loader

Główny

Zapalenie oskrzeli

Zastrzyki na zapalenie oskrzeli, które powodują dorosłe

W ostrym i przewlekłym zapaleniu oskrzeli często przepisywane są zastrzyki z antybiotykami i lekami rozszerzającymi oskrzela. Wprowadzenie leków poprawia wydalanie plwociny i pozwala zniszczyć patogeny w krótkim czasie. Iniekcje wykonuje się dożylnie i domięśniowo. Zastrzyki są przepisywane w zależności od ciężkości stanu pacjenta, w każdym przypadku przebieg terapii jest ustalany indywidualnie. Wszystkie rozwiązania terapeutyczne mają inny skład i działanie farmakologiczne.

Zapalenie oskrzeli występuje jako powikłanie po cierpieniu na grypę, ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych lub w kontakcie z drażniącymi substancjami chemicznymi i pyłem. Strzały na kaszel można podawać w następujących przypadkach:

  • trudności z przyjmowaniem leków doustnie (dzieci);
  • choroby przewodu pokarmowego;
  • postać przewlekła;
  • obturacyjne zapalenie oskrzeli u dzieci;
  • choroba wątroby i nerek;
  • poważny stan pacjenta;
  • starość

W przypadku zaniedbanych przewlekłych postaci lub niedrożności zastrzyki dla dorosłych są rzadko przepisywane. W zależności od ciężkości choroby można podawać następujące rodzaje leków:

  1. 1. Przeciwzapalne.
  2. 2. Antybiotyki.
  3. 3. Leki rozszerzające oskrzela.
  4. 4. Glukokortykoidy.
  5. 5. Immunomodulatory.
  6. 6. Leki przeciwhistaminowe.

Jeśli chorobie towarzyszy wysoka temperatura ciała, która nie zostaje wyeliminowana za pomocą tabletek, pacjentom dodatkowo wstrzykuje się środki przeciwgorączkowe.

Kaszel, który trwa dłużej niż 2 tygodnie po chorobie, uważa się za przewlekły, zwłaszcza gdy towarzyszy mu trudna do wyładowania plwocina. Jeśli objaw nie ustąpi po 2-4 tygodniach, wpływa do przewlekłej postaci zapalenia oskrzeli.

Antybiotykoterapia jest obowiązkowa, jeśli ropa jest obecna w wydzielinie plwociny. Pozostałe grupy leków przepisywane z powodów medycznych.

W leczeniu ostrego zapalenia oskrzeli należy stosować różne grupy antybiotyków:

1. Penicyliny. Według ekspertów jest to klasa najbezpieczniejszych antybiotyków. W przypadku zapalenia oskrzeli (zwłaszcza u dzieci) przepisywane są „chronione” penicyliny - leki z inhibitorami beta-laktamazy. Przepisz tę grupę w ostrym przebiegu choroby. Przed rozpoczęciem leczenia penicylinami konieczne jest sprawdzenie czułości, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji alergicznych. Lista popularnych rozwiązań do podawania dożylnego:

  • Amoxiclav;
  • Augmentin;
  • Klawocyna;
  • Sulacylina;
  • Ampioks;
  • Flemoklav Solyutab.

2. Sulfonamidy. Jest to grupa połączonych środków przeciwdrobnoustrojowych, na które rzadko występuje oporność bakteryjna (oporność). Główną zaletą tych leków - długoterminowy efekt aplikacji, minimalne ryzyko powikłań. Przypisz takie zastrzyki zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli. Obejmują one:

3. Cefalosporyny. Są to antybiotyki o szerokim spektrum działania, przepisywane w ostrym, przewlekłym, skomplikowanym, obturacyjnym zapaleniu oskrzeli u dzieci i dorosłych, zapalenie płuc. Leki są wstrzykiwane dożylnie i domięśniowo, zastrzyki są bolesne, więc miesza się je ze środkami przeciwbólowymi - Lidocaine, Novocain. Podanie dożylne roztworu zapewnia szybkie działanie leku i jego eliminację z organizmu, zastrzyki domięśniowe pozwalają najpierw zgromadzić substancję w tkankach, a następnie stopniowo rozprowadzić ją w całym ciele, efekt staje się dłuższy. Na półkach aptek można znaleźć:

  • Cefazolina;
  • Zinnat;
  • Cefix;
  • Medaxone;
  • Ceftriakson;
  • Cefotaksym.

4. Aminoglikozydy. Jest to grupa leków o szerokim spektrum działania, które są przepisywane bez efektu terapeutycznego podczas stosowania innych antybiotyków. Iniekcje wykonuje się za pomocą zapalenia oskrzeli, powikłanego infekcją bakteryjną (pneumokoki, pałeczki hemofilne) lub na tle zmniejszonej odporności. Większość nazw leków zawiera główny składnik aktywny, antybiotyk gentamycyna. Lista leków w tej grupie:

  • Gentamycyna;
  • Genthin;
  • Siarczan gentamycyny;
  • Tobramycyna;
  • Amikacyna.

5. Makrolidy. Zaletą tej grupy środków przeciwbakteryjnych jest to, że rzadko powodują reakcje alergiczne i skutki uboczne. Są przepisywane zarówno dzieciom, jak i dorosłym z dowolną postacią zapalenia oskrzeli. Obejmują one:

  • Azytromycyna;
  • Sumamed;
  • Macropen;
  • Azitrox;
  • Klarytromycyna.

6. Fluorochinolony. Są przepisywane w skrajnych przypadkach, zwykle u dorosłych, ponieważ mają wiele skutków ubocznych. Fluorochinolony są przeciwwskazane u dzieci. Specjaliści zalecają następujące narzędzia:

Podczas leczenia antybiotykami wymagana jest konserwacja mikroflory jelitowej, dlatego podczas leczenia takimi lekami przepisywane są leki probiotyczne - Linex, Hilak-Forte, Maxilak.

Cechy stosowania zastrzyków z antybiotykami

A antybiotyki są substancjami pochodzenia naturalnego, charakteryzującymi się wyraźną aktywnością. Zastrzyki z antybiotyków są przepisywane w ramach kompleksowego leczenia powikłanych przeziębień i innych patologii układowych.

Wybór leku odbywa się z uwzględnieniem wieku pacjenta, wskazań do stosowania leku, obecności powiązanych powikłań. Ta grupa leków nie jest przeznaczona do samoleczenia, co może być nieskuteczne i tylko pogorszyć obraz kliniczny choroby.

Główna lista nowoczesnych antybiotyków

Klasyfikacja nowoczesnych antybiotyków w zastrzykach o szerokim spektrum działania odbywa się w zależności od metody i stopnia ich wpływu na drobnoustroje chorobotwórcze.

Leki są podzielone przez mechanizm działania farmakologicznego: antybiotyki mogą być bakteriobójcze lub bakteriostatyczne, a także szerokie i wąskie spektrum działania.

Leki o szerokim spektrum działania są klasyfikowane w następujący sposób:

  • Grupy penicylinowe: należy stosować leki zawierające amoksycylinę jako niezależny składnik aktywny lub w połączeniu z dodatkowym składnikiem aktywnym - kwasem klawulanowym.
  • Cefalosporyny do podawania pozajelitowego charakteryzują się niską toksycznością i wysoką skutecznością, zajmują jedno z pierwszych miejsc wśród przepisanych leków przeciwbakteryjnych. Mechanizm działania jest spowodowany działaniem bakteriobójczym, z powodu którego dochodzi do naruszenia formowania ścian komórkowych bakterii. Nowoczesne cefalosporyny obejmują leki drugiej generacji oparte na cefuroksymie. Leki trzeciej generacji na bazie cefotaksymu, ceftriaksonu, cefoperazonu, ceftazydymu, cefoperazonu / sulbaktamu. Podobnie jak 4-generacji Celesporins są lekami na bazie cefepimu.
  • Chinolony różnią się mechanizmem działania od innych substancji przeciwbakteryjnych, są używane do eliminowania patogenów opornych na inne leki. Współczesne chinolony 2-4 pokolenia do podawania pozajelitowego są lekami na bazie cyprofloksacyny (Tsiprobid, Quintor, Epitspro), ofloksacyny, pefloksacyny, lewofloksacyny.
  • Aminoglikozydy są stosowane w leczeniu zakażeń wywołanych przez tlenowe patogeny Gram-ujemne. Preparaty do podawania pozajelitowego drugiej generacji jako składnika aktywnego zawierają gentamycynę, tombramycynę, netilmycynę. Trzecia generacja - leki na bazie amikacyny.
  • Makrolidy są jednym z najmniej toksycznych antybiotyków. Do podawania pozajelitowego za pomocą leków na bazie klarytromycyny, spiramycyny.

Zalety postaci do wstrzykiwania

Zalety leków przeciwbakteryjnych do wstrzykiwania to:

  1. 95-100% biodostępność, szybkie działanie farmakologiczne. Takie leki działają szybciej niż leki doustne.
  2. Działanie antybiotyków pozajelitowych rozwija się szybciej, co jest bardzo ważne w leczeniu pacjentów w ciężkim stanie, w nagłych przypadkach.
  3. Możliwość zastosowania w leczeniu pacjentów w ciężkim stanie (nie może połknąć pigułki) lub nieprzytomnych.
  4. Zastrzyki mogą być zaangażowane w leczenie pacjentów z chorobami wątroby w wywiadzie i narządami przewodu pokarmowego w wywiadzie.

Skuteczność leków przeznaczonych do podawania pozajelitowego nie zależy od przyjmowania pokarmu.

Zakres

Antybiotyki w zastrzykach mają szeroki zakres zastosowań. Są stosowane w leczeniu chorób zakaźnych, a także w zapobieganiu wtórnym zakażeniom bakteryjnym.

Oprócz leczenia chorób układu oddechowego, ta grupa leków może być również stosowana do wykrywania zmian zakaźnych:

  • Układ moczowo-płciowy.
  • Drogi oddechowe, narządy laryngologiczne.
  • Skóra, tkanka miękka, błony śluzowe.
  • Narządy płciowe.
  • Układ mięśniowo-szkieletowy.
  • Narządy przewodu pokarmowego i układu pokarmowego (zęby, szczęka).
  • Pęcherzyk żółciowy i drogi żółciowe.
  • Leki są stosowane w posocznicy i zapaleniu otrzewnej, a także w zapobieganiu i leczeniu pacjentów, którzy mają obniżoną odporność.

Niektóre antybiotyki wykazują wyraźne działanie przeciwzapalne, co umożliwia ich stosowanie w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów. Wiele leków przeciwbakteryjnych przyczynia się do zapewnienia działania przeciwnowotworowego.

Leczenie zapalenia oskrzeli

Antybiotyki w zastrzykach na zapalenie oskrzeli stosuje się jako część złożonego leczenia wraz ze środkami zmniejszającymi wrażliwość, lekami rozszerzającymi oskrzela, kortykosteroidami (w przypadku ciężkiego przebiegu procesu patologicznego).

W leczeniu ostrego zapalenia oskrzeli wywołanego przez wirusy (adenowirusy, paragrypy, RSV), w większości przypadków, pacjentom poniżej 5 lat i młodzieży nie przepisuje się antybiotykoterapii.

Cel tej grupy leków w leczeniu ostrego zapalenia oskrzeli jest wymagany przy identyfikacji:

  • Powikłania: zapalenie płuc, ostre i zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok.
  • Brak odpowiedniego efektu terapeutycznego z alternatywnych grup leków przez 7 dni.
  • Skargi na zły stan zdrowia, częsty kaszel, który występuje w ciągu dnia,
  • Podczas leczenia pacjentów starszych niż 54-56 lat.

W przypadku zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli u dorosłych pacjentów (w tym palaczy) wymagane są leki przepisujące na podstawie:

  1. Amoksycylina.
  2. Cefotaksym.
  3. Amoksycylina w połączeniu z kwasem klawulanowym (Amoxiclav, Agumentin).
  4. Cefaleksyna.
  5. Gentamycyna.
  6. Cefradyna (Sefril).
  7. Cefuroksym.
  8. Klarytromycyna.
  9. Ceftazydym.
  10. Cefamundola (Cefamabol).
  11. Cefazolina.

Wybór odpowiedniego leku przeciwbakteryjnego jest przeprowadzany przez lekarza, biorąc pod uwagę wrażliwość czynnika chorobotwórczego na aktywny składnik leku, wiek pacjenta, obecność powiązanych powikłań.

Augmentin (proszek i / o na bazie amoksycyliny i kwasu klawulanowego)

Dawkowanie leku dobiera się biorąc pod uwagę masę ciała pacjenta, przejawiające objawy, indywidualne cechy organizmu.

Jeśli to konieczne, jednoczesnego stosowania preparatu Augmentin z lekami z grupy aminoglikozydów nie należy mieszać w jednej strzykawce.

Leczenie zapalenia płuc

Zapalenie płuc jest ostrą zakaźną chorobą zapalną płuc, w której procesy patologiczne obejmują układ oddechowy. Zastrzyki antybiotyków zaczynają być stosowane natychmiast po określeniu czynnika chorobotwórczego, kursy, pod nadzorem lekarza.

W trakcie leczenia zapalenia płuc u dorosłych można stosować listę leków zawierających substancje czynne do podawania pozajelitowego:

  • Amoksycylina.
  • Ceftriakson (Rocefin, Ceftriabol).
  • Gentamycyna.
  • Cefpyramid (Tamycin).
  • Imipenem w połączeniu z cilastatyną (Tienam).
  • Klindamycyna.
  • Cefotaksym.
  • Amikacyna.
  • Cefepim (Maxipim).
  • Zefpirim (Cefanorm).
  • Klarytromycyna.
  • Kwas klawulanowy w połączeniu z amoksycyliną.
  • Cyprofloksacyna.
  • Ceftrizoxim (Epocelin).
  • Ceftazydym.
  • Cefradyna (Sefril).
  • Cefamundol (Cefamabol).
  • Cefaleksyna.
  • Cefazolina.

Terapia powinna rozpocząć się jak najwcześniej i być racjonalna, złożona i indywidualna.

Zawiesina amoksycyliny do wstrzykiwań (15%)

Lek ma wpływ na zakażenia gronkowcowe i paciorkowcowe, ma szeroki zakres zastosowań.

Podczas pierwszego dnia stosowania leku pacjenci mogą narzekać na pogorszenie ogólnego samopoczucia.

Dzieje się tak, ponieważ zastrzyki substancji czynnej wpływają na ściany patogenów i przyczyniają się do ich śmierci. Rozpadowi mikroorganizmów towarzyszy uwalnianie toksyn do krążenia ogólnoustrojowego.

Ceftriakson

Ceftriakson jest antybiotykiem z grupy cefalosporyn trzeciej generacji, który charakteryzuje się szerokim spektrum działania i cechą charakterystyczną w postaci powolnej eliminacji z organizmu.

Umożliwia to stosowanie leku 1 raz na 24 godziny. Wydalanie aktywnego składnika jest wykonywane przez nerki. Leku nie należy łączyć z innymi lekami przeciwbakteryjnymi.

Do podawania domięśniowego 1 gram leku rozcieńcza się 1% m lidokainą i wstrzykuje głęboko w pośladek maksymalny. Nie zaleca się wstrzykiwania więcej niż 1 grama leku w jeden pośladek.

Stosowanie lidokainy do płynów dożylnych jest przeciwwskazane.

Możliwy rozwój ogólnoustrojowych reakcji ubocznych z przewodu pokarmowego, skóry, bólu głowy, zawrotów głowy, zapalenia żył, przekrwienia woreczka żółciowego. Ceftriaksonu należy unikać, jeśli pacjent nie toleruje substancji czynnej w pierwszym trymestrze ciąży.

Tienam

Tienam to połączony, wysoce skuteczny lek stosowany w leczeniu infekcji o umiarkowanym i ciężkim nasileniu. Lek należy wstrzykiwać głęboko w okolice dużych mięśni (pośladków, bocznych mięśni ud). Wstępnie przeprowadza się test aspiracji, aby zapobiec przedostaniu się leku do światła naczyń krwionośnych.

W przypadku, gdy pacjent nie zauważy poprawy stanu zdrowia z powodu stosowania leków przeciwbakteryjnych, konieczne jest ponowne skonsultowanie się z lekarzem, ponowne rozważenie diagnozy i przepisanego schematu leczenia.

JMedic.ru

Zapalenie oskrzeli jest częstą chorobą charakterystyczną dla osoby w każdym wieku i charakteryzuje się zapaleniem błony śluzowej płuc i drzewa oskrzelowego. W momencie wystąpienia objawów choroby mogą być zróżnicowane. Zgodnie z etapami przebiegu choroba dzieli się na przewlekłe i ostre zapalenie oskrzeli. Przypisać poprawne i kompleksowe leczenie tylko na ręce terapeuty lub lekarza rodzinnego i dopiero po potwierdzeniu diagnozy, podjęciu decyzji o przyczynie wystąpienia, przebiegu i rozwoju tej choroby.

Czy zapalenie oskrzeli jest konieczne do leczenia antybiotykami?

Chociaż choroba często występuje u dorosłych, nie ma jednolitego schematu leczenia. Trudne jest również pytanie, czy terapia antybakteryjna jest potrzebna w leczeniu zapalenia oskrzeli u dorosłych. Sama choroba w połowie przypadków jest wirusową przyczyną pochodzenia, dlatego leczenie samymi środkami przeciwbakteryjnymi nie przyniesie pożądanego rezultatu. W takich przypadkach właściwą decyzją byłoby skonsultowanie się z lekarzem, który może udzielić odpowiedzi, czy w każdym z przypadków konieczna jest terapia antybakteryjna.

Mechanizm działania antybiotyków na zapalenie oskrzeli u dorosłych

Substancje lecznicze grupy antybakteryjnej mogą nie tylko zatrzymać, ale także zniszczyć rozmnażanie i wzrost grzybów i bakterii, które powodują rozwój zapalenia oskrzeli u dorosłych. Dla każdego rodzaju choroby lekarz prowadzący musi przepisać antybiotyki z określonej grupy.

Antybiotyki na zapalenie oskrzeli, grupy:

  • Makrolidy są w stanie zakłócić proces wytwarzania białka w komórkach bakteryjnych, w wyniku czego mikroorganizmy tracą zdolność do namnażania się. Ta grupa leków przepisywana na długi okres choroby bez obawy spowodowania szkody dla organizmu.
  • Aminopenicyliny - antybiotyki z tej grupy są zdolne do niszczenia ścian bakterii, co prowadzi do śmierci mikroorganizmów, ale należy zauważyć, że leki z tej grupy mogą częściej prowadzić do reakcji alergicznych.
  • Cefalosporyny - mechanizm działania antybiotyków występuje poprzez zatrzymanie syntezy substancji, a zatem zatrzymuje ilościowy wzrost mikroorganizmów.
  • Fluorochinolony - niszczą DNA bakterii, co prowadzi ich do śmierci.

Wybierając antybiotyk w zastrzykach, należy wziąć pod uwagę wiek pacjenta, przebieg choroby i przyczynę jej wystąpienia. Głównymi lekami do leczenia procesu zapalnego oskrzeli u dorosłych są środki przeciwbakteryjne w zastrzykach, które można podawać zarówno domięśniowo, jak i dożylnie.

  1. Sumamed (substancja czynna azytromycyna).
  2. Rovamycin (spiramycyna).
  3. Hemomityna (azytromycyna).
  4. Fromilid (klarytromycyna).
  5. Macropen (midecamycin).
  1. Ampioks (substancja czynna ampicylina).
  2. Ospamox (amoksycylina).
  3. Amoksyl (amoksycylina).
  4. Flemoskin (amoksycylina).
  1. Medaxone (substancja czynna ceftriakson).
  2. Emesef (ceftriakson).
  3. Cefakson (ceftriakson).
  4. Zinnat (cefuroksym).
  1. Cyprinol (substancja czynna ofloksacyna).
  2. Levofloks (lewofloksacyna).
  3. Ciprolet (cyprofloksacyna).
  4. Levomak (lewofloksacyna).

Antybiotyki domięśniowe w zapaleniu oskrzeli

Dożylne antybiotyki na zapalenie oskrzeli

Powinieneś wiedzieć, że przed utrzymaniem jakichkolwiek zastrzyków z antybiotykami konieczne jest wykonanie testu na czułość.

W leczeniu dowolnego środka przeciwbakteryjnego test czułości jest pierwszym krokiem przed wstrzyknięciem. Konieczne jest określenie, czy wybrany lek jest odpowiedni, czy nie, w przypadku, gdy lek przynosi osobie nieakceptowalną pozytywną reakcję, leczenie należy przeprowadzić innym lekiem, po przeprowadzonym niedawno badaniu.

Technika testowania wrażliwości na antybiotyki

  1. Lek rozcieńcza się roztworem chlorku sodu w stosunku 1 ml NaCl na 100 000 U antybiotyku.
  2. W strzykawce pobrano 0,1 ml powstałego roztworu.
  3. Wacik zwilżony alkoholem służy do leczenia środkowej części powierzchni przedramienia.
  4. Używając igły ze strzykawki, wykonuje się dwa zadrapania (równolegle do siebie) o długości około 10 mm.
  5. Kroplę rozcieńczonego leku nakłada się na rysy.
  6. Zauważono czas 30 minut.
  7. Po odczytaniu przydzielonej próbki czasu.

Antybiotyk nie może być wstrzykiwany, gdy na miejscu badania występuje zaczerwienienie, obrzęk lub swędzenie (wynik testu jest pozytywny).

Antybakteryjne leki na zapalenie oskrzeli u dorosłych są wstrzykiwane, dzięki czemu szybko dostają się do krwiobiegu i zaczynają oddziaływać na organizm, ze względu na tę reakcję alergiczną, jeśli taka wystąpi, nastąpi natychmiast. W leczeniu zapalenia oskrzeli lekarz może przepisać antybiotyki w celu wstrzyknięcia grupy sulfonamidowej lub trimetoprimu. Ta kombinacja leków, których leczenie często nie powoduje wrażliwości u dorosłych. Ponadto lekarze często uciekają się do stosowania półsyntetycznych antybiotyków o szerokim spektrum działania. Takie leki obejmują Hikontsil, Ospamox, Ampicillin, Amoxiclav. Jeśli nawet te leki nie mają pozytywnego wyniku, użyj zastrzyków gentamycyny. Ale nie zapominaj, że skuteczny i dobrze dobrany antybiotyk to taki, na który patogen jest wrażliwy podczas testów bakteriologicznych.

Lekarz powinien zdecydować, czy wskazane jest stosowanie zastrzyków z antybiotykami w leczeniu zapalenia oskrzeli.

Cechy stosowania leków przeciwbakteryjnych w leczeniu zapalenia oskrzeli u dorosłych

Podczas przyjmowania antybiotyków przepisywanych przez lekarza należy przestrzegać kilku prostych zasad.

  1. Przebieg przyjmowania antybiotyku powinien być nieprzerwany i potrwa tyle dni, ile zalecił lekarz prowadzący. Jeśli w 3. lub 5. dniu zapalenia oskrzeli objawy przestaną Cię niepokoić, nie należy w żadnym przypadku przerywać leczenia. Lekarz przepisał antybiotyk przez 7–10 dni, co oznacza, że ​​należy to zrobić, ponieważ jeśli substancja lecznicza nie zostanie zakończona w odpowiednim czasie, mikroorganizmy są w stanie utworzyć odporność na ten lek.
  2. Antybiotyki należy przyjmować ściśle według zegara, przestrzegając liczby procedur podanych w instrukcjach i zachowując jednakową ilość czasu między przerwami. Ten środek jest potrzebny do utrzymania jednolitego stężenia leku we krwi.
  3. Należy obserwować, czy efekt przyjmowania leku. Jeśli w ciągu 3 dni poprawa nie nastąpi, antybiotyk nie ma wpływu na ten typ bakterii i prawidłowo zastąpi lek.
    Wybór leku przeciwbakteryjnego w leczeniu zapalenia oskrzeli u dorosłych powinien być przeprowadzany tylko przez lekarza i dopiero po ocenie stopnia zapalenia oskrzeli.

Wstrzyknięcia antybiotyków na zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc u dorosłych

Antybiotyki są substancjami pochodzenia naturalnego, charakteryzującymi się wyraźną aktywnością. Zastrzyki z antybiotyków są przepisywane w ramach kompleksowego leczenia powikłanych przeziębień i innych patologii układowych.

Wybór leku odbywa się z uwzględnieniem wieku pacjenta, wskazań do stosowania leku, obecności powiązanych powikłań. Ta grupa leków nie jest przeznaczona do samoleczenia, co może być nieskuteczne i tylko pogorszyć obraz kliniczny choroby.

Główna lista nowoczesnych antybiotyków

Klasyfikacja nowoczesnych antybiotyków w zastrzykach o szerokim spektrum działania odbywa się w zależności od metody i stopnia ich wpływu na drobnoustroje chorobotwórcze.

Leki są podzielone przez mechanizm działania farmakologicznego: antybiotyki mogą być bakteriobójcze lub bakteriostatyczne, a także szerokie i wąskie spektrum działania.

Leki o szerokim spektrum działania są klasyfikowane w następujący sposób:

  • Grupy penicylinowe: należy stosować leki zawierające amoksycylinę jako niezależny składnik aktywny lub w połączeniu z dodatkowym składnikiem aktywnym - kwasem klawulanowym.
  • Cefalosporyny do podawania pozajelitowego charakteryzują się niską toksycznością i wysoką skutecznością, zajmują jedno z pierwszych miejsc wśród przepisanych leków przeciwbakteryjnych. Mechanizm działania jest spowodowany działaniem bakteriobójczym, z powodu którego dochodzi do naruszenia formowania ścian komórkowych bakterii. Nowoczesne cefalosporyny obejmują leki drugiej generacji oparte na cefuroksymie. Leki trzeciej generacji na bazie cefotaksymu, ceftriaksonu, cefoperazonu, ceftazydymu, cefoperazonu / sulbaktamu. Podobnie jak 4-generacji Celesporins są lekami na bazie cefepimu.
  • Chinolony różnią się mechanizmem działania od innych substancji przeciwbakteryjnych, są używane do eliminowania patogenów opornych na inne leki. Współczesne chinolony 2-4 pokolenia do podawania pozajelitowego są lekami na bazie cyprofloksacyny (Tsiprobid, Quintor, Epitspro), ofloksacyny, pefloksacyny, lewofloksacyny.
  • Aminoglikozydy są stosowane w leczeniu zakażeń wywołanych przez tlenowe patogeny Gram-ujemne. Preparaty do podawania pozajelitowego drugiej generacji jako składnika aktywnego zawierają gentamycynę, tombramycynę, netilmycynę. Trzecia generacja - leki na bazie amikacyny.
  • Makrolidy są jednym z najmniej toksycznych antybiotyków. Do podawania pozajelitowego za pomocą leków na bazie klarytromycyny, spiramycyny.

Zalety postaci do wstrzykiwania

Zalety leków przeciwbakteryjnych do wstrzykiwania to:

  1. 95-100% biodostępność, szybkie działanie farmakologiczne. Takie leki działają szybciej niż leki doustne.
  2. Działanie antybiotyków pozajelitowych rozwija się szybciej, co jest bardzo ważne w leczeniu pacjentów w ciężkim stanie, w nagłych przypadkach.
  3. Możliwość zastosowania w leczeniu pacjentów w ciężkim stanie (nie może połknąć pigułki) lub nieprzytomnych.
  4. Zastrzyki mogą być zaangażowane w leczenie pacjentów z chorobami wątroby w wywiadzie i narządami przewodu pokarmowego w wywiadzie.

Skuteczność leków przeznaczonych do podawania pozajelitowego nie zależy od przyjmowania pokarmu.

Zakres

Antybiotyki w zastrzykach mają szeroki zakres zastosowań. Są stosowane w leczeniu chorób zakaźnych, a także w zapobieganiu wtórnym zakażeniom bakteryjnym.

Oprócz leczenia chorób układu oddechowego, ta grupa leków może być również stosowana do wykrywania zmian zakaźnych:

  • Układ moczowo-płciowy.
  • Drogi oddechowe, narządy laryngologiczne.
  • Skóra, tkanka miękka, błony śluzowe.
  • Narządy płciowe.
  • Układ mięśniowo-szkieletowy.
  • Narządy przewodu pokarmowego i układu pokarmowego (zęby, szczęka).
  • Pęcherzyk żółciowy i drogi żółciowe.
  • Leki są stosowane w posocznicy i zapaleniu otrzewnej, a także w zapobieganiu i leczeniu pacjentów, którzy mają obniżoną odporność.

Niektóre antybiotyki wykazują wyraźne działanie przeciwzapalne, co umożliwia ich stosowanie w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów. Wiele leków przeciwbakteryjnych przyczynia się do zapewnienia działania przeciwnowotworowego.

Leczenie zapalenia oskrzeli

Antybiotyki w zastrzykach na zapalenie oskrzeli stosuje się jako część złożonego leczenia wraz ze środkami zmniejszającymi wrażliwość, lekami rozszerzającymi oskrzela, kortykosteroidami (w przypadku ciężkiego przebiegu procesu patologicznego).

W leczeniu ostrego zapalenia oskrzeli wywołanego przez wirusy (adenowirusy, paragrypy, RSV), w większości przypadków, pacjentom poniżej 5 lat i młodzieży nie przepisuje się antybiotykoterapii.

Cel tej grupy leków w leczeniu ostrego zapalenia oskrzeli jest wymagany przy identyfikacji:

  • Powikłania: zapalenie płuc, ostre i zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok.
  • Brak odpowiedniego efektu terapeutycznego z alternatywnych grup leków przez 7 dni.
  • Skargi na zły stan zdrowia, częsty kaszel, który występuje w ciągu dnia,
  • Podczas leczenia pacjentów starszych niż 54-56 lat.

W przypadku zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli u dorosłych pacjentów (w tym palaczy) wymagane są leki przepisujące na podstawie:

  1. Amoksycylina.
  2. Cefotaksym.
  3. Amoksycylina w połączeniu z kwasem klawulanowym (Amoxiclav, Agumentin).
  4. Cefaleksyna.
  5. Gentamycyna.
  6. Cefradyna (Sefril).
  7. Cefuroksym.
  8. Klarytromycyna.
  9. Ceftazydym.
  10. Cefamundola (Cefamabol).
  11. Cefazolina.

Wybór odpowiedniego leku przeciwbakteryjnego jest przeprowadzany przez lekarza, biorąc pod uwagę wrażliwość czynnika chorobotwórczego na aktywny składnik leku, wiek pacjenta, obecność powiązanych powikłań.

Augmentin (proszek i / o na bazie amoksycyliny i kwasu klawulanowego)

Jeśli podczas stosowania leku Augmentin wystąpią reakcje alergiczne, należy przerwać stosowanie leku i rozważyć możliwość wyboru alternatywnych metod leczenia.

Dawkowanie leku dobiera się biorąc pod uwagę masę ciała pacjenta, przejawiające objawy, indywidualne cechy organizmu.

Jeśli to konieczne, jednoczesnego stosowania preparatu Augmentin z lekami z grupy aminoglikozydów nie należy mieszać w jednej strzykawce.

Leczenie zapalenia płuc

Zapalenie płuc jest ostrą zakaźną chorobą zapalną płuc, w której procesy patologiczne obejmują układ oddechowy. Zastrzyki antybiotyków zaczynają być stosowane natychmiast po określeniu czynnika chorobotwórczego, kursy, pod nadzorem lekarza.

W trakcie leczenia zapalenia płuc u dorosłych można stosować listę leków zawierających substancje czynne do podawania pozajelitowego:

  • Amoksycylina.
  • Ceftriakson (Rocefin, Ceftriabol).
  • Gentamycyna.
  • Cefpyramid (Tamycin).
  • Imipenem w połączeniu z cilastatyną (Tienam).
  • Klindamycyna.
  • Cefotaksym.
  • Amikacyna.
  • Cefepim (Maxipim).
  • Zefpirim (Cefanorm).
  • Klarytromycyna.
  • Kwas klawulanowy w połączeniu z amoksycyliną.
  • Cyprofloksacyna.
  • Ceftrizoxim (Epocelin).
  • Ceftazydym.
  • Cefradyna (Sefril).
  • Cefamundol (Cefamabol).
  • Cefaleksyna.
  • Cefazolina.

Terapia powinna rozpocząć się jak najwcześniej i być racjonalna, złożona i indywidualna.

Jak robić zastrzyki i jak zrobić zastrzyk dla siebie

Zawiesina amoksycyliny do wstrzykiwań (15%)

Lek ma wpływ na zakażenia gronkowcowe i paciorkowcowe, ma szeroki zakres zastosowań.

Podczas pierwszego dnia stosowania leku pacjenci mogą narzekać na pogorszenie ogólnego samopoczucia.

Dzieje się tak, ponieważ zastrzyki substancji czynnej wpływają na ściany patogenów i przyczyniają się do ich śmierci. Rozpadowi mikroorganizmów towarzyszy uwalnianie toksyn do krążenia ogólnoustrojowego.

Ceftriakson

Ceftriakson jest antybiotykiem z grupy cefalosporyn trzeciej generacji, który charakteryzuje się szerokim spektrum działania i cechą charakterystyczną w postaci powolnej eliminacji z organizmu.

Umożliwia to stosowanie leku 1 raz na 24 godziny. Wydalanie aktywnego składnika jest wykonywane przez nerki. Leku nie należy łączyć z innymi lekami przeciwbakteryjnymi.

Do podawania domięśniowego 1 gram leku rozcieńcza się 1% m lidokainą i wstrzykuje głęboko w pośladek maksymalny. Nie zaleca się wstrzykiwania więcej niż 1 grama leku w jeden pośladek.

Stosowanie lidokainy do płynów dożylnych jest przeciwwskazane.

Możliwy rozwój ogólnoustrojowych reakcji ubocznych z przewodu pokarmowego, skóry, bólu głowy, zawrotów głowy, zapalenia żył, przekrwienia woreczka żółciowego. Ceftriaksonu należy unikać, jeśli pacjent nie toleruje substancji czynnej w pierwszym trymestrze ciąży.

Tienam

Tienam to połączony, wysoce skuteczny lek stosowany w leczeniu infekcji o umiarkowanym i ciężkim nasileniu. Lek należy wstrzykiwać głęboko w okolice dużych mięśni (pośladków, bocznych mięśni ud). Wstępnie przeprowadza się test aspiracji, aby zapobiec przedostaniu się leku do światła naczyń krwionośnych.

W przypadku, gdy pacjent nie zauważy poprawy stanu zdrowia z powodu stosowania leków przeciwbakteryjnych, konieczne jest ponowne skonsultowanie się z lekarzem, ponowne rozważenie diagnozy i przepisanego schematu leczenia.

Antybiotyki. Zasady stosowania.

Zapalenie oskrzeli jest częstą chorobą charakterystyczną dla osoby w każdym wieku i charakteryzuje się zapaleniem błony śluzowej płuc i drzewa oskrzelowego. W momencie wystąpienia objawów choroby mogą być zróżnicowane. Zgodnie z etapami przebiegu choroba dzieli się na przewlekłe i ostre zapalenie oskrzeli. Przypisać poprawne i kompleksowe leczenie tylko na ręce terapeuty lub lekarza rodzinnego i dopiero po potwierdzeniu diagnozy, podjęciu decyzji o przyczynie wystąpienia, przebiegu i rozwoju tej choroby.

Czy zapalenie oskrzeli jest konieczne do leczenia antybiotykami?

Chociaż choroba często występuje u dorosłych, nie ma jednolitego schematu leczenia. Trudne jest również pytanie, czy terapia antybakteryjna jest potrzebna w leczeniu zapalenia oskrzeli u dorosłych. Sama choroba w połowie przypadków jest wirusową przyczyną pochodzenia, dlatego leczenie samymi środkami przeciwbakteryjnymi nie przyniesie pożądanego rezultatu. W takich przypadkach właściwą decyzją byłoby skonsultowanie się z lekarzem, który może udzielić odpowiedzi, czy w każdym z przypadków konieczna jest terapia antybakteryjna.

Mechanizm działania antybiotyków na zapalenie oskrzeli u dorosłych

Substancje lecznicze grupy antybakteryjnej mogą nie tylko zatrzymać, ale także zniszczyć rozmnażanie i wzrost grzybów i bakterii, które powodują rozwój zapalenia oskrzeli u dorosłych. Dla każdego rodzaju choroby lekarz prowadzący musi przepisać antybiotyki z określonej grupy.

Antybiotyki na zapalenie oskrzeli, grupy:

  • Makrolidy są w stanie zakłócić proces wytwarzania białka w komórkach bakteryjnych, w wyniku czego mikroorganizmy tracą zdolność do namnażania się. Ta grupa leków przepisywana na długi okres choroby bez obawy spowodowania szkody dla organizmu.
  • Aminopenicyliny - antybiotyki z tej grupy są zdolne do niszczenia ścian bakterii, co prowadzi do śmierci mikroorganizmów, ale należy zauważyć, że leki z tej grupy mogą częściej prowadzić do reakcji alergicznych.
  • Cefalosporyny - mechanizm działania antybiotyków występuje poprzez zatrzymanie syntezy substancji, a zatem zatrzymuje ilościowy wzrost mikroorganizmów.
  • Fluorochinolony - niszczą DNA bakterii, co prowadzi ich do śmierci.

Wybierając antybiotyk w zastrzykach, należy wziąć pod uwagę wiek pacjenta, przebieg choroby i przyczynę jej wystąpienia. Głównymi lekami do leczenia procesu zapalnego oskrzeli u dorosłych są środki przeciwbakteryjne w zastrzykach, które można podawać zarówno domięśniowo, jak i dożylnie.

  1. Sumamed (substancja czynna azytromycyna).
  2. Rovamycin (spiramycyna).
  3. Hemomityna (azytromycyna).
  4. Fromilid (klarytromycyna).
  5. Macropen (midecamycin).
  1. Ampioks (substancja czynna ampicylina).
  2. Ospamox (amoksycylina).
  3. Amoksyl (amoksycylina).
  4. Flemoskin (amoksycylina).
  1. Medaxone (substancja czynna ceftriakson).
  2. Emesef (ceftriakson).
  3. Cefakson (ceftriakson).
  4. Zinnat (cefuroksym).
  1. Cyprinol (substancja czynna ofloksacyna).
  2. Levofloks (lewofloksacyna).
  3. Ciprolet (cyprofloksacyna).
  4. Levomak (lewofloksacyna).

Wszystko o zastrzykach na zapalenie oskrzeli - leczenie zastrzykami z antybiotykami

Choroby układu oddechowego są niebezpieczne dla jego powikłań. Leczenie zapalenia oskrzeli za pomocą wstrzyknięć jest wskazane w ciężkich przypadkach i pozwala uniknąć rozprzestrzeniania się tego procesu. Uderzenia zapalenia oskrzeli są przepisywane wyłącznie przez lekarza, niezależnie od wieku pacjenta. Jak konieczne jest podawanie leku w tej formie i jakie są zalety zastrzyków?

Co dzieje się w organizmie z zapaleniem oskrzeli?

Zapalenie błony śluzowej błony śluzowej oskrzeli nazywa się zapaleniem oskrzeli. Zakażenia (wirusy, bakterie), jak również czynniki niezakaźne (alergeny, toksyny) mogą wywołać stan zapalny.

Zapalenie oskrzeli jest niebezpieczne, ponieważ podczas zapalenia puchnie śluz, zwężając światło oskrzeli. Powoduje to brak tlenu i prawdopodobieństwo uduszenia. Innym zagrożeniem jest szybkie rozprzestrzenianie się zapalenia przez drogi oddechowe, a nawet narządy sąsiednie. Zakażenie może prowadzić do zapalenia płuc i śmierci. Działania lekarza zależą od tego, który patogen wywołał zapalenie w oskrzelach. Dlatego wielką uwagę w leczeniu zapalenia oskrzeli odgrywa określenie patogenu i jego eliminacja.

Leczenie ostrego zapalenia oskrzeli

Leczenie zależy od ciężkości i zaniedbania procesu. Wstrzyknięcia antybiotyków są zwykle wykonywane podczas leczenia w szpitalu i ciężkim przebiegu choroby. Łagodne formy zapalenia oskrzeli można wyleczyć za pomocą tabletek.
W większości przypadków zapalenie oskrzeli ma charakter wirusowy i powinno być leczone immunostymulantami lub środkami przeciwwirusowymi. Powikłaniem zapalenia oskrzeli jest dodanie zakażenia bakteryjnego, w którym to przypadku lekarz przepisuje antybiotyki.

Jeśli obserwuje się ciężką niewydolność oddechową, pacjent jest leczony w szpitalu. Hospitalizacja jest wskazana głównie dla małych dzieci i pacjentów z ciężkim zespołem obturacyjnym.

Masaż od zapalenia oskrzeli u dzieci pomaga usunąć plwocinę trudną do oddzielenia i oczyszczenia dróg oddechowych. Dlatego w przypadku zapalenia oskrzeli konieczne jest kompleksowe leczenie, którego celem jest:

  1. Eliminacja infekcji.
  2. Ulga w oddychaniu.
  3. Wydalanie plwociny.
  4. Przywrócenie i gojenie błony śluzowej oskrzeli.

W przypadku wszystkich chorób układu oddechowego zaleca się dużo gorącego napoju. Starsze dzieci z kaszlem lepiej podawać herbatki ziołowe na bazie aloesu, rumianku, tymianku, podbiału.

Zalety i wady zastrzyków

Wprowadzenie leków w postaci do wstrzykiwania jest wyznaczane, gdy:

  1. Pacjent nie może przyjmować leku w tabletkach lub syropie (małe dzieci, pacjenci).
  2. Zaobserwowano ciężką niedrożność dróg oddechowych.
  3. Leczenie tabletkami jest nieskuteczne.

Zaletą zastrzyków jest to, że lek całkowicie przenika do krwiobiegu i zaczyna działać niemal natychmiast. Zastrzyk może wprowadzić lek do osoby w poważnym lub nawet nieprzytomnym stanie. Zastrzyki domięśniowe są bardziej korzystne dla osób z patologiami przewodu pokarmowego lub chorobami wątroby.

Wadę można nazwać bólem zastrzyków, więc nie są one przepisywane każdemu. Aby przeprowadzić takie manipulacje, należy tylko wykwalifikowany personel. Kiedy osoba wykonuje zastrzyk samodzielnie, istnieje możliwość przedostania się powietrza, rozwoju patologii naczyniowej lub uszkodzenia wiązki nerwów.

Szczególnie trudno jest oddawać strzały dzieciom, większość dzieci boi się strzałów, a zatem może zakłócać zastrzyk. Musisz być bardzo ostrożny, aby nie skrzywdzić dziecka.

Jakie leki są wstrzykiwane?

Jaki rodzaj ujęć związanych z zapaleniem oskrzeli decyduje lekarz. Leczenie powinno być kompleksowe i zazwyczaj obejmuje kilka grup farmakologicznych:

  1. Środki odrażające. Glukonian wapnia jest często wstrzykiwany w celu zapobiegania reakcjom alergicznym na inne leki. Pomaga także zmniejszyć obrzęk błon śluzowych i przywrócić oddychanie.
  2. Leki przeciwbakteryjne. Zapobiegaj powikłaniom wirusowego zapalenia oskrzeli i usuń przyczynę bakterii. W szpitalu przepisuje się wystarczająco silne antybiotyki o szerokim spektrum działania, aby prawdopodobnie wyeliminować przyczynę i nie czekać na wynik bakposev. Lek ceftriakson jest zwykle stosowany z zapaleniem oskrzeli, a są też popularne składniki aktywne: cefazolina, cyprofloksacyna, cefotaksym. Wymagają precyzyjnego dawkowania, zwłaszcza dla dzieci, dlatego są przepisywane tylko przez lekarza.
  3. Glukokortykosteroidy. Skutecznie łagodzi stany zapalne, przywraca drożność dróg oddechowych. Są to leki hormonalne, dlatego wymagają ścisłego przestrzegania nie tylko dawkowania, ale także zasad akceptacji i anulowania.
  4. Leki rozszerzające oskrzela. Środki działające na receptory mięśni oskrzeli. Pomaga złagodzić skurcz, rozszerzyć światło oskrzeli, ułatwić oddychanie i wyładowanie plwociny. Jak długo utrzymuje się obturacyjne zapalenie oskrzeli u niemowląt, tak bardzo i stosować leki rozszerzające oskrzela. Drogi oddechowe małych dzieci są bardzo wąskie, a obrzęk i zwężenie światła może prowadzić do uduszenia.

Funkcje wtrysku

Zastrzyk - manipulacja z uszkodzeniem skóry, więc przed miejscem wstrzyknięcia należy zawsze leczyć środkiem antyseptycznym. Leki są wstrzykiwane podskórnie, domięśniowo, dożylnie i na inne sposoby. W przypadku zapalenia oskrzeli u dorosłych leki są zwykle wpychane w pośladek maksymalny. Akcja następuje po 10 minutach. Iniekcje wstrzykiwały małe ilości leków, do 10 ml.

Komplikacje

Zapalenie oskrzeli u niemowląt, których leczenie rozpoczyna się w niewłaściwym czasie, może prowadzić do powikłań:

  1. Pojawienie się zespołu obturacyjnego.
  2. Zapalenie płuc.
  3. Zapalenie oskrzelików.
  4. Nieodwracalne zmiany w głębokich warstwach oskrzeli, bliznowacenie lub deformacja tkanki.
  5. Przejście do astmy przewlekłej lub oskrzelowej.

U dorosłych odporność jest silniejsza, ale leczenie zapalenia oskrzeli za pomocą plastrów gorczycy i prawidłowej terapii medycznej nie będzie zbędne. Mogą zapobiec rozwojowi komplikacji i przyspieszyć powrót do zdrowia.

W ropnym zapaleniu oskrzeli infekcja bakteryjna może rozprzestrzeniać się przez krwiobieg do innych narządów i tkanek. Dlatego wielu lekarzy jest reasekurowanych i przepisuje antybiotyki, nawet z wirusowym zapaleniem oskrzeli. Pomaga to uniknąć komplikacji i dodatkowej infekcji wtórnej.

Popularność glukonianu wapnia w zapaleniu oskrzeli tłumaczy się niskim kosztem i wysoką skutecznością. Trudność polega tylko na tym, że szybki efekt uzyskuje się po wstrzyknięciu leku, na […]

Z powodu zwykłych przeziębień często występuje suchy, nieprzyjemny kaszel, któremu towarzyszy ostry ból w klatce piersiowej. Jest prekursorem zapalenia oskrzeli, które wymaga natychmiastowego rozpoczęcia leczenia w celu […]

Prawie każda osoba przynajmniej raz w życiu z zapaleniem oskrzeli. Wiele osób zna nieprzyjemny kaszel, który występuje z powodu zapalenia oskrzeli. Najczęściej występuje w wyniku [...]

Dziecko kaszle - serce pęka od rodziców. W przypadku zapalenia oskrzeli kaszel staje się tak silny, że dorośli są bardzo zmartwieni. Zwłaszcza młode matki boją się zapalenia oskrzeli u noworodków, ale objawy [...]

Stosowanie zastrzyków w zapaleniu oskrzeli u dorosłych

Zapalenie oskrzeli jest chorobą, w której zapala się błona śluzowa oskrzeli, co prowadzi do zwężenia ich światła, uwolnienia dużej liczby patologicznych śluzów i gwałtownego pogorszenia ogólnego stanu pacjenta. Głównym objawem choroby jest kaszel. To on przynosi pacjentowi wiele niedogodności, ból i kłopoty.

Odruch kaszlowy to ochrona organizmu przed rozprzestrzenianiem się patologicznych mikroorganizmów w drogach oddechowych i narządach laryngologicznych. Pomaga usunąć patologiczny śluz z organizmu, jeśli ma normalną konsystencję, a osoba może się wykrztusić. Ale częściej z powodu niewłaściwej opieki lub poważnego stanu pacjent nie może kaszleć. Przedłużający się kaszel prowadzi do przylegania patogennej mikroflory do procesu patologicznego, zwiększenia lepkości i gęstości plwociny oraz pogorszenia stanu ludzkiego. Przy takim rozwoju wydarzeń konwencjonalne leki na kaszel nie są już bardzo skuteczne, leki przeciwbakteryjne mogą pomóc w powikłaniach.

Jak działają antybiotyki na zapalenie oskrzeli?

Wszystkie leki przeciwbakteryjne wpływają na bakterie. Jednocześnie niszczą nie tylko chorobotwórczą mikroflorę, ale także bakterie, które są korzystne dla naszego organizmu. Jeśli jednak nie ma innej możliwości powrotu do zdrowia, stosowanie środków przeciwdrobnoustrojowych jest uzasadnione. Niektóre antybiotyki wpływają również na wzrost grzybów, zmniejszając ich aktywność. Istnieje kilka grup antybiotyków, z których każdy ma wpływ na grupy patogennej mikroflory.

  • Aminopenicyliny, znane jako zaawansowane penicyliny - ten antybiotyk, gdy zapalenie oskrzeli niszczy ściany mikroorganizmów, przyspieszając ich śmierć. Te leki na zapalenie oskrzeli u dorosłych powodują reakcje alergiczne.
  • Makrolidy - wpływają na produkcję białka wewnątrz bakterii. Z tego powodu bakterie nie mogą się rozmnażać, co przyczynia się do regeneracji. Te antybiotyki na zapalenie oskrzeli u dorosłych przepisano, jeśli choroba trwa długo. Są one najłagodniejsze w swoim działaniu na organizm ludzki, bardzo rzadko powodują reakcje alergiczne i zaburzenia w przewodzie pokarmowym.
  • Cefalosporyny są powszechnymi antybiotykami, które zawieszają produkcję substancji niezbędnych do utrzymania bakterii. Przestają się rozmnażać.
  • Fluorochinolony - szkodliwy wpływ na DNA bakterii, niszcząc je.

Stosowanie tych leków powinno być kontrolowane przez lekarza, tylko on może przepisać przebieg zażywania narkotyków, metodę jego stosowania, wziąć pod uwagę wiek pacjenta, przyczynę choroby i jej przebieg.

W ciężkiej i umiarkowanej chorobie przepisywane są zastrzyki. Podaje się je dożylnie i domięśniowo.

Wskazania do stosowania środków przeciwdrobnoustrojowych

  • Ciężkie ostre zapalenie oskrzeli, a także przewlekłe zapalenie oskrzeli podczas zaostrzenia.
  • Flegma ma zielonkawy lub żółty kolor, co wskazuje na obecność bakterii w drogach oddechowych.
  • Zwiększ temperaturę na kilka dni, jeśli sama się nie zmniejszy.

Czasami występuje zapalenie oskrzeli z aktywnym rozwojem pneumokoków i pałeczek hemofilnych. W tym przypadku jeden z leków wymieniał grupy antybiotyków. W przypadku zapalenia oskrzeli, zastrzyki są również przepisywane, gdy osoba nie przyjmuje leków w postaci tabletek lub zawiesin. Są tacy pacjenci, u których odruch wymiotny jest aktywowany podczas przyjmowania leków. Lepiej dla takich pacjentów poddawać się leczeniu zastrzykami.

Stosowanie leków w zastrzykach

Istnieje kilka grup pacjentów, którzy powinni stosować zastrzyki w leczeniu zapalenia oskrzeli u dorosłych i dzieci:

  • Niemowlęta otrzymują zastrzyki, ponieważ nie mogą być leczone tabletkami. W tym wieku choroba może bardzo szybko się skomplikować, więc przepisywane są zastrzyki.
  • Przewlekłe zapalenie oskrzeli u dorosłych i obturacyjne zapalenie oskrzeli u dzieci leczy się obowiązkowym stosowaniem leków przeciwbakteryjnych za pomocą zastrzyków.
  • Starsi ludzie wpadają w strefę ryzyka szybkiego rozwoju powikłań ze względu na niską odporność, dlatego przy średniej i ciężkiej chorobie otrzymują zastrzyki z antybiotyków na zapalenie oskrzeli.
  • Zastrzyki z zapalenia oskrzeli zawsze towarzyszą skomplikowanej klinice chorób. Jeśli proces patologiczny zachodzi z toksykozą, leukocytozą, konieczne są zastrzyki.

Rodzaje leków do wstrzykiwań

Jakie są zastrzyki na zapalenie oskrzeli? Poniżej znajduje się lista leków, które są wstrzykiwane dorosłemu pacjentowi.

  • Środki odrażające. Są to leki, które zapobiegają reakcjom alergicznym organizmu. W przypadku zapalenia oskrzeli, zastrzyki są wykonywane przez dorosłych, jeśli konieczne jest szybkie zmniejszenie obrzęku błony śluzowej, aby pomóc przywrócić normalne oddychanie. Często stosowany jest glukonian wapnia.
  • Zastrzyki z antybiotyków są stosowane w przypadku powikłań bakteryjnych choroby wirusowej. Które leki są używane, rozważamy poniżej.
  • Glukokortykosteroidy - ten zastrzyk może szybko złagodzić stan zapalny, przywrócić drożność oskrzeli podczas spastycznego, szczekania, duszącego kaszlu. Są to leki hormonalne, więc nie powinieneś dać się ponieść. Zasady przyjęcia, zakończenie leczenia, dawkowanie należy ściśle przestrzegać.
  • Leki rozszerzające oskrzela. Takie zastrzyki mogą złagodzić skurcz oskrzeli, zwiększyć ich klirens. Pomagają kaszleć, zwłaszcza ich stosowanie jest konieczne dla dzieci do roku. Jeśli takie dzieci mają zespół obturacyjny, zastrzyki z oskrzeli za pomocą leków rozszerzających oskrzela stosuje się do końca niedrożności. Niebezpieczne jest wcześniejsze zakończenie takiego leczenia, ponieważ drogi oddechowe dziecka są bardzo wąskie, a niedrożność może prowadzić do astmy i zatrzymania oddechu. Zastosuj takie kaszel do dorosłych równie skutecznie jak dzieci.

Czasami nawet teraz używane do leczenia gorącej iniekcji. Stosuje się substancję chlorku wapnia. Gorące zastrzyki stopniowo stają się przeszłością, ponieważ jeśli wstrzykuje się je niewłaściwie do żyły, może to mieć poważne konsekwencje dla zdrowia pacjenta. Ale substancja czynna bardzo szybko łagodzi skurcz oskrzeli, jest stosowana w astmie oskrzelowej, pomaga radzić sobie z alergicznym zapaleniem oskrzeli. Wraz z wprowadzeniem tej substancji pacjent czuje się, jakby coś przeszło mu przez żyłę. W ciele pojawia się uczucie ciepła. Ale szybko mija, a skurcz oskrzeli przechodzi, osoba może dobrze oddychać.

Próbki tolerancji leków przeciwbakteryjnych

Leki przeciwbakteryjne mogą być stosowane zarówno dożylnie, jak i domięśniowo. Wprowadzenie leku poprzedza test na jego tolerancję. Aby to zrobić, należy wykonać zadrapanie igłą po wewnętrznej stronie przedramienia. Potem na nią kapie lek, po 15 minutach widać reakcję organizmu na to. Takie testy wykonuje się jako dorosły pacjent i dzieci.

Stosowanie antybiotyków w zastrzykach

U dzieci i dorosłych lekarz (lekarz) podaje nazwę (zastrzyki) używanego leku. Określa również sposób wprowadzenia substancji czynnej. Nazwy głównych grup antybiotyków i leków na ich podstawie:

  • Makrolidy: Sumamed, Macropen, Hemomitsin, Rovamitsin, Klarytromycyna.
  • Aminopenicyliny: Ampioks, Amoxil, Flemoxin, Augmentin.
  • Cefalosporyny: Medaxone, Ceftriaxone, Cefaxone, Zinnat, Cefix.
  • Fluorochinolony: Ofloxacin, Levofloks, Tsiprolet.

Niektóre z tych leków są wstrzykiwane domięśniowo, niektóre dożylnie. Leczenie antybiotykami zapewnia dodatkowe wsparcie w celu utrzymania ilości i funkcjonalności flory jelitowej. Zaleca się stosowanie probiotyków podczas leczenia zapalenia oskrzeli za pomocą zastrzyków.

Zastrzyki domięśniowe

  • Ceftriakson. Jest to dość powszechny lek, stosowany w zapaleniu oskrzeli, zapaleniu płuc i innych chorobach zakaźnych. Ma działanie bakteriobójcze i przeciwbakteryjne. Ale może powodować reakcje alergiczne. Nie można go stosować w czasie ciąży, laktacji, niewydolności wątroby i nerek.
  • Cefazolina. Jest aktywnie stosowany w przypadku zapalenia płuc, zapalenia oskrzeli, ropnia płuc. Czasami jest stosowany w czasie ciąży, gdy korzyści dla matki przewyższają szkodę dla płodu.
  • Medaxone. Działa na drobnoustroje, działa bakteriobójczo. Aktywnym składnikiem jest ceftriakson. Nie można stosować do reakcji alergicznych i ciąży.

Dożylne leczenie antybiotykami

  • Ziprinol to fluorochinolon drugiej generacji. Jest stosowany w chorobach ośrodkowego układu nerwowego, układu oddechowego, przewodu pokarmowego, stawów, mięśni, skóry, dróg moczowych. Nie stosować w przypadku uczulenia na substancję czynną - cyprofloksacynę.
  • Rovamycin - lek przeciwbakteryjny, jest stosowany w ostrej postaci zapalenia oskrzeli z intensywnymi objawami. Nie można stosować leku podczas laktacji i reakcji alergicznych na składniki leku.
  • Levomak jest również antybiotykiem fluorochinolonowym, który działa na DNA bakterii chorobotwórczych. Nie pomaga w zakażeniu krętków. Pozostałe drobnoustroje są wrażliwe na substancję czynną leku. Przed użyciem wymagany jest test tolerancji i czułości.
  • Levofloks - substancją czynną jest półwodny lewofloksacyna. To antybiotyk o szerokim spektrum działania. Do 18 roku życia nie można go leczyć.
  • Amoksilav - jest podawany tylko dożylnie lub przyjmowany doustnie w innej formie uwalniania. Lek zawiera kwas klawulanowy, może pokonać krew-mózg, bariery łożyskowe, przenika do mleka matki.

Dożylne i domięśniowe podanie leku może pomóc osobie w ciągu 10-15 minut po podaniu leku. Dla niemowląt antybiotyki są stosowane w zastrzykach także w celu szybkiego powrotu do zdrowia i pozbycia się wszystkich objawów zapalenia oskrzeli. Lekarz prowadzący może przepisać następujące leki:

  • Penicylina: Ampicylina, Amoksycylina.
  • Seria Cephalosporin: Cephalexin, Aksetil.
  • Seria Macrolide: Erytromycyna, Sumamed.

Funkcje wtrysku

Antybiotyki są podzielone na pokolenia (są ich 4) w zależności od wpływu na drobnoustroje i skutków ubocznych dla ludzkiego ciała. Antybiotyki najnowszej generacji są wygodne w użyciu - takie środki powodują mniej reakcji ubocznych organizmu, ich podawanie jest ograniczone do jednego razu dziennie.

Stosowanie leków przeciwbakteryjnych w zastrzykach, zwłaszcza domięśniowych, zawsze towarzyszy bólowi. W niektórych przypadkach konieczne jest wstrzyknięcie lidokainy, aby osoba nie tolerowała silnego bólu. Należy o tym pamiętać i niebezpieczeństwa związane z tymi lekami dla ciała. Jeśli wystąpiły działania niepożądane, dysbakterioza, należy poinformować lekarza prowadzącego.

Cechy manipulacji

Zastrzyki to medyczne manipulacje, które są trudne do wykonania dla zwykłych ignorantów. Lekarze wiedzą, jak wykonywać zastrzyki domięśniowe i dożylne. W tym celu konieczne jest potraktowanie powierzchni skóry środkiem dezynfekującym, a następnie delikatnie wbić igłę zgodnie z określoną techniką. Po zakończeniu podawania substancji leczniczej w strzykawce należy ostrożnie wyciągnąć igłę, przetworzyć miejsce jej wprowadzenia.