loader

Główny

Zapobieganie

Antybiotyk ceftriaksonowy: cel, zastosowanie, jak prawidłowo hodować w domu

Jeśli porównasz powołanie lekarzy, lek Ceftriakson jest liderem wśród antybiotyków do stosowania pozajelitowego. Ze względu na swoją wszechstronność jest bardzo często przepisywany do leczenia różnych procesów zapalnych w warunkach ambulatoryjnych i szpitalnych.

Ceftriakson znany jest nie tylko pracownikom służby zdrowia, ale także zwykłym pacjentom, którzy często cierpią na choroby układu oddechowego. Ceftriakson należy do grupy cefalosporyn trzeciej generacji i jest antybiotykiem o szerokim spektrum działania. Ucisk transpeptydazy zatrzymuje biosyntezę ściany komórkowej bakterii mukopeptydowych.

Działanie leku dotyczy wielu drobnoustrojów: niektórych tlenowych gram-dodatnich i gram-ujemnych, mikroorganizmów beztlenowych.

Cel Ceftriakson

Aktywne stosowanie ceftriaksonu obserwuje się w arkuszach następujących oddziałów: terapii, chirurgii, urologii, pediatrii, a nawet wenerologii. Kiedy stosuje się ceftriakson? Najczęstszymi chorobami, dla których leczenie jest Ceftriaxone:

  • Procesy zapalne narządów laryngologicznych;
  • Częste choroby układu oddechowego (zapalenie oskrzeli w stanie ostrym i przewlekłym, zapalenie tchawicy, zapalenie płuc);
  • Zakażenia skóry i tkanek miękkich;
  • Choroby zapalne układu moczowo-płciowego u dorosłych i dzieci (ostre i przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie kłębuszków nerkowych, zapalenie gruczołu krokowego, niepowikłana rzeżączka, choroby ginekologiczne);
  • Procesy zakaźne narządów przewodu pokarmowego (zapalenie otrzewnej, warunki pooperacyjne narządów trawiennych);
  • Z zapaleniem szpiku (zakażenie kości);
  • Prowadzenie salmonelli i chorób wynikających z jej żywotnej aktywności;
  • Leczenie kiły (miękka chancre);
  • W zakaźnych chorobach neurologicznych (zapalenie opon mózgowych, borelioza);
  • Aby zapobiec rozwojowi procesów zakaźnych po różnych interwencjach chirurgicznych.

Po co hodować ceftriakson

Ponieważ ceftriakson jest dostępny w postaci proszku, należy go rozpuścić w celu podania. Nie rozpuszczony lek jest stosowany tylko w postaci proszku do odleżyn, wrzodziejących zmian skórnych i ran gojących się długo. Po co hodować pacjentów ceftriaksonu? Dzieje się tak tylko w przypadku leczenia w domu. Czasami chorzy odmawiają opieki medycznej i wykonują zastrzyki domięśniowe samodzielnie z pomocą krewnych lub bliskich osób.

Aby rozcieńczyć lek w domu, musisz najpierw mieć warunki aseptyczne. Powinieneś również zaopatrzyć się w środki antyseptyczne i zapytać lekarza, jak należy rozcieńczyć Ceftriakson. Wprowadzenie domięśniowo antybiotyków - procedura jest dość bolesna, więc do ich rozcieńczenia używa się 1% roztworu lidokainy lub 50% nowokainy. Leki te znacznie zmniejszają bolesność wstrzyknięcia, ale czasami powodują złożone reakcje alergiczne.

Dlatego przed podaniem należy wykonać test reakcji alergicznej na antybiotyk i środek znieczulający. Aby to zrobić, użyj strzykawki insulinowej, aby wprowadzić minimalną dawkę leku, rozcieńczoną wodą do wstrzykiwań na nadgarstku. Jeśli po 20 minutach w miejscu wstrzyknięcia nie ma zmian - lek można wstrzyknąć.

Rozcieńczenie ceftriaksonu do stosowania domięśniowego

Pod warunkiem, że pacjent nie ma reakcji alergicznych na antybiotyk i rozpuszczalnik, można podać lek. Jeśli lidokaina została wybrana w celu zmniejszenia bólu, wówczas 2 ml 2% roztworu (z reguły jest to cała ampułka) należy zebrać w strzykawce i dodać 3 ml wody do wstrzykiwań. Ma to na celu dokładne rozcieńczenie ceftriaksonu, ponieważ lidokaina jest słabym rozpuszczalnikiem i dość silnym znieczuleniem miejscowym. Za pomocą nożyczek otwórz metalową nasadkę na butelce. Roztwór alkoholu do przetwarzania gumowego korka przed wprowadzeniem igły. Dokładnie wstrząsnąć fiolką, aż do całkowitego rozpuszczenia. Gotowy roztwór ceftriaksonu do podawania domięśniowego jest zawracany do strzykawki.

Tabela rozcieńczeń ceftriaksonu z 2% lidokainą do iniekcji domięśniowych

Do wstrzyknięcia domięśniowego roztworu ceftriaksonu należy użyć strzykawki z dwoma igłami lub 2 strzykawkami. Przed wykonaniem manipulacji wymień igłę na nową. Po przebiciu gumy, stary stał się znacznie tępy, co może powodować dodatkowy ból i siniak. W przypadku dzieci poniżej 1. roku życia ceftriakson rozcieńcza się tylko wodą do wstrzykiwań lub roztworem chlorku sodu.

Ceftriakson wstrzykuje się domięśniowo powoli i głęboko. Antybiotyk można podawać tylko w górnym kwadrancie zewnętrznym (mięsień pośladkowy). W miejscu wstrzyknięcia mogą tworzyć się plomby. Dla ich zapobiegania możesz zrobić siatkę jodową.

Rozcieńczenie ceftriaksonu do stosowania dożylnego

Najczęściej, gdy rozcieńcza się ceftriakson do podawania dożylnego, stosuje się 0,09 roztworu chlorku sodu. Jeśli dawka nie przekracza 1 g, lek wstrzykuje się powoli strumieniem. W innych przypadkach roztwór wstrzykuje się kroplomierzem na 30 minut, stosując 100 ml roztworu chlorku sodu.

Ceftriakson podaje się dożylnie tylko w warunkach placówki medycznej. Jeśli pacjent nalega na leczenie w domu, wymagana jest pomoc wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia. Roztwór ceftriaksonu do stosowania dożylnego należy zużyć natychmiast po rozpuszczeniu. Lek jest podawany dożylnie znacznie szybciej do krwiobiegu, odpowiednio, jego skuteczność jest znacznie wyższa. Ponadto pacjenci doświadczają mniej nieprzyjemnych bolesnych doznań.

Przeciwwskazania i indywidualna nietolerancja ceftriaksonu

W większości przypadków ceftriakson jest tolerowany bez działań niepożądanych. W niektórych przypadkach występują rzadkie reakcje. Prawie zawsze można uniknąć reakcji alergicznych, ponieważ przed rozpoczęciem leczenia antybiotykiem przeprowadza się test wrażliwości.

Przed rozpoczęciem leczenia należy przeczytać przeciwwskazania do stosowania Ceftriaxone:

  1. Nadwrażliwość na antybiotyki z grupy cefalosporyn (jeśli u pacjenta wystąpiła reakcja na leki z grupy penicylin, prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji alergicznej na ceftriakson wzrasta).
  2. Wcześniaki (przed przepisaniem, pediatra bierze pod uwagę potrzebę takiej terapii po pierwszym obliczeniu wieku ciążowego i wieku po urodzeniu).
  3. Podwyższony poziom bilirubiny we krwi u wcześniaków i noworodków. Wynika to z właściwości Ceftriaksonu do wyparcia cząsteczki bilirubiny z jej związku z albuminą osocza. Ten stan może wywołać rozwój encefalopatii.
  4. Leczenie ceftriaksonem jest zabronione w pierwszym trymestrze ciąży, ponieważ w tym czasie istnieje największe ryzyko mutacji.
  5. Okres karmienia piersią - ponieważ lek przenika do mleka matki. W tym okresie karmienie należy odłożyć do końca leczenia.
  6. Niewydolność nerek i wątroby jest przeciwwskazaniem do leczenia Ceftriaksonem. Jeśli z przyczyn medycznych lekarz jest zmuszony przepisać ten lek, należy monitorować stan czynnościowy nerek i wątroby.

Jeśli pacjent poddawany jest hemodializie, należy regularnie określać stężenie ceftriaksonu w osoczu. Nietolerancja ceftriaksonu może wystąpić z powodu charakteru organizmu. Najczęstszymi przyczynami są cechy genetyczne lub długa historia antybiotykoterapii.

Czy używałeś ceftriaksonu lub innych leków?

Ceftriakson - instrukcje użytkowania, forma uwalniania, skład, wskazania, działania niepożądane, analogi i cena

Nasze ciało każdego dnia niezależnie odstrasza ataki milionów bakterii, ale gdy odporność jest osłabiona lub w konfrontacji ze specyficznymi, silnymi infekcjami, konieczne jest zwrócenie się do środków przeciwbakteryjnych. Bardzo często lekarze przepisują ceftriakson - skuteczny lek przeciwko wielu infekcjom.

Skład i forma uwalniania

Ceftriakson (ceftriakson) jest krystalicznym białym lub żółtawym proszkiem o słabej higroskopijności. Lek znajduje się w szklanej fiolce 2, 1, 0,5 i 0,25 grama. W innych postaciach (syrop lub tabletki) lek nie jest dostępny. Skład leku w tabeli:

Sterylna sól sodowa ceftriaksonu

Farmakodynamika i farmakokinetyka

Lek bakteriobójczy trzeciej generacji z grupy cefalosporyn Ceftriakson jest uniwersalnym lekarstwem. Jest odporny na większość drobnoustrojów beta-laktamazowych. Lek jest aktywny wobec szczepów bakteroide, clostridium, enterobacter, enterococcus, moraxella, morganella, neisseria, parainfluenzae, zapalenia płuc, salmonelli, paciorkowców, Bacillus Pseudomonas, Clostridium.

Lek ma stuprocentową biodostępność, osiąga maksymalne stężenie w ciągu 2-3 godzin, wiąże się z białkami osocza w 83-96%. Okres półtrwania dawki do wstrzyknięcia domięśniowego wynosi 5-8 godzin, dożylnie - 4-15 godzin. Lek znajduje się w płynie mózgowo-rdzeniowym, zapalne błony mózgu, wydalane przez nerki, z żółcią w jelicie do inaktywacji, nie są wydalane przez hemodializę.

Wskazania do użycia

Instrukcje producenta wskazują, że lek jest przepisywany w celu tłumienia patogennych bakterii, transaminaz, fosfataz i penicylinaz, które są wrażliwe na ten lek. Zastrzyki i wlewy dożylne są przepisywane w celu leczenia następujących chorób:

  • sepsa;
  • bakteryjne zapalenie opon mózgowych;
  • chancroid;
  • zapalenie oskrzeli, płucne zapalenie płuc;
  • pseudo kamica żółciowa;
  • zapalenie jamy ustnej;
  • zapalenie otrzewnej, ropniak pęcherzyka żółciowego, angiocholitis;
  • infekcje tkanki stawowej i kostnej, skóry i tkanek miękkich, dróg moczowo-płciowych (zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie najądrza, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie miedniczki);
  • zakażone rany i oparzenia;
  • borelioza przenoszona przez kleszcze;
  • zapalenie języka;
  • infekcje sektora szczękowo-twarzowego;
  • niepowikłana rzeżączka (skuteczna w przypadku patogenów penicylinazowych);
  • zapalenie nagłośni;
  • bakteryjne zapalenie wsierdzia;
  • salmonelloza;
  • kandydozyskoza;
  • posocznica bakteryjna;
  • osłabiona odporność.

Jak nakłuć ceftriakson

W niektórych postaciach kiły wywołanych przez Treponema pallidum i gdy pacjent nie toleruje penicylin, do leczenia stosuje się ceftriakson. Jest wstrzykiwany domięśniowo lub dożylnie, szybko penetruje narządy, płyny i tkanki, odpowiedni dla kobiet w ciąży. Lek podaje się pacjentowi raz dziennie przez pięć dni, przy typie podstawowym - 10 dni, inne formy kiły wymagają domięśniowego podania leku przez trzy tygodnie.

Przy nieprzydzielonych postaciach neurosilicus, 1-2 g leku podaje się przez 20 dni z rzędu, w późniejszych etapach, 1 g przez 21-dniowy kurs, po 14 dniach przerwy, i terapię powtarza się przez 10 dni. W ostrym uogólnionym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych podaje się syfilityczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych do 5 g na dobę. W dławicy lek jest wstrzykiwany przez wkraplacz do żyły lub zastrzyki w mięsień. Większość lekarzy preferuje zastrzyki domięśniowe.

U dzieci ból gardła Ceftriaksonu jest leczony tylko w ostrym przebiegu choroby, któremu towarzyszy ropienie i zapalenie. Gdy lek zapalenie zatok w połączeniu z mukolitami i środkami zwężającymi naczynia. Pacjentowi wstrzykuje się domięśniowo 0,5-1 g leku dziennie, zmieszanego z lidokainą lub wodą. Przebieg leczenia wynosi 7 dni.

Ceftriaxone - oficjalne instrukcje użytkowania

Numer rejestracyjny

Nazwa handlowa leku: Ceftriakson

Międzynarodowa nazwa niezastrzeżona:

Nazwa chemiczna: [6R- [6alf, 7beta (z]] - 7 - [[(2-amino-4-tiazolilo) (metoksyimino) acetylo] amino] -8-okso-3 - [[(1,2,5, 6-tetrahydro-2-metylo-5,6-diokso-1,2,4-triazyn-3-ylo) tio] metylo] -5-tia-1-azabicyklo [4.2.0] okt-2-en- Kwas 2-karboksylowy (w postaci soli disodowej).

Skład:

Opis:
Prawie biały lub żółtawy krystaliczny proszek.

Grupa farmakoterapeutyczna:

Kod ATX [J01DA13].

Właściwości farmakologiczne
Ceftriakson jest antybiotykiem cefalosporynowym trzeciej generacji do stosowania pozajelitowego, ma działanie bakteriobójcze, hamuje syntezę błony komórkowej, a in vitro hamuje wzrost większości drobnoustrojów Gram-dodatnich i Gram-ujemnych. Ceftriakson jest oporny na enzymy beta-laktamazowe (zarówno penicylinazę, jak i cefalosporynazę, produkowane przez większość bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych). In vitro i w praktyce klinicznej ceftriakson jest zazwyczaj skuteczny przeciwko następującym mikroorganizmom:
Gram-dodatni:
Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus A (Str.pyogenes), Streptococcus V (Str. Agalactiae), Streptococcus viridans, Streptococcus bovis.
Uwaga: Staphylococcus spp., Odporny na metycylinę, odporny na cefalosporyny, w tym ceftriakson. Większość szczepów enterokoków (na przykład Streptococcus faecalis) jest również oporna na ceftriakson.
Gram-ujemne:
Aeromonas spp., Alcaligenes spp., Branhamella catarrhalis, Citrobacter spp., Enterobacter spp. (niektóre szczepy są oporne), Escherichia coli, Haemophilus ducreyi, Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Klebsiella spp. (w tym Kl. pneumoniae), Moraxella spp., Morganella morganii, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Plesiomonas shigelloides, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Providencia spp., Pseudomonas aeruginosa; (w tym S. typhi), Serratia spp. (w tym S. marcescens), Shigella spp., Vibrio spp. (w tym V. cholerae), Yersinia spp. (w tym Y. enterocolitica)
Uwaga: Wiele szczepów wymienionych mikroorganizmów, które w obecności innych antybiotyków, na przykład penicylin, cefalosporyn pierwszej generacji i aminoglikozydów, stale się rozmnażają, jest wrażliwe na ceftriakson. Treponema pallidum jest wrażliwa na ceftriakson zarówno w badaniach in vitro, jak i na zwierzętach. Według danych klinicznych w kiły pierwotnej i wtórnej, ceftriakson wykazuje dobrą skuteczność.
Patogeny beztlenowe:
Bacteroides spp. (w tym niektóre szczepy B. fragilis), Clostridium spp. (w tym CI. difficile), Fusobacterium spp. (z wyjątkiem F. mostiferum. F. varium), Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp.
Uwaga: Niektóre szczepy wielu bakterii Bacteroides spp. (na przykład B. fragilis), wytwarzający beta-laktamazę, odporny na ceftriakson. Aby określić wrażliwość drobnoustrojów, konieczne jest użycie krążków zawierających ceftriakson, ponieważ wykazano, że pewne szczepy patogenów mogą być oporne na klasyczne cefalosporyny in vitro.

Farmakokinetyka:
Podczas podawania pozajelitowego ceftriakson przenika dobrze do tkanek i płynów ustrojowych. U zdrowych osób dorosłych ceftriakson charakteryzuje się długim, około 8 godzinnym okresem półtrwania. Obszary pod krzywą stężenia - czas w surowicy z podawaniem dożylnym i domięśniowym pokrywają się. Oznacza to, że biodostępność ceftriaksonu po podaniu domięśniowym wynosi 100%. Po podaniu dożylnym ceftriakson szybko dyfunduje do płynu śródmiąższowego, gdzie utrzymuje swoje działanie bakteriobójcze na patogeny wrażliwe na niego przez 24 godziny.
Okres półtrwania u zdrowych osób dorosłych wynosi około 8 godzin. U noworodków w wieku do 8 dni iu osób starszych w wieku powyżej 75 lat średni okres półtrwania wynosi około dwa razy więcej. U dorosłych 50–60% ceftriaksonu jest wydalane w postaci niezmienionej z moczem, a 40–50% jest wydalane w postaci niezmienionej z żółcią. Pod wpływem flory jelitowej ceftriakson przekształca się w nieaktywny metabolit. U noworodków około 70% podanej dawki jest wydalane przez nerki. W przypadku niewydolności nerek lub choroby wątroby u dorosłych farmakokinetyka ceftriaksonu prawie się nie zmienia, eliminacja w połowie czasu jest nieznacznie wydłużona. Jeśli czynność nerek jest upośledzona, wydalanie z żółcią wzrasta, a jeśli występuje patologia wątroby, wydalanie ceftriaksonu przez nerki jest zwiększone.
Ceftriakson wiąże się odwracalnie z albuminą i to wiązanie jest odwrotnie proporcjonalne do stężenia: na przykład, gdy stężenie leku w surowicy jest mniejsze niż 100 mg / l, wiązanie ceftriaksonu z białkami wynosi 95% i przy stężeniu 300 mg / l - tylko 85%. Ze względu na niższą zawartość albuminy w płynie śródmiąższowym stężenie ceftriaksonu jest wyższe niż w surowicy krwi.
Naciek płynu mózgowo-rdzeniowego: u niemowląt i dzieci z zapaleniem opon mózgowych ceftriakson przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego, aw przypadku bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych średnio 17% stężenia leku w surowicy dyfunduje do płynu mózgowo-rdzeniowego, co stanowi około 4 razy więcej niż z aseptycznym zapaleniem opon mózgowych. 24 godziny po dożylnym podaniu ceftriaksonu w dawce 50-100 mg / kg masy ciała, stężenie w płynie mózgowo-rdzeniowym przekracza 1,4 mg / l. U dorosłych pacjentów z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych, 2–25 godzin po podaniu ceftriaksonu w dawce 50 mg / kg masy ciała, stężenie ceftriaksonu było wielokrotnie wyższe niż minimalna dawka depresyjna, która jest niezbędna do stłumienia patogenów, które najczęściej powodują zapalenie opon mózgowych.

Instrukcje dotyczące stosowania iniekcji Ceftriaksonu i działań niepożądanych antybiotyku

Ceftriakson jest nisko toksycznym antybiotykiem stosowanym wyłącznie do wstrzykiwań i ściśle zgodnym z instrukcją użycia. Jest łatwo tolerowany przez pacjentów i często przepisywany w leczeniu zakażeń bakteryjnych.

Skład ceftriaksonu i składnik aktywny

Lek można kupić w aptece na receptę lekarską. Jednocześnie nie wszyscy wiedzą, do której grupy antybiotyków należy Ceftriakson - jest to narzędzie trzeciej generacji, to znaczy, że można je stosować tylko domięśniowo lub dożylnie. W sprzedaży są ampułki 500, 1000 i 2000 miligramów.

Lek uwalniający formę - proszek

Lek rozwija się w postaci soli sodowej. Lek przenika do komórek i tkanek wszystkich układów i ma szkodliwy wpływ na bakterie nawet na etapie ich rozmnażania. Maksymalne stężenie aktywnych składników we wstrzyknięciach domięśniowych osiąga się w ciągu dwóch do trzech godzin, a dożylnie w ciągu kilku minut. Lek jest powoli wydalany, więc jego wstrzyknięcie wykonuje się tylko raz dziennie. W opisie po łacinie wskazano nazwę Ceftriaxone - Ceftriaxoni, formę uwalniania - proszek, który jest wykorzystywany do przygotowania roztworu terapeutycznego. Lek jest prezentowany w przezroczystych szklanych fiolkach zapakowanych w karton. W aptekach można znaleźć lek Ceftriaxone Rads i Leksvm, któremu towarzyszą instrukcje użycia ze szczegółowym opisem wszystkich właściwości leku.

Ceftriakson - wskazania do stosowania i zalecane leczenie

Lek może być stosowany w ścisłej zgodności z instrukcjami i tylko w szpitalu. Wskazany jest w leczeniu patologii, takich jak:

  • infekcje wewnętrzne i pozaszpitalne;
  • zapalenie ucha, zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, ropień płuc;
  • choroby układu moczowo-płciowego - odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie jąder, zapalenie pęcherza moczowego, ceftriakson jest również przepisywany w ampułkach;
  • zaburzenia przewodu pokarmowego - zapalenie jelita, zapalenie otrzewnej itp.
  • zapalenie szpiku i zapalenie stawów;
  • zapalenie opon mózgowych;
  • choroby zakaźne o osłabionej odporności;
  • obecność głębokich oparzeń i zakażonych ran.

Lek może być używany tylko w szpitalu

Po wstępnym badaniu pacjenta i na podstawie wyników testu można przepisać antybiotyk tylko lekarzowi. Używanie produktu bez umówionego spotkania jest zabronione, ponieważ może spowodować poważne komplikacje.

Przeciwwskazania

Zanim rozcieńczysz ceftriakson i użyjesz go do podawania domięśniowego, musisz dokładnie zbadać istniejące przeciwwskazania. Absolutny zakaz - alergia na lek. Ponadto lek nie jest przepisywany w pierwszych miesiącach ciąży, a matki karmiące piersią. Narzędzie to można przepisać na zaburzenia czynności wątroby lub nerek, ale nie można go stosować w przypadku jednoczesnej niewydolności obu narządów.

Środek zaradczy może być przepisany w przypadku zaburzeń czynności wątroby lub nerek, ale nie razem, jeśli oba narządy są niedostateczne.

Antybiotyk nie jest dozwolony dla wcześniaków, których wiek nie przekracza czterdziestu tygodni. Jeśli chodzi o noworodki, ceftriakson jest dozwolony od pierwszych dni, ale w pierwszych dwóch tygodniach może być wypisany tylko ze względów zdrowotnych, ponieważ lek może wywołać rozwój żółtaczki jądrowej. Na tle terapii antybiotykowej zabronione jest wstrzykiwanie roztworów zawierających wapń dożylnie. Wśród względnych przeciwwskazań można zauważyć choroby krwi, które wpływają na jej krzepnięcie, ciążę po pierwszym trymestrze ciąży, okres laktacji.

Dawkowanie i administracja

Ceftriakson jest przeznaczony do podawania do mięśnia lub żyły.

Dawkę w każdym przypadku wybiera lekarz indywidualnie, biorąc pod uwagę diagnozę, wiek i masę ciała pacjenta, obecność powikłań.

Lek jest uwalniany 500-2000 miligramów do trzech razy dziennie. Do rozcieńczania stosuje się roztwór chlorku sodu lub glukozy. Jeśli chodzi o podawanie domięśniowe, odpowiednia jest tylko lidokaina. Jak rozcieńczyć antybiotyk Ceftriakson lidokainą i wodą do wstrzykiwań i wstrzyknięć zgodnie z instrukcją użycia? Zawartość fiolki dodaje się do rozpuszczalnika i dobrze wstrząsa, aby rozpuścić wszystkie kryształy. Gotowy produkt powinien mieć bladożółty odcień.

Do stosowania domięśniowego tylko lidokaina jest odpowiednia do rozwiązania.

Noworodki, których waga przekracza cztery i pół kilograma, są przepisywane w wysokości od dwudziestu do trzydziestu miligramów na kilogram dziennie. Maksymalna dopuszczalna dawka wynosi nie więcej niż pięćdziesiąt miligramów. Dla dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat dawka leku Ceftriakson osiąga od 1 do 2 gramów dziennie, najlepiej jednorazowo. Pacjenci w podeszłym wieku nie muszą dostosowywać dawki, ale musisz monitorować reakcję organizmu. Jeśli pojawią się działania niepożądane, konieczne jest zmniejszenie dawki lub całkowite przerwanie leczenia ceftriaksonem.

Jak hodować ceftriakson 1-2 g

Antybiotyk należy przygotować bezpośrednio przed użyciem. Zabronione jest przechowywanie go przez długi czas, ponieważ zmniejsza to jego skuteczność. Czy możliwe jest rozcieńczenie nowokainy ceftriaksonu i jak przygotować zastrzyki, jest napisane w instrukcji użycia. Ale niestety nie wszyscy pacjenci to czytają. Aby przygotować rozwiązanie, lepiej wybrać lidokainę. Odpowiednia sól fizjologiczna lub specjalna woda do wstrzykiwań, ale ich stosowanie nie jest zalecane. Antybiotyk jest bardzo bolesny, więc pacjent po prostu nie jest w stanie tego wytrzymać. Lidokaina jest miejscowym środkiem znieczulającym, który łagodzi nieprzyjemne objawy.

Podręcznik szczegółowo wyjaśnia, jak rozcieńczyć ceftriakson lidokainą i wodą do wstrzykiwań dorosłym. Aby to zrobić, musisz rozpuścić pięćset miligramów leku w dwóch mililitrach rozpuszczalnika. Jeśli dawka wynosi jeden gram, będziesz potrzebował trzy i pół mililitra lidokainy. Jeśli lek wymaga podania dożylnego, lek rozpuszcza się w pięciu mililitrach wody destylowanej. Dawka jednego grama jest mieszana w dziesięciu mililitrach wody. Antybiotyk należy podawać bardzo powoli. Tabela pokazuje schemat rozcieńczania dwuprocentowego roztworu lidokainy:

Efekty uboczne

Niewłaściwie stosowany antybiotyk może powodować działania niepożądane. Głównym jest alergia. Objawia się pokrzywką, wysypką, świądem, zapaleniem skóry, dreszczami, obrzękami. Najbardziej niebezpiecznym typem powikłania jest wstrząs anafilaktyczny, z którego pacjent może umrzeć.

Oprócz alergii leki mogą wywoływać zaburzenia układu trawiennego. Mogą to być nudności, wymioty, zapalenie jamy ustnej, niewydolność wątroby, zwiększone stężenie mocznika. Niektórzy pacjenci skarżą się na bóle głowy. W miejscu podania antybiotyku może wystąpić obrzęk, który powoduje ból. Jeśli wystąpią działania niepożądane, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, aby zapobiec rozwojowi poważnych powikłań.

Cechy leku

Przed wstrzyknięciem należy dokładnie przeczytać instrukcje. Wskazuje dawkowanie leku, ale do jego prawidłowego stosowania konieczne jest przestrzeganie zaleceń lekarza prowadzącego.

Ceftriakson podczas ciąży i laktacji

Podczas noszenia dziecka ciało kobiety jest narażone na różne choroby, w tym choroby zakaźne. W czasie ciąży należy porzucić fundusze. Ale czasami zdarzają się sytuacje, w których infekcja jest o wiele bardziej niebezpieczna niż powikłania po chorobie i stosowaniu leków. Decyzję w tej sytuacji podejmuje ginekolog, który musi wziąć pod uwagę wszystkie istniejące przeciwwskazania. Całkowity zakaz dotyczy pierwszych miesięcy, w których powstają wszystkie narządy i układy płodu.

Gdy ciąża oznacza, że ​​lepiej nie używać

Podczas laktacji niepożądane jest stosowanie antybiotyku, ponieważ lek może być przekazany noworodkowi przez mleko. Z pilną potrzebą dziecka będzie musiała karmić mieszankę.

Ceftriakson dla dzieci

W dzieciństwie lek ma swoje własne niuanse stosowania. Bardzo ważne jest ścisłe przestrzeganie przepisanej dawki i czasu trwania kursu. Najlepsza opcja, jeśli zastrzyki będą wykonywane dla dziecka w szpitalu pod nadzorem specjalistów. Dzienna dawka nie powinna przekraczać czterech gramów.

Konieczne jest, aby zastrzyki były wykonywane u dziecka w szpitalu pod nadzorem specjalistów.

Jeśli waga dziecka jest większa niż pięć do dziesięciu kilogramów, procedura jest przeprowadzana w postaci kroplomierza przez pół godziny. Ceftriakson podaje się dzieciom zgodnie z diagnozą i ciężkością choroby. Przebieg leczenia jest ustalany przez pediatrę.

Medycyna dla zwierząt

Instrukcje dotyczące stosowania ceftriaksonu wskazują, że w medycynie weterynaryjnej można go stosować w przypadku powikłań bakteryjnych występujących u zwierząt. W przypadku wstrzyknięć produkt rozcieńcza się wodą do wstrzykiwań i lidokainą, po czym wstrzykuje się go w mięsień lub podskórnie. Możliwe jest również dożylne podanie cewnikiem. W takim przypadku proszek należy nanosić sterylną wodą destylowaną.

Chore zwierzę wstrzykuje się w mięsień lub podskórnie.

Dawkowanie określa się w miligramach na kilogram wagi i wynosi:

  • małe zwierzęta - kocięta - 0,16;
  • pies i inne duże osoby - do 50 lat.

Analogi

Antybiotyk ma wiele substytutów substancji czynnej. Wśród najbardziej znanych można zauważyć:

  • Cefaleksyna jest lekiem generycznym i analogiem tabletek Ceftriaksonu;
  • Megion;
  • Rocephin;
  • Cedex - analog ceftriaksonu w zawiesinie.

Lek nie jest dostarczany ze składnikami znieczulającymi przeznaczonymi do jego rozcieńczenia. Leki takie jak Rocephin i Rosin mają lidokainę w opakowaniu. Dzięki temu można nie tylko zaoszczędzić pieniądze, ale także uprościć procedurę podawania leków. Główne zalety takich leków to:

  1. Nie musisz kupować rozpuszczalnika osobno.
  2. Nie należy podawać lidokainy, ponieważ ma już odpowiednią dawkę. Aby użyć leku, wystarczy rozpuścić proszek i wykonać zastrzyk.

Przed wypiciem analogów tabletek Ceftriaxone należy uważnie przeczytać instrukcję obsługi, a nawet lepiej porozmawiać z lekarzem.

Lek jest uważany za jeden z najbardziej skutecznych i pozwala szybko leczyć bez rozwoju negatywnych objawów i patologii. Jest tak bezpieczny, że przepisywany jest zarówno dzieciom, jak i kobietom w ciąży, z wyjątkiem pierwszego trymestru. Pacjenci pozostawiają tylko pozytywne opinie na temat ceftriaksonu. Już pierwszego dnia użytkowania przychodzi ulga. Koszt leku jest dostępny dla wszystkich, możesz go kupić w dowolnej aptece, ale tylko po przepisaniu przez lekarza.

Ceftriakson - skuteczne wstrzyknięcia przeciwko zapaleniu gruczołu krokowego

Ceftriakson jest silnym antybiotykiem. W praktyce medycznej stał się nie mniej popularny niż penicylina. Lek wpływa na większość znanych szkodliwych bakterii i pomógł wielu zakażonym pacjentom. W wielu przypadkach stosowanie leku Ceftriakson jest uzasadnione.

Iniekcje leku powodują ból i czasami reakcje alergiczne. Jednak próby zastąpienia ceftriaksonu analogami prowadzą do wyższych kosztów leczenia. Jak więc wymienić zastrzyki Ceftriaksonu? Jak skuteczne jest zwalczanie kiły i zapalenia gruczołu krokowego? Porównajmy jego właściwości z Penicyliną, Rocephinem i Hazaranem?

Antybakteryjny środek cefalosporynowy o silnym działaniu hamującym błonę bakteryjną nazywany jest ceftriaksonem. Iniekcje (dożylne i domięśniowe) - główna droga podawania leku do organizmu. Podawanie doustne nie jest przewidziane, tylko zastrzyki.

Ceftriaxone: Co pomaga ten lek?

Ceftriakson jest z powodzeniem stosowany w zwalczaniu chorób zakaźnych i zapalnych:

  • Układ oddechowy (zapalenie opon mózgowych, zapalenie płuc, zapalenie opłucnej, zapalenie oskrzeli, zapalenie nagłośni, zapalenie zatok, ropień płuc);
  • Zakażenia układu moczowo-płciowego (zapalenie cewki moczowej, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego, epidirmit, zapalenie miedniczki);
  • Gruczoł krokowy (zapalenie gruczołu krokowego);
  • Choroby przenoszone drogą płciową (syfilis, rzeżączka, chancroid);
  • Furunculosis;
  • Jama brzuszna (angiocholitis, zapalenie otrzewnej);
  • Powłoka skórna (streptoderma);
  • Z zapaleniem ucha środkowego;
  • Dur brzuszny;
  • Posocznica bakteryjna;
  • Związane z tkanką kostną, skórą i stawami;
  • Borrelioza przenoszona przez kleszcze (choroba z Lyme).

Aby ustabilizować stan zdrowia po różnego rodzaju operacjach (usunięcie zapalenia wyrostka robaczkowego, pęcherzyka żółciowego, połogu), zaleca się również wstrzyknięcia ceftriaksonu.

Dawkowanie ceftriaksonu jest ważnym składnikiem zapobiegania i leczenia

Dla dzieci w wieku od 12 lat (o masie ciała 50 kg) i dorosłych dawka dzienna wynosi 1-2 g. Objętość tę można podzielić na dwa wstrzyknięcia (po 12 godzinach). W leczeniu ciężkich zakażeń dawkę zwiększa się do 4 gramów. Jednocześnie wprowadza się nie więcej niż 2 g.

Cefalosporyny nie są zalecane dla dzieci poniżej 12 roku życia, są one przepisywane w skrajnych przypadkach w następujących proporcjach:

  1. Dla dzieci w wieku do 2 tygodni, do 50 mg na kg / dobę;
  2. Dla dzieci poniżej 12 lat (o wadze do 50 kg) maksymalna dawka wynosi do 80 mg na kg / dobę.

Ceftriakson można podawać metodą kroplówki przez 30 minut.

Czas trwania kursu - co najmniej 5 dni. Może osiągnąć 2-3 tygodnie. Wybierany jest tak, aby zwalczenie zakażenia trwało ponad dwa dni przed zakończeniem terapii.

Przygotowanie ceftriaksonu przed wstrzyknięciem

Ceftriakson rozcieńcza się płynem do wstrzykiwań, środkami przeciwbólowymi (Lidocaine, Novocain). Wstrzyknięcia wszystkich antybiotyków są bolesne.

Procedura przygotowania roztworu Ceftriaksonu:

  1. Ampułka jest otwierana rozpuszczalnikiem;
  2. Aluminiowa zakrętka na butelce Ceftriaksonu jest złożona do tyłu (brzeg czapki nie jest wyjmowany);
  3. 4 ml Lidokainy lub Novocainum zbiera się do strzykawki;
  4. W pojemniku z proszkiem ceftriaksonu wstrzykuje się i miesza 4 ml środka znieczulającego.

Zastrzyki ceftriaksonu: działania niepożądane

Centralny układ nerwowy może wykazywać objawy odporności na skład leku poprzez migreny. Działania niepożądane ceftriaksonu obejmują alergie, świąd, rzadko wstrząs anafilaktyczny (obrzęk naczynioruchowy).

Obrzęk może wystąpić w miejscach wstrzyknięć. Może wystąpić czasowa hipoprotrombinemia lub zapalenie żył.

Podczas stosowania ceftriaksonu istnieje ryzyko obrzęku naczynioruchowego. 10-20% takich przypadków jest śmiertelnych, co pokazuje znaczenie planowania działań terapeutycznych, przepisywania dawek i stałego monitorowania stanu pacjenta i analizy.

W hemodializie stale pobiera się od pacjenta pomiary osocza i krwi, aby zidentyfikować podwyższone stężenia leku. Długotrwałe leczenie zaburza funkcjonowanie wątroby i nerek. Pacjentom często przepisuje się witaminę K (zwłaszcza osoby starsze).

Interakcja Ceftriaksonu z etanolem powoduje efekty podobne do disulfiramu.

Stosowanie innych antybiotyków laktamowych jest również niedozwolone, ponieważ powoduje:

  • Hiperemia;
  • Wymioty;
  • Tachykardia;
  • Ból głowy;
  • Skurcze brzucha;
  • Różne krwawienia.

Z czym można rozcieńczyć ceftriakson? Instrukcja użytkowania: strzały z lidokainą.

Zaleca się rozcieńczanie proszku ceftriaksonu 10% roztworem lidokainy lub jałowym płynem do wstrzykiwań. Ceftriakson w postaci płynnej należy wprowadzić nie później niż 6 godzin po przygotowaniu. Korzystanie z lodówki zwiększa trwałość leku do 24 godzin.

Ceftriakson stosuje się w leczeniu kiły.

Stosowanie penicyliny do leczenia kiły (Treponema pallidum) jest główną metodą leczenia. Ceftriakson jest przepisywany na alergię na penicylinę.

Niezbędne właściwości Ceftriaksonu to:

  • Zdolność do hamowania tworzenia się komórek bakteryjnych;
  • Szybka i pełna penetracja komórek ciała; kiła jest jedyną infekcją, która ma szkodliwy wpływ na płyn mózgowo-rdzeniowy (płyn mózgowo-rdzeniowy, w którym zanurzony jest cały ośrodkowy układ nerwowy) i tworzy taką chorobę jak kiła układu nerwowego.

Ceftriakson jest najbardziej aktywną cefalosporyną trzeciej generacji w stosunku do następujących organizmów:

  • N.gonorrhoeae (gonokokk);
  • N.meningitidis (meningococcus);
  • H.influenzae (różdżka Pfeiffera).

Farmakokinetyka leku w absorpcji nie jest gorsza od analogów, dystrybucja i absorpcja w narządach ma wysoki poziom, a wydalanie wynosi około 8 godzin.

Cefalosporyny trzeciej generacji są aktywnie stosowane w chemioterapii chorób zakaźnych ze względu na ich wysoką aktywność przeciwko drobnoustrojom gram-ujemnym.

Do lat 80-tych Penicylina pozostawała głównym leczeniem kiły, nawet przy wysokim odsetku reakcji alergicznych u pacjentów. Inne znane leki (tetracykliny, makrolidy) miały mniejszą aktywność w tej chorobie i były uważane za mniej skuteczne.

Ceftriaxon jest w stanie hamować, a nawet całkowicie hamować aktywność życiową zakaźnych gram-dodatnich (gronkowców, paciorkowców, zgorzel, tężca, tężca i wąglika) i gram-ujemnych (morax)

Kluczowym punktem w szkodliwym działaniu szkodliwych bakterii na organizm jest ich zdolność do przenikania przez tkanki do płynu mózgowo-rdzeniowego. Ceftriaxone ma tę samą właściwość. Praktyczne doświadczenia z ceftriaksonem przeciwko syfilisowi są nadal badane i rozpoczęto stosowanie leku jako alternatywnego leczenia nietolerancji penicyliny.

Obecnie ceftriakson jest stosowany na równi z penicyliną i na wiele sposobów jest bardziej odpowiedni do profilaktyki zakaźnej. Zawarte w międzynarodowej praktyce leczenia kiły, kiły nerwowej, zakażonej HIV.

Ceftriakson na zapalenie gruczołu krokowego

Zapalenie gruczołu krokowego ze względu na jego zdolność do szybkiego postępu wymaga szybkiego leczenia. W przeciwnym razie spowoduje to komplikacje po ustaleniu postaci przewlekłej. Leczenie obejmuje terapię antybiotykową o szerokim spektrum.

Najczęściej stosowane w leczeniu zapalenia gruczołu krokowego:

  • Amoxiclav ma działanie przeciwbakteryjne z powodu obecności amoksycyliny i kwasu klawulanowego w preparacie. Skuteczny. Ogólną poprawę obserwuje się po 2-3 dniach stosowania. Nie drogie. Postać - zawiesina, tabletki, zastrzyki. Te ostatnie są przepisywane w przypadkach przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego. Nie można go przepisać, jeśli pacjent cierpiał na zapalenie wątroby.
  • Ofloksacyna jest stosowana w przewlekłym zapaleniu gruczołu krokowego, zapaleniu pęcherza moczowego, odmiedniczkowym zapaleniu nerek z pigułkami lub zastrzykami. Ma właściwości antyadaptacyjne. Wpływa na infekcję DNA. Ofloksaniny nie wolno stosować u pacjentów po udarze, urazie głowy lub w diagnozowaniu jakichkolwiek zaburzeń krążenia w mózgu. Połącz z innymi lekami.
  • Cyprofloksacyna jest również stosowana do leczenia przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego. Forma uwalniania - tabletki, które należy spłukać wodą. Zaletą leku jest zdolność do degradacji nie tylko aktywnej infekcji, ale także bakterii inkubacyjnych. Nie dotyczy chorób odbytnicy. Pozytywne zmiany obserwuje się 2 dni po rozpoczęciu stosowania.
  • Ceftriakson jest najskuteczniejszą cefalosporyną do zwalczania ostrego, przewlekłego i ropnego zapalenia gruczołu krokowego. Rozpoczyna działanie natychmiast po wstrzyknięciu. Ułatwia oddawanie moczu po 12 godzinach. Nie zaleca się stosowania w chorobach wątroby i nerek.

Ceftriakson: analogi w zastrzykach

Ceftriakson można zastąpić droższymi odpowiednikami - Swiss Rocephin lub Serbian Azaran. Ich stosowanie jest podobne do rozważanego antybiotyku i ma podobne przeciwwskazania. Osiągnąć maksymalne stężenie po 3-5 godzinach wchłaniania.

Roztwór do wstrzykiwań przygotowuje się w ten sam sposób: proszek rozcieńcza się płynem lub lidokainą. Kolor proszku Hazaran jest bladożółty, Rocefina jest blada. Ceftriakson ma blady lub żółtawy kolor. Cena iniekcji ceftriaksonu wynosi około 30 rubli za fiolkę, Azaran - około 1520 rubli za fiolkę, Rocéfin - około 520 rubli.

Powyższe leki są całkowicie wchłaniane do krwiobiegu. Łatwo wchłaniany do tkanek ciała (kości, stawy, rdzeń kręgowy, drogi oddechowe, moczowód, skóra, do jamy brzusznej).

Istnieją inne analogi:

  • Oframax;
  • Betasporin;
  • Biotraxon;
  • Forceph;
  • Medaxone;
  • Cefson;
  • Lifaxon;
  • Hison;
  • Ceftriabol;
  • Cefatryna;
  • Cefakson;
  • Ceftriaxone-AKOS;
  • Ceftriakson-fiolka;
  • Ceftriakson-CMP;
  • Lendatsin.

Cechy spożycia leku dla kobiet w ciąży i karmiących piersią

Lek jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży (jego zastosowanie w pierwszym trymestrze jest krytyczne). Stosowanie cefalosporyn w okresie laktacji nie jest zalecane, a jeśli zostanie przepisane, karmienie piersią zostanie przerwane.

Ceftriakson - czy mogę pić zamiast strzału?

Ceftriakson w postaci nierozcieńczonej jest proszkiem, nie może być stosowany doustnie: nie przyniesie pożądanego efektu, ale mogą wystąpić działania niepożądane.

Zastrzyki ceftriaksonu: recenzje

Ceftriakson stał się skutecznym antybiotykiem, który działa na większość znanych bakterii. Pomaga w leczeniu wielu chorób zakaźnych jamy brzusznej, zapalenia płuc i chorób układu oddechowego, a także w walce z chorobami wenerycznymi.

Pacjenci skarżą się na dyskomfort (ból) po Ceftriaksonie - miejsce wstrzyknięcia boli. Lidokaina częściowo rozwiązuje problem. Instrukcje nie zalecają używania osób wrażliwych na penicylinę.

Wnioski

Obecnie praktyka kliniczna jest nie do pomyślenia bez Ceftriaksonu, który pojawił się w szwajcarskiej firmie farmaceutycznej Hoffman La Roche w 1978 roku. Była to pierwsza syntetyczna cefalosporyna trzeciej generacji, a dwa lata później lek otrzymał nazwę handlową Rocephin. Jego możliwości są nadal badane. W 1987 r. Rochefin stał się najlepiej sprzedającym się lekiem wśród tych produkowanych przez Hoffman La Roche.

Ceftriakson jest wymieniony na liście WHO, co oznacza niezaprzeczalne znaczenie leku dla ludzkości.

Ceftriakson - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi i formy uwalniania (proszek do wstrzykiwań) leku do leczenia zakażeń u dorosłych, dzieci i podczas ciąży. Jak rozcieńczać leki do wstrzykiwań domięśniowych i dożylnych

W tym artykule możesz przeczytać instrukcje dotyczące stosowania leku Ceftriakson. Przedstawiono opinie odwiedzających witrynę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Ceftriaksonu w ich praktyce. Duża prośba o bardziej aktywne dodawanie opinii na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, jakie powikłania i skutki uboczne zaobserwowano, być może nie stwierdzone przez producenta w adnotacji. Analogi ceftriaksonu z dostępnymi analogami strukturalnymi. Stosować w leczeniu chorób zakaźnych o charakterze bakteryjnym (zapalenie otrzewnej, posocznica, zapalenie płuc, odmiedniczkowe zapalenie nerek i inne) u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i karmienia piersią. Pozwól nam powiedzieć, jak rozcieńczyć ceftriakson lidokainą i wodą do wstrzykiwań.

Ceftriakson jest antybiotykiem cefalosporynowym o szerokim spektrum 3 generacji. Skuteczny bakteriobójczy, hamujący syntezę ściany komórkowej mikroorganizmów. Odporny na beta-laktamazę większość bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych.

Aktywny wobec bakterii tlenowych Gram-dodatnich, bakterii tlenowych Gram-ujemnych i bakterii beztlenowych.

Ma aktywność in vitro przeciwko większości szczepów następujących mikroorganizmów, chociaż znaczenie kliniczne tego nie jest znane: Citrobacter diversus, Citrobacter freundii, Providencia spp. (w tym Providencia rettgeri), Salmonella spp. (w tym Salmonella typhi), Shigella spp., Streptococcus agalactiae, Bacteroides bivius, Bacteroides melaninogenicus.

Gronkowce oporne na metycylinę są odporne na cefalosporyny, w tym do ceftriaksonu. Wiele szczepów paciorkowców grupy D i enterokoków (w tym Enterococcus faecalis) jest również opornych na ceftriakson.

Farmakokinetyka

Po podaniu i / m ceftriakson jest szybko i całkowicie wchłaniany do krążenia ogólnego. Wnika dobrze do tkanek i płynów ustrojowych: dróg oddechowych, kości, stawów, dróg moczowych, skóry, tkanki podskórnej i narządów jamy brzusznej. Gdy zapalenie błon oponowych przenika dobrze do płynu mózgowo-rdzeniowego. Biodostępność ceftriaksonu podczas podawania i / m wynosi 100%. U dorosłych pacjentów, w ciągu 48 godzin, 50-60% leku jest wydalane przez nerki w postaci niezmienionej, 40-50% jest wydalane z żółcią do jelita, gdzie ulega biotransformacji do nieaktywnego metabolitu.

Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych

U noworodków około 70% leku jest wydalane przez nerki.

Wskazania

Zakażenia bakteryjne wywołane przez wrażliwe mikroorganizmy:

  • infekcje narządów jamy brzusznej (zapalenie otrzewnej, choroby zapalne przewodu pokarmowego, drogi żółciowe, w tym zapalenie dróg żółciowych, ropniak pęcherzyka żółciowego);
  • choroby górnych i dolnych dróg oddechowych (w tym zapalenie płuc, ropień płuc, ropniak opłucnej);
  • infekcje kości i stawów;
  • infekcje skóry i tkanek miękkich;
  • zakażenia dróg moczowych (w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek);
  • bakteryjne zapalenie opon mózgowych;
  • zapalenie wsierdzia;
  • sepsa;
  • rzeżączka;
  • kiła;
  • miękka chancre;
  • Choroba z Lyme (borelioza);
  • dur brzuszny;
  • salmonelloza i salmonelloza;
  • zakażone rany i oparzenia.

Zapobieganie zakażeniu pooperacyjnemu.

Choroby zakaźne u osób z obniżoną odpornością.

Formy wydania

Proszek do sporządzania roztworu do podawania dożylnego i domięśniowego 0,5 g, 1 g, 2 g.

Instrukcje użytkowania i dawkowania

Lek podaje się w / m / in (strumień lub kroplówka).

Dla dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat dawka wynosi 1-2 g raz na dobę lub 0,5-1 g co 12 godzin Maksymalna maksymalna dawka dobowa wynosi 4 g.

Dla noworodków (do 2 tygodnia życia) dawka wynosi 20-50 mg / kg dziennie.

Dla niemowląt i dzieci w wieku poniżej 12 lat dawka dobowa wynosi 20-80 mg / kg. U dzieci o masie ciała 50 kg lub większej należy stosować dawki dla dorosłych.

Dawkę większą niż 50 mg / kg masy ciała należy przepisać jako wlew dożylny przez 30 minut. Czas trwania leczenia zależy od charakteru i ciężkości choroby.

W przypadku bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych u niemowląt i małych dzieci dawka wynosi 100 mg / kg raz na dobę Maksymalna maksymalna dawka dobowa wynosi 4 g. Czas trwania leczenia zależy od rodzaju patogenu i może wynosić od 4 dni w przypadku zapalenia opon mózgowych wywołanego przez Neisseria meningitidis do 10-14 dni z zapaleniem opon mózgowych wywołanym przez wrażliwe szczepy Enterobacteriaceae.

W leczeniu rzeżączki dawka wynosi 250 mg domięśniowo, raz.

W celu zapobiegania powikłaniom zakaźnym pooperacyjnym podaje się go raz w dawce 1-2 g (w zależności od stopnia zagrożenia zakażeniem) 30-90 minut przed rozpoczęciem operacji. W przypadku operacji na okrężnicy i odbytnicy zaleca się dodatkowe podawanie leku z grupy 5-nitroimidazoli.

W przypadku dzieci z infekcją skóry i tkanek miękkich lek jest przepisywany w dawce dobowej 50-75 mg / kg masy ciała 1 raz / lub 25-37,5 mg / kg co 12 godzin, ale nie więcej niż 2 g dziennie. W ciężkich zakażeniach innej lokalizacji - w dawce 25–37,5 mg / kg co 12 godzin, ale nie więcej niż 2 g dziennie.

W przypadku zapalenia ucha środkowego lek podaje się domięśniowo w dawce 50 mg / kg masy ciała, ale nie więcej niż 1 g.

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek dostosowanie dawki jest wymagane tylko w przypadku ciężkiej niewydolności nerek (CC poniżej 10 ml / min), w tym przypadku dzienna dawka ceftriaksonu nie powinna przekraczać 2 g.

Zasady przygotowania i podawania roztworów do wstrzykiwań (jak rozcieńczyć lek)

Roztwory do wstrzykiwań należy przygotować bezpośrednio przed użyciem.

Aby przygotować roztwór do iniekcji i / m, 500 mg leku rozpuszcza się w 2 ml i 1 g leku w 3,5 ml 1% roztworu lidokainy. Zaleca się wstrzyknięcie nie więcej niż 1 g na jeden pośladek.

Rozcieńczenie do stosowania domięśniowego można również przeprowadzić przy użyciu wody do wstrzykiwań. Efekt jest taki sam, tylko bardziej bolesne wprowadzenie.

Aby przygotować roztwór do iniekcji dożylnej, 500 mg leku rozpuszcza się w 5 ml, a 1 g preparatu rozpuszcza się w 10 ml jałowej wody do wstrzykiwań. Roztwór do wstrzykiwań wstrzykuje się IV powoli przez 2-4 minuty.

Aby przygotować roztwór do infuzji dożylnych, 2 g leku rozpuszcza się w 40 ml jednego z następujących roztworów wolnych od wapnia: 0,9% roztwór chlorku sodu, 5-10% roztwór dekstrozy (glukoza), 5% roztwór lewulozy. Lek w dawce 50 mg / kg lub większej należy podawać w / w kroplówce przez 30 minut.

Świeżo przygotowane roztwory ceftriaksonu są stabilne fizycznie i chemicznie przez 6 godzin w temperaturze pokojowej.

Efekty uboczne

  • ból głowy, zawroty głowy
  • skąpomocz, zaburzenia czynności nerek
  • glikozuria
  • krwiomocz
  • hiperkreatyninemia
  • wzrost mocznika
  • nudności, wymioty
  • zaburzenia smaku
  • wzdęcia
  • zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka
  • biegunka
  • dysbakterioza
  • ból brzucha
  • niedokrwistość, leukopenia, leukocytoza, limfopenia, neutropenia, granulocytopenia, małopłytkowość,
  • krwawienia z nosa
  • pokrzywka, wysypka, świąd
  • wstrząs anafilaktyczny
  • skurcz oskrzeli.

Lokalne reakcje: z a / we wstępie - zapalenie żył, ból wzdłuż żyły; z zastrzykiem / m - ból w miejscu wstrzyknięcia.

Przeciwwskazania

  • nadwrażliwość na lek;
  • nadwrażliwość na inne cefalosporyny, penicyliny, karbapenemy.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Stosowanie leku podczas ciąży jest możliwe tylko wtedy, gdy zamierzona korzyść dla matki przekracza potencjalne ryzyko dla płodu (w tym przypadku zwykle nie zaleca się stosowania leku z powodu możliwych powikłań związanych z ciążą i zaburzeniami płodowymi). Jeśli to konieczne, stosowanie leku w okresie laktacji powinno przerwać karmienie piersią.

Specjalne instrukcje

Podczas stosowania leku należy wziąć pod uwagę ryzyko wstrząsu anafilaktycznego i potrzebę odpowiedniego leczenia w nagłych wypadkach.

W połączeniu z ciężką niewydolnością nerek i ciężką niewydolnością wątroby u pacjentów poddawanych hemodializie, stężenie leku w osoczu powinno być regularnie określane.

Przy długotrwałym leczeniu konieczne jest regularne monitorowanie obrazu krwi obwodowej, wskaźników stanu czynnościowego wątroby i nerek.

W rzadkich przypadkach z USG pęcherzyka żółciowego występują zaniki, które zanikają po zaprzestaniu leczenia. Nawet jeśli zjawisku temu towarzyszy ból w prawym nadbrzuszu, zaleca się kontynuowanie leczenia ceftriaksonem i leczenie objawowe.

Pacjenci w podeszłym wieku i osłabieni mogą potrzebować podawania witaminy K.

Podczas leczenia alkohol jest przeciwwskazany, ponieważ możliwe są efekty podobne do disulfiramu (zaczerwienienie twarzy, skurcze brzucha i żołądka, nudności, wymioty, ból głowy, obniżone ciśnienie krwi, tachykardia, duszność).

Interakcja z narkotykami

Ceftriakson i aminoglikozydy wykazują synergizm przeciwko wielu bakteriom Gram-ujemnym.

W przypadku stosowania razem z NLPZ i innymi lekami przeciwpłytkowymi prawdopodobieństwo krwawienia wzrasta.

Przy jednoczesnym stosowaniu leków moczopędnych i innych leków nefrotoksycznych zwiększa ryzyko działania nefrotoksycznego.

Lek jest niekompatybilny z etanolem (alkoholem).

Interakcja farmaceutyczna

Farmaceutycznie niezgodne z roztworami zawierającymi inne antybiotyki.

Analogi leku Ceftriakson

Analogi strukturalne substancji czynnej:

  • Hazaran;
  • Axon;
  • Betasporina;
  • Biotraxon;
  • Lendatsin;
  • Lifaxon;
  • Longacef;
  • Megion;
  • Medaxone;
  • Movigip;
  • Oframax;
  • Rocephin;
  • Stericheff;
  • Tercef;
  • Torotsef;
  • Triaxone;
  • Forceph;
  • Hison;
  • Cefakson;
  • Cefatryna;
  • Cefogram;
  • Cefson;
  • Ceftriabol;
  • Ceftriaxone-AKOS;
  • Ceftriakson-fiolka;
  • Ceftriakson-CMP;
  • Sól sodowa ceftriaksonu;
  • Ceftriakson Elf.

Jak hodować ceftriakson (memo)