loader

Główny

Zapalenie krtani

Jak mierzyć temperaturę ciała i jak powinna być

Temperatura ciała jest wskaźnikiem stanu termicznego organizmu. Dzięki temu istnieje odzwierciedlenie związku między wytwarzaniem ciepła narządów wewnętrznych, wymianą ciepła między nimi a światem zewnętrznym. Jednocześnie wskaźniki temperatury zależą od wieku osoby, pory dnia, wpływu otaczającego świata, stanu zdrowia i innych cech organizmu. Jaka powinna być temperatura ciała danej osoby?

Rodzaje wskaźników temperatury

Ludzie są przyzwyczajeni do tego, że ze zmianami temperatury ciała często mówi się o problemach zdrowotnych. Nawet z lekkim wahaniem osoba jest gotowa włączyć alarm. Ale to nie zawsze jest takie smutne. Normalna temperatura ciała waha się od 35,5 do 37 stopni. Średnia liczba w większości przypadków wynosi 36,4–36,7 stopni. Chciałbym również zauważyć, że wskaźniki temperatury mogą być indywidualne dla każdego. Normalny reżim temperaturowy jest brany pod uwagę, gdy osoba czuje się całkowicie zdrowa, sprawna fizycznie i nie ma awarii w procesach metabolicznych.

Jaka jest normalna temperatura ciała u dorosłych, zależy także od narodowości. Na przykład w Japonii temperatura wynosi 36 stopni, aw Australii temperatura ciała wzrasta do 37 stopni.

Warto również zauważyć, że normalna temperatura ciała człowieka może zmieniać się w ciągu dnia. Rano jest niżej, a wieczorem znacznie wzrasta. Co więcej, jego wahania w ciągu dnia mogą mieć jeden stopień.

Temperatura osoby jest podzielona na kilka typów, w tym:

  1. niska temperatura ciała. Jego liczby spadają poniżej 35,5 stopnia. Taki proces nazywany jest hipotermią;
  2. normalna temperatura ciała. Wskaźniki mogą wahać się od 35,5 do 37 stopni;
  3. podwyższona temperatura ciała. Wznosi się powyżej 37 stopni. Jednocześnie mierzy się go pod pachą;
  4. niska temperatura ciała. Jego granice wahają się od 37,5 do 38 stopni;
  5. temperatura ciała gorączkowego. Wskaźniki wahają się od 38 do 39 stopni;
  6. wysoka lub gorączkowa temperatura ciała. Wzrasta do 41 stopni. Jest to krytyczna temperatura ciała, która prowadzi do zakłócenia procesów metabolicznych w mózgu;
  7. hiperpyretyczna temperatura ciała. Śmiertelna temperatura, która wzrasta powyżej 41 stopni i jest śmiertelna.

Również temperatura wewnętrzna jest klasyfikowana według innych typów w postaci:

  • hipotermia. Gdy wskaźniki temperatury poniżej 35,5 stopni;
  • normalna temperatura. Waha się od 35,5-37 stopni;
  • hipertermia. Temperatura przekracza 37 stopni;
  • gorączkowy stan. Wskaźniki podnoszą się powyżej 38 stopni, podczas gdy pacjent ma dreszcze, blanszowanie skóry, marmurową siatkę.

Zasady pomiaru temperatury ciała

Wszyscy ludzie są przyzwyczajeni do tego, że zgodnie ze standardowymi wskaźnikami temperatury należy mierzyć je pod pachą. Aby wykonać procedurę, musisz przestrzegać kilku zasad.

  1. Pacha powinna być sucha.
  2. Następnie wykonuje się termometr i delikatnie potrząsa do wartości 35 stopni.
  3. Końcówka termometru znajduje się pod pachą i jest ciasno dociskana ręką.
  4. Potrzebuję go od pięciu do dziesięciu minut.
  5. Po tym wynik jest oceniany.

Z termometrem rtęciowym powinien być bardzo czysty. Nie można go złamać, w przeciwnym razie rtęć wyleje się i wydziela szkodliwe opary. Dzieci nie mogą dawać takich rzeczy. W celu wymiany możesz mieć termometr na podczerwień lub elektroniczny. Takie urządzenia mierzą temperaturę w sekundach, ale wartości z rtęci mogą się różnić.

Nie wszyscy uważają, że temperaturę można zmierzyć nie tylko w pachach, ale także w innych miejscach. Na przykład w ustach. Dzięki tej metodzie pomiaru normalne wartości mieszczą się w granicach 36–37,3 stopni.

Jak mierzyć temperaturę w ustach? Istnieje kilka zasad.
Aby zmierzyć temperaturę w ustach, musisz odpoczywać przez pięć do siedmiu minut. Jeśli w ustach znajdują się protezy, szelki lub płytki, należy je usunąć.

Następnie termometr rtęciowy należy wytrzeć do sucha i umieścić pod językiem z obu stron. Aby uzyskać wynik, musisz go trzymać przez cztery do pięciu minut.

Warto zauważyć, że temperatura w jamie ustnej znacznie różni się od pomiarów w strefie pachowej. Pomiar temperatury w ustach może pokazać wynik wyższy o 0,3-0,8 stopnia. Jeśli dorosły ma wątpliwości co do osiągów, należy dokonać porównania między temperaturą uzyskaną pod pachą.

Jeśli pacjent nie wie, jak zmierzyć temperaturę w ustach, możesz postępować zgodnie ze zwykłą technologią. Podczas procedury należy przestrzegać techniki wykonania. Termometr można zainstalować zarówno za policzkiem, jak i pod językiem. Ale mocowanie urządzenia za pomocą zębów jest surowo zabronione.

Niska temperatura ciała

Po tym, jak pacjent dowie się, jaką ma temperaturę, musisz określić jej charakter. Jeśli jest poniżej 35,5 stopnia, zwykle mówi się o hipotermii.

Temperatura wewnętrzna może być z jakiegoś powodu niska, do której należą:

  • osłabiona funkcja odpornościowa;
  • ciężka hipotermia;
  • niedawna choroba;
  • choroby endokrynologiczne;
  • stosowanie niektórych leków;
  • niska hemoglobina;
  • niepowodzenie w układzie hormonalnym;
  • obecność wewnętrznego krwawienia;
  • zatrucie ciała;
  • chroniczne zmęczenie.

Jeśli temperatura wewnętrzna pacjenta jest znacznie zmniejszona, wówczas będzie czuł się słaby, osłabiony i zawroty głowy.
Aby zwiększyć wskaźniki temperatury w domu, musisz postawić stopy w gorącej kąpieli stóp lub na poduszce grzewczej. Następnie załóż ciepłe skarpety i wypij gorącą herbatę z miodem, napar z ziół leczniczych.

Jeśli wskaźniki temperatury stopniowo maleją i osiągają 35–35,3 stopnia, możemy powiedzieć:

  • o prostym zmęczeniu, silnym wysiłku fizycznym, chronicznym pozbawieniu snu;
  • o niewłaściwej diecie lub przestrzeganiu ścisłej diety;
  • o niepowodzeniu hormonalnym. Występuje na etapie ciąży, z menopauzą lub miesiączką u kobiet;
  • o zaburzeniach metabolizmu węglowodanów spowodowanych chorobami wątroby.

Zwiększona temperatura ciała

Najczęstsze występowanie czegoś takiego jak podwyższona temperatura ciała. Jeśli jest utrzymywany na wysokości od 37,3 do 39 stopni, zwykle mówi się o uszkodzeniu zakaźnym. Kiedy wirusy, bakterie i grzyby przenikają do ludzkiego ciała, dochodzi do ciężkiego zatrucia, które wyraża się nie tylko we wzroście temperatury ciała, ale także w katarach, łzawieniu, kaszlu, senności i pogorszeniu ogólnego stanu. Jeśli temperatura wewnętrzna wzrośnie powyżej 38,5 stopni, lekarze zalecają przyjmowanie leków przeciwgorączkowych.

Temperatury mogą wystąpić przy oparzeniach i urazach mechanicznych.
W rzadkich sytuacjach obserwuje się hipertermię. Ten stan jest spowodowany wzrostem wskaźników temperatury powyżej 40,3 stopni. W takim przypadku należy jak najszybciej wezwać pogotowie ratunkowe. Kiedy wskaźniki osiągną 41 stopni, zwykle mówi się o krytycznym stanie, który zagraża przyszłemu życiu pacjenta. W temperaturze 40 stopni zaczyna się nieodwracalny proces. Następuje stopniowe niszczenie mózgu i degradacja narządów wewnętrznych.

Jeśli temperatura wewnętrzna wynosi 42 stopnie, pacjent umiera. Są takie przypadki, gdy pacjent doświadczył takiego stanu i przeżył. Ale ich liczba jest niewielka.

Jeśli temperatura wewnętrzna wzrośnie powyżej nory, pacjent ma objawy w postaci:

  1. zmęczenie i słabość;
  2. ogólny stan chorobowy;
  3. sucha skóra i usta;
  4. łagodne lub ciężkie dreszcze. Zależy od odczytów temperatury;
  5. ból głowy;
  6. bóle struktur mięśniowych;
  7. arytmia;
  8. spadek i całkowita utrata apetytu;
  9. nadmierne pocenie się.

Każda osoba jest indywidualna. Dlatego normalna temperatura ciała będzie dla każdego. Ktoś ze wskaźnikami 35,5 stopnia czuje się normalnie, a przy wzroście do 37 stopni jest już uważany za chorego. W innych nawet 38 stopni może być granicą normy. Dlatego konieczne jest skupienie się na ogólnym stanie ciała.

Normalna temperatura ciała

Termoregulacja jest jedną z najważniejszych zdolności naszego ciała. Temperatura jest utrzymywana przez siły ciała na pewnym poziomie, odzwierciedlając jego zdolność do wytwarzania ciepła i wymiany z otoczeniem. W ciągu dnia poziom temperatury może się wahać, ale tylko nieznacznie. Wynika to z szybkości metabolizmu: do rana jest minimalny, a wieczorem wzrasta o około 0,5 ° C.

Zdrowa temperatura osoby

Od wczesnego dzieciństwa wiemy: normalna temperatura osoby wynosi 36,6 ° C Dozwolone jest niewielkie odchylenie w tym lub innym kierunku. W zależności od kondycji człowieka, mikroklimatu, dziennego rytmu i innych parametrów może wynosić od 35,5 do 37,4 ° C Średni poziom temperatury kobiet jest nieco wyższy niż mężczyzn o 0,5-0,7 ° C

Temperatura ciała może różnić się u przedstawicieli różnych narodowości: na przykład Japończycy mają średnio 36 ° C, a Australijczycy mają około 37. Odczyty termometru różnią się również w różnych częściach ciała: są niższe w pachach niż na palcach.

W ciągu dnia temperatura tej samej osoby może się różnić nawet o jeden stopień. Najniższa wartość jest osiągnięta o 4-6 rano, a najwyższa - o 4-8 wieczorem. U kobiet temperatura może się różnić w zależności od dnia cyklu. Dla niektórych osób 38 ° C jest uważane za wariant normy i nie jest oznaką żadnej choroby.

Normalna temperatura ludzkiego ciała jest utrzymywana na tym samym poziomie dzięki pracy podwzgórza i tarczycy: hormony tarczycy są odpowiedzialne za procesy metaboliczne. Estradiol wpływa na temperaturę podstawową, zmniejsza się wraz ze wzrostem jego ilości. Proces termoregulacji jest bardzo skomplikowany, a nieprawidłowości powinny natychmiast Cię ostrzec. Wzrost lub spadek temperatury wskazuje, że w organizmie występują problemy, które należy pilnie rozwiązać.

Bardzo niska temperatura

Warto się martwić, gdy termometr pokaże mniej niż 35,2 ° C W temperaturze około 32,2 ° C osoba czuje się głupio, 29,5 - traci przytomność, a 26,5 w większości przypadków prowadzi do śmierci.

Przyczyną hipotermii może być jeden z tych czynników:

  • naruszenie centrów kontroli temperatury w ośrodkowym układzie nerwowym. Dzieje się tak z organicznym uszkodzeniem mózgu: z guzami, urazami.
  • niedoczynność tarczycy.
  • paraliż, niedowład, który prowadzi do spadku masy mięśniowej, aw konsekwencji do zmniejszenia produkcji ciepła.
  • wyczerpujące diety, post prowadzi do tego, że organizm nie ma wystarczającej ilości energii do produkcji ciepła.
  • hipotermia - długotrwała obecność osoby w warunkach niskiej temperatury, gdy własne mechanizmy regulacyjne organizmu nie radzą sobie z termoregulacją.
  • odwodnienie: brak płynu w organizmie prowadzi do zmniejszenia metabolizmu.
  • Alkohol: etanol zakłóca wszystkie funkcje mózgu, w tym termostatyczne.
  • promieniowanie jonizujące: wolne rodniki wpływają na metabolizm, powodując spadek temperatury ciała.

Umiarkowany spadek temperatury (do 35,3 ° C) może wynikać z następujących przyczyn:

  • przepracowanie, długotrwały wysiłek, zarówno fizyczny, jak i psychiczny, przewlekłe zmęczenie.
  • zaburzona dieta, niezrównoważona dieta, brak aktywności fizycznej.
  • problemy hormonalne, ciąża, menopauza, choroby tarczycy, nadnercza.
  • naruszenie metabolizmu węglowodanów na tle choroby wątroby.

Niska jakość gorączki

Nie lekceważ nieznacznego wzrostu temperatury (37 - 37,5 ° C): może nie stanowić zagrożenia i może zgłaszać poważne naruszenia w ciele. Dlatego ważne jest, aby ustalić przyczynę tego stanu.

Stan podgorączkowy może powodować:

  • ciężka ciężka praca w gorącym środowisku, uprawianie sportu;
  • sauna, gorąca kąpiel, kąpiel, solarium;
  • zwiększona produkcja hormonów przez tarczycę, co prowadzi do przyspieszenia metabolizmu;
  • wirusy, przeziębienia;
  • gorące, pikantne jedzenie;
  • przewlekłe choroby zapalne.

Ciężkie choroby zagrażające życiu człowieka prowadzą do przedłużającej się niskiej gorączki. Gruźlica, onkologia we wczesnych stadiach daje lekką gorączkę jako jeden z objawów choroby. Dlatego bardzo ważne jest, aby nie powalić, ale skonsultować się z lekarzem, aby dowiedzieć się przyczyn. Szczególnie powinniśmy pilnować objawów takich jak osłabienie, pocenie się, utrata masy ciała i zapalenie węzłów chłonnych. Dodatkowe badanie pomoże zidentyfikować przyczynę i czas na jej wyeliminowanie.

Temperatura gorączkowa

Temperatury powyżej 37,6 ° C wskazują na obecność stanu zapalnego w organizmie. W ten sposób organizm walczy z drobnoustrojami chorobotwórczymi i stwarza niekorzystne warunki ich istnienia. Dlatego nie należy jej natychmiast bić lekami. Do 38,5 ° C można po prostu pić dużo wody, aby zmniejszyć stężenie toksyn - dzięki czemu są usuwane z organizmu przez pot i mocz.

Temperatura pyretyczna

Temperatury powyżej 39 ° C wskazują na ostry proces zapalny. Jeśli termometr pokazuje więcej niż 39, lekarze zalecają rozpoczęcie leczenia przeciwgorączkowego (najpopularniejszy lek to aspiryna). W tym stanie napady są możliwe, więc musisz być bardziej uważny na osoby, które mają choroby współistniejące.

Bakterie i wirusy, które przedostają się do organizmu przez oparzenia, urazy, hipotermię i unoszące się w powietrzu krople, są częstymi winowajcami. Lekarz może powiedzieć o tym dokładnie po wykonaniu wszystkich testów. W wysokich temperaturach osoba czuje się słaba, osłabiona, ból głowy, dreszcze, bóle ciała. Apetyt jest znacznie ograniczony, występuje pocenie się i arytmia.

Temperatura hiperpretyczna

Alarm dźwiękowy należy włączyć, jeśli wskaźnik termometru przekroczył 40,3 ° C. Stan ten stanowi zagrożenie dla życia i wymaga natychmiastowej interwencji lekarzy. Temperatura krytyczna - 42 ° C: zaburzony metabolizm w tkance mózgowej, co prowadzi do śmierci.

Temperatura ciała ludzkiego: normalna, niska i wysoka

Każdy wie, czym jest „trzydzieści sześć i sześć”. Jest to normalna temperatura osoby. Ponadto wszyscy wiedzą, że jeśli odczyt termometru jest powyżej lub poniżej tej wartości, oznacza to możliwe problemy zdrowotne. Jednak pytanie, jak bardzo to wskazanie powinno różnić się od 36,6 ° C, aby skonsultować się z lekarzem, często powoduje trudności. Zobaczmy, jakie temperatury są uważane za nowoczesne, niskie i wysokie.

Normalna temperatura ciała

Liczba 36,6 została uzyskana pod koniec XIX wieku jako średni statystyczny wynik pomiarów w pod pachach dużej liczby osób. Można skupić się na „36,6”, ale różnica kilku dziesiątych stopnia nie jest wskaźnikiem nieprawidłowości.

Według lekarzy, określając normalny stan termiczny ludzkiego ciała, należy zwrócić uwagę na następujące główne czynniki:

  • wiek;
  • podłoga;
  • metoda pomiaru;
  • dzienne i sezonowe biorytmy;
  • aktualna intensywność aktywności fizycznej lub aktywności umysłowej.

Górne granice wartości normalnych podczas pomiaru pod pachą, w zależności od wieku, podano w poniższej tabeli.

Ponadto ciało kobiety jest zwykle cieplejsze niż ciało mężczyzny o 0,5 ° C

Należy również rozważyć metodę pomiaru. W porównaniu z odczytem termometru pod pachą, wartość mierzona w ustach jest o 0,5 ° C wyższa; oraz w uchu, pochwie lub odbycie, w przybliżeniu 1,0 ° C

U zdrowej osoby codzienne wahania są również normalne: wieczorem ciało ludzkie jest o kilka dziesiątych stopnia zimniejsze niż rano.

Podczas intensywnej aktywności fizycznej lub umysłowej, pod wpływem stresu, strachu, nadmiernych emocji pozytywnych, podczas seksu normalne jest nieco ponad 36,6 ° C.

Niska temperatura ciała

Temperatury poniżej 35,0 ° C uważa się za niskie. Osoba doświadcza słabości, złego samopoczucia, senności i zmęczenia.

Najczęstszą przyczyną jest hipotermia, hipotermia w niskich temperaturach lub w wodzie. W tym przypadku pojawia się drżenie ciała i drętwienie kończyn, zwłaszcza palców u rąk i nóg. Aby normalizować stan ciała podczas hipotermii, wystarczą ciepłe ubrania i gorące napoje.

Inną częstą przyczyną jest grypa lub przeziębienie. Silne ciało zazwyczaj walczy z nimi, wytwarzając ciepło, a tym samym „spalając” infekcję i usuwając ją przez pot. Ale jeśli odporność jest zmniejszona, a ciało jest osłabione i nie ma siły do ​​walki z infekcją, następuje obniżenie temperatury ciała. Ważne jest, aby nie tracić czasu na samoleczenie, ale na wizytę u lekarza.

Mogą istnieć inne powody obniżania temperatury ciała:

  • zaostrzenie chorób przewlekłych;
  • problemy hormonalne, zmniejszenie czynności tarczycy, problemy z nadnerczami;
  • nadużywanie leków i suplementów diety;
  • przewlekłe zmęczenie;
  • wyczerpanie ciała lub brak witamin;
  • duża utrata krwi;
  • choroba popromienna;
  • Zakażenie HIV.

Gdy temperatura spada podczas ciąży i laktacji, należy natychmiast udać się do lekarza.

Hipertermia i gorączka

W zależności od przyczyny wysokiej gorączki współczesna medycyna wydziela hipertermię i gorączkę.

Hipertermia

Hipertermia przegrzewa ciało z powodu nadmiernego ciepła zewnętrznego lub słabej wymiany ciepła z otoczeniem. Ciało reaguje ekspansją naczyń skórnych, obfitym poceniem się i innymi fizjologicznymi mechanizmami termoregulacji.

Jeśli przyczyny hipertermii nie zostaną wyeliminowane, ogrzewanie ciała do 42 ° C może prowadzić do udaru cieplnego, aw przypadku osób z chorobami układu krążenia, nawet śmierci.

Gorączka

Gorączka (po łacinie „febris”) oznacza wzrost temperatury, który jest odpowiedzią obronną organizmu na skutki chorobotwórcze. Najczęstsze przyczyny to:

  • infekcje wirusowe;
  • procesy zapalne;
  • urazy tkanek i stawów;
  • choroby układu sercowo-naczyniowego, krążenia lub hormonalnego;
  • osłabiona odporność;
  • alergia.

U małych dzieci temperatura często wzrasta podczas ząbkowania.

Klasyfikacja medyczna wysokiej temperatury jest przedstawiona w tabeli.

Normalna, wysoka i niska temperatura ciała

Optymalny czas do pomiaru normalnej temperatury ciała dorosłej osoby zdrowej to środek dnia, podczas gdy pacjent musi być w spoczynku przed pomiarami i podczas testu, a parametry mikroklimatu mieszczą się w optymalnym zakresie. Nawet w tych warunkach temperatura różnych osób może się nieznacznie różnić, co może wynikać z wieku i płci.

W ciągu dnia zmienia się tempo przemiany materii, a wraz z nią zmienia temperaturę w spoczynku. W nocy nasze ciała ostygają, a rano termometr pokaże minimalne wartości. Pod koniec dnia metabolizm ponownie przyspiesza, a temperatura wzrasta średnio o 0,3-0,5 stopnia.

W każdym przypadku normalnie temperatura ciała nie powinna spaść poniżej 35,9 ° C i wzrosnąć powyżej 37,2 ° C.

Bardzo niska temperatura ciała

Temperatura ciała poniżej 35,2 ° C jest uważana za bardzo niską. Wśród możliwych przyczyn hipotermii są:

  • Niedoczynność tarczycy lub zmniejszona czynność tarczycy. Rozpoznanie ustala się na podstawie badań krwi na zawartość hormonów TSH, St.4, St.3. Leczenie: wyznaczone przez endokrynologa (hormonalna terapia zastępcza).
  • Zakłócenie ośrodków termoregulacji w ośrodkowym układzie nerwowym. Może się tak zdarzyć w przypadku urazów, guzów i innych organicznych uszkodzeń mózgu. Leczenie: eliminacja przyczyny uszkodzenia mózgu i terapii rehabilitacyjnej po urazach i interwencjach chirurgicznych.
  • Zmniejszenie wytwarzania ciepła przez mięśnie szkieletowe, na przykład z naruszeniem ich unerwienia w wyniku uszkodzenia rdzenia kręgowego z uszkodzeniem rdzenia kręgowego lub dużych pni nerwowych. Spadek masy mięśniowej spowodowany niedowładem i porażeniem może również prowadzić do zmniejszenia produkcji ciepła. Leczenie: leczenie farmakologiczne przepisuje neurolog. Ponadto pomoc: masaż, fizjoterapia, terapia ruchowa.
  • Długi post. Ciało po prostu nie ma nic do produkcji ciepła. Leczenie: przywrócenie zbilansowanej diety.
  • Odwodnienie ciała. Wszystkie reakcje metaboliczne zachodzą w środowisku wodnym, dlatego przy braku płynu tempo metabolizmu nieuchronnie spada, a temperatura ciała spada. Leczenie: terminowa kompensacja strat płynów podczas uprawiania sportu, podczas pracy w warunkach mikroklimatu grzewczego, z chorobami żołądkowo-jelitowymi, którym towarzyszą wymioty i biegunka.
  • Ogólna hipotermia ciała. W bardzo niskich temperaturach otoczenia mechanizmy termoregulacji mogą nie radzić sobie z ich funkcją. Leczenie: stopniowe ocieplenie ofiary z zewnątrz, gorąca herbata.
  • Ciężkie zatrucie alkoholem. Etanol jest trucizną neurotropową, która wpływa na wszystkie funkcje mózgu, w tym na termoregulację. Pomoc i leczenie: zadzwoń po brygadę pogotowia ratunkowego. Środki odtruwające (płukanie żołądka, dożylne płyny soli fizjologicznej), podawanie leków normalizujących funkcjonowanie układu nerwowego i sercowo-naczyniowego.
  • Efekt podwyższonego poziomu promieniowania jonizującego. Zmniejszenie temperatury ciała w tym przypadku jest konsekwencją zaburzeń metabolicznych w wyniku działania wolnych rodników. Pomoc i leczenie: wykrywanie i eliminacja źródeł promieniowania jonizującego (pomiar poziomów izotopów radonu i DER promieniowania gamma w pomieszczeniach mieszkalnych, środki bezpieczeństwa pracy w miejscu pracy, w których stosowane są źródła promieniowania), leczenie jest przepisywane po potwierdzeniu diagnozy (leki, które neutralizują wolne rodniki, zmniejszając terapia)

Gdy temperatura ciała spadnie do 32,2 ° C, osoba zapada w stan ogłuszenia, w temperaturze 29,5 ° C - następuje utrata przytomności, gdy schłodzona poniżej 26,5 ° C, ciało prawdopodobnie umrze.

Umiarkowanie niska temperatura

Uważa się, że temperatura ciała w zakresie od 35,8 ° C do 35,3 ° C jest umiarkowanie obniżona. Najbardziej prawdopodobne przyczyny łagodnej hipotermii są następujące:

  • Zespół chronicznego zmęczenia, zespół asteniczny lub depresja sezonowa. W tych warunkach we krwi można wykryć niedobór niektórych mikro i makroelementów (potasu, wapnia, fosforu, sodu, chloru, magnezu, żelaza). Leczenie: normalizacja odżywiania, przyjmowanie kompleksów witaminowo-mineralnych, adaptogeny (immunologiczne, żeń-szeń, Rhodiola rosea itp.), Zajęcia fitness, opanowanie technik relaksacyjnych.
  • Wyczerpanie spowodowane długotrwałym stresem fizycznym lub psychicznym. Leczenie: dostosowanie trybu pracy i odpoczynku, przyjmowanie witamin, minerałów, adaptogenów, fitness, relaks.
  • Zła dieta, niezrównoważona dieta przez długi czas. Hipodynamika nasila spadek temperatury i przyczynia się do spowolnienia procesów metabolicznych. Leczenie: normalizacja diety, odpowiednia dieta, zbilansowana dieta, przyjmowanie kompleksów witaminowych i mineralnych, zwiększona aktywność ruchowa.
  • Zmiany hormonalne na tle ciąży, miesiączki, menopauzy, zmniejszenie czynności tarczycy, niewydolność nadnerczy. Leczenie: przepisane przez lekarza po ustaleniu dokładnej przyczyny hipotermii.
  • Przyjmowanie leków zmniejszających napięcie mięśniowe, takich jak środki zwiotczające mięśnie. W tym przypadku mięśnie szkieletowe są częściowo wyłączone z procesów termoregulacji i wytwarzają mniej ciepła. Leczenie: skonsultuj się z lekarzem w celu uzyskania porady dotyczącej ewentualnego zastąpienia leku lub przerwy w jego przyjmowaniu.
  • Zakłócenie czynności wątroby, prowadzące do zmian w metabolizmie węglowodanów. Stan ten pomoże w wykryciu pełnej morfologii krwi, biochemicznego badania krwi (ALAT, ASAT, bilirubiny, cholesterolu, glukozy itp.), USG wątroby i dróg żółciowych. Leczenie: przepisane przez lekarza po odpowiednich procedurach diagnostycznych. Farmakoterapia mająca na celu chorobę wątroby, środki odtruwające, przyjmujące hepatoprotektory.

Niska jakość ciała

Jest to nieznaczny wzrost temperatury ciała, gdy jego wartości mieszczą się w zakresie 37 - 37,5 ° C. Przyczyną takiej hipertermii mogą być całkowicie niebezpieczne czynniki zewnętrzne, powszechne choroby zakaźne i choroby, które stanowią poważne zagrożenie dla życia, na przykład:

  • Intensywne sporty lub ciężka praca fizyczna w mikroklimacie grzewczym.
  • Wizyta w saunie, łaźni, solarium, gorącej kąpieli lub prysznicu, niektóre zabiegi fizjoterapeutyczne.
  • Jedzenie gorących i pikantnych potraw.
  • Ostre wirusowe infekcje dróg oddechowych.
  • Nadczynność tarczycy (chorobie towarzyszy zwiększona czynność tarczycy i przyspieszony metabolizm).
  • Przewlekłe choroby zapalne (zapalenie jajników, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie dziąseł itp.).
  • Gruźlica jest jedną z najbardziej niebezpiecznych przyczyn częstego wzrostu temperatury ciała do wartości podgorączkowych.
  • Choroby onkologiczne - stanowią poważne zagrożenie dla życia i często prowadzą do niewielkiego wzrostu temperatury ciała we wczesnych stadiach rozwoju.

Jeśli temperatura nie przekracza 37,5 ° C, nie należy próbować obniżać jej za pomocą leków. Pierwszym krokiem jest skonsultowanie się z lekarzem, aby ogólny obraz choroby nie okazał się „zamazany”.

Jeśli temperatura nie powraca do normy przez długi czas lub epizody gorączki są powtarzane dzień po dniu, powinieneś udać się do lekarza, zwłaszcza jeśli towarzyszy temu osłabienie, niewyjaśniona utrata masy ciała, nocne poty, powiększenie węzłów chłonnych. Po dodatkowych testach mogą wystąpić poważniejsze problemy zdrowotne, niż można by się spodziewać.

Temperatura gorączkowa

Jeśli termometr pokazuje 37,6 ° C lub więcej, to w większości przypadków wskazuje to na obecność ostrego procesu zapalnego w organizmie. Ognisko zapalenia może być zlokalizowane w dowolnym miejscu: w płucach, nerkach, przewodzie pokarmowym itp.

W tym przypadku większość z nas próbuje natychmiast obniżyć temperaturę, ale ta taktyka leczenia nie zawsze się usprawiedliwia. Faktem jest, że wzrost temperatury ciała jest naturalną reakcją ochronną organizmu, mającą na celu stworzenie warunków niekorzystnych dla życia patogenów.

Jeśli chory nie ma chorób przewlekłych, a gorączce nie towarzyszą drgawki, nie zaleca się zmniejszania temperatury do 38,5 ° C za pomocą leków. Leczenie należy rozpocząć od ciężkiego napoju (1,5 - 2,5 litra dziennie). Woda pomaga zmniejszyć stężenie toksyn i ich usuwanie z organizmu wraz z moczem, a w rezultacie temperatura spada.

Przy wyższych odczytach termometru (39 ° C i wyższych) można rozpocząć stosowanie leków przeciwgorączkowych, czyli leków obniżających temperaturę. Obecnie zakres takich narzędzi jest dość duży, ale być może najbardziej znanym lekiem jest aspiryna wytwarzana na bazie kwasu acetylosalicylowego.

Temperatura

Temperatura

Zmiany temperatury są częstym towarzyszem choroby. Dlaczego w większości przypadków nie ma potrzeby obniżania temperatury i usuwania ciepła, jeśli to konieczne?

Temperatura ludzkiego ciała: norma, zmiany i choroby objawowe

Co zrobić z podwyższoną temperaturą ciała jest jednym z najczęstszych pytań dla lekarzy ogólnych i pediatrów. Rzeczywiście, gorączka często przeraża pacjentów. Czy jednak podwyższone wartości zawsze powodują panikę? W jakich warunkach utrzymuje się temperatura i pod jakimi chorobami spada? A kiedy naprawdę potrzebujesz leków przeciwgorączkowych? Jaka temperatura powinna być normalna u dzieci i osób starszych? MedAboutMe zajmował się tymi i wieloma innymi kwestiami.

Temperatura ciała dorosłego

Termoregulacja jest odpowiedzialna za temperaturę człowieka - zdolność organizmów ciepłokrwistych do utrzymywania stałej temperatury, zmniejszania lub zwiększania jej w razie potrzeby. Za te procesy odpowiada przede wszystkim podwzgórze. Jednak dziś naukowcy są skłonni wierzyć, że definiowanie pojedynczego centrum termoregulacji jest błędem, ponieważ wiele czynników wpływa na temperaturę ciała człowieka.

W dzieciństwie zmiany temperatury pod najmniejszym wpływem, ale u dorosłych (od 16 do 18 lat) są dość stabilne. Chociaż rzadko również utrzymuje jeden wskaźnik przez cały dzień. Znane zmiany fizjologiczne, które odzwierciedlają rytmy dobowe. Na przykład różnica między normalną temperaturą rano a wieczorem dla zdrowej osoby wynosi 0,5-1,0 ° C. Z tymi rytmami wiąże się charakterystyczny wzrost ciepła w godzinach wieczornych u chorego.

Temperatura może się zmieniać pod wpływem środowiska zewnętrznego, zwiększać się przy wysiłku fizycznym, przyjmować pewne pokarmy (szczególnie często po jedzeniu pikantnych potraw i przejadaniu się), ze stresem, uczuciem strachu, a nawet intensywnej pracy umysłowej.

Jaka temperatura powinna być normalna

Wszyscy dobrze znają wartość 36,6 ° C Jednak jaka temperatura powinna być normalna w rzeczywistości?

Liczba 36,6 ° C pojawiła się w wyniku badań przeprowadzonych przez niemieckiego lekarza Carla Reinholda Wunderlicha w połowie XIX wieku. Następnie wykonał około 1 miliona pomiarów temperatury w pachach u 25 tysięcy pacjentów. A wartość 36,6 ° C była tylko średnią temperatury ciała zdrowej osoby.

Zgodnie z nowoczesnymi standardami norma nie jest określoną liczbą, ale zakresem od 36 ° C do 37,4 ° C Ponadto lekarze zalecają okresowe mierzenie temperatury w zdrowym stanie, aby dokładnie poznać poszczególne wartości normy. Należy pamiętać, że wraz z wiekiem zmienia się temperatura ciała - w dzieciństwie może być dość wysoka, a spadek w starości. Dlatego wskaźnik 36 ° C dla osoby starszej będzie normą, ale dla dziecka może wskazywać na hipotermię i objaw choroby.

Ważne jest również, aby dokładnie rozważyć, w jaki sposób mierzona jest temperatura - wartości pod pachą, odbytnicy lub pod językiem mogą różnić się o 1-1,5 ° C.

Temperatura ciąży

Temperatura jest bardzo zależna od aktywności hormonalnej i dlatego nie jest zaskakujące, że kobiety w ciąży często doświadczają gorączki. Zmiany hormonalne są związane z uderzeniami gorąca podczas menopauzy i wahaniami temperatury podczas miesiączki.

Bardzo ważne dla przyszłych matek jest ścisłe monitorowanie ich stanu, jednocześnie rozumiejąc, że nieznacznie podwyższona lub obniżona temperatura podczas ciąży jest normą dla większości kobiet. Na przykład, jeśli wartości nie przekraczają 37 ° C w pierwszych tygodniach i nie ma innych objawów niedyspozycji, stan można wyjaśnić aktywnością żeńskich hormonów płciowych. W szczególności progesteron.

A jednak, jeśli temperatura podczas ciąży trwa długo, to nawet słabe wskaźniki (37-38 ° C) powinny być powodem konsultacji z lekarzem. W przypadku tego objawu ważne jest, aby go zbadać i przetestować, aby wykluczyć obecność takich zakażeń - wirus cytomegalii, gruźlica, odmiedniczkowe zapalenie nerek, opryszczka, zapalenie wątroby i inne.

Temperatura podczas ciąży może być oznaką powszechnego sezonowego ARVI. Bardzo ważne jest, aby nie leczyć się samemu, ale skontaktować się z lekarzem. Jeśli nie jest prawdopodobne, aby przeziębienie stanowiło zagrożenie dla płodu, grypa może prowadzić do poważnych konsekwencji, nawet poronienia we wczesnych stadiach. W przypadku grypy temperatura wzrasta do 39 ° C

Temperatura dziecka

System termoregulacji u dzieci poniżej 1 roku życia nie został jeszcze ustalony, dlatego temperatura dziecka może się znacząco zmienić przy najmniejszym wpływie. Dotyczy to zwłaszcza niemowląt w pierwszych trzech miesiącach życia. Najczęściej rodzice obawiają się podwyższonych wartości, ale przyczyną temperatury 37-38 ° C mogą być:

  • Zbyt ciepłe ubrania.
  • Płacz
  • Śmiać się
  • Posiłki, w tym karmienie piersią.
  • Kąpiel w wodzie powyżej 34-36 ° C

Po śnie wartości są zazwyczaj niższe, ale przy aktywnych grach temperatura dziecka szybko wzrasta. Dlatego dokonując pomiarów, należy wziąć pod uwagę wszystkie czynniki zewnętrzne, które mogą na nie wpływać.

Jednak zbyt wysoka temperatura (38 ° C i wyższa) może być niebezpieczna dla małych dzieci. Aby skompensować ciepło, organizm zużywa dużo wody, dlatego często obserwuje się odwodnienie. Ponadto ten stan występuje szybciej u dziecka niż u dorosłego. Odwodnienie może stanowić zagrożenie dla zdrowia (często obserwowane jest pogorszenie jego stanu, a następnie ARVI jest powikłane zapaleniem płuc) i życia (z ciężkim odwodnieniem może wystąpić utrata przytomności, a nawet śmierć).

Ponadto niektóre dzieci w wieku do 5 lat mają drgawki gorączkowe - gdy temperatura dziecka wzrasta do 38-39 ° C, zaczynają się mimowolne skurcze mięśni, możliwe jest krótkotrwałe omdlenie. Jeśli przynajmniej raz taki stan został zaobserwowany, w przyszłości, nawet przy niewielkim upale, dziecko musi ubijać temperaturę.

Temperatura ludzka

Normalnie temperatura osoby jest kontrolowana przez układ hormonalny, w szczególności przez podwzgórze i hormony tarczycy (T3 i T4, a także przez hormon TSH, który reguluje ich produkcję). Hormony płciowe wpływają na termoregulację. Niemniej jednak, infekcje pozostają główną przyczyną wzrostu temperatury, a zbyt niska temperatura w większości przypadków jest spowodowana przepracowaniem lub brakiem witamin, mikro i makroelementów.

Stopnie temperatury

Człowiek jest istotą ciepłokrwistą, co oznacza, że ​​ciało może utrzymać stabilną temperaturę niezależnie od czynników środowiskowych. W tym samym czasie, przy silnych mrozach, ogólna temperatura spada, aw upale może wzrosnąć do takiego stopnia, że ​​osoba dostanie udaru cieplnego. Wynika to z faktu, że nasze ciało jest wystarczająco wrażliwe na wahania termiczne - zmiany temperatury tylko o 2-3 stopnie znacząco wpływają na procesy metaboliczne, hemodynamikę i transmisję impulsów wzdłuż komórek nerwowych. W rezultacie ciśnienie może wzrosnąć, mogą wystąpić drgawki i splątanie. Częste objawy niskiej temperatury - letarg, o wartości 30-32 ° C mogą być utratą przytomności; stany szalone.

Rodzaje gorączki

W przypadku większości chorób, które występują wraz ze wzrostem temperatury, charakterystyczne są pewne zakresy wartości. Dlatego często lekarz musi postawić diagnozę nie znając dokładnej wartości, a mianowicie rodzaju gorączki. W medycynie istnieje ich kilka rodzajów:

  • Niska jakość - od 37 ° C do 38 ° C
  • Gorączka - od 38 ° C do 39 ° C
  • Wysoka - ponad 39 ° C
  • Zagrażające życiu - kamień milowy 40,5–41 ° C

Wartości temperatury są oceniane w połączeniu z innymi objawami, ponieważ nie zawsze stopień ciepła odpowiada ciężkości choroby. Na przykład temperaturę podgorączkową obserwuje się w takich niebezpiecznych chorobach jak gruźlica, wirusowe zapalenie wątroby, odmiedniczkowe zapalenie nerek i inne. Szczególnie alarmującym objawem jest stan, w którym temperatura wynosi 37–37,5 ° C przez długi czas. Może to wskazywać na zaburzenia endokrynologiczne, a nawet nowotwory złośliwe.

Wahania w normalnej temperaturze ciała

Jak już wspomniano, normalna temperatura u zdrowej osoby może zmieniać się w ciągu dnia, a także pod wpływem pewnych czynników (żywność, aktywność fizyczna itp.). Jednocześnie należy pamiętać, jaka temperatura powinna być w różnym wieku:

  • Dzieci poniżej pierwszego roku życia - temperatura 37-38 ° C można uznać za normę.
  • Do 5 lat - 36,6-37,5 ° C
  • Dojrzewanie - możliwe silne wahania temperatury związane z aktywnością hormonów płciowych. Wartości są stabilizowane u dziewcząt w wieku 13-14 lat, u chłopców różnice można zaobserwować do 18 lat.
  • Dorośli - 36-37,4 ° C
  • Starsi ludzie powyżej 65 lat - do 36,3 ° C Temperatura 37 ° C może być uważana za poważny stan gorączkowy.

U mężczyzn średnia temperatura ciała jest niższa średnio o 0,5 ° C niż u kobiet.

Jak mierzona jest temperatura

Istnieje kilka sposobów pomiaru temperatury ciała. W każdym przypadku pojawią się własne normy wartości. Wśród najpopularniejszych metod są:

  • Osiowo (pod pachą).

Aby uzyskać dokładne wartości, skóra musi być sucha, a sam termometr jest ciasno dociśnięty do ciała. Ta metoda zajmie najwięcej czasu (z termometrem rtęciowym - 7-10 minut), ponieważ skóra musi się nagrzać sama. Norma temperatury pod pachą wynosi 36,2-36,9 ° C

Metoda ta jest najbardziej popularna wśród małych dzieci, jako jedna z najbezpieczniejszych. W tej metodzie lepiej jest używać termometrów elektronicznych z miękką końcówką, czas pomiaru wynosi 1-1,5 minuty. Szybkość wartości wynosi 36,8–37,6 ° C (średnio różni się o 1 ° C od wartości pachowych).

  • Doustne, podjęzykowe (usta, pod językiem).

Nasza metoda nie jest powszechna, chociaż w Europie jest to najczęściej mierzona temperatura u dorosłych. Do pomiaru wystarcza od 1 do 5 minut, w zależności od rodzaju instrumentu. Wartości stopni temperatury są normalne - 36,6-37,2 ° C

Metoda ta służy do pomiaru temperatury dziecka i wymaga specjalnego typu termometru (pomiar bezkontaktowy), więc nie jest zbyt powszechny. Oprócz określenia całkowitej temperatury, metoda pomoże w diagnostyce zapalenia ucha środkowego. Jeśli wystąpi stan zapalny, temperatura w różnych uszach będzie bardzo różna.

Stosuje się go najczęściej do określenia temperatury podstawowej (najniższej temperatury ciała, która jest rejestrowana podczas odpoczynku). Mierzony po śnie wzrost wartości 0,5 ° C wskazuje na początek owulacji.

Rodzaje termometrów

Dzisiaj w aptekach można znaleźć różne rodzaje termometrów do pomiaru temperatury danej osoby. Każdy z nich ma swoje zalety i wady:

  • Termometr rtęciowy (maksymalny).

Jest uważany za jeden z najdokładniejszych typów, a jednocześnie jest niedrogi. Ponadto jest stosowany w szpitalach i klinikach, ponieważ jest łatwo dezynfekowany i może być stosowany przez dużą liczbę osób. Wady to powolny pomiar temperatury i kruchość. Zepsuty termometr jest niebezpieczny dla trujących oparów rtęci. Dlatego dla dzieci dzisiaj jest on używany dość rzadko, nie jest używany do pomiaru metody doustnej.

  • Termometr elektroniczny (cyfrowy).

Najpopularniejsza forma do użytku domowego. Szybko mierzy temperaturę (od 30 sekund do 1,5 minuty), informuje na końcu sygnałem dźwiękowym. Termometry elektroniczne mogą być z miękkimi końcówkami (do pomiaru temperatury w odbycie u dziecka) i twardymi (instrumenty uniwersalne). Jeśli termometr jest używany doodbytniczo lub doustnie, powinien być zindywidualizowany - tylko dla jednej osoby. Wadą takiego termometru są często niedokładne wartości. Dlatego po zakupie należy zmierzyć temperaturę w stanie zdrowym, aby poznać możliwy zakres błędu.

Stosunkowo nowy i drogi rodzaj termometrów. Służy do pomiaru temperatury w sposób bezdotykowy, na przykład w uchu, na czole lub skroni. Szybkość uzyskania wyniku wynosi 2-5 sekund. Dozwolony jest nieznaczny błąd 0,2-0,5 ° C. Znaczącą wadą termometru jest jego ograniczone zastosowanie - nie jest on używany do pomiarów w zwykły sposób (osiowo, doodbytniczo, doustnie). Ponadto każdy model jest zaprojektowany na swój własny sposób (czoło, świątynia, ucho) i nie może być używany w innych strefach.

Stosunkowo niedawno popularne były paski termiczne - elastyczne folie z kryształami, które zmieniają kolor w różnych temperaturach. Aby uzyskać wynik, wystarczy przymocować pasek do czoła i poczekać około 1 minuty. Ta metoda pomiaru nie określa dokładnych stopni temperatury, ale pokazuje tylko wartości „niski”, „normalny”, „wysoki”. Dlatego nie można zastąpić pełnych termometrów.

Objawy gorączki

Zwiększona temperatura ciała jest dobrze odczuwana przez człowieka. Warunkowi temu towarzyszą następujące objawy:

  • Zmęczenie, ogólna słabość.
  • Dreszcze (im więcej gorączki, tym więcej dreszczy).
  • Ból głowy
  • Bóle ciała, zwłaszcza w stawach, mięśniach i palcach.
  • Czuję zimno.
  • Wrażenie ciepła w obszarze gałek ocznych.
  • Suche usta.
  • Zmniejszona lub całkowita utrata apetytu.
  • Kołatanie serca, zaburzenia rytmu serca.
  • Pot (jeśli organizm może regulować ciepło), sucha skóra (wraz ze wzrostem temperatury).

Różowa i biała gorączka

Wysokie temperatury mogą manifestować się inaczej u dzieci i dorosłych. Zwyczajowo rozróżnia się dwa rodzaje gorączki:

Nazwany tak w zależności od jego charakterystycznych cech - czerwona skóra, jest szczególnie wyraźny z rumieńcem na policzkach i twarzy jako całości. Najczęstszym typem gorączki, w którym organizm jest w stanie zapewnić optymalny transfer ciepła, jest ekspansja naczyń powierzchniowych (w ten sposób chłodzi się krew), aktywuje się pocenie (spadek temperatury skóry). Stan pacjenta jest zwykle stabilny, nie ma znaczących naruszeń ogólnego stanu i samopoczucia.

Dość niebezpieczna forma gorączki, w której procesy termoregulacji zawodzą w organizmie. Skóra w tym przypadku jest biała, a czasem nawet chłodna (szczególnie zimne dłonie i stopy), natomiast pomiar temperatury w odbycie lub ustach pokazuje ciepło. Osoba jest dręczona przez dreszcze, stan znacznie się pogarsza, można zauważyć omdlenia i dezorientację. Biała gorączka rozwija się w przypadku skurczu naczyń krwionośnych pod skórą, w wyniku czego organizm nie może uruchomić mechanizmów chłodzenia. Niebezpiecznym warunkiem jest to, że temperatura znacznie wzrasta w ważnych narządach (mózg, serce, wątroba, nerki itp.) I może wpływać na ich funkcję.

Przyczyny wzrostu temperatury

Termoregulacja jest zapewniona przez układ hormonalny, który uruchamia różne mechanizmy podnoszenia lub obniżania temperatury osoby. I oczywiście zaburzenia w produkcji hormonów lub funkcjonowanie gruczołów niesie ze sobą zaburzenia termoregulacji. Takie manifestacje z reguły są stabilne, a wartości pozostają w podgorączce.

Główną przyczyną podwyższonej temperatury są substancje pirogeny, które są w stanie wpływać na termoregulację. Co więcej, niektóre z nich nie są sprowadzane z zewnątrz przez patogeny, ale są wydzielane przez komórki układu odpornościowego. Takie pirogeny mają na celu zwiększenie skuteczności walki z różnymi stanami zagrażającymi zdrowiu. Temperatura wzrasta w takich przypadkach:

  • Zakażenia - wirusy, bakterie, pierwotniaki i inne.
  • Oparzenia, obrażenia. Z reguły występuje lokalny wzrost temperatury, ale w przypadku dużego miejsca uszkodzenia może występować ogólne ciepło.
  • Reakcje alergiczne. W takich przypadkach układ odpornościowy wytwarza pirogeny w celu zwalczania nieszkodliwych substancji.
  • Warunki uderzeniowe.

ARI i wysoka temperatura

Sezonowe choroby układu oddechowego są najczęstszą przyczyną gorączki. Jednak w zależności od rodzaju zakażenia jego wartości będą różne.

  • Przy standardowym przeziębieniu lub łagodnym ARVI obserwuje się temperaturę podgorączkową, a ponadto stopniowo wzrasta, średnio w ciągu 6-12 godzin. Przy odpowiednim leczeniu gorączka trwa nie dłużej niż 4 dni, po czym zaczyna ustępować lub całkowicie zanikać.
  • Jeśli temperatura gwałtownie wzrasta i przekracza 38 ° C, może to być objaw grypy. W przeciwieństwie do innych ostrych zakażeń wirusowych układu oddechowego, choroba ta wymaga obowiązkowego monitorowania lekarza okręgowego lub pediatry.
  • Jeśli gorączka wznawia się po poprawie lub nie ustępuje 5 dnia od początku choroby, najczęściej wskazuje to na powikłania. Zakażenie bakteryjne dołączyło do początkowej infekcji wirusowej, a temperatura zwykle przekracza 38 ° C. Warunek wymaga pilnego wezwania do lekarza, ponieważ pacjent może potrzebować antybiotykoterapii.

Choroby o temperaturze 37-38 ° C

Temperatura 37-38 ° C jest charakterystyczna dla takich chorób:

  • SARS.
  • Zaostrzenia przewlekłych chorób układu oddechowego. Na przykład zapalenie oskrzeli lub astma oskrzelowa, zapalenie migdałków.
  • Gruźlica.
  • Przewlekłe choroby narządów wewnętrznych w okresie zaostrzenia: zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie wsierdzia (zapalenie błon serca), odmiedniczkowe zapalenie nerek i zapalenie kłębuszków nerkowych (zapalenie nerek).
  • Wrzód, zapalenie jelita grubego.
  • Wirusowe zapalenie wątroby (zwykle wirusowe zapalenie wątroby typu B i C).
  • Opryszczka w ostrej fazie.
  • Zaostrzenie łuszczycy.
  • Zakażenie toksoplazmozą.

Ta temperatura jest charakterystyczna dla początkowego stadium zaburzeń czynności tarczycy, ze zwiększoną produkcją hormonów (tyreotoksykoza). Zaburzenia hormonalne podczas menopauzy mogą również powodować łagodną gorączkę. Wartości podgorączkowe można zaobserwować u osób z inwazją robaków.

Choroby o temperaturze 39 ° C i wyższej

Wysoka gorączka towarzyszy chorobom powodującym ciężkie zatrucie. Najczęściej wartości w granicach 39 ° C wskazują na rozwój ostrej infekcji bakteryjnej:

  • Angina
  • Zapalenie płuc.
  • Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek.
  • Choroby przewodu pokarmowego: salmonelloza, czerwonka, cholera.
  • Sepsa

W tym przypadku wysoka gorączka jest charakterystyczna dla innych infekcji:

  • Grypa.
  • Gorączka krwotoczna, w której nerki są poważnie dotknięte.
  • Ospa wietrzna
  • Odra
  • Zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu.
  • Wirusowe zapalenie wątroby A.

Inne przyczyny wysokiej temperatury

Naruszenia termoregulacji mogą wystąpić bez widocznych chorób. Inną niebezpieczną przyczyną wzrostu temperatury jest niezdolność ciała do zapewnienia odpowiedniego transferu ciepła. Zwykle dzieje się tak podczas długiego pobytu na słońcu w upalnym sezonie lub w zbyt dusznym pokoju. Temperatura dziecka może wzrosnąć, jeśli jest zbyt ciepła do noszenia. Warunkiem jest niebezpieczny udar cieplny, który może być śmiertelny dla osób z chorobami serca i płuc. Przy silnym przegrzaniu, nawet u zdrowych ludzi, narządy, zwłaszcza mózg, są znacząco dotknięte. Również ciepło bez wyraźnego powodu może przejawiać się w emocjonalnych ludziach w okresach stresu i wielkich emocji.

Objawy niskiej gorączki

Niskie temperatury są mniej podatne na ogrzewanie, ale jednocześnie mogą mówić o poważnych problemach zdrowotnych. Wskaźniki chorób i zaburzeń ciała są uważane za wskaźniki poniżej 35,5 ° C dla osoby dorosłej, w podeszłym wieku - poniżej 35 ° C.

Takie stopnie temperatury ciała są uważane za zagrażające życiu:

  • 32,2 ° C - osoba wpadnie w otępienie, istnieje silne zahamowanie.
  • 30-29 ° C - utrata przytomności.
  • Poniżej 26,5 ° C - śmierć jest możliwa.

Niska temperatura charakteryzuje się następującymi objawami:

  • Ogólna słabość, złe samopoczucie.
  • Senność.
  • Może wystąpić drażliwość.
  • Zimne kończyny rozwijają drętwienie palców.
  • Zauważalne są zaburzenia uwagi i problemy z procesami psychicznymi, szybkość reakcji maleje.
  • Ogólne uczucie zimna, drżenie w ciele.

Przyczyny niskiej temperatury

Do głównych przyczyn niskiej temperatury należą:

  • Ogólne osłabienie organizmu spowodowane czynnikami zewnętrznymi i warunkami życia.

Niedożywienie, brak snu, stres i stres emocjonalny mogą wpływać na termoregulację.

  • Zaburzenia układu hormonalnego.

Z reguły związany z niewystarczającą syntezą hormonów.

Najczęstsza przyczyna niskiej temperatury u ludzi. Stan jest niebezpiecznym naruszeniem procesów metabolicznych i odmrożeń kończyn tylko w przypadku silnego spadku temperatury. Z lekkim przechłodzeniem osoby zmniejsza się odporność miejscowa, więc ta lub inna infekcja często rozwija się później.

  • Osłabiony układ odpornościowy.

Obserwowane w okresie zdrowienia, po zabiegu chirurgicznym, mogą wystąpić na tle chemioterapii i radioterapii. Niskie temperatury są również charakterystyczne dla osób z AIDS.

Choroby endokrynologiczne

W procesach termoregulacji hormony odgrywają ważną rolę. W szczególności hormony tarczycy tarczycy - tyroksyna i trójjodotyronina. Wraz ze wzrostem syntezy często obserwuje się gorączkę, ale niedoczynność tarczycy prowadzi do obniżenia ogólnej temperatury. W początkowych etapach jest to często jedyny objaw, dzięki któremu można podejrzewać rozwój choroby.

Stabilny spadek temperatury ciała obserwuje się również w przypadku niewydolności nadnerczy (choroba Addisona). Patologia rozwija się powoli, może nie przejawiać innych objawów przez miesiące lub nawet kilka lat.

Niska hemoglobina we krwi

Niedokrwistość z niedoboru żelaza jest uważana za jedną z najczęstszych przyczyn niskich temperatur. Charakteryzuje się zmniejszeniem stężenia hemoglobiny we krwi, a to z kolei wpływa na funkcjonowanie całego organizmu. Hemoglobina jest odpowiedzialna za transport tlenu do komórek, a jeśli to nie wystarczy, pojawiają się różne stopnie niedotlenienia.

Człowiek staje się powolny, istnieje ogólna słabość, wobec której procesy metaboliczne zwalniają. Niskie temperatury są wynikiem tych zmian.

Ponadto poziom hemoglobiny może spaść i przy różnych stratach krwi. W szczególności niedokrwistość może rozwinąć się u osób z krwawieniem wewnętrznym. Jeśli znaczna utrata krwi nastąpi w krótkim czasie, objętość krwi krążącej zmniejsza się, a to już wpływa na wymianę ciepła.

Inne przyczyny niskiej temperatury

Wśród niebezpiecznych warunków, które wymagają obowiązkowej konsultacji medycznej i leczenia, możemy odróżnić takie choroby od niskiej temperatury:

  • Choroba radiacyjna
  • Silne upojenie.
  • Pomoce
  • Choroby mózgu, w tym guzy.
  • Wstrząs o dowolnej etiologii (z masywną utratą krwi, reakcjami alergicznymi, urazem i wstrząsem toksycznym).

Jednak najczęściej przyczyną temperatur poniżej 35,5 ° C jest zły styl życia i brak witamin. Ważnym czynnikiem jest więc odżywianie, jeśli to nie wystarczy, to procesy w organizmie spowalniają, w wyniku czego termoregulacja zostanie zakłócona. Dlatego przy różnych surowych dietach, zwłaszcza przy złej diecie (niedobór jodu, witamina C, żelazo), niska temperatura bez innych objawów jest bardzo powszechna. Jeśli osoba zużywa mniej niż 1200 kalorii dziennie, to z pewnością wpłynie na termoregulację.

Inna częsta przyczyna tej temperatury - przepracowanie, stres, brak snu. Jest to szczególnie charakterystyczne dla zespołu przewlekłego zmęczenia. Ciało przechodzi w oszczędny sposób funkcjonowania, procesy metaboliczne zwalniają w organizmie i, oczywiście, znajduje to odzwierciedlenie w przenoszeniu ciepła.

Temperatura i inne objawy

Ponieważ temperatura jest tylko objawem różnych zaburzeń w organizmie, najlepiej rozważyć ją w połączeniu z innymi objawami choroby. Jest to ogólny obraz stanu danej osoby, który może określić, jaka choroba się rozwija i jak jest niebezpieczna.

Wzrost temperatury jest często obserwowany przy różnych dolegliwościach. Istnieją jednak charakterystyczne kombinacje objawów, które występują u pacjentów z określonymi rozpoznaniami.

Temperatura i ból

W przypadku, gdy ból brzucha utrzymuje temperaturę powyżej 37,5 ° C, może to wskazywać na poważne naruszenie przewodu pokarmowego. W szczególności obserwuje się to w przypadku niedrożności jelit. Ponadto połączenie objawów charakterystycznych dla rozwoju zapalenia wyrostka robaczkowego. Dlatego, jeśli ból jest zlokalizowany w prawym nadbrzuszu, trudno jest osobie wyciągnąć nogi do klatki piersiowej, utrata apetytu i zimny pot, natychmiast wezwać karetkę. Powikłaniom zapalenia wyrostka robaczkowego, zapalenia otrzewnej towarzyszy również uporczywe ciepło.

Inne przyczyny połączenia bólu brzucha i temperatury:

  • Odmiedniczkowe zapalenie nerek.
  • Ostre zapalenie trzustki.
  • Choroby bakteryjne jelit.

Jeśli temperatura wzrośnie na tle bólów głowy, najczęściej mówi się o ogólnym zatruciu ciała i obserwuje się w takich chorobach:

  • Grypa i inne ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych.
  • Angina, szkarłatna gorączka.
  • Zapalenie mózgu
  • Zapalenie opon mózgowych

Ból stawów i mięśni, dyskomfort w gałkach ocznych są objawami temperatur powyżej 39 ° C. W takich warunkach zaleca się przyjmowanie leków przeciwgorączkowych.

Gorączka i biegunka

Podwyższona temperatura na tle biegunki jest wyraźnym objawem infekcji bakteryjnej przewodu pokarmowego. Wśród infekcji jelitowych z takimi objawami:

Przyczyną temperatury na tle biegunki może być ciężkie zatrucie pokarmowe. Połączenie takich objawów jest bardzo niebezpieczne dla zdrowia, dlatego w takich przypadkach samoleczenie jest niedopuszczalne. Istnieje pilna potrzeba wezwania karetki pogotowia i, jeśli to konieczne, zgody na hospitalizację. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli dziecko jest chore.

Temperatura i biegunka są czynnikami przyczyniającymi się do odwodnienia. A po połączeniu utrata płynów ustrojowych może stać się krytyczna w stosunkowo krótkim czasie. Dlatego też, w przypadku, gdy brak płynu nie może być odpowiednio zrekompensowany za picie (na przykład osoba ma wymioty lub sama biegunka jest wyraźna), pacjent otrzymuje roztwory dożylne w szpitalu. Bez tego odwodnienie może prowadzić do poważnych konsekwencji, uszkodzenia narządów, a nawet śmierci.

Temperatura i nudności

W niektórych przypadkach nudności mogą wystąpić z powodu gorączki. Z powodu intensywnego upału rozwija się osłabienie, zmniejsza się ciśnienie, pojawiają się zawroty głowy, co powoduje łagodne nudności. W tym stanie, jeśli temperatura przekracza 39 ° C, należy ją zestrzelić. Kombinacja objawów może wystąpić w pierwszych dniach grypy i być spowodowana ciężkim zatruciem organizmu.

Jedną z przyczyn nudności i gorączki podczas ciąży jest toksykoza. Ale w tym przypadku wartości powyżej stanu podgorączkowego (do 38 ° C) są rzadko obserwowane.

W przypadku, gdy nudnościom towarzyszą inne zaburzenia przewodu pokarmowego (na przykład ból, biegunka lub odwrotnie, zaparcia), po prostu obniżenie temperatury nie wystarczy. Ta kombinacja objawów może wskazywać na poważne choroby narządów wewnętrznych. Wśród nich są:

  • Wirusowe zapalenie wątroby i inne uszkodzenia wątroby.
  • Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego.
  • Zapalenie otrzewnej
  • Zapalenie nerek.
  • Ostre zapalenie trzustki.
  • Niedrożność jelit (towarzyszy temu zaparcie).

Ponadto często obserwuje się temperaturę i nudności na tle zatrucia pokarmami, alkoholem lub narkotykami. Jedną z najbardziej niebezpiecznych diagnoz tych objawów jest zapalenie opon mózgowych. Wszystkie te choroby i stany wymagają obowiązkowej konsultacji z lekarzem.

W przypadku wystąpienia wymiotów na tle temperatury bardzo ważne jest skompensowanie utraty płynu. Dzieci z tą kombinacją objawów są najczęściej określane jako leczenie szpitalne.

Ciśnienie i temperatura

Zwiększone ciśnienie krwi jest częstym objawem temperatury. Ciepło wpływa na hemodynamikę - u pacjentów z szybkim biciem serca, a krew zaczyna poruszać się szybciej przez naczynia, rozszerzają się, co może wpływać na ciśnienie krwi. Jednak takie zmiany nie mogą powodować ciężkiego nadciśnienia, często wskaźniki nie przekraczają 140/90 mm Hg. Art., Obserwowany u pacjentów z ciepłem 38,5 ° C i wyższym, przechodzi natychmiast po ustabilizowaniu się temperatury.

W niektórych przypadkach wysoka temperatura, przeciwnie, charakteryzuje się spadkiem ciśnienia. Nie ma potrzeby leczenia tego stanu, ponieważ wskaźniki powracają do normy po ustąpieniu gorączki.

W tym przypadku pacjenci z nadciśnieniem, nawet mała gorączka, mogą zagrozić poważnym konsekwencjom. Dlatego powinni skonsultować się ze swoim lekarzem i, jeśli to konieczne, przyjmować leki przeciwgorączkowe już przy stawkach 37,5 ° C (zwłaszcza w przypadku osób starszych).

Ciśnienie i temperatura są niebezpieczną kombinacją dla pacjentów z takimi chorobami:

  • Choroba niedokrwienna serca. Kardiolodzy zauważają, że ta kombinacja objawów czasami towarzyszy zawałowi mięśnia sercowego. W tym przypadku temperatura nieznacznie wzrasta, może być w ramach wskaźników podgorączkowych.
  • Niewydolność serca.
  • Arytmia.
  • Miażdżyca.
  • Cukrzyca.

W przypadku, gdy niskie ciśnienie i temperatura w zakresie podgorączkowym utrzymują się przez długi czas, może to być oznaką patologii nowotworowych. Jednak nie wszyscy onkolodzy zgadzają się z tym stwierdzeniem, a same objawy powinny być po prostu powodem pełnego badania osoby.

Niskie ciśnienie i niska temperatura - częste połączenie. Takie objawy są szczególnie charakterystyczne dla niskiej hemoglobiny, przewlekłego zmęczenia, utraty krwi i zaburzeń nerwowych.

Temperatura bez innych objawów

Zwiększona lub obniżona temperatura bez objawów charakterystycznych dla ostrych zakażeń powinna być powodem obowiązkowego badania lekarskiego. Naruszenia mogą mówić o takich chorobach:

  • Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek.
  • Gruźlica.
  • Nowotwory złośliwe i łagodne.
  • Zawał narządów (martwica tkanek).
  • Zaburzenia krwi.
  • Nadczynność tarczycy, niedoczynność tarczycy.
  • Reakcje alergiczne.
  • Reumatoidalne zapalenie stawów na wczesnym etapie.
  • Zaburzenia mózgu, w szczególności podwzgórza.
  • Zaburzenia psychiczne.

Temperatura bez innych objawów występuje również na tle przepracowania, stresu, długotrwałej aktywności fizycznej, przegrzania lub przechłodzenia. Ale w tych przypadkach wskaźniki się stabilizują. Jeśli mówimy o poważnych chorobach, temperatura bez objawów będzie dość stabilna, po normalizacji ponownie z czasem do wzrostu lub upadku. Czasami hipotermia lub przekrwienie występuje u pacjenta przez kilka miesięcy.

Jak obniżyć temperaturę

Podwyższona temperatura może powodować znaczny dyskomfort, aw niektórych przypadkach nawet stanowić zagrożenie dla życia. Dlatego każda osoba musi wiedzieć, co robić w czasie gorączki i jak prawidłowo obniżać temperaturę.

Kiedy obniżyć temperaturę

Nie zawsze, jeśli temperatura wzrosła, musi zostać przywrócona do normalnej. Faktem jest, że z infekcjami i innymi uszkodzeniami ciała sam zaczyna produkować pirogeny, które powodują gorączkę. Wysoka temperatura pomaga układowi odpornościowemu zwalczać antygeny, w szczególności:

  • Aktywowana jest synteza interferonu, białka, które chroni komórki przed wirusami.
  • Aktywowana jest produkcja przeciwciał niszczących antygeny.
  • Proces fagocytozy jest przyspieszany - absorpcja ciał obcych przez komórki fagocytujące.
  • Ruch i apetyt są zredukowane, co oznacza, że ​​organizm może wydawać więcej energii na zwalczanie infekcji.
  • Większość bakterii i wirusów istnieje najlepiej w normalnej temperaturze, która jest charakterystyczna dla ludzkiego ciała. W miarę wzrostu niektóre mikroorganizmy giną.

Dlatego przed podjęciem decyzji o „przyjęciu temperatury” należy pamiętać, że gorączka pomaga ciału odzyskać zdrowie. Istnieją jednak sytuacje, w których ciepło musi zostać usunięte. Wśród nich są:

  • Temperatury powyżej 39 ° C
  • Każda temperatura, w której występuje poważne pogorszenie stanu - nudności, zawroty głowy i tak dalej.
  • Napady gorączkowe u dzieci (każda gorączka powyżej 37 ° C).
  • W obecności towarzyszących diagnoz neurologicznych.
  • Ludzie z chorobami serca i naczyń krwionośnych, z cukrzycą.

Powietrze, wilgotność i inne parametry wewnętrzne

Istnieje wiele sposobów obniżenia temperatury. Ale pierwszym zadaniem zawsze powinna być normalizacja parametrów powietrza w pomieszczeniu, w którym znajduje się pacjent. Jest to szczególnie ważne dla dzieci pierwszych lat życia i krytyczne - dla dzieci. Faktem jest, że dziecko jest nadal słabo rozwinięte w systemie pocenia się i dlatego termoregulacja jest przeprowadzana w większym stopniu poprzez oddychanie. Dzieciak wdycha chłodne powietrze, które chłodzi w nich płuca i krew, i wydycha ogrzane. Jeśli pomieszczenie jest zbyt ciepłe, proces ten jest nieefektywny.

Ważna jest również wilgotność powietrza w pomieszczeniu. Faktem jest, że wilgotność wydychanego powietrza zwykle zbliża się do 100%. W temperaturze oddech staje się szybszy, a jeśli pomieszczenie jest zbyt suche, osoba traci wodę poprzez oddychanie. Ponadto wysychają błony śluzowe i rozwija się przekrwienie oskrzeli i płuc.

Dlatego idealnymi parametrami w pomieszczeniu, w którym znajduje się pacjent z gorączką, są:

  • Temperatura powietrza - 19-22 ° C
  • Wilgotność - 40-60%.

Leki przeciwgorączkowe

Jeśli potrzebujesz szybko obniżyć temperaturę, możesz użyć środków przeciwgorączkowych. Przyjmuje się je objawowo, co oznacza, że ​​gdy tylko objaw minie lub stanie się mniej wyraźny, leczenie zostanie przerwane. Niedopuszczalne jest stosowanie leków przeciwgorączkowych w całej chorobie w celu zapobiegania.

Jednym z głównych warunków udanego działania leków w tej grupie jest obfite picie.

Aktywnie powołany do dorosłych i dzieci, jest uważany za lek pierwszego rzutu. Jednak ostatnie badania, w szczególności przeprowadzone przez amerykańską organizację FDA, wykazały, że jeśli niekontrolowane spożycie leku paracetamolu może spowodować poważne uszkodzenie wątroby. Paracetamol pomaga dobrze, jeśli temperatura nie przekracza 38 ° C, ale w przypadku silnego ciepła może nie działać.

Jeden z kluczowych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) stosowanych w gorączce. Mianowany dla dorosłych i dzieci.

  • Aspiryna (kwas acetylosalicylowy).

Przez długi czas był głównym lekiem z kategorii NLPZ, ale w ciągu ostatniej dekady udowodniono, że wiąże się z poważnym uszkodzeniem nerek i wątroby (przedawkowanie). Ponadto naukowcy uważają, że przyjmowanie aspiryny u dzieci może powodować rozwój zespołu Ray'a (encefalopatii patogennej), więc w tym momencie lek w pediatrii nie jest stosowany.

Niesteroidowy środek przeciwzapalny ostatniej generacji. Przeciwwskazane u dzieci.

Obecnie praktycznie nie jest stosowany jako środek przeciwgorączkowy, ale może nadal łagodzić gorączkę.

Środki ludowe

Temperaturę można obniżyć za pomocą środków ludowych. Wśród najczęstszych i najprostszych sposobów - wywary z ziół i jagód. Picie dużej ilości wody jest zawsze zalecane w wysokich temperaturach, ponieważ pomaga poprawić pocenie się i zmniejsza ryzyko odwodnienia.

Do najpopularniejszych ziół i jagód używanych do gorączki należą:

  • Maliny, w tym liście.
  • Czarna porzeczka.
  • Rokitnik
  • Borówka brusznica
  • Drzewo lipowe
  • Rumianek.

Aby znormalizować temperaturę pomoże i rozwiązanie hipertoniczne. Przygotowuje się go ze zwykłej przegotowanej wody i soli - dwie łyżeczki soli pobiera się na 1 szklankę płynu. Napój ten pomaga komórkom zatrzymać wodę i jest świetny, jeśli temperatura przejawia się przed wymiotami i biegunką.

Małym dzieciom zaleca się stosowanie lewatyw oczyszczających ze słabym wywarem z rumianku. Woda do płukania powinna być chłodna, nie więcej niż 20 ° C Dawkowanie:

  • Noworodki - nie więcej niż 30 ml.
  • Od 6 miesięcy do 1 roku - 100 ml.
  • Do 3 lat - 200 ml.
  • Do 5 lat - 300 ml.
  • Ponad 6 lat - 0,5 l.

Lód może być również używany do objawów gorączki. Ale musisz go używać bardzo ostrożnie, ponieważ ostre chłodzenie skóry może prowadzić do skurczu naczyń i rozwoju białej gorączki. Lód jest umieszczany w torbie lub umieszczany na kawałku tkaniny i tylko w tej formie jest nakładany na ciało. Dobrą alternatywą może być wycieranie ręcznikiem zamoczonym w zimnej wodzie. W przypadku, gdy obniżenie temperatury jest niemożliwe, leki przeciwgorączkowe nie działają, a środki ludowe nie pomagają, należy pilnie wezwać karetkę.

Jak podnieść temperaturę

Jeśli temperatura ciała spadnie poniżej 35,5 ° C, osoba czuje się słaba i źle się czuje, możesz ją zwiększyć w następujący sposób:

  • Obfity ciepły napój. Dobrze pomaga herbacie z miodem, biodrami.
  • Ciekłe ciepłe zupy i buliony.
  • Ciepłe ubrania.
  • Przykrywając kilka koców, dla większego efektu, możesz użyć podkładki grzewczej.
  • Gorąca kąpiel Można dodać olejki eteryczne z drzew iglastych (jodła, świerk, sosna).
  • Ćwiczenie. Kilka intensywnych ćwiczeń pomoże poprawić krążenie krwi i zwiększyć temperaturę ciała.

W przypadku, gdy temperatura utrzymuje się poniżej 36 ° C przez długi czas, należy skonsultować się z lekarzem. A po ustaleniu przyczyny takiego objawu specjalista przepisze odpowiednie leczenie.

Gdy potrzebna jest pilna opieka medyczna

W niektórych przypadkach wysoka gorączka może być poważnym zagrożeniem dla zdrowia, a następnie bez pomocy lekarzy po prostu nie może tego zrobić. Pierwszą pomoc należy wezwać w takich przypadkach:

  • Temperatura 39,5 ° C i wyższa.
  • Gwałtowny wzrost temperatury i niemożność zniszczenia go za pomocą leków przeciwgorączkowych i innych.
  • Na tle temperatury obserwuje się biegunkę lub wymioty.
  • Gorączce towarzyszą trudności w oddychaniu.
  • W każdej części ciała występuje silny ból.
  • Występują oznaki odwodnienia: suche błony śluzowe, bladość, ciężkie osłabienie, ciemny mocz lub brak oddawania moczu.
  • Zwiększone ciśnienie i temperatura powyżej 38 ° C
  • Gorączce towarzyszy wysypka. Szczególnie niebezpieczna jest czerwona wysypka, która nie zanika z naciskiem - oznaka zakażenia meningokokowego.

Gorączka lub obniżenie temperatury jest ważnym sygnałem dla ciała o chorobach. Ten symptom powinien być zawsze poświęcony należytej uwagi i starać się w pełni zrozumieć jego przyczyny, a nie tylko wyeliminować go za pomocą leków i innych metod. Ale jednocześnie nie powinniśmy zapominać, że normalna temperatura jest indywidualną koncepcją i wcale nie odpowiada dobrze znanemu wskaźnikowi 36,6 ° C