loader

Główny

Pytania

Czy mogę uprawiać sport z zimnem

„Główny akademik Ioffe udowodnił: brandy i kawa zastąpią sport i zapobieganie” - śpiewał kiedyś Władimir Wysocki. To prawda, że ​​prawdziwe znaczenie tej piosenki leży w zupełnie innych płaszczyznach, ale jeśli weźmiesz to dosłownie, wielki bard miał całkowitą rację: uprawianie sportu znacząco poprawia jakość życia. Każde wychowanie fizyczne jest przydatne dla zdrowego ciała. A jeśli wirus się podkradł? Jak być: pozostawić zwykłe tempo ćwiczeń, zmniejszyć intensywność wysiłku fizycznego lub całkowicie je porzucić?

Sport podczas zimna: przydatny czy niebezpieczny?

Aby zrozumieć problem, zacznijmy od zmian zachodzących w organizmie w okresie choroby.

Jesteś przyzwyczajony do regularnych ćwiczeń, ale pewnego dnia nie jest piękny dzień, wstaniesz z łóżka, czujesz:

  • ból głowy;
  • posiniaczone, mimo długiego nocnego odpoczynku;
  • przekrwienie błony śluzowej nosa;
  • ból gardła.

Jest jasne: jakiś wirus „wyciekł” do organizmu, a teraz trwa restrukturyzacja układu odpornościowego - wszystkie siły od tego momentu będą kierowane na walkę z „outsiderem”.

Jeśli ciało „czuje”, że wirus nie jest niebezpieczny, nie ma znaczącego pogorszenia samopoczucia:

  • temperatura ciała nie wzrasta;
  • nie ma ochoty się położyć;
  • apetyt się nie zmienia.

Być może w ciągu kilku godzin po rozpoczęciu aktywnej pracy komórek ochronnych staniesz się łatwiejszy. W takich przypadkach mówią: „Rano czułem się źle, a potem„ rozstałem się ”. Wszystko może być ograniczone do lokalnych reakcji: katar, słaby ból gardła, chrypka. Ogólnie rzecz biorąc, organizm funkcjonuje w zwykły sposób, aktywna walka z objawami zachodzi na poziomie lokalnym - tam, gdzie rozpoczął się stan zapalny. Lekarze w takich sytuacjach diagnozują „ostre infekcje dróg oddechowych” lub „ARVI”. Jeśli jest tylko zaczerwienienie gardła i ból gardła, czasami z łagodną gorączką przez jeden dzień, mówią o zapaleniu gardła. Jeśli głos jest nieco „usiadły” i następuje ciągły kaszel - jest to zapalenie krtani. Wszystkie te choroby są powodowane przez wirusy, ale w przeciwieństwie do powszechnego nieporozumienia, nie jest to grypa.

W takim przypadku szkolenie na przeziębienie nie jest zabronione. Istnieje jednak kilka ograniczeń:

  1. Nie powinieneś zmuszać się do wykonywania wszystkich ćwiczeń, które wykonujesz w normalnym stanie. Zmniejsz obciążenie do minimum.
  2. Zapomnij o czasie w sali z ważeniem. Treningi siłowe, ciężarki, hantle - wszystko to musi zostać przełożone na całkowite wyleczenie.
  3. Słuchaj siebie: przy najmniejszym pogorszeniu zdrowia przestań ćwiczyć.

Uprawianie sportu z zimnem nie jest najlepszym sposobem leczenia choroby, ponieważ nie jest to łatwe dla organizmu, wydaje energię na regenerację, a ty wciąż potrzebujesz dodatkowego wysiłku.

Ale jeśli przyzwyczaiłeś się do trybu sportowego, trenujesz przez wiele lat i nie myślisz o życiu bez fitnessu lub porannych joggingów, wtedy możesz ostrożnie kontynuować naukę.

Jakie sporty podczas zimna nie zaszkodzą?

Nie chcę odstępować od zwykłego harmonogramu sportowców, lekarze zalecają, aby przejść do:

  • bieganie w spokojnym tempie;
  • zajęcia jogi;
  • ćwiczenia rozciągające;
  • tańczyć

Podczas przeziębienia można nawet „pobudzić” niewielką odporność, kontynuując ćwiczenia, ponieważ przy umiarkowanym obciążeniu aktywuje się krążenie krwi, co oznacza, że ​​produkty rozpadu organizmów chorobotwórczych są szybciej usuwane.

Nie zapominaj: chodzi tylko o łagodne formy choroby, nie powodujące drastycznych zmian w zwykłej codziennej rutynie!

Oddzielnie należy powiedzieć o joggingu. Możesz kontynuować trening, jeśli:

  • przestrzegaj „zasady szyi” (to znaczy, jeśli wszystkie objawy wpływają na to, co znajduje się nad szyją: katar, dyskomfort w gardle);
  • na ulicy jest temperatura „plus”, co oznacza, że ​​nie ma ryzyka zimnego powietrza z powodu przekrwienia błony śluzowej nosa, co powoduje wzrost choroby;
  • skrócić czas pracy do 15-20 minut.

Ogólnie rzecz biorąc, przyciemnianie, jeśli nie odmówiłeś, lepiej jest przenieść się z siłowni lub domu na ulicy - na bieżni. Biegnąc na świeżym powietrzu, pocisz się, a potem możesz przechładzać, a wtedy zimno wzrośnie lub wywoła komplikacje. Jeśli pójdziesz na siłownię, ryzykujesz zainfekowaniem swojego „sportowego kolegi” wirusem. Jest mało prawdopodobne, że będą ci wdzięczni.

Powyższe odnosi się do SARS i ostrych infekcji dróg oddechowych, występujących w łagodnej postaci, bez zwiększania temperatury. A co jeśli pojawi się grypa lub parainflume?

Wirusy grypy są znacznie bardziej niebezpieczne niż wirusy przeziębione. Rozprzestrzeniają się z wielką prędkością, penetrując wszystkie organy i układy. Dlatego początek choroby jest ostry, wyrażony ostrym skokiem temperatury do wartości gorączkowych - 38,5-390С, a nawet wyższy. Kiedy chorujesz na grypę, trudno jest nawet wstać z łóżka, nie tylko wykonywać swoje codzienne obowiązki.

To ważne! Ciało jest w pełni skoncentrowane na walce z wirusem, na nic innego nie ma siły. W tych warunkach zmuszanie się do wykonywania jakiegokolwiek rodzaju ćwiczeń fizycznych jest nie tylko szkodliwe, ale może być nawet śmiertelne! Nie możesz angażować się nie tylko w chorobę, a nawet gdy objawy ustępują.

Nawet niska, niska jakość gorączki - przeciwwskazanie do jakiegokolwiek obciążenia! Klasy rozgrzewają ciało i są już „gorące” od wewnątrz, więc temperatura może gwałtownie wzrosnąć, a dla ciała będzie jeszcze trudniej.

Podczas choroby tłumione są procesy anaboliczne (czyli te, w których syntetyzowane są substancje niezbędne dla organizmu - aminokwasy, monosacharydy, tłuszcze), zmiany metabolizmu. Do krwi uwalniany jest dużo kortyzolu - hormonu stresu, który powoduje destrukcyjne procesy w mięśniach.

Najgorsze, co może się zdarzyć, jeśli zignorujesz porady lekarzy i kontynuujesz trening bez czekania na pełne wyleczenie - powstaną komplikacje. Każdy z nich - „nie jest prezentem”:

  • zapalenie oskrzeli;
  • zapalenie płuc;
  • odmiedniczkowe zapalenie nerek (zapalenie nerek);
  • zapalenie mięśnia sercowego (zapalenie mięśnia sercowego).

Są one konsekwencją faktu, że organizm dręczony przez wirusa, zamiast odpoczywać i nabierać siły, jest zmuszony spędzić resztę energii na wykonywaniu ćwiczeń. W rezultacie układ odpornościowy słabnie.

Jeśli nie potrzebujesz takich problemów, zapomnij o sporcie do momentu, gdy lekarz da „dobre”. Pamiętaj, że jak w szkole przez 2 tygodnie po zimnie byli zwolnieni z kultury fizycznej? Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarzy - daj sobie takie uwolnienie, bądź przywrócony.

Sport jako zapobieganie SARS i innym chorobom wirusowym

Jeśli podczas przeziębienia, korzyści ze szkolenia są bardziej niż wątpliwe, wtedy jako środek zapobiegawczy, ćwiczenia i każdy inny rodzaj aktywności fizycznej są tym, czego potrzebujesz. Dlaczego

Podczas zajęć aktywowany jest metabolizm: wszystkie procesy metaboliczne są bardziej intensywne, co oznacza wzmocnienie odporności.

Ponadto wiele sportów - to także hartowanie. Tak więc, jeśli pływasz, ciało doświadcza wahań temperatury po zanurzeniu w wodzie.

Jeśli biegasz na stadionie lub w parku, stopniowo dostosuj się do zmian temperatury otoczenia. Najważniejsze w tym przypadku jest zapobieganie nagłemu przechłodzeniu. Ran, czy uważasz, że nie ma wystarczająco dużo oddechu? Nigdy nie połykaj zimnego powietrza przez usta! Idź krok, kontynuując oddychanie przez nos, idź w spokojnym tempie. Nie zatrzymuj się, nie pozwól, aby wiatr dostał się pod twoje ubrania.

Doskonała ochrona przed zimnem - pływanie w otwartej wodzie. Minimalne twardnienie występuje nawet w lecie, w upale, a ci, którzy zanurzają się w lodowej otworze zimą, praktycznie nie chorują na choroby wirusowe. Powód: ciało jest przyzwyczajone do ekstremalnych temperatur, dlatego osłabienie sił ochronnych nie występuje w tych momentach, a wirus nie może się w nim „osiedlić”, umiera.

Zwróć uwagę! Konieczne jest rozpoczęcie każdego treningu i hartowania od minimum. Ostre obciążenie nie doprowadzi do zwiększenia odporności, a wręcz przeciwnie do jej osłabienia.

Czy można chodzić z zimnem

Chodzenie i ćwiczenia na świeżym powietrzu jako środki zapobiegawcze to jedno, a próba złagodzenia w okresie, kiedy choroba już Cię wyprzedziła, jest zupełnie inna.

Najlepiej poczekaj, aż stan się poprawi. I chociaż czujesz się chory, po prostu musisz otwierać okno w domu tak często, jak to możliwe. Jeśli na zewnątrz jest zimno, przez te 15 minut, gdy okno jest uchylone, chory powinien przejść do innego pokoju.

Chodzenie z zimnem jest dozwolone pod następującymi warunkami:

  • temperatura ciała jest normalna;
  • brak słabości, nudności;
  • brak silnego kaszlu;
  • na zewnątrz nie ma wiatru, nie ma deszczu, nie ma mrozu.

Jednocześnie zmniejsz obciążenie tak bardzo, jak to możliwe: nie biegaj, nie chodź szybko, skróć czas spaceru do 20-30 minut. Jeśli zdiagnozuje się grypę lub ból gardła, a nie prosty ARVI, odłóż chód do pełnego wyzdrowienia. Powód: ciało jest bardzo słabe, a jeśli nawet zamrozisz trochę lub zmokniesz, siły odpornościowe nie poradzą sobie z wirusem lub bakteriami, a już ustępująca choroba może powrócić.

W zdrowym ciele - zdrowy umysł, mówi rosyjskie przysłowie. Zgadzamy się z popularną mądrością: tylko jeśli czujesz się zdrowy i silny fizycznie, możesz cieszyć się wszystkimi dobrodziejstwami życia i pomagać tym, którzy tego potrzebują. Ale rozpoczynając studia, słuchaj sygnałów wysyłanych przez twoje ciało: jeśli wymaga odpoczynku, powinieneś dać mu taką możliwość. Tylko wtedy skorzysta na tym wychowanie fizyczne i sport!

Czy mogę trenować na zimno?

Sezon chorób wirusowych rzadko mija bez przymusowych przerw w treningu. Ten problem w taki czy inny sposób wyprzedza prawie każdego sportowca. Opinie lekarzy różnią się pod tym względem: niektórzy twierdzą, że każdy wysiłek fizyczny jest bezwzględnie przeciwwskazany dla pacjenta, inni uważają, że lekkie treningi nie zaszkodzą przebiegowi choroby ani nawet nie przyspieszą powrotu do zdrowia. W artykule dowiemy się, czy wskazane jest wykonywanie treningów z przeziębieniem i szybszym powrotem do zdrowia po chorobie.

Czy mogę trenować na zimno?

Jeśli twoja odporność jest słaba, a ty znalazłeś infekcję wirusową, jest to poważny stres dla ciała. Wszystkie jego zasoby zostaną skierowane na realizację głównego zadania - pokonanie infekcji i przywrócenie pełnej wydajności. Trening siłowy jest także stresem dla organizmu, więc o wiele trudniej jest go odzyskać w warunkach ciągłego treningu.

W związku z tym powstaje całkowicie naturalne pytanie: czy w ogóle trzeba trenować na zimno? Wszystko zależy od twojego samopoczucia. Jeśli czujesz się dobrze, objawy są słabe, stan jest stabilny, bez temperatury, to kilka lekkich treningów o długości 30-40 minut nie zaszkodzi. Podczas uprawiania sportu dochodzi do obfitego pocenia się, dzięki czemu zmniejszasz nawet podwyższoną temperaturę ciała. Ponadto, wraz z potem, z organizmu wydobywają się wolne rodniki, które spowalniają przebieg choroby.

Jeśli jednak z powodu choroby zdecydujesz się pominąć 3-4 treningi, nic strasznego się nie wydarzy. Wręcz przeciwnie, twoje mięśnie będą odpowiednio wypoczęte, a dalsze treningi będą jeszcze bardziej produktywne.

Jeśli nadal zdecydujesz się pójść na siłownię, z wszystkimi objawami przeziębienia, postępuj zgodnie z następującymi prostymi zasadami:

  1. Pij co najmniej 1,5 litra wody na trening, aby nie zakłócać równowagi woda-sól.
  2. Odpoczynek do pełnego powrotu do zdrowia między seriami, aby zmniejszyć obciążenie układu sercowo-naczyniowego.
  3. Ogranicz kontakt z innymi sportowcami, aby nie rozprzestrzeniać wirusów w całej sali.
  4. Zaangażuj się w izolowaną odzież, abyś nie zaczął drżeć z powodu zmian temperatury ciała.
  5. Intensywność treningu powinna być poniżej średniej. Wykonuj 3-4 powtórzenia mniej w każdym podejściu niż zwykle.

To ważne! Bezwzględnie zabronione jest trenowanie, jeśli istnieje zakaz medyczny.

Szkolenie w zakresie poważnych chorób ARVI

Jeśli objawy choroby są poważne, wówczas każda aktywność fizyczna jest przeciwwskazana. Lepiej odłożyć podróż na siłownię do pełnego wyzdrowienia, ponieważ ryzykujesz:

  • mieć komplikacje narządów wewnętrznych;
  • znacznie pogorszyć stan zdrowia;
  • zarażać innych użytkowników.

Nie angażuj się w samooszukiwanie się. Nawet jeśli po zażyciu leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych znormalizujesz swoją kondycję i poczujesz się mniej lub bardziej energicznie, nie oznacza to, że nadszedł czas, aby przejść do treningu. Kiedy skończysz trening, efekt działania leku ustąpi i poczujesz się znacznie gorzej niż przed treningiem. Jeśli zauważysz objawy grypy lub ARVI, poczekaj najpierw na całkowite wyleczenie, a dopiero potem opracuj strategię powrotu do sportu.

Klasy podczas odzyskiwania

Jeśli czujesz, że Twoje mięśnie straciły ton w trakcie choroby, nie powinieneś natychmiast rozpoczynać intensywnego treningu z dużymi ciężarami. Jeśli przerwa trwała 1-2 tygodnie, najpierw zaleca się trenowanie systemu całego ciała - czyli załadowanie wszystkich grup mięśni w jednym treningu. W ramach tego schematu sportowiec wykonuje jedno ćwiczenie w 2-3 zestawach na mięsień. Preferuj podstawowe ruchy, w których czujesz się dobrze. Możesz kierować się tymi samymi zasadami, ale angażuj się w formie treningu obwodowego, więc intensywność treningu będzie wyższa.

Szorstka wersja treningu dla wszystkich grup mięśniowych w okresie zdrowienia po chorobie jest następująca:

Czy można trenować z zimnem

W okresie rozprzestrzeniania się infekcji wirusowych osoba, która jest daleko od reżimu i aktywności fizycznej oraz sportowiec, może zachorować. Nie wszyscy wiedzą, czy możesz ćwiczyć z zimnem lub lepiej, aby przeczekać czas w łóżku. Lekarze nie zalecają uprawiania sportu podczas poważnych infekcji wirusowych.

Czy dodatek na ćwiczenia na przeziębienie?

Teraz wielu ludzi lubi różne sporty. Regularny wysiłek fizyczny wzmacnia organizm, wzmacnia funkcje ochronne układu odpornościowego, aktywuje układ sercowo-naczyniowy, poprawia pracę układu mięśniowo-szkieletowego.

Ciało sportowca jest mniej podatne na infekcję i infekcje wirusowe z powodu zwiększonej produkcji białych krwinek podczas ćwiczeń. Poprawa przyczynia się do reżimu i wykonalnego wysiłku fizycznego, wyczerpujące wyjazdy na siłownię, bez poszanowania jedzenia i harmonogramu, wręcz przeciwnie, osłabiają funkcje ochronne osoby.

Lekarze zgadzają się, że zwiększony wysiłek fizyczny podczas przeziębienia zabiera siły z organizmu, które mają na celu zwalczanie wirusów i infekcji. Prawie wszyscy lekarze kategorycznie sprzeciwiają się treningowi na siłowni w obecności objawów ostrych infekcji dróg oddechowych, ale niektórzy eksperci radzą kontynuować program lekki.

Sport z zimnem jest dopuszczalny, jeśli objawy są łagodne, a osoba czuje się normalnie. W takich przypadkach 30-minutowy trening nie zaszkodzi ciału i pomoże usunąć wirusa przez gruczoły potowe.

Pomijanie treningów na czas choroby nie zniweczy osiągniętych wyników, ale pomoże mięśniom rozluźnić się i odzyskać osłabione ciało. Po krótkich przerwach ładunki sportowe stają się bardziej produktywne.

Podczas zimnego, lekkiego ćwiczenia zaleca się codziennie, takie ćwiczenia pomogą gruczołom potowym.

Ćwicz w temperaturze

Ludzie, którzy dobrze tolerują przeziębienia, zastanawiają się, czy można uprawiać sport w temperaturze lub lepiej powstrzymać się od wysiłku. Lekarze jednogłośnie deklarują, że nawet najniższa temperatura jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do wysiłku fizycznego.

Trening rozgrzewa już gorące ciało, z którego temperatura może gwałtownie wzrosnąć do poziomów krytycznych. Podczas poważnych chorób o wysokiej temperaturze ciała organizm spowalnia metabolizm aminokwasów, tłuszczów i monosacharydów.

Zwiększona jest produkcja hormonu kortyzolu, który ma negatywny wpływ na stan tkanki mięśniowej. Dlatego wszyscy sportowcy muszą wiedzieć, czy można uprawiać sport, gdy jesteś chory.

Możliwe powikłania występujące po wysiłku fizycznym przy podwyższonej temperaturze ciała:

  • zapalenie płuc;
  • zapalenie oskrzeli;
  • proces zapalny mięśnia sercowego;
  • odmiedniczkowe zapalenie nerek.

Jaki sport jest możliwy przy głównych objawach przeziębienia

Z powodu słabej manifestacji objawów, terapeuci zalecają kontynuowanie treningu przy zmniejszonej masie ciała lub przejście do czasu powrotu do zdrowia po bardziej łagodnych sportach:

Ćwiczenie ze zmniejszonym obciążeniem jest możliwe tylko wtedy, gdy nie ma temperatury. Zmniejszenie masy roboczej o 50% zmniejszy obciążenie chorego ciała i nie zapobiegnie dalszemu wzrostowi mięśni. Lekki trening na początkowym etapie zimna pomaga opuścić ciało, aby zwalczyć siły czynników sprawczych choroby.

Wiele zależy od indywidualnych cech organizmu. Niektórzy ludzie łatwo cierpią z powodu przeziębienia, inni są poważnie chorzy, więc musisz zacząć od dobrego samopoczucia. Słabych objawów choroby bez gorączki nie można ignorować, ważne jest, aby rozpocząć leczenie pierwszymi objawami.

Podczas lekkiego zimna możesz trenować, przestrzegając następujących zasad:

  • jeśli masz ból gardła, katar i kaszel - niemożliwe jest zaangażowanie;
  • czas treningu cardio skrócony do 15 minut;
  • Treningi na ulicy są przeprowadzane tylko w temperaturach powyżej zera, nie można ćwiczyć na zewnątrz na minusie ze względu na niebezpieczeństwo pogorszenia dróg oddechowych.

Chory na wirusy i infekcje w sezonie lepiej nie chodzić na treningi na siłowni ze względu na ryzyko otrzymania dodatkowej porcji wirusów od innych użytkowników. Przy niewielkiej niedyspozycji lepiej jest ćwiczyć w domu, aby wspierać formę.

Umiarkowane obciążenie organizmu zwiększa krążenie krwi i pocenie się, co pomaga zwalczać przeziębienia we wczesnych stadiach choroby.

Przeciwwskazania do uprawiania sportów na przeziębienia:

  • podwyższona temperatura ciała;
  • obecność kaszlu - trening w tym stanie przyczynia się do rozprzestrzeniania się infekcji wirusowej przez organy oddziału oskrzelowo-płucnego z powodu intensywnego wdychania powietrza;
  • bóle ciała, stawy, mięśnie;
  • zakażenie grypą - w tym przypadku lekarze zalecają powstrzymanie wysiłku fizycznego przez kolejne 14 dni po całkowitym wyzdrowieniu. FLU poważnie wyczerpuje ciało i potrzebuje czasu, aby go odzyskać;
  • słabość

Po odzyskaniu, powrót do treningów powinien stopniowo zwiększać obciążenie.

Trening siłowy z SARS

Pełny trening siłowy podczas SARS nie jest możliwy, ponieważ osoba ma trudności z przestrzeganiem schematu, przyjmowaniem wymaganej ilości jedzenia i wody. Bolesne objawy: kaszel, gorączka, katar, utrata siły nie pozwolą na prawidłowe zaangażowanie.

W przypadku silnej infekcji należy skonsultować się z lekarzem i poddać pełnej kuracji pastelowym zabiegiem, w przeciwnym razie istnieje ryzyko niebezpiecznych komplikacji. W ciągu jednego lub dwóch tygodni odpoczynku o kształcie ciała nic się nie wydarzy. Kulturystyka pobiera dużo energii z organizmu, co powoduje stresującą dawkę kortyzolu. Hormon ten, produkowany w normalnej ilości, pomaga zwalczać wirusy i infekcje, ale spowalnia regenerację w nadmiarze.

Trening z ARVI powoduje stres mięśnia sercowego i układu naczyniowego. Aktywność fizyczna zwiększa ryzyko rozprzestrzeniania się infekcji w organizmie przez limfę.

Ważne jest, aby słuchać stanu ciała. Powrót do intensywnego treningu po chorobie należy wykonywać ostrożnie, stopniowo zwiększając tempo i obciążenie.

Bądź lepszy i silniejszy dzięki bodytrain.ru

Przeczytaj inne artykuły na blogu bazy wiedzy.

Sport i zimno. Leczenie na zimno

Treść

Przeziębienie, przeziębienie lub grypa (spowodowane wirusem grypy) jest ostrym zakaźnym zapaleniem górnych dróg oddechowych. Objawami choroby są kichanie, katar (nieżyt nosa), ból gardła (zapalenie krtani), trudności z przełykaniem i bólem gardła (zapalenie gardła, zapalenie migdałków), kaszel z surowiczą, następnie ropna plwocina (zapalenie tchawicy, zapalenie oskrzeli), bóle mięśni, gorączka i pogorszenie stan ogólny. Nazwa stanu chorobowego „przeziębienie” wynikała z wcześniej zaakceptowanych poglądów, że przyczyną choroby jest hipotermia. Najczęściej choroba jest wywoływana przez wirusy (Rino, adenowirus i wirus paragrypy), które są przydzielane pacjentom podczas kichania lub kaszlu jako „aerozol”.

Czy mogę trenować na zimno? Aby rządzić

Ostatnie badania przeprowadzone pod auspicjami American College of Sports Medicine wykazały, że uprawianie sportu z łagodnymi objawami przeziębienia w umiarkowanym tempie nie jest szkodliwe dla zdrowia. Podczas treningu siłowego (kulturystyka lub trójbój siłowy) pogorszyły się wskaźniki regeneracji. Powszechnie uznaje się, że sport może zmniejszyć ryzyko przeziębienia, ale jak dotąd nie było wiadomo, jak sport i chłód łączą się w tym samym czasie. W każdym razie większość lekarzy zgadza się, że uprawianie sportu może pogorszyć bieg przeziębienia, nawet przy dobrym zdrowiu i słabych objawach.

Z reguły przeziębienie łapie każdą osobę średnio 2-5 razy w roku, a jej trwanie może osiągnąć 1-2, a nawet trzy tygodnie, aż do pełnego wyzdrowienia. To pokazuje, że nawet niewielkie przeziębienia mogą poważnie utrudnić postępy w kulturystyce i innych sportach.

Podczas badania, pod kierunkiem profesora i lekarza Thomasa G. Weidnera z American University of Indiana, przetestowano około 50 ochotników, których lista została sporządzona przez studentów-ochotników, którym wstrzyknięto zakażoną surowicę i obserwowano przez 10 kolejnych dni. Połowa z nich nie ćwiczyła przez całą chorobę, inni nadal aktywnie trenowali.

Pierwsza grupa była poddawana codziennym stresom, takim jak bieganie i ćwiczenia na symulatorze. Po zakończeniu badania naukowcy odkryli, że w obu grupach występowały identyczne wskaźniki powrotu do zdrowia, z których można wywnioskować, że umiarkowane ćwiczenia nie wpływają na proces gojenia, nasilenie objawów lub rozwój powikłań. Ważne jest, aby pamiętać, że osoby badane, które przeszły intensywne treningi (które są w rzeczywistości równoważne zwykłemu treningowi kulturystycznemu) miały najgorsze wskaźniki regeneracji.

Edycja krytyki badawczej

W tym badaniu zastosowano łagodny szczep zimnego wirusa, który prawie nigdy nie powoduje komplikacji zdrowotnych. Jednak w zwykłym życiu osoba jest narażona na różne wirusy, które mogą wpływać na tkankę płuc, oskrzela i, co najważniejsze, układ sercowo-naczyniowy i mięśnie.

Na przykład czasami grypa jest prawie niemożliwa do odróżnienia od łagodnych ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego. Jeśli ćwiczysz w czasie zachorowania na grypę, nawet przy dobrym zdrowiu i prawie całkowitym braku objawów przeziębienia, ryzykujesz poważne komplikacje w sercu, ponieważ wirus grypy powoduje zapalenie mięśnia sercowego. Ćwiczenia prowadzą do przeciążenia mięśnia sercowego i mogą rozwinąć się nieodwracalne komplikacje!

Każda choroba nieżytowa (nawet łagodna) prowadzi do zahamowania procesów anabolicznych w mięśniach i aktywuje wydzielanie hormonu katabolicznego kortyzolu, który niszczy mięśnie. Aktywność fizyczna nasila procesy kataboliczne, aw przypadku opóźnionego anabolizmu nie otrzymasz pozytywnego efektu treningu siłowego, a wręcz przeciwnie, trening zniszczy Twoje mięśnie.

Podsumowanie Edytuj

Oczywiście zimno i sport są niekompatybilne. Nie osiągniesz pozytywnych wyników treningu na wysokości choroby. Nie ćwicz, jeśli masz przeziębienie, aż znikną wszystkie objawy choroby i nie czujesz się dobrze. Jeśli choroba jest ciężka, należy powstrzymać się od treningu przez 3-4 dodatkowe dni, aż do pełnego wyzdrowienia, aby uniknąć komplikacji i zniszczenia mięśni.

Środki mające na celu wyeliminowanie objawów (nie przyspieszać regeneracji):

  • Leki przeciwgorączkowe (kompleksowy lek TheraFlu szczególnie zalecany jako środek objawowy). Należy jednak rozumieć, że po pierwsze, temperatura musi być obniżona, a nie jeśli jest podniesiona, ale jeśli jest podniesiona powyżej pewnej granicy, którą można nazwać temperaturą 38 stopni. W każdym przypadku należy skupić się na zdolności organizmu do tolerowania tej temperatury, a także obecności innych problemów zdrowotnych (na przykład problemów z sercem, neurologii). Im wyższa temperatura, tym łatwiej organizmowi zwalczyć infekcję, ale tym większe ryzyko innych problemów. Rozwiązanie tego problemu najlepiej pozostawić lekarzowi. Należy również zauważyć, że najmodniejsze leki przeciwgorączkowe reklamowane w telewizji oparte są na lekach na grosz Paracetamol i Ibuprofen.
  • Lizaki do tłumienia kaszlu i łagodzenia bólu (Travisil itp.)
  • Jeśli kaszel jest wyraźny, należy stosować Libexin (ściśle według wskazań), syropy z glikodyną lub Tussin +.
  • Spraye, aby wyeliminować uczucie bólu gardła i podrażnienia nosa - Kameton.
  • Zmniejsza się skurcz naczyń krwionośnych (Naphthyzinum, droższe działają w podobny sposób, ale mogą skuteczniej pokryć powierzchnię błony śluzowej) przekrwieniem nosa.
  • Tsinepar (pigułki) jest najszybszym lekiem, który pomaga natychmiast wyeliminować objaw (pozwala całkowicie zapomnieć o przeziębieniu) i ewentualnie przyspieszyć powrót do zdrowia.

W nowym badaniu [1], opublikowanym w 2017 r., Zaobserwowano, że witamina C i echinacea nie zmniejszają przeziębienia. Nowa metaanaliza sugeruje jednak, że tabletki cynku są bardziej skuteczne. Do 5 dnia 70% osób przyjmujących cynk wyzdrowiało po przeziębieniu w porównaniu z 27% osób otrzymujących placebo. Autorzy uważają, że cynk w przybliżeniu potroi tempo powrotu do zdrowia.

Leczenie objawowe przeziębienia wspólnego

Etiotropowe leczenie lekami przeciwwirusowymi nie jest jeszcze możliwe. Zimne objawy ustępują same. Stosowanie leków jest opcjonalne. Zwykle przepisywane leczenie ma na celu złagodzenie objawów.

Katar Tworzenie się tajemnicy może być zmniejszone przez leki antycholinergiczne, jednak należy pamiętać o innych działaniach podobnych do atropiny. Obecnie stosowane działanie antycholinergiczne leków przeciwhistaminowych H1 (część wielu leków na przeziębienie). Miejscowo (krople do nosa) stosuje się a-adrenomimetyki, powodując zwężenie naczyń i, odpowiednio, zmniejszenie obrzęku błony śluzowej nosa (oddychanie przez nos jest przywracane), jak również osłabienie wydzieliny. Przy długotrwałym regularnym stosowaniu mimetyków a-adrenergicznych istnieje ryzyko uszkodzenia błony śluzowej nosa („przerost błony śluzowej”).

Trudności z połykaniem, bólem gardła. Pastylki zawierające miejscowe środki znieczulające (lidokainę, benzokainę, tetrakainę) osłabiają objawy na krótki czas, ale mogą powodować reakcje alergiczne.

Kaszel Osłabienie kaszlu spowodowane zmniejszeniem odruchu kaszlowego jest wskazane tylko wtedy, gdy kaszel nieproduktywny (suchy kaszel). Kodeina i noskapina osłabiają kaszel, działając na centralny układ nerwowy, zmniejszając odruch kaszlu. Klobutinol ma inny, ale nie do końca wyjaśniony mechanizm działania, różny od mechanizmu działania opioidów. Przekonujące dowody skuteczności leków na przeziębienie na przeziębienia nie są dostępne.

Trudna plwocina. Środki wykrztuśne poprawiają wydzielanie plwociny z powodu jej upłynnienia: rozkładają składniki plwociny (mukolityki, na przykład N-acetylocysteina) lub zwiększają produkcję ciekłej części wydzieliny (na przykład gorący napój). Możliwość przepisywania środków mukolitycznych na przeziębienie pozostaje wątpliwa, podobnie jak zdolność bromheksyny i ambroksolu do znaczącej zmiany konsystencji plwociny. Acetylocysteina jest przepisywana na mukowiscydozę. Pokazano kliniczny wpływ N-acetylocysteiny w przewlekłym obturacyjnym zapaleniu oskrzeli (ale nie na zimno): częstotliwość zaostrzeń zmniejsza się przy ciągłym stosowaniu.

Wysoka temperatura Leki przeciwgorączkowe (aspiryna, paracetamol) są wskazane w wysokiej temperaturze. Wzrost temperatury jest naturalną reakcją organizmu na infekcję; kontrola temperatury ciała jest jednym z ważnych wskaźników przebiegu choroby.

Ból kończyn, bóle głowy. Leki przeciwgorączkowe są również skuteczne.

  • Weź kompleks witaminowo-mineralny 2-4 razy w roku
  • Metaanaliza 25 badań klinicznych [2] wykazała, że ​​regularne spożywanie witaminy D może zmniejszyć prawdopodobieństwo ostrych zakażeń układu oddechowego i grypy.
  • Nie przepracuj się
  • Weź glutaminę
  • Weź dodatkowe porcje witaminy C podczas epidemii
  • Weź wyciąg z echinacei (roślinny immunomodulator) podczas epidemii
  • Ćwicz hartowanie

Zapalenie mięśnia sercowego

Zapalenie mięśnia sercowego jest zapaleniem mięśnia sercowego, zwykle powodowanym przez wirusy Coxsack B. Typowe objawy kliniczne obejmują zmęczenie, ból w klatce piersiowej, duszność i czasami kołatanie serca. Czynniki ryzyka nagłej śmierci nie zostały ustalone, ale ponieważ takie niebezpieczeństwo istnieje, 26. Konferencja Bethesda zaleca przerwanie działalności sportów wyczynowych na około 6 miesięcy. Zawodnik może rywalizować tylko z normalną funkcją serca i rozmiarem, zgodnie z echokardiografią i brakiem arytmii podczas monitorowania EKG metodą Holtera.

Mononukleoza zakaźna

Mononukleoza zakaźna jest wywoływana przez wirus Epsteina-Barra i objawia się z reguły zmęczeniem, bólem gardła, powiększonymi węzłami chłonnymi i migdałkami podniebiennymi oraz powiększeniem śledziony. Aktywność fizyczna jest zazwyczaj ograniczona przez samą siebie ze względu na rosnącą słabość. Według literatury sportowcy mogą przejść do treningu bezstykowego bez obawy o szkodliwe skutki, gdy tylko temperatura ciała wróci do normy. Główną rzeczą, na którą lekarze zwracają szczególną uwagę podczas mononukleozy zakaźnej, jest powiększenie śledziony, ponieważ jej pęknięcie jest możliwe. Występuje u 0,1 - 0,5% pacjentów, zwykle samoistnie. Prawdopodobieństwo jest maksymalne w pierwszych 3 tygodniach choroby - w okresie obfitego nacieku limfocytowego, który rozciąga śledzionę i zwiększa jej kruchość. Nie ma jednoznacznych zaleceń dotyczących sposobu oceny wielkości śledziony (a co za tym idzie ryzyka pęknięcia) - stosując badanie dotykowe lub USG. Pewnie ustalono, że badanie dotykowe ma niską czułość, jednak kwestia przyjęcia na zajęcia sportowe jest podejmowana w zależności od tego, czy śledziona jest wyczuwalna, czy nie. Uważa się, że klatka piersiowa może niezawodnie chronić nawet powiększoną śledzionę, ale znowu nie ma dowodów ani za, ani przeciw temu założeniu. Chociaż, według literatury, było tylko kilka luk związanych ze sportem, zaleca się ostrożność, zwłaszcza w pierwszych tygodniach choroby. Amerykańska Akademia Pediatrii zaleca, aby w przypadku nagłego wzrostu, całkowicie porzucić zajęcia sportowe, aw przypadku przewlekłego wzrostu, problem jest rozwiązywany indywidualnie.

Ostre wirusowe zapalenie wątroby Edytuj

Wirusowe zapalenie wątroby może występować na różne sposoby - bezobjawowe i piorunujące ze skutkiem śmiertelnym. Główne objawy to zmęczenie, bóle mięśni, bóle stawów, jadłowstręt i nudności. Uszkodzenie wątroby zakłóca normalne zaopatrzenie organizmu w energię podczas wysiłku, przyczynia się do hipoglikemii i zmian w metabolizmie lipidów. Możliwe są również niedobory hormonów i koagulopatia. Ćwiczenia mogą znacząco wpływać na hemodynamikę wewnątrzwątrobową, co teoretycznie zwiększa ryzyko powikłań. Zgodnie z zaleceniami, konieczne jest porzucenie ciężkich ładunków i konkurencji przed normalizacją wskaźników biochemicznych funkcji wątroby i wielkości wątroby, ale dostępne dane sugerują, że umiarkowane obciążenie jest z pewnością dopuszczalne, biorąc pod uwagę kliniczną ocenę stanu sportowca.

Zakażenie wirusem HIV Edytuj

Zakażenie HIV jest chorobą przewlekłą, zróżnicowaną w swoim przebiegu iw większości przypadków przez lata nie naruszającą zwykłego życia zarażonych. Zakażenie wirusem HIV zwykle przybiera formę przewozu, ale możliwe są poważne zmęczenie i inne zaburzenia. zmniejszenie skuteczności zarówno samej choroby, jak i podawania leków przeciwretrowirusowych. Nie ma dowodów na to, że ćwiczenia są niebezpieczne; przeciwnie, umiarkowany wysiłek może nawet wzmocnić układ odpornościowy (oprócz innych korzystnych wpływów somatycznych i psychicznych) i należy go zachęcać. Kwestia dalszych zajęć sportowych jest podejmowana indywidualnie, z uwzględnieniem stanu zdrowia sportowca, sportu i prawdopodobieństwa zakażenia.

Ogólnie rzecz biorąc, ryzyko przeniesienia wirusa HIV i wirusowego zapalenia wątroby w większości dyscyplin sportowych jest bardzo małe, więc teraz prawie wszyscy eksperci podzielają opinię, że sama infekcja nie wystarczy, aby usunąć ją z konkursu. Z drugiej strony nie jest jasne, jak radzić sobie z sportami, w których ryzyko transmisji wirusów jest z pewnością zwiększone: zapasy, boks i sztuki walki. Nie ma jednak wątpliwości, że tajemnica lekarska musi być zawsze zachowana i należy podjąć uniwersalne środki ostrożności.

Trening podczas przeziębienia

Wielu sportowców, którzy przeziębili się, interesuje się pytaniem, czy możliwe jest kontynuowanie treningu w tak bolesnym stanie, w jaki sposób najlepiej uprawiać sport, aby aktywność fizyczna nie wpływała niekorzystnie na odporność i nie powodowała komplikacji.

Czy dozwolone jest trenowanie podczas zimna?

Każda osoba od dwóch do trzech razy w roku cierpi na ostre infekcje dróg oddechowych, grypę i przeziębienie. Proces odzyskiwania trwa około tygodnia, a czasami dziesięć dni. Jeśli tym razem suma będzie wynosić około miesiąca przez rok. Jest to wystarczająco długi okres, który sprawia, że ​​każdy prowadzący aktywny tryb życia danej osoby zastanawia się, czy można kontynuować trening z zimnem.

Biorąc pod uwagę pilność tego problemu, przeprowadzono wiele badań nad tym, jak sport wpływa na kondycję zimnego człowieka. Potwierdzili fakt, że przy łagodnym przeziębieniu ćwiczenia są dopuszczalne. Nie oznacza to, że takie szkolenie będzie skuteczne. Niestety jego wydajność spada.

Ciężka infekcja lub po prostu dolegliwość

Badania dowodzą braku zaostrzenia objawów lub wpływu na czas trwania okresu rekonwalescencji z aktywności fizycznej tylko przy „górnym przeziębieniu”. Ta infekcja objawia się tylko nieprzyjemnym MI powyżej szyi.

Łagodne przeziębienie, ból gardła, przekrwienie błony śluzowej nosa, łzawienie oczu, ale nie ma bólu i bólu mięśni, nie ma gorączki, można uprawiać sport. Najważniejsze jest, aby wziąć pod uwagę pewne wymagania, które istnieją w tym przypadku.

Jak trenować na zimno?

Nie możesz się pocić i pozwolić na ostre przechłodzenie. Wiele siłowni jest wyposażonych w systemy chłodzenia powietrzem, które działają w zimie. Zimne strumienie, jeśli wpadniesz pod nie po treningu lub w jego trakcie, mogą znacznie pogorszyć objawy.

Trening powinien być łatwy, nie wykraczający poza obszar pulsu z 120-130 uderzeniami na minutę. To pozwala ci się nie pocić. Zaleca się również, aby czas trwania lekcji był ograniczony do minimum. Nie możesz przekroczyć 40-45 minut.

Czy przetrenowanie czy zimno?

Przetrenowanie jest dość niebezpiecznym stanem, w którym poziom kortyzolu gwałtownie wzrasta. Substancja ta, zwana hormonem stresu, jest ważna dla zasobów energetycznych, odporności, metabolizmu węglowodanów.

Zwiększenie kortyzolu zmniejsza odporność, co obniża obronę organizmu przed infekcjami, wydłuża okres regeneracji tkanki mięśniowej i obszar zapalenia. Stan, w którym osoba przybywa z przewlekle wysokim kortyzolem, przypomina objawy łagodnego przeziębienia.

Negatywne efekty treningu

Jeśli wysoki poziom kortyzolu jest mylony z łagodnym przeziębieniem, kontynuując fizyczny, osoba tylko szkodzi jego zdrowiu. Hormon stresu nadal wzrasta z treningów. Wynikiem tego jest gwałtowny spadek funkcji ochronnych organizmu i rozwój już zimnej choroby.

Kortyzol unosi się nawet wtedy, gdy ktoś ma przeziębienie. A jeśli trening w tym stanie i nie osłabi zdrowia, w jakiś sposób nie przyniesie prawie żadnego rezultatu. Wzrost kortyzolu nie pozwala osiągnąć zarówno wzrostu masy mięśniowej, jak i wskaźników siły.

Jakie są objawy grypy?

Dość często grypa i ostre infekcje wirusowe układu oddechowego we wczesnych stadiach można łatwo pomylić z normalnym łagodnym przeziębieniem. Dokładna diagnoza staje się jasna około trzeciego dnia. Jeśli temperatura ciała wzrasta, odczuwany jest ból w grupach mięśniowych, pojawiają się dreszcze, a to jest dokładnie grypa.

W tym stanie nie można iść na siłownię. To zada podwójny cios systemowi odpornościowemu, który będzie musiał walczyć z infekcją i stresem treningu cardio lub siłowego. Jedyne, co sport przyniesie grypie, to pogorszenie choroby.

Ogólne zalecenia

Zimno, jak pokazują badania, nie stanowi przeszkody dla sportu. Wyniki takich badań nie mówią nic o wskaźnikach siły ani skuteczności treningu zimnej osoby.

Zdecydowanie zabronione uprawianie sportu z grypą i ciężkimi przeziębieniami. Objawy tych chorób można rozpoznać dopiero drugiego lub trzeciego dnia. A jeśli aktywny trening nie ustanie w tych dniach, stan ulegnie dramatycznemu pogorszeniu, mogą pojawić się komplikacje.

Wniosek

Można bezpiecznie uprawiać sport tylko z pełną pewnością, że przyczyną choroby nie jest grypa, ale łagodna infekcja. Trening powinien być krótki, z tętnem od 120 do 130 uderzeń na minutę, aby zapobiec pojawieniu się potu.

Czy mogę uprawiać sport z przeziębieniem i grypą?

Treść artykułu

Sport powinien być regularny, w przeciwnym razie zmniejsza się skuteczność uzyskania pożądanego rezultatu treningu. Istnieją jednak przypadki braku zajęć z powodu istotnych okoliczności. Należą do nich choroba, zły stan zdrowia. Najczęstszą chorobą jest przeziębienie, ARVI. Ktoś, nieco prilev, wciąż idzie do klasy, ale ktoś zostaje w domu i nie idzie do sali do momentu powrotu do zdrowia. Zastanówmy się, czy możesz uprawiać sport z przeziębieniem i grypą.

Według statystyk osoba ma przeziębienie 2-4 razy w roku kalendarzowym. Przebieg przeziębienia trwa około dwóch tygodni. Jeśli sport jest stałą częścią rytmu życia, odmowa na dany okres jest wrażliwa, sportowiec nie chce stracić opłaconej subskrypcji, aby zrezygnować ze zwykłych ładunków. Odmowa pójścia na siłownię na kilka tygodni spowalnia postęp, zmniejsza skuteczność zajęć. Jednak chora osoba powinna pomyśleć o uczęszczaniu / pomijaniu treningu, słuchać siebie.

Różnice zimna od grypy

Przeziębienie jest chorobą wywoływaną przez wirusy (ostra wirusowa choroba układu oddechowego). Grypa jest chorobą zakaźną. Błędem jest zakładanie, że są to te same choroby. Przeziębienie charakteryzuje się następującymi objawami: przekrwienie błony śluzowej nosa, ból gardła, gorączka, ciągłe kichanie, kaszel. Objawy grypy, w przeciwieństwie do objawów nieżytowych, przejawiają się szybko, zmiana stanu zdrowia następuje z prędkością błyskawicy. Grypa charakteryzuje się silnym osłabieniem, zawrotami głowy, bólami kości, temperaturą powyżej 39 stopni, silnym kaszlem, który występuje w trzecim dniu choroby. Grypa jest gorsza niż zwykłe przeziębienie.

Wpływ sportu na ciało na przeziębienia

Opinie ludzi o chodzeniu na siłownię na przeziębienie są podzielone na diametralnie różne.

Trening jest przydatny, wzmacnia system odpornościowy, poprawia ogólną kondycję osoby. Jednak w trakcie choroby na ciało nakłada się dodatkowy stres. Większość lekarzy, trenerów posiada opinie na temat niebezpieczeństwa intensywnego stresu podczas choroby.

Liczne badania świadczą o uszkodzeniach podczas ćwiczeń fizycznych:

  • Zimne wirusy zmniejszają procesy anaboliczne organizmu. Zwiększa się ilość kortyzolu, hormonu, który niszczy tkankę mięśniową. Kortyzol powoduje wzrost poziomu glukozy i akumulację rezerw tłuszczu. Produkcja kortyzolu jest u szczytu siły podczas przepracowania, obecności silnego stresu, postu, złego samopoczucia. Zajęcia z objawami katar zaszkodzą mięśniom, zneutralizują korzyści wynikające z podróży do sali.
  • Zwiększa się przekrwienie mięśnia sercowego.
  • Złe samopoczucie jest trudniejsze, pojawiają się komplikacje. W przypadku choroby zasoby układu odpornościowego ludzkiego ciała są wykorzystywane do szybkiego zniszczenia wirusa. Podczas intensywnych obciążeń ciało jest zmuszone wydawać środki na ćwiczenia, regeneracja po nich.

Jakie mogą wystąpić komplikacje?

Przy intensywnym obciążeniu osłabionego organizmu mogą pojawić się następujące komplikacje:

  • Zapalenie mięśnia sercowego
  • Zapalenie nerwów
  • Zapalenie oskrzeli
  • Zapalenie krtani, zapalenie ucha
  • Angina
  • Zapalenie płuc

Powyższe choroby są leczone przez cięższe przeziębienia. Dlatego zaleca się pominięcie wycieczki na siłownię, jeśli źle się poczujesz, aby dać organizmowi czas na regenerację.

Jakie są najlepsze objawy odmowy regularnego treningu?

Rozważając, czy wybrać się na trening z zimną, wysoką gorączką, rozważ następujące czynniki. Dozwolone jest małe obciążenie z łagodną formą zimna. Anuluj podróż, jeśli wystąpią następujące objawy:

  • Ogólna temperatura ciała powyżej 37 stopni
  • Słabość
  • Zawroty głowy
  • Ciężkie pocenie się
  • Ból gardła
  • Obecność potwierdzonego zakażenia

Intensywne ładunki są zabronione podczas przyjmowania antybiotyków, leków obniżających temperaturę.

Jaki sport jest dozwolony na przeziębienie?

W przypadku łagodnych objawów (mały nieżyt nosa) można wykonywać ćwiczenia fizyczne o niskiej intensywności. Wyeliminuj trening siłowy, aerobik, jogging. Przydatne będą joga, rozciąganie, chodzenie na świeżym powietrzu.

Całkowite obciążenie powinno zostać zmniejszone do połowy normy, czas trwania szkolenia powinien zostać skrócony. Pij więcej niż zwykle wody. Po zajęciach warto wziąć koktajl z L-glutaminą.

Czy można grać w sport z zimnem, gdy temperatura minęła?

Normalne samopoczucie i niedyspozycja w godzinach wieczornych nie może oznaczać zadowalającego stanu zdrowia. Pacjent wymaga schematu oszczędzającego, pozostań w domu. Przez zimno i gorączkę „na nogach” ludzie sami prowokują dodatkowe infekcje, przepracowanie i obniżoną odporność, komplikacje narządów i układów wewnętrznych. Jeśli sam odczuwasz lekki przepływ zimna i inne objawy oprócz złego samopoczucia, możesz wykonywać lekkie treningi w zakresie sprawności fizycznej. Obciążenie powinno być stosowane stopniowo i 3-4 dni po pierwszych objawach.

Senność, niedyspozycja, nieznaczna temperatura ciała - wszystko to może wpływać na pogorszenie stanu zdrowia po wysiłku, więc ogólnie lepiej jest powstrzymać się od chodzenia na siłownię. Biorąc pod uwagę cel twoich zajęć, powinieneś powstrzymać się od treningu i pominąć 1-2 sesje. Ciało stanie się silniejsze, siła wróci, a sport przyniesie niezbędne korzyści. W okresie niedyspozycji obciążenia sportowe są nie tylko bezużyteczne, ale mogą również powodować pewne szkody spowodowane procesami biochemicznymi wewnątrz ciała.

Podczas choroby z powodu choroby, stresu, silnego zmęczenia, stresu neuropsychiatrycznego i długotrwałego głodzenia organizm wytwarza specjalny hormon - kortyzol. Hormon należy do grupy katabolicznej, która przyczynia się do niszczenia białka, w tym białka mięśniowego, zwiększa poziom glukozy we krwi i przyczynia się do gromadzenia tłuszczu. Kortyzol pomaga organizmowi dostosować się do warunków awaryjnych, tworząc dodatkowe zasoby dla przywrócenia ludzkiej siły.

Innymi słowy, ciało zaczyna intensywne gromadzenie pożytecznych i odżywczych składników, dzieląc białko na aminokwasy i glikogen we krwi na glukozę.

Okazuje się, że dając ostatnią siłę treningu dla choroby, organizm gromadzi tłuszcze i pierwiastki śladowe, z powodu zniszczenia struktur mięśniowych.

Czy można trenować z zimnem? W przypadku każdej aktywności fizycznej istnieje szczególna liczba czynników, które należy wziąć pod uwagę podczas chodzenia na siłownię. Klasy są zabronione w obecności następujących stanów:

gorączka;

objawy infekcji wirusowej lub bakteryjnej;

bóle stawów;

choroby zapalne gardła (zapalenie migdałków);

okres terapii antybiotykowej (przyjmowanie antybiotyków ogólnoustrojowych).

Akceptacja leków przeciwgorączkowych, antybiotyków i uczestniczenie w treningu może niekorzystnie wpływać na stan nerek, wątroby, struktur płucnych. Temperatura może wzrosnąć nawet na tle narkotyków. Ćwiczenia zwiększają obciążenie serca i naczyń krwionośnych. Przy obciążonej historii klinicznej jednoczesny przebieg ostrej infekcji wirusowej układu oddechowego, grypy lub przeziębienia z pogarszającym się stanem wymaga od pacjenta spoczynku w spokoju i przestrzegania schematu ochronnego.

Po odzyskaniu, aby rozpocząć zajęcia nie powinny natychmiast. Ciało potrzebuje czasu na regenerację, więc wystarczy ograniczyć się do wędrówek na świeżym powietrzu, lekkiego biegania w parku lub w lesie. Ćwiczenie powinno być stopniowe.

Trening na przeziębienie może być przydatny do poprawy naturalnej wentylacji płuc, poprawy krążenia krwi, pobudzenia ogólnego tonu ciała. Korzystnym efektem może być tylko nieskomplikowane przeziębienie. Podczas łagodnego przeziębienia bez gorączki i objawów powikłań należy przestrzegać kilku zaleceń:

skrócić czas szkolenia o 20-30 minut w zależności od godziny zajęć;

zmniejszyć intensywność aktywności fizycznej w 50%;

zrobić rozgrzewkę, wykonując proste ćwiczenia;

preferuj jogę, pilates, powolne rozciąganie na podłodze;

pij wodę podczas lekcji.

Podczas odzyskiwania ciała należy przestrzegać tych samych zasad. Nadmierne obciążenia w okresie rehabilitacji mogą wywołać nowy skok choroby.

Podczas ćwiczeń w sali otoczonej przez dużą liczbę ludzi, należy powstrzymać się od zajęć przez okres do 2 tygodni, aby wyeliminować ryzyko ponownej infekcji kropelkami powietrza.

Ważne jest, aby zrozumieć, że podczas przeziębienia bez szczególnych objawów można biegać i uprawiać sport, a przy grypie ważne jest, aby być w domu i odpoczywać w łóżku. Niestety nie wskazałeś, jak długo trwa chłód. Być może są to początkowe objawy ARVI lub grypy. Aby uniknąć komplikacji i powikłań w sytuacji klinicznej, lepiej jest nie chodzić na siłownię.

Powinieneś również odłożyć kolejne zajęcia, jeśli nastąpiło znaczące pogorszenie procesu szkolenia. Ciało wymaga wystarczających zasobów i kosztów energii dla choroby, kierując wszystkie siły do ​​wyeliminowania patogennych patogenów. W okresie zimnym musisz pić wystarczająco dużo płynu. Idealną opcją byłyby wywary oparte na jagodach, ziołach, suszonych owocach.

Ważne jest przestrzeganie diety, rzucenie palenia, alkohol. W celu szybkiego powrotu do zdrowia należy przyjmować kompleksy witaminowe, świeże soki, świeże warzywa i owoce. Nasycenie ciała witaminami ma korzystny wpływ na ogólny stan, poprawia nastrój, zwiększa odporność na patogenną mikroflorę.

Jeśli dzieci w okresie przeziębienia i jego powikłania są zwolnione z wychowania fizycznego, dorośli powinni samodzielnie ocenić własne samopoczucie i podjąć decyzję. Lepiej jest pozwolić ciału odpocząć i odzyskać siły niż po treningu, aby wywołać wzrost temperatury i dodać różne komplikacje.

Czy trening na przeziębienia jest szybszy?

Czy można ćwiczyć z zimnem? Zasady, których należy przestrzegać, aby nie obniżać odporności w sporcie i nie chorować jeszcze bardziej.

Czy można uprawiać sport z zimnem?

Średnio osoba zaraża się grypą, ARVI lub różnymi przeziębieniami około 2-3 razy w roku, a pełny proces regeneracji trwa co najmniej 7-10 dni. Dlatego pytanie, czy można trenować i uprawiać sport z zimnem, dotyczy niemal wszystkich.

Ze względu na powszechność i duże znaczenie tego problemu istnieje wiele badań naukowych, które sugerują, że w większości przypadków trening z łagodnym przeziębieniem jest akceptowalny. Niestety, pozytywny efekt takiego treningu nie będzie zbyt duży.

Łagodne złe samopoczucie lub ciężka infekcja?


Badania naukowe podkreślają, że uprawianie sportu nie ma wpływu (nie pogarsza objawów i nie przedłuża okresu regeneracji) w przypadku tak zwanego „górnego przeziębienia” - infekcji, która objawia się wyłącznie w nieprzyjemnych odczuciach powyżej dekoltu.

Jeśli masz wodniste oczy, ból gardła i zatkany nos, ale temperatura ciała pozostaje normalna, nie odczuwasz bólu mięśni ani charakterystycznych bólów ciała - masz tylko takie łagodne przeziębienie. Szkolenie w tym przypadku jest dozwolone, ale z pewnymi podstawowymi wymaganiami.

Wymagania dotyczące treningu na przeziębienia

Po pierwsze, unikaj hipotermii w warunkach klimatyzacji. Większość siłowni chłodzi powietrze nawet zimą - pocąc się i spadając pod strumieniem zimnego powietrza, możesz znacznie pogorszyć ich stan. Ten fakt wiąże się również z drugą zasadą treningu na przeziębienie - nie poci się.

Trening powinien być dość lekki, a nie poza obszarem pulsu 120-130 uderzeń na minutę. Dosłownie nie powinieneś się pocić. Ponadto zaleca się całkowity czas trwania wysiłku fizycznego, aby zredukować do minimum - zdecydowanie nie przekraczać progu 40-45 minut.

Zimno w wyniku przetrenowania

Jednym z objawów przetrenowania jest chroniczny wzrost poziomu hormonu kortyzolu. Hormon ten nazywany jest wyłącznie „hormonem stresu” - w rzeczywistości jest on odpowiedzialny przede wszystkim za układ odpornościowy, metabolizm węglowodanów i zintegrowane utrzymanie zasobów energetycznych organizmu.

Podwyższony poziom kortyzolu nie tylko osłabia zdolność układu odpornościowego do zwalczania infekcji i wydłuża czas regeneracji mięśni, ale także zwiększa ogólny poziom stanu zapalnego w tkankach. Objawy przewlekle podwyższonego poziomu kortyzolu mogą teoretycznie przypominać objawy łagodnego przeziębienia.

Negatywny efekt treningu

Myląc objawy przetrenowania (w tym ciągłe zmęczenie, dyskomfort w gardle) z objawami łagodnego przeziębienia i pójścia na trening, pogarszasz tylko sytuację, zwiększając poziom kortyzolu. Rezultatem będzie zmniejszenie odporności i prawdziwa choroba.

Z kolei nawet jeśli masz naprawdę łagodne przeziębienie, samo to prowadzi do zwiększenia poziomu kortyzolu - nawet jeśli nie zachorujesz więcej, ale nie będziesz w stanie osiągnąć pozytywnego efektu ze szkolenia. Przy wysokim stężeniu kortyzolu nie może być ani wzrostu wskaźników mocy, ani wzrostu mięśni.

Objawy grypy

We wczesnych stadiach objawy grypy mogą być mylone z objawami łagodnego przeziębienia lub innej ostrej infekcji wirusowej układu oddechowego (ARVI). Można zrozumieć, że dopiero trzeci dzień, kiedy chorujesz na grypę, gdy temperatura ciała gwałtownie wzrasta, pojawiają się dreszcze i ból mięśni.

Decydując się na trening w tym stanie, dostarczasz podwójny cios swojemu układowi odpornościowemu - oprócz tego, że jest już tak ciężko walczyć z infekcją, będzie musiała przejść stres spowodowany siłą lub treningami kardio. Rezultatem będzie tylko ostre pogorszenie objawów choroby.

Sport z zimnem: ostateczne zalecenia

Z jednej strony badania naukowe sugerują, że umiarkowany trening fizyczny nie pogarsza przepływu zimnego i lekkiego ARVI. Z drugiej strony badania te nie sugerują, że zimno wpływa niekorzystnie zarówno na wskaźniki siły, jak i ogólne wyniki treningowe.

W tym ćwiczeniu bezwzględnie nie zaleca się ciężkich zakażeń i grypy - ale w ciągu pierwszych 2-3 dni objawy grypy można łatwo pomylić z objawami przeziębienia. Rezultatem aktywnego treningu w tym przypadku będzie tylko gwałtowne pogorszenie stanu zdrowia i zwiększenie ryzyka powikłań.

Wizyta na siłowni na przeziębienie jest dozwolona tylko wtedy, gdy masz pewność, że masz łagodne zakażenie, a nie grypę. Treningi same w sobie powinny być krótkotrwałe, a częstość tętna nie powinna przekraczać 120-130 uderzeń na minutę - dosłownie nie należy się pocić.