loader

Główny

Zapalenie oskrzeli

Odmiedniczkowe zapalenie nerek - co to jest, objawy, pierwsze objawy, leczenie i konsekwencje

Jedną z najczęstszych chorób urologicznych o charakterze zakaźnym, wpływających na układ miednicy i miednicy oraz miąższ nerki, jest odmiedniczkowe zapalenie nerek. Ta dość niebezpieczna patologia w przypadku braku terminowego kompetentnego leczenia może prowadzić do naruszenia funkcji wydalania i filtrowania narządu.

Jaka jest choroba nerek, dlaczego tak ważne jest poznanie pierwszych objawów i skonsultowanie się z lekarzem na czas, jak również rozpoczęcie leczenia różnych postaci odmiedniczkowego zapalenia nerek, zostanie omówione w dalszej części artykułu.

Czym jest odmiedniczkowe zapalenie nerek

Odmiedniczkowe zapalenie nerek jest chorobą zapalną nerek, charakteryzującą się uszkodzeniem miąższu nerek, miseczkami i miedniczką nerkową.

W większości przypadków odmiedniczkowe zapalenie nerek jest spowodowane rozprzestrzenianiem się infekcji z pęcherza moczowego. Bakterie przedostają się do organizmu ze skóry wokół cewki moczowej. Następnie podnoszą się z cewki moczowej do pęcherza, a następnie wchodzą do nerek, gdzie rozwija się odmiedniczkowe zapalenie nerek.

Zapalenie nerek może być chorobą niezależną, ale częściej komplikuje przebieg różnych chorób (kamica moczowa, gruczolak stercza, choroby żeńskich narządów płciowych, nowotwory układu moczowo-płciowego, cukrzyca) lub występuje jako powikłanie pooperacyjne.

Klasyfikacja

Odmiedniczkowe zapalenie nerek jest sklasyfikowane:

  1. Z powodu rozwoju - pierwotnego (ostrego lub nieobciążającego) i wtórnego (przewlekłego lub obturacyjnego). Pierwsza forma jest wynikiem infekcji i wirusów w innych narządach, a druga to anomalia nerek.
  2. W miejscu zapalenia - obustronne i jednostronne. W pierwszym przypadku obie nerki są dotknięte chorobą, w drugim - tylko jedna, choroba może być pozostawiona lub prawa.
  3. Forma zapalenia nerki - surowicza, ropna i nekrotyczna.
  • Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek jest spowodowane spożyciem dużej liczby mikroorganizmów w nerkach, a także osłabieniem ochronnych właściwości organizmu (słaba odporność, przeziębienia, zmęczenie, stres, złe odżywianie). Proces zapalny jest wyraźny. Najczęściej rozpoznaje się go u kobiet w ciąży, których ciało jest szczególnie wrażliwe.
  • Co to jest przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek? To jest to samo zapalenie nerek, które charakteryzuje tylko utajony kurs. Z powodu zmian w układzie moczowym odpływ moczu jest zaburzony, w wyniku czego infekcja dociera do nerek w sposób rosnący.

Zgodnie z fazami przepływu:

  • Aktywne zapalenie charakteryzuje się objawami: gorączką, uciskiem, bólem brzucha i dolną częścią pleców, częstym oddawaniem moczu, obrzękiem;
  • Utajone zapalenie charakteryzuje się brakiem jakichkolwiek objawów, a zatem skargami pacjenta. Jednak patologia jest widoczna w analizie moczu;
  • Remisja - nie ma patologii w moczu i objawach.

Przyczyny

W odmiedniczkowym zapaleniu nerek, jak już wspomniano, nerki są dotknięte chorobą i zasadniczo efekt bakterii prowadzi do tego wyniku. Mikroorganizmy, znajdujące się w miedniczce nerkowej lub w układzie moczowo-płciowym, są odkładane w tkance śródmiąższowej nerki, jak również w tkance zatoki nerkowej.

Choroba może wystąpić w każdym wieku. Częściej rozwija się odmiedniczkowe zapalenie nerek:

  • u dzieci w wieku poniżej 7 lat (prawdopodobieństwo odmiedniczkowego zapalenia nerek wzrasta ze względu na szczególne cechy rozwoju anatomicznego);
  • u młodych kobiet w wieku 18-30 lat (występowanie odmiedniczkowego zapalenia nerek jest związane z początkiem aktywności seksualnej, ciąży i porodu);
  • u starszych mężczyzn (z niedrożnością dróg moczowych z powodu rozwoju gruczolaka prostaty).

Wszelkie przyczyny organiczne lub funkcjonalne, które uniemożliwiają normalny przepływ moczu, zwiększają prawdopodobieństwo rozwoju choroby. Często odmiedniczkowe zapalenie nerek występuje u pacjentów z kamicą moczową.

Najczęstszą przyczyną zapalenia dróg moczowych jest:

  1. Bakteria Kolya (E. coli), gronkowiec lub enterokok.
  2. Inne bakterie Gram-ujemne są mniej skłonne do wywoływania niespecyficznego procesu zapalnego.
  3. Często u pacjentów występują kombinowane lub wielooporne formy infekcji (te ostatnie są wynikiem niekontrolowanego i niesystematycznego leczenia przeciwbakteryjnego).

Sposoby infekcji:

  • Wstępujący (z odbytnicy lub ognisk przewlekłego zapalenia, zlokalizowany w narządach moczowo-płciowych);
  • Hematogenny (realizowany przez krew). W tej sytuacji źródłem zakażenia może być dowolna odległa zmiana zlokalizowana poza układem moczowym.

Do wystąpienia odmiedniczkowego zapalenia nerek nie wystarcza jedna penetracja mikroflory w nerkach. To dodatkowo wymaga czynników predysponujących, wśród których głównymi są:

  1. naruszenie odpływu moczu z nerki;
  2. zaburzenia krążenia krwi i limfy w narządzie.

Uważa się jednak, że w niektórych przypadkach wysoce chorobotwórcze mikroorganizmy mogą powodować ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek w nienaruszonych nerkach przy braku jakichkolwiek predysponujących przyczyn.

Czynniki, które pomogą bakteriom rozwijać się w sparowanych narządach:

  • Brak witamin;
  • Zmniejszona odporność;
  • Chroniczny stres i przepracowanie;
  • Słabość;
  • Choroba nerek lub predyspozycje genetyczne do szybkiej porażki sparowanych narządów.

Objawy odmiedniczkowego zapalenia nerek u dorosłych

Objawy odmiedniczkowego zapalenia nerek mogą się różnić w zależności od wieku osoby i mogą obejmować:

  • Złe samopoczucie;
  • Gorączka i / lub dreszcze, zwłaszcza w przypadku ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek;
  • Nudności i wymioty;
  • Ból z boku pod dolnymi żebrami, z tyłu, promieniujący do dołu biodrowego i okolicy nadłonowej;
  • Zamieszanie;
  • Częste, bolesne oddawanie moczu;
  • Krew w moczu (krwiomocz);
  • Mętny mocz o ostrym zapachu.

Powikłaniom zapalenia nerek często towarzyszą zaburzenia dyzuryczne, objawiające się częstym lub bolesnym oddawaniem moczu, oddzielaniem moczu w małych porcjach, przewagą nocnej diurezy w ciągu dnia.

Objawy ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek

W tej postaci odmiedniczkowe zapalenie nerek występuje w połączeniu z objawami takimi jak:

  • wysoka gorączka, dreszcze. Pacjenci mają zwiększoną potliwość.
  • Boli nerka od strony zmiany.
  • W 3-5 dni od pojawienia się choroby z palpacją, możliwe jest ustalenie, że dotknięta chorobą nerka jest w powiększeniu, a ponadto jest nadal bolesna.
  • Również w trzecim dniu wykrywa się ropę w moczu (co określa termin medyczny piruria).
  • Dreszczom i gorączce towarzyszy ból głowy, bóle stawów.
  • Równolegle z tymi objawami występuje nasilenie bólu w okolicy lędźwiowej, głównie ten ból jest nadal manifestowany od strony, na którą wpływa nerka.

Oznaki przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek

Objawy przewlekłej postaci choroby nerek są bardzo warunkowe i kurs nie ma wyraźnych objawów. Często proces zapalny w życiu codziennym jest postrzegany jako zakażenie układu oddechowego:

  • osłabienie mięśni i ból głowy;
  • temperatura gorączkowa.

Jednakże, oprócz tych charakterystycznych objawów choroby, pacjent ma częste oddawanie moczu, z pojawieniem się nieprzyjemnego zapachu moczu. W okolicy lędźwiowej osoba odczuwa stały ból, odczuwa pragnienie częstego oddawania moczu.

Najczęstszymi objawami przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek są:

  • suchość błony śluzowej jamy ustnej (początkowo nieznaczna i niestała)
  • dyskomfort w regionie nadnerczy
  • zgaga
  • bekać
  • pasywność psychologiczna
  • opuchlizna twarzy
  • bladość skóry.

Wszystko to może służyć jako objaw przewlekłej niewydolności nerek i jest charakterystyczne dla obustronnego uszkodzenia nerek, uwalniania do 2-3 litrów moczu dziennie lub więcej.

Komplikacje

Poważne powikłania odmiedniczkowego zapalenia nerek obejmują:

  • niewydolność nerek;
  • zapalenie nerek;
  • posocznica i wstrząs bakteryjny;
  • pąki karbunowe.

Każda z tych chorób ma poważne konsekwencje dla organizmu.

Wszystkie powyższe objawy i objawy choroby urologicznej powinny mieć odpowiednią ocenę medyczną. Nie powinieneś tolerować i mieć nadzieję, że wszystko uformuje się samo, a także zaangażujesz się w samoleczenie bez uprzedniego zbadania pracownika medycznego.

Diagnostyka

Rozpoznanie zapalenia miednicy i miąższu nerki, jak zwykle, rozpoczyna się od badania ogólnego po zebraniu skarg pacjenta. Badania instrumentalne i laboratoryjne, które dają pełny obraz tego, co się dzieje, stają się obowiązkowe.

Metody laboratoryjne obejmują:

  1. Ogólna analiza moczu: wzrost liczby leukocytów i bakterii w polu widzenia jest wykrywany podczas wysiewania osadu moczu na szkiełku. Normalny mocz powinien mieć charakter kwaśny, z patologią zakaźną, staje się zasadowy;
  2. Ogólne kliniczne badanie krwi: wszystkie objawy zapalenia pojawiają się we krwi obwodowej, szybkość sedymentacji erytrocytów wzrasta, a liczba leukocytów w polu widzenia znacznie wzrasta.
  • w badaniu krwi określa wzrost leukocytów z przesunięciem formuły w lewo, przyspieszonym ESR;
  • mętny mocz ze śluzem i płatkami, czasami ma nieprzyjemny zapach. Ujawnia niewielką ilość białka, znaczną liczbę białych krwinek i izolowanych czerwonych krwinek.
  • prawdziwa bakteriuria jest określana w uprawach moczu - liczba organizmów drobnoustrojów na mililitr moczu wynosi> 100 tysięcy.
  • Test Nechiporenko ujawnia przewagę leukocytów w środkowej części moczu nad erytrocytami.
  • w przewlekłym procesie obserwuje się zmiany w analizach biochemicznych: wzrost kreatyniny i mocznika.

Wśród zalecanych metod badań instrumentalnych:

  • USG nerek i brzucha;
  • tomografia komputerowa lub zdjęcia rentgenowskie w celu wykrycia zmian w strukturze zaatakowanej nerki.

Leczenie odmiedniczkowego zapalenia nerek

Leczyć odmiedniczkowe zapalenie nerek w kompleksie, w tym metody medyczne i fizjoterapeutyczne. W pełni leczona choroba nerek przyczynia się do szybkiego powrotu do zdrowia pacjenta z zakaźnej patologii.

Leki

Celem leczenia farmakologicznego jest nie tylko zniszczenie czynników zakaźnych i złagodzenie objawów, ale także przywrócenie funkcji życiowych w miarę postępu choroby odmiedniczkowo-nerek.

  1. Antybiotyki. Podczas zaostrzeń nie mogą się bez nich obejść, ale jest to optymalne, jeśli są przepisywane przez lekarza, nawet lepiej, jeśli jednocześnie wyjaśnia, jak zbierać i gdzie oddawać mocz do wysiewu na mikroflorę i wrażliwość na antybiotyki. W praktyce ambulatoryjnej najczęściej stosuje się:
    • chronione penicyliny (Augmentin),
    • Cefalosporyny drugiej generacji (Ceftibuten, Cefuroksym),
    • fluorochinolony (cyprofloksacyna, norfloksacyna, ofloksacyna)
    • nitrofurany (Furadonin, Furamag), jak również Palin, Biseptol i Nitroxoline.
  2. Leki moczopędne: przepisywane w przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniu nerek (w celu usunięcia nadmiaru wody z organizmu i możliwego obrzęku), z ostrym nie jest przepisane. Furosemid 1 tabletka 1 raz w tygodniu.
  3. Immunomodulatory: zwiększają reaktywność organizmu z chorobą i zapobiegają zaostrzeniu przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek.
    • Timalin, domięśniowo w dawce 10-20 mg raz dziennie, 5 dni;
    • T-aktywina, domięśniowo, 100 µg 1 raz dziennie, 5 dni;
  4. Multiwitaminy (Duovit, 1 tabletka 1 raz dziennie), nalewka z żeń-szenia - 30 kropli 3 razy dziennie, są również stosowane w celu poprawy odporności.
  5. Niesteroidowe leki przeciwzapalne (Voltaren) mają działanie przeciwzapalne. Voltaren inside, 0,25 g 3 razy dziennie po posiłku.

Leczenie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek przeprowadza się według tych samych zasad, co leczenie ostrego procesu, ale jest ono trwalsze i bardziej czasochłonne. Leczenie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek obejmuje następujące środki terapeutyczne:

  • wyeliminowanie przyczyn, które doprowadziły do ​​niedrożności odpływu moczu lub spowodowały upośledzenie krążenia nerkowego;
  • terapia antybakteryjna (leczenie jest przepisywane z uwzględnieniem wrażliwości drobnoustrojów);
  • normalizacja odporności ogólnej.

Zadaniem leczenia w okresie zaostrzenia jest osiągnięcie całkowitej remisji klinicznej i laboratoryjnej. Czasami nawet 6-tygodniowe leczenie antybiotykami nie daje pożądanego rezultatu. W takich przypadkach schemat jest praktykowany, gdy przez sześć miesięcy lek przeciwbakteryjny jest przepisywany przez 10 dni każdego miesiąca (za każdym razem inny, ale z uwzględnieniem spektrum czułości), a zioła moczopędne przez resztę czasu.

Leczenie chirurgiczne

Interwencja chirurgiczna jest zalecana w przypadku, gdy podczas leczenia zachowawczego stan pacjenta pozostaje poważny lub pogarsza się. Z reguły korektę chirurgiczną przeprowadza się, gdy wykryte zostanie ropne odmiedniczkowe zapalenie nerek, ropień lub nerka.

Podczas operacji chirurg wytwarza przywrócenie światła moczowodu, wycięcie tkanki zapalnej i ustanowienie drenażu dla odpływu płynu ropnego. Jeśli miąższ nerki jest znacząco zniszczony, wykonywana jest operacja - nefrektomia.

Dieta i prawidłowe odżywianie

Cel realizowany przez dietę odmiedniczkowego zapalenia nerek -

  • oszczędzająca czynność nerek, stwarzająca optymalne warunki do ich pracy,
  • normalizacja metabolizmu nie tylko w nerkach, ale także w innych narządach wewnętrznych,
  • obniżenie ciśnienia krwi
  • redukcja obrzęku,
  • maksymalne wydalanie soli, substancji azotowych i toksyn z organizmu.

Według tabeli medycznej według Pevznera dieta z odmiedniczkowym zapaleniem nerek odpowiada tabeli nr 7.

Ogólna charakterystyka tabeli leczenia nr 7 to niewielkie ograniczenie białek, podczas gdy tłuszcze i węglowodany odpowiadają normom fizjologicznym. Ponadto dieta powinna być wzmocniona.

Produkty, które muszą być ograniczone lub, jeśli to możliwe, wyłączone na okres leczenia:

  • buliony i zupy w mięsie, rosół rybny - chodzi o tak zwane „pierwsze” buliony;
  • pierwsze dania z roślin strączkowych;
  • ryby w postaci solonej i wędzonej;
  • wszelkie tłuste odmiany ryb rzecznych i morskich;
  • kawior każdej ryby;
  • owoce morza;
  • tłuste mięso;
  • smalec i tłuszcz;
  • chleb z solą;
  • wszelkie produkty mączne z dodatkiem soli;
  • grzyby wszelkiego rodzaju i gotowane w dowolny sposób;
  • mocna herbata i kawa;
  • czekolada;
  • wyroby cukiernicze (ciasta i torty);
  • szczaw i szpinak;
  • rzodkiewka i rzodkiewka;
  • cebula i czosnek;
  • kiełbaski i kiełbaski - gotowane, wędzone, smażone i pieczone;
  • wszelkie wędzone produkty;
  • ostre i tłuste sery;
  • konserwy mięsne i rybne;
  • ogórki i ogórki;
  • kwaśna śmietana o wysokiej zawartości tłuszczu.

Dozwolone pokarmy:

  • Mięso o niskiej zawartości tłuszczu, drób i ryby. Pomimo tego, że smażone potrawy są dopuszczalne, zaleca się gotować i gotować na parze, gotować na wolnym ogniu i piec bez soli i przypraw.
  • Zaleca się picie większej ilości zielonej herbaty, różnych napojów owocowych, kompotów, herbat ziołowych i wywarów.
  • Zupy o niskiej zawartości tłuszczu, najlepiej na bazie warzyw wegetariańskich.
  • Najbardziej preferowane warzywa do tej diety - dynia, ziemniaki, cukinia.
  • Należy unikać zbóż, ale gryka i owies są dopuszczalne i przydatne w tej chorobie.
  • Chleb zaleca się jeść bez dodawania soli, świeże nie jest zalecane natychmiast. Zaleca się zrobić tosty z chleba, wysuszyć w piekarniku. Również dozwolone naleśniki, naleśniki.
  • Gdy produkty mleczarskie z odmiedniczkowym zapaleniem nerek są dozwolone, jeśli są wolne od tłuszczu lub niskotłuszczowe.
  • Owoce mogą być spożywane w dowolnych ilościach, są przydatne w procesie zapalnym nerek.

Diety z odmiedniczkowym zapaleniem nerek ułatwiają pracę chorym nerkom i zmniejszają obciążenie wszystkich narządów układu moczowego.

Środki ludowe

Przed użyciem środków ludowych na odmiedniczkowe zapalenie nerek, należy skonsultować się z lekarzem, ponieważ Mogą występować indywidualne przeciwwskazania do stosowania.

  1. 10 gramów kolekcji (przygotowanej z liści borówki, podbiału, truskawek, chabru, leśnej trawy veronica, pokrzywy i nasion lnu siewnego) zalać wrzącą wodą (0,5 litra) i umieścić w termosie na 9 godzin. Musisz spożywać 1/2 szklanki co najmniej 3 razy dziennie.
  2. Sok z dyni jest szczególnie pożądany, co ma silne działanie przeciwzapalne podczas zapalenia pęcherza i odmiedniczkowego zapalenia nerek. Z warzyw można gotować owsiankę leczniczą na śniadanie lub gotować dla pary, jak również w piekarniku.
  3. Jedwab kukurydziany - włosy dojrzałej kukurydzy - jako środek moczopędny o zwiększonym ciśnieniu. Ponadto roślina ma działanie przeciwskurczowe, które wyeliminuje zespół bólowy w procesie zapalnym w nerkach i innych częściach ciała, ale jeśli zakrzepy krwi tworzą się zbyt często we krwi pacjenta, wówczas jedwab kukurydziany będzie musiał zostać porzucony.
    • Susz i miel roślinę.
    • Zalać 1 łyżeczką deserową włosków 1 szklanką wrzącej wody.
    • Gotuj przez 20 minut.
    • Domagaj się 40 minut.
    • Weź 2 łyżki. wywar co 3 godziny.
  4. Zbieranie odmiedniczkowego zapalenia nerek: 50 g - skrzyp, truskawki (jagody) i owoce dzikiej róży; 30 g - pokrzywa (liście), babka lancetowata, borówka brusznica i mącznica lekarska; na liściach 20 g - chmielu, jałowca i brzozy. Wymieszać całą kompozycję leczniczą i napełnić 500 ml wody. Zagotuj całą masę medyczną. Po przefiltrowaniu i użyć 0,5 kubka 3 razy dziennie.

Zapobieganie

Zalecane w zapobieganiu odmiedniczkowym zapaleniu nerek:

  • odwiedź urologa (raz na 3-4 miesiące);
  • czas na leczenie chorób urologicznych i ginekologicznych;
  • spożywać duże ilości płynu w celu normalizacji przepływu moczu;
  • unikać hipotermii;
  • prowadzić zdrowy tryb życia;
  • trzymaj się zrównoważonej diety;
  • nie nadużywaj pokarmów białkowych;
  • dla mężczyzn, aby kontrolować stan układu moczowego, zwłaszcza jeśli w przeszłości były przenoszone choroby urologiczne;
  • w obecności pragnienia oddania moczu, aby nie opóźniać procesu;
  • przestrzegaj zasad higieny osobistej.

Odmiedniczkowe zapalenie nerek jest poważną chorobą, którą należy leczyć, gdy pojawiają się pierwsze objawy, tak że nie ma żadnych powikłań. Pamiętaj, aby poddać się diagnozie przez nefrologa lub urologa 1-2 razy w roku.

Odmiedniczkowe zapalenie nerek - ostre i przewlekłe objawy, leczenie i leki

Co to jest? Odmiedniczkowe zapalenie nerek jest chorobą zakaźną zapalną, która opiera się na procesach zakażenia układu galwanicznego miednicy, mózgu i substancji korowej miąższu nerki spowodowanego przez patogenne mikroorganizmy, które przeniknęły z zewnątrz.

Właściwość choroby, aby maskować objawy pod innymi patologiami, komplikuje i tak już trudne leczenie. Choroba może objawiać się jednostronną (uszkodzenie jednej nerki) i obustronną lokalizacją (dotyczy to obu narządów) w ostrej lub przewlekłej klinice, pierwotnej lub wtórnej postaci odmiedniczkowego zapalenia nerek.

  • Pod względem częstotliwości rozwoju prowadzi do wtórnego odmiedniczkowego zapalenia nerek (do 80% przypadków).

Wynika to z rozwoju zaburzeń strukturalnych i czynnościowych w nerkach lub układzie moczowym, powodujących zaburzenia funkcji wydalniczych nerek (zaburzenia odpływu moczu i płynu limfatycznego lub powstawanie nadciśnienia żylnego w nerkach - zastój krwi).

Przyczyny odmiedniczkowego zapalenia nerek u dzieci są częściej powodowane przez czynniki wrodzone - obecność ognisk dysplastycznych i wad wrodzonych w narządzie, wywołujących rozwój patologii wodonośnych i przejawów charakterystycznych dla odmiedniczkowego zapalenia nerek.

Wśród kobiet odmiedniczkowe zapalenie nerek występuje częściej niż u mężczyzn - wynika to ze specjalnej budowy anatomicznej moczu u kobiet - jest znacznie krótsza niż u mężczyzn, co ułatwia infekcję i swobodną penetrację oraz uszkodzenie pęcherza moczowego. Stamtąd bakterie zaczynają wspinać się do nerek. Można więc powiedzieć, że zapalenie pęcherza i odmiedniczkowe zapalenie nerek rozwijają się w „bliskiej społeczności”.

  • Jednak wśród starszych pacjentów stosunek ten zmienia się na korzyść mężczyzn, co jest spowodowane patologiami prostaty.

W cielęcym odmiedniczkowym zapaleniu nerek (u kobiet w ciąży) choroba jest konsekwencją zmniejszenia napięcia układu moczowego, spowodowanego zmianami hormonalnymi lub ściskania go powiększoną macicą. Nierzadko rozwój procesów zapalnych w strukturach nerek jest poprzedzony skomplikowanymi procesami cukrzycy.

Typowi przedstawiciele infekcji w kształcie pręcików i kokca, inne mikroorganizmy mogą powodować stan zapalny i uszkodzenie tkanek nerek doskonale zdrowej osoby, wymagane są do tego specjalne warunki predysponujące, powodujące zmniejszenie i niewydolność funkcji immunologicznych. Klinika przewlekłych i ostrych objawów choroby jest znacząco różna, dlatego CP i OP należy rozpatrywać oddzielnie.

Szybkie przejście na stronie

Objawy przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, pierwsze objawy

Na pierwszych objawach przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek można powiedzieć: migreny i apatia na pożywienie, niespokojny sen i osłabienie. Błony śluzowe i skóra bledną, może wystąpić obrzęk twarzy, suchość w ustach, pragnienie i utrata masy ciała. Dudnienie lub sondowanie okolicy lędźwiowej powoduje bolesność.

Jednocześnie mogą wystąpić objawy typowe dla przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek w postaci:

  1. Intensywny lub bolesny ból, rzadko promieniujący do ud, podbrzusza lub narządów układu rozrodczego. Częściej zaznaczone jednostronnymi zmianami.
  2. Objawy dysuryczne - częstomocz (częste oddawanie moczu).
  3. Polyuria - zwiększenie objętości dziennego moczu (ponad 2 litry).
  4. Nocturia - przewaga przydziału moczu nocnego nad dzienną ilością.
  5. Wyładowanie jest mętne, często z nieprzyjemnym zapachem, moczem.
  6. Zmniejszona gęstość moczu.
  7. Chilliness, na przemian z skokami ciepła (podczas zaostrzenia), gwałtownie spada do rana.

Patologia charakteryzuje się rozwojem nadciśnienia, poszerzeniem jam serca, osłabieniem tonów serca, zaburzeniami czynności wątroby lub zmniejszeniem wydzielania żołądkowego. Objawy objawów neurastenii i psychastenii nie należą do rzadkości.

W przypadku braku odpowiedniego leczenia rozwijają się nieodwracalne procesy w nerkach - CRF z częstymi nawrotami.

Obecność różnych postaci przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek znacznie ułatwia wyszukiwanie diagnostyczne. Wśród form notatki CP:

  • Powolny utajony, objawiający się mglistymi, zamazanymi lub łagodnymi objawami osłabienia, nokturii i dreszczy. Bolesność w okolicy lędźwiowej jest bardziej podobna do objawów osteochondrozy kręgowej.
  • Nawracające - z naprzemiennymi etapami osłabienia objawów i ich zaostrzenia, szybko prowadzące do rozwoju CRF. Terminowe złagodzenie zaostrzeń normalizuje wskaźniki kliniczne.
  • Nadciśnienie tętnicze (nadciśnienie), w którym przeważa zespół nadciśnieniowy, i zespół moczowy ma nieznaczne nasilenie lub jest bardzo rzadką kliniką.
  • Forma anemiczna zdominowana przez procesy anemiczne związane z upośledzonym procesem erytropoezy. Rozwija się wyłącznie w połączeniu z nieodwracalną niewydolnością nerek (CRF), objawiającą się okresowymi, niewielkimi zmianami w strukturze moczu.
  • Septyczny (gnijący) - konsekwencja zaostrzenia przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, któremu towarzyszy silna leukocytoza i obecność bakteryjnych „przedstawicieli” we krwi. Z gorączką, wysokimi temperaturami i odurzającymi objawami.
  • Hematuriczna, niezwykle rzadka postać CP. Z charakterystycznymi oznakami obecności krwi w moczu (krwiomocz brutto). W tej formie konieczna jest analiza różnicowa, aby wykluczyć wiele patologii - guz, gruźlicę, kamicę moczową, krwotoczny, zapalenie pęcherza moczowego lub nefroptozę.

W szczególności konieczne jest dokładne poszukiwanie diagnostyki objawów i leczenia odmiedniczkowego zapalenia nerek u kobiet, ponieważ podobne objawy obserwuje się w innych patologiach - dysuria neurologiczna, cystalgia, częstomocz, neurastenia i cystocele, bardziej charakterystyczne dla kobiet.

Objawy ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek w postaciach

OP kliniczne objawia się w dwóch postaciach - surowiczej i ropnej. Serous charakteryzuje się powolnym rozwojem i łatwością w stosunku do postaci ropnej, kliniki. Dla ropnych form charakteryzujących się ciężką kliniką z szybkim kursem. Przy niewłaściwym protokole leczenia ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek lub jego braku w ogóle przechodzi w etap apostematycznego zapalenia nerek, komplikuje się przez utworzenie strefy martwiczej (karbunki) i ropnia nerkowego.

Pierwsze objawy ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek objawiają się reakcjami zapalnymi w miedniczce nerkowej, które znacząco zakłócają działanie całego układu PNL. Z częstymi powikłaniami w postaci strukturalnego zniszczenia tkanek nerkowych, któremu towarzyszy ropne zapalenie. Objawy ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek różnią się w zależności od stanu układu moczowego.

W początkowym stadium ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek objawy zaburzeń czynności układu moczowego mogą być całkowicie nieobecne. Jednocześnie poważnemu stanowi pacjenta towarzyszy manifestacja jasnych znaków:

  • krytyczna temperatura ciała i gorączka;
  • ból w całym ciele;
  • obfite pocenie się i ostre objawy zatrucia;
  • suchość błony śluzowej języka i tachykardia.

W rozwoju wtórnym z reguły z powodu dysfunkcji układu moczowego objawy często się zmieniają. Stan pacjenta pogarsza się wraz ze wzrostem bólu w okolicy lędźwiowej lub objawia się w postaci kolki nerkowej.

U szczytu bólu ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek następuje stopniowa zmiana intensywnego chłodu na ciepło. Temperatura ciała może spaść do poziomów krytycznych, czemu towarzyszy obfity pot.

W trakcie choroby intensywność bólu w nerkach jest znacznie zmniejszona i może całkowicie zniknąć. Ale jeśli przyczyna naruszenia odpływu moczu nie zostanie wyeliminowana, ból powraca i nasila się, manifestując się nowym atakiem PO. Obraz kliniczny choroby w dużej mierze zależy od płci i wieku pacjenta, obecności choroby nerek i patologii układu moczowego w historii pacjenta.

U pacjentów w podeszłym wieku i osłabionych, u pacjentów z ciężkimi postaciami chorób zakaźnych, klinika ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek jest niewyraźna lub wcale się nie objawia i jest podobna do objawów posocznicy, ostrego zespołu brzusznego, gorączki paratyfoidalnej lub objawów oponowych.

Już na wczesnym etapie choroby badanie ujawnia wiele komplikacji, które mogą prowadzić do śmiertelności. Ten rozwój:

  • martwica brodawek (ropna fuzja brodawek nerkowych);
  • szok endotoksyczny (septyczny);
  • urosepsis i zapalenie nerek;
  • septicomy i OPN.

Zwłaszcza odmiedniczkowe zapalenie nerek u dzieci

U dzieci poniżej piątego roku życia odmiedniczkowe zapalenie nerek występuje 4 razy częściej niż u osób starszych. Co więcej, trzy razy więcej chorych dziewczyn z powodu porażki różnych flory bakteryjnych. Są okresy największej podatności na chorobę, gdy funkcje ochronne układu moczowego są maksymalnie zredukowane - od momentu urodzenia do 3 roku życia, od 4, 5 lat do 7, 8 i okresu dojrzewania.

Możliwość rozwoju ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek u dzieci w okresie poporodowym wiąże się z dużą wrażliwością nerek z powodu niepełnego rozwoju, złożoności ciąży i porodu, co spowodowało niedotlenienie, zakażenie wewnątrzmaciczne, konsekwencję patologii rozwojowych, które naruszają przepływ moczu, lub wrodzone nieprawidłowości odwrotnego refluksu moczu z moczem (częste patologie chłopcy).

Biorąc pod uwagę cechy fizjologiczne, dzieci w wieku poniżej 5 lat są niezwykłe do całkowitego opróżnienia pęcherza, co również przyczynia się do rozwoju zakażenia, ze zmniejszeniem czynnika odpornościowego i predysponujących okoliczności.

Oznaki OP u dzieci są bardzo zróżnicowane i odpowiadają pod wieloma względami objawom u dorosłych. Jedyną różnicą jest to, że dzieci rzadko potrafią wyjaśnić naturę bólu urologicznego.

  • Jedynym objawem odmiedniczkowego zapalenia nerek u niemowląt jest przedłużająca się żółtaczka poporodowa.

Najczęstsze objawy to:

  • przejawy gorączki septycznej (przy temperaturze do 40 ° C);
  • stan lęku;
  • słaby apetyt;
  • żywe objawy zatrucia (wymioty, nudności);
  • niespokojny sen;
  • ból brzucha, z nudnościami.

Charakterystyczne objawy dysuryczne przejawiają się tylko u dzieci powyżej 5 roku życia. Dzięki terminowemu leczeniu odmiedniczkowego zapalenia nerek u dzieci, stan funkcjonalny nerek zostaje przywrócony w ciągu jednego, półtora tygodnia.

Przy długim przebiegu choroby lub częstych nawrotach w ciągu roku można mówić o przewlekłej chorobie, której rozwój jest w dużej mierze wspierany przez wrodzone lub nabyte patologie nerek.

W przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniu nerek u dziecka objawy charakterystyczne dla zakaźnego osłabienia, objawiające się drażliwością, zmęczeniem i słabymi wynikami w nauce, są dodawane do charakterystycznych objawów.

  • Ta postać odmiedniczkowego zapalenia nerek u dzieci może utrzymywać się przez zaawansowany okres z okresami aktywności i zaprzestaniem procesów zapalnych.

Leczenie odmiedniczkowego zapalenia nerek u dorosłych, leki

Leczenie odmiedniczkowego zapalenia nerek jest długie i złożone. Dążenie do identyfikacji przyczyn i ich eliminacji. Posiada indywidualne podejście do technik terapeutycznych w leczeniu pacjentów z OP i przewlekłym. W przypadku ostrego procesu nie zaostrzonego przez oznaki niedrożności przeprowadza się pilne leczenie przeciwbakteryjne.

Obecność przeszkód w układzie oddawania moczu zapewnia procedury przywracania przepływu moczu - metodą cewnikowania (stentowania) lub stosowania nefrostomii. Ogólne leczenie OP, CP i przeciw nawrotom jest prawie identyczne.

Stosowane są leki przeciwzapalne - Movalis i Paracetamol, stymulatory przepływu krwi, takie jak heparyna, kompleksy witaminowe i środki adaptogenne na bazie żeń-szenia. Ale główną metodą leczenia odmiedniczkowego zapalenia nerek są antybiotyki, wybrane zgodnie z wynikami anbiotogramu.

  1. Powołanie leków numer sulfanilamidnogo zapewnia lekki przebieg patologii i brak niedrożności i nieodwracalnych patologii nerek. Są to leki i analogi „Urosulfanu”, „Etazolu” lub „Sulfadimeziny”.
  2. Jeśli wynik pozytywny nie osiąga pożądanego efektu, począwszy od trzeciego dnia terapii, przepisywane są maksymalne dawki antybiotyków - „Penicylina”, „Erytromycyna”, „Olyandomitsina”, „Lewomycetyna”, „Kolimitsina” i „Mycerol”.
  3. W połączeniu z antybiotykami przepisano leki nitrofuranowe i oksychinolinowe, takie jak „Furadonin”, „Furagin”, „Furazolin”, „Nitroksolin” lub „Naftyrydyna”.
  4. W przypadku procesów ropnych, infekcji dożylnych gentamycyny lub sizomycyny.

W przypadku przeciwwskazań do stosowania antybiotyków, w leczeniu odmiedniczkowego zapalenia nerek, fitoterapię stosuje się w przypadku pojedynczych ziół (mącznicy lekarskiej, liścia borówki brusznicy, ziół Paul-Pal, barwnika madder) oraz specjalnych złożonych kolekcji - Nyeron Tee, Fitolysin lub Uroflux.

Czas trwania antybiotykoterapii nie powinien być krótszy niż półtora tygodnia. Przeprowadza się go, aż stan pacjenta zostanie w pełni znormalizowany. Często poczucie całkowitego wyleczenia jest fałszywe, więc monitorowanie stanu zdrowia przez lekarza musi trwać co najmniej rok.

Terminowa diagnoza i właściwa terapia medyczna zapewniają korzystne rokowanie. Skutek śmiertelny jest bardzo rzadkim zjawiskiem. Obserwuje się go w ostrym przebiegu bardzo małych dzieci iw chorobie powikłanej martwicą brodawek.

Zapalenie nerek o przebiegu choroby

Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek jest chorobą charakteryzującą się procesem zapalnym w nerkach z udziałem tkanki śródmiąższowej narządu i miedniczki nerkowej. Pyelonephritis jest jedną z najczęstszych chorób urologicznych, która przy braku odpowiedniego leczenia często przekształca się w przewlekłą postać z rozwojem niewydolności nerek.

Ze względu na charakter choroby wyróżnia się:

  • jednostronny;
  • obustronne odmiedniczkowe zapalenie nerek;
  • ropny;
  • surowiczy.

Najczęściej odmiedniczkowe zapalenie nerek występuje u osób w wieku powyżej 40 lat, ale zdarzają się przypadki, gdy choroba została wykryta u dzieci w wieku szkolnym. Przebieg odmiedniczkowego zapalenia nerek u dzieci występuje falami, często bez wyraźnych objawów klinicznych, które pogarszają pewne czynniki na ciele.

Przyczyny odmiedniczkowego zapalenia nerek

Rozwój ostrego procesu zapalnego w nerkach jest zawsze spowodowany wpływem na organizm patologicznego zakaźnego patogenu. Urolodzy udowodnili, że ropne postaci odmiedniczkowego zapalenia nerek mogą wystąpić, gdy w ciele występują ogniska przewlekłego zakażenia, bez względu na lokalizację. Oznacza to, że nawet próchnicze zęby mogą być warunkiem rozwoju procesu zapalnego w nerkach.

Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek może rozwinąć się jako powikłanie po takich chorobach:

Najczęściej przyczyną ostrego zapalenia nerek są E. coli, gronkowce, paciorkowce, gonococcus, Pseudomonas aeruginosa, mykoplazmy, grzyby drożdżakowe, wirusy.

Rozprzestrzenianie się procesu infekcji jest możliwe na kilka sposobów: limfogenne, krwiotwórcze, rosnące.

Krwiotwórcza droga przenoszenia może przenosić patologiczny patogen do nerek z każdej zmiany w organizmie - zapalenia pęcherzyka żółciowego, zębów próchnicowych, przewlekłego zapalenia migdałków i innych. W chorobach zakaźnych mikroflora chorobotwórcza penetruje nerki w sposób malejący.

Wstępująca ścieżka przenikania patogenów zakaźnych (urogeniczna) jest charakterystyczna dla przenikania patogennej mikroflory do nerek z zapalonego pęcherza moczowego, cewki moczowej i moczowodów. Z reguły rosnąca transmisja infekcji jest bardziej charakterystyczna dla pacjentów, którzy mają problemy z odpływem moczu, w wyniku zastoju, wrodzonych nieprawidłowości narządów moczowych, obecności piasku i kamieni w pęcherzu moczowym.

Czynniki predysponujące do rozwoju odmiedniczkowego zapalenia nerek

Czynnikiem predysponującym do rozwoju ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek jest tendencja do reakcji alergicznych u ludzi. Inne warunki wstępne zapalenia nerek to:

  • słaba obrona immunologiczna;
  • częste choroby wirusowe i zakaźne;
  • hipotermia (zwłaszcza obszar lędźwiowy);
  • cukrzyca;
  • niedobór witamin w organizmie;
  • ciąża;
  • zaburzenia krążenia;
  • uraz okolicy lędźwiowej.

Objawy ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek

Najczęściej u pacjentów rozwija się ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek. Wynika to z cech anatomicznych struktury prawej nerki, co przyczynia się do występowania w niej zjawisk zastoju.

Objawy kliniczne ostrego zapalenia tkanki nerkowej w dużej mierze zależą od kształtu i przebiegu procesu patologicznego. Surowicza postać odmiedniczkowego zapalenia nerek jest stosunkowo ciężka. Z wyraźnym obrazem klinicznym występuje ropne odmiedniczkowe zapalenie nerek.

Następujące objawy są charakterystyczne dla ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek:

  • pojawienie się tępego bólu w okolicy lędźwiowej;
  • gwałtowny wzrost temperatury ciała (do 38,5-39,0);
  • zjawiska dysuryczne (naruszenie odpływu moczu);
  • dreszcze, gorączka;
  • rosnąca słabość;
  • zwiększona potliwość;
  • tachykardia, duszność, mięśnie i bóle głowy.

W przypadku obustronnego ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek bolesne odczucia są różnej intensywności, czasami pacjent odczuwa bóle całego pleców i brzucha. W przypadku ropnego odmiedniczkowego zapalenia nerek charakter bólu przypomina kolkę nerkową - pacjent jest niespokojny, pędzi i nie może znaleźć wygodnej postawy.

Zaburzenia oddawania moczu charakteryzują się częstą chęcią opróżnienia pęcherza moczowego i przewagą nocnej diurezy w ciągu dnia. Podczas omacywania brzucha lekarz zauważa ból w dotkniętym obszarze. Często we wczesnych dniach odmiedniczkowego zapalenia nerek obserwuje się charakterystyczne objawy podrażnienia otrzewnej, dlatego wczesne rozpoznanie z palpacją jest niezwykle trudne. W większości przypadków ostremu odmiedniczkowemu zapaleniu nerek towarzyszy pojawienie się obrzęku i wzrost ciśnienia krwi.

Diagnostyka laboratoryjna ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek

W badaniach laboratoryjnych badań krwi ujawniono:

  • leukocytoza neutrofilowa,
  • zwiększony ESR,
  • drobne białkomocz.

Wykrywanie białka w moczu z powodu pirurii. W przypadku ostrej postaci odmiedniczkowego zapalenia nerek najbardziej charakterystyczne jest pojawienie się ropy w moczu, dużej liczby czerwonych krwinek. Takie objawy są szczególnie wyraźne w przypadku towarzyszącego zapalenia pęcherza moczowego.

Pacjentom z ostrym odmiedniczkowym zapaleniem nerek należy zlecić badanie bakteriologiczne analizy moczu. W tym celu mocz jest zbierany za pomocą cewnikowania, aby bakterie ze środowiska lub zewnętrznych narządów płciowych nie dostały się do rurki. Z reguły 90% pacjentów ujawnia chorobotwórczą florę bakteryjną podczas badania.

Przy przedłużającym się odmiedniczkowym zapaleniu nerek i braku odpowiedniej terapii zdolność filtracji pacjenta zmniejsza się w czasie wraz z kłębuszkami nerkowymi, w wyniku czego związki azotowe zaczynają gromadzić się we krwi (poziom mocznika i acetonu we krwi wzrasta), mocznica rozwija się szybko. W niektórych przypadkach ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek może wystąpić bez wyraźnego obrazu klinicznego, zwłaszcza u dzieci i kobiet w ciąży. W tych przypadkach choroba jest diagnozowana za pomocą obszernych badań laboratoryjnych.

Zapalenie nerek z łagodnymi objawami klinicznymi diagnozuje się, licząc liczbę leukocytów w analizie moczu, a także podczas bakteriologicznej hodowli moczu na pożywce.

Szczególną i rzadką postacią ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek jest martwica brodawek - choroba nerek występująca u starszych kobiet z cukrzycą. Ten rodzaj odmiedniczkowego zapalenia nerek charakteryzuje się ostrym początkiem: pacjenci mają gwałtowny wzrost temperatury ciała do 39,0–40,0 stopni, w analizie moczu obserwuje się wyraźne krwiomocz i ropne zapalenie moczu, objawy zatrucia i stan septyczny szybko wzrastają.

Jakie choroby można pomylić z ostrym odmiedniczkowym zapaleniem nerek?

Przy ostrym początku odmiedniczkowego zapalenia nerek, dolegliwościach pacjentów z tępym bólem pleców, pojawieniem się zaburzeń dysurycznych i zmianami w moczu i badaniach krwi, nie jest trudno zdiagnozować chorobę. Jednak przy diagnozowaniu należy pamiętać, że zablokowanie dróg moczowych przez patologiczny wysięk nie może zmienić składu moczu, wówczas nie ma czerwonych i białych krwinek w moczu. Dlatego w diagnostyce odmiedniczkowego zapalenia nerek pacjenci przepisują kilka badań laboratoryjnych moczu i krwi z częstotliwością 1-2 dni. Trudniej jest odróżnić odmiedniczkowe zapalenie nerek w obecności współistniejących procesów zapalnych w narządach układu moczowego iw przebiegu choroby z łagodnymi objawami.

Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek należy odróżnić od ostrego zapalenia pęcherza moczowego. W tym celu lekarze stosują metodę testu z trzema szkłami: w przypadku zapalenia pęcherza moczowego trzecia próbka moczu zawiera dużą liczbę różnych uformowanych elementów. Ponadto zapalenie pęcherza występuje z jaśniejszymi objawami dysurycznymi - silnym bólem, uczuciem pieczenia podczas opróżniania pęcherza moczowego, częstą chęcią oddawania moczu i kilkoma kroplami krwi pod koniec oddawania moczu.

Oprócz laboratoryjnych metod diagnozowania ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek, promieni rentgenowskich nerek, konieczna jest urografia wydalnicza z wstrzyknięciem środka kontrastowego do żyły i renografia izotopowa.

Przebieg ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek i rokowania

Dzięki terminowemu leczeniu pacjenta lekarzowi i właściwie przepisanemu leczeniu, przebieg ostrej postaci odmiedniczkowego zapalenia nerek jest korzystny. Ponieważ antybiotyki są podstawą leczenia zapalenia nerek, bardzo rzadko uciekają się do operacji. Przy starannym przestrzeganiu zaleceń lekarskich u pacjenta po 2 tygodniach następuje znaczna poprawa.

Jeśli zignorujesz instrukcje lekarza, nie będziesz przestrzegał harmonogramu przyjmowania leków, niezależnie zmniejszysz dawkę antybiotyku i odrzucisz dietę, wielu pacjentów doświadcza nawrotu choroby, co może później doprowadzić do ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek.

Ponadto przebieg ostrej postaci odmiedniczkowego zapalenia nerek w niektórych przypadkach może być powikłany rozwojem ropnia nerki lub ropnego zapalenia tkanki nerek. W rzadkich przypadkach ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek prowadzi do urosepsy i rozwoju niewydolności nerek. W przypadku zaniedbania przebiegu odmiedniczkowego zapalenia nerek pacjent szybko rozwija wstrząs septyczny.

Około 80% pacjentów jest całkowicie wyleczonych z odmiedniczkowego zapalenia nerek, z wszystkimi instrukcjami lekarza i terminową diagnozą. Reszta ma przejście od ostrego procesu zapalnego do postaci przewlekłej.

Leczenie ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek

Podczas ostrego etapu procesu zapalnego w nerkach pacjent musi obserwować spoczynek w łóżku, aż do ustąpienia zjawiska dyzurii i normalizacji temperatury ciała.

Pacjent musi przestrzegać diety terapeutycznej. Gdy odmiedniczkowe zapalenie nerek wykazuje numer tabeli 7. Dieta ma wykluczyć pikantne potrawy, przyprawy, konserwy, kawę i mocną herbatę, napoje alkoholowe. Ogranicz dzienną dawkę soli (do 4-5 g), aby nie prowokować zastoju płynów w organizmie i rozwoju obrzęku.

W celu naturalnego mycia dróg moczowych i nerek pacjentowi zaleca się picie dużej ilości płynów do 3 litrów dziennie, pod warunkiem, że nie występuje nadciśnienie tętnicze. Do tego celu nadają się wody mineralne, takie jak Mirgorodskaya, Essentuki, Naftusya, Berezovskaya. Naturalne działanie antyseptyczne ma sok z żurawiny, żurawiny, malin.

Pokarm powinien być łatwo wchłaniany przez organizm. Zupy wegetariańskie, chude ryby gotowane lub duszone ryby, dania warzywne, płatki zbożowe, jajka, omlety parowe, pieczone jabłka są zalecane dla pacjenta.

U pacjentów z ciężkim zespołem bólowym wskazane są leki przeciwbólowe. W przypadku bolesnych zaburzeń oddawania moczu, świece z papaweryną są przepisywane doodbytniczo lub z belladonną.

Głównymi metodami leczenia ostrej postaci odmiedniczkowego zapalenia nerek są oczywiście antybiotyki. Gdy oligosymptomatyczne odmiedniczkowe zapalenie nerek, bez powikłań i powiązanych patologii, preparaty sulfanilamidu są przepisywane pacjentowi. Jednocześnie należy monitorować odpływ moczu i brak objawów nasilającej się niewydolności nerek.

W przypadku wyraźnej kliniki przepisuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania, na które wrażliwe są czynniki zakaźne. W połączeniu z głównym antybiotykiem jest często przepisywany leki z grupy nitrofuranu (furadonina, furazolidon), nitroksolina i inne.

Dożylne podawanie antybiotyków jest pokazane pacjentowi po rozpoczęciu procesu zapalnego i ropnych postaci odmiedniczkowego zapalenia nerek. Z reguły stosuje się antybiotykoterapię do momentu normalizacji temperatury ciała pacjenta, a badania krwi i moczu nie ulegają poprawie. Średnio leczenie odmiedniczkowego zapalenia nerek trwa 10-14 dni, jeśli to konieczne, i do 1 miesiąca.

Wobec braku efektu terapeutycznego antybiotyków i wzrastającego stanu septycznego u pacjenta pojawia się pytanie o chirurgiczne usunięcie zaatakowanej nerki (pod warunkiem, że druga nerka funkcjonuje normalnie). Po leczeniu ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek tacy pacjenci powinni być obserwowani przez rok w miejscowym terapeucie.

Zapobieganie odmiedniczkowemu zapaleniu nerek

Zapobieganie odmiedniczkowemu zapaleniu nerek polega na rehabilitacji ognisk przewlekłej infekcji w organizmie - próchnicy zębów, przewlekłego zapalenia migdałków, leczenia zapalenia pęcherzyka żółciowego, zapalenia zatok i innych chorób. Pamiętaj, że w przypadku chorób zapalnych narządów układu moczowego nie jest możliwe samoleczenie, ponieważ wspólne zapalenie pęcherza może często prowadzić do rozprzestrzeniania się infekcji w nerkach.

Bardzo ważne jest monitorowanie osobistej higieny intymnej (szczególnie dla dziewcząt i kobiet), ponieważ odmiedniczkowe zapalenie nerek jest promowane przez wstępującą infekcję dróg moczowych.

Jeśli występują problemy w postaci kamieni i piasku w pęcherzu moczowym, moczowody powinny być usuwane w odpowiednim czasie, ponieważ przeszkody mechaniczne, które uniemożliwiają normalny przepływ moczu, prowadzą do rozciągnięcia miedniczki nerkowej, rozwoju przekrwienia i późniejszego zapalenia nerek.

Aby uniknąć zakażenia dróg moczowych podczas procedur diagnostycznych (cystoskopia, cewnikowanie pęcherza moczowego i inne), lekarz musi przestrzegać środków aseptycznych i antyseptycznych.

Jeśli wystąpią objawy odmiedniczkowego zapalenia nerek, nie wahaj się skonsultować z lekarzem! Terminowa diagnoza i rozpoczęte leczenie pozwolą uniknąć przejścia choroby do postaci przewlekłej.

Zapalenie nerek: przyczyny, typy, objawy, zapobieganie i leczenie

Wśród chorób zakaźnych nerek i układu wydalniczego odmiedniczkowe zapalenie nerek zajmuje osobne miejsce. Jest to niezwykle częsta choroba związana z czynnikami zakaźnymi, które przeniknęły przez tkankę nerkową. Podobnie jak wiele innych podobnych patologii, może być spowodowana przez warunkowo patogenną mikroflorę, która „normalnie” nie powoduje szkód, jak również przez specyficzne patogeny. Leczenie odmiedniczkowego zapalenia nerek jest zawsze długim i skomplikowanym procesem, ponieważ istnieje ryzyko ciągłego ponownego zakażenia i zachowania źródła zapalenia w organizmie.

Czym jest odmiedniczkowe zapalenie nerek?

Nazwa choroby pochodzi od greckiego słowa „miednica”, „nerka” i charakterystyczny przyrostek dla procesu zapalnego. Odmiedniczkowe zapalenie nerek występuje bardzo często i prawie w 80% ostra faza przechodzi następnie w postać przewlekłą, powodując od czasu do czasu cierpienie na objawy procesu patologicznego.

Choroba odnosi się do nieswoistego, to znaczy nie ma specyficznego patogenu, który mógłby wywołać patogenezę. Bakterie powodujące stan zapalny, w tym wiele spośród następujących typów:

  • protea;
  • enterokoki - mikroorganizmy te mogą nawet być częścią oportunistycznej mikroflory, nie powodują szkód, gdy znajdują się w jelicie, ale nie przenikają do innych narządów;
  • E. coli to inny rodzaj bakterii, który żyje w jelitach;
  • Pseudomonas aeruginosa - patogenny mikroorganizm, którego reprodukcja jest normalnie tłumiona przez układ odpornościowy;
  • Staphylococcus - te bakterie powodują najcięższe i trudne do leczenia formy odmiedniczkowego zapalenia nerek.

Do dwóch trzecich wszystkich osób z problemami urologicznymi cierpi na odmiedniczkowe zapalenie nerek, nawet jeśli nie skarżą się na choroby nerek u lekarzy. Koncentracja infekcji może utrzymywać się przez całe życie, pozostając nie w pełni wyleczona i powodując pogorszenie, które są usuwane za pomocą środków ratunkowych bez całkowitej eliminacji czynników patologicznych. Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek w 70% przypadków jest bezobjawowe lub z łagodnymi objawami, na które osoba nie zwraca uwagi.

Nie można jednak ignorować obecności źródła zakażenia w nerkach i miedniczce nerkowej. Choroba, rozruch i tłumienie przez odporność zdrowej osoby, z najmniejszym osłabieniem obronności organizmu, może powodować poważne komplikacje, nawet zagrażające życiu.

Ostra postać rzadko pozostaje niezauważona, ponieważ powoduje charakterystyczny obraz kliniczny. Choroba ta stanowi poważne zagrożenie dla małych dzieci, osób starszych i osłabionych, ponieważ na tle ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek z niewystarczająco skuteczną terapią może wystąpić nefronekroza lub niewydolność nerek. Zapalenie nerek jest bardzo podatne na przewlekłość ze względu na bardzo korzystne środowisko dla bakterii i obfitość składników odżywczych, dlatego konieczne jest zdiagnozowanie nie tylko na początkowym etapie diagnozy, ale także po widocznym wyzdrowieniu.

Przyczyny odmiedniczkowego zapalenia nerek

Pojedynczy patogen nie istnieje. Częstą przyczyną może być przenikanie czynników zakaźnych do miednicy nerkowej. Proces ten rzadko jest niezależny, co do zasady rozwija się na tle pierwotnych infekcji. Istnieją cechy wieku, struktury anatomicznej i innych czynników przyczyniających się do wystąpienia odmiedniczkowego zapalenia nerek. Wśród nich są:

  1. Wiek - Dzieci w wieku poniżej 7 lat są szczególnie podatne na chorobę z powodu niewystarczającej odpowiedzi układu odpornościowego i anatomii.
  2. Należąc do kobiety. Według statystyk chłopcy i mężczyźni chorują 3-5 razy mniej. Należy pamiętać, że odmiedniczkowe zapalenie nerek u kobiet jest trudniejsze, zwłaszcza jeśli są to małe dziewczynki lub osoby starsze w okresie pomenopauzalnym.
  3. Zakażenia układu moczowo-płciowego - jako najczęstsza przyczyna bezpośrednia, są również związane z płcią osoby. Ponieważ kobiety są bardziej narażone na zapalenie pęcherza moczowego i inne choroby układu moczowo-płciowego, powikłania rozwijają się częściej.
  4. Wśród płci męskiej choroba występuje w średnim i starszym wieku, występuje jako powikłanie zapalenia gruczołu krokowego.
  5. Odmiedniczkowe zapalenie nerek u kobiet może wystąpić w młodym wieku na tle początku aktywności seksualnej, jeśli nie obserwuje się higieny intymnej i osobistej. Genialne infekcje łatwo przenikają do pęcherza moczowego i moczowodów, skąd dochodzą do nerek.
  6. W grupie szczególnego ryzyka - w ciąży. Choroba jest obarczona śmiercią płodu, ryzykiem dla przyszłej matki i innymi poważnymi komplikacjami, nawet niebezpiecznymi dla życia dziecka lub samej kobiety.
  7. Na ogół odmiedniczkowe zapalenie nerek może wywoływać jakiekolwiek czynniki, które zakłócają normalny przepływ moczu z nerek. Stagnacja wywołuje proliferację bakterii i stanów zapalnych o różnym nasileniu.

Bezpośrednią przyczyną może być hipotermia, która powoduje niepowodzenie reakcji obronnych organizmu. Ten proces jest szczególnie niebezpieczny dla dzieci, zwłaszcza dziewcząt. Główny atak ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek występuje zazwyczaj po kąpieli w zimnej wodzie lub mokrych stopach. U dziecka choroba może natychmiast wystąpić w ostrej postaci, dotykając jedną lub obie nerki.

Istnieją również choroby przewlekłe, które przyczyniają się do rozwoju zakażenia nerek i miednicy. Wśród nich są takie jak:

  • cukrzyca;
  • przewlekła niewydolność nerek;
  • urazy narządów otrzewnowych;
  • wszelkie niedobory odporności.

Należy pamiętać, że choroba może wywołać przewlekłe choroby zakaźne, nawet jeśli źródłem zakażenia jest całkowicie inny narząd. Na przykład odmiedniczkowe zapalenie nerek rozwija się w wielu przypadkach jako powikłanie przewlekłego zapalenia zatok i zapalenia migdałków. Wynika to z faktu, że sposób przekazywania krwi jest krwiotwórczy, co oznacza, że ​​każda bakteria ma szansę dostać się do nerek, gdzie zawsze są dla nich wyjątkowo korzystne warunki.

Rodzaje odmiedniczkowego zapalenia nerek

Lekarze dzielą chorobę na różne formy i sposoby leczenia, w zależności od tego, jak rozwija się zakażenie i skąd pochodzi. Takie typy odmiedniczkowego zapalenia nerek są diagnozowane:

  1. Pierwotny - ten typ oznacza, że ​​nerka jest na ogół w normalnym stanie i nie zakłóca jej pracy w postaci odpływu moczu. Taka choroba występuje u wcześniej zdrowych ludzi, w tym dzieci.
  2. Wtórne - prowokuje je istnienie w ciele, w szczególności - w nerkach, patologia. Pojawia się na tle wad wrodzonych, nefroptozy - pominięcia narządów wydalniczych, kamicy moczowej. W tym stanie odpływ moczu jest zawsze zaburzony, dlatego stan pacjenta jest cięższy niż w pierwotnej postaci choroby.
  3. Ostre - zwykle połączone z pierwotnym. Obraz kliniczny jest wyraźny, charakterystyczne objawy. Ten stan rozwija się szybko i przebiega z różnym nasileniem w zależności od wieku, odporności człowieka i innych czynników.
  4. Przewlekłe - trwałe ognisko zakażenia, zlokalizowane w miedniczce nerkowej. Może nie manifestować się objawowo, pozostać stanem tła, który zaostrza się w wyniku hipotermii, naruszenia reżimu picia i innych nagłych zmian w stylu życia osoby. Jest to niebezpieczne, ponieważ zmienia strukturę nerek i prowadzi do ogólnego pogorszenia zdrowia ludzkiego.
  5. Jednostronne - jedna nerka dotknięta, ten typ jest bardziej powszechny.
  6. Obustronne - oba narządy były pod wpływem infekcji. Cięższy obraz kliniczny rokowania jest gorszy niż w przypadku jednostronnej postaci choroby.

Oprócz niespecyficznych typów zakaźnych, które są powszechne u 90% pacjentów z odmiedniczkowym zapaleniem nerek, występują również rzadkie gatunki. Są one spowodowane nieswoistą reakcją organizmu na działanie drażniące na bakterie. Wśród takich patologii znajduje się odmiedniczkowe zapalenie nerek z rodziny Xantogranulomatous, szczególny stan, w którym nerki znacznie zwiększają swoją wielkość na tle obfitej reprodukcji makrofagów i komórek cholesterolowych. Proces ten jest niebezpieczny ze względu na pojawienie się zrostów i zwłóknienia, zdiagnozowanych za pomocą ultradźwięków, które pokazują charakterystyczny żółtawy kolor chorej tkanki.

Apostematyczne zapalenie nerek jest najbardziej niebezpieczną postacią choroby, charakteryzującą się pojawieniem się w miejscu zapalenia karbunów. Pojawiają się również małe ropnie. Nawet przy korzystnym przebiegu w miejsce zaatakowanej tkanki pojawia się tkanka zastępcza, to znaczy nerka nie może wykonywać swoich funkcji w 100%. Często występuje tak zwane marszczenie nerki z powodu zaniku jego miąższu. Ten złośliwy typ odmiedniczkowego zapalenia nerek jest charakterystyczny dla małych dzieci, osób starszych i może prowadzić do całkowitej niezdolności organizmu do wykonywania jego funkcji.

Objawy odmiedniczkowego zapalenia nerek

Bóle krzyża

Objawy odmiedniczkowego zapalenia nerek przejawiają się bardzo jasno w ostrej postaci i dość zamazane - w przewlekłym. Jednak ten ostatni nie występuje bez fazy przewidywania, dlatego ważne jest, aby nie przegapić następujących objawów choroby:

  1. Ból w okolicy lędźwiowej. Mogą być różnej intensywności w zależności od ciężkości choroby. Jeśli nie ma niedrożności dróg moczowych, ból jest tępy, bolesny, w granicach tolerancji. Obstrukcyjne poglądy są ostro bolesne.
  2. Wysoka temperatura - u dzieci wzrasta do 40 stopni, u dorosłych - do 38-39 lat.
  3. Dreszcze, zmniejszony apetyt, ogólne osłabienie i złe samopoczucie.
  4. Oddawanie moczu może być bolesne, ale nie zawsze: częściej ból podczas próby pójścia do toalety jako objaw odmiedniczkowego zapalenia nerek występuje, gdy choroba stała się powikłaniem zapalenia pęcherza lub zapalenia gruczołu krokowego.
  5. Nudności, w ciężkich przypadkach - wymioty.
  6. Dzieci skarżą się na ból brzucha, który komplikuje diagnozę ze względu na podobieństwo do chorób przewodu pokarmowego.
  7. Utrudnione oddawanie moczu może wskazywać na poważne zatkanie przewodu wydalniczego. Mętny mocz, czasem białawy z powodu zanieczyszczeń ropą. Krwiomocz - oddawanie moczu z krwią wskazuje na rozległe uszkodzenie nerek.
U dzieci i osób starszych ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek może prowadzić do niewydolności nerek i śmierci. Jednak częściowe leczenie jest znacznie częstsze.

Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek charakteryzuje się:

  1. Przy częstym oddawaniu moczu objaw ten wzrasta wraz z hipotermią.
  2. Częsty, choć łagodny ból pleców.
  3. Zwiększone ciśnienie krwi.

Nawroty można powtarzać nawet kilka razy w roku, co jest związane z degeneracją tkanki nerki w tkankę łączną z dalszą utratą normalnych funkcji. Dlatego nie można ignorować przewlekłej postaci choroby.

Leczenie odmiedniczkowego zapalenia nerek

Terapia zależy od ciężkości patologii. Najprostszy z medycznego punktu widzenia jest uważany za nieskomplikowane ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek - będąc chorobą czysto bakteryjną, jest doskonale podatny na terapię antybiotykową, zwłaszcza jeśli mikroorganizmy nie miały czasu na rozwój lekooporności. Leczenie powinno być prowadzone w szpitalu, obejmuje takie środki:

  1. Analiza moczu z wykryciem konkretnego patogenu.
  2. Antybiotyki na odmiedniczkowe zapalenie nerek są przepisywane w infuzji - domięśniowo i dożylnie. Wśród najczęstszych leków: ceftriakson, ceftazydym. Leki te należą do nowoczesnych cefalosporyn trzeciej generacji i zostały zaprojektowane specjalnie do zwalczania zakażeń układu moczowo-płciowego.
  3. Sulfonamidy - najczęściej Metrogil podaje się dożylnie.
  4. Leki moczopędne można przepisywać w połączeniu z dużą ilością wody do mycia nerek.
  5. Leki przeciwskurczowe na ból i wyeliminowanie niedrożności. Najczęściej używany No-Spa.

Leczenie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek jest trudniejsze, ponieważ bakterie prawdopodobnie rozwinęły oporność na antybiotyki. Strategia obejmuje:

  1. Tryb oszczędzania dla pacjenta.
  2. Staranny dobór antybiotyków - ważne jest wykonanie wstępnego wysiewu w celu określenia wrażliwości szczepu. Terapia antybiotykowa trwa dłużej, więc można przepisać tabletki.
  3. Nitrofurany - Furazolidon, nitrofurantoina, jest również długim kursem.
  4. Zwykle zaleca się fizjoterapię.
  5. Kompleksy witaminowe o wysokiej zawartości mikroelementów z grupy B, a także A, C są wymagane do ogólnej poprawy odporności.

Leczenie przewlekłej postaci choroby nerek jest raczej trudne, dlatego konieczne jest znalezienie kompetentnego nefrologa, a pacjent z kolei powinien dokładnie przestrzegać wszystkich instrukcji.

Dieta na odmiedniczkowe zapalenie nerek

Zaleca się jak najmniejsze obciążenie nerek podczas leczenia. W związku z tym dieta z odmiedniczkowym zapaleniem nerek będzie wymagać takich ograniczeń:

  1. W miarę możliwości, aby uniknąć soli, pożądane jest na ogół usunięcie jej z diety.
  2. Pikantne potrawy i przyprawy są zabronione.
  3. Nie można pić napojów zawierających kofeinę - kawy, mocnej herbaty, energii, pod ścisłym zakazem alkoholu.
  4. Zalecane naturalne diuretyki - arbuzy, dynie.
  5. Niepożądane wysokie spożycie białka zaleca się zminimalizować mięso w diecie.

Dieta powinna trwać przez cały okres leczenia plus kolejne trzy do czterech tygodni po wyzdrowieniu. Ogólną zasadą jest minimalna ilość soli i toksyn, maksimum płynu, aby zapobiec stagnacji moczu.

Zapobieganie odmiedniczkowemu zapaleniu nerek

Najlepszym sposobem leczenia odmiedniczkowego zapalenia nerek jest zapobieganie, ponieważ każdej patologii łatwiej jest zapobiec niż przywrócić organizm. Unikanie infekcji nerek może, jeśli ściśle monitorujesz higienę seksualną i osobistą, zwłaszcza kobiety, w czasie leczenia zapalenia pęcherza i zapalenia gruczołu krokowego, w celu zapobiegania ośrodkom rozmnażania bakterii. Ciepłe ubranie zakrywające dolną część pleców podczas zimnej pory roku jest również zapobieganiem chorobom.