Czy mogę uprawiać sport z zimnem

„Główny akademik Ioffe udowodnił: brandy i kawa zastąpią sport i zapobieganie” - śpiewał kiedyś Władimir Wysocki. To prawda, że ​​prawdziwe znaczenie tej piosenki leży w zupełnie innych płaszczyznach, ale jeśli weźmiesz to dosłownie, wielki bard miał całkowitą rację: uprawianie sportu znacząco poprawia jakość życia. Każde wychowanie fizyczne jest przydatne dla zdrowego ciała. A jeśli wirus się podkradł? Jak być: pozostawić zwykłe tempo ćwiczeń, zmniejszyć intensywność wysiłku fizycznego lub całkowicie je porzucić?

Sport podczas zimna: przydatny czy niebezpieczny?

Aby zrozumieć problem, zacznijmy od zmian zachodzących w organizmie w okresie choroby.

Jesteś przyzwyczajony do regularnych ćwiczeń, ale pewnego dnia nie jest piękny dzień, wstaniesz z łóżka, czujesz:

• ból głowy;
• posiniaczone, mimo długiego nocnego odpoczynku;
• przekrwienie błony śluzowej nosa;
• ból gardła.

Jest jasne: jakiś wirus „wyciekł” do organizmu, a teraz trwa restrukturyzacja układu odpornościowego - wszystkie siły od tego momentu będą kierowane na walkę z „outsiderem”.

Jeśli ciało „czuje”, że wirus nie jest niebezpieczny, nie ma znaczącego pogorszenia samopoczucia:

• temperatura ciała nie wzrasta;
• nie ma ochoty się położyć;
• apetyt się nie zmienia.

Być może w ciągu kilku godzin po rozpoczęciu aktywnej pracy komórek ochronnych staniesz się łatwiejszy. W takich przypadkach mówią: „Rano czułem się źle, a potem„ rozstałem się ”. Wszystko może być ograniczone do lokalnych reakcji: katar, słaby ból gardła, chrypka. Ogólnie rzecz biorąc, organizm funkcjonuje w zwykły sposób, aktywna walka z objawami zachodzi na poziomie lokalnym - tam, gdzie rozpoczął się stan zapalny. Lekarze w takich sytuacjach diagnozują „ostre infekcje dróg oddechowych” lub „ARVI”. Jeśli jest tylko zaczerwienienie gardła i ból gardła, czasami z łagodną gorączką przez jeden dzień, mówią o zapaleniu gardła. Jeśli głos jest nieco „usiadły” i następuje ciągły kaszel - jest to zapalenie krtani. Wszystkie te choroby są powodowane przez wirusy, ale w przeciwieństwie do powszechnego nieporozumienia, nie jest to grypa.

W takim przypadku szkolenie na przeziębienie nie jest zabronione. Istnieje jednak kilka ograniczeń:

1. Nie powinieneś zmuszać się do wykonywania wszystkich ćwiczeń, które wykonujesz w normalnym stanie. Zmniejsz obciążenie do minimum.
2. Zapomnij o czasie w sali z ważeniem. Treningi siłowe, ciężarki, hantle - wszystko to musi zostać przełożone na całkowite wyleczenie.
3. Słuchaj siebie: przy najmniejszym pogorszeniu zdrowia przestań ćwiczyć.

Uprawianie sportu z zimnem nie jest najlepszym sposobem leczenia choroby, ponieważ nie jest to łatwe dla organizmu, wydaje energię na regenerację, a ty wciąż potrzebujesz dodatkowego wysiłku.

Ale jeśli przyzwyczaiłeś się do trybu sportowego, trenujesz przez wiele lat i nie myślisz o życiu bez fitnessu lub porannych joggingów, wtedy możesz ostrożnie kontynuować naukę.

Jakie sporty podczas zimna nie zaszkodzą?

Nie chcę odstępować od zwykłego harmonogramu sportowców, lekarze zalecają, aby przejść do:

• bieganie w spokojnym tempie;
• zajęcia jogi;
• ćwiczenia rozciągające;
• tańczyć

Podczas przeziębienia można nawet „pobudzić” niewielką odporność, kontynuując ćwiczenia, ponieważ przy umiarkowanym obciążeniu aktywuje się krążenie krwi, co oznacza, że ​​produkty rozpadu organizmów chorobotwórczych są szybciej usuwane.

Nie zapominaj: chodzi tylko o łagodne formy choroby, nie powodujące drastycznych zmian w zwykłej codziennej rutynie!

Oddzielnie należy powiedzieć o joggingu. Możesz kontynuować trening, jeśli:

• przestrzegaj „zasady szyi” (to znaczy, jeśli wszystkie objawy wpływają na to, co znajduje się nad szyją: katar, dyskomfort w gardle);
• na ulicy jest temperatura „plus”, co oznacza, że ​​nie ma ryzyka zimnego powietrza z powodu przekrwienia błony śluzowej nosa, co powoduje wzrost choroby;
• skrócić czas pracy do 15-20 minut.

Ogólnie rzecz biorąc, przyciemnianie, jeśli nie odmówiłeś, lepiej jest przenieść się z siłowni lub domu na ulicy - na bieżni. Biegnąc na świeżym powietrzu, pocisz się, a potem możesz przechładzać, a wtedy zimno wzrośnie lub wywoła komplikacje. Jeśli pójdziesz na siłownię, ryzykujesz zainfekowaniem swojego „sportowego kolegi” wirusem. Jest mało prawdopodobne, że będą ci wdzięczni.

Powyższe odnosi się do SARS i ostrych infekcji dróg oddechowych, występujących w łagodnej postaci, bez zwiększania temperatury. A co jeśli pojawi się grypa lub parainflume?

Wirusy grypy są znacznie bardziej niebezpieczne niż wirusy przeziębione. Rozprzestrzeniają się z wielką prędkością, penetrując wszystkie organy i układy. Dlatego początek choroby jest ostry, wyrażony ostrym skokiem temperatury do wartości gorączkowych - 38,5-390С, a nawet wyższy. Kiedy chorujesz na grypę, trudno jest nawet wstać z łóżka, nie tylko wykonywać swoje codzienne obowiązki.

To ważne! Ciało jest w pełni skoncentrowane na walce z wirusem, na nic innego nie ma siły. W tych warunkach zmuszanie się do wykonywania jakiegokolwiek rodzaju ćwiczeń fizycznych jest nie tylko szkodliwe, ale może być nawet śmiertelne! Nie możesz angażować się nie tylko w chorobę, a nawet gdy objawy ustępują.

Nawet niska, niska jakość gorączki - przeciwwskazanie do jakiegokolwiek obciążenia! Klasy rozgrzewają ciało i są już „gorące” od wewnątrz, więc temperatura może gwałtownie wzrosnąć, a dla ciała będzie jeszcze trudniej.

Podczas choroby tłumione są procesy anaboliczne (czyli te, w których syntetyzowane są substancje niezbędne dla organizmu - aminokwasy, monosacharydy, tłuszcze), zmiany metabolizmu. Do krwi uwalniany jest dużo kortyzolu - hormonu stresu, który powoduje destrukcyjne procesy w mięśniach.

Najgorsze, co może się zdarzyć, jeśli zignorujesz porady lekarzy i kontynuujesz trening bez czekania na pełne wyleczenie - powstaną komplikacje. Każdy z nich - „nie jest prezentem”:

• zapalenie oskrzeli;
• zapalenie płuc;
• odmiedniczkowe zapalenie nerek (zapalenie nerek);
• zapalenie mięśnia sercowego (zapalenie mięśnia sercowego).

Są one konsekwencją faktu, że organizm dręczony przez wirusa, zamiast odpoczywać i nabierać siły, jest zmuszony spędzić resztę energii na wykonywaniu ćwiczeń. W rezultacie układ odpornościowy słabnie.

Jeśli nie potrzebujesz takich problemów, zapomnij o sporcie do momentu, gdy lekarz da „dobre”. Pamiętaj, że jak w szkole przez 2 tygodnie po zimnie byli zwolnieni z kultury fizycznej? Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarzy - daj sobie takie uwolnienie, bądź przywrócony.

Sport jako zapobieganie SARS i innym chorobom wirusowym

Jeśli podczas przeziębienia, korzyści ze szkolenia są bardziej niż wątpliwe, wtedy jako środek zapobiegawczy, ćwiczenia i każdy inny rodzaj aktywności fizycznej są tym, czego potrzebujesz. Dlaczego

Podczas zajęć aktywowany jest metabolizm: wszystkie procesy metaboliczne są bardziej intensywne, co oznacza wzmocnienie odporności.

Ponadto wiele sportów - to także hartowanie. Tak więc, jeśli pływasz, ciało doświadcza wahań temperatury po zanurzeniu w wodzie.

Jeśli biegasz na stadionie lub w parku, stopniowo dostosuj się do zmian temperatury otoczenia. Najważniejsze w tym przypadku jest zapobieganie nagłemu przechłodzeniu. Ran, czy uważasz, że nie ma wystarczająco dużo oddechu? Nigdy nie połykaj zimnego powietrza przez usta! Idź krok, kontynuując oddychanie przez nos, idź w spokojnym tempie. Nie zatrzymuj się, nie pozwól, aby wiatr dostał się pod twoje ubrania.

Doskonała ochrona przed zimnem - pływanie w otwartej wodzie. Minimalne twardnienie występuje nawet w lecie, w upale, a ci, którzy zanurzają się w lodowej otworze zimą, praktycznie nie chorują na choroby wirusowe. Powód: ciało jest przyzwyczajone do ekstremalnych temperatur, dlatego osłabienie sił ochronnych nie występuje w tych momentach, a wirus nie może się w nim „osiedlić”, umiera.

Zwróć uwagę! Konieczne jest rozpoczęcie każdego treningu i hartowania od minimum. Ostre obciążenie nie doprowadzi do zwiększenia odporności, a wręcz przeciwnie do jej osłabienia.

Czy można chodzić z zimnem

Chodzenie i ćwiczenia na świeżym powietrzu jako środki zapobiegawcze to jedno, a próba złagodzenia w okresie, kiedy choroba już Cię wyprzedziła, jest zupełnie inna.

Najlepiej poczekaj, aż stan się poprawi. I chociaż czujesz się chory, po prostu musisz otwierać okno w domu tak często, jak to możliwe. Jeśli na zewnątrz jest zimno, przez te 15 minut, gdy okno jest uchylone, chory powinien przejść do innego pokoju.

Chodzenie z zimnem jest dozwolone pod następującymi warunkami:

• temperatura ciała jest normalna;
• brak słabości, nudności;
• brak silnego kaszlu;
• na zewnątrz nie ma wiatru, nie ma deszczu, nie ma mrozu.

Jednocześnie zmniejsz obciążenie tak bardzo, jak to możliwe: nie biegaj, nie chodź szybko, skróć czas spaceru do 20-30 minut. Jeśli zdiagnozuje się grypę lub ból gardła, a nie prosty ARVI, odłóż chód do pełnego wyzdrowienia. Powód: ciało jest bardzo słabe, a jeśli nawet zamrozisz trochę lub zmokniesz, siły odpornościowe nie poradzą sobie z wirusem lub bakteriami, a już ustępująca choroba może powrócić.

W zdrowym ciele - zdrowy umysł, mówi rosyjskie przysłowie. Zgadzamy się z popularną mądrością: tylko jeśli czujesz się zdrowy i silny fizycznie, możesz cieszyć się wszystkimi dobrodziejstwami życia i pomagać tym, którzy tego potrzebują. Ale rozpoczynając studia, słuchaj sygnałów wysyłanych przez twoje ciało: jeśli wymaga odpoczynku, powinieneś dać mu taką możliwość. Tylko wtedy skorzysta na tym wychowanie fizyczne i sport!

Czy można grać w sport z zimnem, gdy temperatura minęła?

Normalne samopoczucie i niedyspozycja w godzinach wieczornych nie może oznaczać zadowalającego stanu zdrowia. Pacjent wymaga schematu oszczędzającego, pozostań w domu. Przez zimno i gorączkę „na nogach” ludzie sami prowokują dodatkowe infekcje, przepracowanie i obniżoną odporność, komplikacje narządów i układów wewnętrznych. Jeśli sam odczuwasz lekki przepływ zimna i inne objawy oprócz złego samopoczucia, możesz wykonywać lekkie treningi w zakresie sprawności fizycznej. Obciążenie powinno być stosowane stopniowo i 3-4 dni po pierwszych objawach.

Senność, niedyspozycja, nieznaczna temperatura ciała - wszystko to może wpływać na pogorszenie stanu zdrowia po wysiłku, więc ogólnie lepiej jest powstrzymać się od chodzenia na siłownię. Biorąc pod uwagę cel twoich zajęć, powinieneś powstrzymać się od treningu i pominąć 1-2 sesje. Ciało stanie się silniejsze, siła wróci, a sport przyniesie niezbędne korzyści. W okresie niedyspozycji obciążenia sportowe są nie tylko bezużyteczne, ale mogą również powodować pewne szkody spowodowane procesami biochemicznymi wewnątrz ciała.

Podczas choroby z powodu choroby, stresu, silnego zmęczenia, stresu neuropsychiatrycznego i długotrwałego głodzenia organizm wytwarza specjalny hormon - kortyzol. Hormon należy do grupy katabolicznej, która przyczynia się do niszczenia białka, w tym białka mięśniowego, zwiększa poziom glukozy we krwi i przyczynia się do gromadzenia tłuszczu. Kortyzol pomaga organizmowi dostosować się do warunków awaryjnych, tworząc dodatkowe zasoby dla przywrócenia ludzkiej siły.

Innymi słowy, ciało zaczyna intensywne gromadzenie pożytecznych i odżywczych składników, dzieląc białko na aminokwasy i glikogen we krwi na glukozę.

Okazuje się, że dając ostatnią siłę treningu dla choroby, organizm gromadzi tłuszcze i pierwiastki śladowe, z powodu zniszczenia struktur mięśniowych.

Czy można trenować z zimnem? W przypadku każdej aktywności fizycznej istnieje szczególna liczba czynników, które należy wziąć pod uwagę podczas chodzenia na siłownię. Klasy są zabronione w obecności następujących stanów:

gorączka;

objawy infekcji wirusowej lub bakteryjnej;

bóle stawów;

choroby zapalne gardła (zapalenie migdałków);

okres terapii antybiotykowej (przyjmowanie antybiotyków ogólnoustrojowych).

Akceptacja leków przeciwgorączkowych, antybiotyków i uczestniczenie w treningu może niekorzystnie wpływać na stan nerek, wątroby, struktur płucnych. Temperatura może wzrosnąć nawet na tle narkotyków. Ćwiczenia zwiększają obciążenie serca i naczyń krwionośnych. Przy obciążonej historii klinicznej jednoczesny przebieg ostrej infekcji wirusowej układu oddechowego, grypy lub przeziębienia z pogarszającym się stanem wymaga od pacjenta spoczynku w spokoju i przestrzegania schematu ochronnego.

Po odzyskaniu, aby rozpocząć zajęcia nie powinny natychmiast. Ciało potrzebuje czasu na regenerację, więc wystarczy ograniczyć się do wędrówek na świeżym powietrzu, lekkiego biegania w parku lub w lesie. Ćwiczenie powinno być stopniowe.

Trening na przeziębienie może być przydatny do poprawy naturalnej wentylacji płuc, poprawy krążenia krwi, pobudzenia ogólnego tonu ciała. Korzystnym efektem może być tylko nieskomplikowane przeziębienie. Podczas łagodnego przeziębienia bez gorączki i objawów powikłań należy przestrzegać kilku zaleceń:

skrócić czas szkolenia o 20-30 minut w zależności od godziny zajęć;

zmniejszyć intensywność aktywności fizycznej w 50%;

zrobić rozgrzewkę, wykonując proste ćwiczenia;

preferuj jogę, pilates, powolne rozciąganie na podłodze;

pij wodę podczas lekcji.

Podczas odzyskiwania ciała należy przestrzegać tych samych zasad. Nadmierne obciążenia w okresie rehabilitacji mogą wywołać nowy skok choroby.

Podczas ćwiczeń w sali otoczonej przez dużą liczbę ludzi, należy powstrzymać się od zajęć przez okres do 2 tygodni, aby wyeliminować ryzyko ponownej infekcji kropelkami powietrza.

Ważne jest, aby zrozumieć, że podczas przeziębienia bez szczególnych objawów można biegać i uprawiać sport, a przy grypie ważne jest, aby być w domu i odpoczywać w łóżku. Niestety nie wskazałeś, jak długo trwa chłód. Być może są to początkowe objawy ARVI lub grypy. Aby uniknąć komplikacji i powikłań w sytuacji klinicznej, lepiej jest nie chodzić na siłownię.

Powinieneś również odłożyć kolejne zajęcia, jeśli nastąpiło znaczące pogorszenie procesu szkolenia. Ciało wymaga wystarczających zasobów i kosztów energii dla choroby, kierując wszystkie siły do ​​wyeliminowania patogennych patogenów. W okresie zimnym musisz pić wystarczająco dużo płynu. Idealną opcją byłyby wywary oparte na jagodach, ziołach, suszonych owocach.

Ważne jest przestrzeganie diety, rzucenie palenia, alkohol. W celu szybkiego powrotu do zdrowia należy przyjmować kompleksy witaminowe, świeże soki, świeże warzywa i owoce. Nasycenie ciała witaminami ma korzystny wpływ na ogólny stan, poprawia nastrój, zwiększa odporność na patogenną mikroflorę.

Jeśli dzieci w okresie przeziębienia i jego powikłania są zwolnione z wychowania fizycznego, dorośli powinni samodzielnie ocenić własne samopoczucie i podjąć decyzję. Lepiej jest pozwolić ciału odpocząć i odzyskać siły niż po treningu, aby wywołać wzrost temperatury i dodać różne komplikacje.

Sport i zimno: jak je połączyć?

Osoba, która regularnie uprawia sport, odczuwa fizyczny dyskomfort, odmawiając zwykłego treningu. Czy jest możliwe kontynuowanie zajęć sportowych podczas zimna? Jak łączy się sport i zimno?

Sport i zimno: badania naukowe

American College of Sports Medicine przeprowadził badanie na 50 ochotnikach. Połowę badanych zakażono lekkim szczepem wirusowej infekcji dróg oddechowych. Obserwacje trwały 10 dni. Wszystkie osoby w okresie choroby były zaangażowane w codzienne treningi: niektóre były intensywne (kulturystyka), inne biegały i trenowały na symulatorze. Grupa badana, osoby zakażone wirusem oraz zdrowi uczniowie, którzy byli umiarkowanie zaangażowani w sport, odzyskiwali jednakowo. Grupa osób eksperymentalnych, które intensywnie angażowały się w kulturystykę w okresie choroby, wyzdrowiała powoli i przez długi czas wyzdrowiała.

Wyniki badania są następujące: umiarkowane ćwiczenia (aerobik, bieganie, sprzęt do ćwiczeń, joga itp.) Nie powodują komplikacji.
Badanie to miało przeciwników, których głównym zarzutem było: badani byli zakażeni słabym szczepem wirusa, podczas gdy w rzeczywistych warunkach wirusy miały znacznie bardziej agresywny wpływ na organizm ludzki.

Sport zawodowy: przeciwwskazania

Zawodowi sportowcy stosują zasadę „wyższej szyi”. W przypadkach, gdy choroba jest „oparta” na szyi (katar, ból gardła), możesz to zrobić. Od dawna wiadomo, że po treningach zatkany nos przechodzi i oddychanie staje się łatwiejsze.

W przypadkach, gdy choroba jest „pod szyją” - nie można uprawiać sportu. Przypadki te obejmują ból mięśni, klatki piersiowej itp.

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do uprawiania sportu jest wzrost temperatury. Trening zawodowy jest również anulowany z powodu następujących objawów: zapalenie, ból, kaszel, trudności w oddychaniu, ciężkość rąk lub nóg, ból mięśni. W takich stanach nawet rozgrzewka i proste ćwiczenia są przeciwwskazane.

Sport i zimno: nieprofesjonaliści

Zawodowi sportowcy są zawsze pod nadzorem wykwalifikowanych lekarzy, którzy dokładnie określą dla nich możliwość / niemożność szkolenia w określonym stanie. Czy można uprawiać sport z zimnem? Jak określić dopuszczalność szkolenia dla amatora, który nie ma możliwości skonsultowania się z lekarzem?

Istnieją dwa przeciwstawne dźwięki naukowe dotyczące sportu amatorskiego.

Opinia 1. Obciążenia sportowe są przeciwwskazane w przypadku jakichkolwiek bolesnych objawów: kichania, kaszlu, łagodnych dolegliwości, przekrwienia błony śluzowej nosa itp.
Opinia 2. Jeśli dana osoba czuje się wystarczająco dobrze i nadal żyje jak zwykle, idzie do pracy lub do szkoły - szkolenie nie jest przeciwwskazane.

Jednocześnie wszyscy lekarze zgadzają się co do bezwzględnych przeciwwskazań do uprawiania sportu z przeziębieniem:

1. Wysoka temperatura Każdy wzrost temperatury wskazuje na procesy zapalne w organizmie. Uprawianie sportu z zapaleniem jest niemożliwe!
2. Grypa. W przypadku grypy organizm znajduje się w skrajnie wyczerpanym stanie - okres powrotu do zdrowia po tej chorobie trwa około 2 miesięcy! Zabrania się grypy w ostrym okresie choroby. Po wyzdrowieniu lekarze zalecają kolejne 2 tygodnie, aby zmniejszyć intensywność treningu. Szczególne niebezpieczeństwo grypy polega na powikłaniach, które mogą prowadzić do pojawienia się przewlekłej choroby serca lub nerek, jeśli nosisz grypę na nogach.
3. Kaszel - klatka piersiowa, intensywny - jest przeciwwskazaniem do uprawiania sportu.
4. Ból stawów, mięśni, bóle kości.
5. Podział. Jeśli ciało jest wyczerpane i wymaga odpoczynku - ładowanie go jest nierozsądne. Jeśli zimno towarzyszy silnemu osłabieniu, zmęczeniu - to powód, aby pominąć trening.

Sport: promocja zdrowia

Dobrze wiadomo: sport o 50% zmniejsza ryzyko przeziębienia, w tym grypy. Lekarze tłumaczą to faktem, że wysiłek fizyczny wzmacnia układ odpornościowy i zwiększa poziom leukocytów we krwi, co przyczynia się do walki z patogenami, które przeniknęły do ​​organizmu.

Jakie proste ćwiczenia pomagają uniknąć przeziębienia?

• Codzienny jogging na świeżym powietrzu lub spacery przez 30 minut;
• aerobik co drugi dzień;
• joga
• rozciąganie (rozciąganie);
• tai-bo (aerobik z elementami orientalnej sztuki walki);
• tai chi (powolna gimnastyka chińska, odpowiednia dla każdego wieku);
• aerobik wodny.

W chłodnej porze roku lekarze zalecają przyjmowanie immunostymulantów (na przykład spirytusowych nalewek z echinacei) i kompleksów witaminowo-mineralnych w celu wzmocnienia układu odpornościowego.

Sport i zimno: rozsądna kombinacja

Jeśli nie ma bezwzględnych przeciwwskazań do uprawiania sportu, a przeziębienie nie daje poważnych objawów, możesz rozpocząć trening.
Jak to zrobić bez szkody dla zdrowia? Istnieje kilka zasad opracowanych dla sportów zimnych.

Skrócony czas szkolenia.
Zaleca się, aby czas trwania szkolenia skrócił się o 30-50%. Tak więc, podczas normalnego treningu trwającego 1,5 godziny, czas treningu na zimno wyniesie 40-60 minut.

Zmniejszona intensywność treningu.
Podczas choroby intensywność treningu zmniejsza się o 50%. Możesz zmniejszyć liczbę „podejść” do każdego ćwiczenia o 2 razy, połowę czasu spędzonego na każdym symulatorze lub zmniejszyć obciążenie.
Możesz zrobić rozgrzewkę, ćwiczenia aerobowe, biegać po torze, zrobić aerobik krokowy.
Podczas przeziębienia nie wykonuj ćwiczeń siłowych. Naukowcy odkryli, że podczas grypy i zimnych procesów anabolicznych w mięśniach są zmniejszone. Ćwiczenia z powolnym anabolizmem prowadzą do zniszczenia masy mięśniowej.

Zgodność z okresem odzyskiwania.
Po odzyskaniu obciążenie zwiększa się stopniowo. W pierwszym tygodniu intensywność treningu wzrasta do 50-70%, w drugim tygodniu stopniowo - do 75-90%. Ćwiczenia w trybie normalnym rozpoczynają się w trzecim tygodniu po chorobie.
W okresie rekonwalescencji zaleca się przyjmowanie kompleksów witaminowo-mineralnych.

Odbiór dużej objętości płynu.
Podczas przeziębienia organizm potrzebuje dużej ilości płynów. Podczas treningów zaleca się picie ciepłej wody oczyszczonej co 15 minut.

Pełny odpoczynek.
Dla szybkiego powrotu do zdrowia zalecany jest odpowiedni odpoczynek - po treningu chore ciało będzie potrzebowało odpoczynku i właściwego snu.
Uwaga po treningu.
Po wysiłku fizycznym przez kilka godzin spada odporność. Wskazane jest, aby chronić się przed hipotermią i przebywaniem w zatłoczonych miejscach.

Trening: aspekt moralny

Większość przeziębień to ARVI - infekcje wirusowe. Pacjent podczas ostrego przebiegu choroby uwalnia wirusy podczas kichania, kaszlu, pocenia się.

Trening w sali gimnastycznej stwarza niebezpieczeństwo infekcji dla wszystkich: innych sportowców, trenerów i personelu.

Porady - uprawianie sportu w masce jest raczej sprzeczne - czy jest wystarczająco wygodne? Prawdopodobnie lepiej będzie pominąć lekcje lub pracować w domu podczas ARVI.

Jak połączyć zimno i sport?

Nie ćwicz w podwyższonej temperaturze, ciężkim osłabieniu i bólu.
Skróć czas trwania i intensywność treningu.

Czy można uprawiać sport z zimnem?

Ochrona przed przeziębieniem jest dość trudna. Taki proces prowadzi do osłabienia ciała, niewygodnych doznań i utraty siły. Choroba może dotknąć nawet osoby, które ćwiczą codziennie. Z tego wynika pytanie, czy można uprawiać sport z zimnem?

Statystyki treningowe na przeziębienia

Eksperci przeprowadzili eksperyment na pięćdziesięciu ochotnikach, z których połowa została przymusowo zakażona infekcją wirusową. Czas trwania badania pozostał dziesięć dni. Podczas choroby jedna z osób zaangażowała się w podnoszenie ciężarów. Reszta biegała i ćwiczyła na symulatorze.

Grupa, która została zainfekowana wirusem i uprawiała łatwy sport odzyskany w ciągu siedmiu dni bez szkody dla zdrowia. Kulturyści i ciężcy sportowcy zaczęli zdrowieć dopiero dziesiątego dnia.

Następnie eksperci doszli do wniosku, że ci, którzy przechodzą lekkie treningi na przeziębienie, zwykle wyzdrowieją i nie powodują komplikacji.
Oczywiście ta metoda weryfikacji miała wielu przeciwników. Przecież infekcja nie wystąpiła w warunkach naturalnych, a szczepy wirusa były zbyt słabe. W środowisku naturalnym wszystko jest inne.

Niektóre przeciwwskazania do uprawiania sportu w prStud

Specjaliści twierdzą, że wszystkie choroby występujące powyżej szyi nie są ograniczeniem do uprawiania sportu podczas przeziębienia. Z łatwym przekrwieniem nosa, katarem i bólem gardła możesz trenować.

Kiedy choroba dotyka stawów i mięśni, zimno i sport stają się niekompatybilne.
Absolutnym ograniczeniem każdego ćwiczenia jest podniesienie odczytów temperatury powyżej 37 stopni. Ponadto profesjonalista nie angażuje się w trening sportowy w różnych procesach zapalnych, bólu, kaszlu, trudnościach w oddychaniu, ciężkości rąk i nóg oraz bólu mięśni.

Sport z zimnem wśród nieprofesjonalistów

Szkolenie w czasie zimna lub jego braku wśród profesjonalistów odbywa się pod ścisłym nadzorem specjalistów. To lekarze określają stan pacjenta i oceniają, czy w tym przypadku możliwe lub niemożliwe jest wykonanie ćwiczeń.

Ale co z tymi, którzy sami uprawiają sport? Czy sport jest dla nich dozwolony podczas zimna? Jak określić swój stan? Wyszkoleni ludzie mogą wykonywać lekkie ćwiczenia. Ale są dwie opinie na ten temat.

Po pierwsze, każde obciążenie jest przeciwwskazane nawet przy pierwszych objawach przeziębienia. Należą do nich kichanie, kaszel, lekka niedyspozycja, osłabienie, katar.

Druga opinia opiera się na tym, jak dobrze czuje się pacjent. Jeśli zimna choroba nie wpływa znacząco na jej ogólny stan i występuje niewielkie przekrwienie nosa, katar i ból gardła, możesz wziąć udział w sesji treningowej.

Na podstawie dwóch opinii eksperci ustalili bezwzględne limity.

1. Zwiększona temperatura u pacjenta. Taki proces zawsze wskazuje, że w ciele występuje proces zapalny. Angażowanie się w jakąkolwiek aktywność fizyczną w celu zapalenia jest surowo zabronione.
2. Infekcja grypą. W przypadku wystąpienia tej choroby ciało poddawane jest ciężkiemu zatruciu, w wyniku czego wzrasta nie tylko wskaźnik temperatury ciała, ale także ciało staje się słabe. Okres powrotu do zdrowia po cierpieniu na grypę powinien wynosić co najmniej osiem tygodni. Trening w tym procesie jest niemożliwy, ponieważ grypa ma wiele komplikacji.
3. Intensywny kaszel, który pochodzi z obszaru klatki piersiowej.
4. Ból w tkankach stawowych i mięśniowych, bóle kości.
5. Utrata siły Kiedy ciało jest bardzo wyczerpane, wymaga odpoczynku. Dlatego nie warto go przeciążać wysiłkiem fizycznym.

Sport jako środek zapobiegawczy na przeziębienia

Uważa się, że stres sportowy zmniejsza prawdopodobieństwo przeziębienia. Eksperci twierdzą, że stres fizyczny wzmacnia nie tylko mięśnie i stawy, ale także funkcje odpornościowe. Dzięki sportowi wzrasta poziom białych krwinek we krwi, co pozwala organizmowi lepiej zwalczać chorobotwórczą mikroflorę.

Co możesz zrobić, aby uniknąć przeziębienia? Nie jest konieczne angażowanie się w podnoszenie ciężarów i ciągłe dręczenie się ładunkami. Powinny być umiarkowane i przechodzić od jednego do dwóch dni.

Pacjent może zaangażować się w:

• codzienne bieganie na świeżym powietrzu przez trzydzieści minut;
• aerobik co drugi dzień;
• joga;
• rozciąganie włókien mięśniowych;
• aerobik połączony z orientalną sztuką walki;
• powolna gimnastyka chińska;
• aerobik wodny.

W okresie chorób nieżytowych kompleksy witaminowe i środki immunostymulujące należy traktować jako dodatkową terapię.

Prawidłowe prowadzenie treningu przeziębienia.

Jeśli pacjent nie ma absolutnych ograniczeń, możesz zacząć wykonywać treningi. Aby jednak mogli odnieść korzyści, musisz przestrzegać kilku zasad.

1. Skróć czas szkolenia o dwadzieścia do czterdziestu procent. Jeśli w trybie normalnym sport trwa półtorej godziny, to z zimnem nie powinien trwać dłużej niż czterdzieści minut.
2. Zmniejsz intensywność procesu treningowego. W okresie zimna indeksy są zmniejszone o pięćdziesiąt procent. Oznacza to, że liczba ćwiczeń i podejść jest zmniejszona o około dwa razy.

Wystarczy rozgrzać, biegać po torze i wykonywać proste ćwiczenia.
W okresie zimna wszelkie obciążenia mocy są przeciwwskazane.

Należy zauważyć, że po przeprowadzeniu szkoleń układ odpornościowy pacjenta znacznie spada. Dlatego należy unikać dużych tłumów.

Zalecenia dla sportu

Wzmocnij funkcje odpornościowe, nie tylko wysiłek fizyczny. Aby organizm odzyskał siły i odzyskał siły szybciej, musisz wykonać kilka zaleceń.

• Nie odmawiaj przyjmowania leków. Leki przeciwwirusowe należy przyjmować na infekcje wirusowe, a antybiotyki na infekcje bakteryjne.
• Przestrzegać właściwego odżywiania. Podczas zimna jedzenie powinno być delikatne i miękkie. Pikantne, ostre i gorące dania należy wyrzucić. Dieta powinna obejmować zboża, zupy, gotowane mięso i ryby, potrawy warzywne i owocowe, produkty mleczne.
• Regularnie wentyluj pomieszczenie i nawilż powietrze.
• Jeśli to możliwe, nie wychodź na trzy dni. Ciało potrzebuje czasu na odpoczynek i regenerację.
• W przypadku braku temperatury można przeprowadzać procedury rozgrzewania.
• Jeśli temperatura jest podwyższona, kąpiel i prysznic są surowo zabronione. Wystarczy przetrzeć ciepłą wodą.

Wiele przeziębień jest spowodowanych infekcją wirusową. Gdy pacjent jest w ostrym okresie, lepiej pominąć trening. Stanie się to niebezpieczne nie tylko dla pacjenta, ale także dla osób wokół niego.

Ćwiczenia w pomieszczeniach są niebezpieczne, ponieważ pacjent rozprzestrzenia wirusy podczas kichania, kaszlu i pocenia się. Dlatego wszyscy, którzy będą blisko, prawdopodobnie zachorują.

Jeśli rezygnujesz ze sportu, ciężko jest nie odwiedzać siłowni, ale prowadzić zajęcia w domu.

Szczególnym zagrożeniem jest infekcja grypą. Chodzi o to, że ta choroba prowadzi do różnych powikłań nerek, serca, mózgu. Podczas procesu treningowego poprawia się krążenie krwi, wszystkie komórki są wzbogacone w tlen. Ale jeśli osoba jest zainfekowana, wirusy rozprzestrzeniają się po całym ciele.
Gdy pojawią się pierwsze objawy, lepiej skonsultować się z lekarzem.

Czy mogę uprawiać sport z przeziębieniem i grypą?

Treść artykułu

Sport powinien być regularny, w przeciwnym razie zmniejsza się skuteczność uzyskania pożądanego rezultatu treningu. Istnieją jednak przypadki braku zajęć z powodu istotnych okoliczności. Należą do nich choroba, zły stan zdrowia. Najczęstszą chorobą jest przeziębienie, ARVI. Ktoś, nieco prilev, wciąż idzie do klasy, ale ktoś zostaje w domu i nie idzie do sali do momentu powrotu do zdrowia. Zastanówmy się, czy możesz uprawiać sport z przeziębieniem i grypą.

Według statystyk osoba ma przeziębienie 2-4 razy w roku kalendarzowym. Przebieg przeziębienia trwa około dwóch tygodni. Jeśli sport jest stałą częścią rytmu życia, odmowa na dany okres jest wrażliwa, sportowiec nie chce stracić opłaconej subskrypcji, aby zrezygnować ze zwykłych ładunków. Odmowa pójścia na siłownię na kilka tygodni spowalnia postęp, zmniejsza skuteczność zajęć. Jednak chora osoba powinna pomyśleć o uczęszczaniu / pomijaniu treningu, słuchać siebie.

Różnice zimna od grypy

Przeziębienie jest chorobą wywoływaną przez wirusy (ostra wirusowa choroba układu oddechowego). Grypa jest chorobą zakaźną. Błędem jest zakładanie, że są to te same choroby. Przeziębienie charakteryzuje się następującymi objawami: przekrwienie błony śluzowej nosa, ból gardła, gorączka, ciągłe kichanie, kaszel. Objawy grypy, w przeciwieństwie do objawów nieżytowych, przejawiają się szybko, zmiana stanu zdrowia następuje z prędkością błyskawicy. Grypa charakteryzuje się silnym osłabieniem, zawrotami głowy, bólami kości, temperaturą powyżej 39 stopni, silnym kaszlem, który występuje w trzecim dniu choroby. Grypa jest gorsza niż zwykłe przeziębienie.

Wpływ sportu na ciało na przeziębienia

Opinie ludzi o chodzeniu na siłownię na przeziębienie są podzielone na diametralnie różne.

Trening jest przydatny, wzmacnia system odpornościowy, poprawia ogólną kondycję osoby. Jednak w trakcie choroby na ciało nakłada się dodatkowy stres. Większość lekarzy, trenerów posiada opinie na temat niebezpieczeństwa intensywnego stresu podczas choroby.

Liczne badania świadczą o uszkodzeniach podczas ćwiczeń fizycznych:

• Zimne wirusy zmniejszają procesy anaboliczne organizmu. Zwiększa się ilość kortyzolu, hormonu, który niszczy tkankę mięśniową. Kortyzol powoduje wzrost poziomu glukozy i akumulację rezerw tłuszczu. Produkcja kortyzolu jest u szczytu siły podczas przepracowania, obecności silnego stresu, postu, złego samopoczucia. Zajęcia z objawami katar zaszkodzą mięśniom, zneutralizują korzyści wynikające z podróży do sali.
• Zwiększa się przekrwienie mięśnia sercowego.
• Złe samopoczucie jest trudniejsze, pojawiają się komplikacje. W przypadku choroby zasoby układu odpornościowego ludzkiego ciała są wykorzystywane do szybkiego zniszczenia wirusa. Podczas intensywnych obciążeń ciało jest zmuszone wydawać środki na ćwiczenia, regeneracja po nich.

Jakie mogą wystąpić komplikacje?

Przy intensywnym obciążeniu osłabionego organizmu mogą pojawić się następujące komplikacje:

• Zapalenie mięśnia sercowego
• Zapalenie nerwów
• Zapalenie oskrzeli
• Zapalenie krtani, zapalenie ucha
• Angina
• Zapalenie płuc

Powyższe choroby są leczone przez cięższe przeziębienia. Dlatego zaleca się pominięcie wycieczki na siłownię, jeśli źle się poczujesz, aby dać organizmowi czas na regenerację.

Jakie są najlepsze objawy odmowy regularnego treningu?

Rozważając, czy wybrać się na trening z zimną, wysoką gorączką, rozważ następujące czynniki. Dozwolone jest małe obciążenie z łagodną formą zimna. Anuluj podróż, jeśli wystąpią następujące objawy:

• Ogólna temperatura ciała powyżej 37 stopni
• Słabość
• Zawroty głowy
• Ciężkie pocenie się
• Ból gardła
• Obecność potwierdzonego zakażenia

Intensywne ładunki są zabronione podczas przyjmowania antybiotyków, leków obniżających temperaturę.

Jaki sport jest dozwolony na przeziębienie?

W przypadku łagodnych objawów (mały nieżyt nosa) można wykonywać ćwiczenia fizyczne o niskiej intensywności. Wyeliminuj trening siłowy, aerobik, jogging. Przydatne będą joga, rozciąganie, chodzenie na świeżym powietrzu.

Całkowite obciążenie powinno zostać zmniejszone do połowy normy, czas trwania szkolenia powinien zostać skrócony. Pij więcej niż zwykle wody. Po zajęciach warto wziąć koktajl z L-glutaminą.

Trening podczas przeziębienia

Wielu sportowców, którzy przeziębili się, interesuje się pytaniem, czy możliwe jest kontynuowanie treningu w tak bolesnym stanie, w jaki sposób najlepiej uprawiać sport, aby aktywność fizyczna nie wpływała niekorzystnie na odporność i nie powodowała komplikacji.

Czy dozwolone jest trenowanie podczas zimna?

Każda osoba od dwóch do trzech razy w roku cierpi na ostre infekcje dróg oddechowych, grypę i przeziębienie. Proces odzyskiwania trwa około tygodnia, a czasami dziesięć dni. Jeśli tym razem suma będzie wynosić około miesiąca przez rok. Jest to wystarczająco długi okres, który sprawia, że ​​każdy prowadzący aktywny tryb życia danej osoby zastanawia się, czy można kontynuować trening z zimnem.

Biorąc pod uwagę pilność tego problemu, przeprowadzono wiele badań nad tym, jak sport wpływa na kondycję zimnego człowieka. Potwierdzili fakt, że przy łagodnym przeziębieniu ćwiczenia są dopuszczalne. Nie oznacza to, że takie szkolenie będzie skuteczne. Niestety jego wydajność spada.

Ciężka infekcja lub po prostu dolegliwość

Badania dowodzą braku zaostrzenia objawów lub wpływu na czas trwania okresu rekonwalescencji z aktywności fizycznej tylko przy „górnym przeziębieniu”. Ta infekcja objawia się tylko nieprzyjemnym MI powyżej szyi.

Łagodne przeziębienie, ból gardła, przekrwienie błony śluzowej nosa, łzawienie oczu, ale nie ma bólu i bólu mięśni, nie ma gorączki, można uprawiać sport. Najważniejsze jest, aby wziąć pod uwagę pewne wymagania, które istnieją w tym przypadku.

Jak trenować na zimno?

Nie możesz się pocić i pozwolić na ostre przechłodzenie. Wiele siłowni jest wyposażonych w systemy chłodzenia powietrzem, które działają w zimie. Zimne strumienie, jeśli wpadniesz pod nie po treningu lub w jego trakcie, mogą znacznie pogorszyć objawy.

Trening powinien być łatwy, nie wykraczający poza obszar pulsu z 120-130 uderzeniami na minutę. To pozwala ci się nie pocić. Zaleca się również, aby czas trwania lekcji był ograniczony do minimum. Nie możesz przekroczyć 40-45 minut.

Czy przetrenowanie czy zimno?

Przetrenowanie jest dość niebezpiecznym stanem, w którym poziom kortyzolu gwałtownie wzrasta. Substancja ta, zwana hormonem stresu, jest ważna dla zasobów energetycznych, odporności, metabolizmu węglowodanów.

Zwiększenie kortyzolu zmniejsza odporność, co obniża obronę organizmu przed infekcjami, wydłuża okres regeneracji tkanki mięśniowej i obszar zapalenia. Stan, w którym osoba przybywa z przewlekle wysokim kortyzolem, przypomina objawy łagodnego przeziębienia.

Negatywne efekty treningu

Jeśli wysoki poziom kortyzolu jest mylony z łagodnym przeziębieniem, kontynuując fizyczny, osoba tylko szkodzi jego zdrowiu. Hormon stresu nadal wzrasta z treningów. Wynikiem tego jest gwałtowny spadek funkcji ochronnych organizmu i rozwój już zimnej choroby.

Kortyzol unosi się nawet wtedy, gdy ktoś ma przeziębienie. A jeśli trening w tym stanie i nie osłabi zdrowia, w jakiś sposób nie przyniesie prawie żadnego rezultatu. Wzrost kortyzolu nie pozwala osiągnąć zarówno wzrostu masy mięśniowej, jak i wskaźników siły.

Jakie są objawy grypy?

Dość często grypa i ostre infekcje wirusowe układu oddechowego we wczesnych stadiach można łatwo pomylić z normalnym łagodnym przeziębieniem. Dokładna diagnoza staje się jasna około trzeciego dnia. Jeśli temperatura ciała wzrasta, odczuwany jest ból w grupach mięśniowych, pojawiają się dreszcze, a to jest dokładnie grypa.

W tym stanie nie można iść na siłownię. To zada podwójny cios systemowi odpornościowemu, który będzie musiał walczyć z infekcją i stresem treningu cardio lub siłowego. Jedyne, co sport przyniesie grypie, to pogorszenie choroby.

Ogólne zalecenia

Zimno, jak pokazują badania, nie stanowi przeszkody dla sportu. Wyniki takich badań nie mówią nic o wskaźnikach siły ani skuteczności treningu zimnej osoby.

Zdecydowanie zabronione uprawianie sportu z grypą i ciężkimi przeziębieniami. Objawy tych chorób można rozpoznać dopiero drugiego lub trzeciego dnia. A jeśli aktywny trening nie ustanie w tych dniach, stan ulegnie dramatycznemu pogorszeniu, mogą pojawić się komplikacje.

Wniosek

Można bezpiecznie uprawiać sport tylko z pełną pewnością, że przyczyną choroby nie jest grypa, ale łagodna infekcja. Trening powinien być krótki, z tętnem od 120 do 130 uderzeń na minutę, aby zapobiec pojawieniu się potu.

Sport i zimno. Leczenie na zimno

Treść

Przeziębienie, przeziębienie lub grypa (spowodowane wirusem grypy) jest ostrym zakaźnym zapaleniem górnych dróg oddechowych. Objawami choroby są kichanie, katar (nieżyt nosa), ból gardła (zapalenie krtani), trudności z przełykaniem i bólem gardła (zapalenie gardła, zapalenie migdałków), kaszel z surowiczą, następnie ropna plwocina (zapalenie tchawicy, zapalenie oskrzeli), bóle mięśni, gorączka i pogorszenie stan ogólny. Nazwa stanu chorobowego „przeziębienie” wynikała z wcześniej zaakceptowanych poglądów, że przyczyną choroby jest hipotermia. Najczęściej choroba jest wywoływana przez wirusy (Rino, adenowirus i wirus paragrypy), które są przydzielane pacjentom podczas kichania lub kaszlu jako „aerozol”.

Czy mogę trenować na zimno? Aby rządzić

Ostatnie badania przeprowadzone pod auspicjami American College of Sports Medicine wykazały, że uprawianie sportu z łagodnymi objawami przeziębienia w umiarkowanym tempie nie jest szkodliwe dla zdrowia. Podczas treningu siłowego (kulturystyka lub trójbój siłowy) pogorszyły się wskaźniki regeneracji. Powszechnie uznaje się, że sport może zmniejszyć ryzyko przeziębienia, ale jak dotąd nie było wiadomo, jak sport i chłód łączą się w tym samym czasie. W każdym razie większość lekarzy zgadza się, że uprawianie sportu może pogorszyć bieg przeziębienia, nawet przy dobrym zdrowiu i słabych objawach.

Z reguły przeziębienie łapie każdą osobę średnio 2-5 razy w roku, a jej trwanie może osiągnąć 1-2, a nawet trzy tygodnie, aż do pełnego wyzdrowienia. To pokazuje, że nawet niewielkie przeziębienia mogą poważnie utrudnić postępy w kulturystyce i innych sportach.

Podczas badania, pod kierunkiem profesora i lekarza Thomasa G. Weidnera z American University of Indiana, przetestowano około 50 ochotników, których lista została sporządzona przez studentów-ochotników, którym wstrzyknięto zakażoną surowicę i obserwowano przez 10 kolejnych dni. Połowa z nich nie ćwiczyła przez całą chorobę, inni nadal aktywnie trenowali.

Pierwsza grupa była poddawana codziennym stresom, takim jak bieganie i ćwiczenia na symulatorze. Po zakończeniu badania naukowcy odkryli, że w obu grupach występowały identyczne wskaźniki powrotu do zdrowia, z których można wywnioskować, że umiarkowane ćwiczenia nie wpływają na proces gojenia, nasilenie objawów lub rozwój powikłań. Ważne jest, aby pamiętać, że osoby badane, które przeszły intensywne treningi (które są w rzeczywistości równoważne zwykłemu treningowi kulturystycznemu) miały najgorsze wskaźniki regeneracji.

Edycja krytyki badawczej

W tym badaniu zastosowano łagodny szczep zimnego wirusa, który prawie nigdy nie powoduje komplikacji zdrowotnych. Jednak w zwykłym życiu osoba jest narażona na różne wirusy, które mogą wpływać na tkankę płuc, oskrzela i, co najważniejsze, układ sercowo-naczyniowy i mięśnie.

Na przykład czasami grypa jest prawie niemożliwa do odróżnienia od łagodnych ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego. Jeśli ćwiczysz w czasie zachorowania na grypę, nawet przy dobrym zdrowiu i prawie całkowitym braku objawów przeziębienia, ryzykujesz poważne komplikacje w sercu, ponieważ wirus grypy powoduje zapalenie mięśnia sercowego. Ćwiczenia prowadzą do przeciążenia mięśnia sercowego i mogą rozwinąć się nieodwracalne komplikacje!

Każda choroba nieżytowa (nawet łagodna) prowadzi do zahamowania procesów anabolicznych w mięśniach i aktywuje wydzielanie hormonu katabolicznego kortyzolu, który niszczy mięśnie. Aktywność fizyczna nasila procesy kataboliczne, aw przypadku opóźnionego anabolizmu nie otrzymasz pozytywnego efektu treningu siłowego, a wręcz przeciwnie, trening zniszczy Twoje mięśnie.

Podsumowanie Edytuj

Oczywiście zimno i sport są niekompatybilne. Nie osiągniesz pozytywnych wyników treningu na wysokości choroby. Nie ćwicz, jeśli masz przeziębienie, aż znikną wszystkie objawy choroby i nie czujesz się dobrze. Jeśli choroba jest ciężka, należy powstrzymać się od treningu przez 3-4 dodatkowe dni, aż do pełnego wyzdrowienia, aby uniknąć komplikacji i zniszczenia mięśni.

Środki mające na celu wyeliminowanie objawów (nie przyspieszać regeneracji):

• Leki przeciwgorączkowe (kompleksowy lek TheraFlu szczególnie zalecany jako środek objawowy). Należy jednak rozumieć, że po pierwsze, temperatura musi być obniżona, a nie jeśli jest podniesiona, ale jeśli jest podniesiona powyżej pewnej granicy, którą można nazwać temperaturą 38 stopni. W każdym przypadku należy skupić się na zdolności organizmu do tolerowania tej temperatury, a także obecności innych problemów zdrowotnych (na przykład problemów z sercem, neurologii). Im wyższa temperatura, tym łatwiej organizmowi zwalczyć infekcję, ale tym większe ryzyko innych problemów. Rozwiązanie tego problemu najlepiej pozostawić lekarzowi. Należy również zauważyć, że najmodniejsze leki przeciwgorączkowe reklamowane w telewizji oparte są na lekach na grosz Paracetamol i Ibuprofen.
• Lizaki do tłumienia kaszlu i łagodzenia bólu (Travisil itp.)
• Jeśli kaszel jest wyraźny, należy stosować Libexin (ściśle według wskazań), syropy z glikodyną lub Tussin +.
• Spraye, aby wyeliminować uczucie bólu gardła i podrażnienia nosa - Kameton.
• Zmniejsza się skurcz naczyń krwionośnych (Naphthyzinum, droższe działają w podobny sposób, ale mogą skuteczniej pokryć powierzchnię błony śluzowej) przekrwieniem nosa.
• Tsinepar (pigułki) jest najszybszym lekiem, który pomaga natychmiast wyeliminować objaw (pozwala całkowicie zapomnieć o przeziębieniu) i ewentualnie przyspieszyć powrót do zdrowia.

W nowym badaniu [1], opublikowanym w 2017 r., Zaobserwowano, że witamina C i echinacea nie zmniejszają przeziębienia. Nowa metaanaliza sugeruje jednak, że tabletki cynku są bardziej skuteczne. Do 5 dnia 70% osób przyjmujących cynk wyzdrowiało po przeziębieniu w porównaniu z 27% osób otrzymujących placebo. Autorzy uważają, że cynk w przybliżeniu potroi tempo powrotu do zdrowia.

Leczenie objawowe przeziębienia wspólnego

Etiotropowe leczenie lekami przeciwwirusowymi nie jest jeszcze możliwe. Zimne objawy ustępują same. Stosowanie leków jest opcjonalne. Zwykle przepisywane leczenie ma na celu złagodzenie objawów.

Katar Tworzenie się tajemnicy może być zmniejszone przez leki antycholinergiczne, jednak należy pamiętać o innych działaniach podobnych do atropiny. Obecnie stosowane działanie antycholinergiczne leków przeciwhistaminowych H1 (część wielu leków na przeziębienie). Miejscowo (krople do nosa) stosuje się a-adrenomimetyki, powodując zwężenie naczyń i, odpowiednio, zmniejszenie obrzęku błony śluzowej nosa (oddychanie przez nos jest przywracane), jak również osłabienie wydzieliny. Przy długotrwałym regularnym stosowaniu mimetyków a-adrenergicznych istnieje ryzyko uszkodzenia błony śluzowej nosa („przerost błony śluzowej”).

Trudności z połykaniem, bólem gardła. Pastylki zawierające miejscowe środki znieczulające (lidokainę, benzokainę, tetrakainę) osłabiają objawy na krótki czas, ale mogą powodować reakcje alergiczne.

Kaszel Osłabienie kaszlu spowodowane zmniejszeniem odruchu kaszlowego jest wskazane tylko wtedy, gdy kaszel nieproduktywny (suchy kaszel). Kodeina i noskapina osłabiają kaszel, działając na centralny układ nerwowy, zmniejszając odruch kaszlu. Klobutinol ma inny, ale nie do końca wyjaśniony mechanizm działania, różny od mechanizmu działania opioidów. Przekonujące dowody skuteczności leków na przeziębienie na przeziębienia nie są dostępne.

Trudna plwocina. Środki wykrztuśne poprawiają wydzielanie plwociny z powodu jej upłynnienia: rozkładają składniki plwociny (mukolityki, na przykład N-acetylocysteina) lub zwiększają produkcję ciekłej części wydzieliny (na przykład gorący napój). Możliwość przepisywania środków mukolitycznych na przeziębienie pozostaje wątpliwa, podobnie jak zdolność bromheksyny i ambroksolu do znaczącej zmiany konsystencji plwociny. Acetylocysteina jest przepisywana na mukowiscydozę. Pokazano kliniczny wpływ N-acetylocysteiny w przewlekłym obturacyjnym zapaleniu oskrzeli (ale nie na zimno): częstotliwość zaostrzeń zmniejsza się przy ciągłym stosowaniu.

Wysoka temperatura Leki przeciwgorączkowe (aspiryna, paracetamol) są wskazane w wysokiej temperaturze. Wzrost temperatury jest naturalną reakcją organizmu na infekcję; kontrola temperatury ciała jest jednym z ważnych wskaźników przebiegu choroby.

Ból kończyn, bóle głowy. Leki przeciwgorączkowe są również skuteczne.

• Weź kompleks witaminowo-mineralny 2-4 razy w roku
• Metaanaliza 25 badań klinicznych [2] wykazała, że ​​regularne spożywanie witaminy D może zmniejszyć prawdopodobieństwo ostrych zakażeń układu oddechowego i grypy.
• Nie przepracuj się
• Weź glutaminę
• Weź dodatkowe porcje witaminy C podczas epidemii
• Weź wyciąg z echinacei (roślinny immunomodulator) podczas epidemii
• Ćwicz hartowanie

Zapalenie mięśnia sercowego

Zapalenie mięśnia sercowego jest zapaleniem mięśnia sercowego, zwykle powodowanym przez wirusy Coxsack B. Typowe objawy kliniczne obejmują zmęczenie, ból w klatce piersiowej, duszność i czasami kołatanie serca. Czynniki ryzyka nagłej śmierci nie zostały ustalone, ale ponieważ takie niebezpieczeństwo istnieje, 26. Konferencja Bethesda zaleca przerwanie działalności sportów wyczynowych na około 6 miesięcy. Zawodnik może rywalizować tylko z normalną funkcją serca i rozmiarem, zgodnie z echokardiografią i brakiem arytmii podczas monitorowania EKG metodą Holtera.

Mononukleoza zakaźna

Mononukleoza zakaźna jest wywoływana przez wirus Epsteina-Barra i objawia się z reguły zmęczeniem, bólem gardła, powiększonymi węzłami chłonnymi i migdałkami podniebiennymi oraz powiększeniem śledziony. Aktywność fizyczna jest zazwyczaj ograniczona przez samą siebie ze względu na rosnącą słabość. Według literatury sportowcy mogą przejść do treningu bezstykowego bez obawy o szkodliwe skutki, gdy tylko temperatura ciała wróci do normy. Główną rzeczą, na którą lekarze zwracają szczególną uwagę podczas mononukleozy zakaźnej, jest powiększenie śledziony, ponieważ jej pęknięcie jest możliwe. Występuje u 0,1 - 0,5% pacjentów, zwykle samoistnie. Prawdopodobieństwo jest maksymalne w pierwszych 3 tygodniach choroby - w okresie obfitego nacieku limfocytowego, który rozciąga śledzionę i zwiększa jej kruchość. Nie ma jednoznacznych zaleceń dotyczących sposobu oceny wielkości śledziony (a co za tym idzie ryzyka pęknięcia) - stosując badanie dotykowe lub USG. Pewnie ustalono, że badanie dotykowe ma niską czułość, jednak kwestia przyjęcia na zajęcia sportowe jest podejmowana w zależności od tego, czy śledziona jest wyczuwalna, czy nie. Uważa się, że klatka piersiowa może niezawodnie chronić nawet powiększoną śledzionę, ale znowu nie ma dowodów ani za, ani przeciw temu założeniu. Chociaż, według literatury, było tylko kilka luk związanych ze sportem, zaleca się ostrożność, zwłaszcza w pierwszych tygodniach choroby. Amerykańska Akademia Pediatrii zaleca, aby w przypadku nagłego wzrostu, całkowicie porzucić zajęcia sportowe, aw przypadku przewlekłego wzrostu, problem jest rozwiązywany indywidualnie.

Ostre wirusowe zapalenie wątroby Edytuj

Wirusowe zapalenie wątroby może występować na różne sposoby - bezobjawowe i piorunujące ze skutkiem śmiertelnym. Główne objawy to zmęczenie, bóle mięśni, bóle stawów, jadłowstręt i nudności. Uszkodzenie wątroby zakłóca normalne zaopatrzenie organizmu w energię podczas wysiłku, przyczynia się do hipoglikemii i zmian w metabolizmie lipidów. Możliwe są również niedobory hormonów i koagulopatia. Ćwiczenia mogą znacząco wpływać na hemodynamikę wewnątrzwątrobową, co teoretycznie zwiększa ryzyko powikłań. Zgodnie z zaleceniami, konieczne jest porzucenie ciężkich ładunków i konkurencji przed normalizacją wskaźników biochemicznych funkcji wątroby i wielkości wątroby, ale dostępne dane sugerują, że umiarkowane obciążenie jest z pewnością dopuszczalne, biorąc pod uwagę kliniczną ocenę stanu sportowca.

Zakażenie wirusem HIV Edytuj

Zakażenie HIV jest chorobą przewlekłą, zróżnicowaną w swoim przebiegu iw większości przypadków przez lata nie naruszającą zwykłego życia zarażonych. Zakażenie wirusem HIV zwykle przybiera formę przewozu, ale możliwe są poważne zmęczenie i inne zaburzenia. zmniejszenie skuteczności zarówno samej choroby, jak i podawania leków przeciwretrowirusowych. Nie ma dowodów na to, że ćwiczenia są niebezpieczne; przeciwnie, umiarkowany wysiłek może nawet wzmocnić układ odpornościowy (oprócz innych korzystnych wpływów somatycznych i psychicznych) i należy go zachęcać. Kwestia dalszych zajęć sportowych jest podejmowana indywidualnie, z uwzględnieniem stanu zdrowia sportowca, sportu i prawdopodobieństwa zakażenia.

Ogólnie rzecz biorąc, ryzyko przeniesienia wirusa HIV i wirusowego zapalenia wątroby w większości dyscyplin sportowych jest bardzo małe, więc teraz prawie wszyscy eksperci podzielają opinię, że sama infekcja nie wystarczy, aby usunąć ją z konkursu. Z drugiej strony nie jest jasne, jak radzić sobie z sportami, w których ryzyko transmisji wirusów jest z pewnością zwiększone: zapasy, boks i sztuki walki. Nie ma jednak wątpliwości, że tajemnica lekarska musi być zawsze zachowana i należy podjąć uniwersalne środki ostrożności.