Trening podczas choroby

Prawdopodobnie każdy sportowiec borykał się z takim problemem, jak - przeziębienie. Z reguły powstaje w najbardziej nieodpowiednim momencie (choć nie jest nawet logiczne wyobrazić sobie właściwy moment dla choroby, ponieważ w ogóle nie uwzględniamy jej w planach). Porozmawiajmy teraz o tym, czym powinien być trening podczas choroby? i Czy można nawet trenować podczas zimna?

Podczas choroby twoje ciało jest pod wpływem stresu. Jest osłabiony, tętno wzrosło, oddychanie trochę trudne, itp. Twój układ odpornościowy jest poważnie testowany. Ponadto wszystkie zasoby organizmu mają na celu odzyskanie zdrowia, a dodatkowy stres (taki jak trening) będzie tylko szkodliwy i pobierze niezbędne zasoby.

Więc co się okazuje, trening podczas choroby jest zabroniony? I tak i nie. Wszystko zależy od tego, jak bardzo jest zimno.

Jeśli jesteś lekko chory (nie ma wyraźnego zmęczenia, temperatury i innych ciężkich objawów), możesz trenować. Ale trening powinien być inny (jaśniejszy). A jeśli masz poważny przeziębienie (na przykład: grypa), trening jest przeciwwskazany. Musisz być traktowany!

Co zrobić, jeśli choroba właśnie się pojawiła (czujesz, że zaczynasz chorować):

Po pierwszym pojawieniu się choroby (z pierwszymi najmniejszymi objawami), musisz przejść na lekki trening, a mianowicie: niższe ciężary robocze (prasowane 80 kg * 8 razy, teraz pracujesz z 65 - 70 kg * 8 razy) i intensywność treningu (odpoczął 60 sekund między seriami, teraz odpoczynek 90 - 120 sekund). W związku z tym, jeśli zwiększysz resztę, musisz zmniejszyć liczbę ćwiczeń i podejść (aby szkolenie nie przekroczyło 60 minut).

Takie podejście do treningu jest potrzebne, aby nie wprowadzać ciała w stan silnego stresu (ponieważ sama choroba jest stresem), i pozostawić mu niezbędne zasoby do regeneracji.

Trening podczas choroby (zalecenia):

• zwiększyć zużycie płynu na 1 l (wcześniej wypiłeś 2 - 3 l dziennie, teraz musisz pić 3 - 4 l)
• przyjmuj wyższe dawki witaminy C: 2000 - 3000 mg dziennie (udowodniono, że we wczesnych stadiach choroby zwiększone dawki witaminy C przyczyniają się do szybkiego powrotu do zdrowia)
• weź kompleks witaminowo-mineralny
• włącz do swojej diety: czosnek i cebulę
• spać co najmniej 8 godzin (najlepiej 9-10 godzin)

Obserwując powyższe zalecenia, możesz zapobiec rozwojowi choroby, a po 4-5 dniach (od momentu pierwszego objawu) możesz wrócić do swojego (ciężkiego) treningu.

Co zrobić, jeśli jesteś już chory?

Jeśli masz jasne osłabienie, smark, gorączkę i inne objawy, musisz przerwać trening. Nawet lekki trening jest zabroniony!

Silna prostota i silne komplikacje w układzie sercowo-naczyniowym i całym organizmie. Każde szkolenie w trakcie choroby (lekkie lub nie daj Boże - ciężkie) doprowadzi do negatywnych konsekwencji (szczególnie układu sercowo-naczyniowego). Myślę, że zdrowie jest droższe niż trening.

Podczas choroby wykonaj następujące czynności:

• odmówić jakiegokolwiek wysiłku fizycznego (nawet światła)
• stosuj się do odpoczynku w łóżku
• pij dużo płynów (3-5 l dziennie)
• weź kompleks witaminowo-mineralny
• dodatkowo przyjmuj witaminę C w dawkach 1000 - 1500 mg
• włącz do swojej diety: czosnek i cebulę
• spać co najmniej 9 godzin w nocy (lepiej niż 10 godzin) i, ​​jeśli to możliwe, spać 1-2 godziny w ciągu dnia
• zwróć szczególną uwagę na swoją dietę (brak szkodliwych pokarmów i alkoholu)

Po pełnym odzyskaniu możesz rozpocząć trening. Zacznij od lekkich treningów i stopniowo zwiększaj intensywność i wagę roboczą do normalnej.

Trening podczas choroby

Treść artykułu:

• Jak trenować z chorobą
  
• Jak chronić przed wirusami
  
• Jak utrzymać odporność
  

Bardzo często grypa jest mylona z przeziębieniem, chociaż nie są ze sobą powiązane. Grypa jest chorobą wirusową wywoływaną przez koronowirusy i rinowirusy. Do tej pory znanych jest ponad 200 różnych wirusów tego typu. Kiedy osoba zostaje zarażona jednym z nich, ciało tworzy obniżoną odporność. W tym przypadku wszystkie inne odmiany wirusa mogą wywołać nową chorobę, o ile nie będziesz perebolete. Nauczmy się trenować podczas choroby.

Jak trenować z chorobą

Grypa najczęściej przebiega dość trudno, a po jej leczeniu możliwe są skutki uboczne. Natychmiast należy powiedzieć, że trening w trakcie choroby, a mianowicie grypa, może jedynie zaszkodzić tkankom mięśniowym i całemu ciału. Kiedy układ odpornościowy walczy z wirusami, które zaatakowały ciało, organizm nie może zreorganizować się z reakcji katabolicznych, które niezmiennie występują po treningu na anaboliczne. Bez takiego przejścia wzrost mięśni jest niemożliwy.

Podczas choroby w ciele już przechodzą procesy kataboliczne, a organizm musi sobie z nimi poradzić. Ale po pokonaniu grypy możesz rozpocząć lekkie ćwiczenia. Na początku należy zmniejszyć wagę roboczą i nie szkolić się na niepowodzenie. Takie treningi powinny być kontynuowane przez pierwszy tydzień po wyzdrowieniu.

W drugim tygodniu możesz rozpocząć pracę nad odmową, aw trzecim tygodniu wróć do intensywności treningu, który miałeś przed chorobą.

Jeśli masz zwykłe przeziębienie i postępuje łatwo (objawy tego są katar i lekki kaszel), wtedy trening podczas choroby jest całkiem możliwy. Jedyne, co należy zrobić, to porzucić trening, aby odmówić i zmniejszyć wagę roboczą o procent do 75. Po prostu podziel wagę na 4 i obniż ją o tę wartość.

Jeśli przeziębienie przeszło w ciężką formę, trening należy porzucić. W tym przypadku w organizmie występują te same procesy, które opisano w przykładzie z grypą. Dokładnie te same zalecenia mogą być podane podczas wznawiania sesji treningowych po wyzdrowieniu.

Pierwszy tydzień powinien zawierać lekkie treningi o zmniejszonej masie. W drugim tygodniu, bez zwiększania wagi, możesz zacząć pracować nad odmową, w trzecim tygodniu przejść do pełnoprawnych zajęć.

W przypadku, gdy jesteś chory na coś innego, nie na grypę i przeziębienie, powinieneś skonsultować się z lekarzem i postawić dokładną diagnozę. Każda choroba spowalnia twój postęp, ale lepiej jest powstrzymać się od treningu na kilka tygodni, niż zaszkodzić własnemu zdrowiu.

W ciężkiej postaci jakiejkolwiek choroby musisz przestrzegać następujących zasad:

Całkowite odrzucenie wysiłku fizycznego, w tym płuc;

Używaj co najmniej trzech litrów płynu przez cały dzień;

Użyj kompleksu mineralno-witaminowego, ponieważ twoje ciało będzie potrzebowało dodatkowych składników odżywczych;

Weź od jednego do pięciu gramów witaminy C przez cały dzień;

Wprowadź cebulę i czosnek do programu żywieniowego;

Spać co najmniej 9 godzin w nocy i kilka godzin w ciągu dnia;

Szczególną uwagę należy zwrócić na dietę.

Jak chronić przed wirusami

Wirusy istnieją wszędzie i jest ich bardzo dużo. Nie wszystkie z nich są chorobotwórcze, co oczywiście jest dobre. Wirus może rozprzestrzeniać się poprzez kontakt. Usta, oczy, nos - to główne organy, przez które wirus może dostać się do organizmu.

Większość wirusów pozostaje żywotna przez trzy godziny, aw tym okresie nie dotykaj twarzy, częściej myć ręce mydłem antybakteryjnym. Należy to zrobić natychmiast po zajęciach w sali. Suplementy diety mogą być włączone do diety. Można to zrobić w momencie, gdy jesteś zdrowy. Każdej chorobie łatwiej jest zapobiec niż leczyć.

Natychmiast należy powiedzieć o witaminach. W programie odżywiania każdy sportowiec powinien być miejscem dla kompleksów witaminowo-mineralnych. Teraz wyprodukowali ogromną kwotę. Również dobrze wzmacnia układ odpornościowy i L-karnitynę. Najczęściej sportowcy używają go do odchudzania, ale ma zdolność do poprawy układu odpornościowego.

Możesz także polecić ekstrakt z echinacei. Jest to naturalny immunostymulant o wysokiej skuteczności. Lek ten jest między innymi sprzedawany bezpłatnie w każdej aptece i jest dość tani. W celu zapobiegania chorobom zaleca się stosowanie jednej tabletki trzy lub cztery razy w ciągu dnia.

Jak utrzymać odporność

Należy zawsze pamiętać, że wysokie obciążenia, niewłaściwe lub nieodpowiednie odżywianie, a także częsty brak snu są czynnikami katabolicznymi, które mogą wywołać odpowiednie procesy w organizmie. Nie powinieneś zabierać swojego ciała podczas treningu w hali do stanu przetrenowania, obserwuj swój program dietetyczny.

Ważne jest, aby dieta była jak najmniej przetworzona. Prawie wszystkie z nich zawierają w swoim składzie dużą ilość tłuszczów nasyconych. Spożycie dużych ilości cukru stołowego i wysokiej jakości mąki również przyczynia się do obniżenia odporności.

Aby przywrócić organizm, osoba potrzebuje snu przez co najmniej siedem godzin dziennie. Najlepiej, jeśli trwa co najmniej dziewięć godzin. Jeśli nie chcesz pominąć treningów podczas choroby, spójrz na swój stan. Jeśli stan zdrowia jest normalny, możesz iść na siłownię, ale zmniejsz obciążenie i nie używaj treningu do niepowodzenia.

Jak trenować po chorobie - zobacz film:

Czy mogę trenować na zimno?

Sezon chorób wirusowych rzadko mija bez przymusowych przerw w treningu. Ten problem w taki czy inny sposób wyprzedza prawie każdego sportowca. Opinie lekarzy różnią się pod tym względem: niektórzy twierdzą, że każdy wysiłek fizyczny jest bezwzględnie przeciwwskazany dla pacjenta, inni uważają, że lekkie treningi nie zaszkodzą przebiegowi choroby ani nawet nie przyspieszą powrotu do zdrowia. W artykule dowiemy się, czy wskazane jest wykonywanie treningów z przeziębieniem i szybszym powrotem do zdrowia po chorobie.

Czy mogę trenować na zimno?

Jeśli twoja odporność jest słaba, a ty znalazłeś infekcję wirusową, jest to poważny stres dla ciała. Wszystkie jego zasoby zostaną skierowane na realizację głównego zadania - pokonanie infekcji i przywrócenie pełnej wydajności. Trening siłowy jest także stresem dla organizmu, więc o wiele trudniej jest go odzyskać w warunkach ciągłego treningu.

W związku z tym powstaje całkowicie naturalne pytanie: czy w ogóle trzeba trenować na zimno? Wszystko zależy od twojego samopoczucia. Jeśli czujesz się dobrze, objawy są słabe, stan jest stabilny, bez temperatury, to kilka lekkich treningów o długości 30-40 minut nie zaszkodzi. Podczas uprawiania sportu dochodzi do obfitego pocenia się, dzięki czemu zmniejszasz nawet podwyższoną temperaturę ciała. Ponadto, wraz z potem, z organizmu wydobywają się wolne rodniki, które spowalniają przebieg choroby.

Jeśli jednak z powodu choroby zdecydujesz się pominąć 3-4 treningi, nic strasznego się nie wydarzy. Wręcz przeciwnie, twoje mięśnie będą odpowiednio wypoczęte, a dalsze treningi będą jeszcze bardziej produktywne.

Jeśli nadal zdecydujesz się pójść na siłownię, z wszystkimi objawami przeziębienia, postępuj zgodnie z następującymi prostymi zasadami:

1. Pij co najmniej 1,5 litra wody na trening, aby nie zakłócać równowagi woda-sól.
2. Odpoczynek do pełnego powrotu do zdrowia między seriami, aby zmniejszyć obciążenie układu sercowo-naczyniowego.
3. Ogranicz kontakt z innymi sportowcami, aby nie rozprzestrzeniać wirusów w całej sali.
4. Zaangażuj się w izolowaną odzież, abyś nie zaczął drżeć z powodu zmian temperatury ciała.
5. Intensywność treningu powinna być poniżej średniej. Wykonuj 3-4 powtórzenia mniej w każdym podejściu niż zwykle.

To ważne! Bezwzględnie zabronione jest trenowanie, jeśli istnieje zakaz medyczny.

Szkolenie w zakresie poważnych chorób ARVI

Jeśli objawy choroby są poważne, wówczas każda aktywność fizyczna jest przeciwwskazana. Lepiej odłożyć podróż na siłownię do pełnego wyzdrowienia, ponieważ ryzykujesz:

• mieć komplikacje narządów wewnętrznych;
• znacznie pogorszyć stan zdrowia;
• zarażać innych użytkowników.

Nie angażuj się w samooszukiwanie się. Nawet jeśli po zażyciu leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych znormalizujesz swoją kondycję i poczujesz się mniej lub bardziej energicznie, nie oznacza to, że nadszedł czas, aby przejść do treningu. Kiedy skończysz trening, efekt działania leku ustąpi i poczujesz się znacznie gorzej niż przed treningiem. Jeśli zauważysz objawy grypy lub ARVI, poczekaj najpierw na całkowite wyleczenie, a dopiero potem opracuj strategię powrotu do sportu.

Klasy podczas odzyskiwania

Jeśli czujesz, że Twoje mięśnie straciły ton w trakcie choroby, nie powinieneś natychmiast rozpoczynać intensywnego treningu z dużymi ciężarami. Jeśli przerwa trwała 1-2 tygodnie, najpierw zaleca się trenowanie systemu całego ciała - czyli załadowanie wszystkich grup mięśni w jednym treningu. W ramach tego schematu sportowiec wykonuje jedno ćwiczenie w 2-3 zestawach na mięsień. Preferuj podstawowe ruchy, w których czujesz się dobrze. Możesz kierować się tymi samymi zasadami, ale angażuj się w formie treningu obwodowego, więc intensywność treningu będzie wyższa.

Szorstka wersja treningu dla wszystkich grup mięśniowych w okresie zdrowienia po chorobie jest następująca:

Czy mogę trenować na grypę lub przeziębienie?

Grypa czy przeziębienie?

Teraz jest pora roku, w której złapanie przeziębienia lub wirusa grypy nie jest trudne. A ci z nas, którzy ciężko pracują na siłowni, wiedzą, że nie ma nic gorszego niż brak treningu z powodu choroby. Wskaźniki mocy opuszczają, przeciwciała atakują białka, powodując nienawistny katabolizm (zniszczenie mięśni), a nawet po chorobie pierwsze treningi są bardzo trudne. Dlatego nauczmy się definiować dla siebie to, co „podniósłeś”, abyś mógł rozpocząć leczenie i wkrótce powrócić do treningu!

Wyjaśnienie - nie wszyscy ludzie mogą doświadczyć symptomów opisanych poniżej:

Czy mogę trenować?

Zazwyczaj zwykłe przeziębienie nie pokonuje nas tak, jak grypa. I często treningi w zimnym okresie są bezpieczne (jeśli możesz „słuchać” swojego ciała).

Ale jeśli zdecydujesz się na trening podczas przeziębienia, powinieneś wyraźnie kontrolować następujące niuanse:

• Aktywność fizyczna prowadzi do zwiększenia bicia serca - ale wiele leków na zimno robi to samo. Dlatego „mieszanka” ćwiczeń i wszelkiego rodzaju TheraFlu i Coldrexes może nadmiernie obciążyć serce. Możesz też bardzo szybko powalić oddech i trudniej będzie ci odzyskać siły między seriami.
• Jeśli masz astmę i masz przeziębienie, upewnij się, że skontaktujesz się z lekarzem przed pójściem na siłownię. Ćwiczenia mogą powodować kaszel i trudności w oddychaniu.
• Jeśli masz gorączkę lub dreszcze wraz z zimnem, ćwiczenia spowodują duży stres. Więc poczekaj kilka dni i upewnij się, że będzie łatwiej.
• Oczywiście nie ma sensu mówić, że podczas treningu na grypę trzeba będzie odroczyć do całkowitego wyzdrowienia!
• Oprócz powyższego, spróbuj zminimalizować obciążenie centralnego układu nerwowego - zmniejsz wagę roboczą o 20 - 30%, wykonaj więcej lekkiego treningu cardio (chodzenie, jogging).

Obroń się przed chorobami

Lepiej jest zapobiegać chorobie niż ją leczyć. Osobiście mam kilka sprawdzonych metod ochrony przed przeziębieniem, które były testowane od lat:

1. Stale przyjmuj złożone witaminy.
2. BCAA - zwłaszcza Leucyna - są najlepszym stymulantem układu odpornościowego, więc nie zapominaj o nich.
3. Jeśli twoje ciało „mówi”, że jesteś na skraju choroby, natychmiast udaj się do sauny na podczerwień. Musisz spędzić tam 20 minut, pijąc dużo wody lub nie gorącej herbaty, a następnie budząc się przez kolejne 20 minut po wyłączeniu ciepła, aby „wyschnąć” i ostudzić.

Znalazłeś błąd w artykule? Wybierz ją za pomocą myszy i naciśnij Ctrl + Enter. I naprawimy to!

Czy mogę trenować podczas mojej choroby?

Odpowiedź na to pytanie wydaje się oczywista: jeśli jesteś chory, to wszystkie siły ciała powinny zostać wysłane, aby zwalczyć infekcję. Jednak dla wielu osób trening jest głęboko zakorzenionym nawykiem, więc muszą wiedzieć, czy mogą kontynuować uprawianie sportu w trakcie choroby, nie wyrządzając sobie krzywdy.

Jeśli chodzi o jakąkolwiek poważną chorobę, oczywiście trenuj niemożliwą. Podobne pytanie zwykle pojawia się, gdy osoba, na przykład, ma przeziębienie - nieprzyjemny, ale nie tak niebezpieczny stan.

Trening na zimno: „zasada szyi”

Chociaż nie było zbyt wielu badań na ten temat, wielu naukowców, według Thomasa Weidnera z Uniwersytetu. Ball, stosuj się do sprawdzonego postulatu, zwanego także „regułą szyi”. Jego istotą jest to, że pacjenci mogą zwykle spokojnie ćwiczyć, jeśli wszystkie objawy są „ponad szyją”: na przykład katar, kichanie, ból gardła.

Ale w obecności objawów „pod szyją” (np. Ból mięśni lub kaszel w klatce piersiowej), a także w przypadku gorączki, lepiej jest zachować ostrożność.

Trening: z zimnem, bez zimna

Pod koniec lat 90. sam Weidner przeprowadził kilka niezwykłych badań, infekując ochotników rhinowirusem (powszechnie nazywanym zwykłym przeziębieniem), był jedną z niewielu prób zbadania tego problemu w ramach kontrolowanego eksperymentu.

Weidner najpierw zainfekował 45 ochotników; Następnego wieczoru zaczęło boleć gardło, a wszystkie pełnowartościowe zimne objawy pojawiły się trzeciego dnia eksperymentu. U szczytu choroby badani przeszli serię testów na bieżni. Porównując ich wyniki z wynikami grupy kontrolnej, której członkowie nie byli zainfekowani wirusem, naukowiec, ku jego zaskoczeniu, nie znalazł żadnych różnic. Wszystkie wskaźniki (wyniki biegu, funkcjonowanie płuc i inne reakcje fizjologiczne) były identyczne. Innymi słowy, jeśli złapiesz przeziębienie, nie wpłynie to na twoje osiągnięcia sportowe.

Za drugim razem Weidner zaraził 50 ochotników, podzielił ich na 2 grupy i zmusił pierwszego do wykonywania ćwiczeń fizycznych przez 40 minut co drugi dzień z taką intensywnością, że częstość tętna wynosiła 70% maksymalnej dopuszczalnej, a druga - dawała chory spokój.

Nie było różnic w nasileniu przebiegu lub czasu trwania choroby między dwiema grupami; jednak według subiektywnych odczuć ci, którzy byli poddawani wysiłkowi fizycznemu, czuli się trochę lepiej.

„Chociaż eksperymenty prowadzę już od jakiegoś czasu, nikt jeszcze nie podjął żadnych badań, które obaliłyby ich wyniki” - mówi Weidner. (Nie jest to jednak zaskakujące: nie jest łatwo rekrutować grupę ochotników, którzy chcą być zarażeni przez zimno!)

Istnieje wiele odrębnych dowodów na poparcie twierdzenia Weidnera, że ​​łatwe ćwiczenia podczas przeziębienia poprawiają samopoczucie pacjenta. Wyjaśnia się to na różne sposoby: oczyszczając drogi oddechowe, poprawiając krążenie krwi lub po prostu doświadczając pozytywnych emocji.

Do tej pory ustalono, że umiarkowane ćwiczenia pobudzają układ odpornościowy, a jedno badanie wykazało nawet, że jednorazowy 45-minutowy wyścig na bieżni pomógł organizmowi myszy poradzić sobie z wirusem. Wydaje się więc, że aktywność fizyczna podczas choroby może być rzeczywiście korzystna. Albo przynajmniej uprawianie sportu podczas przeziębienia z pewnością nie pogarsza stanu pacjenta.

Jak trenować z chorobą: infografiki z Precision Nutrition

Dobrze znany projekt, oparty na danych naukowych, zmienił zalecenia naukowców dotyczące szkolenia w zakresie infografiki. Przetłumaczyliśmy najważniejsze ilustracje dla Ciebie.

Zalecane czynności, gdy czujesz się lekko źle lub masz przeziębienie: chodzenie, bieganie, pływanie, jazda na rowerze, qigong, taiji, joga. Działania niezalecane: ciężka siła, trening wytrzymałościowy, HIIT, sprint, sporty zespołowe, zajęcia w ekstremalnych temperaturach.

Krótki intensywny trening nie będzie korzystny, jest korzystniejszy dla odporności - trening o średnim czasie trwania (40-50 minut) i niskiej lub średniej intensywności pogarsza stan i ma zły wpływ na odporność - przedłużony trening z dużym obciążeniem.

Jak trenować (i trenować w ogóle) przez 1-4 dni zimna:

Pierwszy dzień choroby. Z objawami: ból gardła, kaszel, smark - zaleca się trenować z małą intensywnością. Jeśli występują następujące objawy: ból głowy i ból stawów, dreszcze, biegunka, wymioty - nie zaleca się angażowania.

Drugi dzień choroby. Jeśli dreszcze nie pojawiły się, a objawy „nad szyją” nie uległy pogorszeniu - zaleca się lekki trening trwający 30–45 minut bez ważenia, w pomieszczeniu, puls do 150 uderzeń / min. Jeśli występuje gorączka, kaszel nasila się, biegunka lub wymioty - ćwiczenia nie są zalecane.

Trzeci dzień choroby. W przypadku braku dreszczy i pogorszenia wcześniejszych objawów - możliwe jest przeprowadzenie treningu o średniej intensywności 45-60 minut, puls do 150 uderzeń / min Jeśli objawy negatywne (biegunka, wymioty, dreszcze) nadal pozostają lub nasilają się - nie ćwicz i skonsultuj się z lekarzem.

Czwarty dzień Objawy choroby ustępują - zrób sobie przerwę na lekcje na jeden dzień, a następnie powróć do nich. Jeśli objawy 4 dnia nie zmniejszyły się i pojawiły się nowe, skonsultuj się z lekarzem.

Uważamy, że ważne jest, aby dodać od redakcji Zozhnika: jeśli zarażiłeś się infekcją wirusową, nadal nie spiesz się, aby studiować w miejscach, gdzie zbierają się zdrowi ludzie, aby nie przekazywać dalej „pałeczki” choroby - załaduj się w samotności (i umiarkowanie!)

Sport i zimno. Leczenie na zimno

Treść

Przeziębienie, przeziębienie lub grypa (spowodowane wirusem grypy) jest ostrym zakaźnym zapaleniem górnych dróg oddechowych. Objawami choroby są kichanie, katar (nieżyt nosa), ból gardła (zapalenie krtani), trudności z przełykaniem i bólem gardła (zapalenie gardła, zapalenie migdałków), kaszel z surowiczą, następnie ropna plwocina (zapalenie tchawicy, zapalenie oskrzeli), bóle mięśni, gorączka i pogorszenie stan ogólny. Nazwa stanu chorobowego „przeziębienie” wynikała z wcześniej zaakceptowanych poglądów, że przyczyną choroby jest hipotermia. Najczęściej choroba jest wywoływana przez wirusy (Rino, adenowirus i wirus paragrypy), które są przydzielane pacjentom podczas kichania lub kaszlu jako „aerozol”.

Czy mogę trenować na zimno? Aby rządzić

Ostatnie badania przeprowadzone pod auspicjami American College of Sports Medicine wykazały, że uprawianie sportu z łagodnymi objawami przeziębienia w umiarkowanym tempie nie jest szkodliwe dla zdrowia. Podczas treningu siłowego (kulturystyka lub trójbój siłowy) pogorszyły się wskaźniki regeneracji. Powszechnie uznaje się, że sport może zmniejszyć ryzyko przeziębienia, ale jak dotąd nie było wiadomo, jak sport i chłód łączą się w tym samym czasie. W każdym razie większość lekarzy zgadza się, że uprawianie sportu może pogorszyć bieg przeziębienia, nawet przy dobrym zdrowiu i słabych objawach.

Z reguły przeziębienie łapie każdą osobę średnio 2-5 razy w roku, a jej trwanie może osiągnąć 1-2, a nawet trzy tygodnie, aż do pełnego wyzdrowienia. To pokazuje, że nawet niewielkie przeziębienia mogą poważnie utrudnić postępy w kulturystyce i innych sportach.

Podczas badania, pod kierunkiem profesora i lekarza Thomasa G. Weidnera z American University of Indiana, przetestowano około 50 ochotników, których lista została sporządzona przez studentów-ochotników, którym wstrzyknięto zakażoną surowicę i obserwowano przez 10 kolejnych dni. Połowa z nich nie ćwiczyła przez całą chorobę, inni nadal aktywnie trenowali.

Pierwsza grupa była poddawana codziennym stresom, takim jak bieganie i ćwiczenia na symulatorze. Po zakończeniu badania naukowcy odkryli, że w obu grupach występowały identyczne wskaźniki powrotu do zdrowia, z których można wywnioskować, że umiarkowane ćwiczenia nie wpływają na proces gojenia, nasilenie objawów lub rozwój powikłań. Ważne jest, aby pamiętać, że osoby badane, które przeszły intensywne treningi (które są w rzeczywistości równoważne zwykłemu treningowi kulturystycznemu) miały najgorsze wskaźniki regeneracji.

Edycja krytyki badawczej

W tym badaniu zastosowano łagodny szczep zimnego wirusa, który prawie nigdy nie powoduje komplikacji zdrowotnych. Jednak w zwykłym życiu osoba jest narażona na różne wirusy, które mogą wpływać na tkankę płuc, oskrzela i, co najważniejsze, układ sercowo-naczyniowy i mięśnie.

Na przykład czasami grypa jest prawie niemożliwa do odróżnienia od łagodnych ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego. Jeśli ćwiczysz w czasie zachorowania na grypę, nawet przy dobrym zdrowiu i prawie całkowitym braku objawów przeziębienia, ryzykujesz poważne komplikacje w sercu, ponieważ wirus grypy powoduje zapalenie mięśnia sercowego. Ćwiczenia prowadzą do przeciążenia mięśnia sercowego i mogą rozwinąć się nieodwracalne komplikacje!

Każda choroba nieżytowa (nawet łagodna) prowadzi do zahamowania procesów anabolicznych w mięśniach i aktywuje wydzielanie hormonu katabolicznego kortyzolu, który niszczy mięśnie. Aktywność fizyczna nasila procesy kataboliczne, aw przypadku opóźnionego anabolizmu nie otrzymasz pozytywnego efektu treningu siłowego, a wręcz przeciwnie, trening zniszczy Twoje mięśnie.

Podsumowanie Edytuj

Oczywiście zimno i sport są niekompatybilne. Nie osiągniesz pozytywnych wyników treningu na wysokości choroby. Nie ćwicz, jeśli masz przeziębienie, aż znikną wszystkie objawy choroby i nie czujesz się dobrze. Jeśli choroba jest ciężka, należy powstrzymać się od treningu przez 3-4 dodatkowe dni, aż do pełnego wyzdrowienia, aby uniknąć komplikacji i zniszczenia mięśni.

Środki mające na celu wyeliminowanie objawów (nie przyspieszać regeneracji):

• Leki przeciwgorączkowe (kompleksowy lek TheraFlu szczególnie zalecany jako środek objawowy). Należy jednak rozumieć, że po pierwsze, temperatura musi być obniżona, a nie jeśli jest podniesiona, ale jeśli jest podniesiona powyżej pewnej granicy, którą można nazwać temperaturą 38 stopni. W każdym przypadku należy skupić się na zdolności organizmu do tolerowania tej temperatury, a także obecności innych problemów zdrowotnych (na przykład problemów z sercem, neurologii). Im wyższa temperatura, tym łatwiej organizmowi zwalczyć infekcję, ale tym większe ryzyko innych problemów. Rozwiązanie tego problemu najlepiej pozostawić lekarzowi. Należy również zauważyć, że najmodniejsze leki przeciwgorączkowe reklamowane w telewizji oparte są na lekach na grosz Paracetamol i Ibuprofen.
• Lizaki do tłumienia kaszlu i łagodzenia bólu (Travisil itp.)
• Jeśli kaszel jest wyraźny, należy stosować Libexin (ściśle według wskazań), syropy z glikodyną lub Tussin +.
• Spraye, aby wyeliminować uczucie bólu gardła i podrażnienia nosa - Kameton.
• Zmniejsza się skurcz naczyń krwionośnych (Naphthyzinum, droższe działają w podobny sposób, ale mogą skuteczniej pokryć powierzchnię błony śluzowej) przekrwieniem nosa.
• Tsinepar (pigułki) jest najszybszym lekiem, który pomaga natychmiast wyeliminować objaw (pozwala całkowicie zapomnieć o przeziębieniu) i ewentualnie przyspieszyć powrót do zdrowia.

W nowym badaniu [1], opublikowanym w 2017 r., Zaobserwowano, że witamina C i echinacea nie zmniejszają przeziębienia. Nowa metaanaliza sugeruje jednak, że tabletki cynku są bardziej skuteczne. Do 5 dnia 70% osób przyjmujących cynk wyzdrowiało po przeziębieniu w porównaniu z 27% osób otrzymujących placebo. Autorzy uważają, że cynk w przybliżeniu potroi tempo powrotu do zdrowia.

Leczenie objawowe przeziębienia wspólnego

Etiotropowe leczenie lekami przeciwwirusowymi nie jest jeszcze możliwe. Zimne objawy ustępują same. Stosowanie leków jest opcjonalne. Zwykle przepisywane leczenie ma na celu złagodzenie objawów.

Katar Tworzenie się tajemnicy może być zmniejszone przez leki antycholinergiczne, jednak należy pamiętać o innych działaniach podobnych do atropiny. Obecnie stosowane działanie antycholinergiczne leków przeciwhistaminowych H1 (część wielu leków na przeziębienie). Miejscowo (krople do nosa) stosuje się a-adrenomimetyki, powodując zwężenie naczyń i, odpowiednio, zmniejszenie obrzęku błony śluzowej nosa (oddychanie przez nos jest przywracane), jak również osłabienie wydzieliny. Przy długotrwałym regularnym stosowaniu mimetyków a-adrenergicznych istnieje ryzyko uszkodzenia błony śluzowej nosa („przerost błony śluzowej”).

Trudności z połykaniem, bólem gardła. Pastylki zawierające miejscowe środki znieczulające (lidokainę, benzokainę, tetrakainę) osłabiają objawy na krótki czas, ale mogą powodować reakcje alergiczne.

Kaszel Osłabienie kaszlu spowodowane zmniejszeniem odruchu kaszlowego jest wskazane tylko wtedy, gdy kaszel nieproduktywny (suchy kaszel). Kodeina i noskapina osłabiają kaszel, działając na centralny układ nerwowy, zmniejszając odruch kaszlu. Klobutinol ma inny, ale nie do końca wyjaśniony mechanizm działania, różny od mechanizmu działania opioidów. Przekonujące dowody skuteczności leków na przeziębienie na przeziębienia nie są dostępne.

Trudna plwocina. Środki wykrztuśne poprawiają wydzielanie plwociny z powodu jej upłynnienia: rozkładają składniki plwociny (mukolityki, na przykład N-acetylocysteina) lub zwiększają produkcję ciekłej części wydzieliny (na przykład gorący napój). Możliwość przepisywania środków mukolitycznych na przeziębienie pozostaje wątpliwa, podobnie jak zdolność bromheksyny i ambroksolu do znaczącej zmiany konsystencji plwociny. Acetylocysteina jest przepisywana na mukowiscydozę. Pokazano kliniczny wpływ N-acetylocysteiny w przewlekłym obturacyjnym zapaleniu oskrzeli (ale nie na zimno): częstotliwość zaostrzeń zmniejsza się przy ciągłym stosowaniu.

Wysoka temperatura Leki przeciwgorączkowe (aspiryna, paracetamol) są wskazane w wysokiej temperaturze. Wzrost temperatury jest naturalną reakcją organizmu na infekcję; kontrola temperatury ciała jest jednym z ważnych wskaźników przebiegu choroby.

Ból kończyn, bóle głowy. Leki przeciwgorączkowe są również skuteczne.

• Weź kompleks witaminowo-mineralny 2-4 razy w roku
• Metaanaliza 25 badań klinicznych [2] wykazała, że ​​regularne spożywanie witaminy D może zmniejszyć prawdopodobieństwo ostrych zakażeń układu oddechowego i grypy.
• Nie przepracuj się
• Weź glutaminę
• Weź dodatkowe porcje witaminy C podczas epidemii
• Weź wyciąg z echinacei (roślinny immunomodulator) podczas epidemii
• Ćwicz hartowanie

Zapalenie mięśnia sercowego

Zapalenie mięśnia sercowego jest zapaleniem mięśnia sercowego, zwykle powodowanym przez wirusy Coxsack B. Typowe objawy kliniczne obejmują zmęczenie, ból w klatce piersiowej, duszność i czasami kołatanie serca. Czynniki ryzyka nagłej śmierci nie zostały ustalone, ale ponieważ takie niebezpieczeństwo istnieje, 26. Konferencja Bethesda zaleca przerwanie działalności sportów wyczynowych na około 6 miesięcy. Zawodnik może rywalizować tylko z normalną funkcją serca i rozmiarem, zgodnie z echokardiografią i brakiem arytmii podczas monitorowania EKG metodą Holtera.

Mononukleoza zakaźna

Mononukleoza zakaźna jest wywoływana przez wirus Epsteina-Barra i objawia się z reguły zmęczeniem, bólem gardła, powiększonymi węzłami chłonnymi i migdałkami podniebiennymi oraz powiększeniem śledziony. Aktywność fizyczna jest zazwyczaj ograniczona przez samą siebie ze względu na rosnącą słabość. Według literatury sportowcy mogą przejść do treningu bezstykowego bez obawy o szkodliwe skutki, gdy tylko temperatura ciała wróci do normy. Główną rzeczą, na którą lekarze zwracają szczególną uwagę podczas mononukleozy zakaźnej, jest powiększenie śledziony, ponieważ jej pęknięcie jest możliwe. Występuje u 0,1 - 0,5% pacjentów, zwykle samoistnie. Prawdopodobieństwo jest maksymalne w pierwszych 3 tygodniach choroby - w okresie obfitego nacieku limfocytowego, który rozciąga śledzionę i zwiększa jej kruchość. Nie ma jednoznacznych zaleceń dotyczących sposobu oceny wielkości śledziony (a co za tym idzie ryzyka pęknięcia) - stosując badanie dotykowe lub USG. Pewnie ustalono, że badanie dotykowe ma niską czułość, jednak kwestia przyjęcia na zajęcia sportowe jest podejmowana w zależności od tego, czy śledziona jest wyczuwalna, czy nie. Uważa się, że klatka piersiowa może niezawodnie chronić nawet powiększoną śledzionę, ale znowu nie ma dowodów ani za, ani przeciw temu założeniu. Chociaż, według literatury, było tylko kilka luk związanych ze sportem, zaleca się ostrożność, zwłaszcza w pierwszych tygodniach choroby. Amerykańska Akademia Pediatrii zaleca, aby w przypadku nagłego wzrostu, całkowicie porzucić zajęcia sportowe, aw przypadku przewlekłego wzrostu, problem jest rozwiązywany indywidualnie.

Ostre wirusowe zapalenie wątroby Edytuj

Wirusowe zapalenie wątroby może występować na różne sposoby - bezobjawowe i piorunujące ze skutkiem śmiertelnym. Główne objawy to zmęczenie, bóle mięśni, bóle stawów, jadłowstręt i nudności. Uszkodzenie wątroby zakłóca normalne zaopatrzenie organizmu w energię podczas wysiłku, przyczynia się do hipoglikemii i zmian w metabolizmie lipidów. Możliwe są również niedobory hormonów i koagulopatia. Ćwiczenia mogą znacząco wpływać na hemodynamikę wewnątrzwątrobową, co teoretycznie zwiększa ryzyko powikłań. Zgodnie z zaleceniami, konieczne jest porzucenie ciężkich ładunków i konkurencji przed normalizacją wskaźników biochemicznych funkcji wątroby i wielkości wątroby, ale dostępne dane sugerują, że umiarkowane obciążenie jest z pewnością dopuszczalne, biorąc pod uwagę kliniczną ocenę stanu sportowca.

Zakażenie wirusem HIV Edytuj

Zakażenie HIV jest chorobą przewlekłą, zróżnicowaną w swoim przebiegu iw większości przypadków przez lata nie naruszającą zwykłego życia zarażonych. Zakażenie wirusem HIV zwykle przybiera formę przewozu, ale możliwe są poważne zmęczenie i inne zaburzenia. zmniejszenie skuteczności zarówno samej choroby, jak i podawania leków przeciwretrowirusowych. Nie ma dowodów na to, że ćwiczenia są niebezpieczne; przeciwnie, umiarkowany wysiłek może nawet wzmocnić układ odpornościowy (oprócz innych korzystnych wpływów somatycznych i psychicznych) i należy go zachęcać. Kwestia dalszych zajęć sportowych jest podejmowana indywidualnie, z uwzględnieniem stanu zdrowia sportowca, sportu i prawdopodobieństwa zakażenia.

Ogólnie rzecz biorąc, ryzyko przeniesienia wirusa HIV i wirusowego zapalenia wątroby w większości dyscyplin sportowych jest bardzo małe, więc teraz prawie wszyscy eksperci podzielają opinię, że sama infekcja nie wystarczy, aby usunąć ją z konkursu. Z drugiej strony nie jest jasne, jak radzić sobie z sportami, w których ryzyko transmisji wirusów jest z pewnością zwiększone: zapasy, boks i sztuki walki. Nie ma jednak wątpliwości, że tajemnica lekarska musi być zawsze zachowana i należy podjąć uniwersalne środki ostrożności.

Trening podczas przeziębienia

Wielu sportowców, którzy przeziębili się, interesuje się pytaniem, czy możliwe jest kontynuowanie treningu w tak bolesnym stanie, w jaki sposób najlepiej uprawiać sport, aby aktywność fizyczna nie wpływała niekorzystnie na odporność i nie powodowała komplikacji.

Czy dozwolone jest trenowanie podczas zimna?

Każda osoba od dwóch do trzech razy w roku cierpi na ostre infekcje dróg oddechowych, grypę i przeziębienie. Proces odzyskiwania trwa około tygodnia, a czasami dziesięć dni. Jeśli tym razem suma będzie wynosić około miesiąca przez rok. Jest to wystarczająco długi okres, który sprawia, że ​​każdy prowadzący aktywny tryb życia danej osoby zastanawia się, czy można kontynuować trening z zimnem.

Biorąc pod uwagę pilność tego problemu, przeprowadzono wiele badań nad tym, jak sport wpływa na kondycję zimnego człowieka. Potwierdzili fakt, że przy łagodnym przeziębieniu ćwiczenia są dopuszczalne. Nie oznacza to, że takie szkolenie będzie skuteczne. Niestety jego wydajność spada.

Ciężka infekcja lub po prostu dolegliwość

Badania dowodzą braku zaostrzenia objawów lub wpływu na czas trwania okresu rekonwalescencji z aktywności fizycznej tylko przy „górnym przeziębieniu”. Ta infekcja objawia się tylko nieprzyjemnym MI powyżej szyi.

Łagodne przeziębienie, ból gardła, przekrwienie błony śluzowej nosa, łzawienie oczu, ale nie ma bólu i bólu mięśni, nie ma gorączki, można uprawiać sport. Najważniejsze jest, aby wziąć pod uwagę pewne wymagania, które istnieją w tym przypadku.

Jak trenować na zimno?

Nie możesz się pocić i pozwolić na ostre przechłodzenie. Wiele siłowni jest wyposażonych w systemy chłodzenia powietrzem, które działają w zimie. Zimne strumienie, jeśli wpadniesz pod nie po treningu lub w jego trakcie, mogą znacznie pogorszyć objawy.

Trening powinien być łatwy, nie wykraczający poza obszar pulsu z 120-130 uderzeniami na minutę. To pozwala ci się nie pocić. Zaleca się również, aby czas trwania lekcji był ograniczony do minimum. Nie możesz przekroczyć 40-45 minut.

Czy przetrenowanie czy zimno?

Przetrenowanie jest dość niebezpiecznym stanem, w którym poziom kortyzolu gwałtownie wzrasta. Substancja ta, zwana hormonem stresu, jest ważna dla zasobów energetycznych, odporności, metabolizmu węglowodanów.

Zwiększenie kortyzolu zmniejsza odporność, co obniża obronę organizmu przed infekcjami, wydłuża okres regeneracji tkanki mięśniowej i obszar zapalenia. Stan, w którym osoba przybywa z przewlekle wysokim kortyzolem, przypomina objawy łagodnego przeziębienia.

Negatywne efekty treningu

Jeśli wysoki poziom kortyzolu jest mylony z łagodnym przeziębieniem, kontynuując fizyczny, osoba tylko szkodzi jego zdrowiu. Hormon stresu nadal wzrasta z treningów. Wynikiem tego jest gwałtowny spadek funkcji ochronnych organizmu i rozwój już zimnej choroby.

Kortyzol unosi się nawet wtedy, gdy ktoś ma przeziębienie. A jeśli trening w tym stanie i nie osłabi zdrowia, w jakiś sposób nie przyniesie prawie żadnego rezultatu. Wzrost kortyzolu nie pozwala osiągnąć zarówno wzrostu masy mięśniowej, jak i wskaźników siły.

Jakie są objawy grypy?

Dość często grypa i ostre infekcje wirusowe układu oddechowego we wczesnych stadiach można łatwo pomylić z normalnym łagodnym przeziębieniem. Dokładna diagnoza staje się jasna około trzeciego dnia. Jeśli temperatura ciała wzrasta, odczuwany jest ból w grupach mięśniowych, pojawiają się dreszcze, a to jest dokładnie grypa.

W tym stanie nie można iść na siłownię. To zada podwójny cios systemowi odpornościowemu, który będzie musiał walczyć z infekcją i stresem treningu cardio lub siłowego. Jedyne, co sport przyniesie grypie, to pogorszenie choroby.

Ogólne zalecenia

Zimno, jak pokazują badania, nie stanowi przeszkody dla sportu. Wyniki takich badań nie mówią nic o wskaźnikach siły ani skuteczności treningu zimnej osoby.

Zdecydowanie zabronione uprawianie sportu z grypą i ciężkimi przeziębieniami. Objawy tych chorób można rozpoznać dopiero drugiego lub trzeciego dnia. A jeśli aktywny trening nie ustanie w tych dniach, stan ulegnie dramatycznemu pogorszeniu, mogą pojawić się komplikacje.

Wniosek

Można bezpiecznie uprawiać sport tylko z pełną pewnością, że przyczyną choroby nie jest grypa, ale łagodna infekcja. Trening powinien być krótki, z tętnem od 120 do 130 uderzeń na minutę, aby zapobiec pojawieniu się potu.

Czy jest możliwe uczęszczanie na trening w czasie przeziębienia?

Wielu sportowców i osoby prowadzące aktywny tryb życia starają się nie przegapić ani jednego dnia treningu. Ponieważ takie przerwy prowadzą do tego, że wszystkie wysiłki są marnowane. Ale we wszystkim, co musisz wiedzieć, jak w niektórych przypadkach, klasy mogą mieć szkodliwy wpływ na zdrowie. I dlatego wielu jest zainteresowanych pytaniem: czy trening jest dozwolony na zimno, czy nie?

Czy mogę poradzić sobie z dolegliwościami?

Nikt nie jest odporny na choroby. Nie ma 100% gwarancji, nawet jeśli osoba prowadzi zdrowy tryb życia i stale wzmacnia układ odpornościowy. Choroby zakaźne najczęściej dotykają ludzi jesienią i wiosną. Choroby zakaźne nie doprowadzą do poważnych konsekwencji, jeśli natychmiast zaczniesz je leczyć i postępujesz zgodnie z zaleceniami lekarzy. Zwykle trwa około 10 dni od zakażenia grypą do pełnego wyzdrowienia. Ale jeśli nie podejmiesz działań na czas, grypa i podobne choroby zakaźne mogą się przeciągnąć.

Wielu lekarzy nie zaleca noszenia infekcji na nogach. Dlatego ludzie często mają pytanie: czy można kontynuować trening podczas przeziębienia. Odpowiedź na to pytanie dotyczy wielu sportowców, dlatego przeprowadzono wiele badań w poszukiwaniu odpowiedzi. Na podstawie uzyskanych danych sformułowano następujące wnioski:

1. Aktywność fizyczna jest nieszkodliwa, a nawet korzystna w dobrym stanie. Ale w tym przypadku działanie może nie przynieść pożądanego rezultatu.
2. Aktywność fizyczna jest zabroniona w ciężkiej chorobie. Trening podczas ostrego przeziębienia pogarsza stan pacjenta. Ponadto prowadzą do rozwoju infekcji i osłabienia organizmu.

Zatem przed ćwiczeniem osoba powinna spojrzeć na swój stan. Jeśli objawy grypy nie są bardzo wyraźne, możesz to zrobić, nawet trening siłowy jest dozwolony.

Jeśli stan osoby jest bardzo zły: zawroty głowy, wysoka temperatura ciała, gorączka, wówczas nie zaleca się wykonywania ćwiczeń, ćwiczenia siłowe są szczególnie niebezpieczne w tym stanie.

Ponieważ osłabiają ludzki układ odpornościowy. Ponadto trening na siłowni może powodować rozprzestrzenianie się infekcji. Dlatego podczas choroby zaleca się powstrzymanie się od chodzenia na siłownie, ale można to zrobić w domu, tymczasowo zastępując ćwiczenia z programu.

Jak powinienem trenować na przeziębienia i grypę?

Moc i nadmiernie aktywne treningi podczas zimna są niepożądane. Jeśli jednak stan pacjenta jest normalny, można ćwiczyć, ale ważne jest przestrzeganie następujących zasad:

1. Podczas zajęć nie należy dopuszczać do gwałtownej zmiany temperatury ciała: wysokiej potliwości i silnej hipotermii. Większość sal gimnastycznych ma klimatyzację, pacjent powinien trzymać się z dala od nich. Ponieważ mogą powodować gwałtowny spadek temperatury ciała. Z tego powodu przebieg infekcji będzie skomplikowany. Również przepływ powietrza rozprzestrzeni infekcję w całym pomieszczeniu.
2. Ważne jest, aby monitorować puls, nie powinno być więcej niż 120 uderzeń na minutę.
3. Czas aktywności fizycznej powinien zostać skrócony, całkowity czas trwania zajęć nie powinien przekraczać 40 minut dziennie.
4. Zabrania się angażowania w wysoką temperaturę i zły stan.
5. Przed zajęciami w 30 minut zaleca się picie leku w celu poprawy stanu.

Zimno i grypa to dość poważne choroby. Dlatego szkolenie w czasie zimna nie jest zalecane, ale nie jest zabronione. Ważne jest, aby przestrzegać powyższych zaleceń, aby zapobiec powikłaniom.

Konsekwencje nieprzestrzegania zalecenia

Zakażenia zakłócają pracę całego organizmu, a organizm ludzki poświęca dużo energii na ich zwalczanie. Jeśli osoba spędza wszystkie swoje siły w sporcie, układ odpornościowy po prostu nie może przezwyciężyć infekcji. W ten sposób choroba będzie się nadal rozwijać, a sytuacja pacjenta pogorszy się.

Ponadto takie badania nie będą korzystne, ponieważ choroba zwiększa poziom kortyzolu.

Z tego powodu trening siłowy nie pomoże zbudować masy mięśniowej.

Jak wzmocnić układ odpornościowy?

W chorobach zakaźnych siła i nadmiernie aktywny trening są niepożądane, ponieważ pogarszają stan pacjenta. Ale następujące rodzaje aktywności fizycznej przeciwnie pomogą wzmocnić ludzki układ odpornościowy i pozwolą szybko wyleczyć infekcję:

Taka aktywność pomoże szybciej wyleczyć chorobę. Aerobik, joga i gimnastyka są zalecane dla wszystkich ludzi, ponieważ pomogą poprawić zdrowie, przedłużyć młodość organizmu i utrzymać zdrowie psychiczne.

Co pomoże szybciej leczyć chorobę?

To, że z aktywności fizycznej i pigułek było efektem, należy dodać suplementy diety i witaminy do diety. W przypadku chorób zakaźnych zaleca się stosowanie:

1. L-karnityna. To narzędzie jest silnym przeciwutleniaczem, pomoże szybko złagodzić objawy choroby.
2. Ekstrakt z jeżówki. Echinacea jest silnym naturalnym środkiem immunostymulującym. Jest bardzo skuteczny w przypadku grypy i jest również niedrogi.
3. Owoce cytrusowe. Cytrus zawiera dużą ilość witaminy C, która pomaga poprawić obronę immunologiczną organizmu.

Z zimnem musisz działać w kompleksie. To jedyny sposób na szybkie odzyskanie. Ważne jest, aby nie nadużywać narkotyków, ponieważ osłabiają one ludzki układ odpornościowy. Dlatego niektóre leki należy zastąpić lekami naturalnymi.

Wszyscy natknęli się na przeziębienia i grypę. I wielu nie traktuje tych chorób poważnie, co z czasem powoduje komplikacje. Większość ludzi cierpi na te choroby zakaźne na nogach, dlatego choroba nie może być wyleczona przez długi czas. Dlatego przy tych chorobach niepożądane jest uprawianie sportu, zwłaszcza tych, które wymagają dużo siły i energii. Jednakże niedopuszczalne są bardzo ciężkie ładunki, a nawet będą przydatne, jeśli pacjent spełni wszystkie zalecenia.

Sport i zimno: jak je połączyć?

Osoba, która regularnie uprawia sport, odczuwa fizyczny dyskomfort, odmawiając zwykłego treningu. Czy jest możliwe kontynuowanie zajęć sportowych podczas zimna? Jak łączy się sport i zimno?

Sport i zimno: badania naukowe

American College of Sports Medicine przeprowadził badanie na 50 ochotnikach. Połowę badanych zakażono lekkim szczepem wirusowej infekcji dróg oddechowych. Obserwacje trwały 10 dni. Wszystkie osoby w okresie choroby były zaangażowane w codzienne treningi: niektóre były intensywne (kulturystyka), inne biegały i trenowały na symulatorze. Grupa badana, osoby zakażone wirusem oraz zdrowi uczniowie, którzy byli umiarkowanie zaangażowani w sport, odzyskiwali jednakowo. Grupa osób eksperymentalnych, które intensywnie angażowały się w kulturystykę w okresie choroby, wyzdrowiała powoli i przez długi czas wyzdrowiała.

Wyniki badania są następujące: umiarkowane ćwiczenia (aerobik, bieganie, sprzęt do ćwiczeń, joga itp.) Nie powodują komplikacji.
Badanie to miało przeciwników, których głównym zarzutem było: badani byli zakażeni słabym szczepem wirusa, podczas gdy w rzeczywistych warunkach wirusy miały znacznie bardziej agresywny wpływ na organizm ludzki.

Sport zawodowy: przeciwwskazania

Zawodowi sportowcy stosują zasadę „wyższej szyi”. W przypadkach, gdy choroba jest „oparta” na szyi (katar, ból gardła), możesz to zrobić. Od dawna wiadomo, że po treningach zatkany nos przechodzi i oddychanie staje się łatwiejsze.

W przypadkach, gdy choroba jest „pod szyją” - nie można uprawiać sportu. Przypadki te obejmują ból mięśni, klatki piersiowej itp.

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do uprawiania sportu jest wzrost temperatury. Trening zawodowy jest również anulowany z powodu następujących objawów: zapalenie, ból, kaszel, trudności w oddychaniu, ciężkość rąk lub nóg, ból mięśni. W takich stanach nawet rozgrzewka i proste ćwiczenia są przeciwwskazane.

Sport i zimno: nieprofesjonaliści

Zawodowi sportowcy są zawsze pod nadzorem wykwalifikowanych lekarzy, którzy dokładnie określą dla nich możliwość / niemożność szkolenia w określonym stanie. Czy można uprawiać sport z zimnem? Jak określić dopuszczalność szkolenia dla amatora, który nie ma możliwości skonsultowania się z lekarzem?

Istnieją dwa przeciwstawne dźwięki naukowe dotyczące sportu amatorskiego.

Opinia 1. Obciążenia sportowe są przeciwwskazane w przypadku jakichkolwiek bolesnych objawów: kichania, kaszlu, łagodnych dolegliwości, przekrwienia błony śluzowej nosa itp.
Opinia 2. Jeśli dana osoba czuje się wystarczająco dobrze i nadal żyje jak zwykle, idzie do pracy lub do szkoły - szkolenie nie jest przeciwwskazane.

Jednocześnie wszyscy lekarze zgadzają się co do bezwzględnych przeciwwskazań do uprawiania sportu z przeziębieniem:

1. Wysoka temperatura Każdy wzrost temperatury wskazuje na procesy zapalne w organizmie. Uprawianie sportu z zapaleniem jest niemożliwe!
2. Grypa. W przypadku grypy organizm znajduje się w skrajnie wyczerpanym stanie - okres powrotu do zdrowia po tej chorobie trwa około 2 miesięcy! Zabrania się grypy w ostrym okresie choroby. Po wyzdrowieniu lekarze zalecają kolejne 2 tygodnie, aby zmniejszyć intensywność treningu. Szczególne niebezpieczeństwo grypy polega na powikłaniach, które mogą prowadzić do pojawienia się przewlekłej choroby serca lub nerek, jeśli nosisz grypę na nogach.
3. Kaszel - klatka piersiowa, intensywny - jest przeciwwskazaniem do uprawiania sportu.
4. Ból stawów, mięśni, bóle kości.
5. Podział. Jeśli ciało jest wyczerpane i wymaga odpoczynku - ładowanie go jest nierozsądne. Jeśli zimno towarzyszy silnemu osłabieniu, zmęczeniu - to powód, aby pominąć trening.

Sport: promocja zdrowia

Dobrze wiadomo: sport o 50% zmniejsza ryzyko przeziębienia, w tym grypy. Lekarze tłumaczą to faktem, że wysiłek fizyczny wzmacnia układ odpornościowy i zwiększa poziom leukocytów we krwi, co przyczynia się do walki z patogenami, które przeniknęły do ​​organizmu.

Jakie proste ćwiczenia pomagają uniknąć przeziębienia?

• Codzienny jogging na świeżym powietrzu lub spacery przez 30 minut;
• aerobik co drugi dzień;
• joga
• rozciąganie (rozciąganie);
• tai-bo (aerobik z elementami orientalnej sztuki walki);
• tai chi (powolna gimnastyka chińska, odpowiednia dla każdego wieku);
• aerobik wodny.

W chłodnej porze roku lekarze zalecają przyjmowanie immunostymulantów (na przykład spirytusowych nalewek z echinacei) i kompleksów witaminowo-mineralnych w celu wzmocnienia układu odpornościowego.

Sport i zimno: rozsądna kombinacja

Jeśli nie ma bezwzględnych przeciwwskazań do uprawiania sportu, a przeziębienie nie daje poważnych objawów, możesz rozpocząć trening.
Jak to zrobić bez szkody dla zdrowia? Istnieje kilka zasad opracowanych dla sportów zimnych.

Skrócony czas szkolenia.
Zaleca się, aby czas trwania szkolenia skrócił się o 30-50%. Tak więc, podczas normalnego treningu trwającego 1,5 godziny, czas treningu na zimno wyniesie 40-60 minut.

Zmniejszona intensywność treningu.
Podczas choroby intensywność treningu zmniejsza się o 50%. Możesz zmniejszyć liczbę „podejść” do każdego ćwiczenia o 2 razy, połowę czasu spędzonego na każdym symulatorze lub zmniejszyć obciążenie.
Możesz zrobić rozgrzewkę, ćwiczenia aerobowe, biegać po torze, zrobić aerobik krokowy.
Podczas przeziębienia nie wykonuj ćwiczeń siłowych. Naukowcy odkryli, że podczas grypy i zimnych procesów anabolicznych w mięśniach są zmniejszone. Ćwiczenia z powolnym anabolizmem prowadzą do zniszczenia masy mięśniowej.

Zgodność z okresem odzyskiwania.
Po odzyskaniu obciążenie zwiększa się stopniowo. W pierwszym tygodniu intensywność treningu wzrasta do 50-70%, w drugim tygodniu stopniowo - do 75-90%. Ćwiczenia w trybie normalnym rozpoczynają się w trzecim tygodniu po chorobie.
W okresie rekonwalescencji zaleca się przyjmowanie kompleksów witaminowo-mineralnych.

Odbiór dużej objętości płynu.
Podczas przeziębienia organizm potrzebuje dużej ilości płynów. Podczas treningów zaleca się picie ciepłej wody oczyszczonej co 15 minut.

Pełny odpoczynek.
Dla szybkiego powrotu do zdrowia zalecany jest odpowiedni odpoczynek - po treningu chore ciało będzie potrzebowało odpoczynku i właściwego snu.
Uwaga po treningu.
Po wysiłku fizycznym przez kilka godzin spada odporność. Wskazane jest, aby chronić się przed hipotermią i przebywaniem w zatłoczonych miejscach.

Trening: aspekt moralny

Większość przeziębień to ARVI - infekcje wirusowe. Pacjent podczas ostrego przebiegu choroby uwalnia wirusy podczas kichania, kaszlu, pocenia się.

Trening w sali gimnastycznej stwarza niebezpieczeństwo infekcji dla wszystkich: innych sportowców, trenerów i personelu.

Porady - uprawianie sportu w masce jest raczej sprzeczne - czy jest wystarczająco wygodne? Prawdopodobnie lepiej będzie pominąć lekcje lub pracować w domu podczas ARVI.

Jak połączyć zimno i sport?

Nie ćwicz w podwyższonej temperaturze, ciężkim osłabieniu i bólu.
Skróć czas trwania i intensywność treningu.