Nieżyt nosa u dorosłych - objawy i leczenie

Nosotomiczny nieżyt nosa - naruszenie oddychania przez nos z powodu zwężenia jamy nosowej z powodu naruszenia napięcia naczyniowego w błonie śluzowej. Wyróżnia się alergiczną i neurowegetatywną postać naczynioruchowego nieżytu nosa.

W tej chorobie upośledzona jest funkcja naczyń nosowo-gardłowych i zamiast absorbować śluz, wydzielają one nadmiar. Innymi słowy, pacjent ma ciągły katar.

Jednocześnie kanały nosowe nie pełnią istotnej funkcji - oczyszczają napływające powietrze ze szkodliwych substancji (kurz, mikroby i alergeny). Trudność polega również na tym, że kanały nosowe są zwężone, a mało powietrza dostaje się do płuc, co dodatkowo komplikuje sytuację.

Większość ludzi decyduje się na samodzielne wyeliminowanie naczynioruchowego nieżytu nosa, bez pomocy lekarza. Aby to zrobić, kupują krople do nosa i myślą, że problem został rozwiązany. Opinia, że ​​nieżyt nosa jest nieprzyjemną dolegliwością jest błędna, ponieważ bezczynność nie tylko pogorszy chorobę, ale również spowoduje poważne komplikacje. Nawet przejaw naczynioruchowego nieżytu nosa w łagodnej postaci może negatywnie wpływać na zwykłe życie.

Forma neurowegetatywna

Z reguły sezonowość nie jest typowa dla tej formy naczynioruchowego nieżytu nosa. Nieżyt nosa jest równie powszechny o każdej porze roku i zależy głównie od zewnętrznych czynników wyzwalających (zapylenie pomieszczeń, agresywne opary w wdychanym powietrzu, obecność krzywizn kontaktowych przegrody nosowej) lub ogólnej dysfunkcji neurowegetatywnej wspomnianej wcześniej.

Zwykle w tym drugim przypadku pacjenci to nie tylko pacjenci z rhinologiem, ale także neurologowie.

Alergiczny nieżyt nosa

Alergiczny naczynioruchowy nieżyt nosa występuje, gdy błona śluzowa nosa wchodzi w kontakt z różnymi egzogennymi alergenami. W przypadku sezonowej postaci alergicznego zapalenia naczynioruchowego charakteryzuje się występowaniem zaostrzeń w okresie kwitnienia niektórych gatunków roślin.

Okresy zaostrzeń w całorocznych formach obserwuje się niezależnie od pór roku i okresów kwitnienia, są one spowodowane przez alergen, z którym kontakt jest możliwy przez cały rok.

Charakterystycznymi objawami alergicznego naczynioruchowego nieżytu nosa są: pojawienie się nagłego obfitego wydzieliny śluzowej, świąd i pieczenie, uczucie przekrwienia i ból głowy. Ponadto może wystąpić zaczerwienienie spojówek oczu, obrzęk powiek. Dość często trąbki Eustachiusza mogą być zaangażowane w proces zapalny, który łączy jamę nosową z uchem, powodując uczucie przekrwienia ucha, pojawienie się szumu usznego i zmniejszenie słuchu.

Przyczyny

Dlaczego występuje nieżyt naczynioruchowy i co to jest? Podstawą choroby jest zróżnicowanie pobudliwości centralnych części autonomicznego układu nerwowego i części obwodowych, dzięki czemu reakcja na zwykłe fizjologiczne bodźce błony śluzowej nosa.

Odpowiedź objawia się hiperaktywnością naczyniowej i neurowegetatywnej błony śluzowej nosa, która objawia się zdolnością błony śluzowej do odpowiedzi na działanie różnych niespecyficznych i specyficznych bodźców w postaci reakcji obrzękowo-wydzielniczej, która nie występuje u zdrowych osobników.

Wśród najczęstszych przyczyn naczynioruchowego nieżytu nosa, emitują:

1. Reakcja alergiczna, która objawia się w związku z zaburzeniami hormonalnymi, na przykład podczas ciąży, przyjmowania doustnych środków antykoncepcyjnych, leczenia hormonalnego i innych;
2. Nadużywanie kropli zwężających naczynia;
3. Wrażliwość ciała na gwałtowną zmianę temperatury (meteosensitivity);
4. Stresujące sytuacje;
5. Alergiczny nieżyt nosa;
6. Dystonia wegetatywna.

Czynniki ryzyka obejmują:

1. Złe nawyki. Wystarczy spojrzeć na zdjęcie narządów wewnętrznych palacza, aby zrozumieć wszystkie szkody wynikające z palenia i alkoholu;
2. Suche powietrze;
3. Indywidualne zapachy (na przykład perfumy lub tytoń);
4. Astma;
5. Choroba refluksowa przełyku;
6. Zanieczyszczone powietrze;
7. Uszkodzenie nosa;
8. Pikantne potrawy;
9. Stresujące sytuacje, silne przeżycia emocjonalne.

Inne przyczyny mogą wywołać chorobę u dorosłych, bardzo ważne jest zdiagnozowanie postaci naczynioruchowej nieżytu nosa w czasie i rozpoczęcie kompleksowego leczenia choroby w odpowiednim czasie.

Objawy naczynioruchowego nieżytu nosa

W przypadku naczynioruchowego zapalenia błony śluzowej nosa u dorosłych głównym objawem jest naruszenie oddychania przez nos. Prowadzi to do słabej wentylacji płuc, a następnie nieprawidłowego krążenia krwi w mózgu i układzie sercowo-naczyniowym. W związku z tym istnieją różne zaburzenia układu nerwowego:

• zaburzenia snu;
• bóle głowy;
• zwiększone zmęczenie;
• słabość;
• brak apetytu;
• upośledzenie pamięci.

Również w przypadku naczynioruchowego nieżytu nosa u dorosłych występują inne objawy:

• naprzemienne przekrwienie jednego z nozdrzy - ten objaw jest bardzo znaczący;
• pojawienie się uczucie duszności w pozycji leżącej na boku, na którym osoba spada;
• bezbarwny, śluzowy, a jednocześnie dość obfity wypływ z nosa;
• często występuje uczucie grudki śluzu w gardle.

Objawy nieżytu nosa są często podobne do alergicznego nieżytu nosa. Ale przyczyna i konsekwencje tych chorób są zupełnie inne. Dlatego przy diagnozowaniu konieczne jest przeprowadzenie serii testów:

• testy alergiczne w celu identyfikacji alergenu, jeśli istnieje;
• pełna morfologia krwi, w tym eozynofili i immunoglobulin E, która pokaże, czy zachodzi proces alergiczny;
• RTG zatok nosowych.

Ponadto, choroba charakteryzuje się rozwojem ataków pogorszenia z okresami poprawy, w których objawy często utrzymują się, ale nie w takim samym stopniu jak w ostrym okresie.

Diagnostyka

Zasadniczo, aby ustalić diagnozę i określić jej rodzaj, stosuje się analizy, takie jak pełna morfologia krwi i wydzielina z nosa.

W tych analizach decydującymi czynnikami diagnozy są obecność eozynofili (komórek leukocytów, które zwiększają ich liczbę głównie w wyniku różnych reakcji alergicznych - wskazują na alergiczny typ nieżytu nosa). Obecność przewlekłej postaci nieżytu nosa wyjaśni zachowanie nosa w prześwietleniu.

Leczenie naczynioruchowego nieżytu nosa

Biorąc pod uwagę podobieństwo naczynioruchowego nieżytu nosa z niektórymi nietypowymi postaciami alergicznego nieżytu nosa, należy najpierw przeprowadzić diagnostykę różnicową, aby wykluczyć alergiczną naturę choroby i zapobiec nieuzasadnionemu przepisywaniu leków. W tym celu przeprowadza się badania krwi i wydzieliny z nosa, testy skóry (skaryfikacja) z alergenami.

Różne formy naczynioruchowego nieżytu nosa wymagają indywidualnego podejścia do metody leczenia każdego pacjenta. Największy efekt uzyskuje się, jeśli możliwe jest zidentyfikowanie i wyeliminowanie czynników powodujących chorobę, ale nie zawsze jest możliwe ustalenie przyczyny lub wyleczenie choroby podstawowej.

Aby zmniejszyć atak nieżytu nosa, należy pomóc w następujących czynnościach:

1. Umiarkowany wysiłek fizyczny zmniejsza częstotliwość ataków, biegania, pływania, chodzenia, uprawiania sportów wzmacnia system nerwowy i ma pozytywny wpływ na stan statków.
2. Leczenie chorób żołądka. Nieżyt nosa występuje często z refluksem, któremu towarzyszy wyrzucanie treści żołądkowej do przełyku i górnych dróg oddechowych.
3. W identyfikacji nieprawidłowości w rozwoju przewodów nosowych wymagana będzie interwencja chirurgiczna.
4. Eliminacja wpływu określonych czynników, takich jak dym tytoniowy, zapachy z chemikaliów, niektóre produkty spożywcze.
5. Kontrastowy prysznic wodny. Naprzemienne obmywanie ciała zimną i gorącą wodą uczy ciało regulować napięcie naczyniowe i ma pozytywny wpływ na stan układu odpornościowego.

Terapia lekowa jest wybierana na podstawie objawów choroby, obecności chorób współistniejących i wieku pacjenta.

Operacja

Leczenie chirurgiczne naczynioruchowego nieżytu nosa polega na niecałkowitym zniszczeniu błony śluzowej dolnej części konch nosowych lub zastrzyków leków - nowokainy lub środków hormonalnych. Przeprowadza się również usuwanie naczyń krwionośnych powodujących obrzęk.

Istnieją następujące metody operacji:

1. Ablacja fal radiowych dolnych małżowin;
2. Kriodestrukcja dolnych małżowin;
3. Ultradźwiękowe niszczenie dolnych małżowin.

Wszystkie tego typu zabiegi chirurgiczne mają na celu częściowe zniszczenie naczyń krwionośnych, zmniejszenie przewlekłego obrzęku błony śluzowej, zwiększenie objętości oddychania przez nos. Minusem chirurgicznego leczenia naczynioruchowego nieżytu nosa są blizny pozostające w miejscach uderzenia instrumentów lekarza. W niektórych niesprzyjających okolicznościach prowadzą również do zatkania nosa.

Metody homeopatyczne

Homeopatia obejmuje indywidualne schematy leczenia dla każdego pacjenta. Aby wyleczyć naczynioruchowy nieżyt nosa, specjalista najpierw normalizuje pracę żołądka, jelit, wątroby, układu nerwowego.

W rezultacie zmęczenie, drażliwość znikają, sen jest znormalizowany, odporność jest wzmocniona. Krótko mówiąc, homeopatia leczy chorobę, eliminując przyczyny, które spowodowały niepowodzenie całego ciała. Z leków homeopatycznych można zastosować następujące: amon, apis, hydrastis, sabadilla, sanguinaria, allium, cep, pulsatilla.

Blokada nosa

Często pacjent otrzymuje blokadę nosa wraz z wprowadzeniem hydrokortyzonu do warstwy śluzowej. Ta technika przez długi czas łagodzi przekrwienie i eliminuje obrzęki, ale z powodu możliwego uzależnienia jest stosowana w bardzo rzadkich przypadkach.

Jak leczyć środki ludowe

Leczenie naczynioruchowego nieżytu nosa ma na celu normalizację aktywności odruchowej błony śluzowej nosa, zmniejszając epizody wycieku z nosa. Wraz z tradycyjną medycyną do leczenia nieżytu nosa w domu można stosować metody tradycyjnej medycyny.

1. Musisz zrobić jakościowy roztwór soli. Aby to zrobić, weź 1 łyżeczkę. zwykła sól i szklanka ciepłej wody. Wymieszaj sól w wodzie. Następnie myjemy nos tym rozwiązaniem.
2. Świeże buraki wciera się i zbiera sok, który należy przechowywać w lodówce. Należy kopać trzy razy dziennie, dwie krople do nozdrza. Po wkropleniu do nosa pasują wymazy, również nasączone sokiem z buraków.
3. Inny lek składa się z korzeni tataraku, omanu i podbiału, dzikiego rozmarynu bagiennego, fiołka i nasion tsitvarny. Przed przygotowaniem naparu zaleca się zmielenie tych ziół, po czym łyżkę tej kolekcji wylewa się szklanką wrzącej wody i pozostawia na noc. Rano otrzymany napar jest ostrożnie filtrowany, a następnie nakładany 2-3 łyżki stołowe dziennie przed posiłkami.
4. Miód pomoże wzmocnić mechanizmy obronne organizmu. Jest używany jako środek do mycia nosa. Musisz znaleźć wysokiej jakości miód, a następnie rozpuścić 1 łyżeczkę w szklance ciepłej wody. Mieszaj dokładnie, aż miód całkowicie się rozpuści w wodzie. To rozwiązanie jest konieczne do mycia nosa.
5. Wymieszaj 2 łyżki. skrzyp, 3 łyżki. korzeń mniszka lekarskiego, 4 łyżki. Hypericum, 1 łyżka. znamiona kukurydzy i 5 łyżek. centaury. Tam też zgniecione biodra. Następnie jedną łyżkę mieszanki pobiera się i parzy w trzecim litrze wody. Rosół bronił 12 godzin. Następnie gotowane, chłodzone i filtrowane. Wypij trzecią część szklanki trzy razy dziennie. Przechowuj bulion w lodówce.
6. Olej jodłowy smaruje obszar zatok szczękowych równolegle z masażem nosa, zatok. Zaleca się co najmniej 3-4 takie masaże dziennie. Masaż wykonuje się za pomocą specjalnych kranów końcówkami palców. Przyczynia się do lepszego odprowadzania śluzu z nosa.

Według opinii, z naczyniowo-ruchowym nieżytem nosa, leczenie środkami ludowymi daje dobre wyniki, jednak konieczne jest stałe monitorowanie przez lekarza.

Recenzje

• Veronica. Półtora roku było udręczone, zawsze brakowało powietrza. Lekarze odpisali wszystko na IRR, radzili być mniej nerwowi i jeść lepiej :) To nie pomogło... W rezultacie postanowiłem zająć się tą sprawą, przeczytać informacje. W rezultacie pomogło zintegrowane podejście: Nazorex - 1 pkt. dziennie, kwas aminokapronowy - 1 p. w dzień i pranie kontrastowe. Wszystko to zrobiło tygodnie 3. Pomogło. Okresowo zdarzają się pogorszenia, które nie są porównywalne w sile z tym, co było wcześniej, czyli znacznie słabsze. W tym przypadku kroplówka nasorex.
• Nastya. Doktor zaprowadził mnie na salę operacyjną, dał mi biały płaszcz, żeby założyć ubranie. Umieścili mnie na zwykłym krześle i zrobili znieczulenie miejscowe. Oczywiście nie czułem nosa, ale najbardziej nieprzyjemne było to, że wszystko w moim gardle było zdrętwiałe. Po upewnieniu się, że znieczulenie zadziałało, lekarz rozpoczął operację, elektrodę włożono do mojego nosa na kilka sekund, gdy stało się dla mnie gorące, aby ją usunąć. I tak kilka razy. W ogóle nie było bólu, wszystko jest absolutnie wygodne i nie przerażające. Nie było też krwi. W sumie zajęło to około 20-30 minut, pozwól mi wrócić do domu zaraz po zabiegu. Stan był straszny: słabość nosa i gardła śluzu, trudno było oddychać nawet ustami. Po prostu nie można było ani smaku, ani zapachu odczuwać, ani apetytu. Następnego ranka do lekarza w toalecie nosa. Rano stało się trochę łatwiej. Przybyłem do procedury otwarcia szpitala o 8 rano. Nie mogłem dłużej czekać. Pielęgniarka oczyściła mój nos i umarłam. MAŁA, MAŁA ALE Tego dnia mogłem już jeść i spać.
• Angela Chcę porozmawiać o moim uzdrowieniu z naczynioruchowego nieżytu nosa. Nie byłem już w stanie oddychać zależnie od kropli, laryngolog dał kierunek operacji, gdy chirurg poszedł stanąć na linii, której zalecono mi - spróbuj nie kapać, może wyzdrowieć, byłem bardzo pod wrażeniem takiej rady, ale nie natychmiast, po kilku dniach zdecydowałem żeby spróbować, to była po prostu tortura, delikatnie mówiąc, to było na początku 15 maja, operacja została zaplanowana na 7,07,15, zmiany zaczęły się stopniowo, postanowiłem nie iść na operację, gdzieś pod koniec lata mój oddech naprawdę powrócił, może ktoś to pomoże, ale bądź cierpliwy!

Komplikacje

Ponieważ naczynioruchowy nieżyt nosa prowadzi do naruszenia oddychania przez nos, dlatego napowietrzanie jamy nosowej i zatok przynosowych jest zaburzone, co często prowadzi do wystąpienia innych dolegliwości:

1. Polipy to łagodne zmiany na zapalonej błonie śluzowej. Zwykle rosną na samej górze jamy nosowej. W rezultacie pacjent musi oddychać przez usta;
2. Przewlekłe zapalenie zatok to zapalenie zatok przynosowych. Przy tej chorobie wydzielina z nosa powoduje stały ból twarzy, czoła i obrzęku tkanek miękkich;
3. Zapalenie ucha to zapalenie ucha środkowego. Ponieważ nos i uszy są połączone ze sobą trąbką Eustachiusza, istnieje ryzyko, że cząstki płynu wejdą do jamy ucha środkowego, co prowokuje rozwój procesu zapalnego;
4. Zapalenie zatok - porażka zatok szczękowych. Jest to najczęstsza postać zapalenia zatok. Charakteryzuje się spożyciem śluzu do dodatkowych ubytków, co sprzyja rozwojowi patogennych mikroorganizmów;
5. Chrapanie, aż przestaje oddychać.

Długotrwały nieżyt nosa znacznie upośledza słuch ze względu na połączenie nosogardzieli z uchem środkowym. Przy znacznie zaniedbanym stanie, zwłaszcza przy podłączaniu flory bakteryjnej, całkowita utrata słuchu jest możliwa, jeśli ropa wchodzi do jamy ucha wewnętrznego lub topi błonę bębenkową, która znajduje się na granicy z uchem zewnętrznym.

Jak widać, naczynioruchowy nieżyt nosa u dorosłych jest dość skomplikowaną chorobą, która wymaga kompetentnego i zintegrowanego podejścia do leczenia. Dlatego w przypadku podejrzenia takiego nieżytu nosa należy skontaktować się z ekspertami. W tym przypadku, przy właściwej diagnozie, można zalecić skuteczne leczenie. Należy pamiętać, że leczenie tej choroby może być długie i trudne.

Co to jest naczynioruchowy nieżyt nosa i czy można go wyleczyć?

Nieżyt nosa jest zmianą zapalną błony śluzowej nosa. Postać patologiczna naczynioruchowa oznacza naruszenie tonu naczyń krwionośnych. Choroba jest wyrażana przez nieprzyjemne objawy i jest obarczona poważnymi powikłaniami. Ważne jest, aby rozpocząć leczenie na czas, co w niektórych przypadkach może być chirurgiczne.

Ogólna charakterystyka choroby

Nieżyt nosa jest również nazywany neurowegetatywnym. Jest to rodzaj zmiany zapalnej błony śluzowej nosa i występuje, gdy zaburzone jest napięcie naczyniowe.

W naczynioruchowym nieżycie nosa obserwuje się gwałtowną reakcję na stymulację odruchową, ponieważ mechanizmy neuro-odruchowe są zaburzone. Patologia szybko staje się chroniczna i towarzyszą jej dość żywe manifestacje.

Jama nosowa ma kształt gruszki i jest podzielona na 2 symetryczne części przegrody nosowej. Obie ściany boczne są wyposażone w muszle, które pokrywają błonę śluzową. Jest przeniknięty naczyniami krwionośnymi, przez które aktywnie krąży krew. Błona śluzowa nosa zapewnia nawilżenie i rozgrzanie wdychanego powietrza. W zimnie rozszerza się splot naczyń - zapewnia to zwężenie kanału nosowego i wydłużenie przepływu zimnego powietrza, aby go ogrzać.

Podobny wzorzec obserwuje się w przypadku naczynioruchowego nieżytu nosa. Mechanizm neuro-odruchowy jest zaburzony, więc rozszerzony stan splotów jamistych staje się trwały. Z powodu przeludnienia ich krwi grubość błony śluzowej wzrasta, a oddychanie przez nos staje się trudne.

Nieżyt nosa jest szczególnie charakterystyczny dla młodych ludzi w wieku 20-40 lat. Ta diagnoza dotyczy około jednej czwartej pacjentów z przewlekłym nieżytem nosa.

Klasyfikacja

Nieżyt nosa jest postacią przewlekłego nieżytu nosa, ale z kolei jest klasyfikowany według kilku cech. Istnieją dwa główne typy patologii - neurowegetatywne i alergiczne.

W zależności od przyczyny patologii wyróżnia się następujące formy:

• leki;
• hormonalny;
• zimna pogoda;
• psychogenny;
• idiopatyczny.

Jeśli naczynioruchowy nieżyt nosa ma pochodzenie alergiczne, może być trwały lub sezonowy. W przypadku stałej formy patologii wyróżnia się stan ostry i podostry.

Klasyfikacja naczynioruchowego nieżytu nosa wiąże się również z izolacją kilku etapów patologii:

1. Przejściowy atak aperiodyczny. Na tym etapie występują przejściowe ataki nieżytu nosa. Brakuje jasności w częstotliwości ich występowania.
2. Etap pośredni. Na tym etapie pojawiają się zmiany morfologiczne i okresowe objawy nieżytu nosa.
3. Tworzenie polipów. Na tym etapie oddychanie jest utrudnione, występuje uczucie przekrwienia w nosie.
4. Zmiany w strukturze błony śluzowej. Ten etap charakteryzuje się tworzeniem dużej liczby wzrostów w jamie nosowej.

Przerywany i uporczywy nieżyt nosa wyróżnia się częstością zaostrzeń. W pierwszym przypadku napady obserwuje się nie więcej niż 3-4 razy w tygodniu, aw drugim - codziennie.

W zależności od nasilenia objawów naczynioruchowego nieżytu nosa, jego przebieg może być łagodny, umiarkowany lub ciężki.

Powody

Następujące czynniki mogą sprowokować rozwój tej patologii:

1. Infekcja. Wiele przypadków naczynioruchowego nieżytu nosa jest wynikiem infekcji wirusowej.
2. Leki Choroba może być spowodowana nadużywaniem kropli zwężających naczynia, które uzależniają. Przyczyną patologii może być użycie innych leków:
   • niesteroidowe leki przeciwzapalne (Ibuprofen, Aspiryna);
   • β-blokery;
   • leki przeciwpsychotyczne;
   • leki przeciwnadciśnieniowe;
   • inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę;
   • leki przeciwdepresyjne i uspokajające;
   • leki na potencję męską.
3. Jedzenie i złe nawyki. Nieżyt nosa może występować na tle przylegania do nadmiernie gorących potraw, przypraw i alkoholu.
4. Bodźce zewnętrzne, z którymi osoba często się kontaktuje:
   • dym, w tym papieros;
   • kurz;
   • silny zapach (perfumy, chemia gospodarcza, cechy produkcji);
   • pyłek (sezonowy alergiczny nieżyt nosa).
5. Amplituda temperatury lub wilgotności. Przy zmianie zwykłych warunków błona śluzowa nosa może puchnąć i spowodować jej przekrwienie.
6. Przeciążenie fizyczne lub emocjonalne.
7. Zmiany poziomu hormonów. Przyczyną nieżytu nosa mogą być patologie układu hormonalnego. Dla kobiet czynnikami ryzyka są ciąża, powstawanie cyklu miesiączkowego, menopauza i stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych.
8. Zakłócenie ogólnego napięcia naczyniowego:
   • dystonia wegetatywna;
   • nadciśnienie tętnicze.

Zidentyfikuj pochodzenie naczynioruchowego nieżytu nosa nie zawsze jest możliwe. W tym przypadku choroba nazywa się idiopatyczna.

Ustalenie przyczyny choroby jest konieczne, aby zwiększyć szanse na skuteczne wyleczenie. W miarę możliwości należy wyeliminować czynnik prowokujący nieżyt nosa.

Objawy naczynioruchowego nieżytu nosa

Choroba wydaje się dość jasna. Obraz kliniczny tej patologii obejmuje następujące charakterystyczne jej objawy:

• trudności w oddychaniu przez nos;
• napadowe kichanie;
• obfite wyładowanie z jamy nosowej i nosogardzieli (śluzowaty charakter);
• swędzenie w jamie nosowej;
• głos staje się nosowy;
• zmniejszona funkcja zapachu.

Alergicznej postaci choroby towarzyszą zwykle objawy charakterystyczne dla alergii:

Nieżyt nosa ma charakter napadowy, a dotyczy to nie tylko sezonowej formy patologii. Następujące czynniki mogą wywołać pogorszenie nieżytu nosa w ciągu dnia:

• przedłużony sen;
• zimne lub gorące powietrze;
• substancja drażniąca;
• trochę jedzenia.

Kiedy atak się kończy, objawy patologii ustępują, ale oddychanie przez nos jest trudne. Często przekrwienie nosa ma charakter migracyjny - pojawia się w różnych połówkach nosa. Aby wywołać taką zmianę, można przedłużyć pobyt ciała w pozycji poziomej, zwłaszcza po jednej stronie.

Cechy obrazu klinicznego z naczynioruchowym nieżytem nosa często zależą od przyczyny jego wystąpienia. Podczas ciąży patologia ta często pojawia się po 28-30 tygodniach i po porodzie. W tym przypadku obfity wypływ nie jest szczególny, ale w przypadku nieżytu pokarmowego objaw ten jest wyraźnie widoczny.

Diagnostyka

Wykrycie naczynioruchowego nieżytu nosa rozpoczyna się od zebrania historii choroby. Pacjent jest badany przez otolaryngologa, następnie wykonywane są badania laboratoryjne i instrumentalne. Takie zintegrowane podejście jest konieczne do odróżnienia innych patologii o podobnym obrazie klinicznym, a także do określenia cech nieżytu nosa, możliwych powikłań.

Rozpoznanie naczynioruchowego nieżytu nosa może obejmować następujące obszary:

• Pełna morfologia krwi, badania szczegółowe.
• Testy alergologiczne.
• Rynoskopia przednia. Ta metoda diagnostyczna jest wizualna i wymaga użycia endoskopu. Gdy rinoskopia może wykryć obrzęk, białe lub niebieskawe plamy.
• RTG Przedmiotem diagnozy są zatoki przynosowe.
• Endoskopia jamy nosowej.
• Tomografia komputerowa. Taka diagnostyka jest zwykle wykonywana w zaawansowanym stadium naczynioruchowego nieżytu nosa, kiedy powstają polipy i zaczęły rosnąć.

Dodatkowo możesz potrzebować faryngoskopii, laryngoskopii.

Leczenie naczynioruchowego nieżytu nosa

Terapia może być zachowawcza lub chirurgiczna. W każdym przypadku konieczne jest wyeliminowanie wszystkich możliwych czynników, które mogą spowodować taką patologię. W obecności współistniejących chorób nosogardzieli konieczne jest ich leczenie. Dotyczy to również innych patologii, zwłaszcza jeśli są one związane z nieżytem nosa.

Farmakoterapia

Istnieje kilka różnych postaci naczynioruchowego nieżytu nosa, więc leczenie patologii w każdym przypadku ma pewne cechy.

W większości przypadków uciekaj się do mycia jamy nosowej. Do takiego zabiegu można stosować sól fizjologiczną, sól fizjologiczną hipertoniczną, Humer (jako aerozol do nosa), Dolphin, Aqua Maris.

W przypadku alergicznego pochodzenia choroby terapia musi obejmować leki przeciwhistaminowe. Jako leczenie ogólnoustrojowe stosuje się Loratadynę, Feksofenadynę, Cetyryzynę, Ebastynę. Leki przeciwhistaminowe są również stosowane miejscowo (krople, spraye): Mometazon, Dimetinden.

W ciężkich przypadkach choroby uciekają się do leków hormonalnych, zwykle w postaci sprayów. Może to być Baconase, Nasobek, Flunisolid, Fliksonaze.

W przypadku naczynioruchowego nieżytu nosa ważne jest, aby aktywować obronę immunologiczną organizmu. W tym celu uciekają się do Interferonu, Cycloferon.

Ers-blokery są stosowane jako leczenie objawowe. Takie leki zmniejszają ilość śluzu wytwarzanego przez zmniejszenie rozszerzonego światła sieci naczyń włosowatych. W tym celu zaleca się nominowanie sprayu Dr. Theiss, Tizin, Nazivin, Xilometazolin.

Z bakteryjną naturą patologii przy użyciu lokalnych funduszy z antybiotykami. Isophra, Bioparox, Polydex są stosowane do wkraplania do nosa. Niektóre leki łączą antybiotyk i glikokortykosteroid: Garazon, Sofradeks.

W leczeniu naczynioruchowego nieżytu nosa nie można stosować leków zwężających naczynia. Są nie tylko nieskuteczne w tej patologii, ale mogą także wywoływać przewlekły nieżyt nosa.

Fizjoterapia

Leczenie zachowawcze naczynioruchowego nieżytu nosa często obejmuje różne metody fizjoterapeutyczne. Lekarz może przepisać następujące procedury:

• donosowa elektroforeza (stosuje się preparaty wapnia, difenhydramina, tiamina);
• fonoforeza;
• terapia magnetyczna;
• akupunktura;
• masaż wibracyjny;
• Ogrzewanie reflektora minin (niebieska lampka);
• UV (promieniowanie ultrafioletowe);
• Terapia UHF;
• wibroterapia niskoczęstotliwościowa;
• aerodynamika (wykorzystywane jest gorące powietrze);
• inhalacja (za pomocą rozpylacza).

Leczenie chirurgiczne

W zaawansowanym stadium choroby może być wymagana interwencja chirurgiczna w kierunku naczynioruchowego nieżytu nosa, a także rozwój powikłań, gdy metody zachowawcze są nieskuteczne.

Leczenie chirurgiczne obejmuje następujące obszary:

• Dolna wazotomia. Podczas operacji naczynia są przecinane lub niszczone, dzięki czemu żylne sploty dolnej konchy są wypełnione krwią. Wskazaniem do takiej operacji jest trudność w oddychaniu przez nos. Operacja jest wykonywana endonasowo i obejmuje znieczulenie miejscowe. Do zniszczenia naczyń krwionośnych można stosować ultradźwięki, laser, fale radiowe.
• Ultradźwiękowy rozkład dolnych małżowin. Podczas operacji zniszcz splot naczyniowy błony śluzowej muszli. Interwencja jest wykonywana ambulatoryjnie i obejmuje znieczulenie miejscowe. Do pracy za pomocą specjalnego urządzenia ultradźwiękowego.
• Laserowa redukcja dolnych skorup. Taka interwencja jest konieczna podczas wzrostu błony śluzowej nosa, aby ułatwić oddychanie.
• Kriodestrukcja dolnych małżowin. Podczas operacji dolne małżowiny są również częściowo zniszczone, ale z powodu ekspozycji na niskie temperatury.
• Polipotomia. Podczas operacji wycinane są polipy w celu przywrócenia swobodnego oddychania przez nos i zachowania błony śluzowej nosa. Polipy można usuwać za pomocą specjalnej pętli.
• Dolna osteokonotomia. Podczas operacji błona śluzowa nosa i szkielet muszli są całkowicie lub częściowo usuwane. Zapewnia to lepsze oddychanie przez nos. Taka interwencja jest wymagana, gdy błona śluzowa jamy nosowej jest hipetroficzna. Operacja jest wykonywana przy użyciu pętli do cięcia nosa.

Medycyna ludowa

Oprócz tradycyjnego leczenia naczynioruchowego nieżytu nosa stosuje się tradycyjną medycynę. Obowiązują następujące przepisy:

• Sok z brzozy można stosować jako krople do nosa. Produkt musi być świeży. Trzeba trzy razy dziennie zakopać 2 krople środka w każdym przewodzie nosowym.
• Świeży sok z aloesu można również stosować jako krople.
• Wlej łyżkę nagietka szklanką wody, zagotuj i odstaw na pół godziny. Odcedzaj i zakopuj nos co 2-3 godziny. Zamiast nagietka można użyć rumianku.
• Inną skuteczną receptą na krople do nosa jest woda z miodem. Wystarczy rozpuścić w szklance ciepłej wody (tylko gotowanej) 0,5 łyżeczki. kochanie W każdym kanale nosowym zaszczepić 2-3 krople leku trzy razy dziennie.
• Sok z buraków można również stosować jako krople. Możesz także zwilżyć je wacikami i przetworzyć kanały nosowe trzy razy dziennie.
• Gotuj suche kwiaty Hypericum w miodzie i co najmniej 5 razy dziennie smaruj wnętrze nosa uzyskanym produktem.
• Zmiel cebulę do stanu mazistego, zawiń tę mieszaninę w kilka warstw tkaniny i nałóż 10-minutowy kompres na nos. Tego narzędzia nie należy stosować do alergicznego nieżytu nosa.
• Wymieszaj miętę i szałwię w 1 części, dodaj jagody jarzębiny, kory dębu i skrzypu w 4 częściach. Wlej łyżkę powstałej kolekcji szklanką wody i gotuj przez 10 minut. Odcedź gotowy produkt i używaj do mycia trzy razy dziennie.
• W aptece można kupić specjalną glinę do ogrzewania w barach. Jeden taki baton należy zmiękczyć w gorącej wodzie, a po ochłodzeniu założyć nos.

Tradycyjna medycyna jest jedynie pomocniczą metodą leczenia, nie może zastąpić tradycyjnej terapii. Należy również pamiętać o przeciwwskazaniach i możliwych skutkach ubocznych naturalnych środków, w tym indywidualnej nietolerancji.

Cechy leczenia naczynioruchowego nieżytu nosa u dzieci

Leczenie tej choroby u dzieci wymaga większej uwagi, ponieważ postępuje bardzo szybko. Nieżytowi nosa u dziecka może towarzyszyć gorączka. W tym przypadku potrzebne są leki przeciwgorączkowe. Zazwyczaj uciekają się do Ibuprofenu, Paracetamolu.

U dzieci w wieku przedszkolnym częściej diagnozuje się alergiczną formę patologii. Neurowegetatywny nieżyt nosa jest specyficzny dla starszego wieku.

Dr Komarovsky zaleca rozpoczęcie leczenia nieżytu naczynioruchowego u dziecka ze zmianą trybu dnia i jego warunków. Należy przestrzegać następujących wskazówek:

• zapewnić komfortową temperaturę w pomieszczeniu, optymalnie - 20 stopni;
• regularnie przewietrz pokój;
• czyścić na mokro;
• jeśli powietrze jest zbyt suche, użyj nawilżacza lub powieś mokrą szmatkę lub ręcznik;
• regularnie czyścić jamę nosową wydzieliny śluzowej wacikiem;
• regularnie przepłukiwać jamę nosową - pamiętaj o tym przed upuszczeniem leku do nosa;
• wzmocnij dietę świeżymi owocami i warzywami, weź dodatkowy kompleks witamin (najpierw skonsultuj się z lekarzem).

Samoleczenie jest niebezpieczne, zwłaszcza dla dziecka. Konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem, który przeprowadzi badanie, zaleci niezbędne testy i odpowiednie leczenie.

Możliwe komplikacje

Długotrwały przewlekły przebieg naczynioruchowego nieżytu nosa prowadzi do zakłócenia ogólnego samopoczucia. Patologia negatywnie wpływa na układ nerwowy, wywołując drażliwość, zmęczenie, bezsenność, bóle głowy.

Bez terminowego leczenia naczynioruchowy nieżyt nosa może prowadzić do pewnych komplikacji. Jeśli choroba się rozpocznie, to stopniowo tworzą się polipy i rosną w nosie. W tym przypadku oddychanie przez nos jest zakłócone, drogi nosowe mogą być całkowicie zablokowane.

Nieżyt nosa może wywoływać następujące powikłania:

Zapobieganie

Ponieważ naczynioruchowy nieżyt nosa charakteryzuje się nieprzyjemnymi objawami klinicznymi i obfituje w poważne powikłania, należy zachować ostrożność, aby zapobiec tej chorobie. Zgodność z następującymi środkami pomoże:

• terminowe leczenie chorób górnych dróg oddechowych i innych układów organizmu, zwłaszcza pochodzenia wirusowego i bakteryjnego;
• utrzymywanie zdrowego stylu życia: umiarkowane obciążenie sportowe, brak złych nawyków, twardnienie;
• wzmocnienie odporności;
• unikanie stałego kontaktu z silnymi drażniącymi zapachami, stosowanie sprzętu ochronnego;
• właściwe nawyki żywieniowe: jedzenie żywności w optymalnej temperaturze, unikanie nadmiernie pikantnych potraw, przypraw;
• umiarkowane stosowanie kropli zwężających naczynia;
• terminowa korekta deformacji przegrody nosowej;
• regularnie przeprowadzać badania profilaktyczne przez otolaryngologa i innych specjalistów.

Fakt, że naczyniowo-ruchowy nieżyt nosa jest, jakie są jego przyczyny, jakie są konsekwencje i czy możliwe jest wyleczenie choroby bez operacji, mówi lekarz nauk medycznych Alexander Puryasev:

Nieżyt nosa ma charakter przewlekły i żywy. Choroba postępuje stopniowo i może wywołać szereg poważnych powikłań, dlatego ważne jest, aby rozpocząć właściwe leczenie w odpowiednim czasie. W większości przypadków jest to dość konserwatywne podejście, ale może wymagać operacji.

Objawy naczynioruchowego alergicznego nieżytu nosa

Treść artykułu

O chorobie

Katar jest wymieniony w Księdze Rekordów Guinnessa jako najczęstsza choroba na świecie. Każdego dnia setki tysięcy pacjentów skarży się na przekrwienie błony śluzowej nosa i obecność nieprawidłowych wydzielin; nieprzyjemne objawy są znane zarówno dzieciom, jak i dorosłym. Jednocześnie istnieje kilka odmian procesu zapalnego - w szczególności alergiczny nieżyt nosa, przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa o etiologii alergicznej.

Alergiczny nieżyt nosa jest podtypem naczynioruchowego nieżytu nosa - choroby, której występowanie jest związane z nieprawidłowymi reakcjami naczyniowymi po stronie błony śluzowej nosa. Jednak obecnie terminy te określają, ponieważ współczesna definicja „naczynioruchowego nieżytu nosa” oznacza brak reakcji alergicznej w mechanizmie rozwoju patologii. Wyrażenie „naczynioruchowy” obok terminu „alergiczny nieżyt nosa” nie jest uważane za błędne, ale wymaga wyjaśnienia przy określaniu ostatecznej diagnozy.

Nieżyt nosa o etiologii alergicznej jest podzielony na sezonowe i całoroczne, co odzwierciedla przede wszystkim związek z alergenami powodującymi przyczyny - w pierwszym przypadku jest to pyłek roślin, które kwitną w określonym czasie, w drugim przypadku - kurz domowy, substancje, z którymi pacjent kontaktuje się w miejscu pracy, w domu, podczas podróży, podróżowania. Stosuje się również następującą klasyfikację nieżytu nosa:

• przerywany (objawy pojawiają się krócej niż 4 dni w tygodniu i mniej niż 4 tygodnie w ciągu roku);
• uporczywe (objawy choroby przeszkadzają pacjentowi dłużej niż 4 dni w tygodniu i dłużej niż 4 tygodnie w roku).

Objawy alergicznego nieżytu nosa są odwracalne - można je wyeliminować, przerywając kontakt z alergenem lub stosując wybraną terapię lekową.

Objawy kliniczne

Rozwój zapalenia alergicznego z konieczności obejmuje kilka etapów. Podczas etapu immunologicznego i patochemicznego pojawiają się przeciwciała przeciwko substancji przyjmowanej przez alergen, powstaje uczulenie (nadwrażliwość na alergen) i powstają mediatory alergii (substancje biologicznie czynne). Objawy pojawiają się jednak dopiero w końcowej fazie reakcji - towarzyszą stadium patofizjologicznemu, zwanemu również stadium objawów klinicznych. Dlatego osoba zauważa objawy nie podczas początkowego, ale po wielokrotnym kontakcie z alergenem.

Jakie dolegliwości może wystąpić u pacjenta z alergicznym zapaleniem naczynioruchowym? Można je podzielić na trzy główne grupy.

Typowe lub specyficzne przejawy

Obejmują one:

1. Zatkanie nosa do wymuszonego oddychania przez usta.
2. Wybór przezroczystej, surowiczo-śluzowej wydzieliny o wodnistej konsystencji w dużych ilościach (wyciek z nosa).
3. Zmiana głosu (występowanie nosa), hiposmia (zmniejszenie wrażliwości węchowej), chrapanie we śnie.
4. Napadowe, napadowe kichanie, często występujące rano.
5. Wrażenie podrażnienia, świądu i pieczenia nosa.

Należy wiedzieć, że wyciek z nosa jest charakterystyczny głównie z sezonowego zaostrzenia alergicznego nieżytu nosa. W przeciwieństwie do zakaźnego zapalenia błony śluzowej nosa, wydzielina nie nabiera gęstszej konsystencji i śluzopurcznego charakteru po kilku dniach od początku choroby, pozostaje wodnista i obfita przez cały okres kontaktu z alergenem. W formie całorocznej dominującymi objawami są przekrwienie w połączeniu z umiarkowaną ilością wydzieliny śluzowej i hiposmii; często nie występuje kichanie i wyraźne swędzenie.

Dodatkowe manifestacje

Wśród nich są:

• podrażnienie skóry nad górną wargą i skrzydłami nosa, któremu towarzyszy zaczerwienienie, obrzęk i świąd - ze względu na ciągłe uwalnianie śluzu, tarcie nosa;
• świąd jamy ustnej i gardła, w tym podniebienie, mrowienie i ból gardła, kaszel - z powodu alergicznego zapalenia gardła (zapalenie gardła), wyciek wydzielin z jamy nosowej wzdłuż tylnej części gardła;
• trzaskanie w uszach, wyraźnie widoczne podczas wykonywania ruchów połykania, utrata słuchu jest objawem alergicznej postaci zapalenia jajowodu, zapalenia rurki słuchowej i ucha środkowego.

Czasami pacjenci cierpią również na łzawienie i swędzenie powiek jako objaw alergicznego zapalenia spojówek.

Klasycznym objawem alergicznego nieżytu nosa jest „salut alergiczny” - częste drapanie czubka nosa dłonią w kierunku od dołu do góry.

Częste objawy

Ich obecność charakteryzuje stopień naruszenia ogólnego warunku:

• słabość, drażliwość, ból głowy;
• zaburzenia snu spowodowane trudnościami w oddychaniu przez nos;
• gorączka osiągająca wartości podgorączkowe.

Objawy alergicznego nieżytu nosa mogą objawiać się w łagodnej postaci - w tym przypadku nie mają znaczącego wpływu na codzienną aktywność, wydajność i sen pacjenta. Z umiarkowanym stopniem nasilenia odczuwalny jest dyskomfort, objawiający się zaburzeniami snu, zdolnością do koncentracji i wykonywania niezbędnych zadań. Ciężki przebieg znacznie obniża jakość życia pacjenta, objawy choroby są niezwykle bolesne.

Etapy, warianty kursu i obiektywne znaki

Wazomotoryczny nieżyt nosa o etiologii alergicznej obejmuje dwa etapy objawów klinicznych:

Rozwija się w ciągu 30 minut od momentu kontaktu błony śluzowej nosa z istotnym alergenem, trwa od 6 do 12 godzin, czasem do jednego dnia. Charakteryzuje się obrzękiem, świądem, kichaniem, nadmiernym wydzielaniem śluzu.

Zastępuje etap wczesnych objawów, główną manifestację - uporczywe naruszenie oddychania przez nos z powodu obrzęku, przekrwienia błony śluzowej nosa.

Istnieje również klasyfikacja opcji dotyczących przebiegu alergicznego nieżytu nosa, należącego do jednego z nich, ze względu na przewagę pewnych objawów:

• wysięk (kichanie, wodnista wydzielina, świąd w nosie, przekrwienie błony śluzowej nosa z okresowym wzrostem ciężkości, zapalenie spojówek);
• obturacyjny (ciągłe przekrwienie błony śluzowej nosa, znaczące pogorszenie oddychania przez nos, wydzielanie gęstej wydzieliny przy braku kichania, świąd błony śluzowej i zapalenie spojówek).

Gdy forma wysiękowa ma tendencję do pogarszania się w nocy i lekka ulga w ciągu dnia - w przeciwieństwie do postaci obturacyjnej, w której objawy pozostają niezmienione w ciągu dnia.

Aby ocenić obiektywne zmiany, można użyć dwóch metod: rinoskopii (za pomocą specjalnych luster), endoskopii (za pomocą urządzenia optycznego - endoskopu). Jakie objawy występują podczas badania jamy nosowej?

1. Bladość błony śluzowej nosa ma czasami woskowy odcień.
2. Obecność obrzęku małżowin o różnym nasileniu.
3. Duża ilość bezbarwnego pieniącego się wyładowania lub, co jest mniej powszechne (z przepływem obturacyjnym), jest gęstym, przezroczystym śluzem.

Uzyskanie żółtawozielonego odcienia przez śluz może wskazywać na dodanie wtórnej infekcji. Izolowany przebieg alergicznego nieżytu nosa charakteryzuje się przejrzystą tajemnicą.

Terapia

Jak rozpocząć leczenie alergicznego nieżytu nosa? Najlepszą opcją jest określenie, która substancja jest alergenem i zatrzymanie kontaktu z nią. Co jednak, jeśli objawy są spowodowane przez pyłki roślin lub drzew, a czasami dziesiątki różnych substancji? Nie wszyscy pacjenci mogą zmienić miejsce zamieszkania w okresie kwitnienia, a nie ma mowy o kontakcie z kurzem domowym - niemożliwe jest całkowite i trwałe usunięcie go. Dlatego obowiązuje:

• kompleks środków eliminacji (wykluczenie kontaktu ze znanymi już alergenami, przestrzeganie diety hipoalergicznej, regularne czyszczenie na mokro w przypadku braku pacjenta w pokoju, odmowa rozmytych dywanów, miękkich zabawek i innych przedmiotów, które mogą gromadzić kurz);
• terapia lekowa;
• immunoterapia swoista dla alergenu (ASIT).

Leczenie alergicznego nieżytu nosa przeprowadza się za pomocą leków przeciwhistaminowych (cetyryzyny, desloratadyny), glikokortykosteroidów (Nasonex), kromonów (Cromohexal), antagonistów leukotrienów (Montelukast). Są w stanie poradzić sobie ze wszystkimi objawami reakcji alergicznej - kichanie, świąd, przekrwienie błony śluzowej nosa; Glikokortykosteroidy eliminują stany zapalne, zmniejszają wrażliwość błony śluzowej na alergeny.

Terminowe i prawidłowe leczenie alergicznego nieżytu nosa zmniejsza ryzyko astmy.

Choroby alergiczne układu oddechowego mają typowe objawy i stanowią dużą grupę alergii oddechowych, które mogą się konsekwentnie rozwijać - zjawisko to nazwano „marszem alergicznym”. Nieżyt nosa o charakterze alergicznym jest uważany za prawdopodobny zwiastun astmy oskrzelowej. Dlatego ważne jest, aby leczyć chorobę na czas, a nie tylko eliminować objawy, stosować się do zaleceń lekarza prowadzącego, przejść pełny cykl leczenia.

Lekarz może przepisać tabletki do regularnego stosowania, a także miejscowe, czyli miejscowe formy substancji leczniczych - na przykład krople do nosa (azelastyna, kromoglikan). Wszystkie wymienione powyżej grupy leków prezentowane są w postaci kropli - pozwala to osiągnąć maksymalny efekt w strefie kontaktu (błona śluzowa nosa). Wybór leku zależy od nasilenia przebiegu choroby - w łagodnej postaci preferowane są efekty miejscowe, gdy stan się pogarsza, glikokortykosteroidy stosuje się w postaci miejscowej i ogólnoustrojowej (zastrzyk).

Aby złagodzić oddychanie przez nos, wielu pacjentów stosuje krople i spraye zwężające naczynia (Vibrocil, Xylometazoline), które mogą złagodzić bolesne przekrwienie. Chociaż nos zaczyna oddychać po wstrzyknięciu, nie jest to rozwiązanie problemu alergicznego nieżytu nosa w ogóle. Takie krople pomagają szybko wyeliminować obrzęk i zmniejszyć wydzielanie śluzu, ale nie mogą zatrzymać reakcji alergicznej, wyeliminować zapalenia. Leczenie ich pomocą trwa nie dłużej niż 7–10 dni, ponieważ pojawia się przyzwyczajenie (zjawisko tachyfilaksji), ryzyko rozwoju nieżytu nosa.

Istnieje nie tylko objawowe, ale również patogenetyczne leczenie alergicznego nieżytu nosa - immunoterapia swoista dla alergenów, która polega na wprowadzeniu alergenu do organizmu w małych dawkach w celu zmniejszenia wrażliwości na niego. Powołany i przeprowadzony przez alergologa bez zaostrzenia alergicznego nieżytu nosa.

Przyczyny i leczenie alergicznego nieżytu nosa naczynioruchowego

Co to jest alergiczny nieżyt nosa naczynioruchowy?

Zgodnie z tą definicją należy zrozumieć proces zapalny w obszarze błony śluzowej nosa (nieżyt nosa), którego zaostrzenie jest wywołane przez dowolne czynniki wyzwalające lub wyzwalacze. Należy jednak natychmiast zadać drugie pytanie, które jest nierozerwalnie związane z pierwszym: jak poprawne jest połączenie dwóch już wymienionych terminów, „naczynioruchowy” i „alergiczny”, podczas identyfikacji jednej patologii?

Niestety, nawet we współczesnej literaturze medycznej nadal istnieje zamieszanie z definicją naczynioruchowego nieżytu nosa. Jest często określany jako wariant alergii - chociaż etiologia (przyczyna objawów) i patogeneza (mechanizm rozwoju) są różne.

Istnieje tylko jedno poważne uzasadnienie dla sformułowania mieszanej diagnozy - obecności dwóch postaci przeziębienia u pacjenta jednocześnie. Nie jest to błąd, a pacjenci mogą w rzeczywistości spotykać się z różnymi patologiami, chociaż zazwyczaj z reguły są to alergie.

Powody

Patogeneza naczynioruchowego nieżytu nosa opiera się na rozregulowaniu funkcji autonomicznego układu nerwowego, w wyniku czego pacjent ma nadreaktywność nosa - podwyższoną wrażliwość śluzówki nosa na prowokujące czynniki. Wśród nich są:

1. Ostra zmiana temperatury wdychanego powietrza.
2. Spadek ciśnienia w środowisku.
3. Substancje chemiczne i substancje drażniące - nikotyna, pikantne potrawy, alkohol, substancje o silnym zapachu.
4. Stres, stres emocjonalny.
5. Ćwiczenie.
6. Zaburzenia równowagi hormonalnej (patologia układu hormonalnego, ciąża, miesiączka).
7. Obecność refluksu treści żołądkowej w przełyku i drogach oddechowych (refluks żołądkowo-przełykowy).
8. Deformacja przegrody nosa.
9. Infekcja wirusowa układu oddechowego.
10. Stosowanie leków (zwykle kropli zwężających naczynia lub leków zmniejszających przekrwienie).

Jednocześnie, patogeneza przeziębienia o charakterze alergicznym obejmuje rozwój szczególnego rodzaju wrażliwości - uczulenia. Powstaje w odpowiedzi na specyficzne czynniki wyzwalające (prowokatory) i towarzyszy mu wytwarzanie przeciwciał lub immunoglobulin (IgE), ochronnych kompleksów białkowych. Aby określić reakcję, można:

• kurz domowy;
• jedzenie;
• lek;
• chemiczny;
• pyłek roślinny;
• owad itp.

Stres, nadmierne ćwiczenia, infekcje dróg oddechowych działają jako czynniki przyczyniające się do rozwoju alergii, ale natychmiastowym czynnikiem wyzwalającym jest zawsze substancja uważana przez układ odpornościowy za obcy - jest określana terminem „antygen”.

W związku z tym alergiczny nieżyt nosa należy uważać za połączoną patologię. Ważne jest, aby rozpoznać różnicę w przyczynach i mechanizmach powstawania zaburzeń w celu doboru odpowiedniej terapii.

Objawy

Objawy alergicznego i naczynioruchowego (inaczej - neurowegetatywnego) nieżytu nosa są podobne, chociaż w różnych okresach życia u pacjenta może dominować jedna z chorób. Dlatego poprawne jest rozpatrywanie każdego przypadku indywidualnie, opierając się na podstawowych kryteriach diagnostycznych - są one podzielone na kilka grup.

Główne cechy

Objawy naczynioruchowego alergicznego nieżytu nosa obejmują takie objawy, jak:

1. Przekrwienie nosa.
2. Obecność wyładowania.
3. Kichanie
4. Zmniejszenie ostrości zapachu.

W tym przypadku istnieją dwa warianty przepływu:

• wysiękowy (z obecnością wodnistego ciężkiego wydzieliny i podrażnienia skóry na górnej wardze);
• obturacyjny (charakteryzujący się uporczywym przekrwieniem lepkich wydzielin śluzowych).

Brak zanieczyszczeń i przejrzystość wydzielin jest znakiem charakterystycznym dla obu postaci nieżytu nosa. Jednak obecność świądu, pieczenia i łaskotania błony śluzowej jest charakterystyczna dla alergii i naprzemiennego przekrwienia różnych połówek nosa w zależności od pozycji ciała - naczynioruchowego nieżytu nosa.

Dodatkowe znaki

Wśród nich są objawy alergicznego nieżytu nosa, takie jak:

• ogólna słabość;
• zawroty głowy;
• senność;
• drażliwość;
• zmęczenie;
• ból głowy.

Gdy forma neuro- niczna charakteryzuje się tendencją do częstoskurczu (wzrost liczby uderzeń serca), spadkami ciśnienia krwi (hipo- lub nadciśnienie), dolegliwościami zszywania bólu za mostkiem, zwłaszcza podczas stresu lub aktywności fizycznej (ten objaw powinien być odróżniony od wielu patologii układu sercowo-naczyniowego). Pacjenci często doświadczają zmian nastroju, boją się złego snu w nocy i zmęczenia w ciągu dnia.

U niektórych pacjentów z zaostrzeniem nieżytu nosa występuje wzrost temperatury ciała do 37,1-37,5 ° C.

Ten typ gorączki jest nazywany gorączką i może charakteryzować zarówno wrażliwość alergiczną, jak i zaburzenia neurowegetatywne.

Komplikacje

Można wyrazić się w rozwoju takich patologii, jak:

1. Porażka rurki słuchowej (z jednej lub dwóch stron) - Eustachitis.
2. Proces zapalny ucha środkowego - zapalenie ucha środkowego.
3. Naruszenia w zatokach przynosowych - zapalenie zatok.
4. Niekorzystne zmiany w gardle - zapalenie gardła.

Ich powstawanie wiąże się z różnymi przyczynami: obrzękiem i zaburzoną normalną drożnością (dotyczy przede wszystkim rurek słuchowych i zatok), podrażnieniem błony śluzowej gardła przez wypływające wydzieliny. Prawdopodobieństwa wtórnej infekcji nie można wykluczyć - łączy się ona w przypadku stagnacji (ciągłe zatory), drapania (z powodu swędzenia i dyskomfortu).

Choroby towarzyszące

W przypadku przeziębienia połączonego z występowaniem zaburzeń naczynioruchowych i wrażliwości alergicznej mogą wystąpić inne choroby:

• zapalenie spojówek (uszkodzenie oczu) - charakteryzujące się obrzękiem powiek, łzawieniem, światłowstrętem;
• zapalenie skóry (zmiany skórne) - towarzyszy mu wysypka, świąd, łuszczenie się, obrzęk, suchość;
• astma oskrzelowa - objawiająca się kaszlem z niewielką ilością „szklistej” lepkiej plwociny, atakami astmy.

Z reguły mają etiologię alergiczną. Zespół dysfunkcji autonomicznej uzupełniają takie objawy, jak:

• nadmierne pocenie się;
• spada ciśnienie krwi;
• gorączka niskiej jakości;
• nadwrażliwość na jasne światło, dźwięki;
• tendencja do zaparć, biegunki lub naprzemiennie;
• powierzchowny sen, zmęczenie.

Nie wszystkie z tych objawów są obserwowane, tylko jeden lub dwa mogą być obecne.

Diagnostyka

Jest prowadzony tylko wewnętrznie, ponieważ konieczne jest ustalenie, kiedy pojawiły się skargi, jakie objawy dominują, jakie leki są przyjmowane i co pomaga; Wymagane jest także obiektywne badanie błony śluzowej nosa. Do diagnostyki różnicowej stosuje się szybką ocenę zgodnie z tabelą: