Tsiprolet

Tsiprolet (INN ciprofloksacyna) to fluorochinolonowy środek przeciwbakteryjny z indyjskiej firmy farmaceutycznej DR. LABORATORIA REDDY`S

Substancja aktywnie niszczy zdolności rozrodcze negatywnych mikroorganizmów, zarówno w fazie aktywnej, jak iw stanie senności. Zalecany jest w walce z objawami zarówno pozytywnych, jak i gram-ujemnych mikroorganizmów. Jest użyteczny, ponieważ w przeciwieństwie do podobnych środków nie niszczy równowagi mikroflory przewodu pokarmowego, obszaru pochwy. Zalecany lek, aby pozbyć się dolegliwości wywołanych przez bakterie.

Skuteczność Tsiprolet jest potwierdzona w wielu badaniach klinicznych. Tak więc w jednym z nich skuteczność kliniczna leku w leczeniu przewlekłych chorób zakaźnych i zapalnych przewodu moczowo-płciowego, spowodowanych przez mieszaną mikroflorę, wynosiła 90%. Jednocześnie Tsiprolet był dobrze tolerowany: działania niepożądane były łagodne i występowały u 8,5% uczestników badania.

Grupa kliniczno-farmakologiczna

Lek przeciwbakteryjny z grupy fluorochinolonów.

Warunki sprzedaży z aptek

Możesz kupić na receptę.

Ile Ciprolet 500 mg w aptekach? Średnia cena jest na poziomie 100 rubli.

Skład i forma uwalniania

Tabletki do podawania doustnego. Sprzedawane w blistrach po 10 sztuk. W opakowaniu 1 lub 2 blistry.

Skład 1 tabletki zawiera:

• Składnik aktywny: cyprofloksacyna - 250 lub 500 mg (jako monohydrat chlorowodorku cyprofloksacyny - odpowiednio 291.106 lub 582,211 mg);
• Składniki pomocnicze (odpowiednio 250/500 mg): skrobia kukurydziana - 50,323 / 27,789 mg; celuloza mikrokrystaliczna - 7,486 / 5 mg; talk - 5/6 mg; kroskarmeloza sodowa - 10/20 mg; koloidalny dwutlenek krzemu - 5/5 mg; stearynian magnezu - 3,514 / 4,5 mg;
• Osłonka z folii (odpowiednio 250/500 mg): Polysorbate 80 - 0,08 / 0,072 mg; hypromeloza (6 cps) - 4,8 / 5 mg; dwutlenek tytanu - 2 / 1,784 mg; kwas sorbinowy - 0,08 / 0,072 mg; makrogol 6000 - 1,36 / 1,216 mg; talk - 1,6 / 1,784 mg; Dimetikon - 0,08 / 0,072 mg.

Efekt farmakologiczny

Działanie przeciwpierwotniakowe i przeciwdrobnoustrojowe połączonego leku Tsiprolet A objawia się działaniem jego dwóch aktywnych składników.

Pochodna imidazolu - cynidazol - jest lekiem przeciwpierwotniakowym i przeciwdrobnoustrojowym o dużej lipofilności, dzięki czemu łatwo przenika do najprostszych organizmów i bakterii beztlenowych, w których synteza wewnątrzkomórkowa jest hamowana, a sama struktura DNA jest uszkodzona. Tinidazol jest szkodliwy dla czynników powodujących rzęsistkowicę, giardiozę, amebiazę i mikroorganizmy powodujące zakażenia beztlenowe: Clostridia, Bacteroids, Eubacteria, Fuzobacteria, Peptococci, Peptostrepkokokki.

Pochodna fluorochinolonu - cyprofloksacyna - charakteryzuje się szeroką skutecznością przeciwdrobnoustrojową. Ma on przytłaczający wpływ na topoizomerazy II i IV gyrazy DNA mikroorganizmów, które są odpowiedzialne za superskręcenie DNA chromosomów wokół RNA jądra, co jest niezbędne do rozszyfrowania informacji genetycznej. Zapobiega podziałowi i wzrostowi bakterii, synteza DNA prowadzi do wyraźnych zmian w morfologii wewnątrzkomórkowej (w tym błon i ścian), które razem powodują ich śmierć.

Skuteczność bakteriobójcza jest skierowana na drobnoustroje gram-ujemne na etapie ich podziału i spoczynku (z powodu lizy ścian komórkowych) i bakterii gram-dodatnich tylko na etapie ich podziału. Cyprofloksacyna ma niską toksyczność wobec komórek makroorganizmów z powodu braku w nich gyrazy DNA. Przy stosowaniu nie obserwuje się równoległej produkcji oporności na inne środki przeciwbakteryjne, które nie są inhibitorami gyrazy, co znajduje odzwierciedlenie w wysokiej skuteczności leku przeciwko bakteriom, które są odporne na działanie aminoglikozydów, cefalosporyn, penicylin, tetracyklin i wielu innych grup antybiotyków.

Stosowanie cyprofloksacyny jest śmiertelne dla tlenowych Gram-ujemnych mikroorganizmów - enterobakterii (Salmonella, Escherichia coli, Shigella, Klebsiella, Proteus, Enterebacter, Serratia, Edwardsiel, Hafnium, Morganella, Iersinius, Vibrio). Inne bakterie Gram-ujemne (Pseudomonas, Hemophilus bacilli, Moraksell, Pasterell, Aeromonas, Campylobacter, Neusseria). Niektóre wewnątrzkomórkowe patogeny (Legionella, Listeria, Brucella, Mcobacterium) i przedstawiciele tlenowych bakterii Gram-dodatnich (Streptococcus i Staphylococcus).

Gdy gronkowce są oporne na metycylinę, są najczęściej oporne na cyprofloksacynę, jednak ta oporność powstaje bardzo powoli z powodu faktu, że mikroorganizmy nie wytwarzają enzymów, które inaktywują lek i ze względu na ich wyjątkowo małą ilość pozostającą po ekspozycji.

Wskazania do użycia

Zastosowanie Tsiprolet w postaci tabletek i roztworu jest wskazane w leczeniu chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na cyprofloksacynę, w tym:

• infekcje układu mięśniowo-szkieletowego;
• infekcje błon śluzowych, skóry i tkanek miękkich;
• zakażenia poporodowe;
• infekcje zębów, jamy ustnej, szczęki, przewodu pokarmowego;
• infekcje ucha, nosa i gardła;
• infekcje dróg oddechowych;
• infekcje pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych;
• infekcje nerek i dróg moczowych;
• zakażenia narządów płciowych (zapalenie gruczołu krokowego, rzeżączka, zapalenie przydatków);
• sepsa;
• zapalenie otrzewnej.

Ponadto tabletki i roztwór stosuje się w ramach kompleksowej terapii lekami immunosupresyjnymi w zapobieganiu i leczeniu zakażeń u pacjentów o obniżonej odporności.

Przeciwwskazania

Przeciwwskazania do przyjmowania Tsiprolet to:

1. Nadwrażliwość na cyprofloksacynę, a także inne substancje z grupy fluorochinolonów.
2. Ciąża i laktacja.
3. Wiek do 18 lat, z wyjątkiem wskazań we wskazaniach dla dzieci.
4. Jednoczesny odbiór z tizanidyną.

Spotkanie w czasie ciąży i laktacji

Dokładne dane podczas badań klinicznych nad wpływem na nienarodzone dziecko, ciało matki nie jest. Pielęgniarstwo i kobiety w pozycji leku są przeciwwskazane, aby wykluczyć negatywne konsekwencje.

Dawkowanie i sposób użycia

Jak wskazano w instrukcji stosowania tabletki przyjmowane są doustnie, na pusty żołądek (przed posiłkami), pijąc dużo płynów.

Lekarz przepisuje dawkę i okres leczenia indywidualnie na podstawie wskazań klinicznych, biorąc pod uwagę rodzaj zakażenia, towarzyszącą mu patologię, ciężkość stanu, wiek i masę ciała pacjenta.

Zalecany schemat dawkowania:

• infekcje nerek i dróg moczowych: niepowikłana postać - 250 mg, ciężka postać - 500 mg, częstotliwość stosowania - 2 razy dziennie;
• infekcje dolnych dróg oddechowych: umiarkowana postać ciężkości - 250 mg, ciężka - 500 mg, częstotliwość stosowania - 2 razy dziennie;
• rzeżączka: 250–500 mg raz;
• ciężkie postacie zapalenia jelit, zapalenia jelita grubego i zakażeń ginekologicznych (występujące z wysoką gorączką), zapalenia szpiku, zapalenia gruczołu krokowego: 500 mg 2 razy dziennie;
• normalna biegunka: 250 mg 2 razy dziennie.

Czas trwania leczenia wynosi 7–10 dni, po całkowitym zaniku objawów choroby, pigułka musi być zażywana jeszcze kilka dni.

W przypadku ciężkiego upośledzenia czynności nerek dawkę leku zmniejsza się 2 razy.

W przewlekłej niewydolności nerek dawka zależy od klirensu kreatyniny (CK):

• QC powyżej 50 ml / min: normalna dawka;
• CC 30–50 ml / min: 250–500 mg 1 raz na 12 godzin;
• CC 5–29 ml / min: 250–500 mg 1 raz na 18 godzin;
• dializa: 250–500 mg 1 raz na 24 godziny po hemodializie lub dializie otrzewnowej.

Działania niepożądane

Podczas stosowania Tsiproletu wewnątrz i dożylnie mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

1. Narządy zmysłów: utrata słuchu, szum w uszach, zaburzenia węchu i smaku, zaburzenia widzenia (podwójne widzenie, zmiana postrzegania kolorów);
2. Wskaźniki laboratoryjne: hiperkreatyninemia, hipoprotrombinemia, hiperglikemia, hiperbilirubinemia;
3. Reakcje alergiczne: występowanie tworząc strupy małych grudek i pęcherzyków towarzyszy krwawienie, świąd, gorączka na leki, pokrzywkę, wybroczynowe krwotoki (wybroczyny), zapalenie naczyń, obrzęk krtani lub osoby, eozynofilii, duszność, zwiększoną czułość, guzkowe rumień, rumień wielopostaciowy wysiękowy, toksycznego nekroliza naskórka (zespół Lyella), zespół Stevensa-Johnsona (rumień wysiękowy złośliwy);
4. Układ sercowo-naczyniowy: zaburzenia rytmu serca, tachykardia, obniżenie ciśnienia krwi, zaczerwienienie krwi na skórze twarzy;
5. Układ moczowy: śródmiąższowe zapalenie nerek, krwiomocz, krystaluria (zwłaszcza z małą diurezą i moczem zasadowym), zapalenie kłębuszków nerkowych, wielomocz, dyzuria, albuminuria, zatrzymanie moczu, krwotoki z cewki moczowej, zmniejszenie czynności nerek wydzielającej azot;
6. Układ mięśniowo-szkieletowy: pęknięcia ścięgna, bóle stawów, zapalenie ścięgna, zapalenie stawów, bóle mięśni;
7. Układ krwiotwórczy: trombocytoza, granulocytopenia, leukopenia, małopłytkowość, niedokrwistość, leukocytoza, niedokrwistość hemolityczna;
8. Układ pokarmowy: jadłowstręt, ból brzucha, nudności, wymioty, biegunka, wzdęcia, żółtaczka cholestatyczna (zwłaszcza u pacjentów z wcześniejszymi chorobami wątroby), martwica wątroby, zapalenie wątroby, zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych i fosfatazy alkalicznej;
9. Układ nerwowy: ból głowy, zawroty głowy, drżenie, zmęczenie, bezsenność, koszmary senne, obwodowe porażenie (nieprawidłowe postrzeganie bólu), zwiększone ciśnienie śródczaszkowe, pocenie się, lęk, depresja, dezorientacja, omamy i inne objawy reakcji psychotycznych (czasami mogą przejść do warunków, w których pacjent jest w stanie sam sobie zaszkodzić), omdlenia, migrena, zakrzepica tętnicy mózgowej;
10. Inne: ogólne osłabienie, nadkażenie (kandydoza, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego).

Przedawkowanie

Przede wszystkim przedawkowanie wpływa na stan nerek i powoduje ostrą niewydolność nerek. Ponadto nadmiar dawki może powodować zawroty głowy, drgawki, omamy, dyskomfort w jamie brzusznej, zmiany świadomości.

Specjalne instrukcje

Przed rozpoczęciem używania leku przeczytaj specjalne instrukcje:

1. W trakcie leczenia należy unikać kontaktu z bezpośrednim światłem słonecznym.
2. W trakcie leczenia konieczne jest dostarczenie wystarczającej ilości płynu, obserwując normalną diurezę.
3. Pacjenci z padaczką, napady drgawek w wywiadzie, choroby naczyniowe i organiczne uszkodzenia mózgu z powodu zagrożenia niepożądanymi reakcjami ze strony CNS Tsiprolet powinni być wyznaczani wyłącznie ze względów zdrowotnych.
4. Jeśli wystąpi ciężka lub przedłużająca się biegunka podczas lub po leczeniu lekiem Tsiprolet, należy wykluczyć rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, co wymaga natychmiastowego przerwania leczenia i odpowiedniego leczenia.
5. W przypadku bólu ścięgien lub pojawienia się pierwszych objawów zapalenia ścięgna, leczenie należy przerwać z powodu opisania pojedynczych przypadków zapalenia, a nawet zerwania ścięgna podczas leczenia fluorochinolonami.

Kompatybilność z innymi lekami

Podczas używania leku należy wziąć pod uwagę interakcje z innymi lekami:

1. Przy jednoczesnym stosowaniu Tsiprolet i leków przeciwzakrzepowych czas krwawienia wydłuża się.
2. Przy jednoczesnym stosowaniu Tsiprolet i cyklosporyny, działanie nefrotoksyczne tego ostatniego jest wzmocnione.
3. Przy jednoczesnym stosowaniu Ciproletu z didanozyną, wchłanianie cyprofloksacyny jest zmniejszone z powodu tworzenia kompleksów cyprofloksacyny z solami glinu i magnezu zawartymi w didanozynie.
4. Jednoczesne stosowanie Tsiprolet i teofiliny może prowadzić do zwiększenia stężenia teofiliny w osoczu, z powodu konkurencyjnego hamowania w miejscach wiązania cytochromu P450, co prowadzi do wzrostu teofiliny T1 / 2 i zwiększonego ryzyka działania toksycznego związanego z teofiliną.
5. Jednoczesne podawanie leków zobojętniających, jak również preparatów zawierających jony glinu, cynku, żelaza lub magnezu, może powodować zmniejszenie wchłaniania cyprofloksacyny, dlatego przerwa między podaniem tych leków musi wynosić co najmniej 4 godziny.

Recenzje

Oferujemy recenzje osób, które korzystały z Tsiprolet:

1. Azamat. Ciprolet 500 mg. Rano i wieczorem. Po tym natychmiast hilak forte upuszcza do szklanki wody - 35 kropli. Następnie wszelkiego rodzaju furatsillin, lugol i adzhisept. Jest w tej kolejności. Kiedy przepisał mi ropne zapalenie migdałków.
2. Vika. Musisz być bardzo ostrożny z tym lekiem. Lekarz przepisał tsiprolet z zapalenia pęcherza moczowego, chociaż wydawało się, że wiosna była i doświadczyła zimy bez incydentów, ale pierwsza wiosenna bryza rozwiała problem. A wraz z nim jest jeszcze jeden... Ponieważ nikt nie powiedział, że przyjmowanie tego środka nie może być długo w słońcu, w rezultacie zdobyłem również fotodermatozę, dermatolog postawił tę diagnozę po przejściu zarówno terapeuty, jak i alergologa. Tylko inteligentny lekarz został złapany i powiedział to z niektórych leków, w tym od tsiprolet.
3. Tatiana. Tsiprolet koniecznie musiał powtarzać, co roku, co roku. Faktem jest, że już od pięciu lat cierpię na przewlekłe zapalenie oskrzeli (po tym, jak cierpię na chorobę nóg). W sezonie jesienno-zimowym po hipotermii (a może złapaniu infekcji) czasami zaczyna się najsilniejszy kaszel, który nie ustępuje na długo. Ostatnio w takich przypadkach już sobie przypisałem Tsiprolet. Próbuję pić przez siedem dni, dwa razy po 250 mg. Zazwyczaj staje się to łatwiejsze przez 3-4 dni, ale nie przestawam pić tego leku. Czy to ze stanu bolesnego, czy reakcji na lek, ale apetyt znika, kłopoty z przewodu pokarmowego. Wtedy wszystko jest normalne.

Analogi

Analogi strukturalne substancji czynnej:

• Alzipro;
• Afenoksyna;
• BasiGen;
• Betaciprol;
• Vero-cyprofloksacyna;
• Zindolin 250;
• Inficpro;
• Quintor;
• Quipro;
• Liprokhin;
• Microflox;
• Offtocipro;
• Protsipro;
• Recipro;
• Ciflox;
• Tseprova;
• Tsiloxan;
• Tsipraz;
• Cyprinol;
• Cyprinol CP;
• Tsiprobay;
• Tsibrobid;
• Cyprobrin;
• Cyprodox;
• Ciprolacare;
• Ciprolone;
• Cypromed;
• Cipropane;
• Tsiprosan;
• Tsiprosin;
• Tsiprosol;
• Cyprofloksabol;
• Cyprofloksacyna;
• Ciprofloxacin Bufus;
• Ciprofloksacyna-AKOS;
• Ciprofloksacyna-Promed;
• Ciprofloxacin-Teva;
• Ciprofloxacin-FPO;
• Chlorowodorek cyprofloksacyny;
• Ceteral;
• Cifloxinal;
• Digran;
• Digran OD;
• Ecocifol.

Przed zakupem analogu skonsultuj się z lekarzem.

Okres ważności i warunki przechowywania

Przechowywać w suchym, ciemnym i niedostępnym dla dzieci miejscu w temperaturze nie wyższej niż + 25 ° C Okres ważności - 5 lat.

Tsiprolet A

Nazwa łacińska: Ciprolet A

Kod ATX: J01R04

Składnik aktywny: cynidazol + cyprofloksacyna (cynidazol + cyprofloksacyna)

Producent: DR. REDDY`S LABORATORIES, LTD. (Indie)

Aktualizacja opisu i zdjęcia: 21.11.2018

Ceny w aptekach: od 180 rubli.

Tsiprolet I - połączone środki przeciwbakteryjne.

Uwolnij formę i kompozycję

Postać dawkowania Tsiprolet A to tabletka powlekana: owalna, z jednej strony gładka, z drugiej strony ryzyko rozdzielenia, prawie białe lub białe, na przekroju od białego do jasnożółtego (10 szt. W blistrach, w kartonowym opakowaniu 1 blister).

Skład jednej tabletki:

• składniki czynne: cyprofloksacyna - 500 mg (w postaci monohydratu chlorowodorku - 582,285 mg), cynidazol - 600 mg;
• składniki pomocnicze: stearynian magnezu, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), kroskarmeloza sodowa, skrobia kukurydziana, koloidalny dwutlenek krzemu, talk, celuloza mikrokrystaliczna;
• otoczka: biała Opadry, w tym dwutlenek tytanu, polisorbat-80, makrogol-6000, talk, kwas sorbinowy, hypromeloza.

Właściwości farmakologiczne

Farmakodynamika

Tsiprolet A to preparat o złożonej kompozycji, którego efektem są właściwości substancji czynnych.

Tinidazol jest pochodną imidazolu, substancją przeciwbakteryjną i przeciwpierwotniakową. Skuteczny przeciwko Lamblia, Entamoeba histolytica, Trichomonas vaginalis, jak również czynnikom wywołującym infekcje beztlenowe, takim jak Peptococcus spp., Bacteroides melaninogenicus, Peptostreptococcus spp., Bacteroides fragilis, Fusobacterium spp.

Tinidazol jest wysoce lipofilowym środkiem, który przenika do beztlenowych mikroorganizmów i rzęsistków, gdzie jest przywracany przez nitroreduktazę, hamuje syntezę i uszkadza strukturę DNA.

Cyprofloksacyna jest pochodną fluorochinolonu, środkiem przeciwbakteryjnym o szerokim spektrum działania. Jego mechanizm działania jest spowodowany zdolnością do zakłócania syntezy DNA, podziału i wzrostu bakterii, tłumienia bakteryjnej gyrazy DNA (topoizomerazy II i IV, odpowiedzialnej za superskręcenie chromosomalnego DNA wokół jądrowego RNA, co skutkuje informacją genetyczną), powodując wyraźne zmiany morfologiczne (w tonach). h. ściana komórkowa i błony) i szybka śmierć komórki bakteryjnej.

Cyprofloksacyna ma działanie bakteriobójcze na drobnoustroje Gram-ujemne podczas spoczynku i podziału (wpływa na gyrazę DNA, powoduje lizę ściany komórkowej) i organizmy Gram-dodatnie podczas podziału. Lek nie powoduje równoległego wytwarzania oporności na inne antybiotyki, które nie należą do grupy inhibitorów gyrazy, dzięki czemu jest wysoce skuteczny przeciwko bakteriom opornym na tetracykliny, aminoglikozydy, cefalosporyny, penicyliny i wiele innych antybiotyków.

Wrażliwe na cyprofloksacynę:

• Gram-dodatnie bakterie tlenowe: Streptococcus agalactiae, Streptococcus pyogenes, Staphylococcus hominis, Staphylococcus haemolyticus, Staphylococcus saprophyticus, Staphylococcus aureus;
• Gram-ujemne bakterie tlenowe: Enterobacterium Hafnia alvei, Citrobacter spp., Salmonella spp., Serratia marcescens, Morganella morganii, Enterobacter spp., Shigella spp., Edwardsiella tarda, Escherichia coli, Providencia spp., I, Proteus mi, Proteus mi, Proteus mi. Klebsiella spp., Vibrio spp.;
• inne bakterie Gram-ujemne: Aeromonas spp., Pseudomonas aeruginosa, Plesiomonas shigelloides, Neisseria spp., Moraxella catarrhalis, Campylobacter jejuni, Haemophilus spp., Pasteurella multocida;
• Niektóre wewnątrzkomórkowe patogeny: Mycobacterium tuberculosis, Brucella spp., Mycobacterium kansasii, Listeria monocytogenes, Legionella pneumophila.

Większość gronkowców opornych na metycylinę jest oporna na cyprofloksacynę. Oporność rozwija się bardzo powoli z dwóch powodów: po pierwsze, pod wpływem cyprofloksacyny umierają prawie wszystkie trwałe mikroorganizmy; drugie - komórki bakteryjne nie mają enzymów, które go aktywują. Lek jest oporny na: Nocardia asteroides, Pseudomonas cepacia, Bacteroides fragilis, Clostridium difficile, Ureaplasma urealyticum, Pseudomonas maltophilia.

Tsiprolet A jest nieskuteczny przeciwko Treponema pallidum.

Farmakokinetyka

Oba składniki aktywne Tsiprolet A po podaniu doustnym są dobrze wchłaniane w przewodzie pokarmowym. W przypadku jednoczesnego przyjmowania pokarmu wchłanianie ulega spowolnieniu, ale biodostępność i maksymalne wartości stężenia nie zmieniają się.

Biodostępność cynidazolu wynosi 100%. Około 12% wiąże się z białkami osocza. Po przyjęciu 500 mg maksymalne stężenie, które wynosi 47,7 µg / ml, osiągane jest w ciągu 120 minut.

Biodostępność cyprofloksacyny wynosi 50–85%. Około 20–40% wiąże się z białkami osocza. Objętość dystrybucji - 2–3,5 l / kg. Po przyjęciu 500 mg maksymalne stężenie, które wynosi 0,2 µg / ml, osiąga się w ciągu 60–90 minut.

Tinidazol przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego (podobnie jak stężenie w osoczu) i jest ponownie wchłaniany w kanalikach nerkowych. Okres półtrwania wynosi 12-14 godzin. Metabolizowany w wątrobie z udziałem cytochromu P₄₅₀ (CYP3A4). Około 50% jest wydalane z żółcią, 25% w moczu i 12% w postaci metabolitów.

Cyprofloksacyna dobrze przenika do płynów i tkanek, z wyjątkiem tkanek bogatych w tłuszcze (np. Nerwowych). W porównaniu ze stężeniem w osoczu w tkankach jest 2–12 razy wyższy. Stężenia terapeutyczne są osiągane w migdałkach, ślinie, wydzielinach oskrzelowych, tkance płucnej, jelitach, wątrobie, żółci, woreczku żółciowym, nerkach i narządach moczowych, mazi stawowej i chrząstce stawowej, mięśniach, tkance kostnej, skórze, narządach brzusznych i miednicy małej, jajnikach, jajowody, macica, endometrium, płyn otrzewnowy, tkanka prostaty, płyn nasienny.

Niewielka ilość cyprofloksacyny przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego. Przy braku zapalenia opon mózgowych, jego stężenie wynosi 6–10% surowicy, w przypadku zapalenia - 14–37%. Substancja przenika również do płynu ocznego, limfy, otrzewnej, opłucnej i przez łożysko. W porównaniu ze stężeniem w osoczu poziom neutrofili we krwi jest 2–7 razy wyższy. Aktywność cyprofloksacyny nieznacznie zmniejsza się przy wartościach pH poniżej 6. Metabolizowany w wątrobie (15–30%) z utworzeniem niskocząsteczkowych metabolitów (oksykrofloksacyna, sulfocyrofloksacyna, dietylocefloksacyna i formylocykrofloksacyna). Okres półtrwania wynosi około 4 godzin. Wydalane głównie przez nerki przez filtrację kanalikową i wydzielanie: 40–50% w postaci niezmienionej, 15% w postaci metabolitów, reszta przez przewód pokarmowy. W małych ilościach przenika do mleka matki. Całkowity klirens wynosi 8-10 ml / min / kg, klirens nerkowy wynosi 3-5 ml / min / kg.

W przewlekłej niewydolności nerek (klirens kreatyniny> 22 ml / min) parametry farmakokinetyczne cynidazolu nie różnią się od tych u zdrowych ochotników, ale okres półtrwania cyprofloksacyny zwiększa się do 12 godzin, a procent substancji wydalanej przez nerki jest zmniejszony. Kumulacja nie występuje jednak z powodu kompensacyjnego wzrostu metabolizmu leku i jego eliminacji przez przewód pokarmowy.

Wskazania do użycia

Zgodnie z instrukcjami Tsiprolet A jest stosowany w leczeniu mieszanych zakażeń bakteryjnych wywołanych przez wrażliwe organizmy Gram-ujemne i Gram-dodatnie, w połączeniu z pierwotniakami i / lub bakteriami beztlenowymi, w tym w obecności zakażeń następujących narządów / układów:

• jama ustna: zapalenie przyzębia, ostre wrzodziejące zapalenie dziąseł, zapalenie okostnej;
• Narządy laryngologiczne: zapalenie wyrostka sutkowatego, zapalenie zatok czołowych, zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok, zapalenie zatok, zapalenie gardła, zapalenie migdałków;
• drogi oddechowe: zapalenie oskrzeli (ostre i zaostrzenie przewlekłego), rozstrzenie oskrzeli, zapalenie płuc;
• kości i stawy: septyczne zapalenie stawów, zapalenie szpiku;
• skóra i tkanki miękkie: cellulitis, ropnie, rany, zakażone wrzody, odleżyny, oparzenia, wrzodziejące zmiany skórne w „zespole stopy cukrzycowej”;
• nerki i układ moczowy: zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek;
• narządy miednicy i narządy płciowe: zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie jajowodu, zapalenie przydatków, zapalenie jajnika, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie miednicy mniejszej, ropień kanalikowy.

Ciprolet A jest również przepisywany do zakażeń wewnątrzbrzusznych (ropnie śródotrzewnowe, zakażenia przewodu pokarmowego i dróg żółciowych) i zakażeń pooperacyjnych.

Przeciwwskazania

• choroby organiczne centralnego układu nerwowego;
• ucisk hematopoezy szpiku kostnego;
• choroby krwi, w tym w wywiadzie;
• ostra porfiria;
• ciąża i laktacja;
• wiek do 18 lat;
• jednoczesne stosowanie tyzanidyny (wysokie ryzyko senności i wyraźne obniżenie ciśnienia krwi);
• nadwrażliwość na składniki leku, inne pochodne fluorochinolonu lub imidazolu.

Tsiprolet A należy stosować ostrożnie w podeszłym wieku, z padaczką, chorobami psychicznymi, upośledzonym krążeniem mózgowym, drgawkami w historii, ciężką miażdżycą naczyń mózgowych, ciężką niewydolnością nerek i (lub) wątroby.

Instrukcja użytkowania Tsiprolet A: metoda i dawkowanie

Tabletki Tsiprolet A należy przyjmować doustnie przez 1 godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po jedzeniu, połykając w całości (bez żucia i bez łamania integralności) i pijąc dużo wody.

Dorosłym pacjentom przepisuje się zwykle 1 tabletkę 2 razy dziennie. Czas trwania leczenia, w zależności od ciężkości zakażenia, wynosi 5–10 dni.

Efekty uboczne

• ze strony parametrów laboratoryjnych: hiperbilirubinemia, hiperkreatyninemia, hipoprotrombinemia, hiperglikemia, zwiększona alkaliczna fosfataza i aktywność aminotransferaz wątrobowych;
• ze strony układu pokarmowego: suchość błony śluzowej jamy ustnej, utrata apetytu, metaliczny smak w ustach, wzdęcia, bóle brzucha, biegunka, nudności, wymioty, zapalenie wątroby, żółtaczka cholestatyczna (zwłaszcza u pacjentów z wcześniejszymi chorobami wątroby), martwica wątroby;
• ze strony organów krwiotwórczych: niedokrwistość (w tym hemolityczna), leukopenia, trombocytoza, małopłytkowość, granulocytopenia, leukocytoza;
• ze strony układu sercowo-naczyniowego: niższe ciśnienie krwi, arytmia, tachykardia;
• ze strony układu moczowego: zatrzymanie moczu, wielomocz, dyzuria, albuminuria, krystaluria (z odczynem zasadowym moczu i zmniejszona diureza), krwiomocz, zmniejszenie czynności nerek nerek, kłębuszkowe zapalenie nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek;
• ze strony układu nerwowego: zmęczenie, dyzartria, zawroty głowy, ból głowy, neuropatia obwodowa, zaburzenia koordynacji ruchów (w tym ataksja ruchowa); rzadko - bóle głowy, zwiększone pocenie się, zakrzepica tętnic mózgowych, omdlenia, koszmary senne, zmęczenie, bezsenność, niepokój, paralgeziya obwodowej (anomalia percepcji odczuwania bólu), drżenia, drgawki, dezorientacja, omamy, zwiększone ciśnienie śródczaszkowe, depresja i inne objawy psychotyczne reakcje;
• ze zmysłów: utrata słuchu, szum w uszach, zaburzenia widzenia (podwójne widzenie, zmiana postrzegania kolorów), zaburzenia smaku i zapachu;
• reakcje alergiczne: zapalenie naczyń, nadwrażliwość na światło, eozynofilia, gorączka lekowa, wysypka skórna, wybroczyny, pokrzywka, świąd, rumień guzowaty, obrzęk naczynioruchowy, duszność, toksyczna martwica naskórka (zespół Lyella), wielopostaciowy wysiękowy obrzękowy obrzękowy obrzękowy obrzęk erytromia Johnson);
• inne: nadkażenie (rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, kandydoza), osłabienie, uderzenia gorąca, bóle mięśni, zapalenie ścięgna, zapalenie stawów, bóle stawów, pęknięcia ścięgien.

Przedawkowanie

W przypadku ostrego przedawkowania Tsiprolet A przeważają objawy odwracalnego uszkodzenia układu moczowego i mogą wystąpić drgawki.

Zaleca się wywołanie wymiotów i spłukanie żołądka. Dalej jest leczenie objawowe i wspomagające, w tym odpowiednie nawodnienie organizmu. Nie ma konkretnego leku na antidotum. Stosowanie dializy otrzewnowej i hemodializy, tinidazol i niewielka ilość (do 10%) cyprofloksacyny mogą być całkowicie wyeliminowane z organizmu.

Specjalne instrukcje

Jeśli leczenie trwa dłużej niż 6 dni, konieczna jest kontrola krwi obwodowej.

Należy wziąć pod uwagę prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji alergicznych krzyżowych: na cynidazol u pacjentów z nadwrażliwością na inne pochodne imidazolu, na cyprofloksacynę u pacjentów z nadwrażliwością na inne pochodne fluorochinolonów.

W trakcie terapii zaleca się unikanie ekspozycji na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Rozwój reakcji nadwrażliwości na światło jest bezpośrednim wskazaniem do zniesienia Tsiprolet A. Alkoholu nie należy również spożywać, ze względu na obecność cynidazolu, jednego z aktywnych składników leku, istnieje ryzyko reakcji podobnych do disulfiramu.

Tsiprolet A maluje mocz w ciemnym kolorze, zjawisko to nie ma znaczenia klinicznego. Podczas terapii nie należy przekraczać dawki przepisanej przez lekarza, konieczne jest również zapewnienie odpowiedniego spożycia płynów i utrzymanie kwaśnego moczu, w przeciwnym razie istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia krystalurii.

Leczenie należy przerwać w przypadku bólu ścięgien lub pojawienia się pierwszych objawów zapalenia ścięgna.

Pacjenci z napadami padaczki, epilepsją, organicznym uszkodzeniem mózgu i chorobami naczyniowymi mają ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony ośrodkowego układu nerwowego podczas przyjmowania leku, dlatego w tej kategorii pacjentów Tsiprolet A może być stosowany wyłącznie ze względów zdrowotnych, pod nadzorem lekarza.

Jeśli podczas leczenia przeciwbakteryjnego lub po jego zakończeniu występuje ciężka i długotrwała biegunka, konieczne jest przeprowadzenie badania na obecność rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego, jeśli to konieczne, przepisanie odpowiedniego leczenia.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów silnikowych i złożone mechanizmy

Podczas odbioru Tsiprolet A zaleca się powstrzymanie się od prowadzenia pojazdów i wykonywania pracy, która wymaga zwiększonej uwagi, szybkości reakcji motorycznych i umysłowych.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Tinidazol może mieć działanie rakotwórcze i mutagenne, dlatego w czasie ciąży lek jest przeciwwskazany.

Oba składniki czynne leku Tsiprolet A przenikają do mleka kobiecego, dlatego należy tymczasowo przerwać karmienie piersią, jeśli podczas laktacji wymagane jest leczenie.

Użyj w dzieciństwie

Ciprolet A nie jest przepisywany w leczeniu pacjentów w wieku poniżej 18 lat.

W przypadku zaburzeń czynności nerek

Tsiprolet A należy stosować ostrożnie w przypadku ciężkiej niewydolności nerek.

Z nieprawidłową czynnością wątroby

Tsiprolet A należy stosować ostrożnie w przypadku ciężkiej niewydolności wątroby.

Używaj na starość

W starszym wieku Tsiprolet A należy stosować ostrożnie.

Interakcja z narkotykami

Jeśli to konieczne, tsiprolet A można łączyć z sulfonamidami i antybiotykami (beta-laktamowe środki przeciwbakteryjne, aminoglikozydy, cefalosporyny, ryfampicyna, erytromycyna). Przy takich kombinacjach zwykle odnotowuje się synergizm działania.

Wpływ cynidazolu:

• działanie pośrednich leków przeciwzakrzepowych wzrasta (dawka Tsiprolet A zmniejsza się o połowę, aby uniknąć krwawienia);
• przyspiesza metabolizm cynidazolu na tle stosowania fenobarbitalu;
• działanie etanolu jest zwiększone, co powoduje ryzyko reakcji podobnych do disulfiramu.

Ze względu na możliwe interakcje tinidazolu, zaleca się unikanie podawania Ciprolet A w połączeniu z etionamidem.

Efekty spowodowane przez cyprofloksacynę:

• zwiększa się nefrotoksyczne działanie cyklosporyny, w wyniku czego wzrasta stężenie kreatyniny w surowicy (wskaźnik ten należy monitorować 2 razy w tygodniu);
• stężenie wzrasta i wydłuża się okres półtrwania teofiliny i innych ksantyn, w tym doustne środki hipoglikemiczne i kofeina;
• zmniejsza wskaźnik protrombiny przy jednoczesnym stosowaniu pośrednich antykoagulantów;
• wchłanianie cyprofloksacyny zmniejsza się wraz z połączeniem sukralfatu, didanozyny, preparatów żelaza i środków zobojętniających kwas zawierających magnez, glin, wapń (Ciprolet A należy przyjmować 1-2 godziny przed zażyciem tych leków lub 4 godziny po ich zażyciu);
• ryzyko napadów wzrasta wraz ze stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (z wyjątkiem kwasu acetylosalicylowego);
• absorpcja jest przyspieszona, a czas osiągnięcia maksymalnego stężenia cyprofloksacyny podczas przyjmowania metoklopramidu jest zmniejszony;
• wydalanie jest spowolnione (do 50%), a stężenie cyprofloksacyny w osoczu wzrasta na tle leków urykozurycznych;
• maksymalne stężenie wzrasta o 7 razy, a pole pod krzywą farmakokinetyczną „czas - obszar” tyzanidyny, co zwiększa ryzyko senności i wyraźne obniżenie ciśnienia krwi.

Analogi

Analogiem Tsiprolet A jest lek Tsifran ST.

Warunki przechowywania

Przechowywać w temperaturze nieprzekraczającej 25 ° C w ciemnym i suchym miejscu niedostępnym dla dzieci.

Okres ważności - 3 lata.

Warunki sprzedaży aptek

Recepta.

Tsiprolet A Recenzje

Według większości opinii, Tsiprolet A jest skutecznym i niedrogim środkiem przeciwbakteryjnym o szerokim spektrum działania. Negatywne stwierdzenia dotyczące leku zazwyczaj zawierają skargi na rozwój działań niepożądanych.

Cena Tsiprolet A w aptekach

Cena Tsiprolet A wynosi około 170–200 rubli za 10 tabletek w opakowaniu.

Tsiprolet pills - oficjalne * instrukcje użytkowania

Instrukcja

(informacje dla ekspertów)

w sprawie medycznego stosowania leku

Tabletki powlekane 250 i 500 mg

Numer rejestracyjny:

Nazwa chemiczna:

Monohydrat chlorowodorku kwasu 1-cyklopropylo-6-fluoro-1,4-dihydro-4-okso-7- (1-piperazynylo) -3-chinolinokarboksylowego

Skład:

Ciprolet - 250: 1 tabletka powlekana zawiera monohydrat chlorowodorku cyprofloksacyny w dawce równoważnej 250 mg cyprofloksacyny

Ciprolet - 500: 1 tabletka powlekana zawiera jednowodny chlorowodorek cyprofloksacyny w dawce równoważnej 500 mg cyprofloksacyny

Opis:

białe lub prawie białe okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki o gładkiej powierzchni po obu stronach, pokryte. Kind on break-weight, biały z lekko żółtawym odcieniem

Właściwości:

Ciprolet jest lekiem przeciwbakteryjnym z grupy fluorochinolonów.

Mechanizm działania cyprofloksacyny jest związany z wpływem na gyrazę DNA (topoizomerazę) bakterii, która odgrywa ważną rolę w reprodukcji bakteryjnego DNA. Cyprofloksacyna ma szybkie działanie bakteriobójcze na mikroorganizmy, które znajdują się zarówno w fazie spoczynku, jak i reprodukcji.

Spektrum działania cyprofloksacyny obejmuje następujące typy mikroorganizmów gram (-) i gram (+):

E. coli, Shigella, Salmonella, Citrobacter, Klebsiella, Enterobacter, Serratia, Hafnia, edwardsiella Proteus (indolpolozhitelnye i indolotritsatelnye), Providencia, Morganella, Yersinia, Vibrio, Aeromonas, Rlesiomonas Pasteurella Haemophilus Campylobacter, Pseudomonas, Legionella, Neisseria, Moraxella, Branhamella, Acinetobacter, Brucella, Staphylococcus, Sreptococcus agalactiae, Listeria, Corynebacterium, Chlamydia.

Cyprofloksacyna jest skuteczna przeciwko bakteriom wytwarzającym beta-laktamazę.

Wrażliwości na cyprofloksacynę waha się od: Gardnerella, Flavobacterium, Alcaligenes, Streptococcus faecalis, Streptococcus pyogenes, Streptococcus pneumonia, Streptococcus viridans, Mycoplasma hominis, Mycobasterium gruźlicy, Mycobacterium fortuitum.

Najczęściej oporne: Streptococcus faecium, Ureaplasma urealyticum, Nocardia asteroides.

Beztlenowce, z pewnymi wyjątkami, są umiarkowanie wrażliwe (Peptococcus, Peptostreptococcus) lub oporne (Bacteroides).

Cyprofloksacyna nie wpływa na Treponema pallidum i grzyby.

Oporność na cyprofloksacynę jest wytwarzana powoli i stopniowo,

brakuje oporności na plazmid. Cyprofloksacyna działa przeciwko patogenom, które są oporne, na przykład na antybiotyki beta-laktamowe, aminoglikozydy lub tetracykliny.

Cyprofloksacyna nie narusza prawidłowej mikroflory jelitowej i pochwowej.

Farmakokinetyka:

Cyprofloksacyna jest szybko i dobrze wchłaniana po zażyciu leku (biodostępność wynosi 70-80%). Maksymalne stężenia w osoczu osiągane są w ciągu 60-90 minut. Objętość dystrybucji - 2-3 l / kg. Wiązanie z białkami osocza jest nieznaczne (20-40%). Cyprofloksacyna dobrze wnika do narządów i tkanek. Około 2 godziny po spożyciu lub podaniu dożylnym wykrywa się go w tkankach i płynach ustrojowych o wielokrotnie wyższym stężeniu niż w surowicy krwi.

Cyprofloksacyna jest wydalana głównie w postaci niezmienionej głównie przez nerki. Okres półtrwania osocza, zarówno po podaniu doustnym, jak i po podaniu dożylnym, wynosi od 3 do 5 godzin.

Znaczne ilości leku są również wydalane z żółcią i kałem, więc tylko znaczące zaburzenia czynności nerek prowadzą do spowolnienia wydalania.

Wskazania:

Leczenie niepowikłanych i skomplikowanych zakażeń wywołanych przez patogeny wrażliwe na lek:

• infekcje dróg oddechowych. W przypadku leczenia ambulatoryjnego pneumokokowego zapalenia płuc, cyprofloksacyna nie jest lekiem pierwszego rzutu, ale jest wskazana w przypadku zapalenia płuc wywołanego na przykład przez Klebsiella, enterobacter, bakterie z rodzaju Pseudomonas, hemofilowe pręciki, bakterie z rodzaju Branhamella, legionella, gronkowiec;
• infekcje ucha środkowego i zatok przynosowych, zwłaszcza jeśli są powodowane przez bakterie Gram-ujemne, w tym bakterie z rodzaju Pseudomonas lub gronkowce;
• infekcje oczu
• zakażenia nerek i dróg moczowych
• infekcje skóry i tkanek miękkich
• infekcje kości i stawów
• infekcje miednicy (w tym zapalenie przydatków i zapalenie gruczołu krokowego)
• rzeżączka
• zakażenie przewodu pokarmowego
• infekcje pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych
• zapalenie otrzewnej
• sepsa.
• Zapobieganie i leczenie zakażeń u pacjentów o obniżonej odporności (na przykład w leczeniu leków immunosupresyjnych i neutropenii)
• Selektywna dekontaminacja jelit podczas leczenia lekami immunosupresyjnymi.

Przeciwwskazania:

• nadwrażliwość na cyprofloksacynę i inne leki z tej grupy
• chinolony,
• ciąża
• laktacja
• dzieci i młodzież.

Przestrogi:

U pacjentów w podeszłym wieku ciprofloksacynę należy stosować ostrożnie. Pacjenci z padaczką, napadami drgawek w historii, chorobami naczyniowymi i organicznym uszkodzeniem mózgu spowodowanym groźbą działań niepożądanych ze strony ośrodkowego układu nerwowego, cyprofloksacynę należy wyznaczać wyłącznie ze względów zdrowotnych.

Podczas leczenia cyprofloksacyną konieczne jest odpowiednie nawodnienie, aby zapobiec możliwej krystalizacji.

Efekty uboczne:

Cyprofloksacyna jest dobrze tolerowana.

W leczeniu cyprofloksacyny mogą wystąpić następujące działania niepożądane, zwykle odwracalne:

Od układu sercowo-naczyniowego: w bardzo rzadkich przypadkach - tachykardia, uderzenia gorąca, migreny, omdlenia.

Ze strony przewodu pokarmowego i wątroby: nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha, wzdęcia, brak apetytu.

Układ nerwowy i psychika: zawroty głowy, ból głowy, zmęczenie, bezsenność, pobudzenie, drżenie, w bardzo rzadkich przypadkach: obwodowe zaburzenia czuciowe, pocenie się, niestabilność chodu, drgawki, drgawki, strach i dezorientacja, koszmary nocne, depresja, omamy, zaburzenia smak i zapach, zaburzenia widzenia (podwójne widzenie, chromatopsja), szum w uszach, tymczasowa utrata słuchu, zwłaszcza przy wysokich dźwiękach. W przypadku wystąpienia tych reakcji, lek należy natychmiast przerwać i powiadomić lekarza prowadzącego.

Ze strony układu krwiotwórczego: eozynofilia, leukopenia, małopłytkowość, bardzo rzadko - leukocytoza, trombocytoza, niedokrwistość hemolityczna.

Reakcje alergiczne i immunopatologiczne: wysypki skórne, świąd, gorączka lekowa i nadwrażliwość na światło; rzadko, obrzęk naczynioruchowy, skurcz oskrzeli, bóle stawów, bardzo rzadko - wstrząs anafilaktyczny, bóle mięśni, zespół Stevensa-Johnsona, zespół Lyella, śródmiąższowe zapalenie nerek, zapalenie wątroby.

Układ mięśniowo-szkieletowy: istnieją sporadyczne doniesienia, że ​​stosowaniu cyprofloksacyny towarzyszyły pęknięcia ścięgien barku, ramion i ścięgna Achillesa, wymagające interwencji chirurgicznej. Jeśli pojawią się dolegliwości, leczenie należy przerwać.

Wpływ na parametry laboratoryjne: szczególnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby można zaobserwować tymczasowe zwiększenie aktywności aminotransferaz i fosfatazy alkalicznej; tymczasowy wzrost stężenia mocznika, kreatyniny i bilirubiny w surowicy, hiperglikemia.

Kierunek dla użytkowników dróg:

Lek ten, nawet przy odpowiednim użyciu, może zmienić zdolność koncentracji uwagi na tyle, że zmniejsza zdolność prowadzenia pojazdu, a także utrzymuje maszyny i mechanizmy. Jest to szczególnie ważne w przypadku interakcji z alkoholem.

Przedawkowanie:

Specyficzne antidotum nie jest znane. Zalecane są konwencjonalne środki ratunkowe, jak również hemodializa i dializa otrzewnowa.

Interakcja z innymi lekami:

Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyny (wewnątrz) i leków wpływających na kwasowość soku żołądkowego (środków zobojętniających kwas) zawierających wodorotlenek glinu lub magnezu, a także leków zawierających sole wapnia, żelaza i cynku, zmniejsza wchłanianie cyprofloksacyny. W związku z tym tsiprolet należy przyjmować 1-2 godziny przed lub nie później niż 4 godziny po zażyciu tych leków.

Przy jednoczesnym stosowaniu cyprofloksacyny i teofiliny należy monitorować stężenie teofiliny w osoczu krwi, a jej dawkę należy dostosować, ponieważ Może wystąpić niepożądany wzrost stężenia teofiliny we krwi i rozwój odpowiednich działań niepożądanych.

Przy jednoczesnym stosowaniu cyprofloksacyny i cyklosporyny w niektórych przypadkach obserwowano wzrost stężenia kreatyniny w surowicy, więc ci pacjenci wymagają częstego (2 razy w tygodniu) monitorowania tego wskaźnika.

Przy jednoczesnym stosowaniu cyprofloksacyny i warfaryny można zwiększyć działanie warfaryny.

Badania na zwierzętach wykazały, że bardzo wysokie dawki chinolonów i niektórych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (ale nie kwasu acetylosalicylowego) mogą powodować drgawki. Jednak u pacjentów z tego rodzaju interakcjami lekowymi obserwowano.

Cyprofloksacynę można stosować w połączeniu z azlocyliną i ceftazydymem w zakażeniach Pseudomonas; c mezlocylina, azlocylina i inne skuteczne antybiotyki beta-laktamowe - na zakażenia paciorkowcowe; z izoksazoilpenicylinami, wankomycyną - w zakażeniach gronkowcowych, z metronidazolem, klindamycyną - w zakażeniach beztlenowych.

Dawkowanie i podawanie:

W przypadku braku konkretnych recept medycznych zalecane są następujące przybliżone dawki Tsiprolet:

Wskazania do stosowania: Pojedyncze / dzienne dawki dla dorosłych

___________________________________________________________________________ Nieskomplikowane infekcje dolnych i górnych dróg moczowych 2x125 mg

Skomplikowane infekcje dróg moczowych

(w zależności od wagi) 2x250-500 mg

Infekcje dróg oddechowych 2x250-500 mg

Inne infekcje 2x500 mg

W ciężkich zakażeniach, takich jak nawracające zakażenia u pacjentów z mukowiscydozą, zakażeniami brzucha, kości i stawów wywołanymi przez Pseudomonas lub gronkowca, jak również w ostrym zapaleniu płuc wywołanym przez Streptococcus pneumoniae, dawkę dobową należy zwiększyć do 1,5 g (2x750 mg) doustnie, jeśli leczenie nie jest prowadzone dożylnie.

Ostra rzeżączka i ostre niepowikłane zapalenie pęcherza moczowego u kobiet można leczyć pojedynczą dawką 250-500 mg.

Jeśli pacjent nie jest w stanie przyjmować tabletek powlekanych ze względu na ciężkość choroby lub z innych powodów, zaleca się rozpoczęcie leczenia ciproletem do infuzji dożylnej.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek:

Gdy klirens kreatyniny jest mniejszy niż 20 ml / min (lub poziom kreatyniny w surowicy powyżej 3 mg / 100 ml), połowa dawki standardowej jest przyjmowana dwa razy dziennie lub pełna standardowa dawka raz na dobę.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby:

Wybór dawki nie jest wymagany.

Pacjenci poddawani dializie otrzewnowej:

W przypadku zapalenia otrzewnej cyprofloksacynę podaje się doustnie w dawce 0,5 g 4 razy dziennie lub lek dodaje się jako roztwór do infuzji w dawce 0,05 g 4 razy dziennie przez 1 l dializatu dootrzewnowego.

Czas użytkowania:

Czas trwania leczenia zależy od ciężkości choroby, przebiegu klinicznego i wyników badania bakteriologicznego.

Obecność Ciproletu w dwóch postaciach dawkowania umożliwia rozpoczęcie leczenia ciężkich zakażeń dożylnie i kontynuowanie go doustnie.

Zaleca się kontynuowanie leczenia przez co najmniej 3 dni po normalizacji temperatury lub ustąpieniu objawów klinicznych. Czas trwania leczenia ostrej niepowikłanej rzeżączki i zapalenia pęcherza moczowego wynosi 1 dzień. Z infekcjami nerek, dróg moczowych i brzucha - do 7 dni. W przypadku zapalenia szpiku kostnego przebieg leczenia może wynosić do 2 miesięcy. W przypadku innych zakażeń przebieg leczenia wynosi 7-14 dni. U pacjentów ze zmniejszoną odpornością leczenie prowadzi się przez cały okres neutropenii.

Sposób użycia:

Tabletki Tsiprolet należy połykać bez żucia, płynem. Lek można przyjmować niezależnie od posiłku. Akceptacja na pusty żołądek przyspiesza wchłanianie substancji czynnej.

Formularz wydania:

Blister zawierający 10 tabletek (250 mg lub 500 mg), powlekany.

Warunki przechowywania:

W suchym i ciemnym miejscu w temperaturze do 25 o C.

Okres ważności - 3 lata.

Leku nie wolno używać po upływie daty ważności podanej na etykiecie!

Lekarz na receptę

Przechowuj lek w miejscu niedostępnym dla dzieci!

Wyprodukowano przez: „Dr. Reddy's Laboratories Ltd”

Indie, Andhra Pradesh, Hyderabad

Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się z biurem firmy „Dr. Reddy's Laboratories Ltd” w Moskwie:

127006 Moskwa, ul. Dolgorukovskaya, 18, s.3.

CROP

Tabletki powlekane białą lub prawie białą, okrągłą, dwustronnie wypukłą, o gładkiej powierzchni po obu stronach; na złamanej białej lub prawie białej masie.

Substancje pomocnicze: skrobia kukurydziana - 50,323 mg, celuloza mikrokrystaliczna - 7,486 mg, kroskarmeloza sodowa - 10 mg, koloidalny dwutlenek krzemu - 5 mg, talk - 5 mg, stearynian magnezu - 3,514 mg.

Skład powłoki: hypromeloza (6 cps) - 4,8 mg, kwas sorbinowy - 0,08 mg, dwutlenek tytanu - 2 mg, talk - 1,6 mg, makrogol 6000 - 1,36 mg, polisorbat 80 - 0,08 mg, dimetikon - 0,08 mg.

10 szt. - pęcherze (1) - pakuje karton.
10 szt. - pęcherze (2) - pakuje karton.

Tabletki powlekane białą lub prawie białą, okrągłą, dwustronnie wypukłą, o gładkiej powierzchni po obu stronach; na przerwie - biała masa o lekko żółtawym odcieniu.

Substancje pomocnicze: skrobia kukurydziana - 27,789 mg, celuloza mikrokrystaliczna - 5 mg, kroskarmeloza sodowa - 20 mg, koloidalny dwutlenek krzemu - 5 mg, talk - 6 mg, stearynian magnezu - 4,5 mg.

Skład powłoki: hypromeloza (6 cps) - 5 mg, kwas sorbinowy - 0,072 mg, dwutlenek tytanu - 1,784 mg, talk - 1,784 mg, makrogol 6000 - 1,216 mg, polisorbat 80 - 0,072 mg, dimetikon - 0,072 mg.

10 szt. - pęcherze (1) - pakuje karton.
10 szt. - pęcherze (2) - pakuje karton.

Lek przeciwbakteryjny o szerokim spektrum działania z grupy fluorochinolonów. Efekt bakteriobójczy. Lek hamuje enzym gyrazę DNA bakterii, w wyniku czego dochodzi do naruszenia replikacji DNA i syntezy bakteryjnych białek komórkowych. Cyprofloksacyna działa zarówno na rozmnażające się mikroorganizmy, jak i na te w fazie spoczynku.

Gram-ujemne bakterie tlenowe są wrażliwe na ciprofloksacynę: Escherichia coli, Salmonella spp., Shigella spp., Citrobacter spp., Klebsiella spp., Enterobacter spp., Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Serratia marcescens, Haf's i moje dolegliwości, jako osoba dorosła, jako aspirant. morganii, Vibrio spp., Yersinia spp.; inne bakterie Gram-ujemne: Haemophilus spp., Pseudomonas aeruginosa, Moraxella catarrhalis, Aeromonas spp., Pasteurella multocida, Plesiomonas shigelloides, Campylobacter jejuni, Neisseria spp.; Niektóre patogeny wewnątrzkomórkowe obejmują: Legionella pneumila, Brucella spp., Chlamydia trachomatis, Listeria monocytogenes, Mycobacterium tuberculosis, Mycobacterium kansasii, Mycobacterium avium-intracellulare.

Gram-dodatnie bakterie tlenowe są również wrażliwe na cyprofloksacynę: Staphylococcus spp. (S.aureus, S.haemolyticus, S.hominis, S.saprophyticus), Streptococcus spp. (St. pyogenes, St.agalactiae). Większość gronkowców opornych na metycylinę jest również oporna na cyprofloksacynę.

Wrażliwość bakterii Streptococcus pneumoniae, Enterococcus faecalis jest umiarkowana.

Corynebacterium spp., Bacteroides fragilis, Pseudomonas cepacia, Pseudomonas maltophilia, Ureaplasma urealyticum, Clostridium difficile, asteroides Nocardia są odporne na preparat. Wpływ leku na Treponema pallidum nie jest dobrze poznany.

Po podaniu doustnym cyprofloksacyna jest szybko wchłaniana z przewodu pokarmowego. Biodostępność leku wynosi 50-85%. C_max lek w surowicy zdrowych ochotników po doustnym podaniu leku (przed posiłkami) w dawce 250, 500, 750 i 1000 mg osiąga się w ciągu 1-1,5 godziny i wynosi odpowiednio 1,2, 2,4, 4,3 i 5,4 µg / ml.

Podawana doustnie cyprofloksacyna jest rozprowadzana w tkankach i płynach ustrojowych. Wysokie stężenia leku obserwuje się w żółci, płucach, nerkach, wątrobie, woreczku żółciowym, macicy, płynie nasiennym, tkance prostaty, migdałkach, śluzówce macicy, jajowodach i jajnikach. Stężenie leku w tych tkankach jest wyższe niż w surowicy. Cyprofloksacyna również dobrze przenika do kości, płynu ocznego, wydzieliny oskrzelowej, śliny, skóry, mięśni, opłucnej, otrzewnej, limfy.

Kumulujące się stężenie cyprofloksacyny w neutrofilach we krwi jest 2-7 razy wyższe niż w surowicy.

V_d w ciele jest 2-3.5 l / kg. W płynie mózgowo-rdzeniowym lek przenika w niewielkiej ilości, gdzie jego stężenie wynosi 6-10% stężenia w surowicy.

Stopień wiązania cyprofloksacyny z białkami osocza wynosi 30%.

U pacjentów z niezmienioną czynnością nerek T_1/2 zazwyczaj 3-5 godzin Główna droga wydalania cyprofloksacyny z organizmu przez nerki. Z wydajnością moczu 50-70%. Od 15 do 30% jest wydalane z kałem.

W przypadku zaburzeń czynności nerek T_1/2 wzrasta.

Pacjentom z ciężką niewydolnością nerek (CC poniżej 20 ml / min / 1,73 m2) należy przepisać połowę dziennej dawki leku.

Choroby zakaźne i zapalne wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na cyprofloksacynę, w tym:

- infekcje dróg oddechowych;

- zakażenia nerek i dróg moczowych;

- zakażenia narządów płciowych;

- infekcje żołądkowo-jelitowe (w tym usta, zęby, szczęki);

- zakażenia woreczka żółciowego i dróg żółciowych;

- zakażenia skóry, błon śluzowych i tkanek miękkich;

- zakażenia układu mięśniowo-szkieletowego;

Zapobieganie i leczenie zakażeń u pacjentów z obniżoną odpornością (z terapią immunosupresyjną).

- okres laktacji (karmienie piersią);

- wiek dzieci i młodzieży do 18 lat;

- nadwrażliwość na cyprofloksacynę lub inne leki z grupy fluorochinolonów.

Zaleca się stosowanie środków ostrożności u pacjentów z ciężką miażdżycą naczyń mózgowych, upośledzonym krążeniem mózgowym, chorobami psychicznymi, zespołem drgawkowym, padaczką, ciężką niewydolnością nerek i (lub) wątroby, a także u pacjentów w podeszłym wieku.

Dawka Tsiprolet zależy od ciężkości choroby, rodzaju zakażenia, stanu ciała, wieku, masy ciała i czynności nerek.

W przypadku niepowikłanych chorób nerek i dróg moczowych przepisuje się 250 mg 2 razy dziennie, aw ciężkich przypadkach 500 mg 2 razy dziennie.

W przypadku chorób dolnych dróg oddechowych o umiarkowanym nasileniu - 250 mg 2 razy / dobę, aw cięższych przypadkach - 500 mg 2 razy / dobę.

W leczeniu rzeżączki zaleca się podanie pojedynczej dawki leku Tsiprolet w dawce 250-500 mg.

W przypadku chorób ginekologicznych, zapalenia jelit i zapalenia jelita grubego z ciężkim przebiegiem i wysoką temperaturą, zapaleniem gruczołu krokowego, zapaleniem szpiku kostnego przepisuje się 500 mg 2 razy / dobę (w leczeniu biegunki pospolitej można ją stosować w dawce 250 mg 2 razy / dobę).

Tabletki należy przyjmować na pusty żołądek, popijając dużą ilością płynów.

Czas trwania leczenia zależy od ciężkości choroby, ale leczenie powinno być zawsze kontynuowane przez co najmniej 2 dni po ustąpieniu objawów choroby. Zwykle czas trwania leczenia wynosi 7-10 dni.

Pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek należy podać połowę dawki leku.

Tabela zalecanych dawek leku dla pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek:

Ze strony układu pokarmowego: nudności, biegunka, wymioty, ból brzucha, wzdęcia, jadłowstręt, żółtaczka cholestatyczna (zwłaszcza u pacjentów z przebytymi chorobami wątroby), zapalenie wątroby, martwica wątroby, zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych i fosfatazy alkalicznej.

Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, bóle głowy, zmęczenie, lęk, drżenie, bezsenność, koszmary nocne, obwodowe porażenie (nieprawidłowe odczuwanie bólu), pocenie się, zwiększone ciśnienie śródczaszkowe, lęk, dezorientacja, depresja, omamy i inne objawy reakcje psychotyczne (sporadycznie przechodzące do stanów, w których pacjent może się zaszkodzić), migrena, omdlenia, zakrzepica tętnicy mózgowej.

Ze zmysłów: upośledzony smak i zapach, zaburzenia widzenia (podwójne widzenie, zmiana postrzegania kolorów), szum w uszach, utrata słuchu.

Od układu sercowo-naczyniowego: tachykardia, zaburzenia rytmu serca, niższe ciśnienie krwi, przypływ krwi do skóry twarzy.

Z układu krwiotwórczego: leukopenia, granulocytopenia, niedokrwistość, małopłytkowość, leukocytoza, trombocytoza, niedokrwistość hemolityczna.

Z parametrów laboratoryjnych: hipoprotrombinemia, hiperkreatyninemia, hiperbilirubinemia, hiperglikemia.

Ze strony układu moczowego: krwiomocz, krystaluria (zwłaszcza z moczem zasadowym i niską diurezą), zapalenie kłębuszków nerkowych, dyzuria, wielomocz, zatrzymanie moczu, albuminuria, krwawienie z cewki moczowej, krwiomocz, zmniejszona czynność nerek uwalniająca azot, śródmiąższowe zapalenie nerek.

Reakcje alergiczne: świąd, pokrzywka, pęcherze, którym towarzyszy krwawienie, i małe guzki, które tworzą strupy, gorączka polekowa, punkcikowate wybroczyny krwotoczne (wybroczyny), obrzęk twarzy lub gardła, duszność, eozynofilia, zwiększona wrażliwość, zapalenie naczyń, guzkowe rumień, rumień wielopostaciowy wysiękowy, Zespół Stevensa-Johnsona (złośliwy rumień wysiękowy), martwica toksyczno-rozpływna naskórka (zespół Lyella).

Ze strony układu mięśniowo-szkieletowego: bóle stawów, zapalenie stawów, zapalenie ścięgien, pęknięcia ścięgien, bóle mięśni.

Inne: ogólne osłabienie, nadkażenie (kandydoza, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego).

Przy jednoczesnym stosowaniu Ciproletu z didanozyną, wchłanianie cyprofloksacyny jest zmniejszone z powodu tworzenia kompleksów cyprofloksacyny z solami glinu i magnezu zawartymi w didanozynie.

Jednoczesne stosowanie Tsiproletu i teofiliny może prowadzić do zwiększenia stężenia teofiliny w osoczu, ze względu na konkurencyjne hamowanie w miejscach wiązania cytochromu P450, co prowadzi do zwiększenia T_1/2 teofilina i zwiększone ryzyko działania toksycznego związanego z teofiliną.

Jednoczesne podawanie leków zobojętniających, jak również preparatów zawierających jony glinu, cynku, żelaza lub magnezu, może powodować zmniejszenie wchłaniania cyprofloksacyny, dlatego przerwa między podaniem tych leków musi wynosić co najmniej 4 godziny.

Przy jednoczesnym stosowaniu Tsiprolet i leków przeciwzakrzepowych czas krwawienia wydłuża się.

Przy jednoczesnym stosowaniu Tsiprolet i cyklosporyny, działanie nefrotoksyczne tego ostatniego jest wzmocnione.

Pacjenci z padaczką, napady drgawek w wywiadzie, choroby naczyniowe i organiczne uszkodzenia mózgu z powodu zagrożenia niepożądanymi reakcjami ze strony CNS Tsiprolet powinni być wyznaczani wyłącznie ze względów zdrowotnych.

Jeśli wystąpi ciężka lub przedłużająca się biegunka podczas lub po leczeniu lekiem Tsiprolet, należy wykluczyć rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, co wymaga natychmiastowego przerwania leczenia i odpowiedniego leczenia.

W przypadku bólu ścięgien lub pojawienia się pierwszych objawów zapalenia ścięgna, leczenie należy przerwać z powodu opisania pojedynczych przypadków zapalenia, a nawet zerwania ścięgna podczas leczenia fluorochinolonami.

Podczas okresu leczenia z Tsiprolet, konieczne jest zapewnienie wystarczającej ilości płynu podczas obserwacji normalnej diurezy.

Podczas leczenia lekiem Tsiprolet należy unikać kontaktu z bezpośrednim światłem słonecznym.

Wpływ na zdolność kierowania transportem motorycznym i mechanizmy kontroli

Pacjenci przyjmujący Tsiprolet powinni zachować ostrożność podczas prowadzenia samochodu i wykonywać inne potencjalnie niebezpieczne czynności, które wymagają zwiększonej uwagi i szybkości reakcji psychomotorycznych (szczególnie podczas jednoczesnego spożywania alkoholu).