Leczenie płucnych antybiotyków płucnych

Zapalenie opłucnej jest procesem zapalnym w płucach, w wyniku którego chory człowiek ma duże nagromadzenie wysięku między liśćmi opłucnej lub uwolnieniem fibryny na powierzchni błon opłucnej. Ta patologia jest najczęściej powikłaniem innych poważnych chorób, takich jak zapalenie płuc, gruźlica, rak, toczeń rumieniowaty układowy itp. Lekarze nie zawsze udaje się określić przyczynę zapalenia opłucnej, ale dziś istnieją trzy główne czynniki etiologiczne w medycynie: wirusowe, bakteryjne i alergiczne.

Taktyka leczenia jest z reguły opracowywana po badaniu mikrobiologicznym płynu opłucnowego pod kątem zakażenia. Etiologia paciorkowców opłucnowych, pneumokokowych, chlamydii, legionelli i mykoplazmy jest leczona antybiotykami, które dobierane są indywidualnie w każdym przypadku, biorąc pod uwagę cechy flory patogennej.

Wskazania do antybiotykoterapii

Ponieważ zapalenie opłucnej w większości przypadków jest chorobą wtórną, głównym celem lekarzy jest poszukiwanie głównej przyczyny jej wystąpienia, podczas której przeprowadza się leczenie objawowe. Terapię antybiotykową można przepisać, jeśli pacjent jest zdiagnozowany:

1. Włókniste zapalenie opłucnej. Ten typ choroby występuje najczęściej i przepisywany jest antybiotykom o szerokim spektrum działania w połączeniu z lekami przeciwzapalnymi i przeciwbólowymi.
2. Suche zapalenie opłucnej o etiologii gruźliczej. W przypadku zapalenia opłucnej o etiologii gruźliczej przeprowadza się specjalne leczenie, w tym leki przeciwgruźlicze (izoniazyd, Ethambutol) jednocześnie z terapią przeciwbakteryjną.
3. Wysiękowe zapalenie opłucnej. Jest leczony za pomocą tych samych leków, co zapalenie opłucnej spowodowane zapaleniem płuc. Terapia przeciwdrobnoustrojowa jest przeprowadzana podczas przyjmowania środków przeciwzapalnych i odczulających. Ponadto lekarze regularnie przeprowadzają usuwanie nadmiaru płynu z jamy opłucnej w celu ułatwienia stanu pacjenta i pobrania materiału biologicznego do analizy cytologicznej.
4. Przewlekłe ropne zapalenie opłucnej. Gdy ten typ choroby jest obowiązkowy, chirurgiczny drenaż jamy opłucnej, wypełniony ropnym wysiękiem. Zaatakowane obszary są myte roztworami opartymi na środkach przeciwbakteryjnych.

Główne grupy antybiotyków stosowanych w leczeniu zapalenia opłucnej

Jeśli badanie potwierdzi zakaźny charakter choroby, pacjentowi przepisuje się antybiotyki. Wybór leków będzie dokonywany w zależności od rodzaju patogenu znalezionego w materiale biologicznym pacjenta i jak wrażliwy jest na niektóre składniki leku. Najczęściej stosowanymi środkami przeciwbakteryjnymi w zapaleniu opłucnej są:

• Antybiotyki o szerokim spektrum działania (azytromycyna, gentamycyna, ryfampicyna, imipenem, amoksycylina, ceftriakson, cylastatyna).
• Makrolidy (Sumamed, Yutatsid, Makropen, Rulid, Rovamitsin).
• Cefalosporyny (Ceftholosan, Claforan, Cefuroxime, Ceftriaxone, Mefoxin, Latamoxsef, Keiten, Cefepime, Zefter).
• Linozamidy (klindamycyna, linkomycyna).
• Naturalne, syntetyczne, a także połączone i półsyntetyczne penicyliny (Sultasin, Sulbactam, Amoxicillin, Oxamp, Ampicillin, Phenoxymethylpenicillin, Ticarcillin, Metzillin, Methicillin).
• Karbapenemy (Meropenem, Tienam, Imipenem, Doripenem, Cefepime).
• Fluorochinolony (lewofloksacyna, hemifloksacyna, sparfloksacyna, mikrofluks, sitafloksacyna, norfloksacyna, trowafloksacyna, moksiflocacyna, lomefloksacyna).
• Aminoglikozydy (Sizomitsin, Amikatsin, Izepamitsin, Netilmitsin). Ważne: leki te nie mogą być stosowane jednocześnie z antybiotykami - penicylinami i cefalosporynami).
• Tetracykliny (Minoleksyna, Doksycyklina).

Dzięki odporności organizmów szkodliwych na jakiekolwiek leki lekarze mogą je zastąpić podobnymi środkami. Dawkowanie i czas trwania leczenia zależy w dużej mierze od wyników analiz uzyskanych podczas leczenia i ogólnego obrazu klinicznego pacjenta.

Metody podawania antybiotyków w przypadku zapalenia opłucnej mogą się różnić w zależności od tego, jakie leki zostały przepisane pacjentowi:

• preparaty można podawać małym dzieciom w postaci zawiesin lub tabletek;
• dorośli najczęściej wstrzykują narkotyki domięśniowo lub dożylnie;
• w ciężkich przypadkach wprowadzenie roztworów przeciwbakteryjnych w okolicy opłucnej za pomocą specjalnej igły.

Skuteczność terapii antybiotykowej i skutków ubocznych

Podstawą leczenia farmakologicznego zapalenia opłucnej jest terapia antybiotykowa, która z reguły wykazuje dobre wyniki tylko w połączeniu z innymi metodami leczenia tej choroby. Tak więc, jeśli pacjent nie angażuje się w specjalnie opracowany kompleks terapii ruchowej dla pacjentów z zapaleniem opłucnej, istnieje ryzyko licznych zrostów, aw rezultacie ostrej niewydolności płucnej. Przerost płuc z tkanką włóknistą może również powodować upośledzenie ruchliwości lub utratę zdolności do pracy.

Ponadto długotrwałe leczenie antybiotykami jest niezwykle negatywne dla stanu wielu narządów, a także układu sercowo-naczyniowego i trawiennego. W wyniku tego, po wyleczeniu bakteryjnego zapalenia opłucnej, pacjent musi przejść pełen kurs rehabilitacji obejmujący następujące rodzaje terapii:

1. Detoksykacja. W trakcie swojej żywotnej aktywności bakterie emitują wiele toksyn, które w rzeczywistości są trucizną dla ludzkiego organizmu. Po leczeniu antybiotykami martwe mikroorganizmy rozkładają się, tworząc ropne ogniska na wcześniej dotkniętych obszarach, co prowadzi do ogólnego zatrucia i innych nieprzyjemnych konsekwencji. Głównymi metodami radzenia sobie z tym schorzeniem jest stosowanie leków moczopędnych i mycie krwi poprzez dożylny wlew roztworów soli.
2. Immunostymulowanie. Układ odpornościowy jest odpowiedzialny za konfrontację ciała z różnymi infekcjami, a obecność procesów zapalnych wskazuje, że jest on w stanie krytycznym. Podczas leczenia zapalenia opłucnej, jak również podczas okresu rehabilitacji, pożądane jest, aby każdy pacjent wypił kurs witamin, a także leki, które przywracają naturalną mikroflorę jelitową. Naturalne produkty mogą być stosowane jako środki immunostymulujące, które zawierają dużą ilość witaminy C (wywary i napary oparte na owocach róży, porzeczkach, derenie, żurawinie, jarzębinie) lub takie środki immunomodulujące jak Imudon, Timogen, IRS-19.

Podczas leczenia antybiotykami pacjenci mogą również napotkać wyjątkowo nieprzyjemne skutki uboczne, które mogą znacząco obniżyć jakość życia. Na przykład przyjmowanie leków przeciwbakteryjnych z grupy penicylin często prowadzi do następujących negatywnych konsekwencji:

• pokrzywka, silny świąd, obrzęk naczynioruchowy;
• nudności, zawroty głowy, wymioty;
• długotrwała biegunka i ból jelit.

Jeśli wystąpią takie działania niepożądane, pacjent powinien natychmiast powiadomić lekarza prowadzącego, który dostosuje dawkę lub zastąpi wybrane leki innymi. Antybiotyki makrolidowe mogą powodować:

• zaburzenia dyspeptyczne;
• reakcje alergiczne (rzadko);
• choroba dziąseł (np. zapalenie jamy ustnej lub zapalenie dziąseł).

Cefalosporyny są ogólnie uważane za bezpieczne, dlatego często są przepisywane dzieciom i kobietom w ciąży, ale leki z tej grupy mogą również powodować:

• biegunka;
• alergie;
• różne zaburzenia trawienia.

Rzadziej mogą wystąpić zapalenie jamy ustnej i zaburzenia krwawienia (zwykle u pacjentów w podeszłym wieku).

Jednym z najsilniejszych syntetycznych antybiotyków są fluorochinolony. Preparaty z tej grupy są przepisywane tylko w leczeniu zapalenia opłucnej, które powstało na tle ciężkiego zapalenia płuc. Głównym skutkiem ubocznym jest zahamowanie wzrostu kości, dlatego fluorochinolony nie są przepisywane dzieciom poniżej 18 lat i kobietom w ciąży. Inne negatywne reakcje to:

• ból mięśni i stawów;
• reakcje alergiczne;
• zaburzenia trawienia, nudności i wymioty;
• migrena, zawroty głowy;
• zaburzenie krwawienia.

Powyższe działania niepożądane nie są obserwowane u każdego pacjenta, ponieważ wiele zależy od indywidualnych cech organizmu i innych czynników.

Obecnie lekarze starają się używać wyłącznie nowej generacji leków, które mogą skutecznie radzić sobie z zapaleniem opłucnej o zakaźnej etiologii, bez szkody dla innych układów organizmu. Obowiązkowe przestrzeganie wszystkich zaleceń lekarskich znacznie zmniejsza także negatywny wpływ antybiotyków na organizm, minimalizując ryzyko powikłań.

Leczenie zapalenia opłucnej płuc: kluczowe punkty

Zapalenie opłucnej to zapalenie warstw przypominających liście, które pokrywają płuca (opłucną).

Głębokie oddychanie i ostry ból w klatce piersiowej są uważane za najczęstsze objawy zapalenia opłucnej. Czasami ból jest również odczuwany w ramieniu.

Ból może być gorszy podczas kaszlu, kichania i poruszania się. Może być zmniejszona, jeśli oddychanie jest szybkie i krótkie, mogą się również pojawić inne objawy, takie jak duszność i suchy kaszel.

Jeśli masz powyższe objawy, koniecznie udaj się do lekarza. Jeśli ból w klatce piersiowej jest ciężki i ma charakter ciągnący, występują objawy takie jak nudności, nadmierne pocenie się i odkrztuszanie krwi, a następnie natychmiast skonsultuj się ze specjalistą.

Zapalenie opłucnej można zdiagnozować w wyniku badania i szczegółowych badań objawów choroby. Podczas badania lekarz może słuchać klatki piersiowej, aby sprawdzić charakterystyczny suchy, ostry dźwięk.

Konieczne mogą być dalsze kontrole w celu określenia pierwotnej przyczyny zapalenia opłucnej i zrozumienia stopnia zaawansowania choroby i postaci choroby.

Mogą to być:

• badania krwi w celu ustalenia, czy występuje zakażenie lub czynnik autoimmunologiczny, który prowokuje jego rozwój;
• prześwietlenie klatki piersiowej;
• badanie ultrasonograficzne;
• badanie tomografii komputerowej (CT);
• biopsja to mała próbka tkanek opłucnej płuc, która jest niezbędna do dalszych badań.

Procedury medyczne pomagają wypompować płyn, powietrze lub krew z przestrzeni opłucnej. Konieczność tego wynika z faktu, że duża ilość płynu, powietrza lub krwi może wywierać nacisk na płuca, co przyczynia się do ich zniszczenia. Zdarza się, że płyn zawiera ropę, która ma bardzo gęstą konsystencję (ropne zapalenie opłucnej) lub skrzepy krwi. Ropa lub skrzepy krwi utworzyły grubą skórę lub złuszczają się na płucach, co powoduje, że jest ona cięższa, podczas gdy czas potrzebny na pompowanie cieczy wzrasta. Aby zerwać ropę lub skrzepy krwi, lekarze używają rurek klatki piersiowej. W tym celu leki są wstrzykiwane bezpośrednio do przestrzeni opłucnej. Leki te nazywane są środkami fibrynolitycznymi. Jeśli leki nie wpływają na ropę lub skrzepy krwi, ich konsystencja pozostaje niezmieniona, a pacjent potrzebuje operacji.

Zabiegi na zapalenie opłucnej:

• Włóż rurkę do klatki piersiowej. Lekarze czasami wkładają rurkę klatki piersiowej przez ścianę klatki piersiowej, następnie nadmiar płynu zostanie usunięty. Rurka piersiowa jest podłączona do skrzynki ssącej płynu. To urządzenie służy do odprowadzania krwi lub powietrza z przestrzeni opłucnej.
• W czasie pleurodyski pieczętuje przestrzeń opłucną. Po wysuszeniu całego płynu z klatki piersiowej przez rurkę klatki piersiowej, lekarze wprowadzają substancję przez rurkę, aby podrażnić powierzchnię opłucnej. Podrażnienie mechaniczne powoduje, że dwie warstwy opłucnej pozostają w pozycji zamkniętej. Eliminuje to możliwość tworzenia się przestrzeni w celu zwiększenia ilości płynu.
• Podczas torakocentezy lekarz przenika przez igłę lub cienką, pustą w środku plastikową rurkę przez żebra za klatką piersiową bezpośrednio do ściany klatki piersiowej i wydobywa płyn z klatki piersiowej.

Aby zapobiec wystąpieniu zapalenia opłucnej, konieczne jest, aby przy pierwszych objawach choroby zwrócić się o pomoc medyczną.

Jeśli to możliwe, skontaktuj się ze specjalistą, jeśli jesteś w stanie, który może wywołać zapalenie opłucnej (szczególnie u osób, które były już podatne na zapalenie opłucnej, szczególnie w młodym wieku).

Szczepienie przeciwko zapaleniu płuc jest obowiązkowe, ze szczególnym uwzględnieniem leczenia chorób patogennych w przypadku zapalenia opłucnej, jeśli odporność jest osłabiona lub występuje choroba przewlekła.

Co powoduje zapalenie opłucnej?

• Najczęściej zapalenie opłucnej wynika z infekcji wirusowej (takiej jak grypa) lub zakażenia bakteryjnego (takiego jak zapalenie płuc).
• W rzadszych przypadkach zapalenie opłucnej może być spowodowane przez takie czynniki, jak zakrzep krwi, który blokuje przepływ krwi do płuc (zatorowość płucna) lub rak płuc.

Zapalenie opłucnej może dotyczyć osób w każdym wieku, ale osoby w wieku powyżej 65 lat są najbardziej zagrożone, ponieważ infekcje dolnych dróg oddechowych są wśród nich powszechne.

Najczęściej leczenie zapalenia opłucnej ma na celu zmniejszenie bólu i zajęcie się podstawową przyczyną choroby.

Jest interesujący

Jest jedna dziwność - jeśli leżysz po stronie dotkniętej chorobą, ból zmniejszy się.

W leczeniu bólów w klatce piersiowej spowodowanych zapaleniem opłucnej stosuje się rodzaj środka przeciwbólowego, znanego jako niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ). Najczęstsze zastosowanie ibuprofenu.

Jeśli NLPZ są nieskuteczne lub uczulone na którykolwiek ze składników tego leku, pacjentowi można przepisać inne środki przeciwbólowe, takie jak Paracetamol lub Kodeina.

• Jeśli przyczyna zapalenia opłucnej stała się infekcją bakteryjną, konieczne jest wypicie antybiotyków. Wszystko zależy od nasilenia objawów zapalenia opłucnej, może to być albo pigułki, albo zastrzyki. Aktywnie wykorzystywane są także kombinacje kilku antybiotyków.
• W sytuacji, gdy zapalenie opłucnej powstało z powodu infekcji wirusowej, dalsze leczenie może nie być konieczne, ponieważ infekcja znika sama w ciągu kilku dni.
• Jeśli objawy zapalenia opłucnej już znacząco wpłynęły na zdrowie i ogólny stan organizmu, konieczna jest hospitalizacja i wsparcie funkcjonowania głównych narządów za pomocą specjalnego sprzętu medycznego.

Istnieją sytuacje, w których zapalenie opłucnej jest spowodowane nagromadzeniem nadmiaru płynu wokół płuc, stan ten nazywany jest wysiękiem opłucnowym.

Wysięk opłucnowy może powodować duszność, która z czasem się pogorszy. Stan ten charakteryzuje się zapaleniem opłucnej spowodowanym zatorowością płucną lub zakażeniem bakteryjnym.

Jeśli wysięk opłucnowy nie ustępuje wraz z aktywnym leczeniem zapalenia opłucnej, a oddychanie pacjenta jest już dość trudne, lekarz intubuje specjalną rurkę w celu usunięcia płynu z płuc.

Probówkę można wprowadzić za pomocą dowolnego ogólnego lub miejscowego środka znieczulającego. Jeśli konieczne jest usunięcie nadmiaru płynu, należy spędzić kilka dni w szpitalu.

Wyniki leczenia zapalenia opłucnej często zależą od ciężkości choroby. Najważniejsze badanie dotyczy płynu opłucnowego, substancja ta jest analizowana pod mikroskopem w celu wykonania lub potwierdzenia diagnozy. Następnie leczenie jest ukierunkowane na usunięcie płynu z przestrzeni opłucnej, ustalenie przyczyny i złagodzenie objawów. Leczenie koncentruje się następnie na usuwaniu dodatkowych płynów, powietrza lub krwi z przestrzeni opłucnej, łagodząc objawy i rozważając przyczynę.

Cele leczenia zapalenia opłucnej są następujące:

1. Konieczne jest usunięcie płynu, krwi lub powietrza z przestrzeni opłucnej.
2. Zmniejsz skutki uboczne objawów choroby.
3. Dowiedz się, jakie są przyczyny zapalenia opłucnej.

Jak leczyć środki na zapalenie opłucnej w domu

Pomocne może być trzymanie poduszki przy części klatki piersiowej, która boli, gdy kaszlesz lub ciężko oddychasz. Owinięcie klatki piersiowej szerokimi, elastycznymi bandażami łagodzi silny ból, ale utrudnia poruszanie klatką piersiową podczas oddychania i zwiększa ryzyko zapadnięcia się płuc lub zapalenia płuc.

Inne metody leczenia pomocniczego zapalenia opłucnej w domu:

• spróbuj głęboko oddychać;
• odkrztuszać czysty śluz, ponieważ zmniejsza to ból;
• odpocznij dużo;
• leży na boku skrzyni, która boli.

Zapalenie opłucnej było częstym powikłaniem zakażeń bakteryjnych, jego leczenie rozpoczęto od stosowania antybiotyków. Następujące leki są zalecane w celu złagodzenia objawów zapalenia opłucnej:

1. Leki przeciwzapalne. Acetaminofen lub jakikolwiek inny środek przeciwzapalny pomoże w bólu w klatce piersiowej.
2. Środki przeciwbólowe. Aby wyeliminować objawy bólu.
3. Antybiotyki. Jeśli płyn opłucnowy jest zakażony bakteriami, w leczeniu stosuje się antybiotyki i suszenie płynów.
4. Przeciwgrzybicze. Podczas leczenia zapalenia opłucnej często uzupełniają one długotrwałe stosowanie środka przeciwgrzybiczego, jeśli infekcja grzybicza była główną przyczyną choroby.
5. Leki przeciwnowotworowe. Jeśli płyn jest spowodowany przez guzy opłucnej, może nawracać i rosnąć w szybszym tempie. Dlatego rzeczywiste stosowanie leków w tej grupie.
6. Syropy na kaszel. Mogą być przepisywane syropy na kaszel na bazie kodeiny, aby pozbyć się kaszlu.
7. Leczenie steroidami. Jeśli przyczyna jest spowodowana chorobą autoimmunologiczną, taką jak toczeń, leczenie steroidem pomaga poradzić sobie z bólem od zaburzeń opłucnej.

Podejścia do leczenia zapalenia opłucnej

Leczenie chorób układu oddechowego wiąże się z poszukiwaniem przyczyny etiologicznej. To jedna z zasad terapii - efekty etiotropowe.

W przypadku zapalenia opłucnej powikłanego zapalenia płuc, antybiotyki eliminują czynnik sprawczy w przypadku wysięku opłucnowego z genezy autoimmunologicznej - leki cytotoksyczne lub prednizolon.

W ramach zintegrowanego podejścia do leczenia ważne jest wyeliminowanie objawów choroby i podjęcie działań w celu wzmocnienia całego ciała i zwiększenia jego obronności. Artykuł zawiera dane dotyczące leczenia zapalenia opłucnej płuc.

Terapia antybiotykowa

Zastosowanie tej grupy leków jest wskazane dla zapalnej natury wysięku. Zwykle wiąże się z zapaleniem tkanki płucnej - zapaleniem płuc. Istnieją dwa rodzaje zapalenia opłucnej w związku chronologicznym z zapaleniem płuc.

Wysięk parapneumoniczny. Ten stan występuje jednocześnie z zapaleniem płuc.

Odpowiednie leczenie zapalenia opłucnej płuc polega na wyznaczeniu środków przeciwbakteryjnych, biorąc pod uwagę wrażliwość mikroflory na nie.

Metapneumoniczny wysięk opłucnowy. Oznacza powrót do zdrowia po zapaleniu płuc i sugeruje, że leczenie zapalenia tkanki płucnej było skuteczne.

Wysięk powstaje jako część reakcji autoimmunologicznej związanej z dużą liczbą immunoglobulin, które tworzą krążące kompleksy immunologiczne.

Biorąc pod uwagę patogenetyczne mechanizmy zapalenia opłucnej towarzyszące zapaleniu płuc, jedynie wysięk parapneumonowy należy leczyć antybiotykami. Ich wybór powinien być dokonany początkowo empirycznie. Po wysianiu plwociny lub płynu opłucnowego, antybiotykoterapię można dostosować w razie potrzeby.

Jeśli zapaleniu płuc towarzyszy zapalenie opłucnej, oznacza to, że nasilenie objawów klinicznych jest co najmniej umiarkowane. To dyktuje potrzebę pozajelitowego podawania antybiotyków. Jakie środki przeciwbakteryjne są preferowane do stosowania na etapie empirycznym?

Pierwsza grupa to cefalosporyny. Najczęstszym lekiem w tej grupie jest cefotaksym. Bardziej nowoczesny i wygodny w użyciu - Ceftriakson. Przebieg leczenia wynosi 7-10 dni. W razie potrzeby możliwa jest wersja stopniowa. W tym przypadku leczenie zapalenia opłucnej antybiotykami odbywa się w dwóch etapach: po pierwsze, lek podaje się domięśniowo lub dożylnie przez 3 dni, a następnie podaje się doustnie.

Zamiast cefalosporyn można stosować pozajelitowe formy środków przeciwbakteryjnych penicyliny. Należy pamiętać o możliwym pojawieniu się reakcji alergicznej na leki z tej grupy.

W przypadku opornego zapalenia opłucnej i zapalenia płuc należy szukać pomocy w następnej grupie leków przeciwbakteryjnych. Karbapenemy mają najszersze spektrum działania przeciwbakteryjnego. Dlatego należą do leków rezerwowych. To jest Meropenem, Imipinem, Cefepim.

Jeśli okaże się, że zapalenie opłucnej jest związane z gruźlicą, leczenie powinno być przeprowadzone przez lekarza gruźlicy. Terapia etiotropowa obejmuje leki przeciw TB: izoniazyd, Ethambutol, ryfampicyna i inne. Przed przepisaniem schematu leczenia należy określić obecność szerokiej lub wielokrotnej oporności na leki.

Jak leczyć zapalenie opłucnej u osób starszych?

Pacjenci w podeszłym wieku wymagają specjalnego podejścia do leczenia choroby. Ważną cechą jest dostosowanie dawki antybiotyków, z uwzględnieniem zaburzeń czynności nerek i wątroby.

Ponadto dawkowanie leków przeciwbakteryjnych i innych leków musi być odpowiednie pod względem interakcji antybiotyku z innymi lekami. W końcu pacjenci w podeszłym wieku mają dużą liczbę chorób współistniejących, które narzucają konieczność przyjmowania wielu leków z różnych grup.

Należy zwrócić szczególną uwagę na zapobieganie stagnacji i rozwojowi choroby zakrzepowo-zatorowej. Aby to zrobić, przepisz gimnastykę oddechową, wczesne wstawanie z łóżka, fizykoterapię.

Leczenie objawowe

W przypadku zapalenia opłucnej pojawiają się wyraźne bóle. Ponadto rozpoznaje się duszność (duszność). Oddychanie pacjenta może być utrudnione z powodu naruszenia wyskoku oddechowego klatki piersiowej lub z powodu masywnego wysięku do jamy opłucnej, który ściska tkankę płucną z zewnątrz.

Leczenie bólu obejmuje stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Dobry pomaga Ibuprofen, Nimesulid, Nise, Diklofenak. Warto jednak pamiętać o wrzodziejącym działaniu tych leków, dlatego są one przyjmowane z historią wrzodów pod postacią Lansoprazolu, Pariet, Omeprazolu, Ultopu i innych inhibitorów pompy protonowej. Kompresy najlepiej nie używać do tego celu.

Przy silnym kaszlu należy przepisywać leki przeciwkaszlowe. Na współczesnym rynku farmaceutycznym Rengalin sprawdził się bardzo dobrze. Ten środek eliminuje kaszel z powodu wpływu na wiązanie bradykininy w patogenezie. Kodeina i jej analogi są również skuteczne.

Należy zauważyć, że eliminacja kaszlu jest konieczna tylko w przypadku silnego bólu i ograniczenia ruchów oddechowych w ramach suchego zapalenia opłucnej. W przypadku wysiękowego zapalenia opłucnej jest to niepraktyczne.

Jak leczyć fazę wysiękową zapalenia opłucnej? Ból w obecności wysięku pacjenta zwykle nie jest zaburzony. Ale mogą występować skargi na duszność spowodowane dużą ilością wysięku w jamie opłucnej.

Nakłucie opłucnej służy do wyeliminowania tego objawu. Ta manipulacja ma cel terapeutyczny i diagnostyczny. Płyn z opłucnej jest wysyłany do badań cytologicznych i biochemicznych.

Przy utrzymującym się wysięku często nie można wykonać nakłucia, ponieważ zagraża to rozwojowi hipoproteinemii. Następnie stosuje się lek moczopędny. Narzędziem wyboru jest dowolny diuretyk pętlowy. Ważne jest, aby zwracać uwagę na towarzyszącą dnę. W tej sytuacji powołanie diuretyków jest przeciwwskazane.

Leczenie chirurgiczne

Operacja jest konieczna dla ropnego zapalenia opłucnej. Ten stan jest niebezpieczną przemianą w ropniak. Aby rozpocząć, wykonuje się nakłucie jamy opłucnej. Potwierdza to ropną naturę wysięku. Następnie wysięk usuwa się za pomocą rurki drenażowej. Nie należy usuwać więcej niż 1500 ml płynu. W przeciwnym razie doprowadzi to do pogorszenia zaburzeń oddechowych.

Środki przeciwbakteryjne należy wprowadzić do punktu nakłucia za pomocą strzykawki. Pozwoli to wyeliminować czynnik sprawczy - infekcję bakteryjną. Jeśli to konieczne, ta procedura terapeutyczna jest powtarzana kilka razy.

W obecności ropnia płucnego, powikłanego ropnym zapaleniem opłucnej, konieczne jest wyeliminowanie ostrości za pomocą torakotomii i przeprowadzenie odpowiedniego drenażu. Będziesz także potrzebował systemowej antybiotykoterapii.

Fizjoterapia i masaż

Zakończenie kompleksu ćwiczeń podczas zapalenia opłucnej jest konieczne, aby zminimalizować ryzyko zrostów. Terapia wysiłkowa (gimnastyka) z ustępującym zapaleniem opłucnej może poprawić ruchomość klatki piersiowej, nasilić krążenie krwi i odpływ limfy w jamach opłucnowych. Pomoże to znacznie szybciej leczyć zapalenie opłucnej. Jednocześnie funkcjonalne zaburzenia oddechowe miną wcześniej.

Powinieneś wiedzieć, że ćwiczenia oddechowe i inne ćwiczenia są przeciwwskazane w ostrym zapaleniu opłucnej, obecności bólu, gdy zmiany zapalne wciąż trwają. Powinieneś poczekać na złagodzenie procesu patologicznego.

Ćwiczenie terapeutyczne obejmuje ćwiczenia oddechowe. Mogą być wykonywane w dowolnym trybie. Jeśli pacjentowi nie wolno wstać z łóżka, możesz ćwiczyć oddychanie za pomocą mięśni brzucha i przepony (oddychanie przeponowe lub brzuszne). Zabrania się wykonywania prostych ruchów nogami, przypominających obrót pedałów rowerowych.

W trybie wolnym i oddziale możesz wykonywać ćwiczenia „pompowania”. Są oparte na stokach. W tym przypadku pacjent musi pochylić się w zdrowy sposób, biorąc głęboki oddech. Wyjście musi być gwałtowne i musi mu towarzyszyć powrót do pozycji wyjściowej.

Leczenie zapalenia opłucnej powinno być wszechstronne. Oznacza to, że odpowiednie leczenie zapalenia opłucnej obejmuje nie tylko zastrzyki z antybiotyków i leki przeciwkaszlowe na os. Stosowane są opisane powyżej ćwiczenia oddechowe i masaż leczniczy.

Masaż zapalenia opłucnej należy przepisać, gdy stan zapalny ustąpi. Zazwyczaj ten moment jest określony przez normalizację temperatury ciała i spadek objawów klinicznych. Około czwartego dnia po tym, jak reakcja temperaturowa stała się normalna, można rozpocząć kurs masażu.

Procedura początkowo nie powinna trwać dłużej niż 15 minut. Masażysta zwykle zaczyna od masażu zdrowego obszaru klatki piersiowej. Podczas ograniczania aktywności ruchowej, ruchów piłowania ściany klatki piersiowej, stosuje się różne elementy trące. Wszystkie ruchy masażu powinny być wykonywane powoli przez 10 minut.

W miarę zmniejszania się ograniczenia trybu silnikowego można rozszerzać techniki masażu. Metoda klepania jest aktywnie stosowana. Ruchy piłowania są wykonywane bardziej gwałtownie i intensywnie. Techniki tarcia powinny przebiegać wzdłuż przestrzeni międzyżebrowych. Należy masować klatkę piersiową ze wszystkich stron i we wszystkich płaszczyznach.

Po wypisie z oddziału masaż należy kontynuować w ramach leczenia ambulatoryjnego. W tym przypadku ruchy masażysty powinny być jeszcze bardziej energiczne. Połączenie technik wibracyjnych jest możliwe. W celu zapobiegania zrostom i szybkiemu przywróceniu czynności płuc i elastyczności klatki piersiowej masaż jest zsynchronizowany z ćwiczeniami oddechowymi.

Skutecznie przerwij sesję, ściskając. W tym przypadku masażysta musi naciskać na klatkę piersiową w płaszczyźnie czołowej (w kierunku przednio-tylnym). Poprawia właściwości sprężyste klatki piersiowej. Przeciwwskazaniami do stosowania tej techniki są choroby, które występują ze skurczem oskrzeli.

Antybiotyki na zapalenie opłucnej

Zapalenie opłucnej płuc - objawy i leczenie

Opłucna jest specjalną powłoką, która jakoś otacza nasze płuca ze wszystkich stron. Pozwala to płucom swobodnie przesuwać się wzdłuż klatki piersiowej podczas wdechu i wydechu. Ale zapalenie opłucnej jest stanem zapalnym opłucnej, kiedy pęcznieje, staje się zapalny i staje się gęsty. Samo zapalenie opłucnej jest rzadkie, najczęściej jest to powikłanie zapalenia oskrzeli, gruźlicy lub zapalenia płuc. Czasami może to być reakcja na zapalenie narządów jamy brzusznej - zapalenie trzustki lub zapalenie wątroby.

Rodzaje zapalenia opłucnej

Lekarze rozróżniają dwa główne rodzaje zapalenia opłucnej - jest sucha i wysiękowa.

Suche

Suchość charakteryzuje się tym, że pacjenci skarżą się na ból w klatce piersiowej, nasilony przez kaszel. Wynika to z faktu, że suche arkusze opłucnej ocierają się o siebie, tworząc w ten sposób nieprzyjemne bolesne odczucia. Według pacjentów ból jest taki, jakby ktoś dźgał igłą. Temperatura ciała z chorobą wzrasta do 38,5 stopnia. Mężczyzna nie chce jeść i wyraźnie traci na wadze z powodu braku apetytu.

Efuzja

Jeśli w jamie opłucnej znajduje się płyn, wtedy nie ma bólu, a pacjent ma kaszel, który jest mokry, z wydzieliną z plwociny. W jamie opłucnowej może gromadzić się do pięciu litrów płynu! Charakterystyczna jest również duszność. Oddech osoby z wysiękowym zapaleniem opłucnej jest słyszalny dla innych - świszczący oddech z charakterystycznym świszczącym oddechem. Jest także płytka i częsta. Gdy vypotnom zapalenie opłucnej charakteryzuje się dreszczami, osłabieniem i nadmierną potliwością.

Jak nie mylić zapalenia opłucnej z zapaleniem płuc?

Jeśli podejrzewasz zapalenie opłucnej, wymagane są badania krwi. Jeśli badanie krwi wykaże, że ESR wynosi do 80 jednostek, obecna jest leukocytoza i niedokrwistość, wtedy wszystkie objawy procesu zapalnego są oczywiste. Dodatkowo należy wykonać prześwietlenie obszaru klatki piersiowej. To prawda, że ​​w ten sposób można zdiagnozować tylko zapalenie opłucnej, a na zdjęciu pojawi się zaciemnienie. Możliwe jest rozpoznanie zapalenia opłucnej, jeśli objętość płynu jest nie mniejsza niż 300 ml. Możesz także wykonać punkcję opłucnej, pobrać próbkę płynu i wykonać jego analizę w laboratorium.

Leczenie zapalenia opłucnej za pomocą preparatów farmaceutycznych

Wszyscy lekarze zalecają kompleksowe leczenie. To znaczy, aby zacząć eliminować stan zapalny. Aby to zrobić, weź antybiotyki i leki przeciwzapalne.

Antybiotyki

Klindamycyna, Fortum, cefobid, cefoksym. Leczenie powinno trwać 3 tygodnie. Jeśli jest to wymagane, musisz kontynuować leczenie innymi środkami - Sumamed, Augmentin, Amoxiclav. Leczenie może trwać do 2 miesięcy. Wszystko będzie zależało od twojej odporności i ciężkości choroby. Dawki leków są również indywidualnie dobierane.

Voltaren, Ibuprofen. Niesteroidowe leki przeciwzapalne są przyjmowane jednocześnie z antybiotykami. Jeśli choroba jest ciężka, należy przyjąć hormonalny lek Prednisolon.

Rozproszenie

Suche zapalenie opłucnej, zwykłe tynki musztardowe, tylne słoiki i kompresy rozgrzewające z alkoholem są skutecznie leczone suchym zapaleniem opłucnej.

Zwróć uwagę na fakt, że przy zapaleniu opłucnej metody ludowe mogą być stosowane tylko na etapie zdrowienia. Po pierwsze, lepiej jest wywołać stan zapalny za pomocą antybiotyków i leków przeciwzapalnych z apteki.

Owoce kopru włoskiego

Zajmie to dwie łyżki posiekanych owoców kopru włoskiego. Powinni wlać szklankę wrzącej wody do termosu i trzymać przez godzinę. Następnie odcedź i wypij jedną trzecią szklanki po trzy razy dziennie przed posiłkami. Skuteczny przy suchym zapaleniu opłucnej.

Pąki brzozy i kwiat lipy

Weź dwie łyżki pączków brzozy i 50 g kwiatów lipy. Wypełnij je dwiema szklankami wrzącej wody w termosie i przytrzymaj przez godzinę. Następnie odcedź napar i napełnij go szklanką soku z aloesu i szklanką miodu lipowego. Następnie - zanurz się w łaźni wodnej na 10 minut, a następnie dodaj do kompozycji kolejną szklankę oleju roślinnego.

Konieczne jest picie środków na łyżce stołowej trzy razy dziennie przez pół godziny przed posiłkiem. Przebieg leczenia to miesiąc. Ten lek jest doskonały do ​​krwawienia z zapalenia opłucnej.

Soprysz, czarny bez, podbiał

W równych proporcjach weź liście podbiału, trawy rdestu i kwiatów czarnego bzu. Wymieszaj je i jedną łyżkę kolekcji zalej szklanką wrzącej wody w termosie. Domagaj się godziny. Następnie odcedź i wypij ćwierć szklankę cztery razy dziennie pół godziny przed posiłkami. Ta kolekcja jest przydatna zarówno w wysięku, jak i suchym zapaleniu opłucnej.

Możesz także udostępnić link do tej publikacji znajomym.

Leczenie opłucnej

Zapalenie opłucnej jest procesem zapalnym zlokalizowanym w liściach opłucnej i towarzyszy mu nagromadzenie wysięku (płynu) w jamie opłucnej lub odkładanie się fibryny na powierzchni liści. W zależności od obecności wysięku, zapalenie opłucnej wyróżnia się wysiękowym i włóknikowym lub suchym, w zależności od natury - bakteryjnej, wirusowej i alergicznej. Często charakter zapalenia opłucnej pozostaje niejasny. Charakterystyczne jest, że choroba ta rozwija się jako skomplikowana forma innych stanów patologicznych.

Przyczyny zapalenia opłucnej nazywa się:

• zakażenie organizmu przez bakterie (gronkowce, pneumokoki), grzyby (kandydoza, blastomikoza), wirusy (amebiaza, echinokokoza), mykoplazma i prątki (gruźlica);
• powikłania chorób narządów oddechowych;
• rozproszone uszkodzenia tkanki łącznej;
• nowotwory złośliwe (przerzuty w opłucnej, rak płuc, opłucnej, piersi, jajników itp.);
• urazy klatki piersiowej;
• interwencje chirurgiczne i powikłania po zabiegu.

Objawy zapalenia opłucnej to:

• ekspresyjny ból w klatce piersiowej towarzyszący oddychaniu;
• kaszel;
• wzrost temperatury ciała - od lekkiego do ciepła;
• duszność i trudności w oddychaniu;
• bladość, aw niektórych miejscach sinica skóry;
• ogólne osłabienie i zmęczenie.

• czynniki etiologiczne
  • zakaźne zapalenie opłucnej: pneumokoki, paciorkowce, gronkowce, pałeczki hemofilne, klebsiel, mycobacterium tuberculosis, pierwotniaki (ameby), grzyby, pasożyty, wirusy. Najczęściej zakaźne zapalenie opłucnej obserwuje się w zapaleniu płuc (para- i metapneumonia) i gruźlicy.
  • niezakaźne (aseptyczne) zapalenie opłucnej, obserwowane w następujących chorobach:
    • nowotwory złośliwe: rakowatość opłucnej (przerzuty nowotworów złośliwych - zespół Meigsa w raku jajnika, choroba Hodgkina, mięsak limfatyczny, hemoblastoza itp.);
    • rozlane choroby tkanki łącznej (toczeń rumieniowaty układowy, zapalenie wielomięśniowe, reumatoidalne zapalenie stawów, twardzina układowa, układowe zapalenie naczyń);
    • urazy klatki piersiowej;
    • atak serca zapalenie płuc;
    • ostre zapalenie trzustki;
    • przewlekłe zaburzenia czynności nerek lub wątroby;
    • zawał mięśnia sercowego (zespół Dresslera);
• charakter procesu patologicznego:
  • suche zapalenie opłucnej;
  • wysiękowe zapalenie opłucnej;
• natura wysięku:
  • surowiczy
  • serofibrinowy,
  • ropny lub gnijący,
  • krwotoczny,
  • eozynofilowy,
  • cholesterol,
  • chyle,
  • mieszane
• zapalenie opłucnej:
  • ostry
  • podostry
  • przewlekły;
• lokalizacja zapalenia opłucnej
  • rozproszony;
  • ograniczony: szczytowy (wierzchołkowy), ciemieniowy (paracostal), costodiaphragmatic, przeponowy (podstawowy), paramediastinal, interlobar (interlobar).

Suche (włókniste) zapalenie opłucnej zwykle nie ma niezależnej wartości. Występują w różnych chorobach płuc (zapalenie płuc, ropne choroby płuc, zawał płuc itp.), Jako współistniejący proces patologiczny w chorobach pozapłucnych (ropień podnapienny, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie dróg żółciowych), jak również w chorobach zapalnych (gruźlica, reumatyzm, toczeń rumieniowaty układowy), reumatoidalne zapalenie stawów, twardzina układowa).

Leczenie zapalenia opłucnej jest przepisywane przez specjalistę po zapoznaniu się z historią chorób i osobliwości jego przebiegu u konkretnego pacjenta. Terapia terapeutyczna łączy środki promujące resorpcję i eliminację wysięku, leczenie objawowe i regenerujące, terapię antybakteryjną i witaminową. Terapia musi koniecznie być wszechstronna i mieć na celu wyeliminowanie przyczyn zapalenia opłucnej, ponieważ w przeważającej liczbie przypadków zapalenie opłucnej poprzedza nieleczona choroba układu oddechowego.

Leczenie objawowe nie daje wyczerpującego efektu i ma na celu wyłącznie znieczulenie i zapobieganie powikłaniom po zapaleniu opłucnej. Leczeniu objawowemu muszą koniecznie towarzyszyć środki mające na celu wyeliminowanie choroby poprzedzającej zapalenie opłucnej (na przykład gruźlicy lub zapalenia płuc) oraz eliminację procesu zapalnego.

Powołanie leków przeciwbakteryjnych powinno odbywać się wyłącznie z uwzględnieniem różnorodności flory patogennej i wrażliwości leku na nią. Efekt może być wspierany przez terapię immunostymulującą. Leki przeciwzapalne i odczulające są odpowiednie do zmniejszenia bólu opłucnowego, ich odbiór przyspiesza proces gojenia.

Konieczne jest leczenie choroby podstawowej za pomocą środków objawowych. W przypadku rozpoznania suchego zapalenia opłucnej o etiologii gruźliczej przeprowadza się swoistą terapię przeciwgruźliczą. Po zdiagnozowaniu rozlanej choroby tkanki łącznej przepisuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne i glikokortykoidy. Jeśli główną chorobą jest zapalenie płuc, zaleca się leczenie antybiotykami (penicyliny, cefalosporyny, karbapenemy, aminoglikozydy, tetracykliny, makrolidy, chloramfenikol, fluorochinolony).

W pneumokokowym zapaleniu opłucnej, lekiem przeciwbakteryjnym z wyboru jest benzylopenicylina, która jest podawana domięśniowo w 1000 000-2 000 000 IU co 4 godziny. W przypadkach ropnego zapalenia, dawka jest podwojona. Jeśli choroba jest spowodowana przez oporne na penicylinę szczepy pneumokoków, przepisywane są cefalosporyny lub karbapenemy (tieny) lub wankomycyna. Z cefalosporyn stosuje się cefoksytynę (mefoksynę), cefotetan (keyten), moksolaktam (latamoxcef). Z karbapenemów częściej stosuje się imipenem-cilastatynę (tienam). Jest także antybiotykiem p-laktamowym o działaniu bakteriobójczym.

Leczenie etiologii paciorkowcowej zapalenia opłucnej jest takie samo jak w przypadku pneumokoków. W przypadku zapalenia opłucnej o etiologii gronkowcowej przepisuje się penicyliny o szerokim spektrum działania (ampicylina, amoksycylina), cefalosporyny z pokolenia III-IV.

Przy legionelli, mykoplazmie i chlamydii etiologia choroby, lekami z wyboru są makrolidy - azytromycyna (sumamed), klarytromycyna (yutytsid), spiramycyna (rovamycin), roksytromycyna (rulid). W leczeniu pacjentów z włóknistym zapaleniem opłucnej stosuje się również niesteroidowe leki przeciwzapalne i środki odczulające (chlorek wapnia, difenhydramina, suprastin).

Głównymi metodami leczenia pacjentów z wysiękowym zapaleniem opłucnej są terapia etiotropowa (leczenie przeciwbakteryjne), stosowanie środków przeciwzapalnych i odczulających, ewakuacja wysięku, zwiększenie ogólnej reaktywności organizmu, immunokorekcja, detoksykacja, rehabilitacja fizjoterapeutyczna, leczenie sanatoryjne.

Terapia antybakteryjna wysiękowego zapalenia opłucnej opiera się na tych samych zasadach, co w zapaleniu płuc. Obecnie w leczeniu parapneumonicznego wysiękowego zapalenia opłucnej (jak również zapalenia płuc) preferowane są nowoczesne makrolidy. Należą do nich spiramycyna, azytromycyna, roksytromycyna, klarytromycyna.

Wysiękowe zapalenie opłucnej o etiologii gruźliczej jest leczone zgodnie z zasadami leczenia gruźlicy. Leczenie etiotropowe trwa 10-12 miesięcy. W ostrym okresie przepisywane są leki przeciwgruźlicze: izoniazyd (10 mg / kg dziennie), streptomycyna (1 g dziennie), etambutol (25 mg / kg dziennie). W przypadku ciężkiego zatrucia, potwierdzonego przez morfologię patologiczną (zgodnie z biopsją opłucnej) masywnej zmiany z martwicą skroniową, ryfampicyna jest dalej podawana doustnie (400-600 mg dziennie), a izoniazyd (6 ml 10% roztworu co drugi dzień) jest pobierany do jamy opłucnej. Po 3 miesiącach od rozpoczęcia leczenia streptomycyna jest anulowana.

Leczenie etiotropowe połączone z terapią patogenetyczną i odczulającą. W przypadku ciężkiego bólu opłucnej po opróżnieniu wysięku, elektroforeza 5% roztworu nowokainy, 10% roztworu chlorku wapnia, 0,2% roztworu hydrotartianu platyfiny (na przebieg 10-15 procedur). Wskazane są również inhalacje z antybiotykami i lekami rozszerzającymi oskrzela. Aby zapobiec organizacji wysięku opłucnowego, stosuje się elektroforezę (64 U co 3 dni, 10-15 zabiegów na cykl leczenia).

Metoda regularnego nakłucia opłucnej (co drugi dzień) z maksymalną ewakuacją wysięku zapewnia powrót do zdrowia z korzystnymi konsekwencjami anatomicznymi i funkcjonalnymi.

Stosowanie glukokortykoidów nie umniejsza czasu trwania leczenia.

Immunomodulatory dają pozytywny efekt (lewamizol, tymalina, T-aktywina, splenina).

Wskazane leczenie chirurgiczne:

• z wczesnym fałdowaniem i tworzeniem się masywnego wysięku;
• podczas leczenia surowiczych lub ropnych wysięków bez tendencji do topienia płuc i obliteracji jamy opłucnej;
• z gruźlicą płuc, która jest leczona chirurgicznie.

Optymalny okres leczenia przedoperacyjnego należy rozważyć w ciągu 5-6 miesięcy od rozpoczęcia leczenia etiotropowego, biorąc pod uwagę charakterystykę przebiegu choroby u każdego pacjenta. Zwykle wykonuje się pleurektomię z obłuszczeniem płuc lub resekcją za pomocą pleurektomii i obrzęku.

Czas trwania leczenia zależy od aktualności i adekwatności terapii: zapalenie opłucnej można przezwyciężyć za kilka dni lub za kilka tygodni. Po tym konieczne jest poświęcenie czasu na okres odzyskiwania.

Leczenie zapalenia opłucnej w domu jest możliwe, jednak wymagane jest monitorowanie medyczne pacjenta. Oprócz przyjmowania wszystkich leków przepisanych przez lekarza i przeprowadzania zabiegów rehabilitacyjnych, pacjentowi należy zapewnić odpowiednie warunki - odpoczynek i odpoczynek w łóżku, dobre odżywianie, terapia witaminowa, terapia antybakteryjna, leczenie objawowe i regenerujące.

Leki stosowane w terapii często obejmują leki, które eliminują przyczyny zapalenia opłucnej - infekcję lub choroby, które ją wywołują.

• Kwas acetylosalicylowy - pojedyncza dawka od 40 mg do 1 g dziennie - od 150 mg do 8 g; częstotliwość używania - 2-6 razy / dzień
• Analgin - 1-2 ml 50% roztworu 2-3 razy dziennie, maksymalna dawka - 2 g / dzień
• Aspiryna - 3-4 g dziennie
• Penicylina benzylowa - domięśniowo o 1000000-2000000 IU co 4 godziny
• Diklofacak sodu - 100 mg na dobę
• Izoniazyd - 0,3 g 2-3 razy dziennie
• Indometacyna - początkowa dawka 25 mg 2-3 razy dziennie
• Chlorek wapnia - dożylnie (6 kropli na minutę), rozcieńczając 5-10 ml 10% roztworu w 100-200 ml izotonicznego roztworu chlorku sodu lub 5% roztworu glukozy
• Keiten - dożylnie, 1-2 g leku rozpuszcza się w 100 ml izotonicznego roztworu chlorku sodu lub 5% roztworu glukozy, podawanego przez kroplówkę przez 30 minut
• Latamotsef - podawany dożylnie i domięśniowo co 8 godzin, średnia dawka dzienna wynosi 2 g (maksymalna dawka dobowa - 12 g)
• Klarytromycyna - 250-500 mg 2 razy dziennie wewnątrz
• Streptomycyna - dawkowanie określa się indywidualnie
• Mesulid - 100 mg 2 razy dziennie
• Mefoksyna - domięśniowo 1-2 g co 6-8 godzin
• Prednizolon - początkowa dawka dobowa wynosi 20-30 mg, co wspiera dawkę dobową 5-10 mg
• Ryfampicyna - 600 mg 1 raz na dobę lub 10 mg / kg 2-3 razy w tygodniu
• Rovamycin - 3000000-6000000 IU 2-3 razy dziennie do środka
• Rulid - w 150-300 mg 2 razy dziennie w środku
• Sumamed - pierwszy dzień przepisuje się raz w środku dawki 500 mg, od 2 do 5 dnia - 250 mg 1 raz dziennie
• Tienam - kroplówka dożylna w dziennej dawce od 1 g do 4 g, w zależności od ciężkości choroby
• Celebrex - 200 mg 2 razy dziennie
• Cefotetan - domięśniowo lub dożylnie 2 g 2 razy dziennie (maksymalna dawka dobowa - 6 g)
• Ethambutol - doustnie raz, 20-25 mg / kg dziennie

Leczenie środków przeciw zapaleniu opłucnej może stanowić uzupełnienie tradycyjnych metod terapii lekowej.

• połącz 30 gramów oleju kamforowego, 2,5 grama olejków lawendowych i eukaliptusowych, dokładnie wymieszaj; wcieraj w chore płuco 2-3 razy dziennie, nałóż rozgrzewający kompres na górę;
• 2 łyżki. Świeży nagietek zalać szklanką oliwy z oliwek i pozostawić w ciemnym miejscu na dwa tygodnie (można przygotować do przyszłego użycia i przechowywać w ciemnym naczyniu w lodówce); 2 łyżki. olej z nagietka łączy się w 2 łyżki. proszek musztardowy, 6 łyżek. mąka, 2 łyżki. kwiat limonki i 4 łyżki. wódka, dobrze wymieszać, ogrzewać przez 5 minut w łaźni wodnej; Nałożyć maść na gazę złożoną kilka razy, położyć na piersi pod papierem kompresorowym i ciepłym szalikiem; odejść na pół godziny.

• łączą w równych proporcjach trawę ptaka góralskiego, liście matki i macochy oraz kwiaty czarnego bzu; 1 łyżka. zaparzyć powstałą mieszaninę szklanką wrzącej wody, następnie gotować przez 15 minut w łaźni wodnej, ostudzić, odcedzić; wziąć 1/3 szklanki trzy razy dziennie;
• mieszać w równych proporcjach miętową miętę, korzeń lukrecji, korzeń elekampanu, trawę pnącą bagienną, dodać 2 części liści macierzystych i machuha; 1 łyżka. zaparzyć powstałą mieszaninę w szklance wrzącej wody, przecedzić po schłodzeniu i wziąć 1/3 szklanki trzy razy dziennie przed posiłkami.

Zapalenie opłucnej odnosi się do choroby, której występowanie podczas ciąży jest łatwiejsze do uniknięcia niż wyleczenie. Jeśli przyszła matka jest zagrożona, konieczne jest aktywne działanie i leczenie choroby podstawowej, wzmocnienie układu odpornościowego, ochrona ciała przed negatywnymi wpływami.

Jeśli uniknięcie choroby nie było możliwe, leczenie powinno być prowadzone pod nadzorem specjalisty, który jest świadomy sytuacji swojego pacjenta. Terapia w tym przypadku będzie miała na celu złagodzenie stanu pacjenta, eliminację procesu zapalnego. Ziołowe składniki i oszczędzające syntetyczne leki (ewentualnie lokalne antybiotyki) będą lekami z wyboru. Samoleczenie i spontaniczna zmiana dawki są niewłaściwe.

Arkusze opłucnej są pogrubione, przekrwione, mają twardą, czasem ziarnistą powierzchnię (warstwowanie fibryny). Obserwowane złuszczanie mezotelium z odsłonięciem włóknistych struktur opłucnej. Przy korzystnym przebiegu warstw fibrynowych ustępuje. Jednak częściej jest to organizacja z tworzeniem cumowania opłucnej.

Klatka piersiowa po dotkniętej stronie pozostaje w tyle w akcie oddychania. Większość pacjentów ma suchy kaszel, który zwiększa się wraz z ruchem. Perkusja zależy od ograniczenia ruchliwości dolnej krawędzi płuc. Decydującą cechą diagnostyczną jest usłyszenie hałasu tarcia opłucnej, którego charakter może być łagodny (trzeszczenie) lub szorstki, przypominający skrzypienie śniegu lub nową podeszwę. Często pacjenci sami doświadczają szumu opłucnowego. Zazwyczaj jest podsłuchiwany w bocznych i dolnych częściach klatki piersiowej, gdzie skok płuc jest wyraźniejszy.

W przeciwieństwie do drobnych pęcherzyków i trzęsień, hałas tarcia opłucnowego jest słyszalny przez cały wdech i wydech w postaci nierównego hałasu, nie zmieniającego się po kaszlu. Czujesz to swoją dłonią. W tym samym czasie na wysokości wdechu określa się drobne pęcherzyki i trzeszczenie. W przypadku porażenia opłucnej śródpiersia konieczne jest odróżnienie hałasu tarcia opłucnowego od hałasu tarcia osierdziowego. Należy również pamiętać, że hałas tarcia opłucnowego może również występować przy wysiękowym zapaleniu osierdzia - słychać to ponad granicą wysięku. Temperatura ciała jest normalna lub podgorączkowa, rzadko przekracza 38 ° C W trakcie badania krwi widoczna jest lekka leukocytoza, umiarkowanie zwiększona ESR.

Zdjęcie rentgenowskie nie jest zbyt charakterystyczne: jest nieco wyższa pozycja kopuły przepony po dotkniętej stronie, ograniczenie jej ruchliwości, czasami niewielkie ciemnienie bocznych części pola płucnego.

Diagnostyka różnicowa jest przeprowadzana u pacjentów z zapaleniem osierdzia (hałas tarcia osierdziowego, zgodne uniesienie segmentu 5T w EKG), nerwobólem miodowym i zapaleniem mięśni (lokalny charakter bólu, brak zmian we krwi itp.). Różnicowe trudności diagnostyczne są możliwe w przypadku suchego zapalenia przepony. W przypadku ostrego brzucha należy pamiętać, że nie ma nasilenia bólu podczas głębokiego omacywania jamy brzusznej w porównaniu z powierzchownym palpacją i wyraźną leukocytozą, która jest charakterystyczna dla ostrego zespołu brzusznego.

Informacje są przeznaczone wyłącznie do celów edukacyjnych. Nie należy samoleczyć; W przypadku wszystkich pytań dotyczących definicji choroby i metod leczenia należy skontaktować się z lekarzem. EUROLAB nie ponosi odpowiedzialności za konsekwencje wynikające z wykorzystania informacji zamieszczonych na portalu.

Zapalenie opłucnej: przyczyny, objawy, leczenie zapalenia opłucnej

Zapalenie opłucnej to zapalenie opłucnej (cienka błona surowicza pokrywająca narządy klatki piersiowej). To zapalenie jest najczęściej wynikiem obecności patologii narządów wewnętrznych i tylko w rzadkich przypadkach powstaje jako niezależna choroba. Eksperci identyfikują zakaźne i niezakaźne przyczyny zapalenia opłucnej.

Zakaźne przyczyny zapalenia opłucnej obejmują obecność paciorkowców, gronkowców, prątków gruźlicy w organizmie, choroby kandydozy, amebiazy, blastomikozy, bąblowicy, kiły, duru brzusznego. Nieinfekcyjne zapalenie opłucnej może wystąpić z powodu zawału mięśnia sercowego, zawału płuc, międzybłoniaka opłucnej, raka płuc, raka jajnika, raka piersi, chłoniaka, twardziny, układowego zapalenia naczyń, zapalenia trzustki. Przyczyną rozwoju zapalenia opłucnej może być również uszkodzenie klatki piersiowej w wyniku wypadku, wypadku, silnego uderzenia w klatkę piersiową, nieudanej operacji.

W przypadku zakaźnego zapalenia opłucnej, główne patogeny choroby przenikają przez krew do klatki piersiowej, niekorzystnie wpływając na płuca i śluzówkę płuc. W przypadku uszkodzenia klatki piersiowej bezpośrednie patogeny dostają się do jamy opłucnej.

Objawy zapalenia opłucnej

Wszystkie zapalenie opłucnej dzieli się na dwie kategorie: suchą i wysiękową. Suche zapalenie opłucnej występuje jako powikłanie choroby narządów wewnętrznych, podczas gdy jego główne cechy mogą być tak wyraźne, że rozpoznanie pierwotnej choroby jest prawie niemożliwe. Następujące objawy są charakterystyczne dla suchego zapalenia opłucnej: obecność silnego kłującego bólu w klatce piersiowej, pocenie się, zaburzenia snu, lekka gorączka, częste czkawki, wzdęcia. Czasami ból w klatce piersiowej jest tak silny, że zmusza pacjenta do długiego leżenia na boku, ograniczając ruchliwość klatki piersiowej. Taki ból z reguły wzrasta wraz z ruchem i rozmową, a kiedy kaszel i kichanie staje się nie do zniesienia.

Wysiękowe zapalenie opłucnej (wysięk jest płynem bogatym w białko uwalnianym do jamy ciała z małych naczyń krwionośnych bezpośrednio w miejscu zapalenia) zaczyna się od pojawienia się tępego bólu ciągnącego z boku, suchego kaszlu. Podczas słuchania klatki piersiowej słychać hałas z tarcia opłucnej. Nagromadzenie płynu wysiękowego jest odczuwalne przez wzrost grawitacji po lewej lub prawej stronie, pojawienie się duszności i łagodną sinicę (niebieska skóra). W wysiękowym zapaleniu opłucnej występuje również ogólne osłabienie ciała, utrata apetytu, dreszcze, nadmierne pocenie się, obrzęk szyi i twarzy oraz chrypka. Jeśli zapalenie opłucnej jest jednym z objawów raka płuc, kaszel może często wystąpić z wydalaniem krwi. Znaczne nagromadzenie wysięku prowadzi do zaburzeń układu oddechowego i sercowo-naczyniowego (tachykardia, zwiększone oddychanie, niższe ciśnienie krwi).

Rozpoznanie zapalenia opłucnej opiera się na wynikach badania ultrasonograficznego obszaru opłucnej i prześwietlenia płuc. W niektórych przypadkach potrzebne są dodatkowe badania:

• Nakłucie opłucnej z przyjęciem pewnej ilości wysięku do dalszych badań bakteriologicznych i cytologicznych;
• Biopsja opłucnej - pobieranie próbek fragmentu opłucnej w celu szczegółowego zbadania w laboratorium;
• Badanie krwi

Leczenie opłucnej

Leczenie zapalenia opłucnej zależy całkowicie od przyczyny jego wystąpienia i polega głównie na wyeliminowaniu nieprzyjemnych objawów choroby i poprawie samopoczucia pacjenta. W przypadku połączenia zapalenia płuc i zapalenia opłucnej wskazane jest leczenie antybiotykami. Zapalenie opłucnej towarzyszące układowemu zapaleniu naczyń, reumatyzmowi, twardzinie skóry leczy się lekami glukokortykoidowymi.

Zapalenie opłucnej wywołane gruźlicą leczy się izoniazydem, ryfampicyną, streptomycyną. Zazwyczaj leczenie trwa przez kilka miesięcy. We wszystkich przypadkach choroby przepisywane są leki moczopędne, przeciwbólowe i sercowo-naczyniowe. Pacjenci, którzy nie mają określonych przeciwwskazań, fizjoterapii i fizjoterapii. Często w leczeniu zapalenia opłucnej w celu zapobiegania nawrotom choroby przeprowadza się obliterację jamy opłucnej lub pleurodezji - wprowadzenie do jamy opłucnej specjalnych preparatów „przyklejających” arkusze.

Wszyscy pacjenci z rozpoznaniem „zapalenia opłucnej” w trakcie leczenia wymagają pełnego odpoczynku. W przypadku silnych bólów w klatce piersiowej można dodatkowo przepisać kompresy rozgrzewające i tynk musztardowy. W przypadku silnego kaszlu przepisuje się dioninę i kodeinę. W ostatnim etapie leczenia zaleca się specjalne ćwiczenia oddechowe dla pacjentów.

Leczenie chirurgiczne zapalenia opłucnej stosuje się tylko w dwóch przypadkach: w obecności złośliwego guza płuca lub ropnej postaci choroby. Jeśli opłucna jest uszkodzona przez nowotwór złośliwy, zostaje usunięta. Taka operacja nazywana jest paliatywną pleurektomią i zwykle poprzedza przebieg radioterapii i chemioterapii. Interwencja chirurgiczna w obecności ropnego zapalenia opłucnej nazywana jest pleurektomią z odkażeniem płuc i polega na usunięciu ropnej jamy, a następnie drenażu klatki piersiowej. Ta procedura przyczynia się do poprawy płuc.

Sukces leczenia zapalenia opłucnej zależy w dużej mierze od przyczyny jego powstania. W przypadku niewielkiego zapalenia opłucnej z niewielką ilością wydzieliny z wysięku, terapia z reguły nie jest przeprowadzana. Zapalenie znika natychmiast po wyeliminowaniu choroby, co spowodowało jej rozwój. Zapalenie opłucnej związane z obecnością gruźlicy lub nowotworu złośliwego, większość z nich ma niekorzystny wynik, zwłaszcza w zaawansowanej postaci choroby. Po całkowitym wyeliminowaniu zapalenia opłucnej o jakiejkolwiek etymologii, pacjent był pod specjalnym nadzorem medycznym przez dwa lata. Polecono mu dobre odżywianie, unikanie stresu, hipotermię ciała i zwiększenie odporności organizmu na różnego rodzaju infekcje.

Zapalenie opłucnej płuc, objawy i leczenie środków ludowych

Ludzkie płuca są chronione specjalną dwuwarstwową folią. Jej stan zapalny jest poważną chorobą. Nazwa medyczna to zapalenie opłucnej płuc, objawy i leczenie są dobrze zbadane, ale wymagana jest hospitalizacja i stosowanie silnych leków przeciwzapalnych. W zależności od rodzaju choroby przepisywane są antybiotyki. Jeśli zignorujesz objawy, istnieje wysokie prawdopodobieństwo poważnych powikłań, a nawet śmierci.

Przyczyny choroby

Istnieją dwa rodzaje zapalenia opłucnej płuc, objawy i ich leczenie są różne: zakaźne i niezakaźne. Pierwszy jest spowodowany przez wirusy, grzyby lub zapalenie pobliskich narządów, takich jak płuca. Źródła szkód wchodzą w kontakt z chorymi ludźmi poprzez krew lub limfę. Staphylococcus, pneumococcus, tuberculosis, syfilis, malaria, dur brzuszny, blastomikoza, kandydoza, itp. Są zdolne do wywołania choroby.

Nieinfekcyjne zapalenie opłucnej często występuje w przypadku urazów płuc, zabiegu operacyjnego, skutków ubocznych poszczególnych leków. Pojawienie się zapalenia błony śluzowej płuc jest czasem objawem innych chorób: zatorowości płucnej, sarkoidozy, międzybłoniaka opłucnej, guzów jajnika. Jest taka diagnoza w wyniku radioterapii, oparzeń od elektryczności. Dokładny powód jest ustalany tylko przez lekarza po badaniu. Dowiedz się, jakie są objawy gruźlicy płuc u dorosłych.

Zapalenie opłucnej to zapalenie opłucnej, któremu towarzyszy nagromadzenie płynu w tym narządzie. W obecności ropy, chłonki lub krwi określa się ją jako zapalenie opłucnej wysiękowej, ale jeśli nie ma żadnych formacji, jest to suche lub włókniste zapalenie opłucnej. Wybór leków do leczenia zależy od rodzaju choroby. Dzieci często mają ropną wersję choroby, u dorosłych kurs jest inny.

Jeśli płyn gromadzi się w opłucnej, jest to wysiękowe zapalenie opłucnej. Dotknięta jest tylko jedna część narządu, więc ból jest zlokalizowany w prawo lub w lewo. Towarzyszy mu suchy kaszel, uczucie ciężkości, nasilona duszność. Znaki to:

• słabość;
• spadek apetytu;
• obrzęk twarzy, szyi;
• wzrost temperatury.

W pozycji leżącej, gdy skręcasz na drugą stronę, odczuwasz ból. Specyfika choroby polega na tym, że płyn gromadzi się w opłucnej, więc narząd pęcznieje, daje nieregularne bóle i powoduje straszny stan ogólny. Skład cieczy jest inny, w rzadkich przypadkach gromadzi się krew.

Suchy (włóknisty)

Jeśli wystąpiło zapalenie opłucnej, wszystkie objawy i sposoby leczenia powinny zostać zidentyfikowane i przepisane przez lekarza. Włókniste lub suche zapalenie opłucnej w większości przypadków jest oznaką innej choroby, konieczne jest zidentyfikowanie wszystkich rozpoznań. Jednocześnie pojawia się ostry, przeszywający ból w płucach, z boku, napięcie prasy, kaszel. Przy tego typu chorobach każdy ruch powoduje dyskomfort, a oddech jest płytki. Zapalenie opłucnej tego typu grozi zrostami, więc nie można ignorować leczenia.

Ropny

Jeśli ropa gromadzi się w opłucnej, jest to wysięk opłucnowy, ale jest izolowany oddzielnie, ponieważ choroba przechodzi w ostrą postać. Oznaki takiej choroby: kaszel, ból w klatce piersiowej, gorączka, duszność, stopniowy wzrost ciśnienia krwi, ponieważ nagromadzone masy naciskają na serce. Ten typ choroby występuje częściej u małych dzieci, osób starszych i wymaga hospitalizacji pod nadzorem specjalisty.

Gruźlica

Jednym z objawów gruźlicy jest zapalenie opłucnej. Ta choroba występuje w kilku typach: alergicznym, ogniskowym lub ropniaku. Czasami zapalenie opłucnej jest jedynym objawem choroby. Nie jest ostry, ból, a wraz z nimi kaszel znika, ale nawet brak objawów nie wskazuje na wyleczenie. Z takimi objawami, ciężką dusznością, osłabieniem, gorączką, bólem w klatce piersiowej. Choroba jest czasami przewlekła.

Główne objawy i symptomy

Zapalenie płuc, objawy i ich leczenie mogą się różnić, ale we wszystkich przypadkach występuje ból w klatce piersiowej. Towarzyszy temu kaszel, duszność i płytki oddech. Może powodować gorączkę, obrzęk żył w szyi, obrzęk twarzy, zmianę koloru skóry na bardzo bladą. Uszkodzenie występuje w jednej części, więc skurcze są silne w jednej części ciała. Ból występuje w ramieniu, w jamie brzusznej. Stopniowo zwiększa się objętość klatki piersiowej, a oddychanie staje się coraz trudniejsze.

Metody diagnostyczne

Diagnozę zapalenia opłucnej przeprowadza terapeuta. Słucha ciała, czuje klatkę piersiową w poszukiwaniu wzrostu części płuc, przepisuje badania moczu i krwi. Badania ujawniają proces zapalny i cechy jego występowania. Aby dokładnie zrozumieć, zdjęcie wymaga prześwietlenia klatki piersiowej, a czasem ultradźwięków płuc. Po rozpoznaniu płyn jest pobierany z dotkniętego chorobą narządu. Nakłucie opłucnej pomaga zidentyfikować skład gromadzącego się płynu, jego objętość. Biopsja opłucnej jest rzadko wykonywana.

Leczenie zapalenia opłucnej płuc u dorosłych

Jeśli podejrzewa się zapalenie opłucnej płuc, analizowane są objawy i wszystkie wcześniejsze leczenie, a pacjent jest hospitalizowany. Patrząc na rodzaj choroby, przepisywane są niektóre leki, które pomagają zmniejszyć stan zapalny i zmniejszyć objawy. Ale konieczne jest nie tylko picie pigułek: potrzebujesz właściwego odżywiania, ćwiczeń, aby całkowicie przywrócić narządy.

Oszczędzająca dieta i odpoczynek w łóżku

Przed usunięciem stanu zapalnego pacjenta zabrania się opuszczania łóżka. Konieczne jest odpoczynek i regeneracja po gorączce. Jednocześnie ważne jest, aby nie obciążać serca, żołądka, dlatego zalecana jest delikatna dieta z dużą ilością witamin. Podstawą żywienia są warzywa, owoce i zboża. Ważne jest, aby nie martwić się, aby usunąć stresujące sytuacje, aby nie powodować stresu na ciele.

Farmakoterapia

W przepisach lekarzy dla pacjentów z zapaleniem opłucnej istnieją różne grupy leków:

• Antybiotyki.
• Niesteroidowe leki przeciwzapalne i leki przeciwbólowe.
• Glukokortykosteroidy, immunostymulanty.
• Leki moczopędne i przeciwkaszlowe.
• Środki sercowo-naczyniowe.

Recepta na niektóre leki jest zawsze związana z przebiegiem choroby i cechami pacjenta:

1. Jeśli zapalenie opłucnej jest spowodowane zapaleniem płuc, leczy się je antybiotykami.
2. Jeśli choroba jest związana z przyczynami reumatycznymi, konieczne będą leki przeciwbólowe i niesteroidowe leki przeciwzapalne.
3. Jeśli zapalenie opłucnej jest gruźlicze, leczenie trwa 3-6 miesięcy dzięki specjalnym preparatom.

Podczas leczenia ważne jest zmniejszenie ilości płynu w jamie organowej:

• Część wysięku może się sama rozpuścić.
• W przypadku dużych nagromadzeń przeprowadzana jest procedura wypompowywania (drenażu), jednocześnie do jamy opłucnej wprowadzane są preparaty terapeutyczne, które przyspieszają proces gojenia. Leki moczopędne są również przepisywane w celu przyspieszenia procesu usuwania nadmiaru wilgoci.
• Obowiązkowe leki przeciwkaszlowe, które zmniejszają ból.
• W niektórych przypadkach wyznaczono środki sercowo-naczyniowe w celu zmniejszenia obciążenia serca, immunostymulanty w celu poprawy ogólnego stanu zdrowia.

Fizjoterapia

Podczas leczenia pokazany jest ciasny bandaż na klatce piersiowej, tynk musztardowy, ponieważ zapalenie opłucnej czasami powoduje fuzję jamy narządowej. Aby zapobiec tym powikłaniom, pacjentowi przepisuje się ćwiczenia oddechowe. Dodatkowo wymagany jest trening fizyczny, jeśli osoba przebywała w szpitalu dłużej niż 2 miesiące. Ropna wersja choroby jest czasami leczona przez ponad 4 miesiące pod nadzorem lekarzy.

Interwencja chirurgiczna

W przypadku ropnego zapalenia opłucnej czasami wymagana jest operacja. Przeprowadza się drenaż, myjąc obszar roztworem antyseptycznym. Ropa jest usuwana, a leki zmniejszają stan zapalny. Poważniejsze operacje są możliwe w przewlekłej postaci choroby. Pleurektomia to usunięcie części zaatakowanej opłucnej wraz z jej zawartością. Wskazania - przewlekła gruźlica lub obecność nowotworów złośliwych w organizmie.

Środki ludowe

Jeśli warstwy opłucnej znajdują się w płucach, stan poprawia się dzięki środkom ludowym. Zwiększają odporność, zmniejszają proces zapalny. Ale ich stosowanie jest możliwe tylko po konsultacji z lekarzem i nie powinny zastępować leczenia farmakologicznego. Ważne jest, aby wybrać opcje, które nie powodują alergii. W przypadku jakiegokolwiek dyskomfortu, metody ludowe powinny być natychmiast anulowane.

1. Od zapalenia opłucnej pomaga sok z buraków. Jest wyciskany ze świeżej rośliny korzeniowej, zmieszany z miodem. Na 100 g soku wymaga 2 łyżek miodu. Lek należy przyjmować 2 razy dziennie po posiłkach. Za każdym razem, gdy trzeba przygotować świeżą porcję, skład nie musi być przechowywany.
2. Liście babki zalać wrzącą wodą, nalegać 20 minut. Do 500 ml wody potrzebne są 2 łyżki stołowe suszonej rośliny. Napój infuzyjny 4-5 razy dziennie, 100 ml. Dopuszcza się dodanie cukru lub stewii.
3. Korzeń chrzanu przetarł na tarce, dodaj sok z cytryny. Do 200 g rośliny potrzebujesz 200-250 ml soku. Mieszaninę przyjmuje się doustnie przez 0,5 łyżeczki rano na pusty żołądek i przed snem. Przechowywać w lodówce nie dłużej niż 5 dni.

Jak leczyć zapalenie opłucnej u dzieci

Gdy dziecko gromadzi płyn w płucach, wymagane jest pilne leczenie. Aby zająć się tym, pediatra jest konieczny. Szybko diagnozuje zapalenie opłucnej, objawy i leczenie zostaną przepisane natychmiast. Rozpocznie się leczenie zapalenia opłucnej antybiotykami i lekami przeciwzapalnymi. Dokładna dawka, schemat podawania zostanie przepisany zgodnie z wiekiem, rodzajem choroby. Rodzice są ważni tylko dla zapewnienia pokoju, właściwej opieki, jedzenia.

Zapobieganie chorobom

Aby uniknąć zapalenia opłucnej płuc, objawów i leczenia, należy stale dbać o zdrowie. Dobre odżywianie, regularne przyjmowanie witamin, aktywny tryb życia, unikanie złych nawyków zwiększy odporność. Zmniejszy to prawdopodobieństwo reumatyzmu. Gruźlica lub guzy, które często powodują zapalenie dróg oddechowych. Musimy dbać o zdrowie w ogóle, nie zapomnij leczyć przeziębienia w czasie, nie oczekując komplikacji.

Wideo: czym jest zapalenie opłucnej i jak go leczyć

Zapalenie płuc nie jest powszechne, ale jest to złożona choroba, po której przez wiele lat konieczna jest obserwacja przez specjalistów. Płyn w okolicy płuc może być nawet śmiertelny, ponieważ bólu w klatce piersiowej towarzyszącego zapaleniu opłucnej nie można ignorować. Możesz dowiedzieć się więcej o przyczynach zapalenia opłucnej, metodach diagnozy, charakterystyce kursu, oglądając film.