loader

Główny

Zapobieganie

Cechy stosowania zastrzyków z antybiotykami

A antybiotyki są substancjami pochodzenia naturalnego, charakteryzującymi się wyraźną aktywnością. Zastrzyki z antybiotyków są przepisywane w ramach kompleksowego leczenia powikłanych przeziębień i innych patologii układowych.

Wybór leku odbywa się z uwzględnieniem wieku pacjenta, wskazań do stosowania leku, obecności powiązanych powikłań. Ta grupa leków nie jest przeznaczona do samoleczenia, co może być nieskuteczne i tylko pogorszyć obraz kliniczny choroby.

Główna lista nowoczesnych antybiotyków

Klasyfikacja nowoczesnych antybiotyków w zastrzykach o szerokim spektrum działania odbywa się w zależności od metody i stopnia ich wpływu na drobnoustroje chorobotwórcze.

Leki są podzielone przez mechanizm działania farmakologicznego: antybiotyki mogą być bakteriobójcze lub bakteriostatyczne, a także szerokie i wąskie spektrum działania.

Leki o szerokim spektrum działania są klasyfikowane w następujący sposób:

  • Grupy penicylinowe: należy stosować leki zawierające amoksycylinę jako niezależny składnik aktywny lub w połączeniu z dodatkowym składnikiem aktywnym - kwasem klawulanowym.
  • Cefalosporyny do podawania pozajelitowego charakteryzują się niską toksycznością i wysoką skutecznością, zajmują jedno z pierwszych miejsc wśród przepisanych leków przeciwbakteryjnych. Mechanizm działania jest spowodowany działaniem bakteriobójczym, z powodu którego dochodzi do naruszenia formowania ścian komórkowych bakterii. Nowoczesne cefalosporyny obejmują leki drugiej generacji oparte na cefuroksymie. Leki trzeciej generacji na bazie cefotaksymu, ceftriaksonu, cefoperazonu, ceftazydymu, cefoperazonu / sulbaktamu. Podobnie jak 4-generacji Celesporins są lekami na bazie cefepimu.
  • Chinolony różnią się mechanizmem działania od innych substancji przeciwbakteryjnych, są używane do eliminowania patogenów opornych na inne leki. Współczesne chinolony 2-4 pokolenia do podawania pozajelitowego są lekami na bazie cyprofloksacyny (Tsiprobid, Quintor, Epitspro), ofloksacyny, pefloksacyny, lewofloksacyny.
  • Aminoglikozydy są stosowane w leczeniu zakażeń wywołanych przez tlenowe patogeny Gram-ujemne. Preparaty do podawania pozajelitowego drugiej generacji jako składnika aktywnego zawierają gentamycynę, tombramycynę, netilmycynę. Trzecia generacja - leki na bazie amikacyny.
  • Makrolidy są jednym z najmniej toksycznych antybiotyków. Do podawania pozajelitowego za pomocą leków na bazie klarytromycyny, spiramycyny.

Zalety postaci do wstrzykiwania

Zalety leków przeciwbakteryjnych do wstrzykiwania to:

  1. 95-100% biodostępność, szybkie działanie farmakologiczne. Takie leki działają szybciej niż leki doustne.
  2. Działanie antybiotyków pozajelitowych rozwija się szybciej, co jest bardzo ważne w leczeniu pacjentów w ciężkim stanie, w nagłych przypadkach.
  3. Możliwość zastosowania w leczeniu pacjentów w ciężkim stanie (nie może połknąć pigułki) lub nieprzytomnych.
  4. Zastrzyki mogą być zaangażowane w leczenie pacjentów z chorobami wątroby w wywiadzie i narządami przewodu pokarmowego w wywiadzie.

Skuteczność leków przeznaczonych do podawania pozajelitowego nie zależy od przyjmowania pokarmu.

Zakres

Antybiotyki w zastrzykach mają szeroki zakres zastosowań. Są stosowane w leczeniu chorób zakaźnych, a także w zapobieganiu wtórnym zakażeniom bakteryjnym.

Oprócz leczenia chorób układu oddechowego, ta grupa leków może być również stosowana do wykrywania zmian zakaźnych:

  • Układ moczowo-płciowy.
  • Drogi oddechowe, narządy laryngologiczne.
  • Skóra, tkanka miękka, błony śluzowe.
  • Narządy płciowe.
  • Układ mięśniowo-szkieletowy.
  • Narządy przewodu pokarmowego i układu pokarmowego (zęby, szczęka).
  • Pęcherzyk żółciowy i drogi żółciowe.
  • Leki są stosowane w posocznicy i zapaleniu otrzewnej, a także w zapobieganiu i leczeniu pacjentów, którzy mają obniżoną odporność.

Niektóre antybiotyki wykazują wyraźne działanie przeciwzapalne, co umożliwia ich stosowanie w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów. Wiele leków przeciwbakteryjnych przyczynia się do zapewnienia działania przeciwnowotworowego.

Leczenie zapalenia oskrzeli

Antybiotyki w zastrzykach na zapalenie oskrzeli stosuje się jako część złożonego leczenia wraz ze środkami zmniejszającymi wrażliwość, lekami rozszerzającymi oskrzela, kortykosteroidami (w przypadku ciężkiego przebiegu procesu patologicznego).

W leczeniu ostrego zapalenia oskrzeli wywołanego przez wirusy (adenowirusy, paragrypy, RSV), w większości przypadków, pacjentom poniżej 5 lat i młodzieży nie przepisuje się antybiotykoterapii.

Cel tej grupy leków w leczeniu ostrego zapalenia oskrzeli jest wymagany przy identyfikacji:

  • Powikłania: zapalenie płuc, ostre i zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok.
  • Brak odpowiedniego efektu terapeutycznego z alternatywnych grup leków przez 7 dni.
  • Skargi na zły stan zdrowia, częsty kaszel, który występuje w ciągu dnia,
  • Podczas leczenia pacjentów starszych niż 54-56 lat.

W przypadku zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli u dorosłych pacjentów (w tym palaczy) wymagane są leki przepisujące na podstawie:

  1. Amoksycylina.
  2. Cefotaksym.
  3. Amoksycylina w połączeniu z kwasem klawulanowym (Amoxiclav, Agumentin).
  4. Cefaleksyna.
  5. Gentamycyna.
  6. Cefradyna (Sefril).
  7. Cefuroksym.
  8. Klarytromycyna.
  9. Ceftazydym.
  10. Cefamundola (Cefamabol).
  11. Cefazolina.

Wybór odpowiedniego leku przeciwbakteryjnego jest przeprowadzany przez lekarza, biorąc pod uwagę wrażliwość czynnika chorobotwórczego na aktywny składnik leku, wiek pacjenta, obecność powiązanych powikłań.

Augmentin (proszek i / o na bazie amoksycyliny i kwasu klawulanowego)

Dawkowanie leku dobiera się biorąc pod uwagę masę ciała pacjenta, przejawiające objawy, indywidualne cechy organizmu.

Jeśli to konieczne, jednoczesnego stosowania preparatu Augmentin z lekami z grupy aminoglikozydów nie należy mieszać w jednej strzykawce.

Leczenie zapalenia płuc

Zapalenie płuc jest ostrą zakaźną chorobą zapalną płuc, w której procesy patologiczne obejmują układ oddechowy. Zastrzyki antybiotyków zaczynają być stosowane natychmiast po określeniu czynnika chorobotwórczego, kursy, pod nadzorem lekarza.

W trakcie leczenia zapalenia płuc u dorosłych można stosować listę leków zawierających substancje czynne do podawania pozajelitowego:

  • Amoksycylina.
  • Ceftriakson (Rocefin, Ceftriabol).
  • Gentamycyna.
  • Cefpyramid (Tamycin).
  • Imipenem w połączeniu z cilastatyną (Tienam).
  • Klindamycyna.
  • Cefotaksym.
  • Amikacyna.
  • Cefepim (Maxipim).
  • Zefpirim (Cefanorm).
  • Klarytromycyna.
  • Kwas klawulanowy w połączeniu z amoksycyliną.
  • Cyprofloksacyna.
  • Ceftrizoxim (Epocelin).
  • Ceftazydym.
  • Cefradyna (Sefril).
  • Cefamundol (Cefamabol).
  • Cefaleksyna.
  • Cefazolina.

Terapia powinna rozpocząć się jak najwcześniej i być racjonalna, złożona i indywidualna.

Zawiesina amoksycyliny do wstrzykiwań (15%)

Lek ma wpływ na zakażenia gronkowcowe i paciorkowcowe, ma szeroki zakres zastosowań.

Podczas pierwszego dnia stosowania leku pacjenci mogą narzekać na pogorszenie ogólnego samopoczucia.

Dzieje się tak, ponieważ zastrzyki substancji czynnej wpływają na ściany patogenów i przyczyniają się do ich śmierci. Rozpadowi mikroorganizmów towarzyszy uwalnianie toksyn do krążenia ogólnoustrojowego.

Ceftriakson

Ceftriakson jest antybiotykiem z grupy cefalosporyn trzeciej generacji, który charakteryzuje się szerokim spektrum działania i cechą charakterystyczną w postaci powolnej eliminacji z organizmu.

Umożliwia to stosowanie leku 1 raz na 24 godziny. Wydalanie aktywnego składnika jest wykonywane przez nerki. Leku nie należy łączyć z innymi lekami przeciwbakteryjnymi.

Do podawania domięśniowego 1 gram leku rozcieńcza się 1% m lidokainą i wstrzykuje głęboko w pośladek maksymalny. Nie zaleca się wstrzykiwania więcej niż 1 grama leku w jeden pośladek.

Stosowanie lidokainy do płynów dożylnych jest przeciwwskazane.

Możliwy rozwój ogólnoustrojowych reakcji ubocznych z przewodu pokarmowego, skóry, bólu głowy, zawrotów głowy, zapalenia żył, przekrwienia woreczka żółciowego. Ceftriaksonu należy unikać, jeśli pacjent nie toleruje substancji czynnej w pierwszym trymestrze ciąży.

Tienam

Tienam to połączony, wysoce skuteczny lek stosowany w leczeniu infekcji o umiarkowanym i ciężkim nasileniu. Lek należy wstrzykiwać głęboko w okolice dużych mięśni (pośladków, bocznych mięśni ud). Wstępnie przeprowadza się test aspiracji, aby zapobiec przedostaniu się leku do światła naczyń krwionośnych.

W przypadku, gdy pacjent nie zauważy poprawy stanu zdrowia z powodu stosowania leków przeciwbakteryjnych, konieczne jest ponowne skonsultowanie się z lekarzem, ponowne rozważenie diagnozy i przepisanego schematu leczenia.

Antybiotykowe zastrzyki na zapalenie oskrzeli

Lekarze są oszołomieni! FLU i OCHRONA!

Jest to konieczne tylko przed snem.

Zastrzyki do zapalenia oskrzeli nie są główną formą leczenia, ponieważ prawie wszystkie obecnie produkowane leki istnieją w postaci tabletek lub kapsułek. Ale strzały mają swoje mocne strony.

Cnoty

Główne zalety zastrzyków to: szybkość początku działania i wysoka skuteczność leczenia dzięki spożyciu leku w wymaganej dawce bezpośrednio do krwi. Lek omija układ trawienny, powodując mniejsze uszkodzenia i nie narażając leku na działanie enzymów.

Zastrzyki domięśniowe umożliwiają stworzenie małego „magazynu” substancji czynnej, przenoszonego przez układ krążenia w całym organizmie.

Zastrzyki dożylne są często jedynym sposobem zapewnienia pacjentowi opieki w nagłych wypadkach.

Wady

Z drugiej strony, zapalenia oskrzeli nie mogą leczyć ciała bez innych form leczenia. Z reguły w trakcie choroby przyjmowane są wywary lecznicze ziołowe, zużywa się dużo ciepłej cieczy, wymagane jest rzucenie palenia.

Ponadto silny wpływ na organizm ma odwrotną stronę, jeśli nie ma nietolerancji na składniki leku. Dlatego przed pierwszym użyciem narzędzia należy zawsze przejść wymaz, aby wyeliminować ryzyko ostrej reakcji alergicznej.

Antybiotyki

Zaleca się stosowanie antybiotyków:

    Leczenie antybiotykami jest zalecane w zależności od wieku, odporności pacjenta i nieskuteczności innych terapii.

Dla niemowląt Niemowlęta nie mogą przyjmować tabletek. Również w tym wieku komplikacje są szczególnie niebezpieczne, ponieważ antybiotyki są nakłute w celu ochrony przed dodatkowymi infekcjami.

  • W przewlekłym (u dorosłych) i obturacyjnym (u małych dzieci) zapaleniu oskrzeli. Ochrona osłabionych oskrzeli przed infekcjami. Wskazania - trzydniowa temperatura powyżej 38 stopni, ropna plwocina, przedłużona natura, bakteryjna forma choroby.
  • Starsi. Ludzie w wieku emerytalnym z reguły mają niską odporność, którą rekompensują aktywne leki.
  • Ze złożoną kliniką nieskuteczność innych metod leczenia, a także toksykozę, leukocytozę.
  • Według wieku pacjenta

    Dla dorosłych pacjentów:

    • Szerokie spektrum. Cefalosporyny (ceftriakson, cefotaksym), chronione penicyliny (Amoxiclav, Flemoklav), makrolidy (Macropen), fluorochinolony (Avelox), gentamycyna.
    • Sulfonamidy i trimetoprim. „Sinersul”, „Duo-septol”, „Berlotsid”, „Bactrim” itp. W ostrej fazie zwykłego przewlekłego zapalenia oskrzeli.
    • Penicyliny. Osmapox, Augmentin (środek pierwszego wyboru), Amotid, Amoksycylina, aminoglikozydy itp.

    Zastrzyki dla dzieci:

    • Penicyliny (Ampicylina, Amoksycylina).
    • Cefalosporyny (Cefaclor, Cefalexin, Axetil).
    • Makrolidy („Erytromycyna”, „Macropen”, „Sumamed”, „Rulid”).

    Jakie są bóle podczas zapalenia oskrzeli w klatce piersiowej, głowie i innych częściach ciała, dowiesz się z tego artykułu.

    Najczęściej występuje ostre obturacyjne zapalenie oskrzeli u dorosłych lub dzieci? Ucz się z materiału.

    Jakie antybiotyki do leczenia zapalenia oskrzeli u dziecka najlepiej stosować i jakie dawki nasz specjalista powie?

    Środki ostrożności

    Należy pamiętać, że antybiotyki różnych generacji (w sumie są cztery) mają swoje własne cechy stosowania. Dlatego należy je stosować ściśle zgodnie z instrukcjami medycznymi.

    Zazwyczaj poprawa następuje w ciągu kilku dni, ale jeśli tak się nie stanie, lek należy zastąpić innym.

    Preparaty najnowszej generacji (ceftriakson, cefalosporyna) są bardziej skuteczne, mają mniej skutków ubocznych i są również wygodniejsze w użyciu, ponieważ z reguły muszą być podawane raz dziennie. Jednak zastrzyki mają swoje własne cechy dla każdego leku, na przykład, skrajny ból zastrzyku. Dlatego przed użyciem należy skonsultować się z lekarzem.

    Efekty uboczne

    Antybiotyki są niezwykle skutecznymi środkami leczenia, więc ich stosowanie może spowodować poważne uszkodzenie ciała. Leki te prawie zawsze wywołują dysbakteriozę (stąd problemy z trawieniem), zmniejszają odporność, tworzą odporność bakterii chorobotwórczych na tę substancję czynną.

    Należy również pamiętać, że penicyliny i cefalosporyny powodują reakcje alergiczne częściej niż makrolidy.

    Glukokortykosteroidy

    „Decortin”, „Medopred”, „Sol-Decortin”. Zastrzyki stosuje się w przypadku zapalenia oskrzeli (bardzo rzadko z powodu działań niepożądanych - cukrzycy, wrzodów żołądka itp.) Z impotencją innych leków, w tym dużych dawek. Wywierają silne działanie antystresowe, przeciwszokowe i przeciwzapalne oraz przeciwalergiczne w ciężkim ostrym obturacyjnym zapaleniu oskrzeli.

    Leki rozszerzające oskrzela

    „Ipradol”, „Izadrin” (to samo - „Euspiran”, „Novodrin”), „siarczan rzeżuchy”, „Inolin”. Te zastrzyki z zapalenia oskrzeli są lekami objawowymi, służą do eliminacji skurczu oskrzeli i obrzęku. W celu złagodzenia skurczu czasami podaje się zastrzyk antyhistaminowy (glukonian wapnia).

    W połączeniu z zapaleniem oskrzeli i niewydolnością serca, osoba dorosła (w wieku 14 lat i starsza) może zostać przepisana Eufillin. Lek jest wstrzykiwany w sposób szczególny z obowiązkowym nadzorem lekarskim, ponieważ naruszenie procedury może prowadzić do poważnych problemów, w tym omdlenia.

    Leki przeciwgorączkowe

    „Perfalgan” i inne. Przydzielono dożylnie przy stałej temperaturze powyżej 38,5 stopni. Perfalgan (wskazany dla dorosłych i dzieci powyżej 1. roku życia) jest również lekiem przeciwbólowym.

    Immunomodulatory

    „Polyoxidonium” i inne. Z przewlekłą naturą choroby podaje się dożylnie. Aktywują układ odpornościowy, a także przyspieszają usuwanie toksyn.
    Przed użyciem jakiegokolwiek leku za pomocą zastrzyków należy upewnić się, że nie ma na niego alergii.

    Najlepsze antybiotyki na zapalenie oskrzeli

    Zapotrzebowanie na antybiotyki w zapaleniu oskrzeli często wywołuje kontrowersje wśród lekarzy i pacjentów. W rosyjskich szpitalach zaczyna się ich używać natychmiast po przyjęciu, nie czekając na wyniki bakposev. W niektórych przypadkach takie podejście zapobiega powikłaniom choroby, w innych powoduje dodatkowe szkody dla zdrowia. Jak uzasadnione jest stosowanie antybiotyków w zapaleniu oskrzeli i kiedy nie można się bez nich obejść?

    Jak działają antybiotyki

    Aby zrozumieć, czy musisz użyć leku, musisz wiedzieć, jaki to ma wpływ. Antybiotyki - krótka nazwa grupy leków przeciwbakteryjnych. Substancje te niszczą zarazki powodujące chorobę, a zatem są bardzo skuteczne w leczeniu wielu chorób.

    Należy jednak pamiętać, że antybiotyki mają szkodliwy wpływ nie na wszystkie drobnoustroje, ale tylko na bakterie, zarówno patogenne, jak i korzystne. Leki przeciwbakteryjne są nieskuteczne wobec wirusów, co czyni ich zastosowanie w nieskomplikowanych chorobach wirusowych bez znaczenia.

    Wskazania do antybiotykoterapii

    Antybiotyki są przepisywane tylko w przypadku zakażeń bakteryjnych, które mogą pojawić się jako niezależna choroba lub być powikłaniem innego stanu. Nie ma jednego schematu leczenia i ogólnych wskazań dla wszystkich antybiotyków. Dla każdego leku instrukcje zawierają choroby i spektrum mikroorganizmów, dla których jest aktywny.

    W przypadku zapalenia oskrzeli leczenie antybiotykami odbywa się w obecności flory bakteryjnej lub wysokiego prawdopodobieństwa jej wystąpienia. Wskazania dotyczące powołania tej grupy leków to warunki, w których:

    1. Pacjent jest osobą starszą, której odporność jest osłabiona. W takiej sytuacji antybiotyk pomoże uniknąć powikłań i dodania infekcji bakteryjnej, której prawdopodobieństwo jest bardzo wysokie.
    2. Zaostrzyło się przewlekłe zapalenie oskrzeli.
    3. Ostra postać zapalenia drzewa oskrzelowego została opóźniona, a powrót do zdrowia trwa dłużej niż 3 tygodnie.
    4. Zapalenie oskrzeli jest spowodowane uszkodzeniem błon śluzowych, takich jak oparzenia dróg oddechowych.
    5. Czynnikami sprawczymi są chlamydia lub mykoplazma, ponieważ trudno je leczyć inaczej.

    Jak wybrać lek

    Główną zasadą przy wyborze antybiotyku jest to, że musi być aktywny w stosunku do interesującego patogenu. Z każdą chorobą znajduje się lista dozwolonych w leczeniu leków. Nie możesz kupić pierwszego dostępnego antybiotyku i rozpocząć leczenia.

    Ważnym punktem przy wyborze jest natura dystrybucji leku w tkankach ciała. Jeśli patogen jest zlokalizowany w płucach i największe stężenie leku znajduje się w drogach moczowych, lepiej wybrać inny środek.

    Ogólne zalecenia dotyczące leczenia zapalenia oskrzeli są następujące:

    1. Pierwsze dni zapalenia oskrzeli są leczone bez użycia antybiotyków. Wyjątkiem są pacjenci z wysokim prawdopodobieństwem powikłań bakteryjnych. Preferowana jest grupa leków związanych z penicylinami.
    2. Przewlekłemu procesowi zapowemu z dużym prawdopodobieństwem towarzyszy obecność flory bakteryjnej, więc lekarz może przepisać lek z grupy makrolidów lub cefalosporyn.
    3. W odniesieniu do zakażenia chlamydiami, makrolidami, fluorochinolonami, tetracykliny będą skuteczne. Gdy mykoplazmat - makrolidy.
    4. Postać obturacyjna, zwłaszcza obecność ropnej plwociny, może być wskazaniem do wyznaczenia makrolidów, fluorochinolonów lub leków, do których kultura plwociny ujawniła wrażliwość patogenu.

    Obliczanie dawek

    Dawkowanie antybiotyków oblicza się na podstawie wieku pacjenta i ciężkości choroby. Dopuszczalne przedziały normy dla każdego leku są znane lekarzowi, a także są zapisane w instrukcji. Każdy składnik aktywny ma swoje dzienne spożycie i nie jest równy dawce innych antybiotyków.

    Z reguły najpierw określ dzienną dawkę leku, a następnie podziel ją na wymaganą liczbę dawek. Częstotliwość i czas trwania kursu są również określane przez lekarza. W terapii antybiotykowej bardzo ważne jest obserwowanie równych odstępów między dawkami leku w celu zapewnienia stabilnego stężenia substancji czynnej we krwi.

    Grupy antybiotykowe na zapalenie oskrzeli

    Wszystkie antybiotyki są podzielone na kilka grup, w zależności od aktywności substancji, ich rozmieszczenia w tkankach i mechanizmu działania.

    Makrolidy. Blokują syntezę białek w komórce bakteryjnej, co prowadzi do jej śmierci. Bardzo szeroko stosowany do zapalenia oskrzeli, zwłaszcza przewlekłego. Wysokie stężenia znajdują się w drogach oddechowych, co wyjaśnia ich skuteczność. Klasycznym przedstawicielem jest azytromycyna.

    Penicyliny. Niszczą błony komórkowe bakterii i często są lekami z wyboru w antybiotykoterapii chorób układu oddechowego. Mają wysoki profil bezpieczeństwa, ale wadą są częste reakcje alergiczne, które występują u tych leków. Z przedstawicieli serii penicylin można wyróżnić amoksycylinę - Augmentin, Amoxiclav, Flemoklav.

    Tetracykliny. Jednak znana jako antybiotyki o szerokim spektrum działania, odporność bakterii na nie stale wzrasta. Stosowanie leków w tej grupie do infekcji układu oddechowego staje się coraz mniej również z powodu dużej liczby działań niepożądanych.

    Fluorochinolony. Zniszcz DNA bakterii. Zaletą leków jest to, że wykazują bardzo szeroki zakres aktywności i są przepisywane na różne choroby. Z wad można zauważyć częsty rozwój dysbiozy. Przedstawiciele - ofloksacyna, lewofloksacyna.

    Cefalosporyny. Wystarczająco silne antybiotyki, ale często powodują alergie. Mają szerokie spektrum działania. Przedstawiciele - Ceftriakson, Cefazolin, Cefaleksyna.

    Karbapenemy. Silne antybiotyki, odporne na działanie niszczących enzymów bakteryjnych. Używane tylko jako leki zapasowe.

    Formy dawkowania antybiotyków

    Sposób podawania leku zależy od ciężkości choroby i wieku pacjenta. Lekarz może przepisać antybiotyk:

    1. W tabletkach. Najdogodniejsza forma, która jest stosowana do łagodnego i umiarkowanego nasilenia choroby. Tabletki są zalecane dla pacjentów od 6 lat. Dla młodszych producentów produkują ciekłe postacie dawkowania, które są również przyjmowane doustnie (doustnie).
    2. Wtrysk. Zastrzyki wykonywane są w szpitalu. Są one wskazane dla pacjentów z ciężką chorobą, jak również dla tych, którzy z jakiegoś powodu nie mogą przyjmować leku doustnie.
    3. Wdychanie. Skuteczny sposób zwalczania infekcji w chorobach układu oddechowego, zwłaszcza zapalenia oskrzeli. Inhalacje są przepisywane, gdy proces patologiczny jest zlokalizowany w drogach oddechowych i infekcja nie rozprzestrzeniła się na inne narządy. Inhalacje dają szybki i dobry wynik leczenia i nie mają praktycznie żadnych skutków ubocznych.

    Najbardziej skuteczne leki

    Poniżej opisano antybiotyki, które najczęściej przepisują lekarze na zapalenie oskrzeli:

    Biseptol. Tani i skuteczny środek przeciwbakteryjny, który należy do grupy leków sulfonamidu. Nie dotyczy nowoczesnych leków, więc stosowanych przez długi czas, ale często staje się wyborem lekarzy. Stosowany do infekcji górnych dróg oddechowych, dróg oddechowych, dróg moczowych. Może mieć negatywny wpływ na stan wątroby, nerek i układu krwionośnego.

    Flemoxin-Solutab. Tabletka, którą można połknąć lub rozpuścić w wodzie. Smakuje dobrze. Lek jest odporny na działanie soku żołądkowego. Dobrze pomaga w zakażeniach układu oddechowego, przewodu pokarmowego i układu moczowo-płciowego. Jeden z najbezpieczniejszych leków.

    Augmentin. Ma szerokie spektrum działania, jest przepisywany na zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, procesy zapalne w nerkach, tkankach miękkich. Odnosi się do chronionych penicylin, które często są przepisywane przez lekarzy. Amoxiclav ma podobny efekt.

    Ofloksacyna. Jest skuteczny w zakażeniach jamy brzusznej, narządów laryngologicznych, dróg moczowych. Nie przydzielono kobietom w ciąży i dzieciom do 15 lat.

    Azytromycyna. Dobrze i szybko pomaga w zapaleniu oskrzeli i zapaleniu płuc. Wymaga krótkiego cyklu leczenia zarówno u dorosłych, jak i dzieci. Jeden z najpopularniejszych i najtańszych leków na choroby układu oddechowego. Przeciwwskazaniami są nadwrażliwość na lek.

    Cefazolina. Dostępne w ampułkach. Lek musi być leczony w szpitalu. Należy do pierwszej generacji cefalosporyn. Skuteczny w przypadku zapalenia płuc, infekcji skóry, kości, zapalenia otrzewnej, zapalenia wsierdzia.

    Sumamed. Oryginalna azytromycyna. Cena leku jest wyższa niż jego analogów. Z bakteryjnym zapaleniem dróg oddechowych jest nie mniej skuteczny niż wiele nowszych leków ostatniej generacji. Jest stosowany we wszystkich chorobach powodowanych przez drobnoustroje wrażliwe na azytromycynę.

    Fusafungina. Aktywny także przeciwko grzybom. Jest stosowany w postaci aerozolu do infekcji górnych dróg oddechowych i przewodów nosowych. Sprzedawane bez recepty.

    Oprócz antybiotyków w leczeniu zapalenia oskrzeli, powszechnie stosuje się środki mukolityczne (Fluimucil, ACC dla zapalenia oskrzeli), a także leki wykrztuśne i rozszerzające oskrzela (Ascoril). Pomagają złagodzić objawy i przyspieszyć powrót do zdrowia.

    Tradycyjne metody leczenia zapalenia oskrzeli

    W początkowej fazie choroby tradycyjna medycyna nie wpływa na działanie leków. Procedury rozgrzewające, inhalacje z olejkami eterycznymi, wywary z ziół leczniczych sprawdziły się dobrze. Naturalne antybiotyki to cebula i czosnek. Warto również podkreślić produkty pszczele, które bardzo skutecznie zwalczają wirusy i bakterie, a także zmniejszają proces zapalny.

    Antybiotyki dla kobiet w ciąży i dzieci

    Antybiotyki podczas ciąży są przepisywane tylko w skrajnych przypadkach. W pierwszym trymestrze ciąży można stosować nowoczesne leki z grupy penicylin. Od drugiego trymestru można stosować niektóre cefalosporyny. Fluorochinolony i tetracykliny są surowo zabronione. Najlepszym wyborem w leczeniu zapalenia oskrzeli jest stosowanie fusafunginy lub innych postaci wziewnych.

    Dla dzieci chronione aminopenicyliny są uważane za najbezpieczniejsze. Są zatwierdzone do stosowania od najmłodszych lat. Bardzo ważne jest jednak prawidłowe obliczenie dawki antybiotyku w oparciu o masę dziecka. Jeśli jesteś uczulony na tę grupę, można przepisać makrolidy lub cefalosporyny.

    Liczba czynników, które należy wziąć pod uwagę przepisując lek na zapalenie oskrzeli, jest dość duża. Który antybiotyk jest bardziej odpowiedni dla osoby dorosłej lub dziecka, tylko lekarz może wybrać. Jak dużo wypić lek na zapalenie płuc lub łagodny kaszel, powinien również określić specjalista. Nie samoleczenia - może być nie tylko nieskuteczne, ale także powodować dodatkowe szkody dla zdrowia.

    Zastrzyki na zapalenie oskrzeli, które powodują dorosłe

    W ostrym i przewlekłym zapaleniu oskrzeli często przepisywane są zastrzyki z antybiotykami i lekami rozszerzającymi oskrzela. Wprowadzenie leków poprawia wydalanie plwociny i pozwala zniszczyć patogeny w krótkim czasie. Iniekcje wykonuje się dożylnie i domięśniowo. Zastrzyki są przepisywane w zależności od ciężkości stanu pacjenta, w każdym przypadku przebieg terapii jest ustalany indywidualnie. Wszystkie rozwiązania terapeutyczne mają inny skład i działanie farmakologiczne.

    Zapalenie oskrzeli występuje jako powikłanie po cierpieniu na grypę, ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych lub w kontakcie z drażniącymi substancjami chemicznymi i pyłem. Strzały na kaszel można podawać w następujących przypadkach:

    • trudności z przyjmowaniem leków doustnie (dzieci);
    • choroby przewodu pokarmowego;
    • postać przewlekła;
    • obturacyjne zapalenie oskrzeli u dzieci;
    • choroba wątroby i nerek;
    • poważny stan pacjenta;
    • starość

    W przypadku zaniedbanych przewlekłych postaci lub niedrożności zastrzyki dla dorosłych są rzadko przepisywane. W zależności od ciężkości choroby można podawać następujące rodzaje leków:

    1. 1. Przeciwzapalne.
    2. 2. Antybiotyki.
    3. 3. Leki rozszerzające oskrzela.
    4. 4. Glukokortykoidy.
    5. 5. Immunomodulatory.
    6. 6. Leki przeciwhistaminowe.

    Jeśli chorobie towarzyszy wysoka temperatura ciała, która nie zostaje wyeliminowana za pomocą tabletek, pacjentom dodatkowo wstrzykuje się środki przeciwgorączkowe.

    Kaszel, który trwa dłużej niż 2 tygodnie po chorobie, uważa się za przewlekły, zwłaszcza gdy towarzyszy mu trudna do wyładowania plwocina. Jeśli objaw nie ustąpi po 2-4 tygodniach, wpływa do przewlekłej postaci zapalenia oskrzeli.

    Antybiotykoterapia jest obowiązkowa, jeśli ropa jest obecna w wydzielinie plwociny. Pozostałe grupy leków przepisywane z powodów medycznych.

    W leczeniu ostrego zapalenia oskrzeli należy stosować różne grupy antybiotyków:

    1. Penicyliny. Według ekspertów jest to klasa najbezpieczniejszych antybiotyków. W przypadku zapalenia oskrzeli (zwłaszcza u dzieci) przepisywane są „chronione” penicyliny - leki z inhibitorami beta-laktamazy. Przepisz tę grupę w ostrym przebiegu choroby. Przed rozpoczęciem leczenia penicylinami konieczne jest sprawdzenie czułości, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji alergicznych. Lista popularnych rozwiązań do podawania dożylnego:

    • Amoxiclav;
    • Augmentin;
    • Klawocyna;
    • Sulacylina;
    • Ampioks;
    • Flemoklav Solyutab.

    2. Sulfonamidy. Jest to grupa połączonych środków przeciwdrobnoustrojowych, na które rzadko występuje oporność bakteryjna (oporność). Główną zaletą tych leków - długoterminowy efekt aplikacji, minimalne ryzyko powikłań. Przypisz takie zastrzyki zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli. Obejmują one:

    3. Cefalosporyny. Są to antybiotyki o szerokim spektrum działania, przepisywane w ostrym, przewlekłym, skomplikowanym, obturacyjnym zapaleniu oskrzeli u dzieci i dorosłych, zapalenie płuc. Leki są wstrzykiwane dożylnie i domięśniowo, zastrzyki są bolesne, więc miesza się je ze środkami przeciwbólowymi - Lidocaine, Novocain. Podanie dożylne roztworu zapewnia szybkie działanie leku i jego eliminację z organizmu, zastrzyki domięśniowe pozwalają najpierw zgromadzić substancję w tkankach, a następnie stopniowo rozprowadzić ją w całym ciele, efekt staje się dłuższy. Na półkach aptek można znaleźć:

    • Cefazolina;
    • Zinnat;
    • Cefix;
    • Medaxone;
    • Ceftriakson;
    • Cefotaksym.

    4. Aminoglikozydy. Jest to grupa leków o szerokim spektrum działania, które są przepisywane bez efektu terapeutycznego podczas stosowania innych antybiotyków. Iniekcje wykonuje się za pomocą zapalenia oskrzeli, powikłanego infekcją bakteryjną (pneumokoki, pałeczki hemofilne) lub na tle zmniejszonej odporności. Większość nazw leków zawiera główny składnik aktywny, antybiotyk gentamycyna. Lista leków w tej grupie:

    • Gentamycyna;
    • Genthin;
    • Siarczan gentamycyny;
    • Tobramycyna;
    • Amikacyna.

    5. Makrolidy. Zaletą tej grupy środków przeciwbakteryjnych jest to, że rzadko powodują reakcje alergiczne i skutki uboczne. Są przepisywane zarówno dzieciom, jak i dorosłym z dowolną postacią zapalenia oskrzeli. Obejmują one:

    • Azytromycyna;
    • Sumamed;
    • Macropen;
    • Azitrox;
    • Klarytromycyna.

    6. Fluorochinolony. Są przepisywane w skrajnych przypadkach, zwykle u dorosłych, ponieważ mają wiele skutków ubocznych. Fluorochinolony są przeciwwskazane u dzieci. Specjaliści zalecają następujące narzędzia:

    Podczas leczenia antybiotykami wymagana jest konserwacja mikroflory jelitowej, dlatego podczas leczenia takimi lekami przepisywane są leki probiotyczne - Linex, Hilak-Forte, Maxilak.

    JMedic.ru

    Zapalenie oskrzeli jest częstą chorobą charakterystyczną dla osoby w każdym wieku i charakteryzuje się zapaleniem błony śluzowej płuc i drzewa oskrzelowego. W momencie wystąpienia objawów choroby mogą być zróżnicowane. Zgodnie z etapami przebiegu choroba dzieli się na przewlekłe i ostre zapalenie oskrzeli. Przypisać poprawne i kompleksowe leczenie tylko na ręce terapeuty lub lekarza rodzinnego i dopiero po potwierdzeniu diagnozy, podjęciu decyzji o przyczynie wystąpienia, przebiegu i rozwoju tej choroby.

    Czy zapalenie oskrzeli jest konieczne do leczenia antybiotykami?

    Chociaż choroba często występuje u dorosłych, nie ma jednolitego schematu leczenia. Trudne jest również pytanie, czy terapia antybakteryjna jest potrzebna w leczeniu zapalenia oskrzeli u dorosłych. Sama choroba w połowie przypadków jest wirusową przyczyną pochodzenia, dlatego leczenie samymi środkami przeciwbakteryjnymi nie przyniesie pożądanego rezultatu. W takich przypadkach właściwą decyzją byłoby skonsultowanie się z lekarzem, który może udzielić odpowiedzi, czy w każdym z przypadków konieczna jest terapia antybakteryjna.

    Mechanizm działania antybiotyków na zapalenie oskrzeli u dorosłych

    Substancje lecznicze grupy antybakteryjnej mogą nie tylko zatrzymać, ale także zniszczyć rozmnażanie i wzrost grzybów i bakterii, które powodują rozwój zapalenia oskrzeli u dorosłych. Dla każdego rodzaju choroby lekarz prowadzący musi przepisać antybiotyki z określonej grupy.

    Antybiotyki na zapalenie oskrzeli, grupy:

    • Makrolidy są w stanie zakłócić proces wytwarzania białka w komórkach bakteryjnych, w wyniku czego mikroorganizmy tracą zdolność do namnażania się. Ta grupa leków przepisywana na długi okres choroby bez obawy spowodowania szkody dla organizmu.
    • Aminopenicyliny - antybiotyki z tej grupy są zdolne do niszczenia ścian bakterii, co prowadzi do śmierci mikroorganizmów, ale należy zauważyć, że leki z tej grupy mogą częściej prowadzić do reakcji alergicznych.
    • Cefalosporyny - mechanizm działania antybiotyków występuje poprzez zatrzymanie syntezy substancji, a zatem zatrzymuje ilościowy wzrost mikroorganizmów.
    • Fluorochinolony - niszczą DNA bakterii, co prowadzi ich do śmierci.

    Wybierając antybiotyk w zastrzykach, należy wziąć pod uwagę wiek pacjenta, przebieg choroby i przyczynę jej wystąpienia. Głównymi lekami do leczenia procesu zapalnego oskrzeli u dorosłych są środki przeciwbakteryjne w zastrzykach, które można podawać zarówno domięśniowo, jak i dożylnie.

    1. Sumamed (substancja czynna azytromycyna).
    2. Rovamycin (spiramycyna).
    3. Hemomityna (azytromycyna).
    4. Fromilid (klarytromycyna).
    5. Macropen (midecamycin).
    1. Ampioks (substancja czynna ampicylina).
    2. Ospamox (amoksycylina).
    3. Amoksyl (amoksycylina).
    4. Flemoskin (amoksycylina).
    1. Medaxone (substancja czynna ceftriakson).
    2. Emesef (ceftriakson).
    3. Cefakson (ceftriakson).
    4. Zinnat (cefuroksym).
    1. Cyprinol (substancja czynna ofloksacyna).
    2. Levofloks (lewofloksacyna).
    3. Ciprolet (cyprofloksacyna).
    4. Levomak (lewofloksacyna).

    Antybiotyki domięśniowe w zapaleniu oskrzeli

    Dożylne antybiotyki na zapalenie oskrzeli

    Powinieneś wiedzieć, że przed utrzymaniem jakichkolwiek zastrzyków z antybiotykami konieczne jest wykonanie testu na czułość.

    W leczeniu dowolnego środka przeciwbakteryjnego test czułości jest pierwszym krokiem przed wstrzyknięciem. Konieczne jest określenie, czy wybrany lek jest odpowiedni, czy nie, w przypadku, gdy lek przynosi osobie nieakceptowalną pozytywną reakcję, leczenie należy przeprowadzić innym lekiem, po przeprowadzonym niedawno badaniu.

    Technika testowania wrażliwości na antybiotyki

    1. Lek rozcieńcza się roztworem chlorku sodu w stosunku 1 ml NaCl na 100 000 U antybiotyku.
    2. W strzykawce pobrano 0,1 ml powstałego roztworu.
    3. Wacik zwilżony alkoholem służy do leczenia środkowej części powierzchni przedramienia.
    4. Używając igły ze strzykawki, wykonuje się dwa zadrapania (równolegle do siebie) o długości około 10 mm.
    5. Kroplę rozcieńczonego leku nakłada się na rysy.
    6. Zauważono czas 30 minut.
    7. Po odczytaniu przydzielonej próbki czasu.

    Antybiotyk nie może być wstrzykiwany, gdy na miejscu badania występuje zaczerwienienie, obrzęk lub swędzenie (wynik testu jest pozytywny).

    Antybakteryjne leki na zapalenie oskrzeli u dorosłych są wstrzykiwane, dzięki czemu szybko dostają się do krwiobiegu i zaczynają oddziaływać na organizm, ze względu na tę reakcję alergiczną, jeśli taka wystąpi, nastąpi natychmiast. W leczeniu zapalenia oskrzeli lekarz może przepisać antybiotyki w celu wstrzyknięcia grupy sulfonamidowej lub trimetoprimu. Ta kombinacja leków, których leczenie często nie powoduje wrażliwości u dorosłych. Ponadto lekarze często uciekają się do stosowania półsyntetycznych antybiotyków o szerokim spektrum działania. Takie leki obejmują Hikontsil, Ospamox, Ampicillin, Amoxiclav. Jeśli nawet te leki nie mają pozytywnego wyniku, użyj zastrzyków gentamycyny. Ale nie zapominaj, że skuteczny i dobrze dobrany antybiotyk to taki, na który patogen jest wrażliwy podczas testów bakteriologicznych.

    Lekarz powinien zdecydować, czy wskazane jest stosowanie zastrzyków z antybiotykami w leczeniu zapalenia oskrzeli.

    Cechy stosowania leków przeciwbakteryjnych w leczeniu zapalenia oskrzeli u dorosłych

    Podczas przyjmowania antybiotyków przepisywanych przez lekarza należy przestrzegać kilku prostych zasad.

    1. Przebieg przyjmowania antybiotyku powinien być nieprzerwany i potrwa tyle dni, ile zalecił lekarz prowadzący. Jeśli w 3. lub 5. dniu zapalenia oskrzeli objawy przestaną Cię niepokoić, nie należy w żadnym przypadku przerywać leczenia. Lekarz przepisał antybiotyk przez 7–10 dni, co oznacza, że ​​należy to zrobić, ponieważ jeśli substancja lecznicza nie zostanie zakończona w odpowiednim czasie, mikroorganizmy są w stanie utworzyć odporność na ten lek.
    2. Antybiotyki należy przyjmować ściśle według zegara, przestrzegając liczby procedur podanych w instrukcjach i zachowując jednakową ilość czasu między przerwami. Ten środek jest potrzebny do utrzymania jednolitego stężenia leku we krwi.
    3. Należy obserwować, czy efekt przyjmowania leku. Jeśli w ciągu 3 dni poprawa nie nastąpi, antybiotyk nie ma wpływu na ten typ bakterii i prawidłowo zastąpi lek.
      Wybór leku przeciwbakteryjnego w leczeniu zapalenia oskrzeli u dorosłych powinien być przeprowadzany tylko przez lekarza i dopiero po ocenie stopnia zapalenia oskrzeli.

    Antybiotyki na zapalenie oskrzeli u dorosłych. Leki w pigułkach, zastrzyki. Tytuł i opis

    W przypadku zapalenia oskrzeli występuje zapalenie oskrzeli, które może być wirusowe, bakteryjne lub alergiczne. Od czynnika chorobotwórczego i formy wycieku, terapeuta przepisał terapię. Antybiotyki są odpowiednie do leczenia dorosłych, jeśli choroba jest wywoływana przez bakterie, a także podczas infekcji wirusowej, ale jeśli ryzyko przestrzegania mikroflory bakteryjnej jest wysokie.

    Niebezpieczeństwo zapalenia oskrzeli, dlaczego choroba musi być leczona

    Zapalenie oskrzeli jest niebezpieczne w każdej formie wycieku. Choroba charakteryzuje się zapaleniem, które występuje w oskrzelach.

    W rezultacie zmiany zachodzą w ciele:

    • tkanka płuc traci swoją elastyczność, w wyniku czego oskrzela nie mogą w pełni wypełnić powietrzem, aby uzupełnić zapasy tlenu. A także nie ma pełnego zwrotu dwutlenku węgla. Powoduje to głód tlenu całego organizmu i nadmiar tkanek dwutlenkiem węgla;
    • tkanki oskrzelowe puchną, więc ich „robocza” objętość zmniejsza się, co również prowadzi do naruszenia saturacji tlenowej organizmu.

    Zmiany te mogą być również przyczyną uduszenia, rozwoju astmy oskrzelowej i zaburzeń serca. Kiedy patologia z wysoką temperaturą, ciało jest zatruwane, co dodatkowo zmniejsza odporność i wpływa na funkcjonowanie narządów. W zaawansowanej postaci zapalenie oskrzeli może być śmiertelne.

    Kiedy potrzebne są antybiotyki do zapalenia oskrzeli?

    Antybiotyki na zapalenie oskrzeli u dorosłych nie zawsze są przepisywane na leczenie. Na przebieg terapii wpływa stan pacjenta i rodzaj patogenu. Gdy choroba jest wywoływana przez wirusy, stosowanie antybiotyków jest w większości przypadków przeciwwskazane. Nie zniszczy patogenu, ale zmniejszy odporność organizmu, co tylko pogorszy stan pacjenta.

    Kiedy potrzebne są antybiotyki?

    1. Z zapaleniem oskrzeli natury wirusowej, gdy prawdopodobieństwo przystąpienia zakażenia bakteryjnego. Oznacza to, że choroba występuje w wysokiej temperaturze przekraczającej 4 dni.
    2. Gdy choroba występuje w bardzo ciężkiej postaci, z częstymi napadami duszności i uduszenia, ze wzrostem temperatury powyżej 39,9 stopni.
    3. W obecności ropy w kaszlu.
    4. Zapalenie oskrzeli w postaci przewlekłej z częstymi zaostrzeniami i zmniejszoną odpornością.
    5. Kiedy czynnikiem sprawczym patologii są bakterie.
    6. Wraz z rozwojem zapalenia oskrzeli z powodu chemicznych oparzeń płuc.
    7. Z ciężkim zatruciem spowodowanym przebiegiem choroby. Wyraża się to wzrostem ESR i liczby leukocytów.
    8. Ludzie w podeszłym wieku, gdy ich odporność jest wyczerpana i wraz z rozwojem zapalenia oskrzeli, szybko dołącza się do zakażenia bakteryjnego.
    9. Pacjenci, którzy dodatkowo cierpią na astmę lub nadużywają nikotyny.

    Antybiotyki, w przypadku zapalenia oskrzeli, są przepisywane przez terapeutę po określeniu, który lek patogen jest bardziej wrażliwy. Bez zdiagnozowania infekcji niemożliwe jest przepisanie właściwej terapii.

    Rodzaje antybiotyków przepisywanych na zapalenie oskrzeli

    Antybiotyki, dla zapalenia oskrzeli, są przepisywane tylko w obecności infekcji bakteryjnej lub groźby jej penetracji. Preparaty dobiera się po określeniu czynnika sprawczego wrażliwości preparatów (w tym celu do wysiewu śluzu używa się zbiornika).

    Główna grupa antybiotyków jest podzielona na 5 głównych typów:

    • aminopenicyliny;
    • makrolidy;
    • fluorochinolony;
    • tetracykliny;
    • cefalosporyny.

    Jak stosować antybiotyki w zapaleniu oskrzeli i innych chorobach u dorosłych i dzieci

    Główną różnicą między grupami jest różnica w oddziaływaniu na patogen, zakres niszczonych gatunków bakterii i skuteczność. W zależności od tego, który element jest aktywny w antybiotyku, określa się, do której grupy należy.

    Aminopenicyliny

    Aminopenicyliny niszczą bakterie niszcząc strukturę ich komórek. Należą do serii penicylin, ale mają rozszerzone spektrum działania. Nie powodować poważnych obrażeń ciała. Często efektem ubocznym przyjmowania leków jest reakcja alergiczna. Produkty te obejmują: amoxiclav, ecoclav, flemoxin solutab.

    Makrolidy

    Makrolidy penetrują bakterie i zakłócają syntezę białek. Patogen nie może dalej się rozmnażać i rosnąć. Stopniowo prowadzi to do śmierci bakterii. Preparaty z grupy makrolidów są często przepisywane w zaawansowanych postaciach zapalenia oskrzeli.

    Fundusze są głównie zlokalizowane w oskrzelach i długo wydalane z organizmu. W rezultacie czas trwania leczenia jest krótki, a wydajność jest wysoka. Makrolidy praktycznie nie powodują reakcji alergicznej. Typowe leki z tej grupy: azytromycyna, sumamed, erytromecyna.

    Fluorochinolony

    Fluorochinolony są uważane za antybiotyki o przedłużonym działaniu. Mogą być przypisane do identyfikacji typu patogenu. Główną wadą jest rozwój dysbakteriozy i alergii przy długotrwałej terapii. Dlatego spożycie leków musi być połączone z wykorzystaniem środków przywracania flory.

    Fluorochinolony niszczą bakterie niszcząc ich DNA. To zatrzymuje ich rozwój i reprodukcję. Leki z tej grupy: lewofloksacyna, cyfran, ofloksacyna.

    Tetracykliny

    Tetracykliny działają na komórkowe poziomy bakterii. Naruszają przyswajanie przez nie substancji, zakłócają wzrost i blokują reprodukcję. Antybiotyki oparte na tetracyklinach są zdolne do niszczenia szerokiego zakresu patogenów, ale odporność na leki szybko rośnie.

    Istnieje również duża liczba skutków ubocznych (nieprawidłowe funkcjonowanie przewodu pokarmowego, zmiany w układzie nerwowym, zaburzenia serca). Środki z grupy tetracyklin: tetracyklina, doksycyklina, tigacil.

    Cefalosporyny

    Cefalosporyny wpływają na błony bakteryjne, mają działanie paraliżujące. W rezultacie patogeny tracą zdolność do reprodukcji i wzrostu.

    Ich stosowanie często powoduje alergie i dysbiozę, więc ich odbiór musi być połączony z terapią rehabilitacyjną. Antybiotyki mogą zniszczyć rozszerzony zakres patogenów. Produkty te obejmują ceftriakson, suprax, cefazolin.

    Co jest lepsze w przypadku zapalenia oskrzeli: pigułki lub zastrzyki

    Antybiotyki na zapalenie oskrzeli u dorosłych mogą być stosowane do leczenia doustnie i domięśniowo / dożylnie. Rodzaj leku określa terapeuta na podstawie ogólnego stanu pacjenta, poprzedniej terapii i dostępnych przeciwwskazań do przepisywania tabletek / zastrzyków.

    Zastrzyki są przepisywane pacjentom z ciężkim zapaleniem oskrzeli, gdy wcześniej przygotowane leki nie dawały pożądanego rezultatu, jeśli w przewodzie pokarmowym występują patologie.

    Gdy choroba ma łagodną i umiarkowaną postać, zaleca się terapię pigułkami. W przypadku wszystkich form antybiotyków ważne jest ścisłe przestrzeganie odstępu czasu między użyciem w celu utrzymania pożądanego stężenia leku w organizmie.

    Leczenie ostrego zapalenia oskrzeli

    Przyczyną rozwoju zapalenia oskrzeli w postaci ostrej są najczęściej wirusy, tylko u 10% bakterii. Dlatego antybiotyki są rzadko przepisywane w leczeniu.

    Ich stosowanie nie zniszczy infekcji wirusowej, ale osłabi układ odpornościowy i doprowadzi do rozwoju dysbakteriozy. Jeśli choroba trwa dłużej niż 10 dni z wysoką gorączką lub jeśli ropa w śluzie, terapeuta może przepisać antybiotyki bez identyfikacji patogenu.

    Standardowe leczenie ostrego zapalenia oskrzeli u dorosłych obejmuje:

    1. Leki przeciwwirusowe (anaferon, arbidol, amizon). Narzędzie jest wybrane z typu wirusa.
    2. Preparaty poprawiające wydzielanie śluzu (ACC, mukaltin, mucolan).
    3. Leki rozszerzające oskrzela (teopek, aminofilina).
    4. Aby zmniejszyć upał i wyznaczyć bóle stawów (paracetamol, ibuprofen, aspiryna). Zaleca się ich przyjmowanie, gdy temperatura wzrasta powyżej 38,6 stopni.
    5. Przy stosowaniu w leczeniu antybiotyków (leki zostaną omówione poniżej) należy wziąć: Linex, Hilak Forte, Lactobacterin.

    Należy dodatkowo pić dużo i pić lekkie jedzenie. Można również przepisać zabiegi fizyczne i inhalacje.

    Przegląd skutecznych antybiotyków

    Terapeuta przepisuje następujące antybiotyki w przypadku wykrycia zakażenia bakteryjnego lub poważnego postępu choroby:

    1. Amoksycylina. Odnosi się do grupy penicylin. Podczas leczenia konieczne jest przyjmowanie 1 tabletki co 8 godzin (pełny kurs jest przepisywany przez terapeutę).

    Narzędzie nie jest zalecane do leczenia w obecności:

    • astma i nietolerancja na elementy leku;
    • zakłócenie przewodu pokarmowego, zwłaszcza patologii w wątrobie i jelitach;
    • kobiet w okresie rodzenia i karmienia piersią.

    Jeśli warunki do zażywania leku nie są przestrzegane, może rozwinąć się zapalenie spojówek, bóle głowy i drgawki.

    2. Erytromecyna. Narzędzie należy do grupy makrolidów. W przypadku terapii stosowanie 2 tabletek (250 mg) co 6 godzin (czas przyjmowania określa specjalista).

    Przeciwwskazania do otrzymania są:

    • arytmia, patologia nerek i wątroby;
    • obecność nietolerancji i reakcji alergicznych na elementy składowe;
    • kobiety w ciąży i karmiące.

    Skutki uboczne środków są często: niewydolność serca, zaburzenia przewodu pokarmowego i układu nerwowego.

    3. Vilprafen Solutab. Jest także makrolidem. Terapia jest zalecana przez terapeutę, dzienna dawka 500 mg około 3 razy dziennie. W przypadku naruszenia środków wątrobowych przyjmuje się zmodyfikowaną dawkę. Stosowanie leków towarzyszy: utrata słuchu, swędząca wysypka, nudności.

    4. Spirimycyna. To jest makrolid. Czas trwania terapii i pojedyncza dawka są ustalane przez terapeutę. Przyjmowanie antybiotyków jest zabronione w przypadku reakcji alergicznych, zaburzenia czynności wątroby i woreczka żółciowego. Podczas leczenia występują działania niepożądane (nudności, zaburzenia czynności nerek i tworzenie krwi).

    5. Moksyfloksacyna. Odnosi się do fluorochinolonów. Dzienna dawka leku do 400 mg dziennie, nie więcej niż 5 dni. Dopuszczeniu może towarzyszyć nieprawidłowe działanie wątroby i układu sercowo-naczyniowego.

    6. Cefuroksym. Czy cefalosporyna. W leczeniu zapalenia oskrzeli 1-2 tabletki są przyjmowane 2 razy dziennie przez okres do 10 dni. Leczeniu może towarzyszyć naruszenie przewodu pokarmowego i dróg moczowych.

    W ostrym zapaleniu oskrzeli leki makrolidowe są częściej przepisywane ze względu na czas trwania eliminacji antybiotyków i główne miejsce ich lokalizacji (większość znajduje się w płucach).

    Czas trwania leczenia

    Jeśli antybiotyki są przepisywane na ostre zapalenie oskrzeli, należy je przyjmować ściśle w regularnych odstępach czasu. Nie przerywaj kursu po wystąpieniu widocznych ulepszeń. Ponieważ patogen może wznowić swoje działania i nie będzie już wrażliwy na to narzędzie.

    Jeśli po 48 godzinach nie ma zmian w przyjmowaniu leku, terapeuta powinien zastąpić lek. Przebieg leczenia antybiotykami nie przekracza 10 dni. Pełny cykl leczenia trwa do 14 dni (wymagany jest okres powrotu do zdrowia). Jeśli nie ma poprawy, choroba może przekształcić się w stadium przewlekłe, które leczy się innymi lekami.

    Terapia przewlekłego zapalenia oskrzeli

    Antybiotyki w przewlekłym zapaleniu oskrzeli są podstawą terapii.

    Dodatkowo w przypadku leczenia dorosłych wymagane są następujące leki:

    1. W okresie zaostrzenia choroby mogą pojawić się infekcje wirusowe, a gdy zostaną wykryte, konieczna jest technika: aflubin, amizon, arbidol.
    2. Wdychanie za pomocą leków (dioksydyna, rotokan, salbutamol). Jak również doustne leki na wydzielanie plwociny (atrovent, berodual, lasolvan).
    3. Dodatkowe procedury to masaże i ćwiczenia oddechowe.
    4. Aby zachować odporność, konieczne jest przyjmowanie środków immunostymulujących (tymalina, witaminy A, C). Potrzebne są również leki do przywrócenia mikroflory narządów przewodu pokarmowego (Linex, Acipol, Normase).
    5. Przy długotrwałym leczeniu konieczne jest przyjmowanie leków wspomagających pracę wątroby i serca. W tym przypadku lek może być przepisywany przez lekarza prowadzącego, w zależności od przebiegu choroby i tego, jak uszkodzone są narządy.

    Po zakończeniu leczenia konieczna jest wizyta w sanatorium w celu przywrócenia pracy wszystkich narządów.

    Przegląd skutecznych antybiotyków

    W przewlekłym zapaleniu oskrzeli wszystkie grupy antybiotyków są stosowane w terapii. Leki są przepisywane po określeniu wrażliwości bakterii na nie.

    Przypisania:

    1. Grupa makrolidów. Leki te ze względu na rozszerzone spektrum można przypisać do badania śluzu kaszlowego:

    • Macropen. Przypisany do 400 mg 3 razy w ciągu 24 godzin. Akceptowane od 7 do 14 dni. Odbiór może towarzyszyć wysypka i utrata apetytu;
    • sumamed. Powołany na 1 tabletkę / kapsułkę 1 raz dziennie. Czas trwania terapii wynosi od 3 do 5 dni. Dopuszczeniu może towarzyszyć naruszenie krwi, obrzęk alergiczny, a także nieprawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego i sercowo-naczyniowego;
    • erytromecyna. Leczenie antybiotykami jest rozważane w leczeniu ostrego zapalenia oskrzeli.

    2. Grupa penicylinowa. W postaci przewlekłej leki te są rzadko przepisywane. Tylko w przypadku przeciwwskazań do innych grup lub obecności skutków ubocznych.

    Określone fundusze obejmują:

    • panklav Wyznaczony 750 mg dziennie (podzielony na 3 dawki). Czas trwania terapii wynosi od 5 do 14 dni. Leczeniu może towarzyszyć świąd, wymioty i zawroty głowy;
    • amoksycylina. Dawkowanie i przebieg leczenia pokrywa się z ostrą postacią zapalenia oskrzeli;
    • Flemoxin Solutab. Przebieg leczenia i pojedyncza dawka zależą od ciężkości patologii i ogólnego stanu pacjenta. Przyjmowanie leku może powodować swędzenie, nudności i zaburzenia układu nerwowego.

    3. Grupa cefalosporynowa. Antybiotyki mogą zniszczyć rozszerzony zakres bakterii, ale mają dużą liczbę działań niepożądanych. Mianowany głównie domięśniowo.

    Lista leków:

    • cefuroksym. Leczenie zbiega się z terapią ostrego zapalenia oskrzeli;
    • ceftriakson. Wstrzyknięty w postaci zastrzyków, pojedyncza dawka i kurs przepisany przez lekarza prowadzącego. Zastrzykom / zakraplaczom mogą towarzyszyć swędzenie alergiczne, nudności i zaburzenia składu krwi.

    4. Grupa fluorochinolonów. Przypisany po określeniu czułości. Są najbardziej skuteczne w leczeniu.

    Te fundusze obejmują:

    • moksyfloksacyna. Dawkowanie i czas trwania terapii są przepisywane przez terapeutę. Leczeniu może towarzyszyć drżenie rąk, bóle głowy i zaburzenia czynności serca;
    • lewofloksacyna. Czas trwania antybiotyku wynosi od 10 do 14 dni. Wystarczy użyć na 1 lub 2 tabletki dziennie. Terapii może towarzyszyć biegunka, zawroty głowy i zmniejszenie ciśnienia;
    • cyprofloksacyna. W zależności od ciężkości choroby przepisuje się od 1 do 3 tabletek 2 razy dziennie przez 7-28 dni. Może powodować uszkodzenie układu moczowego serca i krwi.

    Terapia lekowa i czas trwania kursu są ustalane przez terapeutę. W obecności skutków ubocznych lub nieskuteczności leku zastępuje się specjalistę.

    Czas trwania leczenia

    Leczenie zapalenia oskrzeli w stadium przewlekłym uważa się za skuteczne w okresie zaostrzenia. Przebieg leczenia antybiotykiem może wynosić od 5 do 14 dni. Wraz z okresem odzyskiwania trwa do 30 dni.

    Leczenie obturacyjnego zapalenia oskrzeli

    Antybiotyki na zapalenie oskrzeli u dorosłych w postaci obturacyjnej można przypisać dopiero po określeniu wrażliwości bakterii na lek. Chorobie towarzyszą napady kaszlu w nocy i trudności w oddychaniu.

    Dlatego terapia odbywa się przy jednoczesnym użyciu następujących środków:

    1. Środki łagodzące skurcz oskrzeli (teofedrin, aminofilina).
    2. Preparaty do ekspansji światła w płucach, w celu poprawy westchnień (salbutomol, terbutalina).
    3. Aby upłynnić śluz i jego wydzielanie (bromheksyna, lasolvan, mukaltin).
    4. Aby usunąć obrzęk oskrzeli (bekotid, ingakort).

    Dodatkowo przeprowadza się leczenie podtrzymujące i rehabilitacyjne, jak w przypadku przewlekłego zapalenia oskrzeli.

    Przegląd skutecznych antybiotyków

    W przypadku obturacyjnego zapalenia oskrzeli do leczenia stosuje się antybiotyki wszystkich grup, u których bakteria wykazała wrażliwość. Często wymagane fundusze:

    1. Seria penicylin. Głównie ampicyliny z kwasem klawuonowym. Przygotowania:

    • panklav Kurs jest ustalany przez terapeutę. Na 1 tabletkę na 1 tabletkę po 12 godzinach. Efekty uboczne: zawroty głowy, biegunka, zaburzenia tworzenia krwi;
    • amoxiclav. Kurs i dawkowanie na dzień są przepisywane przez specjalistę. Terapii mogą towarzyszyć: wysypka, biegunka i bóle głowy;
    • liqulav. Na dzień przypada 1000 mg (podzielone na 2-3 dawki). Czas korzystania wyznacza terapeuta. Dopuszczeniu może towarzyszyć biegunka, bóle głowy i zaburzenia tworzenia krwi.

    2. Grupa cefalosporyn. Wyznaczony nieskutecznością serii penicylin. Przygotowania:

    • suprax. Przyjmuje się go na 400 mg dziennie, jest to możliwe jednorazowo lub podzielone na 2 przyjęcia. Czas trwania leczenia określa lekarz. Może towarzyszyć zaburzenie przewodu pokarmowego, zawroty głowy i niedokrwistość;
    • medaxone. Przyjmuje się go raz dziennie po 1-2 g. Czas trwania leczenia zależy od rodzaju patogenu. Może trwać do 14 dni. Kursowi może towarzyszyć swędzenie alergiczne, nieprawidłowe funkcjonowanie przewodu pokarmowego i zaburzone tworzenie krwi;
    • kefzol Czas trwania wstrzyknięcia i dawkę dobiera indywidualnie terapeuta. Terapia zaburza wątrobę i nerki, może towarzyszyć świąd;
    • maxicef Kroplówki są przepisywane na okres do 10 dni, pojedyncza dawka zależy od rodzaju patogenu. Leczeniu może towarzyszyć reakcja alergiczna, zawroty głowy i bolesne procedury.

    3. Grupa makrolidów. Wygodny krótki kurs terapii. Przygotowania:

    • klacid Akceptowane od 0,5 g do 2 g dziennie (dla 2 dawek). Czas trwania wyznacza terapeuta. Leczeniu może towarzyszyć naruszenie przewodu pokarmowego, układu nerwowego i reakcji alergicznej;
    • erytromecyna. Mianowany na 4 g dziennie przez 5-14 dni. Być może obecność alergii i zaburzeń przewodu pokarmowego;
    • rovamycin. Powołano 2-3 tabletki 2-3 razy dziennie. Kurs do 5 dni. Terapii może towarzyszyć biegunka, zaburzenia czynności wątroby i układu nerwowego.

    4. Grupa fluorochinolonów. Wyznaczony nieskutecznością powyższych leków. Lista danych o antybiotykach:

    • tavanic. Wyznaczony przez 250-500 g na 1-2 przyjęcia. Kurs zależy od rodzaju bakterii. Może towarzyszyć naruszenie serca, wątroby i układu nerwowego;
    • Cyprinol. Mianowany od 1 do 3 tabletek 2 razy dziennie. Terapia zależy od ciężkości patologii. Działania niepożądane: biegunka, zawroty głowy, zaburzenia układu moczowego;
    • aveloks. Powołany na 1 tabletkę dziennie przez 7-10 dni. W leczeniu ewentualnego naruszenia serca, przewodu pokarmowego i bólów głowy.

    Jeśli występują efekty uboczne, terapeuta zastępuje lek odpowiednikiem i przepisuje odpowiedni tok leczenia, biorąc pod uwagę przeciwwskazania i stan pacjenta. Samodzielna wymiana jest nieprawidłowa.

    Czas trwania leczenia

    Ze względu na potrzebę właściwego doboru antybiotyków leczenie może trwać od 14 do 20 dni. Przebieg przyjmowania leków wynosi od 5 do 10 dni. Wymagany jest również okres odzyskiwania.

    Tanie, ale skuteczne antybiotyki na zapalenie oskrzeli

    Skuteczne i niedrogie leki rozpoznawały leki krajowe. Za leki zalecane przez terapeutów uważa się następujące.

    Biseptol

    Tabletki przepisuje się w kompleksowym leczeniu po zidentyfikowaniu wrażliwości bakterii na antybiotyk. Narzędzie jest bardzo skuteczne, ale powoduje działania niepożądane (uduszenie, zaburzenia czynności przewodu pokarmowego i tworzenie krwi) i ma przeciwwskazania (problemy z wątrobą i nerkami, a także choroby krwi). Dawka wynosi 2 tabletki 2 razy dziennie przez 14 dni.

    Ofloksacyna

    Odnosi się do grupy fluorochinoli. Jest powoływany w formie zastrzyków. Po określeniu rodzaju bakterii przepisywany jest przebieg terapii. Dzienna dawka od 200 mg do 800 mg. Dawkowanie można podzielić na 2 dawki. Może towarzyszyć naruszenie przewodu pokarmowego i układu nerwowego, a także reakcja alergiczna.

    Augmentin

    Należy do grupy aminopetsillinovoy. Mianowany w formie zastrzyków i tabletek. Przebieg terapii może wynosić do 14 dni. Dawkę dzienną i pojedynczą określa terapeuta, w zależności od ciężkości choroby. Ma skutki uboczne (upośledzone tworzenie krwi, pracę układu nerwowego i przewodu pokarmowego).

    Azytromycyna

    Należy do grupy makrolidów. Podczas leczenia przepisuje się pojedynczą dawkę leku na 3-5 dni. Leczeniu może towarzyszyć zmniejszenie apetytu, zaburzenia układu nerwowego i reakcja alergiczna.

    Cefazolina

    Odnosi się do grupy cefalosporyn. Roztwór leku, zawierający 1 g leku, podaje się w ciągu dnia przez 2-4 razy. Czas trwania procedur od 7 do 10 dni. Głównym efektem ubocznym jest reakcja alergiczna i naruszenie krwi.

    Ceftazydym

    Należy również do grupy cefalosporyn. Czas trwania iniekcji i dawkowanie zależą od rodzaju bakterii, wyznacza terapeuta. Terapii może towarzyszyć ból brzucha i reakcja alergiczna. Nie zaleca się stosowania w leczeniu w obecności patologii przewodu pokarmowego.

    Najlepsze antybiotyki na zapalenie oskrzeli w zastrzykach

    Antybiotyki na zapalenie oskrzeli u dorosłych, w ciężkiej postaci, można podawać w postaci zastrzyków. Specjalista wybiera lek jako pacjenta i obecność przeciwwskazań.

    Lista powszechnie używanych produktów do wstrzykiwań i / m:

    Lista leków do podawania dożylnego:

    Leki te mogą być stosowane do zakraplaczy. Gdy podawanie leku jest wskazane w małych dawkach (patologie wątroby, nerek). Procedury wykonywane są w warunkach stacjonarnych.

    Powikłania nieleczonego zapalenia oskrzeli

    Niezastosowanie się do wyznaczenia terapeuty podczas leczenia, samodzielnego doboru leków lub braku terapii może prowadzić do następujących konsekwencji:

    • astma oskrzelowa;
    • dysfunkcja płuc, której towarzyszy utrzymująca się duszność i suchy kaszel;
    • przejście zapalenia oskrzeli do zapalenia płuc;
    • ostra postać choroby staje się przewlekła lub obturacyjna, co jest niezwykle trudne do wyleczenia;
    • dysfunkcja serca.

    Zapaleniu oskrzeli towarzyszy niewydolność oddechowa, która prowadzi do częściowego niedoboru tlenu we wszystkich tkankach ciała i rozerwania narządów.

    Antybiotyki z zapaleniem oskrzeli są przepisywane w obecności infekcji bakteryjnej i przewlekłej postaci choroby. W leczeniu osób dorosłych leki można stosować doustnie lub w zastrzykach. Rodzaj leku i czas trwania terapii jest zalecany przez terapeutę. Z zaniedbaniem patologii, pulmonolog zajmuje się leczeniem.

    Autor: Kotlyachkova Svetlana

    Projekt artykułu: Mila Fridan

    Wideo na temat leczenia zapalenia oskrzeli

    Leczenie zapalenia oskrzeli za pomocą antybiotyków i innych środków: