loader

Główny

Pytania

Zastoinowe zapalenie płuc

Zastoinowe zapalenie płuc jest wtórnym zapaleniem płuc, które rozwija się na tle lokalnych zaburzeń hemodynamicznych i wentylacyjnych. Klinicznie zastoinowe zapalenie płuc występuje z kaszlem, dusznością, plwociną, gorączkową (rzadziej gorączkową) temperaturą ciała i pojawieniem się wysięku opłucnowego. W diagnostyce zastoinowego zapalenia płuc główną rolę odgrywają dane osłuchowe i radiograficzne. W leczeniu zastoinowego zapalenia płuc stosuje się antybiotyki, leki rozszerzające oskrzela, glikozydy nasercowe, diuretyki, inhalacje, terapię wysiłkową, masaże pleców i klatki piersiowej. Jeśli to konieczne, uciekaj się do nakłucia jamy opłucnej lub osierdzia.

Zastoinowe zapalenie płuc

Zapalenie płuc jest jedną z najczęściej rozpoznawanych chorób w pulmonologii. Zapalenie płuc może występować jako pierwotna, niezależna patologia, a także służyć jako powikłanie zakażeń dolnych dróg oddechowych (obturacyjne zapalenie oskrzeli, rozstrzenie oskrzeli), przewlekłej niewydolności serca, stanów niedoboru odporności. Wśród wtórnego zapalenia płuc jest zastoinowe (hipostatyczne) zapalenie płuc. Niebezpieczeństwo stagnacji zapalenia płuc polega na tym, że rozwija się ono u pacjentów z obciążoną historią somatyczną, co prowadzi do dekompensacji stanu, często stając się bezpośrednią przyczyną śmierci pacjenta.

Przyczyny zastoinowego zapalenia płuc

Patologiczną podstawą rozwoju zastoinowego zapalenia płuc jest zastój w krążeniu płucnym. Zaburzeniom hemodynamicznym towarzyszy upośledzony drenaż oskrzeli i wentylacja płuc. W warunkach hipostazy i hipowentylacji w oskrzelach gromadzi się gęsta i lepka plwocina oraz rozwija się warunkowo patogenna i patogenna mikroflora, powodująca rozwój zastoinowego zapalenia płuc.

Oprócz patologii somatycznej wiek pacjentów w wieku powyżej 60 lat predysponuje do rozwoju zastoinowego zapalenia płuc; przedłużona wymuszona pozycja bierna w łóżku z urazami kości (złamania miednicy i kończyn dolnych), urazowe uszkodzenia mózgu, udar, onkopatologia, w okresie pooperacyjnym; skrzywienie kręgosłupa (skolioza, kifoza), deformacje klatki piersiowej itp.

Mikrobiologicznym podłożem zastoinowego zapalenia płuc są zwykle typowe czynniki bakteryjne: pneumokoki, paciorkowce, gronkowce, pałeczki hemofilne. Zastoinowe zapalenie płuc często rozwija się w dolnych częściach prawego płuca, aw niektórych przypadkach jest obustronne.

Patogeneza zastoinowego zapalenia płuc

Patofizjologiczny mechanizm zastoinowego zapalenia płuc jest związany z biernym przepełnieniem naczyń żylnych z powodu upośledzonego przepływu krwi. W pierwszej fazie stagnacji rozwija się tak zwana hiperia żylna tkanki płucnej, której towarzyszy wydłużenie i rozszerzenie naczyń włosowatych, a następnie ucisk pęcherzyków płucnych (zapaść pęcherzykowa). Radiologicznie ta faza zastoinowego zapalenia płuc charakteryzuje się wzrostem wzorca płucnego i spadkiem przezroczystości tkanki płucnej.

W drugiej fazie stagnacji dochodzi do przesiąknięcia (płynna część krwi) ze naczyń do tkanki śródmiąższowej i pęcherzyków, co radiologicznie odpowiada obrazowi zapalenia oskrzeli lub płuc lub miąższowego zapalenia płuc. W trzeciej fazie zastoinowego zapalenia płuc występuje wyraźny obrzęk śródmiąższowy, tkanka włóknista rośnie, po czym następuje zwłóknienie płuc i brązowe stwardnienie płuc.

Objawy zastoinowego zapalenia płuc

Nasilenie objawów klinicznych zastoinowego zapalenia płuc zależy od stopnia zaburzeń hemodynamicznych i wentylacyjnych, dodania składnika zapalnego, ciężkości leżącej u podstaw patologii.

W przypadku zastoinowego zapalenia płuc temperatura może być prawidłowa lub podgorączkowa; gorączka jest notowana rzadziej. Charakteryzuje się pojawieniem się kaszlu z wydzieliną śluzu lub śluzowo-ropnej plwociny, krwioplucie, nasileniem osłabienia i duszności, zmniejszoną tolerancją na wysiłek fizyczny.

Do czasu wystąpienia zastoinowego zapalenia płuc może być wcześnie (rozwijać się w pierwszych 2-3 dniach odpoczynku w łóżku) i późno (rozwijać się w okresie od 2 do 6 tygodni). Wczesne zastoinowe zapalenie płuc jest często maskowane przez objawy leżące u podstaw patologii. Tak więc, gdy udar pojawia się na pierwszym miejscu, upośledzona świadomość i zaburzenia oddechowe (hałaśliwe, arytmiczne, bąbelkowe). W chorobach sercowo-naczyniowych objawem zastoinowego zapalenia płuc może być nasilenie objawów niewydolności serca.

Zastoinowemu zapaleniu płuc, częściej niż pierwotnemu, towarzyszy rozwój wysiękowego zapalenia opłucnej i zapalenia osierdzia.

Diagnoza zastoinowego zapalenia płuc

Rozpoznanie zastoinowego zapalenia płuc jest trudne ze względu na niską specyficzność objawów klinicznych i występowanie objawów choroby podstawowej. Lekarze specjaliści - pulmonolodzy, kardiolodzy, neurolodzy, traumatolodzy - powinni zawsze pamiętać o możliwości wystąpienia zastoinowego zapalenia płuc u pacjentów z obciążonym towarzyszącym tłem.

Osłuchiwanie płuc zastoinowym zapaleniem płuc ujawnia ciężkie oddychanie, wilgotne, delikatne bąbelki w tylnej części płuc. Dowodem na objawy zastoinowego zapalenia płuc są zmiany radiograficzne. Radiografia płuc pozwala wykryć jedno- lub dwustronne zmniejszenie przezroczystości pól płucnych, cieni ogniskowych i ogniskowych, wzmocnienie wzorca płucnego, liniowe cienie (linie kręcone) w regionach podstawnych, guzki hemosyderyny, rozszerzenie cienia korzeni płuc.

Obecność wysięku w jamie opłucnej i woreczku sercowym jest wyjaśniana przez ultradźwięki jamy opłucnej i osierdzia. W instrumentalnej diagnostyce zastoinowego zapalenia płuc ważną rolę odgrywają dane EKG, echokardiografia. Zmiany we wskaźnikach krwi obwodowej w przypadku zastoinowego zapalenia płuc są minimalne: występuje niewielka leukocytoza ze zmianą neutrofilową, wzrost ESR. Badanie mikroskopowe plwociny u pacjentów ze stagnacyjnym zapaleniem płuc ujawnia grupy wad serca zawierających hemosyderynę.

Leczenie zastoinowego zapalenia płuc

Algorytm leczenia zastoinowego zapalenia płuc obejmuje zwalczanie zakażeń bakteryjnych, regulację wentylacji i perfuzji w płucach, zmniejszenie obrzęku. Antybiotyki, leki wykrztuśne, przeciwutleniacze, leki immunomodulujące, diuretyki, glikozydy nasercowe, środki poprawiające metabolizm mięśnia sercowego są stosowane w złożonej terapii zastoinowego zapalenia płuc. Zalecana jest terapia tlenowa, masaż pleców i klatki piersiowej, terapia inhalacyjna, ćwiczenia terapeutyczne. W celu ewakuacji plwociny z drzewa tchawiczo-oskrzelowego wykonuje się bronchoskopię rehabilitacyjną i płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe.

W przypadku wysięku opłucnowego lub osierdziowego wskazane jest torowanie i nakłucie osierdzia. Równolegle z leczeniem zastoinowego zapalenia płuc konieczna jest korekta tych warunków tła, które doprowadziły do ​​rozwoju wtórnego zapalenia płuc.

Zapobieganie zastoinowemu zapaleniu płuc

U pacjentów, którzy są na łóżku przez długi czas, należy zwrócić uwagę na zapobieganie zastoinowemu zapaleniu płuc. W tym celu konieczne jest częste zmienianie pozycji pacjenta, pacjenta w celu wykonywania aktywnych ruchów w łóżku, ćwiczeń oddechowych. Wskazane jest wykonanie masażu perkusyjnego klatki piersiowej, masażu w puszkach, inscenizacji kompresów i tynków musztardowych. Osłabieni pacjenci wymagają organizacji zrównoważonej, zróżnicowanej i wzbogaconej w witaminy odżywiania.

Zastoinowe zapalenie płuc u chorych obłożnie chorych: objawy, leczenie, profilaktyka

Nasza strona jest sponsorowana przez pensjonat Barvikha dla osób starszych.
Regularne badanie przez lekarza. 24-godzinna opieka (24/7), doświadczony i wykwalifikowany personel, 6 posiłków dziennie, wyposażona przestrzeń dla osób starszych. Zorganizowany wypoczynek, codziennie psycholog. Euroformat. Tylko 7 km od obwodnicy Moskwy. Od 1800 rubli / dzień (all inclusive).
Telefon: +7 (495) 230-12-37

Leżący pacjent to świetny test dla całej rodziny. Trzeba go przekazać, dając swoim starszym szansę na dłuższe życie. Aby to zrobić, konieczne jest nie tylko zapewnienie jego potrzeb fizjologicznych, ale także zwrócenie uwagi na najmniejsze zmiany w jego stanie. Ponieważ u każdego z nich, nawet jeśli jest to „drobnostka”, taka jak ciągła senność, można ukryć zastoinowe zapalenie płuc - chorobę, która zabiera życie obłożnie chorych pacjentów.

Zastoinowe (hipostatyczne) zapalenie płuc jest zapaleniem tkanki płucnej, które początkowo rozwija się w obszarach, w których krew i płyn tkankowy gromadzą się i nie mogą normalnie krążyć. Obszary te stają się „łatwą ofiarą” infekcji, która z nich jest w stanie rozprzestrzenić się na resztę płuc. Leżący pacjenci najczęściej cierpią na zastoinowe zapalenie płuc. Ryzyko zachorowania z tym wzrasta w starszym wieku, z chorobami serca i operacjami. Maskowanie pod objawami choroby podstawowej, hipostatyczne zapalenie płuc można rozpoznać późno, często powodując śmierć. Tylko ścisła współpraca kompetentnego lekarza i krewnych opiekuńczych daje szansę na terminowe rozpoczęcie leczenia patologii.

Zasada płuc

Aby tlen mógł dostać się do naczyń krwionośnych, musi przejść dość daleko od nosa do najmniejszych oskrzeli i ostatecznie dostać się do pęcherzyków płucnych - głównych struktur, w których odbywa się wymiana gazowa. W swojej strukturze pęcherzyki są podobne do „worków”, otwartych od strony, w którą wpada do nich powietrze. Ściany pęcherzyków są błoną. Od wewnątrz wypełnia powietrze, a od zewnątrz graniczy z naczyniem krwionośnym. Przez membranę tlen przechodzi do krwiobiegu, a dwutlenek węgla z krwi dostaje się do „worka”, który musi zostać uwolniony podczas wydechu. Jeśli ścianka pęcherzyków jest ubita lub między nią a naczyniem pojawia się płyn, wymiana gazowa pogarsza się.

Ale nawet w normalnych warunkach różne części płuc są wentylowane, to znaczy dostarczane są powietrzem, nierównomiernie. W pozycji pionowej powietrze wchodzi najlepiej do dolnych części płuc, gdzie elastyczna tkanka płuc dobrze rozciąga przeponę, co ułatwia ruchome żebra. Jeśli osoba leży na plecach, wzrasta ciśnienie wewnątrzbrzuszne. Ale to nie tylko zmniejsza wentylację w dolnych częściach płuc, ale także prowadzi do zmniejszenia oddychania objętości.

Jeśli dana osoba jest chora na rozedmę płuc, zwłóknienie płuc lub astmę, to nawet wtedy, gdy nie jest w pozycji leżącej, oddychanie w różnych częściach płuc staje się bardziej nierówne, a to stwarza warunki dla mikrobów do przebywania w słabo wentylowanych obszarach.

Ale aby ciało mogło otrzymać wystarczającą ilość tlenu, powietrze wchodzące do płuc nie wystarczy. Konieczne jest również, aby płuca były wystarczająco zaopatrzone w krew.

Krew do płuc pochodzi z tętnicy płucnej. Krew przenosi się z serca do najmniejszych naczyń włosowatych nie pod ciśnieniem i nie z powodu popychania go mięśniem serca - tylko wzdłuż gradientu ciśnienia: płynie od największego ciśnienia do najniższego. Dlatego przepływ krwi jest w dużym stopniu zależny od pozycji ciała: w pozycji stojącej dolne części płuc są najlepiej zaopatrywane w krew, a leżenie na plecach więcej krwi gromadzi się w obszarach bliższych pleców.

W spoczynku u zdrowej osoby krew przepływa tylko przez połowę naczyń włosowatych płuc. Podczas pracy fizycznej ciśnienie w tętnicach płucnych wzrasta, a więcej naczyń zaczyna być zaangażowanych w pracę. Pęcherzyki, które komunikują się z nimi, powinny uzyskać dostęp do powietrza - wtedy oddychanie będzie w stanie zaspokoić ludzkie potrzeby w zakresie tlenu.

Kiedy człowiek nieustannie kłamie, zwłaszcza jeśli nie zmienia pozycji w łóżku, krew jest trudna „przedostać się” z płuc do serca przed grawitacją. Występuje zastój krwi, co prowadzi do ekspansji lokalnych naczyń włosowatych. Rozszerzone i wypełnione naczyniami krwionośnymi stają się ciężkie i ściskają pęcherzyki. To początek zastoinowego zapalenia płuc. Jeśli sytuacja się nie zmieni, ciekła część krwi przenika z kapilary do pęcherzyków i tkanki, która leży między pęcherzykami. Ta infekcja szybko przenika, co może również rozprzestrzeniać się na sąsiednie części płuc. Jeśli sytuacja się nie zmieni lub przeprowadzi tylko zniszczenie zakażenia, zaatakowaną tkankę płuc zastępuje się tkanką łączną i trwale wyłącza się z oddychania.

Przyczyny zastoinowego zapalenia płuc

Jak widać z poprzedniej części, zastoinowe zapalenie płuc u obłożnie chorych pacjentów rozwija się z powodu ich unieruchomienia, powodując zastój w krążeniu płucnym. Choroba może rozwinąć się we wczesnych stadiach (2-4 dni) po wymuszonej pozycji poziomej, ale jej wygląd może być opóźniony (14 dni lub więcej później).

Ryzyko wystąpienia zastoinowego zapalenia płuc we wczesnych okresach jest wyższe u osób starszych, które cierpią:

  • dusznica bolesna;
  • miażdżyca;
  • wady serca (zwłaszcza jeśli jest to zwężenie zastawki mitralnej);
  • zaburzenia rytmu serca: extrasystole, migotanie przedsionków;
  • nadciśnienie tętnicze z różnych przyczyn;
  • choroby płuc: astma, rozstrzenie oskrzeli, rozedma płuc;
  • cukrzyca;
  • przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek;
  • choroby szkieletu: kifoza, skolioza w okolicy piersiowej, deformacje żeber,

jak również osoby, które niedawno przeszły jakąkolwiek operację, ponieważ rana pooperacyjna boli, więc osoba próbuje oddychać bardziej powierzchownie, zwiększając w ten sposób zastój w płucach. W przypadku tych kategorii osób ważne jest, aby jak najwcześniej rozpocząć zapobieganie zastoinowemu zapaleniu płuc, a także wezwać lekarza przy każdej zmianie stanu i przede wszystkim zapobiec rozwojowi tej konkretnej choroby.

Drobnoustroje powodujące stan zapalny płynu wydostającego się z naczyń włosowatych płuc zwykle stają się:

  • paciorkowce, w szczególności pneumokoki;
  • pałeczka hemofilna;
  • gronkowiec.

Ulubiona lokalizacja zastoinowego zapalenia - dolne części prawego płuca, ale z połączeniem bezruchu i jednej z powyższych chorób, patologia może stać się obustronna.

Co to jest niebezpieczne stagnacyjne zapalenie płuc

Niebezpieczeństwo choroby polega na tym, że te części płuc, w których nastąpiło pocenie się płynu w pęcherzykach płucnych i tkance między nimi, przestają uczestniczyć w oddychaniu. Ponadto, gdy osoba nadal kłamie na tle rozwoju tej patologii, staje się trudna do odkrztuszania plwociny (a odruch kaszlu nie zawsze występuje). W rezultacie zatyka oskrzela, a jeszcze większa część płuc przestaje uczestniczyć w oddychaniu.

Dodanie infekcji prowadzi do zatrucia ciała osoby starszej produktami mikrobiologicznej aktywności życiowej. Działa toksycznie na serce, pogarszając jego uszkodzenie. Ponadto zatrucie prowadzi do zmniejszenia apetytu, w wyniku czego osoba odmawia uzyskania białek i witamin niezbędnych do zwalczania infekcji i przywracania tkanki płuc.

Innym niebezpieczeństwem stagnacji zapalenia płuc u obłożnie chorych ludzi są komplikacje, takie jak wysiękowe zapalenie opłucnej (wysięk płynu zapalnego poza płucami, do jamy opłucnej) i wysiękowe zapalenie osierdzia (wysięk płynu zapalnego do worka serca). W wyniku pierwszego powikłania niewydolność oddechowa jest jeszcze bardziej nasilona. Wysiękowe zapalenie osierdzia, w wyniku ucisku serca płynem, prowadzi do pogorszenia pracy jego mięśni.

Objawy

Zastoinowe zapalenie płuc jest bardzo podstępną chorobą u pacjenta w łóżku. Pojawiając się na tle patologii, która przykuła osobę do łóżka, przebrała się za jego objawy. Zatem osoba, która doznała udaru, wydaje się nieco bardziej nieodpowiednia lub zahamowana niż wcześniej, lub osoba ze złamaniem szyjki kości udowej, na tle osteoporozy, zaczęła narzekać na ból w klatce piersiowej. Takie objawy nie zawsze są zauważalne dla krewnych, którzy spędzają większość dnia w pracy i nie są realizowani przez samych pacjentów.

Zobacz także:

Bardziej oczywiste oznaki zastoinowego zapalenia płuc, które niestety czasami pojawiają się już w późniejszych stadiach choroby, to:

  • wzrost temperatury ciała: może być mały, do 38 ° C, ale w niektórych przypadkach (rzadziej) może przekraczać 38,5 ° C;
  • mokry kaszel. Jeśli dana osoba jest w stanie kaszleć, a nie połykać plwociny, jest jasne, że ma charakter śluzowopurczliwy, mogą występować smugi krwi;
  • słabość;
  • nudności;
  • brak apetytu;
  • pocenie się

Zastoinowemu zapaleniu płuc towarzyszą objawy układu sercowo-naczyniowego: zaburzenia rytmu serca, jego zwiększona częstotliwość, pojawienie się przerw lub ból serca. Choroba może również objawiać się nie kaszlem, a nie gorączką, ale nudnościami i biegunką.

O tym, że znaczna część płuc przestała uczestniczyć w oddychaniu, świadczy wzrost oddechu o ponad 20 oddechów na minutę w spoczynku (nie wtedy, gdy dana osoba je lub wykonuje jakiś wysiłek), uczucie braku powietrza. Jeśli zapalenie płuc jest niezwykle trudne, świadomość osoby jest przygnębiona: staje się niezwykle senny, może przestać się budzić, nie odpowiadać na pytania, podrzucać i obracać się w łóżku i mówić niespójne zwroty. W tym stanie oddychanie staje się niezwykle rzadkie, arytmiczne lub bardzo częste. Objawy te wskazują, że potrzebna jest pilna hospitalizacja, ale niestety rokowanie może być niekorzystne.

Diagnostyka

Lekarz ogólny może podejrzewać zastoinowe zapalenie płuc, które usłyszy świszczący oddech lub trzeszczenie w płucach (szczególnie w dolnych partiach). Ale diagnoza jest dokonywana tylko na podstawie radiografii. Wykonywany jest w multidyscyplinarnej klinice lub klinice według miejsca zamieszkania, gdzie znajduje się urządzenie Arman lub stacjonarne urządzenie rentgenowskie przystosowane dla pacjentów łóżkowych.

Rentgen pacjenta może być dostarczony za pomocą płatnych usług medycznych (lub płatnych ambulansów), wyposażonych do transportu pacjentów łóżkowych. Chociaż najlepszym rozwiązaniem jest hospitalizacja w szpitalu, gdzie wykonywane będą zdjęcia rentgenowskie, a stan twojego krewnego będzie monitorowany przez lekarzy i wykwalifikowany personel.

Aby znaleźć niezbędne leki przeciwbakteryjne, pacjent musi przejść testy plwociny. Obie analizy są zbierane w sterylnych słoikach: pierwszy jest wysyłany do laboratorium klinicznego, drugi jest przesyłany do laboratorium bakteriologicznego. Korzystając z analizy klinicznej, określa się charakter zapalenia i wykrywa się komórki nowotworowe lub gruźlicze. Analiza bakteriologiczna plwociny umożliwia określenie rodzaju drobnoustroju wywołującego zapalenie płuc, a także wybranych antybiotyków, które będą działać na niego konkretnie.

Badanie obejmuje również:

  • ogólne badania krwi i moczu;
  • oznaczanie gazów krwi;
  • biochemiczne badanie krwi;
  • EKG;
  • USG serca.

Leczenie zastoinowego zapalenia płuc

Choroba wymaga kompleksowej terapii, ponieważ jej rozwój zaburza aktywność wielu narządów wewnętrznych.

Przede wszystkim lekarze muszą ustalić, czy zaburzony jest bilans tlenowy. W takim przypadku pacjent jest hospitalizowany w szpitalu, gdzie znajduje się oddział intensywnej opieki medycznej, i rozpoczyna leczenie:

  • jeśli równowaga nie jest silnie zaburzona, zaleca się oddychanie wilgotnym tlenem przy użyciu maski;
  • jeśli rozwinęła się ciężka niewydolność oddechowa, pacjent wstrzykuje się do znieczulenia, na tle którego zostaje przeniesiony na sztuczne oddychanie. To jedyny sposób na dostarczenie tlenu do pęcherzyków pod wymaganym ciśnieniem.

Drugim kierunkiem terapii jest przepisywanie leków przeciwbakteryjnych. Po pierwsze, przed uzyskaniem wyników badania bakteriologicznego (plwociny) plwociny i krwi, zaleca się preparaty o szerokim spektrum. Po 5 dniach, jeśli to konieczne, aby zmienić antybiotyki, należy zastosować te, na które wrażliwa była mikroflora plwociny. Optymalna droga podawania tych leków, co najmniej pierwsze 5-7 dni, jest domięśniowa lub dożylna.

Równolegle z przyjmowaniem antybiotyków, nawet przed wynikami leczenia przeciwbakteryjnego, przepisywane są środki przeciwgrzybicze. Jest to podyktowane faktem, że według statystyk większość zastoinowego zapalenia płuc nie jest powodowana przez same bakterie, ale przez połączenie bakterii i grzybów.

Kolejnym obowiązkowym elementem terapii jest wyznaczenie leków rozszerzających oskrzela: w ten sposób można ułatwić drenaż plwociny i poprawić drogi oddechowe dla tlenu. Leki rozszerzające oskrzela można podawać w postaci inhalacji, jeśli osoba nie ma sztucznej wentylacji płuc. Stosowano także dożylną drogę podawania.

Ponadto, w przypadku zastoinowego zapalenia płuc, przepisywane są leki, które poprawiają przepływ tlenu do krwi, jak również ułatwiają pracę serca. Są to leki moczopędne, wykrztuśne, przeciwutleniające i immunomodulujące, glikozydy nasercowe.

Jeśli pacjent łóżka jest przytomny, proszony jest o odkrztuszanie plwociny. Jeśli ma sztuczną wentylację płuc lub jego odruch kaszlowy jest obniżony, przechodzi codzienną bronchoskopię - czyszczenie dużych i średnich oskrzeli za pomocą specjalnego urządzenia wyposażonego w optykę (tzn. Lekarz może zobaczyć stan oskrzeli) oraz system usuwania podciśnienia z oskrzeli..

W przypadku zastoinowego zapalenia płuc należy wykonać masaż wibracyjny, obraca się z boku na bok, a także, po ustabilizowaniu się stanu, umieścić go na brzuchu (w tej pozycji plwocina odchodzi lepiej).

W przypadku wystąpienia powikłań, takich jak wysiękowe zapalenie opłucnej lub zapalenie osierdzia, w szpitalu wykonuje się nakłucie opłucnej lub osierdzia, a następnie usuwa się zastały płyn.

Kiedy pacjent jest przytomny i nie musi być przekładany na sztuczną wentylację płuc, musi być przydzielony do ćwiczeń oddechowych. Są to zajęcia na Strelnikova, kompleksy Butejki, baloniarstwo, zdmuchiwanie świec, wydychanie przez rurkę do wody.

W trakcie leczenia konieczne jest zapewnienie pacjentowi odżywiania pełnego i bogatego w witaminy i białka. Jeśli pacjent jest przytomny, a jego odruchy przełykania i żucia są zachowane, zaleca się spożywanie postrzępionych produktów mięsnych, gotowanych na parze lub gotowanych. Jeśli pacjent nie może połykać lub jest w aparacie oddechowym, jest on podawany przez rurkę, rurkę wprowadzaną przez nos do żołądka, a żywność jest wykorzystywana do enpits, drugich bulionów, warzywnych wywarów ze smugami mięsa. Jako napój pacjenci ci otrzymują napoje owocowe, słaby wywar z owoców dzikiej róży, wywar z tymianku i herbatę z limonki.

Kiedy stan pacjenta ustabilizuje się, oprócz aktywnych zwrotów w łóżku, będzie potrzebował masażu wibracyjnego klatki piersiowej, masażu pleców, fizjoterapii.

Zapobieganie

Aby maksymalnie chronić leżącego krewnego przed zastoinowym zapaleniem płuc, postępuj zgodnie z następującymi prostymi zasadami:

  1. Pamiętaj, aby pomagać mu co 2 godziny, aby zmienić pozycję ciała. Nie zapomnij położyć go na brzuchu.
  2. Po rozłożeniu starszego pacjenta na łóżku 3 razy dziennie, weź kamforę Alkohol i przetrzyj obszary płuc, omijając okolice kręgosłupa.
  3. W pozycji na brzuchu wykonaj wibracyjny masaż płuc. Aby to zrobić, połóż dłoń na piersi klatki piersiowej, od tyłu i lekko dotknij jej drugą ręką. Kierunek tych ruchów jest od niższych do górnych.
  4. Co 3-4 dni nakładaj tynki musztardowe na plecy pacjenta lub wykonuj masaż puszkowy.
  5. Ćwiczenia oddechowe powinny być prowadzone codziennie: według Butejki, według Strelnikovej lub przepisane przez lekarza prowadzącego.
  6. Kłamliwy pacjent nie powinien przechładzać się, więc musi być wystarczająco ciepło.
  7. On także nie może się przegrzać.
  8. Pomieszczenie, w którym znajduje się pacjent, musi być wentylowane (w tym przypadku nie powinno być w przeciągu) i powinno być kwarcowe dwa razy dziennie. Codzienne czyszczenie na mokro jest koniecznością.
  9. Pacjentka w łóżku powinna mieć dobre odżywianie, bogate w białka, mikroelementy i witaminy.
  10. Leżący krewny musi być okresowo badany przez lekarza.
  11. Codziennie musisz mierzyć temperaturę i monitorować stan pacjenta: jego adekwatność, senność, tętno, ciśnienie i liczbę oddechów na minutę. Kiedy zmieniasz stan, potrzebujesz porady lekarza.

Hipostatyczne zapalenie płuc: co to jest

Hipostatyczne (zastoinowe) zapalenie płuc jest procesem zapalnym, który wpływa na tkankę płuc. Ta forma choroby jest wtórna, to znaczy zmiany w układzie oddechowym powstają z powodu patologii innych narządów u obłożnie chorych pacjentów. Choroba charakteryzuje się ciężkim przebiegiem i często prowadzi do rozwoju powikłań.

Przyczyny hipostatycznego zapalenia płuc

Hipostatyczne zapalenie płuc występuje z powodu krążącej stagnacji krwi w krążeniu płucnym, która zapewnia odżywianie tkanki płucnej. Naruszenie odpływu z miąższu narządu prowadzi do tego, że duża ilość lepkiej plwociny gromadzi się w płucach. Stanowi korzystne środowisko dla rozwoju mikroorganizmów. Najczęstszymi czynnikami sprawczymi choroby są gronkowce i pneumokoki.

Kiedy patogenne bakterie dostają się do płuc, patogeny zaczynają się aktywnie proliferować. W odpowiedzi na aktywność mikroorganizmów, odporność człowieka wywołuje ochronną odpowiedź immunologiczną, która jest zewnętrznie manifestowana przez objawy zapalenia.

Zastoinowe zapalenie płuc występuje u pacjentów cierpiących na ciężkie patologie somatyczne. Obejmują one:

  • zawały serca, miażdżyca i dusznica bolesna;
  • nadciśnienie;
  • arytmie różnych typów;
  • wady rozwojowe zastawki serca;
  • miażdżyca;
  • cukrzyca;
  • astma oskrzelowa;
  • przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek;
  • rozedma płuc i rozstrzenie oskrzeli.

Czynnikiem predysponującym do rozwoju choroby jest długi bierny pobyt pacjenta w łóżku. Pozycja pozioma zapobiega wypływowi krwi i nasila stagnację.

Objawy choroby

Wszystkie objawy zastoinowego zapalenia płuc można podzielić na lokalne i ogólne. Objawy miejscowe obejmują mokry kaszel z ropną lub śluzową plwociną, duszność. W rzadkich przypadkach występuje krwioplucie - uwalnianie krwi z dróg oddechowych. Typowe objawy choroby obejmują ogólne osłabienie i zmniejszoną tolerancję wysiłku. W większości przypadków występuje nieznaczny wzrost temperatury ciała. Rzadziej temperatura wzrasta do wysokich wartości (39-40 ° C).

Często choroba ma niewyraźny obraz, który nie jest zauważalny za objawami choroby podstawowej. Na przykład zapalenie płuc w udarze może objawiać się hałaśliwym, nieregularnym oddychaniem, na tle którego pojawia się zamieszanie.

W przypadku patologii serca chorobę można „zamaskować” na objawy niewydolności serca, która ma podobny obraz kliniczny. W takich przypadkach zapalenie płuc można zdiagnozować tylko poprzez dokładną analizę obrazu klinicznego i pełne badanie płuc (radiografia lub spiralna tomografia komputerowa klatki piersiowej).

Na tle hipostatycznego zapalenia płuc często rozwija się współistniejące wysiękowe zapalenie opłucnej. Choroba ta charakteryzuje się nagromadzeniem płynu w jamie opłucnowej pacjenta. Gdy pojawia się zapalenie opłucnej, objawy zapalenia płuc zmieniają się - pojawia się ból i ciężkość w klatce piersiowej, ciągła duszność pojawia się nawet w spoczynku, temperatura ciała gwałtownie wzrasta.

Leczenie choroby: które leki są potrzebne

Leczenie hipostatycznego zapalenia płuc składa się z kilku etapów. Początkowo leczenie choroby podstawowej powodującej zapalenie płuc. Konkretny zakres stosowanych leków zależy od przyczyny stagnacji w małym okręgu.

Jeśli pacjent ma problemy z sercem, przepisywany jest mu lek przeciwnadciśnieniowy, kardiotoniczny lub azotanowy. W przypadku cukrzycy koryguje się leczenie insuliną. W przypadku miażdżycy przepisywane są środki kontrolujące równowagę tłuszczową w organizmie i zapobiega się zawałom serca. Do przeprowadzenia terapii etiologicznej niezbędne są konsultacje wyspecjalizowanych specjalistów - kardiologów, endokrynologów, chirurgów.

Po szczególnym wpływie na przyczynę zapalenia płuc przeprowadza się drugi etap leczenia. Pacjentowi przepisuje się leczenie objawowe mające na celu wyeliminowanie objawów klinicznych. Obejmuje:

  • leki przeciwbakteryjne;
  • leki mukolityczne i wykrztuśne;
  • preparaty na zimno;
  • środki wzmacniające;
  • zgodnie ze wskazaniami - immunomodulatory i przeciwutleniacze.

Jeśli duża ilość plwociny gromadzi się w drogach oddechowych, możliwa jest bronchoskopia. Polega ona na wprowadzeniu cewnika do drzewa oskrzelowego i ekstrakcji patologicznego śluzu. Podczas zabiegu drogi oddechowe są przemywane środkami antyseptycznymi, które niszczą patogeny choroby.

Jeśli zapalenie opłucnej łączy się z zastoinowym zapaleniem płuc, wykonuje się torakocentezę - nakłucie jamy opłucnej, co pozwala usunąć patologiczny płyn. Zabieg eliminuje uczucie ciężkości i bólu odczuwane przez pacjenta z dużą akumulacją wysięku w jamie opłucnej.

Po zatrzymaniu ostrych objawów choroby przeprowadza się trzeci etap leczenia - rehabilitację pacjenta. Konieczne jest przywrócenie normalnego funkcjonowania układu oddechowego. Pacjentowi przepisuje się fizjoterapię i masaż, opracowywany jest specjalny kompleks ćwiczeń terapeutycznych. Zgodnie ze wskazaniami prowadzi się tlenoterapię.

Zapobieganie chorobom

Aby zapobiec zastojowemu zapaleniu płuc u obłożnie chorych pacjentów, konieczne jest zapobieganie chorobie. Jeśli to możliwe, pacjent powinien często zmieniać pozycję w łóżku. Jeśli nie może tego zrobić sam, personel (w szpitalu) lub opiekunowie (w domu) powinni zmienić pozycję swojego ciała w łóżku. Pacjent powinien być przewrócony do łóżka co najmniej raz na 3 godziny. Jeśli pacjent jest w stanie wykonywać ćwiczenia oddechowe, konieczne jest wybranie specjalnych ćwiczeń, które stymulują krążenie krwi w płucach. Dobra pomoc i inflacja zwykłych balonów.

Aby poprawić krążenie w klatce piersiowej, możesz wykonywać perkusję lub masować. Ważnym elementem profilaktyki jest prawidłowe odżywianie. Dieta powinna obejmować różnorodne produkty spożywcze, które zawierają wszystkie niezbędne mikroelementy i witaminy. Prawidłowo przeprowadzona profilaktyka znacznie zmniejsza ryzyko zastoinowego zapalenia płuc.

Zastoinowe (hipostatyczne) zapalenie płuc

Zastoinowe hipostatyczne zapalenie płuc jest patologią układu oddechowego, która ma charakter wtórny. Choroba ta najczęściej pojawia się u pacjentów, których historia jest już obciążona poważnymi chorobami. Rezultatem jest dysfunkcja układu oskrzelowo-płucnego. W przypadku zastoju zapalenia płuc występuje zapalenie funkcjonalnych tkanek i wypełnienie pęcherzyków płynem wysiękowym.

Przewlekłe zapalenie płuc może być spowodowane czynnikami zakaźnymi i niezakaźnymi. Zagrożone są osoby starsze i pacjenci. To zapalenie płuc jest często nazywane hipostazą. Śmiertelna hipostatyczna dolegliwość rozwija się z powodu wolniejszego przepływu krwi. Objawy w początkowych stadiach są często nieobecne, więc trudno jest zidentyfikować zapalenie płuc w tym okresie. Terapia powinna nastąpić w szpitalu. Leczenie domowe nie wystarczy.

Proces rozwoju choroby

Hipostatyczne zapalenie płuc rozwija się w następujący sposób:

  • Żyły przebijające funkcjonalną tkankę są wypełnione krwią. Występuje przekrwienie żylne, które wywołuje ekspansję małych naczyń i ściskanie pęcherzyków płucnych. Zmniejsza się przezroczystość, zwiększa się wzór międzywęzłowy.
  • Transudate wchodzi do pęcherzyków.
  • Powstaje obrzęk, zastępuje się funkcjonalną tkankę. Lekarz ujawnia indukcję narządów miąższowych i stwardnienie płuc.
Zapalenie płuc

Pierwsze objawy zapalenia płuc pojawiają się 14–20 dni po wystąpieniu patogenezy. Przebieg kliniczny hipostatycznego zapalenia płuc zależy od ogólnego stanu i indywidualnych cech pacjenta. U pacjentów obłożnie chorych zapalenie płuc jest znacznie bardziej nasilone niż u pacjentów, którzy nie są ograniczeni w swoich ruchach.

Powody

Impulsem do rozwoju hipostatycznego zapalenia płuc jest „duet” zaburzeń hemodynamicznych i dysfunkcji układu drenażowego. Z powodu hipowentylacji w drogach oddechowych, tworzenie korzystnych warunków dla aktywności życiowej drobnoustrojów chorobotwórczych.

Czynniki, które pogarszają ogólny stan pacjenta na zapalenie płuc, obejmują:

  • interwencja chirurgiczna;
  • deformacja klatki piersiowej i kręgosłupa;
  • onkologia (stadium końcowe);
  • rozedma płuc;
  • przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek;
  • astma oskrzelowa;
  • choroby układu krążenia.

Wśród patogenów, które mogą powodować zastoinowe zapalenie płuc, emitują:

Streptococcus

  • pneumokoki;
  • kije haemophilus;
  • paciorkowce;
  • Candida;
  • gronkowiec.

Zastój krwi powoduje nieprawidłowe działanie wentylacji powietrza w płucach. W oskrzelach występuje duża ilość lepkiego śluzu. Już w pierwszym stadium zastoinowego zapalenia płuc u pacjenta rozwija się zapaść pęcherzykowa. Choroba hipostatyczna może być jednostronna i dwustronna.

Starsi ludzie cierpią na różne chroniczne patologie. Wpływa to niekorzystnie na stan płuc:

  • Błony śluzowe wyścielające drogi oddechowe, atrofia.
  • Ściany pęcherzyków stają się mniej elastyczne.
  • Chrząstka tworząca tchawicę i oskrzela jest dotknięta dystrofią.
  • Zmniejsza się pojemność życiowa układu oddechowego.
  • Stężenie dwutlenku węgla wzrasta.

Zastoinowe zapalenie płuc może wystąpić z powodu przedłużonego pobytu w łóżku, urazowego uszkodzenia mózgu, nadwagi. W dotkniętym obszarze znajduje się dolna część układu oddechowego. Ryzyko hipostatycznego zapalenia płuc wzrasta z powodu:

  • poważne wyczerpanie;
  • zmniejszyć reakcję ochronną;
  • patologie autoimmunologiczne;
  • marginalna zapaść płuc.

Symptomatologia

Intensywność charakterystycznych objawów zależy od stadium choroby. W obrazie klinicznym koniecznie występują następujące objawy:

  • gorączka;
  • mokry kaszel;
  • słabość całego ciała;
  • zadyszka występująca podczas ćwiczeń.

Wczesne zastoinowe zapalenie płuc postępuje potajemnie w ciągu pierwszych kilku dni. Arytmiczne hałaśliwe oddychanie staje się poważnym powodem do niepokoju. Należy zauważyć szybki puls i świszczący oddech w płucach. Jeśli główną przyczyną hipostatycznego zapalenia płuc jest nieprawidłowość w pracy serca, lekarz naprawia zwiększone objawy. W przypadku braku terminowego leczenia pojawiają się komplikacje, w tym zapalenie osierdzia i wysiękowe zapalenie opłucnej.

Kaszel z zapaleniem płuc nie pojawia się natychmiast. Początkowo nie budzi obaw, ponieważ nie powoduje dużego dyskomfortu. Intensywność i charakter wyładowania często mylą z resztą. W przyszłości objaw staje się bardziej wyraźny, podczas gdy sekret oskrzelowy nie jest już przydzielany. Może pojawienie się krwi.

Lista objawów wynikających z zapalenia płuc obejmuje:

  • nadmierne pocenie się;
  • dreszcze;
  • wzrosty ciśnienia krwi;
  • duszność w spoczynku;
  • ból mostka.

Skóra podczas choroby staje się mniej wrażliwa, rozwijają się objawy neurologiczne (zawroty głowy, utrata przytomności, migrena).

Diagnostyka

W celu zidentyfikowania hipostatycznego zapalenia płuc pacjentowi przepisuje się kierunek dla Bacposa, OAK, OAM, mikroskopii plwocinowej i biochemicznej analizy krwi. Ten krok jest poprzedzony wywiadem, badaniem fizycznym, osłuchiwaniem i perkusją. Schemat badań instrumentalnych obejmuje zdjęcia rentgenowskie. Dzięki niemu można zobaczyć zmiany w układzie naczyniowym, określić poziom przezroczystości i lokalizację zaciemnień.

Biochemiczne badanie krwi

Ultrasonografia osierdzia i jamy opłucnej, echoCG, EKG, MRI klatki piersiowej, bronchoskopia są również uważane za skuteczne metody diagnostyczne. Ten ostatni jest niezbędny w obecności procesu zapalnego w opłucnej. Być może będziesz musiał skonsultować się z traumatologiem, pulmonologiem, neurologiem i kardiologiem. Z powodu diagnostyki różnicowej można wykluczyć kolagenozę, gruźlicę, niewydolność serca i raka płuc.

Metody terapii

W reżimie terapeutycznym przewidzianym dla zastoinowego zapalenia płuc, obejmują leki, fizjoterapię i metody tradycyjnej medycyny. Kompleks medyczny jest wybierany przez lekarza. Jednocześnie skupia się na wynikach badania diagnostycznego i indywidualnych cechach pacjenta.

Na liście leków stosowanych w zapaleniu płuc znajdują się:

Ampicylina

  • antybiotyki (Ampicillin, Clarithromycin, Augmentin, Sumamed, Flemoksin, Zinnat);
  • środki mukolityczne (Ambrohexal, Ambrobene, Lasolvan, ACC);
  • leki moczopędne;
  • glikozydy.

Stosowano także leki o właściwościach wykrztuśnych, immunomodulacyjnych i przeciwutleniających. Terapia tlenowa, masaż terapeutyczny, ćwiczenia oddechowe i inhalacje są uważane za skuteczne procedury fizjoterapeutyczne. Jako terapia wspomagająca zapalenie płuc można stosować preparaty przygotowane na bazie roślin leczniczych. Do tych ostatnich należą dziewica, dzika róża, kalina, tymianek.

Prognoza

Rokowanie zależy od stadium, w którym rozpoczęto leczenie zastoinowego hipostatycznego zapalenia płuc. W przypadku braku terminowego leczenia śmierć jest możliwa. Wśród powikłań są ropień płuc, obrzęk dotkniętego narządu, ostra niewydolność oddechowa, ostre zapalenie jamy opłucnej. Prawdopodobieństwo całkowitego odzyskania wynosi 40%.

Zapobieganie

Aby uniknąć pojawienia się hipostatycznego zapalenia płuc, pacjent nie powinien zapominać o ćwiczeniach. Pacjenci, którzy kłamią, powinni uprawiać gimnastykę medyczną w łóżku. Zapobieganie, które ma na celu zapobieganie zastojowemu zapaleniu płuc, jest całkiem proste:

Masaż

  • Konieczna jest zmiana pozycji ciała. Jeśli dana osoba nie jest w stanie tego zrobić samodzielnie, jego krewni lub personel medyczny powinni mu pomóc.
  • Pacjent powinien jeść dobrze. Nadmiar masy ciała jest czynnikiem wywołującym wolniejszy przepływ krwi.
  • Wymaga regularnego masażu. Jest to sposób na stabilizację krążenia krwi.
  • Częste wizyty w wannie. Aby osiągnąć maksymalny efekt, zaleca się rozgrzanie w połączeniu z masażem.

Wszystkie środki terapeutyczne i zapobiegawcze muszą być uzgodnione z lekarzem. Każda metoda ma przeciwwskazania, których ignorowanie jest obarczone negatywnymi konsekwencjami.

Zastoinowe zapalenie płuc - objawy, leczenie, zapobieganie

Hipostatyczne lub zastoinowe zapalenie płuc jest śmiertelną chorobą występującą u obłożnie chorych pacjentów. Jego główną przyczyną jest spowolnienie przepływu krwi z powodu unieruchomienia. Jeśli zauważysz oznaki choroby w odpowiednim czasie, możesz sobie z tym poradzić. Hipostatyczne zapalenie płuc najczęściej występuje u osób starszych, ponieważ większość z nich ma historię chorób przewlekłych, które również powodują powikłania w układzie oskrzelowo-płucnym.

Co to jest zastoinowe zapalenie płuc?

Zastoinowe zapalenie płuc należy do chorób wtórnych, to znaczy objawia się po zapaleniu płuc raz. Jego niebezpieczeństwo polega na tym, że zwykle rozwija się na tle innych chorób. Jednocześnie jest to hipostatyczne zapalenie płuc, które często prowadzi do zgonu.

Diagnozę wykonuje się przez słuchanie płuc i fluoroskopię. Leczenie zastoinowego zapalenia płuc jest podobne do leczenia innych rodzajów zapalenia płuc - lekarz wybiera odpowiedni lek przeciwbakteryjny, jeśli to możliwe, przepisuje inhalacje, masaż, fizjoterapię, terapię wysiłkową.

Przyczyny choroby

Najczęstszym zjawiskiem jest zastoinowe zapalenie płuc u osób starszych. Faktem jest, że w podeszłym wieku organizm zużywa się z powodu zaawansowanego wieku, dochodzi do nieodwracalnego i stale postępującego pogorszenia stanu narządów wewnętrznych, w tym płuc.

Zastoinowe zapalenie płuc zwykle występuje u pacjentów, którzy cierpieli na wiele chorób lub chorób przewlekłych.

  • Arytmia
  • Miażdżyca
  • Dusznica bolesna
  • Nadciśnienie
  • Kardioskleroza
  • Cukrzyca
  • Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek
  • Wady serca
  • Astma oskrzelowa

Starsi ludzie mają wiele zmian w organizmie, które przyczyniają się do uszkodzenia płuc. Zanik błon śluzowych, ściany pęcherzykowe tracą niezbędną elastyczność, chrząstka oskrzeli i tchawicy ulega dystrofii. W starszym wieku zwiększa się objętość płuc, ale jednocześnie zmniejsza się ich objętość życiowa. To znaczy, gdy wdychane, płuca mogą utrzymywać mniej powietrza niż zdrowa osoba.

Wszystkie te zjawiska prowadzą do naruszenia wymiany gazowej. Ilość tlenu maleje, ale objętość dwutlenku węgla wzrasta. W ten sposób całe ciało doświadcza głodu tlenowego. Choroby, zwłaszcza serca, przyczyniają się do zastoju krwi w małym kręgu krążenia krwi. Jest to jeden z powodów, dla których patogeny mogą aktywnie i szybko namnażać się w płucach, ponieważ warunki stagnacji są dla nich korzystne.

Istnieje szereg czynników, które pośrednio przyczyniają się do rozwoju zastoinowego zapalenia płuc. Obejmują one:

  • Wiek pacjenta powyżej 60 lat
  • Urazowe uszkodzenie mózgu
  • Odroczona operacja onkologiczna, a mianowicie okres zdrowienia po niej
  • Udar
  • Zmiana kształtu klatki piersiowej z powodu obrażeń
  • Długi odpoczynek w łóżku na złamania i inne patologie

Inną pośrednią przyczyną może być otyłość. Samo nadwaga nie wpływa na stan układu oskrzelowo-płucnego, ale częściej osoby z nadwagą mają ograniczone ruchy, prowadzą pasywny tryb życia, co prowadzi do zastoju.

W przypadku zastoinowego zapalenia płuc dolne płaty płuc są dotknięte. Choroba zwykle występuje z powodu negatywnych skutków bakterii i innych mikroorganizmów.

Oznaki choroby

Zauważenie stagnacji zapalenia płuc jest dość problematyczne, ponieważ jego główne objawy są podobne do objawów innych chorób układu oddechowego. Pacjenci mają następujące zjawiska:

  1. Kaszel Suchy kaszel gorszy, plwocina zaczyna się rozdzielać. Często ten objaw przyjmuje się w celu zaostrzenia zapalenia oskrzeli, które ma przewlekły przebieg.
  2. Zadyszka. Jest to również objaw przewlekłego zapalenia oskrzeli, będącego konsekwencją zawału mięśnia sercowego. W przypadku zastoinowego zapalenia płuc, duszność wzrasta, pojawiają się oznaki uduszenia.
  3. Ból w klatce piersiowej, w okolicy serca. Ten objaw jest zwykle określany jako choroby układu sercowo-naczyniowego.
  4. Znaki neurologiczne. Zastoinowe zapalenie płuc u obłożnie chorych pacjentów może objawiać się zaburzeniami świadomości, bólami głowy i zawrotami głowy. Objawy te pokrywają się z objawami udaru, co utrudnia diagnozę.
  5. Zwiększona temperatura ciała.
  6. Zmiana koloru i zmniejszenie wrażliwości skóry. Często obwiniany za cukrzycę.

Zatem diagnoza jest trudna, zwłaszcza jeśli objawy są wyrażone pośrednio, a pacjent ma szereg innych chorób. Diagnostyka różnicowa obejmuje wykluczenie chorób takich jak gruźlica, rak płuc, niewydolność serca, kolagenoza.

Objawy obustronnego zapalenia płuc są bardziej wyraźne, gdy oba płaty płuc są dotknięte. W tym przypadku pojawiają się objawy intoksykacji. Są to dreszcze, bóle głowy, nudności, bóle mięśni i ogólne osłabienie.

  • Podczas diagnozowania zastoinowego zapalenia płuc lekarze stosują następujące techniki i metody:
  • Ogólne i biochemiczne badanie krwi, bakteriologiczna hodowla krwi
  • Ogólny mocz, kał
  • Kultura bakteriologiczna biomateriału pobranego z narządów oddechowych
  • Mikroskopia plwociny

Zakres i kolejność badań, a także potrzeba pewnych procedur określa lekarz prowadzący.

Rokowanie i leczenie

Zastoinowe zapalenie płuc jest niebezpieczną i podstępną chorobą, która charakteryzuje się nieprzewidywalnym przebiegiem. Podczas diagnozowania tej choroby pacjent może być śmiertelny. Faktem jest, że jednym z powikłań hipostatycznego zapalenia płuc jest ostra niewydolność oddechowa, która prowadzi do śmierci w 70% przypadków. Terminowa diagnoza i właściwe leczenie zastoinowego zapalenia płuc dają dobre rokowanie na wyzdrowienie.

Wybór leków

  • Najczęstszym czynnikiem sprawczym hipostatycznego zapalenia płuc są infekcje bakteryjne, więc lekarz przepisuje leki przeciwbakteryjne. Początkowo antybiotyk przepisywany jest empirycznie, ponieważ leczenie należy rozpocząć natychmiast. Wyniki wysiewu pojawiają się po około pięciu dniach, a następnie można dostosować leczenie. Najczęstszymi lekami są Amoxiclav, Ampicillin, Azithromycin, Clarithromycin, Ofloksacyna, Cyprofloksacyna, Ceftriakson, Cefuroksym. Jedną z nowoczesnych metod leczenia jest terapia stopniowa, gdy antybiotyki są początkowo przepisywane dożylnie i / lub domięśniowo, a następnie przenoszone na leki doustne.
  • Różnica w leczeniu zastoinowego zapalenia płuc polega na wyznaczeniu leków normalizujących krążenie krwi i regulujących pracę mięśnia sercowego. Jednym z tych leków jest Trental, który pomaga wyeliminować przekrwienie w krążeniu płucnym.
  • Przepisuj leki, które łagodzą objawy zapalenia płuc. Należą do nich leki przeciwgorączkowe, środki do lepszego wypuszczania plwociny, środki przeciwkaszlowe i przeciwbólowe, witaminy i leki immunostymulujące.

Oprócz leków pacjentowi może zostać przepisana tlenoterapia poprzez inhalację lub nawet sztuczną wentylację. Czasami stosuje się również nakłucie jamy opłucnej, jest to konieczne w celu wyjaśnienia diagnozy lub w celach terapeutycznych.

Rokowanie powrotu do zdrowia pacjenta zależy od wielu czynników: momentu wykrycia choroby, ogólnego stanu ciała, właściwego leczenia, ogromu procesu, obecności innych chorób.

Zastoinowe zapalenie płuc powinno być leczone tylko w warunkach szpitalnych, leczenie domowe często prowadzi do śmierci. Pytanie, jak długo może przebywać leżący pacjent ze stojącym zapaleniem płuc, to dokładnie czas diagnozy i leczenia.

Przy rozległym uszkodzeniu płuc prawdopodobieństwo śmierci u starszych pacjentów obłożnie chorych osiąga 70%.

Co to jest niebezpieczne stagnacyjne zapalenie płuc?

Niebezpieczeństwo stagnacji zapalenia płuc to powikłania, które może wywołać ta choroba. Powikłania hipostatycznego zapalenia płuc obejmują:

  • Obrzęk płuc
  • Zapalenie opłucnej
  • Niewydolność oddechowa
  • Ropień płuc

Każde z tych powikłań może być śmiertelne, ponieważ u osób starszych, zwłaszcza w przypadku istniejących chorób przewlekłych, mechanizmy obronne organizmu są już wyczerpane.

Działanie zapobiegawcze

Dla pacjentów z zapaleniem płuc w wywiadzie, jak również z przewlekłymi chorobami układu oskrzelowo-płucnego, ważne jest, aby zadbać o działania zapobiegawcze.

Zapobieganie zastoinowemu zapaleniu płuc jest następujące:

  1. Półpozycja pacjenta. W tej pozycji przepływ krwi jest lepszy niż przy stałym leżeniu.
  2. Zmiana pozycji ciała. Jeśli pacjent jest całkowicie unieruchomiony, należy zmienić jego postawę co najmniej trzy lub cztery razy dziennie, aby uniknąć zastoju we wszystkich systemach i narządach.
  3. Ćwiczenia terapeutyczne. Aktywni pacjenci i ćwiczenia są pokazywane dla chodzących pacjentów. Dla pacjentów łóżkowych istnieje bierny rodzaj terapii wysiłkowej.
  4. Gimnastyka oddechowa. Odpowiedni dla wszystkich pacjentów.
  5. Masaż Wykonywany jest przez ekspertów, masaż z użyciem puszek jest skuteczny.
  6. Procedury fizjoterapeutyczne.

Ponadto, w celu utrzymania ciała, zaleca się podawanie kompleksów multiwitaminowych, preparatów immunostymulujących. Nie zaleca się przepisywania ich niezależnie, lepiej skonsultować się z lekarzem.

Hipostatyczne zapalenie płuc

✓ Artykuł zweryfikowany przez lekarza

Układ oskrzelowo-płucny jest jednym z najważniejszych układów organizmu ludzkiego, pełniących funkcje życiowe i pełniących funkcje oddechowe. Płuca są sparowanym organem wnękowym wymieniającym tlen i dwutlenek węgla między krwią a powietrzem wchodzącym do nich. Wewnętrzne ściany płuc pokryte są błonami śluzowymi i pęcherzykami płucnymi - częściami oddechowymi płuc w postaci małych pęcherzyków. Gdy ściany płuc ulegają zapaleniu i pęcherzyki są wypełnione płynem wysiękowym, u pacjenta rozpoznaje się zapalenie płuc.

Główną przyczyną zapalenia płuc jest zakażenie dróg oddechowych wirusami i bakteriami. Niezakaźne zapalenie płuc może rozwinąć się w wyniku ekspozycji termicznej lub chemicznej (na przykład wdychania substancji trujących lub bardzo gorącego powietrza), proliferacji tkanki łącznej lub reakcji na kontakt z różnymi alergenami. U osób starszych, a także pacjentów obłożnie chorych, zapalenie płuc może być związane z upośledzonym krążeniem krwi w małym okręgu i słabą wentylacją płuc. Ten proces zapalny ma zwykle przewlekły przebieg, łagodne objawy i nazywa się „hipostatyczne zapalenie płuc”.

Dlaczego zapalenie typu hipostatycznego występuje głównie u osób starszych?

Główną przyczyną hipostatycznego zapalenia płuc (inna nazwa to zastoinowe zapalenie płuc) jest upośledzenie krążenia krwi w tętnicach płucnych, spowolnienie przepływu krwi w naczyniach i związany z tym brak wentylacji płuc. Zastój krwi żylnej obserwuje się głównie u osób z ograniczoną aktywnością ruchową. Ta kategoria obejmuje pacjentów „przykutych do łóżka”, którzy przeszli złożone zabiegi chirurgiczne na sercu lub stawach, pacjentów po ostrym udarze mózgu lub zmianach martwiczych wewnętrznej warstwy mięśnia sercowego (mięsień sercowy), a także pacjentów z amputowanymi kończynami.

Niski poziom mobilności jest również charakterystyczny dla osób z przewlekłymi chorobami stawów, które znajdują się w stadium progresji (zapalenie stawów, artroza) i innych patologii ogólnoustrojowych, które negatywnie wpływają na funkcjonowanie aparatu oskrzelowo-płucnego i ogólny stan pacjenta, który jest w stanie ograniczyć jego aktywność fizyczną.

Co to jest hipostatyczne zapalenie płuc

Choroby te obejmują:

  • astma oskrzelowa;
  • ciężkie postacie cukrzycy typu 1;
  • skolioza różnych stopni (skrzywienie kręgosłupa);
  • osteochondroza kręgosłupa piersiowego i szyjnego;
  • niedrożność naczyń krwionośnych i tętnic, przez które krew dostaje się do serca (miażdżyca);
  • nadciśnienie;
  • patologiczna ekspansja oskrzelików z objawami destrukcyjnych zmian w strukturach pęcherzykowych (rozedma paraseptalna i centrilobularna płuc).

Większość starszych pacjentów w wieku powyżej 60 lat ma w przeszłości ciężkie przewlekłe choroby serca i układu mięśniowo-szkieletowego, w których pacjenci są zmuszeni spędzać większość czasu w pozycji leżącej, dlatego hipostatyczne zapalenie płuc uważa się za „chorobę w podeszłym wieku”. Osoby niepełnosprawne, osoby z urazami kręgosłupa i inne patologie, w których przez długi czas konieczne jest utrzymywanie stałej pozycji, są również narażone na ryzyko zastoju w tkankach płuc.

Główne patogeny zapalenia płuc

To ważne! Osoby cierpiące na otyłość powyżej 3 stopnia są również podatne na hipostatyczne procesy zapalne. Pomimo tego, że nadmierna masa ciała nie jest przyczyną zastoinowego zapalenia płuc, znacznie ogranicza mobilność pacjenta i niekorzystnie wpływa na stan układu naczyniowego, zwiększając ryzyko zapalenia płuc.

Diagnoza i stadia choroby

Hipostatyczne zapalenie płuc jest niebezpieczną chorobą, która może powodować ostrą niewydolność oddechową i nagłą śmierć pacjenta, dlatego dokładna i terminowa diagnoza jest ważna dla korzystnego rokowania. Niemożliwe jest określenie choroby w początkowej fazie, jak u pacjentów w łóżku, typowe objawy pojawiają się zwykle tylko 2-3 tygodnie po rozpoczęciu procesu patologicznego. Hipostatyczne zapalenie płuc ma trzy etapy, charakteryzujące się różnym stopniem uszkodzenia tkanki płucnej i przebiegiem klinicznym.

Występowanie hipostatycznego zapalenia płuc

Etapy zapalenia płuc typu hipostatycznego

Najbardziej dokładną i pouczającą metodą diagnostyki zapalenia płuc jest radiografia płuc. Na zdjęciu widać oznaki procesu zapalnego, a także krwawienie charakterystycznego wzorca naczyniowego. Zapalenie jest również wskazane przez zaciemnienia i plamy, które normalnie nie powinny być, i spadek przezroczystości. Jeśli lekarz ma wątpliwości co do poprawności diagnozy, pacjentowi mogą zostać przydzielone dodatkowe badania, na przykład MRI w klatce piersiowej lub bronchoskopia (są one również niezbędne do diagnostyki różnicowej z procesami zapalnymi opłucnej).

Hipostatyczne zapalenie płuc na zdjęciu

Elektrokardiografia, badanie biochemiczne krwi i moczu służy do oceny ogólnego stanu pacjenta i określenia stopnia upośledzenia serca i naczyń krwionośnych. Kultura plwociny bakteryjnej jest niezbędna do określenia rodzaju zapalenia płuc i do identyfikacji patogenu z możliwym przystąpieniem do procesu zakaźnego.

Obraz kliniczny: objawy i objawy

Terminowe rozpoznanie hipostatycznego zapalenia płuc jest skomplikowane przez niewyraźny przebieg choroby i brak wyraźnych objawów typowych dla procesów zapalnych w tkance płucnej. W początkowej fazie jedynym objawem zapalenia płuc może być ciężki, ciężki oddech i szybki puls. Objawy te mogą utrzymywać się do 5-7 dni bez dodawania innych objawów. Jeśli pacjent jest regularnie badany przez lekarza lub opiekuna medycznego, może zauważyć wilgotne rzędy podczas słuchania fonendoskopu lub stetoskopu.

Około tygodnia później do obrazu klinicznego dołącza się kaszel. Początkowo przypomina bardziej kaszel, ale wraz ze wzrostem stagnacji w tętnicach płucnych i nagromadzeniem plwociny kaszel staje się bardziej wyraźny. Zwykle jest sucha, krótka, bez podkreślenia wydzieliny oskrzelowej. W przypadku uszkodzenia naczyń włosowatych w ścianach płuc lub tkankach miękkich krtani, w wydzielanej plwocinie można wykryć niewielką ilość krwi.

Objawy hipostatycznego zapalenia płuc

Inne objawy hipostatycznego zapalenia płuc u pacjentów w podeszłym wieku i obłożnie chorych obejmują:

  • duszność, pojawiająca się nawet po niewielkim obciążeniu (na przykład posiłku) lub w spoczynku;
  • nadmierne pocenie się;
  • dreszcze na tle normalnej lub lekko podwyższonej temperatury ciała (mogą zostać zastąpione stanem gorączkowym);
  • wahania temperatury ciała.

To ważne! Jeśli krew wykrztusi z płuc, ważne jest monitorowanie jej ilości. Krwioplucie jest charakterystyczne dla zapalenia płuc, dlatego w plwocinie mogą znajdować się tylko ślady krwi (żylaki krwi). Jeśli jego ilość przekracza pół łyżki, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, ponieważ przyczyną może być krwotok płucny lub zakażenie gruźlicą.

Wideo - Zapobieganie zastojowemu zapaleniu płuc u pacjentów w łóżku

Leczenie i rokowanie

Hipostatyczne zapalenie płuc odnosi się do ciężkich, trudnych do zdiagnozowania patologii o nieprzewidywalnym przebiegu. Głównym powikłaniem choroby jest rozwój ostrej niewydolności oddechowej, w 70% przypadków prowadzących do śmierci pacjenta. Jeśli leczenie rozpocznie się w odpowiednim czasie, rokowanie będzie całkiem korzystne, ale pełny okres powrotu do zdrowia będzie wymagał długiego okresu regeneracji i przestrzegania łagodnego schematu w ciągu 4-6 tygodni po zakończeniu leczenia.

Leczenie stanu zapalnego typu hipostatycznego odbywa się ściśle w szpitalu pod stałym nadzorem specjalistów. Różnica w leczeniu hipostatycznego zapalenia płuc od innych form zapalenia płuc polega na włączeniu do schematu leczenia leków, które poprawiają procesy metaboliczne w mięśniu sercowym i normalizują krążenie krwi. Zwykle lekiem z wyboru jest Trental na bazie pentoksyfiliny. Lek poprawia przepływ krwi i pomaga szybko ustanowić mikrokrążenie, eliminując zastój w małym kręgu krążenia krwi. Tabletki należy przyjmować w dawce 100-200 mg 2-3 razy dziennie.

Gdy zapalenie jest powikłane nadciśnieniem, wskazane jest stosowanie leków moczopędnych. Najpopularniejszym środkiem tej grupy są tabletki „Hipotiazyd” i „Furosemid”. Stosowanie ich w podeszłym wieku może być przepisane tylko przez lekarza, ponieważ w niektórych przypadkach leczenie może wywołać ostrą niewydolność serca związaną ze zwiększonym wydalaniem potasu i sodu. Ziołowe spotkania, na przykład Brusniver, mają łagodniejszy efekt, ale są skuteczne tylko jako środek wspomagający po zatrzymaniu ostrego procesu.

Torebka do herbaty Brusniver

Dołączając do infekcji bakteryjnej, lekarz wybierze najbezpieczniejszy antybiotyk. Samo-leczenie nie jest dozwolone, ponieważ metabolity substancji czynnych większości środków przeciwbakteryjnych są wydalane przez nerki i wątrobę. Jeśli klirens kreatyniny zmniejszy się do 30 ml / min, a niższe, niekontrolowane antybiotyki mogą spowodować ostre zatrucie i zatrucie. W przypadku zmiany jednostronnej skuteczne mogą być leki penicylinowe i makrolidy:

Po porażce obu płuc cefalosporyny są przepisywane pacjentowi w postaci roztworu do wstrzykiwań („Cefazolin”). Można je wprowadzać dożylnie lub domięśniowo, dzienna dawka dla ciężkich postaci zapalenia płuc może dochodzić do 4 g dziennie (obliczana indywidualnie).

Środki mukolityczne i wykrztuśne oparte na acetylocysteinie lub ambroksolu są używane do rozcieńczania plwociny, zmniejszania jej lepkości i ułatwiania odkrztuszania. Mogą to być: Ambrogexal, Lasolvan, ACC, ACC-Long, Ambrobene. W niektórych przypadkach leki zawierające karbocysteinę, syrop karbocysteinowy i syrop fluditecowy są bardziej skuteczne. Preparaty ziołowe (Thermopsis, Mukaltin, Alteyka, Pertussin) są nieskuteczne w hipostatycznym zapaleniu płuc.

Zwróć uwagę! W zależności od charakterystyki kursu i ogólnego stanu pacjenta terapię można uzupełnić lekami przeciwnadciśnieniowymi i immunomodulującymi, a także przeciwutleniaczami (najbardziej znanym lekiem z grupy przeciwutleniaczy jest Polyoxidonium).

Hipostatyczne zapalenie płuc jest ciężką chorobą zapalną typową dla osób starszych o ograniczonej sprawności ruchowej i pacjentów w łóżku. W przypadku braku terminowego leczenia, choroba może prowadzić do upośledzenia funkcji oddechowych i śmierci pacjenta, dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na możliwe objawy (zwłaszcza charakter oddychania) i skonsultować się z lekarzem, jeśli wykryte zostaną jakiekolwiek znaki ostrzegawcze.

Podoba Ci się ten artykuł?
Oszczędzaj, aby nie stracić!