Tamiflu ® (Tamiflu ®)

Tamiflu to lek przeciwwirusowy stosowany w zapobieganiu i leczeniu grypy.

Składnik aktywny - Oseltamiwir (Oseltamyvir).

Aktywnym składnikiem Tamiflu jest prolek silnego selektywnego inhibitora enzymów klasy wirusa neuraminidazy wirusa grypy. Wirusowe neuraminidazy są bardzo ważne dla uwalniania nowych cząstek wirusa z zainfekowanych komórek i dalszego rozprzestrzeniania się wirusa w organizmie.

Zastosowanie Tamiflu znacznie ułatwia przebieg choroby, skraca czas przepływu, zmniejsza ryzyko zapalenia oskrzeli, zapalenia zatok, zapalenia ucha lub zapalenia płuc w celach profilaktycznych.

Badania kliniczne wykazały, że u dzieci w wieku poniżej 12 lat czas trwania choroby zmniejsza się średnio o 2 dni. Potwierdzone przypadki powstawania lekooporności nie zostały zarejestrowane.

• 1 kapsułka 30 mg zawiera oseltamiwir 30 mg w postaci fosforanu oseltamiwiru 39,4 mg
• 1 kapsułka 45 mg zawiera oseltamiwir 45 mg w postaci fosforanu oseltamiwiru 59,1 mg
• 1 kapsułka 75 mg zawiera oseltamiwir 75 mg w postaci fosforanu oseltamiwiru 98,5 mg.
• substancje pomocnicze: skrobia kukurydziana, powidon K 30, kroskarmeloza sodowa, talk, stearylofumaran sodu;
• otoczka - kapsułki 30 mg: żelatyna, czerwony tlenek żelaza (E172), żółty tlenek żelaza (E172), dwutlenek tytanu (E 171)
• Kapsułki 45 mg: żelatyna, tlenek żelaza czarny (E172), dwutlenek tytanu (E 171)
• Kapsułki 75 mg: żelatyna, czerwony tlenek żelaza (E172), żółty tlenek żelaza (E172), czarny tlenek żelaza (E172), dwutlenek tytanu (E 171), farba drukarska.

Szybkie przejście na stronie

Cena w aptekach

Informacje o cenie Tamiflu w aptekach w Moskwie i Rosji pochodzą z tych aptek internetowych i mogą nieznacznie różnić się od ceny w Twoim regionie.

Możesz kupić lek w aptekach w Moskwie za cenę: Tamiflu 75 mg 10 kapsułek - od 1197 do 1284 rubli, Tamiflu w proszku do przygotowania zawiesin 30 g - od 1124 do 1199 rubli.

Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci w temperaturze nieprzekraczającej 25 ° C Okres przechowywania proszku - 2 lata, kapsułki - 7 lat.

Warunki sprzedaży z aptek - recepta.

Lista analogów jest przedstawiona poniżej.

Co pomaga Tamiflu?

Lek Tamiflu przepisany w leczeniu grypy u dzieci w wieku 1 roku i dorosłych.

Ponadto lek stosuje się w zapobieganiu grypie u dorosłych i dzieci w wieku od 12 lat, którzy są w grupach zwiększonego ryzyka zakażenia wirusem (w dużych zespołach produkcyjnych, jednostkach wojskowych, osłabionych pacjentach) iu dzieci od 1 roku.

Stosowanie leku nie zastępuje szczepień przeciwko grypie.

Instrukcja użycia dawki Tamiflu i zasad

Lek można przyjmować z posiłkami lub niezależnie od posiłku. U niektórych osób tolerancja leku ulega poprawie, jeśli jest przyjmowany podczas posiłku.

Lek należy rozpocząć nie później niż 2 dni od wystąpienia objawów grypy.

Zalecana dawka dla dorosłych Tamiflu dla dorosłych wynosi 75 mg / 2 razy na dobę. Zwiększenie dawki nie zwiększa działania leku.

Dzieci w wieku 1 lat i powyżej Zalecany proszek do sporządzania zawiesiny do podawania doustnego lub kapsułki 30 mg i 45 mg (dla dzieci powyżej 2 lat).

Dawkowanie Tamiflu dla dzieci, w zależności od wagi dziecka:

• mniejszy lub równy 15 kg - 30 mg / 2 razy dziennie;
• więcej niż 15-23 kg - 45 mg / 2 razy dziennie;
• więcej niż 23-40 kg - 60 mg / 2 razy dziennie;
• więcej niż 40 kg - 75 mg / 2 razy dziennie.

W celu podania zawiesiny należy użyć załączonej strzykawki oznaczonej 30 mg, 45 mg i 60 mg. Wymaganą ilość zawiesiny pobiera się z fiolki za pomocą strzykawki dozującej, przenosi do miarki i przyjmuje doustnie.

Stosowanie leku Tamiflu w celu zapobiegania należy rozpocząć nie później niż w ciągu pierwszych 2 dni po kontakcie z osobą zakażoną i kontynuować przyjmowanie leku przez co najmniej 10 dni.

Podczas epidemii grypy sezonowej przebieg przyjmowania leku wynosi 6 tygodni. Tamiflu przyjmuje się w takich samych dawkach jak w leczeniu, ale nie w dwóch, ale raz dziennie. Działania zapobiegawcze trwają podczas przyjmowania leku.

Jest ważne

Osoby z niewydolnością wątroby o nasileniu łagodnym i umiarkowanym, z zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ponad 30 ml / min), a także osoby starsze nie wymagają dostosowania dawki.

Przy klirensie kreatyniny 10–30 ml / min konieczne jest zmniejszenie dawki do 75 mg / raz na dobę, codziennie przez 5 dni (w trakcie leczenia). Zapobiegając grypie u pacjentów z klirensem kreatyniny 10–30 ml / min, należy zmniejszyć dawkę do 30 mg na dobę w postaci zawiesiny lub przenieść osobę na lek co drugi dzień w dawce 75 mg na dobę.

Funkcje aplikacji

Przed użyciem leku należy przeczytać rozdziały instrukcji dotyczące stosowania przeciwwskazań, możliwych działań niepożądanych i innych ważnych informacji.

Skutki uboczne Tamiflu

Instrukcje użytkowania ostrzegają przed możliwością wystąpienia działań niepożądanych leku Tamiflu:

• Ból brzucha, biegunka;
• Zapalenie oskrzeli;
• Ból głowy;
• Zawroty głowy;
• Kaszel;
• Słabość, zaburzenia snu;
• Zakażenie górnych dróg oddechowych;
• Bóle o różnej lokalizacji;
• Niestrawność;
• Nosa.

Podczas stosowania Tamiflu dorośli najczęściej rozwijają wymioty i nudności (z reguły po przyjęciu pierwszej dawki naruszenia są tymczasowe i zwykle nie wymagają odstawienia leku).

Dzieci często rozwijają wymioty, możliwe jest również zapalenie skóry, biegunka, ból brzucha, nudności, krwawienie z nosa, zaburzenia narządu słuchu, zapalenie spojówek, astma (w tym zaostrzenie), ostre zapalenie ucha środkowego, zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, zapalenie zatok, limfadenopatia.

Podczas obserwacji po wprowadzeniu do obrotu stwierdzono, że Tamiflu może powodować następujące działania niepożądane:

• Przewód pokarmowy: rzadko - krwawienie z przewodu pokarmowego;
• Sfera neuropsychiczna: rozwój drgawek i majaczenia (w tym upośledzenie świadomości, dezorientacja w czasie i przestrzeni, pobudzenie, nieprawidłowe zachowanie, halucynacje, majaczenie, lęk, noc koszmary nocne). Rzadko podejmowano działania zagrażające życiu;
• Wątroba: bardzo rzadko - zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zapalenie wątroby;
• Skóra i tkanka podskórna: rzadko - reakcje nadwrażliwości: pokrzywka, wyprysk, zapalenie skóry, wysypka skórna; bardzo rzadko rumień wielopostaciowy, toksyczna martwica naskórka i zespół Stevensa-Johnsona, obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktoidalne i anafilaktyczne.

Przeciwwskazania

Tamiflu jest przeciwwskazany w następujących chorobach lub stanach:

• Przewlekła niewydolność nerek (stała hemodializa, przewlekła dializa otrzewnowa, CC ≤ 10 ml / min);
• Nadwrażliwość na lek.

Zachowaj ostrożność przepisując lek w czasie ciąży i laktacji (karmienie piersią).

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania możliwy jest stan działań niepożądanych. Mogą wystąpić nudności, zawroty głowy i wymioty. W przypadku przedawkowania należy przerwać przyjmowanie leku i zastosować leczenie objawowe.

Lista analogowa Tamiflu

Jeśli to konieczne, zastąp lek, być może dwie opcje - wybór innego leku z tym samym składnikiem aktywnym lub lekiem o podobnym działaniu, ale inną substancją czynną.

Analogi Tamiflu, lista leków:

Wybierając zamiennik, ważne jest, aby zrozumieć, że cena, instrukcje użytkowania i recenzje Tamiflu nie dotyczą analogów. Przed wymianą należy uzyskać zgodę lekarza prowadzącego i nie wymieniać samego leku.

Recenzje Tamiflu dla dzieci są dobre, zarówno w celach terapeutycznych, jak i profilaktycznych. Niektórzy piją lek w profilaktyce przed wysłaniem dziecka do szkoły lub przedszkola.

Specjalne informacje dla pracowników służby zdrowia

Interakcje

Według badań farmakologicznych i farmakokinetycznych, klinicznie istotne interakcje leków są mało prawdopodobne.

Interakcji farmakokinetycznych między oseltamiwirem, jego głównym metabolitem nie wykryto podczas jednoczesnego stosowania z paracetamolem, kwasem acetylosalicylowym, cymetydyną lub środkami zobojętniającymi kwas (wodorotlenek magnezu i glinu, węglan wapnia).

Specjalne instrukcje

Podczas stosowania leku Tamiflu zaleca się dokładne monitorowanie zachowania pacjenta w celu wczesnego wykrycia objawów nieprawidłowego zachowania.

Skuteczność leku dla innych chorób (z wyjątkiem grypy A i B) nie została ustalona.

Jedna butelka Tamiflu w postaci proszku zawiera 25,713 g sorbitolu. Przepisując lek w dawce 45 mg dwa razy dziennie, do ciała pacjenta podaje się 2,6 g sorbitolu. Ta ilość sorbitolu przekracza dzienną stawkę dozwoloną dla pacjentów z wrodzoną nietolerancją fruktozy.

Przygotowaną zawiesinę można przechowywać przez 10 dni w temperaturze nieprzekraczającej 25 ° C lub przez 17 dni w temperaturze + 2... + 8 ° C.

Tamiflu capsules - oficjalne instrukcje użytkowania

Numer rejestracyjny:

№ П N012090 / 01 z 15 lipca 2005 r
Nazwa handlowa leku:

Międzynarodowa nazwa niezastrzeżona:

Racjonalna nazwa chemiczna:

Ester etylowy kwasu (3R, 4R, 5S) -4-acetyloamino-5-amino-3- (1-etylopropoksy) -cyklohekseno-1-karboksylowego, fosforan

Forma dawkowania

Skład

Jedna kapsułka zawiera:
oseltamiwir 75 mg
(w postaci fosforanu oseltamiwiru 98,5 mg)
substancje pomocnicze:
wstępnie żelatynizowana skrobia, powidon K30, kroskarmeloza sodowa, talk, stearylofumaran sodowy

Opis

Kapsułki

Twarde kapsułki żelatynowe, rozmiar 2. Ciało - szare, nieprzezroczyste; czapka - jasnożółta, nieprzezroczysta. Zawartość kapsułek jest białym lub żółtawym proszkiem. „Roche” nakłada się na korpus kapsułki, „75 mg” nakłada się na nasadkę.

Grupa farmakoterapeutyczna

Kod ATX [J05AH02]

Działanie farmakologiczne

Mechanizm działania

Lek przeciwwirusowy. Fosforan oseltamiwiru jest prolekiem, jego aktywny metabolit (karboksylan oseltamiwiru) konkurencyjnie i selektywnie hamuje neuraminidazę wirusów grypy typu A i B - enzym, który katalizuje proces uwalniania nowo utworzonych cząstek wirusa z zainfekowanych komórek, ich penetracji do komórek nabłonkowych dróg oddechowych i dalszego rozprzestrzeniania się wirusa w ciele.

Karboksylan oseltamiwiru działa poza komórkami. Hamuje wzrost wirusa grypy in vitro i hamuje replikację wirusa i jego patogenność in vivo, zmniejsza wydzielanie wirusów grypy A i B z organizmu. Jego stężenia są wymagane do tłumienia aktywności enzymu o 50% (IC₅₀), znajdują się w dolnej granicy zakresu nanomolarnego.

Skuteczność

Udowodniono, że Tamiflu jest skuteczny w zapobieganiu i leczeniu grypy u młodzieży (≥ 12 lat), dorosłych, osób starszych i leczeniu grypy u dzieci powyżej 1 roku życia. Po rozpoczęciu leczenia nie później niż 40 godzin po pojawieniu się pierwszych objawów grypy, Tamiflu znacząco skraca okres objawów klinicznych zakażenia grypą, zmniejsza ich nasilenie i zmniejsza częstość występowania powikłań grypy wymagających antybiotyków (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego), skraca czas izolacji wirusa z ciała i zmniejsza obszar pod krzywą „miano wirusa”.

W przypadku profilaktyki preparat Tamiflu znacząco (o 92%) znacznie zmniejsza częstość występowania grypy wśród osób pozostających w kontakcie, zmniejsza częstotliwość uwalniania wirusa i zapobiega przenoszeniu wirusa z jednego członka rodziny na drugiego.

Tamiflu nie wpływa na powstawanie przeciwciał przeciw grypie, w tym na wytwarzanie przeciwciał w odpowiedzi na wprowadzenie inaktywowanej szczepionki przeciw grypie.

Podczas krążenia wirusa grypy wśród populacji przeprowadzono jedno podwójnie ślepe, kontrolowane placebo badanie wśród dzieci w wieku 1–12 lat (średnia wieku 5,3), które miały gorączkę (> 100 F) i jeden z objawów ze strony układu oddechowego (kaszel lub ostry nieżyt nosa). W tym badaniu 67% pacjentów było zakażonych wirusem A, a 33% pacjentów było zakażonych wirusem B. Leczenie preparatem Tamiflu, które rozpoczęło się 48 godzin po wystąpieniu objawów, znacząco zmniejszyło czas trwania choroby o 35,8 godziny w porównaniu z placebo. Czas trwania choroby zdefiniowano jako okres czasu wymagany do zmniejszenia kaszlu, kataru, rozwiązania gorączki i powrotu do normalnej i normalnej aktywności. Odsetek pacjentów pediatrycznych, u których rozwinęło się ostre zapalenie ucha środkowego i którzy przyjmowali Tamiflu, zmniejszył się o 40% w porównaniu z placebo. Dzieci, które otrzymały Tamiflu, wróciły do ​​normalnej i normalnej aktywności prawie 2 dni wcześniej niż dzieci, które otrzymały placebo.

Odporność na wirusy

Zgodnie z dostępnymi do tej pory danymi, podczas przyjmowania Tamiflu w celu zapobiegania kontaktom z grypą po 7 dniach i sezonowym (42 dni) nie obserwuje się oporności na leki.

Częstość przejściowego uwalniania wirusa grypy ze zmniejszoną wrażliwością neuraminidazy na karboksylan oseltamiwiru u dorosłych pacjentów z grypą wynosi 0,4% Eliminacja opornego wirusa z organizmu pacjentów otrzymujących Tamiflu następuje bez pogorszenia stanu klinicznego pacjentów.

Częstość oporności izolatów klinicznych wirusa grypy A nie przekracza 1,5%. Wśród izolatów klinicznych wirusa grypy nie znaleziono szczepów opornych na leki.

Farmakokinetyka

Ssanie

Po doustnym podaniu oseltamiwiru fosforan jest łatwo wchłaniany w przewodzie pokarmowym i jest silnie przekształcany w aktywny metabolit przez działanie esteraz wątrobowych. Stężenia aktywnego metabolitu w osoczu są określane w ciągu 30 minut, osiągają prawie maksymalny poziom 2-3 godziny po podaniu i znacznie (ponad 20 razy) przekraczają stężenie proleku. Co najmniej 75% wchłoniętej dawki wchodzi do krążenia ogólnego w postaci aktywnego metabolitu, mniej niż 5% w postaci pierwotnego leku. Stężenia w osoczu zarówno proleku, jak i aktywnego metabolitu są proporcjonalne do dawki i nie zależą od przyjmowania pokarmu.

Dystrybucja

U ludzi średnia objętość dystrybucji (V_ss) Aktywny metabolit ma około 23 litry.

Jak pokazują doświadczenia na fretkach, szczurach i królikach, aktywny metabolit dociera do wszystkich głównych miejsc zakażenia grypą. W tych doświadczeniach, po doustnym podaniu fosforanu oseltamiwiru, wykryto jego aktywny metabolit w płucach, popłuczynach oskrzelowych, błonie śluzowej nosa, uchu środkowym i tchawicy w stężeniach zapewniających działanie przeciwwirusowe.

Wiązanie aktywnego metabolitu z białkami osocza ludzkiego jest nieznaczne (około 3%). Wiązanie proleków z białkami osocza ludzkiego wynosi 42%, co nie wystarcza do spowodowania znaczących interakcji lekowych.

Metabolizm

Fosforan oseltamiwiru jest silnie przekształcany w aktywny metabolit pod wpływem esteraz, które są głównie w wątrobie i jelitach. Ani fosforan oseltamiwiru, ani aktywny metabolit nie są substratami ani inhibitorami izoenzymów cytochromu P450.

Usunięcie

Wchłonięty oseltamiwir jest wydalany głównie (> 90%), stając się aktywnym metabolitem. Aktywny metabolit nie ulega dalszej przemianie i jest wydalany z moczem (> 99%). U większości pacjentów okres półtrwania aktywnego metabolitu z osocza wynosi 6-10 godzin.

Aktywny metabolit jest całkowicie wydalany (> 99%) przez nerki. Klirens nerkowy (18,8 l / h) przekracza wskaźnik filtracji kłębuszkowej (7,5 l / h), co wskazuje, że lek jest również wydalany przez wydzielanie kanalikowe. W przypadku kału mniej niż 20% spożywanego radioaktywnie znakowanego leku jest wydalane.

Farmakokinetyka w grupach specjalnych

Pacjenci z uszkodzeniem nerek

Po przepisaniu Tamiflu 100 mg 2 razy na dobę przez 5 dni u pacjentów z różnym stopniem uszkodzenia nerek pod krzywą „stężenie czynnego metabolitu w osoczu - czas” (AUC) jest odwrotnie proporcjonalne do zmniejszenia czynności nerek.

Pacjenci z uszkodzeniem wątroby

Doświadczenia in vitro wykazały, że u pacjentów z patologią wątroby wartość AUC fosforanu oseltamiwiru nie była znacząco zwiększona, a AUC aktywnego metabolitu nie było zmniejszone.

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w starszym wieku (65–78 lat) AUC aktywnego metabolitu w stanie równowagi było o 25–35% wyższe niż u młodszych pacjentów, gdy przepisywano podobne dawki Tamiflu. Okres półtrwania leku w fazie eliminacji u osób w podeszłym wieku nie różnił się znacząco od tego u młodszych pacjentów w wieku dorosłym. Biorąc pod uwagę dane dotyczące AUC leku i tolerancji, pacjenci z wiekiem nie wymagają dostosowania dawki w leczeniu i zapobieganiu grypie.

Dzieci

Farmakokinetykę leku Tamiflu badano u dzieci w wieku od 1 roku do 16 lat w badaniu farmakokinetycznym z pojedynczą dawką leku oraz w badaniu klinicznym u niewielkiej liczby dzieci w wieku 3-12 lat. U małych dzieci wydalanie proleku i aktywnego metabolitu było szybsze niż u dorosłych, co skutkowało niższym AUC w stosunku do konkretnej dawki. Przyjmowanie leku w dawce 2 mg / kg daje taką samą AUC dla karboksylanu oseltamiwiru, co osiąga się u dorosłych po pojedynczej dawce 75 mg kapsułki (co odpowiada około 1 mg / kg). Farmakokinetyka oseltamiwiru u dzieci w wieku powyżej 12 lat jest taka sama jak u dorosłych.

Wskazania

• Leczenie grypy u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 1 roku.
• Zapobieganie grypie u dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 12 lat, które są w grupach o podwyższonym ryzyku zakażenia wirusem (w jednostkach wojskowych i dużych zespołach produkcyjnych, u osłabionych pacjentów).
• Zapobieganie grypie u dzieci w wieku powyżej 1 roku.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na fosforan oseltamiwiru lub którykolwiek składnik leku.

Przewlekła niewydolność nerek (stała hemodializa, przewlekła dializa otrzewnowa, klirens kreatyniny 10 ml / min).

Stosować w czasie ciąży i laktacji

U szczurów w okresie laktacji oseltamiwir i aktywny metabolit wchodzą w mleko. Nie wiadomo, czy wydalanie oseltamiwiru lub aktywnego metabolitu z mlekiem u ludzi. Jednak ekstrapolacja danych uzyskanych u zwierząt sugeruje, że ich ilość w mleku matki może wynosić odpowiednio 0,01 mg / dzień i 0,3 mg / dzień.

Obecnie dane dotyczące stosowania leku u kobiet w ciąży nie wystarczają do oceny teratogennego lub fetotoksycznego działania fosforanu oseltamiwiru.

Mając to na uwadze, Tamiflu należy przepisywać w okresie ciąży lub laktacji tylko wtedy, gdy możliwe korzyści z jego stosowania przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu lub niemowlęcia.

Dawkowanie i podawanie

Tamiflu przyjmuje się doustnie, z jedzeniem lub bez. U niektórych pacjentów tolerancja leku ulega poprawie, jeśli jest przyjmowana z posiłkami.

Standardowy schemat dawkowania

Leczenie

Leczenie należy rozpocząć w pierwszym lub drugim dniu wystąpienia objawów grypy.

Dorośli i młodzież ≥ 12 lat. Zalecany schemat dawkowania Tamiflu - jedna kapsułka 75 mg 2 razy dziennie wewnątrz przez 5 dni lub 75 mg zawiesiny 2 razy dziennie wewnątrz przez 5 dni. Zwiększenie dawki większej niż 150 mg / dobę nie zwiększa efektu.

Dzieci w wieku> 40 kg lub ≥ 8 lat, które mogą połknąć kapsułki, mogą również otrzymać leczenie, przyjmując jedną kapsułkę 75 mg 2 razy na dobę, jako alternatywę dla zalecanej dawki zawiesiny Tamiflu (patrz poniżej).

Dzieci ≥ 1 rok. Zalecany schemat dawkowania zawiesiny Tamiflu do podawania doustnego:
Zalecany schemat dawkowania zawiesiny Tamiflu do podawania doustnego:

Masa ciała

Zalecana dawka przez 5 dni

Instrukcje dotyczące stosowania leków, analogów, recenzji

Instrukcje z pills.rf

Menu główne

Tylko najbardziej aktualne oficjalne instrukcje dotyczące stosowania leków! Instrukcje dotyczące leków na naszej stronie są publikowane w niezmienionej formie, w której są dołączone do leków.

TAMIFLU® proszek do sporządzania zawiesiny doustnej

MEDYCYNY WCZEŚNIEJSZYCH WAKACJI SĄ DOPUSZCZONE DO PACJENTA TYLKO PRZEZ LEKARZA. NINIEJSZA INSTRUKCJA TYLKO DLA PRACOWNIKÓW MEDYCZNYCH.

INSTRUKCJA do medycznego stosowania leku TAMIFLU® (TAMIFLU®)

Numer rejestracyjny
LS-000550-060515

Nazwa handlowa
Tamiflu®

Międzynarodowa nazwa niezastrzeżona
Oseltamiwir

Nazwa chemiczna
Ester etylowy kwasu (3R, 4R, 5S) -4-acetyloamino-5-amino-3- (1-etylopropoksy) -1-cyklohekseno-1-karboksylowego, fosforan

Forma dawkowania
Proszek do sporządzania zawiesiny do podawania doustnego

Skład
Jeden gram proszku do sporządzania zawiesiny doustnej zawiera:
składnik czynny: oseltamiwir * - 30 mg (w postaci fosforanu oseltamiwiru 39,4 mg);
substancje pomocnicze: sorbitol - 857,1 mg, dwutlenek tytanu - 15,0 mg, benzoesan sodu - 2,5 mg, guma guma ksantanowa - 15,0 mg, dihydrocytrynian sodu - 55,0 mg, sacharynian sodu - 1,0 mg, Permasil 11900-31 substancja aromatyzująca - 15,0 mg.
* Przygotowana zawiesina zawiera oseltamiwir 12 mg / 1 ml.

Opis
Drobny ziarnisty proszek o barwie od białej do jasnożółtej, o owocowym zapachu, czasem zmięty.
Po rekonstytucji tworzy nieprzezroczystą zawiesinę od białej do jasnożółtej.

Grupa farmakoterapeutyczna
Środek przeciwwirusowy

Kod ATX
[J05AH02]

Działanie farmakologiczne

Farmakodynamika
Mechanizm działania
Lek przeciwwirusowy. Oseltamiwir jest prolekiem, jego aktywny metabolit (karboksylan oseltamiwiru, OK) jest skutecznym i selektywnym inhibitorem wirusów neuraminidazy grypy A i B - enzymem, który katalizuje proces uwalniania nowo utworzonych cząstek wirusa z zainfekowanych komórek, ich penetracji do niezainfekowanych komórek nabłonkowych dróg oddechowych i dalszego rozprzestrzeniania się. wirus w organizmie. Hamuje wzrost wirusa grypy in vitro i hamuje replikację wirusa i jego patogenność in vivo, zmniejsza wydzielanie wirusów grypy A i B z organizmu. Stężenie OK wymagane do hamowania neuraminidazy o 50% (IC50) wynosi 0,1-1,3 nM dla wirusa grypy A i 2,6 nM dla grypy B. Mediana wartości IC50 dla wirusa grypy B jest nieco wyższa i równa 8,5 nM.
Skuteczność kliniczna
W przeprowadzonych badaniach Tamiflu® nie wpływał na powstawanie przeciwciał przeciw grypie, w tym na wytwarzanie przeciwciał w odpowiedzi na wprowadzenie inaktywowanej szczepionki przeciw grypie.
Naturalne badania infekcji grypy
W badaniach klinicznych przeprowadzonych podczas zakażenia sezonową grypą pacjenci zaczęli otrzymywać Tamiflu® nie później niż 40 godzin po wystąpieniu pierwszych objawów zakażenia grypą. 97% pacjentów było zakażonych wirusem grypy A, a 3% pacjentów wirusem grypy B. Tamiflu® znacząco skrócił okres klinicznych objawów zakażenia grypą (przez 32 godziny). U pacjentów z potwierdzoną diagnozą grypy, którzy przyjmowali Tamiflu®, nasilenie choroby, wyrażone jako pole pod krzywą dla indeksu skumulowanych objawów, było o 38% mniejsze w porównaniu z pacjentami, którzy otrzymywali placebo. Ponadto u młodych pacjentów bez chorób współistniejących Tamiflu® zmniejszył o około 50% częstość powikłań grypy wymagających stosowania antybiotyków (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego). Uzyskano wyraźne dowody skuteczności leku w odniesieniu do drugorzędnych kryteriów skuteczności związanych z aktywnością przeciwwirusową: Tamiflu® spowodował zarówno skrócenie czasu uwalniania wirusa z organizmu, jak i zmniejszenie obszaru pod krzywą „miana czasu wirusowego”.
Dane uzyskane w badaniu dotyczącym leczenia Tamiflu® u pacjentów w podeszłym wieku i pacjentów w podeszłym wieku pokazują, że przyjmowaniu Tamiflu® w dawce 75 mg 2 razy dziennie przez 5 dni towarzyszyło klinicznie istotne zmniejszenie mediany okresu klinicznych objawów zakażenia grypą, podobne do tego u dorosłych pacjentów młodsze jednak różnice nie osiągnęły istotności statystycznej. W innym badaniu pacjenci z grypą w wieku powyżej 13 lat, u których jednocześnie występowały przewlekłe choroby układu krążenia i / lub układu oddechowego, otrzymywali Tamiflu® w tym samym schemacie dawkowania lub placebo. Nie było różnic w medianie okresu do zmniejszenia objawów klinicznych zakażenia grypą w grupach Tamiflu® i placebo, jednak okres wzrostu temperatury podczas przyjmowania Tamiflu® został skrócony o około 1 dzień. Odsetek pacjentów uwalniających wirusa w 2. i 4. dniu stał się znacznie mniejszy. Profil bezpieczeństwa Tamiflu® u pacjentów z grupy ryzyka nie różnił się od profilu ogólnej populacji dorosłych pacjentów.
Leczenie grypy u dzieci
Dzieci w wieku od 1 do 12 lat (średnia wieku 5,3 lat), które miały gorączkę (≥37,8 ° C) i jeden z objawów układu oddechowego (kaszel lub nieżyt nosa) podczas krążenia wirusa grypy wśród populacji, były podwójnie ślepe, kontrolowane placebo badania. 67% pacjentów było zakażonych wirusem grypy A i 33% pacjentów z wirusem grypy B. Lek Tamiflu® (po przyjęciu nie później niż 48 godzin po pojawieniu się pierwszych objawów zakażenia grypą) znacząco skrócił czas trwania choroby (o 35,8 godziny) w porównaniu z placebo. Czas trwania choroby zdefiniowano jako czas na zaprzestanie kaszlu, przekrwienie błony śluzowej nosa, zanik gorączki i powrót do normalnej aktywności. W grupie dzieci otrzymujących Tamiflu® częstość występowania ostrego zapalenia ucha środkowego zmniejszyła się o 40% w porównaniu z grupą placebo. Powrót do normalnej aktywności nastąpił prawie 2 dni wcześniej u dzieci, które otrzymały Tamiflu®, w porównaniu z grupą placebo.
Inne badanie dotyczyło dzieci w wieku 6–12 lat cierpiących na astmę oskrzelową; 53,6% pacjentów miało zakażenie grypą potwierdzone serologicznie i / lub w hodowli. Mediana czasu trwania choroby w grupie pacjentów otrzymujących Tamiflu® nie zmniejszyła się znacząco. Jednak w ostatnim 6 dniu terapii Tamiflu® wymuszona objętość wydechowa na 1 sekundę (FEV1) wzrosła o 10,8% w porównaniu z 4,7% u pacjentów otrzymujących placebo (p = 0,0148).
Zapobieganie grypie u dorosłych i młodzieży
Profilaktyczna skuteczność Tamiflu® w naturalnych infekcjach grypy A i B została udowodniona w 3 oddzielnych badaniach klinicznych III fazy. Podczas przyjmowania Tamiflu® około 1% pacjentów zachorowało na grypę. Tamiflu® również znacznie zmniejszył częstotliwość wydalania wirusa i uniemożliwił przeniesienie wirusa z jednego członka rodziny na drugiego.
Dorośli i młodzież, którzy mieli kontakt z chorym członkiem rodziny, zaczęli przyjmować Tamiflu® przez dwa dni po wystąpieniu objawów grypy u członków rodziny i kontynuowali leczenie przez 7 dni, co znacznie zmniejszyło częstość występowania grypy w kontaktach z ludźmi o 92%.
U nieszczepionych i ogólnie zdrowych dorosłych w wieku 18–65 lat przyjmowanie Tamiflu® podczas epidemii grypy znacznie zmniejszyło częstość występowania grypy (o 76%). Pacjenci przyjmowali lek przez 42 dni.
Osoby starsze i starsze, które były w domach opieki, z których 80% zostało zaszczepione przed sezonem, kiedy przeprowadzono badanie, Tamiflu® znacząco zmniejszyło częstość występowania grypy o 92%. W tym samym badaniu Tamiflu® znacząco (o 86%) zmniejszył częstość powikłań grypy: zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie zatok. Pacjenci przyjmowali lek przez 42 dni.
Zapobieganie grypie u dzieci
Skuteczność profilaktyczną Tamiflu® w naturalnym zakażeniu grypą wykazano u dzieci w wieku od 1 do 12 lat po kontakcie z chorym członkiem rodziny lub osobą ze stałego środowiska. Głównym parametrem skuteczności była częstotliwość potwierdzonej laboratoryjnie infekcji grypy. U dzieci, które otrzymywały Tamiflu® / proszek do sporządzania zawiesiny do podawania doustnego / w dawce 30 do 75 mg 1 raz dziennie przez 10 dni i początkowo nie uwalniały wirusa, częstotliwość potwierdzonej laboratoryjnie grypy spadła do 4% (2/47) w porównaniu z 21% (15/70) w grupie placebo.
Zapobieganie grypie u osób z obniżoną odpornością
U osób z obniżoną odpornością z zakażeniem grypą sezonową i przy braku uwalniania wirusa, początkowo profilaktyczne stosowanie Tamiflu® zmniejszało częstość potwierdzonych laboratoryjnie zakażeń grypą, czemu towarzyszyły objawy kliniczne, do 0,4% (1/232) w porównaniu z 3% (7/231) w grupie placebo. Potwierdzone laboratoryjnie zakażenie grypą, któremu towarzyszyły objawy kliniczne, zdiagnozowano, gdy wystąpiła temperatura w jamie ustnej powyżej 37,2 ° C, kaszel i / lub ostry nieżyt nosa (wszystkie zarejestrowane tego samego dnia podczas przyjmowania leku / placebo), a także pozytywny wynik odwrotnej transkryptazy reakcja łańcuchowa polimerazy na RNA wirusa grypy.
Opór
Badania kliniczne
Ryzyko wirusów grypy o zmniejszonej wrażliwości lub oporności na lek badano w badaniach klinicznych sponsorowanych przez Roche. U wszystkich pacjentów z wirusem opornym na OK nosiciel miał charakter tymczasowy, nie wpływał na eliminację wirusa i nie powodował pogorszenia stanu klinicznego.

* W żadnym z badań nie przeprowadzono pełnego genotypowania.

Podczas przyjmowania leku Tamiflu® w celu profilaktyki poekspozycyjnej (7 dni), profilaktyki kontaktów w rodzinie (10 dni) i profilaktyki sezonowej (42 dni) u osób z prawidłową czynnością układu odpornościowego nie odnotowano przypadków oporności na leki.
W 12-tygodniowym badaniu profilaktyki sezonowej u osób z upośledzeniem odporności nie obserwowano przypadków oporności.
Dane z poszczególnych przypadków klinicznych i badań obserwacyjnych
U pacjentów, którzy nie otrzymywali oseltamiwiru, stwierdzono mutacje wirusów grypy A i B, u których stwierdzono obniżoną wrażliwość na oseltamiwir występujące w warunkach naturalnych. W 2008 r. Wykryto mutację typu substytucji H275Y prowadzącą do oporności u ponad 99% szczepów wirusa H1N1 z 2008 r. Krążących w Europie. Wirus grypy H1N1 2009 („świńska grypa”) był w większości przypadków wrażliwy na oseltamiwir. Szczepy oporne na Oseltamiwir znaleziono u osób z prawidłową czynnością układu odpornościowego i osób z obniżoną odpornością przyjmujących oseltamiwir. Stopień zmniejszenia wrażliwości na oseltamiwir i częstość występowania takich wirusów może się różnić w zależności od pory roku i regionu. Oporność na oseltamiwir stwierdzono u pacjentów z grypą pandemiczną H1N1, którzy otrzymywali lek zarówno w leczeniu, jak i profilaktyce.
Częstość występowania oporności może być większa u młodszych pacjentów iu pacjentów z obniżoną odpornością. Szczepy laboratoryjne wirusów grypy i wirusów grypy opornych na oseltamiwir od pacjentów leczonych oseltamiwirem mają mutacje neuraminidazy N1 i N2. Mutacje powodujące oporność są często specyficzne dla podtypu neuraminidazy.
Przy podejmowaniu decyzji o zastosowaniu Tamiflu® należy wziąć pod uwagę sezonową wrażliwość wirusa grypy na lek (najnowsze informacje można znaleźć na stronie internetowej WHO).
Dane przedkliniczne
Dane przedkliniczne uzyskane na podstawie standardowych badań dotyczących bezpieczeństwa farmakologicznego, genotoksyczności i toksyczności przewlekłej nie wykazały żadnego szczególnego zagrożenia dla ludzi.
Rakotwórczość: Wyniki 3 badań dotyczących identyfikacji potencjalnego działania rakotwórczego (dwa dwuletnie badania na szczurach i myszach dotyczące oseltamiwiru i jedno 6-miesięczne badanie transgenicznych myszy Tg: AC dla aktywnego metabolitu) były negatywne.
Mutagenność: standardowe testy genotoksyczne na oseltamiwir i aktywny metabolit były negatywne.
Wpływ na płodność: oseltamiwir w dawce 1500 mg / kg / dobę nie wpływał na funkcję generatywną samców i samic szczurów.
Teratogenność: w badaniach nad teratogennością oseltamiwiru w dawce do 1500 mg / kg / dobę (u szczurów) i do 500 mg / kg / dobę (u królików) nie stwierdzono wpływu na rozwój zarodka i płodu. W badaniach dotyczących okresów rozwoju przedporodowego i poporodowego u szczurów po wprowadzeniu oseltamiwiru w dawce 1500 mg / kg / dobę zaobserwowano wzrost okresu porodu: limit bezpieczeństwa między narażeniem dla ludzi a maksymalną dawką nieskuteczną u szczurów (500 mg / kg / dzień) dla oseltamiwir jest 480 razy większy, a jego aktywny metabolit - 44 razy. Narażenie u płodu wynosiło 15-20% u matki.
Inne: oseltamiwir i aktywny metabolit przenikają do mleka karmiących szczurów. Według ograniczonych danych oseltamiwir i jego aktywny metabolit przenikają do mleka kobiecego. Zgodnie z wynikami ekstrapolacji danych uzyskanych w badaniach na zwierzętach, ich ilość w mleku matki może wynosić odpowiednio 0,01 mg / dzień i 0,3 mg / dzień.
Około 50% badanych świnek morskich po wprowadzeniu maksymalnych dawek substancji czynnej oseltamiwiru doświadczyło uczulenia skóry w postaci rumienia. Ujawniono również odwracalne podrażnienie oczu u królików.
Podczas gdy bardzo wysokie dawki doustne pojedynczych dawek (657 mg / kg i więcej) oseltamiwiru nie miały wpływu na dorosłe szczury, dawki te miały toksyczny wpływ na niedojrzałe 7-dniowe szczury, w tym śmierć. Nie obserwowano działań niepożądanych w przypadku długotrwałego podawania w dawce 500 mg / kg / dobę od 7 do 21 dni okresu poporodowego.

Farmakokinetyka
Ssanie
Oseltamiwir jest łatwo wchłaniany w przewodzie pokarmowym i w wyniku działania esteraz wątrobowych i jelitowych jest intensywnie przekształcany w aktywny metabolit. Stężenie aktywnego metabolitu w osoczu określa się w ciągu 30 minut, czas osiągnięcia maksymalnego stężenia 2-3 godziny i ponad 20-krotne stężenie proleku. Co najmniej 75% wchłoniętej dawki wchodzi do krążenia ogólnego w postaci aktywnego metabolitu, mniej niż 5% w postaci pierwotnego leku. Stężenia w osoczu obu proleków i aktywnego metabolitu są proporcjonalne do dawki i nie zależą od przyjmowania pokarmu.
Dystrybucja
Objętość dystrybucji (Vss) aktywnego metabolitu wynosi 23 l.
Zgodnie z badaniami na zwierzętach, po spożyciu oseltamiwiru, jego aktywny metabolit został znaleziony we wszystkich głównych ogniskach zakażenia (płuca, popłuczyny oskrzelowe, błona śluzowa nosa, ucho środkowe i tchawica) w stężeniach zapewniających działanie przeciwwirusowe.
Komunikacja aktywnego metabolitu z białkami osocza - 3%. Skojarzenie proleków z białkami osocza wynosi 42%, co nie wystarcza do wywołania znaczących interakcji lekowych.
Metabolizm
Oseltamiwir jest intensywnie przekształcany w aktywny metabolit pod wpływem esteraz, które są głównie w wątrobie. Ani oseltamiwir, ani aktywny metabolit nie są substratami ani inhibitorami izoenzymów cytochromu P450.
Usunięcie
Wydalany (> 90%) jako aktywny metabolit głównie przez nerki. Aktywny metabolit nie jest dalej przekształcany i jest wydalany przez nerki (> 99%) przez filtrację kłębuszkową i wydzielanie kanalikowe. Klirens nerkowy (18,8 l / h) przekracza wskaźnik filtracji kłębuszkowej (7,5 l / h), co wskazuje, że lek jest również wydalany przez wydzielanie kanalikowe. Mniej niż 20% podanego leku jest wydalane przez jelita. Okres półtrwania aktywnego metabolitu wynosi 6-10 godzin.

Farmakokinetyka w specjalnych grupach pacjentów
Pacjenci z uszkodzeniem nerek
W przypadku Tamiflu® (100 mg dwa razy na dobę przez 5 dni) u pacjentów z różnym stopniem uszkodzenia nerek, pole pod krzywą „aktywnego metabolitu-czasu stężenia osocza” (AUC oseltamivir karboksylan) jest odwrotnie proporcjonalne do zmniejszenia czynności nerek.
Farmakokinetyka oseltamiwiru u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek (z klirensem kreatyniny ≤ 10 ml / min), którzy nie są poddawani dializie, nie była badana.
Pacjenci z uszkodzeniem wątroby
Dane uzyskane w badaniach in vitro i na zwierzętach dotyczące braku znaczącego zwiększenia AUC oseltamiwiru lub jego aktywnego metabolitu w łagodnych i umiarkowanych zaburzeniach czynności wątroby potwierdzono również w badaniach klinicznych (patrz „Dawkowanie w szczególnych przypadkach”). Bezpieczeństwo i farmakokinetyka oseltamiwiru u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nie była badana.
Pacjenci w podeszłym wieku i starcze
U pacjentów w podeszłym wieku i w starszym wieku (65-78 lat) ekspozycja aktywnego metabolitu w stanie równowagi jest o 25-35% wyższa niż u młodszych pacjentów, gdy przepisuje się podobne dawki Tamiflu®. Okres półtrwania leku w fazie eliminacji u pacjentów w podeszłym wieku i starców nie różnił się znacząco od tego u młodszych pacjentów. Biorąc pod uwagę dane dotyczące narażenia na lek i jego tolerancji u pacjentów w podeszłym wieku i starszych, dostosowanie dawki nie jest wymagane w leczeniu i zapobieganiu grypie.
Dzieci od 1 do 8 lat i nastolatki
Farmakokinetykę leku Tamiflu® badano u dzieci w wieku od 1 do 16 lat w badaniu farmakokinetycznym z pojedynczą dawką leku oraz w badaniu klinicznym w celu zbadania wielokrotnego stosowania leku u niewielkiej liczby dzieci w wieku 3-12 lat. Szybkość eliminacji aktywnego metabolitu, dostosowana do masy ciała, u młodszych dzieci jest wyższa niż u dorosłych, co prowadzi do niższego AUC w stosunku do konkretnej dawki. Przyjmowanie leku w dawce 2 mg / kg i pojedyncze dawki 30 mg lub 45 mg zgodnie z zaleceniami dotyczącymi dawkowania u dzieci, wymienione w punkcie „Dawkowanie i podawanie”, zapewnia taką samą wartość AUC dla karboksylanu oseltamiwiru, co osiąga się u dorosłych po podaniu pojedynczej dawki 75 mg kapsułki leku (co odpowiada około 1 mg / kg). Farmakokinetyka oseltamiwiru u dzieci w wieku powyżej 12 lat jest taka sama jak u dorosłych.

Wskazania do użycia

Leczenie grypy u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 1 roku.
Zapobieganie grypie u dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 12 lat, które są w grupach o podwyższonym ryzyku zakażenia wirusem (w jednostkach wojskowych i dużych zespołach produkcyjnych, u osłabionych pacjentów).
Zapobieganie grypie u dzieci w wieku powyżej 1 roku.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na oseltamiwir lub którykolwiek składnik leku.
Końcowa choroba nerek (klirens kreatyniny ≤ 10 ml / min).
Wiek dzieci do 1 roku.
Ciężka niewydolność wątroby.

Z ostrożnością
Ciąża, okres karmienia piersią.

Stosować w czasie ciąży i podczas karmienia piersią

Nie prowadzono kontrolowanych badań u kobiet w ciąży. Jednak wyniki badań po wprowadzeniu leku do obrotu i badań obserwacyjnych wykazały korzyści z proponowanego standardowego schematu dawkowania dla tej populacji pacjentów. Wyniki analizy farmakokinetycznej wykazały niższą ekspozycję aktywnego metabolitu (około 30% podczas wszystkich trymestrów ciąży) u kobiet w ciąży w porównaniu z kobietami nie będącymi w ciąży. Jednak obliczona wartość ekspozycji pozostaje powyżej stężeń hamujących (wartość IC95) i wartości terapeutycznych dla wielu szczepów wirusa grypy. Zmiana schematu dawkowania u kobiet w ciąży nie jest zalecana podczas leczenia lub profilaktyki (patrz punkt „Farmakokinetyka w specjalnych grupach pacjentów”). Nie stwierdzono bezpośredniego lub pośredniego niekorzystnego wpływu leku na przebieg ciąży, rozwój zarodka lub płodu lub rozwój pourodzeniowy (patrz „Dane przedkliniczne”). Przepisując Tamiflu®, kobiety w ciąży powinny wziąć pod uwagę zarówno dane dotyczące bezpieczeństwa, jak i przebieg ciąży oraz patogenność krążącego szczepu wirusa grypy.
Podczas badań przedklinicznych oseltamiwir i aktywny metabolit przenikały do ​​mleka karmiących szczurów. Dane dotyczące wydalania oseltamiwiru z mlekiem kobiecym i stosowania oseltamiwiru przez kobiety karmiące są ograniczone. Oseltamiwir i jego aktywny metabolit w małych ilościach przenikają do mleka matki (patrz „Dane przedkliniczne”), tworząc subterapeutyczne stężenia we krwi u niemowlęcia. Przepisując oseltamiwir, kobiety karmiące piersią powinny również wziąć pod uwagę współwystępowanie i patogenność krążącego szczepu wirusa grypy. Podczas ciąży i podczas karmienia piersią oseltamiwir stosuje się tylko wtedy, gdy zamierzona korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu i dziecka.

Dawkowanie i podawanie

Wewnątrz, podczas jedzenia lub niezależnie od posiłku. Tolerancja leku może ulec poprawie, jeśli jest przyjmowany z posiłkami.
Pożądane jest, aby farmaceuta lub farmaceuta był zaangażowany w przygotowanie zawiesiny.
Przygotowanie do zawieszenia:
1. Ostrożnie dotknij zamkniętą butelką kilka razy palcem, aby proszek został rozprowadzony na dnie butelki.
2. Zmierz 52 ml wody za pomocą miarki, wypełniając ją do określonego poziomu.
3. Dodaj 52 ml wody do fiolki, zamknij zakrętkę i dobrze wstrząśnij przez 15 sekund.
4. Zdejmij nasadkę i włóż adapter do szyjki butelki.
5. Dokręć mocno fiolkę za pomocą nakrętki, aby zapewnić prawidłowe ustawienie adaptera.
Etykieta butelki powinna wskazywać datę ważności przygotowanej zawiesiny. Przed użyciem butelki z przygotowaną zawiesiną należy wstrząsnąć. Do dawkowania zawiesiny dołączona jest strzykawka dozująca z etykietami wskazującymi poziomy dawek 30 mg, 45 mg i 60 mg (patrz sekcja „Postać uwalniania i opakowanie”).
W przypadkach, w których Tamiflu® nie występuje w postaci dawkowania „proszek do zawiesiny do podawania doustnego”, dozwolone są kapsułki. Szczegółowe zalecenia znajdują się w instrukcjach dotyczących zastosowania medycznego kapsułek Tamiflu® 30 mg, 45 mg, 75 mg w podsekcji „Przygotowanie preparatu Tamiflu® w zawiesinie”.
Standardowy schemat dawkowania
Leczenie
Lek należy rozpocząć nie później niż 2 dni od wystąpienia objawów.
Dorośli i młodzież w wieku ≥ 12 lat, dzieci o masie ciała> 40 kg lub w wieku od 8 do 12 lat
75 mg 2 razy dziennie w środku przez 5 dni. Zwiększenie dawki większej niż 150 mg / dobę nie zwiększa efektu.
Dzieci w wieku od 1 do 8 lat
Zalecany schemat dawkowania Tamiflu®: