Valacyklowir: instrukcje użytkowania, analogi i recenzje, ceny w aptekach w Rosji

Valacyklowir jest lekiem przeciwwirusowym, który jest skuteczny przeciwko wirusom opryszczki typu 1 i 2, wirusom cytomegalii, wirusowi Epsteina-Barra i innym.

Po wejściu do organizmu walacyklowir przekształca się w acyklowir i L-walinę, po czym zachodzą reakcje fosforylacji i acyklowir przekształca się w trifosforan acyklowiru. Powstały związek jest zdolny do tłumienia polimerazy DNA szkodliwego czynnika (wirusa) za pomocą konkurencyjnego mechanizmu.

Lek jest dostępny w postaci tabletek do podawania doustnego w kolorze białym, pokrytych powłoką ochronną. Tabletki pakowane są w kartonowe pudełko w blistrze po 10 sztuk. Każda tabletka walacyklowiru zawiera 500 000 mg substancji czynnej.

Składniki 1 tabletka:

• składnik czynny: chlorowodorek walacyklowiru - 556,2 mg lub 1122,4 mg, co odpowiada zawartości 500 mg lub 1000 mg walacyklowiru;
• składniki pomocnicze: powidon K25, celuloza mikrokrystaliczna, stearynian magnezu;
• skład powłoki: dwutlenek tytanu, makrogol 4000, hypromeloza.

Wskazania do użycia

Co pomaga Valaciclovirowi w tabletkach? Zgodnie z instrukcjami lek jest przepisywany w następujących przypadkach:

• opryszczka wargowa („zimna” na ustach iw strefie peryferyjnej);
• półpasiec;
• opryszczka narządów płciowych na etapie podstawowym, jak również z nawrotami;
• zapobieganie zakażeniu opryszczką narządów płciowych;
• zmniejszenie ryzyka przeniesienia na partnera seksualnego ze zdiagnozowaną opryszczką narządów płciowych;
• zapobieganie zakażeniu wirusem cytomegalii podczas operacji wewnątrzjamowych (w tym w dziedzinie przeszczepów, z wyłączeniem dzieci w wieku powyżej 12 lat).

Instrukcja stosowania Valaciclovir 500 mg, tabletki dawkowane

Tabletki są przyjmowane doustnie, niezależnie od posiłku.

Standardowe dawki walacyklowiru zgodnie z instrukcją użycia:

• Zakażenia skóry i błon śluzowych wywołane wirusem opryszczki zwykłej: 500 mg / 2 razy dziennie. W przypadku nawrotu - w ciągu 3 lub 5 dni, w przypadku opryszczki pierwotnej - czas trwania kursu należy przedłużyć do 10 dni. W przypadku nawrotu konieczne jest rozpoczęcie przyjmowania leku w okresie prodromalnym lub od momentu pojawienia się pierwszych objawów choroby. Alternatywnie, w leczeniu opryszczki zwykłej, podwójne spożycie 2000 mg na 1 dzień w odstępie co najmniej 6 godzin uważa się za skuteczne;
• Zapobieganie nawracającym zakażeniom skóry i błon śluzowych wywołanym przez wirus opryszczki pospolitej (w tym u dorosłych z niedoborem odporności): pacjenci z prawidłową odpornością - 1 tabletka walacyklowiru 500 mg raz na dobę, 500 mg 2 razy na dobę u dorosłych z niedoborem odporności. Czas trwania kursu wynosi 6–12 miesięcy, a następnie konieczna jest ocena skuteczności terapii;
• Zapobieganie zakażeniom wirusem cytomegalii i chorobom po przeszczepie (przeszczep) narządów miąższowych: 2000 mg / 4 razy dziennie, czas trwania leczenia - 3 miesiące lub dłużej. Odbiór Valacyklowir powinien rozpocząć się natychmiast po przeszczepie. Dawkę należy zmniejszyć ze względu na klirens kreatyniny;
• Leczenie półpaśca (półpasiec) i półpaśca ocznego u dorosłych pacjentów: 1000 mg / 3 razy dziennie, kurs wynosi 7 dni.

U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby i nerek dawka dobowa leku jest nieco dostosowana. Tacy pacjenci są stale monitorowani przez obraz kliniczny krwi i ogólny stan podczas terapii lekowej.

Specjalne instrukcje

Pacjenci w podeszłym wieku, osoby z odwodnieniem w okresie leczenia powinny zwiększyć objętość spożywanego płynu (ryzyko rozwoju ostrej niewydolności nerek).

W leczeniu opryszczki narządów płciowych należy unikać kontaktu seksualnego, ponieważ Lek nie chroni przed transmisją.

Wysokie dawki walacyklowiru przez długi czas w warunkach, którym towarzyszy silny niedobór odporności (przeszczep szpiku kostnego, klinicznie istotne formy zakażenia HIV, przeszczep nerki) doprowadziły do ​​rozwoju plamicy małopłytkowej i zespołu hemolityczno-mocznicowego, aż do śmierci.

W przypadku działań niepożądanych ze strony ośrodkowego układu nerwowego (w tym pobudzenia, halucynacji, splątania, urojeń, drgawek i encefalopatii) lek zostaje anulowany.

Efekty uboczne

Instrukcja ostrzega przed możliwością wystąpienia następujących działań niepożądanych podczas przepisywania leku Valacyclovir:

• Od strony przewodu pokarmowego - ból żołądka, nudności, wymioty, utrata apetytu, biegunka;
• Ze strony układu nerwowego - zawroty głowy i bóle głowy, zmęczenie i ogólne osłabienie, możliwe zaburzenia snu i drażliwość psycho-emocjonalna;
• Ze strony obrazu klinicznego krwi - zmniejszenie liczby płytek krwi, niedokrwistości hemolitycznej, zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych;
• Rozwój niewydolności nerek.

Przeciwwskazania

Przeciwwskazane jest mianowanie Valacicloviru w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na substancję czynną;
• Zakażenie HIV z zawartością limfocytów CD4 + poniżej 100 / µl;
• Wiek dzieci (do 12 lat z CMV, do 18 lat - według innych wskazań).

Praktycznie nie ma badań potwierdzających bezpieczeństwo leku dla kobiet w ciąży i karmiących piersią. W związku z tym lekarz musi przepisać lek.

Przedawkowanie

Głównymi objawami przedawkowania są wymioty, nudności, ostra niewydolność nerek, zaburzenia neurologiczne (w tym omamy, splątanie, depresja świadomości, pobudzenie, śpiączka).

W większości przypadków odnotowano rozwój takich stanów z upośledzoną czynnością nerek i u pacjentów w podeszłym wieku, którzy otrzymali wielokrotne przekroczenie zalecanych dawek leku.

Analogi Valacyklowir, cena w aptekach

W razie potrzeby walacyklowir można zastąpić analogiem substancji czynnej - są to leki:

Wybierając analogi, ważne jest, aby zrozumieć, że instrukcje stosowania Valacicloviru 500 mg, cena i opinie, nie dotyczą leków o podobnym działaniu. Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem i nie dokonywać niezależnej wymiany leku.

Cena w rosyjskich aptekach: Valacyklowir 500 mg 10 sztuk. - od 321 do 390 rubli, cena tabletek Valacyclovir Canon 500 mg 10 sztuk. - od 410 do 448 rubli, według 508 aptek.

Chronić przed dziećmi. Przechowywać w temperaturze do 25 ° C w ciemnym miejscu. Okres ważności - 3 lata.

Valacyklowir

Valaciclovir: instrukcje użytkowania i recenzje

Nazwa łacińska: Valacyclovir

Kod ATX: J05AB11

Składnik aktywny: walacyklowir (walacyklowir)

Producent: Ozon, LLC (Rosja), Drug Technology (Rosja), Sintez, OAO (Rosja), Izvarino Pharma, LLC (Rosja)

Aktualizacja opisu i zdjęcia: 26.07.2018

Ceny w aptekach: od 272 rubli.

Valacyklowir jest lekiem przeciwwirusowym.

Uwolnij formę i kompozycję

Walacyklowir jest wytwarzany w postaci tabletek powlekanych: owalny, dwuwypukły kształt, rdzeń i otoczka są prawie białe lub białe, 1000 mg tabletki mają ryzyko rozdzielenia po jednej stronie (7, 10, 28 lub 30 sztuk w blistrze, w kartonowym opakowaniu 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 lub 10 opakowań; 7, 10, 20, 28, 30, 40, 42, 50, 60 lub 100 sztuk w słoiku, opakowanie kartonowe 1, każde opakowanie zawiera również instrukcje dotyczące stosowania Valacicloviru.

1 tabletka zawiera:

• składnik czynny: chlorowodorek walacyklowiru - 556,2 mg lub 1122,4 mg, co odpowiada zawartości 500 mg lub 1000 mg walacyklowiru;
• składniki pomocnicze: powidon K25, celuloza mikrokrystaliczna, stearynian magnezu;
• skład powłoki: dwutlenek tytanu, makrogol 4000, hypromeloza.

Właściwości farmakologiczne

Farmakodynamika

Walacyklowir jest środkiem przeciwwirusowym. Jest to ester L-waliny acyklowiru, purynowy analog nukleotydowy (guanina), specyficzny inhibitor polimerazy DNA (polimerazy kwasu dezoksyrybonukleinowego) wirusów opryszczki. Blokuje biosyntezę wirusowego DNA i replikację wirusa.

Substancja w organizmie ludzkim pod wpływem enzymu walacyklowirhydrolazy szybko i całkowicie przekształca się w acyklowir i L-walinę. Z acyklowiru, w wyniku fosforylacji, powstaje aktywny trifosforan acyklowiru, który jest zdolny do konkurencyjnego tłumienia wirusowej polimerazy DNA.

Pierwszy etap fosforylacji jest przeprowadzany pod wpływem enzymu specyficznego dla wirusa (dla wirusa ospy wietrznej, wirusa opryszczki, wirusa Epsteina-Barra - wirusowej kinazy tymidynowej, który jest wykrywany tylko w komórkach zakażonych wirusem). Selektywność leku dla wirusa cytomegalii wynika z faktu, że fosforylacja jest w pewnym stopniu zależna od produktu genu fosfotransferazy UL97.

Substancja jest aktywna przeciwko wirusowi cytomegalii, wirusowi opryszczki zwykłej typu 1 i typu 2, półpaścowi, Epstein-Barr i ludzkiemu wirusowi opryszczki typu 6.

Farmakokinetyka

Valacyklowir charakteryzuje się wysokim stopniem wchłaniania. Substancja jest szybko i prawie całkowicie przekształcana w acyklowir i L-walinę.

Biorąc 1 g walacyklowiru, biodostępność acyklowiru wynosi 54% (3-5 razy więcej niż po doustnym podaniu acyklowiru).

Po zażyciu 3 g walacyklowiru 4 razy dziennie, wartość AUC (pole pod krzywą stężenie-czas) jest w przybliżeniu równa AUC acyklowiru po podaniu dożylnym w dawce 5 mg co 8 godzin.

C_max (maksymalne stężenie w osoczu) po pojedynczej dawce 1 g substancji waha się od 15 do 25 μmol / ml, czas osiągnięcia jej jest w zakresie 1,6–2,1 godziny; niemetabolizowany walacyklowir po 3 godzinach w osoczu nie jest określony. Stopień wiązania z białkami osocza: walacyklowir - 13–18%, acyklowir - 9–33%.

Acyklowir jest szeroko rozpowszechniony w płynach ustrojowych i tkankach, w tym w płynach pęcherzyków opryszczkowych, mózgu, wątrobie, nerkach, płucach, jelitach, śledzionie, mięśniach, macicy, błonie śluzowej i wydzielinach pochwy, plemnikach, łzach, owodniach i płynach rdzeniowych. Najwyższe stężenia występują w nerkach, jelitach i wątrobie. Substancja przechodzi przez łożysko do mleka matki.

T_1/2 (okres półtrwania) walacyklowiru wynosi mniej niż 30 minut, acyklowir wynosi od 2,5 do 3,3 godziny, u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek - 14 godzin, u pacjentów w podeszłym wieku (od 65 do 83 lat) - od 3,3 do 3,7 godziny

Wydalanie prowadzi nerki (45,6%), głównie jako acyklowir i jego metabolit (9-karboksymetoksymetyloguanina), mniej niż 1% jest wydalane w postaci niezmienionej, a także przez jelito (47,12%) przez 96 godzin.

Wskazania do użycia

W przypadku pacjentów w wieku powyżej 12 lat wskazane jest stosowanie walacyklowiru:

• leczenie i profilaktyka (w tym u dorosłych z niedoborem odporności) chorób zakaźnych błon śluzowych i skóry wywołanych przez wirus opryszczki pospolitej [w tym opryszczka wargowa (opryszczka wargowa) i nowo zdiagnozowana lub nawracająca opryszczka narządów płciowych (opryszczka narządów płciowych)];
• zapobieganie patologiom zakaźnym po przeszczepie narządów miąższowych;
• zapobieganie zakażeniom wirusem cytomegalii.

Ponadto przepisano tylko tabletki dla dorosłych w leczeniu półpaśca (półpasiec), w tym półpaśca ocznego.

Przeciwwskazania

• Zakażenie HIV o całkowitej zawartości CD4 i limfocytów poniżej 100 w 1 μl;
• wiek do 12 lat (w przypadku przepisania w celu zapobiegania zakażeniom wywołanym przez wirus cytomegalii i choroby po przeszczepie narządów stałych);
• wiek do 18 lat (jeśli przepisano go we wszystkich innych wskazaniach; z powodu braku danych klinicznych);
• nadwrażliwość na acyklowir lub składniki leku.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania walacyklowiru w tabletkach z ryzykiem odwodnienia, niewydolności nerek, jednocześnie przyjmując leki nefrotoksyczne, podczas ciąży i karmienia piersią, starości, pacjentów z klinicznie istotną postacią zakażenia HIV.

Valacyklowir, instrukcje użytkowania: metoda i dawkowanie

Walacyklowir w postaci tabletek jest przyjmowany doustnie, woda do picia, niezależnie od posiłku.

• leczenie infekcji skóry i błon śluzowych wywołanych przez wirus opryszczki zwykłej: 500 mg 2 razy dziennie. W przypadku nawrotu - w ciągu 3 lub 5 dni, w przypadku opryszczki pierwotnej - czas trwania kursu należy przedłużyć do 10 dni. W przypadku nawrotu konieczne jest rozpoczęcie przyjmowania leku w okresie prodromalnym lub od momentu pojawienia się pierwszych objawów choroby. Alternatywnie, w leczeniu opryszczki zwykłej, podwójne spożycie 2000 mg na 1 dzień w odstępie co najmniej 6 godzin uważa się za skuteczne;
• zahamowanie lub zapobieganie nawrotom zakażeń skóry i błon śluzowych wywołanych przez wirus opryszczki zwykłej (w tym u dorosłych z niedoborem odporności): pacjenci z prawidłową odpornością - 500 mg 1 raz dziennie, dorośli z niedoborem odporności - 500 mg 2 razy dziennie. Czas trwania kursu wynosi 6–12 miesięcy, a następnie konieczna jest ocena skuteczności terapii;
• zapobieganie zakażeniom wirusem cytomegalii i chorobom po przeszczepie (przeszczep) narządów miąższowych: 2000 mg 4 razy dziennie, czas trwania leczenia - 3 miesiące lub dłużej. Lek należy rozpocząć natychmiast po przeszczepie. Dawkę należy zmniejszyć ze względu na klirens kreatyniny;
• leczenie półpaśca (półpasiec) i półpaśca ocznego u dorosłych pacjentów: 1000 mg 3 razy dziennie, kurs 7 dni.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek wymagają dostosowania dawki leku.

Schemat dawkowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek zależy od klirensu kreatyniny (CK):

• Leczenie półpaśca ocznego i półpaśca u dorosłych pacjentów immunokompetentnych: QC 50 ml / min i powyżej - 1000 mg 3 razy dziennie, KK 30–49 ml / min - 1000 mg 2 razy dziennie, KK 10–29 ml / min 1000 mg raz dziennie, CC mniej niż 10 ml / min - 500 mg raz dziennie;
• leczenie wirusowego opryszczki zwykłej u pacjentów z prawidłową odpornością w wieku powyżej 12 lat: QC 30 ml / min i więcej - 500 mg 2 razy dziennie, QC do 30 ml / min - 500 mg 1 raz dziennie;
• terapia opryszczki wargowej u pacjentów z prawidłową odpornością: CC 50 ml / min i więcej - 2000 mg 2 razy dziennie, CC 30–49 ml / min - 1000 mg 2 razy dziennie, CC 10–29 ml / min - 500 mg 2 razy dziennie, QC do 10 ml / min - 500 mg raz dziennie;
• zapobieganie (tłumienie) wirusowej opryszczki zwykłej u pacjentów z prawidłową odpornością w wieku powyżej 12 lat: QC 30 ml / min i więcej - 500 mg raz na dobę, QC do 30 ml / min - 500 mg 1 raz na dwa dni;
• zapobieganie (tłumienie) wirusowego opryszczki zwykłej u dorosłych z niedoborem odporności: QC 30 ml / min - 500 mg 2 razy dziennie, QC do 30 ml / min - 500 mg 1 raz dziennie;
• zapobieganie zakażeniom wirusem cytomegalii: CC do 75 ml / min - 2000 mg 4 razy dziennie, CC 50–75 ml / min - 1500 mg 4 razy dziennie, CC 25–50 ml / min - 1500 mg 3 razy dziennie, QC 10–25 ml / min - 1500 mg 2 razy dziennie, QC do 10 ml / min lub podczas hemodializy - 1500 mg 1 raz dziennie. Tabletki są pobierane po hemodializie.

Pacjent musi zapewnić utrzymanie odpowiedniej równowagi wodno-elektrolitowej.

Przy marskości wątroby o łagodnym i umiarkowanym nasileniu u dorosłych pacjentów (z zachowaną syntetyczną funkcją wątroby), możliwe jest podawanie leku w dawce 1000 mg 1 raz dziennie.

Efekty uboczne

• ze strony psychiki i układu nerwowego: często - ból głowy; rzadko - splątanie, zawroty głowy, depresja świadomości, halucynacje; bardzo rzadko - objawy psychotyczne, pobudzenie, drżenie, encefalopatia, ataksja, dyzartria, drgawki, śpiączka;
• z przewodu pokarmowego: często - nudności; rzadko - wymioty, dyskomfort w jamie brzusznej, biegunka;
• ze strony układu odpornościowego: rzadko - anafilaksja;
• ze strony układu krwionośnego i narządów krwiotwórczych: bardzo rzadko - małopłytkowość, leukopenia (częściej na tle zmniejszonej odporności);
• układ oddechowy: rzadko - duszność;
• ze strony układu wątrobowo-żółciowego: bardzo rzadko - odwracalne upośledzenie czynnościowych testów wątrobowych;
• ze strony układu moczowego: rzadko - krwiomocz (zwykle z zaburzeniami patologicznymi nerek); rzadko, zaburzenia czynności nerek; bardzo rzadko - kolka nerkowa, ostra niewydolność nerek; być może - nagromadzenie kryształów leku w świetle kanalików nerkowych;
• reakcje dermatologiczne: rzadko - wysypka skórna, nadwrażliwość na światło; rzadko swędzenie; bardzo rzadko - pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy;
• inne: na tle długotrwałej terapii w dużych dawkach (pacjenci z zakażeniem HIV) - niewydolność nerek, mikroangiopatyczna niedokrwistość hemolityczna, małopłytkowość (stopień wpływu leku nie został ustalony).

Przedawkowanie

Główne objawy to wymioty, nudności, ostra niewydolność nerek, zaburzenia neurologiczne (w tym omamy, splątanie, depresja świadomości, pobudzenie, śpiączka). W większości przypadków obserwowano rozwój takich stanów z zaburzoną czynnością nerek u pacjentów w podeszłym wieku, którzy otrzymywali powtarzane wyższe niż zalecane dawki walacyklowiru, co jest związane z nieprzestrzeganiem schematu dawkowania.

Terapia: Pacjenci powinni być uważnie monitorowani. Hemodializa znacząco przyczynia się do usuwania acyklowiru z krwi, może być uważana za metodę z wyboru w leczeniu przedawkowania acyklowiru.

Specjalne instrukcje

Leczenie walacyklowirem należy prowadzić pod ścisłym nadzorem lekarza, co pozwoli na określenie rozwoju niepożądanych działań w odpowiednim czasie i podjęcie odpowiednich środków.

Stosowanie walacyklowiru od momentu pojawienia się pierwszych objawów nawrotu może mieć większy efekt terapeutyczny i pozwoli uniknąć rozwoju zmiany spowodowanej przez wirus opryszczki pospolitej. Objawy opryszczki wargowej obejmują: świąd, mrowienie, pieczenie.

Aby zapobiec rozwojowi odwodnienia, w okresie przyjmowania tabletek konieczne jest wypicie wystarczającej ilości płynu, szczególnie dla pacjentów w podeszłym wieku.

Regularne oznaczanie klirensu kreatyniny, zwłaszcza po przeszczepieniu lub przeszczepieniu narządu, umożliwia odpowiednie dostosowanie dawki walacyklowiru i zmniejsza ryzyko niepożądanych skutków na czynność nerek.

W obecności objawów opryszczki narządów płciowych kontakt seksualny bez skutecznych środków antykoncepcyjnych jest przeciwwskazany, nawet na tle terapii przeciwwirusowej.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów silnikowych i złożone mechanizmy

Przyjmowanie dużych dawek walacyklowiru często powoduje działania niepożądane, zwłaszcza ze strony układu nerwowego, dlatego podczas leczenia zaleca się ostrożność podczas prowadzenia pojazdu.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Walacyklowir podczas ciąży / laktacji jest przepisywany ostrożnie po ocenie stosunku oczekiwanej korzyści do możliwego ryzyka.

Według danych dotyczących wyników ciąży u kobiet, które przyjmowały Valacyclovir i inne leki zawierające acyklowir, nie stwierdzono wzrostu liczby wad wrodzonych u ich dzieci w porównaniu z populacją ogólną. Nie można jednak wyciągnąć wiarygodnych i jednoznacznych wniosków dotyczących bezpieczeństwa stosowania walacyklowiru w czasie ciąży, ponieważ tylko niewielka liczba kobiet przyjmujących walacyklowir w czasie ciąży jest wpisana do rejestru.

Użyj w dzieciństwie

• do 12 lat: w przypadku przepisania w celu zapobiegania zakażeniom wywołanym przez cytomegalowirusy i chorobom po przeszczepie narządów stałych;
• do 18 lat: w przypadku przepisania na wszystkie inne wskazania (z powodu braku danych klinicznych).

W przypadku zaburzeń czynności nerek

Pacjenci z niewydolnością nerek Walacyklowir jest przepisywany z ostrożnością.

Używaj na starość

Walacyklowir dla pacjentów w podeszłym wieku jest przepisywany pod nadzorem lekarza.

Interakcja z narkotykami

Ponieważ Valacyclovir jest wydalany w postaci niezmienionej przez wydzielanie nerkowe, należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania leków o podobnym mechanizmie klirensu. Należą do nich: leki nefrotoksyczne, aminoglikozydy, jodowane środki kontrastowe, pentamidyna, związki organiczne platyny, metotreksat, foskarnet, cyklosporyna, takrolimus.

Ryzyko zwiększenia stężenia w osoczu każdego z leków lub ich metabolitów wzrasta, gdy przyjmowane są wysokie dawki walacyklowiru na dobę (4000 mg i więcej).

Analogi

Analogami walacyklowiru są: Valaciclovir Canon, Valvir, Valcikon, Valtrex.

Warunki przechowywania

Chronić przed dziećmi.

Przechowywać w temperaturze do 25 ° C w ciemnym miejscu.

Okres ważności - 3 lata.

Warunki sprzedaży aptek

Recepta.

Valaciclovir Recenzje

Recenzje leku Valaciclovir są w większości pozytywne. Pacjenci zauważają wysoką skuteczność leku. Koszt jest oceniany jako niedrogi, zwłaszcza przy braku potrzeby długiego kursu. Rozwój działań niepożądanych jest zgłaszany rzadko.

Cena walacyklowiru w aptekach

Przybliżona cena walacyklowiru wynosi 328–467 rubli. (10 tabletek) lub 1998–2695 pocierać. (50 tabletek).

Valaciclovir: instrukcje użytkowania

Skład

Każda tabletka zawiera: substancje czynne: walacyklowir (w postaci chlorowodorku walacyklowiru) 500 mg;

substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, krospowidon, hypromeloza, stearynian magnezu, błękit Opadray 13B50647;

Kompozycja Opadra blue 13B50647: hypromeloza, dwutlenek tytanu, makrogol / glikol polietylenowy 400, indygo-karminowy lakier aluminiowy, polisorbat 80.

Opis

Działanie farmakologiczne

Mechanizm działania: Walacyklowir jest inhibitorem analogu nukleozydowego polimerazy DNA. Chlorowodorek walacyklowiru jest szybko przekształcany w acyklowir, który wykazał aktywność przeciwwirusową przeciwko HSV typu 1 (HSV-1) i 2 (HSV-2) i VZV w hodowli komórkowej i in vivo.

Aktywność hamująca acyklowiru jest wysoce selektywna ze względu na jego bliskość do kinazy tymidynowej (TC) kodowanej przez HSV i VZV. Ten enzym wirusowy przekształca acyklowir w analog nukleotydu monofosforanu acyklowiru. Monofosforan jest następnie przekształcany w difosforan za pomocą kinazy guanylanowej i trifosforanu przy użyciu różnych enzymów komórkowych. W analizach biochemicznych trójfosforan acyklowiru hamuje replikację wirusowego DNA opryszczki, co można osiągnąć na trzy sposoby: 1) konkurencyjne hamowanie wirusowej polimerazy DNA, 2) aktywacja i zakończenie rosnącego wirusowego łańcucha DNA, 3) inaktywacja wirusowej polimerazy DNA. Większa aktywność przeciwwirusowa acyklowiru w stosunku do HSV w porównaniu z WVI jest związana z jego bardziej skuteczną fosforylacją wirusowego TK.

Aktywność przeciwwirusowa: Ilościowa zależność między podatnością hodowli komórek wirusa opryszczki na leki przeciwwirusowe i odpowiedź kliniczna na leczenie nie została ustalona u ludzi, a badanie wrażliwości wirusa nie zostało znormalizowane. Wyniki testu wrażliwości, wyrażone w stężeniu leku wymaganego do stłumienia do 50% wzrostu wirusa w hodowli komórkowej (EC₅₀) różnią się znacznie w zależności od wielu czynników. Stosując testy spadku płytek krwi, ustalono, że UE₅₀ wartości dla izolatów wirusa opryszczki są w zakresie od 0,09 do 60 μm (od 0,02 do 13,5 μg / ml), dla HSV-1 i od 0,04 do 44 μM (od 0,01 do 9, 9 µg / ml) dla HSV-2 EC₅₀ Wartości acyklowiru wobec większości szczepów laboratoryjnych i izolatów klinicznych VZV wahają się od 0,53 do 48 μM (0,12 do 10,8 μg / ml). Acyklowir wykazuje również aktywność przeciwko szczepowi szczepionkowemu Oka VZV ze średnią UE₅₀ 6 µM (1,35 µg / ml).

Oporność: Oporność HSV i VZV na acyklowir może wystąpić w wyniku zmian jakościowych i ilościowych w wirusowej TK i / lub polimerazie DNA. U pacjentów z AIDS stwierdzono izolaty kliniczne VZV o zmniejszonej wrażliwości na acyklowir. W tych przypadkach przywrócono mutanta VZV z niedoborem TK.

Oporność HSV i VZV na acyklowir zachodzi poprzez te same mechanizmy. Chociaż większość opornych na acyklowir mutantów jest izolowana, pacjenci z obniżoną odpornością są mutantami z niedoborem TK. Inne mutanty związane z wirusowym genem TK (częściowe TK i zmienione TK), wyizolowano również polimerazy DNA. Mutanty TK-ujemne mogą powodować poważne choroby u pacjentów z obniżoną odpornością. Możliwość wystąpienia oporności wirusa na walacyklowir (aw konsekwencji na acyklowir) należy rozważyć u pacjentów, którzy wykazują słabą odpowiedź kliniczną podczas leczenia.

Farmakokinetyka

Farmakokinetyka u dorosłych pacjentów:

Wchłanianie i biodostępność: Po podaniu doustnym chlorowodorek walacyklowiru jest szybko wchłaniany w przewodzie pokarmowym i jest prawie całkowicie przekształcany w acyklowir i L-walinę w wyniku metabolizmu podczas pierwszego przejścia przez jelita i / lub metabolizmu wątrobowego.

Całkowita biodostępność acyklowiru po przyjęciu chlorowodorku walacyklowiru wynosi 54,5% ± 9,1%, jak określono po przyjęciu dawki 1 grama chlorowodorku walacyklowiru i 350 mg acyklowiru dożylnie u 12 zdrowych ochotników. Biodostępność acyklowiru podczas przyjmowania chlorowodorku walacyklowiru nie zmienia się po przyjęciu z jedzeniem (30 minut po śniadaniu, 873 kcal, zawierający 51 g tłuszczu).

Parametry farmakokinetyczne acyklowiru, które oceniają późniejsze zastosowanie chlorowodorku walacyklowiru u zdrowych dorosłych ochotników, przedstawiono w Tabeli 1. Zaobserwowano mniejszy proporcjonalny do dawki wzrost maksymalnego stężenia acyklowiru (C_mah) i obszar krzywej farmakokinetycznej acyklowiru (AUC) po przyjęciu pojedynczej i wielokrotnej dawki (4 razy dziennie) chlorowodorku walacyklowiru od 250 mg do 1 grama.

Nie obserwowano akumulacji acyklowiru po przyjęciu walacyklowiru w zalecanych schematach dawkowania u dorosłych pacjentów z prawidłową czynnością nerek.

Tabela 1.

Średnie (± odchylenie standardowe (SD)) parametry farmakokinetyczne osocza acyklowiru po przyjęciu chlorowodorku walacyklowiru u zdrowych dorosłych ochotników

Pojedyncza dawka

Odbiór wielu dawek *

(N = 24, 8 w grupie leczonej)

* Jest przyjmowany 4 razy dziennie przez 11 dni.

Dystrybucja: Wiązanie walacyklowiru z białkami osocza ludzkiego wynosi od 13,5% do 17,9%. Wiązanie acyklowiru z białkami osocza ludzkiego wynosi od 9% do 33%.

Metabolizm: Walacyklowir przekształca się w acyklowir i L-walinę w wyniku metabolizmu podczas „pierwszego przejścia” przez jelita i / lub metabolizm wątrobowy. W niewielkim stopniu acyklowir jest przekształcany w nieaktywne metabolity przez oksydazę aldehydową, alkohol i dehydrogenazę aldehydową. Ani acyklowir, ani walacyklowir nie są metabolizowane przez enzymy cytochromu P450. Stężenia nieprzereagowanego walacyklowiru w osoczu są niskie i przemijające, na ogół nieoznaczalne 3 godziny po podaniu. Maksymalne stężenia walacyklowiru w osoczu są na ogół mniejsze niż 0,5 µg / ml we wszystkich dawkach. Po pojedynczej dawce 1 grama chlorowodorku walacyklowiru obserwowane średnie stężenia walacyklowiru w osoczu wynosiły 0,5, 0,4 i 0,8 μg / ml u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, niewydolnością nerek i zdrowymi ochotnikami, którzy otrzymywali jednocześnie cymetydynę i probenecyd.

Odstawienie: Po doustnym podaniu pojedynczej dawki 1 grama znakowanego radioaktywnie walacyklowiru, 4 zdrowe osoby, 46% i 47% podanej radioaktywności wykryto odpowiednio w moczu i kale po ponad 96 godzinach. Acyklowir stanowił 89% radioaktywności wydalanej z moczem. Klirens nerkowy acyklowiru po pojedynczej dawce 1 grama chlorowodorku walacyklowiru u 12 zdrowych ochotników wynosił około 255 ± 86 ml / min, co stanowi 42% całkowitego pozornego klirensu acyklowiru w osoczu.

Okres półtrwania acyklowiru w osoczu wynosi zazwyczaj od 2,5 do 3,3 godziny we wszystkich badaniach chlorowodorku walacyklowiru u ochotników z prawidłową czynnością nerek.

Określone populacje:

Niewydolność nerek: W przypadku pacjentów z niewydolnością nerek zalecana jest mniejsza dawka leku. Po podaniu chlorowodorku walacyklowiru ochotnikom z CRF średni okres półtrwania acyklowiru wynosi około 14 godzin. Podczas hemodializy okres półtrwania acyklowiru wynosi około 4 godzin. Około jedna trzecia acyklowiru w organizmie jest usuwana podczas dializy podczas 4-godzinnej sesji hemodializy. Pozorny klirens acyklowiru w osoczu u pacjentów dializowanych wynosił 86,3 ± 21,3 ml / min / 1,73 m2 w porównaniu z 679,16 ± 162,76 ml / min / 1,73 m2 u zdrowych ochotników.

Uszkodzenie wątroby: Chlorowodorek walacyklowiru jest leczony przez pacjentów z umiarkowanym (potwierdzonym przez marskość biopsji) lub ciężkim (z wodobrzuszem i bez wodobrzusza i potwierdzonym przez biopsję marskości wątroby), choroba wątroby wykazała, że ​​szybkość, ale nie stopień konwersji walacyklowiru do acyklowiru, zmniejsza się, a okres półtrwania acyklowiru nie zmienia się. U pacjentów z marskością wątroby nie zaleca się zmiany dawkowania.

Zakażenie HIV: u 9 pacjentów z zakażeniem HIV i komórkami CD4 + 3, którzy otrzymywali chlorowodorek walacyklowiru w dawce 1 g 4 razy dziennie przez 30 dni, farmakokinetyka walacyklowiru i acyklowiru nie różni się od obserwowanej u zdrowych ochotników.

Geriatria: Po pojedynczej dawce 1 grama chlorowodorku walacyklowiru przez zdrowych ochotników w podeszłym wieku okres półtrwania acyklowiru wynosił 3,11 ± 0,51 godziny w porównaniu z 2,91 ± 0,63 godziny u zdrowych młodych ochotników. Po doustnym podaniu pojedynczych i wielokrotnych dawek chlorowodorku walacyklowiru farmakokinetyka acyklowiru u ochotników w podeszłym wieku zmieniła się wraz z czynnością nerek. U pacjentów w podeszłym wieku może być konieczne zmniejszenie dawki, w zależności od stanu czynności nerek.

Pediatria: Farmakokinetykę acyklowiru oceniano łącznie u 98 pacjentów pediatrycznych (od 1 miesiąca do 3+ i Mg 2+).

Cymetydyna: C_mah a AUC acyklowiru po pojedynczej dawce chlorowodorku walacyklowiru (1 g) zwiększyło się odpowiednio o 8% i 32% po przyjęciu pojedynczej dawki cymetydyny (800 mg).

CBMETIDIN PLUS Probenecid: C_mah a AUC acyklowiru po pojedynczej dawce chlorowodorku walacyklowiru (1 g) zwiększyło się odpowiednio o 30% i 78% po przyjęciu połączenia cymetydyny i probenecydu, głównie ze względu na zmniejszenie klirensu nerkowego acyklowiru.

Digoksyna: Farmakokinetyka digoksyny nie uległa zmianie podczas przyjmowania chlorowodorku walacyklowiru 1 g 3 razy na dobę, farmakokinetyka acyklowiru po pojedynczej dawce chlorowodorku walacyklowiru (1 g) nie zmieniła się podczas przyjmowania digoksyny (2 dawki po 0,75 mg).

Probenecyd: C_mah a AUC acyklowiru po pojedynczej dawce chlorowodorku walacyklowiru (1 g) wzrosło odpowiednio o 22%> i 49%> po przyjęciu probenecydu (1 gram).

Diuretyki tiazydowe: Farmakokinetyka acyklowiru po pojedynczej dawce chlorowodorku walacyklowiru (1 g) pozostała niezmieniona podczas przyjmowania kilku dawek diuretyków tiazydowych.

Wskazania do użycia

Dorośli pacjenci:

Herpes simplex (herpes lips): Valacyklowir w tabletkach jest przeznaczony do leczenia opryszczki (opryszczki). Skuteczność chlorowodorku walacyklowiru, począwszy od rozwoju objawów klinicznych opryszczki zwykłej (na przykład grudek, pęcherzyków lub wrzodów), nie została ustalona.

Opryszczka narządów płciowych: Pierwszy epizod: tabletki walacyklowiru są wskazane w leczeniu początkowego okresu opryszczki narządów płciowych u dorosłych z prawidłową odpornością. Skuteczność leczenia chlorowodorkiem walacyklowiru 72 godziny po wystąpieniu objawów nie została ustalona.

Nawrót opryszczki narządów płciowych: Walacyklowir w tabletkach jest wskazany w leczeniu nawracającej opryszczki narządów płciowych u dorosłych z prawidłową odpornością. Skuteczność leczenia chlorowodorku walacyklowiru ponad 24 godziny po wystąpieniu objawów nie została ustalona.

Terapia supresyjna opryszczki narządów płciowych: Valacyklowir w tabletkach jest wskazany w leczeniu supresyjnym przewlekłych nawracających epizodów opryszczki narządów płciowych u pacjentów z prawidłową odpornością i dorosłych zakażonych HIV. Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania chlorowodorku walacyklowiru w celu tłumienia opryszczki narządów płciowych przez 1 rok u pacjentów z prawidłową odpornością i przez 6 miesięcy u pacjentów zakażonych HIV.

Zmniejszenie ryzyka przeniesienia opryszczki narządów płciowych: Walacyklowir w tabletkach jest wskazany w celu zmniejszenia przenoszenia opryszczki narządów płciowych u dorosłych z prawidłową odpornością. Nie ustalono skuteczności chlorowodorku walacyklowiru w zmniejszaniu przenoszenia opryszczki narządów płciowych przez 8 miesięcy w niezgodnych parach. Nie ustalono skuteczności chlorowodorku walacyklowiru w zmniejszaniu przenoszenia opryszczki narządów płciowych u osób z wieloma partnerami i parami nieheteroseksualnymi.

Herpes Zoster: Valacyklowir w tabletkach jest wskazany w leczeniu półpaśca (półpaśca) u dorosłych z prawidłową odpornością. Nie ustalono skuteczności chlorowodorku walacyklowiru podczas stosowania go ponad 72 godziny po pojawieniu się wysypki, jak również skuteczność i bezpieczeństwo stosowania chlorowodorku walacyklowiru w leczeniu półpaśca.

Zastosowanie w praktyce pediatrycznej:

Herpes simplex (opryszczka wargowa): Valacyklowir w tabletkach jest wskazany w leczeniu opryszczki zwykłej (opryszczka wargowa) u dzieci w wieku 12 lat i starszych. Skuteczność chlorowodorku walacyklowiru po wystąpieniu objawów klinicznych opryszczki zwykłej (na przykład grudek, pęcherzyków lub wrzodów) nie została ustalona.

Ospa wietrzna: Valacyklowir w tabletkach jest wskazany w leczeniu ospy wietrznej u dzieci w wieku 2 lat i starszych z prawidłową odpornością. Leczenie tabletkami walacyklowiru należy rozpocząć w ciągu 24 godzin po pojawieniu się wysypki.

Ograniczenia stosowania leku: Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania walacyklowiru w tabletkach:

• Pacjenci z obniżoną odpornością, z wyjątkiem tłumienia opryszczki narządów płciowych u pacjentów zakażonych HIV z komórkami CD4 +> 100 komórek / mm3.

• Pacjenci w wieku poniżej 12 lat z opryszczką (opryszczką).

• Pacjenci w wieku poniżej 2 lat i powyżej 18 lat z ospą wietrzną.

• Pacjenci poniżej 18 roku życia z opryszczką narządów płciowych.

• Pacjenci w wieku poniżej 18 lat z półpaścem.

• Noworodki i niemowlęta z terapią supresyjną dla wirusa opryszczki pospolitej.

Przeciwwskazania

Valacyclovir chlorowodorek jest przeciwwskazany u pacjentów z klinicznie istotnymi reakcjami nadwrażliwości (np. Anafilaksja) na walacyklowir, acyklowir lub którykolwiek składnik leku.

Ciąża i laktacja

Nie przeprowadzono odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań dotyczących chlorowodorku walacyklowiru lub acyklowiru u kobiet w ciąży. Na podstawie prospektywnego rejestru kobiet w ciąży u 749 kobiet w ciąży ogólny poziom wad wrodzonych u niemowląt narażonych na acyklowir w macicy jest taki sam jak u niemowląt w populacji ogólnej. Chlorowodorek walacyklowiru należy stosować w okresie ciąży tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.

Obiecujący rejestr epidemiologiczny stosowania acyklowiru w czasie ciąży został ustanowiony w 1984 r. I zakończył się w kwietniu 1999 r. Uwzględniono 749 kobiet w ciąży, które otrzymały ogólnoustrojowy acyklowir w pierwszym trymestrze ciąży, odnotowano 756 wyników. Częstość występowania wad wrodzonych jest w przybliżeniu taka sama w populacji ogólnej. Niewielki rozmiar rejestru nie wystarcza jednak do oceny ryzyka wystąpienia mniej powszechnych wad lub do uznania wiarygodnych i ostatecznych wniosków dotyczących bezpieczeństwa acyklowiru u kobiet w ciąży i rozwijających się zarodków.

W badaniach na zwierzętach nie stwierdzono działania teratogennego.

Acyklowir, główny metabolit walacyklowiru, przenika do mleka kobiecego. Po mianowaniu walacyklowiru doustnie w dawce 500 mg C_max acyklowir w mleku matki był 0,5-2.3 razy (średnio 1,4 razy) wyższy niż odpowiednie stężenia we krwi matki. Stosunek AUC acyklowiru w mleku matki do AUC acyklowiru w osoczu matki wynosił 1,4-2,6 (średnia 2,2). Średnie stężenie acyklowiru w mleku matki wynosi 2,24 µg / ml. Przepisując walacyklowir u matki karmiącej w dawce 500 mg, 2 razy dziennie, dziecko będzie narażone na takie same działania acyklowiru, jak po przyjęciu doustnym w dawce około 0,61 mg / kg / dobę. Walacyklowir w postaci niezmienionej nie jest wykrywany we krwi i mleku matki ani w moczu dziecka. Walacyklowir należy podawać kobietom karmiącym z ostrożnością, tylko w razie konieczności.

Dawkowanie i podawanie

Tabletki walacyklowiru można przyjmować niezależnie od posiłków.

Zawiesinę doustną walacyklowiru (25 mg / ml i 50 mg / ml) można przygotować z tabletek walacyklowiru 500 mg do stosowania u pacjentów pediatrycznych, dla których stała postać dawkowania nie jest odpowiednia.

Dawkowanie dla dorosłych:

Opryszczka zwykła („opryszczka wargowa”): Zalecana dawka chlorowodorku walacyklowiru w leczeniu opryszczki wynosi 2 gramy dwa razy dziennie przez 1 dzień w odstępie 12 h. Leczenie należy rozpocząć jak najszybciej, gdy pojawią się objawy opryszczki (np. Mrowienie, świąd) lub palenie).

Opryszczka narządów płciowych: Odcinek 1: Zalecana dawka chlorowodorku walacyklowiru w leczeniu początkowego okresu opryszczki narządów płciowych wynosi 1 gram dwa razy dziennie przez 10 dni. Terapia jest najskuteczniejsza, gdy jest przyjmowana doustnie w ciągu 48 godzin od wystąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych choroby. Okresowe epizody: Zalecana dawka chlorowodorku walacyklowiru w leczeniu nawracającej opryszczki narządów płciowych wynosi 500 mg dwa razy na dobę przez 3 dni. Leczenie musi rozpoczynać się od pierwszych oznak choroby. Terapia supresyjna: Zalecana dawka chlorowodorku walacyklowiru w przewlekłej terapii supresyjnej nawracającej opryszczki narządów płciowych wynosi 1 gram raz na dobę u pacjentów z prawidłową czynnością układu odpornościowego. U pacjentów z historią nie więcej niż 9 rzutów w ciągu roku, dawka alternatywna wynosi 500 mg raz na dobę.

U pacjentów zakażonych HIV z komórkami CD4 + ≥100 komórek / mm3 zalecana dawka chlorowodorku walacyklowiru w leczeniu przewlekłym supresyjnym nawracającej opryszczki narządów płciowych wynosi 500 mg dwa razy na dobę.

Zmniejszenie ryzyka transmisji: Zalecana dawka chlorowodorku walacyklowiru w celu zmniejszenia transmisji opryszczki narządów płciowych u pacjentów z historią nie więcej niż 9 rzutów rocznie wynosi 500 mg raz na dobę dla partnera partnera.

Półpasiec: Zalecana dawka chlorowodorku walacyklowiru w leczeniu półpaśca wynosi 1 gram 3 razy dziennie przez 7 dni. Leczenie należy rozpocząć jak najszybciej, gdy wystąpią objawy przedmiotowe lub podmiotowe półpaśca i są najbardziej skuteczne, gdy zaczynają się w ciągu 48 godzin od wystąpienia wysypki.

Dawkowanie w praktyce pediatrycznej:

Herpes simplex (herpes lips): Zalecana dawka chlorowodorku walacyklowiru w leczeniu opryszczki u dzieci w wieku 12 lat i starszych wynosi 2 gramy dwa razy dziennie przez 1 dzień w odstępie 12 godzin. Leczenie należy rozpocząć jak najszybciej, gdy pojawią się objawy opryszczki (na przykład mrowienie, swędzenie lub pieczenie).

Ospa wietrzna: Zalecana dawka chlorowodorku walacyklowiru w leczeniu ospy wietrznej u dzieci z prawidłową odpornością w wieku od 2 do 18 lat wynosi 20 mg / kg 3 razy dziennie przez 5 dni. Całkowita dawka nie powinna przekraczać 1 grama w przypadku przyjmowania 3 razy dziennie. Leczenie należy rozpocząć jak najszybciej, gdy pojawią się objawy choroby.

Pacjenci z niewydolnością nerek:

Zalecenia dotyczące dawkowania u dorosłych pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek przedstawiono w Tabeli 3 (zalecenia nie są odpowiednie do stosowania chlorowodorku walacyklowiru u dzieci z klirensem kreatyniny 2).

Tabela 3.

Zalecenia dawkowania chlorowodorku walacyklowiru dla dorosłych pacjentów z niewydolnością nerek

Valaciclovir - instrukcje użytkowania, wskazania, skład, działania niepożądane, analogi i cena

Wirus opryszczki pospolitej jest w stanie dostarczyć wiele problemów swoim nosicielom. Przy najmniejszym osłabieniu odporności objawia się bolesną wysypką na skórze. Immunolodzy z pojawieniem się zmian charakterystycznych dla opryszczki w postaci pęcherzyków z płynnymi i cierpliwymi dolegliwościami spalania, przepisują tabletki walacyklowiru. Lek zatrzymuje syntezę komórek wirusowych.

Tabletki Valacyklowir

Zakażenia wywołane przez wirusa opryszczki zajmują 4 miejsce w rozpowszechnieniu na świecie. Valacyklowir jest lekiem przeciwwirusowym, który może zapobiegać rozwojowi takich chorób. Po wniknięciu do organizmu wirus herpes simplex pozostaje w ludzkim DNA. Wraz ze zmniejszeniem odporności jest aktywowany, powodując pojawienie się wysypek na różnych częściach ciała pacjenta. Środki przyjmujące prowadzą do zniszczenia enzymów czynnika wirusowego i powrotu do zdrowia pacjenta.

Skład

Głównym składnikiem aktywnym leku jest chlorowodorek walacyklowiru. Kiedy wchodzi do ciała, zamienia się w acyklowir, gromadzi się w osoczu krwi i wpływa na różne typy wirusa opryszczki. Tabletki zawierają dodatkowe składniki, które ułatwiają wchłanianie leku i zmniejszają ryzyko działań niepożądanych. Pełny skład walacyklowiru:

Stężenie w mg

Koloidalny dwutlenek krzemu

Farmakodynamika i farmakokinetyka

Walacyklowir zakłóca syntezę wirusów polimerazy DNA. Substancja czynna w kontakcie z krwią jest przekształcana w acyklowir, który jest strukturalnym analogiem nukleozydów purynowych. Następnie rozpoczyna się reakcja fosforylacji, której towarzyszy transformacja głównego składnika leku w trifosforanie. Powstały związek jest aktywny nie tylko w odniesieniu do opryszczki, ale także agresywnie wobec wirusa ospy wietrznej i półpaśca, co wywołuje rozwój półpaśca.

Rzadko pacjenci z zakażeniem HIV rozwijają w leku oporność na opryszczkę i opryszczkę. Maksymalne stężenie substancji czynnej u zdrowych osób jest wykrywane we krwi 2,5 godziny po przyjęciu leku. Metabolizm leków nie jest związany z enzymami wątrobowymi. Acyklowir i jego pochodne są całkowicie wydalane przez nerki przez kanaliki wapniowe 96 godzin po spożyciu tabletek.

Wskazania do użycia

Valacyklowir jest przepisywany w zakażeniach wirusowych wywołanych przez opryszczkę pospolitą. Lek jest przepisywany w celu zapobiegania zakażeniom podczas przeszczepów narządów. Lek może być stosowany w leczeniu półpaśca. Czas trwania leczenia jest obliczany przez lekarza na podstawie ogólnego stanu pacjenta. Wskazania do stosowania leku przeciwwirusowego:

• półpasiec;
• infekcje skóry i błon śluzowych wywołane przez opryszczkę;
• złagodzenie zespołu bólowego za pomocą półpaśca;
• zapobieganie zakażeniom wirusem cytomegalii;
• zapobieganie opryszczce narządów płciowych.

Instrukcja użycia Valaciclovir

Tabletki są przyjmowane niezależnie od użycia jedzenia. Zaleca się pić kapsułki z dużą ilością wody lub niesłodzonej herbaty. Schemat leku powinien być lekarzem. Zgodnie z instrukcjami dotyczącymi półpaśca Valacyklowir należy przyjmować 3 razy dziennie przez 2 tabletki. Czas trwania leczenia wynosi 7 dni. Lekarze zalecają rozpoczęcie stosowania leków przy pierwszych objawach choroby.

W przypadku wszystkich rodzajów opryszczki należy przyjmować 1000 mg (2 tabletki) 1 raz na dobę. Pacjent może podzielić wskazaną dawkę na 2 dawki, tj. stosować jedną kapsułkę rano i wieczorem. Maksymalny czas trwania leczenia wynosi 10 dni. Aby zapobiec nawrotom zakażeń, leki na 1000 mg są przyjmowane przez 7 dni. Jeśli choroba nerek wymaga dostosowania dawki przez lekarza prowadzącego.

Dzieci powyżej 12. roku życia otrzymują leki przeciwwirusowe na wargi opryszczki i ospę wietrzną. Wcześniej dziecko wykonuje badanie krwi w celu określenia liczby leukocytów. Kiedy opryszczka daje 2 tabletki 1 raz dziennie. Czas trwania leczenia wynosi 3-4 dni. W przypadku ospy wietrznej dawkę oblicza się na podstawie 20 mg / kg masy ciała dziecka. Pacjent otrzymuje lekarstwo 3 razy dziennie przez 5 dni. Całkowita dawka dobowa nie powinna przekraczać 1 grama (2 tabletki).

Specjalne instrukcje

Pacjenci w podeszłym wieku powinni przyjmować więcej płynów podczas przyjmowania leku. Podczas leczenia opryszczki narządów płciowych należy unikać kontaktu seksualnego Walacyklowir nie może zapobiec przeniesieniu wirusa na partnera seksualnego. Jeśli czynność nerek jest nieprawidłowa, pacjent musi skonsultować się z lekarzem przed przyjęciem tabletek. Jeśli pacjent musi przejść hemodializę, powinien użyć kapsułek po nim. Lekarstwo nie wpływa na płodność. Ostrożnie, lek powinien być przyjmowany przez pacjentów z chorobą wątroby.

Podczas ciąży

Kobietom nie zaleca się stosowania leków przeciwwirusowych podczas porodu, ponieważ Lek nie był testowany dla tej grupy pacjentów. Lek nie powoduje działania teratogennego przy standardowym przebiegu leczenia, ale może powodować różne zaburzenia rozwoju płodu, gdy zalecana dawka zostanie przekroczona 10 razy. Dane kliniczne dotyczące wyników ciąży u pacjentów, którzy przyjmowali lek w pierwszym trymestrze, nie zawierają informacji o wzroście liczby wrodzonych wad rozwojowych u niemowląt w porównaniu z populacją ogólną.

Podczas przyjmowania leku w okresie karmienia piersią maksymalne stężenie substancji czynnej w mleku matki jest 1,4 razy większe niż w osoczu matki. Początkowa postać leku nie jest określana w moczu dziecka ani we krwi kobiety. Brak wyraźnych skutków ubocznych nie jest wskazaniem do zażywania narkotyków po porodzie. Podczas przyjmowania leków przeciwwirusowych w okresie karmienia piersią należy przerwać karmienie piersią.

Interakcja z narkotykami

Podczas testowania leku nie było przypadków jego interakcji z innymi lekami. Podczas przyjmowania tabletek pacjent musi pamiętać, że walacyklowir jest wydalany z organizmu przez wydzielanie wapnia. Wszelkie leki zawierające składniki o tej samej metodzie eliminacji będą stanowić dodatkowe obciążenie dla nerek. Mykofenolan mofetylu zwiększa stężenie acyklowiru w organizmie.

Valacyklowir i alkohol

Lek nie jest zgodny z etanolem. Przy jednoczesnym stosowaniu tabletek i alkoholu wzrasta wskaźnik toksyczności leku. Na tle reakcji chemicznej nasilają się skutki uboczne. Pacjent skarży się na szumy uszne, zawroty głowy, nudności. Przy dużej ilości alkoholu spożywanego przez pacjenta obserwuje się owrzodzenie błony śluzowej żołądka z krwawieniem. Pij leki zawierające alkohol Valacyklowir może być 14 godzin przed zażyciem pigułki.

Valacyklowir

Treść

Wzór strukturalny

Rosyjska nazwa

Nazwa substancji łacińskiej Valaciclovir

Nazwa chemiczna

Ester 2 - [(2-amino-1,6-dihydro-6-okso-9H-puryn-9-ylo) metoksy] etylu (w postaci chlorowodorku) L-waliny

Formuła brutto

Grupa farmakologiczna substancji Valaciclovir

Klasyfikacja nosologiczna (ICD-10)

Kod CAS

Charakterystyka substancji Valaciclovir

Valacyklowir jest solą chlorowodorkową estru L-walilowego acyklowiru. Chlorowodorek walacyklowiru - biały lub prawie biały proszek; maksymalna rozpuszczalność w wodzie (w 25 ° C) - 174 mg / ml; masa cząsteczkowa 360,80.

Farmakologia

Valacyklowir jest prolekiem w organizmie, który szybko i prawie całkowicie przekształca się w acyklowir, który po fosforylacji uzyskuje specyficzną aktywność. Acyklowir jest strukturalnym analogiem nukleozydów purynowych (normalne składniki DNA), oddziałuje z wirusową polimerazą DNA i blokuje reprodukcję wirusów. Selektywna aktywność przeciwpasożytnicza jest spowodowana powinowactwem do kinazy tymidynowej Herpes simplex, Varicella zoster i Epstein-Barr virus. Pod działaniem kinazy tymidynowej wirusy przekształca się w monofosforan acyklowiru, z udziałem kinazy guanylowej komórek ludzkich, w difosforan acyklowiru, a następnie w aktywną postać trifosforanu acyklowiru. Trójfosforan blokuje replikację wirusowego DNA przez konkurencyjne hamowanie wirusowej polimerazy DNA i hamowanie wydłużania nici DNA. Acyklowir in vitro jest aktywny wobec wirusów opryszczki zwykłej typu 1 i typu 2, półpaśca ospy wietrznej (mniej aktywny niż opryszczka zwykła, z powodu bardziej skutecznej fosforylacji odpowiedniej kinazy tymidynowej), wirusa Epsteina-Barra, wirusa CMV i wirusa opryszczki ludzkiej typu 6.

Oporność szczepów Herpes simplex i Varicella zoster rozwija się z powodu fenotypowego niedoboru wirusowej kinazy tymidynowej lub z powodu ukrytych zmian kinazy tymidynowej lub polimerazy DNA; oporność występuje w wyjątkowych przypadkach u pacjentów z prawidłowym stanem immunologicznym i znacznie częściej w kontekście wyraźnego niedoboru odporności (z zakażeniem HIV, u pacjentów otrzymujących chemioterapię w przypadku nowotworów złośliwych itp.).

Po podaniu doustnym walacyklowir jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego iw wyniku metabolizmu podczas „pierwszego przejścia” przez jelito i / lub wątrobę, dzięki hydrolizie enzymatycznej, jest szybko i prawie całkowicie (99%) przekształcany w acyklowir i L-walinę.

Farmakokinetykę walacyklowiru i acyklowiru po podaniu doustnym badano w 14 badaniach z udziałem zdrowych dorosłych ochotników (n = 283).

Podczas przyjmowania chlorowodorku walacyklowiru w dawce 1000 mg bezwzględna biodostępność acyklowiru wynosi (54,5 ± 9,1)% i nie zależy od przyjmowania pokarmu. Parametry farmakokinetyczne po podaniu różnych dawek chlorowodorku walacyklowiru nie są proporcjonalne do dawki. Tak więc po pojedynczej dawce chlorowodorku walacyklowiru w dawkach 100, 250, 500, 750 i 1000 mg C_max acyklowir osiąga 0,83; 2.15; 3,28; 4,17 i 5,65 ug / ml, AUC - 2,28; 5,76; 11,59; Odpowiednio 14,11 i 19,52 h · μg / ml. Po wielokrotnym podaniu chlorowodorku walacyklowiru w dawkach 250, 500 i 1000 mg 4 razy dziennie przez 11 dni C_max - 2,11; 3,69 i 4,96 µg / ml i AUC - 5,66; 9,88 i 15,70 h · μg / ml, odpowiednio. T_max wynosi 1,6–2,1 h. Stężenia w osoczu niezmienionego walacyklowiru są niskie, C_max poniżej 0,5 µg / ml we wszystkich badanych dawkach, po 3 godzinach walacyklowir nie jest już wykrywany w osoczu; wiązanie walacyklowiru z białkami osocza - 13,5–17,9%. Acyklowir ulega biotransformacji przez działanie alkoholu i dehydrogenazy aldehydowej oraz, w mniejszym stopniu, oksydazy aldehydowej na nieaktywne metabolity. Metabolizm walacyklowiru / acyklowiru nie jest związany z enzymami cytochromu P450.

T_1/2 walacyklowir - mniej niż 30 minut, T_1/2 acyklowir po przyjęciu chlorowodorku walacyklowiru wynosi 2,5–3,3 godziny (u zdrowych ochotników z prawidłową czynnością nerek), u pacjentów w podeszłym wieku (65 lat - 83 lata) - 3,3–3,7 godziny, wzrasta u pacjentów ze schyłkową postacią niewydolność nerek. Walacyklowir jest wydalany z moczem (45,6%) i kałem (47,12%) w ciągu 96 godzin Klirens nerkowy wynosi około 255 ml / min. Z całkowitej ilości walacyklowiru wydalanego przez nerki ponad 80–89% jest eliminowane jako acyklowir. Mniej niż 1% walacyklowiru pozostaje bez zmian. Po wielokrotnym stosowaniu walacyklowiru u pacjentów z prawidłową czynnością nerek acyklowir nie kumuluje się.

Zależność parametrów farmakokinetycznych od niektórych czynników

Choroba wątroby. U pacjentów z chorobami wątroby umiarkowana (marskość wątroby, potwierdzona przez biopsję) lub ciężka (marskość z potwierdzoną biopsją z / bez wodobrzusza), ale nie konwersja walacyklowiru na acyklowir, zmniejsza się; T_1/2 acyklowir się nie zmienia.

Pacjenci zakażeni HIV. U 9 ​​pacjentów z HIV (liczba komórek CD4 3), biorąc chlorowodorek walacyklowiru w dawce 1000 mg 4 razy dziennie przez 30 dni, wskaźniki farmakokinetyczne walacyklowiru i acyklowiru nie różniły się od obserwowanych u zdrowych ochotników.

Teratogenność Valacyklowir nie wywierał działania teratogennego u szczurów i królików, gdy był podawany w dawkach 400 mg / kg podczas organogenezy (stężenia w osoczu przekraczające odpowiednio u ludzi 10 i 7 razy).

Płodność Valacyklowir nie powodował zaburzeń płodności u samców i samic szczurów leczonych dawką 200 mg / kg / dobę (stężenie we krwi było 6 razy wyższe niż u ludzi).

Badania kliniczne walacyklowiru u dzieci

65 dzieci w wieku od 12 do 18 lat przyjmowało tabletkę Valacycloviru w ciągu 1-2 dni na opryszczkę. Częstotliwość, charakter i intensywność niepożądanych reakcji ubocznych (w tym odchylenia parametrów laboratoryjnych) były podobne do tych w grupie dorosłych pacjentów.

Grupa młodzieży, która otrzymywała walacyklowir w dawce 1-2 g 2 razy dziennie przez 1 dzień (n = 65) i grupa placebo (n = 30) miała ból głowy (17%, 3%), nudności ( 8%, 0%).

Zastosowanie substancji Valaciclovir

Gonty; zakażenia skóry i błon śluzowych wywołane wirusem opryszczki pospolitej (w tym opryszczka narządów płciowych); zapobieganie nawrotom chorób powodowanych przez wirus opryszczki pospolitej.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość (w tym na acyklowir), przeszczep szpiku kostnego, przeszczep nerki (patrz „Środki ostrożności”).

Ograniczenia w korzystaniu z

Zaburzenia czynności nerek, istotne klinicznie formy zakażenia HIV, dzieci w wieku poniżej 12 lat (nie określono bezpieczeństwa i skuteczności).

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Ciąża Jest to możliwe, jeżeli oczekiwany efekt terapii przekracza potencjalne ryzyko dla płodu (nie przeprowadzono odpowiednich i ściśle kontrolowanych badań bezpieczeństwa stosowania u kobiet w ciąży).

Dane dotyczące wyniku ciąży u kobiet, które przyjmowały acyklowir ogólnoustrojowo w pierwszym trymestrze ciąży (acyklowir jest aktywnym metabolitem walacyklowiru), nie wykazały zwiększenia liczby wrodzonych wad rozwojowych u dzieci w porównaniu z populacją ogólną. Ponieważ obserwacja obejmowała niewielką liczbę kobiet, nie można wyciągnąć wiarygodnych i jednoznacznych wniosków dotyczących bezpieczeństwa walacyklowiru w czasie ciąży.

Kategoria działania na płód FDA - B.

Karmienie piersią. Acyklowir, główny metabolit walacyklowiru, przenika do mleka kobiecego. Po mianowaniu walacyklowiru doustnie w dawce 500 mg C_max acyklowir w mleku matki był 0,5–2,3 razy (średnio 1,4 razy) wyższy niż odpowiednie stężenia we krwi matki. Stosunek AUC acyklowiru w mleku matki do AUC acyklowiru w osoczu matki wynosił 1,4–2,6 (średnia 2,2). Średnie stężenie acyklowiru w mleku matki wynosi 2,24 µg / ml. Przepisując walacyklowir u matki karmiącej w dawce 500 mg, 2 razy dziennie, dziecko będzie narażone na takie same działania acyklowiru, jak po przyjęciu doustnym w dawce około 0,61 mg / kg / dobę. Walacyklowir w postaci niezmienionej nie jest wykrywany we krwi i mleku matki ani w moczu dziecka. Walacyklowir należy podawać kobietom karmiącym z ostrożnością, tylko w razie konieczności.

Dodatkowe informacje dotyczące stosowania walacyklowiru w czasie ciąży

Nie przeprowadzono wystarczających kontrolowanych badań klinicznych dotyczących walacyklowiru u kobiet w ciąży. Na podstawie danych z prospektywnych badań dotyczących stosowania walacyklowiru w porównaniu z 749 ciążami można powiedzieć, że stosunek częstości występowania wad wrodzonych u dzieci narażonych na walacyklowir podczas rozwoju płodowego iu dzieci w populacji ogólnej jest taki sam. Walacyklowir można stosować w okresie ciąży tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.

Działania niepożądane walacyklowiru

Tabela 1 przedstawia działania niepożądane często obserwowane w leczeniu walacyklowirem (1 g 3 razy dziennie) u pacjentów z prawidłową odpornością i półpaścem podczas randomizowanych badań klinicznych z podwójnie ślepą próbą.

Działania niepożądane obserwowane podczas badań klinicznych u pacjentów z półpaścem