Sport i zimno. Czy można uprawiać sport z zimnem?

Czy można uprawiać sport, gdy masz grypę? To pytanie będzie taką samą kategoryczną odpowiedzią - NIE! Grypa jest rodzajem ARVI, ale tylko z jeszcze poważniejszymi konsekwencjami i komplikacjami. Grypa jest trudniejsza, powoduje letarg i wysoką gorączkę. W temperaturze sport jest ogólnie przeciwwskazany, w przeciwnym razie może prowadzić do powikłań w sercu, nerkach i płucach. Więc bądź ostrożny, jeśli czujesz choćby najmniejsze oznaki grypy, przerwij zajęcia i odwiedź lepiej niż lekarz. W tym przypadku będzie bardziej przydatny niż twój ulubiony trener.

Po ustąpieniu choroby po 3-4 dniach można rozpocząć regularne treningi. Pamiętaj jednak, że musisz stopniowo zwiększać obciążenie, a nie od razu wbiegać do „puli głowy” i wyczerpywać swoje ciało ciężkim treningiem. Aby odzyskać całe ciało, zajmie to co najmniej tydzień więcej, więc oszczędzając własną siłę, pomagasz swojemu ciału wejść w zwykły tryb aktywności fizycznej i treningu.

Mam nadzieję, że ten artykuł udzielił odpowiedzi na pytanie, czy można robić fitness z zimnem. Życzę Ci uprawiania sportu dla zdrowia i nigdy nie zachoruj!

Z tobą był twój trener, Janelia Skrypnyk!

Trening na przeziębienie: czy można uprawiać sport, gdy jesteś chory i na co cierpisz

Dla wielu ludzi sport jest ważną częścią ich życia. A jeśli dana osoba ma przeziębienie, które nawet zdrowy styl życia często nie zapewnia, to pytanie, czy można uprawiać sport podczas przeziębienia, będzie dla niego istotne. Spróbujmy dowiedzieć się, czy w tym okresie dozwolone są treningi.

Czy możliwe jest uprawianie sportu, gdy jesteś chory: opinia lekarzy

Eksperci twierdzą, że podczas nieżytów i innych chorób lepiej jest powstrzymać się od aktywności fizycznej, ponieważ organizm zmaga się z patogenami w tym czasie, a dodatkowe obciążenie mięśni może tylko pogorszyć sytuację. Lekarze zwykle zabraniają pacjentom uczęszczania na siłownię do pełnego powrotu do zdrowia, w przeciwnym razie leczenie będzie opóźnione na długi czas.

Ale są specjaliści, którzy nie podzielają tego punktu widzenia i twierdzą, że uprawianie sportu z zimnem jest dozwolone, ale w ramach lekkiego programu. Ciało zwalcza patogeny, które wywołują chorobę, a lekkie ładunki nie zaszkodzą. Nie przyniosą one jednak korzyści i dlatego większość lekarzy zgadza się, że lepiej jest poczekać do pełnego wyzdrowienia.

Choroba i aktywność fizyczna: co dzieje się w organizmie

Jeśli ktoś uprawia sport, to po treningu jego ciało jest osłabione na jakiś czas. Wynika to z faktu, że układ mięśniowy potrzebuje czasu na regenerację. Jeśli pójdziesz na zimno bezpośrednio po wysiłku, istnieje znaczne ryzyko przeziębienia.

Z przeziębieniem w organizmie wytwarza się duża ilość hormonu kortyzolu, który ma destrukcyjny wpływ na tkanki mięśniowe i włókna.

W dużych ilościach substancja ta jest wytwarzana w obecności takich czynników, jak zmęczenie (w tym po wysiłku), stres, niepokój, głód i choroby.

Ten sam hormon ma użyteczną funkcję, która ma przyciągać składniki odżywcze. W przypadku choroby organizm potrzebuje materiału budowlanego, jakim jest glikogen i aminokwasy. Kortyzol bierze udział w rozkładzie białek na aminokwasy, a glukozy w glikogenie. W tym przypadku ciało przechowuje materiały budowlane, które będą musiały odzyskać.

Jednym z głównych powodów, dla których nie możesz uprawiać sportu po chorobie jest to, że zajęcia w tym czasie nie będą miały żadnej pozytywnej dynamiki. Sport często pogarsza stan pacjenta. Ponadto aktywne działanie kortyzolu nie wpłynie pozytywnie na organizm prostego sportowca i może jedynie przyczynić się do zniszczenia masy mięśniowej.

Wychowuj sportowców, którzy nie myślą o sobie bez treningu, uważa się, że możesz uprawiać sport, gdy jesteś chory, postępując zgodnie z tak zwaną zasadą „nad szyją”. Jego istotą jest to, że jeśli objawy choroby pojawiają się nad szyją, ćwiczenia są dozwolone. Oznacza to, że jeśli osoba ma ból gardła, głowę, zęby, wypchany nos, migdałki są zaognione, zajęcia są dozwolone. Nie wiadomo, skąd wzięła się ta reguła, jednak według ekspertów przestrzeganie jej może wywołać niebezpieczne komplikacje.

Aby zrozumieć, dlaczego jest to niewłaściwe podejście, musisz trochę zrozumieć, czym jest układ limfatyczny. Składa się z węzłów chłonnych i innych małych naczyń. Są wypełnione płynem limfatycznym, który aktywnie uczestniczy w eliminacji toksyn i innych szkodliwych składników z organizmu. W normalnym ludzkim stanie węzły chłonne są niedostrzegalne, jednak gdy wirus przytłoczy ciało, ich rozmiar wzrasta.

Jeśli węzły chłonne są powiększone, oznacza to, że procesy patologiczne w ludzkim ciele są aktywne, a jego białe krwinki aktywnie zwalczają drobnoustroje. Dlatego w rzeczywistości dochodzi do wzrostu węzłów chłonnych - wydają się one tworzyć barierę dla wirusów, zapobiegając ich rozprzestrzenianiu się w organizmie.

Jeśli ćwiczenia podczas przeziębienia są testowane z objawami takimi jak zatkany nos, kaszel, ból głowy, zakażenie może rozprzestrzeniać się na całe ciało. Faktem jest, że podczas wykonywania ćwiczeń węzły chłonne nie stworzą bariery ochronnej, co jest doskonałym warunkiem rozprzestrzeniania się wirusa we wszystkich narządach i układach.

I to jest ważny argument, dlaczego nie możesz uprawiać sportu podczas choroby. Lepiej jest zakończyć leczenie (zazwyczaj wymagany jest na to tydzień), a następnie zacząć angażować się w zdrowe ciało, zamiast torturować siebie i prowadzić nieproduktywne treningi, co może również powodować komplikacje.

Sport podczas choroby w temperaturze

Często przeziębieniu towarzyszy wysoka gorączka, a jego szybkość zależy od złożoności choroby. Najczęstsza temperatura wynosi 38,5-39 stopni. Osoba w tym przypadku, nawet z wielkim pragnieniem, nie będzie mogła uprawiać sportu, ponieważ w tej temperaturze ciało jest słabe i słabe. Istnieje również silny chłód i tak wysoka temperatura wymaga ubijania.

Jeśli chodzi o temperaturę 37 stopni, jest ona bardziej niebezpieczna niż 38 i 39, ponieważ nie można jej pokonać. Trening z tym wskaźnikiem jest również niedozwolony.

Warto też powiedzieć trochę o tym, czy możliwe jest uprawianie sportu u pacjentów z gruźlicą. W niektórych przypadkach obciążenie nie tylko nie jest zabronione, ale także zalecane. Ważne jest jednak, aby zrozumieć, że głównym kryterium w tym przypadku będzie dobre samopoczucie.

W okresach zaostrzenia choroby lepiej ograniczyć się do łagodnej, leczonej gimnastyczki, podczas gdy aktywny trening można rozpocząć dopiero po stabilizacji, a lepiej po całkowitym wyzdrowieniu. Zaleca się wybieranie spokojnych zajęć, takich jak spacery, jogging i tak dalej.

Pamiętaj, że aż do całkowitego wyzdrowienia, pacjenci z gruźlicą w żadnym przypadku nie mogą podnosić ciężarów i uciekać się do innych podobnych obciążeń, a także pracować nad budowaniem masy mięśniowej. Głównym zadaniem ładunków w tym przypadku jest maksymalne utrzymanie zdrowia wszystkich narządów i układów oraz wzmocnienie organizmu w celu zwalczania choroby.

Jak odzyskać szybciej

Jeśli podczas przeziębienia występuje niewielka niedyspozycja, ale nie chcesz anulować lekcji, ważne jest, aby postępować zgodnie z zaleceniami. Po pierwsze, obciążenie należy zmniejszyć o połowę. Czas treningu powinien zostać skrócony do czterdziestu minut. Również podczas treningu należy pić wystarczająco dużo płynów. Ale woda nie powinna być zimna, aby nie powodować dodatkowych komplikacji.

Jeśli chcesz szybciej wyzdrowieć, lepiej wybrać takie ćwiczenia, jak powolny bieg, aerobik stopniowy, medytacje, ćwiczenia rozciągające.

Ćwiczenia takie jak kucanie, wyciskanie na ławce, martwy ciąg i inne ćwiczenia, które wymagają dużego obciążenia i podnoszenia ciężarów. Jeśli podczas aktywności poczujesz pogorszenie, przerwij ćwiczenia i skonsultuj się z lekarzem.

Jeśli już wyzdrowiałeś (zwykle trwa to około tygodnia z przeziębieniem), możesz zacząć ćwiczyć i rozpocząć trening.

Najpierw jednak rozważ te punkty:

• Eksperci nie zalecają wykonywania ciężkich ćwiczeń natychmiast po odzyskaniu - unikaj dużych ciężarów i dużych odległości z obciążeniami kardio.
• Zacznij od lekkich ćwiczeń, ponieważ ciało po chorobie nie jest w pełni dojrzałe - trwa to 7-10 dni.
• Aby przyspieszyć wzmocnienie organizmu, nie ładuj go zbyt mocno, a także popraw odporność i pij witaminy. Jeśli przesadzisz, może to negatywnie wpłynąć na twoje zdrowie.
• Po 1-2 tygodniach od odzyskania możesz wrócić do poprzednich ładunków. Ale rób to stopniowo, aby nie zakłócać procesu odzyskiwania.

Sport dla prewencji

Jeśli osoba regularnie uprawia sport, zwykle nie jest podatna na częste przeziębienia - jeśli się zdarzają, to postępują w łagodnej formie. Wynika to z faktu, że sport pomaga wzmocnić układ odpornościowy, a także układ mięśniowo-szkieletowy i układ sercowo-naczyniowy.

W przypadku zapobiegania zimnem doskonałym rozwiązaniem byłoby regularne bieganie przez 30 minut. Osoba, która regularnie biegnie, nawet jeśli zachoruje, wyzdrowieje raczej szybko i bez komplikacji.

Również w celu zapobiegania częstym przeziębieniom, oprócz regularnych ćwiczeń, zaleca się także uspokojenie, właściwe odżywianie, rezygnację ze złych nawyków.

Sport może być przyczyną rozwoju przeziębienia w bardzo rzadkich przypadkach, na przykład, jeśli dana osoba nie odpoczywa, a ciało się zużywa lub, na przykład, jeśli ciało jest przechłodzone. Unikaj również płynu, który jest zbyt zimny podczas sesji.

Dlatego każdy decyduje, czy uprawiać sport. Ale w każdym razie pamiętaj, że jeśli masz przeziębienie, musisz dać organizmowi wyzdrowienie. Odpowiedź na pytanie, czy możesz uprawiać sport, gdy masz przeziębienie i przeziębienie, można ustalić indywidualnie. Aby jednak nie wyrządzić sobie krzywdy, lepiej odroczyć poważne obciążenia, a po pełnym wyzdrowieniu powrócić do zwykłego reżimu treningowego.

Czy mogę trenować na zimno?

Możesz uprawiać sport z przeziębieniem, katarem i innymi chorobami, ale tylko dzięki lekkiemu programowi, ponieważ organizm zwalcza patogeny, a dodatkowe obciążenie układu mięśniowego pogarsza sytuację. Jeśli idziesz na siłownię na przeziębienie, trenujesz ciężko i ćwiczysz, pozytywny wpływ na proces gojenia się zmniejsza. Dlatego nie zaleca się trenowania i wykonywania silnych ćwiczeń fizycznych, gdy jesteś chory, aż do całkowitego ustąpienia zimna.

Co dzieje się w ciele?

Z zimnem wzrasta produkcja hormonu kortyzolu, ze względu na szkodliwy wpływ na tkankę mięśniową. Kortyzol jest hormonem, z chorobami nieżytowymi produkowany jest w dużych ilościach, charakteryzujących się zniszczeniem białek i włókien mięśniowych. Kortyzol jest produkowany w dużych ilościach, gdy jest narażony na następujące czynniki:

• przepracowanie (po treningu);
• strach;
• stres;
• post;
• zimno, ból gardła i inne choroby.

Ale hormon ten ma również użyteczną funkcję, która polega na przyciąganiu składników odżywczych. Kiedy jesteś chory, organizm potrzebuje materiałów budowlanych, którymi są aminokwasy i glikogen. Hormon bierze udział w rozkładaniu białek na aminokwasy, a glukoza w glikogen. W tym przypadku ciało jest przechowywane wraz z materiałami budowlanymi wymaganymi do jego odzyskania po SARS.

Aby uprawiać sport, jeśli możesz przeziębić się z zimnem, ale nie powinieneś, nie ma w nim dodatniej dynamiki. Sport nie poprawia stanu. Ponadto działanie hormonu kortyzolu nie jest korzystne dla wysiłku fizycznego, ale tylko przyczynia się do zniszczenia masy mięśniowej. Dlatego ćwiczenia, idź na siłownię, aby ćwiczyć ćwiczenia, nie jest to konieczne.

Zasada „nad szyją”

Wśród zapalonych sportowców istnieje taka zasada, która nazywa się „nad szyją”. Osobliwością tej reguły jest możliwość uprawiania sportu w bujanym fotelu z zimnem, jeśli objawy choroby pojawiają się nad szyją. Oznacza to, że jeśli boli cię głowa, zęby, gardło, zatkany nos lub migdałki są zapalone, możesz to zrobić. Jedyną rzeczą nieznaną jest nazwa założyciela tej reguły, która nieuchronnie prowadzi do różnych komplikacji, jeśli zostanie zastosowana.

Aby dowiedzieć się, dlaczego nie zalecamy trzymania się zasady „powyżej szyi” i ćwiczenia z zimnem, rozważ układ limfatyczny. Tak więc układ limfatyczny jest reprezentowany w postaci węzłów chłonnych i innych małych naczyń. Naczynia te są wypełnione płynem limfatycznym, który aktywnie uczestniczy w eliminacji toksyn i szkodliwych substancji. W normalnym stanie, gdy osoba jest zdrowa i nic nie boli, węzły chłonne są niewidoczne, ale jeśli wirusy go przytłoczą, wówczas węzły te będą się powiększać.

Powiększone węzły chłonne wskazują na przewagę procesów patologicznych. Wzrastają, tworząc rodzaj bariery dla wirusów, dzięki czemu nie rozprzestrzeniają się na inne narządy i układy, co wskazuje, że istnieje aktywna walka leukocytów z drobnoustrojami.

Jeśli w przypadku zimnej choroby objawy przejawiają się w postaci przekrwienia błony śluzowej nosa, kaszlu, bólu głowy, wysiłku fizycznego, treningu i ćwiczeń fizycznych, wówczas zakażenie rozprzestrzeni się na całe ciało. Wynika to z faktu, że węzły chłonne nie będą w stanie wytworzyć bariery podczas ćwiczeń, więc wirus rozprzestrzenia się na wszystkie narządy i układy. Zaleca się, aby w ciągu tygodnia przejść kurację i położyć się w domu, a po ustaniu zimna rozpocząć stwardnienie mięśni.

Sport w temperaturze

Zimno, przeziębienia, zapalenie migdałków często objawia się rozwojem wysokiej temperatury ciała. Ponadto wartość temperatury zależy od powikłania choroby, ale często wskaźnik termometru osiąga 38,5-39 stopni. W tym przypadku ludzie, którzy chcą trenować i uprawiać sport, po prostu nie mogą tego zrobić. Dlaczego Powodem jest to, że wraz z rozwojem takiej temperatury następuje całkowita impotencja i osłabienie, ból gardła, dreszcze. Ponadto gorączka osoby, a jeśli nie obniżysz temperatury, może być śmiertelna. Jak być w sytuacjach, gdy temperatura utrzymuje się na poziomie 37 - 37,2 stopni, a całe ciało boli i boli?
Sytuacja sugeruje, że walka z infekcją. Temperatura 37 - 37,2 stopni i ból gardła - jest to nawet gorsze niż 38 lub 39, ponieważ takiej temperatury nie można zestrzelić. Zabronione są również zajęcia sportowe dla pacjentów o temperaturze 37,2 stopni lub z przeziębieniem.

Często temperatura 37 stopni powoduje następujące choroby:

• zapalenie wątroby;
• zaburzenia hormonalne;
• astma;
• gruźlica;
• ból gardła

Objawowy, powodujący rozwój 37-stopniowej temperatury ciała, występuje pod wpływem różnych poważnych chorób. Dlatego zamiast uprawiać sport w temperaturze ciała 37 stopni, a nawet przy przeziębieniu, należy się spieszyć do szpitala: w celu leczenia gardła, ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego i innych przeziębień.

Jak szybko odzyskać?

Jeśli pomimo wszystko, jeśli przeziębiłeś się, pobiegłeś na siłownię na trening, to ważne jest, aby wiedzieć, że w celu szybkiego powrotu do zdrowia musisz dwukrotnie zmniejszyć obciążenie. Czas treningu skrócony do 40 minut. Podczas ćwiczeń pij dużo wody małymi łykami. Woda nie powinna być zimna, aby nie wywoływać komplikacji.

Jeśli nadal chcesz uprawiać sport, ważne jest, aby preferować następujące rodzaje ćwiczeń:

• bieganie po torze;
• krok aerobik;
• medytacja;
• rozciąganie;
• zajęcia fitness.

W przypadku przeziębienia zabronione są zajęcia sportowe wymagające intensywnego wysiłku fizycznego, martwego ciągu, wyciskania i przysiadów. Pokaż swoje maksimum przy zimnie, na które nie możesz sobie pozwolić, więc lepiej zostawić te ładunki aż do pełnego odzyskania. Jeśli odczuwasz pogorszenie stanu zdrowia podczas ćwiczeń i innych ćwiczeń, powinieneś przerwać wyczerpanie i skonsultować się z lekarzem.

Odzyskiwanie

Po ustąpieniu zimna gardło przestanie boleć, a lekarz potwierdzi powrót do zdrowia, możesz iść na siłownię i rozpocząć trening. Przed wykonaniem ćwiczeń fizycznych należy wyjaśnić kilka punktów:

• Nie należy wykonywać ciężkich ćwiczeń tuż po przeziębieniu, np. Biegać 20 km lub wykonywać prasę 100 kg.
• Musisz zacząć od lekkich ćwiczeń, ponieważ osłabienie jeszcze nie minęło, a ciało będzie w podobnym stanie przez około 7-10 dni.
• Aby przyspieszyć wzmocnienie organizmu, należy unikać ćwiczeń, pić witaminy, wzmacniać układ odpornościowy. W przeciwnym razie, jeśli spróbujesz ćwiczyć i trenować na 100% natychmiast po wyzdrowieniu, wpłynie to negatywnie na twoje zdrowie.
• Po 1-2 tygodniach możesz wrócić do poprzednich rodzajów ładunków i iść na siłownię. Zaleca się robić to stopniowo, aby nie zakłócać procesu odzyskiwania.

Jeśli dana osoba ma tendencję do regularnego treningu fizycznego, jest podatna na rzadkie objawy chorób lub chorób, które występują w łagodnej formie. Sport wzmacnia nie tylko układ mięśniowy i sercowo-naczyniowy, ale także odporność i układ mięśniowo-szkieletowy. Regularna aktywność fizyczna przyczynia się do zwiększenia odporności układu odpornościowego na różne dolegliwości.

Jeśli lubisz biegać, poranne bieganie przez 30 minut zwiększy twoje szanse na przeziębienie. Nawet jeśli zachorujesz, stosując odpowiednie podejście, leczenie przeziębienia będzie łagodne i nie spowoduje komplikacji. Aby na zawsze powiedzieć „nie” na zimno, konieczne jest nie tylko regularne ćwiczenia i bieganie, ale także uspokojenie, utrzymanie właściwego odżywiania, rezygnacja ze złych nawyków.

W rzadkich przypadkach sport może być przyczyną rozwoju przeziębienia. Ale takie przypadki są rzadkie i tłumaczą się tym, że osoba po prostu przeciąża ciało w pełni, nie dając mu spokoju. W tym przypadku odporność spada, a organizm reaguje na wszelkie negatywne czynniki.

Teraz wiesz, dlaczego nie możesz uprawiać sportu podczas zimna. A jeśli twoje zdrowie jest ci drogie, lepiej zacząć od leczenia choroby, a następnie rozpocząć trening.

Mam ból gardła i katar. Czy mogę iść na siłownię?

Strona główna → Ruch → Jak poprawnie → Mam ból gardła i katar. Czy mogę iść na siłownię?

Dmitry Troshin

Olga Malinovskaya

Przy ostrych objawach choroby nie jest pomocne żadne obciążenie. Czasami zdarza się, że osoba planuje trening, ale doświadcza nietypowego bólu i dyskomfortu w mięśniach pleców i nóg. Może to być pierwszy objaw choroby związanej z objawami zatrucia. Jest całkiem możliwe, że niezrozumiała wieczorność może łatwo zmienić się w podwyższoną temperaturę i ból głowy rano. Jeśli nagle nieubłaganie chcesz leżeć na kanapie na tle niedyspozycji, lepiej jest współczuć sobie, nawet jeśli życie jest podporządkowane żelaznej woli i militarnej samodyscyplinie.

Czy mogę trenować podczas mojej choroby?

Odpowiedź na to pytanie wydaje się oczywista: jeśli jesteś chory, to wszystkie siły ciała powinny zostać wysłane, aby zwalczyć infekcję. Jednak dla wielu osób trening jest głęboko zakorzenionym nawykiem, więc muszą wiedzieć, czy mogą kontynuować uprawianie sportu w trakcie choroby, nie wyrządzając sobie krzywdy.

Jeśli chodzi o jakąkolwiek poważną chorobę, oczywiście trenuj niemożliwą. Podobne pytanie zwykle pojawia się, gdy osoba, na przykład, ma przeziębienie - nieprzyjemny, ale nie tak niebezpieczny stan.

Trening na zimno: „zasada szyi”

Chociaż nie było zbyt wielu badań na ten temat, wielu naukowców, według Thomasa Weidnera z Uniwersytetu. Ball, stosuj się do sprawdzonego postulatu, zwanego także „regułą szyi”. Jego istotą jest to, że pacjenci mogą zwykle spokojnie ćwiczyć, jeśli wszystkie objawy są „ponad szyją”: na przykład katar, kichanie, ból gardła.

Ale w obecności objawów „pod szyją” (np. Ból mięśni lub kaszel w klatce piersiowej), a także w przypadku gorączki, lepiej jest zachować ostrożność.

Trening: z zimnem, bez zimna

Pod koniec lat 90. sam Weidner przeprowadził kilka niezwykłych badań, infekując ochotników rhinowirusem (powszechnie nazywanym zwykłym przeziębieniem), był jedną z niewielu prób zbadania tego problemu w ramach kontrolowanego eksperymentu.

Weidner najpierw zainfekował 45 ochotników; Następnego wieczoru zaczęło boleć gardło, a wszystkie pełnowartościowe zimne objawy pojawiły się trzeciego dnia eksperymentu. U szczytu choroby badani przeszli serię testów na bieżni. Porównując ich wyniki z wynikami grupy kontrolnej, której członkowie nie byli zainfekowani wirusem, naukowiec, ku jego zaskoczeniu, nie znalazł żadnych różnic. Wszystkie wskaźniki (wyniki biegu, funkcjonowanie płuc i inne reakcje fizjologiczne) były identyczne. Innymi słowy, jeśli złapiesz przeziębienie, nie wpłynie to na twoje osiągnięcia sportowe.

Za drugim razem Weidner zaraził 50 ochotników, podzielił ich na 2 grupy i zmusił pierwszego do wykonywania ćwiczeń fizycznych przez 40 minut co drugi dzień z taką intensywnością, że częstość tętna wynosiła 70% maksymalnej dopuszczalnej, a druga - dawała chory spokój.

Nie było różnic w nasileniu przebiegu lub czasu trwania choroby między dwiema grupami; jednak według subiektywnych odczuć ci, którzy byli poddawani wysiłkowi fizycznemu, czuli się trochę lepiej.

„Chociaż eksperymenty prowadzę już od jakiegoś czasu, nikt jeszcze nie podjął żadnych badań, które obaliłyby ich wyniki” - mówi Weidner. (Nie jest to jednak zaskakujące: nie jest łatwo rekrutować grupę ochotników, którzy chcą być zarażeni przez zimno!)

Istnieje wiele odrębnych dowodów na poparcie twierdzenia Weidnera, że ​​łatwe ćwiczenia podczas przeziębienia poprawiają samopoczucie pacjenta. Wyjaśnia się to na różne sposoby: oczyszczając drogi oddechowe, poprawiając krążenie krwi lub po prostu doświadczając pozytywnych emocji.

Do tej pory ustalono, że umiarkowane ćwiczenia pobudzają układ odpornościowy, a jedno badanie wykazało nawet, że jednorazowy 45-minutowy wyścig na bieżni pomógł organizmowi myszy poradzić sobie z wirusem. Wydaje się więc, że aktywność fizyczna podczas choroby może być rzeczywiście korzystna. Albo przynajmniej uprawianie sportu podczas przeziębienia z pewnością nie pogarsza stanu pacjenta.

Jak trenować z chorobą: infografiki z Precision Nutrition

Dobrze znany projekt, oparty na danych naukowych, zmienił zalecenia naukowców dotyczące szkolenia w zakresie infografiki. Przetłumaczyliśmy najważniejsze ilustracje dla Ciebie.

Zalecane czynności, gdy czujesz się lekko źle lub masz przeziębienie: chodzenie, bieganie, pływanie, jazda na rowerze, qigong, taiji, joga. Działania niezalecane: ciężka siła, trening wytrzymałościowy, HIIT, sprint, sporty zespołowe, zajęcia w ekstremalnych temperaturach.

Krótki intensywny trening nie będzie korzystny, jest korzystniejszy dla odporności - trening o średnim czasie trwania (40-50 minut) i niskiej lub średniej intensywności pogarsza stan i ma zły wpływ na odporność - przedłużony trening z dużym obciążeniem.

Jak trenować (i trenować w ogóle) przez 1-4 dni zimna:

Pierwszy dzień choroby. Z objawami: ból gardła, kaszel, smark - zaleca się trenować z małą intensywnością. Jeśli występują następujące objawy: ból głowy i ból stawów, dreszcze, biegunka, wymioty - nie zaleca się angażowania.

Drugi dzień choroby. Jeśli dreszcze nie pojawiły się, a objawy „nad szyją” nie uległy pogorszeniu - zaleca się lekki trening trwający 30–45 minut bez ważenia, w pomieszczeniu, puls do 150 uderzeń / min. Jeśli występuje gorączka, kaszel nasila się, biegunka lub wymioty - ćwiczenia nie są zalecane.

Trzeci dzień choroby. W przypadku braku dreszczy i pogorszenia wcześniejszych objawów - możliwe jest przeprowadzenie treningu o średniej intensywności 45-60 minut, puls do 150 uderzeń / min Jeśli objawy negatywne (biegunka, wymioty, dreszcze) nadal pozostają lub nasilają się - nie ćwicz i skonsultuj się z lekarzem.

Czwarty dzień Objawy choroby ustępują - zrób sobie przerwę na lekcje na jeden dzień, a następnie powróć do nich. Jeśli objawy 4 dnia nie zmniejszyły się i pojawiły się nowe, skonsultuj się z lekarzem.

Uważamy, że ważne jest, aby dodać od redakcji Zozhnika: jeśli zarażiłeś się infekcją wirusową, nadal nie spiesz się, aby studiować w miejscach, gdzie zbierają się zdrowi ludzie, aby nie przekazywać dalej „pałeczki” choroby - załaduj się w samotności (i umiarkowanie!)

Trening podczas przeziębienia

Wielu sportowców, którzy przeziębili się, interesuje się pytaniem, czy możliwe jest kontynuowanie treningu w tak bolesnym stanie, w jaki sposób najlepiej uprawiać sport, aby aktywność fizyczna nie wpływała niekorzystnie na odporność i nie powodowała komplikacji.

Czy dozwolone jest trenowanie podczas zimna?

Każda osoba od dwóch do trzech razy w roku cierpi na ostre infekcje dróg oddechowych, grypę i przeziębienie. Proces odzyskiwania trwa około tygodnia, a czasami dziesięć dni. Jeśli tym razem suma będzie wynosić około miesiąca przez rok. Jest to wystarczająco długi okres, który sprawia, że ​​każdy prowadzący aktywny tryb życia danej osoby zastanawia się, czy można kontynuować trening z zimnem.

Biorąc pod uwagę pilność tego problemu, przeprowadzono wiele badań nad tym, jak sport wpływa na kondycję zimnego człowieka. Potwierdzili fakt, że przy łagodnym przeziębieniu ćwiczenia są dopuszczalne. Nie oznacza to, że takie szkolenie będzie skuteczne. Niestety jego wydajność spada.

Ciężka infekcja lub po prostu dolegliwość

Badania dowodzą braku zaostrzenia objawów lub wpływu na czas trwania okresu rekonwalescencji z aktywności fizycznej tylko przy „górnym przeziębieniu”. Ta infekcja objawia się tylko nieprzyjemnym MI powyżej szyi.

Łagodne przeziębienie, ból gardła, przekrwienie błony śluzowej nosa, łzawienie oczu, ale nie ma bólu i bólu mięśni, nie ma gorączki, można uprawiać sport. Najważniejsze jest, aby wziąć pod uwagę pewne wymagania, które istnieją w tym przypadku.

Jak trenować na zimno?

Nie możesz się pocić i pozwolić na ostre przechłodzenie. Wiele siłowni jest wyposażonych w systemy chłodzenia powietrzem, które działają w zimie. Zimne strumienie, jeśli wpadniesz pod nie po treningu lub w jego trakcie, mogą znacznie pogorszyć objawy.

Trening powinien być łatwy, nie wykraczający poza obszar pulsu z 120-130 uderzeniami na minutę. To pozwala ci się nie pocić. Zaleca się również, aby czas trwania lekcji był ograniczony do minimum. Nie możesz przekroczyć 40-45 minut.

Czy przetrenowanie czy zimno?

Przetrenowanie jest dość niebezpiecznym stanem, w którym poziom kortyzolu gwałtownie wzrasta. Substancja ta, zwana hormonem stresu, jest ważna dla zasobów energetycznych, odporności, metabolizmu węglowodanów.

Zwiększenie kortyzolu zmniejsza odporność, co obniża obronę organizmu przed infekcjami, wydłuża okres regeneracji tkanki mięśniowej i obszar zapalenia. Stan, w którym osoba przybywa z przewlekle wysokim kortyzolem, przypomina objawy łagodnego przeziębienia.

Negatywne efekty treningu

Jeśli wysoki poziom kortyzolu jest mylony z łagodnym przeziębieniem, kontynuując fizyczny, osoba tylko szkodzi jego zdrowiu. Hormon stresu nadal wzrasta z treningów. Wynikiem tego jest gwałtowny spadek funkcji ochronnych organizmu i rozwój już zimnej choroby.

Kortyzol unosi się nawet wtedy, gdy ktoś ma przeziębienie. A jeśli trening w tym stanie i nie osłabi zdrowia, w jakiś sposób nie przyniesie prawie żadnego rezultatu. Wzrost kortyzolu nie pozwala osiągnąć zarówno wzrostu masy mięśniowej, jak i wskaźników siły.

Jakie są objawy grypy?

Dość często grypa i ostre infekcje wirusowe układu oddechowego we wczesnych stadiach można łatwo pomylić z normalnym łagodnym przeziębieniem. Dokładna diagnoza staje się jasna około trzeciego dnia. Jeśli temperatura ciała wzrasta, odczuwany jest ból w grupach mięśniowych, pojawiają się dreszcze, a to jest dokładnie grypa.

W tym stanie nie można iść na siłownię. To zada podwójny cios systemowi odpornościowemu, który będzie musiał walczyć z infekcją i stresem treningu cardio lub siłowego. Jedyne, co sport przyniesie grypie, to pogorszenie choroby.

Ogólne zalecenia

Zimno, jak pokazują badania, nie stanowi przeszkody dla sportu. Wyniki takich badań nie mówią nic o wskaźnikach siły ani skuteczności treningu zimnej osoby.

Zdecydowanie zabronione uprawianie sportu z grypą i ciężkimi przeziębieniami. Objawy tych chorób można rozpoznać dopiero drugiego lub trzeciego dnia. A jeśli aktywny trening nie ustanie w tych dniach, stan ulegnie dramatycznemu pogorszeniu, mogą pojawić się komplikacje.

Wniosek

Można bezpiecznie uprawiać sport tylko z pełną pewnością, że przyczyną choroby nie jest grypa, ale łagodna infekcja. Trening powinien być krótki, z tętnem od 120 do 130 uderzeń na minutę, aby zapobiec pojawieniu się potu.

Czy mogę trenować, gdy zachoruję?

Witajcie przyjaciele! Dzisiaj chcę z tobą porozmawiać o najcenniejszej rzeczy, jaką mamy w kwestii zdrowia. A dokładniej, jak zachowywać się w przypadku, gdy żelazny kochanek przełamie jej zimno lub podobną chorobę. Trenować lub nie trenować podczas choroby. I jak kompetentnie powrócić do systemu.

Aby odpowiedzieć na te pytania, należy wziąć pod uwagę dwa główne czynniki:

- efekt treningu na odporność

- wpływ choroby na zdolność powrotu do zdrowia po treningach.

Ciężki trening ma działanie immunosupresyjne - tj. odporność jest przygnębiająca. Ćwiczenia o umiarkowanej intensywności nie mają hamującego wpływu na odporność, a czasami mogą mieć również pozytywny wpływ (temperatura ciała wzrasta - ten sam organizm robi podczas choroby, aby zwiększyć wydajność niektórych enzymów i zatrzymać rozmnażanie się bakterii i wirusów; przyspiesza się krążenie krwi, zwiększa się pocenie, co może się zmniejszyć) zatrucie, uwalniane są hormony stresu itp.).

Kiedyś natknąłem się na badanie, w którym porównano wyniki grupy kontrolnej (bez obciążenia), grupy o umiarkowanym i dużym obciążeniu na tle zakażenia „lekkim” szczepem infekcji wirusowej - nie było różnicy w tempie powrotu do zdrowia po chorobie w pierwszej i drugiej grupie, ale w grupie z ciężkimi obciążeniami choroba była dłuższa i trudniejsza. Bez żadnych badań każdy doświadczony trener lub nawet sportowiec powie ci to samo.

To znaczy można powiedzieć, że przy łagodnym przebiegu choroby umiarkowane wysiłki (na przykład treningi sercowo-naczyniowe o niskiej intensywności i umiarkowanym czasie trwania) mogą być bezpieczne, ciężkie i intensywne treningi należy unikać aż do całkowitego wyzdrowienia. Uważaj, że nie każda poważna choroba może zostać rozpoznana na czas - na przykład grypa w pierwszych godzinach może wyglądać na łagodne przeziębienie, a trening na grypę nie jest dobrym pomysłem. Co widziałem na przykładzie. Po kontakcie z nosicielem wirusa nie zwracałem uwagi na lekką niedyspozycję i prowadziłem dość intensywny trening i bezpiecznie spadłem, jak się okazało, z zapaleniem płuc.

Więc jeśli masz gorączkę, zatrucie, trudności w oddychaniu, ból gardła lub zaostrzenie zapalenia migdałków (!) - trening jest przeciwwskazany.

Drugim czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, jest to, że podczas choroby ciało jest „dostrajane” katabolicznie - potrzebuje energii do walki z chorobą, dlatego powstaje wiele hormonów stresu, które niszczą rezerwy - glikogen, białko, tłuszcz. W związku z tym nie ma mowy o wysokiej jakości odzysku po treningu - jeszcze jeden minus w kierunku treningu siłowego.

Ale nie zapominajmy o innym czynniku - jak mówi przysłowie, wszystkie choroby z głowy, z wyjątkiem syfilisu, który jest z przyjemności. Ciężkość przebiegu choroby i ogólnie, niezależnie od tego, czy jesteś chory, czy nie, bardzo zależy od wewnętrznego ducha. Nie bez powodu leki na placebo na przeziębienie sprzedają się tak dobrze - nie tylko samo w sobie działa dobrze, ale efekt sugestii jest często połączony, dzięki czemu ludzie łatwiej chorują i szybciej się regenerują. Dla wielu trening jest symbolem zdrowia, a odmowa szkolenia jest oznaką choroby. Dlatego dla doświadczonych sportowców czasem lepiej jest pójść na siłownię, zrobić lekkie (!) Treningi, „rozproszyć krew”, aby poczuć się normalnie następnego dnia; i warto pozostać w domu, a choroba całkowicie się zapuka. Aby jednak podejmować takie decyzje, trzeba dobrze czuć swoje ciało, aby je zrozumieć - ta jakość jest zazwyczaj rozwijana przez osoby, które od dawna angażują się w sport, ale mogą przynosić nowych ludzi, którzy powinni słuchać ogólnych zaleceń.

Jak możemy wrócić do zajęć, jeśli choroba wytrąciła nas ze zwykłego reżimu treningowego? Wiele osób zaleca trening dla wszystkich grup mięśni bez obciążenia lub z minimalnym obciążeniem, najlepiej za pomocą metody kołowej lub czegoś podobnego. Wolę wrócić natychmiast do tego samego podziału treningowego, dla którego pracowałem przed przerwą. Jest oczywiste, że pracujemy nad poziomem obciążenia, przy którym skończyło się to samobójstwo. Logiczne byłoby zmniejszenie obciążenia i, jak pokazuje praktyka, dokładnie połowa jest wystarczająca. Jak to zrobić? W bardzo prosty sposób konieczne jest zmniejszenie ciężaru roboczego o 10-15% i zmniejszenie liczby podejść o dwa. Zmniejszenie liczby podejść z pięciu do trzech spowoduje zmniejszenie obciążenia o dokładnie 40%, a wraz ze spadkiem masy roboczej o 10-15%, całkowite zmniejszenie obciążenia wyniesie do 50%, co jest wystarczające na okres odzyskiwania. Pracując w tym trybie przez 1-2 tygodnie, powinieneś zacząć przywracać ładunek, zwracając pierwsze podejścia (1 tydzień), a następnie wagi robocze do poziomu sprzed choroby. A potem - przejdź na nowe wyżyny!))

Bądź zdrowy! I pamiętaj, że zapobieganie jest najlepszym sposobem leczenia!

Czy mogę uprawiać sport z zimnem

„Główny akademik Ioffe udowodnił: brandy i kawa zastąpią sport i zapobieganie” - śpiewał kiedyś Władimir Wysocki. To prawda, że ​​prawdziwe znaczenie tej piosenki leży w zupełnie innych płaszczyznach, ale jeśli weźmiesz to dosłownie, wielki bard miał całkowitą rację: uprawianie sportu znacząco poprawia jakość życia. Każde wychowanie fizyczne jest przydatne dla zdrowego ciała. A jeśli wirus się podkradł? Jak być: pozostawić zwykłe tempo ćwiczeń, zmniejszyć intensywność wysiłku fizycznego lub całkowicie je porzucić?

Sport podczas zimna: przydatny czy niebezpieczny?

Aby zrozumieć problem, zacznijmy od zmian zachodzących w organizmie w okresie choroby.

Jesteś przyzwyczajony do regularnych ćwiczeń, ale pewnego dnia nie jest piękny dzień, wstaniesz z łóżka, czujesz:

• ból głowy;
• posiniaczone, mimo długiego nocnego odpoczynku;
• przekrwienie błony śluzowej nosa;
• ból gardła.

Jest jasne: jakiś wirus „wyciekł” do organizmu, a teraz trwa restrukturyzacja układu odpornościowego - wszystkie siły od tego momentu będą kierowane na walkę z „outsiderem”.

Jeśli ciało „czuje”, że wirus nie jest niebezpieczny, nie ma znaczącego pogorszenia samopoczucia:

• temperatura ciała nie wzrasta;
• nie ma ochoty się położyć;
• apetyt się nie zmienia.

Być może w ciągu kilku godzin po rozpoczęciu aktywnej pracy komórek ochronnych staniesz się łatwiejszy. W takich przypadkach mówią: „Rano czułem się źle, a potem„ rozstałem się ”. Wszystko może być ograniczone do lokalnych reakcji: katar, słaby ból gardła, chrypka. Ogólnie rzecz biorąc, organizm funkcjonuje w zwykły sposób, aktywna walka z objawami zachodzi na poziomie lokalnym - tam, gdzie rozpoczął się stan zapalny. Lekarze w takich sytuacjach diagnozują „ostre infekcje dróg oddechowych” lub „ARVI”. Jeśli jest tylko zaczerwienienie gardła i ból gardła, czasami z łagodną gorączką przez jeden dzień, mówią o zapaleniu gardła. Jeśli głos jest nieco „usiadły” i następuje ciągły kaszel - jest to zapalenie krtani. Wszystkie te choroby są powodowane przez wirusy, ale w przeciwieństwie do powszechnego nieporozumienia, nie jest to grypa.

W takim przypadku szkolenie na przeziębienie nie jest zabronione. Istnieje jednak kilka ograniczeń:

1. Nie powinieneś zmuszać się do wykonywania wszystkich ćwiczeń, które wykonujesz w normalnym stanie. Zmniejsz obciążenie do minimum.
2. Zapomnij o czasie w sali z ważeniem. Treningi siłowe, ciężarki, hantle - wszystko to musi zostać przełożone na całkowite wyleczenie.
3. Słuchaj siebie: przy najmniejszym pogorszeniu zdrowia przestań ćwiczyć.

Uprawianie sportu z zimnem nie jest najlepszym sposobem leczenia choroby, ponieważ nie jest to łatwe dla organizmu, wydaje energię na regenerację, a ty wciąż potrzebujesz dodatkowego wysiłku.

Ale jeśli przyzwyczaiłeś się do trybu sportowego, trenujesz przez wiele lat i nie myślisz o życiu bez fitnessu lub porannych joggingów, wtedy możesz ostrożnie kontynuować naukę.

Jakie sporty podczas zimna nie zaszkodzą?

Nie chcę odstępować od zwykłego harmonogramu sportowców, lekarze zalecają, aby przejść do:

• bieganie w spokojnym tempie;
• zajęcia jogi;
• ćwiczenia rozciągające;
• tańczyć

Podczas przeziębienia można nawet „pobudzić” niewielką odporność, kontynuując ćwiczenia, ponieważ przy umiarkowanym obciążeniu aktywuje się krążenie krwi, co oznacza, że ​​produkty rozpadu organizmów chorobotwórczych są szybciej usuwane.

Nie zapominaj: chodzi tylko o łagodne formy choroby, nie powodujące drastycznych zmian w zwykłej codziennej rutynie!

Oddzielnie należy powiedzieć o joggingu. Możesz kontynuować trening, jeśli:

• przestrzegaj „zasady szyi” (to znaczy, jeśli wszystkie objawy wpływają na to, co znajduje się nad szyją: katar, dyskomfort w gardle);
• na ulicy jest temperatura „plus”, co oznacza, że ​​nie ma ryzyka zimnego powietrza z powodu przekrwienia błony śluzowej nosa, co powoduje wzrost choroby;
• skrócić czas pracy do 15-20 minut.

Ogólnie rzecz biorąc, przyciemnianie, jeśli nie odmówiłeś, lepiej jest przenieść się z siłowni lub domu na ulicy - na bieżni. Biegnąc na świeżym powietrzu, pocisz się, a potem możesz przechładzać, a wtedy zimno wzrośnie lub wywoła komplikacje. Jeśli pójdziesz na siłownię, ryzykujesz zainfekowaniem swojego „sportowego kolegi” wirusem. Jest mało prawdopodobne, że będą ci wdzięczni.

Powyższe odnosi się do SARS i ostrych infekcji dróg oddechowych, występujących w łagodnej postaci, bez zwiększania temperatury. A co jeśli pojawi się grypa lub parainflume?

Wirusy grypy są znacznie bardziej niebezpieczne niż wirusy przeziębione. Rozprzestrzeniają się z wielką prędkością, penetrując wszystkie organy i układy. Dlatego początek choroby jest ostry, wyrażony ostrym skokiem temperatury do wartości gorączkowych - 38,5-390С, a nawet wyższy. Kiedy chorujesz na grypę, trudno jest nawet wstać z łóżka, nie tylko wykonywać swoje codzienne obowiązki.

To ważne! Ciało jest w pełni skoncentrowane na walce z wirusem, na nic innego nie ma siły. W tych warunkach zmuszanie się do wykonywania jakiegokolwiek rodzaju ćwiczeń fizycznych jest nie tylko szkodliwe, ale może być nawet śmiertelne! Nie możesz angażować się nie tylko w chorobę, a nawet gdy objawy ustępują.

Nawet niska, niska jakość gorączki - przeciwwskazanie do jakiegokolwiek obciążenia! Klasy rozgrzewają ciało i są już „gorące” od wewnątrz, więc temperatura może gwałtownie wzrosnąć, a dla ciała będzie jeszcze trudniej.

Podczas choroby tłumione są procesy anaboliczne (czyli te, w których syntetyzowane są substancje niezbędne dla organizmu - aminokwasy, monosacharydy, tłuszcze), zmiany metabolizmu. Do krwi uwalniany jest dużo kortyzolu - hormonu stresu, który powoduje destrukcyjne procesy w mięśniach.

Najgorsze, co może się zdarzyć, jeśli zignorujesz porady lekarzy i kontynuujesz trening bez czekania na pełne wyleczenie - powstaną komplikacje. Każdy z nich - „nie jest prezentem”:

• zapalenie oskrzeli;
• zapalenie płuc;
• odmiedniczkowe zapalenie nerek (zapalenie nerek);
• zapalenie mięśnia sercowego (zapalenie mięśnia sercowego).

Są one konsekwencją faktu, że organizm dręczony przez wirusa, zamiast odpoczywać i nabierać siły, jest zmuszony spędzić resztę energii na wykonywaniu ćwiczeń. W rezultacie układ odpornościowy słabnie.

Jeśli nie potrzebujesz takich problemów, zapomnij o sporcie do momentu, gdy lekarz da „dobre”. Pamiętaj, że jak w szkole przez 2 tygodnie po zimnie byli zwolnieni z kultury fizycznej? Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarzy - daj sobie takie uwolnienie, bądź przywrócony.

Sport jako zapobieganie SARS i innym chorobom wirusowym

Jeśli podczas przeziębienia, korzyści ze szkolenia są bardziej niż wątpliwe, wtedy jako środek zapobiegawczy, ćwiczenia i każdy inny rodzaj aktywności fizycznej są tym, czego potrzebujesz. Dlaczego

Podczas zajęć aktywowany jest metabolizm: wszystkie procesy metaboliczne są bardziej intensywne, co oznacza wzmocnienie odporności.

Ponadto wiele sportów - to także hartowanie. Tak więc, jeśli pływasz, ciało doświadcza wahań temperatury po zanurzeniu w wodzie.

Jeśli biegasz na stadionie lub w parku, stopniowo dostosuj się do zmian temperatury otoczenia. Najważniejsze w tym przypadku jest zapobieganie nagłemu przechłodzeniu. Ran, czy uważasz, że nie ma wystarczająco dużo oddechu? Nigdy nie połykaj zimnego powietrza przez usta! Idź krok, kontynuując oddychanie przez nos, idź w spokojnym tempie. Nie zatrzymuj się, nie pozwól, aby wiatr dostał się pod twoje ubrania.

Doskonała ochrona przed zimnem - pływanie w otwartej wodzie. Minimalne twardnienie występuje nawet w lecie, w upale, a ci, którzy zanurzają się w lodowej otworze zimą, praktycznie nie chorują na choroby wirusowe. Powód: ciało jest przyzwyczajone do ekstremalnych temperatur, dlatego osłabienie sił ochronnych nie występuje w tych momentach, a wirus nie może się w nim „osiedlić”, umiera.

Zwróć uwagę! Konieczne jest rozpoczęcie każdego treningu i hartowania od minimum. Ostre obciążenie nie doprowadzi do zwiększenia odporności, a wręcz przeciwnie do jej osłabienia.

Czy można chodzić z zimnem

Chodzenie i ćwiczenia na świeżym powietrzu jako środki zapobiegawcze to jedno, a próba złagodzenia w okresie, kiedy choroba już Cię wyprzedziła, jest zupełnie inna.

Najlepiej poczekaj, aż stan się poprawi. I chociaż czujesz się chory, po prostu musisz otwierać okno w domu tak często, jak to możliwe. Jeśli na zewnątrz jest zimno, przez te 15 minut, gdy okno jest uchylone, chory powinien przejść do innego pokoju.

Chodzenie z zimnem jest dozwolone pod następującymi warunkami:

• temperatura ciała jest normalna;
• brak słabości, nudności;
• brak silnego kaszlu;
• na zewnątrz nie ma wiatru, nie ma deszczu, nie ma mrozu.

Jednocześnie zmniejsz obciążenie tak bardzo, jak to możliwe: nie biegaj, nie chodź szybko, skróć czas spaceru do 20-30 minut. Jeśli zdiagnozuje się grypę lub ból gardła, a nie prosty ARVI, odłóż chód do pełnego wyzdrowienia. Powód: ciało jest bardzo słabe, a jeśli nawet zamrozisz trochę lub zmokniesz, siły odpornościowe nie poradzą sobie z wirusem lub bakteriami, a już ustępująca choroba może powrócić.

W zdrowym ciele - zdrowy umysł, mówi rosyjskie przysłowie. Zgadzamy się z popularną mądrością: tylko jeśli czujesz się zdrowy i silny fizycznie, możesz cieszyć się wszystkimi dobrodziejstwami życia i pomagać tym, którzy tego potrzebują. Ale rozpoczynając studia, słuchaj sygnałów wysyłanych przez twoje ciało: jeśli wymaga odpoczynku, powinieneś dać mu taką możliwość. Tylko wtedy skorzysta na tym wychowanie fizyczne i sport!