loader

Główny

Zapalenie krtani

13 powodów niskiej gorączki

Niską gorączkę nazywa się podwyższoną temperaturą ciała do 38 ° C, a niską gorączkę nazywa się taką temperaturą przez ponad 3 dni, często bez wyraźnego powodu. Niska jakość gorączki jest wyraźnym objawem nieprawidłowości w organizmie, które występują z powodu choroby, stresu, zaburzeń hormonalnych. Pomimo pozornej nieszkodliwości jest to stan, w którym ludzie często kontynuują swoje normalne życie, mogą być objawem choroby, w tym ciężkiej, i powodować niepożądane skutki zdrowotne. Rozważ 12 głównych powodów, które powodują wzrost temperatury ciała do wartości podgorączkowych.

Ostre choroby zakaźne

Proces zapalny spowodowany chorobami zakaźnymi (ARVI, zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, zapalenie migdałków, zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego, zapalenie gardła, itp.) Jest najczęstszą przyczyną gorączki o niskiej złośliwości, i to lekarze są najbardziej podejrzliwi wobec skarg na gorączkę. Osobliwością hipertermii w chorobach zakaźnych jest pogorszenie ogólnego stanu zdrowia (występują bóle głowy, osłabienie, dreszcze), a przy przyjmowaniu febrifuge szybko staje się łatwiejsze.

Temperatura podgorączkowa u dzieci występuje z ospą wietrzną, różyczką i innymi chorobami wieku dziecięcego w okresie prodromalnym (to znaczy przed pojawieniem się innych objawów klinicznych) i podczas recesji.

Przewlekłe infekcje niespecyficzne

Zakaźny stan podgorączkowy jest również nieodłączny dla niektórych przewlekłych patologii (często podczas zaostrzenia):

  • choroby przewodu pokarmowego (zapalenie trzustki, zapalenie jelita grubego, zapalenie żołądka, zapalenie pęcherzyka żółciowego);
  • zapalenie dróg moczowych (zapalenie cewki moczowej, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego);
  • choroby zapalne narządów płciowych (prostata, macica);
  • nie gojące się wrzody u osób starszych i diabetyków.

Aby zidentyfikować powolne infekcje, lekarze ogólni zwykle stosują analizę moczu, a jeśli podejrzewa się zapalenie w określonym narządzie, przepisuje się USG, zdjęcia rentgenowskie i badanie przez odpowiedniego specjalistę.

Toksoplazmoza

Niska jakość gorączki jest często objawem toksoplazmozy, choroby pasożytniczej, która może być wywołana przez koty. Również źródła żywności (mięso, jaja), które nie zostały poddane wystarczającej obróbce cieplnej, stają się źródłem infekcji. Toksoplazmoza u osób ze stabilną odpornością przebiega niepostrzeżenie, w postaci subklinicznej, wyrażonej jako osłabienie, ból głowy, pogorszenie apetytu, aw szczególności podgorączka, która nie jest kontrolowana przez konwencjonalne leki przeciwgorączkowe. Lekarstwo na toksoplazmozę u zdrowych ludzi (bez niedoboru odporności), co do zasady, zachodzi bez żadnych leków, jednak w przypadku ostrej postaci choroby, która występuje z uszkodzeniem narządów wewnętrznych, patologia jest eliminowana przez leki.

Gruźlica

Gruźlica jest ciężką infekcją, która powoduje uszkodzenie płuc, a także moczu, kości, układu rozrodczego, oczu i skóry. Niska jakość gorączki wraz z wysokim zmęczeniem, zmniejszonym apetytem, ​​bezsennością może być oznaką gruźlicy dowolnej lokalizacji. Postać płucna choroby jest określana przez fluorografię u dorosłych i test Mantoux u dzieci, co pozwala na identyfikację choroby na wczesnym etapie. Rozpoznanie postaci pozapłucnej często komplikuje fakt, że gruźlica jest trudna do odróżnienia od innych procesów zapalnych w narządach, ale w tym przypadku zaleca się zwrócenie uwagi na kombinację objawów charakterystycznych dla choroby: wieczne hipertermię, nadmierne pocenie się, a także ostrą utratę wagi.

Zakażenie HIV

Temperatura ciała 37-38 ° C wraz z bólem stawów, mięśni, wysypki, obrzękniętych węzłów chłonnych może być oznaką ostrego okresu zakażenia HIV, który powoduje uszkodzenie układu odpornościowego. Obecnie nieuleczalna choroba czyni ciało bezbronnym przed wszelkimi infekcjami - nawet takimi nieszkodliwymi (nie wiążącymi się ze śmiercią), takimi jak kandydoza, opryszczka, ARVI. Utajony (bezobjawowy) okres HIV może trwać do kilku lat, ale gdy wirus rozkłada komórki układu odpornościowego, objawy choroby zaczynają się objawiać jako kandydoza, opryszczka, częste przeziębienia, zaburzenia stolca i stan podgorączkowy. Terminowe wykrycie wirusa HIV pozwoli użytkownikowi monitorować jego stan odpornościowy, a dzięki leczeniu przeciwwirusowemu obniżyć poziom wirusa we krwi do minimum, zapobiegając zagrażającym życiu powikłaniom.

Nowotwory złośliwe

Wraz z rozwojem niektórych chorób nowotworowych w organizmie (białaczka monocytowa, chłoniak, rak nerki itp.), Endogenne pirogeny, białka powodujące wzrost temperatury ciała, są uwalniane do krwi. Gorączka w tym przypadku jest słabo uleczalna lekami przeciwgorączkowymi i czasami jest połączona z zespołami paranowotworowymi na skórze - czarną akantozą fałd ciała (w piersi, narządach trawiennych, raku jajnika), rumieniem Darya (w raku piersi i żołądka) i swędzeniem bez wysypki i wszelkie inne powody.

Wirusowe zapalenie wątroby typu B i C

Gorączka z zapaleniem wątroby typu B i C - konsekwencja zatrucia spowodowanego uszkodzeniem komórek wątroby. Często stan podgorączkowy jest oznaką powolnej postaci choroby. Zapaleniu wątroby w początkowej fazie towarzyszy również złe samopoczucie, osłabienie, ból stawów i mięśni, zażółcenie skóry, dyskomfort w wątrobie po jedzeniu. Wczesne wykrycie takiej nieuleczalnej choroby pozwoli uniknąć przejścia do stadium przewlekłego, a tym samym zmniejszy ryzyko powikłań - marskości lub raka wątroby.

Robaczyca (inwazja robaków)

Lekka gorączka wraz ze zwiększonym zmęczeniem i osłabieniem są oznakami infekcji pasożytniczych. Podgorączka występuje z powodu zatrucia organizmu produktami aktywności życiowej robaków i może być połączona z zaburzeniami trawienia, wzdęciami, sennością i wychudzeniem (zwłaszcza u osób starszych i dzieci). W zaawansowanych przypadkach robaczyca powoduje ciężkie dolegliwości, w tym niedrożność jelit, dyskinezę żółciową, uszkodzenie nerek, wątroby, oczu, mózgu, dlatego ważne jest, aby zidentyfikować chorobę na wczesnym etapie. Z reguły wystarcza jeden lub dwa leki przeciwrobacze do całkowitego wyzdrowienia.

Choroby tarczycy

Wzrost temperatury ciała w wyniku przyspieszenia metabolizmu w organizmie występuje również w nadczynności tarczycy, zaburzeniu związanym ze zwiększoną produkcją hormonów tarczycy. Temperatura ciała wynosząca co najmniej 37,3 ° C wraz z dolegliwościami towarzyszy nadmiernemu poceniu się, niezdolności do tolerowania ciepła, przerzedzaniu się włosów, a także zwiększonemu niepokojowi, łzawieniu, nerwowości, roztargnieniu. Ciężkie postacie nadczynności tarczycy mogą prowadzić do niepełnosprawności, a nawet śmierci, więc przy powyższych objawach lepiej skonsultować się z lekarzem i poddać badaniu. Leki przeciwtarczycowe i techniki gojenia pozwolą na normalizację tarczycy: stwardnienie, terapia dietetyczna, umiarkowane ćwiczenia, joga. W niektórych przypadkach może być wymagana operacja.

Niedokrwistość z niedoboru żelaza

Niedokrwistość z niedoboru żelaza, która może być spowodowana złym odżywianiem, przewlekłym krwawieniem, chorobami przewodu pokarmowego, ciążą, jest dolegliwością, której często towarzyszy niska temperatura ciała. Ponadto chorobie towarzyszą zawroty głowy, przerzedzenie włosów, paznokci, sucha skóra, senność, obniżona odporność, zmęczenie. Brak żelaza we krwi można zwykle skorygować po 2–3 miesiącach leczenia, ale należy pamiętać, że niedokrwistość może wskazywać na poważne problemy medyczne.

Choroby autoimmunologiczne

Choroby autoimmunologiczne nazywane są chorobami, w których układ odpornościowy przestaje rozpoznawać własne komórki organizmu, określając je jako obce i atakujące. Z powodu towarzyszącego zapalenia tkanek tego procesu występuje temperatura podgorączkowa ciała. Choroby o charakterze autoimmunologicznym różnią się lokalizacją i objawami klinicznymi, ponieważ to nie poszczególne narządy ulegają zniszczeniu, ale tkanki, zwłaszcza tkanka łączna. Najczęstsze to reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy, choroba Crohna. Przy ustalonej diagnozie konieczne jest natychmiastowe rozpoczęcie terapii immunosupresyjnej, ponieważ choroby przewlekłe często prowadzą do różnych zaburzeń narządów wewnętrznych i poważnych powikłań.

Przyczyny psychogenne

Subfebrile jest w rzeczywistości przejawem zbyt szybkiego metabolizmu, na który również wpływa psychika. Stres, nerwica i silne przeżycia emocjonalne, zwłaszcza u osób cierpiących na hipochondria, mogą prowadzić do wzrostu temperatury ciała. Do diagnozy odchyleń psychogennych stworzono specjalne kwestionariusze (szpitalna skala depresji i lęku, skala pobudliwości emocjonalnej, skala Becka), pozwalające na przeprowadzenie testu stabilności psychicznej. Po potwierdzeniu diagnozy pacjent otrzymuje pomoc psychoterapeutyczną, a także przepisuje środki uspokajające.

Lek podgorączkowy

W niektórych przypadkach gorączka może być spowodowana długotrwałą terapią lekową. Preparaty tyroksyny, antybiotyki (ampicylina, linkomycyna, penicylina), leki przeciwpsychotyczne, niektóre leki przeciwdepresyjne, leki przeciwparkinsonowskie i przeciwhistaminowe, a także narkotyczne środki przeciwbólowe mają zdolność do podniesienia temperatury do wartości podgorączkowych. Aby wyeliminować temperaturę podgorączkową, anuluj lub wymień lek, który spowodował tę reakcję.

Filmy z YouTube związane z artykułem:

Edukacja: Pierwszy Państwowy Uniwersytet Medyczny w Moskwie im. I.M. Sechenov, specjalność „Medycyna”.

Znalazłeś błąd w tekście? Wybierz go i naciśnij Ctrl + Enter.

Mam tę samą historię. Najprawdopodobniej temperatura jest spowodowana zapaleniem migdałków.

Helen, cześć, bardzo martwi się tym tematem. Jeśli masz kilka minut, czy mógłbyś krótko opisać sytuację bardziej szczegółowo?
Dopóki Niemcy i skomplikowane badania nie dotarły jeszcze, ale być może będziesz miał kilka ważnych informacji uzyskanych praktycznymi środkami.
Mam 23 lata, to samo, przewlekłe zapalenie migdałków i 37 przez 5 miesięcy. Przeszedłem kilka testów, we krwi nie było nic kryminalnego, wskaźniki alergii były nieznacznie podwyższone, ale o antystreptolinie 800-900.. Jak to zrobiłeś z TAKŻE? Wychowany? Lor zauważył, że to znak, że bakterie w hron. tonz. już zaczynają pasożytować narządy wewnętrzne (serce / nerka, itp.). Czy natknąłeś się na coś podobnego?
Czekam na wynik wysiewu wymazu na funkcję / dysfunkcję migdałków.. powiedzieli, że jeśli działają, to myjemy, nie - po prostu dodać. Istnieją jednak obawy, że wszystko nie jest takie proste, nie wiem dlaczego, najwyraźniej z powodu uczuć związanych z przedłużającą się naturą choroby.
5 lat to z pewnością cyna.. Życzę twojej córce zdrowia.
Dziękuję!

Ludzka krew „biegnie” przez naczynia pod ogromnym ciśnieniem i, z naruszeniem ich integralności, jest w stanie strzelać z odległości do 10 metrów.

Jeśli uśmiechasz się tylko dwa razy dziennie, możesz obniżyć ciśnienie krwi i zmniejszyć ryzyko zawałów serca i udarów.

Wątroba jest najcięższym narządem w naszym ciele. Jego średnia waga wynosi 1,5 kg.

Dobrze znany lek „Viagra” został pierwotnie opracowany do leczenia nadciśnienia tętniczego.

Kiedyś ziewanie wzbogaca organizm w tlen. Jednak ta opinia została obalona. Naukowcy udowodnili, że ziewając osoba chłodzi mózg i poprawia jego wydajność.

Osoba przyjmująca leki przeciwdepresyjne w większości przypadków ponownie cierpi na depresję. Jeśli osoba poradziła sobie z depresją z własnej siły, ma wszelkie szanse zapomnieć o tym stanie na zawsze.

Żołądek człowieka dobrze radzi sobie z ciałami obcymi i bez interwencji medycznej. Wiadomo, że sok żołądkowy może nawet rozpuszczać monety.

Miliony bakterii rodzą się, żyją i umierają w naszych jelitach. Widać je tylko przy silnym wzroście, ale jeśli się połączą, zmieszczą się w zwykłej filiżance kawy.

Waga ludzkiego mózgu wynosi około 2% całej masy ciała, ale pochłania około 20% tlenu wchodzącego do krwi. Fakt ten powoduje, że ludzki mózg jest wyjątkowo podatny na uszkodzenia spowodowane brakiem tlenu.

Podczas kichania nasze ciało całkowicie przestaje działać. Nawet serce się zatrzymuje.

Cztery kromki ciemnej czekolady zawierają około dwustu kalorii. Więc jeśli nie chcesz się poprawić, lepiej nie jeść więcej niż dwie kromki dziennie.

Nawet jeśli serce danej osoby nie bije, może nadal żyć przez długi okres czasu, jak pokazał nam norweski rybak Jan Revsdal. Jego „silnik” zatrzymał się o 4 po tym, jak rybak zgubił się i zasnął na śniegu.

Aby powiedzieć nawet najkrótsze i najprostsze słowa, użyjemy 72 mięśni.

Podczas pracy nasz mózg zużywa ilość energii równą 10-watowej żarówce. Tak więc obraz żarówki nad głową w momencie pojawienia się interesującej myśli nie jest tak daleki od prawdy.

Najrzadszą chorobą jest choroba Kourou. Tylko przedstawiciele plemienia Fur na Nowej Gwinei są chorzy. Pacjent umiera ze śmiechu. Uważa się, że przyczyną choroby jest jedzenie ludzkiego mózgu.

Starając się szybko wyleczyć dziecko i złagodzić jego stan, wielu rodziców zapomina o zdrowym rozsądku i kusi, by spróbować metod ludowych.

Niska jakość gorączki

Niska jakość gorączki to temperatura 37-37,5 ° C przez długi czas. Osoba może być całkowicie nieobecna w objawach choroby i może wywoływać dyskomfort. Mówimy o temperaturze podgorączkowej nie wtedy, gdy rejestrowane są pojedyncze przypadki wzrostu temperatury: może to być spowodowane indywidualnymi cechami ciała i czynnikami opisanymi powyżej, ale jeśli stan podgorączkowy jest rejestrowany na krzywej temperatury z pomiarami wykonanymi przez wiele dni z rzędu.

Za prawdziwy wzrost temperatury uważa się temperaturę powyżej 38,3 stopni. Tej temperaturze towarzyszą bardzo specyficzne objawy, które odpowiadają konkretnej chorobie. Jednak długi stan podgorączkowy jest często jedynym objawem, który pozwala ustalić przyczynę, która będzie musiała przebiegać wokół lekarzy.

Normalna temperatura ludzkiego ciała jest rozpoznawana jako 36,6 ° C, chociaż wiele z nich ma 37 ° C jako normalną temperaturę. To właśnie ta temperatura jest obserwowana w zdrowym organizmie: dziecięcym lub dorosłym, męskim lub żeńskim - to nie ma znaczenia. Nie jest to stabilna, statyczna, niezmienna temperatura, w ciągu dnia zmienia się w obu kierunkach w zależności od przegrzania, hipotermii, stresu, pory dnia i rytmów biologicznych. Dlatego temperatury od 35,5 do 37,4 ° C są uważane za normalny zakres.

Temperatura ciała jest regulowana przez gruczoły wydzielania wewnętrznego - tarczycę i podwzgórze. Receptory komórek nerwowych podwzgórza reagują na temperaturę ciała, zmieniając wydzielanie TSH, które reguluje aktywność tarczycy. Hormony tarczycy T3 i T4 regulują intensywność metabolizmu, od którego zależy temperatura. U kobiet hormon estradiol bierze udział w regulacji temperatury. Wraz ze wzrostem jego poziomu zmniejsza się temperatura podstawowa - proces ten zależy od cyklu menstruacyjnego. U kobiet temperatura ciała zmienia się o 0,3-0,5 ° C podczas cyklu miesiączkowego. Najwyższe wskaźniki do 38 stopni obserwuje się między 15 a 25 dniem standardowego cyklu miesiączkowego po 28 dniach.

Oprócz tła hormonalnego wskaźniki temperatury nieznacznie wpływają na:

  • aktywność fizyczna;
  • spożycie żywności;
  • u dzieci: silny długotrwały płacz i aktywne gry;
  • pora dnia: rano temperatura jest zwykle niższa (najniższa temperatura jest obserwowana między 4-6 rano), a wieczorem osiąga maksimum (od 18.00 do północy - okres maksymalnej temperatury);
  • u starców temperatura spada.

Fizjologiczne fluktuacje termometrii w ciągu jednego dnia w granicach 0,5–1 stopni są uważane za normalne.

Choroby charakteryzujące się stanem podgorączkowym

Zakaźne przyczyny choroby

Infekcje są najczęstszą przyczyną stanu podgorączkowego. Przy długotrwałym występowaniu choroby objawy są zwykle wymazywane i pozostają tylko podgorączkowe. Głównymi przyczynami zakaźnego stanu podgorączkowego są:

  • Choroby laryngologiczne - zapalenie stawów, zapalenie migdałków, zapalenie ucha środkowego, zapalenie gardła itp.
  • Choroby zębów i zęby próchnicowe.
  • Choroby przewodu pokarmowego - zapalenie żołądka, zapalenie trzustki, zapalenie jelita grubego, zapalenie pęcherzyka żółciowego itp.
  • Choroby dróg moczowych - odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej itp.
  • Choroby narządów płciowych - zapalenie przydatków i zapalenie gruczołu krokowego.
  • Ropnie z zastrzyków.
  • Nie gojące się wrzody pacjentów z cukrzycą.

Choroby autoimmunologiczne

W chorobach autoimmunologicznych układ odpornościowy organizmu zaczyna atakować własne komórki, co powoduje przewlekłe zapalenie z okresami zaostrzeń. Z tego powodu zmienia się temperatura ciała. Najczęstsze choroby autoimmunologiczne:

  • reumatoidalne zapalenie stawów;
  • toczeń rumieniowaty układowy;
  • Hashimoto zapalenie tarczycy;
  • Choroba Crohna;
  • rozproszone wola toksyczna.

W celu wykrycia chorób autoimmunologicznych zaleca się wykonanie testów na ESR, białko C-reaktywne, czynnik reumatoidalny i kilka innych testów.

Choroby onkologiczne

W nowotworach złośliwych stan podgorączkowy może być wczesnym objawem choroby, 6–8 miesięcy przed jej objawami. W rozwoju stanu podgorączkowego rolę odgrywają tworzenie kompleksów immunologicznych, które wyzwalają odpowiedź immunologiczną. Jednak wczesny wzrost temperatury jest związany z początkiem produkcji określonego białka przez tkankę nowotworową. Białko to znajduje się we krwi, moczu i tkance guza. Jeśli guz się jeszcze nie ujawnił, połączenie stanu podgorączkowego i specyficznych zmian we krwi ma wartość diagnostyczną. Często stan podgorączkowy towarzyszy przewlekłej białaczce szpikowej, białaczce limfocytowej, chłoniakowi, mięsakowi limfatycznemu.

Inne choroby

Może powodować podgorączkę i inne choroby:

  • dysfunkcja autonomiczna: naruszenie serca i układu sercowo-naczyniowego;
  • dysfunkcja gruczołów dokrewnych: nadczynność tarczycy i nadczynność tarczycy (wykrywane jest USG tarczycy i badanie krwi na hormony T3, T4, TSH, przeciwciała na TSH);
  • zaburzenia hormonalne;
  • utajone zakażenie: wirus Epsteina-Barra, zakażenie wirusem cytomegalii, zakażenie opryszczką;
  • Zakażenie HIV (wykryte za pomocą ELISA i PCR);
  • robaczyca (wykrywana przez kał na jajach robaka);
  • toksoplazmoza (wykryta przez ELISA);
  • bruceloza (wykryta metodą PCR);
  • gruźlica (wykryta za pomocą testów Mantoux i fluorografii);
  • zapalenie wątroby (wykryte za pomocą ELISA i PCR);
  • niedokrwistość z niedoboru żelaza;
  • reakcje alergiczne;
  • termoneuroza.

Dla zakaźnego stanu podgorączkowego charakterystyczne są:

  1. spadek temperatury przez działanie przeciwgorączkowe;
  2. słaba tolerancja temperatury;
  3. codzienne fizjologiczne wahania temperatury.

Dla niezakaźnych subfebrilitet charakteryzujących się:

  1. niepozorny przepływ;
  2. brak odpowiedzi na leki przeciwgorączkowe;
  3. brak codziennych zmian.

Bezpieczny stan podgorączkowy

  1. Niska jakość gorączki podczas ciąży, menopauzy i karmienia piersią, która jest tylko objawem regulacji hormonalnej, jest całkowicie bezpieczna.
  2. Do dwóch miesięcy lub nawet pół roku ogon temperatury może utrzymywać się po cierpieniu na choroby zakaźne.
  3. Nerwica i stres mogą dobrze zapewniać wzrost temperatury w godzinach wieczornych. Stanowi podgorączkowemu w tym przypadku towarzyszyć będzie uczucie chronicznego zmęczenia i ogólnego osłabienia.

Psychogenny stan podgorączkowy

Na stan podgorączkowy, podobnie jak wszelkie inne procesy w organizmie, wpływa psychika. Kiedy stres i nerwica w pierwszym rzędzie naruszają procesy metaboliczne. Dlatego kobiety często doświadczają niezmotywowanej niskiej gorączki. Stres i nerwica powodują wzrost temperatury, jak również nadmierną podatność na sugestie (na przykład o chorobie) mogą wpływać na rzeczywisty wzrost temperatury. U młodych kobiet typu astenicznego, podatnych na częste bóle głowy i IRR, hipertermii towarzyszy bezsenność, osłabienie, duszność, ból w klatce piersiowej i brzuchu.

Aby zdiagnozować stan, testy są przypisane do oceny stabilności psychologicznej:

  • testy wykrywające ataki paniki;
  • skala depresji i lęku;
  • Skala Becka;
  • skala pobudliwości emocjonalnej,
  • Skala aleksytymiczna Toronto.

Zgodnie z wynikami przeprowadzonych testów pacjent otrzymuje skierowanie do psychoterapeuty.

Lek podgorączkowy

Długotrwałe stosowanie niektórych leków może również powodować gorączkę podgorączkową: adrenalinę, efedrynę, atropinę, leki przeciwdepresyjne, leki przeciwhistaminowe, leki przeciwpsychotyczne, niektóre antybiotyki (ampicylina, penicylina, izoniazyd, linkomycyna), chemioterapia, narkotyczne środki przeciwbólowe, leki tyroksynowe. Zniesienie terapii eliminuje obsesyjne podgorączkowe.

Podgorączka u dzieci

Oczywiście, każdy rodzic zacznie się martwić, jeśli jego dziecko ma gorączkę każdego dnia wieczorem. I to jest poprawne, ponieważ u dzieci gorączka w niektórych przypadkach jest jedynym objawem choroby. Normą dla podgorączka u dzieci jest:

  • wiek do jednego roku (reakcja na szczepionkę BCG lub niestabilne procesy termoregulacji);
  • okres ząbkowania, gdy gorączka może występować przez kilka miesięcy;
  • u dzieci od 8 do 14 lat z powodu krytycznych faz wzrostu.

O długim stanie podgorączkowym, który występuje z powodu naruszenia termoregulacji, mówi się, że dziecko trwa dłużej niż 2 tygodnie w 37,0–38,0 °, a dziecko w tym samym czasie:

  • nie traci wagi;
  • badanie nie wykazuje choroby;
  • wszystkie testy są normalne;
  • częstość tętna jest normalna;
  • antybiotyki nie obniżają temperatury;
  • temperatura nie zmniejsza działania przeciwgorączkowego.

Często u dzieci układ hormonalny jest obwiniany za gorączkę. Dość często zdarza się, że temperatura u dzieci ma upośledzoną funkcję kory nadnerczy, a układ odpornościowy jest osłabiony. Jeśli narysujesz psychologiczny portret dzieci hartowanych bez przyczyny, otrzymasz portret niekomunikatywnego, podejrzanego, wycofanego, łatwo podrażnionego dziecka, które każde zdarzenie może zakłócić.

Leczenie i odpowiedni styl życia prowadzą dzieci do wymiany ciepła do normy. Z reguły po 15 latach niewielu ma tę temperaturę. Rodzice powinni zorganizować prawidłową rutynę dnia dla dziecka. Dzieci cierpiące na niską gorączkę powinny się wyspać, chodzić i rzadziej siedzieć przy komputerze. Dobrze trenuje hartowanie mechanizmów termoregulacyjnych.

U starszych dzieci gorączka o niskiej złośliwości towarzyszy tak częstym chorobom, jak zapalenie gruczołowe, robaczyca i reakcje alergiczne. Ale stan podgorączkowy może wskazywać na rozwój bardziej niebezpiecznych chorób: onkologicznych, gruźlicy, astmy i chorób krwi.

Dlatego zdecydowanie należy skontaktować się z lekarzem, jeśli dziecko ma temperaturę 37–38 ° C przez ponad trzy tygodnie. W celu zdiagnozowania i ustalenia przyczyn podgorączek zostaną przypisane następujące badania:

  • Dąb;
  • biochemia krwi;
  • OAM, codzienny test moczu;
  • odchody na robaku jaja;
  • radiografia zatok;
  • radiografia płuc;
  • elektrokardiografia;
  • testy tuberkulinowe;
  • USG narządów wewnętrznych.

Jeśli analiza ujawni odchylenia, będzie to powodem wysłania wąskich specjalistów do konsultacji.

Jak mierzyć temperaturę u dzieci

Temperatury u dzieci nie należy mierzyć bezpośrednio po przebudzeniu, po obiedzie, energicznej aktywności fizycznej, w stanie pobudzenia. W tym czasie temperatura może wzrosnąć ze względów fizjologicznych. Jeśli dziecko śpi, odpoczywa lub jest głodne, temperatura może spaść.

Podczas pomiaru temperatury wytrzyj pachy do sucha i trzymaj termometr przez co najmniej 10 minut. Okresowo wymieniaj termometry.

Jak radzić sobie z gorączką

Przede wszystkim należy zdiagnozować stan podgorączkowy, ponieważ nie każdy wzrost temperatury w określonym zakresie jest tylko stanem podgorączkowym. Wniosek na temat stanu podgorączkowego jest oparty na analizie krzywej temperatury, której kompilacja wykorzystuje dane pomiarów temperatury 2 razy dziennie - rano i wieczorem. Pomiary są przeprowadzane przez trzy tygodnie, wyniki pomiarów są analizowane przez lekarza prowadzącego.

Jeśli lekarz zdiagnozuje stan podgorączkowy, pacjent będzie musiał odwiedzić następujących wąskich specjalistów:

  • otolaryngolog;
  • kardiolog;
  • specjalista chorób zakaźnych;
  • fisiatra;
  • endokrynolog;
  • dentysta;
  • onkolog.

Analizy, które należy podjąć w celu zidentyfikowania ukrytych chorób bieżących:

  • OAK i OAM;
  • biochemia krwi;
  • skumulowane próbki moczu i badanie dziennego moczu;
  • odchody na robaku jaja;
  • krew na HIV;
  • krew na zapalenie wątroby typu B i C;
  • krew na RW;
  • radiografia zatok;
  • radiografia płuc;
  • otolaryngoskopia;
  • testy tuberkulinowe;
  • krew na hormony;
  • EKG;
  • USG narządów wewnętrznych.

Identyfikacja odchyleń w dowolnej analizie staje się powodem powołania bardziej szczegółowej ankiety.

Środki zapobiegawcze

Jeśli patologia w ciele nie zostanie zidentyfikowana, należy zwrócić szczególną uwagę na zdrowie swojego ciała. Aby stopniowo przywrócić normalne procesy termoregulacji, potrzebujesz:

  • terminowo leczyć wszystkie ogniska infekcji i pojawiające się choroby;
  • unikać stresu;
  • zminimalizować liczbę złych nawyków;
  • przestrzegaj codziennego schematu;
  • zasypiaj zgodnie z potrzebami swojego ciała;
  • ćwicz regularnie;
  • twardnieje;
  • chodzić więcej na świeżym powietrzu.

Wszystkie te metody przyczyniają się do wzmocnienia odporności, procesów treningowych wymiany ciepła.

Niska jakość gorączki (niska jakość) u dzieci i dorosłych

Temperatura ciała jest jednym z najważniejszych parametrów fizjologicznych wskazujących stan ciała. Wszyscy wiedzą, że normalna temperatura ciała wynosi + 36,6 ° C, a jej wzrost o ponad + 37 ° C wskazuje na jakąś chorobę. Choroby charakteryzujące się temperaturą podgorączkową (od + 37,1 ° C do +38 ° C):

  • termoneuroza;
  • katar;
  • zapalenie płuc;
  • zapalenie oskrzeli;
  • choroby onkologiczne;
  • choroby autoimmunologiczne - toczeń rumieniowaty, Hashimoto zapalenie tarczycy, reumatoidalne zapalenie stawów, choroba Crohna;
  • toksoplazmoza;
  • bruceloza;
  • gruźlica;
  • inwazje helmintyczne;
  • utajona sepsa i procesy zapalne;
  • choroba tarczycy;
  • niedokrwistość;
  • AIDS (zespół nabytego niedoboru odporności, rozwijający się na tle zakażenia HIV);
  • choroby jelit - zapalenie żołądka, zapalenie trzustki;
  • wirusowe zapalenie wątroby;
  • Choroba Addisona.

Temperatura podgorączkowa (lub stan podgorączkowy) jest stałym wzrostem temperatury ciała z 37,1 do 38,0 ° C Zazwyczaj towarzyszy mu lekka niedyspozycja:

  • ogólna słabość;
  • zawroty głowy;
  • bóle stawów;
  • ból głowy.

Zdarzają się przypadki, gdy osoba praktycznie tego nie zauważa. Dość często wzrost temperatury ciała do wskaźników podgorączkowych poprzedza silniejszą gorączkę. To pierwszy znak choroby. W niektórych przypadkach stan podgorączkowy może być niezależnym objawem poważnej patologii.

Przyczyny niskiej gorączki u kobiet są często związane ze zmianami hormonalnymi, a także z subtelną psychiką. Niektóre kobiety martwią się niską gorączką przed miesiączką jako objawem PMS lub w czasie ciąży, menopauzy, niezgody rodzinnej, trudności w pracy. Często dzieje się tak ze skłonnością do hipochondrii, sugestywnych i podejrzanych osób. Typowy wiek kobiet podgorączkowych wynosi 20-30 lat, kobiety o delikatnej budowie ciała są na to bardziej podatne.

Mężczyźni są mniej podatni na podgorączkowy charakter psychologiczny, hormonalny i nerwowy, chociaż przyczyny tego stanu są takie same jak u kobiet.

Ciało aktywuje ciepło, aby zabić infekcję, ale brakuje mu siły lub powolnej infekcji, w wyniku czego temperatura nie zabija patogenu. W warunkach umiarkowanego wzrostu temperatury (do 38,5 ° C) stymulowana jest produkcja przeciwciał, interferonu, lizozymu, aktywowane są procesy fagocytozy (proces zwalczania komórek odpornościowych za pomocą środka obcego).

Porady medyczne Podczas gorączki, reprodukcja niektórych bakterii i wirusów jest hamowana, stymulowane jest działanie wielu substancji leczniczych, w szczególności antybiotyków. Dlatego w ostrym przebiegu choroby temperatura podgorączkowa nie powinna zestrzelić

Aktywowane są antytoksyczne i przeciwdrobnoustrojowe funkcje wątroby, aktywowany jest układ kory podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowej, stymulowane są procesy metaboliczne w komórkach i zwiększa się ich funkcjonalna aktywność.

W zależności od czynników etiologicznych izolowana jest gorączka zakaźna i niezakaźna. Zakaźny występuje w ostrych i przewlekłych chorobach wywoływanych przez bakterie, wirusy, pierwotniaki, krętki, riketsje i grzyby.

Jeśli nie ma pod ręką termometru, można podejrzewać temperaturę, która jest uważana za podgorączkową, za pomocą następujących cech:

  • uczucie gorąca i pocenie się;
  • niewyraźna świadomość, chociaż osoba pozostaje skuteczna;
  • obecność dyskomfortu w błonach śluzowych oczu z suchością i przecięciem;
  • uczucie łagodnego zatrucia;
  • letarg i słabość.

Zestaw objawów zależy od przyczyny temperatury.

Niektóre gorączki podgorączkowe objawiają się tylko wieczorami, niektóre - w ciągu dnia, a ktoś cierpi na stałą gorączkę. Długi stan podgorączkowy bardzo wyczerpuje osobę. Na etapie, na którym już od dłuższego czasu wie o diagnozie i nie może się powstrzymać, rozwija się depresja i rozpacz, co jeszcze bardziej pogarsza sytuację. Nieznacznie podwyższona temperatura może wystąpić bez żadnych objawów.

Najczęstszą przyczyną temperatury podgorączkowej jest zakaźny proces zapalny. Czynnikami sprawczymi mogą być wirusy i bakterie wprowadzone z zewnątrz i wewnętrznie warunkowo patogenna mikroflora. Wymieniamy najczęstsze choroby zapalne, które mogą zwiększyć temperaturę w organizmie:

  • Zapalenie laryngologiczne;
  • problemy stomatologiczne: zęby próchnicze są powodowane nie tylko przez podgorączkę, ale nawet zapalenie pęcherza;
  • choroby przewodu pokarmowego;
  • zapalenie sfery moczowo-płciowej (odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie przydatków itp.);
  • ropnie;
  • wrzody w cukrzycy.

Inne przyczyny niskiej gorączki:

  • przegrzanie ciała, na przykład w saunie lub podczas letnich upałów;
  • stres;
  • zmiany poziomu hormonów (u kobiet przed następną miesiączką lub w okresie ciąży we wczesnych stadiach);
  • za dużo ćwiczeń;
  • efekt uboczny niektórych leków.

Jeśli podgorączka spowodowana powyższymi przyczynami, w końcu minie i nie jest niebezpieczna dla ludzi. Jednak często nieistotny, jednak przedłużony wzrost temperatury ciała wskazuje na obecność konkretnej choroby u pacjenta.

Oddzielnie podkreślają ostrą gorączkę reumatyczną. Jest to choroba zapalna tkanki łącznej serca i stawów, wywołana przez paciorkowce u osób z predyspozycją genetyczną.

Wirusowe zapalenie wątroby typu B i C jest również przyczyną długiego stanu podgorączkowego. Choroba jest ostra lub bezobjawowa, aż do momentu, gdy powoduje nieodwracalne uszkodzenie ciała.

U osoby z silną odpornością reakcja w toksoplazmozie i inwazji robaków jest rozmazana, temperatura nie trwa długo: organizm radzi sobie z problemem. Toksoplazmoza jest niebezpieczna tylko dla kobiet w ciąży. Przy niskiej odporności rozwijają się przewlekłe procesy charakteryzujące się niską gorączką. Bruceloza prowadzi do gorąca, dezorientacji, niewyraźnego widzenia i słuchu i jest łatwo diagnozowana. Zarażają ich głównie wiejscy weterynarze. Robaki powodują stan zapalny w organizmie, co powoduje wzrost temperatury ciała. Stan podgorączkowy może być jedynym objawem zakażenia.

Niska jakość gorączki może wystąpić z powodu problemów z odpornością. Dotyczy to zakażenia wirusem HIV i chorób autoimmunologicznych: reumatoidalnego zapalenia stawów, tocznia rumieniowatego, zapalenia tarczycy Hashimoto, choroby Crohna itp. W przypadku tych chorób powstaje chroniczne zapalenie, ponieważ organizm postrzega własne komórki jako obce i atakuje je.

Stosowanie wielu leków, takich jak adrenalina, efedryna, atropina, leki przeciwdepresyjne, leki przeciwhistaminowe, powoduje wzrost temperatury. Wypada w ciągu dwóch dni po odstawieniu leku.

Przyczyny podwyższonej temperatury określa się po obszernym badaniu. Czasami jednak długi stan podgorączkowy u dorosłych, młodzieży i dzieci pojawia się bez wyraźnego powodu. Oznacza to, że analizy nie wykazują nieprawidłowości, a badania są normalne. Czasami wskazuje to na źle przeprowadzoną ankietę.

Czynniki ryzyka podgorączkowego obejmują:

  • obecność encefalopatii okołoporodowej, urazu porodowego, zespołu nadciśnieniowego-wodogłowie;
  • obecność potwierdzonego zakażenia wewnątrzmacicznego (wirus cytomegalii, opryszczka);
  • obecność reakcji szczepionki;
  • obciążona historia alergopatologii;
  • obecność ognisk przewlekłej infekcji, w szczególności górnych dróg oddechowych (przewlekłe zapalenie gruczołowe i zapalenie migdałków);
  • infekcje dróg moczowych;
  • Status społeczno-ekonomiczny rodziny jest bardzo niski.

Najczęściej choroby podgorączkowe o genezie zakaźnej rozwijają się u dzieci pierwszego roku życia. Tworzenie odporności, niedojrzałość funkcji barierowych układu limfatycznego, przewodu pokarmowego w warunkach intensywnego wzrostu i różnicowania tkanek prowadzi do zwiększonego ryzyka tej patologii.

Niska jakość gorączki może być objawem następujących chorób:

  • ostre i przewlekłe choroby zakaźne, które uszkadzają narządy oddechowe, przewód pokarmowy, układ moczowo-płciowy itp. Jest to zakażenie jelitowe, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zakażenie bakteryjne;
  • gruźlica. Jeśli do chronicznej gorączki dodaje się bezsenność, silne zmęczenie, słaby apetyt, kaszel, duszność;
  • rak Niektóre rodzaje raka wywołują pirogeny we krwi, co prowadzi do niewielkiego wzrostu temperatury ciała. Często mówimy o białaczce, chłoniaku i raku nerki. W tym przypadku specyficzna lokalizacja guza prowadzi do upośledzenia funkcji zaatakowanego narządu;
  • Hiv Podgorączkowe, bóle mięśni i stawów, obrzęk węzłów chłonnych, zbyt częste przeziębienia to możliwe objawy zakażenia HIV;
  • Wirusowe zapalenie wątroby typu B i C. Temperatura podgorączkowa jest jednym z objawów zapalenia wątroby typu B i C. Z powodu porażenia komórek wątroby w organizmie następuje zatrucie, które powoduje wzrost temperatury. Jeśli gorączce podgorączkowej towarzyszą bóle mięśni i stawów, dyskomfort w prawym nadbrzuszu, pocenie się, osłabienie i zażółcenie skóry, konieczne jest podejrzenie zapalenia wątroby. W każdej klinice możesz przejść analizę profilu;
  • toksoplazmoza. Pasożyty często powodują niewielki wzrost temperatury ciała. Toksoplazmoza może być zakażona od chorych kotów, a także po jedzeniu żywności, która nie została poddana niezbędnej obróbce cieplnej;
  • inwazja robaków. Aktywność życiowa pasożytów w ludzkim ciele prowadzi do niewielkiego wzrostu temperatury ciała. Występuje w wyniku zatrucia osoby odpadami robaków. Stan podgorączkowy może być jedynym objawem choroby;
  • niedokrwistość z niedoboru żelaza. Z powodu braku żelaza w organizmie, osoba może odczuwać ból głowy, senność, zawroty głowy, zwiększone zmęczenie, suchość skóry i niską gorączkę;
  • problemy z pracą tarczycy. Jeśli dana osoba jest zaniepokojona szybką i nieuzasadnioną utratą wagi, poceniem się, nerwowością ze wzrostem temperatury, powinna skonsultować się z endokrynologiem w celu uzyskania porady.

Jeśli temperatura stale rośnie, należy skonsultować się z lekarzem w celu przeprowadzenia niezbędnych procedur diagnostycznych.

Na świecie 2% dzieci rodzi się ze zwiększoną temperaturą ciała, to znaczy, że stan ten jest genetyczny i całkiem normalny, jeśli nie powoduje żadnych niedogodności. Jeśli jednak u dziecka, które nie należy do tych dwóch procent, występuje stan podgorączkowy, należy jak najszybciej udać się do lekarza.

Może to być objaw poważnej choroby, nawet jeśli inne objawy nie wykazują:

  • ukryte infekcje narządów wewnętrznych;
  • inwazje helmintyczne;
  • stany alergiczne;
  • niedokrwistość;
  • ciężki niedobór witamin (najczęściej witaminy B i C);
  • choroba mózgu;
  • zaburzenia metaboliczne, w tym cukrzyca;
  • nieprawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego.

Często temperatura podgorączkowa jest spowodowana termoneurozą, której przyczyny są dość proste i łatwe do wyeliminowania przez nastolatka lub dziecko. W tym przypadku proces termoregulacji jest zakłócany w organizmie. Ciepło wytwarzane w ciągu dnia nie jest w pełni zużywane i występuje nadmiar. Lekarze wiążą ten stan z zaburzeniami endokrynologicznymi lub z cechami ośrodków termoregulacji mózgu.

Po wykryciu stanu podgorączkowego należy odwiedzić lekarzy o wąskich specjalnościach, na przykład endokrynologa, gastroenterologa, otolaryngologa, immunologa, neuropatologa. Specjaliści wyznaczą różne badania i testy, aby dokładnie określić przyczynę tego stanu u dziecka lub nastolatka.

Dla dokładności testu temperaturę ciała mierzy się w spoczynku, nie natychmiast po jedzeniu, w pozycji siedzącej, po umyciu pach ciepłą wodą za pomocą termometru rtęciowego lub elektronicznego. Wskaźnik stanu podgorączkowego waha się w granicach 37–37,9 ° C. Czasami pot i nadmiar ciepła gromadzą się w pachach, co prowadzi do zniekształconych wyników.

Dokładniejsze wartości termometru uzyskuje się w odbytnicy i ustach. W pierwszym przypadku normalna temperatura waha się od 36,6 do 38 ° C, w drugim - od 35,5 do 37,5 ° C. Należy trzymać termometr przez 10 minut. Przeprowadzaj pomiary co 3 godziny przez dwa tygodnie. Wyniki zapisywane są w dzienniku. Użyj również taśmy termometru. Kiedy dziecko śpi, możesz łatwo zmierzyć temperaturę bez budzenia go w ciągu 20 sekund. Taki termometr sygnalizuje, czy konieczne jest zmierzenie temperatury za pomocą prawdziwego termometru, który pokaże dokładną temperaturę, czy nie.

Taśma termometryczna na czole (zdjęcie: www.kupislona.kg)

Zaleca się kontakt z terapeutą. W razie potrzeby lekarz skieruje cię do endokrynologa, specjalisty chorób zakaźnych, chirurga, onkologa.

Pomimo faktu, że objaw jest nieznaczny, należy zwrócić na to uwagę. Niska jakość gorączki jest powodem do przeprowadzenia dokładnego badania.

Stan podgorączkowy jest identyfikowany za pomocą termometru: wskaźnik 37-37.9 ° C utrzymuje się lub rośnie codziennie w określonych godzinach przez miesiąc lub dłużej.

Dzienne wahania przekraczające stopień są charakterystyczne dla chorób zakaźnych, a temperatura wzrasta późnym popołudniem. Im niższy zakres drgań, tym mniej prawdopodobna jest przyczyna zakaźna stanu podgorączkowego.

Jeśli temperatura w ciągu dnia jest prawie stała lub wyższa rano, poszukuje się przyczyn niezakaźnych. Większość rozpoznań leżących u podstaw podgorączek nie jest łatwo rozpoznawalna.

Możesz przetestować się za pomocą paracetamolu lub innego leku przeciwgorączkowego. Po pierwsze, w spoczynku, a nie po posiłku, mierzona jest temperatura ciała. Jeśli jest podwyższony, przyjmuje się tabletkę Paracetamol (500 mg raz). Następnie osoba pozostaje w spoczynku i po 2 godzinach temperatura jest ponownie mierzona. Jeśli termometr wskazuje normalny stan, oznacza to, że przyczyną gorączki podgorączkowej jest infekcja. Jeśli wartość na termometrze pozostaje taka sama, to podstawowa przyczyna podgorączkowania jest prawdopodobnie czynnikiem niezakaźnym. Test jest tylko przewodnikiem.

Następnie należy skontaktować się z lekarzem, wpisując dziennik temperatury i wyniki testów. Wyznaczy szereg standardowych analiz i badań:

  • ogólna analiza krwi i moczu;
  • analiza moczu według nechyporenko;
  • biochemiczne badanie krwi;
  • elektrokardiogram;
  • analiza cukru;
  • fluorografia i test Mantoux;
  • badanie przez ginekologa i laryngologa;
  • USG narządów jamy brzusznej;
  • badanie krwi na hormony;
  • badanie tarczycy;
  • badanie krwi na kiłę, zapalenie wątroby, HIV itp.;
  • analiza kału dla pasożytów.

W niektórych przypadkach będziesz potrzebował tomografii komputerowej, testów białka C-reaktywnego, czynnika reumatoidalnego i poziomu ferrytyny itp. Testy te są wyznaczane, gdy lekarz widział wyniki pierwszych testów i podejrzewa konkretną chorobę.

Aby obniżyć gorączkę niskiej jakości może być. Jeśli z powodu jej złego stanu zdrowia i przed odpowiedzialnym zdarzeniem, jest usuwany, jak również środki przeciwgorączkowe.

Temperatura ciała podgorączkowego (gorączka podgorączkowa, stan podgorączkowy)

Temperatura ciała podgorączkowego (gorączka podgorączkowa, stan podgorączkowy) jest stałym wzrostem temperatury ciała w zakresie od 37,1 ° C do 38,0 ° C, notowanym przez długi czas, od dwóch tygodni do kilku miesięcy lub lat.

Przyczyny niskiej jakości gorączki

Możliwe przyczyny temperatury podgorączkowej niezwiązane z chorobą

1. Wzrost temperatury ciała może być spowodowany spadkiem wymiany ciepła, na przykład z wprowadzeniem atropiny lub zwiększoną produkcją ciepła podczas przegrzania.
2. Wzrost wytwarzania energii i ciepła w organizmie, a następnie stan podgorączkowy występuje podczas reakcji stresowych i przy wprowadzaniu pewnych leków (fenaminy, środków zwiotczających mięśnie).
3. Zaburzenia czynnościowe termoregulacji mogą być dziedziczne (około 2% zdrowych dzieci rodzi się z temperaturą ciała powyżej 37 ° C).
4. Emocjonalne przeciążenie może prowadzić do upośledzonej termoregulacji z powodu aktywacji podwzgórza.
5. Zespół napięcia przedmiesiączkowego - wzrost temperatury ciała tłumaczy się wzrostem zawartości hormonów steroidowych i ich metabolitów we krwi (etiocholanolon, pregnan) i nie jest ukierunkowaną reakcją biologiczną, ale jest uwarunkowany genetycznie.
6. Ciąża może prowadzić do wzrostu temperatury ciała do 37,2 ° C - 37,3 ° C. Najczęściej temperatura ciała staje się normalna do końca pierwszego trymestru, jednak u niektórych kobiet może pozostać podwyższona w czasie ciąży, co wiąże się ze wzrostem produkcji progesteronu.
7. Krótkotrwały wzrost temperatury ciała może wystąpić podczas intensywnego wysiłku fizycznego w gorącym pomieszczeniu.

Możliwe przyczyny temperatury podgorączkowej związane z chorobą

Wszystkie choroby prowadzące do gorączki podgorączkowej można podzielić na dwie duże grupy:

I. Zwiększona temperatura ciała związana z działaniem pirogenów - substancje, które wchodząc do organizmu z zewnątrz lub powstające w nim, powodują gorączkę.

1. Wśród chorób zakaźnych najczęstszą przyczyną stanu podgorączkowego jest przewlekłe nieswoiste zakażenie ogniskowe (przewlekły nieżyt nosa, zapalenie zatok, ropniak pęcherzyka żółciowego, zapalenie trzustki, zapalenie przydatków, przewlekłe zapalenie pęcherzyka żółciowego, ropień płuc, ropniak opłucnej, zapalenie gruczołu krokowego itp.). Jednakże przewlekłemu procesowi zakaźnemu nie zawsze towarzyszy wzrost temperatury ciała do liczby podgorączkowej. Dlatego tylko zniknięcie temperatury podgorączkowej po rehabilitacji źródła zakażenia pozwala na ustanowienie połączenia między nimi. W pewnych warunkach (słaba odpowiedź immunologiczna organizmu z różnych przyczyn, niewystarczająca aktywność patogennej mikroflory lub znaczące zahamowanie jej za pomocą leków przeciwbakteryjnych itp.) Zamiast gorączki gorączkowej, temperatura ciała podgorączkowego wystąpi nawet u pacjentów z ciężkimi ropnymi i septycznymi procesami. W nowoczesnych warunkach często obserwuje się ukryte formy posocznicy (zatrucie krwi). Infekcyjne zapalenie wsierdzia (zapalenie wewnętrznej wyściółki serca - wsierdzia) czasami rozwija się powolnie i może ujawniać się tylko na długi czas tylko przez niedyspozycję i podwyższoną temperaturę ciała w obrębie niskiej jakości bez wyraźnych objawów zatrucia, z zachowaniem zdolności do pracy. Stan podgorączkowy może być jednym z pierwszych przejawów drobnych postaci gruźlicy: zapalenia oskrzeli, pierwotnego kompleksu, wczesnego zatrucia gruźlicą, ogniskowej, naciekowej gruźlicy itp. Te postacie gruźlicy często mają niewyraźny początek i występują pod maską różnych chorób. Wzrost temperatury ciała obserwuje się zwykle późnym popołudniem do 37,2 ° C - 37,3 ° C przez kilka godzin, po czym następuje spadek do normalnych liczb i poniżej. Stan podgorączkowy można również zaobserwować po zakażeniu pasożytami i robakami.

Nie zapominaj o infekcjach przenoszonych drogą płciową. Powszechne niekontrolowane stosowanie antybiotyków we współczesnej rzeczywistości może prowadzić do przedłużającego się bezobjawowego przebiegu wielu chorób (na przykład chlamydiozy, syfilisu itp.), Gdy niska jakość będzie jedyną oznaką choroby. Zakażeniu HIV może również towarzyszyć niska jakość gorączki, co jest możliwe nawet przed pojawieniem się pozytywnych testów laboratoryjnych.

Powodem wzrostu temperatury ciała do liczby podgorączek podczas procesów zakaźnych jest wytwarzanie specyficznych endotoksyn z patogeniczną florą o słabej pirogenności (zdolność do zwiększania temperatury ciała ludzkiego) i słaba zdolność do indukowania odpowiedniej odpowiedzi immunologicznej.

2. Chorób związanych ze zmianami odpowiedzi immunologicznej organizmu, niską gorączką z towarzyszącym reumatyzmem, reumatoidalnym zapaleniem stawów, kolagenozą, sarkoidozą, przewlekłym zapaleniem jelit, wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, zespołem po zawale, alergiami na leki. Mechanizm występowania stanu podgorączkowego w tym przypadku jest następujący: synteza endogennego (wewnętrznego) pirogenu jest wzmocniona przez specyficzne komórki (komórki monocytów-makrofagów), a ich aktywność jest zwiększona ze względu na zwiększoną wrażliwość organizmu. Ważne są także procesy aseptyczne (w przypadku braku zakażenia) topnienia tkanki, powodujące tak zwaną gorączkę resorpcyjną, na przykład z nawracającym zawałem mięśnia sercowego, zawałem płuc, krwotokami w jamie ciała i tkankach itp.

Możliwe jest również zwiększenie temperatury podczas reakcji alergicznych (na przykład na leki, podczas szczepienia).

3. W przypadku nowotworów złośliwych temperatura podgorączkowa może być jednym z najwcześniejszych objawów choroby, czasem 6–8 miesięcy przed jej innymi objawami. Jednocześnie, w rozwoju podgorączki, tworzenie kompleksów immunologicznych odgrywa rolę, która wyzwala odpowiedź immunologiczną, ale najwcześniejszy wzrost temperatury ciała jest związany z produkcją białka o właściwościach pirogennych przez tkankę nowotworową. W większości guzów białko to można znaleźć we krwi, moczu, tkance guza. W przypadku braku lokalnych objawów złośliwego guza, połączenie gorączki podgorączkowej ze specyficznymi zmianami we krwi ma znaczenie diagnostyczne. Stan podgorączkowy jest charakterystyczny dla zaostrzenia przewlekłej białaczki szpikowej i białaczki limfatycznej, chłoniaków i mięsaka limfatycznego.

Ii. Gorączkę podgorączkową, która występuje bez udziału pirogenów, obserwuje się w chorobach i stanach, które naruszają funkcję termoregulacji.

W przypadku zaburzeń układu hormonalnego (guz chromochłonny, nadczynność tarczycy, nieprawidłowa menopauza itp.) Gorączka podgorączkowa może być spowodowana zwiększonym wytwarzaniem energii i ciepła w organizmie.

Dopuszcza się istnienie tak zwanej termoneurozy, charakteryzującej się obecnością gorączki, jako przejawów uporczywego zaburzenia wymiany ciepła w wyniku uszkodzenia funkcjonalnego ośrodka temperatury występującego podczas dysfunkcji wegetatywnej u dzieci, młodzieży i młodych kobiet. Ta gorączka podgorączkowa często zależy od intensywności aktywności fizycznej i umysłowej, często charakteryzującej się dużym zakresem dziennych wahań temperatury (około 1 °) i jej normalizacją podczas nocnego snu.

Naruszenia termoregulacji mogą być manifestacją organicznej patologii układu nerwowego na poziomie pnia mózgu. Również w przypadku gorączki podgorączkowej mechaniczna stymulacja podwzgórza może mieć pewną wartość. Urazy głowy, zmiany hormonalne są czynnikami, które powodują naruszenie termoregulacji. Opisano przypadki gorączki podgorączkowej z niedokrwistością z niedoboru żelaza.

Trudność w diagnozowaniu funkcjonalnych przyczyn gorączki podgorączkowej polega na tym, że około połowa pacjentów ma ogniska przewlekłej infekcji.

Kontrola w temperaturze podgorączkowej

Podczas badania pacjentów pod kątem temperatury podgorączkowej konieczne jest wykluczenie fałszywego stanu podgorączkowego. Należy pamiętać o błędnych odczytach termometru, który nie spełnia normy, możliwości symulacji, sztucznego wzrostu temperatury ciała u pacjentów z psychopatią i histerią spowodowanych różnymi środkami. W tym drugim przypadku zwraca się uwagę na niespójność temperatury i pulsu.

W przypadku wykluczenia fałszywego stanu podgorączkowego konieczna jest epidemia i badanie kliniczne pacjenta. Ze względu na obszerną listę przyczyn gorączki podgorączkowej konieczne jest indywidualne podejście do badania każdego pacjenta. Pacjentka uzyskuje informacje nie tylko o wcześniejszych chorobach i interwencjach chirurgicznych, ale także o warunkach życia i danych zawodowych. Upewnij się, że odkryłeś hobby, niedawne podróże, używanie jakichkolwiek narkotyków lub alkoholu, możliwy kontakt ze zwierzętami. Pamiętaj, aby przeprowadzić szczegółowe badanie fizyczne. Następnie wykonaj standardowe badanie laboratoryjne.

1. Całkowita liczba krwinek: możliwe jest zwiększenie liczby leukocytów w chorobach zakaźnych, niedokrwistość hemolityczna w nowotworach złośliwych.
2. Ogólna analiza moczu: w przewlekłych zakażeniach dróg moczowych w moczu pojawiają się leukocyty, białko.
3. Radiografia narządów klatki piersiowej - widoczne będą specyficzne objawy zgorzeli płuc, ropnia płuc i gruźlicy (w obecności tej patologii).
4. EKG: mogą wystąpić zmiany charakterystyczne dla bakteryjnego zapalenia wsierdzia.
5. Krew na zakażenie HIV.
6. Krew do wirusowego zapalenia wątroby typu B i C.
7. Krew na RW (syfilis).
8. Posiew krwi z wrażliwością na antybiotyki przeprowadza się w przypadkach podejrzenia sepsy.
9. Hodowla moczu z wrażliwością na antybiotyki powinna być prowadzona z infekcjami dróg moczowych.
10. Wysiew plwociny dla Mycobacterium tuberculosis.

Jeśli badanie to nie pomogło w ustaleniu diagnozy, konieczne jest wykonanie USG jamy brzusznej i miednicy małej, oddanie krwi na markery nowotworowe, krew na czynnik reumatoidalny, hormony tarczycy (TSH, T3, T4), możliwe jest zastosowanie bardziej inwazyjnych procedur diagnostycznych (biopsja). W niektórych przypadkach tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny mogą mieć charakter informacyjny.

Leczenie z temperaturą subfibril

Zwiększenie temperatury w obrębie liczby podgorączkowych praktycznie nie pogarsza ogólnego stanu pacjenta, a zatem nie wymaga leczenia objawowego. Temperatura spada wraz z eliminacją choroby lub przyczyną, która doprowadziła do tego stanu. Na przykład z zapaleniem przydatków, zapaleniem gruczołu krokowego i innymi ogniskami przewlekłego zakażenia konieczna jest terapia antybiotykowa. W przypadku zaburzeń neuropsychiatrycznych stosuje się środki uspokajające i przeciwdepresyjne. Należy jednak pamiętać, że samoleczenie (zwłaszcza leki przeciwbakteryjne, leki hormonalne, salicylany itp.) Jest nie do przyjęcia bez ustalenia przyczyny temperatury podgorączkowej, ponieważ leki te mogą wpływać na przebieg choroby, „smarować” nasilenie konkretnych objawów, mogą zaszkodzić pacjentowi, dodatkowo komplikują przebieg choroby, a także komplikują prawidłową diagnozę.

Jakie jest ryzyko niskiej gorączki?

Podgorączka jest niebezpieczna, ponieważ przez długi czas nie może być widziana jako chora i przypadkowo. Jednak ze względu na fakt, że objaw nie przynosi pacjentowi fizycznego cierpienia, badanie i, w konsekwencji, pełne leczenie jest odkładane na czas nieokreślony. Jednak długotrwała gorączka o niskim stopniu złośliwości może być objawem zagrażających życiu chorób, takich jak zakażenie HIV, nowotwory złośliwe, bakteryjne zapalenie wsierdzia itp.

Którzy lekarze powinni stosować w temperaturze podgorączkowej

Terapeuta. W zależności od towarzyszących objawów i zidentyfikowanej przyczyny gorączki, możesz potrzebować pomocy lekarzy: specjalisty chorób zakaźnych, endokrynologa, kardiologa, otolaryngologa.