Ogólna hipotermia - obraz kliniczny, nagły wypadek

Przypadkowa hipotermia jest definiowana jako niezamierzone obniżenie temperatury podstawowej (narządów głównych) poniżej 35 ° C. Cierpiących na hipotermię można podzielić na następujące kategorie:

• łagodna hipotermia - 35 ° C do 32 ° C;
• umiarkowana hipotermia - od 32 ° C do 30 ° C;
• ciężka hipotermia - poniżej 30 ° C

Inne czynniki, które wpływają na postępowanie z pacjentami z hipotermią, obejmują historię chorób przewlekłych, zaburzenia stanu neurologicznego, niedociśnienie i potrzebę resuscytacji krążeniowo-oddechowej w fazie przedszpitalnej.

Czynniki ryzyka rozwoju hipotermii obejmują urazy termiczne, podeszły wiek, różne zatrucia, odwodnienie, choroby psychiczne, urazy, używanie substancji odurzających, znaczną utratę krwi, brak snu, niedożywienie i towarzyszące choroby przewlekłe.

Czynnikami ryzyka hipotermii w pomieszczeniu są: starszy wiek, zdrowie, samotność w czasie choroby, przebywanie na podłodze, nieprawidłowe postrzeganie temperatury i zaburzenia termoregulacji.

W przeciwieństwie do entuzjastów na zewnątrz, na przykład narciarzy i wspinaczy, hipotermia w populacjach miejskich jest najczęściej związana z naruszeniem termoregulacji lub niemożnością znalezienia schronienia. W większości badań hipotermii miejskiej zgony były związane z nasileniem choroby współistniejącej, takiej jak infekcja.

Ponieważ objawy przedmiotowe i podmiotowe mogą być niejasne, a w szpitalnej izbie przyjęć nie można znaleźć specyficznej, łagodnej, a nawet umiarkowanej hipotermii. Częstym błędem jest odmowa regularnego pomiaru dokładnej temperatury u wszystkich pacjentów zagrożonych. Objawy takie jak dezorientacja u osób starszych i agresywność pacjentów pod wpływem alkoholu początkowo nie mogą być rozpoznane jako objawy hipotermii.

Pacjenci z hipotermią często nie odczuwają zimna lub dreszczy. Dotyczy to zwłaszcza osób starszych, które mają upośledzone reakcje termoregulacyjne z powodu podeszłego wieku.

Paradoksalne rozbieranie - wywołane przeziębienie zaburzenia psychiczne, naruszenie zachowania pacjentów, którzy odczuwają uczucie gorąca przy niskiej temperaturze ciała. Przyczyną są zwężone naczynia krwionośne na powierzchni ciała, które nagle rozszerzają się. W wielu przypadkach pacjenci ci są prowadzeni jako psychotyczni, co prowadzi do dalszego opóźnienia w odpowiednim leczeniu.

Pomiar temperatury podstawowej

Welch Allyn 692/690 SureTemp Plus

Ze względu na niespecyficzny charakter objawów hipotermii konieczna jest dokładna ocena temperatury w każdym środowisku klinicznym, w którym można podejrzewać diagnozę. Ma to ogromne znaczenie nie tylko dla potwierdzenia diagnozy, ale także dla opracowania dalszych taktyk diagnostycznych i terapeutycznych.

Termometry konwencjonalne, które nie działają w zakresie temperatur odpowiadającym hipotermii, nie nadają się do oceny znaczącej hipotermii. Standardowe termometry rtęciowe z reguły nie mogą ustalić temperatury poniżej 34 ° C, chociaż niektóre importowane modele mierzą temperatury do 24 ° C (Dynamed Inc.).

Do pomiaru tego ważnego parametru wymagany jest elektroniczny skalibrowany termometr wyposażony w sondę.

termometr elektroniczny IVAC

Podstawowa temperatura jest tradycyjnie szacowana za pomocą sondy odbytniczej. Jednak temperatura odbytu często pozostaje w tyle za temperaturą podstawową z powodu znacznego spadku wewnątrz ciała. Możliwe jest użycie sondy przełykowej, chociaż na terapię może wpływać ciepłe, wilgotne powietrze, które jest szeroko stosowane w ciężkiej hipotermii.

Inne możliwe miejsca do pomiaru temperatury wyjściowej to błona bębenkowa, nosogardziel i pęcherz. Temperatura świeżej części moczu odpowiada dokładnie temperaturze podstawowej.

Podczas stosowania sondy odbytniczej należy ją włożyć co najmniej 15 cm za zwieraczem odbytu i często sprawdzać jej położenie. Należy pamiętać, że w ciele ludzkim występuje gradient temperatury i jest on obowiązkowy w kilku miejscach.

Patofizjologia

Hipotermia jest wynikiem niezdolności organizmu poprzez reakcje termoregulacyjne do wytworzenia wystarczającej ilości ciepła, aby skompensować utratę ciepła. Te reakcje termoregulacji obejmują dreszcze, tachykardię, tachypnea, zwiększoną glukoneogenezę, zwężenie naczyń obwodowych i omijanie krwi w narządach centralnych.

Jeśli temperatura spadnie, pomimo tych mechanizmów kompensacyjnych, pacjent staje się poikilotermiczny i schładza się do temperatury otoczenia.

Cztery mechanizmy utraty ciepła wpływają na ciało: promieniowanie, przewodzenie ciepła, konwekcja i parowanie. Promieniowanie to transfer ciepła z cieplejszego ciała do chłodniejszego otoczenia, co stanowi około 60% strat ciepła w zdrowym ciele.

Przewodnictwo prowadzi do utraty ciepła poprzez bezpośredni kontakt z powierzchnią chłodzącą. Straty te są najbardziej znaczące podczas przechłodzenia. Konwekcja następuje, gdy chłodne powietrze przepływa przez ciało i odpowiada za 15% strat ciepła, zwłaszcza gdy jest zimno. Odparowanie prowadzi do znacznej utraty ciepła przez pocenie się i towarzyszącą utratę płynu.

Przy hipotermii tempo przemiany materii zmniejsza się o dwa do trzech razy na każde 10 ° C, przepływ krwi w mózgu zmniejsza się o 6-7% na każde 1 ° C. Oznaki i objawy hipotermii różnią się w zależności od temperatury centralnej.

Ogólne zimno wszystkich narządów i układów pogarsza się. Główne objawy obserwowane są przez układ sercowo-naczyniowy, neurologiczny i oddechowy. Gdy temperatura ciała spada poniżej 33 ° C, u pacjenta pojawia się dezorientacja i ataksja.

Rozpoczęcie mimowolnej aktywności ruchowej (drżenie) zapobiega spadkowi temperatury centralnej. Podczas drżenia termogeneza jest aktywowana w mięśniach szkieletowych. U wyczerpanych pacjentów mechanizm ten może nie działać z powodu ogólnego spadku masy mięśniowej. Dreszcze zatrzymują się w temperaturze około 32 ° C.

Wraz z dalszym spadkiem temperatury pojawia się migotanie przedsionków, utrata przytomności. Na elektrokardiogramie pojawiają się fale J lub fale Osborne'a, które są uważane za patognomoniczne dla hipotermii. Badania wykazały, że fala Osborne'a nie ma wartości predykcyjnej w przypadku hipotermii.

Migotanie komór może wystąpić poniżej 29 ° C i oczekuje się, gdy temperatura podstawowa spadnie do 25 ° C. Przy 19-20 ° C fale EEG są wygładzane.

Asystole zwykle występuje w temperaturze 18 ° C, ale występuje w wyższych temperaturach. Początkowa temperatura wyjściowa niekoniecznie koreluje z wynikiem życia. Najniższa zarejestrowana temperatura doświadczyła hipotermii - 9,0 ° C

Wstępna ocena i stabilizacja pacjenta z hipotermią

Pomoc na etapie przedszpitalnym ma na celu przede wszystkim usunięcie pacjenta z obecnego środowiska, aby zapobiec dalszemu obniżeniu temperatury centralnej.

Badania wykazały, że pomiar temperatury jamy ustnej jest wystarczający do użycia w warunkach pogotowia ratunkowego. Ponadto termometry na podczerwień nie mają wystarczającej niezawodności do stosowania w pracy w terenie.

U tych pacjentów konieczna jest ostrożna obsługa, należy wziąć pod uwagę niestabilność elektryczną mięśnia sercowego, agresywne leczenie może nieumyślnie wywołać śmiertelną arytmię. Ponadto pacjenci z hipotermią często mają hipowolemię i duży gradient temperatury między obwodem a jądrem. Unikaj długotrwałego transportu ofiar.

Po zdjęciu mokrego ubrania pacjent musi zostać owinięty w suchy koc lub śpiwór. Nie powinniśmy dążyć do lokalnego ogrzewania, badania wykazały, że umiarkowana hipotermia, ogrzewanie oporowe (na przykład przy użyciu koca termicznego) może być bezpiecznie stosowane w fazie przedszpitalnej.

Ogrzewanie oporowe zapewnia komfort cieplny, zwiększa temperaturę centralną o około 0,8 ° C / h, zmniejsza ból i niepokój podczas transportu.

Podczas długotrwałego transportu możliwe jest stosowanie metod aktywnego ocieplenia, takich jak wdychanie ciepłego powietrza i miejscowe podgrzewanie obszarów ciała (termofory w obszarach pachowych i pachwinowych).

Przenośne urządzenie Res-Q-Air (CF Electronics, Inc.) zapewnia ogrzewanie nawilżonego powietrza lub tlenu w zakresie temperatur 42 ° C - 44 ° C i jest obsługiwane w temperaturze otoczenia -20 ° C.

Niezbędne jest unieruchomienie pacjentów z potencjalnym uszkodzeniem kręgosłupa lub kończyn przed transportem. Ciągłe monitorowanie dróg oddechowych.

Rozpocznij leczenie infuzyjne roztworem krystaloidu, najlepiej roztworem 5% dekstrozy. Pacjentom świadomie podaje się doustne ciepłe napoje zawierające glukozę. Większość pacjentów hipotermicznych jest odwodniona, ponieważ zmniejsza się ilość spożywanego płynu, a zimno powoduje zwiększoną diurezę. Unikaj stosowania roztworu mleczanu Ringera, ponieważ teoretycznie metabolizm mleczanu podczas zaburzeń czynności wątroby wywołanych zimnem jest zmniejszony.

Jeśli to możliwe, stosuj ciepłe roztwory, ponieważ są one zazwyczaj dobrze tolerowane przez pacjentów. W wyposażaniu zespołów pogotowia pożądane jest posiadanie podgrzewacza termicznego, który zapewnia ogrzewanie płynów w warunkach przedszpitalnych.

Nie ma uniwersalnej rekomendacji, kiedy należy intubować pacjenta z hipotermią. Pulsoksymetria jest zwykle bezużyteczna w tym przypadku, ponieważ zwężenie naczyń ogranicza przepływ krwi do peryferii, a wskazania mogą być niedokładne lub w ogóle nie być uzyskane. Niektórzy autorzy sugerują, że ofiary bez tętna na obrzeżach i temperatury poniżej 32 ° C powinny być transportowane respiratorem.

Aby określić aktywność serca na etapie przedszpitalnym, wymagany jest monitor serca. Zatrzymanie akcji serca może być błędną diagnozą, ponieważ tętno obwodowe nie jest wyczuwalne, gdy występuje skrajna bradykardia wraz ze zwężeniem naczyń obwodowych. Podczas połączenia rozróżnienie migotania komór od asystolii może nie być możliwe.

Utrzymanie pacjenta z hipotermią na OIT

Priorytety leczenia na oddziale intensywnej terapii

• zapobieganie dalszemu obniżeniu temperatury ciała;
• stabilizacja stanu;
• bezpieczne ocieplenie;
• utrzymanie stabilności układu sercowo-płucnego;
• zapewnienie wystarczającego wsparcia fizjologicznego;
• przewidywanie i zapobieganie powikłaniom.

Szybkość i metody rozgrzewania dobiera się w zależności od stopnia hipotermii i ciężkości stanu klinicznego pacjenta.

W temperaturze centralnej> 32 ° C stosuje się bierne ocieplenie zewnętrzne - suche ubrania, koce, infuzję ciepłych roztworów (43 ° C) i ciepłe picie w umysłach pacjentów.

W centralnej temperaturze ≤32 stosuje się aktywne zewnętrzne metody ocieplania - koce termiczne, poduszki grzewcze, dmuchanie ciepłego powietrza, grzejniki na podczerwień, kompresy alkoholowe; i aktywne metody ogrzewania rdzenia

• dializa otrzewnowa
• płukanie żołądka, pęcherza moczowego, jelita grubego ciepłą wodą (43 ° C),
• infuzja ciepłych roztworów (43 ° C),
• wdychanie ciepłego nawilżonego tlenu,
• płukanie klatki piersiowej (43 ° C),
• pozaustrojowe rozgrzewanie krwi
• hemodializa
• diatermia mikrofalowa ultradźwiękowa i niskoczęstotliwościowa,
• podgrzany przeciek tętniczo-żylny.

W przypadku braku tętna, zatrzymanie oddechu pacjenta, rozpocząć resuscytację krążeniowo-oddechową i kontynuować, aż temperatura centralna przekroczy 34 ° C.

Ciężkie przechłodzenie spowoduje głęboką śpiączkę, hiporefleksję, utrwalone i rozszerzone źrenice, ciężką bradykardię, a ciśnienie krwi często nie jest wykrywane. Impuls może nie być zauważalny, a pomiar ciśnienia krwi wymaga użycia aparatu Dopplera.

Gdy jest dostępny, ultradźwięki są używane do wykrywania ruchu ścian serca. Za pomocą monitorowania EKG monitorowany jest rytm pracy serca. Wykorzystując analizę gazów krwi tętniczej, regularnie określa się natlenienie, wentylację i parametry kwasowo-zasadowe.

Unikaj centralnego dostępu żylnego, gdy tylko jest to możliwe, ponieważ zaostrzy to niestabilność mięśnia sercowego. Przed podaniem płyny są podgrzewane do temperatury 40 ° C - 42 ° C, ale przy standardowej długości systemu dożylnego, ogrzany płyn może rzeczywiście schłodzić się do temperatury pokojowej przed wejściem do złoża żylnego pacjenta.

Poziom świadomości z łagodną lub umiarkowaną hipotermią może zależeć od chorób współistniejących. Przykładem mogą być pacjenci z alkoholizmem lub cukrzycą, których świadomość może być znacznie obniżona z powodu towarzyszącej hipoglikemii. Pomiary glikemii przy tych pacjentach pomogą to przeanalizować. Istnieje wysoka korelacja między nadużywaniem alkoholu a rozwojem hipotermii, zwłaszcza w zimnym klimacie.

Pokazano rutynowe stosowanie 40% roztworu glukozy, który szybko normalizuje poziomy glukozy w surowicy. Ponadto obowiązkowe jest dożylne podawanie tiaminy (100 mg) i dawka testowa 0,4 do 2 mg naloksonu (Narcan) u pacjentów w śpiączce.

Chociaż antybiotykoterapia zwykle nie jest wykonywana z niepowikłaną umiarkowaną hipotermią, niektórzy autorzy zalecają rozpoczęcie rutynowej terapii empirycznej antybiotykami o szerokim spektrum przy przyjęciu u pacjentów z ciężką hipotermią. Identyfikacja i leczenie choroby podstawowej, takiej jak infekcja, może być ważniejsze niż leczenie hipotermii.

Hipotermia dotyka prawie wszystkich układów i narządów z powodu ogólnego spowolnienia metabolizmu. Cele leczenia tych pacjentów zależą od nasilenia hipotermii, ale we wszystkich przypadkach głównym celem jest zwiększenie temperatury centralnej i zapobieganie zaburzeniom metabolicznym.

U pacjenta z łagodną hipotermią przeważa konserwatywne podejście do ocieplenia. Zbyt agresywne metody mogą być bardziej szkodliwe dla pacjenta, powodując zwiększone niedociśnienie, paradoksalne zmniejszenie temperatury wyjściowej i śmiertelne zaburzenia rytmu serca.

Optymalny współczynnik ocieplenia pozostaje nieokreślony i zmienia się w zależności od konkretnego przypadku. Standardowa szybkość ogrzewania to wzrost temperatury od 0,5 ° C / h do 2,0 ° C / h.

U pacjentów z ciężką patologią tła, takich jak hipoglikemia, hiperglikemia, posocznica, epizod, przedawkowanie leku, niedoczynność tarczycy, stany te są odpowiednio leczone oprócz leczenia hipotermii, ponieważ długoterminowe rokowanie zależy bardziej od leczenia choroby podstawowej niż od leczenia hipotermii.

Heather M. Prendergast, Timothy B. Erickson

Chłodzenie ciała: co robić?

Obniżenie temperatury ciała do poziomu niebezpiecznego dla życia i zdrowia nazywa się hipotermią. Rozwija się głównie w wyniku wystawienia na działanie ujemnych temperatur po przebywaniu w zimnie bez ochrony spowodowanej ciepłą odzieżą. Hipotermia może wystąpić u każdej osoby, przy zbiegu wielu negatywnych czynników.

Przed przechłodzeniem własnego jądra (serca i naczyń krwionośnych) organizm ludzki próbuje naprawić sytuację: pojawia się dreszcz, sygnały są wysyłane do mózgu. Po obniżeniu temperatury ciała do poziomu krytycznego, tempo przemiany materii gwałtownie spada, podtrzymywanie życia narządów zatrzymuje się, bez czego osoba może tymczasowo istnieć. Jeśli niebezpieczeństwo hipotermii utrzymuje się przez ponad dwie godziny z rzędu (okres ten jest znacznie skrócony podczas silnego mrozu), a także dla osób cierpiących na poważną chorobę lub utratę krwi, szanse na pomyślny wynik są niskie. Zamrożona osoba czuje się bardzo zmęczona, a jeśli upadnie, nie będzie w stanie wstać.

Brak pomocy nie jest warunkiem śmierci z hipotermii - podczas gdy ciało jest w stanie zawieszonej animacji, istnieją szanse na zbawienie. Jeśli jednak zastosujesz niewłaściwą taktykę ocieplenia, to, co dziwne, może znacznie bardziej doprowadzić zamrożoną osobę do śmierci.

Treść artykułu:

13 faktów na temat hipotermii

Ważne fakty dotyczące hipotermii:

Nie ma potrzeby wystawiania na działanie mrozu w temperaturze -30 °, aby uzyskać hipotermię. Nawet dodatnia temperatura poniżej + 10 ° C może być śmiertelna, jeśli pozostaniesz na dworze w mokrych ubraniach przez dłuższy czas, poddasz się wcześniej chemioterapii lub radioterapii, a także stracisz więcej niż 0,7 litra krwi.

W stanie upojenia ludzie są najczęściej narażeni na hipotermię.

Temperatura ciała jest regulowana przez podwzgórze - główny gruczoł ludzkiego układu hormonalnego.

Oprócz podwzgórza, rdzeń kręgowy jest odpowiedzialny za termoregulację, jak również rdzeń i rdzeń w końcowym obszarze mózgu. Jeśli ich funkcje są osłabione w wyniku jakiejkolwiek patologii, hipotermia może wystąpić znacznie szybciej, nawet przy dodatnich temperaturach powietrza.

Bezruchu w zimnie w -35 ° towarzyszy spadek temperatury ciała o 1 ° co pół godziny.

Jeśli pojawia się apatia, niechęć do poszukiwania pomocy oznacza, że ​​temperatura ciała spadła do 32,9 °.

Jeśli odczuwalna jest sztywność stawów, ruchy kończyn są ograniczone, dlatego temperatura ciała spadła poniżej 32,2 °.

Gdy poziom osiągnie 31,1 °, drżenie znika, dzięki czemu ciało zwiększa ilość ciepła wytwarzanego 2 razy. Jednak na tym etapie nawet takie marnotrawstwo energii jest nieuzasadnione.

Jeśli zamarzła osoba upadła, utraciwszy ostatnią siłę, zwykle nie pamięta od teraz niczego, ponieważ ciało zamyka części kory mózgowej odpowiedzialne za pamięć.

Hipotermia jest niezwykle niebezpieczna dla dzieci od 1 miesiąca do 6 lat, ponieważ ich system termoregulacji nie jest jeszcze doskonały.

Hipotermia dla noworodków nie jest tak niebezpieczna jak dla dorosłych, chociaż nie wywołuje dreszczy. W obronie ciało wykorzystuje brązową tkankę tłuszczową, która jest dostępna do 28 dni w ciele niemowlęcia w nadmiarze. Znajduje się w rzucie ramion, pleców, szyi, otacza nerki.

Niewielka ilość brązowej tkanki tłuszczowej występuje również u osoby dorosłej, w skrajnych przypadkach wytwarza ciepło. Tkanka ta powstaje podczas intensywnego wysiłku fizycznego.

Jeśli mrożąca osoba czuje się gorąco, jest bliski agonii i śmierci.

Jeśli temperatura ciała osiągnie 24 °, w organizmie zaszły nieodwracalne zmiany. Jednak podczas operacji na otwartym sercu temperatura pacjenta jest sztucznie obniżana do 20 ° na krótki czas, aby móc wykonywać zabiegi chirurgiczne przez 17 minut przy wyłączonej maszynie płuco-serca.

Środki podjęte przez organizm w celu dostosowania go do hipotermii:

Drżenie z powodu skurczu mięśni - zwiększa kilkakrotnie ilość ciepła w ludzkim ciele, podnosi temperaturę kurczącego się mięśnia o 2 °. Ćwiczenia zwiększają ciepło o 2-2,5 razy intensywniejsze dreszcze.

Zwiększenie ilości energii wymaganej do działań głównego organu termostatycznego. Główny ciężar związany z procesami podtrzymywania życia spada na tarczycę, więc hipotermia występuje znacznie szybciej u osób z historią niedoczynności tarczycy;

Zużycie energii przez tkanki lipidowe (osoby z nadwagą są mniej narażone na hipotermię);

Przyspieszenie metabolizmu w wątrobie, co prowadzi do zwiększenia ilości energii potrzebnej do utrzymania organizmu;

Zwiększone tętno, co prowadzi do zwiększenia ilości ciepła;

Włączenie tkanki nerkowej i mózgowej do procesów podtrzymujących życie;

Zmniejszenie obszaru kontaktu powierzchni ciała ze środowiskiem (składanie w „plątaninę”);

Pogorszenie ukrwienia skóry, mięśni kończyn, tkanki podskórnej, gruczołów potowych, które zwiększają parowanie ciepła;

Zmniejszenie częstotliwości ruchów oddechowych, ciepła odpadowego;

Atavism w postaci „gęsiej skórki”, „gęsiej skórki”, rodzaju „podnoszenia wełny”, którego celem jest stworzenie warstwy ciepłego powietrza wokół ciała.

Przyczyny hipotermii

Ujemna temperatura powietrza;

Duża prędkość wiatru (przy 5 m / s, ciepło paruje ze skóry 2 razy szybciej, z prędkością 10 m / s - 4 razy szybciej);

Odzież poza sezonem, odmowa noszenia czapek, rękawiczek;

Buty nie mają rozmiaru, gumy ani zbyt cienkich podeszew;

Noszenie syntetycznej odzieży podczas zimnej pory roku;

Przedłużony bezruch na świeżym powietrzu;

Intoksykacja, w której naczynia są rozszerzone, dzięki czemu ciepła krew pochodząca z serca szybko zamarza na obrzeżach, a następnie ochładza serce i narządy wewnętrzne, oprócz tego, że reakcje centralnego układu nerwowego są spowolnione i pijana osoba może zasnąć na zewnątrz i nie obudzić się.

Czynniki zwiększające ryzyko hipotermii:

Po ścisłej i niezrównoważonej diecie;

Niedobory witaminy w diecie;

Długotrwały stres;

Trwale zmniejszone ciśnienie;

Długotrwała obecna choroba somatyczna lub zakaźna, prowadząca do wyczerpania, braku tkanki tłuszczowej i mięśniowej;

Niewydolność serca w historii, ponieważ krew gęstnieje w zimnie, a serce jest trudne do pompowania;

Obecność raka;

Niewydolność nadnerczy (choroba Addisona), której jednym z objawów jest niskie ciśnienie krwi, co zmniejsza szybkość krążenia krwi;

Niedoczynność tarczycy, dzięki której zmniejsza się aktywność tarczycy, co odpowiada za utrzymanie normalnej temperatury ciała;

Marskość wątroby, w której funkcjonalna tkanka narządu jest zastąpiona włóknami włóknistymi;

Ostra i nagła utrata krwi, na którą organizm nie ma czasu, aby rozwinąć odpowiedź kompensacyjną;

Urazowe uszkodzenie mózgu z utratą przytomności.

Objawy i stopnie hipotermii

Obraz kliniczny hipotermii zależy od temperatury ciała. W 36,0-36,1 ° mięśnie są napięte, gotowe do drżenia, przyczyniając się do uzupełnienia zapasów ciepła. W jasnym umyśle powstaje plan zbawienia, a osoba przygotowuje się do jego realizacji, boi się zamrożenia. Ten etap nie jest jeszcze przechłodzony, ale wczesne ocieplenie jest już konieczne.

Po ochłodzeniu do 35 ° człowiek ogarnia panika, drżąc na całym ciele. Mięśnie tracą elastyczność i posłuszeństwo, ich kolana prawie się nie zginają, ręce zamarzają. Po rozgrzaniu napięcie mięśni powoduje ból. Ten etap nie jest jeszcze hipotermiczny.

W etapie 2 mięśnie sztywnieją, twardnieją, pojawia się ból z powodu nadmiernej stymulacji zakończeń nerwowych. Podczas gdy ten etap jeszcze się nie pojawił, osoba mająca obsesję na punkcie lęku przed paniką próbuje uciec i dotrzeć do upału. Dopóki nie upadł, a ubrania nie są przesiąknięte potem i pozostają szczelne, osoba zamarzająca ma szansę przeżyć.

Istnieją cztery stopnie hipotermii:

1 stopień. Na etapie dynamicznym temperatura ciała jest zmniejszana do 34-32 °. Osoba jest pokryta „gęsią skórką”, skurcz naczyń krwionośnych sprawia, że ​​jest blady. Ruch zwalnia, kończyny źle się wyginają. Zmniejsza się częstość oddechów i tętno, spada ciśnienie krwi. Jasność świadomości zostaje utracona, osoba popełnia nielogiczne działania. Zamiast paniki przychodzi obojętność i zmęczenie.

2 stopnie. Na etapie odrętwienia temperatura ciała spada do 29 °. Drżenie ustaje, pojawia się senność. Tętno jest zredukowane do 50 uderzeń na minutę, pojawia się arytmia, serce jest trudne do pompowania krwi. Ruch jest niemożliwy, świadomość jest zamglona, ​​pojawiają się halucynacje. Nerki pracują, ale z wielkim napięciem, ponieważ cała krew znajduje się w centralnych naczyniach, naczynia obwodowe są puste. Być może niekontrolowane oddawanie moczu, pogarszając powagę sytuacji. W temperaturze 29,4 ° C pojawia się uczucie ciepła, gdy wydaje się osobie, że jest rozgrzane, i zaczyna się rozbierać. To tak zwane „paradoksalne rozbieranie”.

3 stopnie. Temperatura ciała spada do 25 °, następuje nagłe oczyszczenie świadomości, a potem zanika. Przy śpiączce powierzchownej prawie nie ma reakcji na bolesne bodźce, oczy są zamknięte. Tętno wynosi około 40 uderzeń na minutę, płytkie oddychanie, niebieskawa skóra, obrzęk. Wymioty są stałe, mogą wystąpić drgawki.

4 stopnie. Etap drgawek jest uważany za nieodwracalny, chociaż istnieją przykłady, w których ludzie przeżyli nawet po obniżeniu temperatury ciała do 16 °. Objawy czwartego etapu - spadek temperatury poniżej 24 °, wyczerpanie mechanizmów obronnych organizmu. Skóra jest woskowata, niebiesko-żółta, ciało i kończyny są trudne do wyprostowania, okresowo występuje silne skurcze. Głęboka śpiączka wyraża się w braku reakcji na apel do zamrożenia, uderzając go w policzki. Uczniowie rozszerzyli, rzadkie i nieregularne oddychanie. Tętno - 20-25 uderzeń na minutę.

Pierwsza pomoc na hipotermię

W przypadku lekkiego przechłodzenia dziecka po zimowym spacerze, gdy jego kończyny są zimne, ale nie przeszkadza i utrzymuje apetyt, ocieplenie następuje w następującej kolejności:

Ciepłą wodę zbiera się w kąpieli (37-38 °);

Dziecko jest zdejmowane z zimnych ubrań, przykryte kocem.

Pocierać ciało i kończyny pod kocem ciepłymi rękami.

Oferują ciepły napój lub mieszankę mleka.

Połóż dziecko w ciepłej wodzie na 20 minut.

Suche wytrzeć do sucha, nie nosić ciepłych ubrań dla dzieci.

Podobnie można ogrzać starsze dzieci i dorosłych.

Zasady udzielania pierwszej pomocy w ciężkich przypadkach:

Ocieplenie powinno być przeprowadzane stopniowo, ponieważ przy szybkim ociepleniu krew z mózgu wpada do nagle rozszerzonych naczyń włosowatych i przestaje być zasilana krwią z powodu gwałtownego spadku ciśnienia.

Nawet jeśli nie obserwuje się żadnych oznak życia, pomagają zamrożonej osobie, ponieważ spowolnienie reakcji chemicznych z zimna może świadczyć o śmierci osoby, chociaż wciąż żyje.

Algorytm pierwszej pomocy:

Usuń mokre ubrania, usuń śnieg, lód z ciała.

Zadzwoń po pomoc w nagłych wypadkach, podając powód połączenia.

Owiń zamrożoną osobę w ciepły koc, włóż na nią kapelusz i rękawiczki.

Gdy osoba przenosi się do pokoju, nie należy rozpinać ciała, pochylać się w pozycji płodowej.

W przypadku drgawek włóż do ust mały wałek, który nie blokuje oddychania.

W przypadku braku tętna wykonać pośredni masaż serca i sztuczne oddychanie - naprzemiennie 30 naciśnięć klatki piersiowej z 2 wdechami do ust lub nosa osoby reanimowanej.

Jeśli to możliwe, zmierz temperaturę ciała metodą odbytniczą.

Nie karmić ani nie podlewać ofiary, aby uniknąć niedokrwienia jelit.

Z lekkim przechłodzeniem, daj ciepłą herbatę, bulion i wodę do picia.

Ofiara, która jest przytomna, kładzie butelki ciepłej wody na obszarze dużych statków.

Nie wkładaj zamarzniętej osoby do bardzo gorącej kąpieli, aby uniknąć wstrząsu spowodowanego gwałtownym rozszerzeniem naczyń włosowatych.

Zabronione procedury ostrej hipotermii:

Prostowanie wygiętych stawów ostrymi ruchami;

Pocieranie śniegiem, dozwolony jest tylko masaż ciepłymi rękami;

Wlew gorącego płynu do ust osoby nieprzytomnej, jak również próby wypicia ofiary alkoholem;

Wylewanie gorącej wody lub wkładanie gorącej kąpieli.

Leczenie hipotermii w szpitalu

Oczywiście należy wysłać do szpitala osobę z objawami hipotermii, która jest nieprzytomna i ma minimalne oznaki życia.

Istnieją inne dobre powody hospitalizacji z powodu hipotermii:

Hipotermia dziecko lub osoba starsza;

Określenie impulsu arytmicznego;

Obecność jakichkolwiek oznak odmrożenia, nawet w minimalnym stopniu, zwłaszcza jeśli w historii cukrzycy, zacierające się zapalenie wsierdzia, owrzodzenia troficzne, miażdżyca kończyn dolnych;

Oznaczono 2-4 etap hipotermii;

Algorytm opieki medycznej:

Osoba dotknięta hipotermią umieszczana jest na materacu wypełnionym ciepłą wodą.

Dożylnie wstrzykiwane roztwory, ogrzewane do 37 stopni lub nieco wyżej.

Aby zapewnić prawidłowe oddychanie, pacjenci otrzymują maskę z nawilżonym tlenem, jeśli są nieprzytomni - są wprowadzani do snu terapeutycznego poprzez wstrzyknięcie Sibazonu i hydroksymaślanu sodu, a następnie przenoszeni do sztucznego oddychania za pomocą wentylatora wymuszonego.

Zgodnie ze wskazaniami przeprowadzono defibrylację.

Obowiązkowym środkiem przywracania aktywności życiowej pacjenta w 3 etapach hipotermii jest podłączenie go do krążenia pozaustrojowego, co zwiększa temperaturę ciała o 1 ° co 3 minuty. W trudnych przypadkach wykonywana jest operacja mycia organów wewnętrznych ciepłą solą fizjologiczną.

Wprowadzenie leków stymulujących serce.

Instalacja sztucznego stymulatora serca zapewniającego defibrylację komorową.

Zapobieganie skurczowi naczyń przez podawanie leków przeciwskurczowych po przywróceniu rytmu serca.

Wprowadzenie środków przeciwbólowych z objawami bólu po odmrożeniach i skurczu naczyń.

Stymulacja żywienia serca witaminami i lekami przeciwhistaminowymi.

Po przybyciu zamrożonej osoby do szpitala lekarze używają czujnika elektronicznego umieszczonego w odbytnicy, aby monitorować temperaturę ciała. Jej zmniejszenie po raz pierwszy po ogrzaniu osoby uważa się za normalne, ponieważ zimna skóra i tkanka podskórna chłodzą całe ciało i narządy wewnętrzne. Przy prawidłowym wprowadzaniu ciepłej soli fizjologicznej co 15 minut temperatura ciała wzrasta o 1 °.

Jednocześnie monitorowane jest tętno, ciśnienie krwi, częstość oddechów. W tym celu wykonaj EKG lub zainstaluj monitor serca, aby monitorować rytm serca.

Możliwe komplikacje

Hipotermia prowadzi do bardzo poważnych konsekwencji:

Zaostrzenie istniejących patologii somatycznych.

Zgony w wyniku hipotermii mogą wystąpić w wyniku nadmiernie szybkiego ocieplenia, migotania komór, zatrzymania akcji serca, odmrożenia kończyn w ostatnim etapie.

Może to nie być hipotermia całego ciała, ale hipotermia jego poszczególnych części lub organów. Gdy głowa hipotermii powstaje skurcz naczyń, prowadzący do bólu głowy i zawrotów głowy. Wymagane poddanie się kursowi leczenia terapeutycznego.

Konsekwencje głowy hipotermii:

Zapalenie zatok nosowych;

Nasilenie nadciśnienia;

Upośledzenie słuchu spowodowane zapaleniem ucha wewnętrznego;

Zapalenie nerwu trójdzielnego lub nerwu twarzowego.

Powikłania wynikające z hipotermii nóg:

Gdy hipotermia lędźwiowa może rozwinąć rwa kulszowa, zapalenie tkanki nerki, zapalenie gruczołu krokowego. Hipotermia nerwu trójdzielnego i jego gałęzie unerwiające zęby prowadzi do procesu zapalnego, któremu towarzyszy bardzo silny ból drgawkowy. Z powikłaniami tego procesu wymagane jest leczenie fizjoterapeutyczne i leczenie środkami znieczulającymi pod kierunkiem neuropatologa.

Hipotermia zęba prowadzi do pojawienia się ziarniniaków - kapsułek z ropą na korzeniu. Jego objawami są obrzęk dziąseł i jego zaczerwienienie. Choroba wymaga pomocy dentysty.

Hipotermia u dzieci

Hipotermia nie zawsze rozwija się u dzieci po przebywaniu na zewnątrz w ciepłej odzieży.

Przyczyny hipotermii u dzieci:

Opóźnienie w zmianie mokrej pieluchy;

Zmniejszona temperatura powietrza w pomieszczeniu, mimo że dziecko nie jest wystarczająco ciepłe;

Kąpiel w zimnej wodzie;

Długi pobyt w powietrzu podczas zimnej i deszczowej pogody.

W prywatnym domu dziecko można pozostawić bez opieki i wyjść na zewnątrz. Prawdopodobieństwo hipotermii jest zwiększone u dzieci cierpiących na niedokrwistość i krzywicę, a także u niewystarczająco i monotonnie jedzących dzieci.

Objawy hipotermii u dzieci:

Szybki oddech i częstoskurcz;

Niska temperatura skóry;

Nietypowe zachowanie - cisza, nadmierny spokój u wcześniej aktywnego dziecka.

Do 3 lat u dzieci nie występują drżenia mięśniowe, jako reakcja na hipotermię. Ważne środki ratowania przechłodzonego dziecka - jego opakowanie, telefon alarmowy, zmiana ubrania, przywiązanie do dużych naczyń grzejników z małych plastikowych butelek.

Środki zapobiegawcze

Podstawowe zasady zapobiegania hipotermii:

Odzież wierzchnia powinna być ciepła i sucha, lepiej jest, jeśli jest wykonana z futra i naturalnych tkanin.

Ubierz się w zależności od pogody, załóż kapelusz i rękawiczki.

Alkohol w zimnej porze lepiej nie używać.

Skóra na dłoniach i twarzy podczas mrozu powinna być chroniona gęstą śmietaną.

Buty nie powinny być ciasne, lepiej jest, jeśli nie są gumowe. Jeśli musisz nosić kalosze w deszczową pogodę, powinieneś założyć podszewkę z polaru lub wełny.

Podeszwy na skarpety zimowe i jesienne nie powinny być cieńsze niż 1 cm.

Niepożądane jest noszenie bagażu podręcznego na znaczną odległość podczas zimna, kiedy pojawiają się pierwsze oznaki hipotermii, należy udać się do kawiarni lub sklepu, aby się rozgrzać.

Podczas podróży samochodem zaleca się poinformowanie rodziny i przyjaciół o trasie i przewidywanym czasie przyjazdu.

Podczas jazdy po drodze lepiej nie wyłączać drogi, a nie podróżować samotnie zimą.

Po uderzeniu płozami po drodze lepiej nie opuszczać samochodu przed przybyciem pomocy, jeśli miasto jest daleko.

Przed wyjściem w zimie na ulicę należy dobrze zjeść.

Wskazane jest, aby nie nosić kolczyków i pierścionków w zimnie, nie należy chodzić z chłodnymi włosami w chłodne dni.

Aby rozgrzać się w zimnym powietrzu, możesz przysiadać, biegać w miejscu, chodzić szybko.

Jeśli jest ci zimno, nie wahaj się poprosić o pomoc innych ludzi.

Autor artykułu: Lapikova Valentina Vladimirovna | Ginekolog, specjalista od płodności

Edukacja: Dyplom „Położnictwo i ginekologia” został uzyskany w Rosyjskim Państwowym Uniwersytecie Medycznym Federalnej Agencji Ochrony Zdrowia i Rozwoju Społecznego (2010). W 2013 roku ukończyła szkołę podyplomową w NIMU. N.I. Pirogov.

Ogólne leczenie hipotermii

Klasyfikacja stopni przechłodzenia:
• I stopień - forma adynamiczna. Dreszcze Pallor skóry. Oddychanie jest normalne, puls nie jest przyspieszany, ciśnienie krwi jest nieznacznie zmniejszone. Mowa wolna, skanowana. Słabość, senność. Temperatura ciała 33-35 ° C
• II stopień - forma głupia. Zimna skóra. Oddychanie jest rzadkie, 8-10 na minutę, puls zwolniony do 40-50 na minutę, ciśnienie krwi jest wyraźnie zmniejszone. Ostra senność, możliwe obniżenie świadomości z naruszeniem kontaktu werbalnego. Temperatura ciała 29-33 ° C
• III stopień - forma konwulsyjna. Brak świadomości, sztywność mięśni, konwulsyjne skurcze mięśni żujących. Rzadkie, płytkie oddychanie, 3-4 na minutę. Impuls 32-36 na minutę, słabe wypełnienie, arytmia, ciśnienie krwi nie jest określone. Temperatura ciała 25-29 ° C

Po przyjęciu na OIOM około 10% pacjentów z adynamiczną postacią hipotermii umiera w ciągu 2 dni. Głównym powodem przyjęcia takich pacjentów na OIT jest dekompensacja pracy serca z powodu przewlekłych chorób płuc lub ostrego zawału mięśnia sercowego. Leczenie pacjentów z adynamiczną postacią hipotermii ogólnej - kompensacja funkcji ważnych narządów. Sama adynamiczna forma ogólnej hipotermii nie jest powodem hospitalizacji na OIOM-ie, z reguły pacjenci są leczeni w innych oddziałach lub w domu.
Przy głębszym stopniu hipotermii, na oddziałach intensywnej opieki medycznej wymagane jest specjalne leczenie, nawet w przypadku braku tła lub powiązanych chorób.

Główne różnice między formami stuporous i konwulsyjnymi są związane ze stopniem depresji świadomości (stupor, stupor, coma), z głębokością dysfunkcji oddychania i aktywności serca. Najbardziej niekorzystny wynik leczenia obserwowano u pacjentów z konwulsyjną postacią hipotermii. Przeżywające 52,2% osób, które przeżyły w oszałamiającej formie hipotermii, przeniesiono do oddziałów chirurgicznych lub terapeutycznych, aby kontynuować leczenie chorób towarzyszących i chorób tła, skutków zimnego urazu.

Wszystkie ofiary z konwulsyjną postacią ogólnej hipotermii umierają. W ciągu następnych 20 godzin po hospitalizacji na OIT umiera 92,9% pacjentów, z czego w ciągu następnych 60 minut - 53,6%, w ciągu pierwszych 30 minut - 5,2% z nich. Zmarli pacjenci z reguły są hospitalizowani późno, gdy wystąpiły już nieodwracalne zaburzenia homeostazy układu sercowo-naczyniowego, oddechowego i ośrodkowego układu nerwowego.

Leczenie hipotermii

Nowoczesne, intensywne kompleksowe leczenie pacjentów z OIOM z hipotermią opiera się na jednej zasadzie.
Stopniowe ocieplenie zewnętrzne - owijanie na sucho, nakładanie poduszek rozgrzewających na nogi, stosowanie podgrzewanych materacy do 37 ° C i picie ciepłe. Skuteczne płukanie żołądka ciepłymi roztworami 37-40 ° C Wszystkie media infuzyjne muszą być podgrzane do 37 ° C

Terapia tlenowa polega na wdychaniu tlenu ogrzanego do 30 ° C (FiO2 = 0,3–0,6) lub wdmuchiwaniu z nieodpowiednim oddychaniem.
Poprawa mikrokrążenia - wprowadzenie środków wpływających na reologię: dekstran (reopolyglucin *) z heparyną sodową, pentoksyfiliną (trental), nikotynian ksantynolu i kompleks witamin.

Utrzymując funkcje ważnych narządów i układów, wskazane jest przeprowadzenie infuzji roztworów zastępujących objętość i funduszy krystaloidalnych. Gdy wskazania stosują pomocniczą lub sztuczną wentylację płuc. Z reguły wszyscy pacjenci bez wyjątku w fazie konwulsyjnej hipotermii od pierwszych minut przyjęcia na oddział intensywnej terapii potrzebują wentylacji mechanicznej, a następnie złożonej resuscytacji krążeniowo-oddechowej przez następną 1 godzinę.

Rokowanie w leczeniu pacjentów z ogólną hipotermią zależy od jej stopnia. Hipotermia jest często połączona z zaburzeniami ogólnoustrojowymi w czasie zimnego urazu lub ciężkiego zatrucia. Hipotermia I i II stopień jako jedyny czynnik nie prowadzi do śmierci. Terminowe dostarczenie pacjenta do szpitala jest decydującym czynnikiem skuteczności leczenia ofiar hipotermii. Głupia hipotermia jest korzystniejsza pod względem prognostycznym. 52,2% pacjentów jest przenoszonych z oddziałów intensywnej opieki medycznej do wyspecjalizowanych oddziałów 24-72 godziny po hospitalizacji w szpitalu. Śmiertelność w formie konwulsyjnej hipotermii wynosi 100%.

Metody leczenia hipotermii

Hipotermia występuje, gdy ciało jest wystawione na działanie niskich temperatur przez długi czas. Gdy to nastąpi, spadek temperatury ciała i narządów wewnętrznych. Ten stan jest niebezpieczny dla jego komplikacji i konsekwencji. Dlatego poszkodowany potrzebuje pierwszej pomocy i wykwalifikowanego leczenia szpitalnego.

Co zrobić z hipotermią, jak udzielać pierwszej pomocy, jak leczyć hipotermię ciała, jakie metody terapii są stosowane w domu - w tym artykule znajdziesz informacje na ten temat i wiele innych rzeczy.

Objawy i stopnie hipotermii

Obraz kliniczny zależy od nasilenia hipotermii.

W medycynie istnieją 3 stopnie hipotermii:

• Pierwszy stopień - światło (etap wzbudzenia). Temperatura ludzkiego ciała nieznacznie spada (do 36 - 34 stopni). Poziom ciśnienia krwi pozostaje w normalnym zakresie lub nieznacznie odbiega od normy w mniejszym kierunku. Osoba odczuwa chłód, skóra staje się blada i wygląda jak „gęsia skórka”. Człowiek jest poruszony i próbuje się ogrzać nadmierną aktywnością ruchową;
• Drugi stopień - umiarkowany (etap depresji). Temperatura ciała waha się od 34 do 29 stopni. Ciśnienie krwi jest zmniejszone, występuje bradykardia (powolny puls). Skóra staje się niebieskawa, pojawia się marmurowy wzór (pojawia się wzór kapilarny). Osoba jest senna, apatyczna, powolna, niezdolna do skupienia wzroku na konkretnym przedmiocie;
• Trzeci stopień jest ciężki (etap paraliżu). Temperatura ciała jest poniżej 29 stopni, poziom ciśnienia krwi jest znacznie zmniejszony, oddychanie jest niezwykle rzadkie (nie więcej niż 4 oddechy na minutę), tętno jest rzadkie (wyraźna bradykardia). Pacjent nie ma świadomości, często występują drgawki.

Pierwsza pomoc

Algorytm pierwszej pomocy zależy bezpośrednio od ciężkości hipotermii.

Jeśli osoba ma niewielką hipotermię (temperatura ciała 36 - 35 stopni), wtedy pierwsza pomoc wygląda tak:

• Poprowadź osobę do ciepłego pokoju;
• Usuń wszystkie mokre, zimne, oblodzone ubrania i buty;
• Owiń ofiarę kocem;
• Wykonaj lekki masaż dłoni i stóp;
• Jeśli to możliwe, przygotuj ciepłą kąpiel (temperatura wody wynosi 36,5 - 37 stopni);
• Wytrzyj pacjenta do sucha i zamień go w czyste, suche ubrania;
• Podaj ciepły napój (herbata, kawa, bulion).

W przypadku umiarkowanej i ciężkiej hipotermii pierwsza pomoc jest nieco inna:

• Pacjent powinien zostać przyniesiony lub przyniesiony do ciepłego pomieszczenia i uwolniony od mokrego i zimnego ubrania i butów;
• Zadzwoń po karetkę;
• Owiń ofiarę kocem lub inną materią, która utrzymuje ciepło;
• Jeśli zauważysz drgawki, idź wzdłuż górnych dróg oddechowych;
• Jeśli nie ma oddechu i tętna, należy natychmiast rozpocząć opiekę resuscytacyjną - resuscytację krążeniowo-oddechową. Konieczne jest sztuczne oddychanie (wykop w ustach lub usta do nosa) i pośredni masaż serca. Na 10 uciśnięć (kliknięcie klatki piersiowej) są 2 oddechy;
• Jeśli dana osoba jest przytomna, konieczne jest zmierzenie temperatury jej ciała. Jeśli wartości są poniżej 31 stopni, nie można pić ciepłego i ogrzewać w inny sposób;
• Jeśli temperatura ciała przekracza 31 stopni, możesz podać ciepły napój (herbata, rosół). Można również przymocować ciepłą poduszkę grzewczą do dużych tętnic (prawe hypochondrium, pachy, pachwina);
• Poczekaj z pacjentem na przybycie załogi karetki.

Leczenie hipotermii lekami

Leki stosowane w leczeniu hipotermii są stosowane w szpitalu. Kiedy pacjent zostaje zabrany do szpitala (oddział chirurgiczny), lekarz przeprowadza dokładne badanie, ocenia stan pacjenta i przepisuje odpowiednie leczenie.

Aby ogrzać pacjenta od wewnątrz za pomocą terapii infuzyjnej z podgrzewanymi roztworami. Aby to zrobić, użyj następujących leków: Chlorek sodu, Roztwór glukozy 5%, Poliglyukin i Reopoliglyukin.

Jeśli dojdzie do zatrzymania akcji serca, dożylnie wstrzykuje się adrenalinę.

Środki przeciwbólowe mogą złagodzić silny ból, który powstał po ogrzaniu pacjenta. Te leki to Analgin, Revalgin, Baralgin.

Leki uspokajające mogą pomóc złagodzić stres emocjonalny i niepokój: wyciąg z waleriany, Motherwort, Persen i inne.

Jeśli występują oznaki odmrożenia, wskazane są leki przeciwbakteryjne. Są przepisywane, aby zapobiec rozwojowi powikłań ropnych.

Stosowane w tym przypadku grupy antybiotyków:

• Syntetyczne i półsyntetyczne penicyliny (Ampicylina, Amoksycylina);
• Sulfonamidy Sulfadimetoksin, Berlotsid, Sulfalen).

Preparaty antyhistaminowe: Dimedrol, Suprastin.

Efekty hipotermii są dość liczne, więc zgodnie ze wskazaniami przeprowadza się leczenie objawowe:

• Niesteroidowe leki przeciwzapalne (Diclofenac, Ortofen);
• Azotany (nitrogliceryna) z zaostrzeniem choroby wieńcowej serca;
• Narkotyczne leki przeciwbólowe (Omnopon, Promedol) w występowaniu zawału mięśnia sercowego na tle hipotermii, jak również w ciężkim odmrożeniu (zespół ostrego bólu).

Środki ludowe

Jak leczyć hipotermię w domu? Stosowanie środków ludowych jest konieczne ze szczególną ostrożnością. Należy pamiętać, że leczenia ciężkiej hipotermii nie można wykonywać za pomocą różnych wywarów i płynów. Może to tylko pogorszyć sytuację.

Leczenie środków ludowych można przeprowadzać tylko przy lekkim przechłodzeniu i w połączeniu z innymi czynnościami.

Przepisy tradycyjnej medycyny, które pomogą wyeliminować objawy i skutki hipotermii:

• Odwar z rumianku znany jest z właściwości przeciwbakteryjnych i przeciwzapalnych. Do przygotowania rosołu potrzebne będzie 20 gramów suszonych kwiatów rumianku i 200 mililitrów wrzącej wody. Suchą masę wlewa się do wrzącej wody i podaje przez 30 minut. Następnie otrzymany roztwór należy przefiltrować i wykorzystać do sporządzania płynów. Umieszcza się je na uszkodzonej i zapalnej skórze;
• Odwar z nagietka ma właściwości łagodzące i regenerujące. Aby przygotować bulion, należy wziąć 10 gramów suszonych kwiatów nagietka i 200 mililitrów wrzącej wody. Wysuszyć roślinę zalać wrzącą wodą i nalegać na 15 - 20 minut. Następnie powstały wywar powinien być filtrowany i wykorzystywany do produkcji płynów;

• Sok z aloesu ma działanie przeciwzapalne i gojące rany. Sok jest uzyskiwany z mięsistych liści rośliny doniczkowej. Aby to zrobić, arkusz musi być dobrze umyte i pocięte na kawałki, a następnie wycisnąć sok. Lek ten jest stosowany do wykonywania okładów i nakładania na skórę jako maść lub krem;
• Odwar z kaliny ma właściwości toniczne. Jest stosowany do spożycia, ponieważ jest bogaty w witaminy i pomaga wzmocnić układ odpornościowy człowieka. Owoce kaliny (około 15 gramów) należy umieścić w termosie i zalać wrzącą wodą o objętości 750 mililitrów. Zaparz lek i napij się herbaty 200 ml 3 razy dziennie;
• Sok cebulowy stosuje się do zmian w stawach i skórze. Sok należy nakładać na bolące miejsce i delikatnie pocierać ruchem okrężnym.

Specyfika terapii dla umiejscowionego ograniczenia

Bardzo często dochodzi do lokalnego przechłodzenia niektórych części ciała: ramion, nóg, głowy, twarzy, talii.

Gdy głowa hipotermii powinna:

• Wykonaj lekki masaż głowy, aby poprawić krążenie krwi, ponieważ wystąpił skurcz naczyń;
• Aby dać pacjentowi ciepły napój;
• Obowiązkowe jest przedstawienie pacjenta lekarzowi, ponieważ w tym przypadku hipotermia może prowadzić do rozwoju zapalenia mózgu i narządów laryngologicznych;
• Ponieważ hipotermii głowy towarzyszy ból głowy i wzrost temperatury ciała, przeprowadzana jest odpowiednia terapia objawowa. Przyjmowanie środków przeciwbólowych (Baralgin, Tempalgin), niesteroidowych leków przeciwzapalnych - NLPZ (Ibuprofen, Nurofen, Ortofen) i leków przeciwgorączkowych (Paracetamol). Ponadto należy zauważyć, że NLPZ mają również działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe;
• Jeśli podejrzewasz, że pacjent ma zapalenie opon mózgowych, konieczne jest umieszczenie go w szpitalu i leczenie lekami przeciwbakteryjnymi typu penicylinowego.

Podczas przechładzania kończyn górnych i dolnych:

• Uwolnij osobę od zimnych i mokrych ubrań i butów;
• Z lekkim przechłodzeniem bez uszkodzenia skóry możesz zrobić ciepłe kąpiele lokalne;
• Ciepły napój;
• Lekki masaż kończyn, jeśli nie ma bólu i znaków odmrożeń;
• W obecności obszarów z pęcherzami lub martwicą konieczne jest przeprowadzenie podstawowego leczenia chirurgicznego i zastosowanie bandaża z antyseptykami, antybiotykami i maściami gojącymi rany;
• Gdy odmrożenia palców i gangrena rozwija leczenie chirurgiczne. W skrajnych przypadkach wskazana jest amputacja.

Hipotermia okolicy lędźwiowej (pojawia się podczas noszenia krótkich kurtek i nisko osadzonych spodni) jest częstsza u kobiet w pięknej połowie ludzkości.

Hipotermia okolicy lędźwiowej z rozwojem chorób zapalnych narządów miednicy:

• Zapalenie pęcherza moczowego - zapalenie pęcherza moczowego;
• Zapalenie przydatków - zapalenie przydatków (jajniki i jajowody);
• Zaostrzenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego.

W tym przypadku pacjent jest rozgrzewany gorącym napojem, a leczenie wynikającej z niego choroby.

Leki na hipotermię w okolicy lędźwiowej:

• Antybiotyki o szerokim spektrum działania (na zapalenie pęcherza i zapalenie przydatków);
• Płukanie pęcherza wstępnie ogrzanym roztworem antyseptycznym z silnym przechłodzeniem;
• Niesteroidowe leki przeciwzapalne. Łagodzą ból, obniżają temperaturę ciała i eliminują stany zapalne;
• Leki przeciwgorączkowe;
• Środki przeciwbólowe;
• Środki naprawcze (stosowanie kompleksu witaminowego, zrównoważone dobre odżywianie).

Co nie robić w leczeniu hipotermii

Pomagając osobie z hipotermią, należy wiedzieć, co robić:

• Pij poszkodowanego z napojami alkoholowymi. Prowokują szybką ekspansję naczyń, która jest następnie zastępowana przez ich trwały skurcz;
• Aby wycierać otwarte obszary ciała śniegiem, co często robią ludzie na ulicy;
• Stosować do wcierania alkoholu i płynów zawierających alkohol, a także olejów i tłustych tekstur;
• Dotknij bąbelków, otwórz je. Może to prowadzić do infekcji;
• Wykonuj lekarstwa na ciężką hipotermię i oznaki odmrożenia;
• Służy do podgrzewania otwartego ognia pacjenta, ciepłej wody i poduszki grzewczej. Ocieplenie powinno być stopniowe i łagodne;
• W żadnym wypadku nie należy umieszczać go w wannie osoby nieprzytomnej;
• Jeśli hipotermia jest ciężka, nie można podlewać i karmić osoby.

Wszystkie te działania mogą przyczynić się do pogorszenia samopoczucia ofiary i doprowadzić do rozwoju poważnych komplikacji.

Konsekwencje i powikłania niewłaściwej terapii

Konsekwencje ogólnego i miejscowego zapalenia, jak również przedwczesne i niewłaściwe leczenie są dość poważne. Mogą prowadzić do niepełnosprawności lub nawet śmierci pacjenta.

Ogólna hipotermia może prowadzić do:

• Występowanie zapalenia płuc (jednostronne lub obustronne) - ostre zapalenie płuc;
• Odmrożenie niektórych części ciała;
• Pojawienie się i zaostrzenie różnych procesów zapalnych w organizmie;
• Śmierć z powodu zatrzymania akcji serca, ciężkiego odmrożenia i nagłego ocieplenia.

Powikłania głowy hipotermii:

• Choroby zapalne narządów laryngologicznych;
• Ostra wirusowa choroba układu oddechowego;
• Zapalenie opon mózgowych;
• Utrata słuchu;
• Zapalenie nerwu trójdzielnego;
• Uszkodzenie struktury mieszków włosowych.

Powikłania hipotermii kończyn górnych i dolnych:

• Zapalna choroba stawów;
• Zimno;
• Zapalenie pęcherza moczowego, nerek, macicy i przydatków;
• Odmrożenie kończyn i zgorzeli.

Należy zauważyć, że pacjenci z trzecim stopniem hipotermii często umierają w ciągu pierwszych dwóch dni.

Zapobieganie hipotermii

Aby uniknąć hipotermii i, co za tym idzie, niebezpiecznych komplikacji, należy przestrzegać szeregu zaleceń:

• Ustaw na ulicy zgodnie z warunkami pogodowymi i sezonowością;
• Nie pij alkoholu na ulicy w zimnej porze roku;
• Unikaj mokrych ubrań;
• Używaj specjalnych kremów przeznaczonych do ochrony skóry przed mrozem. Wykonywane są na bazie tłuszczów;
• W zimnej porze upewnij się, że nosisz kapelusz;
• Przy pierwszych oznakach zamarznięcia musisz udać się do ciepłego pokoju (sklep, kawiarnia) i rozgrzać się;
• Jeść przed wyjściem;
• Nie stawaj na ulicy z mokrą głową;
• Nie noś biżuterii na zimno (kolczyki, pierścionki, bransoletki);
• Jeśli trzeba jechać samochodem w mrozie i złej pogodzie, należy ostrzec krewnych o trasie i nie wyłączać jej, wziąć gorącą herbatę ze sobą w termosie, orzechach i innych przekąskach;
• Jeśli na zewnątrz jest zimno, konieczne jest przesunięcie, aby nie zamarznąć;
• Jeśli nagle poczujesz się źle, poproś o pomoc innych.

Victor Sistemov - 1 ekspert strony internetowej Travmpunkt