loader

Główny

Zapalenie krtani

Czy można dać dzieciom animax

Dzieci AnviMax są przeciwwskazane, a także do stosowania u młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Ten lek ma wiele skutków ubocznych, a także znacznie wpływa na wątrobę.

Dorośli pomagają pożegnać się z grypą, ponieważ eliminuje ona ludzkie ciało ze szkodliwych mikroorganizmów i ma szeroki zakres efektów farmaceutycznych.

Anfimaki przyjmują leki przeciwgorączkowe, przeciwbólowe, przeciwwirusowe. Dostępne w kapsułkach i proszku. W składzie leku paracetamol i kwas askorbinowy.

Ale dzieci poniżej 18 lat nie mogą brać Animax. Dlatego w przypadku przeziębienia i ORVI u dziecka należy przyjmować lek przepisany przez lekarza. Samoleczenie prowadzi do chronicznego rozwoju choroby.

ANVIMAX

Kapsułki P twarde galaretowate, wielkość nr 0, kolor niebieski; zawartość kapsułek jest mieszaniną proszku i granulek białego lub białego o kremowym lub różowawym zabarwieniu, dozwolone są grudki (10 sztuk w opakowaniu).

Substancje pomocnicze: wstępnie żelatynizowana skrobia - 9 mg, koloidalny dwutlenek krzemu - 3 mg, laktoza jednowodna - 1,2 mg, stearynian magnezu - 3,8 mg, polisorbat 80 - 3 mg.

Skład twardej kapsułki żelatynowej: żelatyna - 94,795 mg, niebieski opatentowany barwnik (E131) lub diamentowy barwnik (E133) - 0,265 mg, dwutlenek tytanu (E171) - 1,94 mg.

Kapsułki P są twarde żelatynowe, rozmiar nr 0, czerwony; zawartość kapsułek jest mieszaniną proszku i granulek od żółtego do żółtego z zielonkawym odcieniem i białym kolorem, dozwolone są grudki (10 sztuk w opakowaniu).

Substancje pomocnicze: skrobia ziemniaczana - 2,2 mg, stearynian magnezu - 4,8 mg.

Skład twardej kapsułki żelatynowej: żelatyna - 94,064 mg, barwnik żelaza żółty tlenek (E172) - 0,97 mg, barwnik żelaza czerwony tlenek (E172) - 0,485 mg, barwnik karmazynowy [Ponzo 4R] (E124) - 0,511 mg, dwutlenek tytanu (E171) - 0,97 mg.

20 szt. (10 kaps. P niebieski i 10 kaps. P czerwony) - opakowania komórek konturowych (2) - opakowania kartonowe.

Tablets Tabletki musujące [o smaku i zapachu żurawiny, o smaku i aromacie malin] od jasnoróżowego do ciemnoróżowego z jaśniejszymi i ciemniejszymi plamami, okrągłe, płaskie-cylindryczne, o chropowatej powierzchni, z fasetą, o charakterystycznym zapachu; dozwolone są plamy zielonkawo-żółtego koloru; higroskopijny.

Substancje pomocnicze: kwas cytrynowy - 716 mg, wodorowęglan sodu - 584 mg, sorbitol - 97,85 mg, makrogol (glikol polietylenowy 6000) - 75 mg, izoleucyna - 75 mg, żurawina lub aromat malinowy (proszek o smaku żywności „Cranberry 924” lub „Raspberry 909 „) - 75 mg, acesulfam potasowy - 20 mg, aspartam - 20 mg, powidon (powidon K30) - 3,75 mg, barwnik z czerwonych buraków (E162) - 0,4 mg.

10 szt. - rury polipropylenowe (1) - opakowania kartonowe.

Der Proszek do przygotowania roztworu doustnego [żurawina, cytryna, cytryna z miodem, malina, czarna porzeczka] w postaci mieszanki proszku i granulek od prawie białego do żółtego z zielonkawym odcieniem, o charakterystycznym zapachu (żurawina lub cytryna lub cytryna z miodem, lub maliny lub czarne porzeczki); dozwolone są pojedyncze różowe granulki; przygotowany roztwór jest bezbarwny lub ma żółtawy odcień, lekko mętny, o charakterystycznym zapachu (żurawina lub cytryna lub cytryna z miodem lub maliną lub czarną porzeczką); niedozwolone żółte cząstki są dozwolone.

Substancje pomocnicze: aspartam - 30 mg, hypromeloza - 10 mg, koloidalny dwutlenek krzemu - 20 mg, laktoza jednowodna - 4086 mg, aromat (żurawina lub cytryna lub cytryna i miód lub malina lub czarna porzeczka) - 21 mg.

5 g - torby, zgrzewalne (3) - opakowania kartonowe.
5 g - worki zgrzewalne (6) - pakuje tekturę.
5 g - worki zgrzewalne (12) - pakuje tekturę.
5 g - worki zgrzewalne (24) - opakowania kartonowe.

Połączony lek ma działanie przeciwwirusowe, interferonogenne, przeciwgorączkowe, przeciwbólowe, przeciwhistaminowe i angioprotekcyjne.

Paracetamol ma działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe.

Kwas askorbinowy bierze udział w regulacji procesów redoks, przyczynia się do normalnej przepuszczalności naczyń włosowatych, krzepnięcia krwi, regeneracji tkanek, odgrywa pozytywną rolę w rozwoju reakcji immunologicznych organizmu, kompensuje niedobór witaminy C.

Glukonian wapnia, jako źródło jonów wapnia, zapobiega rozwojowi zwiększonej przepuszczalności i kruchości naczyń krwionośnych, powodując procesy krwotoczne w grypie i ostrych zakażeniach wirusowych układu oddechowego, ma działanie przeciwalergiczne (mechanizm jest niejasny).

Rimantadyna wykazuje aktywność przeciwwirusową przeciwko wirusowi grypy typu A. Blokowanie M2-Kanały wirusa grypy A naruszają jego zdolność do wchodzenia do komórek i uwalniania rybonukleoproteiny, hamując tym samym najważniejszy etap replikacji wirusa. Wywołuje produkcję interferonu alfa i gamma. W przypadku wirusa grypy B rymantadyna ma działanie antyoksyczne.

Rutozyd jest angioprotektorem. Zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych, obrzęk i stan zapalny, wzmacnia ścianę naczyń. Hamuje agregację i zwiększa stopień deformacji czerwonych krwinek.

Loratadyna - bloker histaminy N1-receptorów, zapobiega rozwojowi obrzęku tkankowego związanego z uwalnianiem histaminy.

Odsysanie i dystrybucja

Absorpcja jest wysoka. Zgodnie z wynikami badań klinicznych ustalono następujące parametry farmakokinetyczne paracetamolu: podczas stosowania kapsułek Cmax paracetamol w osoczu osiąga się w 1,20 ± 0,72 h i wynosi 5,01 ± 1,70 µg / ml, przy użyciu proszku - w 0,7 ± 0,39 h i wynosi 4,79 ± 1,81 µg / ml.

Wiązanie z białkami osocza - 15%. Pobiera BBB.

Metabolizm i wydalanie

Metabolizowany w wątrobie na trzy główne sposoby: sprzęganie z glukuronidami, sprzęganie z siarczanami, utlenianie przez mikrosomalne enzymy wątrobowe. W tym drugim przypadku powstają toksyczne metabolity pośrednie, które następnie sprzęga się z glutationem, a następnie z cysteiną i kwasem merkapturowym. Głównymi izoenzymami cytochromu P450 dla tego szlaku są izoenzym CYP2E1 (głównie), CYP1A2 i CYP3A4 (rola wtórna). W przypadku niedoboru glutationu metabolity te mogą powodować uszkodzenie i martwicę hepatocytów. Dodatkowymi szlakami metabolicznymi są hydroksylacja do 3-hydroksy-paracetamolu i metoksylacja do 3-metoksy-paracetamolu, które są następnie sprzęgane z glukuronidami lub siarczanami. U dorosłych przeważa glukuronidacja. Sprzężone metabolity paracetamolu (glukuronidy, siarczany i koniugaty z glutationem) mają niską aktywność farmakologiczną (w tym toksyczną).

Wydalane przez nerki w postaci metabolitów, głównie koniugatów, tylko 3% w niezmienionej postaci. Zgodnie z wynikami badań klinicznych T1/2 paracetamol wynosi 3,04 ± 1,01 h przy przyjmowaniu leku w kapsułkach, 2,73 ± 0,76 h - podczas przyjmowania leku w postaci proszku.

Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych

Pacjenci w podeszłym wieku zmniejszają klirens leku i zwiększają T1/2.

Odsysanie i dystrybucja

Wchłaniany z przewodu pokarmowego (głównie w jelicie czczym). Choroby przewodu pokarmowego (wrzód żołądka i wrzód dwunastnicy, zaparcia lub biegunka, inwazja robaków, giardioza), stosowanie świeżych soków owocowych i warzywnych, napój alkaliczny zmniejsza wchłanianie kwasu askorbinowego w jelicie. Stężenie kwasu askorbinowego w osoczu wynosi zwykle około 10-20 μg / ml. Czas dotrzeć do Cmax w osoczu krwi po podaniu doustnym - 4 godz.

Wiązanie z białkami osocza - 25%. Łatwo przenika do leukocytów, płytek krwi, a następnie do wszystkich tkanek; największe stężenie występuje w narządach gruczołowych, leukocytach, wątrobie i soczewce oka; przenika przez barierę łożyskową. Stężenie kwasu askorbinowego w leukocytach i płytkach krwi jest wyższe niż w erytrocytach i osoczu. W stanach niedoboru stężenie leukocytów zmniejsza się później i wolniej i jest uważane za lepsze kryterium oceny deficytu niż stężenie w osoczu.

Metabolizm i wydalanie

Metabolizowany głównie w wątrobie do dezoksyaskorbu, a następnie do kwasu oksalooctowego i 2-siarczanu askorbinianu.

Wydalane przez nerki, przez jelita, a następnie niezmienione iw postaci metabolitów.

Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych

Palenie tytoniu i stosowanie etanolu przyspieszają niszczenie kwasu askorbinowego (przekształcenie w nieaktywne metabolity), radykalnie zmniejszając zapasy w organizmie.

Wyświetlane podczas hemodializy.

Około 1 / 5-1 / 3 doustnie podawanego glukonianu wapnia jest wchłaniany w jelicie cienkim; Proces ten zależy od obecności ergokalcyferolu, pH, diety i obecności czynników zdolnych do wiązania jonów wapnia. Wchłanianie jonów wapnia wzrasta wraz z jego niedoborem i stosowaniem diety o zmniejszonej zawartości jonów wapnia.

Około 20% jest wydalane przez nerki, reszta (80%) - przez jelita.

Odsysanie i dystrybucja

Po spożyciu jest prawie całkowicie wchłaniany w jelicie. Wchłanianie jest powolne. Zgodnie z wynikami badań klinicznych ustalono następujące parametry farmakokinetyczne rymantadyny: w przypadku stosowania kapsułek Cmax w osoczu krwi osiąga się ją w 4,53 ± 2,52 h i wynosi 68,2 ± 26,6 ng / ml, a przy stosowaniu leku w postaci proszku trwa 5,28 ± 2,54 h i wynosi 69 ± 19,7 ng / ml.

Wiązanie z białkami osocza wynosi około 40%. Vd - 17-25 l / kg. Stężenie w wydzielinie z nosa jest o 50% wyższe niż w osoczu.

Metabolizm i wydalanie

Metabolizowany w wątrobie. Ponad 90% jest wydalane przez nerki w ciągu 72 godzin, głównie w postaci metabolitów, 15% - bez zmian. Zgodnie z wynikami badań klinicznych T1/2 rymantadyna wynosi 30,51 ± 9,83 h przy stosowaniu leku w postaci kapsułek, 33,26 ± 12,76 h - przy stosowaniu leku w postaci proszku.

Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych

W przewlekłej niewydolności nerek T1/2 wzrasta o 2 razy. U pacjentów z niewydolnością nerek iu osób w podeszłym wieku rymantadyna może kumulować się w stężeniach toksycznych, jeśli dawka nie zostanie dostosowana proporcjonalnie do zmniejszenia CC. Hemodializa ma niewielki wpływ na klirens rymantadyny.

Czas dotrzeć do Cmax w osoczu krwi po podaniu doustnym - 1-9 godzin.

Jest wydalany głównie z żółcią iw mniejszym stopniu przez nerki. T1/2 - 10-25 godz.

Odsysanie i dystrybucja

Szybko i całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego. Zgodnie z wynikami badań klinicznych ustalono następujące parametry farmakokinetyczne loratadyny: podczas stosowania leku w postaci kapsułek Cmax w osoczu krwi osiąga się go po 2,92 ± 1,31 h i wynosi 2,36 ± 1,53 ng / ml, przy zastosowaniu leku w postaci proszku, po 3,28 ± 1,25 h i wynosi 1,85 ± 0,95 ng / ml.

Wiązanie z białkami osocza - 97%. Nie penetruje BBB.

Metabolizm i wydalanie

Metabolizowany w wątrobie, aby utworzyć aktywny metabolit deskarboetoksyloratadyny z udziałem izoenzymów cytochromu CYP3A4 iw mniejszym stopniu CYP2D6.

Wydalany przez nerki i żółć. Zgodnie z wynikami badań klinicznych T1/2 loratadyna przy przyjmowaniu kapsułek wynosi 12,36 ± 6,84 h, przy zastosowaniu leku w postaci proszku - 11,29 ± 5,52 godz.

Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych

Cmax u osób starszych wzrasta o 50%.

U pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek i podczas hemodializy farmakokinetyka jest praktycznie niezmieniona.

- leczenie etiotropowe grypy typu A;

- objawowe leczenie przeziębienia, grypy i ostrych zakażeń wirusowych układu oddechowego, któremu towarzyszy gorączka, dreszcze, przekrwienie błony śluzowej nosa, ból gardła, ból stawów i mięśni, ból głowy.

- Nadwrażliwość na jeden lub więcej składników tworzących lek;

- erozyjne i wrzodziejące zmiany w przewodzie pokarmowym w ostrej fazie;

- choroby tarczycy;

- ostre choroby nerek, wątroby (ostre zapalenie kłębuszków nerkowych, ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek, ostre zapalenie wątroby) lub zaostrzenie przewlekłych chorób tych narządów;

- hiperkalcemia, ciężka hiperkalciuria;

- jednoczesny odbiór glikozydów nasercowych (ryzyko arytmii);

- nietolerancja laktozy, niedobór laktazy, złe wchłanianie glukozy-galaktozy;

- nietolerancja fruktozy (dla tabletek musujących);

- fenyloketonuria (na tabletki w proszku i musujące);

- okres karmienia piersią;

- wiek dzieci do 18 lat.

Środki ostrożności należy stosować leku oraz ograniczyć jego stosowanie w padaczka, stwardnienie tętnic mózgowych, cukrzyca, niedobór niedobór glukozo-6-fosforanowej dehydrogenazy, hemochromatoza, niedokrwistość syderoblastyczna, talasemia, hiperoksalurii, kamienie nerkowe, odwodnienie, zaburzenia elektrolitowe (ryzyko hiperkalcemii), zespół biegunka zaburzenia wchłaniania, kamica nerkowa (w historii), hiperkalciuria; jak również u pacjentów w podeszłym wieku z nadciśnieniem tętniczym (zwiększa się ryzyko udaru krwotocznego z powodu rymantadyny, która jest częścią leku).

Tabletki musujące należy również przepisywać ostrożnie, z jednoczesnym lub wcześniejszym podawaniem inhibitorów MAO, trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, w ciągu 2 tygodni; jednoczesne stosowanie leków, które mogą niekorzystnie wpływać na wątrobę (na przykład induktory mikrosomalnych enzymów wątrobowych); w leczeniu pacjentów z nawracającym powstawaniem kamieni nerkowych z moczem, z postępującymi chorobami złośliwymi, astmą oskrzelową.

Lek jest przyjmowany doustnie po posiłku.

Kapsułki należy popić wodą.

Proszek (zawartość 1 saszetki) należy rozpuścić w 1/2 szklanki (100 ml) ciepłej przegotowanej wody i zamieszać. Powstały roztwór należy spożyć natychmiast po przygotowaniu.

Musującą tabletkę należy rozpuścić w 1/2 szklanki przegotowanej ciepłej wody i zamieszać; Powstały roztwór należy spożyć natychmiast po przygotowaniu.

Dorośli wyznaczają 1 niebieską kapsułkę P i 1 czerwoną kapsułkę P (pojedyncza dawka) lub 1 saszetkę proszku lub 1 tabletkę musującą. 2-3 razy / dzień. Odstęp między dawkami leku - 4-6 godzin.

Lek należy przyjmować w ciągu 3-5 dni (nie więcej niż 5 dni), aż objawy choroby znikną. W przypadku braku poprawy samopoczucia pacjent powinien zaprzestać używania leku i skonsultować się z lekarzem.

Ze strony układu nerwowego: drażliwość, senność, drżenie, hiperkineza, zawroty głowy, ból głowy, zaczerwienienie krwi do twarzy.

Ze strony układu pokarmowego: uszkodzenie błony śluzowej żołądka i dwunastnicy, niestrawność, suchość błon śluzowych w ustach, brak apetytu, wzdęcia, biegunka.

Ze strony układu moczowego: umiarkowana częstomocz.

Z układu krwiotwórczego: zmiany parametrów krwi (konieczna kontrola).

Ze strony układu hormonalnego: zahamowanie funkcji aparatu wyspiarskiego trzustki (hiperglikemia, glikozuria).

Reakcje alergiczne: obrzęk naczynioruchowy, wstrząs anafilaktyczny, wysypka skórna, świąd, pokrzywka.

Ze strony skóry: zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka (zespół Lyella), ostra uogólniona osutka krostkowa.

Inne: hamowanie funkcji aparatu wyspowego trzustki (hiperglikemia, glikozuria).

Doświadczenie w stosowaniu po rejestracji: podczas stosowania leku AnviMax opisano przypadki obrzęku naczynioruchowego, przedświadomości, gorączki, obniżenia ciśnienia krwi, pokrzywki, świądu, rumienia, utraty słuchu i bólu gardła.

Jeśli którykolwiek ze skutków ubocznych wskazanych w instrukcji jest zaostrzony lub wystąpią jakiekolwiek inne działania niepożądane, które nie są wskazane w instrukcji, pacjent powinien natychmiast poinformować lekarza.

Objawy: w ciągu pierwszych 24 godzin po podaniu - bladość skóry, nudności, biegunka, wymioty, ból w okolicy nadbrzusza; naruszenie metabolizmu glukozy, kwasica metaboliczna, tachykardia, arytmia, ból głowy, zaostrzenie współistniejących chorób przewlekłych. Objawy nieprawidłowej czynności wątroby mogą pojawić się 12–48 godzin po przedawkowaniu. W ciężkim przedawkowaniu - niewydolność wątroby z postępującą encefalopatią, śpiączka; ostra niewydolność nerek z martwicą kanalików (w tym przy braku poważnego uszkodzenia wątroby).

Próg przedawkowania można obniżyć u pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów przyjmujących niektóre leki (na przykład induktory mikrosomalnych enzymów wątrobowych), alkohol lub cierpiących na niedożywienie.

Leczenie: wprowadzenie grup SH i prekursorów syntezy glutationu-metioniny w ciągu 8-9 godzin po przedawkowaniu i acetylocysteinie - w ciągu 8 godzin Płukanie żołądka, leczenie objawowe. Potrzeba dodatkowych środków terapeutycznych (dalsze wprowadzenie metioniny, acetylocysteiny) jest określana w zależności od stężenia paracetamolu we krwi, a także czasu, jaki upłynął od podania.

Paracetamol zmniejsza skuteczność leków urykozurycznych.

Jednoczesne stosowanie paracetamolu w dużych dawkach zwiększa działanie leków przeciwzakrzepowych.

Induktory utleniania mikrosomalnego w wątrobie (fenytoina, barbiturany, ryfampicyna, fenylobutazon, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne), etanol i leki hepatotoksyczne zwiększają produkcję hydroksylowanych aktywnych metabolitów, co umożliwia rozwój ciężkiego zatrucia nawet przy niewielkim przedawkowaniu.

Przy jednoczesnym stosowaniu z metoklopramidem może zwiększyć szybkość wchłaniania paracetamolu.

Długotrwałe stosowanie barbituranów zmniejsza skuteczność paracetamolu.

Inhibitory utleniania mikrosomalnego zmniejszają ryzyko działania hepatotoksycznego.

Rimantadyna wzmacnia stymulujące działanie kofeiny.

Cymetydyna zmniejsza klirens rymantadyny o 18%.

Kwas askorbinowy zwiększa stężenie penicyliny benzylowej we krwi.

Poprawia wchłanianie preparatów żelaza w jelicie (przekształca żelazo żelazowe w żelazo żelazne); może zwiększać wydalanie żelaza podczas stosowania z deferoksaminą.

Zwiększa ryzyko wystąpienia krystalurii w leczeniu krótko działających salicylanów i sulfonamidów, spowalnia wydalanie kwasów przez nerki, zwiększa wydalanie leków o odczynie zasadowym (w tym alkaloidów).

Zmniejsza stężenie we krwi doustnych środków antykoncepcyjnych.

Zwiększa całkowity klirens etanolu, co z kolei zmniejsza stężenie kwasu askorbinowego w organizmie.

Przy jednoczesnym stosowaniu zmniejsza chronotropowy efekt izoprenaliny.

Barbiturany i prymidon zwiększają wydalanie kwasu askorbinowego w moczu.

Zmniejsza efekt terapeutyczny leków przeciwpsychotycznych (neuroleptyków) - pochodnych fenotiazyny.

Zmniejsza wchłanianie zwrotne cewek amfetaminowych i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych.

Inhibitory CYP3A4 i CYP2D6 zwiększają stężenie loratadyny we krwi.

Czas użytkowania - nie więcej niż 5 dni.

Nie należy stosować leku w obecności guzów przerzutowych.

Pacjenci nadużywający alkoholu powinni skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem leczenia lekiem, ponieważ paracetamol może mieć szkodliwy wpływ na wątrobę.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i mechanizmów

Podczas leczenia należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i angażować się w inne potencjalnie niebezpieczne czynności, które wymagają zwiększonej koncentracji i szybkości psychomotorycznej.

Stosowanie leku jest przeciwwskazane w przypadku niewydolności nerek, ostrej choroby nerek (ostre zapalenie kłębuszków nerkowych, ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek) lub zaostrzenia przewlekłej choroby nerek, kamicy nerkowej.

Z ostrożnością należy stosować lek w przypadku kamicy nerkowej (w historii).

Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów w podeszłym wieku z nadciśnieniem tętniczym (wzrasta ryzyko udaru krwotocznego z powodu rymantadyny, która jest częścią leku).

Kapsułki i proszek należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, w suchym, ciemnym miejscu w temperaturze nieprzekraczającej 25 ° C.

Tabletki musujące należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci w temperaturze powyżej 25 ° C

Okres ważności kapsułek i tabletek musujących - 2 lata, proszek do przygotowania roztworu do podawania doustnego - 30 miesięcy. Nie używać po upływie daty ważności wydrukowanej na opakowaniu.

AnviMax

Instrukcje użytkowania:

Ceny w aptekach internetowych:

AnviMax jest lekiem przeciwhistaminowym, przeciwwirusowym, przeciwbólowym, przeciwgorączkowym i angioprotekcyjnym.

Uwolnij formę i kompozycję

AnviMax jest dostępny w następujących formach:

  • twarde kapsułki żelatynowe, wielkość nr 0 (dwa rodzaje): kapsułki P - niebieski, zawartość - mieszanina granulatu i białego lub białego proszku o różowawym lub kremowym odcieniu koloru, czasami z grudkami; Kapsułki P są czerwone, ich zawartość jest mieszaniną granulek i białego i żółtego lub żółtego lub żółtego z zielonkawym odcieniem, czasem z grudkami (10 kapsułek P każdy w opakowaniu konturowym komórkowym i 10 kapsułek P w opakowaniu konturowym, w kartonowym pudełku jedno opakowanie blistrowe o różnych kapsułkach koloru);
  • proszek do przygotowania roztworu doustnego (malina, cytryna, żurawina, czarna porzeczka, cytryna z miodem): mieszanina granulatu i proszku od prawie białego do żółtego z zielonkawym odcieniem, o charakterystycznym zapachu (w zależności od rodzaju proszku - malina, cytryna, żurawina, czarna porzeczka lub cytryna z miodem), czasami spotyka się pojedyncze różowe granulki; przygotowany roztwór jest lekko mętny, bezbarwny lub ma żółtawy odcień, ma charakterystyczny zapach (w zależności od rodzaju proszku), mogą występować nierozpuszczone żółte cząstki (5 g w zgrzewalnych saszetkach, w kartonowym opakowaniu 3, 6, 12 lub 24 torebki).

Skład 1 kapsułka II:

  • składnik aktywny: paracetamol - 360 mg;
  • składniki pomocnicze: koloidalny dwutlenek krzemu, polisorbat 80, monohydrat laktozy, wstępnie żelowana skrobia, stearynian magnezu;
  • Skład otoczki kapsułki: żelatyna, dwutlenek tytanu, błękit brylantowy lub błękit patentowy.

Skład 1 kapsułka P:

  • składniki aktywne: kwas askorbinowy - 300 mg, chlorowodorek rymantadyny - 50 mg, monohydrat glukonianu wapnia - 100 mg, loratadyna - 3 mg, rutozyd - 20 mg;
  • składniki pomocnicze: stearynian magnezu, skrobia ziemniaczana;
  • skład otoczki kapsułki: żelatyna, dwutlenek tytanu, karmazynowy barwnik, żelazny barwnik, żółty tlenek, barwnik żelazny, czerwony tlenek.

Skład 1 worka proszku:

  • składniki aktywne: kwas askorbinowy - 300 mg, paracetamol - 360 mg, chlorowodorek rymantadyny - 50 mg, monohydrat glukonianu wapnia - 100 mg, loratadyna - 3 mg, rutozyd - 20 mg;
  • składniki pomocnicze: koloidalny dwutlenek krzemu, aspartam, laktoza jednowodna, hypromeloza, aromat (w zależności od rodzaju proszku - malina, cytryna, żurawina, czarna porzeczka lub cytryna z miodem).

Wskazania do użycia

  • leczenie objawowe ostrej infekcji wirusowej układu oddechowego, grypy i innych chorób nieżytowych, którym towarzyszy ból głowy, gorączka, dreszcze i ból mięśni (u dorosłych pacjentów);
  • terapia etiotropowa grypy typu A.

Przeciwwskazania

  • skaza krwotoczna;
  • niewydolność nerek;
  • kamica nerkowa;
  • ostre choroby wątroby i / lub nerek (ostre zapalenie wątroby, ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek, ostre zapalenie kłębuszków nerkowych);
  • zaostrzenie przewlekłej choroby wątroby i / lub nerek;
  • krwawienie z przewodu pokarmowego;
  • nadciśnienie wrotne;
  • hemofilia;
  • sarkoidoza;
  • zaostrzenie erozyjnych i wrzodziejących zmian w przewodzie pokarmowym;
  • awitaminoza K;
  • ciężka hiperkalciuria, hiperkalcemia;
  • hipoprotrombinemia;
  • przewlekły alkoholizm;
  • fenyloketonuria (dla postaci proszku AnviMax);
  • choroba tarczycy;
  • niedobór laktazy, zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy;
  • jednoczesne stosowanie glikozydów nasercowych;
  • dzieci i młodzież poniżej 18 lat;
  • okres ciąży i laktacji;
  • nadwrażliwość na składniki leku (jeden lub więcej).

Względne (AnviMax jest używany ostrożnie):

  • cukrzyca;
  • kamica moczowa;
  • zaburzenia elektrolitowe;
  • kamica nerkowa (w historii);
  • biegunka;
  • hiperkalciuria;
  • hiperoksaluria;
  • odwodnienie;
  • niedokrwistość syderoblastyczna;
  • hemochromatoza;
  • talasemia;
  • niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej;
  • miażdżyca tętnic mózgowych;
  • padaczka.

AnviMax należy stosować ostrożnie u pacjentów w podeszłym wieku z nadciśnieniem tętniczym.

Dawkowanie i administracja

Kapsułki
AnviMax w postaci kapsułek przyjmuje się doustnie po posiłku, wodzie pitnej. Pojedyncza dawka dla dorosłych pacjentów to 1 kapsułka P i 1 kapsułka P. Wielość aplikacji to 2-3 razy dziennie.

Proszek do przygotowania roztworu
AnviMax w postaci proszku przyjmuje się doustnie, po rozpuszczeniu zawartości jednej saszetki w ½ szklanki ciepłej przegotowanej wody. Lek należy spożywać natychmiast po przygotowaniu roztworu. Pojedyncza dawka - 1 saszetka, wielość zastosowań - 2-3 razy dziennie.

Czas trwania leczenia wynosi 3-5 dni. Jeśli stan się nie poprawi, należy przerwać przyjmowanie leku i skonsultować się z lekarzem. AnviMax nie jest używany dłużej niż 5 dni.

Efekty uboczne

  • układ pokarmowy: niestrawność, brak apetytu, uszkodzenie błony śluzowej dwunastnicy i żołądka, suchość błony śluzowej jamy ustnej, biegunka, wzdęcia;
  • ośrodkowy układ nerwowy: drżenie, ból głowy, drażliwość, uderzenia gorąca, zawroty głowy, senność, hiperkineza;
  • układ hormonalny: glikozuria, hiperglikemia;
  • układ krwiotwórczy: zmiana parametrów krwi;
  • układ moczowy: umiarkowana częstomocz;
  • reakcje alergiczne: świąd, wysypka skórna, pokrzywka.

W przypadku nasilenia tych działań niepożądanych lub wystąpienia innych działań niepożądanych należy zgłosić się do lekarza.

Specjalne instrukcje

AnviMax nie jest zalecany do stosowania w obecności guzów przerzutowych.

Pacjenci uzależnieni od alkoholu powinni skonsultować się ze specjalistą przed rozpoczęciem leczenia, ponieważ paracetamol może mieć szkodliwy wpływ na wątrobę.

Podczas terapii AnviMax konieczne jest szczególnie ostrożne prowadzenie samochodu i wykonywanie innych prac wymagających wysokiej koncentracji i szybkiej reakcji.

Interakcja z narkotykami

Przy jednoczesnym stosowaniu paracetamolu z lekami urykozurycznymi ich skuteczność jest zmniejszona. Wysokie dawki paracetamolu zwiększają działanie leków przeciwzakrzepowych. Metoklopramid może zwiększać szybkość wchłaniania paracetamolu. Barbiturany (przy długotrwałym stosowaniu) zmniejszają skuteczność paracetamolu. Etanol, leki hepatotoksyczne, ryfampicyna, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, fenytoina, fenylobutazon i barbiturany zwiększają ryzyko ciężkiego zatrucia nawet przy niewielkim przedawkowaniu paracetamolu. Inhibitory utleniania mikrosomalnego zmniejszają prawdopodobieństwo działania hepatotoksycznego.

Kwas askorbinowy poprawia wchłanianie żelaza w jelitach, zwiększa stężenie penicyliny benzylowej we krwi, podczas gdy stosowany z krótko działającymi sulfonamidami i salicylanami zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia krystalurii, zwiększa wydalanie leków z odczynem zasadowym i spowalnia wydalanie kwasów, podczas gdy przyjmowanie z deferoksaminą może zwiększać wydalanie gruczoł, zmniejsza chronotropowy efekt izoprenaliny, zmniejsza stężenie doustnych środków antykoncepcyjnych we krwi, zwiększa klirens tanol (z kolei zmniejsza stężenie kwasu askorbinowego w organizmie), zmniejsza reabsorpcję kanalikową trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych i amfetaminy, zmniejsza efekt terapeutyczny neuroleptyków, które są pochodnymi fenotiazyny. Przy jednoczesnym stosowaniu z primidonem i barbituratem jego wydalanie wraz ze wzrostem moczu.

Rimantadyna w połączeniu z kofeiną wzmacnia jej działanie stymulujące.

Stężenie loratadyny we krwi wzrasta wraz z jednoczesnym stosowaniem inhibitorów CYP3A4 i CYP2D6.

Analogi

Analogi AnviMax to: Antigrippin, Antigrippin-Maximum, Brustan, Voltaren Akti, Fluppo na przeziębienie i grypę, Coldrex MaxGripp, Nalgezin forte, Tempalgin, Theraflu, Ferveks.

Warunki przechowywania

Przechowywać w suchym miejscu, chronić przed światłem, w temperaturze nie przekraczającej 25 ° C Chronić przed dziećmi. Okres ważności - 2 lata.

Animax: instrukcje stosowania kapsułek i proszku

Animax - wysoce skuteczny lek przeciwwirusowy o złożonej kompozycji, ma wyraźne działanie przeciwhistaminowe, termoregulacyjne, przeciwbólowe i angioprotetotoryczne.

Wskazania do użycia

Lek Anvimax jest przepisywany w celu:

  • Objawowe leczenie chorób zakaźnych, SARS i grypy, którym towarzyszy gorączka, bóle głowy, gorączka, bolesne odczucia w okolicy mięśni
  • Prowadzenie terapii etiotropowej dla TA grypy

Skład

Kapsułki Animaks produkowane są w dwóch odmianach - P i P, z których każda ma różne składniki.

Kapsułka II zawiera 360 mg głównego składnika, którym jest paracetamol. Dostępne również:

  • Laktoza jednowodna
  • Stearynian magnezu
  • Koloidalny dwutlenek krzemu
  • Skrobia wstępnie żelowana
  • Polisorbat.

Wewnątrz kapsułki typu P znajdują się następujące elementy:

  • Kwas askorbinowy w dawce 300 mg
  • Glukonian wapnia jako monohydrat - 100 mg
  • Chlorowodorek rymantadyny w dawce 50 mg
  • Rutozydowy udział masowy 20 mg
  • Loratadyna w dawce 3 mg.

Wewnątrz jednej torby znajduje się proszek, w tym:

  • Kwas askorbinowy - 300 mg
  • Paracetamol - 360 mg
  • Glukonian wapnia (monohydrat) - 100 mg
  • Chlorowodorek rymantadyny - 50 mg
  • Rutozyd - 20 mg
  • Loratadyna - 3 mg.

W proszku są również obecne:

  • Laktoza jednowodna
  • Słodzik (aspartam)
  • Hypromeloza
  • Koloidalny dwutlenek krzemu
  • Substancja barwiąca
  • Smak cytrynowo-miodowy, czarna porzeczka, żurawina, malina, cytryna.

Właściwości lecznicze

Lek ma złożony wpływ na organizm, zatrzymując objawy ostrych objawów choroby zakaźnej na wczesnym etapie. Ponadto występuje wyraźne działanie przeciwwirusowe, przeciwalergiczne, przeciwbólowe, interferonogenne.

Ze względu na obecność kilku aktywnych składników w proszku i tabletkach, rozwój choroby jest zahamowany, a ostre objawy pierwotne są wyeliminowane. Charakter działania leku na organizm jest związany z właściwościami każdego składnika aktywnego.

Kwas askorbinowy przyczynia się do regulacji przebiegu procesów redoks, zmniejszając w ten sposób przepuszczalność ścian naczyń. Substancja ta działa stymulująco na układ odpornościowy, aktywuje proces regeneracji komórek i tkanek. Wraz z tym kwas askorbinowy zwiększa zdolności krzepnięcia osocza.

Glukonian wapnia jest swoistym dawcą jonów osadzonych w ścianie naczyniowej. Dzięki temu efektowi przepuszczalność jest zmniejszona, a także kruchość samego kapilary. Jednocześnie następuje likwidacja ogniska zapalenia w przypadku chorób układu oddechowego i grypy.

Rymantydyna wykazuje aktywność przeciwwirusową przeciwko wirusowi grypy t. A. W wyniku ekspozycji rymantydyny na organizm kanały M2 wirusa są zablokowane, tak że rybonukleoproteiny nie mogą przeniknąć do zdrowej komórki. Obserwowane zahamowanie rozprzestrzeniania się wirusa, równolegle z indukcją interferonów, takich jak alfa i gamma, pomaga stymulować odporność humoralną.

Loratadyna należy do specjalnych blokerów receptorów (typ H1). Substancja ta zapobiega występowaniu opuchlizny w tkankach dotkniętych wirusem z powodu hamowania uogólnionego uwalniania histamin.

Rutozyd należy do liczby angioprotektorów, zachowuje integralność ścian naczyń krwionośnych. To działanie rutyny osiąga się przez zmniejszenie łamliwości naczyń włosowatych i zahamowanie agregacji erytrocytów. Substancja ta miejscowo eliminuje obrzęki i stany zapalne, wzmacnia ściany naczyń krwionośnych.

Formularz wydania

Cena kapsułek: od 233 do 375 rubli.

Kapsułki Animax o niebieskawym i czerwonawym odcieniu ze sproszkowaną zawartością umieszcza się w blistrach po 10 sztuk. (czapki. P i P). Wewnątrz opakowania znajduje się 1 blister z kapsułkami o różnych kolorach.

Proszek Animax zawiera białawy, żółtawy lub jasnozielony granulat o wyraźnym aromacie jagód lub owoców. Jest pakowany w worki. Wewnątrz opakowania kartonowe można umieścić 3 sztuki. 6 sztuk. 12 sztuk. lub 24-pak. ze środkiem przeciwwirusowym.

Animax: instrukcje użytkowania

Każdy z leków należy przyjmować w określony sposób, aby uzyskać wyraźny efekt terapeutyczny.

Jak przyjmować kapsułki

Cena proszku: od 79 do 527 rubli.

Metoda dawkowania dla dorosłych: pić 1 czapkę. Typ P i typ P dwa lub trzy razy dziennie. Zazwyczaj stosowanie leku nie przekracza 3-5 dni, w tym okresie stan pacjenta znacznie się poprawia. Czy można kontynuować leczenie lekiem przeciw grypie i czy warto go zażywać w celu profilaktyki, należy skonsultować się z lekarzem.

Jak pić roztwór

Zimny ​​środek (1 opakowanie). Musi być rozpuszczony w 100 ml przegotowanej wody (najlepiej gorącej), ostrożnie mieszając roztwór łyżką. Pojedyncza dawka to 1 worek, przyjmowanie leku Anvimax z cytryną lub innymi dodatkami smakowymi powinno być przeprowadzane dwa lub trzy razy dziennie.

Czas trwania terapii nie powinien przekraczać 5 dni. W przypadku braku dodatniej dynamiki leczenia należy skontaktować się z lekarzem.

Niektórzy rodzice nie są świadomi, ile lat można podać ten lek dziecku. Stosowanie dla dzieci w młodszym i średnim wieku jest przeciwwskazane. Konieczne jest skonsultowanie się z dziećmi u pediatry, wybierze najbardziej optymalne leczenie, które daje widoczny efekt terapeutyczny.

Stosowanie w czasie ciąży i HB

Animax w czasie ciąży jest przeciwwskazany. Kobietom w ciąży nie przepisuje się tego leku zarówno we wczesnych, jak i późniejszych okresach, ponieważ ma to negatywny wpływ na rozwój płodu w łonie matki. Lekarz może zalecić stosowanie innego leku dozwolonego w czasie ciąży. Warto zauważyć, że kobieta powinna poinformować swojego lekarza, że ​​wcześniej zażywała leki o podobnym składzie.

Jeśli potrzebujesz leczenia w okresie laktacji, konieczne jest całkowite karmienie piersią, tylko wtedy możesz zażyć lek.

Przeciwwskazania

W takich przypadkach nie należy rozpoczynać picia leku:

  • Tendencja do rozwoju krwawienia w przewodzie pokarmowym
  • Ostry przebieg owrzodzeń przewodu pokarmowego
  • Skaza krwotoczna
  • Choroby układu nerkowego i wątroby (zarówno w postaci ostrej, jak i przewlekłej)
  • Niedobór potasu
  • Hemofilia
  • Ciężka patologia tarczycy
  • Zaburzenia krwawienia
  • Wiek dzieci (dziecko poniżej 18 lat)
  • Ciąża, GW
  • Alkoholizm
  • Fenyloketonuria
  • Zwiększona podatność na komponenty
  • Nietolerancja laktozy
  • Sarkoidoza
  • Hiperkalcemia i hiperkalciuria
  • Kamica nerkowa.

Nie ma innych przeciwwskazań.

Środki ostrożności

Nie pij leku w obecności nowotworów złośliwych.

Lek może wpływać na stężenie, dlatego należy zachować szczególną ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i pracy z precyzyjnymi mechanizmami.

Interakcje między lekami

Przyjmowanie leków hepatotoksycznych z minimalną dawką paracetamolu może powodować ciężkie zatrucie organizmu.

Podczas jednoczesnego przyjmowania leków urykozurycznych obserwuje się spadek aktywności jednego ze składników leku Anvimax - paracetamolu.

Przy długotrwałym stosowaniu barbituranów obserwuje się gwałtowny spadek działania paracetamolu.

Rimantadyna jest w stanie zwiększyć pobudzające działanie substancji, takich jak kofeina.

Kwas askorbinowy przyspiesza wchłanianie leków zawierających żelazo, ale zmniejsza stężenie COC we krwi. Również wit. C ma wpływ na skuteczność leków przeciwpsychotycznych, znacznie go zmniejszając.

Anvimax i antybiotyk mogą być stosowane jednocześnie.

Kompatybilność z animaksą i alkoholem

Lekarze nie zalecają przyjmowania alkoholu podczas leczenia.

Efekty uboczne

Podczas leczenia mogą wystąpić liczne działania niepożądane z przewodu pokarmowego, ośrodkowego układu nerwowego, układu moczowego i krwiotwórczego. Występowanie reakcji alergicznych nie jest wykluczone.

Przedawkowanie

Pacjentów przyjmujących większe dawki dzienne można zdiagnozować:

  • Naruszenie przewodu pokarmowego (ból w nadbrzuszu, biegunka, nudności i chęć wymiotów)
  • Pogorszenie pracy CCC (arytmia serca, zaostrzenie przewlekłych dolegliwości)
  • Kwasica
  • Pallor skóry.

Po 48 godzinach od momentu przyjęcia dużej dawki leku mogą pojawić się objawy upośledzenia czynności wątroby. Możliwe jest wystąpienie patologii wątroby i zapadnięcie w śpiączkę.

Leczenie przeprowadza się przez podawanie leku takiego jak acetylocysteina, przepisuje się także metioninę. Pokazano płukanie przewodu pokarmowego, terapię mającą na celu wyeliminowanie obserwowanych objawów. Nie ma konkretnego antidotum.

Warunki przechowywania i trwałość

Przechowywanie leków należy przeprowadzać w temperaturze nieprzekraczającej 25 ° C przez 2 lata.

Analogi

AntiHrippin

Natur Produkt, Holandia

Cena od 75 do 801 rubli.

Lek ma działanie przeciwbólowe, kontrolowane temperaturowo, jak również działanie przeciwalergiczne. AntiGrippin jest przepisywany w leczeniu takich chorób zakaźnych, jak SARS, przeziębienie i grypa. Aktywnymi składnikami są paracetamol, chlorofenamina i wit. C. Produkowane w postaci tabletek musujących, a także proszku.

Plusy:

  • Kilka form wydania
  • Tabletki musujące są przepisywane dzieciom od 3 lat
  • Wakacje OTC.

Wady:

  • Proszek jest przeciwwskazany u dzieci poniżej 15 lat.
  • Niekompatybilny z alkoholem
  • Nie przepisywany na wrzodziejące dolegliwości układu pokarmowego.