólnego stanu i samopoczucia.

Dość niebezpieczna forma gorączki, w której procesy termoregulacji zawodzą w organizmie. Skóra w tym przypadku jest biała, a czasem nawet chłodna (szczególnie zimne dłonie i stopy), natomiast pomiar temperatury w odbycie lub ustach pokazuje ciepło. Osoba jest dręczona przez dreszcze, stan znacznie się pogarsza, można zauważyć omdlenia i dezorientację. Biała gorączka rozwija się w przypadku skurczu naczyń krwionośnych pod skórą, w wyniku czego organizm nie może uruchomić mechanizmów chłodzenia. Niebezpiecznym warunkiem jest to, że temperatura znacznie wzrasta w ważnych narządach (mózg, serce, wątroba, nerki itp.) I może wpływać na ich funkcję.

Przyczyny wzrostu temperatury

Termoregulacja jest zapewniona przez układ hormonalny, który uruchamia różne mechanizmy podnoszenia lub obniżania temperatury osoby. I oczywiście zaburzenia w produkcji hormonów lub funkcjonowanie gruczołów niesie ze sobą zaburzenia termoregulacji. Takie manifestacje z reguły są stabilne, a wartości pozostają w podgorączce.

Główną przyczyną podwyższonej temperatury są substancje pirogeny, które są w stanie wpływać na termoregulację. Co więcej, niektóre z nich nie są sprowadzane z zewnątrz przez patogeny, ale są wydzielane przez komórki układu odpornościowego. Takie pirogeny mają na celu zwiększenie skuteczności walki z różnymi stanami zagrażającymi zdrowiu. Temperatura wzrasta w takich przypadkach:

• Zakażenia - wirusy, bakterie, pierwotniaki i inne.
• Oparzenia, obrażenia. Z reguły występuje lokalny wzrost temperatury, ale w przypadku dużego miejsca uszkodzenia może występować ogólne ciepło.
• Reakcje alergiczne. W takich przypadkach układ odpornościowy wytwarza pirogeny w celu zwalczania nieszkodliwych substancji.
• Warunki uderzeniowe.

ARI i wysoka temperatura

Sezonowe choroby układu oddechowego są najczęstszą przyczyną gorączki. Jednak w zależności od rodzaju zakażenia jego wartości będą różne.

• Przy standardowym przeziębieniu lub łagodnym ARVI obserwuje się temperaturę podgorączkową, a ponadto stopniowo wzrasta, średnio w ciągu 6-12 godzin. Przy odpowiednim leczeniu gorączka trwa nie dłużej niż 4 dni, po czym zaczyna ustępować lub całkowicie zanikać.
• Jeśli temperatura gwałtownie wzrasta i przekracza 38 ° C, może to być objaw grypy. W przeciwieństwie do innych ostrych zakażeń wirusowych układu oddechowego, choroba ta wymaga obowiązkowego monitorowania lekarza okręgowego lub pediatry.
• Jeśli gorączka wznawia się po poprawie lub nie ustępuje 5 dnia od początku choroby, najczęściej wskazuje to na powikłania. Zakażenie bakteryjne dołączyło do początkowej infekcji wirusowej, a temperatura zwykle przekracza 38 ° C. Warunek wymaga pilnego wezwania do lekarza, ponieważ pacjent może potrzebować antybiotykoterapii.

Choroby o temperaturze 37-38 ° C

Temperatura 37-38 ° C jest charakterystyczna dla takich chorób:

• SARS.
• Zaostrzenia przewlekłych chorób układu oddechowego. Na przykład zapalenie oskrzeli lub astma oskrzelowa, zapalenie migdałków.
• Gruźlica.
• Przewlekłe choroby narządów wewnętrznych w okresie zaostrzenia: zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie wsierdzia (zapalenie błon serca), odmiedniczkowe zapalenie nerek i zapalenie kłębuszków nerkowych (zapalenie nerek).
• Wrzód, zapalenie jelita grubego.
• Wirusowe zapalenie wątroby (zwykle wirusowe zapalenie wątroby typu B i C).
• Opryszczka w ostrej fazie.
• Zaostrzenie łuszczycy.
• Zakażenie toksoplazmozą.

Ta temperatura jest charakterystyczna dla początkowego stadium zaburzeń czynności tarczycy, ze zwiększoną produkcją hormonów (tyreotoksykoza). Zaburzenia hormonalne podczas menopauzy mogą również powodować łagodną gorączkę. Wartości podgorączkowe można zaobserwować u osób z inwazją robaków.

Choroby o temperaturze 39 ° C i wyższej

Wysoka gorączka towarzyszy chorobom powodującym ciężkie zatrucie. Najczęściej wartości w granicach 39 ° C wskazują na rozwój ostrej infekcji bakteryjnej:

• Angina
• Zapalenie płuc.
• Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek.
• Choroby przewodu pokarmowego: salmonelloza, czerwonka, cholera.
• Sepsa

W tym przypadku wysoka gorączka jest charakterystyczna dla innych infekcji:

• Grypa.
• Gorączka krwotoczna, w której nerki są poważnie dotknięte.
• Ospa wietrzna
• Odra
• Zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu.
• Wirusowe zapalenie wątroby A.

Inne przyczyny wysokiej temperatury

Naruszenia termoregulacji mogą wystąpić bez widocznych chorób. Inną niebezpieczną przyczyną wzrostu temperatury jest niezdolność ciała do zapewnienia odpowiedniego transferu ciepła. Zwykle dzieje się tak podczas długiego pobytu na słońcu w upalnym sezonie lub w zbyt dusznym pokoju. Temperatura dziecka może wzrosnąć, jeśli jest zbyt ciepła do noszenia. Warunkiem jest niebezpieczny udar cieplny, który może być śmiertelny dla osób z chorobami serca i płuc. Przy silnym przegrzaniu, nawet u zdrowych ludzi, narządy, zwłaszcza mózg, są znacząco dotknięte. Również ciepło bez wyraźnego powodu może przejawiać się w emocjonalnych ludziach w okresach stresu i wielkich emocji.

Objawy niskiej gorączki

Niskie temperatury są mniej podatne na ogrzewanie, ale jednocześnie mogą mówić o poważnych problemach zdrowotnych. Wskaźniki chorób i zaburzeń ciała są uważane za wskaźniki poniżej 35,5 ° C dla osoby dorosłej, w podeszłym wieku - poniżej 35 ° C.

Takie stopnie temperatury ciała są uważane za zagrażające życiu:

• 32,2 ° C - osoba wpadnie w otępienie, istnieje silne zahamowanie.
• 30-29 ° C - utrata przytomności.
• Poniżej 26,5 ° C - śmierć jest możliwa.

Niska temperatura charakteryzuje się następującymi objawami:

• Ogólna słabość, złe samopoczucie.
• Senność.
• Może wystąpić drażliwość.
• Zimne kończyny rozwijają drętwienie palców.
• Zauważalne są zaburzenia uwagi i problemy z procesami psychicznymi, szybkość reakcji maleje.
• Ogólne uczucie zimna, drżenie w ciele.

Przyczyny niskiej temperatury

Do głównych przyczyn niskiej temperatury należą:

• Ogólne osłabienie organizmu spowodowane czynnikami zewnętrznymi i warunkami życia.

Niedożywienie, brak snu, stres i stres emocjonalny mogą wpływać na termoregulację.

• Zaburzenia układu hormonalnego.

Z reguły związany z niewystarczającą syntezą hormonów.

Najczęstsza przyczyna niskiej temperatury u ludzi. Stan jest niebezpiecznym naruszeniem procesów metabolicznych i odmrożeń kończyn tylko w przypadku silnego spadku temperatury. Z lekkim przechłodzeniem osoby zmniejsza się odporność miejscowa, więc ta lub inna infekcja często rozwija się później.

• Osłabiony układ odpornościowy.

Obserwowane w okresie zdrowienia, po zabiegu chirurgicznym, mogą wystąpić na tle chemioterapii i radioterapii. Niskie temperatury są również charakterystyczne dla osób z AIDS.

Choroby endokrynologiczne

W procesach termoregulacji hormony odgrywają ważną rolę. W szczególności hormony tarczycy tarczycy - tyroksyna i trójjodotyronina. Wraz ze wzrostem syntezy często obserwuje się gorączkę, ale niedoczynność tarczycy prowadzi do obniżenia ogólnej temperatury. W początkowych etapach jest to często jedyny objaw, dzięki któremu można podejrzewać rozwój choroby.

Stabilny spadek temperatury ciała obserwuje się również w przypadku niewydolności nadnerczy (choroba Addisona). Patologia rozwija się powoli, może nie przejawiać innych objawów przez miesiące lub nawet kilka lat.

Niska hemoglobina we krwi

Niedokrwistość z niedoboru żelaza jest uważana za jedną z najczęstszych przyczyn niskich temperatur. Charakteryzuje się zmniejszeniem stężenia hemoglobiny we krwi, a to z kolei wpływa na funkcjonowanie całego organizmu. Hemoglobina jest odpowiedzialna za transport tlenu do komórek, a jeśli to nie wystarczy, pojawiają się różne stopnie niedotlenienia.

Człowiek staje się powolny, istnieje ogólna słabość, wobec której procesy metaboliczne zwalniają. Niskie temperatury są wynikiem tych zmian.

Ponadto poziom hemoglobiny może spaść i przy różnych stratach krwi. W szczególności niedokrwistość może rozwinąć się u osób z krwawieniem wewnętrznym. Jeśli znaczna utrata krwi nastąpi w krótkim czasie, objętość krwi krążącej zmniejsza się, a to już wpływa na wymianę ciepła.

Inne przyczyny niskiej temperatury

Wśród niebezpiecznych warunków, które wymagają obowiązkowej konsultacji medycznej i leczenia, możemy odróżnić takie choroby od niskiej temperatury:

• Choroba radiacyjna
• Silne upojenie.
• Pomoce
• Choroby mózgu, w tym guzy.
• Wstrząs o dowolnej etiologii (z masywną utratą krwi, reakcjami alergicznymi, urazem i wstrząsem toksycznym).

Jednak najczęściej przyczyną temperatur poniżej 35,5 ° C jest zły styl życia i brak witamin. Ważnym czynnikiem jest więc odżywianie, jeśli to nie wystarczy, to procesy w organizmie spowalniają, w wyniku czego termoregulacja zostanie zakłócona. Dlatego przy różnych surowych dietach, zwłaszcza przy złej diecie (niedobór jodu, witamina C, żelazo), niska temperatura bez innych objawów jest bardzo powszechna. Jeśli osoba zużywa mniej niż 1200 kalorii dziennie, to z pewnością wpłynie na termoregulację.

Inna częsta przyczyna tej temperatury - przepracowanie, stres, brak snu. Jest to szczególnie charakterystyczne dla zespołu przewlekłego zmęczenia. Ciało przechodzi w oszczędny sposób funkcjonowania, procesy metaboliczne zwalniają w organizmie i, oczywiście, znajduje to odzwierciedlenie w przenoszeniu ciepła.

Temperatura i inne objawy

Ponieważ temperatura jest tylko objawem różnych zaburzeń w organizmie, najlepiej rozważyć ją w połączeniu z innymi objawami choroby. Jest to ogólny obraz stanu danej osoby, który może określić, jaka choroba się rozwija i jak jest niebezpieczna.

Wzrost temperatury jest często obserwowany przy różnych dolegliwościach. Istnieją jednak charakterystyczne kombinacje objawów, które występują u pacjentów z określonymi rozpoznaniami.

Temperatura i ból

W przypadku, gdy ból brzucha utrzymuje temperaturę powyżej 37,5 ° C, może to wskazywać na poważne naruszenie przewodu pokarmowego. W szczególności obserwuje się to w przypadku niedrożności jelit. Ponadto połączenie objawów charakterystycznych dla rozwoju zapalenia wyrostka robaczkowego. Dlatego, jeśli ból jest zlokalizowany w prawym nadbrzuszu, trudno jest osobie wyciągnąć nogi do klatki piersiowej, utrata apetytu i zimny pot, natychmiast wezwać karetkę. Powikłaniom zapalenia wyrostka robaczkowego, zapalenia otrzewnej towarzyszy również uporczywe ciepło.

Inne przyczyny połączenia bólu brzucha i temperatury:

• Odmiedniczkowe zapalenie nerek.
• Ostre zapalenie trzustki.
• Choroby bakteryjne jelit.

Jeśli temperatura wzrośnie na tle bólów głowy, najczęściej mówi się o ogólnym zatruciu ciała i obserwuje się w takich chorobach:

• Grypa i inne ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych.
• Angina, szkarłatna gorączka.
• Zapalenie mózgu
• Zapalenie opon mózgowych

Ból stawów i mięśni, dyskomfort w gałkach ocznych są objawami temperatur powyżej 39 ° C. W takich warunkach zaleca się przyjmowanie leków przeciwgorączkowych.

Gorączka i biegunka

Podwyższona temperatura na tle biegunki jest wyraźnym objawem infekcji bakteryjnej przewodu pokarmowego. Wśród infekcji jelitowych z takimi objawami:

Przyczyną temperatury na tle biegunki może być ciężkie zatrucie pokarmowe. Połączenie takich objawów jest bardzo niebezpieczne dla zdrowia, dlatego w takich przypadkach samoleczenie jest niedopuszczalne. Istnieje pilna potrzeba wezwania karetki pogotowia i, jeśli to konieczne, zgody na hospitalizację. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli dziecko jest chore.

Temperatura i biegunka są czynnikami przyczyniającymi się do odwodnienia. A po połączeniu utrata płynów ustrojowych może stać się krytyczna w stosunkowo krótkim czasie. Dlatego też, w przypadku, gdy brak płynu nie może być odpowiednio zrekompensowany za picie (na przykład osoba ma wymioty lub sama biegunka jest wyraźna), pacjent otrzymuje roztwory dożylne w szpitalu. Bez tego odwodnienie może prowadzić do poważnych konsekwencji, uszkodzenia narządów, a nawet śmierci.

Temperatura i nudności

W niektórych przypadkach nudności mogą wystąpić z powodu gorączki. Z powodu intensywnego upału rozwija się osłabienie, zmniejsza się ciśnienie, pojawiają się zawroty głowy, co powoduje łagodne nudności. W tym stanie, jeśli temperatura przekracza 39 ° C, należy ją zestrzelić. Kombinacja objawów może wystąpić w pierwszych dniach grypy i być spowodowana ciężkim zatruciem organizmu.

Jedną z przyczyn nudności i gorączki podczas ciąży jest toksykoza. Ale w tym przypadku wartości powyżej stanu podgorączkowego (do 38 ° C) są rzadko obserwowane.

W przypadku, gdy nudnościom towarzyszą inne zaburzenia przewodu pokarmowego (na przykład ból, biegunka lub odwrotnie, zaparcia), po prostu obniżenie temperatury nie wystarczy. Ta kombinacja objawów może wskazywać na poważne choroby narządów wewnętrznych. Wśród nich są:

• Wirusowe zapalenie wątroby i inne uszkodzenia wątroby.
• Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego.
• Zapalenie otrzewnej
• Zapalenie nerek.
• Ostre zapalenie trzustki.
• Niedrożność jelit (towarzyszy temu zaparcie).

Ponadto często obserwuje się temperaturę i nudności na tle zatrucia pokarmami, alkoholem lub narkotykami. Jedną z najbardziej niebezpiecznych diagnoz tych objawów jest zapalenie opon mózgowych. Wszystkie te choroby i stany wymagają obowiązkowej konsultacji z lekarzem.

W przypadku wystąpienia wymiotów na tle temperatury bardzo ważne jest skompensowanie utraty płynu. Dzieci z tą kombinacją objawów są najczęściej określane jako leczenie szpitalne.

Ciśnienie i temperatura

Zwiększone ciśnienie krwi jest częstym objawem temperatury. Ciepło wpływa na hemodynamikę - u pacjentów z szybkim biciem serca, a krew zaczyna poruszać się szybciej przez naczynia, rozszerzają się, co może wpływać na ciśnienie krwi. Jednak takie zmiany nie mogą powodować ciężkiego nadciśnienia, często wskaźniki nie przekraczają 140/90 mm Hg. Art., Obserwowany u pacjentów z ciepłem 38,5 ° C i wyższym, przechodzi natychmiast po ustabilizowaniu się temperatury.

W niektórych przypadkach wysoka temperatura, przeciwnie, charakteryzuje się spadkiem ciśnienia. Nie ma potrzeby leczenia tego stanu, ponieważ wskaźniki powracają do normy po ustąpieniu gorączki.

W tym przypadku pacjenci z nadciśnieniem, nawet mała gorączka, mogą zagrozić poważnym konsekwencjom. Dlatego powinni skonsultować się ze swoim lekarzem i, jeśli to konieczne, przyjmować leki przeciwgorączkowe już przy stawkach 37,5 ° C (zwłaszcza w przypadku osób starszych).

Ciśnienie i temperatura są niebezpieczną kombinacją dla pacjentów z takimi chorobami:

• Choroba niedokrwienna serca. Kardiolodzy zauważają, że ta kombinacja objawów czasami towarzyszy zawałowi mięśnia sercowego. W tym przypadku temperatura nieznacznie wzrasta, może być w ramach wskaźników podgorączkowych.
• Niewydolność serca.
• Arytmia.
• Miażdżyca.
• Cukrzyca.

W przypadku, gdy niskie ciśnienie i temperatura w zakresie podgorączkowym utrzymują się przez długi czas, może to być oznaką patologii nowotworowych. Jednak nie wszyscy onkolodzy zgadzają się z tym stwierdzeniem, a same objawy powinny być po prostu powodem pełnego badania osoby.

Niskie ciśnienie i niska temperatura - częste połączenie. Takie objawy są szczególnie charakterystyczne dla niskiej hemoglobiny, przewlekłego zmęczenia, utraty krwi i zaburzeń nerwowych.

Temperatura bez innych objawów

Zwiększona lub obniżona temperatura bez objawów charakterystycznych dla ostrych zakażeń powinna być powodem obowiązkowego badania lekarskiego. Naruszenia mogą mówić o takich chorobach:

• Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek.
• Gruźlica.
• Nowotwory złośliwe i łagodne.
• Zawał narządów (martwica tkanek).
• Zaburzenia krwi.
• Nadczynność tarczycy, niedoczynność tarczycy.
• Reakcje alergiczne.
• Reumatoidalne zapalenie stawów na wczesnym etapie.
• Zaburzenia mózgu, w szczególności podwzgórza.
• Zaburzenia psychiczne.

Temperatura bez innych objawów występuje również na tle przepracowania, stresu, długotrwałej aktywności fizycznej, przegrzania lub przechłodzenia. Ale w tych przypadkach wskaźniki się stabilizują. Jeśli mówimy o poważnych chorobach, temperatura bez objawów będzie dość stabilna, po normalizacji ponownie z czasem do wzrostu lub upadku. Czasami hipotermia lub przekrwienie występuje u pacjenta przez kilka miesięcy.

Jak obniżyć temperaturę

Podwyższona temperatura może powodować znaczny dyskomfort, aw niektórych przypadkach nawet stanowić zagrożenie dla życia. Dlatego każda osoba musi wiedzieć, co robić w czasie gorączki i jak prawidłowo obniżać temperaturę.

Kiedy obniżyć temperaturę

Nie zawsze, jeśli temperatura wzrosła, musi zostać przywrócona do normalnej. Faktem jest, że z infekcjami i innymi uszkodzeniami ciała sam zaczyna produkować pirogeny, które powodują gorączkę. Wysoka temperatura pomaga układowi odpornościowemu zwalczać antygeny, w szczególności:

• Aktywowana jest synteza interferonu, białka, które chroni komórki przed wirusami.
• Aktywowana jest produkcja przeciwciał niszczących antygeny.
• Proces fagocytozy jest przyspieszany - absorpcja ciał obcych przez komórki fagocytujące.
• Ruch i apetyt są zredukowane, co oznacza, że ​​organizm może wydawać więcej energii na zwalczanie infekcji.
• Większość bakterii i wirusów istnieje najlepiej w normalnej temperaturze, która jest charakterystyczna dla ludzkiego ciała. W miarę wzrostu niektóre mikroorganizmy giną.

Dlatego przed podjęciem decyzji o „przyjęciu temperatury” należy pamiętać, że gorączka pomaga ciału odzyskać zdrowie. Istnieją jednak sytuacje, w których ciepło musi zostać usunięte. Wśród nich są:

• Temperatury powyżej 39 ° C
• Każda temperatura, w której występuje poważne pogorszenie stanu - nudności, zawroty głowy i tak dalej.
• Napady gorączkowe u dzieci (każda gorączka powyżej 37 ° C).
• W obecności towarzyszących diagnoz neurologicznych.
• Ludzie z chorobami serca i naczyń krwionośnych, z cukrzycą.

Powietrze, wilgotność i inne parametry wewnętrzne

Istnieje wiele sposobów obniżenia temperatury. Ale pierwszym zadaniem zawsze powinna być normalizacja parametrów powietrza w pomieszczeniu, w którym znajduje się pacjent. Jest to szczególnie ważne dla dzieci pierwszych lat życia i krytyczne - dla dzieci. Faktem jest, że dziecko jest nadal słabo rozwinięte w systemie pocenia się i dlatego termoregulacja jest przeprowadzana w większym stopniu poprzez oddychanie. Dzieciak wdycha chłodne powietrze, które chłodzi w nich płuca i krew, i wydycha ogrzane. Jeśli pomieszczenie jest zbyt ciepłe, proces ten jest nieefektywny.

Ważna jest również wilgotność powietrza w pomieszczeniu. Faktem jest, że wilgotność wydychanego powietrza zwykle zbliża się do 100%. W temperaturze oddech staje się szybszy, a jeśli pomieszczenie jest zbyt suche, osoba traci wodę poprzez oddychanie. Ponadto wysychają błony śluzowe i rozwija się przekrwienie oskrzeli i płuc.

Dlatego idealnymi parametrami w pomieszczeniu, w którym znajduje się pacjent z gorączką, są:

• Temperatura powietrza - 19-22 ° C
• Wilgotność - 40-60%.

Leki przeciwgorączkowe

Jeśli potrzebujesz szybko obniżyć temperaturę, możesz użyć środków przeciwgorączkowych. Przyjmuje się je objawowo, co oznacza, że ​​gdy tylko objaw minie lub stanie się mniej wyraźny, leczenie zostanie przerwane. Niedopuszczalne jest stosowanie leków przeciwgorączkowych w całej chorobie w celu zapobiegania.

Jednym z głównych warunków udanego działania leków w tej grupie jest obfite picie.

Aktywnie powołany do dorosłych i dzieci, jest uważany za lek pierwszego rzutu. Jednak ostatnie badania, w szczególności przeprowadzone przez amerykańską organizację FDA, wykazały, że jeśli niekontrolowane spożycie leku paracetamolu może spowodować poważne uszkodzenie wątroby. Paracetamol pomaga dobrze, jeśli temperatura nie przekracza 38 ° C, ale w przypadku silnego ciepła może nie działać.

Jeden z kluczowych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) stosowanych w gorączce. Mianowany dla dorosłych i dzieci.

• Aspiryna (kwas acetylosalicylowy).

Przez długi czas był głównym lekiem z kategorii NLPZ, ale w ciągu ostatniej dekady udowodniono, że wiąże się z poważnym uszkodzeniem nerek i wątroby (przedawkowanie). Ponadto naukowcy uważają, że przyjmowanie aspiryny u dzieci może powodować rozwój zespołu Ray'a (encefalopatii patogennej), więc w tym momencie lek w pediatrii nie jest stosowany.

Niesteroidowy środek przeciwzapalny ostatniej generacji. Przeciwwskazane u dzieci.

Obecnie praktycznie nie jest stosowany jako środek przeciwgorączkowy, ale może nadal łagodzić gorączkę.

Środki ludowe

Temperaturę można obniżyć za pomocą środków ludowych. Wśród najczęstszych i najprostszych sposobów - wywary z ziół i jagód. Picie dużej ilości wody jest zawsze zalecane w wysokich temperaturach, ponieważ pomaga poprawić pocenie się i zmniejsza ryzyko odwodnienia.

Do najpopularniejszych ziół i jagód używanych do gorączki należą:

• Maliny, w tym liście.
• Czarna porzeczka.
• Rokitnik
• Borówka brusznica
• Drzewo lipowe
• Rumianek.

Aby znormalizować temperaturę pomoże i rozwiązanie hipertoniczne. Przygotowuje się go ze zwykłej przegotowanej wody i soli - dwie łyżeczki soli pobiera się na 1 szklankę płynu. Napój ten pomaga komórkom zatrzymać wodę i jest świetny, jeśli temperatura przejawia się przed wymiotami i biegunką.

Małym dzieciom zaleca się stosowanie lewatyw oczyszczających ze słabym wywarem z rumianku. Woda do płukania powinna być chłodna, nie więcej niż 20 ° C Dawkowanie:

• Noworodki - nie więcej niż 30 ml.
• Od 6 miesięcy do 1 roku - 100 ml.
• Do 3 lat - 200 ml.
• Do 5 lat - 300 ml.
• Ponad 6 lat - 0,5 l.

Lód może być również używany do objawów gorączki. Ale musisz go używać bardzo ostrożnie, ponieważ ostre chłodzenie skóry może prowadzić do skurczu naczyń i rozwoju białej gorączki. Lód jest umieszczany w torbie lub umieszczany na kawałku tkaniny i tylko w tej formie jest nakładany na ciało. Dobrą alternatywą może być wycieranie ręcznikiem zamoczonym w zimnej wodzie. W przypadku, gdy obniżenie temperatury jest niemożliwe, leki przeciwgorączkowe nie działają, a środki ludowe nie pomagają, należy pilnie wezwać karetkę.

Jak podnieść temperaturę

Jeśli temperatura ciała spadnie poniżej 35,5 ° C, osoba czuje się słaba i źle się czuje, możesz ją zwiększyć w następujący sposób:

• Obfity ciepły napój. Dobrze pomaga herbacie z miodem, biodrami.
• Ciekłe ciepłe zupy i buliony.
• Ciepłe ubrania.
• Przykrywając kilka koców, dla większego efektu, możesz użyć podkładki grzewczej.
• Gorąca kąpiel Można dodać olejki eteryczne z drzew iglastych (jodła, świerk, sosna).
• Ćwiczenie. Kilka intensywnych ćwiczeń pomoże poprawić krążenie krwi i zwiększyć temperaturę ciała.

W przypadku, gdy temperatura utrzymuje się poniżej 36 ° C przez długi czas, należy skonsultować się z lekarzem. A po ustaleniu przyczyny takiego objawu specjalista przepisze odpowiednie leczenie.

Gdy potrzebna jest pilna opieka medyczna

W niektórych przypadkach wysoka gorączka może być poważnym zagrożeniem dla zdrowia, a następnie bez pomocy lekarzy po prostu nie może tego zrobić. Pierwszą pomoc należy wezwać w takich przypadkach:

• Temperatura 39,5 ° C i wyższa.
• Gwałtowny wzrost temperatury i niemożność zniszczenia go za pomocą leków przeciwgorączkowych i innych.
• Na tle temperatury obserwuje się biegunkę lub wymioty.
• Gorączce towarzyszą trudności w oddychaniu.
• W każdej części ciała występuje silny ból.
• Występują oznaki odwodnienia: suche błony śluzowe, bladość, ciężkie osłabienie, ciemny mocz lub brak oddawania moczu.
• Zwiększone ciśnienie i temperatura powyżej 38 ° C
• Gorączce towarzyszy wysypka. Szczególnie niebezpieczna jest czerwona wysypka, która nie zanika z naciskiem - oznaka zakażenia meningokokowego.

Gorączka lub obniżenie temperatury jest ważnym sygnałem dla ciała o chorobach. Ten symptom powinien być zawsze poświęcony należytej uwagi i starać się w pełni zrozumieć jego przyczyny, a nie tylko wyeliminować go za pomocą leków i innych metod. Ale jednocześnie nie powinniśmy zapominać, że normalna temperatura jest indywidualną koncepcją i wcale nie odpowiada dobrze znanemu wskaźnikowi 36,6 ° C