Tabletki Vilprafen - Pytania

Vilprafen jest szeroko stosowany w leczeniu chorób bakteryjnych i grzybiczych.

Lek należy do grupy makrolidów - antybiotyków, podobnych w działaniu do penicylin. Ma działanie bakteriostatyczne, aw dużych dawkach działanie bakteriobójcze. Prawie całkowicie metabolizowany w organizmie, a jego pozostałości i metabolity są wydalane z moczem.

Na tej stronie znajdziesz wszystkie informacje o Vilprafen: kompletne instrukcje użycia tego leku, średnie ceny w aptekach, kompletne i niepełne analogi leku, a także opinie osób, które już używały Vilprafen. Chcesz zostawić swoją opinię? Napisz w komentarzach.

Grupa kliniczno-farmakologiczna

Grupa antybiotyków makrolidowych.

Warunki sprzedaży aptek

Jest wydawany na receptę.

Ile kosztuje Vilprafen? Średnia cena w aptekach wynosi 600 rubli.

Uwolnij formę i kompozycję

Lek Vilprafen jest dostępny w postaci tabletek do podawania doustnego w kartoniku w blistrach po 10 sztuk. Każda tabletka jest pokryta warstwą białego koloru i ma poziome nacięcie po jednej stronie.

składnik aktywny: josamycyna - 500 mg,
substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, polisorbat 80, koloidalny tlenek krzemu, karboksymetyloceluloza sodowa, stearynian magnezu, hydroksypropylometyloceluloza, Macrogol 6000, talk, dwutlenek tytanu, wodorotlenek glinu, kopolimer kwasu metakrylowego i jego estry.

Efekt farmakologiczny

Działanie bakteriobójcze substancji czynnej leku wynika z faktu, że jozamycyna jest zdolna do wiązania się z dużą podjednostką błony rybosomalnej (50S), nie pozwala na utrwalenie transportującego RNA, a także blokuje translokację peptydów centrum A (rodzaj mutacji, której towarzyszy przegrupowanie chromosomalne wpływające na właściwości komórki) i hamuje wewnątrzkomórkową produkcję białek z aminokwasów.

Spektrum działania jozamycyny zawarte w Vilprafen jest dość szerokie.

Substancja wykazuje aktywność przeciwko Gram-dodatnim mikroorganizmom tlenowym, w tym:

Wydalany przez organizm podczas procesów zapalnych peptokoków;
Peptostreptokokk, które wywołują rozwój mieszanych infekcji;
Gronkowiec;
Czynnik powodujący wąglika - laseczki wąglika;
Bakterie z rodzaju Corynebacterium, które są czynnikami sprawczymi błonicy;
Clostridium perfringens - czynniki powodujące gangrenę gazową i toksykoinfekcje ludzkie;
Streptococcus.

Wilprafen jest także aktywny przeciwko drobnoustrojom gram-ujemnym, w tym:

Hemophilus, przyczyna zakażeń hemofilnych, w tym ropne zapalenie opon mózgowych, ostre zapalenie płuc, zapalenie osierdzia, posocznica itp.;
Neusseria, które są czynnikami wywołującymi choroby takie jak rzeżączka i zapalenie opon mózgowych;
Niektóre odmiany shigelli, prowokujące rozwój czerwonki;
Bakteryjne fragilis, które są czynnikami sprawczymi chorób ropno-zakaźnych, rozwijających się po urazach, interwencjach chirurgicznych, niedoborach odporności itp.;

Ponadto jozamycyna wykazuje aktywność przeciwko różnym pasożytom wewnątrzkomórkowym: chlamydiom, legionelli, mykoplazmom, ureaplazmom.

Wskazania do użycia

Zgodnie z instrukcjami Vilprafen jest przepisywany w leczeniu następujących chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na jozamycynę:

Psittacosis;
Krztusiec;
Zakażenia w okulistyce (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie powiek);
Zakażenia w stomatologii (zapalenie osierdzia, zapalenie pęcherzyków płucnych, zapalenie dziąseł, zapalenie przyzębia i ropień pęcherzykowy);
Oparzenia i rany (w tym pooperacyjne);
Rzeżączka, ziarniniak chłonny weneryczny, kiła (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę);
Zakażenia górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych, w tym zapalenie gardła, zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie krtani, paratonsillitis i zapalenie ucha środkowego;
Zakażenia dolnych dróg oddechowych, w tym pozaszpitalne zapalenie płuc, ostre i przewlekłe zapalenie oskrzeli (zaostrzenia);
Szkarłatna gorączka (Vilprafen jest przepisywany w przypadku nadwrażliwości na antybiotyki penicylinowe);
Błonica (w terapii skojarzonej z antytoksyną błonicy);
Zakażenia narządów płciowych i dróg moczowych (zapalenie szyjki macicy, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej i zapalenie najądrza spowodowane przez mykoplazmy i / lub chlamydię);
Zakażenia tkanek miękkich i skóry (furunculosis, furuncle, wąglik, trądzik, ropień, zapalenie mieszków włosowych, róży, zapalenie węzłów chłonnych, przestępca, zapalenie naczyń chłonnych i ropowica);
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe wywołane przez Helicobacter pylori, w tym przewlekłe zapalenie żołądka i wrzód trawienny oraz 12 wrzodów dwunastnicy.

Przeciwwskazania

Lek jest przeciwwskazany w ciężkich naruszeń wątroby lub w obecności nadwrażliwości na lek.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Lek nie jest przepisywany kobietom w ciąży, jeśli występują poważne naruszenia wątroby, wrażliwość na składniki.

Instrukcje użytkowania

Instrukcje użytkowania wskazują, że zalecana dawka dla dorosłych i młodzieży powyżej 14 lat wynosi 1-2 g w 2-3 dawkach. Zalecana początkowa dawka wynosi 1 g.

W leczeniu trądziku różowatego - 500 mg 2 razy / dobę przez 10-15 dni.
W leczeniu ropnego zapalenia skóry - 500 mg 2 razy / dobę przez 10 dni.
W leczeniu chlamydii układu moczowo-płciowego - 500 mg 2 razy / dobę przez 12-14 dni.
W leczeniu przewlekłego zapalenia przyzębia, z tworzeniem się ropnia kości przyzębia - 500 mg 2 razy / dobę przez 12-14 dni.
W przypadku trądziku zwykłego i kulistego (konglobatowego), 500 mg 2 razy / dobę jest przepisywane przez pierwsze 2-4 tygodnie, następnie 500 mg 1 raz / dzień jako leczenie podtrzymujące przez 8 tygodni.

Tabletki należy połykać bez żucia, z niewielką ilością płynu, między posiłkami. Zwykle czas trwania leczenia określa lekarz. Zgodnie z zaleceniami WHO dotyczącymi stosowania antybiotyków czas trwania leczenia zakażeń paciorkowcami powinien wynosić co najmniej 10 dni.

Niemowlęta i dzieci w wieku poniżej 14 lat zaleca się przepisywanie leku w zawiesinie. Dawka dobowa wynosi 30-50 mg / kg masy ciała, podzielona na 3 dawki. U noworodków i dzieci w wieku poniżej 3 miesięcy dawkę należy dobrać zgodnie z dokładną masą ciała dziecka.

Przed użyciem wstrząsnąć fiolką z zawiesiną.

Efekty uboczne

Przy prawidłowym stosowaniu leku i dokładnym przestrzeganiu dawki wskazanej w instrukcji Vilprafen jest dobrze tolerowany przez pacjentów, ale w niektórych przypadkach mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

Alergiczne reakcje skórne: pokrzywka, wysypka, obrzęk naczynioruchowy, w bardzo rzadkich przypadkach wstrząs anafilaktyczny.
Przewód pokarmowy: nudności, bóle brzucha, nadmierne ślinienie, zgaga, wymioty, nieposkromiona biegunka, rzadkie występowanie stanu zapalnego w jelitach.
Ze strony wątroby i dróg żółciowych: zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, rzadko naruszenie wypływu żółci i funkcjonowanie pęcherzyka żółciowego, z powodu którego u pacjentów rozwinęła się żółtaczka.

Przedawkowanie

W odniesieniu do funduszy do tej pory nie zgłoszono żadnych przypadków przedawkowania. W przypadku przedawkowania po zażyciu leku należy założyć, że działania niepożądane są nasilone, należy zastosować leczenie objawowe.

Specjalne instrukcje

U pacjentów z niewydolnością nerek wymagana jest korekta schematu dawkowania zgodnie z wartościami CC.
Josamycyna nie jest przepisywana wcześniakom. W przypadku stosowania u noworodków należy monitorować czynność wątroby.
Jeśli rozwija się rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, należy wycofać josamycynę i przepisać odpowiednie leczenie. Leki, które zmniejszają ruchliwość jelit, są przeciwwskazane.

Należy rozważyć możliwość krzyżowej oporności na różne antybiotyki makrolidowe (na przykład mikroorganizmy oporne na leczenie chemicznymi antybiotykami związanymi ze strukturą chemiczną mogą być również odporne na jozamycynę).

Interakcja z narkotykami

Vilprafen hamuje eliminację ksantyn, które mogą wywołać rozwój zatrucia.
Zaleca się unikanie jednoczesnego stosowania wilczarza z innymi antybiotykami. Może to zmniejszyć ich skuteczność.
Jednoczesne stosowanie antybiotyku z cyklosporyną może prowadzić do zwiększenia stężenia tego ostatniego, dlatego jego poziom należy monitorować w trakcie leczenia.
Przyjęcie vilprafena może zmniejszyć skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych, dlatego w celu uniknięcia niechcianej ciąży zaleca się dodatkowo stosowanie niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.
Skojarzone stosowanie wilprafenu z lekami przeciwhistaminowymi, w tym astemizolem i terfenadyną, zwiększa stężenie tego ostatniego, co może prowadzić do rozwoju poważnych zaburzeń rytmu serca, zagrażających życiu.

Recenzje

Zebraliśmy kilka opinii o leku Vilprafen:

Masza. Zdał egzamin w czasie ciąży, zdał testy i okazało się, że mam ureaplazmozę. Lekarz przepisał mi „Vilprafen” + leki na dysbiozę. Bardzo się martwiłem, czy mogą być w czasie ciąży, ale przekonała mnie, że są dość łagodne, ale jednocześnie skuteczne. Przeszedł pełny kurs, nie zaobserwowano żadnych skutków ubocznych. Ale najważniejsza rzecz, która pomogła! Zanotowałem te tabletki, ponieważ przeczytałem, że mają dość szerokie spektrum działania i za przystępną cenę.
Artem. Użył tego antybiotyku po raz pierwszy w tym roku, kiedy zachorował. Bolało mnie gardło i bolała mnie głowa. Moja mama poleciła ten lek. Lekarz przepisał ten lek przez rok, kiedy miała silne bóle gardła i leczyła ją przez ponad dwa miesiące. Co mogę powiedzieć o leku? Tak, nie wiem, to pomogło mi lub innym zestawem leków, których użyłem. Lecz wyleczyłem moją chorobę przez dziesięć dni, ponieważ zacząłem brać ten antybiotyk. Brak alergii i zaburzeń w jelitach, nie miałem wysypki. Urządzenie jest dobrze przeniesione. Niezadowolony z ceny leku, w naszym mieście kosztuje około czterysta rubli!

Według opinii Vilprafen jest dość skutecznym lekiem, ale ryzyko działań niepożądanych podczas leczenia jest dość wysokie. Pacjenci ze zdiagnozowaną chlamydią i ureaplazmozą informują, że w ciągu kilku dni po rozpoczęciu stosowania leku objawy choroby znikają bez śladu. Istnieją doniesienia o takich skutkach ubocznych Vilprafen, jak zaburzenia przewodu pokarmowego i wysypki alergiczne, które są stosunkowo częste.

Analogi

Analogiem Vilprafen jest Vilprafen Solutab.

Przed użyciem analogów skonsultuj się z lekarzem.

Warunki przechowywania i trwałość

Tabletki należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, unikając ekspozycji na światło słoneczne na opakowaniu. Optymalna temperatura przechowywania nie przekracza 25 stopni.

Okres trwałości tabletek wynosi 3 lata od daty produkcji, pod koniec tego okresu niewykorzystany lek należy wyrzucić.

Co pomaga Vilprafenowi

Vilprafen jest dość powszechnym i bardzo skutecznym lekiem przeciwbakteryjnym z grupy makrolidów, który pomaga radzić sobie z dużą liczbą różnych chorób zakaźnych i zapalnych organizmu.

Lek ten ma szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego przeciwko wielu patogenom bakteryjnym (gronkowce, paciorkowce, pneumokoki, clostridia itp.).

Głównym aktywnym lekiem Vilprafen jest jozamycyna, która wykazuje wyraźne właściwości przeciwbakteryjne w zwalczaniu infekcji.

Lek ten jest najskuteczniejszy w kompleksowym leczeniu chorób zakaźnych i zapalnych górnych i dolnych dróg oddechowych, stanów zapalnych skóry i tkanek miękkich, a także zakażeń układu moczowo-płciowego i narządów przewodu pokarmowego.

Główne wskazania do korzystania z Vilprafen:

zakaźne procesy zapalne układu oddechowego (ból gardła, zapalenie krtani, zapalenie gardła, ostre lub przewlekłe zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie tchawicy, zapalenie krtani i tchawicy itp.);
choroby skóry i tkanek miękkich (furunculosis, pyoderma, erysipelas);
krztusiec
różne urazy powikłane zakażeniem (oparzenia, rany ropne);
błonica;
zapalenie ucha środkowego (zapalenie ucha środkowego);
rzeżączka;
trądzik (zwykły lub sferyczny);
kiła;
choroby zakaźne w stomatologii (zapalenie przyzębia, zapalenie dziąseł);
przestępca;
zapalenie zatok;
zakaźne procesy zapalne układu moczowo-płciowego (zapalenie cewki moczowej, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie gruczołu krokowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek itp.);
zapalenie naczyń chłonnych;
infekcje oczu (zapalenie powiek);
szkarłatna gorączka.

Uwaga: przed użyciem Vilprafen zaleca się konsultację z wykwalifikowanym lekarzem ogólnym!

Lek jest dostępny w postaci rozpuszczalnych tabletek i zawiesiny do podawania wewnętrznego.

Jak pić Vilprafen?

Dzienna dawka Vilprafen dla dorosłych wynosi 1 tonę 2-4 pkt. w dzień po posiłku, najlepiej z dużą ilością wody.

Wymagana dawka jest ustalana przez lekarza prowadzącego, w zależności od nasilenia specyficznych chorób zakaźnych i zapalnych organizmu.

Średni czas trwania leczenia tym lekiem przeciwbakteryjnym wynosi 10-14 dni, w zależności od sytuacji.

Dla noworodków i dzieci do 14 lat dobową dawkę leku Vilprafen dobiera się indywidualnie dla każdego dziecka na podstawie jego wieku, masy ciała i ciężkości określonej choroby zakaźnej i zapalnej.

Przeciwwskazania do korzystania z Vilprafen

ostra niewydolność nerek;
nadwrażliwość (nadwrażliwość organizmu na główny składnik aktywny leku);
ciężka zapalna choroba wątroby (marskość wątroby, zapalenie wątroby);
dzieci o wadze do 10 kg.

Skutki uboczne Wilprafena

dysbioza jelitowa (upośledzona prawidłowa mikroflora);
niestrawność (biegunka, zaparcie);
zmniejszony apetyt;
nudności lub wymioty (bardzo rzadko, głównie ze znacznym przedawkowaniem leku);
zgaga;
miejscowe reakcje alergiczne (pokrzywka, zwiększony świąd);
zapalenie jamy ustnej;
ból w okolicy nadbrzusza (nadbrzusza).

Wraz z rozwojem jakiejkolwiek reakcji alergicznej po zastosowaniu leku Vilprafen, zaleca się skonsultowanie się z lekarzem!

W tym artykule przyjrzeliśmy się temu, w czym Vilprafen pomaga, a także jak go prawidłowo zastosować.

Vilprafen

Vilprafen: instrukcje użytkowania i recenzje

Nazwa łacińska: Wilprafen

Kod ATX: J01FA07

Składnik aktywny: josamycyna (josamycyna)

Producent: Yamanouchi Pharma dla Heinrich Mack Nachf. (Niemcy)

Aktualizacja opisu i zdjęcia: 26.07.2018

Ceny w aptekach: od 402 rubli.

Vilprafen to antybiotyk z grupy makrolidów o działaniu bakteriobójczym.

Uwolnij formę i kompozycję

Vilprafen produkowany w postaci tabletek powlekanych - dwuwypukłe, podłużne, prawie białe lub białe, z ryzykiem po obu stronach (10 sztuk w blistrach, 1 blister w kartonowym pudełku).

Skład 1 tabletki zawiera substancję czynną jozamycynę w ilości 500 mg.

Składniki pomocnicze w 1 tabletce: polisorbat 80 - 5 mg; stearynian magnezu - 5 mg; celuloza mikrokrystaliczna - 101 mg; koloidalny dwutlenek krzemu - 14 mg; Karmeloza sodowa - 10 mg.

Skład powłoki: glikol polietylenowy 6000 - 0,3846 mg; metyloceluloza - 0,12825 mg; dwutlenek tytanu - 0,641 mg; talk - 2,0513 mg; kopolimer kwasu metakrylowego i jego estrów - 1,155385 mg; wodorotlenek glinu - 0,641 mg.

Właściwości farmakologiczne

Farmakodynamika

Mechanizm działania josamycyny polega na zapobieganiu produkcji białka w komórce drobnoustroju, co tłumaczy się odwracalnym wiązaniem z podjednostką 50S rybosomu. Zazwyczaj w stężeniach terapeutycznych dla aktywnego składnika leku charakteryzuje się działaniem bakteriostatycznym, co prowadzi do zahamowania wzrostu i rozmnażania się bakterii. Jeśli powstają wysokie stężenia jozamycyny w ognisku zapalnym, obserwuje się objawy działania bakteriobójczego.

Josamycyna działa przeciwko następującym mikroorganizmom:

Bakterie Gram-dodatnie: Staphylococcus spp. (w tym wrażliwe na metycylinę szczepy Staphylococcus aureus), Peptostreptococcus spp., Streptococcus spp. (w tym Streptococcus pneumonia i Streptococcus pyogenes), Peptococcus spp., Corynebacterium diphtheriae, Clostridium spp., Listeria monocytogenes, Bacillus anthracis, Propionibacterium acnes;
Bakterie Gram-ujemne :. Campylobacter jejuni, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Helicobacter pylori, Moraxella catarrhalis, Haemophilus influenzae, Haemophilus ducreyi, Legionella spp Brucella spp Bordetella spp.,.
inne: Borrelia burgdorferi, Bacteroides fragilis (wrażliwość josamycyny może być zmienna), Treponema pallidum, Chlamydia spp. (w tym Chlamydia trachomatis), Ureaplasma spp., Mycoplasma spp. (w tym Mycoplasma genitalium, Mycoplasma hominis, Mycoplasma pneumoniae), Chlamydophila spp. (w tym Chlamydophila pneumoniae).

Enterobakterie są zwykle odporne na jozamycynę, więc jej stosowanie ma niewielki wpływ na mikroflorę przewodu pokarmowego (GIT). Składnik aktywny wykazuje również aktywność w zdiagnozowanej oporności na erytromycynę i pozostałe 14- i 15-członowe makrolidy. Przypadki oporności na jozamycynę są rzadsze niż w 14- i 15-członowych makrolidach.

Farmakokinetyka

Po podaniu doustnym, jozamycyna jest wchłaniana z przewodu pokarmowego z dużą prędkością, przyjmowanie pokarmu nie zmienia jej biodostępności. Maksymalne stężenie substancji w osoczu osiąga się w ciągu 1 godziny po podaniu. Podczas przyjmowania leku Vilprafen w dawce 1 g, maksymalny poziom substancji czynnej w osoczu wynosi 2-3 μg / ml. Stopień wiązania josamycyny z białkami osocza wynosi około 15%. Związek jest dobrze rozproszony w tkankach i narządach (z wyłączeniem mózgu), a jego stężenia często przekraczają osocze i zachowują skuteczność terapeutyczną przez długi czas. Szczególnie wysokie stężenia jozamycyny są wykrywane w płynie łzowym, ślinie, potem, migdałkach i płucach. Jego zawartość w plwocinie przekracza zawartość w osoczu 8-9 razy.

Josamycyna pokonuje barierę łożyskową i przenika do mleka matki. Związek jest metabolizowany w wątrobie, tworząc metabolity o mniejszej aktywności farmakologicznej. Josamycyna jest wydalana głównie z żółcią. Okres półtrwania wynosi 1-2 godziny, ale wskaźnik ten może być wydłużony u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Stopień wydalania leku z moczem nie przekracza 10%.

Wskazania do użycia

Tabletki Vilprafen 500 mg są przepisywane w leczeniu chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez mikroorganizmy wrażliwe na działanie substancji czynnej (josamycyna):

Zakażenia dolnych dróg oddechowych - ostre zapalenie oskrzeli, koklusz, zapalenie oskrzeli i płuc, papuzica, zapalenie płuc, w tym postać nietypowa;
Zakażenia górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych - zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie przyusznic, zapalenie gardła, zapalenie ucha środkowego, zapalenie krtani;
Zakażenia jamy ustnej - choroba przyzębia i zapalenie dziąseł;
Szkarłatna gorączka (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę);
Błonica (oprócz terapii antytoksyną błonicy);
Zakażenia narządów płciowych i dróg moczowych - zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej, rzeżączka; z nadwrażliwością na penicylinę - ziarniniak chłonny weneryczny, kiła;
Mykoplazma (w tym ureaplazma), zakażenia chlamydiowe i mieszane narządów płciowych i dróg moczowych;
Zakażenia tkanek miękkich i skóry - zapalenie węzłów chłonnych, zapalenie naczyń chłonnych, czyraki, ropne zapalenie skóry, trądzik, wąglik, róży (z nadwrażliwością na penicylinę).

Przeciwwskazania

Ciężkie zaburzenia czynności wątroby;
Nadwrażliwość na składniki leku i inne antybiotyki makrolidowe.

Pielęgniarki i kobiety w ciąży mogą przyjmować wilkrafen tylko w przypadkach, gdy spodziewane korzyści dla zdrowia matki przeważają nad możliwym ryzykiem dla płodu lub dziecka.

Instrukcja użytkowania Vilprafen: metoda i dawkowanie

Vilprafen przyjmuje się doustnie między posiłkami. Tabletkę należy połykać w całości i popić niewielką ilością wody.

Dla młodzieży w wieku 14 lat i dorosłych zalecana dawka dobowa wynosi 1-2 g wilczarza, który należy podzielić na 2-3 dawki. Początkowa zalecana dawka wynosi 1 g.

W przypadku węgorzy sferycznych i pospolitych, w ciągu pierwszych 2-4 tygodni, przepisuje się 0,5 g jozamycyny 2 razy dziennie, a następnie przez 2 miesiące częstotliwość stosowania zmniejsza się do 0,5 g jozamycyny 1 raz dziennie (jako leczenie podtrzymujące).

Czas trwania leczenia jest zwykle ustalany przez lekarza. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia w sprawie stosowania leków antybiotykowych, czas trwania leczenia zakażeń paciorkowcami powinien wynosić co najmniej 10 dni.

Jeśli pominięto jedną dawkę wilprafenu, dawkę należy natychmiast przyjąć. W przypadku, gdy nadszedł czas na następną dawkę, nie należy zwiększać dawki.

Przerwa w terapii lub przedwczesne odstawienie leku zmniejsza prawdopodobieństwo powodzenia leczenia.

Efekty uboczne

Podczas odbioru Vilprafen mogą rozwinąć się zaburzenia różnych systemów organizmu:

Przewód pokarmowy: rzadko - zgaga, nudności, utrata apetytu, biegunka i wymioty. W ciężkiej uporczywej biegunce należy pamiętać o możliwości wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego (zagrażającego życiu) z powodu antybiotyku;
Aparaty słuchowe: w rzadkich przypadkach - zależne od dawki przejściowe uszkodzenie słuchu;
Drogi żółciowe i wątroba: w niektórych przypadkach - przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych w osoczu krwi, czasami połączone z żółtaczką i naruszeniem wypływu żółci;
Reakcje nadwrażliwości: w niektórych przypadkach - reakcje alergiczne skóry (na przykład pokrzywka).

Przedawkowanie

Dzisiaj informacje o specyficznych objawach przedawkowania Vilprafen są praktycznie nieobecne. W tym przypadku warto założyć wzrost nasilenia działań niepożądanych leków, głównie z przewodu pokarmowego.

Specjalne instrukcje

Wraz z rozwojem rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego Vilprafen należy odwołać i przepisać odpowiednie leczenie. Stosowanie leków zmniejszających ruchliwość jelit jest przeciwwskazane.

Pacjenci z niewydolnością nerek muszą dostosować schemat dawkowania zgodnie z wartościami klirensu kreatyniny (CK).

Zgodnie z instrukcjami Vilprafen nie jest przepisywany wcześniakom. W przypadku stosowania u noworodków należy monitorować czynność wątroby.

Konieczne jest rozważenie możliwości krzyżowej oporności na różne antybiotyki z grupy makrolidów.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów silnikowych i złożone mechanizmy

Ustalono, że korzystanie z Vilprafen nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i wykonywania potencjalnie niebezpiecznych rodzajów pracy związanych ze zwiększoną koncentracją i szybkością reakcji.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Podczas ciąży i podczas karmienia piersią lek można przepisać, jeśli korzyści z jego stosowania dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu lub dziecka. Lekarz powinien ocenić możliwe konsekwencje zażywania tego leku i dopiero po tym przepisać przebieg leczenia.

Biuro WHO Europe zaleca Vilprafen jako lek do leczenia zakażeń chlamydiami u kobiet w ciąży.

Podczas leczenia jozamycyną, w połączeniu z zastosowaniem hormonalnych metod antykoncepcji, należy stosować dodatkową ochronę w postaci niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Interakcja z narkotykami

Należy unikać jednoczesnego stosowania wilczarza z cefalosporynami i penicylinami.

W połączeniu z linkomycyną może zmniejszyć skuteczność obu leków.

Vilprafen spowalnia eliminację teofiliny w mniejszym stopniu niż inne antybiotyki makrolidowe.

Przy jednoczesnym stosowaniu z cyklosporyną możliwe jest zwiększenie jej stężenia w osoczu krwi do poziomu nefrotoksycznego.

Istnieją doniesienia o zwiększonym działaniu zwężającym naczynia w połączeniu z połączonym stosowaniem alkaloidów sporyszu antybiotyków i leków makrolidowych.

Vilprafen spowalnia eliminację astemizolu lub terfenadyny, co zwiększa ryzyko wystąpienia arytmii zagrażających życiu.

Przy jednoczesnym stosowaniu z digoksyną możliwe jest zwiększenie poziomu tego ostatniego w osoczu.

Przy jednoczesnym stosowaniu leku z hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi konieczne jest dodatkowo stosowanie niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Analogi

Analogiem Vilprafen jest Vilprafen Solutab.

Warunki przechowywania

Przechowywać w ciemnym miejscu, niedostępnym dla dzieci w temperaturze do 25 ° C

Okres ważności - 4 lata.

Warunki sprzedaży aptek

Recepta.

Vilprafen Recenzje

Wielu pacjentów poleca lek jako skuteczne narzędzie do leczenia zatok i innych chorób zakaźnych. Często jest przepisywany dzieciom, których leczenie daje dobre wyniki, ale czasami rodzice skarżą się na objawy dysbiozy.

Cena Vilprafen w aptekach

Średnio cena 500 mg wilprafenu w aptekach wynosi 515–596 rubli (10 tabletek w opakowaniu).

Schemat leczenia Ureaplasma Vilprafen - skład, instrukcje stosowania, działania niepożądane i przeciwwskazania

Powszechna infekcja ureaplazmozą przenoszona jest drogą płciową i jest wywoływana przez najmniejsze ureaplazmy bakterii. W większości przypadków patogen jest po prostu umieszczony w ciele, ale w niektórych okolicznościach zaczyna się rozmnażać i przejawia się w postaci zapalenia cewki moczowej u mężczyzn, kamicy moczowej i zapalenia macicy u kobiet. Aby leczenie tej choroby było produktywne, przepisano silny antybiotyk - Vilprafen jest szczególnie skuteczny w ureaplazmie.

Co to jest ureaplazmoza

We współczesnej literaturze specjalistycznej choroba ta jest dosłownie nazywana „zakażeniem ureaplazmą”. Obejmuje on układ moczowo-płciowy, może wystąpić zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet, często diagnozowanych u dzieci. Ureaplazmy często żyją w organizmie z innymi szkodliwymi drobnoustrojami, takimi jak chlamydia. Są leczone tymi samymi lekami. Leczenie ureaplazmozy antybiotykami nie-tetracyklinowymi jest szczególnie produktywne.

Niektóre czynniki wewnętrzne i zewnętrzne mogą przyczyniać się do rozwoju choroby. Obejmują one niską odporność u kobiet, obecność innych chorób lub zakażeń układu moczowo-płciowego lub zakażeń. Kobiety, które zmieniają swoich partnerów seksualnych, często są szczególnie narażone na zakażenie mikroorganizmami. Dzieci są zwykle zakażane podczas porodu od matki. Ureaplazmy u młodych dziewcząt, które nie są aktywne seksualnie, są niezwykle rzadkie.

Jak działa Vilprafen, gdy ureaplazmoza

Cel tego leku przeciwbakteryjnego z grupy makrolidów (lub jego analogów) jest ważny w obecności wielu zakażeń, ale maksymalny efekt można zaobserwować w leczeniu ureaplazmy. Efekt Vilprafen jest taki, że jego składniki aktywnie hamują wzrost bakterii. Stężenie substancji czynnej wymagane do uzyskania pożądanego efektu osiąga się szybko. Już po godzinie od przyjęcia substancja pojawia się we krwi i zaczyna aktywnie działać.

Aktywny składnik

Ponad 50 lat temu odkryto ten lek. Ze względu na naturalne, naturalne pochodzenie, sprzedaż leku rośnie. Jest niedrogi, a głównym aktywnym składnikiem leku jest substancja jozamycyna, która ma szerokie spektrum działania, w tym przeciwko bakteriom powodującym infekcje układu moczowego. Jozamycyna z ureaplazmą jest uważana za najskuteczniejszy składnik, jest przechowywana w organizmie przez długi czas i nadal zwalcza szkodliwe bakterie.

Schemat leczenia Wilprafen

Lek bakteriostatyczny blokuje produkcję cząsteczek białka przez komórki bakteryjne, które niszczą szkodliwe organizmy. Pasożyt nie rozwija odporności na wilkołaki, ponadto lek nie wpływa na mikroflorę błony śluzowej żeńskich narządów płciowych, nie wywołuje pojawienia się pleśniawki. Schemat leczenia ureaplazmozy Vilprafenom obejmuje przyjmowanie 1-2 tabletek dwa razy dziennie po posiłkach. Lek będzie wydalany z moczem i żółcią.

Vilprafen Solyutab - instrukcje użytkowania

Dorosłych pacjentów zachęca się, aby nie kruszyli pigułki, nie żuli, ale połykali ją w całości, myjąc ją wodą na godzinę przed posiłkiem lub trzy godziny po jedzeniu. Konieczne jest przestrzeganie odstępu 12 godzin (plus lub minus jedna godzina) między przyjęciem tabletek, w przeciwnym razie skuteczność leczenia zmniejszy się. Instrukcje użytkowania Dzieci Vilprafen oferują lek do rozpuszczenia w szklance wody, dobrze wymieszać i wypić.

Wilprafen podczas ciąży

Medycyna domowa nie zabrania stosowania tego środka bakteriobójczego podczas noszenia dziecka, ale tylko wtedy, gdy korzyści z leku przewyższają jego szkodliwe skutki dla dziecka. W ureaplazmie ginekolodzy często przepisują leczenie Vilprafenem, ponieważ zakażenie może bardziej zaszkodzić matce i dziecku niż przyjmowanie antybiotyków. Cena leku jest niska i dostępna dla wszystkich.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Vilprafen w ciąży lub młodym matkom w okresie laktacji, należy dokładnie przestudiować instrukcje, zapoznać się z działaniami niepożądanymi leku. Może być mianowany od pierwszego trymestru ciąży (od dziesiątego tygodnia), ale wielu ekspertów uważa, że lek powinien zostać włączony do schematu leczenia nie wcześniej niż u płodu (od dwudziestego tygodnia ciąży). Jeśli pacjent po zażyciu leku zaczyna odczuwać mdłości, wymioty, należy przerwać przyjmowanie leku.

Vilprafen mężczyzn z ureaplasmą

Jeśli mężczyzna odczuwa ciągły ból w okolicy narządów płciowych, a każda podróż do toalety powoduje dyskomfort, podczas oddawania moczu obserwuje się wyładowanie, można zdiagnozować infekcję ureaplazmy. Musi być natychmiast leczony, aby nie wywołać rozwoju zapalenia gruczołu krokowego i niepłodności. Aby zwalczyć ostrą postać choroby, stosuje się terapię antybiotykową, w przewlekłej ureaplazmozie wymagane jest kompleksowe leczenie. Vilprafen dla mężczyzn jest stosowany w leczeniu tej infekcji zgodnie z ogólnym schematem.

Jak wziąć Vilprafen z ureaplasmą

Konieczne jest przyjmowanie leku trzy razy dziennie między posiłkami i tylko zgodnie z zaleceniami specjalisty. Jeśli z jakiegoś powodu pacjent nie bierze jednej pigułki, musisz to zrobić jak najszybciej. Następnie pacjent powraca do tego samego schematu. Vilprafen z ureaplasmy nie może być stosowany do samoleczenia z tego powodu, że jest - antybiotykiem z wieloma przeciwwskazaniami. Zakup leku powinien odbywać się wyłącznie na receptę.

Dawkowanie Vilprafen Solyub

Dzienna dawka dla osób w wieku powyżej 15 lat nie powinna przekraczać dwóch gramów w trzech dawkach. Lekarz może, jeśli to konieczne, zwiększyć dawkę do trzech gramów. Dawka leku Vilprafen z ureaplazmą u dzieci o masie ciała 10-20 kg powinna wynosić 250-500 mg leku (jedna czwarta lub jedna druga tabletka rozpuszczona w wodzie) dwa razy na dobę. Dla pacjentów o masie ciała 20-40 kg, 500-1000 mg leku jest przyjmowane (jedna sekunda tabletki lub cała tabletka) dwa razy na dobę. Dzieciom o masie ciała powyżej 40 kg zaleca się przyjmowanie leku w dawce 1000 mg (jedna tabletka) dwa razy na dobę.

Ile dni pić Vilprafen z ureaplasmą

Okres leczenia lekiem i jego dawkowanie w każdym przypadku powinien być wybrany przez lekarza zgodnie z wynikami badania. Z reguły przebieg leczenia trwa od pięciu dni do trzech tygodni. Odbiór Vilprafen z ureaplazmą odbywa się według tego samego schematu u mężczyzn i kobiet, tylko kobiety są przepisywane dodatkowe leki w celu przywrócenia mikroflory pochwy.

Efekty uboczne

Ze strony przewodu pokarmowego pacjent może odczuwać dyskomfort, możliwe nudności, wymioty, zgagę. Z powodu zaburzeń trawiennych osoba zaczyna cierpieć na zaparcia lub biegunkę, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego. Rzadko, ale zachodzi rozwój żółtaczki i niewłaściwy wypływ żółci. U pacjentów mogą wystąpić alergie, takie jak zapalenie skóry, reakcja anafilaktoidalna i obrzęk naczynioruchowy.

U kobiet pleśniawki są często postrzegane jako efekt uboczny, możliwe jest tworzenie się małych krwotoków włośniczkowych (purpurowych) i tymczasowe uszkodzenie słuchu. Skutkami ubocznymi Vilprafen podczas ciąży są nudności, biegunka i wymioty. Znacznie rzadziej kobiety mają problemy z wątrobą, zapalenie jamy ustnej, alergie, pleśniawki.

Przeciwwskazania

Lek ma małą, ale poważną listę przeciwwskazań: indywidualna nietolerancja leku, która objawia się w postaci obrzęku, wysypki, zaczerwienienia skóry. Ponadto przeciwwskazania Vilprafen obejmują problemy w wątrobie i proces żółciowy. Nie należy przyjmować leku wcześniakom, dzieciom o masie ciała poniżej 10 kilogramów.

Cena Wilprafen

Lek jest oferowany w postaci tabletek i zawiesin. Lek jest uwalniany zgodnie z zaleceniem lekarza. Po nabyciu tabletki przechowuje się w ciemnym miejscu, w temperaturze nie wyższej niż 26 ° C. Okres ważności leku wynosi cztery lata, po tym czasie lek nie może zostać przyjęty. Po otwarciu leku należy go spożyć w ciągu miesiąca.

Lek. Formularz wydania

Cena w Moskwie i Petersburgu (w rublach)

Vilprafen

Formy uwalniania i pakowania leku Vilprafen

Tabletki powlekane.

Skład i składnik aktywny

Wilprafen obejmuje:

1 tabletka zawiera:

Składnik aktywny: josamycyna 500 mg,

Substancje pomocnicze: metyloceluloza MCC dwutlenek krzemu koloidalny bezwodny polisorbat 80 karboksymetyloceluloza sodu talk magnez stearynian makrogol 6000 dwutlenek tytanu (E171) wodorotlenek glinu poli (metakrylan etakrylanu metylu) -30% dyspersja

Działanie farmakologiczne

Vilprafen to antybiotyk makrolidowy.
Hamuje syntezę białek przez bakterie. W tworzeniu optyki, Corynebacterium diphteriae), bakterie Gram-ujemne (Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Haemophilus influenzae, Bordetella pertussis), a także przeciwko niektórym bakteriom beztlenowym (Peptococcus, Peptostreptococcus, Clostridium perfringens). Nieco wpływa na enterobakterie, dlatego nie zmienia naturalnej flory bakteryjnej przewodu pokarmowego. Skuteczny z opornością na erytromycynę. Oporność na josamycynę rozwija się rzadziej niż na inne antybiotyki makrolidowe.

Co pomaga Vilprafenowi: świadectwo

Zakażenia (w tym chlamydia, mykoplazma i mieszane) dróg oddechowych i narządów laryngologicznych (ból gardła, zapalenie gardła, zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok, zapalenie krtani, zapalenie migdałków i zapalenie okrężnicy, ostre zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, (w tym postać nietypowa), skóra pokrycia i tkanki miękkie (ropne zapalenie skóry, furunculosis, wąglik, róży (g zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, choroba przyzębia) w okulistyce (zapalenie powiek, zapalenie pęcherza moczowego) błonica (oprócz leczenia toksoidem błoniczym), szkarłatna gorączka (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę), krztusiec, papuzica.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość, ciężka nieprawidłowa czynność wątroby, wcześniactwo.
Należy zachować środki ostrożności na tle niewydolności nerek.

Vilprafen podczas ciąży i karmienia piersią

Być może według wskazań. Jest lekiem z wyboru w leczeniu zakażeń chlamydiami u kobiet w ciąży.

Vilprafen: instrukcje użytkowania

Wewnątrz tabletki - bez żucia, popijając niewielką ilością wody, zawiesinę przepisuje się między posiłkami (zawartość fiolki wstrząsa się wstępnie): 1-2 g dziennie w 2-3 dawkach.
Czas trwania leczenia zakażeń paciorkowcowych wynosi co najmniej 10 dni.
W leczeniu trądziku pospolitego i sferycznego - 500 mg 2 razy dziennie przez 2-4 tygodnie, a następnie 500 mg 1 raz dziennie przez 8 tygodni.
Noworodki i dzieci do 14 lat - 30-50 mg / kg dziennie w 3 dawkach podzielonych.

Efekty uboczne

Ze strony przewodu pokarmowego: rzadko - utrata apetytu, nudności, zgaga, wymioty, dysbioza, biegunka. W przypadku uporczywej ciężkiej biegunki należy pamiętać o możliwości rozwoju, na tle antybiotyków, zagrażającego życiu rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego.
Reakcje alergiczne: w bardzo rzadkich przypadkach - pokrzywka.
Ze strony aparatu słuchowego: w rzadkich przypadkach - zależne od dawki przejściowe uszkodzenie słuchu.
Inne: bardzo rzadko - kandydoza.

Specjalne instrukcje

Jeśli pominięto jedną dawkę, należy natychmiast przyjąć dawkę leku, ale jeśli nadszedł czas, aby przyjąć kolejną dawkę, należy powrócić do normalnego schematu leczenia. Nie należy przyjmować podwójnej dawki. Przerwa w leczeniu lub przedwczesne odstawienie leku zmniejsza prawdopodobieństwo powodzenia leczenia.
Należy rozważyć możliwość krzyżowej oporności na różne antybiotyki makrolidów (na przykład mikroorganizmy oporne na leczenie antybiotykami związanymi ze strukturą chemiczną mogą być również odporne na jozamycynę)

Znajomość innych leków

Inne antybiotyki. Ponieważ antybiotyki bakteriostatyczne mogą zmniejszać działanie bakteriobójcze innych antybiotyków, takich jak penicyliny i cefalosporyny, należy unikać jednoczesnego podawania jozamycyny z tego typu antybiotykami. Josamycyny nie należy podawać razem z linkomycyną, ponieważ być może wzajemne zmniejszenie ich skuteczności.

Ksantyny Niektórzy przedstawiciele antybiotyków makrolidowych spowalniają eliminację ksantyn (teofiliny), co może prowadzić do możliwego zatrucia. Badania kliniczne i eksperymentalne wskazują, że jozamycyna ma mniejszy wpływ na uwalnianie teofiliny niż inne antybiotyki makrolidowe.

Leki przeciwhistaminowe. Po jednoczesnym podaniu josamycyny i preparatów przeciwhistaminowych zawierających terfenadynę lub astemizol może wystąpić opóźnienie wydalania terfenadyny i astemizolu, co z kolei może prowadzić do rozwoju zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca.

Spory alkaloidy. Istnieją pojedyncze doniesienia o zwiększonym zwężeniu naczyń po jednoczesnym podawaniu alkaloidów sporyszu i antybiotyków makrolidowych. Był jeden przypadek pacjenta, który nie tolerował ergotaminy podczas przyjmowania jozamycyny. Dlatego jednoczesnemu stosowaniu jozamycyny i ergotaminy powinno towarzyszyć odpowiednie nadzorowanie pacjentów.

Cyklosporyna. Wspólne mianowanie jozamycyny i cyklosporyny może powodować wzrost stężenia cyklosporyny w osoczu i tworzenie nefrotoksycznego stężenia cyklosporyny we krwi. Stężenie cyklosporyny w osoczu powinno być regularnie monitorowane.

Digoksyna. Wraz ze wspólnym mianowaniem josamycyny i digoksyny może zwiększyć poziom tego ostatniego w osoczu krwi.

Hormonalne środki antykoncepcyjne. W rzadkich przypadkach działanie antykoncepcyjne hormonalnych środków antykoncepcyjnych może być niewystarczające podczas leczenia makrolidami. W takim przypadku zaleca się dodatkowo stosowanie niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Przedawkowanie

Do tej pory nie ma danych na temat specyficznych objawów zatrucia. W przypadku przedawkowania należy założyć objawy opisane w części „Działania niepożądane”, szczególnie z przewodu pokarmowego.

Warunki przechowywania i trwałość

W ciemnym miejscu w temperaturze nie wyższej niż 25 ° C

Analogi i ceny

Wśród zagranicznych i rosyjskich analogów Vilprafen są:

Recenzje

Te opinie o leku Vilprafen, który automatycznie znaleźliśmy w Internecie:

Znaleziono stafilakok. Jest to warunkowo patogenny drobnoustrój, który każdy ma, ale jeśli układ odpornościowy jest osłabiony, zaczyna się szybko rozmnażać i pojawiają się problemy. Zacząłem mieć te problemy w postaci częstych wizyt w toalecie dla małego. Ten antybiotyk rozwiązał problem. Pij łatwo, na tabletkę 3 razy dziennie przez 10 dni. Nie zauważył boków. Razem z nim przepisali pić jedną tabletkę flukostatu, aby drozd nie rozwinął się. Minus point za cenę - wychodzi bardzo drogi kurs.

Poniżej możesz zostawić swoją recenzję! Czy Vilprafen pomaga radzić sobie z chorobą?

Tabletki 500 i 1000 mg Vilprafen (solutab): instrukcje użytkowania dla dorosłych i dzieci

W tym artykule medycznym można znaleźć lek Vilprafen. Instrukcje użycia wyjaśniają, w jakich przypadkach można przyjmować zastrzyki lub tabletki, które pomagają lekowi, jakie są wskazania do stosowania, przeciwwskazania i działania niepożądane. Adnotacja przedstawia formę uwalniania leku i jego skład.

W artykule lekarze i konsumenci mogą zostawić tylko prawdziwe opinie na temat Vilprafen, z których można dowiedzieć się, czy lek pomógł w leczeniu ureaplazmozy, chlamydii, zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc i innych zakażeń u dorosłych i dzieci, dla których jest przepisany. Podręcznik wymienia analogi Vilprafen, ceny leku w aptekach, a także jego stosowanie w czasie ciąży.

Antybiotykiem makrolidowym jest Vilprafen. Instrukcje użytkowania wskazują, że tabletki 500 mg i 1000 mg solutubu mają właściwości bakteriobójcze i bakteriostatyczne.

Uwolnij formę i kompozycję

Lek jest wytwarzany w postaci tabletek powlekanych. Blister zawiera 10 takich tabletek. Pakowanie pakowane jest w kartonowe opakowanie.

Ponadto lek jest dostępny w postaci zawiesiny. Zawarte w butelkach z ciemnego szkła, 100 ml w butelce. Zestaw zawiera kubek miarowy.

Skład Wilprafena jest następujący:

jedna tabletka zawiera 500 mg josamycyny lub 1000 mg (Vilprafen Solutab);
zawiesina (10 ml) zawiera 300 mg josamycyny.

Działanie farmakologiczne

Lek jest antybiotykiem należącym do grupy makrolitów. Działanie bakteriostatyczne leku jest spowodowane hamowaniem syntezy białek przez bakterie. Jeśli występują ogniska zapalenia, lek ma działanie bakteriobójcze.

Vilprafen jest wysoce skutecznym środkiem dla mikroorganizmów wewnątrzkomórkowych, takich jak Mycoplasma pneumoniae, Ureaplasma urealyticum, Chlamydia trachomatis, Legionella pneumophila, Chlamydia pneumonuae, Mycoplasma hominis.

Wysoka aktywność jest również obserwowana w odniesieniu do Gram-ujemnych bakterii tlenowych:

Haemophilus influenzae, Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Bordetella pertussis;
Gram-dodatnie bakterie tlenowe: Streptococcus pyogenes, Staphylococcus aureus, Corynebacterium diphtheriae, Streptococcus pneumoniae;
bakterie beztlenowe: Peptostreptococcus, Peptococcus, Clostridium perfringens.

Lek jest skuteczny przeciwko Treponema pallidum. Aktywnym składnikiem leku jest josamycyna, która jest całkowicie i szybko wchłaniana z przewodu pokarmowego.

Wskazania do użycia

Co pomaga Vilprafen (Solyutab)? Zalecane tabletki:

Osoby z nadwrażliwością na penicylinę na szkarlatynę.
Choroby zakaźne, prowokujące procesy zapalne spowodowane drobnoustrojami o wysokiej wrażliwości na lek.
Zakażenia skóry i tkanek miękkich (z czyrakami, ropne zapalenie skóry, zapalenie węzłów chłonnych itp.)
Jest on stosowany w leczeniu błonicy oprócz terapii antytoksyną błonicy.
Zakażenia jamy ustnej (z chorobą przyzębia, zapaleniem dziąseł).
Choroby zakaźne górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych (stosowane w dusznicy bolesnej, zapaleniu gardła, zapaleniu migdałków, zapaleniu zatok, zapaleniu krtani, zapaleniu ucha środkowego).
Zakażenia dolnych dróg oddechowych (zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, koklusz, zapalenie oskrzeli).
Zakażenia narządów moczowych (z chlamydiami, ureaplazmą, rzeżączką, zapaleniem cewki moczowej, zapaleniem gruczołu krokowego itp.)

Instrukcje użytkowania

Vilprafen przyjmuje się w zalecanej dziennej dawce dla dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 14 lat, czyli 1-2 g, w 2-3 dawkach. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 3 g dziennie. Dzieci w wieku 1 roku mają średnią masę ciała 10 kg.

Dzienna dawka dla dzieci o masie ciała nie mniejszej niż 10 kg jest przepisywana na podstawie obliczeń 40-50 mg / kg masy ciała dziennie, podzielonych na 2-3 dawki:

dzieciom o masie ciała 10-20 kg należy przepisać po 250-500 mg (1 / 4-1 / 2 tabletki rozpuszczone w wodzie) 2 razy dziennie;
dla dzieci o masie ciała 20–40 kg, 500–1000 mg (1–2–1 tabletek rozpuszczonych w wodzie) przepisuje się 2 razy dziennie;
dzieci o masie ciała powyżej 40 kg - 1000 mg (1 tabletka) 2 razy dziennie.

Zazwyczaj czas trwania leczenia jest ustalany przez lekarza i wynosi od 5 do 21 dni w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia. Zgodnie z zaleceniami WHO czas trwania leczenia paciorkowcowego zapalenia migdałków powinien wynosić co najmniej 10 dni.

W schematach terapii przeciwbakteryjnej Vilprafen jest przepisywany w dawce 1 g 2 razy dziennie przez 7-14 dni w połączeniu z innymi lekami w standardowych dawkach:

famotydyna 40 mg dziennie lub ranitydyna 150 mg 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + metronidazol 500 mg 2 razy dziennie;
omeprazol 20 mg (lub lanzoprazol 30 mg lub pantoprazol 40 mg lub esomeprazol 20 mg lub rabeprazol 20 mg) 2 razy dziennie + amoksycylina 1 g 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie;
omeprazol 20 mg (lub lanzoprazol 30 mg lub pantoprazol 40 mg lub esomeprazol 20 mg lub rabeprazol 20 mg) 2 razy dziennie + amoksycylina 1 g 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + bizmut tri-potasowy 240 mg 2 razy dziennie;
famotydyna 40 mg na dobę + furazolidon 100 mg 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + bizmut tri-potasowy 240 mg 2 razy dziennie).

W obecności zaniku błony śluzowej żołądka z achlorhydrią, potwierdzoną pH-metryką: amoksycylina 1 g 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + bizmut trikaliye ditsitrat 240 mg 2 razy dziennie.

W przypadku trądziku pospolitego i sferycznego zaleca się przepisywanie wilczarza w dawce 500 mg 2 razy dziennie przez pierwsze 2-4 tygodnie, a następnie - 500 mg jozamycyny 1 raz dziennie jako leczenie podtrzymujące przez 8 tygodni.

Instrukcja dla Vilprafen Solutab przewiduje, że lek można przyjmować na różne sposoby: można wziąć pigułkę ze szklanką wody lub rozpuścić ją w 20 ml wody wcześniej. Zawiesinę, która powstała po rozpuszczeniu tabletki, należy dokładnie wymieszać.

Tabletki Vilprafen należy połykać w całości. Często pacjenci są zainteresowani tym, jak przyjmować, przed lub po posiłku. Instrukcje wskazują, że tabletki należy połykać między posiłkami.

Podczas leczenia należy pamiętać, że w przypadku pominięcia jednego przyjęcia konieczne jest natychmiastowe przyjęcie dawki leku. Jeśli jednak należy przyjąć kolejną dawkę, nie należy przyjmować pominiętej dawki, należy powrócić do normalnego schematu leczenia. Nie należy przyjmować podwójnej dawki. Przerwa w leczeniu lub przedwczesne odstawienie leku zmniejsza szansę powodzenia terapii.

Przeciwwskazania

Lek Vilprafen jest przeciwwskazany u pacjentów z następującymi warunkami:

Niewydolność wątroby.
Indywidualna nietolerancja na składniki leku.
Obecne w przeszłości poważne reakcje alergiczne na leki z grupy makrolidów.
Okres ciąży i karmienia piersią.

Efekty uboczne

Podczas odbioru Vilprafen mogą rozwinąć się zaburzenia różnych systemów organizmu:

W ciężkiej uporczywej biegunce należy pamiętać o możliwości rozwoju rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego (zagrażającego życiu) spowodowanego działaniem antybiotyku.
Reakcje nadwrażliwości: w niektórych przypadkach - reakcje alergiczne skóry (na przykład pokrzywka).
Przewód pokarmowy: rzadko - zgaga, nudności, utrata apetytu, biegunka i wymioty.
Aparaty słuchowe: w rzadkich przypadkach - zależne od dawki przejściowe uszkodzenie słuchu.
Drogi żółciowe i wątroba: w niektórych przypadkach - przejściowy wzrost aktywności enzymów wątrobowych w osoczu krwi, czasami towarzyszy żółtaczka i naruszenie odpływu żółci.

Dzieci, ciąża i karmienie piersią

Lek nie jest przepisywany kobietom w ciąży, jeśli występują poważne naruszenia wątroby, wrażliwość na składniki.

W dzieciństwie

Lek nie jest przepisywany wcześniakom. Pacjenci noworodkowi z leczeniem zaburzeń czynności wątroby przeprowadzani są pod ścisłą kontrolą.

Vilprafen dla dzieci poniżej 14 roku życia jest używany jako zawieszenie.

Wilgotność 1000 mg Solutab można rozpuścić w wodzie w celu przygotowania zawiesiny. Jeśli leczenie farmakologiczne jest przepisywane dzieciom, dawka jest następująca: 30-50 mg na 1 kg masy ciała dzieli się na trzy dawki.

Zawieszenie dla dzieci w wieku do trzech miesięcy jest dawkowane zgodnie z dokładną wagą dziecka. Dlaczego tabletki są używane i czy powinny być stosowane do leczenia, należy sprawdzić u lekarza.

Specjalne instrukcje

Wraz z jednoczesnym powołaniem Vilprafena z alkaloidami sporyszu można zwiększyć zwężenie naczyń. Dlatego w takim przypadku konieczna jest staranna kontrola stanu pacjenta.

Jednoczesne przyjmowanie jozamycyny i cyklosporyny powoduje wzrost poziomu cyklosporyny w osoczu krwi. We krwi obserwuje się także stężenie cyklosporyny w nefrotoksyce. Przy takim leczeniu konieczne jest zapewnienie ciągłego monitorowania stężenia cyklosporyny w osoczu.

Interakcja z narkotykami

Jeśli Vilprafen jest podawany jednocześnie z lekami przeciwhistaminowymi zawierającymi terfenadynę lub astemizol, czasami proces wydalania tych substancji spowalnia, co ostatecznie prowadzi do manifestacji zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca.

W przypadku jednoczesnego przyjmowania leku Vilprafen i digoksyny, poziom digoksyny w osoczu krwi może wzrosnąć.

Mówiąc o interakcji z innymi lekami, należy pamiętać, że Vilprafen jest antybiotykiem. Przed użyciem jakiegokolwiek leku konieczne jest ustalenie, czy jest to antybiotyk, czy nie.

Przy przyjmowaniu z hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi może zmniejszyć efekt tego ostatniego. W takiej sytuacji zaleca się stosowanie dodatkowych niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Wraz z rozwojem rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego Vilprafen należy odwołać i przepisać odpowiednie leczenie. Stosowanie leków zmniejszających ruchliwość jelit jest przeciwwskazane. Pacjenci z niewydolnością nerek muszą dostosować schemat dawkowania zgodnie z wartościami klirensu kreatyniny (CK).

Zgodnie z instrukcjami Vilprafen nie jest przepisywany wcześniakom. W przypadku stosowania u noworodków należy monitorować czynność wątroby. Konieczne jest rozważenie możliwości krzyżowej oporności na różne antybiotyki z grupy makrolidów.

Analogi leku Wilprafen

Struktura określa analogi:

Podobne działanie ma analogi należące do grupy makrolidów:

Często pacjenci są zainteresowani tym, jak Vilprafen różni się od Solyub Vilprafen. Jaka jest różnica tych leków ze względu na ich formę uwalniania.

Vilprafen to konwencjonalna tabletka powlekana. Solutab to rozpuszczalne tabletki o słodkim smaku i owocowym aromacie. Można je przyjmować w postaci tabletek lub w zawiesinie.

Warunki urlopowe i cena

Średni koszt Vilprafen (tabletki 500 mg numer 10) w Moskwie wynosi 620 rubli. Cena tabletek solutyabu 1000 mg - 760 rubli za 10 sztuk. Lek Vilprafen wydawany w aptekach bez recepty od lekarza.

Tabletki należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, unikając ekspozycji na światło słoneczne na opakowaniu. Optymalna temperatura przechowywania nie przekracza 25 stopni. Okres trwałości tabletek wynosi 3 lata od daty produkcji, pod koniec tego okresu niewykorzystany lek należy wyrzucić.