Jak mierzyć temperaturę ciała i jak powinna być

Temperatura ciała jest wskaźnikiem stanu termicznego organizmu. Dzięki temu istnieje odzwierciedlenie związku między wytwarzaniem ciepła narządów wewnętrznych, wymianą ciepła między nimi a światem zewnętrznym. Jednocześnie wskaźniki temperatury zależą od wieku osoby, pory dnia, wpływu otaczającego świata, stanu zdrowia i innych cech organizmu. Jaka powinna być temperatura ciała danej osoby?

Rodzaje wskaźników temperatury

Ludzie są przyzwyczajeni do tego, że ze zmianami temperatury ciała często mówi się o problemach zdrowotnych. Nawet z lekkim wahaniem osoba jest gotowa włączyć alarm. Ale to nie zawsze jest takie smutne. Normalna temperatura ciała waha się od 35,5 do 37 stopni. Średnia liczba w większości przypadków wynosi 36,4–36,7 stopni. Chciałbym również zauważyć, że wskaźniki temperatury mogą być indywidualne dla każdego. Normalny reżim temperaturowy jest brany pod uwagę, gdy osoba czuje się całkowicie zdrowa, sprawna fizycznie i nie ma awarii w procesach metabolicznych.

Jaka jest normalna temperatura ciała u dorosłych, zależy także od narodowości. Na przykład w Japonii temperatura wynosi 36 stopni, aw Australii temperatura ciała wzrasta do 37 stopni.

Warto również zauważyć, że normalna temperatura ciała człowieka może zmieniać się w ciągu dnia. Rano jest niżej, a wieczorem znacznie wzrasta. Co więcej, jego wahania w ciągu dnia mogą mieć jeden stopień.

Temperatura osoby jest podzielona na kilka typów, w tym:

1. niska temperatura ciała. Jego liczby spadają poniżej 35,5 stopnia. Taki proces nazywany jest hipotermią;
2. normalna temperatura ciała. Wskaźniki mogą wahać się od 35,5 do 37 stopni;
3. podwyższona temperatura ciała. Wznosi się powyżej 37 stopni. Jednocześnie mierzy się go pod pachą;
4. niska temperatura ciała. Jego granice wahają się od 37,5 do 38 stopni;
5. temperatura ciała gorączkowego. Wskaźniki wahają się od 38 do 39 stopni;
6. wysoka lub gorączkowa temperatura ciała. Wzrasta do 41 stopni. Jest to krytyczna temperatura ciała, która prowadzi do zakłócenia procesów metabolicznych w mózgu;
7. hiperpyretyczna temperatura ciała. Śmiertelna temperatura, która wzrasta powyżej 41 stopni i jest śmiertelna.

Również temperatura wewnętrzna jest klasyfikowana według innych typów w postaci:

• hipotermia. Gdy wskaźniki temperatury poniżej 35,5 stopni;
• normalna temperatura. Waha się od 35,5-37 stopni;
• hipertermia. Temperatura przekracza 37 stopni;
• gorączkowy stan. Wskaźniki podnoszą się powyżej 38 stopni, podczas gdy pacjent ma dreszcze, blanszowanie skóry, marmurową siatkę.

Zasady pomiaru temperatury ciała

Wszyscy ludzie są przyzwyczajeni do tego, że zgodnie ze standardowymi wskaźnikami temperatury należy mierzyć je pod pachą. Aby wykonać procedurę, musisz przestrzegać kilku zasad.

1. Pacha powinna być sucha.
2. Następnie wykonuje się termometr i delikatnie potrząsa do wartości 35 stopni.
3. Końcówka termometru znajduje się pod pachą i jest ciasno dociskana ręką.
4. Potrzebuję go od pięciu do dziesięciu minut.
5. Po tym wynik jest oceniany.

Z termometrem rtęciowym powinien być bardzo czysty. Nie można go złamać, w przeciwnym razie rtęć wyleje się i wydziela szkodliwe opary. Dzieci nie mogą dawać takich rzeczy. W celu wymiany możesz mieć termometr na podczerwień lub elektroniczny. Takie urządzenia mierzą temperaturę w sekundach, ale wartości z rtęci mogą się różnić.

Nie wszyscy uważają, że temperaturę można zmierzyć nie tylko w pachach, ale także w innych miejscach. Na przykład w ustach. Dzięki tej metodzie pomiaru normalne wartości mieszczą się w granicach 36–37,3 stopni.

Jak mierzyć temperaturę w ustach? Istnieje kilka zasad.
Aby zmierzyć temperaturę w ustach, musisz odpoczywać przez pięć do siedmiu minut. Jeśli w ustach znajdują się protezy, szelki lub płytki, należy je usunąć.

Następnie termometr rtęciowy należy wytrzeć do sucha i umieścić pod językiem z obu stron. Aby uzyskać wynik, musisz go trzymać przez cztery do pięciu minut.

Warto zauważyć, że temperatura w jamie ustnej znacznie różni się od pomiarów w strefie pachowej. Pomiar temperatury w ustach może pokazać wynik wyższy o 0,3-0,8 stopnia. Jeśli dorosły ma wątpliwości co do osiągów, należy dokonać porównania między temperaturą uzyskaną pod pachą.

Jeśli pacjent nie wie, jak zmierzyć temperaturę w ustach, możesz postępować zgodnie ze zwykłą technologią. Podczas procedury należy przestrzegać techniki wykonania. Termometr można zainstalować zarówno za policzkiem, jak i pod językiem. Ale mocowanie urządzenia za pomocą zębów jest surowo zabronione.

Niska temperatura ciała

Po tym, jak pacjent dowie się, jaką ma temperaturę, musisz określić jej charakter. Jeśli jest poniżej 35,5 stopnia, zwykle mówi się o hipotermii.

Temperatura wewnętrzna może być z jakiegoś powodu niska, do której należą:

• osłabiona funkcja odpornościowa;
• ciężka hipotermia;
• niedawna choroba;
• choroby endokrynologiczne;
• stosowanie niektórych leków;
• niska hemoglobina;
• niepowodzenie w układzie hormonalnym;
• obecność wewnętrznego krwawienia;
• zatrucie ciała;
• chroniczne zmęczenie.

Jeśli temperatura wewnętrzna pacjenta jest znacznie zmniejszona, wówczas będzie czuł się słaby, osłabiony i zawroty głowy.
Aby zwiększyć wskaźniki temperatury w domu, musisz postawić stopy w gorącej kąpieli stóp lub na poduszce grzewczej. Następnie załóż ciepłe skarpety i wypij gorącą herbatę z miodem, napar z ziół leczniczych.

Jeśli wskaźniki temperatury stopniowo maleją i osiągają 35–35,3 stopnia, możemy powiedzieć:

• o prostym zmęczeniu, silnym wysiłku fizycznym, chronicznym pozbawieniu snu;
• o niewłaściwej diecie lub przestrzeganiu ścisłej diety;
• o niepowodzeniu hormonalnym. Występuje na etapie ciąży, z menopauzą lub miesiączką u kobiet;
• o zaburzeniach metabolizmu węglowodanów spowodowanych chorobami wątroby.

Zwiększona temperatura ciała

Najczęstsze występowanie czegoś takiego jak podwyższona temperatura ciała. Jeśli jest utrzymywany na wysokości od 37,3 do 39 stopni, zwykle mówi się o uszkodzeniu zakaźnym. Kiedy wirusy, bakterie i grzyby przenikają do ludzkiego ciała, dochodzi do ciężkiego zatrucia, które wyraża się nie tylko we wzroście temperatury ciała, ale także w katarach, łzawieniu, kaszlu, senności i pogorszeniu ogólnego stanu. Jeśli temperatura wewnętrzna wzrośnie powyżej 38,5 stopni, lekarze zalecają przyjmowanie leków przeciwgorączkowych.

Temperatury mogą wystąpić przy oparzeniach i urazach mechanicznych.
W rzadkich sytuacjach obserwuje się hipertermię. Ten stan jest spowodowany wzrostem wskaźników temperatury powyżej 40,3 stopni. W takim przypadku należy jak najszybciej wezwać pogotowie ratunkowe. Kiedy wskaźniki osiągną 41 stopni, zwykle mówi się o krytycznym stanie, który zagraża przyszłemu życiu pacjenta. W temperaturze 40 stopni zaczyna się nieodwracalny proces. Następuje stopniowe niszczenie mózgu i degradacja narządów wewnętrznych.

Jeśli temperatura wewnętrzna wynosi 42 stopnie, pacjent umiera. Są takie przypadki, gdy pacjent doświadczył takiego stanu i przeżył. Ale ich liczba jest niewielka.

Jeśli temperatura wewnętrzna wzrośnie powyżej nory, pacjent ma objawy w postaci:

1. zmęczenie i słabość;
2. ogólny stan chorobowy;
3. sucha skóra i usta;
4. łagodne lub ciężkie dreszcze. Zależy od odczytów temperatury;
5. ból głowy;
6. bóle struktur mięśniowych;
7. arytmia;
8. spadek i całkowita utrata apetytu;
9. nadmierne pocenie się.

Każda osoba jest indywidualna. Dlatego normalna temperatura ciała będzie dla każdego. Ktoś ze wskaźnikami 35,5 stopnia czuje się normalnie, a przy wzroście do 37 stopni jest już uważany za chorego. W innych nawet 38 stopni może być granicą normy. Dlatego konieczne jest skupienie się na ogólnym stanie ciała.

Wiadomości miejskie. Krasnoufimsk

Fakty dotyczące temperatury ciała ludzkiego

Co większość ludzi wie o temperaturze ciała ludzkiego? Większość z nich jest normalna, że ​​temperaturę uważa się za 36,6 ° C Oczywiście fakty opublikowane poniżej nie będą odkryciem dla osób posiadających wiedzę, podczas gdy inni będą zainteresowani nauczeniem się czegoś nowego dla siebie na temat temperatury ludzkiego ciała - weź pod uwagę Rzeczywiste fakty.
1. Podwzgórze zajmuje się termoregulacją w ciele, pełniąc funkcję termostatu.
2. Temperatura osoby w ciągu dnia zmienia się o 0,5-1 stopni, chyba że osoba jest zdrowa i nie zwiększa sztucznie temperatury swojego ciała.

3. Temperatura osoby jest różna w różnych miejscach jej pomiaru. Na przykład, normalna temperatura ciała pod pachą wynosi 36,5 ° C, przy pomiarze doustnym (usta) - temperaturę uważa się za 37 ° C. Z odbytem (odbytem) pomiar temperatury ciała ludzkiego jest normą 37,5 ° C
4. Za temperaturę ciała ludzkiego uważa się maksymalną dopuszczalną wartość wynoszącą 42 ° C. Po jego osiągnięciu metabolizm w tkankach mózgu zostaje zakłócony, a jego komórki zaczynają umierać.
5. Lekarze uważają minimalną temperaturę ciała ludzkiego za 25 ° C. W tym czasie w ludzkim ciele występują nieodwracalne konsekwencje. Chociaż nawet w temperaturze 27 ° C, osoba prawie zawsze zapada w śpiączkę, aktywność ludzkiego serca i oddychanie są zaburzone. Ale temperatura 32 ° C powoduje tylko dreszcze i prawie żadne niebezpieczeństwo.
6. Najwyższa temperatura ciała osoby zarejestrowanej w praktyce medycznej wynosi 46,5 ° C Temperaturę tę odnotowano w szpitalu w Atlancie w Stanach Zjednoczonych z mężczyzną, który doświadczył udaru cieplnego. Na szczęście 52-letni Amerykanin nadal żył i po 24 dniach został wypisany z placówki medycznej. W którym był w stanie określić źródło nie określa. Jesteśmy jednak pewni, że udar cieplny poważnie wpłynął na jego zdrowie.
7. Najniższa temperatura ciała osoby żyjącej wynosi 14 ° C Została zarejestrowana 23 lutego 1994 r., Doodbytniczo, u dwuletniego dziecka z Kanady. Karly Kozolofsky był przez dwadzieścia sześć godzin w mrozie. Na szczęście dziecko zostało uratowane.
8. Po raz pierwszy temperaturę ciała ludzkiego zmierzono za pomocą termometru rtęciowego w Niemczech w 1891 roku.
9. Początek XX wieku dał ludzkości opinię, że obniżenie stałej temperatury ludzkiego ciała przedłuża jego życie. Taka opinia nie została jednak potwierdzona przez dowody naukowe.
10. Swoim umysłem i wewnętrznym przekonaniem osoba jest w stanie podnieść temperaturę swojego ciała. Istnieją przypadki, gdy osiągnięto efekt odwrotny.
11. Temperatura ludzkiego ciała wzrasta podczas pracy umysłowej, stresu, koszmarów i seksu.

O temperaturze ciała ludzkiego

Temperatura ciała jest złożonym wskaźnikiem stanu termicznego ludzkiego ciała, odzwierciedlającym złożony związek między wytwarzaniem ciepła (wytwarzaniem ciepła) różnych narządów i tkanek oraz wymianą ciepła między nimi a środowiskiem zewnętrznym. Średnia temperatura ludzkiego ciała zwykle waha się w pewnym zakresie. między 36,5 a 37,2 stopni Celsjusza z powodu wewnętrznych reakcji egzotermicznych i obecności „zaworów bezpieczeństwa”, które umożliwiają usunięcie nadmiaru ciepła podczas pocenia się.

Nasz „termostat” (podwzgórze) znajduje się w mózgu i jest stale zaangażowany w termoregulację. W ciągu dnia zmienia się temperatura ciała osoby, co odzwierciedla codzienne rytmy: różnica między temperaturą ciała we wczesnych godzinach porannych i wieczornych sięga 0,5-1,0 ° C.

Ujawniono różnice temperatur między narządami wewnętrznymi (kilka dziesiątych stopnia); różnica między temperaturą narządów wewnętrznych, mięśni i skóry może wynosić do 5-10 ° C Temperatura różnych obszarów ciała osoby warunkowej w temperaturze otoczenia 20 ° C: narządy wewnętrzne - 37 ° C; pacha - 36 ° C; głęboko umięśniona część uda - 35 ° C; głębokie warstwy mięśnia brzuchatego łydki - 33 ° C; pole gięcia łokcia - 32 ° C; szczotka - 28 ° C w środku stopy - 27-28 ° C Uważa się, że pomiar temperatury w odbycie jest bardziej dokładny, ponieważ temperatura tutaj jest mniej narażona na środowisko.

Temperatura odbytnicy jest zawsze wyższa niż jakakolwiek część ciała. Wyższe niż w ustach o 0,5 ° C; niż w rejonie pachowym o prawie stopień ° C i o 0,2 ° C wyższy niż temperatura krwi w prawej komorze serca.

Krytyczna temperatura ciała

Maksimum wynosi 42 ° C, wraz z nim występują zaburzenia metaboliczne w tkance mózgowej. Ciało ludzkie jest lepiej przystosowane do zimna. Na przykład obniżenie temperatury ciała do 32 ° C powoduje dreszcze, ale nie stanowi bardzo poważnego zagrożenia.

Minimalna temperatura krytyczna wynosi 25 ° C Już w 27 ° C dochodzi do śpiączki, doszło do naruszenia aktywności serca i oddychania. Jeden mężczyzna, pokryty siedmiometrowym dryfem śniegu i wykopany po pięciu godzinach, był w stanie nieuniknionej śmierci, a temperatura w odbycie wynosiła 19 ° C. Udało mu się uratować życie. Nadal istnieją przypadki, w których pacjenci przechłodzeni do 16 ° C przeżyli.

Ciekawe fakty (z „Księgi rekordów Guinnessa”):

Najwyższą temperaturę zarejestrowano 10 lipca 1980 r. W Grady Memorial Hospital w Atlancie, pc. Georgia, Stany Zjednoczone. Do kliniki wstąpił 52-letni Willie Jones, który otrzymał udar cieplny. Jego temperatura była równa 46,5 ° C Ze szpitala pacjent został wypisany dopiero po 24 dniach.

Najniższa udokumentowana temperatura ludzkiego ciała została zarejestrowana 23 lutego 1994 r. W Kanadzie u 2-letniego Karli Kozolofsky'ego. Gdy drzwi jej domu zostały przypadkowo zamknięte i dziewczyna pozostała na mrozie przez 6 godzin w temperaturze -22 ° C, jej temperatura w odbycie wynosiła 14,2 ° C.

Dla osoby najbardziej niebezpieczna jest gorączka - hipertermia.

Hipertermia - nieprawidłowy wzrost temperatury ciała powyżej 37 ° C w wyniku choroby. Jest to bardzo częsty objaw, który może wystąpić, gdy wystąpią nieprawidłowości w jakiejkolwiek części lub układzie organizmu. Temperatura, która nie spada przez długi czas, wskazuje na niebezpieczny stan osoby. Wyróżnia się następujące rodzaje hipertermii: podgorączkowe - od 37 do 38 ° C, umiarkowane - od 38 do 39 ° C, wysokie - od 39 do 41 ° C i nadmierne lub hiperpiryczne - powyżej 41 ° C

Temperatura ciała powyżej 42,2 ° C prowadzi do utraty przytomności. Jeśli nie spadnie, nastąpi uszkodzenie mózgu.

Możliwe przyczyny hipertermii

Gdy temperatura wzrośnie powyżej normy, skonsultuj się z lekarzem, aby dowiedzieć się o możliwej przyczynie hipertermii. Wzrost temperatury powyżej 41 ° C jest powodem natychmiastowej hospitalizacji.

Przyczyny:

1. Zaburzenie kompleksu immunologicznego.

2. Choroby zakaźne i zapalne.

3. Guzy.

4. Zaburzenia kontroli termicznej. Nagła i nagła gorączka jest zwykle obserwowana w chorobach zagrażających życiu, takich jak udar mózgu, kryzys tyreotoksyczny, hipertermia złośliwa, a także uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego. Hipertermii niskiej i średniej towarzyszy zwiększona potliwość.

5. Preparaty lecznicze. Hipertermia i wysypka zwykle występują w wyniku nadwrażliwości na leki przeciwgrzybicze, sulfonamidy, antybiotyki z grupy penicylin itp. Hipertermię można zaobserwować podczas chemioterapii. Może to być spowodowane lekami powodującymi pocenie się. Hipertermia może również wystąpić przy toksycznych dawkach niektórych leków.

6. Procedury. Po zabiegu może wystąpić tymczasowa hipertermia.

7. Transfuzja krwi zwykle powoduje nagły wzrost temperatury i dreszcze.

8. Diagnoza Nagła lub stopniowo objawiająca się hipertermia czasami towarzyszy badaniom radiologicznym wykorzystującym środek kontrastowy.

A najłatwiej zaufać jest termometr!

Obecnie całą gamę termometrów można podzielić według zasady działania na 2 grupy:

Termometr rtęciowy

Jest wszystkim znany. Ma tradycyjną skalę, dość lekkie, daje dokładne odczyty. Jednak mierzenie ich temperatury, na przykład u dziecka, ma kilka wad. Dziecko powinno być rozebrane, a żeby to przeszkadzało, jeśli śpi, trudno jest utrzymać toczące się i kapryśne dziecko na miejscu przez 10 minut. A złamanie takiego termometru jest niezwykle łatwe i jest w nim rtęć! Rtęć jest pierwiastkiem chemicznym grupy II dodatkowej podgrupy układu okresowego pierwiastków Mendelejewa Prosta substancja w temperaturze pokojowej jest ciężką, srebrzystobiałą, zauważalnie lotną cieczą, której opary są bardzo trujące.

Przy długotrwałym wdychaniu oparów nawet niewielka ilość tego płynu może spowodować przewlekłe zatrucie. Trwa to długo bez wyraźnych objawów choroby: ogólne złe samopoczucie, drażliwość, nudności, utrata masy ciała. W rezultacie zatrucie rtęcią prowadzi do nerwicy i uszkodzenia nerek. Więc musisz usunąć tę srebrną substancję dokładnie i szybko.

Ciekawe fakty:

Rtęć jest wykorzystywana do produkcji przyrządów pomiarowych, pomp próżniowych, źródeł światła oraz w innych dziedzinach nauki i techniki. Parlament Europejski postanowił zakazać sprzedaży termometrów, ciśnieniomierzy i barometrów zawierających rtęć. Stało się to częścią strategii mającej na celu poważne ograniczenie zużycia rtęci, a tym samym zanieczyszczenie przez tę toksyczną substancję środowiska. Teraz obywatele UE mogą mierzyć temperaturę w domu (powietrze lub ciało - to nie ma znaczenia) tylko za pomocą nowych instrumentów, które nie zawierają rtęci, na przykład elektronicznych termometrów lub odpowiednich do niektórych zastosowań alkoholu. Przeciwnie, zakaz zadziała w pełni do końca 2009 r.: w przyszłym roku odpowiednie ustawy powinny zostać przyjęte przez parlamenty krajów UE, a producenci otrzymają rok na restrukturyzację. Eksperci twierdzą, że nowe przepisy ograniczą emisję rtęci do przyrody o 33 tony rocznie.

Termometry cyfrowe.

Ta grupa obejmuje również ucha i termometry przednie.

• czas pomiaru: 1-3 minuty dla elektroniki i 1 sekundę dla podczerwieni;
• absolutnie bezpieczny - nie zawiera rtęci;
• w masie i wymiarach są podobne do rtęci;
• odczyty czujnika temperatury lub czujnika podczerwieni są przesyłane do wyświetlacza LCD z dokładnością do jednej dziesiątej stopnia;
• alarm dźwiękowy;
• funkcja pamięci;
• automatyczne wyłączanie;
• żywotność konwencjonalnej baterii wynosi od dwóch do trzech lat;
• plastikowa obudowa jest odporna na wstrząsy, a nawet na procedury wodne;

Metody pomiaru za pomocą termometru cyfrowego:

• standardowe, pachowe (w pachach);
• doustne (w jamie ustnej);
• odbytniczy (w odbycie);
• zasada pomiaru ilości energii odbitej promieniowania podczerwonego z błony bębenkowej ucha i pobliskich tkanek (w kanale słuchowym).

Temperatura ludzkiego ciała w różnych miejscach

Wiadomo, że pierwszy termometr został wynaleziony przez Galileusza Galilei w XVII wieku. Była jednak masywna, składała się z cylindra z cylindrycznym występem, którego otwarty koniec był zanurzony w cieczy. Pierwszy termometr rtęciowy, wyprodukowany przez Fahrenheita w 1714 roku, z czasem umożliwił stworzenie termometru odpowiedniego do celów klinicznych.

Ogłoszenia o sprzedaży termometrów klinicznych pojawiły się w czasopismach medycznych już w 1800 r., Ale dopiero 70 lat później, kiedy Wunderlich opublikował swój traktat o klinicznym znaczeniu pomiaru temperatury ciała, stosowanie termometrów w medycynie stało się rutyną. Obecnie pomiar temperatury ciała jest standardowym badaniem we wszystkich sytuacjach klinicznych i jednym z najczęstszych ilościowych pomiarów klinicznych w pediatrii.

W ciele występuje gradient temperatury, a temperatura poszczególnych narządów i grup mięśniowych jest inna. Z reguły głębokie tkanki są cieplejsze od tkanek powierzchniowych, a temperatura wewnątrz ciała jest wyższa niż temperatura w kończynach. Proponuje się wzór na obliczenie średniej temperatury ciała: Tsrednyaya = 0,8 Tractalnaya + 0,2 Tkogi.

Do klinicznego pomiaru temperatury ciała istnieje kilka wygodnych powierzchniowych i głębokich miejsc. Do tego najczęściej stosuje się usta i odbytnicę. Temperatura w odbycie jest zwykle o 0,27–0,55 ° C wyższa niż temperatura w jamie ustnej. Podczas pomiaru tego ostatniego należy upewnić się, że pacjent nie pije wcześniej gorących lub zimnych napojów.

Temperatura ciała w różnych miejscach

Temperatura w pachach jest często mierzona u bardzo małych dzieci, a także w chorobach odbytnicy. Temperatura w naczyniu jest zwykle o 1,1-1,2 ° C niższa niż doodbytnicza.
Temperatura krwi płynącej z lewej komory jest o 0,27–0,55 ° C niższa niż temperatura w odbycie. Powód tego jest niejasny. Przyjmuje się, że pod wpływem flory bakteryjnej temperatura w odbytnicy przekracza temperaturę reszty ciała. Ponadto krew z lewej komory może być chłodzona przez krew żylną wypływającą z kończyn, zgodnie z rodzajem wymiany ciepła przeciwprądu.

W niektórych sytuacjach, na przykład podczas operacji serca w znieczuleniu lub hipotermii, istnieje potrzeba kontrolowania temperatury ciała przez pomiar jej w dolnej części przełyku lub na błonie bębenkowej. Uważa się, że temperatura tych obszarów ogólnie odzwierciedla temperaturę odpowiednio naczyń aorty i tętnic szyjnych, a zatem jest nieco niższa niż temperatura w odbycie.

Temperatura tych obszarów odzwierciedla zmiany temperatury „rdzenia” szybciej i dokładniej niż temperatura odbytnicy, która jest stosowana w chirurgii i w (sytuacje krytyczne. Dubois stwierdził, że jeśli gorączce towarzyszą dreszcze, temperatura narządów wewnętrznych wzrasta szybciej niż temperatura w odbycie. Na wysokości chłodu, temperatura dwunastnicy jelito było o 1,7 ° C wyższe niż w odbycie, podczas gdy przed chłodem różnica wynosiła tylko 0,17 ° C.

Pomiar temperatury skóry nie jest wystarczającą metodą do wykrywania i kwantyfikacji gorączki. Resinger wykazał, że dostępne w handlu urządzenie do pomiaru temperatury skóry na czole (Clinitemp) przy użyciu ciekłych kryształów zamkniętych w plastikowej taśmie nie było wystarczająco wiarygodne, aby wykryć gorączkę. Liczba wyników fałszywie dodatnich była niewielka, ale liczba wyników fałszywie ujemnych była znacząca.

W tej serii pomiarów 57% dzieci, które miały „rdzeniową” temperaturę 38,3 ° C i wyższą, używając tego urządzenia, temperatura ciała mieściła się w normalnym zakresie. Pomimo wskazania w instrukcji, że podczas wykrywania gorączki konieczne jest sprawdzenie temperatury za pomocą termometru rtęciowego, nie rozwiązuje to problemu wyników fałszywie ujemnych. Rzeczywiście, nie jest zaskakujące, że termometr do skóry nie może wykryć gorączki u większości pacjentów.

Wynika to zarówno z niedoskonałości zastosowanego urządzenia, jak iz faktu, że w początkowej fazie gorączki przepływ krwi przez skórę zmniejsza się, a temperatura spada. Dopiero później, gdy temperatura „rdzenia”, a zwłaszcza temperatura mięśni znacznie się zwiększy, wzrost temperatury ciała wpływa na temperaturę skóry. Nawet jeśli to niepowodzenie przypisuje się wadom urządzenia, wciąż jest mało prawdopodobne, że poprawa jego konstrukcji może rozwiązać problem, a pomiar temperatury skóry prawdopodobnie będzie nadal uważany za niedoskonałą metodę wykrywania gorączki.

Czy rzeczywiście istnieje „zdrowa” temperatura ciała

Temperatura ciała i jak ogrzewać się na zimno

Dzisiaj, przyjaciele, nauczymy się czegoś ciekawego na temat reżimów temperaturowych, w których funkcjonuje nasze ciało, czy rzeczywiście istnieje normalny „zdrowy” wskaźnik temperatury, jak dowiadujemy się o wahaniach termicznych organizmu, jak czasami nieświadomie oszukujemy podwzgórze, przynosząc ta krzywda, jak również ułatwiają życie ciału
w mroźnym sezonie.

Zapytaj kogokolwiek: „Jaka powinna być temperatura zdrowej osoby?” a ty odpowiesz radośnie: „Oczywiście, trzydzieści sześć i sześć!” Ale wstępna odpowiedź jest generowana przez banalną ignorancję.

W rzeczywistości „zdrowa” temperatura ciała nie istnieje. I na ogół jest to temperatura - parametr jest bardzo niejednoznaczny. A teraz dowiemy się dlaczego.
Co ciekawe, temperatura ciała zależy również od płci: mężczyźni różnią się od kobiet tym, że średnia temperatura męskiej skóry jest prawie o jeden stopień wyższa niż u kobiet.

Temperatura ludzkiego ciała w różnych częściach ciała

Po pierwsze, temperatura zmienia się znacznie w zależności od tego, którą część ciała mierzy. Aby zademonstrować, ile, weźmy referencyjną, lekko ubraną osobę dorosłą, ustaw ją w pogodną pogodę przy temperaturze powietrza + 20 ° C i po wykonaniu serii pomiarów dowiadujemy się, że:

- pacha - znajoma „około 36,6 ° C”;
- na górnej klatce piersiowej - 32,2 ° C;
- na brzuchu - 33,3 ° C;
- na palcach u rąk i nóg - około 30 ° C;
- narządy wewnętrzne i mózg ogrzano do 37–37,5 ° C;
- w głębokich warstwach mięśni - 33–34 ° C

Po drugie, temperatura różnych organów ciała również nie jest stała. Na przykład u zdrowej osoby w ciągu dnia „rozgrzewka” zmienia się o 1-1,5 ° C: od 36 ° C w rejonie 3-5 godzin rano do 37,5 ° C około szóstej wieczorem.

To są wszystkie normalne wartości „zdrowe”, pod którymi nie odczuwamy dużego dyskomfortu. Subiektywne uczucie „Zamarłem” wraz z drżeniem i pragnieniem jakoś rozgrzania pojawia się dopiero po spadku temperatury narządów wewnętrznych do 35 ° C i poniżej.

W jaki sposób dana osoba uczy się o wahaniach temperatury w ciele?

Im lepiej człowiek jest stwardniały, tym większy spadek temperatury jest w stanie wytrzymać jego ciało i im wolniej zamarza. Jednak mimo wszystko prędzej czy później wszyscy czują uczucie „byłem zimny”. Zobaczmy, skąd pochodzi.

W percepcji temperatury mamy wiele receptorów:

• Trzy rodzaje skóry (ciepło - te, które reagują na wysoką temperaturę, zimno - te, które reagują na niską temperaturę i niespecyficzne);
• Własne receptory każdego narządu, tkanek i naczyń;
• Specjalizowane neurony rdzenia kręgowego;
• Neurony termiczne zaawansowanego podwzgórza;

Te różne receptory „mierzą” temperaturę na ziemi i przekazują informacje o niej do głównego centrum termoregulacji - tylnego podwzgórza. I już ta część mózgu podejmuje decyzje: czy zawęzić naczynia skóry, nóg, rąk i zacząć drżeć, rozgrzać się, czy odwrotnie, rozszerzyć naczynia i zacząć wypuszczać pot - ostygnąć.

Jest to również tylny podwzgórze, który informuje naszą świadomość o aktualnej sytuacji cieplnej w całym ciele. Jeśli dostaje zbyt ciepłą krew, jesteśmy subiektywnie gorąco; schłodzone - jesteśmy zimni. W związku z tym możliwe są zabawne iluzje.

Czy można ogrzać się herbatą lub jak oszukujemy podwzgórze

Tylny podwzgórze najbardziej ufa receptorom przedniego podwzgórza i dopiero wtedy reaguje na wszystkie inne źródła informacji. Dlatego, jeśli ogrzejemy drzwi wejściowe, poczujemy się gorąco, pomimo mrozu wokół.

I rozgrzanie jest elementarne: ta część mózgu jest „karmiona” z tętnicy szyjnej, która biegnie wzdłuż przełyku. Wystarczy wypić gorącą herbatę, aby krew w tętnicy szyjnej rozgrzała się, popłynęła do podwzgórza, a on wnosi do naszej świadomości: „Och, jest gorąco!”.

W rzeczywistości takie ocieplenie jest niebezpieczne. Po otrzymaniu dawki ciepłej krwi podwzgórze wydaje polecenie rozpoczęcia chłodzenia ciała - rozszerz naczynia krwionośne, włącz tryb pocenia się. Jeśli dzieje się to na obiektywnie zimnej ulicy, to nie jest zbyt daleko przed hipotermią.

Jak się ogrzać, gdy jest zimno

Mając świadomość istnienia takich złudzeń, fizjolodzy zalecają, aby nie polegać na subiektywnym odczuciu ciepła lub zimna i nie próbować rozgrzewać się herbatą lub nawet mocniejszymi napojami.

Skuteczne utrzymywanie temperatury ciała w rozsądnych „zdrowych” granicach jest lepsze dzięki:

- Kawałek czekolady - 20 gramów da tyle energii, co filiżanka herbaty, ale ta energia będzie stopniowo wchodzić do organizmu, wspierać witalność i jednocześnie nie „zwodzić” ciała, powodując hipotermię. Z tym wiąże się również zalecenie, aby jeść mocno przed wyjściem na mróz;

- Aktywny ruch - im szybciej krew się porusza, tym wyższa jest jej temperatura i cieplejsze organy i tkanki, przez które przepływa;

- Ciepłe, przestronne ubrania, tworzące szczelinę powietrzną między nią a skórą. Ważne jest, aby wewnętrzna warstwa ubrania z tym również „oddychała” - przepuszczała wilgoć z ciała, nie pozwalając mu wrócić.

Temperatura

Temperatura

Zmiany temperatury są częstym towarzyszem choroby. Dlaczego w większości przypadków nie ma potrzeby obniżania temperatury i usuwania ciepła, jeśli to konieczne?

Temperatura ludzkiego ciała: norma, zmiany i choroby objawowe

Co zrobić z podwyższoną temperaturą ciała jest jednym z najczęstszych pytań dla lekarzy ogólnych i pediatrów. Rzeczywiście, gorączka często przeraża pacjentów. Czy jednak podwyższone wartości zawsze powodują panikę? W jakich warunkach utrzymuje się temperatura i pod jakimi chorobami spada? A kiedy naprawdę potrzebujesz leków przeciwgorączkowych? Jaka temperatura powinna być normalna u dzieci i osób starszych? MedAboutMe zajmował się tymi i wieloma innymi kwestiami.

Temperatura ciała dorosłego

Termoregulacja jest odpowiedzialna za temperaturę człowieka - zdolność organizmów ciepłokrwistych do utrzymywania stałej temperatury, zmniejszania lub zwiększania jej w razie potrzeby. Za te procesy odpowiada przede wszystkim podwzgórze. Jednak dziś naukowcy są skłonni wierzyć, że definiowanie pojedynczego centrum termoregulacji jest błędem, ponieważ wiele czynników wpływa na temperaturę ciała człowieka.

W dzieciństwie zmiany temperatury pod najmniejszym wpływem, ale u dorosłych (od 16 do 18 lat) są dość stabilne. Chociaż rzadko również utrzymuje jeden wskaźnik przez cały dzień. Znane zmiany fizjologiczne, które odzwierciedlają rytmy dobowe. Na przykład różnica między normalną temperaturą rano a wieczorem dla zdrowej osoby wynosi 0,5-1,0 ° C. Z tymi rytmami wiąże się charakterystyczny wzrost ciepła w godzinach wieczornych u chorego.

Temperatura może się zmieniać pod wpływem środowiska zewnętrznego, zwiększać się przy wysiłku fizycznym, przyjmować pewne pokarmy (szczególnie często po jedzeniu pikantnych potraw i przejadaniu się), ze stresem, uczuciem strachu, a nawet intensywnej pracy umysłowej.

Jaka temperatura powinna być normalna

Wszyscy dobrze znają wartość 36,6 ° C Jednak jaka temperatura powinna być normalna w rzeczywistości?

Liczba 36,6 ° C pojawiła się w wyniku badań przeprowadzonych przez niemieckiego lekarza Carla Reinholda Wunderlicha w połowie XIX wieku. Następnie wykonał około 1 miliona pomiarów temperatury w pachach u 25 tysięcy pacjentów. A wartość 36,6 ° C była tylko średnią temperatury ciała zdrowej osoby.

Zgodnie z nowoczesnymi standardami norma nie jest określoną liczbą, ale zakresem od 36 ° C do 37,4 ° C Ponadto lekarze zalecają okresowe mierzenie temperatury w zdrowym stanie, aby dokładnie poznać poszczególne wartości normy. Należy pamiętać, że wraz z wiekiem zmienia się temperatura ciała - w dzieciństwie może być dość wysoka, a spadek w starości. Dlatego wskaźnik 36 ° C dla osoby starszej będzie normą, ale dla dziecka może wskazywać na hipotermię i objaw choroby.

Ważne jest również, aby dokładnie rozważyć, w jaki sposób mierzona jest temperatura - wartości pod pachą, odbytnicy lub pod językiem mogą różnić się o 1-1,5 ° C.

Temperatura ciąży

Temperatura jest bardzo zależna od aktywności hormonalnej i dlatego nie jest zaskakujące, że kobiety w ciąży często doświadczają gorączki. Zmiany hormonalne są związane z uderzeniami gorąca podczas menopauzy i wahaniami temperatury podczas miesiączki.

Bardzo ważne dla przyszłych matek jest ścisłe monitorowanie ich stanu, jednocześnie rozumiejąc, że nieznacznie podwyższona lub obniżona temperatura podczas ciąży jest normą dla większości kobiet. Na przykład, jeśli wartości nie przekraczają 37 ° C w pierwszych tygodniach i nie ma innych objawów niedyspozycji, stan można wyjaśnić aktywnością żeńskich hormonów płciowych. W szczególności progesteron.

A jednak, jeśli temperatura podczas ciąży trwa długo, to nawet słabe wskaźniki (37-38 ° C) powinny być powodem konsultacji z lekarzem. W przypadku tego objawu ważne jest, aby go zbadać i przetestować, aby wykluczyć obecność takich zakażeń - wirus cytomegalii, gruźlica, odmiedniczkowe zapalenie nerek, opryszczka, zapalenie wątroby i inne.

Temperatura podczas ciąży może być oznaką powszechnego sezonowego ARVI. Bardzo ważne jest, aby nie leczyć się samemu, ale skontaktować się z lekarzem. Jeśli nie jest prawdopodobne, aby przeziębienie stanowiło zagrożenie dla płodu, grypa może prowadzić do poważnych konsekwencji, nawet poronienia we wczesnych stadiach. W przypadku grypy temperatura wzrasta do 39 ° C

Temperatura dziecka

System termoregulacji u dzieci poniżej 1 roku życia nie został jeszcze ustalony, dlatego temperatura dziecka może się znacząco zmienić przy najmniejszym wpływie. Dotyczy to zwłaszcza niemowląt w pierwszych trzech miesiącach życia. Najczęściej rodzice obawiają się podwyższonych wartości, ale przyczyną temperatury 37-38 ° C mogą być:

• Zbyt ciepłe ubrania.
• Płacz
• Śmiać się
• Posiłki, w tym karmienie piersią.
• Kąpiel w wodzie powyżej 34-36 ° C

Po śnie wartości są zazwyczaj niższe, ale przy aktywnych grach temperatura dziecka szybko wzrasta. Dlatego dokonując pomiarów, należy wziąć pod uwagę wszystkie czynniki zewnętrzne, które mogą na nie wpływać.

Jednak zbyt wysoka temperatura (38 ° C i wyższa) może być niebezpieczna dla małych dzieci. Aby skompensować ciepło, organizm zużywa dużo wody, dlatego często obserwuje się odwodnienie. Ponadto ten stan występuje szybciej u dziecka niż u dorosłego. Odwodnienie może stanowić zagrożenie dla zdrowia (często obserwowane jest pogorszenie jego stanu, a następnie ARVI jest powikłane zapaleniem płuc) i życia (z ciężkim odwodnieniem może wystąpić utrata przytomności, a nawet śmierć).

Ponadto niektóre dzieci w wieku do 5 lat mają drgawki gorączkowe - gdy temperatura dziecka wzrasta do 38-39 ° C, zaczynają się mimowolne skurcze mięśni, możliwe jest krótkotrwałe omdlenie. Jeśli przynajmniej raz taki stan został zaobserwowany, w przyszłości, nawet przy niewielkim upale, dziecko musi ubijać temperaturę.

Temperatura ludzka

Normalnie temperatura osoby jest kontrolowana przez układ hormonalny, w szczególności przez podwzgórze i hormony tarczycy (T3 i T4, a także przez hormon TSH, który reguluje ich produkcję). Hormony płciowe wpływają na termoregulację. Niemniej jednak, infekcje pozostają główną przyczyną wzrostu temperatury, a zbyt niska temperatura w większości przypadków jest spowodowana przepracowaniem lub brakiem witamin, mikro i makroelementów.

Stopnie temperatury

Człowiek jest istotą ciepłokrwistą, co oznacza, że ​​ciało może utrzymać stabilną temperaturę niezależnie od czynników środowiskowych. W tym samym czasie, przy silnych mrozach, ogólna temperatura spada, aw upale może wzrosnąć do takiego stopnia, że ​​osoba dostanie udaru cieplnego. Wynika to z faktu, że nasze ciało jest wystarczająco wrażliwe na wahania termiczne - zmiany temperatury tylko o 2-3 stopnie znacząco wpływają na procesy metaboliczne, hemodynamikę i transmisję impulsów wzdłuż komórek nerwowych. W rezultacie ciśnienie może wzrosnąć, mogą wystąpić drgawki i splątanie. Częste objawy niskiej temperatury - letarg, o wartości 30-32 ° C mogą być utratą przytomności; stany szalone.

Rodzaje gorączki

W przypadku większości chorób, które występują wraz ze wzrostem temperatury, charakterystyczne są pewne zakresy wartości. Dlatego często lekarz musi postawić diagnozę nie znając dokładnej wartości, a mianowicie rodzaju gorączki. W medycynie istnieje ich kilka rodzajów:

• Niska jakość - od 37 ° C do 38 ° C
• Gorączka - od 38 ° C do 39 ° C
• Wysoka - ponad 39 ° C
• Zagrażające życiu - kamień milowy 40,5–41 ° C

Wartości temperatury są oceniane w połączeniu z innymi objawami, ponieważ nie zawsze stopień ciepła odpowiada ciężkości choroby. Na przykład temperaturę podgorączkową obserwuje się w takich niebezpiecznych chorobach jak gruźlica, wirusowe zapalenie wątroby, odmiedniczkowe zapalenie nerek i inne. Szczególnie alarmującym objawem jest stan, w którym temperatura wynosi 37–37,5 ° C przez długi czas. Może to wskazywać na zaburzenia endokrynologiczne, a nawet nowotwory złośliwe.

Wahania w normalnej temperaturze ciała

Jak już wspomniano, normalna temperatura u zdrowej osoby może zmieniać się w ciągu dnia, a także pod wpływem pewnych czynników (żywność, aktywność fizyczna itp.). Jednocześnie należy pamiętać, jaka temperatura powinna być w różnym wieku:

• Dzieci poniżej pierwszego roku życia - temperatura 37-38 ° C można uznać za normę.
• Do 5 lat - 36,6-37,5 ° C
• Dojrzewanie - możliwe silne wahania temperatury związane z aktywnością hormonów płciowych. Wartości są stabilizowane u dziewcząt w wieku 13-14 lat, u chłopców różnice można zaobserwować do 18 lat.
• Dorośli - 36-37,4 ° C
• Starsi ludzie powyżej 65 lat - do 36,3 ° C Temperatura 37 ° C może być uważana za poważny stan gorączkowy.

U mężczyzn średnia temperatura ciała jest niższa średnio o 0,5 ° C niż u kobiet.

Jak mierzona jest temperatura

Istnieje kilka sposobów pomiaru temperatury ciała. W każdym przypadku pojawią się własne normy wartości. Wśród najpopularniejszych metod są:

• Osiowo (pod pachą).

Aby uzyskać dokładne wartości, skóra musi być sucha, a sam termometr jest ciasno dociśnięty do ciała. Ta metoda zajmie najwięcej czasu (z termometrem rtęciowym - 7-10 minut), ponieważ skóra musi się nagrzać sama. Norma temperatury pod pachą wynosi 36,2-36,9 ° C

Metoda ta jest najbardziej popularna wśród małych dzieci, jako jedna z najbezpieczniejszych. W tej metodzie lepiej jest używać termometrów elektronicznych z miękką końcówką, czas pomiaru wynosi 1-1,5 minuty. Szybkość wartości wynosi 36,8–37,6 ° C (średnio różni się o 1 ° C od wartości pachowych).

• Doustne, podjęzykowe (usta, pod językiem).

Nasza metoda nie jest powszechna, chociaż w Europie jest to najczęściej mierzona temperatura u dorosłych. Do pomiaru wystarcza od 1 do 5 minut, w zależności od rodzaju instrumentu. Wartości stopni temperatury są normalne - 36,6-37,2 ° C

Metoda ta służy do pomiaru temperatury dziecka i wymaga specjalnego typu termometru (pomiar bezkontaktowy), więc nie jest zbyt powszechny. Oprócz określenia całkowitej temperatury, metoda pomoże w diagnostyce zapalenia ucha środkowego. Jeśli wystąpi stan zapalny, temperatura w różnych uszach będzie bardzo różna.

Stosuje się go najczęściej do określenia temperatury podstawowej (najniższej temperatury ciała, która jest rejestrowana podczas odpoczynku). Mierzony po śnie wzrost wartości 0,5 ° C wskazuje na początek owulacji.

Rodzaje termometrów

Dzisiaj w aptekach można znaleźć różne rodzaje termometrów do pomiaru temperatury danej osoby. Każdy z nich ma swoje zalety i wady:

• Termometr rtęciowy (maksymalny).

Jest uważany za jeden z najdokładniejszych typów, a jednocześnie jest niedrogi. Ponadto jest stosowany w szpitalach i klinikach, ponieważ jest łatwo dezynfekowany i może być stosowany przez dużą liczbę osób. Wady to powolny pomiar temperatury i kruchość. Zepsuty termometr jest niebezpieczny dla trujących oparów rtęci. Dlatego dla dzieci dzisiaj jest on używany dość rzadko, nie jest używany do pomiaru metody doustnej.

• Termometr elektroniczny (cyfrowy).

Najpopularniejsza forma do użytku domowego. Szybko mierzy temperaturę (od 30 sekund do 1,5 minuty), informuje na końcu sygnałem dźwiękowym. Termometry elektroniczne mogą być z miękkimi końcówkami (do pomiaru temperatury w odbycie u dziecka) i twardymi (instrumenty uniwersalne). Jeśli termometr jest używany doodbytniczo lub doustnie, powinien być zindywidualizowany - tylko dla jednej osoby. Wadą takiego termometru są często niedokładne wartości. Dlatego po zakupie należy zmierzyć temperaturę w stanie zdrowym, aby poznać możliwy zakres błędu.

Stosunkowo nowy i drogi rodzaj termometrów. Służy do pomiaru temperatury w sposób bezdotykowy, na przykład w uchu, na czole lub skroni. Szybkość uzyskania wyniku wynosi 2-5 sekund. Dozwolony jest nieznaczny błąd 0,2-0,5 ° C. Znaczącą wadą termometru jest jego ograniczone zastosowanie - nie jest on używany do pomiarów w zwykły sposób (osiowo, doodbytniczo, doustnie). Ponadto każdy model jest zaprojektowany na swój własny sposób (czoło, świątynia, ucho) i nie może być używany w innych strefach.

Stosunkowo niedawno popularne były paski termiczne - elastyczne folie z kryształami, które zmieniają kolor w różnych temperaturach. Aby uzyskać wynik, wystarczy przymocować pasek do czoła i poczekać około 1 minuty. Ta metoda pomiaru nie określa dokładnych stopni temperatury, ale pokazuje tylko wartości „niski”, „normalny”, „wysoki”. Dlatego nie można zastąpić pełnych termometrów.

Objawy gorączki

Zwiększona temperatura ciała jest dobrze odczuwana przez człowieka. Warunkowi temu towarzyszą następujące objawy:

• Zmęczenie, ogólna słabość.
• Dreszcze (im więcej gorączki, tym więcej dreszczy).
• Ból głowy
• Bóle ciała, zwłaszcza w stawach, mięśniach i palcach.
• Czuję zimno.
• Wrażenie ciepła w obszarze gałek ocznych.
• Suche usta.
• Zmniejszona lub całkowita utrata apetytu.
• Kołatanie serca, zaburzenia rytmu serca.
• Pot (jeśli organizm może regulować ciepło), sucha skóra (wraz ze wzrostem temperatury).

Różowa i biała gorączka

Wysokie temperatury mogą manifestować się inaczej u dzieci i dorosłych. Zwyczajowo rozróżnia się dwa rodzaje gorączki:

Nazwany tak w zależności od jego charakterystycznych cech - czerwona skóra, jest szczególnie wyraźny z rumieńcem na policzkach i twarzy jako całości. Najczęstszym typem gorączki, w którym organizm jest w stanie zapewnić optymalny transfer ciepła, jest ekspansja naczyń powierzchniowych (w ten sposób chłodzi się krew), aktywuje się pocenie (spadek temperatury skóry). Stan pacjenta jest zwykle stabilny, nie ma znaczących naruszeń ogólnego stanu i samopoczucia.

Dość niebezpieczna forma gorączki, w której procesy termoregulacji zawodzą w organizmie. Skóra w tym przypadku jest biała, a czasem nawet chłodna (szczególnie zimne dłonie i stopy), natomiast pomiar temperatury w odbycie lub ustach pokazuje ciepło. Osoba jest dręczona przez dreszcze, stan znacznie się pogarsza, można zauważyć omdlenia i dezorientację. Biała gorączka rozwija się w przypadku skurczu naczyń krwionośnych pod skórą, w wyniku czego organizm nie może uruchomić mechanizmów chłodzenia. Niebezpiecznym warunkiem jest to, że temperatura znacznie wzrasta w ważnych narządach (mózg, serce, wątroba, nerki itp.) I może wpływać na ich funkcję.

Przyczyny wzrostu temperatury

Termoregulacja jest zapewniona przez układ hormonalny, który uruchamia różne mechanizmy podnoszenia lub obniżania temperatury osoby. I oczywiście zaburzenia w produkcji hormonów lub funkcjonowanie gruczołów niesie ze sobą zaburzenia termoregulacji. Takie manifestacje z reguły są stabilne, a wartości pozostają w podgorączce.

Główną przyczyną podwyższonej temperatury są substancje pirogeny, które są w stanie wpływać na termoregulację. Co więcej, niektóre z nich nie są sprowadzane z zewnątrz przez patogeny, ale są wydzielane przez komórki układu odpornościowego. Takie pirogeny mają na celu zwiększenie skuteczności walki z różnymi stanami zagrażającymi zdrowiu. Temperatura wzrasta w takich przypadkach:

• Zakażenia - wirusy, bakterie, pierwotniaki i inne.
• Oparzenia, obrażenia. Z reguły występuje lokalny wzrost temperatury, ale w przypadku dużego miejsca uszkodzenia może występować ogólne ciepło.
• Reakcje alergiczne. W takich przypadkach układ odpornościowy wytwarza pirogeny w celu zwalczania nieszkodliwych substancji.
• Warunki uderzeniowe.

ARI i wysoka temperatura

Sezonowe choroby układu oddechowego są najczęstszą przyczyną gorączki. Jednak w zależności od rodzaju zakażenia jego wartości będą różne.

• Przy standardowym przeziębieniu lub łagodnym ARVI obserwuje się temperaturę podgorączkową, a ponadto stopniowo wzrasta, średnio w ciągu 6-12 godzin. Przy odpowiednim leczeniu gorączka trwa nie dłużej niż 4 dni, po czym zaczyna ustępować lub całkowicie zanikać.
• Jeśli temperatura gwałtownie wzrasta i przekracza 38 ° C, może to być objaw grypy. W przeciwieństwie do innych ostrych zakażeń wirusowych układu oddechowego, choroba ta wymaga obowiązkowego monitorowania lekarza okręgowego lub pediatry.
• Jeśli gorączka wznawia się po poprawie lub nie ustępuje 5 dnia od początku choroby, najczęściej wskazuje to na powikłania. Zakażenie bakteryjne dołączyło do początkowej infekcji wirusowej, a temperatura zwykle przekracza 38 ° C. Warunek wymaga pilnego wezwania do lekarza, ponieważ pacjent może potrzebować antybiotykoterapii.

Choroby o temperaturze 37-38 ° C

Temperatura 37-38 ° C jest charakterystyczna dla takich chorób:

• SARS.
• Zaostrzenia przewlekłych chorób układu oddechowego. Na przykład zapalenie oskrzeli lub astma oskrzelowa, zapalenie migdałków.
• Gruźlica.
• Przewlekłe choroby narządów wewnętrznych w okresie zaostrzenia: zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie wsierdzia (zapalenie błon serca), odmiedniczkowe zapalenie nerek i zapalenie kłębuszków nerkowych (zapalenie nerek).
• Wrzód, zapalenie jelita grubego.
• Wirusowe zapalenie wątroby (zwykle wirusowe zapalenie wątroby typu B i C).
• Opryszczka w ostrej fazie.
• Zaostrzenie łuszczycy.
• Zakażenie toksoplazmozą.

Ta temperatura jest charakterystyczna dla początkowego stadium zaburzeń czynności tarczycy, ze zwiększoną produkcją hormonów (tyreotoksykoza). Zaburzenia hormonalne podczas menopauzy mogą również powodować łagodną gorączkę. Wartości podgorączkowe można zaobserwować u osób z inwazją robaków.

Choroby o temperaturze 39 ° C i wyższej

Wysoka gorączka towarzyszy chorobom powodującym ciężkie zatrucie. Najczęściej wartości w granicach 39 ° C wskazują na rozwój ostrej infekcji bakteryjnej:

• Angina
• Zapalenie płuc.
• Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek.
• Choroby przewodu pokarmowego: salmonelloza, czerwonka, cholera.
• Sepsa

W tym przypadku wysoka gorączka jest charakterystyczna dla innych infekcji:

• Grypa.
• Gorączka krwotoczna, w której nerki są poważnie dotknięte.
• Ospa wietrzna
• Odra
• Zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu.
• Wirusowe zapalenie wątroby A.

Inne przyczyny wysokiej temperatury

Naruszenia termoregulacji mogą wystąpić bez widocznych chorób. Inną niebezpieczną przyczyną wzrostu temperatury jest niezdolność ciała do zapewnienia odpowiedniego transferu ciepła. Zwykle dzieje się tak podczas długiego pobytu na słońcu w upalnym sezonie lub w zbyt dusznym pokoju. Temperatura dziecka może wzrosnąć, jeśli jest zbyt ciepła do noszenia. Warunkiem jest niebezpieczny udar cieplny, który może być śmiertelny dla osób z chorobami serca i płuc. Przy silnym przegrzaniu, nawet u zdrowych ludzi, narządy, zwłaszcza mózg, są znacząco dotknięte. Również ciepło bez wyraźnego powodu może przejawiać się w emocjonalnych ludziach w okresach stresu i wielkich emocji.

Objawy niskiej gorączki

Niskie temperatury są mniej podatne na ogrzewanie, ale jednocześnie mogą mówić o poważnych problemach zdrowotnych. Wskaźniki chorób i zaburzeń ciała są uważane za wskaźniki poniżej 35,5 ° C dla osoby dorosłej, w podeszłym wieku - poniżej 35 ° C.

Takie stopnie temperatury ciała są uważane za zagrażające życiu:

• 32,2 ° C - osoba wpadnie w otępienie, istnieje silne zahamowanie.
• 30-29 ° C - utrata przytomności.
• Poniżej 26,5 ° C - śmierć jest możliwa.

Niska temperatura charakteryzuje się następującymi objawami:

• Ogólna słabość, złe samopoczucie.
• Senność.
• Może wystąpić drażliwość.
• Zimne kończyny rozwijają drętwienie palców.
• Zauważalne są zaburzenia uwagi i problemy z procesami psychicznymi, szybkość reakcji maleje.
• Ogólne uczucie zimna, drżenie w ciele.

Przyczyny niskiej temperatury

Do głównych przyczyn niskiej temperatury należą:

• Ogólne osłabienie organizmu spowodowane czynnikami zewnętrznymi i warunkami życia.

Niedożywienie, brak snu, stres i stres emocjonalny mogą wpływać na termoregulację.

• Zaburzenia układu hormonalnego.

Z reguły związany z niewystarczającą syntezą hormonów.

Najczęstsza przyczyna niskiej temperatury u ludzi. Stan jest niebezpiecznym naruszeniem procesów metabolicznych i odmrożeń kończyn tylko w przypadku silnego spadku temperatury. Z lekkim przechłodzeniem osoby zmniejsza się odporność miejscowa, więc ta lub inna infekcja często rozwija się później.

• Osłabiony układ odpornościowy.

Obserwowane w okresie zdrowienia, po zabiegu chirurgicznym, mogą wystąpić na tle chemioterapii i radioterapii. Niskie temperatury są również charakterystyczne dla osób z AIDS.

Choroby endokrynologiczne

W procesach termoregulacji hormony odgrywają ważną rolę. W szczególności hormony tarczycy tarczycy - tyroksyna i trójjodotyronina. Wraz ze wzrostem syntezy często obserwuje się gorączkę, ale niedoczynność tarczycy prowadzi do obniżenia ogólnej temperatury. W początkowych etapach jest to często jedyny objaw, dzięki któremu można podejrzewać rozwój choroby.

Stabilny spadek temperatury ciała obserwuje się również w przypadku niewydolności nadnerczy (choroba Addisona). Patologia rozwija się powoli, może nie przejawiać innych objawów przez miesiące lub nawet kilka lat.

Niska hemoglobina we krwi

Niedokrwistość z niedoboru żelaza jest uważana za jedną z najczęstszych przyczyn niskich temperatur. Charakteryzuje się zmniejszeniem stężenia hemoglobiny we krwi, a to z kolei wpływa na funkcjonowanie całego organizmu. Hemoglobina jest odpowiedzialna za transport tlenu do komórek, a jeśli to nie wystarczy, pojawiają się różne stopnie niedotlenienia.

Człowiek staje się powolny, istnieje ogólna słabość, wobec której procesy metaboliczne zwalniają. Niskie temperatury są wynikiem tych zmian.

Ponadto poziom hemoglobiny może spaść i przy różnych stratach krwi. W szczególności niedokrwistość może rozwinąć się u osób z krwawieniem wewnętrznym. Jeśli znaczna utrata krwi nastąpi w krótkim czasie, objętość krwi krążącej zmniejsza się, a to już wpływa na wymianę ciepła.

Inne przyczyny niskiej temperatury

Wśród niebezpiecznych warunków, które wymagają obowiązkowej konsultacji medycznej i leczenia, możemy odróżnić takie choroby od niskiej temperatury:

• Choroba radiacyjna
• Silne upojenie.
• Pomoce
• Choroby mózgu, w tym guzy.
• Wstrząs o dowolnej etiologii (z masywną utratą krwi, reakcjami alergicznymi, urazem i wstrząsem toksycznym).

Jednak najczęściej przyczyną temperatur poniżej 35,5 ° C jest zły styl życia i brak witamin. Ważnym czynnikiem jest więc odżywianie, jeśli to nie wystarczy, to procesy w organizmie spowalniają, w wyniku czego termoregulacja zostanie zakłócona. Dlatego przy różnych surowych dietach, zwłaszcza przy złej diecie (niedobór jodu, witamina C, żelazo), niska temperatura bez innych objawów jest bardzo powszechna. Jeśli osoba zużywa mniej niż 1200 kalorii dziennie, to z pewnością wpłynie na termoregulację.

Inna częsta przyczyna tej temperatury - przepracowanie, stres, brak snu. Jest to szczególnie charakterystyczne dla zespołu przewlekłego zmęczenia. Ciało przechodzi w oszczędny sposób funkcjonowania, procesy metaboliczne zwalniają w organizmie i, oczywiście, znajduje to odzwierciedlenie w przenoszeniu ciepła.

Temperatura i inne objawy

Ponieważ temperatura jest tylko objawem różnych zaburzeń w organizmie, najlepiej rozważyć ją w połączeniu z innymi objawami choroby. Jest to ogólny obraz stanu danej osoby, który może określić, jaka choroba się rozwija i jak jest niebezpieczna.

Wzrost temperatury jest często obserwowany przy różnych dolegliwościach. Istnieją jednak charakterystyczne kombinacje objawów, które występują u pacjentów z określonymi rozpoznaniami.

Temperatura i ból

W przypadku, gdy ból brzucha utrzymuje temperaturę powyżej 37,5 ° C, może to wskazywać na poważne naruszenie przewodu pokarmowego. W szczególności obserwuje się to w przypadku niedrożności jelit. Ponadto połączenie objawów charakterystycznych dla rozwoju zapalenia wyrostka robaczkowego. Dlatego, jeśli ból jest zlokalizowany w prawym nadbrzuszu, trudno jest osobie wyciągnąć nogi do klatki piersiowej, utrata apetytu i zimny pot, natychmiast wezwać karetkę. Powikłaniom zapalenia wyrostka robaczkowego, zapalenia otrzewnej towarzyszy również uporczywe ciepło.

Inne przyczyny połączenia bólu brzucha i temperatury:

• Odmiedniczkowe zapalenie nerek.
• Ostre zapalenie trzustki.
• Choroby bakteryjne jelit.

Jeśli temperatura wzrośnie na tle bólów głowy, najczęściej mówi się o ogólnym zatruciu ciała i obserwuje się w takich chorobach:

• Grypa i inne ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych.
• Angina, szkarłatna gorączka.
• Zapalenie mózgu
• Zapalenie opon mózgowych

Ból stawów i mięśni, dyskomfort w gałkach ocznych są objawami temperatur powyżej 39 ° C. W takich warunkach zaleca się przyjmowanie leków przeciwgorączkowych.

Gorączka i biegunka

Podwyższona temperatura na tle biegunki jest wyraźnym objawem infekcji bakteryjnej przewodu pokarmowego. Wśród infekcji jelitowych z takimi objawami:

Przyczyną temperatury na tle biegunki może być ciężkie zatrucie pokarmowe. Połączenie takich objawów jest bardzo niebezpieczne dla zdrowia, dlatego w takich przypadkach samoleczenie jest niedopuszczalne. Istnieje pilna potrzeba wezwania karetki pogotowia i, jeśli to konieczne, zgody na hospitalizację. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli dziecko jest chore.

Temperatura i biegunka są czynnikami przyczyniającymi się do odwodnienia. A po połączeniu utrata płynów ustrojowych może stać się krytyczna w stosunkowo krótkim czasie. Dlatego też, w przypadku, gdy brak płynu nie może być odpowiednio zrekompensowany za picie (na przykład osoba ma wymioty lub sama biegunka jest wyraźna), pacjent otrzymuje roztwory dożylne w szpitalu. Bez tego odwodnienie może prowadzić do poważnych konsekwencji, uszkodzenia narządów, a nawet śmierci.

Temperatura i nudności

W niektórych przypadkach nudności mogą wystąpić z powodu gorączki. Z powodu intensywnego upału rozwija się osłabienie, zmniejsza się ciśnienie, pojawiają się zawroty głowy, co powoduje łagodne nudności. W tym stanie, jeśli temperatura przekracza 39 ° C, należy ją zestrzelić. Kombinacja objawów może wystąpić w pierwszych dniach grypy i być spowodowana ciężkim zatruciem organizmu.

Jedną z przyczyn nudności i gorączki podczas ciąży jest toksykoza. Ale w tym przypadku wartości powyżej stanu podgorączkowego (do 38 ° C) są rzadko obserwowane.

W przypadku, gdy nudnościom towarzyszą inne zaburzenia przewodu pokarmowego (na przykład ból, biegunka lub odwrotnie, zaparcia), po prostu obniżenie temperatury nie wystarczy. Ta kombinacja objawów może wskazywać na poważne choroby narządów wewnętrznych. Wśród nich są:

• Wirusowe zapalenie wątroby i inne uszkodzenia wątroby.
• Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego.
• Zapalenie otrzewnej
• Zapalenie nerek.
• Ostre zapalenie trzustki.
• Niedrożność jelit (towarzyszy temu zaparcie).

Ponadto często obserwuje się temperaturę i nudności na tle zatrucia pokarmami, alkoholem lub narkotykami. Jedną z najbardziej niebezpiecznych diagnoz tych objawów jest zapalenie opon mózgowych. Wszystkie te choroby i stany wymagają obowiązkowej konsultacji z lekarzem.

W przypadku wystąpienia wymiotów na tle temperatury bardzo ważne jest skompensowanie utraty płynu. Dzieci z tą kombinacją objawów są najczęściej określane jako leczenie szpitalne.

Ciśnienie i temperatura

Zwiększone ciśnienie krwi jest częstym objawem temperatury. Ciepło wpływa na hemodynamikę - u pacjentów z szybkim biciem serca, a krew zaczyna poruszać się szybciej przez naczynia, rozszerzają się, co może wpływać na ciśnienie krwi. Jednak takie zmiany nie mogą powodować ciężkiego nadciśnienia, często wskaźniki nie przekraczają 140/90 mm Hg. Art., Obserwowany u pacjentów z ciepłem 38,5 ° C i wyższym, przechodzi natychmiast po ustabilizowaniu się temperatury.

W niektórych przypadkach wysoka temperatura, przeciwnie, charakteryzuje się spadkiem ciśnienia. Nie ma potrzeby leczenia tego stanu, ponieważ wskaźniki powracają do normy po ustąpieniu gorączki.

W tym przypadku pacjenci z nadciśnieniem, nawet mała gorączka, mogą zagrozić poważnym konsekwencjom. Dlatego powinni skonsultować się ze swoim lekarzem i, jeśli to konieczne, przyjmować leki przeciwgorączkowe już przy stawkach 37,5 ° C (zwłaszcza w przypadku osób starszych).

Ciśnienie i temperatura są niebezpieczną kombinacją dla pacjentów z takimi chorobami:

• Choroba niedokrwienna serca. Kardiolodzy zauważają, że ta kombinacja objawów czasami towarzyszy zawałowi mięśnia sercowego. W tym przypadku temperatura nieznacznie wzrasta, może być w ramach wskaźników podgorączkowych.
• Niewydolność serca.
• Arytmia.
• Miażdżyca.
• Cukrzyca.

W przypadku, gdy niskie ciśnienie i temperatura w zakresie podgorączkowym utrzymują się przez długi czas, może to być oznaką patologii nowotworowych. Jednak nie wszyscy onkolodzy zgadzają się z tym stwierdzeniem, a same objawy powinny być po prostu powodem pełnego badania osoby.

Niskie ciśnienie i niska temperatura - częste połączenie. Takie objawy są szczególnie charakterystyczne dla niskiej hemoglobiny, przewlekłego zmęczenia, utraty krwi i zaburzeń nerwowych.

Temperatura bez innych objawów

Zwiększona lub obniżona temperatura bez objawów charakterystycznych dla ostrych zakażeń powinna być powodem obowiązkowego badania lekarskiego. Naruszenia mogą mówić o takich chorobach:

• Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek.
• Gruźlica.
• Nowotwory złośliwe i łagodne.
• Zawał narządów (martwica tkanek).
• Zaburzenia krwi.
• Nadczynność tarczycy, niedoczynność tarczycy.
• Reakcje alergiczne.
• Reumatoidalne zapalenie stawów na wczesnym etapie.
• Zaburzenia mózgu, w szczególności podwzgórza.
• Zaburzenia psychiczne.

Temperatura bez innych objawów występuje również na tle przepracowania, stresu, długotrwałej aktywności fizycznej, przegrzania lub przechłodzenia. Ale w tych przypadkach wskaźniki się stabilizują. Jeśli mówimy o poważnych chorobach, temperatura bez objawów będzie dość stabilna, po normalizacji ponownie z czasem do wzrostu lub upadku. Czasami hipotermia lub przekrwienie występuje u pacjenta przez kilka miesięcy.

Jak obniżyć temperaturę

Podwyższona temperatura może powodować znaczny dyskomfort, aw niektórych przypadkach nawet stanowić zagrożenie dla życia. Dlatego każda osoba musi wiedzieć, co robić w czasie gorączki i jak prawidłowo obniżać temperaturę.

Kiedy obniżyć temperaturę

Nie zawsze, jeśli temperatura wzrosła, musi zostać przywrócona do normalnej. Faktem jest, że z infekcjami i innymi uszkodzeniami ciała sam zaczyna produkować pirogeny, które powodują gorączkę. Wysoka temperatura pomaga układowi odpornościowemu zwalczać antygeny, w szczególności:

• Aktywowana jest synteza interferonu, białka, które chroni komórki przed wirusami.
• Aktywowana jest produkcja przeciwciał niszczących antygeny.
• Proces fagocytozy jest przyspieszany - absorpcja ciał obcych przez komórki fagocytujące.
• Ruch i apetyt są zredukowane, co oznacza, że ​​organizm może wydawać więcej energii na zwalczanie infekcji.
• Większość bakterii i wirusów istnieje najlepiej w normalnej temperaturze, która jest charakterystyczna dla ludzkiego ciała. W miarę wzrostu niektóre mikroorganizmy giną.

Dlatego przed podjęciem decyzji o „przyjęciu temperatury” należy pamiętać, że gorączka pomaga ciału odzyskać zdrowie. Istnieją jednak sytuacje, w których ciepło musi zostać usunięte. Wśród nich są:

• Temperatury powyżej 39 ° C
• Każda temperatura, w której występuje poważne pogorszenie stanu - nudności, zawroty głowy i tak dalej.
• Napady gorączkowe u dzieci (każda gorączka powyżej 37 ° C).
• W obecności towarzyszących diagnoz neurologicznych.
• Ludzie z chorobami serca i naczyń krwionośnych, z cukrzycą.

Powietrze, wilgotność i inne parametry wewnętrzne

Istnieje wiele sposobów obniżenia temperatury. Ale pierwszym zadaniem zawsze powinna być normalizacja parametrów powietrza w pomieszczeniu, w którym znajduje się pacjent. Jest to szczególnie ważne dla dzieci pierwszych lat życia i krytyczne - dla dzieci. Faktem jest, że dziecko jest nadal słabo rozwinięte w systemie pocenia się i dlatego termoregulacja jest przeprowadzana w większym stopniu poprzez oddychanie. Dzieciak wdycha chłodne powietrze, które chłodzi w nich płuca i krew, i wydycha ogrzane. Jeśli pomieszczenie jest zbyt ciepłe, proces ten jest nieefektywny.

Ważna jest również wilgotność powietrza w pomieszczeniu. Faktem jest, że wilgotność wydychanego powietrza zwykle zbliża się do 100%. W temperaturze oddech staje się szybszy, a jeśli pomieszczenie jest zbyt suche, osoba traci wodę poprzez oddychanie. Ponadto wysychają błony śluzowe i rozwija się przekrwienie oskrzeli i płuc.

Dlatego idealnymi parametrami w pomieszczeniu, w którym znajduje się pacjent z gorączką, są:

• Temperatura powietrza - 19-22 ° C
• Wilgotność - 40-60%.

Leki przeciwgorączkowe

Jeśli potrzebujesz szybko obniżyć temperaturę, możesz użyć środków przeciwgorączkowych. Przyjmuje się je objawowo, co oznacza, że ​​gdy tylko objaw minie lub stanie się mniej wyraźny, leczenie zostanie przerwane. Niedopuszczalne jest stosowanie leków przeciwgorączkowych w całej chorobie w celu zapobiegania.

Jednym z głównych warunków udanego działania leków w tej grupie jest obfite picie.

Aktywnie powołany do dorosłych i dzieci, jest uważany za lek pierwszego rzutu. Jednak ostatnie badania, w szczególności przeprowadzone przez amerykańską organizację FDA, wykazały, że jeśli niekontrolowane spożycie leku paracetamolu może spowodować poważne uszkodzenie wątroby. Paracetamol pomaga dobrze, jeśli temperatura nie przekracza 38 ° C, ale w przypadku silnego ciepła może nie działać.

Jeden z kluczowych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) stosowanych w gorączce. Mianowany dla dorosłych i dzieci.

• Aspiryna (kwas acetylosalicylowy).

Przez długi czas był głównym lekiem z kategorii NLPZ, ale w ciągu ostatniej dekady udowodniono, że wiąże się z poważnym uszkodzeniem nerek i wątroby (przedawkowanie). Ponadto naukowcy uważają, że przyjmowanie aspiryny u dzieci może powodować rozwój zespołu Ray'a (encefalopatii patogennej), więc w tym momencie lek w pediatrii nie jest stosowany.

Niesteroidowy środek przeciwzapalny ostatniej generacji. Przeciwwskazane u dzieci.

Obecnie praktycznie nie jest stosowany jako środek przeciwgorączkowy, ale może nadal łagodzić gorączkę.

Środki ludowe

Temperaturę można obniżyć za pomocą środków ludowych. Wśród najczęstszych i najprostszych sposobów - wywary z ziół i jagód. Picie dużej ilości wody jest zawsze zalecane w wysokich temperaturach, ponieważ pomaga poprawić pocenie się i zmniejsza ryzyko odwodnienia.

Do najpopularniejszych ziół i jagód używanych do gorączki należą:

• Maliny, w tym liście.
• Czarna porzeczka.
• Rokitnik
• Borówka brusznica
• Drzewo lipowe
• Rumianek.

Aby znormalizować temperaturę pomoże i rozwiązanie hipertoniczne. Przygotowuje się go ze zwykłej przegotowanej wody i soli - dwie łyżeczki soli pobiera się na 1 szklankę płynu. Napój ten pomaga komórkom zatrzymać wodę i jest świetny, jeśli temperatura przejawia się przed wymiotami i biegunką.

Małym dzieciom zaleca się stosowanie lewatyw oczyszczających ze słabym wywarem z rumianku. Woda do płukania powinna być chłodna, nie więcej niż 20 ° C Dawkowanie:

• Noworodki - nie więcej niż 30 ml.
• Od 6 miesięcy do 1 roku - 100 ml.
• Do 3 lat - 200 ml.
• Do 5 lat - 300 ml.
• Ponad 6 lat - 0,5 l.

Lód może być również używany do objawów gorączki. Ale musisz go używać bardzo ostrożnie, ponieważ ostre chłodzenie skóry może prowadzić do skurczu naczyń i rozwoju białej gorączki. Lód jest umieszczany w torbie lub umieszczany na kawałku tkaniny i tylko w tej formie jest nakładany na ciało. Dobrą alternatywą może być wycieranie ręcznikiem zamoczonym w zimnej wodzie. W przypadku, gdy obniżenie temperatury jest niemożliwe, leki przeciwgorączkowe nie działają, a środki ludowe nie pomagają, należy pilnie wezwać karetkę.

Jak podnieść temperaturę

Jeśli temperatura ciała spadnie poniżej 35,5 ° C, osoba czuje się słaba i źle się czuje, możesz ją zwiększyć w następujący sposób:

• Obfity ciepły napój. Dobrze pomaga herbacie z miodem, biodrami.
• Ciekłe ciepłe zupy i buliony.
• Ciepłe ubrania.
• Przykrywając kilka koców, dla większego efektu, możesz użyć podkładki grzewczej.
• Gorąca kąpiel Można dodać olejki eteryczne z drzew iglastych (jodła, świerk, sosna).
• Ćwiczenie. Kilka intensywnych ćwiczeń pomoże poprawić krążenie krwi i zwiększyć temperaturę ciała.

W przypadku, gdy temperatura utrzymuje się poniżej 36 ° C przez długi czas, należy skonsultować się z lekarzem. A po ustaleniu przyczyny takiego objawu specjalista przepisze odpowiednie leczenie.

Gdy potrzebna jest pilna opieka medyczna

W niektórych przypadkach wysoka gorączka może być poważnym zagrożeniem dla zdrowia, a następnie bez pomocy lekarzy po prostu nie może tego zrobić. Pierwszą pomoc należy wezwać w takich przypadkach:

• Temperatura 39,5 ° C i wyższa.
• Gwałtowny wzrost temperatury i niemożność zniszczenia go za pomocą leków przeciwgorączkowych i innych.
• Na tle temperatury obserwuje się biegunkę lub wymioty.
• Gorączce towarzyszą trudności w oddychaniu.
• W każdej części ciała występuje silny ból.
• Występują oznaki odwodnienia: suche błony śluzowe, bladość, ciężkie osłabienie, ciemny mocz lub brak oddawania moczu.
• Zwiększone ciśnienie i temperatura powyżej 38 ° C
• Gorączce towarzyszy wysypka. Szczególnie niebezpieczna jest czerwona wysypka, która nie zanika z naciskiem - oznaka zakażenia meningokokowego.

Gorączka lub obniżenie temperatury jest ważnym sygnałem dla ciała o chorobach. Ten symptom powinien być zawsze poświęcony należytej uwagi i starać się w pełni zrozumieć jego przyczyny, a nie tylko wyeliminować go za pomocą leków i innych metod. Ale jednocześnie nie powinniśmy zapominać, że normalna temperatura jest indywidualną koncepcją i wcale nie odpowiada dobrze znanemu wskaźnikowi 36,6 ° C