Czy mogę ćwiczyć na siłowni z zimnem

Zdrowy styl życia w ogólności i systematyczna aktywność fizyczna w szczególności wzmacniają organizm i służą jako doskonałe zapobieganie różnym chorobom.

Ale kiedy nadchodzi zimna pora roku i pojawiają się oznaki łagodnych dolegliwości, wiele osób ma rozsądne pytanie: czy możesz ćwiczyć na siłowni z zimnem?

Czy to boli lub pomaga? Przecież nie chcesz przegapić całego tygodnia treningu, stracić swój postęp i kształt.

Nic dziwnego, że mówią, że to systematyczna aktywność fizyczna zapobiega przeziębieniom. W końcu, jeśli angażujesz się w gwałtowny wzrost, na przykład od pierwszego dnia każdego miesiąca i pozwalasz na długie przerwy, ryzyko zachorowania wzrasta.

Niewielu ludzi wie, że w rzeczywistości obciążenia sportowe na siłowni często powodują niewielki spadek odporności. Z tego powodu może wystąpić złe samopoczucie.

Czy można iść na siłownię z temperaturą?

Zawodów na siłowni nie można nazwać reżimem leżącym, a woda z ciała idzie szybciej, powodując odwodnienie. Jeśli temperatura wzrośnie, ciało walczy z infekcją, często z ostatnią siłą.

Nie należy go ładować dodatkowo również w sporcie, więc można tylko przegrać.

Czy można iść na siłownię z zimnem, ale bez gorączki?

Często w Internecie można spełnić zasadę: jeśli nad szyją nie ma temperatury i objawów choroby, można to zrobić. Oznacza to, że jeśli masz katar lub ból gardła, biegnij na siłownię. Takiej rady nie można ufać.

Jeśli pojawią się przynajmniej niektóre objawy choroby, odporność jest już osłabiona i nie jest całkiem rozsądne, aby chodzić do zatłoczonych miejsc, szczególnie w wilgotnej atmosferze. Przy zimnym oddychaniu przez usta wysycha błona śluzowa i podrażnia nosową część gardła, która już jest obolała.

W przypadku przeziębienia i innych chorób procesy anaboliczne organizmu są spowolnione, w tym w mięśniach. Oznacza to, że nie powstają nowe włókna mięśniowe, a trening prowadzi do zniszczenia starych. Oznacza to, że nie można oczekiwać pozytywnego wpływu treningu na chorobę.

Jak wzmocnić układ odpornościowy?

Aby nie zachorować na tę chorobę w zimnej porze roku, konieczne jest przeprowadzenie środków zapobiegawczych:

• Bierz witaminy 2 razy w roku, pod koniec lata i zimy, przed sezonem przeziębienia i grypy. Jeśli nie było możliwe przeprowadzenie kursu w tym czasie, konieczne będzie dwukrotne wydłużenie kursu;
• Podczas epidemii weź witaminę C i ekstrakt z jeżówki. Witaminę C można uzyskać ze zwykłych produktów: cytrusów i warzyw liściastych, należy również zwrócić uwagę na jagody. Osoba o zróżnicowanej diecie nie musi dodatkowo przyjmować witaminy C. Czego nie można powiedzieć o ekstrakcie z echinacei - jest to jedyny roślinny środek immunomodulujący o udowodnionej skuteczności, zwiększa odporność organizmu na różne infekcje, mikroby i wirusy;
• Hartowanie Zwiększa również poziom odporności organizmu na niekorzystne czynniki zewnętrzne, a także poprawia adaptację do warunków środowiskowych. Możesz zacząć od natrysku lub ścierania zimnych ręczników, stopniowo przechodząc do natrysku zimną wodą lub nurkując w otworze.

• Pij więcej płynów i jedz więcej. Pomoże to organizmowi w szybkiej regeneracji i utrzyma odporność na chorobę;
• Są cebule i czosnek. Zawierają lotną produkcję, która hamuje wzrost i rozwój bakterii chorobotwórczych. Te same substancje znajdują się w olejkach eterycznych drzew iglastych, dzięki czemu można spuścić olej na papierową serwetkę i umieścić ją obok poduszki;
• Wymień klasy w hali, aby chodzić na świeżym powietrzu i wywietrzyć pomieszczenie w tym czasie. Pół godziny na ulicy wystarczy, by wesprzeć organizm w walce z chorobą, a wietrzenie pozbawi mieszkanie bakterii, które zakłócają szybki powrót do zdrowia i obniżają odporność.

Czy mogę trenować na zimno?

Możesz uprawiać sport z przeziębieniem, katarem i innymi chorobami, ale tylko dzięki lekkiemu programowi, ponieważ organizm zwalcza patogeny, a dodatkowe obciążenie układu mięśniowego pogarsza sytuację. Jeśli idziesz na siłownię na przeziębienie, trenujesz ciężko i ćwiczysz, pozytywny wpływ na proces gojenia się zmniejsza. Dlatego nie zaleca się trenowania i wykonywania silnych ćwiczeń fizycznych, gdy jesteś chory, aż do całkowitego ustąpienia zimna.

Co dzieje się w ciele?

Z zimnem wzrasta produkcja hormonu kortyzolu, ze względu na szkodliwy wpływ na tkankę mięśniową. Kortyzol jest hormonem, z chorobami nieżytowymi produkowany jest w dużych ilościach, charakteryzujących się zniszczeniem białek i włókien mięśniowych. Kortyzol jest produkowany w dużych ilościach, gdy jest narażony na następujące czynniki:

• przepracowanie (po treningu);
• strach;
• stres;
• post;
• zimno, ból gardła i inne choroby.

Ale hormon ten ma również użyteczną funkcję, która polega na przyciąganiu składników odżywczych. Kiedy jesteś chory, organizm potrzebuje materiałów budowlanych, którymi są aminokwasy i glikogen. Hormon bierze udział w rozkładaniu białek na aminokwasy, a glukoza w glikogen. W tym przypadku ciało jest przechowywane wraz z materiałami budowlanymi wymaganymi do jego odzyskania po SARS.

Aby uprawiać sport, jeśli możesz przeziębić się z zimnem, ale nie powinieneś, nie ma w nim dodatniej dynamiki. Sport nie poprawia stanu. Ponadto działanie hormonu kortyzolu nie jest korzystne dla wysiłku fizycznego, ale tylko przyczynia się do zniszczenia masy mięśniowej. Dlatego ćwiczenia, idź na siłownię, aby ćwiczyć ćwiczenia, nie jest to konieczne.

Zasada „nad szyją”

Wśród zapalonych sportowców istnieje taka zasada, która nazywa się „nad szyją”. Osobliwością tej reguły jest możliwość uprawiania sportu w bujanym fotelu z zimnem, jeśli objawy choroby pojawiają się nad szyją. Oznacza to, że jeśli boli cię głowa, zęby, gardło, zatkany nos lub migdałki są zapalone, możesz to zrobić. Jedyną rzeczą nieznaną jest nazwa założyciela tej reguły, która nieuchronnie prowadzi do różnych komplikacji, jeśli zostanie zastosowana.

Aby dowiedzieć się, dlaczego nie zalecamy trzymania się zasady „powyżej szyi” i ćwiczenia z zimnem, rozważ układ limfatyczny. Tak więc układ limfatyczny jest reprezentowany w postaci węzłów chłonnych i innych małych naczyń. Naczynia te są wypełnione płynem limfatycznym, który aktywnie uczestniczy w eliminacji toksyn i szkodliwych substancji. W normalnym stanie, gdy osoba jest zdrowa i nic nie boli, węzły chłonne są niewidoczne, ale jeśli wirusy go przytłoczą, wówczas węzły te będą się powiększać.

Powiększone węzły chłonne wskazują na przewagę procesów patologicznych. Wzrastają, tworząc rodzaj bariery dla wirusów, dzięki czemu nie rozprzestrzeniają się na inne narządy i układy, co wskazuje, że istnieje aktywna walka leukocytów z drobnoustrojami.

Jeśli w przypadku zimnej choroby objawy przejawiają się w postaci przekrwienia błony śluzowej nosa, kaszlu, bólu głowy, wysiłku fizycznego, treningu i ćwiczeń fizycznych, wówczas zakażenie rozprzestrzeni się na całe ciało. Wynika to z faktu, że węzły chłonne nie będą w stanie wytworzyć bariery podczas ćwiczeń, więc wirus rozprzestrzenia się na wszystkie narządy i układy. Zaleca się, aby w ciągu tygodnia przejść kurację i położyć się w domu, a po ustaniu zimna rozpocząć stwardnienie mięśni.

Sport w temperaturze

Zimno, przeziębienia, zapalenie migdałków często objawia się rozwojem wysokiej temperatury ciała. Ponadto wartość temperatury zależy od powikłania choroby, ale często wskaźnik termometru osiąga 38,5-39 stopni. W tym przypadku ludzie, którzy chcą trenować i uprawiać sport, po prostu nie mogą tego zrobić. Dlaczego Powodem jest to, że wraz z rozwojem takiej temperatury następuje całkowita impotencja i osłabienie, ból gardła, dreszcze. Ponadto gorączka osoby, a jeśli nie obniżysz temperatury, może być śmiertelna. Jak być w sytuacjach, gdy temperatura utrzymuje się na poziomie 37 - 37,2 stopni, a całe ciało boli i boli?
Sytuacja sugeruje, że walka z infekcją. Temperatura 37 - 37,2 stopni i ból gardła - jest to nawet gorsze niż 38 lub 39, ponieważ takiej temperatury nie można zestrzelić. Zabronione są również zajęcia sportowe dla pacjentów o temperaturze 37,2 stopni lub z przeziębieniem.

Często temperatura 37 stopni powoduje następujące choroby:

• zapalenie wątroby;
• zaburzenia hormonalne;
• astma;
• gruźlica;
• ból gardła

Objawowy, powodujący rozwój 37-stopniowej temperatury ciała, występuje pod wpływem różnych poważnych chorób. Dlatego zamiast uprawiać sport w temperaturze ciała 37 stopni, a nawet przy przeziębieniu, należy się spieszyć do szpitala: w celu leczenia gardła, ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego i innych przeziębień.

Jak szybko odzyskać?

Jeśli pomimo wszystko, jeśli przeziębiłeś się, pobiegłeś na siłownię na trening, to ważne jest, aby wiedzieć, że w celu szybkiego powrotu do zdrowia musisz dwukrotnie zmniejszyć obciążenie. Czas treningu skrócony do 40 minut. Podczas ćwiczeń pij dużo wody małymi łykami. Woda nie powinna być zimna, aby nie wywoływać komplikacji.

Jeśli nadal chcesz uprawiać sport, ważne jest, aby preferować następujące rodzaje ćwiczeń:

• bieganie po torze;
• krok aerobik;
• medytacja;
• rozciąganie;
• zajęcia fitness.

W przypadku przeziębienia zabronione są zajęcia sportowe wymagające intensywnego wysiłku fizycznego, martwego ciągu, wyciskania i przysiadów. Pokaż swoje maksimum przy zimnie, na które nie możesz sobie pozwolić, więc lepiej zostawić te ładunki aż do pełnego odzyskania. Jeśli odczuwasz pogorszenie stanu zdrowia podczas ćwiczeń i innych ćwiczeń, powinieneś przerwać wyczerpanie i skonsultować się z lekarzem.

Odzyskiwanie

Po ustąpieniu zimna gardło przestanie boleć, a lekarz potwierdzi powrót do zdrowia, możesz iść na siłownię i rozpocząć trening. Przed wykonaniem ćwiczeń fizycznych należy wyjaśnić kilka punktów:

• Nie należy wykonywać ciężkich ćwiczeń tuż po przeziębieniu, np. Biegać 20 km lub wykonywać prasę 100 kg.
• Musisz zacząć od lekkich ćwiczeń, ponieważ osłabienie jeszcze nie minęło, a ciało będzie w podobnym stanie przez około 7-10 dni.
• Aby przyspieszyć wzmocnienie organizmu, należy unikać ćwiczeń, pić witaminy, wzmacniać układ odpornościowy. W przeciwnym razie, jeśli spróbujesz ćwiczyć i trenować na 100% natychmiast po wyzdrowieniu, wpłynie to negatywnie na twoje zdrowie.
• Po 1-2 tygodniach możesz wrócić do poprzednich rodzajów ładunków i iść na siłownię. Zaleca się robić to stopniowo, aby nie zakłócać procesu odzyskiwania.

Jeśli dana osoba ma tendencję do regularnego treningu fizycznego, jest podatna na rzadkie objawy chorób lub chorób, które występują w łagodnej formie. Sport wzmacnia nie tylko układ mięśniowy i sercowo-naczyniowy, ale także odporność i układ mięśniowo-szkieletowy. Regularna aktywność fizyczna przyczynia się do zwiększenia odporności układu odpornościowego na różne dolegliwości.

Jeśli lubisz biegać, poranne bieganie przez 30 minut zwiększy twoje szanse na przeziębienie. Nawet jeśli zachorujesz, stosując odpowiednie podejście, leczenie przeziębienia będzie łagodne i nie spowoduje komplikacji. Aby na zawsze powiedzieć „nie” na zimno, konieczne jest nie tylko regularne ćwiczenia i bieganie, ale także uspokojenie, utrzymanie właściwego odżywiania, rezygnacja ze złych nawyków.

W rzadkich przypadkach sport może być przyczyną rozwoju przeziębienia. Ale takie przypadki są rzadkie i tłumaczą się tym, że osoba po prostu przeciąża ciało w pełni, nie dając mu spokoju. W tym przypadku odporność spada, a organizm reaguje na wszelkie negatywne czynniki.

Teraz wiesz, dlaczego nie możesz uprawiać sportu podczas zimna. A jeśli twoje zdrowie jest ci drogie, lepiej zacząć od leczenia choroby, a następnie rozpocząć trening.

Mam ból gardła i katar. Czy mogę iść na siłownię?

Strona główna → Ruch → Jak poprawnie → Mam ból gardła i katar. Czy mogę iść na siłownię?

Dmitry Troshin

Olga Malinovskaya

Przy ostrych objawach choroby nie jest pomocne żadne obciążenie. Czasami zdarza się, że osoba planuje trening, ale doświadcza nietypowego bólu i dyskomfortu w mięśniach pleców i nóg. Może to być pierwszy objaw choroby związanej z objawami zatrucia. Jest całkiem możliwe, że niezrozumiała wieczorność może łatwo zmienić się w podwyższoną temperaturę i ból głowy rano. Jeśli nagle nieubłaganie chcesz leżeć na kanapie na tle niedyspozycji, lepiej jest współczuć sobie, nawet jeśli życie jest podporządkowane żelaznej woli i militarnej samodyscyplinie.

OtVirus.ru

Grypa, zapalenie zatok, ból gardła

Czy można uprawiać sport z zimnem?

Taka powszechna choroba, jak zimny i katar, często nas zaskakuje. Jeszcze wczoraj byłeś zdrowym, pełnym siły i energii człowiekiem, ale dzisiaj czujesz lekką niedyspozycję i przekrwienie nosa.

Jeśli jesteś zawodowym sportowcem lub entuzjastą fitnessu, zainteresuje Cię kolejne pytanie - czy można uprawiać sport z zimnem i innymi objawami ARVI.

Czy rozsądnie jest pójść na siłownię, gdy pojawią się pierwsze objawy choroby, czy lepiej pominąć trening? W treści tego artykułu dowiesz się o przypadkach, w których sport może być korzystny lub szkodliwy dla twojego ciała.

Badania naukowe

Niedawno sieć ma informacje, że znane amerykańskie kolegium prowadziło badania w dziedzinie medycyny sportowej. Sądząc po wynikach tego badania naukowego, lekki wysiłek fizyczny z łagodnymi objawami ostrych infekcji układu oddechowego lub przeziębienia nie powoduje żadnej szkody dla zdrowia.

Ale naukowcy z tego college'u nie radzą angażować się w sporty twarde, ponieważ takie treningi mogą długo opóźniać proces zdrowienia pacjenta. Należy zauważyć, że ten eksperyment naukowy został przeprowadzony pod nadzorem lekarzy, którzy dokładnie wiedzieli, na jaki wirus zarażona grupa ludzi została zarażona.

W warunkach życia codziennego nie możemy dokładnie określić, jaki objaw choroby stanowi katar - banalna ostra infekcja wirusowa układu oddechowego lub grypa. Dlatego też, gdy będziesz uprawiać sport, myśląc, że masz łagodne przeziębienie i rzeczywiście, mając grypę, przebieg choroby może być poważnie skomplikowany.

Niektóre informacje teoretyczne

Każda choroba, czy to ARVI, czy przeziębienie, wpływa negatywnie na nasz organizm, zmniejszając procesy anaboliczne i zwiększając produkcję hormonów katabolicznych, w szczególności kortyzolu.

Substancja ta ma wiele właściwości, które działają niszcząco na wszystkie struktury białkowe organizmu, w tym białka mięśniowe. Kortyzol prowadzi również do zwiększenia stężenia glukozy we krwi i odkładania się tłuszczu.

Wśród przyczyn aktywacji produkcji tego hormonu można znaleźć stres, ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych i inne przeziębienia, głód, zmęczenie, strach, ćwiczenia. Co zaskakujące, głównym zadaniem kortyzolu jest wspomaganie organizmu w zwalczaniu stresu lub infekcji poprzez mobilizację wszystkich zasobów odżywczych.

Ponieważ w wyniku rozpadu cząsteczek białka powstają aminokwasy, a glikogenu, glukozy, nasz organizm otrzymuje dodatkowe materiały budowlane, których potrzebuje do przywrócenia uszkodzonych komórek.

Wydaje się, że oczywista jest odpowiedź na pytanie, czy jest możliwe i konieczne uprawianie sportu z zimnem lub przeziębieniem. Takie szkolenie jest pozbawione jakiegokolwiek znaczenia, ponieważ nie tylko nie będzie miało żadnego pozytywnego efektu, ale również zniszczy twoją własną tkankę mięśniową.

Jakie sporty możesz zrobić

Jeśli jesteś właścicielem silnej odporności, niewielka aktywność fizyczna może nawet pomóc w walce z chorobą. Jedyne pytanie brzmi: jak właściwie uprawiać sport, jeśli masz objawy przeziębienia.

Takie lekkie ćwiczenia jak joga są często bardzo przydatne i pomagają wyeliminować pierwsze oznaki ARVI. Jak wspomniano wcześniej, długotrwałe i forsowne ćwiczenia oraz związane z tym zmęczenie są przyczyną wzrostu poziomu kortyzolu. Dlatego w tym przypadku ćwiczenia powinny być umiarkowane lub lekkie.

Jeśli czujesz się niezadowalający po wysiłku fizycznym podczas SARS lub przeziębienia, jesteś bardzo zmęczony, wtedy może być konieczne spowolnienie treningu lub lekkie ćwiczenia.

Regularne ćwiczenia mogą rzeczywiście pomóc w zapobieganiu chorobom i poprawić układ odpornościowy. Ale w tym przypadku ważne jest, aby nie przesadzać.

Co oznacza zasada „wyższej szyi”?

Zniszczenie ich własnych mięśni nie jest najgorszym wynikiem aktywnego wysiłku fizycznego w okresie choroby. W Internecie można znaleźć różne artykuły na temat tzw. Reguły „ponad szyją”. Wśród wielu sportowców istnieje przekonanie, że w przypadku, gdy objawy choroby są zlokalizowane powyżej szyi (ból i ból gardła, katar), dozwolone jest uprawianie sportu.

Naukowcy z całego świata udowodnili błędność tego stwierdzenia. Faktem jest, że ludzki układ limfatyczny składa się z węzłów chłonnych i specjalnych naczyń włosowatych wypełnionych płynem limfatycznym lub limfą. Płyn ten pełni w naszym organizmie specjalną funkcję - usuwa substancje toksyczne, szkodliwe bakterie, a także produkty przemiany materii i próchnicy. Węzły chłonne to zbiór wielu komórek odpornościowych.

Wraz z rozwojem procesu patologicznego w szyi i głowie, formacje te powiększają się, stają się bolesne, ponieważ to w nich leukocyty walczą ze szkodliwymi mikroorganizmami. W ten sposób powstaje niewidzialna bariera, która zapobiega rozprzestrzenianiu się infekcji na inne narządy i układy organizmu.

A jeśli w tym okresie nadal ryzykujesz, że odwiedzisz swoją ulubioną siłownię, wtedy niebezpieczna infekcja, zawarta w węzłach chłonnych, wraz z krwiobiegiem szybko rozprzestrzeni się po całym ciele - a to z kolei z pewnością doprowadzi do rozwoju poważnych komplikacji.

To ważne! Kategorycznie zabrania się uprawiania ciężkich sportów z objawami ARVI lub grypy, ponieważ w tym przypadku ćwiczenia nie są tak korzystne, jak szkodliwe, ponieważ drenują już osłabione ciało pacjenta.

Jak połączyć sport i zimno

Jeśli chorobie nie towarzyszą poważne objawy, możesz wznowić trening. Ale aby pójść na siłownię, nie zaszkodzi osłabionemu ciału, musisz znać pewne zasady.

• Czas trwania szkolenia powinien zostać skrócony o co najmniej 30%. Tak więc, jeśli Twój zwykły trening trwa 1,5-2 godziny, to z objawami ARVI jego czas trwania wynosi od 45 do 60 minut.
• Również w okresie choroby zaleca się zmniejszenie intensywności aktywności fizycznej o 50%. Można to osiągnąć poprzez skrócenie czasu pracy każdego symulatora o połowę lub zmniejszenie o połowę liczby „podejść” dla każdego ćwiczenia.
• W przypadku przeziębienia, ARVI lub grypy organizm potrzebuje dużej ilości płynu. Dlatego uprawiając sport podczas choroby, konieczne jest picie oczyszczonej ciepłej wody co 15-20 minut.
• W okresie zdrowienia, po wyzdrowieniu, konieczne jest stopniowe zwiększanie intensywności treningu. W pierwszym tygodniu aktywność fizyczną można zwiększyć do 65-70%, w drugim - do 85-90%, a dopiero w trzecim tygodniu można trenować w zwykły sposób.
• W celu szybszego powrotu do zdrowia chore i osłabione ciało potrzebuje odpowiedniego odpoczynku i odpoczynku.

Czy można uprawiać sport z zimnem lub przeziębieniem, to zależy od Ciebie. Jeśli jesteś pewny swoich umiejętności i wiesz, jak właściwie dawkować ładunek, sport może nawet pomóc Ci szybciej wrócić do zdrowia. W każdym razie musisz wiedzieć o ryzyku powikłań choroby. Pamiętaj, że twoje zdrowie jest w twoich rękach!

Sport i zimno. Czy można uprawiać sport z zimnem?

Sport i zimno. Czy można uprawiać sport z zimnem?

Sport z zimnem: czy jest dobry czy niebezpieczny dla zdrowia? Czy można uprawiać sport z zimnem? A jakie mogą być konsekwencje tego pozornie użytecznego przedsięwzięcia na pierwszy rzut oka?

Kiedy fitness i sport stały się tak integralną częścią twojego życia, że ​​nawet jedno pominięcie zajęć powoduje, że masz wyrzuty sumienia, a potem o przepustkę na tydzień, a nawet więcej, to na ogół przerażające myśleć! Ale co, jeśli zachorujesz: czy warto kontynuować regularne treningi, czy lepiej jest położyć się w domu bez wysiłku fizycznego?

Każda aktywność fizyczna zawsze ma pozytywny wpływ na nasze ogólne samopoczucie i pomaga naszemu organizmowi być bardziej odpornym na niekorzystne objawy środowiska. Ale jak się okazuje, nie zawsze! Są chwile, kiedy lepiej jest wykluczyć jakikolwiek wysiłek fizyczny na ciele, a jednym z tych momentów jest zimno.

Większość ludzi, 2-4 razy w roku, cierpi z powodu przeziębienia, a trend ostatnich lat pokazuje, że kondycja staje się coraz bardziej z roku na rok, więc ten temat, z mojego punktu widzenia, jest bardzo istotny.

Był czas, kiedy pytanie „czy można ćwiczyć z zimnem?” Byłem bardzo zainteresowany osobiście. A potem postanowiłem dowiedzieć się wszystkiego z tym związanego i uzyskać najbardziej szczegółową odpowiedź na moje pytanie. Teraz podzielę się tą wiedzą z tobą.

Kiedy zdecydowałeś się pójść na siłownię, uprawiać aerobik lub zacząć biegać, twoim głównym motywem przewodnim był oczywiście cel, aby ZOSTAĆ ATRAKCYJNYM: stracić na wadze, budować mięśnie, pompować pośladki itp. Ale w podświadomości wszyscy mamy inny ważny cel - być zdrowym. Być może nie wszyscy myślą o tym, gdy zaczynają uprawiać jeden lub inny sport, ale niekoniecznie jest to najważniejsze w naszych umysłach. Do czego więc zmierzam? Zajęcia sportowe z zimnem zaczynają działać na nasze ciało w zupełnie przeciwnym kierunku niż nasz ukryty cel „być zdrowym” i oczywistym - „być bardziej atrakcyjnym”. Teraz wyjaśnię, dlaczego tak się dzieje?

Co dzieje się z naszymi ciałami, kiedy zachorujemy i nadal uprawiamy sport?

Badania naukowców wykazały, że po intensywnych ćwiczeniach fizycznych ciało ludzkie znajduje się w nieco osłabionym stanie, dlatego nie zaleca się natychmiastowego wychodzenia zimą na zimno lub w miejscach masowych zgromadzeń ludzi. Mówimy więc tylko o normalnym stanie, gdy osoba jest całkowicie zdrowa i nie skarży się na swoje zdrowie. A kiedy ktoś już podniósł wirusa, jego odporność jest w zupełnie innym stanie, kolejność jest poważniejsza niż zwykle po treningu.

Każda choroba nieżytowa zmniejsza procesy anaboliczne w naszym organizmie, w tym mięśnie, i zwiększa produkcję hormonu katabolicznego kortyzolu, który niszczy tkankę mięśniową.

Trochę teorii.

Kortyzol jest hormonem katabolicznym, który rozkłada białka, w tym białka mięśniowe, a także powoduje wzrost stężenia glukozy i tłuszczu we krwi. Jego produkcja jest aktywowana, gdy ciało doświadcza przepracowania, stresu, strachu, postu, ćwiczeń i choroby. Jego głównym zadaniem, co dziwne, jest pomoc naszemu ciału, a mianowicie: mobilizacja składników odżywczych i składników odżywczych. Tak więc białka rozpadają się na aminokwasy, a glikogen - na glukozę. Daje to organizmowi dodatkowy materiał budowlany do regeneracji w okresie ujemnym, który jest dla niego chorobą.

Dlatego zadając sobie lub swojemu trenerowi pytanie, czy możesz uprawiać sport z zimnem, pomyśl o działaniu kortyzolu, a odpowiedź natychmiast stanie się oczywista. Uprawianie sportu z zimnem nie ma sensu! Trening jest nie tylko pozbawiony pozytywnego wpływu na ciało, ale także przyczynia się do zniszczenia własnych mięśni.

Ale to nie jest najgorsza rzecz, która może się zdarzyć podczas aktywnych sportów podczas choroby.

W Internecie można znaleźć różne artykuły, które powtarzają zasadę „ponad szyją”. Stwierdza, co następuje: jeśli objawy choroby są powyżej szyi (katar, ból gardła), możesz to zrobić. Naukowcy z całego świata mają odmienne zdanie na ten temat.

Ludzki układ limfatyczny jest reprezentowany przez specjalne naczynia włosowate wypełnione limfą i węzłami chłonnymi. Limfa jest płynem, który pomaga tkankom usuwać szkodliwe produkty rozkładu i metabolizm, różne toksyny i bakterie; a węzły chłonne są zbiorem komórek odpornościowych. U osoby, która jest całkowicie zdrowa, węzły chłonne nie są widoczne, ale kiedy są powiększone i mogą być odczuwalne na szyi, sygnalizuje to pewne patologiczne procesy w organizmie.

Jeśli proces zapalny występuje w głowie lub szyi (zapalenie migdałków, zapalenie zatok, ból zęba), drobnoustroje dostają się do węzłów chłonnych, gdzie zaczyna się aktywna walka leukocytów z tymi drobnoustrojami, z której węzły chłonne mogą się powiększać. W ten sposób tworzą barierę dla rozprzestrzeniania się niebezpiecznych infekcji w całym organizmie.

Tak więc, dla wszystkich znanych ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego, węzły chłonne mogą rosnąć i nadal być bolesne, gdy są na nie naciskane. Sugeruje to, że odporność człowieka walczy z infekcją, która weszła. A jeśli w tym czasie pójdziesz na swoją ulubioną siłownię i wykonasz pełne ćwiczenie, wtedy infekcja, która była w węzłach chłonnych i nie rozprzestrzeniła się po całym ciele, wraz z krwią „pójdzie na podróż” i „przywróci porządek” we wszystkich układach narządów. A to z pewnością doprowadzi do komplikacji, być może nawet bardzo poważnych. Tak więc, jak widać, zasada „nad szyją” jest kompletnym nonsensem! Sport z przeziębieniem jest kategorycznie przeciwwskazany, zwłaszcza jeśli zauważysz wzrost liczby węzłów chłonnych. Połóż się na kilka dni w domu, lepiej dla ciebie niż leżeć kolejny miesiąc w szpitalu z różnego rodzaju komplikacjami.

Uwaga na grypę!

Czy można uprawiać sport, gdy masz grypę? To pytanie będzie taką samą kategoryczną odpowiedzią - NIE! Grypa jest rodzajem ARVI, ale tylko z jeszcze poważniejszymi konsekwencjami i komplikacjami. Grypa jest trudniejsza, powoduje letarg i wysoką gorączkę. W temperaturze sport jest ogólnie przeciwwskazany, w przeciwnym razie może prowadzić do powikłań w sercu, nerkach i płucach. Więc bądź ostrożny, jeśli czujesz choćby najmniejsze oznaki grypy, przerwij zajęcia i odwiedź lepiej niż lekarz. W tym przypadku będzie bardziej przydatny niż twój ulubiony trener.

Po ustąpieniu choroby po 3-4 dniach można rozpocząć regularne treningi. Pamiętaj jednak, że musisz stopniowo zwiększać obciążenie, a nie od razu wbiegać do „puli głowy” i wyczerpywać swoje ciało ciężkim treningiem. Aby odzyskać całe ciało, zajmie to co najmniej tydzień więcej, więc oszczędzając własną siłę, pomagasz swojemu ciału wejść w zwykły tryb aktywności fizycznej i treningu.

Mam nadzieję, że ten artykuł udzielił odpowiedzi na pytanie, czy można robić fitness z zimnem. Życzę Ci uprawiania sportu dla zdrowia i nigdy nie zachoruj!

Z tobą był twój trener, Janelia Skrypnyk!

Czy mogę uprawiać sport z przeziębieniem i grypą?

Treść artykułu

Sport powinien być regularny, w przeciwnym razie zmniejsza się skuteczność uzyskania pożądanego rezultatu treningu. Istnieją jednak przypadki braku zajęć z powodu istotnych okoliczności. Należą do nich choroba, zły stan zdrowia. Najczęstszą chorobą jest przeziębienie, ARVI. Ktoś, nieco prilev, wciąż idzie do klasy, ale ktoś zostaje w domu i nie idzie do sali do momentu powrotu do zdrowia. Zastanówmy się, czy możesz uprawiać sport z przeziębieniem i grypą.

Według statystyk osoba ma przeziębienie 2-4 razy w roku kalendarzowym. Przebieg przeziębienia trwa około dwóch tygodni. Jeśli sport jest stałą częścią rytmu życia, odmowa na dany okres jest wrażliwa, sportowiec nie chce stracić opłaconej subskrypcji, aby zrezygnować ze zwykłych ładunków. Odmowa pójścia na siłownię na kilka tygodni spowalnia postęp, zmniejsza skuteczność zajęć. Jednak chora osoba powinna pomyśleć o uczęszczaniu / pomijaniu treningu, słuchać siebie.

Różnice zimna od grypy

Przeziębienie jest chorobą wywoływaną przez wirusy (ostra wirusowa choroba układu oddechowego). Grypa jest chorobą zakaźną. Błędem jest zakładanie, że są to te same choroby. Przeziębienie charakteryzuje się następującymi objawami: przekrwienie błony śluzowej nosa, ból gardła, gorączka, ciągłe kichanie, kaszel. Objawy grypy, w przeciwieństwie do objawów nieżytowych, przejawiają się szybko, zmiana stanu zdrowia następuje z prędkością błyskawicy. Grypa charakteryzuje się silnym osłabieniem, zawrotami głowy, bólami kości, temperaturą powyżej 39 stopni, silnym kaszlem, który występuje w trzecim dniu choroby. Grypa jest gorsza niż zwykłe przeziębienie.

Wpływ sportu na ciało na przeziębienia

Opinie ludzi o chodzeniu na siłownię na przeziębienie są podzielone na diametralnie różne.

Trening jest przydatny, wzmacnia system odpornościowy, poprawia ogólną kondycję osoby. Jednak w trakcie choroby na ciało nakłada się dodatkowy stres. Większość lekarzy, trenerów posiada opinie na temat niebezpieczeństwa intensywnego stresu podczas choroby.

Liczne badania świadczą o uszkodzeniach podczas ćwiczeń fizycznych:

• Zimne wirusy zmniejszają procesy anaboliczne organizmu. Zwiększa się ilość kortyzolu, hormonu, który niszczy tkankę mięśniową. Kortyzol powoduje wzrost poziomu glukozy i akumulację rezerw tłuszczu. Produkcja kortyzolu jest u szczytu siły podczas przepracowania, obecności silnego stresu, postu, złego samopoczucia. Zajęcia z objawami katar zaszkodzą mięśniom, zneutralizują korzyści wynikające z podróży do sali.
• Zwiększa się przekrwienie mięśnia sercowego.
• Złe samopoczucie jest trudniejsze, pojawiają się komplikacje. W przypadku choroby zasoby układu odpornościowego ludzkiego ciała są wykorzystywane do szybkiego zniszczenia wirusa. Podczas intensywnych obciążeń ciało jest zmuszone wydawać środki na ćwiczenia, regeneracja po nich.

Jakie mogą wystąpić komplikacje?

Przy intensywnym obciążeniu osłabionego organizmu mogą pojawić się następujące komplikacje:

• Zapalenie mięśnia sercowego
• Zapalenie nerwów
• Zapalenie oskrzeli
• Zapalenie krtani, zapalenie ucha
• Angina
• Zapalenie płuc

Powyższe choroby są leczone przez cięższe przeziębienia. Dlatego zaleca się pominięcie wycieczki na siłownię, jeśli źle się poczujesz, aby dać organizmowi czas na regenerację.

Jakie są najlepsze objawy odmowy regularnego treningu?

Rozważając, czy wybrać się na trening z zimną, wysoką gorączką, rozważ następujące czynniki. Dozwolone jest małe obciążenie z łagodną formą zimna. Anuluj podróż, jeśli wystąpią następujące objawy:

• Ogólna temperatura ciała powyżej 37 stopni
• Słabość
• Zawroty głowy
• Ciężkie pocenie się
• Ból gardła
• Obecność potwierdzonego zakażenia

Intensywne ładunki są zabronione podczas przyjmowania antybiotyków, leków obniżających temperaturę.

Jaki sport jest dozwolony na przeziębienie?

W przypadku łagodnych objawów (mały nieżyt nosa) można wykonywać ćwiczenia fizyczne o niskiej intensywności. Wyeliminuj trening siłowy, aerobik, jogging. Przydatne będą joga, rozciąganie, chodzenie na świeżym powietrzu.

Całkowite obciążenie powinno zostać zmniejszone do połowy normy, czas trwania szkolenia powinien zostać skrócony. Pij więcej niż zwykle wody. Po zajęciach warto wziąć koktajl z L-glutaminą.

Trening podczas przeziębienia

Wielu sportowców, którzy przeziębili się, interesuje się pytaniem, czy możliwe jest kontynuowanie treningu w tak bolesnym stanie, w jaki sposób najlepiej uprawiać sport, aby aktywność fizyczna nie wpływała niekorzystnie na odporność i nie powodowała komplikacji.

Czy dozwolone jest trenowanie podczas zimna?

Każda osoba od dwóch do trzech razy w roku cierpi na ostre infekcje dróg oddechowych, grypę i przeziębienie. Proces odzyskiwania trwa około tygodnia, a czasami dziesięć dni. Jeśli tym razem suma będzie wynosić około miesiąca przez rok. Jest to wystarczająco długi okres, który sprawia, że ​​każdy prowadzący aktywny tryb życia danej osoby zastanawia się, czy można kontynuować trening z zimnem.

Biorąc pod uwagę pilność tego problemu, przeprowadzono wiele badań nad tym, jak sport wpływa na kondycję zimnego człowieka. Potwierdzili fakt, że przy łagodnym przeziębieniu ćwiczenia są dopuszczalne. Nie oznacza to, że takie szkolenie będzie skuteczne. Niestety jego wydajność spada.

Ciężka infekcja lub po prostu dolegliwość

Badania dowodzą braku zaostrzenia objawów lub wpływu na czas trwania okresu rekonwalescencji z aktywności fizycznej tylko przy „górnym przeziębieniu”. Ta infekcja objawia się tylko nieprzyjemnym MI powyżej szyi.

Łagodne przeziębienie, ból gardła, przekrwienie błony śluzowej nosa, łzawienie oczu, ale nie ma bólu i bólu mięśni, nie ma gorączki, można uprawiać sport. Najważniejsze jest, aby wziąć pod uwagę pewne wymagania, które istnieją w tym przypadku.

Jak trenować na zimno?

Nie możesz się pocić i pozwolić na ostre przechłodzenie. Wiele siłowni jest wyposażonych w systemy chłodzenia powietrzem, które działają w zimie. Zimne strumienie, jeśli wpadniesz pod nie po treningu lub w jego trakcie, mogą znacznie pogorszyć objawy.

Trening powinien być łatwy, nie wykraczający poza obszar pulsu z 120-130 uderzeniami na minutę. To pozwala ci się nie pocić. Zaleca się również, aby czas trwania lekcji był ograniczony do minimum. Nie możesz przekroczyć 40-45 minut.

Czy przetrenowanie czy zimno?

Przetrenowanie jest dość niebezpiecznym stanem, w którym poziom kortyzolu gwałtownie wzrasta. Substancja ta, zwana hormonem stresu, jest ważna dla zasobów energetycznych, odporności, metabolizmu węglowodanów.

Zwiększenie kortyzolu zmniejsza odporność, co obniża obronę organizmu przed infekcjami, wydłuża okres regeneracji tkanki mięśniowej i obszar zapalenia. Stan, w którym osoba przybywa z przewlekle wysokim kortyzolem, przypomina objawy łagodnego przeziębienia.

Negatywne efekty treningu

Jeśli wysoki poziom kortyzolu jest mylony z łagodnym przeziębieniem, kontynuując fizyczny, osoba tylko szkodzi jego zdrowiu. Hormon stresu nadal wzrasta z treningów. Wynikiem tego jest gwałtowny spadek funkcji ochronnych organizmu i rozwój już zimnej choroby.

Kortyzol unosi się nawet wtedy, gdy ktoś ma przeziębienie. A jeśli trening w tym stanie i nie osłabi zdrowia, w jakiś sposób nie przyniesie prawie żadnego rezultatu. Wzrost kortyzolu nie pozwala osiągnąć zarówno wzrostu masy mięśniowej, jak i wskaźników siły.

Jakie są objawy grypy?

Dość często grypa i ostre infekcje wirusowe układu oddechowego we wczesnych stadiach można łatwo pomylić z normalnym łagodnym przeziębieniem. Dokładna diagnoza staje się jasna około trzeciego dnia. Jeśli temperatura ciała wzrasta, odczuwany jest ból w grupach mięśniowych, pojawiają się dreszcze, a to jest dokładnie grypa.

W tym stanie nie można iść na siłownię. To zada podwójny cios systemowi odpornościowemu, który będzie musiał walczyć z infekcją i stresem treningu cardio lub siłowego. Jedyne, co sport przyniesie grypie, to pogorszenie choroby.

Ogólne zalecenia

Zimno, jak pokazują badania, nie stanowi przeszkody dla sportu. Wyniki takich badań nie mówią nic o wskaźnikach siły ani skuteczności treningu zimnej osoby.

Zdecydowanie zabronione uprawianie sportu z grypą i ciężkimi przeziębieniami. Objawy tych chorób można rozpoznać dopiero drugiego lub trzeciego dnia. A jeśli aktywny trening nie ustanie w tych dniach, stan ulegnie dramatycznemu pogorszeniu, mogą pojawić się komplikacje.

Wniosek

Można bezpiecznie uprawiać sport tylko z pełną pewnością, że przyczyną choroby nie jest grypa, ale łagodna infekcja. Trening powinien być krótki, z tętnem od 120 do 130 uderzeń na minutę, aby zapobiec pojawieniu się potu.

Sport i zimno. Leczenie na zimno

Treść

Przeziębienie, przeziębienie lub grypa (spowodowane wirusem grypy) jest ostrym zakaźnym zapaleniem górnych dróg oddechowych. Objawami choroby są kichanie, katar (nieżyt nosa), ból gardła (zapalenie krtani), trudności z przełykaniem i bólem gardła (zapalenie gardła, zapalenie migdałków), kaszel z surowiczą, następnie ropna plwocina (zapalenie tchawicy, zapalenie oskrzeli), bóle mięśni, gorączka i pogorszenie stan ogólny. Nazwa stanu chorobowego „przeziębienie” wynikała z wcześniej zaakceptowanych poglądów, że przyczyną choroby jest hipotermia. Najczęściej choroba jest wywoływana przez wirusy (Rino, adenowirus i wirus paragrypy), które są przydzielane pacjentom podczas kichania lub kaszlu jako „aerozol”.

Czy mogę trenować na zimno? Aby rządzić

Ostatnie badania przeprowadzone pod auspicjami American College of Sports Medicine wykazały, że uprawianie sportu z łagodnymi objawami przeziębienia w umiarkowanym tempie nie jest szkodliwe dla zdrowia. Podczas treningu siłowego (kulturystyka lub trójbój siłowy) pogorszyły się wskaźniki regeneracji. Powszechnie uznaje się, że sport może zmniejszyć ryzyko przeziębienia, ale jak dotąd nie było wiadomo, jak sport i chłód łączą się w tym samym czasie. W każdym razie większość lekarzy zgadza się, że uprawianie sportu może pogorszyć bieg przeziębienia, nawet przy dobrym zdrowiu i słabych objawach.

Z reguły przeziębienie łapie każdą osobę średnio 2-5 razy w roku, a jej trwanie może osiągnąć 1-2, a nawet trzy tygodnie, aż do pełnego wyzdrowienia. To pokazuje, że nawet niewielkie przeziębienia mogą poważnie utrudnić postępy w kulturystyce i innych sportach.

Podczas badania, pod kierunkiem profesora i lekarza Thomasa G. Weidnera z American University of Indiana, przetestowano około 50 ochotników, których lista została sporządzona przez studentów-ochotników, którym wstrzyknięto zakażoną surowicę i obserwowano przez 10 kolejnych dni. Połowa z nich nie ćwiczyła przez całą chorobę, inni nadal aktywnie trenowali.

Pierwsza grupa była poddawana codziennym stresom, takim jak bieganie i ćwiczenia na symulatorze. Po zakończeniu badania naukowcy odkryli, że w obu grupach występowały identyczne wskaźniki powrotu do zdrowia, z których można wywnioskować, że umiarkowane ćwiczenia nie wpływają na proces gojenia, nasilenie objawów lub rozwój powikłań. Ważne jest, aby pamiętać, że osoby badane, które przeszły intensywne treningi (które są w rzeczywistości równoważne zwykłemu treningowi kulturystycznemu) miały najgorsze wskaźniki regeneracji.

Edycja krytyki badawczej

W tym badaniu zastosowano łagodny szczep zimnego wirusa, który prawie nigdy nie powoduje komplikacji zdrowotnych. Jednak w zwykłym życiu osoba jest narażona na różne wirusy, które mogą wpływać na tkankę płuc, oskrzela i, co najważniejsze, układ sercowo-naczyniowy i mięśnie.

Na przykład czasami grypa jest prawie niemożliwa do odróżnienia od łagodnych ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego. Jeśli ćwiczysz w czasie zachorowania na grypę, nawet przy dobrym zdrowiu i prawie całkowitym braku objawów przeziębienia, ryzykujesz poważne komplikacje w sercu, ponieważ wirus grypy powoduje zapalenie mięśnia sercowego. Ćwiczenia prowadzą do przeciążenia mięśnia sercowego i mogą rozwinąć się nieodwracalne komplikacje!

Każda choroba nieżytowa (nawet łagodna) prowadzi do zahamowania procesów anabolicznych w mięśniach i aktywuje wydzielanie hormonu katabolicznego kortyzolu, który niszczy mięśnie. Aktywność fizyczna nasila procesy kataboliczne, aw przypadku opóźnionego anabolizmu nie otrzymasz pozytywnego efektu treningu siłowego, a wręcz przeciwnie, trening zniszczy Twoje mięśnie.

Podsumowanie Edytuj

Oczywiście zimno i sport są niekompatybilne. Nie osiągniesz pozytywnych wyników treningu na wysokości choroby. Nie ćwicz, jeśli masz przeziębienie, aż znikną wszystkie objawy choroby i nie czujesz się dobrze. Jeśli choroba jest ciężka, należy powstrzymać się od treningu przez 3-4 dodatkowe dni, aż do pełnego wyzdrowienia, aby uniknąć komplikacji i zniszczenia mięśni.

Środki mające na celu wyeliminowanie objawów (nie przyspieszać regeneracji):

• Leki przeciwgorączkowe (kompleksowy lek TheraFlu szczególnie zalecany jako środek objawowy). Należy jednak rozumieć, że po pierwsze, temperatura musi być obniżona, a nie jeśli jest podniesiona, ale jeśli jest podniesiona powyżej pewnej granicy, którą można nazwać temperaturą 38 stopni. W każdym przypadku należy skupić się na zdolności organizmu do tolerowania tej temperatury, a także obecności innych problemów zdrowotnych (na przykład problemów z sercem, neurologii). Im wyższa temperatura, tym łatwiej organizmowi zwalczyć infekcję, ale tym większe ryzyko innych problemów. Rozwiązanie tego problemu najlepiej pozostawić lekarzowi. Należy również zauważyć, że najmodniejsze leki przeciwgorączkowe reklamowane w telewizji oparte są na lekach na grosz Paracetamol i Ibuprofen.
• Lizaki do tłumienia kaszlu i łagodzenia bólu (Travisil itp.)
• Jeśli kaszel jest wyraźny, należy stosować Libexin (ściśle według wskazań), syropy z glikodyną lub Tussin +.
• Spraye, aby wyeliminować uczucie bólu gardła i podrażnienia nosa - Kameton.
• Zmniejsza się skurcz naczyń krwionośnych (Naphthyzinum, droższe działają w podobny sposób, ale mogą skuteczniej pokryć powierzchnię błony śluzowej) przekrwieniem nosa.
• Tsinepar (pigułki) jest najszybszym lekiem, który pomaga natychmiast wyeliminować objaw (pozwala całkowicie zapomnieć o przeziębieniu) i ewentualnie przyspieszyć powrót do zdrowia.

W nowym badaniu [1], opublikowanym w 2017 r., Zaobserwowano, że witamina C i echinacea nie zmniejszają przeziębienia. Nowa metaanaliza sugeruje jednak, że tabletki cynku są bardziej skuteczne. Do 5 dnia 70% osób przyjmujących cynk wyzdrowiało po przeziębieniu w porównaniu z 27% osób otrzymujących placebo. Autorzy uważają, że cynk w przybliżeniu potroi tempo powrotu do zdrowia.

Leczenie objawowe przeziębienia wspólnego

Etiotropowe leczenie lekami przeciwwirusowymi nie jest jeszcze możliwe. Zimne objawy ustępują same. Stosowanie leków jest opcjonalne. Zwykle przepisywane leczenie ma na celu złagodzenie objawów.

Katar Tworzenie się tajemnicy może być zmniejszone przez leki antycholinergiczne, jednak należy pamiętać o innych działaniach podobnych do atropiny. Obecnie stosowane działanie antycholinergiczne leków przeciwhistaminowych H1 (część wielu leków na przeziębienie). Miejscowo (krople do nosa) stosuje się a-adrenomimetyki, powodując zwężenie naczyń i, odpowiednio, zmniejszenie obrzęku błony śluzowej nosa (oddychanie przez nos jest przywracane), jak również osłabienie wydzieliny. Przy długotrwałym regularnym stosowaniu mimetyków a-adrenergicznych istnieje ryzyko uszkodzenia błony śluzowej nosa („przerost błony śluzowej”).

Trudności z połykaniem, bólem gardła. Pastylki zawierające miejscowe środki znieczulające (lidokainę, benzokainę, tetrakainę) osłabiają objawy na krótki czas, ale mogą powodować reakcje alergiczne.

Kaszel Osłabienie kaszlu spowodowane zmniejszeniem odruchu kaszlowego jest wskazane tylko wtedy, gdy kaszel nieproduktywny (suchy kaszel). Kodeina i noskapina osłabiają kaszel, działając na centralny układ nerwowy, zmniejszając odruch kaszlu. Klobutinol ma inny, ale nie do końca wyjaśniony mechanizm działania, różny od mechanizmu działania opioidów. Przekonujące dowody skuteczności leków na przeziębienie na przeziębienia nie są dostępne.

Trudna plwocina. Środki wykrztuśne poprawiają wydzielanie plwociny z powodu jej upłynnienia: rozkładają składniki plwociny (mukolityki, na przykład N-acetylocysteina) lub zwiększają produkcję ciekłej części wydzieliny (na przykład gorący napój). Możliwość przepisywania środków mukolitycznych na przeziębienie pozostaje wątpliwa, podobnie jak zdolność bromheksyny i ambroksolu do znaczącej zmiany konsystencji plwociny. Acetylocysteina jest przepisywana na mukowiscydozę. Pokazano kliniczny wpływ N-acetylocysteiny w przewlekłym obturacyjnym zapaleniu oskrzeli (ale nie na zimno): częstotliwość zaostrzeń zmniejsza się przy ciągłym stosowaniu.

Wysoka temperatura Leki przeciwgorączkowe (aspiryna, paracetamol) są wskazane w wysokiej temperaturze. Wzrost temperatury jest naturalną reakcją organizmu na infekcję; kontrola temperatury ciała jest jednym z ważnych wskaźników przebiegu choroby.

Ból kończyn, bóle głowy. Leki przeciwgorączkowe są również skuteczne.

• Weź kompleks witaminowo-mineralny 2-4 razy w roku
• Metaanaliza 25 badań klinicznych [2] wykazała, że ​​regularne spożywanie witaminy D może zmniejszyć prawdopodobieństwo ostrych zakażeń układu oddechowego i grypy.
• Nie przepracuj się
• Weź glutaminę
• Weź dodatkowe porcje witaminy C podczas epidemii
• Weź wyciąg z echinacei (roślinny immunomodulator) podczas epidemii
• Ćwicz hartowanie

Zapalenie mięśnia sercowego

Zapalenie mięśnia sercowego jest zapaleniem mięśnia sercowego, zwykle powodowanym przez wirusy Coxsack B. Typowe objawy kliniczne obejmują zmęczenie, ból w klatce piersiowej, duszność i czasami kołatanie serca. Czynniki ryzyka nagłej śmierci nie zostały ustalone, ale ponieważ takie niebezpieczeństwo istnieje, 26. Konferencja Bethesda zaleca przerwanie działalności sportów wyczynowych na około 6 miesięcy. Zawodnik może rywalizować tylko z normalną funkcją serca i rozmiarem, zgodnie z echokardiografią i brakiem arytmii podczas monitorowania EKG metodą Holtera.

Mononukleoza zakaźna

Mononukleoza zakaźna jest wywoływana przez wirus Epsteina-Barra i objawia się z reguły zmęczeniem, bólem gardła, powiększonymi węzłami chłonnymi i migdałkami podniebiennymi oraz powiększeniem śledziony. Aktywność fizyczna jest zazwyczaj ograniczona przez samą siebie ze względu na rosnącą słabość. Według literatury sportowcy mogą przejść do treningu bezstykowego bez obawy o szkodliwe skutki, gdy tylko temperatura ciała wróci do normy. Główną rzeczą, na którą lekarze zwracają szczególną uwagę podczas mononukleozy zakaźnej, jest powiększenie śledziony, ponieważ jej pęknięcie jest możliwe. Występuje u 0,1 - 0,5% pacjentów, zwykle samoistnie. Prawdopodobieństwo jest maksymalne w pierwszych 3 tygodniach choroby - w okresie obfitego nacieku limfocytowego, który rozciąga śledzionę i zwiększa jej kruchość. Nie ma jednoznacznych zaleceń dotyczących sposobu oceny wielkości śledziony (a co za tym idzie ryzyka pęknięcia) - stosując badanie dotykowe lub USG. Pewnie ustalono, że badanie dotykowe ma niską czułość, jednak kwestia przyjęcia na zajęcia sportowe jest podejmowana w zależności od tego, czy śledziona jest wyczuwalna, czy nie. Uważa się, że klatka piersiowa może niezawodnie chronić nawet powiększoną śledzionę, ale znowu nie ma dowodów ani za, ani przeciw temu założeniu. Chociaż, według literatury, było tylko kilka luk związanych ze sportem, zaleca się ostrożność, zwłaszcza w pierwszych tygodniach choroby. Amerykańska Akademia Pediatrii zaleca, aby w przypadku nagłego wzrostu, całkowicie porzucić zajęcia sportowe, aw przypadku przewlekłego wzrostu, problem jest rozwiązywany indywidualnie.

Ostre wirusowe zapalenie wątroby Edytuj

Wirusowe zapalenie wątroby może występować na różne sposoby - bezobjawowe i piorunujące ze skutkiem śmiertelnym. Główne objawy to zmęczenie, bóle mięśni, bóle stawów, jadłowstręt i nudności. Uszkodzenie wątroby zakłóca normalne zaopatrzenie organizmu w energię podczas wysiłku, przyczynia się do hipoglikemii i zmian w metabolizmie lipidów. Możliwe są również niedobory hormonów i koagulopatia. Ćwiczenia mogą znacząco wpływać na hemodynamikę wewnątrzwątrobową, co teoretycznie zwiększa ryzyko powikłań. Zgodnie z zaleceniami, konieczne jest porzucenie ciężkich ładunków i konkurencji przed normalizacją wskaźników biochemicznych funkcji wątroby i wielkości wątroby, ale dostępne dane sugerują, że umiarkowane obciążenie jest z pewnością dopuszczalne, biorąc pod uwagę kliniczną ocenę stanu sportowca.

Zakażenie wirusem HIV Edytuj

Zakażenie HIV jest chorobą przewlekłą, zróżnicowaną w swoim przebiegu iw większości przypadków przez lata nie naruszającą zwykłego życia zarażonych. Zakażenie wirusem HIV zwykle przybiera formę przewozu, ale możliwe są poważne zmęczenie i inne zaburzenia. zmniejszenie skuteczności zarówno samej choroby, jak i podawania leków przeciwretrowirusowych. Nie ma dowodów na to, że ćwiczenia są niebezpieczne; przeciwnie, umiarkowany wysiłek może nawet wzmocnić układ odpornościowy (oprócz innych korzystnych wpływów somatycznych i psychicznych) i należy go zachęcać. Kwestia dalszych zajęć sportowych jest podejmowana indywidualnie, z uwzględnieniem stanu zdrowia sportowca, sportu i prawdopodobieństwa zakażenia.

Ogólnie rzecz biorąc, ryzyko przeniesienia wirusa HIV i wirusowego zapalenia wątroby w większości dyscyplin sportowych jest bardzo małe, więc teraz prawie wszyscy eksperci podzielają opinię, że sama infekcja nie wystarczy, aby usunąć ją z konkursu. Z drugiej strony nie jest jasne, jak radzić sobie z sportami, w których ryzyko transmisji wirusów jest z pewnością zwiększone: zapasy, boks i sztuki walki. Nie ma jednak wątpliwości, że tajemnica lekarska musi być zawsze zachowana i należy podjąć uniwersalne środki ostrożności.