Proces pielęgnacji zapalenia płuc

Zapalenie płuc to choroba charakteryzująca się uszkodzeniem tkanki płucnej. Istnieje kilka rodzajów zapalenia płuc, ale wszystkie wymagają zintegrowanego podejścia do leczenia. Niezbędne leki i zabiegi fizjoterapeutyczne przepisuje lekarz. Personel pielęgniarski monitoruje recepty lekarskie i zapewnia pacjentowi najlepsze warunki do powrotu do zdrowia.

Przypadki wymagające interwencji personelu pielęgniarskiego

Najczęściej zapalenie płuc wymaga hospitalizacji pacjenta. Ale w niektórych przypadkach, gdy choroba jest łagodna, leczenie można przeprowadzić w domu. Następnie musisz regularnie odwiedzać pacjenta przez pielęgniarkę. Ta opcja jest dopuszczalna dla nastolatków i dorosłych. Oprócz wieku i ciężkości choroby ważny jest ogólny stan zdrowia i obecność chorób współistniejących. Leczenie pod nadzorem pielęgniarki jest wskazane w następujących przypadkach zapalenia płuc:

• ogniskowa - jeśli opieki nie można zorganizować w domu lub u małych dzieci;
• krupowy lub płatowy - zapalenie obejmuje cały płat płucny, podczas gdy pacjent jest w ciężkim stanie;
• śródmiąższowe - zapalenie prowadzi do niewydolności oddechowej.

Etapy opieki pielęgniarskiej nad zapaleniem płuc

Proces pielęgnacji zapalenia płuc jest wykonywany etapami. To jedyny sposób, aby zapewnić jak najdokładniejszą opiekę nad zdrowiem pacjenta.

Historia bierze

Pierwszym etapem jest zebranie informacji o zapaleniu płuc pacjenta. Ustalone cechy choroby, czas jej trwania, leki, które zostały użyte do leczenia. Siostra przeprowadza badanie i wstępne badanie pacjenta: mierzy temperaturę ciała i ciśnienie, wykonuje uderzenia i osłuchiwanie układu oddechowego. Następujące objawy są alarmujące:

• gorączka i dreszcze;
• kaszel;
• brązowa plwocina;
• duszność, ból za mostkiem, kołatanie serca;
• bladość skóry, niebieski trójkąt nosowo-wargowy;
• letarg, utrata apetytu;
• oddychanie jest płytkie i jęczy, mogą być wilgotne rzędy;
• dodatkowe mięśnie biorą udział w ruchach oddechowych.

Do obowiązków siostry należy również zapisanie wyników poprzedniego badania: badanie krwi (ESR, liczba limfocytów) i zdjęcie rentgenowskie płuc (zwróć uwagę, która część jest dotknięta).

Ocena stanu

Na podstawie zebranych danych pielęgniarka ocenia stan pacjenta: identyfikuje problemy pacjenta i ich możliwe przyczyny. To determinuje jego dalsze działania. Zapalenie płuc może powodować następujące problemy u pacjenta:

• zatrucie ciała - wyraża się gorączką, zawrotami głowy, osłabieniem, niestrawnością;
• rozwój niewydolności oddechowej - tachykardia, duszność, ból w klatce piersiowej;
• Zaburzenia neurologiczne - zaburzenia snu, lęk spowodowany czasową niepełnosprawnością i brak jasnego zrozumienia choroby.

Jeśli nie zwracasz wystarczającej uwagi na istniejące problemy, mogą one prowadzić do poważniejszych powikłań: ostrej niewydolności sercowo-naczyniowej i oddechowej, przewlekłej postaci choroby.

Na podstawie wyników analizy pielęgniarka sporządza plan opieki nad pacjentem. Podczas manipulacji medycznych ocenia ich skuteczność i, jeśli to konieczne, koryguje plan leczenia.

Przygotowanie i wdrożenie planu leczenia

Na podstawie danych uzyskanych po pierwszych dwóch etapach siostra sporządza szczegółowy plan interwencji. Jego ogólnym celem jest poprawa stanu pacjenta i zapobieganie rozwojowi komplikacji. Konkretne cele zależą od problemów pacjenta. Może to być:

• ulga z duszności, ból w klatce piersiowej;
• normalizacja temperatury ciała;
• zakwestionować produktywny kaszel.

Dla każdej pozycji w planie wskazane są metody jej realizacji i ramy czasowe osiągnięć. Pielęgniarka ocenia stan pacjenta w czasie. Monitoruje zewnętrzne objawy choroby, wyniki badań, charakter przebiegu zapalenia płuc. W razie potrzeby pielęgniarka zwraca uwagę lekarza prowadzącego na zmiany stanu zdrowia pacjenta.

Ocena skuteczności terapii

Jeśli leczenie zostanie wybrane prawidłowo, a siostra zapewni odpowiednią opiekę pacjentowi, powrót do zdrowia następuje po 2 tygodniach. Jeśli tak się nie stanie, wymagana jest regulacja planu leczenia zapalenia płuc. Leki są wybierane przez lekarza, a pielęgniarka może jedynie zmienić dietę i aktywność pacjenta.

Po wypisie osoba powinna być monitorowana przez terapeutę w społeczności, aby uniknąć nawrotu choroby. Przywrócenie ciała po zapaleniu płuc następuje w ciągu roku. W szpitalu pielęgniarka wyjaśnia pacjentowi, że po wypisie potrzebuje dobrego odżywiania, umiarkowanej aktywności fizycznej, odmowy złych nawyków i przestrzegania zasad pracy i odpoczynku. Jeśli dziecko chorowało na zapalenie płuc, rodzice i miejscowy pediatra powinni zadbać o cechy jego powrotu do zdrowia po chorobie.

Główne obowiązki personelu pielęgniarskiego w zakresie zapalenia płuc

Siostra jest odpowiedzialna za monitorowanie schematu dziennego pacjenta, higieny, leków, wykonywania zabiegów fizjoterapii, zmiany stanu podczas leczenia i aktywnego odwiedzania pacjenta przez lekarza.

Siostra zapewnia, że ​​pacjent jest w sprzyjających warunkach. Sala szpitalna powinna być regularnie wentylowana. Konieczne jest, aby powietrze było ciepłe, ale wilgotne i świeże. Pacjenci z zapaleniem płuc powinni obserwować odpoczynek w łóżku. Pielęgniarka powinna nauczyć pacjenta rozluźnienia mięśni i odpoczynku. Jeśli dana osoba jest w ciężkim stanie i nie może samodzielnie zmienić pozycji ciała, to jest to odpowiedzialność personelu medycznego. U pacjentów z zapaleniem płuc głowa powinna być w stanie podwyższonym. Pielęgniarka osiąga to, regulując łóżko lub umieszczając poduszki.

Opieka pielęgniarska obejmuje zapewnienie higieny pacjenta. Każdego dnia siostra jest myta ciepłą wodą i myje się po toalecie. Utrzymuje również pościel i ubrania pacjenta w czystości. Aby pacjent nie miał zapalenia w jamie ustnej, jest on przetwarzany za pomocą słabego roztworu sody. Z pojawieniem się opryszczkowych wykwitów na ustach lub w nosie, należy stosować maść cynkową.

Procedury medyczne wykonywane przez siostrę z zapaleniem płuc obejmują:

1. Zastrzyki, infuzje.
2. Działania na gorączkę - pocieranie zimną wodą, obfity ciepły napój, chłodne powietrze w pokoju.
3. Drenaż postawy w przypadkach, gdy plwocina nie porusza się dobrze.
4. Oczyszczanie ust pacjenta z plwociny, jeśli nie może tego zrobić samodzielnie.
5. Ustawianie lewatywy na zaparcia, łączenie z pisuarem.
6. Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza: tynki musztardowe, banki, okłady.

Ponadto pielęgniarka zapewnia, że ​​pacjent przyjmuje leki przepisane przez lekarza: antybiotyki, środki mukolityczne, leki przeciwgorączkowe, przeciwzapalne i inne. W przypadku nieprawidłowości w układzie sercowo-naczyniowym możliwe są wstrzyknięcia glikozydów nasercowych i glikokortykosteroidów.

W celu wyzdrowienia pacjent musi przestrzegać diety. Siostra zapewnia, że ​​pacjent pije wystarczającą ilość płynu - do 3 litrów dziennie. Może to być czysta woda, naturalny sok, sok, herbata z cytryną, bulionowe biodra. Musisz jeść często, ale stopniowo. Preferowane są bulion, gotowane mięso z kurczaka, ryby, warzywa, produkty mleczne. Jeśli pacjent nie ma apetytu, ilość pokarmu można zmniejszyć, zwiększając objętość płynu.

Ważnym miejscem w leczeniu zapalenia płuc jest gimnastyka oddechowa. Siostra uczy pacjenta specjalnych ćwiczeń i kontroluje ich realizację. Gimnastyka powinna być ćwiczona dwa razy dziennie. Gdy pacjent odzyskuje siły, zwiększa aktywność fizyczną: ćwiczenia i fizykoterapię.

Pomoc pielęgniarska jest niezbędna dla pacjentów obłożnie chorych. Ale pacjenci, którzy są w stanie zadbać o siebie, potrzebują opieki pielęgniarskiej. Pod kontrolą lekarzy choroba jest znacznie szybsza i łatwiejsza.

SP na zapalenie płuc;

Badanie kliniczne.

Obserwowany przez terapeutę przez 6 miesięcy: po 1, 3 i 6 miesiącach. Z ciężkim zapaleniem płuc - ostatnia wizyta w ciągu roku

Obecnie: duszność, zespół zatrucia, gorączka, ból w klatce piersiowej, kaszel z uwolnieniem rdzawej plwociny.

Potencjalne: ryzyko ciężkiej niewydolności oddechowej, niewydolności sercowo-naczyniowej, zapalenia opłucnej, krwotoku płucnego, tworzenia ropnia.

Priorytetowe problemy: gorączka z zespołem zatrucia, duszność, suchy kaszel lub plwocina, ból w klatce piersiowej.

Cel krótkoterminowy: Po kilku dniach terapii temperatura ciała zmniejszy się, objawy zatrucia zmniejszą się, duszność i kaszel będą mniej przeszkadzać. Do czasu wyładowania temperatura ciała jest normalna, kaszel, duszność, objawy zatrucia nie będą przeszkadzać.

Cel długoterminowy: kształcenie pacjenta w zachowaniach oszczędzających zdrowie.

DZIAŁANIA PIELĘGNACYJNE Z PNEUMONIĄ U DOROSŁYCH W WARUNKACH SZPITALA

Badanie częstości występowania zapalenia płuc według GKB nr 68

GBUZ GKB Nr 68 DZM to szpital wielodyscyplinarny przeznaczony do łóżek terapeutycznych, kardiologicznych, kardiologicznych dla pacjentów z zawałem serca, chirurgicznym (czystym i ropnym), urologicznym, ginekologicznym. Szpital działa przez całą dobę.

Oddział płucny. Dział zapewnia całodobową pomoc w nagłych wypadkach i zaplanowaną pomoc. W strukturze ogólnej zachorowalności w oddziale ostre zapalenie płuc stanowiło w 2013 r. 17,9% przypadków, w 2014 r. 20%, aw 2015 r. 16,2% (patrz rys. 2.1).

Rysunek 2.1 - Częstość występowania pacjentów z zapaleniem płuc w oddziale płuc w szpitalu klinicznym miasta № 68, w%.

Najwyższy odsetek pacjentów z zapaleniem płuc zaobserwowano w 2014 roku.

Wyobraź sobie cechy pacjentów według płci i wieku z zapaleniem płuc (patrz tabela 2.1).

Tabela 2.1 - Charakterystyka pacjentów z zapaleniem płuc według płci i wieku na 2015 rok

Większość pacjentów z zapaleniem płuc stanowili pacjenci w wieku powyżej 61 lat. Jednocześnie było znacznie więcej mężczyzn niż kobiet.

Główne objawy kliniczne zapalenia płuc u pacjentów przedstawiono na rycinie 2.2.

Rysunek 2.2 - Objawy pacjentów z zapaleniem płuc (%).

Zgodnie z danymi na rysunku 2.2, główne objawy u pacjentów to ból głowy (95,1%), duszność (92,7%), ból mięśni (73,2%), ból kości (68,3%). %). W mniejszym stopniu u pacjentów wystąpił katar (63,4%), kaszel u 58,5% pacjentów, podwyższona temperatura ciała u 56,1% pacjentów, ból gardła i ból gardła odnotowano u 41,4% pacjentów, ból w klatce piersiowej przy 36,6.

W związku z tym przeanalizowaliśmy działania wydziału płuc, rozważając wskaźniki jakościowe i ilościowe, wybranych pacjentów z zapaleniem płuc i przedstawiliśmy ich rozkład w zależności od wieku i płci.

Problemy z pacjentami z zapaleniem płuc

W praktyce klinicznej pielęgniarka może spotkać pacjenta zarówno niedostrzegalnego (bez oczywistego początku), jak i raczej ostrego rozwoju choroby, ze skargami na gorączkę, ogólne osłabienie, zmęczenie, ból w klatce piersiowej podczas oddychania, duszność podczas ćwiczeń, kaszel, początkowo suchy, a następnie uwalnianie śluzowo-ropnej, czasem rdzawej plwociny. Często pacjenci cierpią na bóle głowy, nudności, utratę apetytu. Identyfikacja najcenniejszych objawów diagnostycznych (duszność, ból w klatce piersiowej, kaszel) umożliwia podejrzenie obecności procesu zapalnego w płucach. Nie należy jednak umniejszać znaczenia ogólnych objawów choroby spowodowanych zatruciem organizmu.

Podczas badania pacjent często wykazuje letarg, apatię i rozproszenie uwagi. Objawiają sinicę skóry twarzy i warg, czasami gorączkowy rumieniec na policzkach (często po stronie uszkodzenia płuc), szybki oddech i puls, spadek ciśnienia krwi.

Ważne cechy diagnostyczne można znaleźć podczas perkusji (skracanie, stępienie dźwięku perkusji) i słuchanie (ciężkie oddychanie, delikatne wilgotne rzędy lub trzeszczenie na wysokości oddechu nad dotkniętym obszarem płuc).

Dane diagnostyczne analizy klinicznej krwi, wskazujące na obecność procesu zakaźno-zapalnego: leukocytoza z przesunięciem leukocytów w lewo, toksyczna ziarnistość leukocytów neutrofilowych, zwiększona pomoc w ESR.

Wyniki biochemicznych badań krwi mają podobne znaczenie - wzrost B2 i g globulin, fibrynogen (hiperfibrynogenemia) we krwi, pozytywna reakcja na białko C reaktywne.

Badanie bakteriologiczne plwociny pozwala zidentyfikować czynnik wywołujący zapalenie płuc i określić jego wrażliwość na leki przeciwbakteryjne.

Rozpoznanie kliniczne choroby potwierdza fluoroskopia i radiografia płuc, które określają lokalizację, wielkość i intensywność nacieku zapalnego tkanki płucnej.

Zapalenie płuc przyczynia się do rozwoju ostrej niewydolności naczyniowej (omdlenia, zapaść), ważąc przebieg wielu chorób przewlekłych (choroba naczyń mózgowych, choroba wieńcowa serca itp.) Cechy kliniczne zapalenia płuc są charakterystyczne dla pacjentów ze współistniejącymi chorobami przewlekłymi:

szybkie pogorszenie stanu ogólnego: wzrost ogólnego osłabienia, letargu, osłabienia, utraty apetytu;

pojawienie się lub nasilenie duszności;

często niewielkie nasilenie (lub brak) klinicznych objawów zapalenia płuc to kaszel z wydzielaniem plwociny, ból w klatce piersiowej podczas oddychania i tępy dźwięk płucny, gdy płuca są spuszczane.

Wskazania do hospitalizacji z powodu zapalenia płuc to:

ciężkie zapalenie płuc z ciężkimi objawami zatrucia, duszności i zaburzenia świadomości;

obecność przewlekłych chorób kalectwa;

nieskuteczność leczenia antybiotykami przez 3 dni;

obecność powikłań zapalenia płuc (wyraźne zapalenie opłucnej, ropnie płuc);

umiarkowana lub ciężka niedokrwistość (Hb

Znaczenie opieki pielęgniarskiej dla zapalenia płuc

Zapalenie płuc jest niebezpieczną chorobą zakaźną, która atakuje płuca. Ta choroba jest niebezpieczna dla jej nieprzewidywalnego przebiegu, z zapaleniem płuc, wysoką śmiertelnością. Dlatego tak ważne jest spełnienie wszystkich wymagań lekarza, przestrzeganie wszystkich terminów i przyjmowanie leków na czas. Jeśli lekarz prowadzący zaleci leczenie, pielęgniarka monitoruje jego wdrożenie. Tak więc proces pielęgnacji zapalenia płuc ma na celu opiekę nad pacjentem, monitorowanie jego samopoczucia.

Ogólne informacje

Zapalenie płuc jest szczególnie niebezpieczne dla osób starszych. Ich osłabione ciało jest narażone na silny atak bakterii, co prowadzi do wysokiego ryzyka powikłań i śmierci. Opieka pielęgniarska nad zapaleniem płuc pozwala na zauważenie zmian w stanie pacjenta i podjęcie niezbędnych działań.

Obsługa procesu pielęgniarskiego jest dziś świadczona w wielu instytucjach medycznych. Można go zamówić zarówno w prywatnych klinikach, jak iw wielu szpitalach publicznych. Światowa Organizacja Zdrowia przytacza dane, które świadczą o potrzebie opieki pielęgniarskiej. Według statystyk, jeśli pielęgniarka stale monitoruje pacjenta, ryzyko powikłań zmniejsza się o 75%.

Pielęgniarka kontroluje:

• Harmonogram podawania leków
• Harmonogram fizjoterapii
• Dieta i dieta pacjenta
• Aktywność fizyczna pacjenta

Jeśli pacjent zachoruje, będzie mogła podjąć odpowiednie środki lub po prostu zgłosić pogorszenie stanu zdrowia lekarzowi na czas. Oczywiście nie każdy pacjent potrzebuje organizacji procesu pielęgniarskiego.

Kto tego potrzebuje?

Zapalenie płuc uważa się za niebezpieczną chorobę, którą należy leczyć w szpitalu. Jednak Istnieją przypadki, gdy lekarz zezwala na leczenie ambulatoryjne. Zatrudnienie pielęgniarki, która będzie opiekować się pacjentami z zapaleniem płuc, jest możliwe w obu przypadkach. Pytanie o wykonalność tego wydarzenia.

Niezbędny jest stały nadzór pielęgniarki z zapaleniem płuc w przypadku następujących problemów priorytetowych:

• Wiek do trzech lat. Szczególnie niebezpieczne jest zapalenie płuc u niemowląt, ponieważ ich odporność nie została jeszcze ustalona, ​​a wszystkie narządy i tkanki mają niewielką objętość. Nawet niewielkie uszkodzenie płuc może szybko przerodzić się w poważny problem.
• Starość Starzy ludzie często nie są w stanie zapewnić sobie odpowiedniej opieki. Muszą być kontrolowani nie mniej niż dzieci. Ponadto w starszym wieku zwykle występuje wiele innych chorób przewlekłych, które komplikują proces leczenia. Pielęgniarka jest w stanie zapewnić pacjentowi właściwą opiekę.
• Występowanie powikłań. Pacjenci nie zawsze są świadomi pogorszenia. Ponadto niektóre komplikacje charakteryzują się rozmytymi objawami, co komplikuje ich diagnozę. Pielęgniarka będzie w stanie ocenić niebezpieczeństwo na czas i udzielić pierwszej pomocy.
• Brak właściwej opieki w domu. Przykładem mogą być pacjenci, którzy nie są w stanie samodzielnie sami służyć. opieka pielęgniarska w tym przypadku jest jedynym wyjściem.
• Choroby współistniejące. Często zapalenie płuc występuje podczas leczenia onkologii lub innych poważnych chorób. Organizacja procesu pielęgniarskiego zmniejsza ryzyko śmierci.

Jeśli chodzi o formę zapalenia płuc, w przypadku niektórych rodzajów opieki pielęgniarskiej jest po prostu konieczne. Obejmują one:

1. Ogniskowe zapalenie płuc i oskrzelowe zapalenie płuc wymaga obowiązkowej opieki pielęgniarskiej. Jest to szczególnie niebezpieczne u dzieci ze względu na możliwość szybkiego rozprzestrzeniania się infekcji.
2. Krupowe zapalenie płuc. W takim przypadku dotyczy to obu płuc, co jest niezwykle niebezpieczne dla pacjenta. Opieka pielęgniarska może leczyć pleuropneumonię za pomocą krupiastego zapalenia płuc i zmniejszyć ryzyko powikłań.
3. Śródmiąższowe zapalenie płuc. Związane z niewydolnością oddechową, która rozwija się na tle choroby.

Aby skutecznie leczyć którąkolwiek z tych postaci zapalenia płuc, ważne jest ścisłe przestrzeganie harmonogramu leczenia i procedur zalecanych przez lekarza. To kontrola zgodności z reżimem recepty, jak również stan pacjenta zapewnia proces pielęgnacji.

Wszystko o planie opieki

Opracowywany jest plan leczenia zapalenia płuc, aby uniknąć potencjalnych problemów. Głównym celem pielęgniarki jest zapewnienie pacjentowi takiego harmonogramu w celu zmniejszenia ryzyka powikłań i przyspieszenia powrotu do zdrowia. Tak więc działania pielęgniarki mają na celu spełnienie następujących czynności:

• Wymagany odpoczynek w łóżku, monitorowanie pozycji pacjenta w łóżku
• Stała ocena stanu pacjenta
• Mleko i dieta warzywna
• W razie potrzeby leczenie objawowe
• Kontrola płynów
• Kontrola wizyt pacjentów przez odpowiednio wykwalifikowany personel medyczny
• Interwencja w krytycznej sytuacji
• Monitorowanie realizacji wszystkich wizyt lekarskich

Opieka pielęgniarska nad zapaleniem płuc może być konieczna zarówno u dzieci, jak iu dorosłych. Jest to szczególnie ważne dla niemowląt i osób starszych.

Etapy procesu pielęgniarstwa

Opieka pielęgniarska jest realizowana w kilku etapach, z których każdy wyraźnie następuje jeden po drugim.

Etap 1 Badanie pacjenta

W momencie poznania pacjenta z przydzieloną mu pielęgniarką zbiera anamnezy. Na tym etapie dochodzi do nawiązania kontaktu, pielęgniarka słucha skarg. Gdy zapalenie płuc skarży się na duszność i ból, ogólne osłabienie i niedyspozycję. Następnie określ czas wystąpienia choroby i proces jej przebiegu. Podczas rozmowy pielęgniarka ocenia stan zewnętrzny osoby, mierzy temperaturę ciała, ciśnienie krwi i tętno. Pomimo możliwego poważnego stanu pacjenta wszystkie te dane pomogą w dalszej realizacji procesu pielęgniarskiego.

Etap 2 Ocena problemu pacjenta

Zgodnie z uzyskanymi danymi główne problemy pacjenta są wyjaśnione. Na przykład ciężka duszność może świadczyć o tym, że znaczna część płuc nie jest zaangażowana w proces oddechowy. Jeśli podczas oddychania wystąpi ból w klatce piersiowej, wówczas opłucna jest zapalona, ​​suchy, bolesny kaszel wskazuje na zapalenie opłucnej. Wszystkie objawy są oceniane w ten sam sposób.

Etap 3 Plan leczenia

Na tym etapie jest to sekwencyjny algorytm leczenia pacjenta. Plan obejmuje każdy objaw. Każde działanie terapeutyczne ma jasny cel. Plan leczenia może wyglądać mniej więcej tak:

1. Wolność od gorączki i obniżenie temperatury ciała
2. Przejście suchego kaszlu na mokro przez kilka dni
3. Walcz z dusznością w ciągu 2-3 dni
4. Neutralizacja bólu w klatce piersiowej po kilku godzinach

Do każdego wydarzenia dodaje się metodę jego realizacji, a mianowicie dobierane są odpowiednie leki. Lekarz przepisuje leki i procedury, które pomogą pacjentowi pozbyć się nieprzyjemnych objawów.

4 etap. Realizacja planu leczenia

Zgodnie z wcześniej opracowanym schematem pielęgniarka dokładnie monitoruje realizację planu leczenia. Na tym samym etapie opieki pielęgniarskiej zapewnia się monitorowanie rozwoju zapalenia płuc. Pielęgniarka regularnie rejestruje podstawowe parametry i wyniki badań, monitoruje stan pacjenta. Zgłasza wszystkie swoje obserwacje lekarzowi prowadzącemu.

Etap 5 Analiza skuteczności leczenia

Zazwyczaj, organizując proces pielęgniarski, zapalenie płuc leczy się w ciągu dwóch tygodni. Jeśli opieka pielęgniarska jest właściwie zorganizowana i nie ma poprawy, konieczne jest dostosowanie planu leczenia, opracowane na trzecim etapie. Jednocześnie pielęgniarka nie może samodzielnie przepisywać leków ani anulować żadnego rodzaju terapii, może jedynie zmienić dietę lub dzienną dawkę.

Na podstawie wyników można napisać ostatnią pracę kwalifikacyjną WRC na temat opieki pielęgniarskiej nad zapaleniem płuc.

Algorytm opieki nad dzieckiem

Dla dzieci, zwłaszcza niemowląt, zapalenie płuc jest szczególnie niebezpieczne. Rola pielęgniarki w opiece nad młodymi pacjentami z zapaleniem płuc jest trudna do przecenienia: jej głównym zadaniem jest dbanie o pacjenta i przyciąganie uwagi personelu do niego. Oprócz wszystkich opisanych wcześniej obowiązków, w przypadku dzieci pielęgniarka wykonuje również kilka innych funkcji:

• Nauka prawidłowego oddychania, co będzie najmniej bolesne dla dziecka
• Praktyczne i teoretyczne lekcje z rodzicami dziecka. Obejmuje to na przykład szkolenie techniki masażu klatki piersiowej z wykorzystaniem metody wibracji, algorytmu owijania musztardą oraz opis innych procedur leczenia.
• Konsultacje z rodzicami po wyzdrowieniu dziecka i wypisaniu go ze szpitala

Pielęgniarka jest zobowiązana do konsultacji w sprawie zapobiegania zapaleniu płuc, szczególnie jeśli dziecko ma predyspozycje do przewlekłego zapalenia płuc. Zatem celem interwencji pielęgniarskich w przypadku zapalenia płuc jest rozwiązanie problemów pacjenta zgodnie z planem leczenia.

Zawiera procedury opieki domowej i rehabilitacji

Organizacja opieki pielęgniarskiej nad leczeniem ambulatoryjnym zapalenia płuc ma swoje własne cechy. W tym przypadku obowiązkiem pielęgniarki jest regularne monitorowanie stanu pacjenta, utrzymywanie planu leczenia, w którym odnotowywane są wszystkie zmiany, zarówno na lepsze, jak i na gorsze.

W domu pielęgniarka jest ograniczona w swoich działaniach. Na przykład, może podać lek doustnie, wstrzyknąć domięśniowo. Ale zastrzyki dożylne i wkraplacze w domu są zabronione. Wynika to z niesterylności warunków opieki medycznej, a także ryzyka infekcji. Jeśli infekcja dostanie się do krwioobiegu, może dojść do posocznicy. A przy ustawianiu kroplomierza może występować zator powietrzny. Zarówno to, jak i inne mogą doprowadzić do śmiertelnego wyniku.

Po udanym leczeniu konieczne jest długotrwałe monitorowanie przez lekarza. Lekarz przepisuje również szereg procedur mających na celu przywrócenie ciała po ciężkiej chorobie. W tym przypadku rola opieki pielęgniarskiej sprowadza się do wdrożenia środków fizjoterapii, a mianowicie:

• Prowadzenie inhalacji hydroalkalicznych
• Leki wziewne
• Elektroforeza

Nawet przy dobrze przepisanym planie leczenia wyzdrowienie z ciężkich postaci zapalenia płuc jest niezwykle trudne do osiągnięcia bez opieki pielęgniarskiej. Idealnie, leczenie powinno odbywać się w szpitalu i pod ścisłym nadzorem specjalistów.

Proces pielęgnacji zapalenia płuc

Rola personelu pielęgniarskiego w działalności medycznej jest bardzo ważna. Pomimo poziomu wykształcenia otrzymywanego przez lekarzy, żaden lekarz nie radzi sobie z pracą bez pielęgniarki. Wbrew pozornej prostocie i prostocie praca w takiej sytuacji oznacza nie tylko ślepe posłuszeństwo instrukcjom lekarza, ale także własną analizę medyczną. Każda patologia lub przynajmniej każda grupa patologii wymaga pracy wieloetapowej, począwszy od rozmowy z pacjentem i diagnozy pielęgniarskiej, a skończywszy na komunikacji z lekarzem i sugestiach dotyczących dostosowania leczenia. W tym artykule omówimy taki temat, jak proces pielęgnacji zapalenia płuc: dlaczego jest on potrzebny, jakie kroki obejmuje i jak należy go prawidłowo przeprowadzać.

Proces pielęgnacji zapalenia płuc

Zapalenie płuc - co to jest?

Zapalenie płuc jest procesem zapalnym wywoływanym przez różne czynniki zakaźne, charakteryzujące się obecnością pewnych patogenetycznych wysięków pęcherzykowych, objawów klinicznych i radiologicznych.

Główne objawy zapalenia płuc

Etiologia

Etiologia, tj. Przyczyną choroby jest atak czynników zakaźnych. Ze względu na swoją biologiczną naturę mogą to być różne mikroorganizmy:

• bakterie (pneumococcus, hemophilus bacillus, mykoplazma, Escherichia coli, paciorkowce, gronkowce itp.);
• cząstki wirusowe (wirus opryszczki pospolitej, adenowirus);
• grzyby.

Patogeneza

Ważne jest, aby pamiętać, że zapalenie płuc nie jest chorobą zakaźną. Niektóre mikroorganizmy znajdują się w ciele osoby całkowicie zdrowej. Głównym związkiem patogenetycznym jest zakaźne zapalenie na tle zmniejszonej odporności. Gdy lokalna odporność cierpi w drogach oddechowych z tego lub innego powodu, lokalna ochrona, mikroby mnożą się aktywnie i mogą powodować choroby.

Mikroorganizmy przedostają się do dróg oddechowych na różne sposoby - za pomocą krwi lub limfy, z powietrzem. W pęcherzykach płucnych (są to „pęcherzyki”, końcowe odcinki płuc, w których zachodzi wymiana gazowa), rozwija się proces zapalny, który przenikając przez cienką błonę pęcherzykową, rozciąga się na inne sekcje płucne. W związku z „pracą” drobnoustrojów w pęcherzykach tworzy się zapalny płyn (wysięk), który nie pozwala na pełnoprawną wymianę gazów.

Choroba dotyka pęcherzyków

Grupy ryzyka

Następujące kategorie obywateli są najbardziej podatne na zapalenie płuc:

• dzieci;
• osoby starsze;
• osoby zakażone HIV (w tej kategorii występują specjalne rodzaje zapalenia płuc wywołane przez takie bakterie, które są całkowicie nieszkodliwe dla zdrowych ludzi);
• ludzie z przewlekłym zapaleniem oskrzeli;
• pacjenci z przewlekłą niewydolnością serca;
• pacjenci z ciężkimi chorobami przewlekłymi (onkologia, patologia autoimmunologiczna);
• słabi ludzie, którzy muszą długo pozostać w łóżku;
• pacjenci pooperacyjni;
• długoterminowi palacze z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP).

Osoby starsze są zagrożone

Objawy kliniczne

Istnieją różne formy tej choroby, ale główne objawy są podobne.

Kaszel Zwykle jest nieproduktywny, szczeka, dręczy osobę, napadowy, nie zatrzymuje się nawet w nocy. W drugim lub trzecim dniu choroby rozpoczyna się niewielka ilość lepkiej, gęstej, żółto-zielonej plwociny, czasem ze smugami krwi.

Kaszel z zapaleniem płuc

Ból w klatce piersiowej jest kolejnym z objawów.

Zwróć uwagę! Im cięższe jest zapalenie płuc, tym więcej objawów występuje. Tachykardia (zwiększenie częstości akcji serca), splątanie, obniżenie ciśnienia krwi, objawy niewydolności innych narządów mogą się przyłączyć.

Głównym objawem diagnostycznym jest obecność objawów radiologicznych, bez których diagnozy nie można uznać za zweryfikowaną nawet przy „pełnym” zestawie objawów klinicznych.

Klasyfikacja zapalenia płuc

Zapalenie płuc jest chorobą, która ma wiele różnych klasyfikacji. Chorobę dzieli typ patogenu, lokalizacja (jednostronna, obustronna) i rozmieszczenie (lobar, segmentalny, całkowity, podstawowy), forma (zgodnie z zasadą patoanatomiczną i patofizjologiczną).

Najważniejszą klasyfikacją jest pozaszpitalne i szpitalne zapalenie płuc. Różnica polega na tym, że pierwsza wersja choroby rozwija się nie później niż 48 godzin po wejściu osoby do szpitala lub poza placówkę medyczną. W drugim przypadku choroba objawia się objawami po 48 godzinach pobytu osoby w szpitalu. Drugi typ zapalenia płuc jest znacznie bardziej niebezpieczny i bardziej skomplikowany niż pierwszy. Dlaczego

Tabela W jaki sposób pozaszpitalne zapalenie płuc różni się od szpitalnego.

Ta patologia jest również klasyfikowana według ciężkości - łagodna, umiarkowana i ciężka. To kryterium określa, czy pacjent potrzebuje hospitalizacji. Tak więc łagodna choroba nie oznacza hospitalizacji, leczenie ambulatoryjne jest dopuszczalne. Jednak w tej sytuacji występują szczególne przypadki dotyczące:

• dzieci;
• emeryci;
• pacjenci z polimorfizmem (z dużą liczbą chorób);
• ludzie, którzy nie są w stanie zadbać o siebie i dla których nie ma nikogo, kto by się nimi zajmował;
• członkowie rodziny z małymi dziećmi;
• nieprzystosowani społecznie obywatele, którzy nie mają możliwości zakupu niezbędnych leków do leczenia.

Pacjent z chorobami polimorficznymi na obecnym etapie - bardzo powszechne zjawisko

Zwróć uwagę! Wszystkie są umieszczane w szpitalu z łagodnym zapaleniem płuc.

Pamiętaj, aby hospitalizować osoby z objawami ciężkiej choroby:

• nasycenie mniejsze niż 95;
• ciśnienie krwi poniżej 100/60 mm Hg;
• tętno powyżej 100;
• częstość oddechów jest większa niż 20;
• brak odpowiedzi na leczenie (temperatura nie zmniejsza się) przez 3 dni.

Cele opieki pielęgniarskiej

Konieczna jest ścisła obserwacja pielęgniarki dla pacjenta z zapaleniem płuc, aw przypadku pozaszpitalnego zapalenia płuc, jak również ze szpitalnymi (szczególnie). Dlaczego

1. Lekarze nie przebywają w oddziale przez całą dobę, ponadto mają dużo „papierowej” pracy i nie mogą stale monitorować stanu pacjenta nawet na oddziale intensywnej opieki medycznej i intensywnej terapii.
2. Pacjent z zapaleniem płuc w dowolnym momencie może doświadczyć pogorszenia stanu - zwiększonej duszności, spadku ciśnienia krwi.
3. W przypadku tej choroby, zwłaszcza w postaci szpitalnej, przy braku odpowiednich działań ze strony pacjenta i personelu medycznego mogą wystąpić poważne komplikacje, aż do niewydolności oddechowej i śmierci.
4. Większość leków, zwłaszcza w pierwszych dniach leczenia, wstrzykuje się dożylnie.

Intravenous Drug Administration

W związku z tym cele procesu pielęgniarskiego są następujące:

• monitorować parametry życiowe pacjenta (poziom nasycenia, ciśnienie krwi i tętno, częstość oddechów, temperatura, stan ogólny);
• podawać wszystkie niezbędne leki przepisane przez lekarza;
• wykonać badania pielęgniarskie, zidentyfikować problemy pacjenta (ból, zły sen, biegunka związana z antybiotykami itp.) i zgłosić je lekarzowi;
• zapobiegać rozwojowi powikłań;
• spójne i zintegrowane podejście do procesu pielęgniarstwa jest bardzo ważne. Warto rozważyć każdy etap osobno.

Cechy procesu pielęgniarskiego

Etapy procesu pielęgniarstwa

Od momentu, gdy pacjent wchodzi do szpitala, aż do momentu wypisu, pielęgniarka staje się głównym opiekunem. Jej praca zaczyna się od pierwszego pojawienia się pacjenta w szpitalu.

Etap I Znajomość

Na tym etapie pielęgniarka powinna przedstawić się pacjentowi, jeśli jest przytomny, wyjaśnić, jak zorganizowano oddział, pomieszczenie sanitarne i jadalnię, pokój pobytu, pokój personelu pielęgniarskiego, jak pilnie wezwać pomoc. Pokaż pacjentowi jego podopiecznego.

W początkowej fazie pacjent i siostra poznają się.

Po umieszczeniu pacjenta na oddziale należy doprowadzić go do świadomej zgody na podpis w celu interwencji medycznej, wyjaśniając, co obejmuje i do czego służy oraz jakie obowiązki nakłada na pacjenta i personel medyczny. Następnie pielęgniarka musi wypełnić wszystkie niezbędne dokumenty na stanowisku.

Po procedurach „papierowych” pacjent otrzymuje wywiad. Skargi, anamneza (historia) choroby i życia są zbierane. Ważne punkty:

• czy u pacjenta występują współistniejące choroby przewlekłe, zwłaszcza gruźlica, wirusowe zapalenie wątroby typu B i C, kiła, zakażenie HIV, gruźlica (nawet leczone);
• czy pacjent bierze jakąkolwiek terapię;
• czy ma ze sobą swoje pigułki na ciśnienie / problemy z krzesłem / cukrzycą itp.;
• czy osoba jest uczulona na leki lub inne substancje drażniące - żywność, alergeny domowe;
• czy pacjent ma złe nawyki;
• czy krew została kiedykolwiek przetoczona;
• czy osoba ma problemy ze snem, ze stołkiem, jak cierpi z bólu, czy obawia się widoku krwi;
• czy pacjent martwi się bólem głowy, osłabieniem, nadwrażliwością na światło lub światłowstrętem.

Zbieraj informacje o pacjencie

Zwróć uwagę! Podczas rozmowy pielęgniarka powinna wychwycić nie tylko subiektywne szczegóły (co mówi pacjent), ale także momenty obiektywne - czy łatwo jest nawiązać kontakt, jak odnosi się do jego choroby, czy cierpi na nią nie tylko fizycznie, ale także moralnie.

Pod koniec rozmowy pielęgniarka powinna postawić diagnozę pielęgniarską. Obejmuje chorobę podstawową, obecność współistniejących, a także listę dominujących zespołów. Na przykład może to brzmieć tak: zapalenie prawego dolnego płata, powikłane zapaleniem opłucnej; zespół bólu głowy. Wysoka pobudliwość nerwowa, tendencja do hipochondrii. Alergia na antybiotyki penicylinowe.

Alergia skórna

Etap II. Tworzenie planu korekty problemu

Pielęgniarka, na podstawie zebranych informacji, powinna przygotować plan naprawienia zidentyfikowanych problemów. Na przykład w ciężkiej duszności konieczne jest dostosowanie wdychania tlenu i sprawdzanie nasycenia krwi co godzinę. Jeśli masz ból głowy, powinieneś wybrać lek znieczulający. W przypadku znacznego zatrucia wysoką temperaturą konieczne jest wstrzyknięcie dużej ilości soli fizjologicznej z niskimi dawkami leków moczopędnych. Po sporządzeniu planu musisz go zatwierdzić u swojego lekarza.

Etap III. Plan wykonania. Obserwacja

Po uzgodnieniu zamierzonych działań z lekarzem należy kontynuować ich wdrażanie. Ważne jest, aby dokładnie przestrzegać wszystkich zaleceń lekarza dotyczących leków, podawać dożylnie i domięśniowo zastrzyki antybiotyków, podawać tabletki i monitorować reakcję pacjenta na leki. W przypadku wystąpienia działań niepożądanych, nietolerancji leku lub wystąpienia reakcji alergicznej na pielęgniarkę, pielęgniarka jest zobowiązana do natychmiastowego poinformowania lekarza prowadzącego.

Ponadto do obowiązków personelu pielęgniarskiego należy ciągłe monitorowanie istotnych wskaźników i powiadomienie lekarza o ich zmianach.

Monitorowanie stanu pacjenta

Kolejny obszar odpowiedzialności - warunki zatrzymania. Konieczne jest kontrolowanie następujących elementów.

1. Temperatura powietrza w pomieszczeniu. Optymalne warunki - 23-24 ° C Nie powinien być zbyt gorący i duszny, aby patogenne mikroorganizmy nie gromadziły się i nie rozmnażały w powietrzu, ale nie powinno się pozwalać na zimno, ponieważ może to spowodować pogorszenie stanu pacjenta i rozwój innych chorób zakaźnych.
2. Czystość w oddziale. Oczywiście, środki higieny w dziale - to odpowiedzialność pielęgniarek. Jednak pielęgniarki powinny kontrolować sytuację na oddziale, brak kurzu na parapetach, łóżka i stoliki nocne, czyste podłogi. Ważne jest, aby kontrolować zawartość lodówek i szafek.
3. Pozycja pacjenta. Pacjent z zapaleniem płuc musi być odwrócony, jeśli jego stan jest ciężki, lub upewnij się, że przewraca się sam, ponieważ długotrwała stagnacja w płucach prowadzi do bardziej skomplikowanego wydzielania plwociny, co z kolei powoduje jeszcze większą reprodukcję mikroorganizmów.
4. Medyczne „atrybuty”. W obecności stałego dostępu żylnego (cewnika) ważne jest monitorowanie jego czystości, zmiana w czasie. Również powinna być czysta sonda do nosa do tlenu, inhalatorów (maski nebulizatora).

Pacjent musi być świadomy potrzeby aktywności fizycznej.

Etap IV. Monitorowanie wyników leczenia

Oczywiście najlepszym wskaźnikiem sukcesu leczenia jest poprawa stanu pacjenta. Prawidłowo zebrane skargi, zarówno aktywne, jak i bierne, pomogą lekarzowi skorygować terapię na czas, jeśli to konieczne, i odpowiednio ocenić postęp. Obserwuje się następujący trend: pacjenci chętniej zgłaszają swoje problemy pielęgniarce niż lekarzowi, widząc w tym ostatnim zimnego i oderwanego specjalistę, aw pierwszym - przyjaciela, asystenta, a czasami towarzysza i sympatycznej osoby (zależnej od ilości czasu spędzanego przez personel z pacjentem). Dlatego zaparcia lub biegunka (co często ma miejsce w przypadku antybiotyków), uporczywe duszności, osłabienie lub ból w klatce piersiowej, pacjenci często zgłaszają się tylko do pielęgniarki.

Pacjenci ufają pielęgniarce bardziej niż lekarzowi prowadzącemu

Pomoc i opieka nad personelem medycznym dla pacjenta z zapaleniem płuc znacznie przyspiesza powrót do zdrowia, pozwala nie tylko na pełne przeprowadzenie zabiegów terapeutycznych, lecz także na skorygowanie stanu za pomocą dodatkowych metod - ćwiczeń oddechowych, odpowiednich warunków pobytu i odżywiania pacjenta. Ponadto obecność odpowiedniej opieki poprawia samopoczucie pacjentów (zwłaszcza starszych i samotnych), zaszczepia „ducha walki”, a pacjenci z zapaleniem płuc szybciej się regenerują.

Wideo - Zapalenie płuc: zapalenie płuc

Podoba Ci się ten artykuł?
Oszczędzaj, aby nie stracić!

Proces pielęgniarski dotyczący zapalenia płuc - plan opieki, interwencje i pomoc

Proces pielęgniarski w zapaleniu płuc obejmuje organizację opieki nad osobą ze zmianami zapalnymi w miąższu płucnym. Składa się z kilku etapów, w zależności od ciężkości choroby.

Szczególnie ważny jest plan opieki pielęgniarskiej dla pacjentów z krupowym zapaleniem płuc. Choroba wpływa na oba płuca i jest podatna na szybki postęp. Czas jego leczenia i tempo rozwoju powikłań w dużym stopniu zależy od opieki pielęgniarskiej.

Jakie warunki wymagają interwencji pielęgniarskiej

Interwencja pielęgniarska jest konieczna w przypadku następujących rodzajów zapalenia płuc:

• Ogniskowa - obszar zapalenia mniejszy niż 1 cm u małych dzieci;
• Ogniskowo-konfluentny - u małych dzieci, gdzie proces zapalny wychwytuje obszary tkanki płucnej;
• Lobar - proces zapalny obejmuje cały płat płuc i towarzyszą mu objawy zatrucia. Częściej u starszych dzieci;
• Śródmiąższowe - mykoplazma lub pneumocystyczne zapalenie płuc, któremu towarzyszy śródmiąższowe zapalenie z dalszym rozwojem niewydolności oddechowej.

Nieskomplikowane zapalenie płuc można leczyć ambulatoryjnie u starszych dzieci w domu. W takim przypadku najpierw opracowywany jest plan opieki pielęgniarskiej: liczba i częstotliwość wizyt pacjentów w domu.

Aby zapewnić wysokiej jakości opiekę pielęgniarską, potrzebne są procedury etapowe.

Główne etapy przedmedycznej korekty procesu zapalnego

Pierwszym etapem przedmedycznej korekty zapalenia płuc jest wywiad anamnestyczny. W początkowym leczeniu pacjenta należy zwrócić uwagę na następujące dolegliwości:

1. Zwiększona gorączka z dreszczami, mokrym lub suchym kaszlem, dusznością, pojawieniem się rdzawej plwociny, bólem w klatce piersiowej;
2. Blada skóra, złe samopoczucie, jęczący oddech, udział w oddychaniu mięśni.

Na mapie ambulatoryjnej można znaleźć objawy procesu zapalnego: wzrost leukocytów i ESR, neutrofilia, dane radiograficzne dotyczące infiltracji.

Drugim etapem opieki pielęgniarskiej jest analiza stanu.

W obecności procesu patologicznego w płucach pacjenta pojawiają się objawy wtórne:

• Zmniejszony apetyt;
• Ból głowy;
• Zawroty głowy;
• Zwiększona częstość akcji serca (tachykardia);
• Zaostrzenie chorób przewlekłych;
• Złe samopoczucie

Obecność objawów wtórnych koryguje plan interwencji pielęgniarskiej. W obecności powyższych objawów pacjent musi zostać umieszczony w szpitalu.

Plan opieki szpitalnej przez pielęgniarki

Plan opieki szpitalnej powinien koncentrować się na zapobieganiu powikłaniom procesowym. Pielęgniarka zapewnia następujące interwencje:

• Odpoczynek w łóżku do czasu poprawy ogólnego stanu pacjenta;
• Organizuje dietę mleczno-warzywną;
• Kontroluje przyjmowanie płynów przez pacjenta;
• Zapewnia przerzedzenie i wykrztuśne środki;
• Zapewnia leczenie objawowe zalecane przez lekarza;
• Kontroluje aktywną wizytę personelu medycznego pacjenta.

Faza opieki szpitalnej wymaga interwencji pielęgniarskiej i dynamicznej oceny stanu zdrowia pacjenta.

W czasie pobytu pacjenta w szpitalu pielęgniarka powinna monitorować pozycję pacjenta w łóżku, przyjmując leki i procedury przepisane przez lekarza.

Jeśli u dziecka obserwuje się zapalenie płuc, opieka pielęgniarska obejmuje następujące procedury:

1. Uczenie dziecka prawidłowego oddychania;
2. Praktyczne zajęcia z rodzicami dotyczące techniki masażu wibracyjnego;
3. Tworzenie pozycji drenażowej dla pacjenta (głowa w dół);
4. Opisuje opiekę domową nad dzieckiem po leczeniu zapalenia płuc: jak wykonać okłady z gorczycy, przeprowadzić procedury zapobiegawcze;
5. Prowadzi rozmowy na temat zapobiegania powikłaniom.

Etapy krupiastego zapalenia płuc

Krupowe zapalenie płuc jest poważnym stanem, który wymaga stałej korekty wielu czynników. Opieka pielęgniarska dla niego jest obowiązkowa i niezbędna.

Plan postępowania z zapaleniem płuc spowodowanym przez pielęgniarkę:

• Aby zapewnić kontrolę nad systemem ochrony;
• Upewnij się, że głowa łóżka jest podniesiona;
• Przeprowadzać drenaż postawy 2-3 razy dziennie;
• Poleć rodzicom, aby częściej brali dziecko w swoje ręce;
• Monitoruj proces karmienia pacjenta;
• Zapewnij komfortowe warunki leczenia pacjenta.

W krupowym zapaleniu płuc ze strony personelu pielęgniarskiego wymagane są niezależne interwencje. Obejmują one monitorowanie spożycia owoców, warzyw, węglowodanów i objętości płynów przez pacjenta.

Pielęgniarka powinna wyjaśnić rodzicom, jak prawidłowo karmić dziecko zapaleniem płuc lub prowadzić prewencyjne rozmowy z dorosłymi.

Plan opieki może być dostosowany przez przeciętny personel za zgodą lekarza. Na przykład, jeśli karta pacjenta ambulatoryjnego ma wiele chorób, przejście z działu terapeutycznego do specjalistycznego jest racjonalne. Przeprowadza się ją po korekcji ostrego zapalenia.

Podczas przenoszenia pacjenta opieka pielęgniarska nie ustaje. Personel kontroluje przebieg zapalenia płatów lobara, aż do całkowitego ustąpienia (11-14 dni).

Jeśli karta pacjenta ambulatoryjnego nie ma szczegółowej historii, pielęgniarka powinna zwrócić uwagę na potrzebę przeprowadzenia obowiązkowych badań: fluorografii, szczepień.

Pierwsza pomoc dla pacjentów z zapaleniem płuc obejmuje tworzenie komfortowych warunków. W razie potrzeby personel medyczny zapewnia czystą pościel zastępczą, artykuły higieniczne.

Lista procedur dotyczących zapalenia płuc

Opieka pielęgniarska obejmuje szereg procedur zależnych:

• Zapewnianie leków;
• Infuzja;
• Kontrola stanu pacjenta po wstrzyknięciu i przyjmowanie tabletek.

Pielęgniarka może zwrócić uwagę lekarza na fakt, że diagnoza choroby uległa zmianie. Może być pierwszą osobą, która zauważy specyficzne objawy patologii danej osoby.

W Ameryce istnieje nawet specjalna koncepcja - „siostrzana diagnoza”. Jest to zapisane w prawie i oznacza, że ​​pielęgniarka musi uzasadnić swoje założenia dotyczące stanu zdrowia ludzkiego.

Diagnoza pielęgniarska jest przeprowadzana w drugim etapie procesu zarządzania pacjentem. Personel pielęgniarski ma prawo samodzielnie decydować, czy pacjent może pozostać w domu, czy musi zostać zbadany i przedstawiony lekarzowi. Takie podejście jest stosowane w USA w odniesieniu do osób dzwoniących do karetki.

W naszym kraju proces patologiczny jest prowadzony przez lekarza, a przeciętny personel musi odróżniać normę od patologii.

Ocena skuteczności leczenia

Dzięki odpowiedniej organizacji leczenia zapalenia płuc i opieki pielęgniarskiej, pozbycie się choroby następuje po 10-14 dniach. Jeśli choroba jest opóźniona, oczywiste jest, że taktyka opieki została naruszona lub leki zostały niewłaściwie wybrane

Terapia chorobowa jest zadaniem lekarza. Opieka pielęgniarska powinna uwzględniać jedynie korygowanie diety, aktywności fizycznej lub odpoczynku w łóżku.

Pomoc pielęgniarska przyspiesza powrót do zdrowia po zapaleniu płuc. Bez niego trudno jest zapewnić idealne warunki do komfortowego leczenia osoby. Bez względu na rodzaj diagnozy, jaką ma dana osoba, konieczna jest opieka pielęgniarska!

Opieka pielęgniarska nad zapaleniem płuc

W zapaleniu płuc powodzenie leczenia zależy w dużej mierze od jakości opieki medycznej. W procesie leczenia choroby podstawowej, przeprowadzanej w szpitalu lub w domu, nie można obejść się bez interwencji pielęgniarskich, które łagodzą stan pacjenta, pozwalają monitorować skuteczność leczenia, uwzględniają szczególną opiekę i eliminują ewentualne problemy związane z przebiegiem zapalenia płuc.

Ogólne informacje

Opieka pielęgniarska nad zapaleniem płuc podlega jasnemu planowi, którego etapy mają na celu stopniową identyfikację potencjalnych i priorytetowych problemów pacjentów, a także ich terminowe rozwiązanie. W związku z tym zaleca się, aby zabrać pielęgniarkę, aby pomogła, jeśli leczenie odbywa się w domu.

Zestaw środków lub, mówiąc ściślej, proces pielęgnacji zapalenia płuc, który leży w sferze zainteresowań personelu pielęgniarskiego, ma szczególne znaczenie w przypadku znalezienia zadu. Jednak lżejszy kurs wymaga interwencji pielęgniarek. Niemniej jednak warto zastanowić się bardziej szczegółowo nad organizacją procesu pielęgniarskiego i nad obecnością cech, które uwzględniają plan opieki nad pacjentami z lobarnym zapaleniem płuc.

Etapy organizacji

Jasna struktura organizacji, oparta na zmianach metodologicznych i zatwierdzona w wyższych instancjach organów ds. Zdrowia, pozwala na sporządzenie planu interwencji pielęgniarskiej i naśladowanie go w odniesieniu do instrukcji w każdym punkcie. Istnieje 5 głównych etapów, z których każdy ma na celu osiągnięcie określonego celu pośredniego, a cały kompleks jako całość pozwala nam pokonać zapalenie płuc.

Ocena stanu

Przede wszystkim należy nawiązać dobry kontakt osobisty z pacjentem, uspokoić, zachęcić. W tym procesie ważne jest, aby ocenić obecny stan. U pacjentów z zapaleniem płuc na tym etapie przeprowadza się:

1. Pomiar temperatury ciała.
2. Liczenie częstości oddechów i tętna.
3. Określanie poziomu ciśnienia krwi.

Wszystkie te dane są potrzebne do zebrania pełnego obrazu poziomu zaangażowania narządów i układów w proces patologiczny. Uzyskane informacje są zapisywane na karcie pacjenta. Ten środek ułatwia pracę lekarza, przyczynia się do sformułowania dokładnej diagnozy.

Wszystkie informacje o stanie pacjenta są koniecznie odzwierciedlone w dzienniku opieki pielęgniarskiej.

Rozwiązywanie problemów

Następnym elementem jest określenie priorytetowego problemu pacjenta oraz potencjalnych komplikacji i ryzyka. Najczęściej główne zagrożenia związane są z zapaleniem w jednym lub kilku płatach płuc, któremu towarzyszy duszność i powoduje znaczny dyskomfort dla pacjenta.

Zapalenie płuc zagraża powikłaniom układu sercowego, co objawia się tachykardią i zmianą normalnego ciśnienia krwi. Często naruszenia związane z problemami ze snem, ze zwiększonym niepokojem i różnego rodzaju obawami.

Po zidentyfikowaniu problemu priorytetowego pielęgniarka powinna zgłosić swoją obserwację lekarzowi prowadzącemu, ponieważ to on przygotowuje plan leczenia. Potencjalne problemy są ważne w zapobieganiu ewentualnym powikłaniom, które często występują w zapaleniu płuc. Ich wczesne wykrycie przyczynia się do powrotu do zdrowia w jak najkrótszym czasie bez nieprzyjemnych konsekwencji choroby. Problemy priorytetowe powinny być rozwiązywane natychmiast - często (szczególnie w ostrych sytuacjach) stanowią bezpośrednie zagrożenie dla życia.

Każdy problem zidentyfikowany podczas procesu pielęgniarskiego znajduje odzwierciedlenie w późniejszej recepcie lekarza. Kompetentny specjalista bierze pod uwagę nie tylko dane parametrów laboratoryjnych, ale także obserwację asystentów średniego szczebla.

Planowanie

Po otrzymaniu wstępnych danych i wyników badania lekarskiego pielęgniarka określa kolejność własnych działań związanych z opieką, leczeniem i rehabilitacją pacjenta. Na tym etapie konieczne jest opracowanie planu ze wskazaniem konkretnych działań niezbędnych do pomyślnej realizacji ustalonych celów. W takim przypadku obowiązkowe jest dostosowanie zaplanowanych działań z uwzględnieniem aktualnego stanu pacjenta i dokonanie niezbędnych zmian, co wymaga powrotu do poprzedniego elementu. Wszystkie zmiany są dokonywane na podstawie opinii lekarza, ponieważ dynamiczne zmiany w przebiegu leczenia wymagają jego interwencji.

Obowiązki pielęgniarskie

Interwencja personelu pielęgniarskiego nie powinna ograniczać się jedynie do obserwacji pacjentów i wdrażania środków medycznych przepisanych przez lekarza. Opieka w ostrym stadium choroby, dieta, zapewnienie odpowiednich warunków higienicznych, zapobieganie późnym powikłaniom zapalenia płuc - ta aktywność jest w kompleksowej opiece pielęgniarskiej i w znacznym stopniu wpływa na wynik terapii. Ważnym elementem pracy pielęgniarki jest również odczytywanie karty pacjenta i terminowe wypełnianie wizyt lekarskich.

Szczególnie ważne na tym etapie jest rola pielęgniarek w leczeniu dzieci z zapaleniem płuc. Choroba w tym przypadku może spowodować poważne powikłania.

Osobliwością przebiegu zapalenia płuc u dzieci są bardziej ostre i ciężkie objawy wymagające uwagi. Izolacja wymagana w czasie leczenia jest trudna do zniesienia dla dzieci, dlatego tak ważny jest dobry kontakt, który pomaga uspokoić dziecko i przekonać go do przeprowadzenia nieprzyjemnych procedur. Zapewnienie fizycznego i emocjonalnego komfortu, właściwej opieki i opieki nad małym pacjentem jest jednym z ważnych warunków wysokiej jakości leczenia w tym wieku.

Ocena wydajności

Zadaniem ostatniego etapu jest określenie poprawności wybranej strategii leczenia. W przypadku, gdy wszystko zostanie wykonane prawidłowo i terminowo, zapalenie płuc ustąpi bez powikłań i negatywnych konsekwencji w przybliżeniu w ciągu 10–14 dni od rozpoczęcia terapii. Korekta wizyt w przypadku mniej udanego rozwoju choroby jest przeprowadzana przez lekarza. Pielęgniarstwo wymaga powtórzenia wszystkich poprzednich kroków organizacji i opracowania nowego planu działania.

Funkcje personelu pielęgniarskiego

Im bardziej szczegółowy i złożony jest proces, tym lepsze wyniki można osiągnąć w krótkim czasie. Personel pielęgniarski odgrywa w tym istotną rolę, ponieważ główne środki opieki nad pacjentami z zapaleniem płuc są związane szczególnie z opieką pielęgniarską.

Do zadań przeciętnego personelu należą:

1. Tworzenie optymalnych warunków.
2. Przeprowadzenie niezbędnych procedur higienicznych.
3. Karmienie i kontrola nad piciem.
4. Wdrożenie manipulacji medycznych i ważnych działań rehabilitacyjnych.

Ponadto kontrola procesów związanych z przebiegiem choroby w czasie dotyczy również obowiązków pielęgniarki.

Każdy z tych etapów powinien zostać opisany bardziej szczegółowo.

Tworzenie optymalnych warunków

Opieka pielęgniarska rozpoczyna się od zapewnienia warunków ułatwiających chorym. Ten priorytet wiąże się z faktem, że zapalenie płuc z ostrymi objawami zatrucia znacznie ogranicza możliwości fizyczne. Co oznacza komfortowe warunki:

• Tryb wietrzenia i czyszczenia na mokro. Zapewnia to optymalną temperaturę i wilgotność w pomieszczeniu, w którym znajduje się pacjent.
• Szybka zmiana pozycji ciała. Służy on zapobieganiu powstawaniu odleżyn, co jest szczególnie ważne dla osób starszych, biorąc pod uwagę specyfikę fizjologii wieku.
• Ograniczenie stresu fizycznego i psychicznego jest niezbędnym warunkiem dla dziecka.
• Funkcjonalne pod względem ułatwienia oddychania podnoszenie głowy łóżka poprawia wentylację i pomaga zapobiegać stagnacji w ostrym zapaleniu płuc.

Procedury higieniczne

Czystość ciała zwiększa komfort pacjenta i poprawia jego stan fizyczny i emocjonalny. Biorąc pod uwagę, że zapalenie płuc w pierwszych dniach wymaga przestrzegania zaleceń dotyczących leżenia w łóżku, a higiena osobista może stać się problemem, częścią obowiązków pielęgniarki jest mycie otwartych obszarów ciała w łóżku. Dezynfekcja powinna być codziennym procesem i być przeprowadzana regularnie i wydajnie.

Wszyscy pacjenci potrzebują uważnej opieki, a dla dziecka lub osoby starszej takie środki są dodatkowym sposobem na nawiązanie dobrego kontaktu.

Pomagając pacjentowi w przeprowadzeniu zabiegów higienicznych, personel pielęgniarski jednocześnie może przeprowadzić niezbędną kontrolę nad stanem skóry, a także ocenić ogólne samopoczucie pacjenta.

Zapewnienie żywności i picia

Ostra choroba, której towarzyszy znaczny wzrost temperatury, wymaga przestrzegania zasad picia i karmienia. Zadaniem pielęgniarki jest monitorowanie ilości spożywanego płynu, pomoc w karmieniu i zapewnienie odpowiedniej diety terapeutycznej. Problem zmniejszenia apetytu pacjenta daje powód do zmiany planu, ze względu na proces pielęgniarski. Nie zapominaj również, że wszystkie wcześniej nietypowe i nowo zidentyfikowane problemy powinny być znane lekarzowi.

Szczególnie często dzieci odmawiają jedzenia, a często, z wyjątkiem uważnej pielęgniarki, nikt nie zauważy, że dziecko nic nie je. W niektórych przypadkach mapa indywidualnego żywienia. Pomoże to nakarmić niegrzeczne dziecko i pozwoli uniknąć problemów związanych z odmową jedzenia.

Procedury medyczne

Leki przepisane przez lekarza muszą w odpowiednim czasie iw odpowiedniej dawce wejść do ciała pacjenta z zapaleniem płuc. To zależy od powrotu do zdrowia. Pielęgniarka musi upewnić się, że lek jest przyjmowany na czas, zapewnić zaopatrzenie w kroplówki i zastrzyki oraz towarzyszyć pacjentowi we wszystkich wyznaczonych badaniach i procedurach.

Chore dziecko potrzebuje specjalnej uwagi, ponieważ nieprzyjemne manipulacje dla niego mogą prowadzić do różnych sztuczek, aby pominąć procedury, a to obniży jakość leczenia do zera.

Rehabilitacja

Zapaleniu płuc towarzyszy osłabienie, zmniejszenie napięcia mięśniowego, a także zaburzenia układu oddechowego. Pod wieloma względami, aby złagodzić stan pacjenta za pomocą ćwiczeń terapeutycznych. Przeprowadza się je, gdy tylko pozwolą na to wyniki badania lekarskiego, a następnie zostanie wyznaczone odpowiednie spotkanie.

W okresie leżenia wszystkie klasy są zredukowane do najprostszych ruchów w łóżku. Ich użycie jest również bezsporne - poprawiają wentylację płuc i zapobiegają zatorom. Wraz z rozszerzeniem trybu motorycznego zaczyna się więcej aktywnych klas, najpierw na oddziale, potem na korytarzu lub w sali ogólnej w celu ćwiczeń fizjoterapeutycznych.

Rozpoczęte w odpowiednim czasie działania rehabilitacyjne zmniejszają ryzyko późnych powikłań, a także przyczyniają się do szybkiego powrotu do zdrowia i powrotu do zwykłego stylu życia. Nie należy też lekceważyć roli personelu pielęgniarskiego w opiece nad pacjentami z zapaleniem płuc. Oprócz spełniania terminów stwarza pacjentowi bardziej komfortowe warunki, co również przyczynia się do szybkiego powrotu do zdrowia.