Jak radzić sobie z zapaleniem zatok

Co to jest zapalenie zatok? Jest to przewlekłe lub ostre zapalenie zatok przynosowych (zatok). Taka choroba może być spowodowana przez patogeny grzybowe, wirusowe, bakteryjne i alergiczne. Diagnoza „zapalenia zatok” oznacza, że ​​pacjent ma zapalenie błony śluzowej jednej, dwóch lub więcej zatok. Zmiany patologiczne mogą wystąpić zarówno po jednej stronie, jak i po drugiej stronie nosa (lub jednocześnie po obu stronach).

Ostre zapalenie zatok przez czas trwania z reguły nie przekracza 8 tygodni. Jeśli chodzi o przewlekłe zapalenie zatok, trwa ono dłużej niż 8 tygodni i ma wysokie ryzyko nawrotu. Przy pierwszych objawach zapalenia zatok należy skonsultować się z lekarzem, ponieważ niewłaściwe leczenie jest obarczone powikłaniami zagrażającymi życiu.

Treść artykułu

Przyczyny zapalenia zatok i mechanizm jego rozwoju

Jama nosowa jest połączona z zatokami przynosowymi (jest ich siedem) poprzez wąskie kanały. Przez takie kanały przeprowadza się napowietrzanie i drenaż (czyszczenie) zatok. Jeśli z jakiegoś powodu kanały nosowe tracą swoją normalną przepuszczalność i są wąskie, śluz zaczyna gromadzić się w zatokach. Występuje zapalenie zatok, po którym powstają rozległe ogniska zakażenia i ropy.

Blokada kanału może wystąpić z powodu nieprawidłowego stanu struktur nosowych. Ponadto takie zmiany są wrodzone lub nabyte (niewłaściwa struktura labiryntu sitowego, odchylenie przegrody nosowej itd.). Często choroba zapalenia zatok występuje z powodu patogenów wirusowych, które wywołują obrzęk błony śluzowej zatok.

Zapalenie zatok przynosowych i późniejszy obrzęk prowadzi do stopniowego gromadzenia się śluzu. Nie może samodzielnie i naturalnie ewakuować się z ciała. Naruszenie wentylacji, zwężenie już wąskich kanałów nosowych - to i wiele więcej stwarza optymalne warunki do aktywnego wzrostu patogennej mikroflory. Często infekcja wirusowa jest uzupełniana przez patogeny bakteryjne.

Zapalenie zatok przynosowych może objawiać się na różne sposoby. Wszystko w tym przypadku zależy od konkretnego rodzaju patogenu. Nieprawidłowe stosowanie leków przeciwbakteryjnych lub samoleczenie prowadzi do tego, że mikroorganizmy stają się oporne (oporne) na substancje czynne antybiotyków.

W ciągu ostatnich kilku lat nastąpił aktywny wzrost liczby przypadków, w których jednostronne zapalenie zatok powodowane jest przez czynniki grzybowe. Powodem tego jest nieuzasadnione stosowanie antybiotyków. Nie zapominaj, że lek musi być w pełni zgodny z rodzajem patogenu.

Próby samodzielnego doboru środka przeciwbakteryjnego powodują znaczne zmniejszenie odporności, co jest dodatkowym czynnikiem ryzyka prowokującym chorobę.

Zapalenie zatok nie jest we wszystkich przypadkach powodowane przez szkodliwe mikroorganizmy. Zapalenie i obrzęk błon śluzowych może wynikać z hipotermii (częste wdychanie ochłodzonego powietrza). Ponadto jedną z głównych przyczyn procesu zapalnego jest reakcja alergiczna osoby na jeden lub inny patogen - kurz, sierść zwierzęca, pokarm, pyłek i wiele innych.

Objawy i możliwe powikłania

Zapalenie zatok, którego przyczyny omówiono powyżej, może mieć wiele różnych objawów. Ich intensywność i cechy zależą od wielu czynników - formy choroby, stadium choroby, jej rodzaju i tak dalej. Wszystkie objawy tej choroby można podzielić na ogólne i lokalne (lokalne). Oto następujące symptomy ogólne:

• słabość;
• zmęczenie;
• wzrost temperatury (z reguły nie więcej niż 39 stopni);
• utrata apetytu;
• nawracające bóle głowy;
• bezsenność i tak dalej.

Jeśli chodzi o lokalne manifestacje, będą one następujące:

• ciężkie przekrwienie błony śluzowej nosa;
• zatoki są wypełnione patologicznym płynem;
• napady suchego kaszlu;
• częste kichanie;
• całkowita lub częściowa utrata zapachu;
• ciężki nieżyt nosa (katar);
• niemożność normalnego oddychania przez nos.

Zapalone zatoki należy leczyć szybko i tylko pod kierunkiem lekarza. W przeciwnym razie możesz spodziewać się pojawienia się niebezpiecznych komplikacji i konsekwencji.

Najczęściej lewostronne lub prawostronne zapalenie zatok przyczynia się do pojawienia się zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, gdy błony mózgu oraz rdzeń kręgowy ulegają zapaleniu. Jeśli proces zapalny wnika głęboko w tkankę i wpływa na kości, występuje zapalenie kości i szpiku.

Ropień mózgu (podtwardówkowy lub zewnątrzoponowy) jest kolejnym rodzajem powikłania, w którym zachodzi tworzenie ropnych ognisk w substancji mózgu. Z reguły jest on poprzedzony zapaleniem zatok czołowych (zapalenie zatok czołowych).

Nie zapominaj o innych nieprzyjemnych konsekwencjach - zakrzepicy zatoki jamistej, zapaleniu pajęczynówki, zapaleniu okostnej orbity i tak dalej. Niestety, gdy pojawiają się powyższe komplikacje, rokowanie kliniczne jest w większości przypadków niekorzystne. Jeśli czas nie zaczyna leczenia zapalenia zatok, prawdopodobieństwo śmierci jest wielkie.

Odmiany choroby

Zapalenie zatok - co to jest? Aby dokładnie odpowiedzieć na pytanie o rodzaj choroby, należy rozważyć rodzaje chorób. W zależności od lokalizacji procesu zapalnego zapalenie zatok można podzielić na następujące cztery typy:

1. Porażka zatok szczękowych - zapalenie stawów. Zarówno jeden, jak i dwa zatoki mogą być zapalone. Zapalenie zatok charakteryzuje się wyraźnym nasileniem objawów - ostrym bólem kości policzkowych, skroni i czoła. Normalne oddychanie przez nos jest zaburzone, występuje częste łzawienie. Występują obfite wydzieliny czystej wydzieliny (w początkowej fazie), przy braku odpowiedniego leczenia szybko staje się ono ropne.
2. Zapalenie czołowych zatok przynosowych - zapalenie zatoki czołowej. Ten rodzaj zapalenia zatok jest najbardziej niebezpieczny ze wszystkich, ponieważ często prowadzi do bardzo poważnych powikłań. Pacjent skarży się na silne bóle głowy (zwłaszcza po nocnym śnie), obawia się jasnego światła, ostrość węchu, wzroku i słuchu może być zauważalnie zmniejszona. Objawy towarzyszące - wysoka gorączka do 39 stopni, ostry obrzęk błony śluzowej, ropne wydzieliny z nosa i tak dalej.
3. W zapaleniu sitowym proces zapalny jest zlokalizowany w komórkach labiryntowych sieci krystalicznej. Uczucie bólu koncentruje się w okolicach oczu i nosa. Opuchlizna powoduje naruszenie oddychania przez nos, temperatura w większości przypadków wzrosła. Częstym powikłaniem zapalenia sitowo jest wysunięcie gałki ocznej (wytrzeszcz oka). U małych dzieci zapalenie zatoki jest uzupełnione zapaleniem spojówek.
4. Jeśli zmiany patologiczne wystąpią w zatokach klinowych, lekarze rozpoznają zapalenie kręgosłupa. W przypadku tego typu zapalenia zatok lokalizacja bólu występuje w wierzchołku, potylicy, a także w obszarze łuków brwiowych. Z powodu uszkodzenia nerwów wzrokowych ostrość widzenia jest znacznie zmniejszona. Istnieje uczucie nadmiernego ciśnienia wewnętrznego. W przypadku braku kompleksowego leczenia ostra postać zapalenia klinowego łatwo staje się przewlekła.

Diagnostyka

Więc otrzymałeś odpowiedź na pytanie: „Zapalenie zatok - co to jest?” Prawdopodobnie będziesz również zainteresowany wiedzą, jak dokonać dokładnej diagnozy w domu. Niestety jest to niemożliwe: jego ustawienie odbywa się dopiero po konsultacji z lekarzem na podstawie metod diagnostyki sprzętowej. Po pierwsze, pacjent jest badany, gromadzony jest wywiad, a jeśli to konieczne, stosowane są inwazyjne i nieinwazyjne metody badawcze.

Mówimy o prześwietleniu zatok przynosowych, ultrasonografii, magnetycznego rezonansu jądrowego i tomografii komputerowej. Jako dodatkowe metody stosuje się diafanoskopię (badanie polipów i torbieli) oraz nakłucie terapeutyczne i diagnostyczne zatoki zapalnej.

W laboratorium przeprowadza się następujące testy:

• biochemiczna i kliniczna analiza krwi;
• kultura bakteriologiczna wysięku (śluzu) dla wrażliwości patogenów na aktywne składniki antybiotyków.

Aby potwierdzić / zaprzeczyć obecności powikłań, wykorzystuje się MRI i tomografię komputerową mózgu. Diagnostyka typu różnicowego jest wymagana w przypadku alergicznego lub wirusowego nieżytu nosa (nieżytu nosa), w obecności patologicznych guzów (torbiele, polipy) oraz w niektórych innych przypadkach.

Metody leczenia

W przypadku zapalenia błony śluzowej nosa zapalenie zatok powinno rozpocząć się od wyeliminowania bólu, przywrócenia normalnego napowietrzenia i drenażu zatok. Aby szybko usunąć obrzęk i usunąć śluz z organizmu, lekarz może przepisać środki zwężające naczynia (Galazolin, Sanorin, Nasol i inne). Stosowanie takich leków powinno być ostrożne. W przeciwnym razie można nadmiernie wysuszyć błonę śluzową, co spowoduje, że stanie się ona bardzo krucha.

Dobrze znana metoda ewakuacji zatok. Procedura ta polega na wprowadzeniu cewników do obu kanałów nosowych. Roztwór antyseptyczny jest podawany przez jedną rurkę do zatoki. Drugi to pompowanie zawartości sinusa.

Jeśli chodzi o bakteryjne zapalenie zatok, leczy się je antybiotykami. Odpowiednia grupa środków przeciwbakteryjnych jest przepisywana przez lekarza prowadzącego po określeniu poziomu podatności patogennej mikroflory na jeden lub inny aktywny składnik antybiotyku. Środki przeciwbakteryjne nie wyeliminują wirusowego typu choroby, w tym przypadku będą nieskuteczne (mogą nawet pogorszyć obraz kliniczny).

Jeśli mówimy o zapaleniu zatok o podłożu alergicznym, terapia obejmuje stosowanie leków przeciwhistaminowych. Szybko usuwają obrzęki, stany zapalne i zapobiegają pojawianiu się zrostów. Najczęściej stosowane leki to: Suprastin, Tavegil, Claritin, Zyrtec i tak dalej.

Przewlekłe zapalenie zatok jest leczone w taki sam sposób jak ostre. Podobne leki są przepisywane tylko przy niższej dawce. Tak, a terapia trwa znacznie dłużej (do dwóch miesięcy). Jako uzupełnienie można zastosować środki fizjoterapeutyczne - UHF, elektroforeza itp.

Jeśli leczenie farmakologiczne nie przyniosło oczekiwanych rezultatów, stosuje się bardziej radykalną metodę - chirurgię. Operacja zapalenia zatok może szybko wyeliminować wszystkie negatywne czynniki, które zakłócają normalny drenaż zatok i ich dopływ tlenu. Polipy i inne formacje patologiczne są usuwane za pomocą lasera.

Metoda operacyjna służy również do korygowania wrodzonych lub nabytych wad anatomicznych (na przykład krzywizny przegrody nosowej).

Zapobieganie chorobom

Zapobieganie zapaleniu zatok eliminuje możliwość nawrotu choroby. Ponadto ma na celu wyeliminowanie pierwotnych przyczyn choroby. W ramach zapobiegania chorobie należy:

• Szybko i prawidłowo leczyć nieżyt nosa, ból gardła, przeziębienia i inne choroby zakaźne, które powodują zapalenie zatok.
• Usuń mocno uszkodzone zęby, regularnie dezynfekuj jamę ustną, dbaj o dziąsła. Jest to niezwykle ważne, ponieważ zapalenie jamy ustnej, zapalenie miazgi i inne dolegliwości mogą powodować zapalenie zatok przynosowych.
• Regularnie przeprowadzaj kontrolne badania profilaktyczne (co najmniej 1 raz w ciągu 6 miesięcy).
• Staraj się nie kontaktować z alergenami - pyłkiem, sierścią zwierząt i tak dalej.
• Nie próbuj samodzielnie ustalać diagnozy, nie samolecz się. Przy pierwszych objawach zapalenia zatok skontaktuj się z lekarzem.
• Prowadź zdrowy styl życia: zrezygnuj ze złych nawyków, idź na siłownię. Nie zapomnij poprawić odporności, ponieważ zapalenie zatok najczęściej występuje w osłabionym ciele.

Zapalenie zatok samo w sobie nie jest straszne. Można go szybko wyleczyć, jeśli w odpowiednim czasie zwrócisz się o profesjonalną pomoc. Dużo trudniej poradzić sobie z przewlekłą postacią tej choroby i możliwymi komplikacjami.

Ostre zapalenie zatok

Ostre zapalenie zatok jest chorobą zakaźną i zapalną, w którą wpływa błona śluzowa jednego lub więcej zatok przynosowych.

U dorosłych zapalenie zatok odnotowuje się w około 0,02% przypadków. U dzieci około 0,5% całkowitej liczby chorób układu oddechowego o etiologii zakaźnej komplikuje rozwój ostrego zapalenia zatok. W ogólnej strukturze patologii laryngologicznej dzieciństwa zapalenie zatok wynosi około 32%.

Istnieją 4 pary zatok przynosowych, które są związane z przewodami nosowymi: szczęka (szczęka), czołowa, klinowa i labirynt sitowy.

Wraz z rozwojem zapalenia zatok, proces zapalny rozciąga się na błonę śluzową zatok przynosowych, warstwę podśluzówkową, aw ciężkich przypadkach wpływa na okostną i ściany kości.

Przyczyny i czynniki ryzyka

Główne przyczyny ostrego zapalenia zatok obejmują:

• wady anatomiczne jamy nosowej, labiryntu sitowego i / lub konchy;
• ostre i przewlekłe procesy zakaźne w organizmie, zwłaszcza w górnych drogach oddechowych;
• stany niedoboru odporności;
• alergia;
• urazy nosa i zatok przynosowych;
• interwencje chirurgiczne wymagające długiej tamponady przewodów nosowych.

Formy choroby

W zależności od lokalizacji procesu patologicznego (uszkodzenie jednej lub drugiej zatoki), ostre zapalenie zatok dzieli się na:

• zapalenie zatok - zapalenie zatoki szczękowej;
• zapalenie zatok czołowych - zapalenie zatoki czołowej;
• zapalenie kręgosłupa - zapalenie zatoki klinowej;
• zapalenie sitowe - zapalenie labiryntu sitowego.

Rozwój powikłań wewnątrzczaszkowych ostrego zapalenia zatok może być śmiertelny.

Choroba może być jedno- lub dwustronna, powikłana i niepowikłana, może mieć wpływ jeden (zapalenie jednonaczyniowe), kilka (zapalenie wielonaczyniowe) lub wszystkie (pansinusit) zatoki przynosowe.

W zależności od charakteru zapalenia, ostre zapalenie zatok jest klasyfikowane jako nieżytowe (surowicze), ropne, krwotoczne, martwicze.

W zależności od nasilenia objawów klinicznych przebieg choroby może być łagodny, umiarkowany i ciężki.

Objawy ostrego zapalenia zatok

Ostre zapalenie zatok, niezależnie od miejsca zapalenia, charakteryzuje się następującymi objawami:

• uczucie ciśnienia w twarzy;
• zaburzenia smaku i zapachu;
• nieświeży oddech;
• głosy nosowe;
• odruchowy kaszel spowodowany odpływem wysięku zapalnego z tyłu gardła.

Ponadto ostry proces zapalny objawia się ogólnym zatruciem: osłabieniem, ogólnym pogorszeniem samopoczucia, gorączką, zaburzeniami snu.

Inne objawy ostrego zapalenia zatok zależą od jego postaci.

Ostre zapalenie zatok

Ostre zapalenie zatok zaczyna się nagle. Temperatura wzrasta do 38-39 ˚С (rzadziej może być gorączkowa lub utrzymywać się w normalnym zakresie). Pacjenci skarżą się na ból w zajętej zatoce, która czasami rozciąga się na kość policzkową, korzeń nosa, czoło, świątynię lub całą połowę twarzy od strony zmiany. Ból zwiększa się wraz z omacywaniem i pochylaniem głowy. Oddychanie przez nos z dotkniętej zatoki jest trudne lub nieobecne. Wyładowania z jamy nosowej na początku choroby są surowicze, a następnie stają się mętne i stają się bardziej lepkie. W przypadku obustronnego zapalenia zatok pacjenci są zmuszani do oddychania przez usta. Podczas blokowania kanału łzowego spowodowanego obrzękiem obserwuje się łzawienie.

Ostre zapalenie sitowe

Rozwój ostrego zapalenia sitowego często jest poprzedzony zapaleniem zatok i zapaleniem zatok czołowych. Zapalenie zwykle zaczyna się w tylnej części labiryntu sitowego. Objawy ostrego zapalenia jelit są intensywnymi bólami głowy, wyciskaniem bólu w nosie i korzeniu nosa, trudnościami w oddychaniu przez nos, znacznym zmniejszeniem węchu. Początkowo wydzielina z nosa jest surowicza, następnie staje się ropna. W niektórych przypadkach orbita może być zaangażowana w proces patologiczny, co prowadzi do obrzęku powiek i wysunięcia gałki ocznej.

Ostre zapalenie kręgosłupa

Ostre zapalenie kręgosłupa jest zwykle połączone z zapaleniem sitowo. W izolacji ta forma choroby jest niezwykle rzadka. Zapalenie objawia się bólem zlokalizowanym w obszarze orbity, wierzchołka i potylicy.

Wraz z rozwojem zapalenia zatok, proces zapalny rozciąga się na błonę śluzową zatok przynosowych, warstwę podśluzówkową, aw ciężkich przypadkach wpływa na okostną i ściany kości.

Ostre zapalenie frontu

Ostre zapalenie frontu jest bardziej nasilone niż inne formy ostrego zapalenia zatok. Na tle wysokiej temperatury oddychanie przez nos staje się trudne, pojawia się wydzielina z nosa z dotkniętej strony, ból w czole. Znaki te są bardziej wyraźne rano. Ponadto występuje ból oczu i światłowstręt. Często u pacjentów z ostrym zapaleniem czołowym kolor skóry na czole zmienia się (przekrwienie), górna powieka i obszar brwi na dotkniętej stronie pęcznieje. Gdy proces zapalny rozprzestrzenia się na struktury kostne, ich martwica jest możliwa dzięki tworzeniu przetok.

Cechy choroby u dzieci

Obraz kliniczny ostrego zapalenia zatok u dzieci różni się w zależności od wieku, pochodzenia, lokalizacji i obecności towarzyszących patologii.

U dzieci zatokę sitową częściej dotyka się (około 80% wszystkich przypadków zapalenia zatok) niż u dorosłych. Drugim miejscem w tej grupie wiekowej jest zapalenie zatoki szczękowej. Obecność wspólnej ściany kości i bliskie położenie otworów wydalniczych powoduje częste połączone zmiany tych zatok. Frontalizacja u dzieci w wieku powyżej 6-7 lat występuje rzadziej, co jest związane z tworzeniem zatoki czołowej. Zatoka klinowa u dzieci jest rzadko dotknięta.

W ogólnej strukturze patologii laryngologicznej dzieciństwa zapalenie zatok wynosi około 32%.

U noworodków, a także u niemowląt i małych dzieci, ostre zapalenie zatok jest bardziej nasilone, ogólne objawy przeważają nad miejscowymi. Ponadto u dzieci w tej grupie wiekowej ostre zapalenie zatok może naśladować obraz kliniczny innych patologii (dolnych dróg oddechowych, a nawet przewodu pokarmowego, ze względu na nasilenie zatrucia).

W łagodnej postaci choroby ogólny stan mieści się w normalnym zakresie, temperatura wzrasta do wartości podgorączkowych lub pozostaje w normalnym zakresie. Ból głowy nie jest zbyt intensywny i nie jest stały. Miejscowe objawy procesu zapalnego są umiarkowane.

W umiarkowanej postaci oznaki ogólnego zatrucia organizmu, jak również miejscowe zmiany zapalne są bardziej wyraźne.

Ciężki przebieg jest charakterystyczny dla zapalenia wielo- lub brodawkowego, szczególnie z rozwojem komplikacji oczodołowych i wewnątrzczaszkowych. Jednocześnie pogarsza się ogólny stan dziecka, silny ból głowy, ból zatok i zatok ocznych, światłowstręt i łzawienie. Temperatura jest zwykle wysoka (38 ° C i wyższa).

Diagnostyka

Rozpoznanie ostrego zapalenia zatok dokonuje się na podstawie danych uzyskanych z gromadzenia skarg i wywiadów, przeprowadzania obiektywnego badania, a także szeregu dodatkowych badań. Ważną rolę odgrywa rinoskopia przednia, środkowa i tylna, wykonywana kolejno. Ponadto pokazano radiografię zatok przynosowych w dwóch projekcjach, tomografię USG, tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny zatok przynosowych.

Przypisz ogólne i biochemiczne badanie krwi, analizę moczu (zidentyfikuj niespecyficzne objawy zapalenia). Aby zidentyfikować czynnik zakaźny, przeprowadzane jest badanie mikrobiologiczne punkciku z określeniem wrażliwości patogenu na antybiotyki. Badanie cytologiczne odcisków błony śluzowej konchy nosa umożliwia określenie oznak początkowego procesu zapalnego we wczesnych stadiach choroby.

Leczenie ostrego zapalenia zatok

Leczenie ostrego zapalenia zatok jest zwykle zachowawcze. Główne cele to: eliminacja czynnika etiologicznego, złagodzenie bólu, przywrócenie wypływu zawartości zajętej zatoki. W ciężkiej i niekiedy umiarkowanej postaci ostrego zapalenia zatok wymagana jest hospitalizacja pacjenta.

Mianowane leki zwężające naczynia, leki przeciwhistaminowe, środki mukolityczne. W przypadku ostrego zapalenia zatok o etiologii bakteryjnej wskazane jest leczenie przeciwbakteryjne, w przypadku łagodnej lub umiarkowanej postaci antybiotyki podaje się doustnie, w przypadku ciężkiej postaci choroby, pozajelitowej (domięśniowo lub dożylnie).

Ponieważ obrzęk zapalny często nie pozwala na usunięcie zatok nosowych podczas ostrego zapalenia zatok, stosuje się nakłucie zajętej zatoki, a następnie drenaż i mycie roztworami antyseptycznymi, po czym podaje się lek (antybiotyk, środek przeciwzapalny, antyseptyczny). Możliwe jest wykonywanie nakłuć terapeutycznych i diagnostycznych na dzieciach od 10 miesiąca życia.

Wskazane jest ciężkie ostre zapalenie zatok, detoksykacja, nadwrażliwość, odwodnienie, leczenie immunologiczne i objawowe. W niektórych przypadkach może być wymagana operacja w połączeniu z aktywną terapią antybiotykową.

Wskazania do leczenia operacyjnego (operacja zatok czołowych, klinowych i szczękowych) to:

• ciężki przebieg choroby, słaba odpowiedź na trwającą terapię;
• postęp procesu patologicznego podczas złożonego leczenia;
• rozwój powikłań oczodołowych i / lub wewnątrzczaszkowych.

Interwencja chirurgiczna u niemowląt i dzieci w pierwszych latach życia odbywa się poprzez dostęp endonasowy, aby uniknąć deformacji kości twarzy i urazu podstaw zębów.

Po ustąpieniu objawów ostrego zapalenia stosuje się metody fizjoterapii: elektro- i fonoforezę, terapię ultrawysokiej częstotliwości, terapię laserową, prądy impulsowe, terapię magnetyczną, a także terapię diadynamiczną.

Możliwe komplikacje i konsekwencje

W ostrym zapaleniu zatok mogą wystąpić powikłania wewnątrzczaszkowe i oczodołowe: zapalenie opon mózgowych, ropień nadtwardówkowy lub podtwardówkowy mózgu, zapalenie kości i szpiku, ropne zapalenie tkanek miękkich oczodołu (ropowica oczodołowa).

Prognoza

Dzięki terminowej diagnozie i prawidłowo dobranemu leczeniu rokowanie jest zwykle korzystne. W przypadku braku odpowiedniego leczenia ryzyko, że proces patologiczny stanie się przewlekły, staje się wysokie. W ostrym zapaleniu zatok u dzieci w pierwszych latach życia rokowanie pogarsza się. Rozwój powikłań wewnątrzczaszkowych ostrego zapalenia zatok może być śmiertelny.

Zapobieganie

Aby zapobiec rozwojowi ostrego zapalenia zatok, zaleca się:

• terminowe leczenie ostrych chorób układu oddechowego;
• Korekcja defektów anatomicznych jamy nosowej (przerost muszli nosowych, skrzywienie przegrody nosowej itp.);
• odrzucenie złych nawyków;
• zbilansowana dieta;
• unikać hipotermii.

Filmy z YouTube związane z artykułem:

Wykształcenie: 2004-2007 specjalność „First Kiev Medical College” „Diagnostyka laboratoryjna”.

Informacje są uogólnione i mają charakter wyłącznie informacyjny. Przy pierwszych oznakach choroby skonsultuj się z lekarzem. Samoleczenie jest niebezpieczne dla zdrowia!

Wiele leków początkowo sprzedawano jako leki. Heroina, na przykład, była pierwotnie sprzedawana jako lekarstwo na kaszel dla niemowląt. Kokaina była zalecana przez lekarzy jako środek znieczulający i jako środek zwiększający wytrzymałość.

Próchnica jest najczęstszą chorobą zakaźną na świecie, z którą nawet grypa nie może konkurować.

Nawet jeśli serce danej osoby nie bije, może nadal żyć przez długi okres czasu, jak pokazał nam norweski rybak Jan Revsdal. Jego „silnik” zatrzymał się o 4 po tym, jak rybak zgubił się i zasnął na śniegu.

Istnieją bardzo ciekawe syndromy medyczne, na przykład obsesyjne spożywanie przedmiotów. W żołądku jednego pacjenta cierpiącego na tę manię znaleziono 2500 obcych przedmiotów.

Lek na kaszel „Terpinkod” jest jednym z najlepiej sprzedających się leków, wcale nie ze względu na swoje właściwości lecznicze.

74-letni mieszkaniec Australii James Harrison został dawcą krwi około 1000 razy. Ma rzadką grupę krwi, której przeżywają przeciwciała pomagające noworodkom z ciężką niedokrwistością. Tak więc Australijczyk uratował około dwóch milionów dzieci.

Waga ludzkiego mózgu wynosi około 2% całej masy ciała, ale pochłania około 20% tlenu wchodzącego do krwi. Fakt ten powoduje, że ludzki mózg jest wyjątkowo podatny na uszkodzenia spowodowane brakiem tlenu.

U 5% pacjentów lek przeciwdepresyjny Clomipramine powoduje orgazm.

W Wielkiej Brytanii istnieje prawo, zgodnie z którym chirurg może odmówić wykonania operacji pacjenta, jeśli pali lub ma nadwagę. Osoba musi zrezygnować ze złych nawyków, a być może nie będzie potrzebowała operacji.

Jeśli wątroba przestanie działać, śmierć nastąpi w ciągu 24 godzin.

Regularne wizyty w solarium zwiększają szansę na raka skóry o 60%.

Dobrze znany lek „Viagra” został pierwotnie opracowany do leczenia nadciśnienia tętniczego.

Najrzadszą chorobą jest choroba Kourou. Tylko przedstawiciele plemienia Fur na Nowej Gwinei są chorzy. Pacjent umiera ze śmiechu. Uważa się, że przyczyną choroby jest jedzenie ludzkiego mózgu.

W celu wyciągnięcia pacjenta lekarze często posuwają się za daleko. Na przykład pewien Charles Jensen w okresie od 1954 do 1994 roku. przetrwał ponad 900 operacji usuwania nowotworów.

Według wielu naukowców kompleksy witaminowe są praktycznie bezużyteczne dla ludzi.

Każdy chce dla siebie najlepszego. Ale czasami nie rozumiesz, że życie poprawi się kilka razy po konsultacji ze specjalistą. Podobna sytuacja.

Zapalenie zatok szczękowych - co to jest: objawy i leczenie

Choroby zapalne zatok są uważane za najczęstsze dolegliwości w otorynolaryngologii. Z reguły wśród pacjentów z takimi chorobami prawie połowa cierpi na zapalenie zatok szczękowych o różnej etiologii (przyczyna wystąpienia). Istnieje wiele czynników sprzyjających powstawaniu choroby - często są to choroby zakaźne narządów wewnętrznych i patologie genetyczne.

Zapalenie zatok szczękowych

Proces zapalny błony śluzowej szczęki, zatok przynosowych - zapalenie zatok szczękowych (zapalenie zatok, zapalenie zatok czołowych, zapalenie zatok przynosowych, zapalenie zatok przynosowych, zapalenie klinowe, sinusopatia zatoki szczękowej) mogą wystąpić w postaci przewlekłej i ostrej. Występuje jednakowo u dzieci i dorosłych. Z reguły zapalenie rozciąga się zarówno na błonę śluzową, jak i na warstwę podśluzówkową zatok, kości i tkanki okostnej górnego uzębienia.

Powody

Istnieje kilka czynników, które przyczyniają się do pojawienia się zapalenia zatok szczękowych. Najczęstszymi przyczynami choroby są:

• hipotermia;
• reakcje alergiczne;
• wrodzone nieprawidłowości;
• choroby zakaźne pojawiające się w górnych drogach oddechowych;
• zapalenie gruczołowe (zapalenie migdałków gardłowych);
• krzywizna, deformacja przegrody nosowej;
• przewlekły nieżyt nosa;
• osłabiona odporność;
• choroby zębów;
• zapalenie migdałków (zapalenie migdałków);
• Zakażenie HIV.

Najmniej częstymi przyczynami postępu choroby są:

• złe nawyki (uzależnienie od alkoholu, nikotyny, substancji odurzających);
• urazy, siniaki nosa;
• zanieczyszczenie środowiska;
• nowotwory torbielowate, wpływające negatywnie na funkcjonowanie układu oddechowego;
• utrzymywanie niezdrowego stylu życia;
• choroby genetyczne;
• niedorozwój wewnętrznych wyjść z jamy nosowej.

Klasyfikacja

Zapalenie zatok szczękowych dzieli się na kilka objawów. Z reguły, zgodnie z charakterem przepływu procesu zapalnego, patologię można podzielić na:

1. Przewlekłe zapalenie zatok szczękowych. Jest to długotrwały proces zapalny, charakteryzujący się okresami remisji i zaostrzeń. Patologii często towarzyszy ropny wyciek z nosa, pogorszenie zapachu, trudności w oddychaniu. Pacjent odczuwa dyskomfort, ból w jamach przynosowych.
2. Ostre zapalenie zatok szczękowych. Choroba charakteryzuje się ciężkimi objawami: pacjent cierpi na silny ból zatok szczękowych, gorączkę, trudności w oddychaniu przez nos. Pojawia się słabość, ból w skroniowym, czołowym obszarze zwiększa się podczas nachylenia.

Zgodnie z metodą penetracji zakażenia chorobą może być:

1. Traumatyczne. Zapalenie występuje w wyniku urazów górnej szczęki.
2. Odontogeniczny. Z powodu perforacji (wiercenia) ściany zęba, w obecności przetok, torbieli, infekcja przenika przez zatoki szczękowe przez chore korzenie górnych zębów.
3. Rinogenny. Zapalenie pojawia się w wyniku przeniesienia nieżytu nosa o różnej etiologii. Choroba powstaje najpierw w nosie, a następnie rozprzestrzenia się na górną szczękę.
4. Hematogenny. Czynnik zakaźny wchodzi do krwiobiegu przez naczynia do zatoki przynosowej z odległego źródła zakażenia.

Zgodnie z etiologią zapalenia:

1. Alergiczny. Po spożyciu obcych substancji na błonach śluzowych nosa pojawia się hiperprodukcja (amplifikacja) i obrzęk, co powoduje wystąpienie procesu zapalnego.
2. Vasomotor. Podrażnienie błony śluzowej pojawia się z powodu zakłóceń w reakcji organizmu na nieprzyjemny zapach, zimne powietrze lub inne zewnętrzne czynniki drażniące.
3. Zaraźliwy. Przyczyną rozwoju choroby jest czynnik zakaźny dowolnego pochodzenia.

Dzięki lokalizacji zapalenia dolegliwość dzieli się na:

1. Obustronne zapalenie zatok szczękowych. W tym przypadku dwie strony jam nosowych biorą udział w procesie patologicznym.
2. Jednostronny. Dotyczy to tylko zatoki szczękowej po jednej stronie (zapalenie zatok szczękowych po stronie prawej lub lewej).

Z natury procesu zapalnego patologia może być:

1. Wysiękowy. Charakteryzuje się przekrwieniem nosa, obfitym wydzielaniem wysięku (płynu) z błony śluzowej. Może to być ropne i nieżytowe.
2. Proliferacyjny (produktywny). Towarzyszą mu zmiany śluzówkowe. Takie zapalenie zatok jest polipowate (pojawiają się jednocześnie polipy) i przerostowe (występuje pogrubienie śluzu).

Objawy zatok

Zapalenie zatok szczękowych znacznie obniża jakość życia pacjenta, a choroba może prowadzić do poważnych powikłań. Zapalenie zatok ma szczególne objawy, dzięki którym można je łatwo rozpoznać. Chociaż, w zależności od postaci choroby (przewlekłej lub ostrej), objawy nieco się różnią. Rozpatrywane są główne oznaki dowolnej z odmian zapalenia zatok szczękowych - przekrwienie błony śluzowej nosa, nosowe, trudności w oddychaniu, silny ból w okolicy zatok szczękowych.

Ostry

Pacjenci z zapaleniem zatok w ostrym stadium mają do czynienia z następującymi objawami klinicznymi:

• zmniejszone poczucie węchu;
• obfite wydzielanie wysięku (najpierw następuje uwolnienie czystego śluzu, potem - ropa);
• częste kichanie;
• przekrwienie błony śluzowej nosa;
• opuchlizna powiek, policzków, twarzy;
• objawy zatrucia (utrata apetytu, gorączka, dreszcze, ból głowy, osłabienie);
• zwiększone łzawienie;
• zapalenie spojówek (zapalenie błony śluzowej oka);
• stały ból, który nasila się przez kaszel, pochylanie się, kichanie.

Chroniczny

W przewlekłym przebiegu choroby, w okresie zaostrzenia, można zaobserwować objawy podobne do ostrej postaci zapalenia zatok. Podczas remisji objawy zapalenia zatok szczękowych są przerywane. Z reguły obejmują one:

• ogólna słabość;
• zwiększone zmęczenie;
• przekrwienie błony śluzowej nosa;
• stały nieżyt nosa;
• nawracające bóle głowy;
• zwiększone łzawienie;
• uczucie pełności w nosie;
• ciężkość twarzy;
• obrzęk, który często występuje po śnie;
• całkowity brak zapachu.

Komplikacje

Jeśli zignorujesz objawy zapalenia zatok lub niewłaściwego leczenia, mogą pojawić się powikłania. Niektóre z tych efektów mogą spowodować poważne uszkodzenie ciała pacjenta, a nawet prowadzić do śmierci. Główne powikłania zapalenia zatok szczękowych to:

• Ostre zapalenie ucha. Pojawia się z silnym obrzękiem błony śluzowej, z nieprzestrzeganiem zasad czyszczenia i mycia jam nosowych.
• Zapalenie opon mózgowych Zapalenie miękkiej wyściółki rdzenia kręgowego lub mózgu, które powstaje w wyniku przebicia ropy do jamy czaszki.
• Proces chronizacji. Występuje z powodu nieodpowiedniego, niepełnego leczenia. Zapalenie zatok zamienia się w przewlekłą postać z obniżeniem odporności organizmu, przedłużającym się ostrym procesem zapalnym. Towarzyszy mu duszność, niedobór tlenu.
• Bezdech. Trwałe zaprzestanie oddychania podczas snu przez 10 sekund lub dłużej.
• Zapalenie pęcherza moczowego. Przejście zapalenia do miękkiej otaczającej tkanki. Prowadzi to często do przebicia ropy przez przegrodę kostną i orbitę, w związku z czym może wystąpić ropień (nagromadzenie ropy).
• Sepsa Przenikanie zakażenia do krwi z pojawieniem się wielu ognisk ropnego zapalenia. Jest to najbardziej niebezpieczna komplikacja, która może prowadzić do śmierci pacjenta.

Diagnostyka

Gdy pojawią się pierwsze objawy zapalenia zatok, należy natychmiast skontaktować się z terapeutą lub otolaryngologiem. Specjalista, po dokładnym badaniu, będzie w stanie ustalić dokładną diagnozę i określić dalsze leczenie. Głównymi metodami diagnostycznymi do określania zapalenia zatok są:

• Zbieranie historii. Pozwala zidentyfikować przyczynę i czynniki ryzyka choroby.
• Endoskopia. Za pomocą specjalnego urządzenia, endoskopu, bada się strukturę zatok, ocenia stan błony śluzowej i pobiera materiał do biopsji do badania. Ta metoda jest rzadko stosowana, dostępna tylko w wysoko wyspecjalizowanych klinikach.
• Rhinoscopy. Badanie instrumentalne jam nosowych wykonuje otolaryngolog. Metoda ta pomaga określić charakter wydzieliny wysiękowej, ocenić krzywiznę przegrody, stan błony śluzowej.
• Badanie rentgenowskie. Metoda ta pomaga ocenić strukturę kości, zidentyfikować obecność poziomów płynu, uszkodzeń, ciał obcych, torbieli, polipów. W przypadku obrażeń daje pojęcie o stopniu uszkodzenia i lokalizacji. Radiografia jest uważana za główną metodę diagnostyczną w produkcji zapalenia zatok.
• Metody laboratoryjne. Wykrywanie ostrych markerów fazowych i pełna morfologia krwi w celu potwierdzenia obecności stanu zapalnego. W trudnych przypadkach badanie odłączalnego płynu pod mikroskopem.
• Badanie USG (USG) pomaga określić objętość, obecność wysięku, kształt jam nosowych. Ta metoda, w porównaniu z metodami diagnostyki instrumentalnej, nie ma poważnych przeciwwskazań, ale nie jest często stosowana, ponieważ wymaga specjalnego sprzętu.
• Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI), tomografia komputerowa (CT) to najbardziej dokładne, pouczające, ale jednocześnie drogie metody diagnostyczne. Pomóż zbadać strukturę jam przynosowych.
• Przebicie diagnostyczne. Zatoki zatokowe są zbierane w celu wykrycia podatności drobnoustrojów na antybiotyki.

Leczenie zapalenia zatok szczękowych

Po rozpoznaniu i rozpoznaniu lekarz może zalecić leczenie zapalenia zatok szczękowych. Jednocześnie specjalista w historii choroby pacjenta opisuje optymalne taktyki terapeutyczne, które można później dostosować w zależności od tempa powrotu do zdrowia i indywidualnych cech organizmu. Z reguły leczenie zapalenia zatok obejmuje:

• Metoda medyczna (konserwatywna). Jest on przepisywany w sposób kompleksowy, aby utrzymać normalną temperaturę, łagodzić opuchliznę, przywrócić błonę śluzową jamy nosa i zapewnić oddychanie. Obejmuje:

1. Odbiór leków immunostymulujących. Jest przepisywany w celu osłabienia odporności z powodu częstych infekcji wirusowych.
2. Terapia antybiotykowa. Implikuje stosowanie antybiotyków w celu stłumienia zakażenia, któremu towarzyszy proces zapalny w zatokach szczękowych.
3. Stosowanie leków przeciwzapalnych. Pomaga zmniejszyć obrzęk jam nosa i ilość wydzielanego śluzu.
4. Fizjoterapia Stosuje się go do ogrzania dotkniętej chorobą części, co prowadzi do zwiększenia przepływu krwi, zmniejszenia obrzęku, wytwarzania wydzielin i złagodzenia objawów bólowych.
5. Drenaż zatok przynosowych (metoda kukułkowa). Aby uniknąć zabiegu chirurgicznego, drenaż wykonuje się przez mycie zatok za pomocą pompy próżniowej z użyciem roztworu zawierającego środek antyseptyczny, antybiotyk i środek zwężający naczynia.

• Metoda chirurgiczna (operacyjna). W przypadku nieskutecznego leczenia przewlekłego zapalenia zatok lub pojawienia się powikłań wykonywana jest operacja. Najczęstszą metodą jest przebicie lub przebicie zatok szczękowych z płukaniem jamy nosowej.

Niebezpieczeństwo lewostronnego zapalenia zatok

Każde zimno jest niebezpieczne, ponieważ może prowadzić do problemów z nerkami lub sercem, zapalenie zatok może również prowadzić do poważnych konsekwencji. Nagromadzenie ropy prowadzi do zatrucia organizmu, zmniejszenia odporności, dodania innych złożonych infekcji.

Przyczyny

Zapalenie zatok jest dość poważną chorobą, która pojawia się z powodu nieleczonych przeziębienia, grypy, ARVI, nieżytu nosa, a także nieleczonej próchnicy.

Dodatkowe czynniki wpływające na rozwój zapalenia zatok:

• Zmniejszona odporność;
• Chroniczny katar;
• Adenoidy, polipy;
• Krzywizna przegrody nosowej, wrodzona lub po urazie;
• Hipotermia;
• Obecność w ciele Staphylococcus aureus i innych bakterii.

Zapalenie zatok rzadko jest obustronne, częściej po prawej lub po lewej stronie. Tam, gdzie objawy są bardziej wyraźne, infekcja ustąpiła po tej stronie. Dlatego, jeśli występuje ostre lewostronne zapalenie zatok, konieczne jest pilne skonsultowanie się z lekarzem, aby uniknąć komplikacji. Istnieją również sytuacje, w których infekcja występuje w obecności źle leczonych zębów, zapalenia dziąseł lub kieszonek dziąseł. Ponieważ istnieje źródło infekcji, przy najmniejszym zaostrzeniu zatoki szczękowej wypełnia się ropa. Osoba pije mu antybiotyki przepisane przez lekarza, ale nie idzie do dentysty, a następnym razem zaczyna się przechłodzenie, wszystko zaczyna się od nowa. W postaci alergicznej występuje prawie taka sama sytuacja.

Odmiany zapalenia zatok

Zapalenie zatok, w zależności od rodzaju podziału, dzieli się na:

• Serous, purulent, catarrhal;
• Atroficzny, polipowaty, nekrotyczny;
• Rinogenny, krwiotwórczy, alergiczny i urazowy.

Forma katar szybko staje się ropna, co powoduje konieczność stosowania antybiotyków. W zależności od rodzaju wykrytego zapalenia zatok i przepisanego leczenia, bardzo ważne jest, aby skontaktować się z lekarzem i poddać badaniu. Ropne zapalenie zatok różni się od atroficznego lub alergicznego, więc samoleczenie może tylko pogorszyć sytuację. Zapalenie zatok hematogennych nie zaczyna się od jamy nosowej, ale od zakażenia krwi. Traumatyczne występuje po naruszeniu przegrody, uszkodzeniu nosa, gdy przetoka nakłada się i nie odchodzi od wysięku.

Objawy choroby

Ostre zapalenie zatok

Gdy zapalenie zatok przynosowych nosa utrzymuje się przez co najmniej dwa tygodnie, pojawia się ból w lewej połowie czoła i powyżej górnej szczęki. Ponadto zakłócone zostanie przekrwienie błony śluzowej nosa, wydzielina zielonkawej surowiczej konsystencji z jednego lub obu nozdrzy. Może wystąpić wysoka gorączka, osłabienie i ogólne objawy zatrucia z powodu zakażenia. Jeśli leczenie nie rozpocznie się na czas, samopoczucie pacjenta ulegnie pogorszeniu.

Dodatkowe objawy:

• Obrzęk powieki, policzek od strony porażki;
• Ból głowy;
• Pogorszenie zapachu;
• Przekrwienie nosa;
• Ból głowy i zakrętów, zakrętów;
• Powiększone węzły chłonne podżuchwowe lub uszne;
• Uczucie pęknięcia zatok.

Czasami może nie być wypisu, ale obecne są inne objawy, w tym ból głowy. Dlatego w każdym przypadku konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem, aż zapalenie zatok z ostrej postaci nie zmieni się w wariant przewlekły.

Przewlekłe zapalenie zatok

Nieleczona ostra faza zapalenia zatok staje się przewlekła, której towarzyszą następujące objawy:

• Trudne oddychanie;
• Suche gardło;
• Bóle głowy od określonej strony;
• Wyładowanie z nosa;
• Skorupy i pęknięcia w okolicy nozdrzy;
• Nieprzyjemny zapach z ust;
• Ogólne zatrucie ciała.

Metody diagnostyczne

Przede wszystkim pacjent zostanie zbadany przez lekarza. Ponadto lekarz opiera się na historii. Najprawdopodobniej specjalista wyznaczy prześwietlenie rentgenowskie, na którym zdrowe zdjęcie zatoki pacjenta zostanie porównane na zdjęciu z wypełnionym ropą. Czasami można wskazać rezonans magnetyczny lub tomografię komputerową. Nawet jeśli pacjent potrzebuje jamy nakłucia, zostanie on wykonany pod nadzorem lekarza i po wykonaniu zdjęć. Jeśli proces jest lewostronny, zatoki będą widoczne na obrazie poprzez przyciemnienie lewego obszaru. Czasami lekarz może zaoferować takie badania jak: diafanoskopia, termografia, nakłucie.

Leczenie

Leczenie może być konserwatywne i szybkie, w zależności od problemu. Czasami, zwłaszcza w traumatycznej formie, należy wykonać plastykę nosa, w przeciwnym razie zapalenie zatok może stać się stałym towarzyszem z powodu problemów z oddychaniem.

Ponieważ zapalenie zatok może występować u osób w każdym wieku, konieczne jest wybranie leczenia odpowiadającego stanowi pacjenta. U dzieci antybiotyki mogą nie być przepisywane natychmiast, jeśli stan pozwala na pranie i specjalne krople. Jeśli nie ma poprawy, antybiotyki będą zalecane w każdym przypadku. Gdy problem ma charakter wirusowy, nie stosuje się antybiotyków, w tym przypadku stosuje się mycie nosa środkami antyseptycznymi i inhalacyjnymi. Roztwory Miramistin, Dekasan, Furatsilin, chlorek sodu są stosowane do mycia błony śluzowej nosa.

Dodatkowe zabiegi

Aby złagodzić objawy, zapobiec powikłaniom, stosuje się następujące środki i metody leczenia:

• Krople zwężające naczynia;
• Przeciwzapalne, w razie potrzeby środki przeciwbólowe;
• Płukanie nosa roztworami dezynfekującymi soli morskiej lub innych preparatów;
• W postaci alergicznej - tabletki lub krople przeciwhistaminowe. W tym przypadku leczony będzie nie tylko lekarz laryngologiczny, ale także kontrola alergologa;
• Fizjoterapia (elektroforeza, fale elektromagnetyczne, laser);
• Inhalacja, procedura „Kukułka”, która jest przeprowadzana w gabinecie lekarskim. Możesz użyć urządzenia myjącego Dolphin w domu, daje to również wynik, ale może być mniej skuteczną metodą. Do inhalacji stosować wodę mineralną, na przykład: Borjomi lub Essentuki. Możesz użyć rozpylacza z wodą mineralną lub Miramistin;
• Immunomodulatory zwiększające odporność organizmu. Oprócz używania Echinacei, Immunal, możesz kopać aloes lub kalanchoe do skarpety, jeśli nie jesteś na nie uczulony. Powodują obfite wydzielanie śluzu, pozwalają poprawić samopoczucie;
• Drenaż zatok bez nakłucia nazywa się Yamik, możliwe jest również wstrzyknięcie do niego jamy nosowej.
• W skrajnych przypadkach nakłucie może być przepisane, jeśli nie ma odpływu zawartości, a stan pacjenta ulega dramatycznemu pogorszeniu. Procedura ta jest przeprowadzana ściśle według zeznań i nie jest obowiązkowa;
• Opcjonalnie mogą zalecić leczenie środkami ludowymi. Nie powinny być jednak stosowane tylko przez pacjenta, ponieważ możliwe jest rozpoczęcie zapalenia zatok przed powikłaniami, takimi jak: zapalenie nerwu, zapalenie szpiku, ropień mózgu i zapalenie opon mózgowych.

Zapobieganie

Każde zimno powinno być leczone. Dlatego przed sezonem przejściowym ważne jest, aby rozpocząć zapobieganie. Ponieważ zapalenie zatok występuje częściej po przeziębieniach i infekcjach nieleczonych, lekarz zaleci pacjentowi:

• Zwiększ odporność;
• Traktuj próchnicę, jeśli istnieje;
• Ubierz się odpowiednio do pogody, unikaj hipotermii;
• W przypadku przeziębienia spłukać nos, aby zapobiec gromadzeniu się ropy;
• Wykonuj ćwiczenia oddechowe;
• Nie nadużywaj środków zwężających naczynia;
• Dobrze pomaga masować punkty w pobliżu nozdrzy, nosa, co pozwala na poprawę usuwania śluzu.
• W przewlekłym zapaleniu zatok konieczne jest stałe monitorowanie lekarza laryngologicznego w celu kontrolowania wystąpienia zaostrzenia.

Każda choroba związana z zapaleniem nosogardzieli musi być leczona na czas, w przeciwnym razie może rozwinąć się zapalenie opon mózgowych lub ropień mózgu. Zakażenie krwi przechodzi do opon mózgowych, może wpływać na narządy wzroku, następuje stan zapalny okostnej górnej szczęki i następuje ropna fuzja tkanek. Dlatego pacjent musi ściśle przestrzegać zaleceń lekarza i całkowicie leczyć chorobę, a także być zaangażowany w jego profilaktykę. Nie jest konieczne angażowanie się w samoleczenie, a także niekontrolowane podgrzewanie zatok, ponieważ może to tylko pogorszyć. Lepiej jest przeprowadzić inhalację, spłukać nos środkami antyseptycznymi i wypić pigułki przepisane przez lekarza. Aby zwiększyć odporność, można pić kurs witamin i immunomodulatorów, ponieważ warto skonsultować się z immunologiem.

Leczenie lewostronnego zapalenia zatok

Lewostronne zapalenie zatok, podobnie jak inne rodzaje zapalenia zatok, jest niebezpieczną chorobą, która przy braku odpowiedniego leczenia przybiera zaniedbaną i przewlekłą chorobę i prowadzi do wielu negatywnych konsekwencji. Tak szybko, jak to możliwe, musisz zostać zbadany przez lekarza, aby zidentyfikować chorobę na tle istniejących objawów i uzyskać skuteczne leczenie, które doprowadzi do pełnego wyzdrowienia bez nawrotu choroby.

Przyczyny zapalenia zatok

Zapalenie zatok szczękowych lub zapalenie zatok szczękowych jest wynikiem nieutwardzonego przeziębienia, grypy, zakażenia bakteryjnego, któremu towarzyszyło obfite smużenie i zapalenie dróg nosowych. Bez dobrego leczenia stan zapalny spowodowany rozmnażaniem się bakterii i wirusów wzrósł, wpływając na zatoki szczękowe.

Było więc ostre zapalenie zatok, którego objawy są bardzo wyraźne. Pojawia się również w przypadku ciężkiej hipotermii, silnego wyczerpania i poważnego przesunięcia immunologicznego, gdy organizm nie jest w stanie w pełni przejąć funkcji zwalczania patologicznej mikroflory. Wąskie usta lewej lub prawej zatoki szczękowej z powodu zapalenia i obrzęku nakładają się, zapobiegając odpływowi śluzu z nosa. Przyczyna zapalenia zatok:

• Staphylococcus aureus;
• protea;
• Bacillus ropa niebieska;
• paciorkowce;
• enterobakterie.

Flora chorobotwórcza może zawierać kilka patogenów choroby, które aktywnie namnażają się, zatruwając organizm swoimi produktami, powodując ogólne zatrucie i zaburzając komórki.

Często prawostronne zapalenie zatok lub katalityczne zapalenie w lewej zatoce powoduje problemy z zębami. Na przykład, jeśli istnieje poważna zaniedbana próchnica po lewej lub prawej stronie górnej szczęki.

Objawy i rodzaje zapalenia zatok

W miejscu lokalizacji zapalenia wydzielają się lewostronne zapalenie zatok, prawostronne i obustronne, co zdarza się bardzo rzadko. Postać choroby wydziela ropne, przewlekłe lub ostre zapalenie zatok szczękowych. Forma przewlekła jest również podzielona na:

• produktywny (grzybowy, kazuisty, nekrotyczny, polipowaty, zanikowy);
• wysiękowy (ropny, katalny, surowiczy).

Osobno warto podkreślić alergiczne zapalenie zatok, którego leczenie powinno być prowadzone wspólnie z alergologiem.

Lewostronne zapalenie zatok ma następujące objawy:

• długi wypływ z nosa, zwłaszcza z lewego nozdrza;
• zatłoczenie po lewej stronie;
• ból w lewej zatoce czołowej i części nosa, zwłaszcza podczas stukania i naciskania;
• obrzęk lewej powieki lub policzka;
• słabość, a także spadek zdolności do pracy;
• ogólne zatrucie, wyrażone przez zły stan zdrowia;
• podwyższona temperatura;
• wyciek gęstego śluzu z tyłu nosogardzieli;
• nieprzyjemny zapach.

W miarę rozwoju zapalenia, płynne błony śluzowe są zastępowane lepkimi z zanieczyszczeniami brązowej, żółtawej lub zielonej ropy. Czasami może pojawić się sukrovitsa. Ale rozładowanie, jeśli lewy sinus jest zaogniony, nie zawsze ma miejsce.

Tylko specjalista określi, po badaniu i badaniu, która zatokę szczękową jest zapalona. W przypadku niewłaściwego leczenia w pierwszych tygodniach choroba staje się ostra i rozwija się w postać przewlekłą, która ma już poważniejsze objawy i konsekwencje:

• poważny spadek odporności;
• kiełkowanie w nosogardzieli polipów;
• upośledzenie drożności kanalików między nosem a zatokami szczękowymi, które czasami można wyeliminować jedynie przez operację lub nakłucie;
• trudności w oddychaniu przez nos;
• bóle głowy;
• sucha nosogardła;
• pęknięcia i zaczerwienienie nozdrzy;
• suche skorupy w nosie, które powstają z gęstego śluzu.

Jak rozpoznać lewostronne lub prawostronne zapalenie zatok

Przed określeniem leczenia konieczna jest staranna diagnoza dla otolaryngologa, który wykonuje:

• badanie pacjenta;
• przepisuje prześwietlenie zatok;
• bada błonę śluzową, identyfikując stan zapalny i obecność ropy, obrzęku, rozszerzania się powierzchniowych naczyń pod oczami.

Promienie rentgenowskie pokazują zmiany zapalne w zatokach szczękowych, których objawami są zielony smark i ból. MRI może być również przepisany w celu sprawdzenia, czy istnieją patologie zapalne, procesy nowotworowe, polipy lub nadmiar płynu w zatokach. Ujawnia również krzywiznę kanałów nosowych, jak również rozprzestrzenianie się zapalenia bakteryjnego na inne sąsiednie obszary.

Tomografia komputerowa ujawnia szczegółową mapę struktury kości i tkanek miękkich zatok szczękowych, odzwierciedlającą rodzaj i charakter uszkodzeń w jamach i obszarze szkieletu nosa. Ta metoda diagnozy jest konieczna w przypadku zatoki pourazowej, która musi być traktowana inaczej niż metoda standardowa. Badanie CT wskazuje na obecność ciał obcych, uszkodzeń, powikłań oczodołowych i wewnątrzczaszkowych w przewlekłym zapaleniu zatok.

Nakłada się nakłucie lub nakłucie zatoki szczękowej w celu zebrania materiału z obszaru objętego stanem zapalnym do analizy. Ropna substancja jest nie tylko pobierana do badań, ale również maksymalna możliwa ilość jest usuwana, a zatokę płucze się środkami antyseptycznymi przez drenaż. Jest to zabieg terapeutyczny i diagnostyczny, którego celem jest wyeliminowanie nie tylko objawów zapalenia zatok, ale także pierwotnej przyczyny choroby zapalnej.

Dzieci i kobiety w ciąży, a także wszyscy pacjenci mogą być przepisani i diafanoskopia. Do ust wsuwa się światło Goeringa. W całkowicie ciemnym gabinecie lekarz zauważy zmniejszoną przezroczystość zatoki zatokowej, a następnie, po innych badaniach i testach, zaleci właściwe i bezpieczne leczenie.

Leczenie lewostronnego lub prawostronnego zapalenia zatok

Ludzie w różnym wieku cierpią na przewlekłe zapalenie zatok po lewej lub prawej stronie. Aby zapobiec chorobie, zaleca się:

• okresowo odwiedzaj dentystę w celu szybkiej eliminacji próchnicy i innych problemów, które mogą powodować stan zapalny w jamie ustnej, który często rozprzestrzenia się dalej w nosogardzieli;
• utrzymanie odporności;
• przyjmowanie witamin;
• terminowe właściwe leczenie przeziębienia, infekcji wirusowych, zapalonych migdałków i migdałków;
• zapobieganie urazom nosa i ogólnej hipotermii ciała.

Oprócz lekarza laryngologa czasami wymagana jest konsultacja alergologa, a także dentysty. Ważne jest, aby ściśle przestrzegać zaleceń lekarzy, zażywać leki, przepisywane tylko na receptę, a nie samoleczenia, i nie opuszczać przebiegu leczenia w połowie. Ciepłe zatoki nosowe ogrzewa się ciepłymi okładami, kąpielami do stóp, wkraplaniem specjalnych improwizowanych kropli lub myciem ziołowymi wywarami, zwłaszcza jeśli ostre prawostronne zapalenie stawów rozprzestrzeniło się na drugą stronę.

W przypadku poważnego przebiegu choroby przepisz:

• aerozole i spraye antyseptyczne i antybakteryjne (Bioparox, Isofra, Polydex);
• złożone kropelki mające kilka różnie działających składników;
• fizjoterapia;
• spłukiwanie nosa śluzem solanką lub wodą morską, co jest ważne dla nawilżania błon śluzowych, usuwania śluzu i ułatwiania oddychania;
• antybiotyki w postaci tabletek lub syropów;
• środki zwężające naczynia krwionośne do nosa do łagodzenia oddechu i przepływu innych leków do zatok z zapaleniem;
• leki przeciwhistaminowe na choroby alergiczne.

W poważnych przypadkach, jeśli leczenie, mycie i antybiotyki dały niepełny wynik, objawy choroby nie zniknęły całkowicie, wykonują nakłucie zatok szczękowych. Są oni wstrzykiwani przez kilka dni lekami przeciwzapalnymi, które całkowicie wypłukują jamę z ropy i promują ich naturalny wypływ przez kanały do ​​kanałów nosowych.