Tamiflu ® (Tamiflu ®)

Numer rejestracyjny:

№ П N012090 / 01 z 15 lipca 2005 r
Nazwa handlowa leku:

Międzynarodowa nazwa niezastrzeżona:

Racjonalna nazwa chemiczna:

Ester etylowy kwasu (3R, 4R, 5S) -4-acetyloamino-5-amino-3- (1-etylopropoksy) -cyklohekseno-1-karboksylowego, fosforan

Forma dawkowania

Skład

Jedna kapsułka zawiera:
oseltamiwir 75 mg
(w postaci fosforanu oseltamiwiru 98,5 mg)
substancje pomocnicze:
wstępnie żelatynizowana skrobia, powidon K30, kroskarmeloza sodowa, talk, stearylofumaran sodowy

Opis

Kapsułki

Twarde kapsułki żelatynowe, rozmiar 2. Ciało - szare, nieprzezroczyste; czapka - jasnożółta, nieprzezroczysta. Zawartość kapsułek jest białym lub żółtawym proszkiem. „Roche” nakłada się na korpus kapsułki, „75 mg” nakłada się na nasadkę.

Grupa farmakoterapeutyczna

Kod ATX [J05AH02]

Działanie farmakologiczne

Mechanizm działania

Lek przeciwwirusowy. Fosforan oseltamiwiru jest prolekiem, jego aktywny metabolit (karboksylan oseltamiwiru) konkurencyjnie i selektywnie hamuje neuraminidazę wirusów grypy typu A i B - enzym, który katalizuje proces uwalniania nowo utworzonych cząstek wirusa z zainfekowanych komórek, ich penetracji do komórek nabłonkowych dróg oddechowych i dalszego rozprzestrzeniania się wirusa w ciele.

Karboksylan oseltamiwiru działa poza komórkami. Hamuje wzrost wirusa grypy in vitro i hamuje replikację wirusa i jego patogenność in vivo, zmniejsza wydzielanie wirusów grypy A i B z organizmu. Jego stężenia są wymagane do tłumienia aktywności enzymu o 50% (IC₅₀), znajdują się w dolnej granicy zakresu nanomolarnego.

Skuteczność

Udowodniono, że Tamiflu jest skuteczny w zapobieganiu i leczeniu grypy u młodzieży (≥ 12 lat), dorosłych, osób starszych i leczeniu grypy u dzieci powyżej 1 roku życia. Po rozpoczęciu leczenia nie później niż 40 godzin po pojawieniu się pierwszych objawów grypy, Tamiflu znacząco skraca okres objawów klinicznych zakażenia grypą, zmniejsza ich nasilenie i zmniejsza częstość występowania powikłań grypy wymagających antybiotyków (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego), skraca czas izolacji wirusa z ciała i zmniejsza obszar pod krzywą „miano wirusa”.

W przypadku profilaktyki preparat Tamiflu znacząco (o 92%) znacznie zmniejsza częstość występowania grypy wśród osób pozostających w kontakcie, zmniejsza częstotliwość uwalniania wirusa i zapobiega przenoszeniu wirusa z jednego członka rodziny na drugiego.

Tamiflu nie wpływa na powstawanie przeciwciał przeciw grypie, w tym na wytwarzanie przeciwciał w odpowiedzi na wprowadzenie inaktywowanej szczepionki przeciw grypie.

Podczas krążenia wirusa grypy wśród populacji przeprowadzono jedno podwójnie ślepe, kontrolowane placebo badanie wśród dzieci w wieku 1–12 lat (średnia wieku 5,3), które miały gorączkę (> 100 F) i jeden z objawów ze strony układu oddechowego (kaszel lub ostry nieżyt nosa). W tym badaniu 67% pacjentów było zakażonych wirusem A, a 33% pacjentów było zakażonych wirusem B. Leczenie preparatem Tamiflu, które rozpoczęło się 48 godzin po wystąpieniu objawów, znacząco zmniejszyło czas trwania choroby o 35,8 godziny w porównaniu z placebo. Czas trwania choroby zdefiniowano jako okres czasu wymagany do zmniejszenia kaszlu, kataru, rozwiązania gorączki i powrotu do normalnej i normalnej aktywności. Odsetek pacjentów pediatrycznych, u których rozwinęło się ostre zapalenie ucha środkowego i którzy przyjmowali Tamiflu, zmniejszył się o 40% w porównaniu z placebo. Dzieci, które otrzymały Tamiflu, wróciły do ​​normalnej i normalnej aktywności prawie 2 dni wcześniej niż dzieci, które otrzymały placebo.

Odporność na wirusy

Zgodnie z dostępnymi do tej pory danymi, podczas przyjmowania Tamiflu w celu zapobiegania kontaktom z grypą po 7 dniach i sezonowym (42 dni) nie obserwuje się oporności na leki.

Częstość przejściowego uwalniania wirusa grypy ze zmniejszoną wrażliwością neuraminidazy na karboksylan oseltamiwiru u dorosłych pacjentów z grypą wynosi 0,4% Eliminacja opornego wirusa z organizmu pacjentów otrzymujących Tamiflu następuje bez pogorszenia stanu klinicznego pacjentów.

Częstość oporności izolatów klinicznych wirusa grypy A nie przekracza 1,5%. Wśród izolatów klinicznych wirusa grypy nie znaleziono szczepów opornych na leki.

Farmakokinetyka

Ssanie

Po doustnym podaniu oseltamiwiru fosforan jest łatwo wchłaniany w przewodzie pokarmowym i jest silnie przekształcany w aktywny metabolit przez działanie esteraz wątrobowych. Stężenia aktywnego metabolitu w osoczu są określane w ciągu 30 minut, osiągają prawie maksymalny poziom 2-3 godziny po podaniu i znacznie (ponad 20 razy) przekraczają stężenie proleku. Co najmniej 75% wchłoniętej dawki wchodzi do krążenia ogólnego w postaci aktywnego metabolitu, mniej niż 5% w postaci pierwotnego leku. Stężenia w osoczu zarówno proleku, jak i aktywnego metabolitu są proporcjonalne do dawki i nie zależą od przyjmowania pokarmu.

Dystrybucja

U ludzi średnia objętość dystrybucji (V_ss) Aktywny metabolit ma około 23 litry.

Jak pokazują doświadczenia na fretkach, szczurach i królikach, aktywny metabolit dociera do wszystkich głównych miejsc zakażenia grypą. W tych doświadczeniach, po doustnym podaniu fosforanu oseltamiwiru, wykryto jego aktywny metabolit w płucach, popłuczynach oskrzelowych, błonie śluzowej nosa, uchu środkowym i tchawicy w stężeniach zapewniających działanie przeciwwirusowe.

Wiązanie aktywnego metabolitu z białkami osocza ludzkiego jest nieznaczne (około 3%). Wiązanie proleków z białkami osocza ludzkiego wynosi 42%, co nie wystarcza do spowodowania znaczących interakcji lekowych.

Metabolizm

Fosforan oseltamiwiru jest silnie przekształcany w aktywny metabolit pod wpływem esteraz, które są głównie w wątrobie i jelitach. Ani fosforan oseltamiwiru, ani aktywny metabolit nie są substratami ani inhibitorami izoenzymów cytochromu P450.

Usunięcie

Wchłonięty oseltamiwir jest wydalany głównie (> 90%), stając się aktywnym metabolitem. Aktywny metabolit nie ulega dalszej przemianie i jest wydalany z moczem (> 99%). U większości pacjentów okres półtrwania aktywnego metabolitu z osocza wynosi 6-10 godzin.

Aktywny metabolit jest całkowicie wydalany (> 99%) przez nerki. Klirens nerkowy (18,8 l / h) przekracza wskaźnik filtracji kłębuszkowej (7,5 l / h), co wskazuje, że lek jest również wydalany przez wydzielanie kanalikowe. W przypadku kału mniej niż 20% spożywanego radioaktywnie znakowanego leku jest wydalane.

Farmakokinetyka w grupach specjalnych

Pacjenci z uszkodzeniem nerek

Po przepisaniu Tamiflu 100 mg 2 razy na dobę przez 5 dni u pacjentów z różnym stopniem uszkodzenia nerek pod krzywą „stężenie czynnego metabolitu w osoczu - czas” (AUC) jest odwrotnie proporcjonalne do zmniejszenia czynności nerek.

Pacjenci z uszkodzeniem wątroby

Doświadczenia in vitro wykazały, że u pacjentów z patologią wątroby wartość AUC fosforanu oseltamiwiru nie była znacząco zwiększona, a AUC aktywnego metabolitu nie było zmniejszone.

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w starszym wieku (65–78 lat) AUC aktywnego metabolitu w stanie równowagi było o 25–35% wyższe niż u młodszych pacjentów, gdy przepisywano podobne dawki Tamiflu. Okres półtrwania leku w fazie eliminacji u osób w podeszłym wieku nie różnił się znacząco od tego u młodszych pacjentów w wieku dorosłym. Biorąc pod uwagę dane dotyczące AUC leku i tolerancji, pacjenci z wiekiem nie wymagają dostosowania dawki w leczeniu i zapobieganiu grypie.

Dzieci

Farmakokinetykę leku Tamiflu badano u dzieci w wieku od 1 roku do 16 lat w badaniu farmakokinetycznym z pojedynczą dawką leku oraz w badaniu klinicznym u niewielkiej liczby dzieci w wieku 3-12 lat. U małych dzieci wydalanie proleku i aktywnego metabolitu było szybsze niż u dorosłych, co skutkowało niższym AUC w stosunku do konkretnej dawki. Przyjmowanie leku w dawce 2 mg / kg daje taką samą AUC dla karboksylanu oseltamiwiru, co osiąga się u dorosłych po pojedynczej dawce 75 mg kapsułki (co odpowiada około 1 mg / kg). Farmakokinetyka oseltamiwiru u dzieci w wieku powyżej 12 lat jest taka sama jak u dorosłych.

Wskazania

• Leczenie grypy u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 1 roku.
• Zapobieganie grypie u dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 12 lat, które są w grupach o podwyższonym ryzyku zakażenia wirusem (w jednostkach wojskowych i dużych zespołach produkcyjnych, u osłabionych pacjentów).
• Zapobieganie grypie u dzieci w wieku powyżej 1 roku.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na fosforan oseltamiwiru lub którykolwiek składnik leku.

Przewlekła niewydolność nerek (stała hemodializa, przewlekła dializa otrzewnowa, klirens kreatyniny 10 ml / min).

Stosować w czasie ciąży i laktacji

U szczurów w okresie laktacji oseltamiwir i aktywny metabolit wchodzą w mleko. Nie wiadomo, czy wydalanie oseltamiwiru lub aktywnego metabolitu z mlekiem u ludzi. Jednak ekstrapolacja danych uzyskanych u zwierząt sugeruje, że ich ilość w mleku matki może wynosić odpowiednio 0,01 mg / dzień i 0,3 mg / dzień.

Obecnie dane dotyczące stosowania leku u kobiet w ciąży nie wystarczają do oceny teratogennego lub fetotoksycznego działania fosforanu oseltamiwiru.

Mając to na uwadze, Tamiflu należy przepisywać w okresie ciąży lub laktacji tylko wtedy, gdy możliwe korzyści z jego stosowania przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu lub niemowlęcia.

Dawkowanie i podawanie

Tamiflu przyjmuje się doustnie, z jedzeniem lub bez. U niektórych pacjentów tolerancja leku ulega poprawie, jeśli jest przyjmowana z posiłkami.

Standardowy schemat dawkowania

Leczenie

Leczenie należy rozpocząć w pierwszym lub drugim dniu wystąpienia objawów grypy.

Dorośli i młodzież ≥ 12 lat. Zalecany schemat dawkowania Tamiflu - jedna kapsułka 75 mg 2 razy dziennie wewnątrz przez 5 dni lub 75 mg zawiesiny 2 razy dziennie wewnątrz przez 5 dni. Zwiększenie dawki większej niż 150 mg / dobę nie zwiększa efektu.

Dzieci w wieku> 40 kg lub ≥ 8 lat, które mogą połknąć kapsułki, mogą również otrzymać leczenie, przyjmując jedną kapsułkę 75 mg 2 razy na dobę, jako alternatywę dla zalecanej dawki zawiesiny Tamiflu (patrz poniżej).

Dzieci ≥ 1 rok. Zalecany schemat dawkowania zawiesiny Tamiflu do podawania doustnego:
Zalecany schemat dawkowania zawiesiny Tamiflu do podawania doustnego:

Masa ciała

Zalecana dawka przez 5 dni

TAMIFLU

TAMIFLU to łacińska nazwa leku TAMIFLU

Posiadacz certyfikatu rejestracyjnego:
F.Hoffmann-La Roche Ltd.

Wyprodukowane przez:
CENEXI SAS lub CATALENT Germany Schorndorf GmbH

Kod ATX dla TAMIFLU

Analogi leku według kodów ATH:

Przed użyciem TAMIFLU należy skonsultować się z lekarzem. Niniejsza instrukcja obsługi jest przeznaczona wyłącznie do celów informacyjnych. Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się z adnotacjami producenta.

Grupa kliniczno-farmakologiczna

10,001 (lek przeciwwirusowy)

Forma uwalniania, skład i opakowanie

Twarde kapsułki żelatynowe, rozmiar nr 2, nieprzezroczyste, szare ciało, jasnożółta czapka; z napisem „ROCHE” (na obudowie) i „75 mg” (na wieczku) w kolorze jasnoniebieskim; zawartość kapsułek jest białym lub żółtawym białym proszkiem.

Substancje pomocnicze: wstępnie żelowana skrobia, Povidone K30, kroskarmeloza sodowa, talk, stearylowy fumaran sodu.

Skład korpusu kapsułki: żelatyna, barwnik czarny tlenek żelaza (E172), dwutlenek tytanu (E171) Skład czapki kapsułki: żelatyna, barwnik czerwony tlenek żelaza (E172), barwnik żelaza żółty tlenek (E172), dwutlenek tytanu (E171). na napis na kapsułce: etanol, szelak, butanol, dwutlenek tytanu (E171), lakier aluminiowy na bazie indygarminu, denaturowany etanol (alkohol metylowany).

10 szt. - pęcherze (1) - pakuje karton.

Numery rejestracyjne

czapki. 75 mg: 10 szt. P N012090 / 01 (2009-06-10 - 0000-00-00) kapsle. 75 mg: 10 szt. P N012090 / 01 (2009-06-10 - 0000-00-00)

TAMIFLU

Twarde kapsułki żelatynowe, rozmiar №2, szare ciało, nieprzezroczyste, czapka jasnożółta, nieprzezroczysta; z napisem „ROCHE” (na obudowie) i „75 mg” (na wieczku) w kolorze jasnoniebieskim; zawartość kapsułek jest białym lub żółtawym białym proszkiem.

Substancje pomocnicze: wstępnie żelowana skrobia, Povidone K30, kroskarmeloza sodowa, talk, stearylowy fumaran sodu.

Skład otoczki kapsułki: obudowa - żelatyna, barwnik czarny tlenek żelaza (E172), dwutlenek tytanu (E171); cap - żelatyna, barwnik czerwony tlenek żelaza (E172), barwnik żelazowy żółty tlenek (E172), dwutlenek tytanu (E171).
Skład atramentu do drukowania na kapsułce: etanol, szelak, butanol, dwutlenek tytanu (E171), lakier aluminiowy na bazie indygokarminy, denaturowany etanol (alkohol metylowany).

10 szt. - pęcherze (1) - pakuje karton.

Uwaga: po 5 latach przechowywania leku mogą wystąpić oznaki starzenia się kapsułek, co może prowadzić do ich zwiększonej kruchości lub innych zaburzeń fizycznych, które nie wpływają na skuteczność lub bezpieczeństwo leku.

Lek przeciwwirusowy. Fosforan oseltamiwiru jest prolekiem, jego aktywny metabolit (karboksylan oseltamiwiru, OK) jest skutecznym i selektywnym inhibitorem wirusów neuraminidazy grypy A i B - enzymem, który katalizuje proces uwalniania nowo utworzonych cząstek wirusa z zainfekowanych komórek, ich penetracji do komórek nabłonkowych dróg oddechowych i dalszego rozprzestrzeniania się. wirus w organizmie.

Hamuje wzrost wirusa grypy in vitro i hamuje replikację wirusa i jego patogenność in vivo, zmniejsza wydzielanie wirusów grypy A i B z organizmu. OK stężenie wymagane do zahamowania neuraminidazy o 50% (IC₅₀) wynosi 0,1–1,3 nM dla wirusa grypy A i 2,6 nM dla wirusa grypy B. Mediana wartości IC₅₀ dla wirusa grypy B jest nieco wyższy i wynosi 8,5 nM.

W przeprowadzonych badaniach preparat Tamiflu nie wpływał na powstawanie przeciwciał przeciw grypie, w tym. na wytwarzanie przeciwciał w odpowiedzi na wprowadzenie inaktywowanej szczepionki przeciw grypie.

Naturalne badania infekcji grypy

W badaniach klinicznych przeprowadzonych podczas zakażenia grypą sezonową pacjenci zaczęli otrzymywać Tamiflu nie później niż 40 godzin po pierwszych objawach zakażenia grypą. 97% pacjentów było zakażonych wirusem grypy A i 3% pacjentów z wirusem grypy B. Tamiflu znacznie skrócił okres objawów klinicznych zakażenia grypą (przez 32 godziny). U pacjentów z potwierdzonym rozpoznaniem grypy, którzy przyjmowali Tamiflu, nasilenie choroby, wyrażone jako pole pod krzywą dla indeksu skumulowanych objawów, było o 38% mniejsze w porównaniu z pacjentami, którzy otrzymali placebo. Ponadto u młodych pacjentów bez chorób współistniejących Tamiflu zmniejszyło o około 50% częstość powikłań grypy, wymagających stosowania antybiotyków (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego). Uzyskano wyraźne dowody skuteczności leku w odniesieniu do drugorzędnych kryteriów skuteczności związanych z aktywnością przeciwwirusową: Tamiflu spowodował zarówno skrócenie czasu wydalania wirusa, jak i zmniejszenie powierzchni pod krzywą „miana czasu wirusowego”.

Dane uzyskane w badaniu dotyczącym leczenia Tamiflu u pacjentów w podeszłym wieku i w podeszłym wieku pokazują, że przyjmowaniu Tamiflu w dawce 75 mg 2 razy / dobę przez 5 dni towarzyszyło klinicznie istotne zmniejszenie mediany okresu objawów klinicznych zakażenia grypą, podobne do tego u dorosłych pacjentów wiek, jednak różnice nie osiągnęły istotności statystycznej. W innym badaniu pacjenci z grypą w wieku powyżej 13 lat, u których jednocześnie występowały przewlekłe choroby układu sercowo-naczyniowego i / lub układu oddechowego, otrzymywali Tamiflu w takim samym schemacie dawkowania lub placebo. Nie było różnic w medianie okresu przed zmniejszeniem objawów klinicznych zakażenia grypą w grupach Tamiflu i placebo, jednak okres wzrostu temperatury podczas przyjmowania Tamiflu zmniejszył się o około 1 dzień. Odsetek pacjentów uwalniających wirusa w 2. i 4. dniu stał się znacznie mniejszy. Profil bezpieczeństwa preparatu Tamiflu u pacjentów z grupy ryzyka nie różnił się od profilu w populacji ogólnej pacjentów dorosłych.

Leczenie grypy u dzieci

Dzieci w wieku 1-12 lat (średnia wieku 5,3 lat), które miały gorączkę (≥37,8 ° C) i jeden z objawów układu oddechowego (kaszel lub nieżyt nosa) podczas krążenia wirusa grypy wśród populacji, miały podwójnie ślepą placebo kontrolowane badanie. 67% pacjentów było zakażonych wirusem grypy A i 33% pacjentów z wirusem grypy B. Lek Tamiflu (gdy został przyjęty nie później niż 48 godzin po pojawieniu się pierwszych objawów zakażenia grypą) znacząco zmniejszył czas trwania choroby (o 35,8 godziny) w porównaniu z placebo. Czas trwania choroby zdefiniowano jako czas na zaprzestanie kaszlu, przekrwienie błony śluzowej nosa, zanik gorączki i powrót do normalnej aktywności. W grupie dzieci otrzymujących Tamiflu częstość występowania ostrego zapalenia ucha środkowego zmniejszyła się o 40% w porównaniu z grupą placebo. Powrót do normalnej aktywności nastąpił prawie 2 dni wcześniej u dzieci, które otrzymały Tamiflu, w porównaniu z grupą placebo.

Inne badanie dotyczyło dzieci w wieku 6–12 lat cierpiących na astmę oskrzelową; 53,6% pacjentów miało zakażenie grypą potwierdzone serologicznie i / lub w hodowli. Mediana czasu trwania choroby w grupie pacjentów leczonych preparatem Tamiflu nie zmniejszyła się znacząco. Ale przez ostatnie 6 dni terapii Tamiflu, wymuszona objętość wydechowa w ciągu 1 sekundy (FEV₁) wzrosła o 10,8% w porównaniu z 4,7% u pacjentów otrzymujących placebo (p = 0,0148).

Zapobieganie grypie u dorosłych i młodzieży

Profilaktyczna skuteczność Tamiflu w naturalnych zakażeniach grypą A i B została udowodniona w 3 oddzielnych badaniach klinicznych III fazy. Około 1% pacjentów zachorowało po otrzymaniu grypy Tamiflu, Tamiflu również znacząco zmniejszyło częstotliwość wydalania wirusa z dróg oddechowych i zapobiegło przeniesieniu wirusa z jednego członka rodziny na drugiego.

Dorośli i młodzież, którzy mieli kontakt z chorym członkiem rodziny, zaczęli przyjmować Tamiflu w ciągu dwóch dni po wystąpieniu objawów grypy u członków rodziny i kontynuowali leczenie przez 7 dni, co znacznie zmniejszyło częstość zachorowań na grypę, kontaktując się z ludźmi o 92%.

U nieszczepionych i ogólnie zdrowych dorosłych w wieku 18–65 lat przyjmowanie Tamiflu podczas epidemii grypy znacznie zmniejszyło częstość występowania grypy (o 76%). Pacjenci przyjmowali lek przez 42 dni.

Osoby starsze i starsze, które były w domach opieki, z których 80% zostało zaszczepione przed sezonem, kiedy przeprowadzono badanie, Tamiflu znacząco zmniejszyły częstość występowania grypy o 92%. W tym samym badaniu Tamiflu znacząco (o 86%) zmniejszał częstość powikłań grypy: zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie zatok. Pacjenci przyjmowali lek przez 42 dni.

Zapobieganie grypie u dzieci

Profilaktyczną skuteczność Tamiflu w naturalnym zakażeniu grypą wykazano w badaniu dzieci w wieku od 1 do 12 lat po kontakcie z chorym członkiem rodziny lub osobą ze stałego środowiska. Głównym parametrem skuteczności była częstotliwość potwierdzonej laboratoryjnie infekcji grypy. U dzieci, które otrzymały Tamiflu / proszek w celu przygotowania zawiesiny do podawania doustnego / w dawce 30 do 75 mg 1 raz na dobę przez 10 dni i początkowo nie uwolniły wirusa, częstotliwość potwierdzonej laboratoryjnie grypy spadła do 4% (2/47) w porównaniu z 21% (15/70) w grupie placebo.

Zapobieganie grypie u osób z obniżoną odpornością

U osób z obniżoną odpornością z zakażeniem grypą sezonową i przy braku uwalniania wirusa, początkowo profilaktyczne stosowanie Tamiflu zmniejszyło częstość potwierdzonych laboratoryjnie zakażeń grypą, czemu towarzyszyły objawy kliniczne, do 0,4% (1/232) w porównaniu z 3% (7/231) grupa placebo. Potwierdzone laboratoryjnie zakażenie grypą, któremu towarzyszyły objawy kliniczne, rozpoznano, gdy temperatura w jamie ustnej była wyższa niż 37,2 ° C, kaszel i / lub ostry nieżyt nosa (wszystkie zarejestrowane tego samego dnia podczas przyjmowania leku / placebo), a także wynik pozytywny reakcja łańcuchowa polimerazy transkryptazy na RNA wirusa grypy.

Ryzyko wirusów grypy o zmniejszonej wrażliwości lub oporności na lek badano w badaniach klinicznych sponsorowanych przez Roche. U wszystkich pacjentów z wirusem opornym na OK nosiciel miał charakter tymczasowy, nie wpływał na eliminację wirusa i nie powodował pogorszenia stanu klinicznego.

Tamiflu

Instrukcje użytkowania:

Ceny w aptekach internetowych:

Tamiflu jest lekiem przeciwwirusowym.

Uwolnij formę i kompozycję

Formy dawkowania Tamiflu:

• kapsułki: twarde, galaretowate, nieprzezroczyste, z napisem jasnoniebieskim „ROCHE” na ciele; zawartość kapsułek jest od żółtawo-białej do białej; 30 mg każdy - rozmiar 4, kolor ciała i czapki - jasnożółty, czapka „30 mg” na czapce; 45 mg każdy - rozmiar 4, kolor ciała i czapki - szary, czapka „45 mg” na czapce; 75 mg każdy - rozmiar 2, kolor ciała - szary, czapki - jasnożółty, czapka „75 mg” na czapce (w blistrach po 10 sztuk, w pudełku kartonowym 1 blister);
• proszek do sporządzania zawiesiny do podawania doustnego: granulowany, drobny, czasem zmięty, od jasnożółtego do białego, o owocowym zapachu; po rekonstytucji nieprzezroczysta zawiesina tworzy się od jasnożółtej do białej (w ciemnych szklanych butelkach po 30 g; w kartonowym pudełku jedna butelka z plastikową strzykawką dozującą i adapterem).

Skład 1 kapsułka:

• składnik aktywny: oseltamiwir - 30, 40 lub 75 mg (fosforan oseltamiwiru - 39,4 / 59,1 / 98,5 mg);
• składniki pomocnicze (30/40/75 mg): kroskarmeloza sodowa - 1,36 / 2,04 / 3,4 mg, wstępnie żelatynizowana skrobia - 18,56 / 27,84 / 46,4 mg, powidon K30 - 2,68 / 4,02 / 4,02 mg, fumaran sodu - 0,68 / 1,02 / 1,7 mg, talk - 3,32 / 4,98 / 8,3 mg;
• skorupa (30/40/75 mg): 38 mg [żelatyna, barwnik tlenek żelaza żółty (E172), barwnik czerwony tlenek żelaza (E172), dwutlenek tytanu (E171)] / 38 mg [żelatyna, barwnik tlenek żelaza czarny (E172), dwutlenek tytanu (Е171)] / 63 mg [ciało - żelatyna, barwnik czarny tlenek żelaza (Е172), dwutlenek tytanu (Е171); czapka - żelatyna, barwnik czerwony tlenek żelaza (E172), barwnik tlenek żelaza żółty (E172), dwutlenek tytanu (E171)];
• Atrament do napisów: butanol, szelak, etanol, dwutlenek tytanu (E171), lakier aluminiowy na bazie indygarminy, denaturowany etanol.

Skład 1000 mg proszku do przygotowania zawiesin do podawania doustnego:

• składnik czynny: oseltamiwir - 30 mg (fosforan oseltamiwiru - 39,4 mg);
• składniki pomocnicze: guma ksantanowa - 15 mg, sorbitol - 857,1 mg, dwutlenek tytanu - 15 mg, benzoesan sodu - 2,5 mg, sacharyna sodowa - 1 mg, dihydrocytan sodu - 55 mg, Permasil 11900-31 środek aromatyzujący Tutti Frutti - 15 mg.

1 ml przygotowanej zawiesiny zawiera 12 mg oseltamiwiru.

Wskazania do użycia

Tamiflu jest przepisywany na grypę: leczenie i profilaktyka u pacjentów w wieku 1 roku, w tym profilaktyka u dzieci w wieku od 12 lat i dorosłych należących do grup o podwyższonym ryzyku zakażenia wirusem (osłabieni pacjenci, w dużych grupach).

Przeciwwskazania

• ciężka niewydolność wątroby;
• schyłkowa choroba nerek (z klirensem kreatyniny 40 kg: 75 mg.

Profilaktyczne podawanie należy rozpocząć nie później niż 2 dni po kontakcie z pacjentami. Pojedyncze dawki Tamiflu w profilaktyce są takie same jak w przypadku leczenia. Częstotliwość przyjęcia w tym przypadku wynosi 1 raz dziennie.

Zalecany czas stosowania leku wynosi 10 dni. Dorośli i dzieci w wieku 12 lat podczas epidemii grypy sezonowej mogą zwiększyć kurs do 6 tygodni. Należy wziąć pod uwagę, że profilaktyczne działanie Tamiflu trwa tak długo, jak trwa jego odbiór.

Cechy schematu dawkowania podczas przyjmowania leku w celach terapeutycznych u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (w zależności od klirensu kreatyniny):

• 30–60 ml / min: 30 mg 2 razy dziennie;
• 10–30 ml / min: 30 mg raz na dobę.

Pacjenci poddawani ciągłej hemodializie w przypadku pojawienia się objawów grypy w ciągu 48 godzin między sesjami dializy, a początkowa dawka 30 mg może zostać podana przed rozpoczęciem dializy. W celu utrzymania stężenia leku w osoczu na poziomie terapeutycznym, Tamiflu należy przyjmować w tej samej dawce po każdej sesji dializy. Pacjentom poddawanym dializie otrzewnowej zwykle przepisuje się 30 mg przed rozpoczęciem dializy, a następnie 30 mg co 5 dni.

Cechy schematu dawkowania podczas przyjmowania Tamiflu w celach profilaktycznych u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (w zależności od klirensu kreatyniny):

• 30–60 ml / min: 30 mg 1 raz dziennie;
• 10–30 ml / min: 30 mg 1 raz na 2 dni.

Pacjenci poddawani stałej hemodializie mogą przyjąć dawkę początkową 30 mg przed dializą. W celu utrzymania stężenia leku w osoczu na poziomie terapeutycznym, Tamiflu należy przyjmować w tej samej dawce po każdej nieparzystej sesji dializy. Pacjentom poddawanym dializie otrzewnowej przepisuje się zwykle 30 mg przed rozpoczęciem dializy, a następnie 30 mg co 7 dni.

U pacjentów z klirensem kreatyniny Ocena: 4,8 - 14 głosów

Tamiflu: instrukcje użytkowania

Skład

Jedna kapsułka zawiera: składnik aktywny: oseltamiwir 75 mg
(w postaci fosforanu oseltamiwiru 98,5 mg); substancje pomocnicze: wstępnie żelatynizowana skrobia, Povidone KZ O,
kroskarmeloza sodowa, talk, stearylofumaran sodowy;
otoczka kapsułki: obudowa - żelatyna, barwnik czarny tlenek żelaza (E172), dwutlenek tytanu (E171); czapka - żelatyna, barwnik czerwony tlenek żelaza (E172), barwnik żelazowy żółty tlenek (E172), dwutlenek tytanu (E171);
tusz do napisu na kapsułce: etanol, szelak, butanol, dwutlenek tytanu (E171), lakier aluminiowy na bazie indygokarminy, denaturowany etanol [alkohol metylowany].

Opis

Wskazania do użycia

Przeciwwskazania

- przewlekła niewydolność nerek (stała hemodializa, przewlekła dializa otrzewnowa, CC ≤ 10 ml / min);

- Nadwrażliwość na lek.

Z ostrożnością należy przepisać lek w czasie ciąży i laktacji (karmienie piersią).

Ciąża i laktacja

Dawkowanie i podawanie

Zalecana dawka przez 5 dni

30 mg dwa razy na dobę

45 mg dwa razy na dobę

60 mg dwa razy na dobę

75 mg dwa razy na dobę

Zalecana dawka przez 5 dni

30 mg raz na dobę

45 mg raz na dobę

60 mg raz na dobę

75 mg raz na dobę

Zalecana dawka przez 5 dni

> 3 miesiące do 12 miesięcy

3 mg / kg dwa razy dziennie

> 1 miesiąc do 3 miesięcy

2,5 mg / kg dwa razy dziennie

2 mg / kg dwa razy dziennie

Zalecana dawka przez 10 dni

> 3 miesiące do 12 miesięcy

3 mg / kg raz dziennie

> 1 miesiąc do 3 miesięcy

2,5 mg / kg raz dziennie

2 mg / kg raz dziennie

Efekty uboczne

Badania kliniczne dotyczące leczenia grypy u dorosłych

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi u 2107 pacjentów (w tym pacjentów, którzy otrzymywali Tamiflu 75 mg 2 razy / dobę i 150 mg 2 razy / dobę, placebo) w badaniach fazy III były nudności i wymioty. Miały charakter przejściowy, zwykle występowały po przyjęciu pierwszej dawki iw większości przypadków nie wymagały odstawienia leku. Po przyjęciu zalecanej dawki (75 mg 2 razy / dobę) przyczyną rezygnacji z badania u 3 pacjentów były nudności i 3 wymioty.
W badaniach nad leczeniem grypy profil działań niepożądanych u pacjentów z ryzykiem rozwoju powikłań grypy był na ogół taki sam jak u młodych dorosłych pacjentów bez chorób współistniejących.

Zapobieganie badaniom klinicznym

W sumie 3434 ochotników (młodzież, dorośli bez chorób współistniejących, osób starszych i starszych) uczestniczyło w badaniach III fazy w celu zapobiegania grypie, z których 1480 otrzymało zalecaną dawkę leku (75 mg 1 raz na dobę) przez 6 tygodni. Pomimo długiego czasu trwania leku profil zdarzeń niepożądanych był bardzo zbliżony do profilu w badaniach leczenia (tabela 1). Pacjenci, którzy przyjmowali Tamiflu w profilaktyce, byli nieco bardziej prawdopodobni niż w grupie placebo i częściej niż w badaniach terapeutycznych odnotowano bóle o różnej lokalizacji, wyciek z nosa, niestrawność i zakażenia górnych dróg oddechowych. Jednak różnice w częstości występowania tych zdarzeń niepożądanych między grupami Tamiflu i placebo były mniejsze niż 1%. Profil bezpieczeństwa 942 pacjentów w podeszłym wieku i starszych, którzy otrzymywali Tamiflu i placebo, nie był klinicznie różny od profilu młodszych pacjentów.

Badania nad leczeniem dzieci

Łącznie 1032 dzieci w wieku 1–12 lat (w tym 698 dzieci bez chorób współistniejących w wieku 1–12 lat i 334 pacjentów z astmą oskrzelową w wieku 6–12 lat) uczestniczyło w badaniach III fazy w leczeniu grypy. 515 pacjentów leczono preparatem Tamiflu w postaci zawiesiny.

Działania niepożądane występujące u ponad 1% dzieci przedstawiono w Tabeli 2. Najczęściej obserwowano wymioty, ból brzucha, krwawienie z nosa, utratę słuchu, zapalenie spojówek. Zjawiska te wystąpiły nagle, zatrzymały się niezależnie pomimo kontynuacji leczenia, aw przeważającej większości przypadków nie służyły jako powód przerwania leczenia.
W badaniach III fazy u dorosłych częstość występowania niektórych działań niepożądanych podczas leczenia preparatem Tamiflu była większa niż w przypadku placebo. Najbardziej niepożądane działania, które wystąpiły podczas przyjmowania zalecanej dawki do leczenia lub profilaktyki, przedstawiono w Tabeli 1. Obejmuje ona młodych dorosłych pacjentów bez chorób współistniejących i pacjentów z grupy ryzyka, tj. pacjenci z wysokim ryzykiem rozwoju powikłań grypy (pacjenci w podeszłym wieku i starsi, pacjenci z przewlekłymi chorobami serca lub układu oddechowego). Podczas leczenia Tamiflu z częstością ≥ 1% lub częściej niż podczas przyjmowania placebo, obserwowano nudności, wymioty, ból brzucha i ból głowy (niezależnie od związku przyczynowego z badanym lekiem).

Przedawkowanie

Obecnie nie opisano przypadków przedawkowania.

Podczas przyjmowania leku Tamiflu w pojedynczych dawkach do 1000 mg obserwowano nudności i wymioty. Dlatego nudności i (lub) wymioty mogą sugerować objawy ostrego przedawkowania. Mogą również wystąpić zawroty głowy.

Instrukcje użytkowania TAMIFLU ® (TAMIFLU ®)

Posiadacz certyfikatu rejestracyjnego:

Wyprodukowane przez:

Pakowane:

Informacje kontaktowe:

Forma dawkowania

Forma uwalniania, opakowanie i skład Tamiflu®

Twarde kapsułki żelatynowe, rozmiar №2, szare ciało, nieprzezroczyste, czapka jasnożółta, nieprzezroczysta; z napisem „ROCHE” (na obudowie) i „75 mg” (na wieczku) w kolorze jasnoniebieskim; zawartość kapsułek jest białym lub żółtawym białym proszkiem.

Substancje pomocnicze: wstępnie żelowana skrobia, Povidone K30, kroskarmeloza sodowa, talk, stearylowy fumaran sodu.

Skład otoczki kapsułki: obudowa - żelatyna, barwnik czarny tlenek żelaza (E172), dwutlenek tytanu (E171); cap - żelatyna, barwnik czerwony tlenek żelaza (E172), barwnik żelazowy żółty tlenek (E172), dwutlenek tytanu (E171).
Skład atramentu do drukowania na kapsułce: etanol, szelak, butanol, dwutlenek tytanu (E171), lakier aluminiowy na bazie indygokarminy, denaturowany etanol (alkohol metylowany).

10 szt. - pęcherze (1) - pakuje karton.

Uwaga: po 5 latach przechowywania leku mogą wystąpić oznaki starzenia się kapsułek, co może prowadzić do ich zwiększonej kruchości lub innych zaburzeń fizycznych, które nie wpływają na skuteczność lub bezpieczeństwo leku.

Działanie farmakologiczne

Lek przeciwwirusowy. Fosforan oseltamiwiru jest prolekiem, jego aktywny metabolit (karboksylan oseltamiwiru, OK) jest skutecznym i selektywnym inhibitorem wirusów neuraminidazy grypy A i B - enzymem, który katalizuje proces uwalniania nowo utworzonych cząstek wirusa z zainfekowanych komórek, ich penetracji do komórek nabłonkowych dróg oddechowych i dalszego rozprzestrzeniania się. wirus w organizmie.

Hamuje wzrost wirusa grypy in vitro i hamuje replikację wirusa i jego patogenność in vivo, zmniejsza wydzielanie wirusów grypy A i B z organizmu. OK stężenie wymagane do zahamowania neuraminidazy o 50% (IC₅₀) wynosi 0,1–1,3 nM dla wirusa grypy A i 2,6 nM dla wirusa grypy B. Mediana wartości IC₅₀ dla wirusa grypy B jest nieco wyższy i wynosi 8,5 nM.

W przeprowadzonych badaniach Tamiflu® nie wpływał na powstawanie przeciwciał przeciw grypie, w tym. na wytwarzanie przeciwciał w odpowiedzi na wprowadzenie inaktywowanej szczepionki przeciw grypie.

Naturalne badania infekcji grypy

W badaniach klinicznych przeprowadzonych podczas zakażenia sezonową grypą pacjenci zaczęli otrzymywać Tamiflu® nie później niż 40 godzin po pierwszych objawach zakażenia grypą. 97% pacjentów było zakażonych wirusem grypy A i 3% pacjentów z wirusem grypy B. Tamiflu® znacząco skrócił okres objawów klinicznych zakażenia grypą (przez 32 godziny). U pacjentów z potwierdzonym rozpoznaniem grypy, którzy przyjmowali Tamiflu®, nasilenie choroby, wyrażone jako pole pod krzywą dla indeksu skumulowanych objawów, było o 38% mniejsze w porównaniu z pacjentami, którzy otrzymywali placebo. Ponadto u młodych pacjentów bez chorób współistniejących Tamiflu® zmniejszył o około 50% częstość występowania powikłań grypy, wymagających stosowania antybiotyków (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego). Uzyskano wyraźne dowody skuteczności leku w odniesieniu do drugorzędnych kryteriów skuteczności związanych z aktywnością przeciwwirusową: Tamiflu® spowodował zarówno skrócenie czasu uwalniania wirusa z organizmu, jak i zmniejszenie obszaru pod krzywą „miana czasu wirusowego”.

Dane uzyskane w badaniu nad leczeniem Tamiflu® u pacjentów w podeszłym wieku i w starszym wieku pokazują, że przyjmowaniu Tamiflu® w dawce 75 mg 2 razy / dobę przez 5 dni towarzyszyło klinicznie istotne zmniejszenie mediany okresu klinicznych objawów zakażenia grypą, podobne do tego u dorosłych pacjentów młodsze jednak różnice nie osiągnęły istotności statystycznej. W innym badaniu pacjenci z grypą w wieku powyżej 13 lat, u których jednocześnie występowały przewlekłe choroby układu sercowo-naczyniowego i / lub układu oddechowego, otrzymywali Tamiflu® w tym samym schemacie dawkowania lub placebo. Nie było różnic w medianie okresu przed zmniejszeniem objawów klinicznych zakażenia grypą w grupach Tamiflu® i placebo, jednak okres wzrostu temperatury podczas przyjmowania Tamiflu® zmniejszył się o około 1 dzień. Odsetek pacjentów uwalniających wirusa w 2. i 4. dniu stał się znacznie mniejszy. Profil bezpieczeństwa Tamiflu® u pacjentów z grupy ryzyka nie różnił się od profilu w populacji ogólnej pacjentów dorosłych.

Leczenie grypy u dzieci

Dzieci w wieku 1-12 lat (średnia wieku 5,3 lat), które miały gorączkę (≥37,8 ° C) i jeden z objawów układu oddechowego (kaszel lub nieżyt nosa) podczas krążenia wirusa grypy wśród populacji, miały podwójnie ślepą placebo kontrolowane badanie. 67% pacjentów było zakażonych wirusem grypy A i 33% pacjentów z wirusem grypy B. Lek Tamiflu® (przyjmowany nie później niż 48 godzin po pojawieniu się pierwszych objawów zakażenia grypą) znacząco skrócił czas trwania choroby (o 35,8 godziny) w porównaniu z placebo. Czas trwania choroby zdefiniowano jako czas na zaprzestanie kaszlu, przekrwienie błony śluzowej nosa, zanik gorączki i powrót do normalnej aktywności. W grupie dzieci, które otrzymały Tamiflu®, częstość występowania ostrego zapalenia ucha środkowego zmniejszyła się o 40% w porównaniu z grupą placebo. Powrót do normalnej aktywności nastąpił prawie 2 dni wcześniej u dzieci, które otrzymały Tamiflu®, w porównaniu z grupą placebo.

Inne badanie dotyczyło dzieci w wieku 6–12 lat cierpiących na astmę oskrzelową; 53,6% pacjentów miało zakażenie grypą potwierdzone serologicznie i / lub w hodowli. Mediana czasu trwania choroby w grupie pacjentów leczonych preparatem Tamiflu® nie zmniejszyła się znacząco. Ale przez ostatnie 6 dni terapii Tamiflu®, wymuszona objętość wydechowa w ciągu 1 sekundy (FEV₁) wzrosła o 10,8% w porównaniu z 4,7% u pacjentów otrzymujących placebo (p = 0,0148).

Zapobieganie grypie u dorosłych i młodzieży

Profilaktyczna skuteczność Tamiflu® w naturalnych zakażeniach grypą A i B została udowodniona w 3 oddzielnych badaniach klinicznych III fazy. W przypadku grypy Tamiflu® około 1% pacjentów zachorowało, a Tamiflu® znacząco zmniejszył częstotliwość uwalniania wirusa z dróg oddechowych i uniemożliwił przeniesienie wirusa z jednego członka rodziny na drugiego.

Dorośli i młodzież, którzy mieli kontakt z chorym członkiem rodziny, zaczęli przyjmować Tamiflu® przez dwa dni po wystąpieniu objawów grypy u członków rodziny i kontynuowali leczenie przez 7 dni, co znacznie zmniejszyło częstość występowania grypy w kontaktach z ludźmi o 92%.

U nieszczepionych i ogólnie zdrowych dorosłych w wieku 18–65 lat przyjmowanie Tamiflu® podczas epidemii grypy znacznie zmniejszyło częstość występowania grypy (o 76%). Pacjenci przyjmowali lek przez 42 dni.

Tamiflu® w podeszłym wieku i osoby starsze, które były w domach opieki, z których 80% zostało zaszczepione przed sezonem, w którym przeprowadzono badanie, znacząco zmniejszyły częstość występowania grypy o 92%. W tym samym badaniu Tamiflu® znacząco (o 86%) zmniejszył częstość powikłań grypy: zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie zatok. Pacjenci przyjmowali lek przez 42 dni.

Zapobieganie grypie u dzieci

Profilaktyczną skuteczność Tamiflu® w naturalnym zakażeniu grypą wykazano w badaniu dzieci w wieku od 1 do 12 lat po kontakcie z chorym członkiem rodziny lub osobą ze stałego środowiska. Głównym parametrem skuteczności była częstotliwość potwierdzonej laboratoryjnie infekcji grypy. U dzieci, które otrzymywały Tamiflu ® / proszek do sporządzania zawiesiny do podawania doustnego / w dawce 30 do 75 mg 1 raz na dobę przez 10 dni i początkowo nie uwalniały wirusa, częstotliwość potwierdzonej laboratoryjnie grypy spadła do 4% (2/47) w porównaniu z 21% (15/70) w grupie placebo.

Zapobieganie grypie u osób z obniżoną odpornością

U osób z obniżoną odpornością z zakażeniem grypą sezonową i przy braku uwalniania wirusa, początkowo profilaktyczne stosowanie Tamiflu® zmniejszało częstość potwierdzonych laboratoryjnie zakażeń grypą, czemu towarzyszyły objawy kliniczne, do 0,4% (1/232) w porównaniu z 3% (7/231) w grupie placebo. Potwierdzone laboratoryjnie zakażenie grypą, któremu towarzyszyły objawy kliniczne, rozpoznano, gdy temperatura w jamie ustnej była wyższa niż 37,2 ° C, kaszel i / lub ostry nieżyt nosa (wszystkie zarejestrowane tego samego dnia podczas przyjmowania leku / placebo), a także wynik pozytywny reakcja łańcuchowa polimerazy transkryptazy na RNA wirusa grypy.

Ryzyko wirusów grypy o zmniejszonej wrażliwości lub oporności na lek badano w badaniach klinicznych sponsorowanych przez Roche. U wszystkich pacjentów z wirusem opornym na OK nosiciel miał charakter tymczasowy, nie wpływał na eliminację wirusa i nie powodował pogorszenia stanu klinicznego.

TAMIFLU

Lek: TAMIFLU
Składnik aktywny: oseltamiwir
Kod ATC: J05AH02
Cfg: lek przeciwwirusowy
Reg. numer: P №012090 / 01
Data rejestracji: 07/15/05
Właściciel reg. ID: F.Hoffmann-La Roche Ltd.

FORMA DAWKOWANIA, SKŁAD I OPAKOWANIE

Kapsułki są twarde, galaretowate, rozmiar 2; ciało nieprzezroczyste, szare, z napisem „Roche”; pokrywa jest nieprzezroczysta, jasnożółta z napisem „75 mg”; zawartość kapsułek jest białym lub żółtawym proszkiem.

Substancje pomocnicze: wstępnie żelowana skrobia, Povidone K30, kroskarmeloza sodowa, talk, stearylowy fumaran sodu.

10 szt. - pęcherze (1) - pakuje karton.

Proszek do sporządzania zawiesin do podawania doustnego w postaci granulek, od białego do jasnożółtego koloru, o owocowym zapachu; dozwolone jest zbijanie. Po rekonstytucji tworzy nieprzezroczystą zawiesinę od białej do jasnożółtej.

Substancje pomocnicze: sorbitol, dwutlenek tytanu, benzoesan sodu, guma ksantanowa, cytrynian sodu, sacharyna sodowa, permasil 11900-31 Tutti-Frutti.

* w gotowej zawiesinie (po rozcieńczeniu w wodzie) zawiera oseltamiwir 12 mg / ml

30 g - brązowe szklane butelki (1) wraz ze strzykawką dozującą i miarką - pakuje tekturę.

Opis leku opiera się na oficjalnie zatwierdzonych instrukcjach użycia.

DZIAŁANIE FARMAKOLOGICZNE

Lek przeciwwirusowy. Fosforan oseltamiwiru jest prolekiem, jego aktywny metabolit (karboksylan oseltamiwiru) jest skutecznym i selektywnym inhibitorem wirusów neuraminidazy grypy A i B - enzymem, który katalizuje proces uwalniania nowo utworzonych cząstek wirusa z zainfekowanych komórek, ich penetracji do komórek nabłonkowych dróg oddechowych i dalszego rozprzestrzeniania się wirusa w organizmie.

Hamuje wzrost wirusa grypy in vitro i hamuje replikację wirusa i jego patogenność in vivo, zmniejsza wydzielanie wirusów grypy A i B z organizmu.

Tamiflu znacznie skraca okres objawów klinicznych zakażenia grypą, zmniejsza ich nasilenie i zmniejsza częstość powikłań grypy, które wymagają stosowania antybiotyków (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego), skraca czas izolacji wirusa z organizmu i zmniejsza obszar pod krzywą „miana wirusa-czas”.

U dzieci w wieku 1-12 lat Tamiflu znacząco skraca czas trwania choroby (o 35,8 godziny), częstość ostrego zapalenia ucha środkowego. Powrót do normalnej aktywności następuje prawie 2 dni wcześniej.

W przypadku profilaktyki, Tamiflu znacząco (o 92%) znacząco zmniejsza częstość występowania grypy wśród osób pozostających w kontakcie, 76% zmniejsza częstotliwość klinicznie stwierdzonej grypy podczas wybuchu choroby, zmniejsza częstotliwość wydalania wirusa i zapobiega przenoszeniu wirusa z jednego członka rodziny na drugiego.

U dzieci w wieku od 1 roku do 12 lat profilaktyczne podawanie produktu Tamiflu zmniejsza częstość potwierdzonej laboratoryjnie grypy z 24% do 4%.

Tamiflu nie wpływa na powstawanie przeciwciał przeciw grypie, w tym na wytwarzanie przeciwciał w odpowiedzi na wprowadzenie inaktywowanej szczepionki przeciw grypie.

Podczas przyjmowania leku Tamiflu w celu zapobiegania (7 dni), zapobiegania kontaktowi w rodzinie (10 dni) i zapobiegania sezonowemu (42 dni), nie stwierdzono przypadków lekooporności.

U dorosłych pacjentów / nastolatków oporność na oseltamiwir stwierdzono w 0,32% przypadków (4/1245) przy użyciu fenotypowania iw 0,4% przypadków (5/1245) przy użyciu fenotypowania i genotypowania oraz u dzieci w wieku od 1 do 12 lat w 4,1% (19/464) i odpowiednio w 5,4% (25/464). Wszyscy pacjenci mieli tymczasowy przewóz wirusa opornego na OS. Nie miało to wpływu na eliminację wirusa.

Znaleziono kilka różnych mutacji specyficznych dla podtypu wirusa neuraminidazy. Stopień odczulenia zależał od rodzaju mutacji, więc przy mutacji I222V w N1 czułość zmniejszyła się o 2 razy, a przy R292K w N2 - o 30 000 razy. Nie wykryto mutacji, które zmniejszałyby czułość wirusa grypy B neuraminidazy in vitro.

U pacjentów leczonych oseltamiwirem, zarejestrowane mutacje neuraminidazy N1 (w tym wirusy H5N1), prowadzące do oporności / zmniejszonej wrażliwości na OS, to H274Y, N294S (1 przypadek), E119V (1 przypadek), R292K (1 przypadek) i mutacje neuraminidazy N2 - N294S (1 przypadek) i SASG245-248del (1 przypadek). W jednym przypadku wykryto mutację G402S wirusa grypy B, co spowodowało 4-krotny spadek czułości, aw jednym przypadku mutację D198N z 10-krotnym zmniejszeniem czułości u dziecka z niedoborem odporności. Wirusy o opornym genotypie neuraminidazy różnią się w różnym stopniu odpornością na naturalny szczep. Wirusy z mutacją R292 K w N2 u zwierząt (myszy i fretki) są znacznie mniej zakaźne, patogenne i zaraźliwe niż wirusy z mutacją E119V w N2 i D198N w B i różnią się nieco od naturalnego szczepu. Wirusy z mutacją H274Y w N1 i N294S w N2 zajmują pozycję pośrednią.

FARMAKOKINETYKA

Po zażyciu leku wewnątrz fosforanu oseltamiwiru jest całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego i pod wpływem esteraz wątrobowych i jelitowych w dużej mierze biotransformowany do aktywnego metabolitu. Stężenie aktywnego metabolitu w osoczu określa się w ciągu 30 minut po doustnym przyjęciu Tamiflu, C_max osiąga się w ciągu 2-3 godzin i znacznie (ponad 20 razy) przekracza stężenie proleku. Co najmniej 75% wchłoniętej dawki wchodzi do krążenia ogólnego w postaci aktywnego metabolitu, mniej niż 5% w postaci pierwotnego leku. Stężenie zarówno proleku, jak i aktywnego metabolitu w osoczu jest proporcjonalne do dawki i nie zależy od przyjmowania pokarmu.

U ludzi średnia V_d Aktywny metabolit ma około 23 litry.

Po doustnym podaniu fosforanu oseltamiwiru, jego aktywny metabolit został znaleziony w płucach, popłuczynach oskrzelowych, błonie śluzowej nosa, uchu środkowym i tchawicy w stężeniach zapewniających działanie przeciwwirusowe.

Wiązanie aktywnego metabolitu z białkami osocza jest nieznaczne (około 3%). Wiązanie proleku z białkami osocza wynosi 42% (co nie wystarcza do spowodowania istniejącej interakcji leku).

Fosforan oseltamiwiru ulega silnej biotransformacji do aktywnego metabolitu dzięki działaniu esteraz, które są głównie w wątrobie i jelitach. Ani fosforan oseltamiwiru, ani aktywny metabolit nie są substratami ani inhibitorami izoenzymów cytochromu P450.

Oseltamiwir jest wchłaniany głównie (> 90%) jako aktywny metabolit przez nerki. Aktywny metabolit nie ulega dalszej przemianie i jest wydalany z moczem (> 99%) przez filtrację kłębuszkową i wydzielanie kanalikowe. T_1/2 aktywny metabolit wynosi 6–10 godzin Klirens nerkowy (18,8 l / h) przekracza wskaźnik przesączania kłębuszkowego (7,5 l / h), co wskazuje, że lek jest również wydalany przez wydzielanie kanalikowe. Z kałem mniej niż 20% leku jest wydalane.

Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych

Zaburzenia czynności nerek. Przepisując Tamiflu pacjentom z różnym stopniem uszkodzenia nerek, wartości AUC są odwrotnie proporcjonalne do zmniejszenia czynności nerek.

Zaburzenia czynności wątroby. In vitro u pacjentów z patologią wątroby nie obserwowano znaczącego zwiększenia AUC fosforanu oseltamiwiru ani zmniejszenia AUC jego aktywnego metabolitu.

Pacjenci w podeszłym wieku. U pacjentów w starszym wieku (65-78 lat) ekspozycja aktywnego metabolitu w stanie równowagi była o 25-35% wyższa niż u młodszych pacjentów, gdy przepisywano podobne dawki Tamiflu. T_1/2 u osób starszych nie różniła się znacząco od tej u młodszych pacjentów. Pacjenci w podeszłym wieku nie wymagają dostosowania dawki w leczeniu i zapobieganiu grypie.

Dzieci U małych dzieci eliminacja proleku i aktywnego metabolitu występuje szybciej niż u dorosłych, co prowadzi do niższego AUC w stosunku do konkretnej dawki. Przyjmowanie leku w dawce 2 mg / kg zapewnia taką samą wartość AUC karboksylanu oseltamiwiru, co osiąga się u dorosłych po podaniu pojedynczej dawki 75 mg kapsułek (co odpowiada około 1 mg / kg). Farmakokinetyka oseltamiwiru u dzieci w wieku powyżej 12 lat jest taka sama jak u dorosłych.

WSKAZANIA

- leczenie grypy u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 1 roku;

- zapobieganie grypie u dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 12 lat, które są w grupach o podwyższonym ryzyku zakażenia wirusem (w jednostkach wojskowych i dużych zespołach produkcyjnych, u osłabionych pacjentów);

- zapobieganie grypie u dzieci w wieku powyżej 1 roku.

TRYB DOZOWANIA

Lek przyjmuje się doustnie, podczas posiłków lub niezależnie od posiłku. Tolerancja leku może ulec poprawie, jeśli jest przyjmowany z posiłkami.

Standardowy schemat dawkowania

Leczenie należy rozpocząć nie później niż 2 dni od wystąpienia objawów grypy.

Dorośli i młodzież w wieku 12 lat i starsi, lek jest przepisywany 75 mg (kapsułki lub zawiesina) 2 razy / dobę doustnie przez 5 dni. Zwiększenie dawki większej niż 150 mg / dobę nie zwiększa efektu.

Dzieciom w wieku 8 lat i starszym lub ważącym więcej niż 40 kg, które mogą połknąć kapsułki, można również przepisać Tamiflu w postaci kapsułek 75 mg 2 razy na dobę, jako alternatywę dla zalecanej dawki zawiesiny Tamiflu.

Dzieci w wieku 1 roku i starsze niż Tamiflu należy przyjmować jako zawiesinę.

Zalecany schemat dawkowania Tamiflu w postaci zawiesiny przedstawiono w tabeli.