loader

Główny

Pytania

Antybiotyki na zapalenie płuc - skuteczne i bezpieczne leki

Zapalenie płuc rozpoczyna się natychmiast bólem w klatce piersiowej podczas oddychania, silnym kaszlem z plwociną, gorączką. Choroba pilnie wymaga hospitalizacji. Pacjentowi pokazuje się leżenie w łóżku, specjalne odżywianie witaminowe, a głównym składnikiem procesu terapeutycznego jest leczenie antybiotykami.

Co to jest zapalenie płuc

Zapalenie płuc jest powszechnie nazywane zapaleniem płuc. Jest to zakażenie dolnych dróg oddechowych z okresem inkubacji od 2 do 10 dni, który obejmuje tkankę płucną. Istnieje kilka rodzajów choroby:

  1. Nietypowy. Nazywana chlamydią, legionellą, mykoplazmą, czyli nietypową mikroflorą.
  2. Aspiracja. Występuje w wyniku przedostania się wody, żywności lub ciał obcych do dróg oddechowych.
  3. Szpital. Choroba rozwija się, gdy pacjent przebywa w szpitalu.
  4. Nabyte przez społeczność. Występuje jako powikłanie po infekcji wirusowej. Często jest przyczyną śmierci z powodu silnego spadku odporności.

Antybiotyki nowej generacji pomagają uniknąć powikłań zapalenia płuc, które może rozwinąć ropień płuc, ropniak opłucnej, odma opłucnowa i inne poważne choroby. Najpoważniejszą konsekwencją zapalenia płuc jest niewydolność oddechowa. Ta patologia rozwija się u pacjentów z innymi chorobami przewlekłymi lub u pacjentów w podeszłym wieku, którzy nie otrzymują odpowiedniego leczenia antybiotykami. Niepowodzenie jest często przyczyną śmierci.

Antybiotyki na zapalenie płuc

Biorąc pod uwagę ostry przebieg choroby, przepisuje się leki przeciwbakteryjne o szerokim spektrum działania, nie czekając na testy laboratoryjne. Lekarze rozróżniają trzy stopnie zapalenia płuc. Na najprostszym etapie występuje zatrucie ciała (słabo wyrażone), temperatura ciała pacjenta nie przekracza 38 ° C, serce bije w normalnym rytmie. Świadomość pacjenta pozostaje wyraźna, a gdy badanie rentgenowskie wykazuje niewielką ostrość zapalenia, zlokalizowaną w górnym płacie płuc.

W ciężkim stadium temperatura ciała wzrasta natychmiast do 39 ° C, obserwuje się częstoskurcz (umiarkowany), zatrucie, a na zdjęciu rentgenowskim występuje wyraźna infiltracja. Najcięższy stopień zapalenia płuc (pleuropneumonia) charakteryzuje się temperaturą ciała 40 ° C, pacjent jest majaczący, ma duszność, wyraźne zatrucie. Przepisuj antybiotyki na zapalenie płuc, biorąc pod uwagę następujące czynniki:

  • stadium i nasilenie choroby;
  • toksyczność leku;
  • przeciwwskazania;
  • możliwa manifestacja alergii;
  • spektrum działania antybiotyku;
  • szybkość przenikania leków do organizmu;
  • tempo rozwoju oporności bakterii na ten lek.

Antybiotyki na zapalenie płuc u dorosłych - schematy leków na różne formy choroby

Zapalenie płuc lub zapalenie płuc jest najniebezpieczniejszą chorobą, podczas której dochodzi do zapalenia tkanki płucnej. Proces prowadzi do nierównowagi metabolizmu tlenu w organizmie, która w swojej zaawansowanej postaci dramatycznie zwiększa ryzyko rozwoju zatrucia krwi i innych stanów zagrażających życiu. Przyczyną zapalenia płuc są patogenne drobnoustroje. Ten powód wymaga terapii lekowej, która może zabić infekcję.

Co to są antybiotyki dla zapalenia płuc u dorosłych

Podstawową częścią walki z zapaleniem płuc są antybiotyki, które mogą zniszczyć patogen i tłumić jego zdolność do reprodukcji. W przeciwnym razie choroba może spowodować nieodwracalne uszkodzenie ciała w postaci powikłań, a nawet doprowadzić do zgonu. Czas trwania leczenia zależy od stopnia zaniedbania zapalenia płuc i odporności pacjenta. Pozakomórkową postać patogenu można zabić w ciągu 7 dni, wewnątrzkomórkowo w ciągu 14 dni, a leczenie ropnia płuc może potrwać 50 dni.

Ogólne zasady mianowania

Antybiotyki są głównym środkiem leczenia mającym na celu wyeliminowanie przyczyny choroby, jaką jest obecność patogennej mikroflory. Główną zasadą leczenia jest prawidłowy dobór formy, która determinuje metodę i czynnik ciągłości leku we krwi i plwocinie. Zastrzyki są uważane za dobry sposób, ponieważ antybiotyk jest dostarczany bezpośrednio do miejsca lokalizacji patogenu, co minimalizuje wpływ na przewód pokarmowy.

W tym przypadku przyjmowanie doustne jest bardziej dostępne. Zasady stosowania środków przeciwbakteryjnych:

  • po diagnozie musisz natychmiast rozpocząć przyjmowanie leków;
  • antybiotyki pierwszego rzutu to te należące do grupy penicylin;
  • jeśli choroba jest ciężka, do istniejącego leku dodaje się bardziej skuteczny środek (jeśli wykryty zostanie patogen);
  • w początkowo ciężkich przypadkach leczenie dwoma lekami rozpoczyna się natychmiast - zaleca się stosowanie penicyliny z erytromycyną, monomitsyną lub streptomycyną, a także tetracykliną z oleandomycyną i monomitsyną;
  • nie zaleca się jednoczesnego przyjmowania więcej niż dwóch leków w warunkach ambulatoryjnych;
  • małe dawki nie są zalecane, aby zarazki nie rozwinęły odporności;
  • długie stosowanie antybiotyków (ponad 6-10 dni) prowadzi do rozwoju dysbiozy, która wymaga stosowania probiotyków;
  • jeśli leczenie wymaga leczenia przez ponad trzy tygodnie, konieczne jest zapewnienie przerwy 7-dniowej i dalsze stosowanie preparatów nitrofuranu lub sulfonamidów;
  • kurs jest ważny, aby zakończyć, nawet przy zniknięciu objawów negatywnych.

Jakie antybiotyki należy przyjmować w przypadku zapalenia płuc

Częściej lekarze przepisują antybiotyki na zapalenie płuc u dorosłych z następujących skutecznych grup leków:

  1. Penicyliny: karbenicylina, Augmentin, Amoxiclav, Ampicillin, Piperacillin.
  2. Cefalosporyny: ceftriakson, cefaleksyna, cefuroksym.
  3. Makrolidy: klarytromycyna, erytromycyna, azytromycyna.
  4. Aminoglikozydy: Streptomycyna, Gentamycyna, Tobramycyna.
  5. Fluorochinolony: cyprofloksacyna, ofloksacyna.

Każda z tych grup różni się od innych szerokim spektrum zastosowania, czasem trwania i siłą oddziaływania, skutkami ubocznymi. Aby porównać leki, spójrz na tabelę:

Leczą niepowikłane zapalenie płuc wywołane przez paciorkowce i pneumokoki, enterobakterie, ale są bezsilne wobec Klebsiella i E. coli. Celem tej grupy jest udowodnienie podatności drobnoustrojów na lek, z przeciwwskazaniami do makrolidów.

Erytromycyna, azytromycyna, klarytromycyna, midekamycyna

Leki pierwszego rzutu w obecności przeciwwskazań do grupy penicylin. Z powodzeniem leczą nietypowe zapalenie płuc, zapalenie płuc na tle ostrych zakażeń układu oddechowego. Leki wpływają na mykoplazmy, chlamydie, legionellę, bakterie hemophilus, ale praktycznie nie zabijają gronkowców i paciorkowców.

Oxacillin, Amoxiclav, Ampicillin, Flemoklav

Wyznaczony ze sprawdzoną wrażliwością na mikroorganizmy - hemofilne pałeczki, pneumokoki. Leki są stosowane w leczeniu łagodnego zapalenia płuc wywołanego przez wirusy i bakterie.

Działają na bakterie oporne na cefalosporyny, eliminują złożone formy chorób i posocznicy.

Fluorochinolony (chinolony, fluorochinole)

Lewofloksacyna, Moksifloksacyna, Sparfloksacyna

Wpływają na pneumokoki.

Środki są podobne w działaniu do penicylin i cefalosporyn, mają wielki wpływ na drobnoustroje gram-ujemne.

Przepisując antybiotyki w leczeniu zapalenia płuc u dorosłych, lekarze powinni zwracać uwagę na zgodność leków. Na przykład, nie można jednocześnie przyjmować leków z tej samej grupy lub łączyć Neomycyny z Monomitsinem i Streptomycyną. W początkowej fazie, w celu uzyskania wyników badań bakteriologicznych, stosuje się szerokie spektrum leków, które są przyjmowane jako ciągła terapia przez trzy dni. Następnie pulmonolog może podjąć decyzję o zastąpieniu leku.

W przypadku ciężkich dorosłych zaleca się połączenie Levofloxacin i Tavanic, Ceftriaxone i Fortum, Sumamed i Fortum. Jeśli pacjenci są w wieku poniżej 60 lat i mają łagodne zapalenie płuc, przyjmują Tavanic lub Avelox przez pięć dni, Doxycycline przez dwa tygodnie, Amoxiclav, Augmentin przez 14 dni. Niezależnie wyznaczają środki przeciwbakteryjne nie mogą, zwłaszcza osoby starsze.

Formularz nabyty przez społeczność

Leczenie pozaszpitalnego zapalenia płuc u dorosłych przeprowadza się przy użyciu makrolidów. Czasami przepisywane fundusze oparte na kwasie klawulanowym, sulbaktamie, penicylinach, cefalosporynach 2-3 generacji w połączeniu z makrolidami. W ciężkich przypadkach pokazano karbapenemy. Opis kilku leków:

  1. Amoksycylina - kapsułki i zawiesina na bazie składnika o tej samej nazwie z grupy półsyntetycznych penicylin. Zasada działania: hamowanie syntezy flory komórkowej. Przyjęcie jest przeciwwskazane w przypadku nietolerancji składników i mononukleozy zakaźnej o dużym nasileniu. Dawkowanie: 500 mg trzy razy na dobę.
  2. Lewofloksacyna jest pigułką opartą na półwodzianu lewofloksacyny, która blokuje syntezę komórek drobnoustrojów i przełamuje ich bariery cytoplazmatyczne i komórkowe. Są przeciwwskazane w przypadku uszkodzeń ścięgien, w wieku poniżej 18 lat, podczas ciąży i laktacji. Dawkowanie: 500 mg 1-2 razy / dobę przez 7-14 dni.
  3. Imipenem - karbapenem beta-laktamowy, wytwarzany w postaci roztworu do wstrzykiwań. Stosuje się go w postaci kroplówek lub zastrzyków domięśniowych. Dawkowanie: 1-1,5 g na dobę w dwóch dawkach. Czas trwania dropperów wynosi 20-40 minut. Przeciwwskazania: ciąża, do trzech miesięcy w przypadku dożylnego i do 12 lat w przypadku wstrzyknięcia domięśniowego, ciężka niewydolność nerek.

Aspiracja

Środki przeciwbakteryjne do leczenia zapalenia płuc typu aspiracyjnego powinny obejmować kwas klawulanowy, amoksycylinę, aminoglikozydy na bazie wankomycyny. W ciężkich przypadkach cefalosporyny trzeciej generacji wykazano w połączeniu z aminoglikozydami, metronidazolem. Opis leku:

  1. Augmentin - tabletki na bazie trihydratu amoksycyliny i kwasu klawulanowego w postaci soli potasowej. Zawarty w grupie penicylin, hamuje beta-laktamazę. Odbiór: na 1 tabletce 875 + 125 mg dwa razy na dobę lub na tabletce 500 + 125 mg trzy razy / dobę. Dla dzieci wyświetlany jest format zawieszenia (tabletka rozpuszcza się w wodzie). Przeciwwskazania: żółtaczka.
  2. Moksifloksacyna - roztwór przeciwbakteryjny i tabletki z grupy fluorochinolonów. Zawierają chlorowodorek moksyfloksacyny, przeciwwskazany u kobiet w ciąży, karmiących piersią, w wieku poniżej 18 lat. Dawkowanie: raz dziennie, 250 ml dożylnie przez godzinę lub doustnie 400 mg / dzień w ciągu 10 dni.
  3. Metronidazol - roztwór do infuzji lub tabletek oparty na składniku o tej samej nazwie. Pochodna 5-nitroimidazolu hamuje syntezę bakteryjnych kwasów nukleinowych. Przeciwwskazania: leukopenia, zaburzenia koordynacji, padaczka, niewydolność wątroby. Dawkowanie: 1,5 g / dzień w trzech dawkach tygodniowo w postaci tabletek.

Szpitalne

Zapalenie płuc typu nosowego jest leczone przy użyciu cefalosporyn 3-4 generacji, Augmentina. W ciężkim przypadku pokazano stosowanie karboksypenicylin w połączeniu z aminoglikozydami, cefalosporynami trzeciej generacji lub 4 pokoleniami w połączeniu z aminoglikozydami. Popularne leki:

  1. Ampicylina - tabletki i kapsułki zawierają trihydrat ampicyliny, który hamuje syntezę ściany komórkowej bakterii. Przeciwwskazane w mononukleozie, białaczce limfocytowej, nieprawidłowej czynności wątroby. Wykazano, że stosuje się 250-500 mg 4 razy / dobę doustnie lub 250-500 mg co 4-6 godzin domięśniowo lub dożylnie.
  2. Ceftriakson - proszek do wstrzykiwań zawiera sól disodową ceftriaksonu. Hamuje syntezę błony komórkowej mikroorganizmów. Przeciwwskazane w pierwszych trzech miesiącach ciąży. Średnia dzienna dawka: 1-2 g razy / dzień lub 0,5-1 g co 12 godzin. Jest stosowany domięśniowo i dożylnie w szpitalu.
  3. Tavanic - tabletki i roztwór do infuzji na bazie lewofloksacyny. Zawarte w grupie fluorochinolonów mają szerokie działanie przeciwbakteryjne. Przeciwwskazane w padaczce, naruszeniu ścięgien, laktacji, przewożeniu dziecka do 18 lat, z chorobą serca. Sposób stosowania: 250-500 mg tabletki 1-2 razy dziennie lub we wczesnych stadiach dożylnych 250-500 mg 1-2 razy dziennie.

Mykoplazma

Ta postać choroby jest nietypowa, objawia się przekrwieniem nosa, bólem mięśni, bólem gardła, bólem głowy, napadowym kaszlem i ogólnym osłabieniem. Choroba jest leczona przez co najmniej 14 dni, podczas pierwszych 48-72 godzin stosuje się roztwory dożylne. Zastosuj leki z grupy makrolidów:

  1. Klarytromycyna jest półsyntetycznym makrolidem w postaci tabletek na bazie klarytromycyny. Hamuje syntezę białek rybosomalnych bakterii, prowadząc do śmierci patogenu. Przeciwwskazane w ciąży, laktacji, do 12 lat, w połączeniu z lekami sporyszowymi. Dawkowanie: 250 mg dwa razy na dobę przez tydzień.
  2. Sumamed - roztwór do infuzji, tabletek, kapsułek i proszku do podawania doustnego z grupy makrolidów-azalidów. Hamuje syntezę białek przez bakterie, ma działanie bakteriobójcze. Przeciwwskazania: zaburzenia czynności wątroby i nerek. Sposób użycia: raz dziennie, 500 mg raz dziennie przez trzy dni.
  3. Rovamycin, tabletka na bazie spiramycyny, należy do grupy makrolidów. Działają bakteriostatycznie, zakłócając syntezę białek wewnątrz komórki. Przeciwwskazany w laktacji. Dawkowanie: 2-3 tabletki w 2-3 dawkach / dzień

Leczenie zapalenia płuc wywołanego przez Klebsiella

Choroba wywoływana przez Klebsiella (mikroorganizmy występujące w jelicie człowieka) rozwija się na tle odporności i prowadzi do rozwoju zakażenia płuc. W początkowej fazie u dorosłych stosuje się aminoglikozydy i cefalosporyny trzeciej generacji przez 14-21 dni. Używaj leków:

  1. Amikacyna - proszek do wytwarzania roztworu podawanego dożylnie i domięśniowo, zawiera siarczan amikacyny. Półsyntetyczne działanie bakteriobójcze aminoglikozydu na antybiotyk, niszczące barierę cytoplazmatyczną komórki. Przeciwwskazane w ciężkiej przewlekłej niewydolności nerek, zapaleniu nerwu słuchowego, ciąży. Dawkowanie: 5 mg / kg masy ciała co 8 godzin. W przypadku niepowikłanych zakażeń wskazane jest podawanie 250 mg co 12 godzin.
  2. Gentamycyna jest aminoglikozydem w postaci roztworu do wstrzykiwań zawierającego siarczan gentamycyny. Narusza syntezę białek błony komórkowej mikroorganizmów. Przeciwwskazany w nadwrażliwości na składniki. Sposób stosowania: 1-1,7 mg / kg masy ciała 2-4 razy / dobę dożylnie lub domięśniowo. Przebieg leczenia trwa 7-10 dni.
  3. Cefalotyna jest antybiotykiem cefalosporynowym pierwszej generacji, który działa niszcząco na komórki bakteryjne. Roztwór do podawania pozajelitowego na bazie cefalotyny. Przeciwwskazania: nadwrażliwość na składniki, antybiotyki beta-laktamowe. Dawkowanie: dożylnie lub domięśniowo w dawce 0,5-2 g co 6 godzin. W przypadku powikłań wskazane jest 2 g co 4 godziny.

Z zastoinowym zapaleniem płuc

Antybiotyki na zapalenie płuc typu zastoinowego są przepisywane z grupy cefalosporyn, czasami przepisywane są makrolidy. Zastoinowe zapalenie płuc u dorosłych jest wtórnym zapaleniem płuc z powodu zastoju w krążeniu płucnym. Ryzyko jego rozwoju stanowią pacjenci z miażdżycą tętnic, nadciśnieniem, niedokrwieniem, rozedmą płuc i chorobami somatycznymi. Leki są używane przez 14-21 dni:

  1. Digran - tabletki przeciwbakteryjne z grupy fluorochinolonów na bazie monohydratu cyprofloksacyny i chlorowodorku cynidazolu. Wnika w ścianę bakterii, działa bakteriobójczo. Przeciwwskazania: ciąża, laktacja, wiek do 12 lat. Dawkowanie: 500-750 mg co 12 godzin przed posiłkami.
  2. Cefazolina - proszek do przygotowania roztworu do podawania pozajelitowego. Zawiera sól sodową cefazoliny - półsyntetyczny antybiotyk cefalosporynowy pierwszej generacji. Lek jest bakteriobójczy, przeciwwskazany w ciąży, w wieku 1 miesiąca. Sposób użycia: domięśniowo lub dożylnie 0,25-1 g co 8-12 godzin. W ciężkich przypadkach wprowadzenie 0,5-1 g co 6-8 godzin.
  3. Targocid, liofilizowany proszek do przygotowania zastrzyków, zawiera teikoplaninę, która ma działanie przeciwbakteryjne i bakteriobójcze. Blokuje syntezę ściany komórkowej i hamuje wzrost bakterii i ich rozmnażanie. Przeciwwskazania: nadwrażliwość na antybiotyki beta-laktamowe. Dawkowanie: domięśniowo lub dożylnie pierwszego dnia, 400 mg, a następnie 200 mg raz dziennie / dzień.

Pigułki antybiotykowe

Najpopularniejszym formatem leków są tablety. Muszą być przyjmowane w trakcie lub po posiłku, pić wodę. Popularne leki:

  1. Erytromycyna jest antybiotykiem makrolidowym zawierającym erytromycynę. Narusza tworzenie wiązań peptydowych między aminokwasami bakterii, powodując ich śmierć. Przeciwwskazane w zmniejszaniu słuchu, laktacji do 14 lat. Dawkowanie: 0,25-0,5 g co 4-6 godzin.
  2. Moksyfloksacyna - tabletki bakteriobójcze z grupy fluorochinolonów na bazie chlorowodorku moksyfloksacyny. Blokuj enzymy odpowiedzialne za reprodukcję DNA bakterii. Przeciwwskazania: wiek do 18 lat, ciąża, laktacja. Sposób użycia: 400 mg razy / dobę przez 10 dni.

ASC Doctor - strona internetowa o pulmonologii

Choroby płuc, objawy i leczenie narządów oddechowych.

Najbardziej skuteczne antybiotyki na zapalenie płuc i zapalenie oskrzeli

Antybiotyki są stosowane w wielu chorobach dróg oddechowych, zwłaszcza w zapaleniu płuc i bakteryjnym zapaleniu oskrzeli u dorosłych i dzieci. W naszym artykule omówimy najskuteczniejsze antybiotyki dla zapalenia płuc, oskrzeli, tchawicy, zapalenia zatok, podajemy ich nazwy i opisujemy cechy kaszlu i innych objawów chorób układu oddechowego. Antybiotyki na zapalenie płuc powinny być przepisywane przez lekarza.

Skutkiem częstego stosowania tych leków jest odporność mikroorganizmów na ich działanie. Dlatego konieczne jest stosowanie tych środków tylko zgodnie z zaleceniami lekarza, a jednocześnie przeprowadzić pełny cykl leczenia nawet po ustąpieniu objawów.

Wybór antybiotyku na zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, zapalenie zatok

Wybór antybiotyku na zapalenie płuc u dzieci

Ostry nieżyt nosa (katar) z zajęciem zatok (zapalenie zatok przynosowych) jest najczęstszą infekcją u ludzi. W większości przypadków jest to spowodowane przez wirusy. Dlatego w pierwszych 7 dniach choroby nie zaleca się przyjmowania antybiotyków w ostrym zapaleniu zatok przynosowych. Stosuje się środki objawowe, środki zmniejszające przekrwienie (krople i spraye z przeziębienia).

Antybiotyki są przepisywane w takich sytuacjach:

  • nieskuteczność innych narkotyków w ciągu tygodnia;
  • ciężka choroba (ropne wydzieliny, ból w okolicy twarzy lub podczas żucia);
  • zaostrzenie przewlekłego zapalenia zatok;
  • powikłania choroby.

W przypadku zapalenia zatok przynosowych przepisano amoksycylinę lub jej połączenie z kwasem klawulanowym. Przy nieskuteczności tych funduszy przez 7 dni zaleca się stosowanie pokoleń cefalosporyn II - III.

Ostre zapalenie oskrzeli jest w większości przypadków spowodowane przez wirusy. Antybiotyki na zapalenie oskrzeli są przepisywane tylko w takich sytuacjach:

  • ropna plwocina;
  • zwiększony kaszel plwocina;
  • wygląd i wzrost duszności;
  • wzrost zatrucia - pogorszenie, ból głowy, nudności, gorączka.

Leki z wyboru - amoksycylina lub jej połączenie z kwasem klawulanowym, cefalosporyny II - III generacji są używane rzadziej.

Antybiotyki na zapalenie płuc są przepisywane zdecydowanej większości pacjentów. U osób w wieku poniżej 60 lat preferuje się amoksycylinę, aw przypadku ich nietolerancji lub podejrzenia o mikoplazmatyczny lub chlamydiowy charakter patologii, makrolidy. U pacjentów w wieku powyżej 60 lat przepisywane są penicyliny zabezpieczone przed inhibitorami lub cefuroksym. Kiedy zaleca się leczenie szpitalne, należy rozpocząć podawanie domięśniowe lub dożylne tych leków.

Gdy zaostrzenie POChP jest zwykle przepisywane amoksycylina w połączeniu z kwasem klawulanowym, makrolidami, cefalosporynami II generacji.

W cięższych przypadkach z bakteryjnym zapaleniem płuc, ciężkimi ropnymi procesami w oskrzelach przepisywane są nowoczesne antybiotyki - fluorochinolony oddechowe lub karbapenemy. Jeśli u pacjenta rozpoznano szpitalne zapalenie płuc, można podawać aminoglikozydy, cefalosporyny trzeciej generacji i metronidazol dla flory beztlenowej.

Poniżej rozważamy główne grupy antybiotyków stosowanych w zapaleniu płuc, podajemy ich nazwy międzynarodowe i handlowe, a także główne działania niepożądane i przeciwwskazania.

Amoksycylina

Amoksycylina w syropie dla dzieci

Lekarze zwykle przepisują ten antybiotyk, gdy tylko pojawią się objawy zakażenia bakteryjnego. Działa na większość czynników powodujących zapalenie stawów, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc. W aptekach ten lek można znaleźć pod następującymi nazwami:

  • Amoksycylina;
  • Amosin;
  • Flemoxine Solutab;
  • Hikontsil;
  • Ecobol.

Jest wytwarzany w postaci kapsułek, tabletek, proszku i przyjmowany doustnie.

Lek rzadko powoduje jakiekolwiek działania niepożądane. Niektórzy pacjenci zauważają objawy alergiczne - zaczerwienienie i swędzenie skóry, katar, łzawienie i swędzenie oczu, trudności w oddychaniu, bóle stawów.

Jeśli antybiotyk jest stosowany w inny sposób niż zalecony przez lekarza, przedawkowanie jest możliwe. Towarzyszy temu upośledzenie świadomości, zawroty głowy, drgawki, ból kończyn i naruszenie wrażliwości.

U osłabionych lub starszych pacjentów z zapaleniem płuc amoksycylina może prowadzić do aktywacji nowych patogennych mikroorganizmów - nadkażenia. Dlatego jest rzadko stosowany w takiej grupie pacjentów.

Lek może być przepisywany dzieciom od urodzenia, ale z uwzględnieniem wieku i wagi małego pacjenta. Z zapaleniem płuc może być przepisywany ostrożnie kobietom w ciąży i karmiącym.

  • mononukleoza zakaźna i SARS;
  • białaczka limfocytowa (ciężka choroba krwi);
  • wymioty lub biegunka w zakażeniach jelitowych;
  • choroby alergiczne - astma lub pyłkowica, skaza alergiczna u małych dzieci;
  • nietolerancja na antybiotyki z grup penicylin lub cefalosporyn.

Amoksycylina w połączeniu z kwasem klawulanowym

Jest to tak zwana penicylina chroniona przed inhibitorami, która nie jest niszczona przez niektóre enzymy bakteryjne, w przeciwieństwie do zwykłej ampicyliny. Dlatego działa na większą liczbę gatunków drobnoustrojów. Lek jest zwykle przepisywany na zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc u osób starszych lub zaostrzenie POChP.

Nazwy handlowe, pod którymi ten antybiotyk jest sprzedawany w aptekach:

  • Amovikomb;
  • Amoksivan;
  • Amoxiclav;
  • Amoksycylina + kwas klawulanowy;
  • Arlet;
  • Augmentin;
  • Baktoklav;
  • Verclave;
  • Medoclav;
  • Panklav;
  • Rankavla;
  • Rapiklav;
  • Fibell;
  • Flemoklav Solyutab;
  • Foraclaw;
  • Ecoclav

Jest produkowany w postaci tabletek, chronionych przez muszlę, a także proszku (w tym smak truskawkowy dla dzieci). Istnieją również opcje podawania dożylnego, ponieważ ten antybiotyk jest jednym z leków z wyboru w leczeniu zapalenia płuc w szpitalu.

Ponieważ jest to środek łączony, często powoduje działania niepożądane niż zwykła amoksycylina. Mogą to być:

  • zmiany w przewodzie pokarmowym: owrzodzenia jamy ustnej, ból i ciemnienie języka, bóle brzucha, wymioty, biegunka, ból brzucha, zażółcenie skóry;
  • zaburzenia w układzie krwionośnym: krwawienie, zmniejszona odporność na infekcje, bladość skóry, osłabienie;
  • zmiany w aktywności nerwowej: pobudliwość, lęk, drgawki, ból głowy i zawroty głowy;
  • reakcje alergiczne;
  • pleśniawki (kandydoza) lub objawy nadkażenia;
  • ból krzyża, przebarwienie moczu.

Jednak takie objawy występują bardzo rzadko. Amoksycylina / klawulanian jest dość bezpiecznym lekiem, może być przepisywany na zapalenie płuc u dzieci od urodzenia. Kobiety w ciąży i karmiące piersią powinny stosować ten lek ostrożnie.

Przeciwwskazania do stosowania tego antybiotyku są takie same jak w przypadku amoksycyliny, a ponadto:

  • Fenyloketonuria (genetycznie uwarunkowana wrodzona choroba, zaburzenie metaboliczne);
  • nieprawidłowa czynność wątroby lub żółtaczka, które wystąpiły wcześniej po zażyciu tego leku;
  • ciężka niewydolność nerek.

Cefalosporyny

Cefiksym - skuteczny lek doustny

Do leczenia infekcji dróg oddechowych, w tym zapalenia płuc, stosuje się cefalosporyny pokoleń II-III, różniące się czasem trwania i spektrum działania.

Cefalosporyny drugiej generacji

Obejmują one antybiotyki:

  • Cefoksytyna (Anaerotsef);
  • cefuroksym (Axetin, Axosef, Antibioxim, Atcenovery, Zinatsef, Zinnat, Zinoximor, Xorim, Proxima, Supero, Tsetil Lupin, Cefroxime J, Cefurabol, Cefuroxime, Cefurus);
  • Cefamundol (Cefamabol, Cefat);
  • cefaklor (stada cefakloru).

Te antybiotyki są stosowane w zapaleniu zatok, zapaleniu oskrzeli, zaostrzeniu POChP, zapaleniu płuc u osób starszych. Podawane są domięśniowo lub dożylnie. Dostępne są tabletki Axosfef, Zinnat, Zinoximor, Tsetil Lupin; Istnieją granulki, z których przygotowuje się roztwór (zawiesinę) do podawania doustnego - Cefaclor Stada.

Według spektrum ich aktywności cefalosporyny są pod wieloma względami podobne do penicylin. W zapaleniu płuc mogą być przepisywane dzieciom od urodzenia, jak również kobietom w ciąży i karmiącym (z ostrożnością).

Możliwe skutki uboczne:

  • nudności, wymioty, luźne stolce, ból brzucha, zażółcenie skóry;
  • wysypka i świąd;
  • krwawienie i długotrwałe stosowanie - ucisk tworzenia krwi;
  • ból pleców, obrzęk, podwyższone ciśnienie krwi (uszkodzenie nerek);
  • kandydoza (pleśniawka).

Wprowadzenie tych antybiotyków drogą domięśniową jest bolesne, a dożylne możliwe jest zapalenie żyły w miejscu wstrzyknięcia.

Cefalosporyny II generacji praktycznie nie mają przeciwwskazań do zapalenia płuc i innych chorób układu oddechowego. Nie mogą być stosowane tylko w przypadku nietolerancji na inne cefalosporyny, penicyliny lub karbapenemy.

Cefalosporyny III generacji

Antybiotyki te są stosowane w ciężkich infekcjach dróg oddechowych, gdy penicyliny są nieskuteczne, a także w szpitalnym zapaleniu płuc. Należą do nich takie leki:

  • Cefotaksym (Intrataxime, Cefotex, Clafobrin, Claforan, Lyforan, Oritax, Rezibelact, Tax-O-Bid, Talzef, Cetax, Cefabol, Cefantral, Cefosin, Cefotaxime);
  • Ceftazydim (Bestum, Vicef, Orzid, Tezim, Fortazim, Fortum, Cefzid, Ceftazidime, Ceftidin);
  • ceftriaksonu (Azaran aksony Betasporina, Biotraksonu, Lendatsin, Lifakson, Medakson, Movigip, Rocephin, Steritsef, Torotsef, Triakson, Hyson, Cefaxone, Tsefatrin, Tsefogram, Tsefson, Tseftriabol ceftriakson);
  • Ceftizoksym (Cefsoxim J);
  • cefiksym - wszystkie formy są dostępne do podawania doustnego (Ixim Lupin, Pancef, Supraks, Cemidexor, Ceforal Solyutab);
  • cefoperazon (Dardum, Medocef, Movoperiz, Operaz, Tseperon J, Cefobid, Cefoperabol, Cefoperazone, Cefoperas, Cefpar);
  • cefpodoksym (Sefpotek) - w postaci tabletek;
  • ceftibuten (cedex) - do podawania doustnego;
  • cefditoren (Spectracef) - w postaci tabletek.

Te antybiotyki są przepisywane z powodu nieskuteczności innych antybiotyków lub początkowo ciężkiego przebiegu choroby, na przykład zapalenia płuc u osób starszych podczas leczenia w szpitalu. Są przeciwwskazane tylko w przypadku indywidualnej nietolerancji, jak również w pierwszym trymestrze ciąży.

Efekty uboczne są takie same jak w przypadku leków drugiej generacji.

Makrolidy

Azitrus - niedrogi skuteczny makrolid o krótkim okresie stosowania

Antybiotyki te są zwykle stosowane jako leki drugiego wyboru w zapaleniu zatok, zapaleniu oskrzeli, zapaleniu płuc, a także z prawdopodobieństwem zakażenia mykoplazmą lub chlamydią. Istnieje kilka generacji makrolidów o podobnym spektrum działania, ale różniących się czasem trwania efektu i formami aplikacji.

Erytromycyna jest najbardziej znanym, dobrze zbadanym i tanim lekiem z tej grupy. Jest dostępny w postaci tabletek oraz proszku do przygotowania roztworu do wstrzykiwań dożylnych. Jest wskazany w przypadku zapalenia migdałków, Legionelli, szkarlatyny, zapalenia zatok, zapalenia płuc, często w połączeniu z innymi lekami przeciwbakteryjnymi. Używany głównie w szpitalach.

Erytromycyna jest bezpiecznym antybiotykiem, jest przeciwwskazana tylko w przypadku indywidualnej nietolerancji, opóźnionego zapalenia wątroby i niewydolności wątroby. Możliwe skutki uboczne:

  • nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha;
  • świąd i wysypki skórne;
  • kandydoza (pleśniawka);
  • czasowa utrata słuchu;
  • zaburzenia rytmu serca;
  • zapalenie żyły w miejscu wstrzyknięcia.

Aby poprawić skuteczność leczenia zapalenia płuc i zmniejszyć liczbę wstrzyknięć leków, opracowano nowoczesne makrolidy:

  • spiramycyna (rovamycin);
  • midecamycin (tabletki Macropen);
  • roksytromycyna (tabletki Xitrocin, Romik, Rulid, Rulitsin, Elroks, Esparoxy);
  • josamycyna (tabletki Vilprafen, w tym rozpuszczalne);
  • klarytromycyna (tabletki Zimbaktar, Kispar, Klabaks, Klarbakt, Klaritrosin, Klaritsin, Klasine, Klatsid (tabletki i liofilizaty do sporządzania roztworu do infuzji) Klerimed, powlekarki, Lekoklar, Romiklar, Seydon-Sanovel CP Clara Fromilid, Ekozitrin;
  • azytromycyna (azivok, Azimitsin, Azitral, Azitroks, Azitrus, Zetamaks opóźnionym Z czynnika Zitnob, Zitrolid, Zitrotsin, Sumaklid, Sumamed, Sumamoks, Sumatrolid Tabletki solyushn, Tremak-Sanovel, Hemomitsin, Ekomed).

Niektóre z nich są przeciwwskazane u dzieci w wieku poniżej jednego roku, a także u matek karmiących. Jednak dla innych pacjentów takie fundusze są bardzo wygodne, ponieważ mogą być przyjmowane w tabletkach lub nawet w roztworze 1-2 razy dziennie. Zwłaszcza w tej grupie uwalniana jest azytromycyna, której przebieg leczenia trwa tylko 3 do 5 dni, w porównaniu z 7 do 10 dniami przyjmowania innych leków na zapalenie płuc.

Fluorochinolony układu oddechowego są najskuteczniejszymi antybiotykami w zapaleniu płuc.

Antybiotyki fluorochinolonowe są bardzo często stosowane w medycynie. Stworzono specjalną podgrupę tych leków, szczególnie aktywną przeciwko patogenom zakażeń dróg oddechowych. Są to fluorochinolony oddechowe:

  • Lewofloksacyna (Ashlev, Glevo, Ivacin, Lebel, Levoximed, Levolet R, Levostar, Levotek, Levofloks, Levofloksabol, Leobag, Leflobak Forte, Lefoktsin, Maklevo, Od-Levoks, Remedia, Signitsef, Tavanik, Tanfried,, Ecolevid, Elefloks);
  • moksyfloksacyna (Avelox, Aquamox, Alvelon-MF, Megaflox, Moximac, Moxin, Moxpenser, Pleviloks, Simofloks, Ultramoks, Heinemox).

Te antybiotyki działają na większość patogenów chorób oskrzelowo-płucnych. Są dostępne zarówno w postaci tabletek, jak i do podawania dożylnego. Leki te przepisuje się 1 raz dziennie na ostre zapalenie zatok, zaostrzenie zapalenia oskrzeli lub pozaszpitalnego zapalenia płuc, ale tylko z nieskutecznością innych leków. Wynika to z potrzeby zachowania wrażliwości drobnoustrojów na silne antybiotyki, a nie „strzelania do wróbli”.

Narzędzia te są bardzo skuteczne, ale lista możliwych skutków ubocznych, które mają, jest bardziej obszerna:

  • kandydoza;
  • depresja krwi, niedokrwistość, krwawienie;
  • wysypka i świąd;
  • zwiększone stężenie lipidów we krwi;
  • niepokój, pobudzenie;
  • zawroty głowy, utrata wrażliwości, ból głowy;
  • niewyraźne widzenie i słuch;
  • zaburzenia rytmu serca;
  • nudności, biegunka, wymioty, ból brzucha;
  • ból mięśni i stawów;
  • niższe ciśnienie krwi;
  • obrzęk;
  • drgawki i inne.

Nie należy stosować fluorochinolonów w drogach oddechowych u pacjentów z wydłużonym odstępem Q-T w EKG, ponieważ może to spowodować zagrażającą życiu arytmię. Inne przeciwwskazania:

  • uprzednio leczono lekami chinolonowymi, które powodowały uszkodzenie ścięgien;
  • rzadki puls, duszność, obrzęk, wcześniejsze zaburzenia rytmu z objawami klinicznymi;
  • jednoczesne stosowanie przedłużonych leków interwałowych Q-T (jest to wskazane w instrukcjach stosowania takiego leku);
  • niska zawartość potasu we krwi (przedłużone wymioty, biegunka, przyjmowanie dużych dawek leków moczopędnych);
  • ciężka choroba wątroby;
  • laktoza lub nietolerancja glukozy-galaktozy;
  • ciąża, okres karmienia piersią, dzieci poniżej 18 lat;
  • indywidualna nietolerancja.

Aminoglikozydy

Antybiotyki z tej grupy są używane głównie do szpitalnego zapalenia płuc. Ta patologia jest spowodowana przez mikroorganizmy żyjące w warunkach stałego kontaktu z antybiotykami i które rozwinęły oporność na wiele leków. Aminoglikozydy są dość toksycznymi lekami, ale ich skuteczność umożliwia ich stosowanie w ciężkich przypadkach choroby płuc, z ropniem płuc i ropniakiem opłucnej.

Stosowane są następujące leki:

  • Tobramycyna (brulamycyna);
  • gentamycyna;
  • kanamycyna (głównie na gruźlicę);
  • Amikacyna (Amikabol, Selemycyna);
  • netilmicyna.

W przypadku zapalenia płuc podaje się je dożylnie, w tym kroplówkę lub domięśniowo. Lista działań niepożądanych tych antybiotyków:

  • nudności, wymioty, nieprawidłowa czynność wątroby;
  • depresja krwi, niedokrwistość, krwawienie;
  • zaburzenia czynności nerek, zmniejszenie objętości moczu, pojawienie się w nim białka i czerwonych krwinek;
  • ból głowy, senność, brak równowagi;
  • świąd i wysypka skórna.

Głównym zagrożeniem podczas stosowania aminoglikozydów w leczeniu zapalenia płuc jest możliwość nieodwracalnej utraty słuchu.

  • indywidualna nietolerancja;
  • zapalenie nerwu nerwu słuchowego;
  • niewydolność nerek;
  • ciąża i laktacja.

U pacjentów z dzieciństwa stosowanie aminoglikozydów jest dopuszczalne.

Karbapenemy

Tienam to nowoczesny, wysoce skuteczny antybiotyk do ciężkiego zapalenia płuc.

Ten antybiotyk rezerwowy jest stosowany wraz z nieskutecznością innych środków przeciwbakteryjnych, zwykle w szpitalnym zapaleniu płuc. Karbapenemy są często stosowane w zapaleniu płuc u pacjentów z niedoborami odporności (zakażenie HIV) lub innymi poważnymi chorobami. Obejmują one:

  • Meropenem (Jan, Merexid, Meronem, Meronoxol, Meropenabol, Meropidel, Nerinam, Peenemera, Propinem, Cyronem);
  • ertapenem (Invans);
  • dorypenem (Doriprex);
  • imipenem w połączeniu z inhibitorami beta-laktamazy, który rozszerza zakres działania leku (Aquapenem, Grimipenem, Imipenem + Cilastatin, Tienam, Tiepenem, Tsilapenem, Tsilaspen).

Podaje się je dożylnie lub do mięśnia. Z działań niepożądanych można zauważyć:

  • drżenie mięśni, drgawki, ból głowy, zaburzenia wrażliwości, zaburzenia psychiczne;
  • zmniejszenie lub zwiększenie objętości moczu, niewydolność nerek;
  • nudności, wymioty, biegunka, ból języka, gardła, żołądka;
  • tworzenie krwi ucisku, krwawienie;
  • ciężkie reakcje alergiczne, aż do zespołu Stevensa-Johnsona;
  • upośledzenie słuchu, uczucie szumu w uszach, zaburzenia percepcji smaku;
  • duszność, ciężkość klatki piersiowej, kołatanie serca;
  • bolesność w miejscu wstrzyknięcia, stwardnienie żyły;
  • pocenie się, ból pleców;
  • kandydoza

Karbapenemy są przepisywane, gdy inne antybiotyki na zapalenie płuc nie mogą pomóc pacjentowi. Dlatego są przeciwwskazane tylko u dzieci w wieku poniżej 3 miesięcy, u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek bez hemodializy, a także w przypadku indywidualnej nietolerancji. W innych przypadkach stosowanie tych leków jest możliwe pod kontrolą nerek.

Antybiotyki na zapalenie płuc u dorosłych: nazwa

✓ Artykuł zweryfikowany przez lekarza

Zapalenie płuc lub zapalenie płuc jest poważną i bardzo niebezpieczną chorobą. Zapalenie tkanki płuc prowadzi do upośledzenia metabolizmu tlenu w tkankach organizmu, a choroba w jej zaawansowanej postaci może prowadzić do posocznicy i innych stanów zagrażających życiu. Ponieważ zapalenie płuc jest wywoływane przez drobnoustroje chorobotwórcze, do zwalczania tego zwykle stosuje się środki działające bezpośrednio na czynnik wywołujący chorobę. Antybiotyki są bardzo ważną częścią leczenia zapalenia płuc, a skuteczność leczenia i stan pacjenta w przyszłości zależą od właściwego doboru leków.

Antybiotyki na zapalenie płuc u dorosłych: nazwa

Jak wybrać antybiotyk?

Głównymi objawami zapalenia płuc są gorączka, kaszel z wydzieliną żółtej lub brązowej plwociny, duszność i ogólne złe samopoczucie. Lekarz słucha płuc pacjenta i, jeśli podejrzewa się proces zapalny, kieruje go na prześwietlenie i odpowiednie testy. W zależności od ich wyników i organizmu pacjenta zalecana jest terapia. Jako pierwsza pomoc antybiotyki są przepisywane empirycznie (tak zwane leki pierwszego rzutu), więc pacjent powinien przejść przez wszystkie badania tak szybko, jak to możliwe, w szczególności przejść test plwociny, który określi czynnik chorobotwórczy.

W około 60% przypadków zapalenie płuc jest spowodowane przez mikroorganizmy zwane pneumokokami, ale dodatkowo następujące czynniki mogą wywołać chorobę:

  • paciorkowce;
  • gronkowiec;
  • pałeczka hemofilna;
  • chlamydia;
  • mykoplazma;
  • legionella;
  • enterobakterie;
  • Klebsiella;
  • Escherichia;
  • grzyby z rodzaju Candida.

Co to jest zapalenie płuc

Każdy z powyższych rodzajów bakterii ma wrażliwość na konkretną substancję, to znaczy, dla maksymalnej skuteczności terapii, bardzo ważne jest określenie pierwotnej przyczyny choroby. Średnio leczenie trwa od 7 do 10 dni, w zależności od wieku i stanu osoby, a także charakterystyk przebiegu choroby. Bezwzględnie nie zaleca się przyjmowania antybiotyków, ponieważ nie tylko nie dają pożądanego efektu, ale mogą powodować poważne uszkodzenia ciała.

Podstawowe zasady przepisywania antybiotyków

Podobnie jak w przypadku innych leków, antybiotykoterapia powinna być prowadzona zgodnie z wieloma zasadami.

  1. W zapaleniu płuc zwykle stosuje się połączenie kilku leków (2-3 elementy).
  2. Antybiotyki pierwszego rzutu, to znaczy te, które zostały przepisane przed zidentyfikowaniem czynnika wywołującego chorobę, muszą być regularnie przyjmowane w celu utrzymania odpowiedniej dawki substancji czynnej we krwi.
  3. Po przeprowadzeniu niezbędnych badań należy rozpocząć stosowanie leków najnowszej generacji.
  4. Z objawami atypowego zapalenia płuc wywołanego przez chlamydię, legionellę, mykoplazmy itp. Konieczne jest stosowanie leków przeciwbakteryjnych.
  5. Ciężkie zapalenie płuc, oprócz terapii lekowej, wymaga inhalacji tlenu i innych podobnych czynności.
  6. W przypadku zapalenia płuc, antybiotyki są zwykle podawane pacjentom domięśniowo lub doustnie (większość leków nowej generacji jest dostępna w postaci tabletek), a dla złożonych postaci choroby, aby uzyskać szybki efekt, leki można podawać dożylnie.

Statystyki zapalenia płuc

W zapaleniu płuc stosowanie środków ludowych jest możliwe, ale nie należy odmawiać tradycyjnej medycyny. Ponadto konieczne jest ścisłe monitorowanie stanu pacjenta i monitorowanie możliwych reakcji alergicznych.

Jakie antybiotyki są stosowane w zapaleniu płuc?

Obecnie do leczenia zapalenia płuc nie stosuje się prostych penicylin i innych podobnych preparatów, ponieważ istnieją bardziej skuteczne i bezpieczne preparaty ostatniej generacji. Mają szerokie spektrum działania, niewielką liczbę przeciwwskazań, mogą być stosowane w małych dawkach i nie mają praktycznie żadnego działania toksycznego na wątrobę, nerki i inne narządy.

Jest przepisywany na niepowikłane zapalenie płuc wywołane przez pneumokoki, paciorkowce, enterobakterie. Substancja nie wpływa na Klebsiella i E. coli. Wyznaczony ze sprawdzoną wrażliwością drobnoustrojów na lek, jak również przeciwwskazaniami do makrolidów

Mianowany jako lek pierwszego rzutu w obecności przeciwwskazań do stosowania leków z grupy penicylin. Skuteczny w przypadku atypowego zapalenia płuc, zapalenia płuc na tle ostrych zakażeń układu oddechowego. Ma dobry wpływ na chlamydię, mykoplazmę, bakterie Legionella, hemofilię. Gorszy wpływ na gronkowce i paciorkowce

Wyznaczony empirycznie lub ze sprawdzoną wrażliwością drobnoustrojów. Jest stosowany w chorobach wywołanych przez hemofilne pałeczki, pneumokoki, a także w łagodnym zapaleniu płuc o etiologii wirusowej i bakteryjnej

Wpływają na bakterie odporne na serię cefalosporyn. Mają szerokie spektrum działania, są przepisywane na złożone formy choroby i posocznicy.

Leki mają dobry wpływ na pneumokoki.

Przepisując antybiotyki w leczeniu zapalenia płuc, bardzo ważne jest zwrócenie uwagi na zgodność określonych leków. Nie zaleca się jednoczesnego przyjmowania leków z tej samej grupy, a także łączenia niektórych leków („Neomycyna” z „Monomitsin” i „Streptomycyna” itp.).

Jak przyjmować antybiotyki?

Jak wspomniano powyżej, antybiotyki są silnymi lekami, a zatem wymagają przestrzegania pewnych warunków podawania.

  1. Postępuj zgodnie z instrukcjami i zaleceniami lekarza. Niektóre antybiotyki są bardziej skuteczne, jeśli są przyjmowane z posiłkami, inne muszą być wypijane przed lub po posiłku.
  2. Utrzymuj równe odstępy między dawkami. Konieczne jest przyjmowanie leków o tej samej porze dnia w regularnych odstępach czasu.
  3. Przestrzegać zalecanej dawki. Dawkowanie podczas przyjmowania antybiotyków musi być przestrzegane bardzo ściśle, ponieważ nadmiar może prowadzić do poważnych skutków ubocznych, a spadek - do tworzenia lekoopornych szczepów mikroorganizmów.
  4. Nie przerywaj przebiegu leczenia. Aby terapia dawała pożądany efekt, konieczne jest pewne stężenie substancji czynnej we krwi pacjenta. Dlatego przyjmowanie antybiotyków powinno być dokładnie takie, jakie zalecił lekarz. Nie możesz przerwać kursu nawet po uldze.
  5. Aby zmyć tabletki tylko czystą wodą. Zaleca się picie wszelkich antybiotyków za pomocą wyjątkowo czystej, niegazowanej wody. Herbata, kawa, mleko lub produkty mleczne nie mogą być używane do tych celów.
  6. Weź probiotyki. Ponieważ antybiotyki niszczą nie tylko bakterie chorobotwórcze, ale także pożyteczne. Aby uniknąć problemów z przewodem pokarmowym, podczas przyjmowania takich leków należy wypić probiotyki (Linex, Narine itp.), Które przywracają naturalną mikroflorę jelitową.

Wszystkie powyższe zasady nie tylko przyczyniają się do szybkiego powrotu do zdrowia, ale także minimalizują skutki uboczne przyjmowania antybiotyków i ich toksycznego działania na organizm.

Jak zrobić zastrzyki z antybiotyków?

Wlewy domięśniowe są uważane za bardziej skuteczną metodę terapeutyczną niż leki doustne, ponieważ w tym przypadku leki są szybciej wchłaniane do krwi i zaczynają działać. Iniekcje antybiotyków można wykonywać w domu, ale bardzo ważne jest przestrzeganie pewnych norm i standardów.

  1. Postacie dawkowania sprzedawane w postaci proszku należy rozcieńczyć bezpośrednio przed wstrzyknięciem. Aby to zrobić, użyj sterylnej wody do wstrzykiwań, a czasami lidokainy lub nowokainy w celu zmniejszenia bólu (przy braku reakcji alergicznych na te leki).
  2. Przed wstrzyknięciem antybiotyku należy wykonać test skórny. Po wewnętrznej stronie powierzchni przedramienia wykonaj małe zadrapanie sterylną igłą i nałóż na nią gotowy roztwór preparatu. Odczekaj 15 minut i przyjrzyj się reakcji organizmu - jeśli w miejscu zarysowania występuje zaczerwienienie i swędzenie, leku nie można wstrzyknąć. W takim przypadku należy go zastąpić innym lekiem. Jeśli ten warunek nie zostanie spełniony, pacjent może mieć wstrząs anafilaktyczny.
  3. Do każdego wstrzyknięcia stosuje się sterylną strzykawkę, a podczas podawania leku konieczne jest przestrzeganie zasad leczenia antyseptycznego w miejscu wstrzyknięcia.
  4. Po wprowadzeniu antybiotyków bolesne nacieki często pozostają w tkankach. Aby uniknąć tego nieprzyjemnego zjawiska, musisz wejść w igłę ściśle prostopadle, a w miejscu wstrzyknięcia wyciągnąć siatkę jodu.

Gdzie umieścić pośladek

Jeśli lekarz przepisał pacjentowi dożylne antybiotyki, lepiej zaprosić osobę z wykształceniem medycznym do wykonania zabiegu, ponieważ zdecydowanie nie zaleca się umieszczania kroplomierzy bez odpowiedniej wiedzy.

Inne leki do leczenia zapalenia płuc

Ponieważ leczenie zapalenia płuc powinno być złożone, oprócz antybiotyków, wymaga przyjmowania innych leków, w szczególności środków przeciwwirusowych i mukolitycznych.

    Jeśli zapalenie płuc jest pochodzenia wirusowego, należy przyjąć odpowiednie leki przeciwwirusowe. Należą do nich „acyklowir”, „arbidol”, „walacyklowir” itp.

Lek przeciwwirusowy acyklowir

Forma uwalniania leku Spiriva

W zależności od charakterystyki przebiegu i ciężkości choroby, w leczeniu można włączyć leki łagodzące gorączkę i przeciw nieżytowi nosa, immunomodulatory i środki znieczulające w celu wyeliminowania bólów głowy i bólów mięśni.

Ogólne zalecenia dla pacjentów

W leczeniu zapalenia płuc pacjenci powinni stosować się do leżenia w łóżku, używać dużej ilości płynów i stosować dietę (lekkie zupy, warzywa, owoce, produkty mleczne). W przypadku braku wysokiej temperatury można wykonywać ćwiczenia oddechowe, masować klatkę piersiową i plecy - ułatwi to rozcieńczanie i usuwanie plwociny. Aby zapobiec reprodukcji szkodliwych mikroorganizmów, czyszczenie na mokro powinno być regularnie przeprowadzane w pomieszczeniu, w którym znajduje się pacjent. Wilgotność w pomieszczeniu (szczególnie w ostrym okresie choroby) powinna wynosić 50-60%. Ponieważ zapalenie płuc jest często związane ze zmniejszeniem odporności, a antybiotykoterapia może mieć również negatywny wpływ na układ odpornościowy pacjenta, leczenie należy łączyć z przyjmowaniem kompleksów witaminowych.

Wideo - Leczenie zapalenia płuc w domu

Kiedy lepiej iść do szpitala?

Większość pacjentów z rozpoznaniem zapalenia płuc woli leczyć się ambulatoryjnie, czyli w domu. Można to zrobić w przypadkach, gdy pacjent ma mniej niż 60 lat, nie ma żadnych powiązanych patologii (cukrzyca, niewydolność serca itp.), A przebieg choroby nie jest skomplikowany. Jeśli pacjent ma ponad 60 lat, ma choroby, które mogą komplikować jego stan, lub jeśli istnieją wskazania społeczne (ta kategoria obejmuje osoby niepełnosprawne, osoby samotne i żyjące w trudnych warunkach), lepiej zgodzić się z propozycją udania się do szpitala.

Przy odpowiednim wyborze antybiotyków i ścisłym przestrzeganiu zaleceń lekarza nawet złożone formy zapalenia płuc dobrze reagują na terapię i można je wyleczyć bez żadnych konsekwencji dla organizmu.

Antybiotyki na zapalenie płuc u dorosłych - nazwy i schematy

P nevmoniya (zapalenie płuc) jest chorobą o podłożu zakaźnym i zapalnym, wpływającą na obszar tkanek strukturalnych płuc. Objawy w postaci gorączki, osłabienia, zwiększonej potliwości, duszności, kaszlu produktywnego, któremu towarzyszy plwocina.

Antybiotyki na zapalenie płuc są stosowane w ostrym okresie, podczas podstawowego leczenia choroby, wraz ze środkami odtruwającymi, immunostymulantami, środkami mukolitycznymi, lekami wykrztuśnymi i lekami przeciwhistaminowymi.

Aby wybrać odpowiednie antybiotyki do zapalenia płuc u dorosłych, wymagane jest wszechstronne badanie, w tym badanie bakteriologiczne plwociny na mikroflorze w celu określenia wrażliwości na aktywny składnik leku. W zależności od ciężkości choroby pacjenci mogą pozostać niepełnosprawni przez 20-45 dni.

Czas trwania leczenia

Leczenie zapalenia płuc u dorosłych przeprowadza się do momentu pełnego wyzdrowienia pacjenta: do normalizacji temperatury i ogólnego samopoczucia, a także wskaźników badań laboratoryjnych, fizycznych i rentgenowskich.

Możliwe jest osiągnięcie normalizacji wszystkich niezbędnych wskaźników średnio przez 3 tygodnie. Następnie pacjent musi być pod nadzorem lekarza przez kolejne sześć miesięcy. W przypadku zdiagnozowania u pacjenta częstego, podobnego zapalenia płuc, może być wymagana interwencja chirurgiczna.

Całkowity czas trwania leczenia może wynosić od 1 do 2 tygodni pod stałym nadzorem lekarza. W przypadku ciężkiej choroby przebieg przyjmowania antybiotyków wydłuża się do 20 dni. W zależności od powikłań i czynnika sprawczego kurs może być dłuższy.

Jeśli istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się szczepów czynnika sprawczego, nie zaleca się dłuższego stosowania antybiotyków.

Ogólne zasady leczenia

Podczas diagnozowania zapalenia płuc pacjenci powinni być hospitalizowani w oddziale pulmonologii. Do czasu wyeliminowania gorączki i ogólnego zatrucia zaleca się:

  • Przestrzegaj odpoczynku w łóżku.
  • Wprowadzaj żywność bogatą w witaminy i aminokwasy: owoce, warzywa, produkty mleczne, orzechy, suszone owoce itp. Do codziennej diety pacjenta.
  • Postępuj zgodnie z reżimem picia: użyj dużej ilości ciepłego płynu, aby przyspieszyć eliminację toksyn i plwociny z organizmu.
  • Utrzymuj normalny mikroklimat w pomieszczeniu, w którym znajduje się pacjent. Wymaga to regularnego wykonywania przeciągów bez przeciągów, codziennego czyszczenia na mokro bez użycia środków dezynfekujących o silnym zapachu, nawilżania powietrza za pomocą specjalnych nawilżaczy lub zwykłej szklanki wody znajdującej się w pobliżu źródła ciepła.
  • Zalecane przez przestrzeganie temperatury: nie więcej niż 22 i nie mniej niż 19 stopni ciepła.
  • Konieczne jest ograniczenie kontaktu pacjenta z alergenami.
  • W przypadku wykrycia objawów wskazujących na niewydolność oddechową zaleca się inhalację tlenu.

Podstawą terapii jest leczenie zapalenia płuc antybiotykami, które przepisuje się jeszcze przed uzyskaniem wyników badania bakteriologicznego plwociny.

Samoleczenie w tym przypadku jest niedopuszczalne, wybór może być przeprowadzony tylko przez wykwalifikowanego specjalistę.

Ponadto zaleca się pacjentów:

  • Leczenie immunostymulujące.
  • Stosowanie leków przeciwzapalnych i przeciwgorączkowych w tabletkach na bazie paracetamolu, nimesulidu lub ibuprofenu. Podczas leczenia zapalenia płuc, zwłaszcza wywołanego przez infekcje wirusowe, pacjenci są silnie zniechęceni do przyjmowania leków przeciwgorączkowych zawierających kwas acetylosalicylowy (aspiryna).
  • Terapia detoksykacyjna z zastosowaniem kompleksów witaminowych, do których należą witaminy A, E, grupa B, kwas askorbinowy. W ciężkich przypadkach choroby wymagana jest terapia infuzyjna.
  • Zastosowanie bifidum i pałeczek kwasu mlekowego do utrzymania prawidłowej mikroflory jelitowej: Atsiolaka, Hilaka, Bifidumbacterin.
  • Leki z działaniem wykrztuśnym.
  • Bromheksyna, mukolityki na bazie ambroksolu (Lasolvan, Ambrobene), acetylocysteina (ACC).
  • Leki o działaniu przeciwhistaminowym: Loratadin, Zodak, Aleron.

Po gorączce i przejawach ogólnego zatrucia ciała zaleca się elementy fizjoterapii (inhalacja, elektroforeza, UHF, masaż), a także ćwiczenia fizjoterapeutyczne pod nadzorem lekarza.

Antybiotyki na zapalenie płuc

Antybiotyki są przepisywane z uwzględnieniem czynnika zapalenia płuc, wieku pacjenta i indywidualnych cech jego ciała. Pacjent musi być przygotowany do długotrwałego leczenia, co wymaga ścisłego przestrzegania wszystkich instrukcji lekarza.

W początkowej fazie terapii, do czasu uzyskania wyników badań bakteriologicznych, stosuje się antybiotyki o najszerszym możliwym spektrum działania przez 3 dni.

W przyszłości lekarz może zdecydować o zastąpieniu leku.

  • W ciężkiej chorobie zalecano Ceftriakson lub Fortum; Sumamed lub Fortum.
  • Podczas leczenia pacjentów poniżej 60. roku życia z towarzyszącymi chorobami przewlekłymi zaleca się stosowanie Ceftriaxone i Avelox.
  • Pacjentom młodszym niż 60 lat z łagodną chorobą zalecono stosowanie produktu Tavanic lub Avelox przez 5 dni, a także doksycykliny (do 2 tygodni). Zaleca się stosowanie Amoxiclav i Avelox przez 2 tygodnie.

Próby samodzielnego wyboru odpowiedniego leku mogą nie być skuteczne. Ponadto wybór właściwej, odpowiedniej antybiotykoterapii może być trudny ze względu na niską wrażliwość drobnoustrojów chorobotwórczych na aktywne składniki leku.

Formularz nabyty przez społeczność

Leczenie pozaszpitalnego zapalenia płuc w domu odbywa się przy użyciu:

Leki na bazie amoksycyliny / kwasu klawulanowego, ampicyliny / sulbaktamu, lewofloksacyny, moksyfloksacyny mogą być stosowane jako leki alternatywne.

Na ogólnych oddziałach stosuje się leki z wyboru:

  • Penicyliny.
  • Ampicyliny w połączeniu z makrolidami.

Alternatywnymi środkami są cefalosporyny 2-3 generacji w połączeniu z makrolidami Lewofloksacyna, moksyfloksacyna.

W ciężkich przypadkach choroby z późniejszym umieszczeniem pacjenta na oddziale intensywnej opieki medycznej i intensywnej terapii jako leki z wyboru zalecają:

  • Połączenie ampicylina / kwas klawulanowy.
  • Ampicillins / Sulbactam.
  • Cefalosporyny 3-4 generacji w połączeniu z makrolidami Lewofloksacyna, moksyfloksacyna.

Imidemeny, icropenemy w połączeniu z makrolidami są zalecane jako leki alternatywne.

Aspiracja

Leczenie aspiracyjnego bakteryjnego zapalenia płuc przeprowadza się przy użyciu:

  • Amoksycylina / kwas klawulanowy (Augmentin), przeznaczony do infuzji dożylnej w połączeniu z aminoglikozydami.
  • Karbapenem w połączeniu z wankomycyną.
  • Cefalosporyny trzeciej generacji w połączeniu z linkozamidami.
  • Cefalosporyny trzeciej generacji z aminoglikozydem i metronidazolem.
  • Cefalosporyny trzeciej generacji w połączeniu z metronidazolem.

Szpitalne

Zakaźne zapalenie płuc należy leczyć następującymi grupami środków przeciwbakteryjnych:

  • Cefalosporyny 3-4 generacji.
  • W przypadku łagodnej choroby wskazane jest stosowanie leku Augmentin.
  • Z ciężkimi - karboksypenicylinami w połączeniu z aminoglikozydami; Cefalosporyny trzeciej generacji, cefalosporyny czwartej generacji w połączeniu z aminoglikozydami.

Klebsiella

Klebsiella to patogenne mikroorganizmy występujące w ludzkim jelicie. Znaczący wzrost ich ilościowej zawartości na tle zaburzeń immunologicznych może powodować rozwój zakażenia płuc.

W początkowej fazie choroby lekarze zalecają:

  • Aminoglikozydy.
  • Cefalosporyny 3 pokolenia.
  • Amikacyna

Terminowe, kompetentne leczenie przyczynia się do pełnego wyleczenia pacjenta bez rozwoju powiązanych komplikacji przez 14-21 dni.

W ciężkich przypadkach przepisywane są zastrzyki:

  • Aminoglikozydy (gentamycyna, tobramycyna).
  • Cefapiryna, cefalotyna z amikacyną.

Mykoplazmoza

Mycoplasma zapalenie płuc (czynnik wywołujący zapalenie płuc mykoplazmy) jest atypowym zakażeniem płuc, które objawia się przekrwieniem nosa, bólem gardła, napadowym, obsesyjnym, nieproduktywnym kaszlem, ogólnym osłabieniem, bólem głowy, bólem mięśni.

Złożoność leczenia tego typu zapalenia płuc polega na tym, że antybiotyki z grupy cefalosporyn, aminoglikozydów, penicylin nie wykazują właściwego działania terapeutycznego.

Zaleca się stosowanie następujących makrolidów:

  • Klarytromycyna.
  • Azytromycyna (Sumamed).
  • Rovamycin.

Czas trwania leczenia wynosi co najmniej 14 dni ze względu na wysokie ryzyko nawrotu choroby.

Lekarze preferują antybiotykoterapię krok po kroku: przez pierwsze 48-72 godziny stosuje się leki do infuzji dożylnej, a następnie leki doustne.

Antybiotyki dla zastoinowego zapalenia płuc

Zastoinowe zapalenie płuc jest wtórnym zapaleniem płuc, które występuje w wyniku zastoju w krążeniu płucnym. Grupa ryzyka obejmuje pacjentów w wieku powyżej 60 lat z miażdżycą tętnic, chorobą wieńcową serca, nadciśnieniem tętniczym, rozedmą płuc i innymi chorobami somatycznymi.

Antybiotyki dla zapalenia płuc wtórnego pochodzenia są przepisywane w następujący sposób: Augmentin, Tsifran, Cefazolin przez 14-21 dni.

Nowoczesne antybiotyki

W zależności od rodzaju patogenu, leczenie zapalenia płuc można przeprowadzić według pewnych schematów przy użyciu następujących nowoczesnych leków przeciwbakteryjnych:

  • W przypadku ujawnienia się zakażenia grzybiczego zaleca się połączenie cefalosporyn trzeciej generacji z preparatami na bazie flukonazolu.
  • Pneumocystis zapalenie płuc jest eliminowane za pomocą makrolidów i kotrimoksazolu.
  • Aby wyeliminować patogeny Gram-dodatnie, zakażenia gronkowcowe i enterokokowe, zaleca się stosowanie cefalosporyn czwartej generacji.
  • W przypadku atypowego zapalenia płuc zaleca się stosowanie cefalosporyn trzeciej generacji, a także makrolidów.

Jeżeli wyniki badań bakteriologicznych wskazują na przewagę gram-dodatniego zakażenia kokosowego, zaleca się stosowanie cefalosporyn: cefalosporyny, cefoksymu, cefuroksymu.

Kombinacja antybiotyków

Wskazane jest jednoczesne stosowanie antybiotyków z kilkoma lekami w przypadkach, w których nie można było zidentyfikować dokładnego czynnika chorobotwórczego.

Czas trwania leczenia może wynosić do 2 tygodni, podczas których lekarz może zdecydować o zastąpieniu jednego antybiotyku innym.

Lekarze używają leków, które mogą wpływać na wzrost i środki utrzymania zarówno patogenów Gram-dodatnich, jak i Gram-ujemnych.

Użyj zastrzyków takich kombinacji:

  • Aminoglikozydy z cefalosporynami.
  • Penicyliny z aminoglikozydami.

W przypadku ciężkiej choroby konieczne jest podanie kroplówki lub wlewu dożylnego leków.

W przypadku normalizacji temperatury ciała i wskaźników leukocytów w osoczu krwi, po dniu pacjent jest przenoszony do antybiotyku doustnego, który zostaje zatrzymany po 5-7 dniach.

Czy jest lepszy antybiotyk?

Nie ma czegoś takiego jak najlepszy antybiotyk na zapalenie płuc. Wszystko zależy od formy choroby, jej patogenu, wyników badań bakteriologicznych plwociny, indywidualnych cech pacjenta.

Po przejrzeniu informacji o tym, jakie antybiotyki są stosowane w leczeniu zapalenia płuc, zaleca się powstrzymanie się od ich stosowania niezależnie.

Przy pierwszych oznakach choroby należy zwrócić się o pomoc do wykwalifikowanego lekarza.

Samoleczenie grozi brakiem odpowiedniego efektu wraz z późniejszym rozwojem poważnych powikłań i śmierci.