Niewielka hipertermia, przekraczająca górny wskaźnik fizjologicznej termoregulacji (36,9 ° C), ale nie osiągająca dolnej granicy stanu podgorączkowego (37,1 ° C), jest wąskim przedziałem skali temperatury, która jest wyższa niż normalna, ale niższa niż pozorna patologia. Należy powiadomić o przedłużających się lub częstych niepowodzeniach stanu termicznego organizmu - są one objawami choroby. Krótkotrwała temperatura 37 bez objawów będzie uzasadniona różnego rodzaju wysiłkiem, wybuchami emocjonalnymi, pojawiającymi się w okresach związanych z wiekiem reorganizacji organizmu.
Czym jest temperatura podgorączkowa
Gdy termometr rejestruje stały wzrost wydajności z 37,1 do 38 ° C - jest to stan podgorączkowy. Rozwija się w wyniku procesów zapalnych, zatrucia, alergii, zaburzeń hormonalnych, załamań termoregulacji centralnej genezy i efektów jonizujących. Niskiej gorączce, która może utrzymywać się przez tydzień, towarzyszy większość infekcji układu oddechowego, znacznie dłużej będzie obserwowana w przypadku zapalenia przewodu pokarmowego i moczowego.
Gdy przyczyny umiarkowanej hipertermii (na przykład grypy, zapalenia trzustki, zapalenia pęcherza, zapalenia migdałków) są jasne, leczy się je w połączeniu z innymi objawami i normalizuje się wraz z powrotem do zdrowia. Brak oczywistych objawów choroby wymaga badania, ponieważ długi okres gorączki, w przeciwieństwie do temperatury 37 bez objawów, nie może być fizjologiczny, z pewnością zostanie wyjaśniony. Nie można ograniczać się do obserwacji i oczekiwania poprawy, przekonującym argumentem jest częsta niska gorączka w onkologii, której nie można rozpocząć.
- Normalna temperatura ciała
Wytwarzanie ciepła, wymiana ciepła i termoregulacja zmieniają się w ciągu dnia. Normalnie występujące procesy metaboliczne podgrzewają organizm ludzki z 35,5 do 37,4 ° C, zakres ten uważa się za fizjologiczny. Kontrola termiczna przeprowadzana jest przez podwzgórzowe struktury mózgu wyposażone w receptory termiczne. Najmniejsze ochłodzenie lub przegrzanie wewnętrznego środowiska ciała powoduje sygnał, który powoduje, że tarczyca koryguje produkcję hormonów i normalizuje podstawowe tempo przemiany materii.
Termometrię można przeprowadzić za pomocą termometrów rtęciowych lub elektronicznych, równie dokładnych i niezawodnych. Brak pierwszego - czas trwania pomiaru (8-10 minut), kruchość, toksyczność wypełniacza (rtęć). Pomiar wykonuje się w pachach, jamie ustnej, odbycie. Termometr rtęciowy należy najpierw wytrząsnąć, uderzając prętem w dół do znaku 35 ° C. Termometry elektroniczne często wykazują niedokładne parametry, ponieważ zanim im zaufasz, powinieneś sprawdzić liczby z tymi, które dają zwykłą rtęć.
Dlaczego nastolatek ma temperaturę 37 już 2 miesiące w wieku 15 lat?
Mój syn ma temperaturę 37 lat przez nieco ponad dwa miesiące. Nie ma objawów przeziębienia. Ma 15 lat. Lekarze nie mogą odpowiedzieć. Czy to może być przyczyną dojrzewania?
Może przyczyną błędu jest nieprawidłowa hemoglobina we krwi. Ponownie mówisz, że wszystkie możliwe testy, które podjąłeś. Internet na pewno ci nie pomoże, ponieważ nawet lekarze, widząc wyniki testów twojego syna, nie mogą uzyskać żadnego konkretnego werdyktu. Pozostaje tylko czekać na koniec całej historii, mogą pojawić się nowe objawy, które wyjaśnią obraz choroby. W międzyczasie spróbuj, aby dieta była zdrowa i zdrowa, pozwól chłopcu być bardziej w powietrzu, uprawiaj umiarkowaną gimnastykę.
Choć nie 15, miałem okres, kiedy temperatura utrzymywała się na poziomie 37 stopni przez 2-3 miesiące. Ja też zdałem wszystkie rodzaje testów i ominąłem wszystkich lekarzy.
Chirurg zakaźny był najbardziej zaskoczony faktem, że temperatura do 37,2 jest absolutnie normą. Napisał mi witaminy, lekarstwa uspokajające, takie jak waleriana, i poradził mi zdobyć punkty. Co dziwne, ale pomogło, sama temperatura ustabilizowała się z czasem do mojej normalnej 36,6.
Tak więc może to być wariacja normy, szczególnie w okresie aktywnego wzrostu i intensywnych sportów. Dlatego też, jeśli lekarze nadal nie znajdą niczego, być może ma sens ocena i po prostu picie witamin.
Konsultacje online: Nastolatek ma stałą temperaturę 37,2
Mój wnuk ma 14 lat. Od września przebywa w domu od prawie tygodnia z powodu temperatury 37,2–37,4. Nie ma widocznych objawów choroby. Oddała krew, ale nic nie znalazła. Co to może być? Z jakim lekarzem powinienem się skontaktować?
Ta temperatura, jak twój wnuk, nazywana jest podgorączką. Jest to jeden z trudnych do zdiagnozowania objawów. Na ten temat napisano wiele książek medycznych i artykułów.
Przyczyną tej temperatury może być obecność ukrytej przewlekłej infekcji w organizmie. Musisz udać się do dentysty i wyleczyć wszystkie problematyczne zęby, odwiedzić Laurę, aby upewnić się, że nie ma ognisk infekcji w nosogardzieli lub migdałkach i wyeliminować je. Zaleca się wykonanie zdjęcia rentgenowskiego płuc, USG jamy brzusznej, EKG, analizę moczu.
Za pomocą analiz można sprawdzić, czy temperatura nie jest konsekwencją niedawno przeniesionej mononukleozy zakaźnej lub zakażenia paciorkowcowego. Immunologiczne badanie krwi i testy reumato pomoże wykluczyć początkową chorobę autoimmunologiczną.
Bardzo często u młodzieży gorączka niskiego stopnia jest objawem dystonii naczyniowej.
Jeśli dziecko ma inne objawy choroby i utrzymuje temperaturę lub zmiany w analizach, może być konieczne skonsultowanie się z immunologiem lub specjalistą chorób zakaźnych.
Nie znamy wielu powodów niskiej gorączki i często pojawia się ona z nieznanych przyczyn i sama znika.
W każdym razie lekarz prawdopodobnie przepisze Ci kurs witamin, zaleci normalizację schematu dziennego i schematy snu (co jest bardzo trudne dla nastolatków!) Aby wyeliminować zwiększony stres na układ nerwowy (skrócić czas spędzony na oglądaniu telewizji i korzystaniu z komputera, pomóc rozwiązać konflikty szkolne lub problemy.)
Temperatura 37,1 u nastolatka
Utwórz konto lub zaloguj się, aby skomentować
Musisz być członkiem, aby zostawić komentarz.
Utwórz konto
Zarejestruj konto. To jest łatwe!
Zaloguj się
Jesteś już członkiem? Zaloguj się tutaj.
Taśma aktywna
Yyyyyy. Nie, nie tak. YYYYYYYY. Wsparcie
// Sessa // skomentował pytanie z daisy2023 w Question
Szaleję z bólu
freshfish skomentował pytanie Mürlenki w pytaniach
Czy jest możliwe zajście w ciążę podczas M.?
Lasya odpowiedziała na temat Лся w „O wykresach”
21 tygodni. Niskie umiejscowienie.
Olianka @ skomentowała pytanie Felicecuore'a w pytaniach
Ile miesięcy po urodzeniu twój cykl się poprawił?
Sindelka skomentowała pytania Brysnichki w pytaniach
Jakieś pomysły?
Buzyuka skomentował pytania użytkownika Alya11 w pytaniach
Opowiedz nam o 2 małżeństwach.
Svetlana123 skomentował pytanie Pusichka1988 w pytaniach
Po przeniesieniu - tryb, stan zdrowia, rozładowanie itp.
Mrs.Smart odpowiedziała użytkownikowi Alenka_Pelenka // w technologiach reprodukcyjnych: AI, ECO, ICSI
Telefon do oglądania dzieci
liarny skomentował pytanie Lacoste 7 w Pytania
Dla nastolatka temperatura 37 jest utrzymywana przez tydzień. Temperatura podgorączkowa.
Zostaw komentarz 6,950
Wskaźniki temperatury ludzkiego ciała mogą informować o jego stanie zdrowia. W ciągu dnia poziom termometru może się zwiększać i zmniejszać kilka razy. W takim przypadku nie pojawiają się żadne dodatkowe obawy.
Jeśli dorosły nie zwraca uwagi na takie wahania, u dzieci wszystko jest nieco inne. Rodzice zaniepokojeni zauważają, że dziecko ma temperaturę 37 ° C bez objawów i natychmiast przypisuje mu chłód. Ale nie zawsze to ona powoduje taką reakcję. Aby wyeliminować wskaźniki podgorączkowe, musisz wiedzieć, co spowodowało ich pojawienie się.
Przyczyny niskiej gorączki u dzieci bez objawów
Aby mówić o przyczynach wzrostu temperatury u dzieci, konieczne jest wskazanie, co jest normą. Jest uważany za idealny wskaźnik termometru, mieszczący się w zakresie od 36,4 do 36,6 stopnia. Ale nie wszystkie dzieci, on jest taki. Zmiana wartości temperatury ciała od 35,6 do 36,9 stopni nie dotyczy patologii. I u niemowląt, a dopuszczalna szybkość górnej granicy wynosi 37,5 stopnia.
Poziom termometru rośnie asymptomatycznie z różnych powodów. Wszystkie z nich można podzielić na naturalne i patologiczne. Te pierwsze zazwyczaj nie mają dodatkowych objawów, a także nie wymagają leczenia lekami. Wystarczy wyeliminować prowokatora, ponieważ stan dziecka normalizuje się. Te ostatnie często mają dodatkowe objawy i wymagają pomocy medycznej.
Naturalne reakcje ciała na bodźce zewnętrzne
Jeśli dziecko ma temperaturę 37,2–37,4 bez objawów, może to spowodować nadmierną aktywność fizyczną. Pamiętasz, co zrobiło dziecko przed pomiarem?
Jeśli dziecko skakało, biegało, grało w aktywne gry, a nawet głośno rozmawiało, to może to być powodem.
Nie należy go mierzyć bezpośrednio po aktywności, ponieważ jego wyników nie można uznać za orientacyjne. Temperatura jest diagnozowana w pod pachach dziecka tylko w 20-30 minut odpoczynku. Niewielki wzrost wartości może wystąpić nawet po posiłku, szczególnie na gorąco i przy dużej ilości przypraw. Inne naturalne przyczyny niskiej gorączki obejmują:
- ciepłe ubrania i przebywanie w gorącym pokoju (szczególnie dla dzieci pierwszego roku życia);
- ząbkowanie zębów mlecznych (może występować okresowo do 2 - 2,5 roku);
- pozostać pod słońcem, udar cieplny (może wystąpić u dzieci w różnym wieku).
Jakie choroby mogą powodować wzrost temperatury?
Fakt, że temperatura u dziecka wynosi 37,7-37,9 bez objawów, może również mówić o procesie patologicznym w organizmie. Jego pochodzenie może być bardzo różne. Najczęściej dzieci mają do czynienia z gorączką z powodu infekcji zimnej, wirusowej lub bakteryjnej. Obejmują one:
- zapalenie gardła i zapalenie nosogardzieli;
- nieżyt nosa, zapalenie zatok, zapalenie zatok;
- Eustachitis, otitis;
- zapalenie migdałków;
- zapalenie krtani, zapalenie tchawicy;
- zapalenie oskrzeli, odmiedniczkowe zapalenie nerek.
To właśnie te diagnozy są najczęściej przypisywane dzieciom z gorączką do 37,9 bez dodatkowych objawów. Inne znaki mogą być po prostu niewidoczne dla rodziców. Na przykład, w zapaleniu ucha, bólach ucha i zapaleniu migdałków, szyi, ale dziecko nie może poprawnie wyjaśnić jego stanu.
Podczas infekcji wirusowych organizm dziecka stara się radzić sobie samodzielnie, wytwarzając cenny interferon. Ten proces powoduje gorączkę, ale nie ma dodatkowych objawów przeziębienia.
Jeśli wirus okaże się silniejszy, pojawią się dopiero za kilka dni.
Niska jakość gorączki w zakresie 37,6-37,8 bez innych objawów obserwowanych w takich chorobach zakaźnych jak różyczka, ospa wietrzna, roseola. Po pierwsze, dziecko ma gorączkę i nie ma żadnych dodatkowych objawów. Tylko w ciągu 2-4 dni pojawia się wysypka, która staje się głównym objawem choroby.
Rzadziej u dziecka zdiagnozowano patologie, które mogą wystąpić bez dodatkowych objawów:
Osobliwością tej hipertermii jest to, że poziom termometru jest zazwyczaj wyższy wieczorem. W tym samym czasie rano wraca do normy niezależnie, aw ciągu dnia dziecko czuje się dobrze i nie skarży się na gorączkę.
Gdy temperatura 37.1-37.3 jest utrzymywana u dziecka po chorobie, nazywa się to szczątkową. Często zdarza się to po ciężkich lub umiarkowanych chorobach.
Dziecko może mieć temperaturę 37 lat po grypie, ARVI, ospie wietrznej, różyczce, zapaleniu węzłów chłonnych, zapaleniu ucha, odmiedniczkowym zapaleniu nerek, zapaleniu migdałków i infekcji jelitowej.
Subfebrilet w tych przypadkach może utrzymywać się przez 1-2 tygodnie. Rzadziej trzyma miesiąc.
Wielu rodziców zadaje sobie pytanie: czy musisz podjąć jakieś działania, jeśli wieczorem dziecko ma temperaturę 37,4 bez objawów? Lekarze odpowiadają negatywnie. Aby obniżyć tę temperaturę i podać dziecku leki przeciwgorączkowe lub inne leki, nie warto.
Jedyne, co lekarze mogą polecić, to przyjmowanie kompleksów witaminowych mających na celu wzmocnienie odporności dzieci. Jeśli stan dziecka powoduje poważny niepokój rodziców, jest to powód, aby skontaktować się z pediatrą i zdać testy, po których zostanie dokonana dokładna diagnoza.
Cechy leczenia w temperaturze bezobjawowej
Kiedy dziecko ma temperaturę 37,1–37,9 bez objawów, czy warto podawać dziecku leki lub leki przeciwgorączkowe, a może od razu zacząć od antybiotyków? Coraz częściej w Internecie można spełnić takie żądania.
Rodzice chcą pomóc dziecku samodzielnie, aby nie szukać pomocy u lekarzy. Natychmiast należy ostrzec, że każde samoleczenie może być błędne. W rezultacie nie tylko nie pomożesz dziecku, ale także okaleczysz jego zdrowie. W leczeniu podgorączek należy przestrzegać podstawowych zasad.
- Nie należy stosować leków przeciwgorączkowych, dopóki temperatura ciała nie osiągnie 38,5 stopni. Wyjątek może dotyczyć tylko dzieci z chorobami neurologicznymi, niedotlenieniem lub urazem porodowym. Takie dzieci powinny otrzymać lek przeciwgorączkowy, gdy poziom termometru zbliży się do 38 stopni.
- Jeśli stosujesz leki przeciwgorączkowe, wybierz tylko te leki, które są przeznaczone do leczenia dziecka. Dzieci od pierwszego miesiąca życia, można wprowadzić czopki Tsefekon D, z trzema miesiącami, lepiej jest stosować syropy Ibuprofen, Kalpol, Panadol, a od 6 lat dozwolone tabletki Nurofen, Paracetamol. Każdy preparat wskazuje indywidualne dawkowanie, odpowiadające wiekowi dziecka. Zwróć na to szczególną uwagę.
- Leki przeciwgorączkowe są środkami objawowymi. Usuwają temperaturę podgorączkową, ale nie wpływają na przyczynę jej wystąpienia. Dlatego nie prowadzą leczenia jako takiego. Aby leczyć gorączkę u dziecka bez dodatkowych objawów, należy skonsultować się z lekarzem i dowiedzieć się, dlaczego się pojawił.
- Wszelkie środki terapeutyczne należy rozpocząć dopiero po zezwoleniu lekarza. Pamiętaj, aby powtórzyć pomiar temperatury ciała dziecka. Możliwe, że już normalizuje się w ciągu godziny po ustaleniu przeszacowanych wskaźników.
Jeśli to się wydarzy i więcej niż poziom termometru nie wzrośnie, możesz być pewien pełnego zdrowia swojego dziecka. Konieczne jest poszukiwanie pomocy medycznej w nagłych wypadkach, jeśli temperatura nadal gwałtownie wzrasta lub jeśli stan małego pacjenta jest osłabiany przez dodatkowe objawy.
17 czerwca 2017 Julia Astafieva
Jedną z najbardziej kontrowersyjnych i niepokojących sytuacji rodziców jest temperatura w 37 ° C, zwana w medycynie podgorączką. Ktoś mówi, że to jest norma, którą powinien być każdy człowiek. Niektórzy uważają to za wskaźnik, że mały organizm nie jest w stanie oprzeć się tej chorobie z pełną siłą, co samo w sobie jest bardzo złym znakiem.
I zawsze zaczynają wątpić: iść do szpitala, czy nie? Podawanie leków przeciwgorączkowych lub czekanie? A jeśli brakuje cennego czasu? W tak poważnych kwestiach związanych ze zdrowiem dziecka należy szczegółowo zrozumieć.
Jak mierzyć?
Po pierwsze, jeśli dziecko ma temperaturę 37 ° C bez objawów, to znaczy nie ma kaszlu, nieżytu nosa lub biegunki, sprawdź, czy w ogóle prawidłowo je zmierzyłeś. Istnieje kilka niuansów, o których wszyscy rodzice wiedzą. Szczególne przypomnienie pozwoli Ci uniknąć błędów.
- Bardzo często temperatura 37–37,3 ° C tłumaczona jest obciążeniami fizycznymi, które właśnie dotknęło dziecko. Mogą to być zarówno zajęcia sportowe, jak i domowe lub zabawy na świeżym powietrzu. Dlatego daj mu termometr tylko pół godziny po aktywnych działaniach.
- Dane mogą być zawyżone po płaczu lub krzyku, więc najpierw musisz poczekać, aż cipka się uspokoi.
- Wydawaj termometrię w ciągu dnia, najlepiej zawsze w tym samym czasie. I pamiętaj, że rano termometr zwykle wykazuje niskie wskaźniki, a wieczorem temperatura może wzrosnąć z 37 do 37,5 ° C.
- Pacha, w którą włożony jest termometr, musi być całkowicie sucha, w przeciwnym razie wilgoć zniekształci wskaźniki.
- Nie można wykonywać pomiarów doustnych (przez usta), jeśli dziecko właśnie zjadło lub wypiło gorący płyn, oddycha przez usta, silnie kaszle lub ma duszność.
- Dane mogą być powyżej normy po gorącej kąpieli, stresie, zmęczeniu, podnieceniu, długotrwałej ekspozycji na słońce lub w dusznym pomieszczeniu.
Więc, widząc znak na termometrze w temperaturze 37 ° C lub nieco wyższej, nie panikuj. Najpierw sam sprawdź tę notatkę: naruszyłeś zasady pomiaru?
Ponadto bardzo często błędy dają elektroniczne termometry. Dlatego umieść go, aby sprawdzić kogoś innego lub potwierdź dane uzyskane za pomocą konwencjonalnego termometru rtęciowego.
Pochodzenie nazwy. Termin „podgorączkowy” sięga do łacińskich słów „sub” - trochę i „febris” - gorączka. Oznacza to, że dosłowne tłumaczenie to mała gorączka.
Norma
Jeśli dziecko ma temperaturę 37 ° C i nie ma już objawów z dokładnymi pomiarami - nie jest to również powodem do niepokoju. W niektórych sytuacjach jest to norma:
- szczepienia;
- Temperatura 37 ° C u niemowlęcia jest oznaką niedojrzałej termoregulacji, która nie wymaga leczenia i przejdzie sama;
- wprowadzenie pokarmów białkowych w zbyt dużych ilościach.
Bezobjawowa niska temperatura u dziecka może być spowodowana różnymi okolicznościami, ale w większości przypadków jest to normalne i nie wymaga wizyty u lekarza. Musisz poczekać i zobaczyć postawę.
To zupełnie inna sprawa, jeśli znakowi na termometrze w 37 ° C towarzyszy bolesny stan. Tutaj musimy pilnie znaleźć przyczyny i podjąć odpowiednie środki.
Przez strony historii. Galileusz jest uważany za wynalazcę pierwszego termometru, chociaż w jego pismach nie ma opisu urządzenia. Jednak jego uczniowie zeznali, że w 1597 r. Naukowiec zrobił coś w rodzaju termobaroskopu.
Przyczyny i dodatkowe objawy
Normalna temperatura 37–37,5 ° C u dziecka jest rzadka. Częściej jest to znak jakiejś patologii. Przyczynami mogą być różne choroby, które można zidentyfikować nawet przed wizytą u lekarza w przypadku pewnych objawów.
Dziecko ma temperaturę 37 i...
- . kaszel - zapalenie oskrzeli (suchy kaszel na początku choroby), przeziębienie, przewlekłe zapalenie migdałków, alergia, zapalenie płuc, gruźlica;
- . katar - alergie;
- . wymioty - zatrucie pokarmowe, infekcja jelit, patologie OUN (zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowych), choroby przewodu pokarmowego;
- . ból brzucha - zapalenie wyrostka robaczkowego, koklusz, ostre infekcje dróg oddechowych, odra, infekcja jelitowa, zatrucie pokarmowe, ciało obce w żołądku;
- . biegunka - infekcja jelitowa, inwazja robaków;
- . ból głowy - grypa, ARVI, zapalenie opon mózgowych, zatrucie, termoneuroza;
- . głos osipa - zapalenie migdałków, grypa, astma, zapalenie krtani, zapalenie płuc, zapalenie tchawicy, błonica;
- . letarg - początek infekcji, stan zapalny, okres rehabilitacji po operacjach brzusznych, inwazja robaków, onkologia.
Zdarza się również, że po antybiotykach i po chorobie temperatura 37 ° C trwa dość długo. Wskaźniki mogą pozostać podwyższone do kilku miesięcy. Leczenie nie jest wymagane, warunek przechodzi samodzielnie bez konsekwencji.
Ale jeśli równolegle z tym obserwowany jest kaszel, katar, letarg lub inne objawy, najprawdopodobniej wystąpił nawrót choroby, pojawiły się komplikacje lub na stare nałożone zostało nowe zakażenie. W takim przypadku należy skonsultować się z lekarzem.
To jest interesujące. Gdy gorączka niskiej jakości utrzymuje się przez kilka dni lub nawet tygodni po leczeniu choroby, lekarze nazywają tę cechę „ogonem temperatury”.
Cechy wieku
Na pytanie, dlaczego dziecko ma temperaturę 37 ° C, można również odpowiedzieć na podstawie fizjologii wieku. Dotyczy to zwłaszcza najmłodszych - dzieci pierwszego roku życia.
Jeśli temperatura u noworodka wynosi 37 ° C bez odchyleń w zdrowiu, jest to wariant normy, który wskazuje, że system termoregulacji nie został jeszcze utworzony. Najczęściej dzieje się tak u wcześniaków.
Jeśli miesięczne dziecko ma temperaturę 37 ° C, po zaszczepieniu się przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby („” lub „”) nie ma potrzeby się martwić - to norma. Innym powodem jest utworzenie systemu termoregulacji, który może trwać nawet rok.
Niskie wskaźniki u dwumiesięcznego dziecka są konsekwencją szczepienia przeciwko zakażeniu pneumokokowemu lub związanemu z wiekiem rozwojowi temperatury ciała.
Sytuacja u 3-4-miesięcznego dziecka też się nie zmienia. Ponieważ okres ten jest pełen szczepień (koklusz, tężec, polio, hemofilia i), temperatura może wzrosnąć do 37 ° C po każdym szczepieniu, a to będzie norma.
Wskaźniki niskiej jakości mogą być spowodowane przez pierwszą przynętę. Jeśli dziecko ma temperaturę 37 ° C, a żołądek boli z powodu zaparć, kolki, wzdęć, wzdęć, przyczyną może być nieudane wprowadzenie pokarmów białkowych do jego diety.
Głównym powodem nieznacznie podwyższonych stawek w tym wieku jest ząbkowanie. Następnie temperatura 37 ° C będzie stale utrzymywana przez dziecko - przez 5-7 dni.
W późniejszym wieku problem ten może być związany tylko z dwoma czynnikami: dojrzewaniem i depresją. Jeśli dziecko wpada w nieznaną sytuację lub przeżywa silny stres, jego układ nerwowy zaczyna regulować temperaturę ciała i podnosi go do stanu podgorączkowego. Najczęściej występuje w okresie dojrzewania.
Czego potrzebują dzieci, aby normalizować taki niezrozumiały stan?
Ciekawy fakt. Granice temperatury ciała dla przetrwania człowieka wahają się od + 20 ° C do + 41 ° C
Co robić
Jeśli wskaźniki podgorączkowe są obserwowane od czasu do czasu, najprawdopodobniej jest to kwestia błędów pomiarowych, więc nic nie jest wymagane od rodziców, z wyjątkiem spokoju i obserwacji.
Inną rzeczą jest to, że dziecko ma temperaturę 37 ° C przez tydzień lub dłużej, niezależnie od tego, czy towarzyszą mu jakiekolwiek dodatkowe objawy, czy nie. W takim przypadku należy podjąć szereg działań.
- Zidentyfikuj obraz kliniczny - wszystkie odchylenia w stanie (kaszel, katar, biegunka, wysypka, ból głowy, itp.).
- W przypadku gwałtownego pogorszenia jakości (na przykład) wezwij karetkę. W innych przypadkach wystarczy udać się do lekarza.
- Wielu rodziców martwi się, że da swoje dziecko w temperaturze 37 ° C: nic oprócz wody. Obfity ciepły napój poprawi jego kondycję, usunie wszystkie produkty zatrucia z ciała. Brak leków przeciwgorączkowych!
- Odpoczynek w łóżku wcale nie jest obowiązkowy.
- Zapewnić świeże powietrze: przewietrzyć pomieszczenie, wyjść częściej (na pytanie, czy dziecko może chodzić w temperaturze 37 ° C).
- Ogranicz rozrywkę na komputerze (laptop, telefon, telewizor).
- Zapewnienie korzystnej atmosfery psychologicznej, rozwiać obawy, pomóc pokonać trudności, wywołać poufną rozmowę.
- Ale pytanie, czy można kąpać dziecko w temperaturze 37 ° C, powoduje powszechną opinię. Niektórzy lekarze kategorycznie sprzeciwiają się zabiegom wodnym na dużą skalę w takiej sytuacji (prysznic, wanna, wanna). Lepiej poczekać, aż gorączka ustąpi i do tego momentu ograniczyć się do mycia i lokalnego płukania.
- Aby ustalić prawidłowe odżywianie.
- Upewnij się, że czas snu wynosił co najmniej 8 godzin.
Więc jeśli dziecko ma gorączkę przez tydzień, upewnij się, że umawiasz się na wizytę u lekarza, aby uzyskać diagnozę, aby dokładniej określić, co jest przyczyną podgorączkowania i być leczonym w razie potrzeby.
To jest interesujące. Zakres temperatur 35,8-37,3 ° C - gwarancja nieprzerwanego działania wszystkich narządów wewnętrznych.
Diagnostyka
Jeśli dziecko ma temperaturę 37 ° C przez długi czas, najpierw należy skontaktować się z pediatrą (lekarzem ogólnym). W zależności od dodatkowych objawów, może przepisać następujące badania:
- ogólne i biochemiczne badanie krwi;
- analiza moczu;
- USG jamy brzusznej, narządów miednicy, nerek;
- echokardiografia (ultrasonografia serca);
- prześwietlenie klatki piersiowej;
- węższe badania krwi w celu wykrycia profilu hormonalnego, przeciwciała, markery nowotworowe.
Są to standardowe metody badawcze. W bardziej zaawansowanych i ciężkich przypadkach (gdy temperatura wynosi 37 tygodni w tygodniu i dłużej oraz towarzyszą im różne objawy kliniczne i pogorszenie stanu dziecka), obliczona nakłucie płynu mózgowo-rdzeniowego może wymagać obrazowania rezonansem magnetycznym.
Lekarz będzie przepisywać testy stopniowo. Plan badania zależy od objawów w obecności gorączki podgorączkowej. Jeśli ich nie ma, wizyta w szpitalu będzie ograniczona do rutynowych badań lekarskich.
Wow! Jest przypadek, gdy uratowali mężczyznę, u którego zdiagnozowano temperaturę ciała 13 ° C
Zapobieganie
Rodzice muszą pamiętać, że nawet jeśli podczas diagnozy nie zidentyfikowano żadnych chorób dziecka, a lekarz powiedział, że stała temperatura 37 ° C jest dla niego wariantem normy, nie oznacza to, że trzeba się uspokoić, złożyć ręce i nic zrobić.
Takie wskaźniki na długi czas - chroniczny i niebezpieczny stres dla ciała. Musimy spróbować przywrócić normalne ciało dziecka.
W takim przypadku środki zapobiegawcze będą obejmować:
- terminowe wykrywanie i leczenie ognisk infekcji i różnych chorób;
- zbawienie od stresu, sprzyjająca atmosfera psychologiczna;
- odrzucenie złych nawyków (czyli nastolatków);
- przestrzeganie dnia;
- pełny sen;
- regularne ćwiczenia;
- codzienne spacery na świeżym powietrzu.
Te metody zapobiegawcze pomogą wzmocnić odporność dziecka i wytrenować procesy wymiany ciepła. Dzięki dokładnemu wdrożeniu zaleceń ciało dziecka szybko wróci do normy i poradzi sobie z gorączką.
Jeśli temperatura dziecka regularnie wzrasta do 37–37,5 stopni, a on wygląda na zdrowego, rodzice szukają przyczyny tego zjawiska. Zebraliśmy materiał, który pomoże zrozumieć, dlaczego dzieci mogą mieć temperaturę do 37-37,5 stopni, jaki rodzaj diagnostyki jest niezbędny do ustalenia dokładnej diagnozy.
Kiedy temperatura 37,0-37,5 u dziecka jest normą, a kiedy odchylenie?
U dziecka w pierwszych latach życia procesy termoregulacji stają się coraz lepsze, energia jest w pełnym rozkwicie, dziecko jest aktywne, apetyt i sen są normalne, procesy termoregulacji są już mniej więcej normalne, ale jak w przypadku wymiany ciepła, awarie często występują tutaj. Nadmierne ciepło daje dziecku chłodzenie ciała przez proces pocenia się i wdychane i wydychane powietrze. Biorąc pod uwagę średnią temperaturę powietrza, zwłaszcza w okresie zimowym w naszych pomieszczeniach (22-25 C) i pragnienie rodziców, aby zawsze zakładać i zakrywać ciepło dziecka, proces wymiany ciepła staje się bardziej skomplikowany, co oznacza niewielki wzrost temperatury.
Jeśli oprócz temperatury 37–37,5 dziecko nie ma już żadnych zmian w stanie zdrowia, nie ma powodów do obaw. Należy jednak zdać sobie sprawę, że występuje zwiększone obciążenie systemów regulacyjnych dziecka, a zatem całego organizmu, ponieważ wydaje energię, aby przywrócić te procesy do normalności. Zacznij monitorować temperaturę i wilgotność powietrza w pokoju dziecka i jak jest ubrany, tylko to pomoże ci go dostosować.
Znasz swoje dziecko najlepiej ze wszystkich, jego preferencji, zachowania i trybu dnia. Tak szybko, jak przy nieznacznym wzroście temperatury, następuje spadek apetytu, zaburzenia snu, letarg, zwiększone nastroje, pocenie się, utrata masy ciała i stan, jakby dziecko nie wiedziało czego chce i jest zdenerwowany z powodu nieudolności - to powinno Cię ostrzec i zasięgnij porady pediatry. Przy takich objawach temperatura 37,0-37,5 może sygnalizować zapalne, zakaźne i inne poważne choroby.
Dlaczego dziecko ma temperaturę 37–37,5 - przyczyny podane w tabeli
Przyczyny wzrostu temperatury do 37–37,5 u dzieci
(niespecyficzne wrzodziejące zapalenie jelita grubego, toczeń rumieniowaty układowy, reumatoidalne zapalenie stawów, autoimmunologiczne zapalenie tarczycy i inne)
Mówimy o poważnych chorobach autoimmunologicznych, które są dość rzadkie, szczególnie u dzieci, a nauka nie zrozumiała jeszcze w pełni przyczyn ich wystąpienia. Te patologie zakażają zdrowe komórki, zamieniając je w antygeny. Ciało błędnie postrzega je jako zagrożenie i odpowiada im wytwarzaniem specjalnych przeciwciał do wyznaczonych komórek. W ten sposób układ odpornościowy zaczyna walczyć własnym ciałem, niszcząc go od wewnątrz. Wszystko to towarzyszy procesom zapalnym z niewielkim wzrostem temperatury i pojawieniem się objawów odpowiadających chorobie.
Toczeń rumieniowaty układowy może przejawiać się w postaci wysypki na policzkach i okolicy nosowo-wargowej, przypominającej ukąszenia wilka.
Reumatoidalne zapalenie stawów może zacząć się od zmęczenia, osłabienia, utraty wagi, pocenia się i bólu mięśni.
Nieswoistemu wrzodziejącemu zapaleniu jelita grubego często towarzyszy biegunka, ból brzucha i krew w stolcu.
Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy jest jeszcze mniej powszechne u dzieci, objawiające się objawami: zwiększonym zmęczeniem, dezorientacją, dziecko nie może skoncentrować uwagi, utraty apetytu, letargu, braku nastroju.
Wielu ekspertów uważa, że te złożone choroby przewlekłe są wynikiem przyczyn psychosomatycznych, a im niższy wiek dziecka, tym więcej psychosomatycznych rodziców wpływa na występowanie tych trudnych do przejścia patologii.
Każda interwencja chirurgiczna w ciele dziecka sama w sobie powoduje wielki stres. Jednak temperatura 37,0-37,5 ° C po operacji jest normą i oznaką, że organizm zastosował swoje funkcje ochronne w walce z infekcją i niszczeniem patogennych drobnoustrojów, ponieważ organizm zarejestrował fakt uszkodzenia tkanki. Warto zwrócić uwagę na czas trwania takiej temperatury po zabiegu. Jeśli niska temperatura trwa 3-5 dni i mija, jest to doskonała reakcja obronna i znak, że operacja przebiegła dobrze. Jeśli temperatura utrzymuje się lub wzrasta od czasu do czasu w ciągu tygodnia, a następnie znika, nie ma również powodów do obaw. Ale jeśli w ciągu miesiąca i więcej temperatura nie wróci do normy, to już mówi się o procesach zapalnych w ranie, ciele lub że przyczyna interwencji chirurgicznej nie została skutecznie wykluczona.
Z czego dziecko może mieć temperaturę 37–37,5: wszystkie metody diagnostyczne, gdzie się udać na egzamin?
Podsumujmy powody, dla których dzieci mają niską temperaturę:
- Procesy termoregulacji w ciele nie są zrównoważone (nie działają normalnie), więc naturalna reakcja zachodzi w postaci niewielkiego wzrostu temperatury, który wyrównuje proces wymiany ciepła między dzieckiem a środowiskiem.
- Łatwy przebieg przeziębienia i ARVI.
- Przewlekłe procesy zakaźno-zapalne, które w postaci ukrytej mogą wystąpić w organizmie bez oczywistych objawów.
Jeśli gorączka utrzymuje się na dziecku dłużej niż 3 dni, niezależnie od tego, czy objawy choroby objawiają się lub dziecko czuje się dobrze, należy skontaktować się z kompetentnym specjalistą - pediatrą, aby wykluczyć (lub zidentyfikować) przyczyny możliwych chorób.
- Ogólne i biochemiczne, aby zrozumieć zmiany zapalne w organizmie, a także ocenić pracę układu moczowo-płciowego.
- USG wszystkich narządów do wykrywania patologii z ich strony.
- Komputerowa diagnostyka klatki piersiowej w celu wykluczenia patologii płucnej.
Po znalezieniu przyczyny bardziej szczegółowe badanie dziecka rozpoczyna się w wąskim kierunku wskazanej patologii, ale nie odwrotnie.
Opinie ekspertów: co zrobić, jeśli przez długi czas dziecko ma objawy 37–37,5 bez objawów (dziecko czuje się dobrze)?
Ogólnie rzecz biorąc, opinie ekspertów sprowadzają się do faktu, że przy długiej niskiej temperaturze u dziecka bez objawów, należy zwrócić szczególną uwagę na zdrowy styl życia dzieci i wzmocnienie funkcji ochronnych organizmu.
Komarovsky Evgeny Olegovich, pediatra, kandydat nauk medycznych, lekarz najwyższej kategorii:
Po pierwsze, należy upewnić się, że wszystkie testy są prawidłowe, zwłaszcza wskaźnik ESR, a przeprowadzone badania nie ujawniły żadnych patologii w organizmie. W tym przypadku dziecko musi przestać dręczyć go częstymi pomiarami temperatury, badaniami i obawami o możliwe choroby. I nie dawaj dziecku żadnych lekarstw! Wszystko, czego potrzebujesz, to stworzyć optymalne warunki życia dla swojego dziecka: czyste, chłodne i nawilżone powietrze, w którym dziecko śpi, eliminować różne rodzaje chemii (proszki do prania, detergenty itp.). Należy upewnić się, że dziecko nie przegrzewa się z powodu zbyt ciepłych ubrań. Aby zorganizować maksymalną interakcję z naturą, zwłaszcza latem: w kąpieliskach, boso i prawie cały dzień na świeżym powietrzu. Karm, kiedy chce jeść, to samo dotyczy ilości jedzenia.
Pediatra I. V. Ruzhenkova:
W moim życiu natknąłem się na trzy przypadki hipertermii nieznanego pochodzenia. W pierwszym gorączka utrzymywała się przez długi czas po przeniesieniu ORI - ta cecha dziecka przeszła sama z wiekiem; w drugim przypadku dziewczyna miała wysoką gorączkę przez kilka tygodni, bez zmian somatycznych i ciężkiej depresji - zniknęła po wyjściu z niej. W trzecim przypadku T wzrasta bez wyraźnego powodu u młodej kobiety z dystonią wegetatywno-naczyniową. Próbowałem omówić kwestię hipertermii na kursach odświeżających; na naszą prośbę wygłosiliśmy wykład. Jego istotą jest to, że centrum termoregulacji znajduje się w mózgu; rządzone przez tak wiele czynników i nie wszystkie z nich są znane. Chciałbym również powiedzieć, że: 1) zgodnie z nowoczesnymi danymi, temperatura jest uważana za normalną do 37,2 stopni; 2) gdy zęby wyrastają, a na tle całkowitego zdrowia, zdrowia i stanu często się pogarszają, a nawet z odnowionym ARVI i zapaleniem oskrzeli - a tym bardziej. Skupiłbym się na stanie zdrowia, stopniu aktywności, apetycie dziecka. W dynamice powtarzałoby się na wszelki wypadek, aby nie przegapić powolnej infekcji, badań moczu i krwi.
Dr I.S. Markov:
W niektórych przypadkach, gdy wszystkie badania laboratoryjne i instrumentalne nie ujawniają patologii, ta temperatura podgorączkowa może mieć tzw. centralne pochodzenie i być spowodowane zmianami w centrum termoregulacji, zlokalizowanymi w mózgu śródmiąższowym. Proces ten nazywany jest syndromem dysfalii (lub podwzgórza), jest to powiązana patologia neurologa i specjalisty od chorób zakaźnych, ponieważ częściej jest pochodzenia wirusowego. Jako jednoobjawowa temperatura podgorączkowa z taką diagnozą zwykle nie jest niebezpieczna i nie wymaga leczenia. Jednak ze względu na możliwy stopniowy rozwój innych objawów klinicznych konieczne jest dokładniejsze badanie.
- Jest to temperatura 37–37,5 ° C przez długi czas. Osoba może być całkowicie nieobecna w objawach choroby i może wywoływać dyskomfort. Mówimy o temperaturze podgorączkowej nie wtedy, gdy rejestrowane są pojedyncze przypadki wzrostu temperatury: może to być spowodowane indywidualnymi cechami ciała i czynnikami opisanymi powyżej, ale jeśli stan podgorączkowy jest rejestrowany na krzywej temperatury z pomiarami wykonanymi przez wiele dni z rzędu.
Za prawdziwy wzrost temperatury uważa się temperaturę powyżej 38,3 stopni. Tej temperaturze towarzyszą bardzo specyficzne objawy, które odpowiadają konkretnej chorobie. Jednak długi stan podgorączkowy jest często jedynym objawem, który pozwala ustalić przyczynę, która będzie musiała przebiegać wokół lekarzy.
Normalna temperatura ludzkiego ciała jest rozpoznawana jako 36,6 ° C, chociaż wiele z nich ma 37 ° C jako normalną temperaturę. To właśnie ta temperatura jest obserwowana w zdrowym organizmie: dziecięcym lub dorosłym, męskim lub żeńskim - to nie ma znaczenia. Nie jest to stabilna, statyczna, niezmienna temperatura, w ciągu dnia zmienia się w obu kierunkach w zależności od przegrzania, hipotermii, stresu, pory dnia i rytmów biologicznych. Dlatego temperatury od 35,5 do 37,4 ° C są uważane za normalny zakres.
Temperatura ciała jest regulowana przez gruczoły wydzielania wewnętrznego - tarczycę i podwzgórze. Receptory komórek nerwowych podwzgórza reagują na temperaturę ciała, zmieniając wydzielanie TSH, które reguluje aktywność tarczycy. Hormony tarczycy T3 i T4 regulują intensywność metabolizmu, od którego zależy temperatura. U kobiet hormon estradiol bierze udział w regulacji temperatury. Wraz ze wzrostem jego poziomu zmniejsza się temperatura podstawowa - proces ten zależy od cyklu menstruacyjnego. U kobiet temperatura ciała zmienia się o 0,3-0,5 ° C podczas cyklu miesiączkowego. Najwyższe wskaźniki do 38 stopni obserwuje się między 15 a 25 dniem standardowego cyklu miesiączkowego po 28 dniach.
Oprócz tła hormonalnego wskaźniki temperatury nieznacznie wpływają na:
- aktywność fizyczna;
- spożycie żywności;
- u dzieci: silny długotrwały płacz i aktywne gry;
- pora dnia: rano temperatura jest zwykle niższa (najniższa temperatura jest obserwowana między 4-6 rano), a wieczorem osiąga maksimum (od 18.00 do północy - okres maksymalnej temperatury);
- u starców temperatura spada.
Fizjologiczne fluktuacje termometrii w ciągu jednego dnia w granicach 0,5–1 stopni są uważane za normalne.
Podgorączka nie odnosi się do normalnego stanu ciała i dlatego głównym pytaniem stawianym lekarzowi jest określenie przyczyn patologii. Jeśli pacjent był ostatnio chory i był leczony przez długi czas, uważa się, że wzrost temperatury jest związany z procesem gojenia. Jeśli nic się nie stało, musisz poszukać dysfunkcji, która spowodowała ten objaw. W celu dokładniejszego wykrywania patologii zaleca się sporządzenie krzywej temperatury, analizę stanu zdrowia, diagnostykę laboratoryjną.
Choroby charakteryzujące się stanem podgorączkowym
Zakaźne przyczyny choroby
Infekcje są najczęstszą przyczyną stanu podgorączkowego. Przy długotrwałym występowaniu choroby objawy są zwykle wymazywane i pozostają tylko podgorączkowe. Głównymi przyczynami zakaźnego stanu podgorączkowego są:
- Choroby laryngologiczne - zapalenie stawów, zapalenie migdałków, zapalenie ucha środkowego, zapalenie gardła itp.
- Choroby zębów i zęby próchnicowe.
- Choroby przewodu pokarmowego - zapalenie żołądka, zapalenie trzustki, zapalenie jelita grubego, zapalenie pęcherzyka żółciowego itp.
- Choroby dróg moczowych - odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej itp.
- Choroby narządów płciowych - zapalenie przydatków i zapalenie gruczołu krokowego.
- Ropnie z zastrzyków.
- Nie gojące się wrzody pacjentów z cukrzycą.
Choroby autoimmunologiczne
W chorobach autoimmunologicznych układ odpornościowy organizmu zaczyna atakować własne komórki, co powoduje przewlekłe zapalenie z okresami zaostrzeń. Z tego powodu zmienia się temperatura ciała. Najczęstsze choroby autoimmunologiczne:
- reumatoidalne zapalenie stawów;
- toczeń rumieniowaty układowy;
- Hashimoto zapalenie tarczycy;
- Choroba Crohna;
- rozproszone wola toksyczna.
W celu wykrycia chorób autoimmunologicznych zaleca się wykonanie testów na ESR, białko C-reaktywne, czynnik reumatoidalny i kilka innych testów.
Choroby onkologiczne
W nowotworach złośliwych stan podgorączkowy może być wczesnym objawem choroby, 6–8 miesięcy przed jej objawami. W rozwoju stanu podgorączkowego rolę odgrywają tworzenie kompleksów immunologicznych, które wyzwalają odpowiedź immunologiczną. Jednak wczesny wzrost temperatury jest związany z początkiem produkcji określonego białka przez tkankę nowotworową. Białko to znajduje się we krwi, moczu i tkance guza. Jeśli guz się jeszcze nie ujawnił, połączenie stanu podgorączkowego i specyficznych zmian we krwi ma wartość diagnostyczną. Często stan podgorączkowy towarzyszy przewlekłej białaczce szpikowej, białaczce limfocytowej, chłoniakowi, mięsakowi limfatycznemu.
Inne choroby
Może powodować podgorączkę i inne choroby:
- dysfunkcja autonomiczna: naruszenie serca i układu sercowo-naczyniowego;
- dysfunkcja gruczołów dokrewnych: nadczynność tarczycy i nadczynność tarczycy (wykrywane jest USG tarczycy i badanie krwi na hormony T3, T4, TSH, przeciwciała na TSH);
- zaburzenia hormonalne;
- utajone zakażenie: wirus Epsteina-Barra, zakażenie wirusem cytomegalii, zakażenie opryszczką;
- Zakażenie HIV (wykryte za pomocą ELISA i PCR);
- robaczyca (wykrywana przez kał na jajach robaka);
- toksoplazmoza (wykryta przez ELISA);
- bruceloza (wykryta metodą PCR);
- gruźlica (wykryta za pomocą testów Mantoux i fluorografii);
- zapalenie wątroby (wykryte za pomocą ELISA i PCR);
- niedokrwistość z niedoboru żelaza;
- reakcje alergiczne;
- termoneuroza.
Dla zakaźnego stanu podgorączkowego charakterystyczne są:
- spadek temperatury przez działanie przeciwgorączkowe;
- słaba tolerancja temperatury;
- codzienne fizjologiczne wahania temperatury.
Dla niezakaźnych subfebrilitet charakteryzujących się:
- niepozorny przepływ;
- brak odpowiedzi na leki przeciwgorączkowe;
- brak codziennych zmian.
Bezpieczny stan podgorączkowy
- Niska jakość gorączki podczas ciąży, menopauzy i karmienia piersią, która jest tylko objawem regulacji hormonalnej, jest całkowicie bezpieczna.
- Do dwóch miesięcy lub nawet pół roku ogon temperatury może utrzymywać się po cierpieniu na choroby zakaźne.
- Nerwica i stres mogą dobrze zapewniać wzrost temperatury w godzinach wieczornych. Stanowi podgorączkowemu w tym przypadku towarzyszyć będzie uczucie chronicznego zmęczenia i ogólnego osłabienia.
Psychogenny stan podgorączkowy
Na stan podgorączkowy, podobnie jak wszelkie inne procesy w organizmie, wpływa psychika. Kiedy stres i nerwica w pierwszym rzędzie naruszają procesy metaboliczne. Dlatego kobiety często doświadczają niezmotywowanej niskiej gorączki. Stres i nerwica powodują wzrost temperatury, jak również nadmierną podatność na sugestie (na przykład o chorobie) mogą wpływać na rzeczywisty wzrost temperatury. U młodych kobiet typu astenicznego, podatnych na częste bóle głowy i IRR, hipertermii towarzyszy bezsenność, osłabienie, duszność, ból w klatce piersiowej i brzuchu.
Aby zdiagnozować stan, testy są przypisane do oceny stabilności psychologicznej:
- testy wykrywające ataki paniki;
- skala depresji i lęku;
- Skala Becka;
- skala pobudliwości emocjonalnej,
- Skala aleksytymiczna Toronto.
Zgodnie z wynikami przeprowadzonych testów pacjent otrzymuje skierowanie do psychoterapeuty.
Lek podgorączkowy
Długotrwałe stosowanie niektórych leków może również powodować gorączkę podgorączkową: adrenalinę, efedrynę, atropinę, leki przeciwdepresyjne, leki przeciwhistaminowe, leki przeciwpsychotyczne, niektóre antybiotyki (ampicylina, penicylina, izoniazyd, linkomycyna), chemioterapia, narkotyczne środki przeciwbólowe, leki tyroksynowe. Zniesienie terapii eliminuje obsesyjne podgorączkowe.
Podgorączka u dzieci
Oczywiście, każdy rodzic zacznie się martwić, jeśli jego dziecko ma gorączkę każdego dnia wieczorem. I to jest poprawne, ponieważ u dzieci gorączka w niektórych przypadkach jest jedynym objawem choroby. Normą dla podgorączka u dzieci jest:
- wiek do jednego roku (reakcja na szczepionkę BCG lub niestabilne procesy termoregulacji);
- okres ząbkowania, gdy gorączka może występować przez kilka miesięcy;
- u dzieci od 8 do 14 lat z powodu krytycznych faz wzrostu.
O długim stanie podgorączkowym, który występuje z powodu naruszenia termoregulacji, mówi się, że dziecko trwa dłużej niż 2 tygodnie w 37,0–38,0 °, a dziecko w tym samym czasie:
- nie traci wagi;
- badanie nie wykazuje choroby;
- wszystkie testy są normalne;
- częstość tętna jest normalna;
- antybiotyki nie obniżają temperatury;
- temperatura nie zmniejsza działania przeciwgorączkowego.
Często u dzieci układ hormonalny jest obwiniany za gorączkę. Dość często zdarza się, że temperatura u dzieci ma upośledzoną funkcję kory nadnerczy, a układ odpornościowy jest osłabiony. Jeśli narysujesz psychologiczny portret dzieci hartowanych bez przyczyny, otrzymasz portret niekomunikatywnego, podejrzanego, wycofanego, łatwo podrażnionego dziecka, które każde zdarzenie może zakłócić.
Leczenie i odpowiedni styl życia prowadzą dzieci do wymiany ciepła do normy. Z reguły po 15 latach niewielu ma tę temperaturę. Rodzice powinni zorganizować prawidłową rutynę dnia dla dziecka. Dzieci cierpiące na niską gorączkę powinny się wyspać, chodzić i rzadziej siedzieć przy komputerze. Dobrze trenuje hartowanie mechanizmów termoregulacyjnych.
U starszych dzieci gorączka o niskiej złośliwości towarzyszy tak częstym chorobom, jak zapalenie gruczołowe, robaczyca i reakcje alergiczne. Ale stan podgorączkowy może wskazywać na rozwój bardziej niebezpiecznych chorób: onkologicznych, gruźlicy, astmy i chorób krwi.
Dlatego zdecydowanie należy skontaktować się z lekarzem, jeśli dziecko ma temperaturę 37–38 ° C przez ponad trzy tygodnie. W celu zdiagnozowania i ustalenia przyczyn podgorączek zostaną przypisane następujące badania:
- biochemia krwi;
- OAM, codzienny test moczu;
- odchody na robaku jaja;
- radiografia zatok;
- radiografia płuc;
- elektrokardiografia;
- testy tuberkulinowe;
- USG narządów wewnętrznych.
Jeśli analiza ujawni odchylenia, będzie to powodem wysłania wąskich specjalistów do konsultacji.
Jak mierzyć temperaturę u dzieci
Temperatury u dzieci nie należy mierzyć bezpośrednio po przebudzeniu, po obiedzie, energicznej aktywności fizycznej, w stanie pobudzenia. W tym czasie temperatura może wzrosnąć ze względów fizjologicznych. Jeśli dziecko śpi, odpoczywa lub jest głodne, temperatura może spaść.
Podczas pomiaru temperatury wytrzyj pachy do sucha i trzymaj termometr przez co najmniej 10 minut. Okresowo wymieniaj termometry.
Jak radzić sobie z gorączką
Przede wszystkim należy zdiagnozować stan podgorączkowy, ponieważ nie każdy wzrost temperatury w określonym zakresie jest tylko stanem podgorączkowym. Wniosek na temat stanu podgorączkowego jest oparty na analizie krzywej temperatury, której kompilacja wykorzystuje dane pomiarów temperatury 2 razy dziennie - rano i wieczorem. Pomiary są przeprowadzane przez trzy tygodnie, wyniki pomiarów są analizowane przez lekarza prowadzącego.
Jeśli lekarz zdiagnozuje stan podgorączkowy, pacjent będzie musiał odwiedzić następujących wąskich specjalistów:
- otolaryngolog;
- kardiolog;
- specjalista chorób zakaźnych;
- fisiatra;
- endokrynolog;
- dentysta;
- onkolog.
Analizy, które należy podjąć w celu zidentyfikowania ukrytych chorób bieżących:
- OAK i OAM;
- biochemia krwi;
- skumulowane próbki moczu i badanie dziennego moczu;
- odchody na robaku jaja;
- krew na HIV;
- krew na zapalenie wątroby typu B i C;
- krew na RW;
- radiografia zatok;
- radiografia płuc;
- otolaryngoskopia;
- testy tuberkulinowe;
- krew na hormony;
- USG narządów wewnętrznych.
Identyfikacja odchyleń w dowolnej analizie staje się powodem powołania bardziej szczegółowej ankiety.
Środki zapobiegawcze
Jeśli patologia w ciele nie zostanie zidentyfikowana, należy zwrócić szczególną uwagę na zdrowie swojego ciała. Aby stopniowo przywrócić normalne procesy termoregulacji, potrzebujesz:
- terminowo leczyć wszystkie ogniska infekcji i pojawiające się choroby;
- unikać stresu;
- zminimalizować liczbę złych nawyków;
- przestrzegaj codziennego schematu;
- zasypiaj zgodnie z potrzebami swojego ciała;
- ćwicz regularnie;
- twardnieje;
- chodzić więcej na świeżym powietrzu.
Wszystkie te metody przyczyniają się do wzmocnienia odporności, procesów treningowych wymiany ciepła.
Temperatura 37 bez towarzyszących objawów czasami powoduje niepokój i niepokój u rodziców. Istnieje pogląd, że jest to niebezpieczny wskaźnik termometru, a jeśli pacjent nadal nie odczuwa żadnej szczególnej dolegliwości, pozostaje tylko czekać - czy temperatura wzrośnie wyżej, pozostanie lub spadnie. Jak leczyć ten termometr wskaźnikowy pod względem medycznym? Przede wszystkim musisz upewnić się, że termometr działa. Pomimo tego, że współczesna medycyna oferuje nam kilka rodzajów termometrów, ale jak dotąd najdokładniej pokazuje rtęć.
Jeśli jesteś przekonany, że rzeczywiście jest w temperaturze 37 ° C, musisz zapoznać się z naszym artykułem, w którym spróbujemy ujawnić zasady i przyczyny termometrii, a także dowiedzieć się, co zrobić, jeśli temperatura pozostanie na tym wskaźniku przez trzy lub więcej dni.
Zasady termometrii
Wskaźnik termometru 37 u dziecka jest dość powszechnym zjawiskiem, zwłaszcza w wieku kilku miesięcy. Powód tego - dziecko nie poprawiło termoregulacji. To normalne i nie panikuj. Również „podwyższone” wskaźniki można zaobserwować po przepracowaniu fizycznym. Na przykład, dziecko w wieku 5 lat, grał w gry na podwórku przez dwie godziny z rzędu, pobiegł, skakał, ścigał piłkę i nagle się zmęczył. Naturalnie jego policzki zrobiły się czerwone, próbuje się położyć lub usiąść, staje się mniej aktywny. Mamo, co najpierw robi? Mierzy temperaturę ciała. Wskaźnik 37 jest alarmujący i jest to całkiem naturalne. Ale w tym przypadku jest to całkiem normalne. Dlatego nigdy nie mierz temperatury dziecka:
• po aktywnych grach,
• po płaczu i na czas dla niego,
• podczas posiłku.
To ważne! Zmierz temperaturę ciała tylko w spokojnym stanie dziecka.
Konieczne jest przeprowadzenie procedury termometrii, jeśli zachowanie dziecka jest dla Ciebie niepokojące i występują następujące objawy:
• utrata apetytu.
• letarg i senność,
• drażliwość,
• płaczliwość
• złe samopoczucie.
Dopiero po termometrii, jeśli dziecko ma gorączkę, możemy powiedzieć, że dziecko jest chore i musi skonsultować się z lekarzem. Rozważ główne przyczyny, które mogą powodować gorączkową temperaturę ciała.
Główne przyczyny wysokiej temperatury
Które mogłyby skierować do prawidłowej myśli i określić przyczynę takiego stanu, w większości przypadków jest pierwszy dzień. Następnie do temperatury należy dodać inne znaki, które pomagają określić prawidłową diagnozę. Ale samoleczenie, zwłaszcza jeśli chodzi o dzieci, nie jest w żaden sposób niemożliwe. Jednocześnie, aby wiedzieć, jakie są główne przyczyny, które mogą wywołać lekki wzrost, należy pamiętać o każdym z rodziców.
Główne przyczyny niskiej gorączki
Jeśli chodzi o okruchy 6-9 miesięcy, można zaobserwować niewielki wzrost kolumny rtęci podczas ząbkowania. Dziecko staje się niespokojne, ciągnie w usta wszystkie zabawki, niegrzeczne, płacze. Ale głównym objawem jest zwiększone wydzielanie śliny, obrzęk i zaczerwienienie dziąseł. W tym stanie temperatura może wzrosnąć w zakresie 37,2 - 38,5 ° C
Ponadto następujące patologie mogą być przyczynami hipertermii:
• alergia,
• choroba zakaźna,
• proces nowotworowy
• ostra choroba zapalna,
• przewlekła postać choroby na etapie zaostrzenia,
• patologia chirurgiczna,
• zaburzenia endokrynologiczne,
• niedobór odporności.
Najczęstszą chorobą wśród dzieci jest przeziębienie, zwłaszcza w listopadzie. Choroba ta jest przenoszona przez kropelki unoszące się w powietrzu i towarzyszą jej inne objawy, takie jak kaszel, katar, ogólne złe samopoczucie i bóle głowy.
Podobne objawy można zaobserwować w dziecięcych chorobach zakaźnych. Ale najczęściej choroba ta zaczyna się od gorączki, która trwa kilka dni (2-3 dni), a dopiero potem, na ciele dziecka, można zauważyć charakterystyczną wysypkę. Dzieci w każdym wieku cierpią na choroby zakaźne u dzieci, a temperatura ciała może wahać się od 37,2 do 39 stopni, w zależności od ciężkości przebiegu, chorób współistniejących i wieku. Dziecko w ciągu 3 lat jest znacznie łatwiejsze do przenoszenia chorób zakaźnych niż nastolatek w ciągu 9-12 lat. Dlatego leczenie powinno być wykonywane tylko przez lekarza, zwłaszcza jeśli temperatura nie wzrasta powyżej 37,2 stopni przez kilka dni.
Charakterystyczną oznaką dziecięcych chorób zakaźnych jest ostra niedyspozycja i pogorszenie ogólnego samopoczucia. W niektórych przypadkach temperatura może nawet nie wzrosnąć lub nieznacznie wzrosnąć. Dlatego wezwanie lekarza jest koniecznością. Tylko za jego pomocą można precyzyjnie określić prawdziwą przyczynę niedyspozycji na podstawie zewnętrznych objawów wysypki, przeprowadzić niezbędną diagnostykę i zalecić właściwe leczenie.
Jednak obecność objawów zatrucia wymaga zapewnienia dziecku obfitego odżywiania, dzięki czemu proces usuwania bakterii i wirusów z organizmu zostanie przyspieszony.
Ogon temperatury
Czasami rodzice pytają, dlaczego po bólach gardła temperatura może przekroczyć normę o 3 - 5 podziałów i 36,9 - 37,2 ° C Warunek ten obserwuje się dość często i zdaniem lekarzy jest to norma, ale wskazuje tylko, że dziecko ma obniżoną odporność. W przypadku braku dodatkowych objawów, ten rodzaj „ogona temperatury” może utrzymywać się od kilku dni do 2-3 miesięcy, po czym powróci do normy. Jednocześnie rodzice powinni zrobić wszystko, aby wzmocnić swoją odporność: przejrzeć dietę, opracować zrównoważony system diety itp.
Komplikacja
W przypadku, gdy temperatura wzrośnie ponownie po chorobie po dwóch dniach, wówczas kaszel dołącza do niej po 4-5 dniach, następnie lekarze najprawdopodobniej podejrzewają powikłania choroby w postaci zapalenia płuc lub zapalenia oskrzeli. Po profesjonalnej diagnozie dziecko otrzyma dodatkowe leczenie.
Temperatura 37 jest bardzo długa
Osobno porozmawiajmy o takim objawie, jak nieznacznie wysoka temperatura, która może trwać przez długi czas (9-10 miesięcy), a czasem dłużej niż rok.
Jeśli wskaźnik termometru utrzymuje się powyżej normy przez 4 miesiące, ten znak może wskazywać na rozwój następujących patologii:
• wirusowe zapalenie wątroby,
• onkologia,
• gruźlica,
• choroba autoimmunologiczna,
• toczeń rumieniowaty układowy,
• patologia czynności nerek,
• zwiększona czynność tarczycy.
Aby nie przegapić rozwoju jednej z powyższych chorób, dziecko powinno zostać skierowane na badanie przez pediatrę przy pierwszych objawach dyskomfortu.
1. Lekka twardówka i temperatura 37 ° C u dzieci, których wiek nie osiąga 1 roku, wymaga pełnego zakresu badań na chorobę autoimmunologiczną lub wirusowe zapalenie wątroby.
2. Zaburzenia snu, drażliwość, mała wysypka na ciele - robaki lub alergie.
3. Kaszel, łagodne złe samopoczucie i pocenie się u dzieci poniżej 4 miesiąca życia wymagają dodatkowego badania płuc.
Dlatego, niezależnie od wieku dziecka (4 miesiące lub 9 lat), z niewielkim wzrostem temperatury, który przebiega bez objawów i trwa drugi lub piąty miesiąc, należy skonsultować się z lekarzem. W każdym razie zachowanie dziecka ulegnie zmianie, stanie się bardziej bierny, drażliwy i senny. Wszyscy powinni zwracać uwagę i terminowo przeprowadzać termometrię.
Ankieta obejmuje:
• badania laboratoryjne (krew, mocz),
• analiza kału na obecność robaka,
• fluorografia,
• elektrokardiogram,
• USG.
Ponadto dziecko musi być pokazane:
• neurolog,
• choroby zakaźne,
• endokrynolog,
• ENT.
Co robić i jak leczyć chorobę, która spowodowała wzrost temperatury ciała, lekarz podejmie decyzję po pełnym przebiegu badania.