Zwolnienie z wychowania fizycznego po ARVI

Z pewnością wielu dorosłych pamięta, jak będąc dziećmi w wieku szkolnym, po ARVI uzyskano ulgę w wychowaniu fizycznym. Wcześniej lekarze i nauczyciele tłumaczyli to, mówiąc, że dziecko powinno wyzdrowieć z choroby, nabrać siły i wzmocnić układ odpornościowy przed ponownym rozpoczęciem uprawiania sportu. Obecnie sytuacja nieco się zmieniła, a stosunek lekarzy do tego problemu uległ zmianie. Obecnie istnieje kilka różnych opinii na temat tego, czy dziecko powinno przestać ćwiczyć, jeśli ostatnio przeziębił się i przeziębił. Ponadto rozważone zostaną istniejące opinie na ten temat, a szczegółowa odpowiedź zostanie udzielona na pytanie, czy dana osoba może w ogóle ćwiczyć podczas przeziębienia.

Co mówią lekarze?

Ponownie, każdy lekarz może mieć oddzielny punkt widzenia w tej kwestii, więc musisz rozważyć zalety i wady, a następnie podjąć ostateczną decyzję. Podajmy przykład 2 głównych punktów widzenia:

Niektórzy eksperci uważają, że po ostrej infekcji układu oddechowego lepiej jest, aby dziecko powstrzymało się od wykonywania jakichkolwiek ćwiczeń fizycznych. Twierdzą, że choroba w tym przypadku jest znacznie skomplikowana, temperatura ciała wzrasta, następuje gwałtowne osłabienie ciała.
Inni natomiast uważają, że sport jest niezwykle ważny dla wszystkich dzieci, które były przeziębione. Podstawą ich argumentu jest fakt, że to sport pomaga wzmocnić odporność dziecka i chronić go przed nawracającymi chorobami.

Jaki wniosek można wyciągnąć dla siebie, biorąc pod uwagę obie te opinie? Po pierwsze, ten sport jest naprawdę przydatny, a umiarkowane ćwiczenia pomogą przywrócić zdrowie i ochronić organizm przed poważnymi skutkami ARVI. Po drugie, nie można przepracować swojego ciała i pozbawić go wszystkich sił potrzebnych do zwalczania pozostałych cząsteczek infekcji.

Wszystko powinno być z umiarem, więc powinieneś wybrać specjalistę, który zajmie się twoim dzieckiem, na podstawie jego obecnego stanu. Nie spiesz się, aby wyciągnąć własne wnioski, zabronić dziecku uczestniczenia w wychowaniu fizycznym lub odwrotnie, wysłać go na trening.

Zwróć uwagę na jego stan, samopoczucie, chęć uczestniczenia w zajęciach, rozważ wszystkie czynniki, które mogą w taki czy inny sposób wpłynąć na jego zdrowie.

Ćwicz po chorobie

Poprzez wychowanie fizyczne po SARS musisz powracać stopniowo. Oznacza to, że dziecko może przyjść na zajęcia pierwszego dnia po chorobie, ale nie zaleca się wykonywania następujących ćwiczeń:

działa przez chwilę;
skakanka;
dostarczanie standardów;
grać w gry takie jak piłka nożna, siatkówka, tenis itp.;
podnieś hantle, sztanga.

Innymi słowy, dziecko nie powinno robić tego, co wymaga od niego dużej siły. Jeśli nauczyciel wychowania fizycznego nie wie o chorobie dziecka, on lub jego rodzice powinni porozmawiać z nauczycielem, aby nie dopuścić do nieprzyjemnej sytuacji, gdy uczeń czuje się źle w klasie lub po ukończeniu studiów.

Jednocześnie można wykonywać ćwiczenia, przysiadać, wykonywać ruchy okrężne rękami, głową, rozciągać nogi itp., Wraz z innymi uczniami. Wszystko to jest nie tylko możliwe, ale musi być wykonane, aby stopniowo przywrócić organizm dotknięty negatywnymi skutkami patogennych bakterii.

W ciągu pierwszych 1-2 tygodni po chorobie dziecko powinno robić w wychowaniu fizycznym to, co może i chce robić, nie zmuszając go do podjęcia zbyt wielu działań.

Sport po ORVI

Jeśli zajmowaliśmy się wychowaniem fizycznym w szkole, pozostaje pytanie, czy sport jest dozwolony po ARVI. Zajęcia sportowe obejmują różne sekcje piłki nożnej, zapasy, boks, siłownię, czyli te sporty, które naprawdę wymagają dużych obciążeń. Jeśli możesz, kiedy możesz rozpocząć trening? Jeśli jest to dozwolone, ale nie całkowicie, jakie ćwiczenia należy wykonywać w pierwszych dniach po chorobie?

Ważne, aby wiedzieć! Konieczne jest stopniowe dojście do poważnych sportów, stopniowo zwiększając obciążenie, zaczynając od najbardziej podstawowych i małych ćwiczeń.

Sport jest zdecydowanie przydatny, ale ostre infekcje dróg oddechowych przenoszą prawie wszystkie siły z organizmu ludzkiego, w wyniku czego organizm jest osłabiony po ich działaniu. Nadmierne obciążenia po chorobie mogą prowadzić do niepożądanych konsekwencji:

ból głowy;
przepracowanie;
nawracająca choroba SARS po kilku dniach;
niekontrolowany stres;
całkowite wyczerpanie ciała.

Jednak tego wszystkiego można uniknąć, zwracając uwagę na następujące punkty podczas pierwszych sesji treningowych po chorobie:

1. Małe ładunki, dobra rozgrzewka. Konieczne jest ogrzanie więzadeł, zmuszając krew do krążenia we wszystkich mięśniach.
2. Nie należy skupiać się na żadnej grupie mięśni, trenować całego ciała, niezależnie od tego, czy grasz w piłkę nożną, czy jesteś na siłowni.
3. Pamiętaj, aby przejść 2-3 zajęcia regeneracyjne, a dopiero potem przejść do pełnego treningu, jeśli czujesz się całkowicie na nie przygotowany.

Trening na przeziębienia

Wiele osób zaangażowanych w sport zajmuje się również pytaniem, czy można trenować z przeziębieniem bez gorączki. To naprawdę interesujące pytanie, ponieważ jeśli nie ma temperatury i poważnych komplikacji, dlaczego przegapić ważne treningi? Jednak tutaj nie należy się spieszyć z wnioskami.

W rzeczywistości temperatura ciała nie jest jedynym wskaźnikiem przeziębienia. Z reguły do temperatury dodaje się kaszel, kichanie, katar, zawroty głowy i wiele innych objawów. Tak więc, jeśli nie masz wysokiej gorączki na przeziębienie, nie oznacza to, że wszystko w porządku ze zdrowiem. Nawet mały katar może prowadzić do poważnych konsekwencji w postaci zapalenia zatok. Dlatego wielu ekspertów zgadza się, że intensywny trening należy porzucić z zimnem.

Ponadto zabronione jest wykonywanie ćwiczeń fizycznych w przypadku przeziębienia bez gorączki, jeśli osoba jest chora na grypę. Ten typ ARVI charakteryzuje się poważnymi konsekwencjami, jest znacznie bardziej skomplikowany niż zwykłe przeziębienie. Dlatego temperatura ciała nie zawsze jest głównym wskaźnikiem choroby i lepiej jest porzucić sport.

Jeśli nie możesz przegapić bardzo ważnego treningu, skonsultuj się z lekarzem. Być może zaleci ci specjalne leki, które pomogą złagodzić przebieg choroby.

Gimnastyka medyczna na i po ARVI

Ale jeśli mówimy ogólnie, ten sport jest bardzo przydatny dla osoby, która jest nadal chora lub miała już ostrą chorobę wirusową układu oddechowego. Nawet lekarze przepisują specjalną gimnastykę medyczną dla osób cierpiących na SARS. Najpierw terapia ruchowa dla osób, które obecnie chorują na ARVI:

Zaleca się masaż twarzy.
Weź prysznic kontrastowy 1 raz dziennie.
Aby pocierać ciało suchym ręcznikiem.
Ciche spacery przez 10-15 minut.
Przysiady, ćwiczenia, w których ruchy wykonywane są za pomocą rąk i nóg.
Nie zapomnij o odpoczynku między ćwiczeniami.

Istnieją również specjalne zalecenia dla osób, które już miały infekcję dróg oddechowych. Lekarze radzą unikać ciężkiego wysiłku fizycznego, ale niewielka opłata będzie mile widziana. Możesz wstać wcześnie rano, robić przysiady, wykonywać okrężne ruchy głowy, ręce. Następnie powinieneś zorganizować pieszą wycieczkę przez 30 minut na świeżym powietrzu. Takie spacery niekoniecznie zabierają rano, jest to możliwe wieczorem. Dopuszcza się lekkie bieganie z częstymi przerwami.

Musisz chronić swoje ciało po chorobie. Aby to zrobić, nie możesz po prostu zrezygnować z wychowania fizycznego lub sportu, ale wiernie przyspieszać i przywracać swoje ciało. Te pojęcia mogą obejmować odpowiednią dietę i zdrowy styl życia, brak alkoholu, minimum wysiłku psychicznego i fizycznego.

Wszystko to pozwoli Ci zyskać siłę i energię, a także szybko odzyskać doskonałą formę sportową, jeśli jesteś sportowcem. Pamiętaj, że pośpiech w tej sprawie jest niedopuszczalny, ponieważ wszelkie bezmyślne działania doprowadzą do tego, że nigdy nie będziesz mógł uprawiać sportu. Zgadzam się, że lepiej jest trochę poczekać, niż obwiniać siebie za złą decyzję.

Dlaczego nie uprawiać sportu po chorobie?

Okazuje się, że sport nie zawsze przynosi tylko korzyści zdrowotne. Pamiętaj, jak szkoła otrzymała zwolnienie z wychowania fizycznego po przeziębieniu? Zrobiono to z jakiegoś powodu, ponieważ każda choroba zakaźna jest bezpośrednim przeciwwskazaniem do uprawiania sportu.

Podczas choroby organizm mobilizuje wszystkie dostępne zasoby do zwalczania infekcji. Jeśli w tym momencie zużywasz energię na ćwiczenia, to w rzeczywistości kradniesz ją z własnego układu odpornościowego. Proces odzyskiwania może zostać opóźniony; możliwe są również powikłania ze strony nerek, serca, płuc i innych narządów wewnętrznych. Nie ma powodu, aby mówić o jakichkolwiek pozytywnych wynikach szkolenia w tym okresie.

Oczywiście niewiele osób spieszy się na siłownię podczas choroby - z gorączką, kaszlem i katarem. Ale dlaczego nie wznowić zajęć natychmiast po odzyskaniu?

Trening w tym okresie jest prawdziwym stresem dla ciała, ponieważ jest znacznie osłabiony przez walkę z infekcją. Musisz dać swojemu ciału czas na przywrócenie zasobów. Okres rehabilitacji liczony jest od momentu wyzdrowienia, czyli całkowitego wyeliminowania objawów choroby. Szacowany czas powrotu do zdrowia:

po przeniesieniu dławicy - od 4 do 10 dni;
po grypie, ARVI, zapaleniu oskrzeli, zaburzeniach żołądka i jelit - 6-8 dni;
po czerwonce i zapaleniu płuc - 18 dni;
po ostrej gorączce reumatycznej - 30 dni.

Ten przedział czasowy jest przybliżony, ponieważ konieczne jest uwzględnienie indywidualnych cech ciała, ciężkości przebiegu choroby i innych czynników. Dokładne terminy mogą być wywoływane tylko przez lekarza prowadzącego.

Ponadto nie można rozpocząć treningu, jeśli występują ogniska przewlekłej infekcji. Wydawałoby się, że choroby takie jak przewlekłe zapalenie migdałków, furunculosis lub próchnica zębów nie mogą stanowić przeszkody dla sportu. W rzeczywistości, kontynuując trening, ryzykujesz nieoczekiwane komplikacje. Faktem jest, że każda aktywność fizyczna znacząco aktywuje krążenie krwi; krew może wypłukać infekcję z poszczególnych ognisk i rozprzestrzenić się po całym ciele, co prowadzi do uszkodzenia innych narządów, głównie serca i naczyń krwionośnych.

Ciężki wysiłek fizyczny może skomplikować przebieg każdej choroby. Dlatego przed rozpoczęciem zajęć sportowych należy upewnić się, że zdrowie jest w porządku. Tylko wtedy możemy spodziewać się pozytywnych wyników.

Trening po chorobie. Kiedy to już możliwe?

Cześć wszystkim, wszędzie i wszędzie! Dziś odejdziemy od znanych nam „technicznych” tematów w rozwoju naszego ciała i porozmawiamy o tego typu szkoleniach, takich jak trening po chorobie. Przeanalizujemy i odpowiemy szczegółowo na takie pytania: czy warto pokazywać swój nos na siłowni, jak najskuteczniej wejść w proces treningowy, jak skrócić czas „nieistnienia” i innych z serii „jak”.

Chcę cię natychmiast ostrzec, że tutaj nie zobaczysz ton znaków (pff-f, wreszcie :)) i kilku niezwykłych tajemnic, wszystko będzie całkiem proste, ale ze smakiem. Więc zacznijmy od filiżanki z Theraflu i kocem.

Grypa i przeziębienie: trening po chorobie

W pierwszych liniach tego artykułu chcę powiedzieć, że zawdzięczamy to jednemu z naszych czytelników, który za pomocą magicznych narzędzi - klawiatury komputera i formularza zwrotnego, zadał mu pytanie o treningi po chorobie. Właściwie oto jest list.

Odpowiedź brzmi właśnie ta uwaga.

Nigdy nie ukrywałem powszechnego szacunku dla moich czytelników - ludzi, którzy interesują się sportem we wszystkich jego przejawach. Tym razem postanowiłem pójść jeszcze dalej, a żeby nie „brudzić poczty”, postanowiłem udzielić tego materiału odpowiedzi. Poza tym temat listu - trening po chorobie, wydawał mi się bardzo żywy, interesujący i istotny, zwłaszcza sezon świąteczny, grypa, ostre infekcje dróg oddechowych i inne cholery za oknem :). Cóż, ponieważ te nieszczęścia są zazwyczaj przycinane w najbardziej nieodpowiednim momencie, konieczne jest, aby wiedzieć, jak radzić sobie z nimi skutecznie i ogólnie - jak wejść w proces treningowy po nich, jeśli jesteś sprawny lub masz żelazo. Po przeczytaniu tej notatki rozwiniesz silną odporność na całą infekcję i dowiesz się, jak rozpocząć treningi i czy możesz nawet przewrócić się, gdy jesteś pokryty miedzianym basenem.

Cóż, chodźmy zrozumieć.

Trening po chorobie: teoria pytania

Kaszel, katar, ból głowy, myślę, że wszystkie te objawy choroby są ci znane z pierwszej ręki. Ale jeśli doczesna osoba może sobie pozwolić na biuletyn w pracy i utknąć na kilka dni (żeby tak powiedzieć, odpocząć od swoich przełożonych), to dla skromnej osoby (która jest głównie sportowcem, kulturystą, dziewczyną fitness) jest najbardziej niepożądana i paskudny atak. Dlaczego To bardzo proste.

W hali masz określone cele, prowadzisz zajęcia zgodnie ze swoim dziennikiem treningowym, jesz dobrze, odpoczywasz tak, jak być powinno, a potem huk, na ciebie - spadł w ciągu jednej minuty i cała rutyna jest pod ogonem :). Nie jest to jednak najbardziej ofensywne, to właśnie utrata nastroju, niektóre wskaźniki treningu (siła, wytrzymałość itd.), Aw niektórych przypadkach nawet standardowa forma ciała. Długotrwała choroba (3-4 tygodnie) może rzucić cię daleko w tył i musisz zacząć wszystko od nowa.

Dlatego prawie wszyscy sportowcy starają się unikać wszelkich infekcji „domowych”, a zwłaszcza nie uderzać go na szpitalnym łóżku. Jednak nie żyjemy w inkubatorze, ale w społeczeństwie i nie ważne jak „nadęty” jesteś, czasami zdarza się, że ktoś infekuje. Również osoba może nieco osłabić kontrolę, a następnego dnia spadnie z temperaturą, na ogół nikt nie jest na to odporny.

Wyobraźmy sobie sytuację, w której (chodzimy trzy razy w tygodniu do sali) nagle budzimy się rano i rozumiemy, że tutaj jest - „cheerleaderka” przyszła do nas. Co zrobić, analizujemy dalej.

Jak się masz chory?

Najczęstszymi wirusami (zwłaszcza w wilgotnej jesieni) są wirusy przenoszone drogą powietrzną, w tym:

Wiele osób nie rozumie, jaka jest różnica między ostrymi infekcjami dróg oddechowych (ostra choroba układu oddechowego), ostrymi infekcjami wirusowymi układu oddechowego (ostra infekcja wirusowa układu oddechowego) a grypą i czy istnieje jakakolwiek inna. Tak, tak, a poniższy obraz pomoże ci w zrozumieniu tego (klikalny).

Przeziębienie to nadmierne rozmnażanie wirusów, które początkowo żyją w osobie, co jest spowodowane przez przechłodzenie organizmu (zimny napój, przeciągi itp.). Bardzo łatwo jest go chwycić, zwłaszcza po treningu, kiedy wszyscy tak gorąco weszliście pod prysznic, nie otarliście się i nie wyszliście prosto na ulicę, gdzie już nie jest lato. Albo po prostu postanowiłeś się ochłodzić pod klimatyzatorem i przeziębił cię.

Dusznica jest zapaleniem migdałków i pierścienia gardłowego, najczęściej powodowanym przez wirusy i różne bakterie. Grypa to ciężka infekcja wirusowa, która jednocześnie wpływa na nos, gardło i płuca danej osoby.

Uwaga:

SARS i ostre infekcje dróg oddechowych różnią się tylko tym, że pierwsze jest spowodowane przez wirusy z różnych rodzin (grypa, parainfluenza) z zewnątrz, a drugie jest najczęściej chorobą dróg oddechowych.

Wszystkie te „choroby” są ze sobą powiązane i mogą swobodnie płynąć od łatwiejszego do trudnego etapu i powodować poważne komplikacje, zwiększając długość leżenia. Zazwyczaj pierwszą rzeczą do zrobienia jest złapanie grypy, wtedy wszystko inne może nadrobić zaległości :).

Objawy wszystkich chorób są mniej więcej takie same i jednym słowem można je opisać jako „nic nie spadło na FIG”. W szczególności w okresie grypy możesz mieć:

wysoka temperatura (39 i więcej);
ból głowy;
ból mięśni;
bóle stawów;
katar (pełny smark nosowy);
suchy kaszel i ból gardła.

Oto taka garść grypy, która niesie ze sobą.

Cóż, myślę, że w takim zawodzie, jak zachorować, beze mnie poradzisz sobie doskonale, ale co zrobić, jest o wiele bardziej interesujący i tutaj chętnie ci pomogę.

Trening po chorobie: praktyczne porady

Obudziłeś się i zdałeś sobie sprawę, że „latałeś”, aw kalendarzu jest po prostu zabójczy trening siłowy i ciężka praca z bazą. Może być kilka scenariuszy.

Opcja nr 1. Nie odwracaj się

Oznacza to całkowity brak ćwiczeń, tj. nie idziemy do hali, nie pracujemy też w domu, minimalizujemy wszystkie ruchy domowe.

Co nie robić: obserwuj pudełko (ponad 2 godziny), spędzaj czas w Internecie, spróbuj na Skype / telefon, idź do kina, odtwarzaj muzykę.

Co można zrobić: spać 8-9 godzin, wrzucać jedzenie (przynajmniej 4 razy dziennie), właściwie leczyć (więcej o tym później), czytać książki o kulturystyce, myśleć o dalszych strategiach treningowych - prowadzić dziennik treningowy.

Czas powrotu do zdrowia: 5-7 dni.

Opcja nr 2. Sprawność domowa

Jeśli mózg dostatecznie postrzega przychodzące informacje, temperatura wynosi do 38 stopni i nie chcesz w ogóle leżeć kawałkiem drewna, a następnie możesz intensywnie ćwiczyć w sali z lekką aktywnością w domu.

Czego nie robić: biegać / skakać, wykonywać intensywne ćwiczenia.

Co można zrobić: wykonać wspólną gimnastykę, lekkie rozstępy, zaczep, ćwiczyć z własnym ciężarem - naciśnij, pompki i tak dalej. Wszystko jest powolne i spokojne.

Czas powrotu do zdrowia: 7-9 dni.

Opcja nr 3. Spróbuję odejść

Muszę powiedzieć, że nie jest to opcja dla wszystkich. Będzie pasował do gorliwych fanów, którzy nawet nie wyobrażają sobie minuty bez siłowni i profesjonalnych (w tym wykonujących) sportowców. Szczerze mówiąc, sam ćwiczyłem kilka razy tylko taką opcję, ponieważ nie jest tajemnicą, że trening znacznie podnosi poziom emocjonalny, a wszystkie przeciwności i problemy życia światowego są zapomniane. Twój bolesny stan, gdy przechodzi w tło, a nie myślisz o aspirynie i poduszce grzejnej, ale o tym, ile masz jeszcze podejść. To rozprasza, aw niektórych przypadkach pomaga nawet „leczyć” chorych jeszcze szybciej :).

Czego nie można zrobić: pracuj ze standardowymi obciążnikami, w każdy możliwy sposób zwiększaj ciśnienie wewnątrzbrzuszne, wykonuj ćwiczenia ze zwykłą intensywnością, słuchaj muzyki w celu treningu w odtwarzaczu.

Co można zrobić: lekkie sesje cardio na symulatorze (rower, elipsoida) przez 5-7 minut, praca z obciążeniem zmniejszonym o 50-60%, rozgrzewka / zaczep.

Czas powrotu do zdrowia: inny (średnio 10-15 dni).

Powinieneś również zrozumieć, że aby zwalczyć infekcję, organizm mobilizuje swój układ odpornościowy i próbuje skierować wszystkie swoje siły, aby wyeliminować złośliwe oprogramowanie. Jeśli wcześniej nie zauważyłeś, że układ odpornościowy gorliwie broni twoich interesów przed chorobą, ale raczej zachowuje się ociężale i niechętnie, to powinieneś oszczędzać siły i nie marnować ich na bok, tj. w holu. Trening jest bardzo energochłonnym procesem, a jeśli ciało jest słabe (ciągle jesteś chory, łatwo cię zarazić), lepiej jest nie ponownie wyczerpać swoich rezerw i pozwolić im na powrót do zdrowia.

Uwaga:

Najlepszym rozwiązaniem dla prostych kochanków są opcje numer 1 i numer 2. Nie martw się, że choroba wytrąci cię z rutyny i spowoduje znaczne szkody w wynikach. Udowodniono, że tylko miesięczny czas bezczynności może wpłynąć na spadek masy mięśniowej sportowca, więc cotygodniowe przerwy nie będą miały dużego wpływu na pogodę.

Tak więc, przejrzyj ponownie te 3 opcje i pomyśl, bazując na swoim aktualnym stanie zdrowia i wiedzy z przeszłości, o zdolnościach regeneracyjnych twojego ciała, o czym mieszkasz. Niezależnie od wybranej opcji, bez skutecznego leczenia, proces zwalczania złośliwego oprogramowania może zostać opóźniony o kilka tygodni.

Środki zapobiegania chorobom

Oto zestaw środków, które mają na celu zarówno zapobieganie, jak i bezpośrednią walkę z najczęstszymi przeziębieniami.

Obfity napój (mężczyźni - do 3 litrów czystej wody; kobiety - ponad 2 litry);
Witamina C - Rozprowadzić 10 tabletek w proszku i wypić szklankę wody;
Weź glutaminę i kompleksy multiwitaminowe z apteki;
Uważaj na przepracowanie i przetrenowanie;
Oksolinowa maść w nosie;
Jedz 4-5 razy dziennie (warzywa, produkty mleczne w tym);
Odpocznij do 8 godzin dziennie;
Czyścić na mokro i często wietrzyć pokój;
Często myj ręce;
Procedury hartowania (naprzemienne zimne i ciepłe prysznice), odwiedź basen.
Wyrzuć kartę ambulatoryjną z kliniki :)

Krople cebuli / czosnku - wycisnąć sok, dodać trochę miodu i zakopać go w nosie;
Siatka jodowa - skuteczne narzędzie do zmiękczania i pozbywania się kaszlu;
Sok z cytryny - pokrój cytrynę, otwórz szeroko usta i wyciśnij sok bezpośrednio na migdałki. Skuteczny przeciwko dusznicy bolesnej;
Płukanie gardła solą morską (1 łyżka stołowa na szklankę wody);
Stosować aerozole Kameton i Stopangin do leczenia gardła;

Załóżmy, że zastosowałeś niektóre z tych wskazówek i szybko pozbyłeś się choroby. Teraz następny etap - właściwe wejście w trening po chorobie. Oto jak powinno wyglądać:

Odczekaj co najmniej 3 dni, aby przejść po chorobie i dopiero potem udaj się na siłownię;
Rozgrzej się dłużej niż zwykle - średnio ponad 10 minut. Najpierw musisz pracować z układem sercowo-naczyniowym - przygotuj go na nadchodzące obciążenia po przerwie;
Za pierwszym razem zrezygnuj ze zwykłego wyposażenia sportowca - koszulki i szorty. Każdy szkic może dokonać własnych zmian w procesie treningowym;
Pracuj z połową intensywności. Nie masz się gdzie spieszyć, więc płynnie podejdź do wskaźników „przed chorobami”. Zmniejsz liczbę zestawów o połowę.
Stopniowo nabierasz rozpędu, od treningu do treningu: 1 trening - 60% masy zwykłej, 2 - 70% i tak dalej, aż do osiągnięcia normalnego trybu;
Powiedz nie do bazy. Przez pierwsze dwa tygodnie po chorobie zapomnij o bazie (zwrotka, przysiady, wyciskanie na ławce), pracuj więcej w izolacji na symulatorze lub hantlach „slingowych”;
Jedz ciężko, opierając się na białku. Podczas choroby najprawdopodobniej spadłeś o 1-2 kilogramy, więc „chomik” wszystko jest nowe;
Aerobik, elementy plyometryczne. Przez jakiś czas (około 1 tygodnia) możesz „zwabić” sale i dołączyć do kobiecych rodzajów aktywności. Ten rodzaj obciążenia pozwoli ci całkowicie się pocić i całkowicie usunąć wszystkie pozostałości choroby.

I wreszcie trochę ad-libbing (a to wszystko od kogo? :)). Ciekawy fakt - przez ponad 1,5 roku nie byłem w ogóle chory, nie zauważyłem ani przeziębienia, ani kaszlu, chociaż mieszkam na Syberii, gdzie przez większość zimy i temperatury w 30 są normalne. Podzielę się tym, jak to zrobię.

Najpierw porzuciłem moją kartę medyczną, tj. Nie mam go w szpitalu, nie w domu, ale daleko, powiedziałbym nawet, że jest praktycznie stracony. Nie mam pokusy i myśli, że jeśli zachoruję, muszę wpaść do kliniki, tj. wszystkie mosty spalone.

Po drugie, nieustannie biorę kontrastowy prysznic po treningu (1 minuta - gorąco; 40 sekund - zimno i tak w kółku). Po trzecie, piję prosty napój witaminowy (syrop z owoców dzikiej róży, witamina C, miód, sok z cytryny - wszystko miesza się w 0,6 litra wody). Po czwarte, ubieram się ciepło, zawsze zakrywając najbardziej dmuchane części - szyję i kość ogonową.

Spróbuj ćwiczyć te punkty, a wszystkie dolegliwości ominie cię! Podsumowując, podsumujmy całą tę „boltologię”.

Posłowie

Trening po chorobie - czy to konieczne? Oto pytanie, na które próbowaliśmy dzisiaj odpowiedzieć i myślę, że udało nam się to zrobić w najszerszym zakresie. Słuchaj swojego ciała, ponieważ jest to najdokładniejsze urządzenie wszystkich stworzonych, ucz się prawidłowo rozpoznawać jego sygnały i podejmować właściwe decyzje. I wtedy żadna choroba nie przeszkodzi ci osiągnąć twoich celów.

W tej drobnej notatce żegnam się z tobą, dopóki się nie spotkamy, towarzysze!

Ps. Nie przechodź obok poszczególnych zhlobometra - przycisków sieci społecznościowych i hojnie dziel się informacjami z ludźmi o podobnych poglądach.

Z szacunkiem i wdzięcznością, Protasov Dmitry.

Jak wznowić trening po grypie lub przeziębieniu

Każdego roku aż 600 milionów ludzi cierpi na ostre infekcje dróg oddechowych. Objawy ARI, które najczęściej zachęcają pacjentów do szukania pomocy medycznej, to nieżyt nosa i naruszenie oddychania przez nos, a także kaszel, Znacznie obniżają standard życia danej osoby.

„Współczesny rytm życia jest taki, że ludzie wolą boleć„ szybko ”- najlepiej nie dłużej niż jeden dzień. Jednocześnie nie wszyscy zdają sobie sprawę, że cykl rozwoju infekcji wirusowej w organizmie trwa 7 dni i nie można go zmniejszyć za pomocą żadnych leków” - wyjaśnia lekarz rodzinny, doktor, profesor nadzwyczajny Wydziału Terapii i Medycyny Rodzinnej, Państwowy Uniwersytet Medyczny w Moskwie; Evdokimova.

Jednym z najczęściej zadawanych pytań, o które martwią się najbardziej aktywni ludzie, jest to, jak długo po przeziębieniu lub grypie można powrócić do uprawiania sportu?

Tak więc, na przykład, tętno w spoczynku jest dobrym wskaźnikiem tego, czy można powrócić do treningu - prawda, do tego trzeba dokładnie znać swoją normalną wydajność. Zawodowi sportowcy regularnie monitorują puls. Uważa się, że jeśli częstość tętna w spoczynku przekracza normę o co najmniej 10 uderzeń na minutę, jest to już wskazanie, że ćwiczenie nie jest pożądane.

Dla tych, którzy są daleko od wspaniałego sportu, istnieje bardziej uproszczony sposób na określenie własnej gotowości do wysiłku fizycznego. „Objawy można podzielić na te, które pojawiają się powyżej szyi, takie jak zatkany nos, łzawiące oczy, dyskomfort w gardle i te, które znajdują się pod szyją: kaszel, trudności w oddychaniu, niestrawność, bóle mięśni i gorączka „- wyjaśnieniem jest Mark Voerspun, lekarz sportowy brytyjskiego Instytutu Wychowania Fizycznego. „Jeśli objawy są„ wyższe niż szyja ”, a ogólny stan zdrowia można ocenić jako normalny, możesz iść na trening”.

Aktywność fizyczna przyczynia się do wzrostu temperatury, a to z kolei pomaga organizmowi zwalczać wirusy. Jednocześnie ważne jest, aby nie przekraczać średniego poziomu intensywności treningu i nie skracać go w tym okresie.

Podstawową zasadą jest czujność i słuchanie własnych uczuć. Lepiej przestać ćwiczyć przez kilka dni, bez względu na to, jak są przyjemne, niż przez kilka miesięcy walczyć z konsekwencjami nieutwardzonej choroby.

Do najczęstszych powikłań należą najgroźniejsze powikłania płuc. Poddana leczeniu choroba wirusowa może rozwinąć się w infekcję bakteryjną, która z kolei może prowadzić do zapalenia oskrzeli lub zapalenia płuc.

Tak więc powstały podmuch powietrza, gdy kaszel może osiągnąć prędkość 130 metrów na sekundę, co może prowadzić do uszkodzenia błony śluzowej.

Eksperci zgadzają się, że przy suchym, nieproduktywnym kaszlu o charakterze wirusowym pożądane jest przyspieszenie przejścia od suchego do mokrego kaszlu, a na mokro, aby ułatwić wypływ plwociny. Najnowocześniejsze środki o złożonym i kierunkowym działaniu na suchy i mokry kaszel - tak zwane „podwójne” syropy o działaniu. Środki, które mogą wykonać takie zadanie, obejmują syrop Stodal, który ma działanie przeciwzapalne, mukolityczne i przeciwobrzękowe. Ze względu na złożone działanie takich leków zmniejsza nasilenie suchego kaszlu, do trzeciego dnia zamieniając go w mokry.

Jak uczynić trening bezpieczny dla zdrowia w okresie ostrych zakażeń układu oddechowego i grypy:

Wypij wystarczająco dużo wody. Odwodnienie prowadzi do suchości błony śluzowej, co czyni ją bardziej podatną na przenikanie wirusów.

Jedz i pij po wysiłku. W ciągu pół godziny po treningu musisz zjeść coś z zawartością węglowodanów, aby uzupełnić energię.

Unikaj nadmiernych obciążeń. Sport powinien być połączony z odpowiednim odpoczynkiem i regeneracją. W jednym z badań stwierdzono, że spośród osób, które są zaangażowane w bieganie, osoby, które przebywały 96 km tygodniowo, były dwukrotnie bardziej narażone na zachorowanie niż osoby, które biegały 32 km.

Nie dotykaj nosa i oczu podczas treningu, a także myj ręce tak często, jak to możliwe.

Zmień ubranie natychmiast po treningu. Nawet krótki czas spędzony w mokrej formie sportu doprowadzi do dalszego obniżenia temperatury ciała, co może zwiększyć ryzyko chorób katarowych.

Ćwicz po zimnie

W ciągu roku każda osoba kilka razy cierpi na przeziębienie. Sportowcy nie są wyjątkiem. Kochankowie są bardziej narażeni na przeziębienie niż profesjonaliści, którzy zwracają szczególną uwagę na swoje zdrowie. W żaden sposób nie oznacza to, że nie mają przeziębienia. Nawet mistrzowie są chorzy. Stan zdrowia i zdrowia pogarsza się, ciało jest wyczerpane, dlatego konieczne jest powrót do treningu w okresie zdrowienia.

Dlaczego nie ćwiczyć z zimnem?

Ciało każdej osoby podczas zimnej choroby słabnie. Zmniejszona odporność staje się podatna na wszelkie wirusy, a wysiłek fizyczny pogarsza sytuację. Kontynuując angażowanie się w bolesny stan, sportowiec naraża się na niebezpieczeństwo, ponieważ może sprowokować rozwój poważniejszej choroby.

Grypa na początkowym etapie jest łatwa do przyjęcia przeziębienie. Jest to dość niebezpieczny stan, w którym aktywność fizyczna wpływa negatywnie na mięsień sercowy. Sportowiec, który trenuje z zimnymi objawami, ryzykuje nie tylko produktywność klas, ale także własne zdrowie. Najlepiej poczekać z lekcjami.

Jak wznowić trening po przeziębieniu?

Lekarze nie zalecają powrotu do treningu natychmiast po zakończeniu choroby. Zaleca się odczekać co najmniej dwa lub trzy dni, a dopiero potem zacząć ponownie angażować się. Eliminuje to ryzyko nawrotu zimna, w pełni wyzdrowieje. W pierwszych dniach po chorobie nadal spożywać dużą ilość ciepłych płynów i witamin. Właściwe odżywianie odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu i przywróceniu ciała.

Sportowcy z doświadczeniem nigdy nie zaczynają trenować jak wcześniej bezpośrednio po przeziębieniu. Najpierw wykonywane są lekkie ćwiczenia o niskiej intensywności. Obciążenie zwiększa się stopniowo, to znaczy z klasy do klasy. Jeśli zignorujesz taki okres przejściowy, zaczynając trenować ten sam program, który był przed chorobą, wzrasta prawdopodobieństwo wyczerpania i nawrotu zimna.

Pierwsze kilka ćwiczeń można wykonać w domu, a nie na siłowni. Wystarczy poradzić sobie z własnym ciężarem. To przypomni ciału, że wypoczęty, potrzeba rozwoju fizycznego, przygotuje się na bardziej złożone szkolenie.

Pierwsza lekcja po przeziębieniu

Zaleca się zwrócenie uwagi na rozgrzewkę i rozgrzewkę. Bardzo powtarzalny program treningowy z niewielkimi ciężarami, cardio, ale tylko łatwy. Taki reżim nie spowoduje stresu, sprawi, że pocisz się dobrze, przygotuj mięśnie serca i układ krążenia na bardziej intensywne ćwiczenia. W pierwszych dniach możesz skakać z wałkiem, kucać, pompować, podciągać, biegać na bieżni. Angażuj się lepiej w domu.

Po przywróceniu kondycji fizycznej i zdrowia przenoszą się na wyższe obciążenia i trening siłowy. Najważniejsze jest nie podnoszenie ciężaru podobnego do ciężaru, z którym pracowałeś przed zimnem. Najpierw przeprowadź dwa szkolenia przygotowawcze. Na pierwszej lekcji biorą 50% ciężaru, z jakim sportowiec zwykle radzi sobie, w drugim - 70-80%, a na trzecim już wracają do normalnej stawki.

Aby przyspieszyć procesy odzyskiwania, możesz skorzystać z kompleksów sportowych. Są to koktajle proteinowe, suplementy witaminowe i mineralne, aminokwasy i gainery. Szczególnie dobrze wrócić do treningu siłowego pomaga spożycie kreatyny.

Czy dozwolone jest nie przerywać treningu podczas łagodnego przeziębienia?

Większość początkujących sportowców, którzy odczuwają lekki dyskomfort, chce kontynuować trening, aby nie stracić osiągniętego postępu. To jest całkowicie zła decyzja. Wizyta na siłowni jest przeciwwskazana zarówno w przypadku grypy, jak i łagodnych przeziębień. Kilka nieodebranych zajęć nie wpłynie na masę mięśni ani wskaźniki siły.

Odpoczynek podczas zimna, wręcz przeciwnie, pozwoli ci w pełni przywrócić siłę, powrócić do treningu z zaopatrzeniem w energię. Aby zachować sprawność w przypadku łagodnego przeziębienia, dolegliwości pozwolą rozgrzać się, co można zrobić rano i wieczorem w domu.

Początkowi treningu po chorobie przeziębienia, grypie, orv towarzyszy osłabienie, senność, trudno jest osobie powrócić do poprzedniego sporu...

Rozpoczęciu treningu po chorobie (przeziębienie, grypa, ODS) towarzyszy osłabienie, senność, trudno jest osobie powrócić do dawnego życia sportowego, dlatego ważne jest, aby właściwie zaangażować się w proces treningowy, aby nie zaszkodzić jego zdrowiu.

Wielu przybyszów i już doświadczonych sportowców, nie wiedząc, jak przywrócić poprzedni stres treningowy, zaczyna popełniać błędy na siłowni, niektórzy całkowicie zatrzymują obciążenie po wyzdrowieniu, podczas gdy inni próbują nadrobić zaległości w pracy z powodu wszystkich sił. Zarówno ci, jak i inni mają złe podejście do procesu treningowego po chorobie.

Główne punkty, na które należy zwrócić uwagę podczas planowania treningu po chorobie (grypa i inne):

czas spędzony na siłowni

obciążenie (stres treningowy)

Trening po chorobie powinien trwać nie dłużej niż godzinę, w tym czasie musisz wykonać cały zestaw zaplanowanych ćwiczeń, waga robocza nie większa niż 75-80%, wykonywać ćwiczenia cicho, bez szarpnięć, płynnie i miarowo (puls 15-20 uderzeń w 10 sekund). Na przykład, jeśli przed chorobą naciskałeś wyciskacz 90 kg 4x8, to po chorobie ta waga powinna wynosić 70-75 kg.

Pamiętaj, aby rozpocząć treningi z podstawowymi ćwiczeniami, ale przy lekkich ciężarach, wyłączając izolowanie, na tym etapie ci ostatni nie potrzebują niczego, tylko siły przyjmą. Na tym etapie (1-2 tygodnie) Twoim zadaniem jest zmusić swoje ciało do jak najszybszej integracji z procesem treningowym, aby uruchomić wszystkie systemy organizmu odpowiedzialne za wzrost mięśni, regenerację.

Jeśli jesteś poważnie przewrócony chorobą, to po wyzdrowieniu zalecamy, abyś położył się w łóżku, uratował, zgromadził siłę, ale jeśli nie jesteś chętny do ćwiczeń, możesz przykucnąć, wykręcić się z podłogi, podciągnąć się na poziomym drążku, Ogólnie pamiętaj nasz artykuł o treningach domowych.

Odżywianie po chorobie, jeśli chcesz jak najszybciej powrócić do swojej dawnej postaci fizycznej, musi zostać wzmocnione, bogate w witaminy, minerały, wysokiej jakości białko i wielokrotnego użytku. Jednak wszystko powinno być stopniowo, a także z treningami, nie należy od razu rzucać całego jedzenia, stopniowo zwiększać spożycie kalorii, każdego dnia coraz więcej i tak dalej, aż dojdziesz do swojej zwykłej, zrównoważonej diety.

Odpoczynek po treningu na tym etapie, powinien zostać zwiększony o 1,5-2 razy, ciało będzie musiało zostać wzmocnione, ponieważ dopiero niedawno leżało wyczerpane w łóżku.

Przywrócenie ciała po chorobie wiąże się nie tylko z odpowiednim odpoczynkiem po wysiłku, ale także ze spożywaniem suplementów sportowych i kompleksów mineralnych, w połączeniu z lekkimi treningami, składającymi się głównie z podstawowych ćwiczeń. Jest to „magiczny” przepis, który pomoże szybko przywrócić dawną formę fizyczną, tworząc najbardziej komfortowe warunki, w których ciało będzie reagować na obciążenie siłowe na siłowni.

Powinniśmy również powiedzieć osobno wszystkim sportowcom, którzy z powodu choroby nie mogą trenować, ale ze względu na swoje „inteligentne” względy wszyscy chodzą do sali fitness lub próbują użyć treningu siłowego w domu.

Kiedy człowiek jest chory, jego temperatura wzrasta, jego głowa i żołądek mogą boleć, wszystko to sygnalizuje, że w organizmie występuje infekcja, którą należy rozwiązać, łącząc wszystkie funkcje ochronne. A jeśli w tym momencie „sprytny” sportowiec zacznie trenować „żelazo”, to dzieje się następująco - ciało zaczyna zużywać użyteczną energię, swoje zasoby energii do wykonywania ćwiczeń, zamiast zacząć aktywnie walczyć z wirusem, w wyniku czego mamy, przetrenowanie, całkowity brak postępu treningowego, pogorszenie, spowodowane zmniejszeniem / wyczerpaniem sił podczas treningu. Dlatego, jeśli czujesz osłabienie, bóle brzucha, masz gorączkę, w żadnym wypadku nie chodź na siłownię, tylko pogarszasz swoją sytuację, a nawet więcej treningów braków, ze względu na postęp choroby. I nie obawiaj się, że stracisz swoją siłę, masę mięśniową, wszystko wystarczająco szybko, aby wyzdrowieć dzięki pamięci mięśniowej, która utrzymuje wszystko, wszystkie osiągnięte wyniki na siłowni.

W przypadku choroby, zwłaszcza grypy, podążaj za odpoczynkiem w łóżku, pij więcej (herbata z cytryną, malina), jedz mniej, spożywaj leki przepisane przez lekarza, a wkrótce poczujesz przypływ siły, energii i znowu pójdziesz, tak jak wcześniej trenować na siłowni, biorąc pod uwagę nasze zalecenia (naprawdę mamy taką nadzieję).

Co mówią lekarze?

Niektórzy eksperci uważają, że po ostrej infekcji układu oddechowego lepiej jest, aby dziecko powstrzymało się od wykonywania jakichkolwiek ćwiczeń fizycznych. Twierdzą, że choroba w tym przypadku jest znacznie skomplikowana, temperatura ciała wzrasta, następuje gwałtowne osłabienie ciała.
Inni natomiast uważają, że sport jest niezwykle ważny dla wszystkich dzieci, które były przeziębione. Podstawą ich argumentu jest fakt, że to sport pomaga wzmocnić odporność dziecka i chronić go przed nawracającymi chorobami.

Zwróć uwagę na jego stan, samopoczucie, chęć uczestniczenia w zajęciach, rozważ wszystkie czynniki, które mogą w taki czy inny sposób wpłynąć na jego zdrowie.

Ćwicz po chorobie

działa przez chwilę;
skakanka;
dostarczanie standardów;
grać w gry takie jak piłka nożna, siatkówka, tenis itp.;
podnieś hantle, sztanga.

W ciągu pierwszych 1-2 tygodni po chorobie dziecko powinno robić w wychowaniu fizycznym to, co może i chce robić, nie zmuszając go do podjęcia zbyt wielu działań.

Sport po ORVI

Ważne, aby wiedzieć! Konieczne jest stopniowe dojście do poważnych sportów, stopniowo zwiększając obciążenie, zaczynając od najbardziej podstawowych i małych ćwiczeń.

ból głowy;
przepracowanie;
nawracająca choroba SARS po kilku dniach;
niekontrolowany stres;
całkowite wyczerpanie ciała.

Jednak tego wszystkiego można uniknąć, zwracając uwagę na następujące punkty podczas pierwszych sesji treningowych po chorobie:

1. Małe ładunki, dobra rozgrzewka. Konieczne jest ogrzanie więzadeł, zmuszając krew do krążenia we wszystkich mięśniach.
2. Nie należy skupiać się na żadnej grupie mięśni, trenować całego ciała, niezależnie od tego, czy grasz w piłkę nożną, czy jesteś na siłowni.
3. Pamiętaj, aby przejść 2-3 zajęcia regeneracyjne, a dopiero potem przejść do pełnego treningu, jeśli czujesz się całkowicie na nie przygotowany.

Trening na przeziębienia

Jeśli nie możesz przegapić bardzo ważnego treningu, skonsultuj się z lekarzem. Być może zaleci ci specjalne leki, które pomogą złagodzić przebieg choroby.

Gimnastyka medyczna na i po ARVI

Zaleca się masaż twarzy.
Weź prysznic kontrastowy 1 raz dziennie.
Aby pocierać ciało suchym ręcznikiem.
Ciche spacery przez 10-15 minut.
Przysiady, ćwiczenia, w których ruchy wykonywane są za pomocą rąk i nóg.
Nie zapomnij o odpoczynku między ćwiczeniami.

Sport i zimno. Czy można uprawiać sport z zimnem?

Sport z zimnem: czy jest dobry czy niebezpieczny dla zdrowia? Czy można uprawiać sport z zimnem? A jakie mogą być konsekwencje tego pozornie użytecznego przedsięwzięcia na pierwszy rzut oka?

Kiedy fitness i sport stały się tak integralną częścią twojego życia, że nawet jedno pominięcie zajęć powoduje, że masz wyrzuty sumienia, a potem o przepustkę na tydzień, a nawet więcej, to na ogół przerażające myśleć! Ale co, jeśli zachorujesz: czy warto kontynuować regularne treningi, czy lepiej jest położyć się w domu bez wysiłku fizycznego?

Każda aktywność fizyczna zawsze ma pozytywny wpływ na nasze ogólne samopoczucie i pomaga naszemu organizmowi być bardziej odpornym na niekorzystne objawy środowiska. Ale jak się okazuje, nie zawsze! Są chwile, kiedy lepiej jest wykluczyć jakikolwiek wysiłek fizyczny na ciele, a jednym z tych momentów jest zimno.

Większość ludzi, 2-4 razy w roku, cierpi z powodu przeziębienia, a trend ostatnich lat pokazuje, że kondycja staje się coraz bardziej z roku na rok, więc ten temat, z mojego punktu widzenia, jest bardzo istotny.

Był czas, kiedy pytanie „czy można ćwiczyć z zimnem?” Byłem bardzo zainteresowany osobiście. A potem postanowiłem dowiedzieć się wszystkiego z tym związanego i uzyskać najbardziej szczegółową odpowiedź na moje pytanie. Teraz podzielę się tą wiedzą z tobą.

Kiedy zdecydowałeś się pójść na siłownię, uprawiać aerobik lub zacząć biegać, twoim głównym motywem przewodnim był oczywiście cel, aby ZOSTAĆ ATRAKCYJNYM: stracić na wadze, budować mięśnie, pompować pośladki itp. Ale w podświadomości wszyscy mamy inny ważny cel - być zdrowym. Być może nie wszyscy myślą o tym, gdy zaczynają uprawiać jeden lub inny sport, ale niekoniecznie jest to najważniejsze w naszych umysłach. Do czego więc zmierzam? Zajęcia sportowe z zimnem zaczynają działać na nasze ciało w zupełnie przeciwnym kierunku niż nasz ukryty cel „być zdrowym” i oczywistym - „być bardziej atrakcyjnym”. Teraz wyjaśnię, dlaczego tak się dzieje?

Co dzieje się z naszymi ciałami, kiedy zachorujemy i nadal uprawiamy sport?

Badania naukowców wykazały, że po intensywnych ćwiczeniach fizycznych ciało ludzkie znajduje się w nieco osłabionym stanie, dlatego nie zaleca się natychmiastowego wychodzenia zimą na zimno lub w miejscach masowych zgromadzeń ludzi. Mówimy więc tylko o normalnym stanie, gdy osoba jest całkowicie zdrowa i nie skarży się na swoje zdrowie. A kiedy ktoś już podniósł wirusa, jego odporność jest w zupełnie innym stanie, kolejność jest poważniejsza niż zwykle po treningu.

Każda choroba nieżytowa zmniejsza procesy anaboliczne w naszym organizmie, w tym mięśnie, i zwiększa produkcję hormonu katabolicznego kortyzolu, który niszczy tkankę mięśniową.

Trochę teorii.

Kortyzol jest hormonem katabolicznym, który rozkłada białka, w tym białka mięśniowe, a także powoduje wzrost stężenia glukozy i tłuszczu we krwi. Jego produkcja jest aktywowana, gdy ciało doświadcza przepracowania, stresu, strachu, postu, ćwiczeń i choroby. Jego głównym zadaniem, co dziwne, jest pomoc naszemu ciału, a mianowicie: mobilizacja składników odżywczych i składników odżywczych. Tak więc białka rozpadają się na aminokwasy, a glikogen - na glukozę. Daje to organizmowi dodatkowy materiał budowlany do regeneracji w okresie ujemnym, który jest dla niego chorobą.

Dlatego zadając sobie lub swojemu trenerowi pytanie, czy możesz uprawiać sport z zimnem, pomyśl o działaniu kortyzolu, a odpowiedź natychmiast stanie się oczywista. Uprawianie sportu z zimnem nie ma sensu! Trening jest nie tylko pozbawiony pozytywnego wpływu na ciało, ale także przyczynia się do zniszczenia własnych mięśni.

Ale to nie jest najgorsza rzecz, która może się zdarzyć podczas aktywnych sportów podczas choroby.

W Internecie można znaleźć różne artykuły, które powtarzają zasadę „ponad szyją”. Stwierdza, co następuje: jeśli objawy choroby są powyżej szyi (katar, ból gardła), możesz to zrobić. Naukowcy z całego świata mają odmienne zdanie na ten temat.

Ludzki układ limfatyczny jest reprezentowany przez specjalne naczynia włosowate wypełnione limfą i węzłami chłonnymi. Limfa jest płynem, który pomaga tkankom usuwać szkodliwe produkty rozkładu i metabolizm, różne toksyny i bakterie; a węzły chłonne są zbiorem komórek odpornościowych. U osoby, która jest całkowicie zdrowa, węzły chłonne nie są widoczne, ale kiedy są powiększone i mogą być odczuwalne na szyi, sygnalizuje to pewne patologiczne procesy w organizmie.

Jeśli proces zapalny występuje w głowie lub szyi (zapalenie migdałków, zapalenie zatok, ból zęba), drobnoustroje dostają się do węzłów chłonnych, gdzie zaczyna się aktywna walka leukocytów z tymi drobnoustrojami, z której węzły chłonne mogą się powiększać. W ten sposób tworzą barierę dla rozprzestrzeniania się niebezpiecznych infekcji w całym organizmie.

Tak więc, dla wszystkich znanych ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego, węzły chłonne mogą rosnąć i nadal być bolesne, gdy są na nie naciskane. Sugeruje to, że odporność człowieka walczy z infekcją, która weszła. A jeśli w tym czasie pójdziesz na swoją ulubioną siłownię i wykonasz pełne ćwiczenie, wtedy infekcja, która była w węzłach chłonnych i nie rozprzestrzeniła się po całym ciele, wraz z krwią „pójdzie na podróż” i „przywróci porządek” we wszystkich układach narządów. A to z pewnością doprowadzi do komplikacji, być może nawet bardzo poważnych. Tak więc, jak widać, zasada „nad szyją” jest kompletnym nonsensem! Sport z przeziębieniem jest kategorycznie przeciwwskazany, zwłaszcza jeśli zauważysz wzrost liczby węzłów chłonnych. Połóż się na kilka dni w domu, lepiej dla ciebie niż leżeć kolejny miesiąc w szpitalu z różnego rodzaju komplikacjami.

Uwaga na grypę!

Czy można uprawiać sport, gdy masz grypę? To pytanie będzie taką samą kategoryczną odpowiedzią - NIE! Grypa jest rodzajem ARVI, ale tylko z jeszcze poważniejszymi konsekwencjami i komplikacjami. Grypa jest trudniejsza, powoduje letarg i wysoką gorączkę. W temperaturze sport jest ogólnie przeciwwskazany, w przeciwnym razie może prowadzić do powikłań w sercu, nerkach i płucach. Więc bądź ostrożny, jeśli czujesz choćby najmniejsze oznaki grypy, przerwij zajęcia i odwiedź lepiej niż lekarz. W tym przypadku będzie bardziej przydatny niż twój ulubiony trener.

Po ustąpieniu choroby po 3-4 dniach można rozpocząć regularne treningi. Pamiętaj jednak, że musisz stopniowo zwiększać obciążenie, a nie od razu wbiegać do „puli głowy” i wyczerpywać swoje ciało ciężkim treningiem. Aby odzyskać całe ciało, zajmie to co najmniej tydzień więcej, więc oszczędzając własną siłę, pomagasz swojemu ciału wejść w zwykły tryb aktywności fizycznej i treningu.

Mam nadzieję, że ten artykuł udzielił odpowiedzi na pytanie, czy można robić fitness z zimnem. Życzę Ci uprawiania sportu dla zdrowia i nigdy nie zachoruj!

Z tobą był twój trener, Janelia Skrypnyk!

Zapobieganie

Zwolnienie z wychowania fizycznego po ARVI

Co mówią lekarze?

Ćwicz po chorobie

Sport po ORVI

Trening na przeziębienia

Gimnastyka medyczna na i po ARVI

Dlaczego nie uprawiać sportu po chorobie?

Trening po chorobie. Kiedy to już możliwe?

Grypa i przeziębienie: trening po chorobie

Trening po chorobie: teoria pytania

Jak się masz chory?

Trening po chorobie: praktyczne porady

Środki zapobiegania chorobom

Posłowie

Jak wznowić trening po grypie lub przeziębieniu

Ćwicz po zimnie

Dlaczego nie ćwiczyć z zimnem?

Jak wznowić trening po przeziębieniu?

Pierwsza lekcja po przeziębieniu

Czy dozwolone jest nie przerywać treningu podczas łagodnego przeziębienia?

Początkowi treningu po chorobie przeziębienia, grypie, orv towarzyszy osłabienie, senność, trudno jest osobie powrócić do poprzedniego sporu...