Zakażenie rotawirusem

Zakażenie rotawirusem jest chorobą o ostrym przebiegu należącym do grupy wirusowej, charakteryzującą się rozwojem ogólnego zespołu zatrucia wraz z naruszeniem prawidłowego funkcjonowania przewodu pokarmowego i z reguły pojawieniem się zapalenia żołądka i jelit. Ta patologia dotyka dorosłych i dzieci, ale u dorosłych ta zakaźna patologia przebiega znacznie łatwiej.

Okres inkubacji zakażenia rotawirusem jest dość krótki, wynosi 1 - 5 dni.

Temperatura zakażenia rotawirusem ma tendencję do wzrostu, wraz z przejawiającymi się objawami uszkodzeń na części dróg oddechowych, często sprawia, że ​​choroba początkowo jest podobna do przeziębienia. Choroba utrzymuje się przez około 1 tydzień i kończy się utworzeniem względnej odpowiedzi immunologicznej przeciwko możliwemu ponownemu zakażeniu, to znaczy osoba jest w stanie ponownie zachorować, ale objawy nie będą tak jasne.

Rotawirus, który jest bezpośrednim czynnikiem powodującym tę infekcję, jest rozpowszechniony i często może powodować nie tylko przypadki o sporadycznym charakterze, ale nawet epidemie.

Przyczyny zakażenia rotawirusem

Czynnikiem wywołującym tę chorobę zakaźną jest rotawirus, który należy do rodziny Reowirusów. Nazwa tego wirusa była spowodowana znacznym zewnętrznym podobieństwem do koła, które w tłumaczeniu na łacinę brzmi jak firma. Istnieje 8 różnych typów rotawirusów, ale najczęściej wykrywanymi gatunkami są rotawirus A, który w 90% przypadków jest wydalany u ludzi w miarę rozwoju choroby. Informacja genetyczna jest reprezentowana przez genom zawierający cząsteczkę kwasu rybonukleinowego składającą się z 2 nici otoczonych kapsydem, który jest płaszczem białkowym zawierającym 3 warstwy. Na zewnątrz wirus nie ma ochronnej kapsułki, która często nazywana jest superkapitałem. Wirus osiąga średnicę od 65 do 75 nanometrów, jest dobrze odporny na niskie temperatury, co potwierdza fakt, że zachowuje swoje właściwości podczas wielokrotnego zamrażania. Ale gdy gotuje się, a także gdy jest narażony na alkohol, natychmiast umiera. Zauważyła również jego stabilność w środowisku wodnym dzięki zastosowaniu związków chloru.

Ponieważ zidentyfikowano główną drogę zakażenia rotawirusem, czyli bezpośrednio związaną z pokarmem, istnieje również duża liczba mechanizmów i czynników możliwej infekcji. Ponieważ dzieci są bardziej narażone na tę chorobę, mogą zostać zarażone przez używanie źle umytej żywności, jeśli podstawowe zasady higieny nie są przestrzegane, na przykład nieumyte ręce po powrocie z ulicy, przed spożyciem żywności, po przejściu do toalety. Ponadto wirus rozprzestrzenia się dobrze dzięki unoszącym się w powietrzu kroplom podczas rozmowy, podczas kichania, co również prowadzi do jego aktywnego rozprzestrzeniania się, szczególnie w środowisku zespołu dzieci. Oprócz innego sposobu zakażenia należy uwzględnić możliwość zachorowania podczas picia nie przegotowanej wody z systemu zaopatrzenia w wodę, studni lub z rzeki.

Zakażenie rotawirusem najczęściej rozpoznaje się u dzieci w wieku 6 miesięcy i starszych. do 5 - 6 lat, ale jeszcze częściej jest rejestrowany w takim przedziale wiekowym jak 6 miesięcy - 3 lata. Kiedy niemowlę jest zakażone przed ukończeniem 1 roku życia, choroba może często występować w nieco lżejszej wersji, z powodu wytwarzania matczynych przeciwciał. Ustalono, że w wieku pięciu lat większość dzieci z pewnością będzie miała zakażenie rotawirusem. Większość przypadków ognisk infekcji wykrywana jest zimą i wczesną wiosną, a także jesienią. Jest odporny na niskie temperatury i umożliwia łatwe rozprzestrzenianie się wirusa w zimnej porze roku.

Źródłem zakażenia jest tylko chora osoba dorosła lub dziecko. Ustalono, że czasami wirus może zostać uwolniony do środowiska z kałem do 3 tygodni po bezpośrednim zakażeniu. Jednak jego maksymalna liczba jest rejestrowana w pierwszych dniach zakażenia iw ciągu 8 dni od wystąpienia pierwszych objawów.

Podczas badania patogenezy wirusa ujawniono jego aktywną replikację w enterocytach tworzących kosmki jelitowe, głównie cienkie. Procesy te prowadzą do niezmienionych zaburzeń w strukturze komórkowej przewodu pokarmowego, aw rezultacie do naruszenia ich funkcji. Uruchomienie procesów patologicznych w komórkach jest zapewnione dzięki obecności potrójnej powłoki białkowej na powierzchni wirusa, która chroni ją przed szkodliwym działaniem kwaśnego środowiska żołądka i wytwarzanych enzymów. Przenikanie rotawirusa do ludzkich komórek następuje przez endocytozę z tworzeniem endosomów, w których zachodzi proces syntezy nowych cząstek wirusowych lub tak zwany proces replikacji. Nowo utworzone cząstki wirusowe opuszczają komórkę śródbłonka w procesie jego lizirowanii.

Objawy i objawy zakażenia rotawirusem

Choroba zawsze zaczyna się ostro, co prawdopodobnie wynika z faktu, że okres inkubacji zakażenia rotawirusem jest czasami bardzo krótki i może wynosić nawet 12 godzin. Średnio czas jej trwania wynosi 1-2 dni, ale czasami może to potrwać do 1 tygodnia. Na samym początku wystąpienia głównych objawów pacjenci zaczynają być zakłócani przez gorączkę i przekrwienie błony śluzowej nosa, ból gardła podczas przełykania, co często można uznać za rozwój przeziębienia. Jednak po chwili pojawia się typowy obraz zakażenia rotawirusem.

Temperatura podczas zakażenia rotawirusem z reguły wzrasta nie więcej niż 39 ° C i może utrzymywać się na wysokim poziomie przez 2-3 dni, z rozwojem objawów związanych z zatruciem, takich jak bóle głowy, osłabienie i letarg, bóle ciała i brak apetytu. Temperatura zakażenia rotawirusem jest dość słabo zmniejszona dzięki zastosowaniu odpowiednich leków, takich jak leki przeciwgorączkowe.

Wymioty, które występują prawie kilka godzin po wzroście temperatury, zdarzają się nawet kilka razy dziennie, wiąże się to nie tylko z przyjmowaniem pokarmu, ale także z płynem do picia, nawet w ilości 50 ml. Z reguły wymioty martwią pacjentów dopiero w pierwszych dniach choroby.

Charakterystycznym obowiązkowym objawem towarzyszącym wymiotom jest biegunka, która objawia się jako częste, płynne, rzadziej ciastowate, obfite i często pieniste stolce, zwykle żółte, bez zanieczyszczeń śluzem lub krwią. Bardzo rzadko, ale mogą wystąpić pewne zmiany w kolorze krzesła w kierunku zieleni, a także obecność pewnej ilości śluzu. Częstość występowania stolca w tej infekcji będzie zależeć od nasilenia zakażenia rotawirusem: w przypadku ciężkiego przebiegu liczba wypróżnień może osiągnąć 20 lub więcej, aw przypadku lekkiego przebiegu - około 2, maksymalnie 5 razy dziennie. Ten objaw niepokoi pacjenta przez 3 do 6 dni.

Wraz z naruszeniem aktu wypróżnienia, rozwojem wymiotów, pacjenci często cierpią na bóle brzucha, które mogą być skurczowe lub trwałe, zlokalizowane najczęściej w obrębie brzucha lub w okolicy nadbrzusza. Często u małych dzieci pojawiają się dudniące objawy w brzuchu, a także jego wzdęcia.

Jako objaw towarzyszący zakażeniu rotawirusem wykrywa się przekrwienie błony śluzowej nosa, ból gardła i ból podczas połykania.

W związku z manifestacją objawów klinicznych bardzo ważny jest moment taki jak dieta z zakażeniem rotawirusem. Należy uważać, że jest to obowiązkowe i do pewnego stopnia konieczne nawet do prawidłowego funkcjonowania i przywrócenia przewodu pokarmowego podczas zakażenia.

Po zakażeniu rotawirusem u dzieci przebieg choroby jest dość typowy, ale u dorosłych postępuje nieco inaczej. Często objawy są znacznie wygładzone: wymioty są rzadko wykrywane, występuje osłabienie, letarg, temperatura wzrasta do stanu podgorączkowego, rzadko występuje gorączka i występują luźne stolce. Jeśli chodzi o czas trwania, wszystkie opisane objawy nie przeszkadzają na długo, a czasami choroba może być bezobjawowa. Najprawdopodobniej wynika to ze stopniowej adaptacji przewodu pokarmowego osoby dorosłej do zróżnicowanej diety, a także z bardziej rozwiniętą odpornością. Zakażenie bezobjawowe jest bardzo niebezpieczne, ponieważ osoba nadal pozostaje zaraźliwa, wydziela wirusa do swojego środowiska i może aktywnie zarażać osoby mające z nim kontakt. W takich przypadkach często dochodzi do wybuchu infekcji w zespole lub w rodzinie, gdzie jedna osoba zaczyna chorować, a po 2-4 dniach inni zarażają się. Dlatego w tym zakażeniu stan ludzkiego układu odpornościowego odgrywa ważną rolę, aw przypadku jego znacznego osłabienia jest to dobry warunek rozwoju zakażenia.

W trakcie tej patologii zwyczajowo rozróżnia się 2 główne okresy, które pod względem czasu trwania zawsze się nieco zmieniają: okres inkubacji zakażenia rotawirusem, ostry okres i okres zdrowienia. Ostry okres choroby trwa 3-5 dni, aw przypadku ważenia kurs może przekroczyć 7 lub więcej dni. Okres regeneracji z reguły trwa około 4 dni i polega na stopniowym przywracaniu przewodu pokarmowego, aktywacji sił ochronnych i uzupełnianiu zużytych mikro i makroelementów, witamin.

Można zatem rozróżnić kilka głównych objawów definiujących towarzyszących zakażeniu rotawirusem: ostry początek w postaci zwiększonej odpowiedzi temperaturowej i początek objawów podobnych do zimnej choroby, rozwój wymiotów, niepokój pacjenta przez kilka dni, występowanie luźnych stolców wraz z bólem brzucha. Należy pamiętać, że w zależności od ciężkości przebiegu infekcji, jej czasu trwania i symptomatologii, złożoność i intensywność manifestacji mogą się nieco różnić. Przebieg zakażenia rotawirusem jest bardzo podobny do innych chorób, takich jak na przykład zatrucie pokarmowe. Dlatego bardzo ważny punkt w manifestacji powyższych objawów nie waha się i należy skonsultować się z lekarzem.

Diagnoza zakażenia rotawirusem

Konieczne jest zdiagnozowanie zakażenia rotawirusem na podstawie wykrywalnych objawów, skarg pacjentów i uzyskanych danych laboratoryjnych. Głównymi dolegliwościami pacjentów najczęściej są bóle brzucha, wymioty jedzenia i picia wody, częste płynne stolce koloru żółtego, bez domieszki krwi, śluzu, gorączki. Podczas badania notuje się bladość skóry i często występuje przekrwienie spojówek. Suchy język. W badaniu palpacyjnym brzucha wykrywa się tkliwość na całym obszarze lub w nadbrzuszu lub rzadziej w okolicy pępka. Nie ma wzrostu wielkości narządów, takich jak śledziona i wątroba. Ciśnienie krwi i osłabienie tętna można nieco zmniejszyć. Podczas sprawdzania znaków oponowych są one negatywne.

Podczas przeprowadzania diagnostyki laboratoryjnej ujawniono:

- Wskaźniki ogólnego badania krwi różnią się nieznacznie w zależności od stadium choroby, na przykład podczas początkowego rozwoju choroby odnotowuje się wzrost liczby leukocytów, w środku choroby liczba leukocytów, przeciwnie, zmniejsza się nieznacznie, a szybkość sedymentacji erytrocytów lub ESR nie zmienia się w trakcie całej choroby.

- W badaniu moczu wykryto białko, obecność czerwonych krwinek i białych krwinek, jednak nie zawsze jest to rejestrowane. Zmienia się kolor moczu: staje się ciemny.

- W badaniu kału następuje pewna zmiana jego koloru w kierunku klarowania, również przy starannym badaniu kału, możliwe jest zidentyfikowanie oznak zaburzeń w przewodzie pokarmowym, które objawiają się obecnością niestrawionych włókien mięśniowych, błonnika, tłuszczu i skrobi.

- W wyniku badania kału pacjenta, stosując metodę szybkiej diagnozy, wirus można wykryć nawet przy jego niewielkiej obecności w odchodach ludzkich. Należy zauważyć, że ta metoda czułości jest bardzo bliska 100% i nazywa się immunochromatografią lub testem rotacyjnym. Wykorzystanie testu rotacyjnego polega również na tym, że zapewnia wynik w zaledwie 15 minut, co ułatwia proces diagnozy.

- Często stosowano metodę reakcji łańcuchowej polimerazy lub PCR, dość powszechną metodę i szeroko stosowaną, dzięki której materiał genetyczny należący do rotawirusa można znaleźć w odchodach pacjenta.

- W obecności specjalistycznego laboratorium możliwe jest zidentyfikowanie wirusa przy użyciu mikroskopu elektronowego lub elektroforezy, przeprowadzonej przy użyciu specjalnego żelu.

- Podczas stosowania reakcji wiązania dopełniacza i reakcji hamowania hemaglutynacji możliwe jest określenie obecności przeciwciał we krwi pacjenta, jednak należy zawsze pamiętać, że przy tej chorobie przeciwciała zaczynają być wytwarzane w organizmie człowieka raczej późno, a nie na początku choroby. Dlatego te metody na etapie diagnozy i diagnozy nie mogą być decydujące. Jego informatywność jest bardzo niska, gdy wykonywana jest z surowicami krwi pobranymi od dzieci poniżej 3 roku życia i początkowo u dorosłych.

- Możliwe jest wykorzystanie techniki badania odbytnicy, przedstawionej przez prostoromanoskopię, jednak przy tej patologii nie można uzyskać żadnych danych wskazujących na obecność rotawirusa w organizmie, ponieważ wizualnie komórki śluzowe pozostają nienaruszone na zewnątrz.

Diagnostyka różnicowa zakażenia rotawirusem musi być prowadzona przy chorobach takich jak salmonelloza, shigella, jersinioza jelit, cholera, kolibakterioza i inne patologie. W tym celu uprawy laboratoryjne są najczęściej stosowane w odpowiedniej grupie zakażeń jelitowych. Ponadto klinika wielu z tych chorób w przypadku niektórych przedmiotów znacznie różni się od kliniki rotawirusa. Przy takiej chorobie jak salmonelloza najczęściej wykrywano cuchnące stolce, silny ból brzucha, powiększoną wątrobę, brak przekrwienia w części ustnej gardła. Ten obraz jest podobny w przypadku cholery, ale także w jego rozwoju nie ma żadnych naruszeń narządów oddechowych. Gdy czerwonka jest rejestrowana, krew w stolcu pacjenta, śluz. Porównując z zakażeniem pałeczkami okrężnicy, należy pamiętać, że zakażenie rotawirusem charakteryzuje się bardziej ostrym początkiem, nieco szybszym powrotem do zdrowia, a także częściej wykrywanym zespołem oddechowym.

Zawsze powinieneś podejrzewać zakażenie rotawirusem w przypadku niekorzystnej sytuacji epidemicznej na tej patologii.

Leczenie zakażenia rotawirusem

Bardzo ważnym krokiem w leczeniu zakażenia rotawirusem jest aktywna i rozpoczęta w odpowiednim czasie walka z zatruciem, a zwłaszcza odwodnieniem, ponieważ w wyniku wysokiej temperatury, biegunki i wymiotów organizm traci wystarczająco dużą ilość płynu i pierwiastków śladowych. Nieprzestrzeganie tego punktu często powoduje pogorszenie stanu, zakłócenia funkcjonowania ważnych narządów, co z kolei prowadzi do rozwoju poważnych powikłań. Przyczyniając się do zakończenia utraty płynu, należy stosować Regidron do podawania doustnego, który jest reprezentowany przez proszek w torbie, który należy rozcieńczyć zgodnie z instrukcją i spróbować przyjmować 1-2 łyżki stołowe co 15, ale nie dłużej niż 30 minut. W przypadku rozwoju ciężkiego odwodnienia konieczna jest obowiązkowa hospitalizacja w celu dożylnego podawania wodnych roztworów soli, takich jak Acesol, Trisol. Ponadto, w celu normalizacji wskaźników krążenia krwi, zaleca się wprowadzenie takich roztworów koloidalnych jak Reopoliglukin, Hemodez. Zaleca się leczenie nawadniające w połączeniu z przyjmowaniem leków adsorbujących, takich jak węgiel aktywny, Polyphepan, Enterosgel.

Konieczne jest, aby obowiązkowa była specjalna dieta dla zakażenia rotawirusem, która składa się z aspektów żywieniowych, takich jak:

- Jedzenie jest dozwolone tylko po wystarczającym nawodnieniu ustnym przez co najmniej 4 godziny.

- Konieczne jest całkowite wykluczenie wszelkich produktów mlecznych, takich jak ser, twaróg, serwatka i żywność zawierająca duże ilości węglowodanów, a mianowicie wszelkiego rodzaju słodycze.

- Konieczne jest zastąpienie zwykłej mieszanki, która jest podawana dziecku na mleko fermentowane lub bez laktozy.

- Zaleca się jeść trochę, ale częściej niż nie, ale dużo.

- Również wśród spożywanych pokarmów nie należy smażyć, tłustych, wędzonych i innych ciężkich i trudnych do przyswojenia potraw, co ułatwia pracę, a tym samym uszkadza jelita, ale jednocześnie żywność powinna być wystarczająco bogata w kalorie i odpowiadać wiekowi pacjenta.

- Jeśli twoje dziecko odmawia jedzenia oferowanego mu, nie powinieneś zmuszać go do jedzenia, najważniejsze jest przestrzeganie reżimu regimentu.

- Do najczęściej zalecanych dań, które są częścią diety z zakażeniem rotawirusem, należą bulion z kurczaka, galaretka domowej roboty, płynna owsianka ryżowa na wodzie.

- Nie zaleca się, szczególnie w początkowej fazie zakażenia rotawirusem, spożywania jakichkolwiek warzyw, a także owoców.

Aby poprawić procesy trawienia, zaleca się przyjmowanie enzymów trawiennych, a także leków, które przyczyniają się do poprawy tych procesów, na przykład Smecta. Dobrym efektem jest wyznaczenie preparatów przed i probiotycznych, które obejmują Linex, Baktusubtil, Bioflor zgodnie z instrukcjami. Musisz także przepisać leki przeciwbiegunkowe, na przykład Stopdiar. Nie ma potrzeby przyjmowania żadnych leków przeciwwirusowych, a także antybakteryjnych. Antybiotyki są uzasadnione w przypadku dokładnego ustalenia infekcji bakteryjnej. W wysokich temperaturach (u dzieci powyżej 38 ° C iu dorosłych powyżej 38,5 ° C) konieczne jest przyjmowanie leków przeciwgorączkowych w zalecanych dawkach.

Dzięki przestrzeganiu głównych środków leczenia rotawirusa i ich stosowaniu w odpowiednim czasie, proces gojenia występuje zwykle 5-6 dni po wystąpieniu choroby, oczywiście jest to istotne przy braku różnego rodzaju powikłań. Jednak dość ważnym etapem na drodze do możliwie najszybszego powrotu do zdrowia i pełnego powrotu do zdrowia jest dieta po zakażeniu rotawirusem. Jest to bardzo ważne, podobnie jak dieta dla zakażenia rotawirusem, a właściwie tylko trochę się od niej różni. Zawiera następujące główne zalecenia:

- Zaleca się nie zmuszać dziecka, po chorobie, do spożywania jak największej ilości jedzenia i tyle samo, ile jadł przed chorobą. Najlepszym wyjściem jest zmniejszenie porcji i zwiększenie ich ilości, przechodząc na dodatkowe drugie śniadanie i lekką przekąskę przed pójściem spać w nocy.

- Pożądane jest, aby przez 3-4 dni po wyzdrowieniu gotować owsiankę na wodzie, a nie na mleku, a następnie można dodać mleko rozcieńczone wodą, a następnie stopniowo przełączyć się na czyste mleko.

- Dobrze jest dać dziecku i wypić domowej roboty herbatę z suszonych owoców, jagód, galaretki i naparu z dzikiej róży osobie dorosłej.

- Dobrze jest wprowadzać stopniowo różnego rodzaju produkty mleczne przy użyciu różnych starterów bakterii, takich jak na przykład Bifidum-bacterin.

- Często, po zatrzymaniu płynnego stolca, może wystąpić problem z wypróżnieniem, występujący w postaci zaparcia, który można wyeliminować przez dodanie gotowanej buraki do diety.

- Nie powinieneś aktywnie powracać do zwykłego jedzenia, które było używane przed infekcją, mianowicie smażonego, wędzonego, pikantnego. Przewód pokarmowy potrzebuje trochę czasu, aby dostroić się do właściwego rytmu pracy i wyzdrowieć po szkodliwym działaniu rotawirusa.

Dlatego dieta po zakażeniu rotawirusem powinna być obserwowana przez około 2 tygodnie po zakończeniu choroby. Jest to w stanie zapewnić szybkie przywrócenie funkcji jelitowej ludzkiego ciała.

Dzieci i dorośli są wysyłani do oddziału szpitalnego z rozpoznaniem zakażenia rotawirusem podczas diagnozowania choroby z ciężkim przebiegiem odwodnienia III stopnia, jak również u niemowląt poniżej 1. roku życia. Bardzo ważne jest, aby na oddziale nie było pacjentów z innymi infekcjami jelitowymi i, oczywiście, pacjenci w okresie rekonwalescencji. Pacjenci z zakażeniem rotawirusem mogą być wypisani tylko 2-3 dni po normalizacji stolca, gorączka i wszelkie inne objawy patologiczne zanikają. Wszystkie dzieci, które uczęszczają do jakiejkolwiek placówki przedszkolnej i szkolnej, a także pracownicy związani z produktami spożywczymi, muszą mieć obowiązkowe badanie kontrolne wirusologiczne po pewnym czasie od wyzdrowienia. Należy zawsze pamiętać, że w czasie choroby konieczne jest wykluczenie jakiegokolwiek kontaktu z innymi ludźmi, zwłaszcza jeśli są to dzieci, gdy nie przebywają w szpitalu.

Powikłania i skutki zakażenia rotawirusem

Głównym warunkiem zapobiegania rozwojowi różnych powikłań i konsekwencji dla każdej choroby i zakażenia rotawirusem jest zawsze szukanie pomocy medycznej na czas, a nie samoleczenie, zwłaszcza gdy dzieci są chore, i ścisłe przestrzeganie wszystkich zaleceń medycznych. W takich przypadkach ryzyko wystąpienia działań niepożądanych jest ograniczone do minimum.

Najbardziej niebezpiecznym powikłaniem, które często rozwija się zwłaszcza u dzieci, jest odwodnienie. Wraz z rozwojem nieokiełznanych częstych wymiotów i obfitego płynnego stolca, objaw ten może rozwinąć się dość szybko, a nawet spowodować zgon. Dlatego powinieneś starać się pić maksymalną ilość płynu, osiągając łyżeczkę co 5-10 minut. Główne objawy rozwijającego się odwodnienia to: letarg, letarg, stałe suchość w ustach, zimna skóra, zapadnięte gałki oczne.

Ważne jest również monitorowanie temperatury ciała, zwłaszcza u małych dzieci, ponieważ z powodu niedoskonałości pracy organizmu układ nerwowy u niemowląt jest bardzo narażony na niebezpieczne uszkodzenia. Ważne jest, aby chronić chore dziecko przed możliwością przyłączenia wtórnej infekcji bakteryjnej, co znacznie komplikuje przebieg choroby rotawirusowej i często prowadzi do długotrwałego leczenia i późniejszego powrotu do zdrowia. Rozwój śmiertelnego wyniku odnotowuje się rzadko i głównie wśród pacjentów do 1 roku.

Najczęściej wszystkie niepożądane skutki uboczne choroby rozwijają się z osłabioną odpornością osoby. Główne działania niepożądane zakażenia rotawirusem obejmują naruszenie przewodu pokarmowego, które może utrzymywać się przez długi czas. Na przykład często występuje zmiana kwasowości jelita, co powoduje korzystne warunki dla rozwoju patogennej mikroflory, która może tłumić normalne. Ta patologiczna zmiana nazywana jest dysbakteriozą i jest w stanie przynieść znaczne szkody i dyskomfort dla ludzkiego ciała, zwłaszcza w dzieciństwie. Często nieleczona dysbakterioza może powodować zaburzenia procesów krążenia krwi w jelicie, a następnie może powodować rozwój procesu zapalnego, aż do zapalenia jelita grubego.

Naturalnym faktem po zakażeniu jest zmniejszenie obrony immunologicznej organizmu jako całości. Przywrócenie go wymaga dużo wysiłku i czasu. Jednak często choroba jest korzystna i nie ma żadnych poważnych konsekwencji.

Zapobieganie zakażeniu rotawirusem

Istnieje lista osobistych środków zapobiegawczych, które muszą być przestrzegane bezpośrednio przez każdą osobę, aby zapobiec rozwojowi choroby, oraz wykaz środków antyepidemicznych, które należy przeprowadzić w instytucjach medycznych, instytucjach opieki nad dziećmi. Osobiste środki zapobiegawcze obejmują:

- Zawsze staraj się monitorować czystość mieszkań, domów i innych pomieszczeń mieszkalnych.

- Uważnie monitoruj czystość rąk dzieci, zwłaszcza po chodzeniu po ulicy i przed jedzeniem.

- Jedz tylko gotowaną lub butelkowaną wodę, a także gotowane mleko.

- Pamiętaj, aby dobrze umyć warzywa i owoce przed jedzeniem, spłukując je wrzącą wodą.

- Utrzymuj naczynia w czystości, zwłaszcza w przedszkolu.

- Konieczne jest odizolowanie chorego dorosłego lub dziecka od reszty rodziny, przydzielając mu tylko oddzielne, przeznaczone dla niego naczynia, ręczniki i inne przedmioty związane z higieną osobistą.

Antyepidemiczne aspekty profilaktyki obejmują następujące punkty:

1. Dokładna i terminowa analiza każdego zarejestrowanego przypadku zakażenia rotawirusem przez dzieci, a zwłaszcza niemowlęta, w celu ustalenia możliwego źródła, sposobów transmisji i zapobiegania dalszemu rozprzestrzenianiu się, w celu przeprowadzenia odpowiednich środków przeciw epidemii w zidentyfikowanym ognisku.

2. Aktywna identyfikacja pacjentów z tą patologią, ich terminowa izolacja od grup, prowadzenie obserwacji medycznej i odpowiednie leczenie.

3. Organizacja badania zmian rodzinnych w sytuacji tej diagnozy u dzieci w wieku 2 lat.

4. Konieczne jest przeprowadzenie obowiązkowej obserwacji lekarskiej dla tych dzieci, które miały bezpośredni kontakt z pacjentem przez 5 dni.

5. W przypadku wykrycia rotawirusa w diagnostyce laboratoryjnej, ale brak jakichkolwiek objawów choroby, grupy odwiedzające są dozwolone, ale podczas monitorowania nosiciela wirusa.

6. W przypadku rejestrowania przypadków chorób grupowych w placówkach opieki nad dziećmi z zakażeniem rotawirusem, środki kwarantanny należy przeprowadzić w ciągu 5 dni od przypadku wyodrębnienia ostatniej osoby chorej.

7. Bardzo ważne jest organizowanie pracy sanitarnej i edukacyjnej w organizacjach i placówkach szkolnych w celu zaznajomienia ludności z objawami, formami kursu i odpowiednimi środkami zapobiegania zakażeniom.

8. Nie przeprowadza się szczególnych środków zapobiegawczych przeciwko konkretnej infekcji wirusowej. Jednakże, jeśli rodzice sobie tego życzą, możliwe jest utrzymanie go, ponieważ wymyślono 2 szczepionki zawierające osłabiony wirus.

9. Bardzo ważnym punktem jest utrzymywanie specjalnych środków do czyszczenia i czyszczenia pomieszczeń, zwłaszcza na oddziałach szpitalnych, które są w stanie wyeliminować tego typu wirus i zniszczyć łańcuch możliwej transmisji.

Zakażenie rotawirusem - który lekarz pomoże? Przy najmniejszym podejrzeniu rozwoju tej choroby należy natychmiast skontaktować się z lekarzem jako chorobą zakaźną.

Zakażenie rotawirusem u dzieci i dorosłych: sposób leczenia, dieta

Rotawirus, wchodząc do organizmu ludzkiego, powoduje proces zakaźny, który charakteryzuje się wysoką zaraźliwością, krótkim okresem inkubacji i ostrym przebiegiem. Zakażenie rotawirusem definiuje się jako rotawirus (rotawiroza), grypa jelitowa, rotawirusowe zapalenie żołądka i jelit.

Choroba zwykle rozwija się u dzieci. Wynika to z osłabionego układu odpornościowego, który nie jest przystosowany do choroby. U dorosłych patologia występuje znacznie rzadziej i występuje łatwiej. Ich kwasowość żołądkowa jest znacznie wyższa. Zakażenie rotawirusa dorosłego przejawia się w banalnym zaburzeniu jelit, czasem z całkowitym brakiem objawów klinicznych.

Zakażenie rotawirusem objawia się w trzech głównych zespołach: zatruciu, oddychaniu i dyspeptyce. Okres objawów klinicznych trwa tydzień, po którym pacjent odzyskuje zdrowie. W ciężkich przypadkach u pacjentów rozwija się odwodnienie.

Etiologia i epidemiologia

Czynnikiem wywołującym chorobę jest rotawirus - cząstka o mikroskopijnym rozmiarze, pokryta trójwarstwową powłoką i mająca kształt koła. Przetłumaczone z języka łacińskiego „firma” oznacza koło. Wirion składa się z muszli i rdzenia zawierającego dwuniciowy RNA i białka.

Rotawirusy są odporne na czynniki środowiskowe. Drobnoustroje nie umierają pod wpływem niskich temperatur, eteru, chloru, formaldehydu, ultradźwięków. W szpitalu jedynym środkiem dezynfekującym dla nich jest etanol. Wirusy tracą swoje właściwości patogenne podczas długotrwałego gotowania lub traktowania alkaliami i kwasami.

Istnieje dziewięć typów rotawirusów, które są niebezpieczne dla ludzi. Chorzy wydalają patogeny do środowiska zewnętrznego z kałem i śliną. Zdrowi nosiciele wirusa często stają się źródłem infekcji. Głównym mechanizmem przenoszenia zakażenia rotawirusowego jest kałowo-doustny, który jest realizowany przez drogi pokarmowe, wodę i kontakt codzienny poprzez brudne ręce, skażoną żywność, wodę, zabawki, przedmioty gospodarstwa domowego. W rzadszych przypadkach zakażenie następuje przez unoszące się w powietrzu kropelki, patogen jest przenoszony przez kichanie, całowanie lub kaszel.

Pacjent jest niebezpieczny dla tych w pierwszych 5 dniach choroby i pozostaje zakaźny przez cały ostry okres patologii.

Dla rotawirusa charakteryzuje się wzrostem zapadalności w okresie jesienno-zimowym. Występują zarówno sporadyczne przypadki choroby, jak i epidemie epidemii, które często zbiegają się w czasie z epidemiami grypy. Rotawirusy są wszechobecne, ale większość przypadków choroby jest rejestrowana w krajach o słabo rozwiniętej medycynie i niskiej kulturze sanitarnej populacji. Małe dzieci, które chorują na rotawirusy, umierają w tych krajach.

Rotawirusy często powodują zakażenia szpitalne, zwłaszcza w szpitalach pediatrycznych, wydziale patologii noworodków i ośrodkach dla noworodków.

Czynniki przyczyniające się do zakażenia wewnątrzmacicznego rotawirusami: zimna pora roku, przedłużony pobyt w szpitalu, przeludnienie na oddziałach. Nosiciele wirusów są często umieszczani przez personel medyczny.

Patogeneza

Wirusy penetrują ludzkie ciało, docierają do jelita cienkiego i zaczynają aktywnie proliferować w enterocytach - komórkach nabłonka powierzchniowego. Drobnoustroje wywierają swój patogenny efekt, co prowadzi do zniszczenia dojrzałych komórek jelitowych i zastąpienia ich uszkodzonymi i niezróżnicowanymi. Procesy rozszczepiania, wchłaniania i biosyntezy niektórych enzymów są osłabione. Pośrednie produkty metaboliczne z jelita cienkiego wchodzą do jelita grubego, wzrasta ciśnienie osmotyczne i rozwija się biegunka.

Patologiczne objawy rotawirusa:

• Obrzęk i obrzęk jelita cienkiego,
• Wygląd gładkich obszarów na jego powierzchni,
• Dystrofia enterocytów i błon śluzowych,
• Skrócenie kosmków,
• Obecność wirusów w komórkach jelitowych.

Objawy

Okres inkubacji to czas od momentu zakażenia do pojawienia się pierwszych objawów klinicznych. Z chorobą rotawirusową jest krótkotrwała i zwykle trwa 1-2 dni. Ostry okres wynosi 4 dni, a rekonwalescencja trwa tydzień. Tak więc czas trwania choroby wynosi średnio 12-14 dni.

Objawy zakażenia rotawirusem:

1. Gorączka,
2. Nieposkromione wymioty,
3. Powtarzające się wodniste stolce o ostrym kwaśnym zapachu,
4. Samo-spastyczny ból brzucha lub towarzyszące mu wypróżnienia,
5. Wybrzuszenia i dudnienia, słyszane z daleka,
6. Złe samopoczucie, letarg, utrata apetytu,
7. Barwne i suche błony śluzowe,
8. Raid na język
9. Objawy nieżytu nosa,
10. Obrzęk gardła, ból gardła,
11. Zapalenie migdałków,
12. Suchy słaby kaszel
13. Zapalenie spojówek,
14. Powiększone węzły chłonne szyjne.

Zapalenie błony śluzowej nosa, migdałków, gardła, krtani obserwuje się u 70% pacjentów z ratowirusem. Objawy narządów oddechowych Kataru są zwykle łagodne lub niewielkie. Pacjenci znajdują przyćmione zaczerwienienie śluzu nieba, migdałków, łuków. Tylna ściana gardła staje się ziarnista, luźna i obrzękła. U małych dzieci może rozwinąć się zapalenie ucha, zapalenie nosogardzieli lub zapalenie gardła i tchawicy.

Ciężkie zakażenie rotawirusem objawia objawy odwodnienia, zagrażające życiu pacjenta:

• Słabe pragnienie
• Gęsta, źle płynąca krew
• Niskie ciśnienie krwi
• Tachykardia
• Skurcz i wiotkość skóry,
• Suche błony śluzowe,
• Zatopione oczy, spiczasty nos,
• Utrata masy ciała u dzieci,
• Bez łez
• Przedłużony brak oddawania moczu,
• Mała ilość ciemnego moczu.

Skomplikowane formy zakażenia rotawirusem zwykle występują w:

1. Noworodki i niemowlęta,
2. Osoby starsze
3. Pacjenci z przewlekłą patologią nerek, serca, jelit.

Cechy zakażenia rotawirusem u dzieci

Ciało każdego dziecka napotyka rotawirusa w pierwszym roku życia. W tym czasie przeciwciała matki przestają chronić dziecko, a jego własny układ odpornościowy zaczyna działać. Często infekcja dzieci ma miejsce w przedszkolu.

Cechy zakażenia rotawirusem u dzieci w pierwszym roku życia:

• Ciężkie zatrucie
• Zespół oddechowy,
• Nieposkromione wymioty,
• Ciężkie zaburzenia jelitowe,
• Odwodnienie ciała.

Choroba rozwija się ostro. Na tle całkowitego dobrego samopoczucia temperatura dziecka wzrasta, apetyt znika, następuje załamanie. Objawy zapalenia żołądka i jelit często poprzedzają objawy nieżytowego zapalenia dróg oddechowych - katar, ból gardła i przekrwienie tylnej ściany gardła. Z powodu tej infekcji dziecko jest mylone z przeziębieniem lub grypą. Potem są wymioty i biegunka z typowym stolcem: najpierw żółte odchody o konsystencji płynnej, a później - szare i gliniaste.

Ranne chore dzieci źle się czują: są ospałe i kapryśne, odczuwają mdłości i wymioty na pusty żołądek. Po jedzeniu wymioty powtarza się wiele razy. Wymioty zawierają niestrawione jedzenie. W ciągu dnia temperatura stopniowo wzrasta, a wieczorem dochodzi do wysokiej liczby - 39-40 stopni. Obniżenie go jest bardzo trudne. Dziecko zatacza się przez cały ostry okres. Ból brzucha towarzyszy dudnienie i biegunka. Dzieci stają się płaczliwe i senne, tracą na wadze, nie chcą jeść.

Właściwe i terminowe leczenie choroby prowadzi do pełnego wyzdrowienia dziecka.

Istnieje kilka form tej patologii u dzieci:

1. Łatwe - ogólny stan dziecka pozostaje zadowalający, temperatura nieznacznie wzrasta, stolec o konsystencji pasty do 3 razy dziennie.
2. Średnia - gorączka do 38 stopni, objawy przeziębienia, dudnienie i wzdęcia, wodniste stolce do 10 razy dziennie.
3. Ciężkie - rzadko występuje, zatrucie, gorączka, rzadkie oddawanie moczu, powtarzające się wymioty, skurcze brzucha, objawy przeziębienia, spienione stolce ponad 10 razy dziennie. Ta forma wymaga pilnej hospitalizacji pacjenta.

Gorączka, wymioty i biegunka u dzieci to objawy wymagające natychmiastowego leczenia specjalisty.

Cechy choroby u dorosłych

Rotawirus u dorosłych przebiega spokojnie, bez ciężkiego zatrucia. Często osoby o aktywnie działającej odporności i wysokiej kwasowości soku żołądkowego nie mają żadnych objawów. Niektórzy pacjenci przyjmują klinikę patologii na rozstrój jelita.

Objawy zakażenia rotawirusem u dorosłych:

• Złe samopoczucie,
• Stan podgorączkowy
• Nudności
• Ból w nadbrzuszu,
• Biegunka,
• Objawy nieżytu nosa,
• Nieznaczny kaszel.

Osoby z chorobą bezobjawową są zakaźne. Zainfekowana osoba z rodziny lub zespołu jest zagrożeniem dla innych. W ciągu 5 dni zakażenie jest przenoszone na zmianę.

Osoby starsze i ludzie osłabieni przez chroniczne patologie, stresy i inne niekorzystne czynniki, choroby rotawirusowe są trudne do przyjęcia.

Zakażenie jest wystarczająco niebezpieczne dla kobiet w ciąży. Wynika to ze szkodliwego wpływu odwodnienia na płód. Skurcze jelit i wzdęcia często powodują odruchowy skurcz mięśni macicy, który stanowi zagrożenie dla przedwczesnego porodu lub poronienia.

Konsekwencje patologii rotawirusa:

1. Dołączanie wtórnej infekcji bakteryjnej,
2. Śmiertelne odwodnienie
3. Naruszenie narządów wewnętrznych, zwłaszcza serca i nerek.

W przypadku braku odpowiednio dobranego leczenia aktywuje się florę bakteryjną jelit i rozwijają się poważne powikłania, które pogarszają przebieg choroby podstawowej.

Głównym zagrożeniem dla pacjenta z rotawirusem jest odwodnienie spowodowane nieposkromionymi wymiotami i biegunką.

Diagnostyka

Rozpoznanie zakażenia rotawirusem opiera się na badaniu dolegliwości pacjentów, objawów choroby, wyników badań laboratoryjnych.

Testy rotawirusowe:

• Coprogram
• Immunochromatografia
• PCR,
• Test immunoenzymatyczny,
• Wykrywanie rotawirusów w hodowli komórkowej,
• Reakcja pasywnej hemaglutynacji, dopełniacza wiążącego, neutralizacji,
• Immunofluorescencja
• Mikroskopia elektronowa,
• Elektroforeza żelowa.

Ogólnie rzecz biorąc, analiza krwi u pacjentów z ciężkimi postaciami leukocytozy i wzrostem szybkości sedymentacji erytrocytów oraz w analizie moczu - białkomocz, erytrocyturia, leukocyturia, cylindry.

Kał u pacjentów z rotawirusem jest obfity, pienisty, z kawałkami niestrawionego jedzenia i kwaśnym ostrym zapachem. Oznaki zapalenia w kale - leukocyty, śluz i czerwone krwinki mogą być nieobecne.

Immunochromatografia umożliwia wykrywanie zawartości niektórych substancji w materiale biologicznym pacjenta. Do analizy potrzebne są paski wskaźnikowe, panele, pałeczki i całe systemy testowe, które umożliwiają szybkie badanie. Do diagnozowania zakażenia rotawirusem za pomocą testu rotacyjnego, który umożliwia wykrycie rotawirusów w kale pacjenta. Zalety tej metody to 15 minut, a niezawodność to prawie 100%.

Różnicowanie zakażenia rotawirusem powinno być związane z zatruciem pokarmowym. Te patologie mają podobną klinikę, ale także pewne różnice. W przypadku rotawirusa charakterystyczne są objawy kataru górnych dróg oddechowych i sezonowość jesienno-zimowa. Cechy te nie są charakterystyczne dla zatruć toksynami pokarmowymi.

Leczenie

Środki terapeutyczne tej choroby mają na celu:

1. Normalizacja równowagi wodno-elektrolitowej,
2. Detoksykacja organizmu
3. Eliminacja objawów choroby,
4. Zapobieganie wtórnemu zakażeniu bakteryjnemu,
5. Odzyskiwanie układu sercowo-naczyniowego i nerek.

Hospitalizowany u pacjentów szpitalnych z ciężkimi objawami odwodnienia i dzieci z ciężkimi postaciami zakażenia rotawirusem.

Moc

Aby zmniejszyć objawy zapalenia żołądka i jelit oraz zapobiec ewentualnemu odwodnieniu, wszyscy pacjenci muszą stosować dietę wolną od nabiału i oszczędzającą.

Podstawowe zasady żywienia pacjentów z chorobą rotawirusową:

• Umiarkowane odżywianie;
• Stosowanie płynnych i lekkich potraw;
• Wykluczenie z diety produktów mlecznych;
• Jedzenie potraw gotowanych i parowych - kissels, płynna owsianka, bulion warzywny i puree, zupy dietetyczne, ziemniaki, pieczone jabłka, suchy chleb;
• Zastosowanie dużych ilości płynu w postaci wody, bulionu ryżowego, uzvary, „Regidron”;
• Niedozwolone i słodkie potrawy, napoje gazowane, soki, surowe warzywa i owoce, fasola, mięso.

Odżywianie chorych dzieci poniżej pierwszego roku życia zasługuje na szczególną uwagę. Niemowlęta karmione laktacją powinny być wyłącznie mieszaninami i płatkami bez laktozy oraz w małych porcjach.

Karmienie piersią jest zabronione. Eksperci radzą, aby zmniejszyć ilość spożywanego mleka i okresowo podawać dziecku wodę lub herbatę.

Starsze dzieci nie powinny jeść produktów kwasu mlekowego, ponieważ, podobnie jak mleko, stanowią doskonałą pożywkę dla rozwoju szkodliwych bakterii. Jeśli dziecko nie chce jeść, nie zmuszaj go. Przydatne jest picie w środku choroby bulionu, kurczaka lub bulionu warzywnego, wody ryżowej. Aby nie wywoływać wymiotów, należy jeść i pić w małych porcjach z przerwami.

Dieta po zakażeniu rotawirusem to niska laktoza, która pozwala błonie śluzowej przewodu pokarmowego odzyskać i normalizować procesy enzymatyczne.

Śledź go w ciągu sześciu miesięcy po zakażeniu. Konieczne jest spożywanie produktów mlecznych z frakcją i porzuceniem, tłustych, konserwowanych, smażonych potraw, słodyczy, herbaty i kawy.

Leczenie objawowe i patogenetyczne

1. Leki przeciwwirusowe - „Kagocel”, „Tsitovir”.
2. Detoksykację organizmu przeprowadza się za pomocą sorbentów Polysorb, węgla aktywnego, roztworów nawadniających Regidron i Gastrolit. Przy lekkim odwodnieniu roztwory są przyjmowane doustnie. Są pijani co 10 minut. Aby przywrócić utracony płyn pokazano obfite picie wody, napojów owocowych, herbaty. Ciężkie postacie choroby są leczone w szpitalu przez dożylne podawanie roztworów koloidalnych - „Reopoliglukina”, „Enterodeza”. Stopień odzyskania utraconego płynu zależy od danych klinicznych.
3. Leki przeciwbiegunkowe - Enterol, Loperamid, Imodium.
4. Antybiotyki są wskazane do wtórnego zakażenia jelit bakteriami - Enterofuril, Alpha Normix. Używaj ich ostrożnie, aby nie wywoływać dysbiozy.
5. Enzymy poprawiające trawienie - „Pangrol”, „Creon”.
6. Pre- i probiotyki - Linex, Bifiform, Acipol, Bifidumbacterin, Hilak Forte,
7. Leki przeciwgorączkowe - „Ibuklin”, „Paracetamol”, „Nurofen”. Aby obniżyć temperaturę małych dzieci, możesz użyć świeczek doodbytniczych „Cefecon”, wycierając słabym roztworem wódki lub octu.
8. Do łagodzenia skurczów i bólu brzucha - „No-shpa”, „Spazmalgon”.
9. Leki na nudności - metoklopramid.
10. Leki na zgagę - Reni, Maalox, wymioty - Motilium.

Zapobieganie

Specjalna profilaktyka

Szczepienie zapobiegawcze jest skutecznym lekiem przeciw rotawirusom. Obecnie opracowywane i aktywnie wykorzystywane 2 rodzaje sprawdzonych szczepionek przeznaczonych do podawania doustnego. Szczepienie pozwala 80% chronić dziecko przed zakażeniem. Jest on przeprowadzany zgodnie z krajowym harmonogramem szczepień, ale tylko na wniosek rodziców i za opłatą.

Szczepienia przeciwko zakażeniu rotawirusem są aktywnie praktykowane w Europie i Ameryce. W Rosji ochrona dzieci w ten sposób nie jest jeszcze możliwa.

Zakażenie rotawirusem

Zwiększona gorączka, nudności, wymioty i osłabienie stolca są często związane z zatruciem lub rozwojem bakteryjnej infekcji jelitowej. Dlatego pierwsza pomoc jest z reguły ograniczona do stosowania antybiotyków. Ale niewiele osób wie, że takie objawy występują w przypadku rotawirusa.

Co to jest niebezpieczny rotawirus? Czym jest zakażenie rotawirusem, jak się rozwija? Jak objawia się choroba i kto najczęściej choruje? A co najważniejsze, jakie są sposoby leczenia i zapobiegania tej infekcji, które nie są powszechnie rozumiane?

Co to jest rotawirus

Ten patogen nie jest związany z wirusem grypy i podobnymi infekcjami, ale pierwsze objawy i ostry początek przypominają takie dolegliwości. Dlatego inną znaną nazwą zakażenia rotawirusem jest „grypa jelitowa”. Co pomaga rotawirusom zarażać każdego dnia coraz więcej osób?

1. Rotawirus jest odporny na działanie środkami dezynfekującymi, nie umiera przy niskich wartościach pH i pod wpływem nawet najsilniejszych skoncentrowanych detergentów.
2. Rotawirus do siedmiu miesięcy zachowuje swoją aktywność w kale.
3. Dzieci poniżej szóstego roku życia są podatne na rotawirusy, ale zakażenie jest często trudniejsze u niemowląt w pierwszych latach życia.
4. Nie ma krajów, w których ludzie są bardziej podatni na rozwój choroby, jest to powszechne wszędzie.
5. Znaczna część zakażenia rotawirusem u dzieci jest rejestrowana w okresie jesienno-zimowym. Ale rotawirus dobrze namnaża się o każdej porze roku, więc pojedyncze przypadki zakażenia występują w innym czasie.
6. Wirus jest przenoszony z człowieka na człowieka, chociaż w rodzinie występują gatunki, które powodują podobne choroby u zwierząt.

Szybki, przypominający błyskawicę rozwój zakażenia rotawirusem, brak w 100% skutecznych metod leczenia, uszkodzenia układu oddechowego i pokarmowego są głównymi cechami wyróżniającymi chorobę.

Jak rozprzestrzenia się rotawirus i co wpływa

Nie ma ani jednego miejsca na ziemi, gdzie występuje ta infekcja. Rotawirus jest powszechny we wszystkich częściach świata na równi. Opór w środowisku zewnętrznym pomaga mikroorganizmowi osiedlać się przez długi czas w miejscach, w których żyją ludzie.

W jaki sposób zakażenie rotawirusem przenosi się z osoby na osobę? Ścieżka przenoszenia pokarmu (przez brudne ręce), która w medycynie nazywana jest również kałem-ustnym. Od pacjenta lub nosiciela rotawirus jest przenoszony na zdrową osobę za pośrednictwem zainfekowanych obiektów. Jeszcze jedna droga transmisji nie jest wykluczona - w powietrzu.

Dzieci są zazwyczaj narażone na działanie rotawirusa do sześciu lat. Jednak większa liczba zakażonych jest obserwowana w okresie do 24 miesięcy. Od sześciu miesięcy do 12 miesięcy utrzymuje się odporność bierna matki, więc w tym czasie dziecko choruje rzadziej. Przed okresem szkolnym dzieci prawie zawsze mają czas na wzmocnienie swojej odporności. W starszych grupach wiekowych trudniej jest zarażać się rotawirusem, chociaż często tak się dzieje.

Czy możliwe jest ponowne złapanie rotawirusa? - tak, ponieważ odporność na ten mikroorganizm, choć wytworzona, ale nie na całe życie. Dokładniej, zaledwie kilka miesięcy dziecko pod ochroną komórek układu odpornościowego. W wieku pięciu lat każda osoba cierpi na chorobę w różnych formach.

W jaki sposób infekcja różni się od podobnych procesów?

1. Wchodząc do jamy ustnej, rotawirus nie stara się pozostać na zawsze w błonach śluzowych górnych dróg oddechowych i pędzi dalej wzdłuż przewodu pokarmowego.
2. Żołądek jest mniej dotknięty, tutaj choroba objawia się tylko zapaleniem.
3. Komórki lub kosmki jelita cienkiego są bardziej podatne na zmiany, rotawirus lubi tu rozmnażać się i uszkadzać struktury komórkowe.
4. W kosmkach dwunastnicy rotawirus aktywnie mnoży się i powoduje śmierć komórek nabłonkowych.

Tropizm lub miłość wirusa do komórek nabłonkowych (komórek nabłonkowych) w początkowej części komórek jelita cienkiego powoduje uszkodzenie ciała dziecka.

Objawy zakażenia rotawirusem

Choroba w większości przypadków przebiega szybko, bez długotrwałych konsekwencji. Okres inkubacji dla zakażenia rotawirusem wynosi kilka dni i trwa od 15 godzin do 3-5 dni. Choroba zaczyna się nagle na tle całkowitego dobrego samopoczucia.

Jakie są objawy zakażenia rotawirusem?

1. W ponad połowie dzieci choroba zaczyna się od wymiotów. Zasadniczo jest to pojedynczy objaw, który po pierwszym dniu już nie przeszkadza.
2. Prawie co trzecia osoba ma gorączkę do liczby podgorączkowej, ale w większości przypadków może być nieobecna, podczas gdy dziecko odczuwa dreszcze.
3. Następnie lub równocześnie z pierwszymi objawami rozwija się zrelaksowane krzesło. Pożądanie do toalety jest powtarzane, nagłe i częste, z łagodnymi postaciami choroby, dziecko odwiedza toaletę tylko 1-2 razy dziennie, aw ciężkich przypadkach do 8 razy dziennie.
4. Typowym objawem zakażenia rotawirusem jest płynne, wodniste i często pieniące się wydzielanie, którego kolor może zmieniać się od białego do żółto-zielonego.
5. Dudnienie w brzuchu i ból w okolicy pępkowej, choroba przypomina zatrucie pokarmowe.
6. Na tle wszystkich powyższych symptomów łączą się zjawiska katar: ból gardła, jego zaczerwienienie, katar - często choroba zaczyna się od nich.
7. Objawy zatrucia pojawiają się i stale rosną: osłabienie, ból głowy.
8. Ciężka utrata płynów prowadzi do duszności, uporczywej gorączki, zaburzeń jelit, braku oddawania moczu u dziecka i innych objawów.
9. Na tle ciężkiego przebiegu choroby dziecko może stracić przytomność.

Objawy zakażenia rotawirusem po tygodniu zaczynają stopniowo ustępować. Ile dni trwa infekcja rotawirusem u dzieci? - Okres inkubacji trwa do pięciu dni, ostry trwa nie dłużej niż tydzień, etap powrotu do zdrowia następuje w ciągu trzech dni. Średnio przy korzystnym przebiegu procesu rotawirus zakaża dziecko przez 5–7 dni.

Po 3-5 dniach infekcja rozprzestrzenia się na wszystkich członków rodziny i najbliższe otoczenie. Zakażenie rotawirusem stanowi około 40% wszystkich wirusowych biegunek w dzieciństwie. Oznacza to, że prawie co drugi przypadek rozluźnienia krzesła i „zatrucia” spada na rozwój tej dolegliwości.

Rotawirus u dorosłych

Dorośli rzadziej chorują na rotawirusy, ponieważ ich systemy obronne są już bardziej zaawansowane, a odporność miejscowa jest lepiej rozwinięta.

Jakie są szczególne cechy zakażenia rotawirusem u dorosłych?

1. Dla dorosłych charakteryzujących się łagodnym przebiegiem choroby.
2. Często zakażenie rotawirusem występuje bez typowych typowych objawów klinicznych u dzieci, więc przebieg zakażenia u dorosłych przypomina zwykłe zaburzenie jelitowe.
3. W niektórych przypadkach początek choroby jest bardziej podobny do zakażenia układu oddechowego, ponieważ postępuje z lekką niedyspozycją, bólem gardła, katarem i kaszlem.
4. U starszych dzieci i dorosłych choroba postępuje w krótszym czasie, nie zawsze są wymioty i powtarzająca się biegunka, więc leczenie często nie jest wymagane.

Rotawirus podczas ciąży

Oddzielnie należy wspomnieć o zakażeniu rotawirusem podczas ciąży. Jak łatwa jest choroba i jak się kończy, zależy od odporności matki i ilości wirusa w ciele kobiety w ciąży. Przy łatwym przebiegu choroby nie ma potrzeby hospitalizacji kobiety, ale musisz uważniej obserwować dziecko.

Zakażenie o umiarkowanym nasileniu i ciężkim przebiegu może być skomplikowane przez upośledzenie rozwoju dziecka. Jednym z najbardziej nieprzyjemnych momentów jest wysokie prawdopodobieństwo poronienia we wczesnym okresie. W trzecim trymestrze ciąży poród przedwczesny może rozpocząć się z powodu ciężkich skurczów jelit.

Ryzyko infekcji podczas porodu polega na tym, że objawy zakażenia rotawirusem są często ukryte za łagodną toksyką - komplikuje to terminową diagnozę i leczenie.

Jak rotawirus nie mylić z innymi podobnymi chorobami

Nudności, wymioty i gorączka są typowymi i częstymi objawami wielu zakażeń i innych tymczasowych ostrych stanów. Jak nie pomylić się i szybko postawić prawidłową diagnozę? Od tego zależą taktyki leczenia. Konieczne jest jak najszybsze przeprowadzenie diagnostyki różnicowej.

1. Pomaga zbierać historię choroby. Szybki początek gorączki, ból gardła, kaszel i dreszcze, wymioty i powtarzająca się biegunka często przemawiają za zakażeniem rotawirusem.
2. Jak odróżnić zatrucie od zakażenia rotawirusem? Dla rotawirusa charakteryzuje się sezonowością, dodatkiem objawów nieżytowych i wymiotami, przechodzącymi przez cały dzień. Choroba w większości przypadków trwa 5 dni, a większość dzieci jest chora. Często łagodna infekcja, po 3-5 dniach, dotyka dorosłych.
3. Testy ogólne pokażą jedynie obecność infekcji w organizmie, ale nie ma wyraźnych oznak obecności rotawirusa. Dlatego też specjalne testy na zakażenie rotawirusem lub dodatkowe metody badawcze pomagają w diagnostyce: ELISA i hodowle bakteryjne, wzrost przeciwciał komórek wirusowych we krwi również odgrywa rolę w diagnozie.

Proces ustalania przyczyn rozwoju objawów trwa długo lub jest zbyt kosztowny. W przypadku rotawirusa diagnoza nie jest aktualna, a infekcja kończy się zbyt szybko. Dlatego leczenie musi się rozpocząć czasami objawowe.

Wpływ rotawirusa

Według WHO (Światowej Organizacji Zdrowia) coroczne zakażenie rotawirusem zajmuje życie od 500 do 900 tysięcy osób. Na czele tej listy znajdują się dzieci, a tryb przekazywania informacji przyczynia się do rozprzestrzeniania się infekcji w przedszkolach i domach dziecka.

Konsekwencje zakażenia rotawirusem są następujące:

• najbardziej niebezpieczną konsekwencją jest śmierć, która występuje w 3,5% przypadków;
• ciężka choroba prowadzi do odwodnienia organizmu, do uszkodzenia innych układów narządów: układu sercowo-naczyniowego i nerwowego, jeśli dziecko straci 10–15% płynu z masy ciała przed ukończeniem jednego roku, może to być śmiertelne;
• podczas ciąży umiarkowane i ciężkie zakażenie rotawirusem może prowadzić do samoistnego poronienia.

Zakażenie rotawirusem nie należy do najniebezpieczniejszych dolegliwości na ziemi, ale niektóre z jego konsekwencji powodują, że myślimy o prewencji na czas.

Zapobieganie rotawirusom

Zapobieganie rotawirusowi rozpoczyna się w rodzinie. To podstawowe zasady higieny.

1. Mycie rąk po spacerze na ulicy i przed jedzeniem.
2. Pożądane jest, aby każdy w rodzinie miał własny ręcznik.
3. Pij wodę lepiej zagotowaną.
4. Nie jedz niemytych warzyw i owoców.
5. Jeśli w rodzinie jest osoba z pacjentem z rotawirusem, konieczne jest odizolowanie go w oddzielnym pokoju na tydzień, częste wietrzenie pokoju.

Ile osób jest zaraźliwych po rotawirusie? Możliwe jest zakażenie całego okresu aktywnej manifestacji choroby i po niej, ponieważ mikroorganizm uwalniany do środowiska utrzymuje się przez długi czas na powierzchniach. Niebezpieczeństwo to nosiciele wirusów i dzieci z łagodną bezobjawową infekcją. Jednocześnie wirus jest aktywnie uwalniany do środowiska i nadal infekuje ludzi.

Inne rodzaje profilaktyki

Pomimo łagodnego i stosunkowo korzystnego przebiegu ostrego zakażenia rotawirusem, konsekwencje mogą być nieprzewidywalne. Duży odsetek zgonów i zachorowań na całym świecie doprowadził do konieczności opracowania skuteczniejszych metod zapobiegania rotawirusom.

Zaledwie kilka lat temu opracowano żywą szczepionkę rotawirusową. Dziś jest na liście obowiązkowych w ponad 30 krajach na całym świecie, ale obecnie jest używany w prawie 70 krajach. W Rosji taka ochrona jest nadal testowana, ale w Moskwie dzieci z pierwszych sześciu miesięcy życia zostały już zaszczepione.

W krajach, w których szczepienia są obowiązkowe, możliwe było zmniejszenie częstości występowania zakażeń o ponad 80%. I to dopiero w pierwszych latach szczepienia dzieci!

Szczepienie rotawirusowe jest podawane w pierwszych tygodniach życia. Obecnie stosuje się dwa rodzaje szczepionek, które są dostępne w postaci kropli i są podawane przez usta:

Oba leki zmniejszają częstość występowania w krajach, w których podano szczepionki rotawirusowe. Ponadto zmniejszają liczbę powikłań związanych z infekcją. We wszystkich krajach nie przeprowadza się szczepień, ponieważ leki wciąż przechodzą próby kliniczne.

Leczenie rotawirusem

Istnieje kilka ważnych punktów w leczeniu zakażeń rotawirusem, bez których nie można poprawić stanu osoby.

1. Leczenie zakażenia rotawirusem rozpoczyna się od zastąpienia utraty płynu. Głównymi objawami są wymioty i biegunka. Te dwa przejawy determinują nie tylko typowy obraz kliniczny choroby, ale także taktykę leczenia. Po pierwsze, terapia polega na pomocy ciału w związku z odwodnieniem. Przy łagodnym przebiegu zakażenia rotawirusem wystarczy zakupić w aptece mieszaniny lub roztwory, aby skompensować utratę płynów. Może to być „Regidron”, „Hydrovit” i ich analogi. Takie roztwory można przygotować w domu - cukier i sól dodaje się jedną łyżkę do 200 ml przegotowanej wody. W cięższych przypadkach osoba musi być hospitalizowana na oddziale chorób zakaźnych, aby zminimalizować komplikacje.
2. W czasach nagłego wzrostu temperatury konieczne jest stosowanie środków przeciwgorączkowych. Dzieci w wieku niemowlęcym przepisują świece, w starszych grupach używa się tabletek. W przypadku niskiej temperatury nie przepisuje się nie więcej niż 37,5 ° C takich leków.
3. Jak leczyć zakażenie rotawirusem u dziecka? Nie ma specyficznej terapii przeciwko rotawirusowi, więc prawie niemożliwe jest zapobieganie rozwojowi infekcji. Leczenie jest zawsze objawowe. Przypisz roztwory wodne, pomóż probiotykom i adsorbentom jelitowym w normalizacji pracy jelita, ponieważ mikroorganizm niszczy kosmki jelita cienkiego, co utrudnia wchłanianie i trawienie pokarmu.
4. Czy antybiotyki pomagają w zakażeniu rotawirusem? Leki przeciwbakteryjne nie są przepisywane podczas rozwoju jakiejkolwiek infekcji wirusowej. Są nieskuteczne, ponieważ nie-bakterie powodują „grypę jelitową”. Antybiotyki są przepisywane do rozmnażania rotawirusa tylko wtedy, gdy dołączy do nich zakażenie bakteryjne. Gdy zajdzie taka potrzeba - określi lekarz.
5. Jakie są cechy leczenia zakażenia rotawirusem u dorosłych? Dorośli mają więcej szczęścia, ich choroba jest łagodna, więc leczenie prawie nigdy nie jest potrzebne. Ale w przypadku wyraźnego osłabienia odporności rotawirus powoduje poważne zmiany w organizmie, a objawy są bardziej zróżnicowane - nie ograniczając się do osłabienia, wymiotów i jednorazowego rozluźnienia stolca. W tym przypadku leczenie przeprowadza się jak w leczeniu ciężkich zakażeń.

Rotawirus od momentu wejścia do ludzkiego ciała musi przejść pełny cykl reprodukcji, a nie tylko narządy trawienne, ale także inne systemy. Wpływ na rotawirusy w którymkolwiek z okresów choroby jest niemożliwy. Nie ma skutecznych leków przeciwwirusowych, które pomagają w zakażeniu rotawirusem. W większości przypadków musisz poradzić sobie tylko z konsekwencjami negatywnego wpływu wirusa na organizm ludzki.

Odżywianie dla zakażenia rotawirusem

Dieta - integralna część procesu leczenia z rozwojem zakażenia rotawirusem. Podczas rozwoju choroby i po wyzdrowieniu dieta dziecka ulega pewnym zmianom. Dzieje się tak, ponieważ rotawirus infekuje kosmki jelit. Ponadto prowadzi do zapalenia gruczołów trawiennych, trawienie pokarmu jest zaburzone, co prowadzi do procesów fermentacyjnych w jelicie. Zapalone gruczoły trawienne nie wytwarzają wystarczającej ilości laktazy i sacharazy (enzymy do rozkładu węglowodanów), więc poprzednia dieta powoduje jedynie rozluźnienie stolca.

Jak nakarmić dziecko zakażeniem rotawirusem? - łatwiej powiedzieć, że nie możesz dać dziecku.

1. Na początku choroby odżywianie jest często ograniczone. Przy każdej infekcji wirusowej dziecko nie chce jeść. W tym okresie trzeba dawać dużo do picia płynów.
2. Gdy choroba postępuje w łagodnej postaci - ciężkie pokarmy są ograniczone w diecie, produkty mleczne są tymczasowo wyłączone.
3. Jeśli dziecko jest karmione piersią przez okres reprodukcji rotawirusa w organizmie, lepiej jest przenieść dziecko do mieszanin o niskiej laktozie.
4. Dieta po zakażeniu rotawirusem polega na ograniczeniu surowych owoców i warzyw do normalizacji zdrowia, całkowitej eliminacji pikantnych potraw dla starszych dzieci. Żywność powinna być gotowana, duszona lub gotowana na parze. Wyroby cukiernicze są ograniczone do minimum. Jeśli chodzi o napoje, lepiej preferować duszone owoce na suszonych owocach.

Często zadawane pytania dotyczące rotawirusa

1. Czy może istnieć rotawirus bez biegunki? To jest prawie niemożliwe. Rozluźnienie stolca jest jednym z najczęstszych i wyróżniających się objawów zakażenia rotawirusem. Tylko bezobjawowa infekcja wirusowa, gdy nie ma objawów choroby, nie może powodować biegunki.
2. Czy rotawirus może być bez temperatury? Dzieje się tak w ponad 60% przypadków. Tylko jedna trzecia wszystkich zakażeń rotawirusem występuje wraz ze wzrostem temperatury ciała.
3. Jak nie uzyskać rotawirusa? Nieswoista profilaktyka nie zawsze jest skuteczna. Mycie rąk, chlorowanie wody wodociągowej i jej gotowanie nie działają, jeśli dzieci używają tych samych zabawek z zakażonym dzieckiem. Obecnie najlepszą metodą zapobiegania jest szczepienie dziecka w pierwszych tygodniach po urodzeniu. Cała reszta tylko przez jakiś czas zapobiega rozwojowi infekcji.

Rotawirus to niezwykły mikroorganizm. Choroba spowodowana przez niego może być łagodna, ale z niebezpiecznymi konsekwencjami. Płynie szybko i korzystnie, ale jego przejawy nie mogą zostać zredukowane. Jest to kategoria chorób, których leczenie należy powierzyć specjaliście.