Wybór leczenia astmy oskrzelowej: 10 najlepszych nowoczesnych leków

Astma oskrzelowa jest chorobą niezakaźną górnych dróg oddechowych, która ma przewlekły przebieg i przejawia się w postaci ataków astmy, rozwijających się z powodu skurczu oskrzeli. Leczenie tej patologii powinno obejmować zasady złożoności i stopnia i zależy od częstotliwości rozwoju ataków.

Nowoczesne leki: jak leczyć chorobę u dorosłych

W leczeniu tej choroby stosuje się leki, które można podzielić na dwie grupy: leki ratunkowe w celu łagodzenia skurczu oskrzeli oraz leki kontrolujące przebieg choroby i częstotliwość zaostrzeń.

Aby złagodzić atak

Leczenie rozszerzające oskrzela w leczeniu astmy jest objawowe i nie wpływa na przebieg choroby i liczbę zaostrzeń, ale skutecznie łagodzi objawy ataków astmy.

Częstość stosowania leków rozszerzających oskrzela waha się od 2-3 razy dziennie do 1 raza w ciągu kilku tygodni (w zależności od potrzeb) w zależności od ciężkości patologii i jest wskaźnikiem skuteczności leczenia podstawowego. Aby przyspieszyć początek pożądanego działania tych leków, stosuje się je w postaci inhalacji.

POMOC! Wybierając sposób i sposób leczenia choroby u dorosłych, warto wziąć pod uwagę, że niektóre leki mają właściwości leczenia duszności, która wzrasta w nocy.

W celu złagodzenia skurczu oskrzeli stosuje się następujące grupy leków:

• Agoniści beta-2 o krótkim i przedłużonym działaniu. Efekt terapeutyczny związków z tej grupy jest spowodowany oddziaływaniem substancji czynnej z beta-2-adrenoreceptorami znajdującymi się w ścianach drzewa oskrzelowego, co powoduje rozluźnienie włókien mięśni gładkich, rozszerzenie światła oskrzeli i poprawę przewodności powietrza. Również nieznacznie zwiększyć pojemność życiową płuc.
• Teofiliny. W celu złagodzenia ataku astmy stosuje się szybko teofiliny. Dzięki połączeniu z receptorami adenozyny uzyskuje się rozluźnienie włókien mięśni gładkich ścian narządów wewnętrznych, w tym oskrzeli, zwiększenie napięcia mięśni oddechowych i rozszerzenie naczyń krwionośnych w płucach, co zwiększa zawartość tlenu we krwi. Teofiliny zapobiegają również uwalnianiu aktywnych białek z komórek tucznych, co zapobiega dalszemu obrzękowi i skurczowi oskrzeli.
• Leki przeciwcholinergiczne. Zasada działania tych leków opiera się na połączeniu substancji czynnej leku z receptorami m-cholinergicznymi, ich blokadzie i zakończeniu przepływu impulsów nerwowych, zmniejszając w ten sposób ton mięśniowego komponentu ściany oskrzeli, rozluźnia i tłumi odruch skurczowy. Leki przeciwcholinergiczne mają również pozytywny wpływ na klirens śluzowo-rzęskowy, co ułatwia uwalnianie plwociny po złagodzeniu skurczu.

Salbutamol

Należy do selektywnych agonistów receptorów beta-2-adrenergicznych i wpływa na składnik mięśni gładkich ściany oskrzeli, bez wiązania z receptorami znajdującymi się w mięśniu sercowym.

Dostępny w formie inhalacji i jest skutecznym środkiem łagodzenia ostrego skurczu, ponieważ odpowiedź terapeutyczna rozwija się w ciągu 3-5 minut po użyciu.

Czas trwania salbutamolu wynosi 4-6 godzin (krótko działający lek rozszerzający oskrzela).

Stosuje się go w celu złagodzenia ataku astmy, jak również w celu zapobiegania jego rozwojowi związanemu z kontaktem z alergenem lub zwiększoną aktywnością fizyczną.

WAŻNE! Przeciwwskazany we wczesnym dzieciństwie (poniżej 2 lat) oraz w obecności reakcji alergicznych na którykolwiek składnik. Jest on przepisywany ostrożnie osobom cierpiącym na niewyrównaną niewydolność serca, wątroby lub nerek, wady serca, guz chromochłonny i nadczynność tarczycy.

Pomoc! Stosowanie w okresie ciąży i laktacji jest dozwolone, jeśli korzyści dla ciała matki przeważają nad możliwym ryzykiem dla dziecka.

Sposób stosowania leku u dorosłych: 2 dawki inhalacyjne (200 µg) do 4 razy dziennie. Aby zapobiec rozwojowi skurczu oskrzeli związanego z wysiłkiem fizycznym: 1-2 inhalacje 15-20 minut przed wysiłkiem.

Berotek

Zawarte w wykazie leków, wdychany beta-2-agonista krótko działający, produkowany przez niemiecką firmę farmaceutyczną. Efekt obserwuje się po 2-3 minutach po inhalacji i trwa do 6 godzin. Stosowany w leczeniu objawowej astmy oskrzelowej i zapobieganiu rozwojowi astmy związanej ze zwiększonym wysiłkiem fizycznym.

To ważne! Kiedy dawka terapeutyczna jest przekraczana lub częściej stosowana 4 razy dziennie, wpływa na mięsień sercowy, spowalniając pracę serca.

Jedna dawka inhalacyjna zawiera 100 μg aktywnego składnika fenoterolu. W celu złagodzenia skurczu oskrzeli stosuje się 1 dawkę, z powolnym rozwojem efektu po 5 minutach, inhalację można powtórzyć.

WAŻNE! Przeciwwskazane w kardiomiopatii, chorobach, którym towarzyszą zaburzenia rytmu serca, zdekompensowana cukrzyca, jaskra z zamkniętym kątem przesączania, groźna aborcja, pierwsze tygodnie ciąży.

Atrovent

Narzędzie do importu, które jest blokerem receptorów m-cholinergicznych. Eliminuje przyczynę uduszenia, zapobiega dalszemu pogorszeniu ataku astmy i zmniejsza wydzielanie gruczołów śluzówki oskrzeli.

Zauważalny efekt występuje 10-15 minut po użyciu i trwa do 6 godzin.

To ważne! Produkt Atrovent jest przeciwwskazany u dzieci w wieku poniżej 6 lat, w pierwszym trymestrze ciąży oraz w obecności alergii na składniki leku.

Substancją czynną jest bromek ipratropium, dawka inhalacyjna odpowiada 0,021 mg związku. Stosuj 2 inhalacje na żądanie do 6 razy dziennie.

Teotard

Jest pochodną ksantyny i należy do grupy teofiliny, jest dostępna w postaci kapsułek. Ma przedłużone uwalnianie, dlatego nadaje się do zapobiegania skurczowi oskrzeli w nocy i rano.

WAŻNE! Zabronione jest przydzielanie podczas ciąży i laktacji, podczas padaczki, zawału mięśnia sercowego w okresie ostrym, wrzodziejących zmian w przewodzie pokarmowym oraz u dzieci poniżej 3 roku życia.

Ponieważ działanie rozszerzające oskrzela występuje stopniowo, osiągając maksimum w ciągu 2-3 dni od momentu rozpoczęcia przyjmowania leku, Teotard nie jest stosowany do łagodzenia ostrego skurczu oskrzeli.

Jest stosowany doustnie po posiłkach, 1 kapsułka (200 mg) co 12 godzin.

Terbutalina

Leczy leki z grupy beta adrenomimetik, jest wydawany w postaci aerozolu i w postaci tabletkowanej. Nadaje się zarówno do łagodzenia skurczu oskrzeli z rozwiniętym atakiem, jak i do początkowego stadium stanu astmatycznego oraz do zapobiegania ich wystąpieniu. Pożądany efekt występuje 10 minut po inhalacji, pół godziny po podaniu doustnym.

Aby złagodzić objawy uduszenia, stosuje się 1 dawkę inhalacyjną, inhalację powtarza się po 3-5 minutach. W profilaktyce stosować tabletkę z 1-2 tabletek (2,5-5 mg) 3 razy dziennie.

WAŻNE! Przeciwwskazaniami do wizyty są: pierwszy trymestr ciąży, padaczka, niewyrównane wady serca, nadczynność tarczycy, przedwczesne oderwanie łożyska.

Do podstawowej terapii

Podstawowa terapia jest kompleksem środków terapeutycznych mających na celu powstrzymanie dalszego postępu choroby, zapobiegając jej przejściu do cięższej postaci i rozwojowi zagrażających życiu powikłań. Do zadań tego typu farmakoterapii należą:

• kontrola częstotliwości i czasu trwania objawów duszności;
• zapobieganie rozwojowi stanu astmatycznego i związanych z tym powikłań;
• dobór leków przy minimalnych skutkach ubocznych;

Cel i intensywność leczenia podstawowego zależy od częstości występowania ataków skurczu oskrzeli i ich nasilenia. Zaczyna się od momentu, gdy epizodyczna astma oskrzelowa staje się łagodna uporczywa (trwała), i w zależności od dalszego przebiegu patologii, jeden lub kilka leków może być użyty jako podstawa.

WAŻNE! Podstawowe leki stosowane w terapii w celu właściwej kontroli częstości zaostrzeń muszą być przyjmowane w sposób ciągły.

Do kontroli choroby używa się:

• Glukokortykoidy są stosowane głównie w postaciach do zapalania aerozoli. Pozytywny wpływ na leczenie astmy jest spowodowany wzrostem liczby adrenoreceptorów beta-2 na powierzchni ścian oskrzeli, hamowaniem uwalniania mediatorów z komórek tucznych i zmniejszeniem zapalenia alergicznego, a przy stosowaniu hormonów glukokortykoidowych zmniejsza się obrzęk błony śluzowej, zmniejsza się jego zdolność wydzielnicza, co ułatwia przejście tlenu do sekcji końcowych drzewo oskrzelowe. W przypadku ciężkiej choroby lub rozwoju stanu astmatycznego stosuje się dożylne postaci leków w minimalnej dawce terapeutycznej.
• Przy długotrwałym stosowaniu stabilizatory błony komórek tucznych zmniejszają reakcję alergiczną błony śluzowej dróg oddechowych na czynniki drażniące wywołujące atak uduszenia z powodu hamowania uwalniania histaminy i mediatorów alergicznych.
• Antagoniści receptora leukotrienowego - nowa klasyfikacja leków, która pomaga zmniejszyć potrzebę leczenia objawowego, zapobiegając skurczowi mięśni gładkich składnika ściany oskrzeli przez blokowanie specyficznych receptorów. Mają także działanie przeciwzapalne i zmniejszają reaktywność błony śluzowej, zapobiegając jej obrzękowi i zapaleniu podczas kontaktu z alergenami.

Zafirlukast

Należy do grupy blokerów receptora leukotrienowego, jest dostępny w postaci tabletek. Kontrolę choroby osiąga się przez połączenie substancji czynnej ze specyficznymi receptorami, w wyniku czego zapobiega się skurczowi mięśni gładkich ściany oskrzeli. Zmniejsza również nasilenie procesów zapalnych i obrzęk błony śluzowej, poprawia zdolność wentylacyjną płuc.

WAŻNE! Przeciwwskazaniami do stosowania są: wyraźne procesy marskości wątroby w przebiegu niewydolności wątroby, młodsze dzieci. Stosowany podczas ciąży z ostrożnością.

Dawkowanie: 20 mg (1 tabletka) 2 razy dziennie. W razie potrzeby dawkę zwiększa się do maksymalnie 80 mg na dobę.

Flixotide

Jest importowany glikokortykosteroid wziewny, ma silne działanie przeciwzapalne, jest stosowany w celu zmniejszenia liczby napadów.

Przy ciągłym stosowaniu znacznie zmniejsza nasilenie procesów zapalnych, zmniejsza ryzyko obrzęku błony śluzowej drzewa oskrzelowego w kontakcie z czynnikami wywołującymi duszność.

To ważne! Nie przepisywany w przypadku ostrego uduszenia i stanu astmatycznego we wczesnym dzieciństwie.

Jest stosowany do kontrolowania przebiegu choroby w umiarkowanej i ciężkiej astmie, efekt terapeutyczny rozwija się w ciągu 5-7 dni od rozpoczęcia leczenia.

Sposób stosowania: 1-2 inhalacje (125-250 mcc) 2 razy dziennie, osiągając kontrolę nad częstością skurczu oskrzeli, dawkę zmniejsza się do minimum skutecznego.

Tayled

Inhalacyjny stabilizator błony dla komórek tucznych. Im częściej leczy się tę dolegliwość, reakcja alergiczna na bodźce wywołujące skurcz oskrzeli jest znacznie zmniejszona z powodu hamowania uwalniania mediatorów zapalnych. Ma działanie przeciwzapalne, usuwa oznaki obrzęku błony śluzowej, zapobiega rozwojowi objawów nasilających się w nocy i wczesnych godzinach porannych.

Stosowane dawkowanie: 2 inhalacje 2 do 4 razy dziennie, w zależności od ciężkości choroby.

WAŻNE! Przeciwwskazaniami do powołania tego leku jest pierwszy trymestr ciąży i reakcje alergiczne na składniki, które tworzą lek.

Łączne fundusze

Symbicort>

Jest to lek złożony (glukokortykoid + beta-2-agonista), który ma działanie przeciwzapalne i rozszerzające oskrzela. Dostępny w postaci proszku do odmierzania dawki do inhalacji, jeden oddech odpowiada 80 / 4,5 μg lub 160 / 4,5 μg substancji czynnych.

Symbicort może być zalecany do podstawowej terapii umiarkowanej i ciężkiej astmy oskrzelowej, może być stosowany zarówno jako stałe leczenie podtrzymujące, jak i w celu złagodzenia duszności w przypadku objawów astmy.

WAŻNE! Przeciwwskazane u dzieci (poniżej 6 lat), z aktywną gruźlicą, guzem chromochłonnym, zdekompensowaną patologią endokrynologiczną (cukrzyca, tyreotoksykoza), obecnością tętniaka o dowolnej lokalizacji.

Przy długotrwałym stosowaniu częstość rozwoju skurczu oskrzeli jest znacznie zmniejszona z powodu działania przeciwzapalnego i zmniejszonej reaktywności błony śluzowej drzewa oskrzelowego, przewodzenie powietrza do dolnych dróg oddechowych ulega poprawie, a poziom nasycenia tlenem wzrasta.

Stosuje się go ostrożnie w chorobie niedokrwiennej serca, wadach serca i patologach, której towarzyszą zaburzenia rytmu.

Na początku leczenia Symbicort stosuje się przez 1-2 inhalacje 2 razy dziennie, po osiągnięciu kontroli nad chorobą dawkę zmniejsza się do minimum skutecznego (1 dawka inhalacyjna raz na dobę).

Seretide

Lek złożony, który ma składniki przeciwzapalne (flutikazon) i rozszerzające oskrzela (salmeterol). Przy długotrwałym stosowaniu zmniejsza się częstotliwość ataków astmy, poprawia się wentylacja płuc, usuwa się reakcję zapalną w ścianach oskrzeli. Lek jest stosowany do wspomagania podstawowej terapii, nie zaleca się łagodzenia ostrego ataku uduszenia ze względu na czas trwania pożądanego efektu.

WAŻNE! Nie jest zalecany do aktywnych form gruźlicy płuc, bakteryjnego i grzybiczego zapalenia płuc, migotania komór i we wczesnym dzieciństwie.

Sposób stosowania: 2 inhalacje 2 razy dziennie, po osiągnięciu kontroli nad chorobą, dawka jest zmniejszana do minimum skutecznego (1-2 inhalacje 1 raz dziennie).

Przydatne wideo

Sprawdź wizualnie, które leki na astmę wybrać, w filmie poniżej:

Wniosek

Astma oskrzelowa jest poważną chorobą, która bez odpowiedniego leczenia prowadzi do obniżenia jakości życia i rozwoju poważnych powikłań. Aby uzyskać kontrolę nad chorobą i częstotliwość występowania objawów uduszenia, należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego i ściśle przestrzegać przepisanego leczenia.

Leki na astmę

Astma oskrzelowa jest przewlekłą patologią, której rozwój może być wywołany przez różne czynniki, zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne. Osoby, u których zdiagnozowano tę dolegliwość, powinny przejść kompleksowy kurs leczenia farmakologicznego, który wyeliminuje towarzyszące objawy. Wszelkie leki na astmę oskrzelową powinny być przepisywane wyłącznie przez wąskiego specjalistę, który przeszedł kompleksową diagnozę i zidentyfikował przyczynę rozwoju tej patologii.

Metody leczenia

Każdy specjalista w leczeniu astmy oskrzelowej stosuje różne leki, w szczególności leki nowej generacji, które nie mają zbyt poważnych skutków ubocznych, są bardziej skuteczne i lepiej tolerowane przez pacjentów. Dla każdego pacjenta alergolog indywidualnie wybiera schemat leczenia, który obejmuje nie tylko pigułki na astmę, ale także leki przeznaczone do użytku zewnętrznego.

Eksperci przestrzegają następujących zasad w leczeniu astmy oskrzelowej:

1. Najszybsza możliwa eliminacja objawów towarzyszących stanowi patologicznemu.
2. Zapobieganie napadom.
3. Pomoc pacjentowi w normalizacji funkcji oddechowych.
4. Minimalizowanie liczby leków, które należy podjąć w celu normalizacji stanu.
5. Terminowe wdrożenie środków zapobiegawczych mających na celu zapobieganie nawrotom.

Podstawowe leki na astmę

Ta grupa leków jest stosowana przez pacjentów do codziennego stosowania w celu łagodzenia objawów towarzyszących astmie oskrzelowej i zapobiegania nowym atakom. Dzięki podstawowej terapii pacjenci odczuwają znaczną ulgę.

Główne leki, które mogą zatrzymać stan zapalny, wyeliminować obrzęk i inne objawy alergiczne obejmują:

1. Inhalatory.
2. Leki przeciwhistaminowe.
3. Leki rozszerzające oskrzela.
4. Kortykosteroidy.
5. Leki przeciw leukotrienom.
6. Teofiliny, które mają długi efekt terapeutyczny.
7. Cromons

Grupa antycholinergiczna

Takie leki mają wiele skutków ubocznych, dlatego są stosowane głównie w łagodzeniu ostrych ataków astmy. Eksperci zalecają pacjentom następujące leki w okresie zaostrzenia:

1. Amoniak, nie ulegający adsorpcji, czwartorzęd.
2. „Siarczan atropiny”.

Grupa leków hormonalnych

Specjaliści astmatycy często przepisują następujące leki, w tym hormony:

1. Becotid, Ingakort, Berotek, Salbutamol.
2. „Intal”, „Aldetsin”, „Tayled”, „Beklazon”.
3. „Pulmicort”, „Budesonide”.

Grupa Cromon

Takie leki są przepisywane pacjentom, u których rozwinęły się procesy zapalne na tle astmy oskrzelowej. Obecne w nich składniki są w stanie spowolnić proces produkcji komórek tucznych, co zmniejsza wielkość oskrzeli i wywołuje stan zapalny. Nie biorą udziału w łagodzeniu ataków astmy i nie są stosowane w leczeniu dzieci w wieku poniżej sześciu lat.

Astmatykom przepisuje się następujące leki z grupy Cromon:

1. „Intal”.
2. „Nedokromil”.
3. Ketoprofen.
4. „Ketotifen”.
5. Kromglikat lub Nedokromil sodu.
6. Tayled.
7. „Kromgeksal”.
8. „Cromolin”.

Grupa leków niehormonalnych

Prowadząc kompleksowe leczenie astmy oskrzelowej, lekarze przepisują pacjentom leki niehormonalne, na przykład tabletki:

Grupa leków przeciw leukotrienom

Takie leki są stosowane w procesach zapalnych, którym towarzyszą skurcze oskrzeli. Eksperci zalecają pacjentom cierpiącym na astmę następujące rodzaje leków jako dodatkową terapię (mogą być one stosowane do łagodzenia ataków astmy u dzieci):

1. Tabletki „Formoterol”.
2. Tabletki „Zafirlukast”.
3. Tabletki „Salmeterol”.
4. Tabletki „Montelukast”.

Grupa ogólnoustrojowych glukokortykoidów

Podczas kompleksowego leczenia astmy oskrzelowej specjaliści przepisują pacjentom takie leki niezwykle rzadko, ponieważ mają one wiele skutków ubocznych. Każdy lek na astmę z tej grupy może mieć silne działanie przeciwhistaminowe i przeciwzapalne. Obecne w nich składniki hamują proces produkcji plwociny, w miarę możliwości zmniejszają wrażliwość na alergeny.

Ta grupa leków obejmuje:

1. Zastrzyki i tabletki Metipreda, Dexamethasone, Celeston, Prednisolone.
2. Inhalacje Pulmicort, Beclazon, Budesonide, Aldecine.

Grupa adrenomimetyków beta-2

Leki należące do tej grupy, eksperci z reguły stosują się do łagodzenia ataków astmy, w szczególności uduszenia. Są w stanie usunąć procesy zapalne, a także zneutralizować skurcze oskrzeli. Zachęca się pacjentów do korzystania (pełną listę pacjentów można uzyskać od lekarza prowadzącego):

Grupy wykrztuśne

Jeśli dana osoba ma zaostrzenie patologii, to jego drogi oskrzelowe są wypełnione masami o gęstej konsystencji, które zakłócają normalne procesy oddechowe. W tym przypadku lekarze przepisują leki, które mogą szybko i skutecznie usunąć plwocinę:

Wdychanie

Podczas leczenia astmy oskrzelowej często stosuje się specjalne urządzenia przeznaczone do inhalacji:

1. Inhaler - urządzenie o kompaktowym rozmiarze. Prawie wszyscy astmatycy noszą je ze sobą, ponieważ dzięki temu można szybko zatrzymać atak. Przed aktywacją inhalatora należy obrócić go do góry nogami, aby ustnik znalazł się na dole. Jego pacjent musi włożyć do jamy ustnej, a następnie nacisnąć specjalny zawór, lek jest dozowany. Gdy tylko lek dostanie się do układu oddechowego pacjenta, atak astmy zostaje zatrzymany.
2. Przekładka jest specjalną komorą, którą przed użyciem należy założyć na pojemnik z aerozolem leczniczym. Pacjent powinien początkowo wstrzyknąć lek do rozpórki, a następnie wziąć głęboki oddech. W razie potrzeby pacjent może założyć maskę na aparat, przez który lek będzie wdychany.

Grupa leków do inhalacji

Obecnie łagodzenie ataków astmy przez inhalację jest uważane za najskuteczniejszą metodę terapii. Wynika to z faktu, że natychmiast po inhalacji wszystkie składniki terapeutyczne przenikają bezpośrednio do układu oddechowego, dzięki czemu pojawia się lepszy i szybszy efekt terapeutyczny. Dla astmatyków bardzo ważna jest szybkość udzielania pierwszej pomocy, ponieważ w przypadku jej braku może ona zakończyć się dla nich fatalnie.

Wielu specjalistów przepisuje pacjentom inhalacje, podczas których powinni stosować leki z grupy glikokortykosteroidów. Wybór ten wynika z faktu, że składniki obecne w lekach mogą mieć pozytywny wpływ na błony śluzowe układu oddechowego, poprzez adrenalinę. Najczęściej zalecanym zastosowaniem jest:

Specjaliści z tej grupy aktywnie uczestniczą w leczeniu ostrych ataków astmy oskrzelowej. Ze względu na fakt, że lek jest podawany pacjentowi w formie inhalacji, wyklucza się możliwość przedawkowania. W ten sposób dzieci i astmatycy, którzy nie ukończyli jeszcze 3 roku życia, mogą przejść kurs terapii.

Podczas leczenia młodych pacjentów lekarze powinni dokładniej określić dawkę i monitorować przebieg terapii. Specjaliści mogą przepisywać dzieciom tę samą grupę leków, co dorosły pacjent. Ich zadaniem jest zatrzymanie stanu zapalnego i wyeliminowanie objawów astmatycznych. Pomimo faktu, że astma oskrzelowa jest nieuleczalną patologią, dzięki dobrze dobranym schematom leczenia, pacjenci mogą znacząco złagodzić ich stan i przenieść chorobę do stanu uporczywej remisji.

Leki na astmę oskrzelową - przegląd głównych grup leków do skutecznego leczenia choroby

Wśród przewlekłych chorób układu oddechowego często diagnozuje się astmę oskrzelową. Znacznie pogarsza jakość życia pacjenta, a przy braku odpowiedniego leczenia może prowadzić do powikłań, a nawet śmierci. Osobliwością astmy jest to, że nie można jej całkowicie wyleczyć. Przez całe życie pacjent musi stosować określone grupy leków przepisane przez lekarza. Leki pomagają zatrzymać chorobę i zapewniają osobie możliwość prowadzenia normalnego życia.

Leczenie astmy oskrzelowej

Nowoczesne leki do leczenia astmy oskrzelowej mają różne mechanizmy działania i bezpośrednie wskazania do stosowania. Ponieważ choroba jest całkowicie nieuleczalna, pacjent musi stale obserwować prawidłowy tryb życia i zalecenia lekarza. To jedyny sposób na zmniejszenie liczby ataków astmy. Głównym celem leczenia choroby jest zatrzymanie kontaktu z alergenem. Dodatkowo leczenie powinno rozwiązać następujące zadania:

• zmniejszenie objawów astmy;
• zapobieganie atakom podczas zaostrzenia choroby;
• normalizacja funkcji oddechowej;
• przyjmowanie minimalnej ilości leków bez narażania zdrowia pacjenta.

Właściwy styl życia obejmuje rzucenie palenia i utratę wagi. Aby wyeliminować czynnik alergiczny, pacjentowi można zalecić zmianę miejsca pracy lub strefy klimatycznej, nawilżenie powietrza w akademiku itp. Pacjent musi stale monitorować stan zdrowia, wykonywać ćwiczenia oddechowe. Lekarz prowadzący wyjaśnia pacjentowi, jak używać inhalatora.

Nie rób tego w leczeniu astmy oskrzelowej i bez leków. Lekarz wybiera leki w zależności od ciężkości choroby. Wszystkie używane leki są podzielone na 2 główne grupy:

• Linia bazowa. Należą do nich leki przeciwhistaminowe, inhalatory, leki rozszerzające oskrzela, kortykosteroidy, anty-leukotrieny. W rzadkich przypadkach używane są krzyki i teofiliny.
• Pomoce awaryjne. Leki te są potrzebne do łagodzenia ataków astmy. Ich efekt pojawia się natychmiast po użyciu. Ze względu na działanie rozszerzające oskrzela, leki te ułatwiają dobre samopoczucie pacjenta. W tym celu zastosuj Salbutamol, Atrovent, Berodual, Berotek. Leki rozszerzające oskrzela są nie tylko częścią podstawowej, ale także awaryjnej terapii.

Schemat podstawowej terapii i niektóre leki są przepisywane z uwzględnieniem ciężkości astmy oskrzelowej. Są cztery z tych stopni:

• Pierwszy. Nie wymaga podstawowej terapii. Napady epizodyczne są łagodzone za pomocą leków rozszerzających oskrzela - Salbutamol, Fenoterol. Dodatkowo stosuje się stabilizatory komórek membranowych.
• Drugi. Ta ciężkość astmy oskrzelowej jest leczona hormonami wziewnymi. Jeśli nie przyniosą rezultatów, przypisuje się teofiliny i kromony. Leczenie koniecznie obejmuje jeden lek podstawowy, który jest przyjmowany w sposób ciągły. Mogą to być anty-leukotrien lub wziewny glikokortykosteroid.
• Po trzecie. Na tym etapie choroby stosuje się połączenie leków hormonalnych i rozszerzających oskrzela. Stosowano już 2 podstawowe leki i ren-adrenomimetyki do łagodzenia napadów.
• Czwarty. Jest to najcięższy etap astmy, w którym teofilina jest przepisywana w połączeniu z glikokortykosteroidami i lekami rozszerzającymi oskrzela. Leki są stosowane w postaci tabletek i inhalacji. Apteczka pierwszej pomocy zawiera już 3 podstawowe leki, na przykład anty-leukotrien, wziewny glikokortykosteroid i beta-adrenomimetyki o przedłużonym działaniu.

Przegląd głównych grup leków na astmę oskrzelową

Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie leki na astmę są podzielone na te, które są regularnie stosowane i stosowane w celu łagodzenia ostrych ataków choroby. Te ostatnie obejmują:

• Sympatykomimetyki. Należą do nich Salbutamol, Terbutalina, Levalbuterol, Pyrbuterol. Te leki są wskazane do uduszenia w nagłych wypadkach.
• Blokery M-cholinergiczne (antycholinergiki). Blokują produkcję określonych enzymów, przyczyniają się do rozluźnienia mięśni oskrzeli. Teofilina, Atrovent, Aminofilina posiadają takie właściwości.

Najskuteczniejszym sposobem leczenia astmy są inhalatory. Łagodzą ostre ataki ze względu na fakt, że substancja lecznicza natychmiast dostaje się do układu oddechowego. Przykłady inhalatorów:

Podstawowe preparaty na astmę oskrzelową reprezentuje szerszy zakres grup leczniczych. Wszystkie z nich są niezbędne do złagodzenia objawów choroby. W tym celu zastosuj:

• leki rozszerzające oskrzela;
• środki hormonalne i niehormonalne;
• Cromones;
• anty-leukotrieny;
• środki antycholinergiczne;
• beta adrenomimetyki;
• leki wykrztuśne (mukolityki);
• stabilizatory błony komórek tucznych;
• leki przeciwalergiczne;
• leki przeciwbakteryjne.

Leki rozszerzające oskrzela dla astmy oskrzelowej

Ta grupa leków do ich głównego działania zwana jest także lekami rozszerzającymi oskrzela. Stosuje się je w postaci inhalacji i tabletek. Głównym efektem działania wszystkich leków rozszerzających oskrzela jest rozszerzenie światła oskrzeli, dzięki czemu usuwa się atak uduszenia. Leki rozszerzające oskrzela dzielą się na 3 główne grupy:

• Beta adrenomimetyki (Salbutamol, Fenoterol) - stymulują receptory adrenaliny i mediatorów noradrenaliny, są wdychane;
• leki antycholinergiczne (blokery M-cholinergiczne) - nie pozwalają na interakcję mediatora acetylocholiny z jego receptorami;
• ksantyny (preparaty teofiliny) - hamują fosfodiesterazę, zmniejszając kurczliwość mięśni gładkich.

Nie należy stosować zbyt często leków rozszerzających oskrzela w leczeniu astmy, ponieważ zmniejsza się wrażliwość układu oddechowego na nie. W rezultacie lek może nie działać, co zwiększa ryzyko śmierci z powodu uduszenia. Przykłady leków rozszerzających oskrzela:

• Salbutamol. Dzienna dawka tabletek wynosi 0,3–0,6 mg, podzielona na 3-4 dawki. W przypadku astmy oskrzelowej lek ten stosuje się w postaci sprayu: 0,1–0,2 mg podaje się dorosłym i 0,1 mg dzieciom. Przeciwwskazania: choroba niedokrwienna serca, tachykardia, zapalenie mięśnia sercowego, nadczynność tarczycy, jaskra, napady padaczkowe, ciąża, cukrzyca. Przy przestrzeganiu dawkowania nie rozwijają się skutki uboczne. Cena: aerozol - 100 rubli, tabletki - 120 p.
• Spiriva (bromek ipratropium). Dzienna dawka - 5 mcg (2 inhalacje). Lek jest przeciwwskazany w wieku 18 lat, w pierwszym trymestrze ciąży. Do działań niepożądanych należą: pokrzywka, wysypka, suchość w ustach, dysfagia, dysfonia, świąd, kaszel, kaszel, zawroty głowy, skurcz oskrzeli, podrażnienie gardła. Cena 30 kapsułek 18 mg - 2500 p.
• Teofilina. Początkowa dawka dobowa wynosi 400 mg. Przy dobrej przenośności zwiększa się o 25%. Przeciwwskazania obejmują padaczkę, ciężkie tachyarytmie, udar krwotoczny, krwawienie z przewodu pokarmowego, zapalenie błony śluzowej żołądka, krwotok siatkówki, wiek poniżej 12 lat. Skutki uboczne są liczne, dlatego należy je wyjaśnić w szczegółowych instrukcjach do Teofiliny. Cena 50 tabletek 100 mg - 70 p.

Stabilizatory membranowe do komórek tucznych

Są to leki przeciwzapalne stosowane w astmie. Ich działanie - wpływ na komórki tuczne, wyspecjalizowane komórki ludzkiego układu odpornościowego. Biorą udział w rozwoju reakcji alergicznej, która jest podstawą astmy. Stabilizatory błony komórek tucznych zapobiegają przedostawaniu się wapnia. Dzieje się tak poprzez blokowanie otwarcia kanałów wapniowych. Następujące leki wywierają taki wpływ na organizm:

• Nedokromil. Jest stosowany od 2 roku życia. Dawka początkowa wynosi 2 inhalacje 2-4 razy dziennie. W profilaktyce - ta sama dawka, ale dwa razy dziennie. Dodatkowo dozwolone jest przeprowadzenie 2 inhalacji przed kontaktem z alergenem. Maksymalna dawka wynosi 16 mg (8 inhalacji). Przeciwwskazania: pierwszy trymestr ciąży, wiek poniżej 2 lat. Do działań niepożądanych należą kaszel, nudności, wymioty, niestrawność, ból brzucha, skurcz oskrzeli, nieprzyjemny smak. Cena - 1300 pkt.
• Kwas Cromoglycic. Wdychanie zawartości kapsułki (proszek do inhalacji) przy pomocy spinwalera - 1 kapsułka (20 mg) 4 razy dziennie: rano, w nocy, 2 razy po południu w ciągu 3–6 godzin. Roztwór do inhalacji - 20 mg 4 razy dziennie. Możliwe działania niepożądane: zawroty głowy, ból głowy, suchość w ustach, kaszel, chrypka. Przeciwwskazania: laktacja, ciąża, wiek do 2 lat. Koszt 20 mg - 398 pkt.

Glukokortykosteroidy

Ta grupa leków na astmę oskrzelową opiera się na substancjach hormonalnych. Mają silne działanie przeciwzapalne, usuwając alergiczny obrzęk błony śluzowej oskrzeli. Glukokortykosteroidy reprezentowane są przez leki wziewne (budezonid, beklometazon, flutikazon) i tabletki (deksametazon, prednizolon). Dobre recenzje to takie narzędzia:

• Beclomethazon. Dawka dla dorosłych wynosi 100 mcg 3-4 razy dziennie, dla dzieci 50-100 mcg dwa razy w ciągu dnia (dla postaci uwalniania, gdzie 1 dawka zawiera 50-100 mc beklometazonu). Do stosowania donosowego - w każdym przewodzie nosowym 50 mcg 2-4 razy dziennie. Beclometazon jest przeciwwskazany w wieku do 6 lat, z ostrym skurczem oskrzeli, nie astmatycznym zapaleniem oskrzeli. Wśród negatywnych reakcji mogą być kaszel, kichanie, ból gardła, chrypka i alergie. Koszt butelki 200 mcg - 300-400 pkt.
• Prednizolon. Ponieważ ten lek jest hormonalny, ma wiele przeciwwskazań i skutków ubocznych. Przed rozpoczęciem leczenia należy je wyjaśnić w szczegółowej instrukcji dla prednizolonu.

Leki na astmę: lista najlepszych i skutecznych leków

Preparaty na astmę oskrzelową są główną metodą łagodzenia objawów choroby u dorosłych i dzieci, co pozwala zmaksymalizować czas remisji. Bez ich użycia choroba postępuje i pogarsza się.

Do tej pory, w celu złagodzenia napadów, opracowano różnego rodzaju leki na astmę oskrzelową, ale tylko lekarz może je przepisać. Ponieważ ważne jest, aby zrozumieć wszystkie grupy i zrozumieć, które leki do leczenia będą najlepszym wyborem dla konkretnego pacjenta. Rozważ główne grupy leków i ich cechy.

Główne podejścia do leczenia astmy

Istnieje kilka zasad określających leczenie astmy:

1. terminowe zapobieganie chorobie;
2. przyjmowanie leków objawowych w celu szybkiego wyeliminowania objawów choroby
3. leki na astmę oskrzelową w celu normalizacji oddychania;
4. fundusze, nagły wypadek atak astmy;
5. wybór leków, które przy minimalnym użyciu dają stabilny efekt i nie mają praktycznie żadnych skutków ubocznych.

Tylko lekarz może określić schemat kilku leków. Terapia łączona polega na wykorzystaniu środków pochodzących z różnych grup, dlatego ważne jest, aby specjalista dokonał selekcji określonych leków na astmę, ponieważ wiele grup jest często niekompatybilnych ze sobą.

Istnieją 4 etapy astmy oskrzelowej, z których każdy ma własne podejście do leczenia. Przyjęto następującą klasyfikację:

• Etap I - jest to najłatwiejszy etap choroby, który nie wymaga nawet długotrwałego leczenia. Pacjent używa tylko krótko działających leków (na przykład aerozolu lub aerozolu do astmy oskrzelowej), aby złagodzić rzadkie ataki.
• Etap II - podstawowa terapia obejmuje stosowanie hormonalnych środków wziewnych. Jeśli są przeciwwskazane lub nieskuteczne, przepisuje się im teofilinę i Cromone.
• Etap III - charakteryzuje się zastosowaniem kombinacji leków rozszerzających oskrzela i hormonalnych.
• Etap IV - najbardziej wyraźny etap astmy oskrzelowej. Kiedy trzeba wziąć nie tylko formy inhalacyjne hormonów i leków rozszerzających oskrzela, ale także tabletki hormonalne.

Podstawowa terapia

Zgodnie z podstawowymi lekami oznacza to leki przeciw astmie, które należy przyjmować codziennie przez długi czas. Nie tylko powstrzymują możliwe ataki, ale także ułatwiają ogólny obraz choroby, hamują rozwój astmy.

Leki podstawowe łagodzą stany zapalne w oskrzelach, zwalczają obrzęki, zmniejszają objawy alergiczne. Ta grupa leków obejmuje glukokortykoidy, leki przeciwhistaminowe, leki przeciw leukotrienom, leki rozszerzające oskrzela, kromony.

Rozważ te leki przeciw astmie bardziej szczegółowo.

Leki hormonalne

Do środków hormonalnych należą takie leki:

• Klenil;
• Sintaris;
• Symbicort;
• Flixotide;
• Budenofalk;
• Salmecourt;
• Seretide;
• Symbicort Turbuhaler;
• Aldetsin i inni.

Produkty niehormonalne

Lwia część podstawowych środków w leczeniu astmy oskrzelowej to leki niehormonalne, takie jak:

Cromones

Preparaty te są wytwarzane na bazie kwasu cromonowego. Szeroka gama produktów obejmuje takie leki:

• Cromohexal;
• Ketotifen;
• Ketoprofen;
• Kromoglikan sodu;
• Nedokromil;
• Cromolin;
• Intal;
• Tayled

Kwas cromonowy i jego analogi blokują proces zapalny, co umożliwia zatrzymanie rozwoju astmy. Leki hamują tworzenie prozapalnych komórek tucznych i normalizują wielkość oskrzeli.

Należy pamiętać, że chromony są przeciwwskazane u dzieci w wieku poniżej 6 lat i nie są stosowane w nagłym leczeniu astmy, ponieważ ich działanie manifestuje się z czasem. W przypadku ataku astmy oskrzelowej stosuje się inne środki - aerozol z substancjami hormonalnymi, leki przeciwhistaminowe.

Środki przeciw leukotrienom

Leki te zwalczają stany zapalne i łagodzą skurcz oskrzeli. Przedstawiciele grupy:

Wszelkie środki z tej grupy są używane jako dodatek do głównej terapii. Lekarstwa mogą być również stosowane dla dzieci.

Glikokortykosteroidy układowe

Jest to najtrudniejsza grupa leków przepisywanych w ciężkich przypadkach, gdy główna terapia nie pomaga. Zasada glukokortykoidów polega na blokowaniu procesów zapalnych w oskrzelach i zapobieganiu rozwojowi ataku.

Hormony mają najlepszy efekt terapeutyczny. Ale pomimo dobrych wyników po ich zażyciu, leki mają wiele skutków ubocznych. Dlatego bardziej skuteczne jest przyjmowanie ich tylko w ostateczności, gdy inne tabletki już nie działają.

Hormony można stosować jako środki wziewne i ogólnoustrojowe. Leki ogólnoustrojowe obejmują tabletki prednizolonu i deksametazonu.

Glukokortykosteroidy są przeciwwskazane do długotrwałego stosowania u dzieci, ponieważ mogą powodować cukrzycę steroidową, zaćmę, nadciśnienie, wrzody żołądka i inne patologie.

Adrenomimetyki beta-2

Środki te są wykorzystywane w celu złagodzenia ataków astmy, a także w leczeniu podstawowym. Lista grup wygląda następująco:

• Salamol Eco Light Breath;
• Berotek H;
• Relwar Ellipt;
• Foradil Combi;
• Foratil;
• Dopamina;
• Fenoterol.

Powodują powiększenie oskrzeli, a tym samym łagodzą atak astmy. Zawarte w wielu opcjach złożonej terapii.

Inhalanty

Inhalacje są jednym z najlepszych sposobów leczenia astmy. Leki przez balon lub inhalator szybko wchodzą bezpośrednio do układu oddechowego. Tak więc za pomocą inhalatorów atak astmy zostaje zatrzymany. Ale w ten sposób możliwe jest również podstawowe leczenie. Stosowane są następujące leki:

• Alvesco;
• Salamol;
• Atrovent;
• Flixotide;
• Bekotid;
• Alvesco;
• Fliksotid i inni.

Inhalacje stosuje się w leczeniu dzieci z astmą, których wiek może być krótszy niż 3 lata. Takie lekarstwo na astmę jest uważane za najbezpieczniejsze. Pacjenci powinni zawsze nosić przy sobie inhalator astmy lub odpowiedni aerozol, aby zatrzymać ewentualny atak. Ponadto inhalacje są stosowane w przypadku zapalenia oskrzeli, chorób gardła, dlatego zaleca się je mieć dzieciom - jest to najlepszy sposób zapobiegania wielu chorobom.

Ocena skuteczności leczenia

Nie należy oczekiwać całkowitego wyleczenia astmy z terapii podstawowej. Ma inne zadania:

1. próbować unikać częstszych konfiskat;
2. zmniejszenie zapotrzebowania na ultrakrótkie preparaty;
3. lepsze oddychanie.

Podstawowe leki muszą być używane przez całe życie i okresowo dostosowywać ich dawkę. W tym przypadku wszystkie zmiany dokonane przez lekarza. Ocenia, w jaki sposób zmniejszyły się napady padaczkowe, jak często pacjent musi stosować leki bliskiego zasięgu, jak bardzo efekty uboczne są wyrażone itp.

Leki, które łagodzą atak astmy

Nawet przy podejmowaniu podstawowych środków czasami może wystąpić atak uduszenia. Musi zostać zatrzymany przez przygotowania grup wymienionych poniżej.

Sympatykomimetyki

Krótko działające sympatykomimetyki obejmują następującą listę:

• Salbutamol;
• Izoprenalina;
• Ortsiprenalin;
• Pyrbuterol i inne

Efektem leków jest natychmiastowa ekspansja oskrzeli. Środki muszą zawsze być z tobą i zabrać ze sobą pierwszą pomoc na początku ataku.

Blokery M-cholinergiczne

Najczęściej używane:

• Dwuwęglan;
• Ipratropium;
• Bellastezin;
• Atrovent i inni

M-holinoblokatory nie są zalecane dla dzieci, ponieważ mogą powodować ciężkie choroby serca aż do śmierci.

Leki przeciwhistaminowe

Astma oskrzelowa ma najczęściej objawy podobne do natychmiastowego rodzaju reakcji alergicznej, dlatego zaleca się jednoczesne przyjmowanie Desoratadyny, Lewocetyryzyny, Feksofenadyny i innych leków przeciwhistaminowych.

Zalecenia dotyczące stosowania leków

Astma oskrzelowa jest uważana za nieuleczalną patologię. Oznacza to, że leki na astmę będą musiały być przyjmowane przez całe życie, w przeciwnym razie funkcja oddechowa będzie znacznie obniżona, a uduszenie doprowadzi do śmierci. Konieczne jest ciągłe monitorowanie przez lekarza, aby nie przegapić badań lekarskich - wtedy obraz choroby poprawi się.

Zaleca się również przestrzeganie następujących wskazówek:

1. Zawsze miej przy sobie zapas leków w przypadku ataku.
2. Uzupełnij swój domowy lek na astmę na czas, ponieważ mogą one nie być dostępne w odpowiednim czasie w aptece.
3. Poznaj schemat leczenia, jakie środki przyjmujesz i nie przegap czasu przyjęcia. Im dokładniej przestrzegasz schematu opracowanego przez lekarza, tym mniej będzie ataków astmy.
4. Sprawdź nazwy leków, które zamierzasz zażywać, a także ich dawkowanie.
5. Postępuj zgodnie z wytycznymi dotyczącymi przechowywania.
6. Jeśli zamierzasz zmienić schemat leczenia, lekarz powinien o tym wiedzieć. To samo dotyczy stosowania różnych technik i procedur ludowych.
7. Powiedz swojemu lekarzowi o przyjmowaniu innych leków. Mogą one wpływać na skuteczność leków przeciw astmie podczas przyjmowania.
8. Pamiętaj, że wszystkie leki mają skutki uboczne. Gdy są dostępne, należy natychmiast przerwać przyjmowanie i skonsultować się z lekarzem.

Pamiętaj, że środki zapobiegawcze i podstawowa terapia odgrywają znacznie ważniejszą rolę niż środki łagodzące atak astmy oskrzelowej. Dlatego przestrzegaj wszystkich zaleceń lekarza, a to pomoże ci uzyskać długoterminową remisję.

Stosowanie zakraplaczy do ataku astmy: leki i ich skuteczność

Astma jest poważną chorobą, która znacząco pogarsza jakość życia pacjenta. Aby utrzymać zadowalające samopoczucie, osoba potrzebuje leków na całe życie. Ataki astmy, którym towarzyszy uduszenie, najczęściej wymagają pilnej opieki medycznej.

Kroplomierze do astmy pomagają szybko złagodzić skurcz oskrzeli, nie pozwalając na rozwój komplikacji.

Astma oskrzelowa

Astma jest chorobą zapalną oskrzeli, prowadzącą do trudności w oddychaniu. Astma oskrzelowa charakteryzuje się przewlekłym przebiegiem, z sporadycznie występującymi atakami.

Przyczyny niewydolności oddechowej:

• niedrożność oskrzeli w wyniku skurczu mięśni i obrzęku tkanek;
• gromadzenie się lepkiego gęstego śluzu, który zachodzi na światło oskrzeli;
• przy długim przebiegu choroby modyfikowane są tkanki dróg oddechowych.

Wraz z zaostrzeniem choroby następuje atak, któremu towarzyszy znaczna trudność w oddychaniu, uduszeniu. Brak tlenu może prowadzić do negatywnych, a nawet śmiertelnych konsekwencji.

Dlatego szybkie łagodzenie ostrych stanów chorobowych i stałe leczenie podtrzymujące są tak ważne dla łagodzenia objawów astmatycznych przez całe życie.

Cechy leczenia astmy oskrzelowej

Istnieją różne sposoby leczenia astmy. Zazwyczaj są one podzielone na 3 grupy:

1. Nieformalny zabieg.
2. Leczenie patogenetyczne.
3. Leczenie objawowe.

Nieformalny zabieg

Polega na znalezieniu alergenu, który powoduje atak. Pomaga to rozmawiać z pacjentem, zbierając historię. Wykonuj również specjalne testy skórne. Jednocześnie roztwór z alergenem wstrzykuje się w małe nacięcie na skórze i reakcja jest monitorowana.

Dobry wynik daje test warunków skrajnych, prowokując atak. W tym celu pacjentowi w szpitalu wolno wdychać aerozol zawierający podejrzany alergen.

Najprostszym sposobem leczenia astmy jest wyeliminowanie alergenu z życia pacjenta.

Leczenie patogenetyczne

Do tego typu leczenia przenosi się, jeśli z jakiegokolwiek powodu nie można ochronić pacjenta przed działaniem drażniącego powodującego ataki astmy. Pod skórą pacjenta wstrzyknięty mikrodozowy alergen, organizm wytwarza stopniowe uzależnienie od niego. Dawka stopniowo wzrasta.

Metoda jest bardzo skuteczna, ale bardzo czasochłonna. Kurs musi być powtarzany okresowo. Co więcej, ten zabieg nie jest dla wszystkich. W niektórych przypadkach zamiast oczekiwanej poprawy można uzyskać efekt odwrotny.

W przypadku trudnych do opanowania ataków astmy oskrzelowej pokazano dożylne wstrzyknięcia glukokortykoidów, które hamują rozwój reakcji alergicznej.

Leczenie objawowe

Ma na celu wyeliminowanie objawów astmy oskrzelowej za pomocą leków.

Farmakoterapia w pierwszej kolejności powinna przyczynić się do przywrócenia drożności oskrzeli, a tym samym zapewnić możliwość prawidłowego oddychania.

Aby utrzymać dobre samopoczucie pacjenta przez długi czas, zaleca się stosowanie inhalacji.

Bezpośrednie dostarczenie leku bezpośrednio do uszkodzenia zapewnia bardziej skuteczne i szybkie działanie. Zmniejsza się również ryzyko działań niepożądanych.

Metody leczenia, leki i ich dawkowanie powinny być dobrane przez lekarza, biorąc pod uwagę charakterystykę pacjenta i ciężkość choroby. Samoleczenie w tym przypadku jest niedopuszczalne.

Łagodzenie ataku astmy

Atak astmatyczny może nie tylko powodować wiele komplikacji, ale także zagrażać życiu pacjenta. Aby zminimalizować te zagrożenia, ważne jest jak najszybsze usunięcie stanu uduszenia.

W tym przypadku im szybciej lek przedostanie się do krwioobiegu, tym szybciej skurcz oskrzeli zatrzyma się i będzie trwał mniej tlenu.

Leki stosowane w ataku astmatycznym różnią się mechanizmem działania:

1. Andrenomimetiki. Istnieją działania selektywne i ogólne. Nieselektywne obejmują adrenalinę i efedrynę. Są bardzo skuteczne, ale ze względu na skutki uboczne nie są zalecane do stosowania. Selektywne leki bardziej łagodnie wpływają na ludzkie ciało. W przypadkach o umiarkowanym nasileniu przepisywane są leki wziewne. Tabletki w tym przypadku są nieskuteczne, ponieważ ich działanie manifestuje się po pewnym czasie.
2. Teofiliny. W ciężkich przypadkach (z atakiem) w szpitalu z silnym uduszeniem zaleca się dożylne podanie leku.

W skrajnych przypadkach, jeśli to konieczne, należy natychmiast przerwać atak lub gdy pacjent nie jest podatny na działanie innych leków, przepisuje się kortykosteroidy. Musisz wiedzieć, że dawka tego leku jest obliczana przez lekarza indywidualnie.

Skuteczność wstrzyknięć dożylnych podczas ataku astmy

W zależności od nasilenia ataku astmy istnieją różne schematy leczenia. W łagodnych przypadkach, z lekkim skurczem oskrzeli, leki są przepisywane przez inhalację.

Ale kiedy atak uduszenia jest tak silny, że zaczyna zagrażać życiu pacjenta, potrzebne są bardziej radykalne środki. Podawanie dożylne zapewnia szybki przepływ leku do krwi, a zatem szybki wynik. Stan pacjenta stabilizuje się znacznie szybciej.

Wprowadzenie leków do żyły kilkakrotnie zwiększa skuteczność terapii. Spośród minusów należy zauważyć, że ta metoda nie nadaje się do niezależnego użytku. Wymagane jest obowiązkowe monitorowanie przez personel medyczny, a także specjalne umiejętności instalowania cewnika i podłączania kroplomierza.

Preparaty do podawania dożylnego w przypadku ataku astmy

W ciężkim ataku astmy zespół karetek może podjąć decyzję o wstrzyknięciu leku. Dla prawidłowego przepisania leku ważne jest, aby lekarz wiedział, jakie środki zostały podjęte w celu złagodzenia ataku.

Zakraplacz powinien być umieszczony przez osobę, która ma wykształcenie medyczne.

Przede wszystkim, w celu szybkiego usunięcia uduszenia, praktykuje się dożylne podawanie efedryny. Szybko łagodzi stan pacjenta, ponieważ skutecznie łagodzi skurcz oskrzeli. Po 8 minutach oddech staje się wolniejszy. Jeśli nie ma poprawy, zezwala się na ponowne wprowadzenie.

W przypadkach, gdy objawy ataku astmy są podobne do objawów ataku serca, wstrzykiwanie efedryny jest ryzykowne, ponieważ może to zaszkodzić pacjentowi. W takich przypadkach użyj leku Eufillin. Jest często stosowany razem z glikozydami nasercowymi.

W przypadkach, w których karetka nie może zatrzymać ataku, wskazana jest hospitalizacja w nagłych przypadkach. W warunkach szpitalnych przepisano dożylne wstrzyknięcie prednizolonu lub deksametazonu. Jeśli po 30 minutach lek nie zadziałał, ponownie wstrzyknij eufillin. Wpływ tego leku często staje się bardziej skuteczny po wprowadzeniu glukokortykoidów.

Przy prawidłowym wypełnieniu wszystkich recept pacjent szybko staje się łatwiejszy, a atak mija.

Zapobieganie zaostrzeniom astmy

Każdy pacjent z astmą wie, że atak jest łatwiejszy do powstrzymania niż próba jego powstrzymania. Zapobieganie zaostrzeniom to seria działań, które powinny być uwzględniane w codziennej rutynie osoby.

Aby zachować zdrowie, pacjent powinien:

1. Często przewietrz pokój, w którym się znajduje.
2. Chodź więcej. Aktywność ruchowa ma korzystny wpływ na stan układu oddechowego.
3. Unikaj kontaktu z alergenami.
4. Rzuć palenie i pij alkohol.
5. Rozwijaj układ oddechowy za pomocą specjalnych ćwiczeń oddechowych.
6. Unikaj stresu, zarówno fizycznego, jak i psychicznego.
7. Nie należy samoleczyć, ściśle przestrzegać wszystkich zaleceń lekarza prowadzącego.

Ważne jest, aby pamiętać, że każdej chorobie łatwiej jest zapobiec. Jest to szczególnie ważne w chorobach, których nasilenie może zagrażać życiu człowieka.