JMedic.ru

Zapalenie oskrzeli jest częstą chorobą charakterystyczną dla osoby w każdym wieku i charakteryzuje się zapaleniem błony śluzowej płuc i drzewa oskrzelowego. W momencie wystąpienia objawów choroby mogą być zróżnicowane. Zgodnie z etapami przebiegu choroba dzieli się na przewlekłe i ostre zapalenie oskrzeli. Przypisać poprawne i kompleksowe leczenie tylko na ręce terapeuty lub lekarza rodzinnego i dopiero po potwierdzeniu diagnozy, podjęciu decyzji o przyczynie wystąpienia, przebiegu i rozwoju tej choroby.

Czy zapalenie oskrzeli jest konieczne do leczenia antybiotykami?

Chociaż choroba często występuje u dorosłych, nie ma jednolitego schematu leczenia. Trudne jest również pytanie, czy terapia antybakteryjna jest potrzebna w leczeniu zapalenia oskrzeli u dorosłych. Sama choroba w połowie przypadków jest wirusową przyczyną pochodzenia, dlatego leczenie samymi środkami przeciwbakteryjnymi nie przyniesie pożądanego rezultatu. W takich przypadkach właściwą decyzją byłoby skonsultowanie się z lekarzem, który może udzielić odpowiedzi, czy w każdym z przypadków konieczna jest terapia antybakteryjna.

Mechanizm działania antybiotyków na zapalenie oskrzeli u dorosłych

Substancje lecznicze grupy antybakteryjnej mogą nie tylko zatrzymać, ale także zniszczyć rozmnażanie i wzrost grzybów i bakterii, które powodują rozwój zapalenia oskrzeli u dorosłych. Dla każdego rodzaju choroby lekarz prowadzący musi przepisać antybiotyki z określonej grupy.

Antybiotyki na zapalenie oskrzeli, grupy:

• Makrolidy są w stanie zakłócić proces wytwarzania białka w komórkach bakteryjnych, w wyniku czego mikroorganizmy tracą zdolność do namnażania się. Ta grupa leków przepisywana na długi okres choroby bez obawy spowodowania szkody dla organizmu.
• Aminopenicyliny - antybiotyki z tej grupy są zdolne do niszczenia ścian bakterii, co prowadzi do śmierci mikroorganizmów, ale należy zauważyć, że leki z tej grupy mogą częściej prowadzić do reakcji alergicznych.
• Cefalosporyny - mechanizm działania antybiotyków występuje poprzez zatrzymanie syntezy substancji, a zatem zatrzymuje ilościowy wzrost mikroorganizmów.
• Fluorochinolony - niszczą DNA bakterii, co prowadzi ich do śmierci.

Wybierając antybiotyk w zastrzykach, należy wziąć pod uwagę wiek pacjenta, przebieg choroby i przyczynę jej wystąpienia. Głównymi lekami do leczenia procesu zapalnego oskrzeli u dorosłych są środki przeciwbakteryjne w zastrzykach, które można podawać zarówno domięśniowo, jak i dożylnie.

1. Sumamed (substancja czynna azytromycyna).
2. Rovamycin (spiramycyna).
3. Hemomityna (azytromycyna).
4. Fromilid (klarytromycyna).
5. Macropen (midecamycin).

1. Ampioks (substancja czynna ampicylina).
2. Ospamox (amoksycylina).
3. Amoksyl (amoksycylina).
4. Flemoskin (amoksycylina).

1. Medaxone (substancja czynna ceftriakson).
2. Emesef (ceftriakson).
3. Cefakson (ceftriakson).
4. Zinnat (cefuroksym).

1. Cyprinol (substancja czynna ofloksacyna).
2. Levofloks (lewofloksacyna).
3. Ciprolet (cyprofloksacyna).
4. Levomak (lewofloksacyna).

Antybiotyki domięśniowe w zapaleniu oskrzeli

Dożylne antybiotyki na zapalenie oskrzeli

Powinieneś wiedzieć, że przed utrzymaniem jakichkolwiek zastrzyków z antybiotykami konieczne jest wykonanie testu na czułość.

W leczeniu dowolnego środka przeciwbakteryjnego test czułości jest pierwszym krokiem przed wstrzyknięciem. Konieczne jest określenie, czy wybrany lek jest odpowiedni, czy nie, w przypadku, gdy lek przynosi osobie nieakceptowalną pozytywną reakcję, leczenie należy przeprowadzić innym lekiem, po przeprowadzonym niedawno badaniu.

Technika testowania wrażliwości na antybiotyki

1. Lek rozcieńcza się roztworem chlorku sodu w stosunku 1 ml NaCl na 100 000 U antybiotyku.
2. W strzykawce pobrano 0,1 ml powstałego roztworu.
3. Wacik zwilżony alkoholem służy do leczenia środkowej części powierzchni przedramienia.
4. Używając igły ze strzykawki, wykonuje się dwa zadrapania (równolegle do siebie) o długości około 10 mm.
5. Kroplę rozcieńczonego leku nakłada się na rysy.
6. Zauważono czas 30 minut.
7. Po odczytaniu przydzielonej próbki czasu.

Antybiotyk nie może być wstrzykiwany, gdy na miejscu badania występuje zaczerwienienie, obrzęk lub swędzenie (wynik testu jest pozytywny).

Antybakteryjne leki na zapalenie oskrzeli u dorosłych są wstrzykiwane, dzięki czemu szybko dostają się do krwiobiegu i zaczynają oddziaływać na organizm, ze względu na tę reakcję alergiczną, jeśli taka wystąpi, nastąpi natychmiast. W leczeniu zapalenia oskrzeli lekarz może przepisać antybiotyki w celu wstrzyknięcia grupy sulfonamidowej lub trimetoprimu. Ta kombinacja leków, których leczenie często nie powoduje wrażliwości u dorosłych. Ponadto lekarze często uciekają się do stosowania półsyntetycznych antybiotyków o szerokim spektrum działania. Takie leki obejmują Hikontsil, Ospamox, Ampicillin, Amoxiclav. Jeśli nawet te leki nie mają pozytywnego wyniku, użyj zastrzyków gentamycyny. Ale nie zapominaj, że skuteczny i dobrze dobrany antybiotyk to taki, na który patogen jest wrażliwy podczas testów bakteriologicznych.

Lekarz powinien zdecydować, czy wskazane jest stosowanie zastrzyków z antybiotykami w leczeniu zapalenia oskrzeli.

Cechy stosowania leków przeciwbakteryjnych w leczeniu zapalenia oskrzeli u dorosłych

Podczas przyjmowania antybiotyków przepisywanych przez lekarza należy przestrzegać kilku prostych zasad.

1. Przebieg przyjmowania antybiotyku powinien być nieprzerwany i potrwa tyle dni, ile zalecił lekarz prowadzący. Jeśli w 3. lub 5. dniu zapalenia oskrzeli objawy przestaną Cię niepokoić, nie należy w żadnym przypadku przerywać leczenia. Lekarz przepisał antybiotyk przez 7–10 dni, co oznacza, że ​​należy to zrobić, ponieważ jeśli substancja lecznicza nie zostanie zakończona w odpowiednim czasie, mikroorganizmy są w stanie utworzyć odporność na ten lek.
2. Antybiotyki należy przyjmować ściśle według zegara, przestrzegając liczby procedur podanych w instrukcjach i zachowując jednakową ilość czasu między przerwami. Ten środek jest potrzebny do utrzymania jednolitego stężenia leku we krwi.
3. Należy obserwować, czy efekt przyjmowania leku. Jeśli w ciągu 3 dni poprawa nie nastąpi, antybiotyk nie ma wpływu na ten typ bakterii i prawidłowo zastąpi lek.
   Wybór leku przeciwbakteryjnego w leczeniu zapalenia oskrzeli u dorosłych powinien być przeprowadzany tylko przez lekarza i dopiero po ocenie stopnia zapalenia oskrzeli.

Zastrzyki na zapalenie oskrzeli, które powodują dorosłe

W ostrym i przewlekłym zapaleniu oskrzeli często przepisywane są zastrzyki z antybiotykami i lekami rozszerzającymi oskrzela. Wprowadzenie leków poprawia wydalanie plwociny i pozwala zniszczyć patogeny w krótkim czasie. Iniekcje wykonuje się dożylnie i domięśniowo. Zastrzyki są przepisywane w zależności od ciężkości stanu pacjenta, w każdym przypadku przebieg terapii jest ustalany indywidualnie. Wszystkie rozwiązania terapeutyczne mają inny skład i działanie farmakologiczne.

Zapalenie oskrzeli występuje jako powikłanie po cierpieniu na grypę, ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych lub w kontakcie z drażniącymi substancjami chemicznymi i pyłem. Strzały na kaszel można podawać w następujących przypadkach:

• trudności z przyjmowaniem leków doustnie (dzieci);
• choroby przewodu pokarmowego;
• postać przewlekła;
• obturacyjne zapalenie oskrzeli u dzieci;
• choroba wątroby i nerek;
• poważny stan pacjenta;
• starość

W przypadku zaniedbanych przewlekłych postaci lub niedrożności zastrzyki dla dorosłych są rzadko przepisywane. W zależności od ciężkości choroby można podawać następujące rodzaje leków:

1. 1. Przeciwzapalne.
2. 2. Antybiotyki.
3. 3. Leki rozszerzające oskrzela.
4. 4. Glukokortykoidy.
5. 5. Immunomodulatory.
6. 6. Leki przeciwhistaminowe.

Jeśli chorobie towarzyszy wysoka temperatura ciała, która nie zostaje wyeliminowana za pomocą tabletek, pacjentom dodatkowo wstrzykuje się środki przeciwgorączkowe.

Kaszel, który trwa dłużej niż 2 tygodnie po chorobie, uważa się za przewlekły, zwłaszcza gdy towarzyszy mu trudna do wyładowania plwocina. Jeśli objaw nie ustąpi po 2-4 tygodniach, wpływa do przewlekłej postaci zapalenia oskrzeli.

Antybiotykoterapia jest obowiązkowa, jeśli ropa jest obecna w wydzielinie plwociny. Pozostałe grupy leków przepisywane z powodów medycznych.

W leczeniu ostrego zapalenia oskrzeli należy stosować różne grupy antybiotyków:

1. Penicyliny. Według ekspertów jest to klasa najbezpieczniejszych antybiotyków. W przypadku zapalenia oskrzeli (zwłaszcza u dzieci) przepisywane są „chronione” penicyliny - leki z inhibitorami beta-laktamazy. Przepisz tę grupę w ostrym przebiegu choroby. Przed rozpoczęciem leczenia penicylinami konieczne jest sprawdzenie czułości, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji alergicznych. Lista popularnych rozwiązań do podawania dożylnego:

• Amoxiclav;
• Augmentin;
• Klawocyna;
• Sulacylina;
• Ampioks;
• Flemoklav Solyutab.

2. Sulfonamidy. Jest to grupa połączonych środków przeciwdrobnoustrojowych, na które rzadko występuje oporność bakteryjna (oporność). Główną zaletą tych leków - długoterminowy efekt aplikacji, minimalne ryzyko powikłań. Przypisz takie zastrzyki zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli. Obejmują one:

3. Cefalosporyny. Są to antybiotyki o szerokim spektrum działania, przepisywane w ostrym, przewlekłym, skomplikowanym, obturacyjnym zapaleniu oskrzeli u dzieci i dorosłych, zapalenie płuc. Leki są wstrzykiwane dożylnie i domięśniowo, zastrzyki są bolesne, więc miesza się je ze środkami przeciwbólowymi - Lidocaine, Novocain. Podanie dożylne roztworu zapewnia szybkie działanie leku i jego eliminację z organizmu, zastrzyki domięśniowe pozwalają najpierw zgromadzić substancję w tkankach, a następnie stopniowo rozprowadzić ją w całym ciele, efekt staje się dłuższy. Na półkach aptek można znaleźć:

• Cefazolina;
• Zinnat;
• Cefix;
• Medaxone;
• Ceftriakson;
• Cefotaksym.

4. Aminoglikozydy. Jest to grupa leków o szerokim spektrum działania, które są przepisywane bez efektu terapeutycznego podczas stosowania innych antybiotyków. Iniekcje wykonuje się za pomocą zapalenia oskrzeli, powikłanego infekcją bakteryjną (pneumokoki, pałeczki hemofilne) lub na tle zmniejszonej odporności. Większość nazw leków zawiera główny składnik aktywny, antybiotyk gentamycyna. Lista leków w tej grupie:

• Gentamycyna;
• Genthin;
• Siarczan gentamycyny;
• Tobramycyna;
• Amikacyna.

5. Makrolidy. Zaletą tej grupy środków przeciwbakteryjnych jest to, że rzadko powodują reakcje alergiczne i skutki uboczne. Są przepisywane zarówno dzieciom, jak i dorosłym z dowolną postacią zapalenia oskrzeli. Obejmują one:

• Azytromycyna;
• Sumamed;
• Macropen;
• Azitrox;
• Klarytromycyna.

6. Fluorochinolony. Są przepisywane w skrajnych przypadkach, zwykle u dorosłych, ponieważ mają wiele skutków ubocznych. Fluorochinolony są przeciwwskazane u dzieci. Specjaliści zalecają następujące narzędzia:

Podczas leczenia antybiotykami wymagana jest konserwacja mikroflory jelitowej, dlatego podczas leczenia takimi lekami przepisywane są leki probiotyczne - Linex, Hilak-Forte, Maxilak.

Jak skuteczne jest leczenie zapalenia oskrzeli za pomocą antybiotyków?

Zapalenie oskrzeli jest zapaleniem błon śluzowych oskrzeli, które są częścią układu oddechowego.

Narządy te są wydalane z wnętrza przez błonę śluzową, która w tej chorobie jest narażona na patogeny.

A jeśli bakterie są takimi patogenami, w leczeniu choroby antybiotyki są najbardziej skutecznymi środkami, które dobiera się na podstawie wieku pacjenta i ciężkości choroby.

Zapalenie oskrzeli i jego objawy

• trudności i problemy z oddychaniem;
• gorączka (czasami ten objaw jest nieobecny);
• suchy kaszel bez plwociny, następnie przekształcający się w produktywną formę;
• ból i skurcze w gardle;
• zaburzenia snu, brak apetytu i inne oznaki ogólnego złego samopoczucia;
• czasami z ciężkimi atakami kaszlu występują małe urazy i pęknięcia naczyń krwionośnych, w wyniku których krew może być obecna w plwocinie wykrztuśnej.

Zazwyczaj takie objawy są charakterystyczne dla pierwszych kilku dni ostrej postaci choroby. W przyszłości, przepisując odpowiednie leczenie, takie objawy stopniowo łagodzą.

Objawy mogą również ustąpić lub zniknąć niemal całkowicie, gdy choroba stanie się przewlekła.

Jednak w momentach nawrotu powraca zespół kaszlu i bólu, ale może nie być prawie wysokiej gorączki.

Skuteczność antybiotyków w zastrzykach w porównaniu z pigułkami

W bakteryjnej postaci zapalenia oskrzeli zarówno dorosłym, jak i dzieciom przepisuje się na ogół kompleksowe leczenie, którego częścią jest stosowanie antybiotyków.

W takich przypadkach lek przechodzi przez długi etap wchłaniania przez żołądek i jelita i natychmiast wchodzi w krążenie ogólnoustrojowe.

Inną pozytywną cechą tego typu leków jest brak negatywnego wpływu na pożyteczne bakterie, które biorą udział w przetwarzaniu żywności w żołądku i jelitach.

Antybiotyki do podawania doustnego są równie aktywne przeciwko szkodliwym i korzystnym mikroorganizmom.

Dlatego pacjenci po takim leczeniu często muszą przyjmować dodatkowe probiotyki, które pomagają przywrócić mikroflorę jelitową.

Kiedy najlepiej użyć zdjęć?

Zasadniczo starają się przepisać leki objawowe w połączeniu z fizjoterapią i środkami ludowymi.

Albo lekarze przepisują oszczędzające penicyliny, które nie zawsze są skuteczne.

Ale unikanie antybiotyków w postaci zastrzyków jest niemożliwe w następujących przypadkach:

• złożony obraz kliniczny i niska skuteczność innych środków;
• powikłania w postaci leukocytozy i zatrucia;
• obturacyjne zapalenie oskrzeli u dzieci (zwłaszcza u niemowląt), które może prowadzić do zadławienia;
• przewlekłe zapalenie oskrzeli w każdym wieku;
• temperatura ciała pacjenta nie spada poniżej 38 stopni przez kilka dni;
• z wydajnym kaszlem oddziela się ropną plwocinę.

W każdym razie antybiotyki są przepisywane niemowlętom i pacjentom w podeszłym wieku.

Na tym etapie rozwoju niemowlęta po prostu fizycznie nie mogą przyjmować tabletek, więc lek może być tylko nakłuwany, ponadto w tej formie narzędzie działa skuteczniej jako lek bakteriobójczy, zapewniając ochronę przed dodatkiem innych zakażeń.

Zastrzyki z antybiotyków na zapalenie oskrzeli

W leczeniu zapalenia oskrzeli i ogólnych chorób układu oddechowego stosuje się leki z różnych grup (zależy to od tego, który patogen został wykryty i od wieku pacjenta):

1. Penicyliny (trzustka, augmentina, flemoksyna solyutab).
   Są to „podstawowe” leki, które wyróżniają się szerokim spektrum działania i wpływają na większość znanych patogenów, ale są praktycznie bezsilne wobec grzybów.
   Ponadto, nawet u bakterii z długotrwałym leczeniem lekami penicylinowymi, rozwija się odporność na takie leki.
   Leki te mają minimalną ilość skutków ubocznych i są przepisywane nawet dla dzieci, ale skomplikowane formy zapalenia oskrzeli nie są leczone takimi łagodnymi lekami.
2. Makrolidy.
   Preparaty, które nie mają ogólnego, ale dokładny wpływ na drobnoustroje chorobotwórcze, zakłócając funkcjonowanie mechanizmów odpowiedzialnych za syntezę białek w ich komórkach.
   Przy takich wewnętrznych naruszeniach patogenna mikroflora przestaje się mnożyć.
   A ze względu na działanie bakteriostatyczne, jakie takie antybiotyki wywołują w określonej dawce, żywa mikroflora nie może się w pełni rozmnażać.
   Leki te obejmują erytromycynę, klarytromycynę i makropen.
3. Antybiotyki cefalosporynowe.
   Są to bardziej nowoczesne środki, które wpływają również na wewnętrzne mechanizmy komórek patogenów zapalenia oskrzeli (cefuroksym, ceftriakson).
   Ale cena takiej skuteczności to duża liczba przeciwwskazań i skutków ubocznych.
4. Fluorochinolony (lewofloksacyna, moksyfloksacyna, cyprofloksacyna).
   Takie leki mają wpływ na poziom DNA bakterii, niszcząc takie łańcuchy.
   Z tego powodu można mówić o najwyższej skuteczności tych leków w porównaniu z innymi antybiotykami.
   Ale są one przepisywane w ekstremalnych przypadkach, gdy inne środki przeciwbakteryjne nie wpływają na szkodliwe mikroorganizmy.

Metody iniekcji

Zastrzyki antybiotykowe można wykonywać na dwa sposoby: dożylnie lub domięśniowo.

Zastrzyki domięśniowe nie działają tak szybko i skutecznie, ale pozostają w ciele dłużej bez wymywania.

Tworzą one jakby „rezerwy” leku, który krąży w krążeniu ogólnoustrojowym przez długi czas i stale ma działanie terapeutyczne.

Leki dożylne: nazwy

Od dożylnych antybiotyków w standardowych sytuacjach mogą być przepisywane leki o następujących nazwach:

1. Cyprinol.
   Lek antybakteryjny i bakteriobójczy, stosowany głównie w leczeniu patologii wywołanych przez bakterie Gram-ujemne.
   Może to być zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, a także wiele powszechnych chorób górnych dróg oddechowych.
2. Rovamycin.
   Pokazuje największą aktywność w odniesieniu do flory kokosowej, a czasami do szczepów niektórych innych patogenów.
   Ale tylko wtedy, gdy można wybrać odpowiednią dawkę, która byłaby zarówno skuteczna, jak i bezpieczna dla pacjenta.
3. Lewomak.
   Lek o szerokim spektrum działania oparty na antybiotyku fluorochinolonowym - lewofloksacynie.
   Jest przepisywany w przypadku wszelkich chorób zakaźnych dróg oddechowych w ciężkiej postaci, z użyciem takiego leku w połączeniu z innymi antybiotykami.
4. Levofloks.
   Inny antybiotyk fluorochinolonowy, który okazał się skutecznym lekiem na zapalenie płuc i zapalenie oskrzeli o etiologii bakteryjnej.

Leki domięśniowe

1. Claforan.
   Lek oparty na antybiotyku cefotaksymie, który dobrze radzi sobie z wszelkimi patogenami chorób górnych i dolnych dróg oddechowych.
2. Lendatsin.
   Antybiotyk trzeciej generacji, który jest aktywny w patogenach zapalenia oskrzeli na dowolnym etapie choroby, pod warunkiem, że nie wykazują oporności na główny składnik leku - ceftriakson.
3. Cefazolina.
   Półsyntetyczny lek, który nie ma wielu przeciwwskazań, ale skutecznie zwalcza nie tylko infekcje, które wpływają na drogi oddechowe.
   Jest także przepisywany na posocznicę, zapalenie otrzewnej i inne rodzaje tkanek i zakażenia krwi.
4. Maxipim.
   Lek narusza integralność i właściwości błony komórkowej drobnoustrojów chorobotwórczych.
   Jednocześnie substancja antagonistyczna beta-laktamazy wydzielana przez niektóre z nich nie niszczy aktywnych składników leku (jak ma to miejsce w przypadku antybiotyków).
   Jest przepisywany zarówno do patologii układu oddechowego, jak i chorób skóry i zaburzeń zakaźnych wpływających na układ moczowo-płciowy.

Test wrażliwości na antybiotyki

Dowiedz się, jak dobrze osoba toleruje określony antybiotyk, możesz użyć prostego testu.

W tym celu antybiotyk wybrany do terapii rozcieńcza się roztworem chlorku sodu.

Stosunek roztworu i leku - 1 ml: 100 000 jednostek leku.

W obszarze przedramienia pacjenta skóra jest podrapana igłą strzykawki, do której wstępnie zebrano taką kompozycję.

Prowadzi to do penetracji antybiotyku pod zewnętrzną warstwę nabłonka, który jest dodatkowo smarowany ranami.

Jeśli w ciągu następnej godziny świąd, podrażnienie i inne reakcje, które mogą wskazywać na zwiększoną wrażliwość na antybiotyk, nie pojawią się na tym miejscu, oznacza to, że można go użyć do leczenia.

Przydatne wideo

Z tego filmu dowiesz się, który antybiotyk jest lepszy dla zapalenia oskrzeli:

W przypadku stosowania antybiotyków ważne jest, aby zawsze przestrzegać zaleceń lekarza prowadzącego.

Przedwczesne ukończenie kursu, jak również naruszenie czasu trwania leczenia i zaniedbanie instrukcji dotyczących dawkowania może niekorzystnie wpłynąć na stan pacjenta i pozbawić takie leczenie jakiegokolwiek znaczenia.

Cechy stosowania zastrzyków z antybiotykami

A antybiotyki są substancjami pochodzenia naturalnego, charakteryzującymi się wyraźną aktywnością. Zastrzyki z antybiotyków są przepisywane w ramach kompleksowego leczenia powikłanych przeziębień i innych patologii układowych.

Wybór leku odbywa się z uwzględnieniem wieku pacjenta, wskazań do stosowania leku, obecności powiązanych powikłań. Ta grupa leków nie jest przeznaczona do samoleczenia, co może być nieskuteczne i tylko pogorszyć obraz kliniczny choroby.

Główna lista nowoczesnych antybiotyków

Klasyfikacja nowoczesnych antybiotyków w zastrzykach o szerokim spektrum działania odbywa się w zależności od metody i stopnia ich wpływu na drobnoustroje chorobotwórcze.

Leki są podzielone przez mechanizm działania farmakologicznego: antybiotyki mogą być bakteriobójcze lub bakteriostatyczne, a także szerokie i wąskie spektrum działania.

Leki o szerokim spektrum działania są klasyfikowane w następujący sposób:

• Grupy penicylinowe: należy stosować leki zawierające amoksycylinę jako niezależny składnik aktywny lub w połączeniu z dodatkowym składnikiem aktywnym - kwasem klawulanowym.
• Cefalosporyny do podawania pozajelitowego charakteryzują się niską toksycznością i wysoką skutecznością, zajmują jedno z pierwszych miejsc wśród przepisanych leków przeciwbakteryjnych. Mechanizm działania jest spowodowany działaniem bakteriobójczym, z powodu którego dochodzi do naruszenia formowania ścian komórkowych bakterii. Nowoczesne cefalosporyny obejmują leki drugiej generacji oparte na cefuroksymie. Leki trzeciej generacji na bazie cefotaksymu, ceftriaksonu, cefoperazonu, ceftazydymu, cefoperazonu / sulbaktamu. Podobnie jak 4-generacji Celesporins są lekami na bazie cefepimu.

• Chinolony różnią się mechanizmem działania od innych substancji przeciwbakteryjnych, są używane do eliminowania patogenów opornych na inne leki. Współczesne chinolony 2-4 pokolenia do podawania pozajelitowego są lekami na bazie cyprofloksacyny (Tsiprobid, Quintor, Epitspro), ofloksacyny, pefloksacyny, lewofloksacyny.
• Aminoglikozydy są stosowane w leczeniu zakażeń wywołanych przez tlenowe patogeny Gram-ujemne. Preparaty do podawania pozajelitowego drugiej generacji jako składnika aktywnego zawierają gentamycynę, tombramycynę, netilmycynę. Trzecia generacja - leki na bazie amikacyny.
• Makrolidy są jednym z najmniej toksycznych antybiotyków. Do podawania pozajelitowego za pomocą leków na bazie klarytromycyny, spiramycyny.

Zalety postaci do wstrzykiwania

Zalety leków przeciwbakteryjnych do wstrzykiwania to:

1. 95-100% biodostępność, szybkie działanie farmakologiczne. Takie leki działają szybciej niż leki doustne.
2. Działanie antybiotyków pozajelitowych rozwija się szybciej, co jest bardzo ważne w leczeniu pacjentów w ciężkim stanie, w nagłych przypadkach.
3. Możliwość zastosowania w leczeniu pacjentów w ciężkim stanie (nie może połknąć pigułki) lub nieprzytomnych.
4. Zastrzyki mogą być zaangażowane w leczenie pacjentów z chorobami wątroby w wywiadzie i narządami przewodu pokarmowego w wywiadzie.

Skuteczność leków przeznaczonych do podawania pozajelitowego nie zależy od przyjmowania pokarmu.

Zakres

Antybiotyki w zastrzykach mają szeroki zakres zastosowań. Są stosowane w leczeniu chorób zakaźnych, a także w zapobieganiu wtórnym zakażeniom bakteryjnym.

Oprócz leczenia chorób układu oddechowego, ta grupa leków może być również stosowana do wykrywania zmian zakaźnych:

• Układ moczowo-płciowy.
• Drogi oddechowe, narządy laryngologiczne.
• Skóra, tkanka miękka, błony śluzowe.
• Narządy płciowe.
• Układ mięśniowo-szkieletowy.
• Narządy przewodu pokarmowego i układu pokarmowego (zęby, szczęka).
• Pęcherzyk żółciowy i drogi żółciowe.
• Leki są stosowane w posocznicy i zapaleniu otrzewnej, a także w zapobieganiu i leczeniu pacjentów, którzy mają obniżoną odporność.

Niektóre antybiotyki wykazują wyraźne działanie przeciwzapalne, co umożliwia ich stosowanie w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów. Wiele leków przeciwbakteryjnych przyczynia się do zapewnienia działania przeciwnowotworowego.

Leczenie zapalenia oskrzeli

Antybiotyki w zastrzykach na zapalenie oskrzeli stosuje się jako część złożonego leczenia wraz ze środkami zmniejszającymi wrażliwość, lekami rozszerzającymi oskrzela, kortykosteroidami (w przypadku ciężkiego przebiegu procesu patologicznego).

W leczeniu ostrego zapalenia oskrzeli wywołanego przez wirusy (adenowirusy, paragrypy, RSV), w większości przypadków, pacjentom poniżej 5 lat i młodzieży nie przepisuje się antybiotykoterapii.

Cel tej grupy leków w leczeniu ostrego zapalenia oskrzeli jest wymagany przy identyfikacji:

• Powikłania: zapalenie płuc, ostre i zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok.
• Brak odpowiedniego efektu terapeutycznego z alternatywnych grup leków przez 7 dni.
• Skargi na zły stan zdrowia, częsty kaszel, który występuje w ciągu dnia,
• Podczas leczenia pacjentów starszych niż 54-56 lat.

W przypadku zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli u dorosłych pacjentów (w tym palaczy) wymagane są leki przepisujące na podstawie:

1. Amoksycylina.
2. Cefotaksym.
3. Amoksycylina w połączeniu z kwasem klawulanowym (Amoxiclav, Agumentin).
4. Cefaleksyna.
5. Gentamycyna.
6. Cefradyna (Sefril).
7. Cefuroksym.
8. Klarytromycyna.
9. Ceftazydym.
10. Cefamundola (Cefamabol).
11. Cefazolina.

Wybór odpowiedniego leku przeciwbakteryjnego jest przeprowadzany przez lekarza, biorąc pod uwagę wrażliwość czynnika chorobotwórczego na aktywny składnik leku, wiek pacjenta, obecność powiązanych powikłań.

Augmentin (proszek i / o na bazie amoksycyliny i kwasu klawulanowego)

Dawkowanie leku dobiera się biorąc pod uwagę masę ciała pacjenta, przejawiające objawy, indywidualne cechy organizmu.

Jeśli to konieczne, jednoczesnego stosowania preparatu Augmentin z lekami z grupy aminoglikozydów nie należy mieszać w jednej strzykawce.

Leczenie zapalenia płuc

Zapalenie płuc jest ostrą zakaźną chorobą zapalną płuc, w której procesy patologiczne obejmują układ oddechowy. Zastrzyki antybiotyków zaczynają być stosowane natychmiast po określeniu czynnika chorobotwórczego, kursy, pod nadzorem lekarza.

W trakcie leczenia zapalenia płuc u dorosłych można stosować listę leków zawierających substancje czynne do podawania pozajelitowego:

• Amoksycylina.
• Ceftriakson (Rocefin, Ceftriabol).
• Gentamycyna.
• Cefpyramid (Tamycin).
• Imipenem w połączeniu z cilastatyną (Tienam).
• Klindamycyna.
• Cefotaksym.
• Amikacyna.
• Cefepim (Maxipim).
• Zefpirim (Cefanorm).
• Klarytromycyna.
• Kwas klawulanowy w połączeniu z amoksycyliną.
• Cyprofloksacyna.
• Ceftrizoxim (Epocelin).
• Ceftazydym.
• Cefradyna (Sefril).
• Cefamundol (Cefamabol).
• Cefaleksyna.
• Cefazolina.

Terapia powinna rozpocząć się jak najwcześniej i być racjonalna, złożona i indywidualna.

Zawiesina amoksycyliny do wstrzykiwań (15%)

Lek ma wpływ na zakażenia gronkowcowe i paciorkowcowe, ma szeroki zakres zastosowań.

Podczas pierwszego dnia stosowania leku pacjenci mogą narzekać na pogorszenie ogólnego samopoczucia.

Dzieje się tak, ponieważ zastrzyki substancji czynnej wpływają na ściany patogenów i przyczyniają się do ich śmierci. Rozpadowi mikroorganizmów towarzyszy uwalnianie toksyn do krążenia ogólnoustrojowego.

Ceftriakson

Ceftriakson jest antybiotykiem z grupy cefalosporyn trzeciej generacji, który charakteryzuje się szerokim spektrum działania i cechą charakterystyczną w postaci powolnej eliminacji z organizmu.

Umożliwia to stosowanie leku 1 raz na 24 godziny. Wydalanie aktywnego składnika jest wykonywane przez nerki. Leku nie należy łączyć z innymi lekami przeciwbakteryjnymi.

Do podawania domięśniowego 1 gram leku rozcieńcza się 1% m lidokainą i wstrzykuje głęboko w pośladek maksymalny. Nie zaleca się wstrzykiwania więcej niż 1 grama leku w jeden pośladek.

Stosowanie lidokainy do płynów dożylnych jest przeciwwskazane.

Możliwy rozwój ogólnoustrojowych reakcji ubocznych z przewodu pokarmowego, skóry, bólu głowy, zawrotów głowy, zapalenia żył, przekrwienia woreczka żółciowego. Ceftriaksonu należy unikać, jeśli pacjent nie toleruje substancji czynnej w pierwszym trymestrze ciąży.

Tienam

Tienam to połączony, wysoce skuteczny lek stosowany w leczeniu infekcji o umiarkowanym i ciężkim nasileniu. Lek należy wstrzykiwać głęboko w okolice dużych mięśni (pośladków, bocznych mięśni ud). Wstępnie przeprowadza się test aspiracji, aby zapobiec przedostaniu się leku do światła naczyń krwionośnych.

W przypadku, gdy pacjent nie zauważy poprawy stanu zdrowia z powodu stosowania leków przeciwbakteryjnych, konieczne jest ponowne skonsultowanie się z lekarzem, ponowne rozważenie diagnozy i przepisanego schematu leczenia.

Zastrzyki na zapalenie oskrzeli

Zastrzyki na zapalenie oskrzeli stanowią integralną część leczenia szpitalnego ciężkiej choroby. Zastrzyki nie wpływają niekorzystnie na narządy układu pokarmowego i przyspieszają działanie terapeutyczne leków.

Wskazania

Iniekcje do zapalenia błon oskrzelowych są przepisywane tylko w warunkach stacjonarnych po badaniu lekarskim i odpowiedniej diagnozie. Często zastrzyk jest wymuszonym środkiem zapobiegawczym przeciwko rozwojowi zwężenia obturacyjnego i obrzęku krtani u pacjentów z ciężkim zapaleniem oskrzeli.

Zastrzyki z ukłucia zapalenia oskrzeli przedstawiono w następujących przypadkach:

Zastrzyki na zapalenie oskrzeli są umieszczone w warunkach stacjonarnych.

• brak efektu terapeutycznego po zastosowaniu innych postaci dawkowania;
• utrzymywanie wysokiej temperatury;
• ciężka obturacja oskrzeli;
• patologie narządów i układów wewnętrznych;
• przedłużony kaszel;
• dodanie ataków astmy na tle zapalenia oskrzeli;
• pogorszenie stanu pacjenta.

Zastrzyki z zapalenia oskrzeli stosuje się po operacjach ratunkowych, z niestabilnością psycho-emocjonalną. Zastrzyki podaje się niemowlętom i małym dzieciom ze względu na niemożliwość odpowiedniego stosowania doustnych leków w domu: syropy, tabletki, zawiesiny. W przypadku łagodnej choroby zastrzyki zwykle nie są przepisywane.

Przeciwwskazania

Nie ma bezwzględnych przeciwwskazań do zastrzyków. Przy przepisywaniu leku bierze się pod uwagę wiele kryteriów diagnostycznych, na przykład alergię na skład leku.

Ostrożnie, zastrzyki są przepisywane pacjentom z uszkodzeniami krwi dowolnego pochodzenia, podczas ciąży i laktacji, a także niemowlętom z chorobami skóry w obszarze zamierzonego podawania.

Odmiany leków

Prawie wszystkie grupy leków przeciwzapalnych i przeciwbakteryjnych można wstrzykiwać. W leczeniu zapalenia oskrzeli w oddziałach pediatrycznych i dla dorosłych można przepisywać zastrzyki antybiotykami, lekami rozszerzającymi oskrzela, lekami przeciwzapalnymi, hormonalnymi i immunomodulującymi.

Terapia antybakteryjna

Zastrzyki z antybiotykami dla zapalenia oskrzeli są przepisywane dla skomplikowanego przebiegu choroby, chorób autoimmunologicznych, z zaostrzoną historią choroby, onkologią i ciężkim zatruciem organizmu.

Przed przepisaniem kursu zastrzyku przeprowadza się test wrażliwości organizmu na określoną grupę antybiotyków, aby zapobiec nieprzewidywalnym reakcjom alergicznym, a także poprawić jakość terapii. Główne środki przeciwbakteryjne w walce z zapaleniem to:

Proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań Ampicylina

1. Sulfonamidy Grupa leków przeciwdrobnoustrojowych jest bardziej stosowana w leczeniu zaostrzeń przewlekłego zapalenia oskrzeli z powodu powolnego rozwoju patogennych mikroorganizmów. Zaleta - rzadkie efekty uboczne, skuteczność przy długotrwałym użytkowaniu. Lista leków: Duo-Septol, Bactrim, Sinersul, Groseptol, Sulotrim, Berlotzid, Rankotrim.
2. Penicyliny. Antybiotyki z grupy penicylin są uważane za stosunkowo bezpieczne w długoterminowym leczeniu zakażeń bakteryjnych, ale ryzyko reakcji alergicznych jest wysokie. Antybiotyki penicylinowe są zwykle stosowane w połączeniu z inhibitorami beta-laktamazy w celu zwiększenia efektu terapeutycznego. Popularne środki przeciwbakteryjne to: Amoxicillin, Amoxiclav, Hikontsil, Ampicillin, Amotid, Grunamoks, Ospamoks.
3. Antybiotyki o szerokim spektrum działania różnych pokoleń. Leki te są najczęściej stosowane w nagłych przypadkach powikłań, gdy nie ma czasu na ustalenie etiologii zapalenia oskrzeli, jej rodzaju i charakteru kursu. Cefalosporyny (ceftriakson, cefotaksym), makrolidy (Macropen), fluorochinole (Avelox), aminoglikozydy (gentamycyna) różnią się od skutecznych wstrzyknięć.

Po przebiegu leków przeciwbakteryjnych zaleca się przyjmowanie kompleksu probiotycznego w celu zapobiegania dysbakteriozie przewodu pokarmowego.

Lek rozszerzający oskrzela

Leki rozszerzające oskrzela są lekami pomocniczymi w leczeniu obturacyjnego zapalenia oskrzeli i jego powikłań. Zastrzyki z bronchodilatora nie eliminują przyczyny zapalenia oskrzeli, ale znacząco wpływają na stan struktur mięśni oskrzeli.

Wskazania na spotkanie:

Formoterol

• ciężki kaszel;
• duszność;
• ciężka przeszkoda;
• napady kaszlu wymioty;
• skurcze.

Przy niepowikłanym zapaleniu oskrzeli przepisano Ipradol, Euspiran, Salmeterol, Novodrin, Formoterol. W przypadku powikłań Euphyllinum (2,4%) przepisuje się kilka razy dziennie, w zależności od wieku.

Terapia hormonalna

Hormony zapalenia oskrzeli - skrajny środek w praktyce terapeutycznej w celu stłumienia ciężkiego procesu zapalnego. Główne wskazania do wizyty to ostra obturacja oskrzeli i ostre zwężenie światła narządu. Pomimo faktu, że terapia hormonalna szybko pomaga w łagodzeniu objawów, leczenie ma wady:

Ampułki prednizolonu

• liczne skutki uboczne;
• uzależniający.

Zaletą jest natychmiastowy efekt i złagodzenie stanu zapalnego, obrzęku, nieprzewidywalnych reakcji alergicznych. Schemat leczenia opiera się na zmniejszeniu dziennej dawki, to znaczy każdego dnia pacjentowi podaje się mniejszą dawkę leku. Wśród popularnych zastrzyków: Prednisolone, Medopred, Sol-Decortin, Dexamethasone, Decortin.

Leki przeciwzapalne

Dość długo stosowano metodę „gorących zastrzyków” z roztworem glukonianu wapnia. Lek poprawia działanie antybiotyków, ma wyraźne działanie przeciwzapalne. Przy długotrwałym stosowaniu istnieje ryzyko hiperkalcemii. Istnieją dodatkowe leki z tej grupy: salicylan sodu, Perfalgan.

Preparaty zawierające wapń w roztworach do iniekcji o różnych nazwach mogą powodować martwicze uszkodzenie tkanki mięśniowej, dlatego podawanie jest dozwolone tylko dożylnie.

Środki immunomodulujące

Wskazane są immunomodulatory w celu poprawy odporności organizmu na choroby zakaźne. Często wyznaczany z obniżoną odpornością, z częstym nawrotem zapalenia oskrzeli. Cykloferon, immunoglobulina, polioksydonium są uważane za popularne leki. Przebieg leczenia wynosi 10-14 dni.

Leki w zastrzykach dowolnych grup farmakologicznych są przepisywane ściśle według zeznań lekarza na podstawie wyników badań. Wiele z nich jest leczonych tylko w szpitalach. Zaleca się przyjmowanie immunomodulatorów w przypadku przewlekłego przebiegu chorób zapalnych dróg oddechowych.

Korzyści zdrowotne mogą mieć kompleksy witaminowe. Przebieg witamin wspomaga układ odpornościowy, poprawia odporność organizmu na infekcje.

Cechy stosowania zastrzyków

Iniekcje - zabieg małoinwazyjny z uszkodzeniem skóry, obejmujący domięśniowe, podskórne lub dożylne podanie leku. W przypadku zapalenia oskrzeli zastrzyki są zwykle umieszczane domięśniowo w mięśniu pośladkowym maksymalnym. Działanie leku następuje po 10-15 minutach.

Biorąc pod uwagę ból niektórych antybiotyków, łączy się je ze środkami przeciwbólowymi. Tak więc ból przy podawaniu ceftriaksonu może być znacznie mniejszy przy jednoczesnym podawaniu z lidokainą. Zanim wykonasz zastrzyk, musisz upewnić się, że jest w postaci leku.

Zaletą wstrzyknięć jest nie tylko szybkość ekspozycji, ale także wygoda w obliczaniu dziennej dawki wieku. Przy wyznaczaniu dzieci należy wziąć pod uwagę masę ciała dziecka, objętość tłuszczu podskórnego i wiek.

Inżynieria bezpieczeństwa

Bezpieczeństwo przy wprowadzaniu zastrzyków to podstawowe zasady:

Miejsce wstrzyknięcia należy leczyć środkiem antyseptycznym.

• aby manipulować w odpowiednich pomieszczeniach;
• zgodność z warunkami obróbki septycznej przyrządu i całej sali zabiegowej;
• leczenie antyseptyczne skóry pacjenta.

Grubość igły powinna odpowiadać grubości warstwy skóry. Wybierając krótką igłę i wyraźną podskórną warstwę tłuszczu, lek po prostu nie może dotrzeć do struktur mięśniowych.

Niedopuszczalne jest mieszanie kilku różnych grup leków w tej samej strzykawce (z wyjątkiem roztworów znieczulających, roztworów soli, innych składników pomocniczych w ampułkach).

Wprowadzanie igły (w mięśniu pośladkowym, przedramieniu lub łopatce podczas szczepienia lub dożylnie) powinno być wyraźnie ukierunkowane, aby zmniejszyć ból. Po wprowadzeniu mięśni pośladkowych należy unikać wpadania w nerw kulszowy, aby uniknąć powikłań.

Instrukcja dotycząca bezpieczeństwa wstrzykiwania zastrzyków dla personelu pielęgniarskiego jest ważnym warunkiem przyjęcia do pracy z pacjentami.

Zastrzyki do zapalenia oskrzeli są przepisywane, gdy pacjenci są w szpitalu z odpowiednimi wskazaniami. Kurs, schemat i czas trwania leczenia określa tylko lekarz. Aby złagodzić ostry stan, można przejść na inne formy leków.

Antybiotyki na zapalenie oskrzeli u dorosłych. Leki w pigułkach, zastrzyki. Tytuł i opis

W przypadku zapalenia oskrzeli występuje zapalenie oskrzeli, które może być wirusowe, bakteryjne lub alergiczne. Od czynnika chorobotwórczego i formy wycieku, terapeuta przepisał terapię. Antybiotyki są odpowiednie do leczenia dorosłych, jeśli choroba jest wywoływana przez bakterie, a także podczas infekcji wirusowej, ale jeśli ryzyko przestrzegania mikroflory bakteryjnej jest wysokie.

Niebezpieczeństwo zapalenia oskrzeli, dlaczego choroba musi być leczona

Zapalenie oskrzeli jest niebezpieczne w każdej formie wycieku. Choroba charakteryzuje się zapaleniem, które występuje w oskrzelach.

W rezultacie zmiany zachodzą w ciele:

• tkanka płuc traci swoją elastyczność, w wyniku czego oskrzela nie mogą w pełni wypełnić powietrzem, aby uzupełnić zapasy tlenu. A także nie ma pełnego zwrotu dwutlenku węgla. Powoduje to głód tlenu całego organizmu i nadmiar tkanek dwutlenkiem węgla;
• tkanki oskrzelowe puchną, więc ich „robocza” objętość zmniejsza się, co również prowadzi do naruszenia saturacji tlenowej organizmu.

Zmiany te mogą być również przyczyną uduszenia, rozwoju astmy oskrzelowej i zaburzeń serca. Kiedy patologia z wysoką temperaturą, ciało jest zatruwane, co dodatkowo zmniejsza odporność i wpływa na funkcjonowanie narządów. W zaawansowanej postaci zapalenie oskrzeli może być śmiertelne.

Kiedy potrzebne są antybiotyki do zapalenia oskrzeli?

Antybiotyki na zapalenie oskrzeli u dorosłych nie zawsze są przepisywane na leczenie. Na przebieg terapii wpływa stan pacjenta i rodzaj patogenu. Gdy choroba jest wywoływana przez wirusy, stosowanie antybiotyków jest w większości przypadków przeciwwskazane. Nie zniszczy patogenu, ale zmniejszy odporność organizmu, co tylko pogorszy stan pacjenta.

Kiedy potrzebne są antybiotyki?

1. Z zapaleniem oskrzeli natury wirusowej, gdy prawdopodobieństwo przystąpienia zakażenia bakteryjnego. Oznacza to, że choroba występuje w wysokiej temperaturze przekraczającej 4 dni.
2. Gdy choroba występuje w bardzo ciężkiej postaci, z częstymi napadami duszności i uduszenia, ze wzrostem temperatury powyżej 39,9 stopni.
3. W obecności ropy w kaszlu.
4. Zapalenie oskrzeli w postaci przewlekłej z częstymi zaostrzeniami i zmniejszoną odpornością.
5. Kiedy czynnikiem sprawczym patologii są bakterie.
6. Wraz z rozwojem zapalenia oskrzeli z powodu chemicznych oparzeń płuc.
7. Z ciężkim zatruciem spowodowanym przebiegiem choroby. Wyraża się to wzrostem ESR i liczby leukocytów.
8. Ludzie w podeszłym wieku, gdy ich odporność jest wyczerpana i wraz z rozwojem zapalenia oskrzeli, szybko dołącza się do zakażenia bakteryjnego.
9. Pacjenci, którzy dodatkowo cierpią na astmę lub nadużywają nikotyny.

Antybiotyki, w przypadku zapalenia oskrzeli, są przepisywane przez terapeutę po określeniu, który lek patogen jest bardziej wrażliwy. Bez zdiagnozowania infekcji niemożliwe jest przepisanie właściwej terapii.

Rodzaje antybiotyków przepisywanych na zapalenie oskrzeli

Antybiotyki, dla zapalenia oskrzeli, są przepisywane tylko w obecności infekcji bakteryjnej lub groźby jej penetracji. Preparaty dobiera się po określeniu czynnika sprawczego wrażliwości preparatów (w tym celu do wysiewu śluzu używa się zbiornika).

Główna grupa antybiotyków jest podzielona na 5 głównych typów:

• aminopenicyliny;
• makrolidy;
• fluorochinolony;
• tetracykliny;
• cefalosporyny.

Jak stosować antybiotyki w zapaleniu oskrzeli i innych chorobach u dorosłych i dzieci

Główną różnicą między grupami jest różnica w oddziaływaniu na patogen, zakres niszczonych gatunków bakterii i skuteczność. W zależności od tego, który element jest aktywny w antybiotyku, określa się, do której grupy należy.

Aminopenicyliny

Aminopenicyliny niszczą bakterie niszcząc strukturę ich komórek. Należą do serii penicylin, ale mają rozszerzone spektrum działania. Nie powodować poważnych obrażeń ciała. Często efektem ubocznym przyjmowania leków jest reakcja alergiczna. Produkty te obejmują: amoxiclav, ecoclav, flemoxin solutab.

Makrolidy

Makrolidy penetrują bakterie i zakłócają syntezę białek. Patogen nie może dalej się rozmnażać i rosnąć. Stopniowo prowadzi to do śmierci bakterii. Preparaty z grupy makrolidów są często przepisywane w zaawansowanych postaciach zapalenia oskrzeli.

Fundusze są głównie zlokalizowane w oskrzelach i długo wydalane z organizmu. W rezultacie czas trwania leczenia jest krótki, a wydajność jest wysoka. Makrolidy praktycznie nie powodują reakcji alergicznej. Typowe leki z tej grupy: azytromycyna, sumamed, erytromecyna.

Fluorochinolony

Fluorochinolony są uważane za antybiotyki o przedłużonym działaniu. Mogą być przypisane do identyfikacji typu patogenu. Główną wadą jest rozwój dysbakteriozy i alergii przy długotrwałej terapii. Dlatego spożycie leków musi być połączone z wykorzystaniem środków przywracania flory.

Fluorochinolony niszczą bakterie niszcząc ich DNA. To zatrzymuje ich rozwój i reprodukcję. Leki z tej grupy: lewofloksacyna, cyfran, ofloksacyna.

Tetracykliny

Tetracykliny działają na komórkowe poziomy bakterii. Naruszają przyswajanie przez nie substancji, zakłócają wzrost i blokują reprodukcję. Antybiotyki oparte na tetracyklinach są zdolne do niszczenia szerokiego zakresu patogenów, ale odporność na leki szybko rośnie.

Istnieje również duża liczba skutków ubocznych (nieprawidłowe funkcjonowanie przewodu pokarmowego, zmiany w układzie nerwowym, zaburzenia serca). Środki z grupy tetracyklin: tetracyklina, doksycyklina, tigacil.

Cefalosporyny

Cefalosporyny wpływają na błony bakteryjne, mają działanie paraliżujące. W rezultacie patogeny tracą zdolność do reprodukcji i wzrostu.

Ich stosowanie często powoduje alergie i dysbiozę, więc ich odbiór musi być połączony z terapią rehabilitacyjną. Antybiotyki mogą zniszczyć rozszerzony zakres patogenów. Produkty te obejmują ceftriakson, suprax, cefazolin.

Co jest lepsze w przypadku zapalenia oskrzeli: pigułki lub zastrzyki

Antybiotyki na zapalenie oskrzeli u dorosłych mogą być stosowane do leczenia doustnie i domięśniowo / dożylnie. Rodzaj leku określa terapeuta na podstawie ogólnego stanu pacjenta, poprzedniej terapii i dostępnych przeciwwskazań do przepisywania tabletek / zastrzyków.

Zastrzyki są przepisywane pacjentom z ciężkim zapaleniem oskrzeli, gdy wcześniej przygotowane leki nie dawały pożądanego rezultatu, jeśli w przewodzie pokarmowym występują patologie.

Gdy choroba ma łagodną i umiarkowaną postać, zaleca się terapię pigułkami. W przypadku wszystkich form antybiotyków ważne jest ścisłe przestrzeganie odstępu czasu między użyciem w celu utrzymania pożądanego stężenia leku w organizmie.

Leczenie ostrego zapalenia oskrzeli

Przyczyną rozwoju zapalenia oskrzeli w postaci ostrej są najczęściej wirusy, tylko u 10% bakterii. Dlatego antybiotyki są rzadko przepisywane w leczeniu.

Ich stosowanie nie zniszczy infekcji wirusowej, ale osłabi układ odpornościowy i doprowadzi do rozwoju dysbakteriozy. Jeśli choroba trwa dłużej niż 10 dni z wysoką gorączką lub jeśli ropa w śluzie, terapeuta może przepisać antybiotyki bez identyfikacji patogenu.

Standardowe leczenie ostrego zapalenia oskrzeli u dorosłych obejmuje:

1. Leki przeciwwirusowe (anaferon, arbidol, amizon). Narzędzie jest wybrane z typu wirusa.
2. Preparaty poprawiające wydzielanie śluzu (ACC, mukaltin, mucolan).
3. Leki rozszerzające oskrzela (teopek, aminofilina).
4. Aby zmniejszyć upał i wyznaczyć bóle stawów (paracetamol, ibuprofen, aspiryna). Zaleca się ich przyjmowanie, gdy temperatura wzrasta powyżej 38,6 stopni.
5. Przy stosowaniu w leczeniu antybiotyków (leki zostaną omówione poniżej) należy wziąć: Linex, Hilak Forte, Lactobacterin.

Należy dodatkowo pić dużo i pić lekkie jedzenie. Można również przepisać zabiegi fizyczne i inhalacje.

Przegląd skutecznych antybiotyków

Terapeuta przepisuje następujące antybiotyki w przypadku wykrycia zakażenia bakteryjnego lub poważnego postępu choroby:

1. Amoksycylina. Odnosi się do grupy penicylin. Podczas leczenia konieczne jest przyjmowanie 1 tabletki co 8 godzin (pełny kurs jest przepisywany przez terapeutę).

Narzędzie nie jest zalecane do leczenia w obecności:

• astma i nietolerancja na elementy leku;
• zakłócenie przewodu pokarmowego, zwłaszcza patologii w wątrobie i jelitach;
• kobiet w okresie rodzenia i karmienia piersią.

Jeśli warunki do zażywania leku nie są przestrzegane, może rozwinąć się zapalenie spojówek, bóle głowy i drgawki.

2. Erytromecyna. Narzędzie należy do grupy makrolidów. W przypadku terapii stosowanie 2 tabletek (250 mg) co 6 godzin (czas przyjmowania określa specjalista).

Przeciwwskazania do otrzymania są:

• arytmia, patologia nerek i wątroby;
• obecność nietolerancji i reakcji alergicznych na elementy składowe;
• kobiety w ciąży i karmiące.

Skutki uboczne środków są często: niewydolność serca, zaburzenia przewodu pokarmowego i układu nerwowego.

3. Vilprafen Solutab. Jest także makrolidem. Terapia jest zalecana przez terapeutę, dzienna dawka 500 mg około 3 razy dziennie. W przypadku naruszenia środków wątrobowych przyjmuje się zmodyfikowaną dawkę. Stosowanie leków towarzyszy: utrata słuchu, swędząca wysypka, nudności.

4. Spirimycyna. To jest makrolid. Czas trwania terapii i pojedyncza dawka są ustalane przez terapeutę. Przyjmowanie antybiotyków jest zabronione w przypadku reakcji alergicznych, zaburzenia czynności wątroby i woreczka żółciowego. Podczas leczenia występują działania niepożądane (nudności, zaburzenia czynności nerek i tworzenie krwi).

5. Moksyfloksacyna. Odnosi się do fluorochinolonów. Dzienna dawka leku do 400 mg dziennie, nie więcej niż 5 dni. Dopuszczeniu może towarzyszyć nieprawidłowe działanie wątroby i układu sercowo-naczyniowego.

6. Cefuroksym. Czy cefalosporyna. W leczeniu zapalenia oskrzeli 1-2 tabletki są przyjmowane 2 razy dziennie przez okres do 10 dni. Leczeniu może towarzyszyć naruszenie przewodu pokarmowego i dróg moczowych.

W ostrym zapaleniu oskrzeli leki makrolidowe są częściej przepisywane ze względu na czas trwania eliminacji antybiotyków i główne miejsce ich lokalizacji (większość znajduje się w płucach).

Czas trwania leczenia

Jeśli antybiotyki są przepisywane na ostre zapalenie oskrzeli, należy je przyjmować ściśle w regularnych odstępach czasu. Nie przerywaj kursu po wystąpieniu widocznych ulepszeń. Ponieważ patogen może wznowić swoje działania i nie będzie już wrażliwy na to narzędzie.

Jeśli po 48 godzinach nie ma zmian w przyjmowaniu leku, terapeuta powinien zastąpić lek. Przebieg leczenia antybiotykami nie przekracza 10 dni. Pełny cykl leczenia trwa do 14 dni (wymagany jest okres powrotu do zdrowia). Jeśli nie ma poprawy, choroba może przekształcić się w stadium przewlekłe, które leczy się innymi lekami.

Terapia przewlekłego zapalenia oskrzeli

Antybiotyki w przewlekłym zapaleniu oskrzeli są podstawą terapii.

Dodatkowo w przypadku leczenia dorosłych wymagane są następujące leki:

1. W okresie zaostrzenia choroby mogą pojawić się infekcje wirusowe, a gdy zostaną wykryte, konieczna jest technika: aflubin, amizon, arbidol.
2. Wdychanie za pomocą leków (dioksydyna, rotokan, salbutamol). Jak również doustne leki na wydzielanie plwociny (atrovent, berodual, lasolvan).
3. Dodatkowe procedury to masaże i ćwiczenia oddechowe.
4. Aby zachować odporność, konieczne jest przyjmowanie środków immunostymulujących (tymalina, witaminy A, C). Potrzebne są również leki do przywrócenia mikroflory narządów przewodu pokarmowego (Linex, Acipol, Normase).
5. Przy długotrwałym leczeniu konieczne jest przyjmowanie leków wspomagających pracę wątroby i serca. W tym przypadku lek może być przepisywany przez lekarza prowadzącego, w zależności od przebiegu choroby i tego, jak uszkodzone są narządy.

Po zakończeniu leczenia konieczna jest wizyta w sanatorium w celu przywrócenia pracy wszystkich narządów.

Przegląd skutecznych antybiotyków

W przewlekłym zapaleniu oskrzeli wszystkie grupy antybiotyków są stosowane w terapii. Leki są przepisywane po określeniu wrażliwości bakterii na nie.

Przypisania:

1. Grupa makrolidów. Leki te ze względu na rozszerzone spektrum można przypisać do badania śluzu kaszlowego:

• Macropen. Przypisany do 400 mg 3 razy w ciągu 24 godzin. Akceptowane od 7 do 14 dni. Odbiór może towarzyszyć wysypka i utrata apetytu;
• sumamed. Powołany na 1 tabletkę / kapsułkę 1 raz dziennie. Czas trwania terapii wynosi od 3 do 5 dni. Dopuszczeniu może towarzyszyć naruszenie krwi, obrzęk alergiczny, a także nieprawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego i sercowo-naczyniowego;
• erytromecyna. Leczenie antybiotykami jest rozważane w leczeniu ostrego zapalenia oskrzeli.

2. Grupa penicylinowa. W postaci przewlekłej leki te są rzadko przepisywane. Tylko w przypadku przeciwwskazań do innych grup lub obecności skutków ubocznych.

Określone fundusze obejmują:

• panklav Wyznaczony 750 mg dziennie (podzielony na 3 dawki). Czas trwania terapii wynosi od 5 do 14 dni. Leczeniu może towarzyszyć świąd, wymioty i zawroty głowy;
• amoksycylina. Dawkowanie i przebieg leczenia pokrywa się z ostrą postacią zapalenia oskrzeli;
• Flemoxin Solutab. Przebieg leczenia i pojedyncza dawka zależą od ciężkości patologii i ogólnego stanu pacjenta. Przyjmowanie leku może powodować swędzenie, nudności i zaburzenia układu nerwowego.

3. Grupa cefalosporynowa. Antybiotyki mogą zniszczyć rozszerzony zakres bakterii, ale mają dużą liczbę działań niepożądanych. Mianowany głównie domięśniowo.

Lista leków:

• cefuroksym. Leczenie zbiega się z terapią ostrego zapalenia oskrzeli;
• ceftriakson. Wstrzyknięty w postaci zastrzyków, pojedyncza dawka i kurs przepisany przez lekarza prowadzącego. Zastrzykom / zakraplaczom mogą towarzyszyć swędzenie alergiczne, nudności i zaburzenia składu krwi.

4. Grupa fluorochinolonów. Przypisany po określeniu czułości. Są najbardziej skuteczne w leczeniu.

Te fundusze obejmują:

• moksyfloksacyna. Dawkowanie i czas trwania terapii są przepisywane przez terapeutę. Leczeniu może towarzyszyć drżenie rąk, bóle głowy i zaburzenia czynności serca;
• lewofloksacyna. Czas trwania antybiotyku wynosi od 10 do 14 dni. Wystarczy użyć na 1 lub 2 tabletki dziennie. Terapii może towarzyszyć biegunka, zawroty głowy i zmniejszenie ciśnienia;
• cyprofloksacyna. W zależności od ciężkości choroby przepisuje się od 1 do 3 tabletek 2 razy dziennie przez 7-28 dni. Może powodować uszkodzenie układu moczowego serca i krwi.

Terapia lekowa i czas trwania kursu są ustalane przez terapeutę. W obecności skutków ubocznych lub nieskuteczności leku zastępuje się specjalistę.

Czas trwania leczenia

Leczenie zapalenia oskrzeli w stadium przewlekłym uważa się za skuteczne w okresie zaostrzenia. Przebieg leczenia antybiotykiem może wynosić od 5 do 14 dni. Wraz z okresem odzyskiwania trwa do 30 dni.

Leczenie obturacyjnego zapalenia oskrzeli

Antybiotyki na zapalenie oskrzeli u dorosłych w postaci obturacyjnej można przypisać dopiero po określeniu wrażliwości bakterii na lek. Chorobie towarzyszą napady kaszlu w nocy i trudności w oddychaniu.

Dlatego terapia odbywa się przy jednoczesnym użyciu następujących środków:

1. Środki łagodzące skurcz oskrzeli (teofedrin, aminofilina).
2. Preparaty do ekspansji światła w płucach, w celu poprawy westchnień (salbutomol, terbutalina).
3. Aby upłynnić śluz i jego wydzielanie (bromheksyna, lasolvan, mukaltin).
4. Aby usunąć obrzęk oskrzeli (bekotid, ingakort).

Dodatkowo przeprowadza się leczenie podtrzymujące i rehabilitacyjne, jak w przypadku przewlekłego zapalenia oskrzeli.

Przegląd skutecznych antybiotyków

W przypadku obturacyjnego zapalenia oskrzeli do leczenia stosuje się antybiotyki wszystkich grup, u których bakteria wykazała wrażliwość. Często wymagane fundusze:

1. Seria penicylin. Głównie ampicyliny z kwasem klawuonowym. Przygotowania:

• panklav Kurs jest ustalany przez terapeutę. Na 1 tabletkę na 1 tabletkę po 12 godzinach. Efekty uboczne: zawroty głowy, biegunka, zaburzenia tworzenia krwi;
• amoxiclav. Kurs i dawkowanie na dzień są przepisywane przez specjalistę. Terapii mogą towarzyszyć: wysypka, biegunka i bóle głowy;
• liqulav. Na dzień przypada 1000 mg (podzielone na 2-3 dawki). Czas korzystania wyznacza terapeuta. Dopuszczeniu może towarzyszyć biegunka, bóle głowy i zaburzenia tworzenia krwi.

2. Grupa cefalosporyn. Wyznaczony nieskutecznością serii penicylin. Przygotowania:

• suprax. Przyjmuje się go na 400 mg dziennie, jest to możliwe jednorazowo lub podzielone na 2 przyjęcia. Czas trwania leczenia określa lekarz. Może towarzyszyć zaburzenie przewodu pokarmowego, zawroty głowy i niedokrwistość;
• medaxone. Przyjmuje się go raz dziennie po 1-2 g. Czas trwania leczenia zależy od rodzaju patogenu. Może trwać do 14 dni. Kursowi może towarzyszyć swędzenie alergiczne, nieprawidłowe funkcjonowanie przewodu pokarmowego i zaburzone tworzenie krwi;
• kefzol Czas trwania wstrzyknięcia i dawkę dobiera indywidualnie terapeuta. Terapia zaburza wątrobę i nerki, może towarzyszyć świąd;
• maxicef Kroplówki są przepisywane na okres do 10 dni, pojedyncza dawka zależy od rodzaju patogenu. Leczeniu może towarzyszyć reakcja alergiczna, zawroty głowy i bolesne procedury.

3. Grupa makrolidów. Wygodny krótki kurs terapii. Przygotowania:

• klacid Akceptowane od 0,5 g do 2 g dziennie (dla 2 dawek). Czas trwania wyznacza terapeuta. Leczeniu może towarzyszyć naruszenie przewodu pokarmowego, układu nerwowego i reakcji alergicznej;
• erytromecyna. Mianowany na 4 g dziennie przez 5-14 dni. Być może obecność alergii i zaburzeń przewodu pokarmowego;
• rovamycin. Powołano 2-3 tabletki 2-3 razy dziennie. Kurs do 5 dni. Terapii może towarzyszyć biegunka, zaburzenia czynności wątroby i układu nerwowego.

4. Grupa fluorochinolonów. Wyznaczony nieskutecznością powyższych leków. Lista danych o antybiotykach:

• tavanic. Wyznaczony przez 250-500 g na 1-2 przyjęcia. Kurs zależy od rodzaju bakterii. Może towarzyszyć naruszenie serca, wątroby i układu nerwowego;
• Cyprinol. Mianowany od 1 do 3 tabletek 2 razy dziennie. Terapia zależy od ciężkości patologii. Działania niepożądane: biegunka, zawroty głowy, zaburzenia układu moczowego;
• aveloks. Powołany na 1 tabletkę dziennie przez 7-10 dni. W leczeniu ewentualnego naruszenia serca, przewodu pokarmowego i bólów głowy.

Jeśli występują efekty uboczne, terapeuta zastępuje lek odpowiednikiem i przepisuje odpowiedni tok leczenia, biorąc pod uwagę przeciwwskazania i stan pacjenta. Samodzielna wymiana jest nieprawidłowa.

Czas trwania leczenia

Ze względu na potrzebę właściwego doboru antybiotyków leczenie może trwać od 14 do 20 dni. Przebieg przyjmowania leków wynosi od 5 do 10 dni. Wymagany jest również okres odzyskiwania.

Tanie, ale skuteczne antybiotyki na zapalenie oskrzeli

Skuteczne i niedrogie leki rozpoznawały leki krajowe. Za leki zalecane przez terapeutów uważa się następujące.

Biseptol

Tabletki przepisuje się w kompleksowym leczeniu po zidentyfikowaniu wrażliwości bakterii na antybiotyk. Narzędzie jest bardzo skuteczne, ale powoduje działania niepożądane (uduszenie, zaburzenia czynności przewodu pokarmowego i tworzenie krwi) i ma przeciwwskazania (problemy z wątrobą i nerkami, a także choroby krwi). Dawka wynosi 2 tabletki 2 razy dziennie przez 14 dni.

Ofloksacyna

Odnosi się do grupy fluorochinoli. Jest powoływany w formie zastrzyków. Po określeniu rodzaju bakterii przepisywany jest przebieg terapii. Dzienna dawka od 200 mg do 800 mg. Dawkowanie można podzielić na 2 dawki. Może towarzyszyć naruszenie przewodu pokarmowego i układu nerwowego, a także reakcja alergiczna.

Augmentin

Należy do grupy aminopetsillinovoy. Mianowany w formie zastrzyków i tabletek. Przebieg terapii może wynosić do 14 dni. Dawkę dzienną i pojedynczą określa terapeuta, w zależności od ciężkości choroby. Ma skutki uboczne (upośledzone tworzenie krwi, pracę układu nerwowego i przewodu pokarmowego).

Azytromycyna

Należy do grupy makrolidów. Podczas leczenia przepisuje się pojedynczą dawkę leku na 3-5 dni. Leczeniu może towarzyszyć zmniejszenie apetytu, zaburzenia układu nerwowego i reakcja alergiczna.

Cefazolina

Odnosi się do grupy cefalosporyn. Roztwór leku, zawierający 1 g leku, podaje się w ciągu dnia przez 2-4 razy. Czas trwania procedur od 7 do 10 dni. Głównym efektem ubocznym jest reakcja alergiczna i naruszenie krwi.

Ceftazydym

Należy również do grupy cefalosporyn. Czas trwania iniekcji i dawkowanie zależą od rodzaju bakterii, wyznacza terapeuta. Terapii może towarzyszyć ból brzucha i reakcja alergiczna. Nie zaleca się stosowania w leczeniu w obecności patologii przewodu pokarmowego.

Najlepsze antybiotyki na zapalenie oskrzeli w zastrzykach

Antybiotyki na zapalenie oskrzeli u dorosłych, w ciężkiej postaci, można podawać w postaci zastrzyków. Specjalista wybiera lek jako pacjenta i obecność przeciwwskazań.

Lista powszechnie używanych produktów do wstrzykiwań i / m:

Lista leków do podawania dożylnego:

Leki te mogą być stosowane do zakraplaczy. Gdy podawanie leku jest wskazane w małych dawkach (patologie wątroby, nerek). Procedury wykonywane są w warunkach stacjonarnych.

Powikłania nieleczonego zapalenia oskrzeli

Niezastosowanie się do wyznaczenia terapeuty podczas leczenia, samodzielnego doboru leków lub braku terapii może prowadzić do następujących konsekwencji:

• astma oskrzelowa;
• dysfunkcja płuc, której towarzyszy utrzymująca się duszność i suchy kaszel;
• przejście zapalenia oskrzeli do zapalenia płuc;
• ostra postać choroby staje się przewlekła lub obturacyjna, co jest niezwykle trudne do wyleczenia;
• dysfunkcja serca.

Zapaleniu oskrzeli towarzyszy niewydolność oddechowa, która prowadzi do częściowego niedoboru tlenu we wszystkich tkankach ciała i rozerwania narządów.

Antybiotyki z zapaleniem oskrzeli są przepisywane w obecności infekcji bakteryjnej i przewlekłej postaci choroby. W leczeniu osób dorosłych leki można stosować doustnie lub w zastrzykach. Rodzaj leku i czas trwania terapii jest zalecany przez terapeutę. Z zaniedbaniem patologii, pulmonolog zajmuje się leczeniem.

Autor: Kotlyachkova Svetlana

Projekt artykułu: Mila Fridan

Wideo na temat leczenia zapalenia oskrzeli

Leczenie zapalenia oskrzeli za pomocą antybiotyków i innych środków: