loader

Główny

Pytania

Zapalenie klinowe: objawy, metody leczenia

Zapalenie klinowe jest chorobą zapalną zakaźnej lub alergicznej natury błony śluzowej wyścielającej zatokę klinową.

Klasyfikacja

Warunkowo izolowane wysiękowe zapalenie kręgosłupa i produktywne. Do wysiękowych postaci choroby, którym towarzyszy wydzielanie wysięku śluzowego, należą nieżytowe, surowicze, ropne zapalenie kręgosłupa.

Produktywne formy zapalenia klinowego - polipowate, polipowo-ropne, któremu towarzyszy tworzenie pojedynczych lub wielu polipów.

Powody

Mikroorganizmy Streptococcus pneumonia, Hatmophilus influenza, Moraxella catharrhalis są najczęściej czynnikiem sprawczym zapalenia klinowego. Zauważono również zakażenie grzybami, wirusami i bakteriami beztlenowymi.

Przyczyną zapalenia klinowego jest często przewlekłe zapalenie tylnych komórek kości sitowej, znajdujące się w bezpośrednim sąsiedztwie kości klinowej. Ostre zapalenie kręgosłupa może wynikać z nieżytu grypy, zwykłego przeziębienia.

Sprawa w występowaniu zakażeń układu oddechowego układu oddechowego, reakcje alergiczne organizmu.

Cechy strukturalne

Klinowate zatoki są nieobecne u noworodka, powstają w czwartym roku życia, dlatego nie obserwuje się zapalenia klinowego u dzieci do tego wieku. Cierpi na zapalenie kręgosłupa częściej w wieku dorosłym.

Klinowe zatoki znajdują się w ciele kości klinowej, są kontynuacją komórek labiryntu sitowego.

Wnęka kości klinowej znajduje się powyżej łuku nosogardzieli, przegroda jest podzielona na prawą i lewą stronę. W diagnozowaniu choroby definiuje się prawostronne zapalenie kręgosłupa i lewostronne. W około 70% przypadków obserwuje się obustronne zapalenie kręgosłupa.

Ściany zatoki klinowej graniczą z nerwem okulomotorycznym, gałęzią nerwu trójdzielnego, tętnicą szyjną, jamistą zatoką żylną. Otwiera sinus w kształcie klina w górnej części kanału nosowego.

Objawy

Wszystkie zatoki przynosowe komunikują się ze sobą za pomocą ołowianych otworów w zatokach i kanałach.

Umiejscowienie zatoki w kształcie klina w głębi czaszki za labiryntem sitodajnym utrudnia terminową diagnozę w ostrym zapaleniu klinowym.

Objawy ostrego zapalenia klinowego

Głównym objawem ostrego zapalenia klinowego jest intensywny ból głowy potylicznej, rozciągający się do oczodołu, skroni. Ból spowodowany jest nagromadzeniem ropnej zawartości w zatoce klinowej.

Zapalone obrzęki śluzowe, ich grubość wzrasta, całkowicie wypełniając jamę. Nacisk na ściany zatoki podrażnia zakończenia nerwowe, powodując uczucie bólu głęboko w głowie.

Ogólny stan pacjenta na tym etapie jest zadowalający: występuje niska gorączka 37–37,5 o C, niedyspozycja, drażliwość.

Nie obserwuje się wydzielania śluzu z nosa. Ropa płynie wzdłuż ściany nosogardzieli. Późne rozpoznanie ostrego zapalenia klinowego lub niewłaściwe leczenie prowadzi do przejścia choroby do stadium przewlekłego.

Choroba postępuje pośrednio, różni się niewyrażoną symptomatologią.

Bez odpowiedniego leczenia nieodwracalne zmiany zachodzą w otaczających tkankach, kości klinowej w ciągu kilku miesięcy.

Charakterystyczne objawy przewlekłego zapalenia klinowego

Powodem udania się do lekarza z powodu przewlekłego zapalenia klinowego jest często postępująca utrata wzroku, której okuliści nie potrafią wyjaśnić. Oznaki chorób nosa podczas łagodnego, lekkiego wydzieliny lub nieobecne.

Zmniejszone widzenie z powodu rozprzestrzeniania się zapalenia nerwu wzrokowego, przechodzącego przez górną ścianę zatoki klinowej.

Najczęściej zapaleniu klinowemu towarzyszy zapalenie sitowe i obserwuje się kombinację objawów.

Charakterystyczne objawy zapalenia klinowego to:

  • osobliwości lokalizacji bólu głowy;
  • subiektywne, rozpoznawalne tylko przez chorych, zapach z nosa;
  • spływ lepkich wydzielin w nosogardzieli, powstających podczas suszenia skórki.

Bóle głowy z zapaleniem klinowym promieniującym do ciemieniowego, potylicznego regionu, dają czoło i orbitę. Skargi pacjentów opisywały uczucie „ściskania” oczu, ból nasila się podczas przebywania w gorącym pokoju, na słońcu, w nocy.

Intensywne charakterystyczne bóle zapalenia klinowego nazywane są „zespołem bólu sphenoidalnego”.

Obserwowane zaburzenia przewodu pokarmowego, żołądka, spowodowane przez wymuszone spożycie ropnego wydzieliny wpływającej do nosogardzieli.

Toksyczne działanie zapalnej zatoki klinowej rozciąga się na niebezpieczne struktury mózgu: przysadkę mózgową, podwzgórze, formację siatkową.

Długiemu przebiegowi przewlekłego zapalenia klinowego towarzyszą zawroty głowy, zmiany w sferze emocjonalnej.

Objawy neurologiczne

Objawy związane z zaburzeniami funkcjonowania układu nerwowego wskazują na przewlekłe zapalenie:

  • brak apetytu;
  • bezsenność;
  • zaburzenia wrażliwości skóry - gęsia skórka, drętwienie.

Diagnostyka

Podczas zbierania wywiadu stwierdza się częste, intensywne bóle głowy, ropne wydzieliny wpływające do nosogardzieli i zaburzenia widzenia. Diagnoza zapalenia klinowego powoduje trudności ze względu na cechy anatomiczne położenia zatoki klinowej.

Dla celów terapeutycznych i diagnostycznych pacjentowi nakłuwa się zatokę klinową, nakłucie wykonuje się przez ścianę przednią.

Nakłucie wykonuje się za pomocą igły 10 cm, którą wstrzykuje się do nosa po znieczuleniu miejscowym.

Nakłucie zatoki klinowej wymaga specjalnej precyzji, bolesnej, związanej z ryzykiem, dlatego jest rzadko stosowane. Powszechną metodą diagnostyczną stał się cewnik zatokowy YAMIK, który umożliwia oczyszczenie zatok przynosowych.

Do celów diagnostycznych metoda YAMIK dostarcza wiarygodnych danych na temat stanu zapalnego zatoki i umożliwia rezygnację z nakłucia.

Aby zidentyfikować metody stosowania przewlekłego zapalenia klinowego:

  • tomografia komputerowa (CT);
  • rezonans rdzenia magnetycznego (MRI);
  • radiografia.

Najdokładniejszy obraz choroby daje zastosowanie CT i MRI. Metoda badania rentgenowskiego jest dość pouczająca i dostępna.

Na obrazie radiograficznym widać położenie komór w zatoce klinowej, stopień wypełnienia i rozkład zawartości ropnej.

Leczenie ostrego zapalenia klinowego

Celem leczenia ostrego i przewlekłego zapalenia klinowego jest normalizacja napowietrzania jamy, przywrócenie ropnego wydzieliny.

W leczeniu ostrego zapalenia klinowego i zaostrzeń przewlekłego zapalenia klinowego pacjent jest hospitalizowany.

Leczenie zapalenia klinowego antybiotykami

Podczas diagnozowania zapalenia klinowego pacjentowi przepisuje się leczenie antybiotykami działającymi na wiele różnych patogenów: amoksycylinę, cefalorydynę, roksytromycynę, cefotaksym, cefazolinę.

Ukierunkowane antybiotyki są określane po uzyskaniu wyników badania bakteryjnego mającego na celu zidentyfikowanie czynnika wywołującego zapalenie kręgosłupa.

Równolegle z leczeniem zapalenia klinowego za pomocą antybiotyków, stosuje się leczenie przeciwzapalne fenspirydem, wskazane są leki przeciwhistaminowe nowej generacji, ebastyna, mebhydrolina, chloropiramina.

Pacjentowi przepisuje się azoksimer leku lub inne immunostymulanty.

Środki zwężające naczynia do zapalenia klinowego

Na początku leczenia przedstawiono łagodne działanie leków obkurczających naczynia (środki zwężające naczynia) - efedrynę, dimetinden z fenylefryną.

W przypadku braku wyniku leczenia po przepisaniu nafazoliny, oksymetazoliny i ksylometazoliny po cotygodniowym stosowaniu miękkich preparatów.

Fizjoterapia

Jako leczenie niefarmakologiczne stosuje się elektroforezę endonasową z antybiotykami penicylinowymi. Dobre wyniki uzyskuje się w leczeniu lasera helowo-neonowego z promieniowaniem klinowym.

Pozytywny wynik ostrego zapalenia kręgosłupa daje mycie za pomocą cewnika zatokowego YAMIK.

Leczenie przewlekłego zapalenia klinowego

Po przejściu ostrego zapalenia klinowego do stanu przewlekłego pacjentowi przepisuje się leczenie objawowe i mycie jamy nosowo-gardłowej ciepłym roztworem soli kuchennej. Procedura jest wykonywana niezależnie przez urządzenia Dolphin, Rinolife i Aquamaris.

Przeczytaj więcej o procedurze mycia nosa w naszym artykule Mycie nosa z zapaleniem stawów.

Początek objawów komplikacji zapalenia klinowego jest podstawą operacji na kości klinowej. Celem operacji jest usunięcie ropnej zawartości z zatoki, stłumienie infekcji, przywrócenie funkcji drenażu.

Leczenie chirurgiczne

W przypadku nieżytowego, surowiczego, ropnego zapalenia klinowego, leczy się je zachowawczo, stosując antybiotyki, wprowadzenie cewników do zatoki klinowej, przedłużone mycie zatoki zapalnej. Polipous sphenoiditis jest leczony chirurgicznie.

Cewnikowanie zatoki klinowej

W nieżytowym zapaleniu klinowym wprowadza się cewnik przez kanał nosowy i otwór wydalniczy zatoki klinowej, a następnie wstrzykuje się przez niego ciepły roztwór soli fizjologicznej. Po umyciu zatoki pacjent proszony jest o położenie się na plecach i odrzucenie głowy.

Przez cewnik wstrzyknięto leki w postaci roztworów i poproszono pacjenta, aby nie zmieniał pozycji 20 minut.

Operacja zapalenia klinowego

Bardziej łagodną metodą chirurgicznego leczenia przewlekłego zapalenia klinowego jest metoda endonasowego rozwarstwienia jamy klinowej. Operacja jest wykonywana w znieczuleniu ogólnym lub w znieczuleniu miejscowym.

Zgodnie z metodą Hayeka część środkowej skorupy nosa jest wysuszona, a następnie komórki kości sitowej zostają otwarte. Komórki kości sitowej bezpośrednio przylegające do przedniej ściany kości klinowej.

W ścianie robią przerwę, poszerzają otwór i uzyskują możliwość oględzin i manipulacji w zatoce klinowej.

Za pomocą endoskopu wyposażonego w mikroskopowy system optyczny otolaryngolog jest w stanie kontrolować cały proces i wizualnie oceniać stan zatoki klinowej.

Po uzyskaniu dostępu do zatoki klinowej chirurg ma możliwość usunięcia polipów, obszarów przerośniętej błony śluzowej. Kończąc operację zatokę myje się lekami.

Tradycyjne metody leczenia zapalenia klinowego

Z objawami ostrego zapalenia klinowego niedopuszczalne jest leczenie środkami ludowymi ze względu na wysokie ryzyko powikłań wewnątrzczaszkowych.

Tradycyjne metody leczenia zapalenia klinowego przebiegają po konsultacji z lekarzem, zgodnie ze wszystkimi zaleceniami lekarza dotyczącymi tego, jak i jakie rośliny lecznicze stosować do samodzielnego leczenia zapalenia klinowego.

W domu zapalenie kręgosłupa leczy się przez wkroplenie do nosa, myje, turundę maściami. Wszystkie leki są stosowane w postaci ciepła.

Krople

  • Zakop sok z bulw glistnika;
  • olej mentolowy, kamfora, eukaliptus, po jednej kropli każdy.

Płukanie nosa

Jama nosowa jest myta wywarami z liści truskawek, skrzypu polnego, dzikiego rozmarynu, chwastów, rumianku.

Według opinii na forach poświęconych leczeniu zapalenia zatok dobrze pomaga w przypadku zapalenia sitowo-stawowego, terpentyny w zapaleniu klinowym. Specjalna terpentyna biała rozpuszcza się w ciepłej wodzie. Weź kąpiel na 10 minut. Woda w wannie powinna znajdować się poniżej poziomu serca.

Po kąpieli piją gorącą herbatę i rozgrzewają się ciepło, aby dobrze się rozgrzać. Procedurę można powtórzyć po 3 dniach, aż objawy przewlekłego zapalenia klinowego znikną.

Komplikacje

  • Zapalenie nerwu wzrokowego;
  • orbita flegmowa;
  • ropnie mózgu;
  • zakrzepowe zapalenie żył mózgowych;
  • zapalenie opon mózgowych

Zapobieganie

Środki zapobiegania zapaleniu klinowemu mają na celu wzmocnienie obronności organizmu, twardnienie, terminowe leczenie ostrego zapalenia zatok, przewlekłe choroby zapalne narządów oddechowych.

Nie zaleca się stosowania hipotermii, należy uważać na przeciągi, choroby katar, zapalenie zatok, przeprowadzać szczepienia przeciwko grypie sezonowej.

Prognoza

Rokowanie w zapaleniu klinowym jest korzystne, gdy rozpoczyna się odpowiednie i terminowe leczenie przy braku powikłań i ich wczesnego wykrywania.

Poważne rokowanie na ropnie mózgu, zakrzepowe zapalenie żył w mózgu.

Zapalenie klinowe: objawy i leczenie

Zapalenie klinowe jest zapaleniem błony śluzowej klinowej lub głównej zatoki. Ta choroba należy do grupy zapalenia zatok i na szczęście jest najrzadsza z nich. Symptomatologia nie jest charakterystyczna dla zapalenia klinowego i nie ma objawów patognomonicznych dla tej konkretnej choroby. W związku z tym ostra postać choroby często przebiega niezidentyfikowana i staje się przewlekła, powodując niepokój pacjenta przez wiele lat. Jeśli jednak choroba ta zostanie zdiagnozowana na czas, jej leczenie nie stwarza żadnych szczególnych trudności, w wyniku czego jakość życia pacjenta znacznie się poprawia.

Czym jest zatok klinowa

Zatoka klinowa ma drugą nazwę - główną. Znajduje się głęboko w jamie nosowej po obu stronach przegrody nosowej i jest jamą wypełnioną powietrzem. W bezpośrednim sąsiedztwie tej zatoki znajduje się kilka ważnych struktur anatomicznych, w tym podstawa czaszki, część mózgu - przysadka mózgowa, lewa i prawa tętnica szyjna, nerwy wzrokowe. Proces zapalny często przechodzi od błony śluzowej zatoki klinowej do określonej formacji, powodując odpowiednie objawy.

Dlaczego powstaje i jak rozwija się zapalenie klinowe

Czynnikami wywołującymi zapalenie w zatoce klinowej są wirusy układu oddechowego i wiele bakterii, wśród których wiodącym miejscem są gronkowce i paciorkowce, zakażenia hemofilne i patogen Moraxella catarrhalis. Ponadto, gdy często występuje zapalenie kręgosłupa, występuje skojarzenie kilku rodzajów mikroorganizmów - grzybów, bakterii i wirusów.

Zasadniczo podczas niemal każdej ostrej infekcji wirusowej układu oddechowego w proces zaangażowana jest błona śluzowa zatoki klinowej, ale w przypadku normalnej odporności i braku czynników predysponujących, zapalenie w niej szybko się zmniejsza. Jeśli cechy anatomiczne zatoki są takie, że nawet niewielki obrzęk błony śluzowej podczas zapalenia wirusowego prowadzi do naruszenia wymiany powietrza w zatoce i wypływu z niej płynu, bakterie powodujące chorobę rozwijają się w zatoce i postępuje zapalenie.

Czynnikami predysponującymi do rozwoju zapalenia klinowego są:

  • mały rozmiar i wąski kształt zatoki;
  • wąskie ujście (przetoka) zatoki;
  • obecność dodatkowych przegród w jamie zatokowej;
  • krzywizna tylnej górnej części przegrody nosowej, zmniejszająca drożność przetoki;
  • blokowanie zespolenia polipa lub torbieli w zatoce klinowej;
  • ciała obce, które wchodzą do zatoki przez zbyt szerokie zespolenie.

W przypadku częstych stanów zapalnych błony śluzowej zatoki klinowej i braku możliwości wypływu płynów patologicznych, ostre zapalenie klinów staje się przewlekłe. Ponadto, przewlekłe zapalenie kręgosłupa może wystąpić, gdy struktury kości czaszki są uszkodzone przez patogeny specyficznych zakażeń - kiła, gruźlica.

Objawy kliniczne zapalenia klinowego

Proces patologiczny z zapaleniem klinowym może być zarówno jednostronny, jak i dwustronny.

Ostre zapalenie kręgosłupa, w zależności od charakteru zapalenia, może być nieżytowe lub ropne. Jego wiodącymi objawami są:

  • bóle głowy zlokalizowane głównie w potylicy, przynajmniej w części czołowej, ciemieniowej lub skroniowej głowy;
  • śluzowy, śluzowo-ropny lub ropny obfity wydzielina z nosa;
  • naruszenie zapachu, ciągłe uczucie nieprzyjemnego zapachu zgnilizny;
  • gorączka, osłabienie, zmęczenie i inne objawy zatrucia.

W przypadku braku leczenia, przejście procesu zapalnego do pobliskich narządów wraz z rozwojem zapalenia opon mózgowych, ropnia mózgu, zapalenia nerwu wzrokowego jest możliwe.

Przewlekłe zapalenie klinowe występuje z reguły bez wyraźnych objawów. Pacjent obawia się obsesyjnego bólu lub tępego bólu w okolicy potylicznej. Jeśli ból jest jedyną dolegliwością, nie każdy lekarz będzie myślał o zapaleniu zatok, więc zdarza się, że pacjent jest obserwowany przez terapeutę lub neurologa od lat i otrzymuje leczenie, które nie daje wyniku.

Oprócz bólu, osoba cierpiąca na przewlekłe zapalenie kręgosłupa może doświadczać stałego dyskomfortu w nosogardzieli lub głębokości nosa, nieprzyjemnego zapachu lub smaku zgnilizny w ustach. Wynika to z faktu, że ropne wydzieliny z zatok klinowych przez przetokę wchodzą do części węchowej jamy nosowej, skąd spływają w dół gardła. Zjawiska nieuleczalne z reguły są prawie lub całkowicie nieobecne.

Zaangażowanie w proces patologiczny nerwu wzrokowego wskazuje na zaburzenia widzenia, które mogą również wskazywać na pacjenta. Na przykład zauważy niewielki spadek ostrości widzenia, sporadyczne podwójne widzenie w oczach i ograniczenie pola widzenia.

Ponieważ przewlekłe zapalenie kręgosłupa jest nadal procesem zapalnym, w przypadku jego długiego przebiegu pojawiają się objawy zatrucia organizmu i stopniowo się zwiększają. Oczywiście nie obserwuje się żadnych jasnych objawów, ale uczucie niedyspozycji, senności, osłabienia i powolnego apetytu stale towarzyszy pacjentowi, nasilającego się na przestrzeni lat.

Diagnoza zapalenia klinowego

Jeśli pacjent z ostrym zapaleniem klinowym uzyska konsultację z kompetentnym lekarzem laryngologiem, z zastrzeżeniem ukierunkowanego zbierania skarg przez tego ostatniego, wstępna diagnoza zostanie dokonana już na tym etapie. Sam pacjent może nie rozumieć związku między bólem w tylnej części głowy a zapaleniem zatok. Od anamnezy choroby na korzyść rozpoznania ostrego zapalenia klinowego, pojawi się pojawienie się dolegliwości po ostrej infekcji wirusowej układu oddechowego lub równolegle z nią. W przypadku przewlekłego zapalenia klinowego pacjent raczej nie powie dokładnego dnia wystąpienia choroby, ponieważ ten ostatni może trwać przez bardzo długi czas, a jego objawy są początkowo tak słabe, że pacjent nie zwraca na nie natychmiastowej uwagi.

Podczas badania jamy nosowej za pomocą rinoskopu (rhinoscopy), zauważalny będzie obrzęk w okolicy ustnej zatoki klinowej i wydzieliny śluzowe, śluzowo-ropne lub ropne na błonie śluzowej nosa.

Radiografia zatok przynosowych w celu zdiagnozowania zapalenia klinowego jest niedoinformowana, ponieważ zatok jest wystarczająco głęboka i jej cień nakłada się na wiele cieni tkanek miękkich i formacji kostnych, z którymi graniczy.

Najbardziej dokładną metodą diagnostyczną zapalenia klinowego jest tomografia komputerowa zatok przynosowych. Badanie to pozwala ocenić stan zatoki klinowej z maksymalną dokładnością i wiarygodnie określić obecność lub brak zapalenia klinowego. Oprócz CT, stan zatok przynosowych pozwala ocenić badanie zwane rezonansem magnetycznym lub MRI. Jednak nadal jest mniej informacyjny.

Należy powiedzieć o metodzie diagnostyki endoskopowej, za pomocą której można uzyskać wiarygodny obraz stanu błony śluzowej zatoki klinowej.

Leczenie zapalenia klinowego

Głównymi zasadami leczenia ostrego zapalenia zatoki klinowej są:

  • eliminacja czynnika sprawczego, który spowodował chorobę;
  • eliminacja obrzęku błony śluzowej zatoki i jej przetoki;
  • poprawa odpływu zatok.

W przypadku wyraźnych objawów zatrucia, obecności przepływającej przez niego ropnej wydzieliny z tyłu gardła, pacjentowi pokazuje się terapię antybiotykową, zarówno ogólnoustrojową, jak i miejscową. Lek należy wybrać lub wziąć pod uwagę wrażliwość bakterii na niego lub taki, który wpływa na maksymalną liczbę potencjalnych patogenów zapalenia klinowego (takich jak aminopenicyliny - Augmentin, Amoxiclav, Flemoxin; cefalosporyny II - III generacje - Zinnat, Cefodox, Cefix itp.).

Oprócz przyjmowania postaci antybiotyku w tabletce konieczne jest leczenie błony śluzowej lekami przeciwbakteryjnymi. Odbywa się to poprzez wykrywanie jamy nosowej i zatok przynosowych za pomocą specjalnego cewnika zatokowego. Procedura ta polega na wielokrotnym myciu jamy nosowej i zatok przynosowych roztworem antybiotyku, aż do zastąpienia śluzu klarowną, klarowną cieczą. Ta metoda nie jest traumatyczna i jest bezbolesna nawet dla pacjentów pediatrycznych, a ponadto nie powoduje komplikacji. Poprawę samopoczucia odnotowują pacjenci po pierwszej procedurze wykrywania.

W celu zmniejszenia obrzęku błony śluzowej wstrzykuje się opaskę z gazy wstępnie zwilżoną adrenaliną do górnego kanału nosowego 1-2 razy dziennie przez 15–20 minut. Również w tym celu należy stosować konwencjonalne krople zwężające naczynia na bazie ksylometazoliny lub oksymetazoliny (Galazolin, Nasonex itp.).

Warto zauważyć, że pewna rola w leczeniu zapalenia klinowego należy do terapii immunomodulacyjnej - immunomodulatory (Echinacea Compositum, Betaleykin) pozwalają zwiększyć odporność organizmu na infekcje i przyspieszyć powrót do zdrowia.

Na etapie zdrowienia (powrotu do zdrowia) osobom cierpiącym na ostre zapalenie kręgosłupa można zalecić fizjoterapię. Najczęściej stosowana jest elektroforeza wewnątrznaczyniowa z roztworami antybiotyków lub środków antyseptycznych i napromieniowaniem miednicy laserem helowo-neonowym.

W przypadku niepowodzenia metod leczenia zachowawczego pacjent jest wskazany do zabiegu chirurgicznego. Obecnie metodą z wyboru jest chirurgia endoskopowa, która pozwala specjaliście swobodnie podchodzić do zespolenia zatokowego, rozszerzać go i dezynfekować jamę bez trudności. Ta operacja nie jest traumatyczna dla pacjenta, trwa nie dłużej niż pół godziny, pacjent odzyskuje zdrowie po kilku dniach.

W przewlekłym zapaleniu klinowym leczenie zachowawcze nie prowadzi do pożądanego efektu, dlatego w większości przypadków choroba ta jest leczona chirurgicznie. Istotą operacji jest zapewnienie dostępu do zatoki klinowej, aby wyeliminować istniejące w niej problemy oraz w obszarze przetoki, a następnie reorganizację błony śluzowej. Charakter dostępu jest różny: transseptalna sphenoidektomia (przez przegrodę nosową), transorbitalna lub trans-miedniczno-szczękowo-etmoidofenoidektomia (przez oczodół lub zatokę szczękową), bezpośrednia śródnabłonkowa sitochirurgia wycinkowa (przez jamę nosową)

Po operacji płukanie jamy nosowej i nosogardzieli izotonicznym roztworem soli odbywa się przez kilka dni. Ponadto, aby zapobiec powikłaniom zakaźnym po zabiegu, pacjent przyjmuje antybiotyki.

W przypadku specyficznej etiologii zapalenia klinowego, jej leczenie przeprowadza się zgodnie z protokołami leczenia choroby podstawowej (kiła, gruźlica).

Prognoza

Prognoza ostrej postaci zapalenia zatoki klinowej pod warunkiem terminowej diagnozy i odpowiedniego leczenia jest korzystna - w większości przypadków choroba ustępuje bez śladu. W przewlekłym zapaleniu klinowym rokowanie jest mniej zachęcające: nawet leczenie chirurgiczne często prowadzi tylko do chwilowej poprawy stanu, a całkowite wyleczenie występuje tylko w niektórych przypadkach.

Zapobieganie

Specyficzne zapobieganie zapaleniu klinowemu nie istnieje. Aby zapobiec rozwojowi choroby, konieczne jest szybkie leczenie ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego, nie prowadzących do przewlekłego zapalenia. Powinieneś również utrzymać zdrowie układu odpornościowego, przeprowadzając procedury hartowania i przyjmując specjalne leki immunomodulujące i witaminy.

W przypadku zdiagnozowanych czynników predysponujących do rozwoju zapalenia klinowego, takich jak odchylenie przegrody nosowej, ważne jest, aby wyeliminować je w odpowiednim czasie, nie czekając na rozwój powikłań.

Zapalenie klinowe


Dobrze, że niektóre choroby bardzo rzadko dotykają ludzi. Jedną z chorób jest zapalenie kręgosłupa, które rzadko zakłóca objawy osoby. Co to za choroba? Wszystko o zapaleniu klinowym zostanie omówione na stronie vospalenia.ru.

Co to jest - zapalenie kręgosłupa?

Jak już napisano w innych artykułach na stronie vospalenia.ru, jama nosowa ma kilka zatok. Zapalenie jednego z nich rozwija określoną chorobę. Co to jest zapalenie kręgosłupa (zapalenie kręgosłupa)? Jest to zapalenie błony śluzowej zatoki klinowej (pierwotnej) zatoki. Dość rzadko choroba występuje bez procesów zapalnych w innych zatokach, powodując jedno lub inne zapalenie zatok: zapalenie zatok, zapalenie zatok przynosowych, zapalenie zatok czołowych. Ponadto często choroba prowokuje lub sama jest spowodowana nieżytem nosa.

Klasyfikacja

Klasyfikacja zapalenia klinowego jest bardzo prosta:

  1. Formy przepływu:
    • Ostra - może być bezobjawowa. Zdarza się:
  • katar
  • ropny.
    • Przewlekłe jest wynikiem nieuleczalnego ostrego zapalenia klinowego.
  1. Według lokalizacji:
    • Jednostronne: lewe lub prawe - zapalenie jednego z zatok;
    • Obustronne - zapalenie w tym samym czasie dwie pary spenoidalnych zatok.
  2. Inne gatunki:
  • Zakaźne: bakteryjne, wirusowe, grzybowe.
  • Specyficzne lub niespecyficzne (traumatyczne).
idź w górę

Przyczyny zapalenia klinowego śluzówki zatoki klinowej

Główną przyczyną zapalenia klinowego błony śluzowej zatoki klinowej jest przeniknięcie zakażenia do odpowiedniego obszaru. Często są to bakterie lub wirusy, które często znajdują się w jamie nosowej, zwłaszcza jeśli dana osoba ma ARVI. Obserwuje się jednak również powiązania różnych bakterii, grzybów i wirusów.

Głównymi czynnikami, które przyczyniają się do przenikania infekcji do zatoki klinowej są:

  • Choroby zakaźne układu oddechowego: inne rodzaje zapalenia zatok (zapalenie sitowe, zapalenie stawów, zapalenie zatok, nieżyt nosa), nieżyt nosa, zapalenie gardła, zapalenie tchawicy itp.
  • Niska odporność, która nie niszczy infekcji w jamie nosowej.
  • Różne przyczyny zaburzeń wypływu śluzu: małe rozmiary, obejmujące polipy, ciała obce, guzy, zniekształcenia i patologie dziedzicznego charakteru w strukturze przetok.

Często przyczyną zapalenia klinowego jest specyficzny charakter infekcji, na przykład w gruźlicy lub kiły.

Objawy i objawy

Objawy i objawy zapalenia błony śluzowej zatoki klinowej są zwykle rozpatrywane zgodnie z formami choroby:

  1. Ostre - charakteryzuje się następującymi cechami:
    • Ból głowy, zlokalizowany w okolicy potylicznej, ale promieniujący w całej twarzy.
    • Obfita wydzielina z jamy nosowej, śluzowej, ropnej lub śluzowopurczliwej.
    • Zakłócenie zapachu.
    • Wysoka temperatura
    • Zapach zgnilizny.
    • Słabość i zmęczenie.
  2. Chroniczna - determinowana jest przez następujące objawy:
  • Tępy, bolesny ból w okolicy potylicznej.
  • Jeśli ból jest jedynym objawem, wówczas nie można wykryć zapalenia klinowego i nieskutecznego leczenia innych chorób, które nie łagodzą objawów.
  • Czując zgniliznę w ustach.
  • Dyskomfort w nosogardzieli.
  • Nieprzyjemny zapach.
  • Pacjent biorący udział w procesie nerwu wzrokowego skarży się na ograniczenie widzenia.
  • Chroniczna senność.
  • Stałe zmęczenie
  • Stopniowy spadek apetytu.
  • Słabość i letarg.
idź w górę

Zapalenie kręgosłupa u dziecka

Dziecko może rozwinąć zapalenie kręgosłupa, ponieważ różne wirusowe choroby nieżytowe są charakterystyczne dla dzieci. Słaba odporność, urazy i patologie nosa mogą jedynie przyczynić się do rozwoju choroby.

Zapalenie kręgosłupa u dorosłych

Jeśli dorośli rozwijają zapalenie kręgosłupa, rzadko wystarcza. Tutaj trzeba być naprawdę obojętnym na własne zdrowie, aby umożliwić wirusowym chorobom innych narządów układu oddechowego wywołanie zapalenia błony śluzowej zatok klinowych. U mężczyzn i kobiet choroba objawia się z tych samych powodów. Rzadko przyczyną jest wrodzona patologia struktury nosa.

Diagnostyka

Rozpoznanie zapalenia klinowego rozpoczyna się od wysłuchania skarg pacjenta i ogólnego badania. Właściwy lekarz laryngologiczny może podejrzewać chorobę z powodu niedoboru objawów i oczywistych objawów. Jednak dla wyjaśnienia nadal prowadzone są dodatkowe badania diagnostyczne:

  • Rhinoscopy.
  • Radiografia zatok nosowych.
  • CT i MRI zatok przynosowych.
  • Badanie śluzu wydalanego z nosa.
  • Badanie krwi na obecność zakażenia i poziom białych krwinek.
  • Faryngoskopia.
idź w górę

Leczenie

Leczenie stanu zapalnego błony śluzowej zatoki klinowej koncentruje się na wyeliminowaniu przyczyny choroby, usunięciu obrzęku i zapalenia, a także na poprawie odpływu śluzu. Jak to się robi? Różne procedury medyczne i fizjoterapeutyczne, czasami - chirurgiczne.

Jak leczyć zapalenie kręgosłupa? Leki przepisane przez otolaryngologa:

  • Antybiotyki: aminopenicylina, cefalosporyna.
  • Krople nosowe zwężające naczynia krwionośne.
  • Immunomodulatory, immunomodulatory.

Jak inaczej leczone jest zapalenie klinowe? Różne procedury fizjoterapeutyczne:

  • Wprowadzenie paska gazy zanurzonego w roztworze adrenaliny.
  • Elektroforeza wewnątrznosowa z antybiotykami i środkami antyseptycznymi.
  • Napromienianie zatok laserem helowo-neonowym.
  • Wdychanie efedryny i hydrokortyzonu.
  • UHF
  • Lampa Sollux.
  • Kompresy Ozokerite.

Operacja endoskopowa jest stosowana tylko wtedy, gdy powyższe metody nie działają i nie zapewniają poprawy. Istnieje wyczucie jamy nosowej - wprowadzenie cewnika zatokowego, oczyszczenie zawartości zatoki i wprowadzenie antybiotyków. Operacje sanitarne są przeprowadzane głównie w przypadku przewlekłej postaci zapalenia klinowego, ponieważ leczenie zachowawcze rzadko daje dobry wynik. Tutaj wyróżnia się podejścia, jak lekarze podchodzą do zatoki klinowej:

    1. Transseptalna sphenoidektomia - podejście wykonuje się przez przegrodę nosową;
    2. Ekstremia-szczęka lub transsofilna etmoidofenoidektomia - wykonywane przez zatokę szczękową lub orbitę;
    3. Bezpośrednia śródnosowa etmoidospenoidektomia - bezpośrednio przez nos.

Po operacji nosogardzieli przemywa się izotonicznym roztworem soli z dodatkowym antybiotykiem.

Jeśli zapalenie kręgosłupa ma specyficzny charakter jego występowania, wówczas leczenie przeprowadza się zgodnie z tymi chorobami.

Czy możliwe jest leczenie zapalenia klinowego w domu? Lepiej nie samoleczyć, ponieważ mówimy o zatokach, które są pogłębione i nie są osiągalne konwencjonalnymi metodami. Różne inhalacje nie pomogą. Rosoły tylko osłabiają objawy, ale nie eliminują przyczyn. Jeśli chodzi o dietę, ważne jest, aby stosować więcej witamin i płynów, co przyczynia się do dobrego odpływu śluzu. Wszystkie inne zabiegi najlepiej wykonywać w szpitalu pod stałym nadzorem lekarza.

Prognoza życia

Zapalenie klinowe ma niejednoznaczne przewidywanie życia. Ilu pacjentów mieszka? Choroba nie wpływa na liczbę lat, dopóki nie spowoduje komplikacji w przypadku bezwzględnego braku leczenia. Jakie są te komplikacje?

  • Zapalenie opon mózgowych;
  • Zapalenie pajęczynówki;
  • Zapalenie nerwu wzrokowego;
  • Oko orbity flegmonowej;
  • Ropień mózgu.

To komplikacje mogą prowadzić do śmierci.

Ostre zapalenie kręgosłupa jest szybko leczone. Przewlekła postać, niestety, rzadko daje całkowite wyleczenie. Pacjent musi okresowo poddawać się leczeniu, aby wyeliminować zaostrzające się okresy choroby. Aby uniknąć zarówno choroby, jak i jej powikłań, lepiej zapobiegać chorobie:

  • Unikaj zranienia nosa.
  • Wzmocnij odporność.
  • Lecz wszystkie choroby zakaźne układu oddechowego.
  • Nie zwlekaj z leczeniem zapalenia klinowego.

Zapalenie kręgosłupa - co to jest, przyczyny, objawy u dorosłych, leczenie postaci ostrych i przewlekłych

Zapalenie klinowe nazywane jest ostrym lub przewlekłym zapaleniem błony śluzowej podstawy klinowej zatoki przynosowej. Jest to najbardziej niebezpieczne zapalenie w porównaniu ze skutkami zapalenia innych zatok przynosowych. Zatoki klinowe znajdują się u podstawy czaszki, a ropne zapalenie postępuje bardzo szybko i powoduje poważne powikłania. Z artykułu czytelnik dowie się o przyczynach, objawach i leczeniu zapalenia klinowego u dorosłych, zarówno w postaci ostrej, jak i przewlekłej.

Co to jest zapalenie kręgosłupa?

Zapalenie kręgosłupa (łac. Zapalenie kręgosłupa) jest chorobą zapalną błony śluzowej zatoki klinowej, której przyczyną jest najczęściej zakażenie rozprzestrzeniające się z tylnych komórek labiryntu sitowego. W porównaniu z innymi typami zapalenia zatok przynosowych, zapalenie kręgosłupa jest rzadko diagnozowane, ale najczęściej staje się niebezpieczną postacią przewlekłą. Częstość występowania nie koreluje z życiem w danym regionie.

Zatoka klinowa znajduje się głęboko w jamie nosowej po obu stronach przegrody nosowej. To jest wnęka całkowicie wypełniona powietrzem. Obok znajdują się formacje życiowe - podstawa czaszki, przysadka mózgowa, tętnice szyjne, nerwy wzrokowe.

Mechanizm rozwoju zapalenia klinowego polega na tym, że infekcja, która przeniknęła do zatoki przynosowej, niszczy komórki nabłonkowe, co prowadzi do pojawienia się procesu zapalnego na błonie śluzowej.

W wyniku tego, że naturalny przewód wydalniczy zwęża się, wymiana powietrza zmniejsza się, w wyniku czego postępuje proces zapalny. Podobnie jak w przypadku czołowego procesu patologicznego prowadzi do obrzęku błony śluzowej, a także utrudnia przydział wysięku zapalnego.

Rodzaje chorób

Etiologia zapalenia klinowego klasyfikuje formy bakteryjne, wirusowe i grzybowe. Według nasilenia - łagodne, umiarkowane i ciężkie postacie zapalenia klinowego.

  • Lewa strona
  • Prawostronny
  • Dwustronne
  • Wysiękowy: nieżyt i ropny;
  • Produktywne: polipowate, torbielowate i ciemieniowe przerostowe.
  • Traumatyczne
  • Wirusowe
  • Bakteryjne
  • Grzybicze
  • Mieszane

Powody

Przyczyną zapalenia klinowego jest ostre lub przewlekłe zapalenie błony śluzowej klinowej (klinowej) zatoki spowodowane przez czynnik zakaźny.

Najczęstszymi przyczynami zwężenia naturalnego przewodu wydalniczego są:

  • anatomiczna wąskość zatoki klinowej i jej niewielkie rozmiary;
  • wrodzone wady rozwojowe jamy nosowej (skrzywienie, dodatkowe przegrody, brak lub zarastanie przewodów);
  • wrodzona lub nabyta (z urazem) krzywizna grzbietu przegrody nosowej;
  • zmiany objętościowe w zatoce klinowej (torbiele, polipy, nowotwory złośliwe);
  • masowe formacje nosogardzieli w bezpośrednim sąsiedztwie przetoki klinowo-zatokowej (torbiele, polipy, nowotwory złośliwe);
  • ciała obce, które wpadają do przetoki zatoki klinowej z ostrym oddechem.

U mężczyzn i kobiet choroba objawia się z tych samych powodów.

Zapalenie klinowe nie zawsze rozwija się jako choroba pierwotna, ale objawia się w postaci komplikacji takich dolegliwości:

Należy zauważyć, że sam czynnik zakaźny, który przeniknął do zatoki klinowej, nie odgrywa decydującej roli w występowaniu choroby. Musi istnieć tak zwany mechanizm spustowy lub czynnik prowokujący, który posłuży jako „impuls” do rozwoju choroby.

Objawy zapalenia klinowego u dorosłych

Zapalenie kręgosłupa nie ma praktycznie żadnych „oryginalnych” objawów, więc rozpoznanie tej choroby jest dość skomplikowane. Najczęściej pacjenci mogą doświadczać następujących objawów:

  • ból głowy;
  • przejawy astenowegetatywne;
  • wyładowanie patologiczne;
  • niewyraźne widzenie i zapach.
  • uszkodzenie nerwów czaszkowych.

Wzmocnij ich, jeśli takie okoliczności:

  • ekspozycja na słońce;
  • zbyt ciepłe powietrze (ciepło i suchość) w pokoju;
  • ciężkie ruchy (zakręty, skoki).

Najczęściej zapaleniu klinowemu towarzyszy zapalenie sitowe i obserwuje się kombinację objawów.

Jednak połączenie wszystkich tych objawów jest bardzo rzadkie. Często pacjent ma długi lub jeden znak. Na przykład osoba przez długi czas, czasami przez miesiące, doświadcza ciągłego bólu głowy z tyłu głowy.

Konwencjonalne leki przeciwbólowe nie przynoszą ulgi, pacjent zwraca się do terapeutów, neurologów, psychoterapeutów, przepisano mu leczenie osteochondrozy kręgosłupa szyjnego, zespołu astenochirurgicznego i innych chorób, które mogą być znalezione po konsultacji z tymi specjalistami.

Ostre zapalenie kręgosłupa

Ostra postać zapalenia klinowego, występująca jako powikłanie wcześniejszych chorób układu oddechowego, ostrych zakażeń wirusowych dróg oddechowych, grypy. Pacjent w tym przypadku skarży się na następujące objawy:

  • wzrost temperatury
  • ogólna słabość
  • bóle głowy
  • wydzielina z nosa.

Ostre zapalenie kręgosłupa leczy się metodami zachowawczymi. Jeśli po rozprzestrzenianiu się procesu zapalnego z zatok przynosowych nie przeprowadzono odpowiedniej terapii, ostra faza choroby staje się przewlekła.

Objawy postaci przewlekłej

Powodem udania się do lekarza z powodu przewlekłego zapalenia klinowego jest często postępująca utrata wzroku, której okuliści nie potrafią wyjaśnić. Oznaki chorób nosa podczas łagodnego, lekkiego wydzieliny lub nieobecne.

Przewlekła faza choroby jest niebezpiecznym spontanicznym rozwojem powikłań w wyniku zaostrzenia zakażenia i powstawania wysięku ropnego. Porażka mózgu, gdy masywna infekcja objawia się charakterystycznymi objawami neurologicznymi. Powtarzające się zaostrzenia przewlekłej postaci choroby prowadzą również do różnych zagrażających życiu powikłań, z reguły na tle destrukcyjno-zwyrodnieniowych zmian kostnych.

Implikacje dla ciała

Ponieważ zatok klinowa znajduje się obok wielu ważnych struktur, jej stan zapalny może prowadzić do poważnych powikłań. Efektem zapalenia klinowego są:

  • uszkodzenie nerwów czaszkowych, w tym rozszczepu nerwu wzrokowego;
  • rozprzestrzenianie się infekcji w jamie czaszkowej;
  • rozprzestrzenianie się infekcji na inne zatoki;
  • zakażenie jamy oczodołowej.

Rokowanie w zapaleniu klinowym jest korzystne, gdy rozpoczyna się odpowiednie i terminowe leczenie przy braku powikłań i ich wczesnego wykrywania.

Diagnostyka

Jeśli pojawią się objawy opisane w naszym artykule, powinieneś skontaktować się z otolaryngologiem. Dodatkowo w leczenie zaangażowany jest fizjoterapeuta. Przy rozwoju powikłań konieczna jest pomoc neurologa, okulisty.

Leczyć zapalenie kręgosłupa pod nadzorem lekarza. Terminowe i kompetentne podejście pomoże wyleczyć chorobę w krótkim czasie, unikając poważnych komplikacji!

Podczas zbierania wywiadu stwierdza się częste, intensywne bóle głowy, ropne wydzieliny wpływające do nosogardzieli i zaburzenia widzenia. Diagnoza zapalenia klinowego powoduje trudności ze względu na cechy anatomiczne położenia zatoki klinowej.

  • Badania laboratoryjne: mocz, kał nie mają charakteru informacyjnego;
  • stosowana jest fluoroskopia, wiarygodność wyników jest niska;
  • niezawodną metodą badań jest tomografia komputerowa;
  • dość pouczające wyniki badania aparatury rezonansu magnetycznego, dokładność wyników jest wysoka.

Jeśli w odpowiednim czasie zdiagnozujesz i umiesz leczyć zapalenie kręgosłupa, możesz szybko wyeliminować proces zapalny.

Leczenie zapalenia klinowego

Celem leczenia ostrego i przewlekłego zapalenia klinowego jest normalizacja napowietrzania jamy, przywrócenie ropnego wydzieliny.

Leczenie zapalenia klinowego u dorosłych ma na celu:

  • zmniejszyć obrzęk;
  • usunięcie ropnej wydzieliny z zatoki klinowej;
  • zniszczenie infekcji;
  • przywrócenie normalnej funkcjonalności zatoki klinowej.

Jakie leki są stosowane:

  • Aby zmniejszyć obrzęk, ułatwić wypływ płynów stosowanych leków zwężających naczynia: wibronocyl, ksylometazolinę, galazolinę;
  • antybiotyki o szerokim spektrum działania: amoksycylina, roksytromycyna, cefotaksym;
  • kierunkowe antybiotyki: cefakson, klarytromycyna;
  • immunomodulatory.

Ostre zapalenie kręgosłupa jest z natury chorobą wtórną. Rozwija się na tle odroczonych lub obecnych chorób układu oddechowego i bólów gardła. Bezpośrednią przyczyną jest to, że infekcja przenika do zatoki nosowej, gardła i innych zatok. Po przejściu ostrego zapalenia klinowego do stanu przewlekłego pacjentowi przepisuje się leczenie objawowe i mycie jamy nosowo-gardłowej ciepłym roztworem soli kuchennej. Procedura jest wykonywana niezależnie przez urządzenia Dolphin, Rinolife i Aquamaris.

Podczas terapii konieczne jest przepisanie płukania jamy nosowej. Do tych celów używają bulionów leczniczych z takich ziół jak skrzyp polny, zioło wierzby, rumianek, rozmaryn dziki.

Z reguły zapalenie zatok klinowych występuje na tle osłabionej odporności, dlatego terapia lekowa powinna obejmować środki wzmacniające siły ochronne, w szczególności multiwitaminy.

Po wyeliminowaniu ostrych reakcji zapalnych, pacjentowi można zalecić zabiegi fizjoterapeutyczne:

  • elektroforeza;
  • masaż toniczny;
  • galwanoterapia;
  • balneoterapia;
  • akupunktura;
  • refleksologia;
  • leczenie laserowe itp.

Choroba w ostrych stadiach jest łatwa do leczenia, ale przy braku terminowej pomocy medycznej może prowadzić do rozwoju poważnych powikłań.

Jeśli objawy są łagodne i nie ma objawów powikłań, przeprowadza się leczenie zachowawcze. Jeśli stan zapalny jest ciężki i występują objawy powikłań lub leczenie zachowawcze nie przynosi sukcesu - decyduje się o roli zabiegu.

Operacja

Operacja zapalenia klinowego jest środkiem skrajnym. Eksperci uciekają się do interwencji chirurgicznej z nieskutecznością konserwatywnych metod leczenia i uniknięcia rozwoju poważnych powikłań. Decyzją lekarza stosuje się znieczulenie ogólne lub znieczulenie miejscowe.

U pacjenta otwiera się kość labiryntu sitowego, a endoskop wprowadza się do zatoki klinowej. To urządzenie pozwala dokładnie zobaczyć, gdzie powstał polip, cysty rosły, jakie zmiany zachodzą w błonie śluzowej i przeprowadzają precyzyjne procedury chirurgiczne. Po zakończeniu pacjent otrzymuje niezbędne leki i przepisuje dalsze leczenie.

Moc

Dla wszystkich typów zapalenia klinowego ważne jest, aby wykluczyć z menu potrawy i napoje, które osuszają błonę śluzową w nosie, ponieważ prawie zawsze pogarsza stan. Produkty te obejmują:

  • piwo;
  • jakikolwiek alkohol;
  • Coca-Cola;
  • kawa;
  • pikantne i słone potrawy.

Dieta powinna obejmować pokarmy bogate w witaminy, białka, minerały, bakterie kwasu mlekowego.

Zapobieganie

Zapobieganie zapaleniu klinowemu u dorosłych, a także innym typom zapalenia zatok, obejmuje następujące zalecenia:

  • Nie zostawiaj na dryfujących niedatowanych chorobach zakaźnych - ARVI, ARI, grypa, odra i inne;
  • Prawidłowe, jeśli występują anatomiczne wady zatok - krzywizna przegrody nosowej, atrezja i inne patologie;
  • Wzmocnij swój układ odpornościowy;
  • Staraj się jeść żywność wzbogaconą w witaminy i pierwiastki śladowe;
  • Unikaj hipotermii;
  • Staraj się bardziej się poruszać, prowadzić aktywny tryb życia.

Zapalenie kręgosłupa jest chorobą zakaźną. Musi być traktowany obowiązkowo i natychmiast po wykryciu pierwszych znaków.

Zapalenie klinowe. Objawy, przyczyny, rodzaje i leczenie zapalenia klinowego

Dzień dobry, drodzy czytelnicy!

W dzisiejszym artykule rozważymy z tobą taką chorobę jak - zapalenie kręgosłupa.

Zapalenie kręgosłupa (łac. Zapalenie kręgosłupa) jest chorobą zapalną błony śluzowej zatoki klinowej, najczęściej spowodowaną infekcją rozprzestrzeniającą się z tylnych komórek labiryntu sitowego.

Choroba zapalenie kręgosłupa lub, jak to się nazywa, zapalenie zatok klinowych, należy do grupy chorób zwanych zapaleniem zatok. Zapalenie zatok określane jest również jako zapalenie zatok, zapalenie jelita grubego, zapalenie stawów i nieżyt nosa.

Niebezpieczeństwo zapalenia klinowego polega na tym, że zatok klinowa znajduje się głęboko w czaszce, gdzie współistnieje z ważnymi narządami w ludzkiej głowie, takimi jak nerwy wzrokowe, przysadka mózgowa i tętnice szyjne. A ponieważ zapalenie zatoki klinowej jest często z natury zakaźne, patogenna mikroflora może znacząco zaszkodzić pracy wszystkich wyżej wymienionych narządów.

Zakażenie, ze względu na odległe i głębokie umiejscowienie zatoki klinowej, rzadko wnika do niego, wskutek czego zapalenie zatok klinowych jest rzadką chorobą, ale fakt ten nie daje nam prawa do frywolnego leczenia tej choroby. Ponadto, ze względu na fakt, że zatoki przynosowe (zatoki) znajdują się blisko siebie, zakażenie zwykle dotyka jednocześnie kilku zatok. Tak więc zapaleniu klinowemu często towarzyszy zapalenie zatok, zapalenie jelita grubego i / lub zapalenie zatok czołowych.

Zapalenie klinowe może być źle leczone, dlatego często stosuje się zabiegi chirurgiczne.

Objawy zapalenia klinowego

Wśród głównych objawów zapalenia klinowego można zidentyfikować:

  • stały i bolesny, czasem rozdzierający ból głowy, z przewagą bólu w tylnej części głowy lub głębokości głowy, która prawie nie ustępuje, nawet podczas przyjmowania środków przeciwbólowych;
  • niewyraźne widzenie z atakami podwójnego widzenia;
  • ból i ucisk w oczach i okolicy ciemieniowo-skroniowej;
  • podwyższona temperatura ciała - do 37-38 ° C;
  • ogólna słabość i złe samopoczucie;
  • drażliwość;
  • dyskomfort w głębi nosa i nosogardzieli;
  • wydzielanie wydzieliny spływającej z tyłu gardła do żołądka;
  • trudności z oddychaniem przez nos;
  • naruszenie zapachu;
  • nieprzyjemny zapach z nosogardzieli.

W przewlekłym zapaleniu klinowym charakterystyczna jest lepka ropna wydzielina w nosogardzieli wraz z tworzeniem ropnych skorup.

Powikłania zapalenia klinowego

Wśród powikłań są: zapalenie opon mózgowych, ropień mózgu i inne choroby zakaźne, które są niebezpieczne dla życia ludzkiego.

Przyczyny zapalenia klinowego

Główną przyczyną zapalenia klinowego, podobnie jak inne rodzaje zapalenia zatok, jest zakażenie wirusowe, bakteryjne, grzybicze i inne.

Wśród innych przyczyn zapalenia klinowego można zidentyfikować:

  • Zaburzenia anatomiczne struktury zatoki, wrodzone lub nabyte: krzywizna przegrody nosowej;
  • Obecność w przetoce polipów zatokowych w kształcie klina, torbieli, guzów;
  • Wejście do nosa i zatok przynosowych ciał obcych;
  • Późne lub nieprawidłowe leczenie innych rodzajów zapalenia zatok - nieżytu nosa, zapalenia zatok, zapalenia sitowo;
  • Osłabiony układ odpornościowy;
  • Brak witamin i pierwiastków śladowych (hipowitaminoza);
  • Hipotermia ciała;
  • SARS, przeziębienia, grypa.

Inne pośrednie przyczyny zapalenia klinowego obejmują choroby takie jak kiła i gruźlica.

Zazwyczaj, wraz z eliminacją przeszkód dla normalnej wymiany powietrza w zatoce klinowej, objawy zmniejszają się, a wraz z dodatkowym leczeniem lekami funkcjonalność tej części głowy jest znormalizowana i osoba wyzdrowieje.

Rodzaje zapalenia klinowego

Zapalenie klinowe klasyfikuje się w następujący sposób:

Downstream:

Ostre zapalenie kręgosłupa. Przebieg choroby jest ostry, z silnym bólem potylicznym głowy, gorączką, trudnościami w oddychaniu i obfitą wydzieliną spływającą z tyłu nosogardzieli do żołądka. Główną przyczyną ostrego zapalenia klinowego jest zakażenie wirusowe, bakteryjne i inne.

Przewlekłe zapalenie kręgosłupa. Obraz kliniczny choroby jest zaostrzony, a następnie ustępuje. Objawy obejmują stały ból w tylnej części głowy i „głębokość” głowy, nieznaczną podwyższoną temperaturę ciała (37 ° C), dyskomfort w nosogardzieli, trudności w oddychaniu, zaburzenia widzenia, ropne wydzieliny i powstawanie ropiejących skorup, nieprzyjemny zapach. Do najczęstszych przyczyn należą zaburzenia anatomiczne w strukturze zatoki klinowej, wrodzone lub spowodowane różnymi urazami, nowotworami i innymi patologiami. Wśród przyczyn można również znaleźć osłabioną odporność i nie w pełni wyleczone inne choroby zatok. Przewlekłe zapalenie kręgosłupa może być wynikiem ostrej postaci choroby.

Lokalizacja

  • Lewa strona
  • Prawostronny
  • Dwustronne

Zgodnie z formą:

  • Wysięk:
    - Catarrhal;
    - ropny;
  • Produktywny:
    - Polipous, cystic;
    - Przerost ściany.

Zgodnie z etiologią:

  • Traumatyczne
  • Wirusowe
  • Bakteryjne
  • Grzybicze
  • Mieszane

Diagnoza zapalenia klinowego

Diagnoza zapalenia klinowego wywołana następującymi metodami:

Leczenie zapalenia klinowego

W leczeniu zapalenia zatok klinowych powszechnie stosuje się leczenie farmakologiczne i leczenie objawowe.

Leczenie zapalenia klinowego ma na celu:

  • zmniejszenie obrzęku zatoki klinowej;
  • usunięcie ropnej wydzieliny z zatoki klinowej;
  • zniszczenie infekcji;
  • przywrócenie normalnej funkcjonalności zatoki klinowej.

1. Aby złagodzić obrzęk zatoki klinowej i normalizować oddychanie przez nos, stosuje się środki zwężające naczynia. Przyczyniają się również do odpływu z wydzieliny patologicznej zatoki klinowej. Wśród środków zwężających naczynia można wyróżnić: „Naphthyzinum”, „Farmazolin”, „Noksprey”, roztwór adrenaliny nasączony paskiem gazy (układany na 20 minut).

2. Mycie zatok. Po „otwarciu” zatoki klinowej należy ją umyć. W przypadku prania metoda „poruszania się” za pomocą cewnika zatokowego YAMIK dowiodła swojej niezwykłości. Zazwyczaj po pierwszej takiej procedurze pacjent odczuwa znaczącą ulgę. Istotą procedury jest wprowadzenie przez jeden kanał do zatoki lub jamy nosowej leku, a przez drugi kanał cała tajemnica patologiczna jest wyciągnięta z zatok. Preparaty antybakteryjne sprawdziły się jako środki myjące: roztwory furacyliny, chlorofilina.

3. W przypadku wycieków ropnych, w zależności od czynnika wywołującego zakażenie, stosuje się następujące antybiotyki: Ampioks, Augmentin, Duracef, Rovamycin, Sumamed, Cefalexin lub domięśniowo Ceftriakson.

4. Aby zachować mikroflorę jelitową, która jest zwykle naruszana przy przyjmowaniu środków przeciwbakteryjnych, stosuje się probiotyki: „Bifikol”, „Lactobacterin”, „Linex”, „Probiovit”.

5. Aby zapobiec reakcjom alergicznym na leki, stosuje się leki przeciwhistaminowe (antyalergiczne): „Diazolin”, „Suprastin”, „Tavegil”.

Objawowe leczenie zapalenia klinowego

W podwyższonych temperaturach. Jeśli temperatura ciała nie przekracza 38 ° C przez 5 dni, nie zostaje ona zrzucona, ponieważ jest to reakcja układu odpornościowego na obecność infekcji w organizmie, która dosłownie „wypala się” w podwyższonej temperaturze. Jeśli temperatura przekroczyła granicę 39 ° C lub utrzymuje się na poziomie 38 stopni przez ponad 5 dni, należy stosować leki przeciwgorączkowe: „Ibuprofen”, „Paracetamol”.

W przypadku bólów głowy stosuje się środki przeciwbólowe: Askofen, Aspirin.

Interwencja chirurgiczna (operacja) z zapaleniem klinowym

Operacja zapalenia klinowego jest zwykle przypisywana w następujących przypadkach:

- Jeśli dostęp do zatoki klinowej jest zamknięty;
- farmakoterapia nie przyniosła oczekiwanego rezultatu;
- Proces zapalny postępował u ludzi przez długi czas;
- Pacjent często ma ostre formy zapalenia klinowego;
- Pacjent zaczął mieć komplikacje z powodu tej choroby.

Operacja leczenia zapalenia klinowego może być wykonywana na dwa sposoby:

1. Endonasal. Nowoczesna metoda z użyciem endoskopów i instrumentów mikrochirurgicznych. Jego istota polega na rozszerzeniu naturalnej przetoki zatoki klinowej pod kontrolą optyki przez wspólny kanał nosowy, po czym cała tajemnica powodująca chorobę jest usuwana z zatoki wraz z jej dalszym odkażaniem.

2. Extranasal. Otworzyć zatokę klinową poprzez usunięcie tylnej przegrody nosowej lub środkowej małżowiny nosowej tylnymi komórkami labiryntu sitowego. Ta metoda jest używana coraz mniej.

Rokowanie powrotu do zdrowia po ostrym zapaleniu klinowym jest korzystne, a przewlekłe mniej pozytywne. Jednakże, drodzy czytelnicy, pamiętajcie, że w każdym przypadku zawsze istnieje szansa na odzyskanie. Czasami wystarczy zwrócić się do Boga!

Środki ludowe przeciwko zapaleniu klinowemu

Ponieważ zatok klinowa znajduje się głęboko w głowie, stosowanie środków ludowych może spowodować poważne komplikacje, więc lekarze laryngolodzy nie zalecają leczenia zapalenia klinowego w domu.

Aby złagodzić ten stan, korzystne może być jedynie płukanie zatok słabym roztworem soli - 1 łyżeczka soli na 1 szklankę ciepłej przegotowanej wody.

Zapobieganie zapaleniu klinowemu

Zapobieganie zapaleniu klinowemu, a także innym typom zapalenia zatok obejmuje następujące zalecenia:

  • Nie zostawiaj na dryfujących niedatowanych chorobach zakaźnych - ARVI, ARI, grypa, odra i inne;
  • Prawidłowe, jeśli występują anatomiczne wady zatok - krzywizna przegrody nosowej, atrezja i inne patologie;
  • Wzmocnij swój układ odpornościowy;
  • Staraj się jeść żywność wzbogaconą w witaminy i pierwiastki śladowe;
  • Unikaj hipotermii;
  • Staraj się bardziej się poruszać, prowadzić aktywny tryb życia;