Antybiotyki na zapalenie płuc - skuteczne i bezpieczne leki

Zapalenie płuc rozpoczyna się natychmiast bólem w klatce piersiowej podczas oddychania, silnym kaszlem z plwociną, gorączką. Choroba pilnie wymaga hospitalizacji. Pacjentowi pokazuje się leżenie w łóżku, specjalne odżywianie witaminowe, a głównym składnikiem procesu terapeutycznego jest leczenie antybiotykami.

Co to jest zapalenie płuc

Zapalenie płuc jest powszechnie nazywane zapaleniem płuc. Jest to zakażenie dolnych dróg oddechowych z okresem inkubacji od 2 do 10 dni, który obejmuje tkankę płucną. Istnieje kilka rodzajów choroby:

1. Nietypowy. Nazywana chlamydią, legionellą, mykoplazmą, czyli nietypową mikroflorą.
2. Aspiracja. Występuje w wyniku przedostania się wody, żywności lub ciał obcych do dróg oddechowych.
3. Szpital. Choroba rozwija się, gdy pacjent przebywa w szpitalu.
4. Nabyte przez społeczność. Występuje jako powikłanie po infekcji wirusowej. Często jest przyczyną śmierci z powodu silnego spadku odporności.

Antybiotyki nowej generacji pomagają uniknąć powikłań zapalenia płuc, które może rozwinąć ropień płuc, ropniak opłucnej, odma opłucnowa i inne poważne choroby. Najpoważniejszą konsekwencją zapalenia płuc jest niewydolność oddechowa. Ta patologia rozwija się u pacjentów z innymi chorobami przewlekłymi lub u pacjentów w podeszłym wieku, którzy nie otrzymują odpowiedniego leczenia antybiotykami. Niepowodzenie jest często przyczyną śmierci.

Antybiotyki na zapalenie płuc

Biorąc pod uwagę ostry przebieg choroby, przepisuje się leki przeciwbakteryjne o szerokim spektrum działania, nie czekając na testy laboratoryjne. Lekarze rozróżniają trzy stopnie zapalenia płuc. Na najprostszym etapie występuje zatrucie ciała (słabo wyrażone), temperatura ciała pacjenta nie przekracza 38 ° C, serce bije w normalnym rytmie. Świadomość pacjenta pozostaje wyraźna, a gdy badanie rentgenowskie wykazuje niewielką ostrość zapalenia, zlokalizowaną w górnym płacie płuc.

W ciężkim stadium temperatura ciała wzrasta natychmiast do 39 ° C, obserwuje się częstoskurcz (umiarkowany), zatrucie, a na zdjęciu rentgenowskim występuje wyraźna infiltracja. Najcięższy stopień zapalenia płuc (pleuropneumonia) charakteryzuje się temperaturą ciała 40 ° C, pacjent jest majaczący, ma duszność, wyraźne zatrucie. Przepisuj antybiotyki na zapalenie płuc, biorąc pod uwagę następujące czynniki:

• stadium i nasilenie choroby;
• toksyczność leku;
• przeciwwskazania;
• możliwa manifestacja alergii;
• spektrum działania antybiotyku;
• szybkość przenikania leków do organizmu;
• tempo rozwoju oporności bakterii na ten lek.

Antybiotyki na zapalenie płuc u dorosłych - nazwy i schematy

P nevmoniya (zapalenie płuc) jest chorobą o podłożu zakaźnym i zapalnym, wpływającą na obszar tkanek strukturalnych płuc. Objawy w postaci gorączki, osłabienia, zwiększonej potliwości, duszności, kaszlu produktywnego, któremu towarzyszy plwocina.

Antybiotyki na zapalenie płuc są stosowane w ostrym okresie, podczas podstawowego leczenia choroby, wraz ze środkami odtruwającymi, immunostymulantami, środkami mukolitycznymi, lekami wykrztuśnymi i lekami przeciwhistaminowymi.

Aby wybrać odpowiednie antybiotyki do zapalenia płuc u dorosłych, wymagane jest wszechstronne badanie, w tym badanie bakteriologiczne plwociny na mikroflorze w celu określenia wrażliwości na aktywny składnik leku. W zależności od ciężkości choroby pacjenci mogą pozostać niepełnosprawni przez 20-45 dni.

Czas trwania leczenia

Leczenie zapalenia płuc u dorosłych przeprowadza się do momentu pełnego wyzdrowienia pacjenta: do normalizacji temperatury i ogólnego samopoczucia, a także wskaźników badań laboratoryjnych, fizycznych i rentgenowskich.

Możliwe jest osiągnięcie normalizacji wszystkich niezbędnych wskaźników średnio przez 3 tygodnie. Następnie pacjent musi być pod nadzorem lekarza przez kolejne sześć miesięcy. W przypadku zdiagnozowania u pacjenta częstego, podobnego zapalenia płuc, może być wymagana interwencja chirurgiczna.

Całkowity czas trwania leczenia może wynosić od 1 do 2 tygodni pod stałym nadzorem lekarza. W przypadku ciężkiej choroby przebieg przyjmowania antybiotyków wydłuża się do 20 dni. W zależności od powikłań i czynnika sprawczego kurs może być dłuższy.

Jeśli istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się szczepów czynnika sprawczego, nie zaleca się dłuższego stosowania antybiotyków.

Ogólne zasady leczenia

Podczas diagnozowania zapalenia płuc pacjenci powinni być hospitalizowani w oddziale pulmonologii. Do czasu wyeliminowania gorączki i ogólnego zatrucia zaleca się:

• Przestrzegaj odpoczynku w łóżku.
• Wprowadzaj żywność bogatą w witaminy i aminokwasy: owoce, warzywa, produkty mleczne, orzechy, suszone owoce itp. Do codziennej diety pacjenta.
• Postępuj zgodnie z reżimem picia: użyj dużej ilości ciepłego płynu, aby przyspieszyć eliminację toksyn i plwociny z organizmu.
• Utrzymuj normalny mikroklimat w pomieszczeniu, w którym znajduje się pacjent. Wymaga to regularnego wykonywania przeciągów bez przeciągów, codziennego czyszczenia na mokro bez użycia środków dezynfekujących o silnym zapachu, nawilżania powietrza za pomocą specjalnych nawilżaczy lub zwykłej szklanki wody znajdującej się w pobliżu źródła ciepła.
• Zalecane przez przestrzeganie temperatury: nie więcej niż 22 i nie mniej niż 19 stopni ciepła.
• Konieczne jest ograniczenie kontaktu pacjenta z alergenami.
• W przypadku wykrycia objawów wskazujących na niewydolność oddechową zaleca się inhalację tlenu.

Podstawą terapii jest leczenie zapalenia płuc antybiotykami, które przepisuje się jeszcze przed uzyskaniem wyników badania bakteriologicznego plwociny.

Samoleczenie w tym przypadku jest niedopuszczalne, wybór może być przeprowadzony tylko przez wykwalifikowanego specjalistę.

Ponadto zaleca się pacjentów:

• Leczenie immunostymulujące.
• Stosowanie leków przeciwzapalnych i przeciwgorączkowych w tabletkach na bazie paracetamolu, nimesulidu lub ibuprofenu. Podczas leczenia zapalenia płuc, zwłaszcza wywołanego przez infekcje wirusowe, pacjenci są silnie zniechęceni do przyjmowania leków przeciwgorączkowych zawierających kwas acetylosalicylowy (aspiryna).
• Terapia detoksykacyjna z zastosowaniem kompleksów witaminowych, do których należą witaminy A, E, grupa B, kwas askorbinowy. W ciężkich przypadkach choroby wymagana jest terapia infuzyjna.
• Zastosowanie bifidum i pałeczek kwasu mlekowego do utrzymania prawidłowej mikroflory jelitowej: Atsiolaka, Hilaka, Bifidumbacterin.
• Leki z działaniem wykrztuśnym.
• Bromheksyna, mukolityki na bazie ambroksolu (Lasolvan, Ambrobene), acetylocysteina (ACC).
• Leki o działaniu przeciwhistaminowym: Loratadin, Zodak, Aleron.

Po gorączce i przejawach ogólnego zatrucia ciała zaleca się elementy fizjoterapii (inhalacja, elektroforeza, UHF, masaż), a także ćwiczenia fizjoterapeutyczne pod nadzorem lekarza.

Antybiotyki na zapalenie płuc

Antybiotyki są przepisywane z uwzględnieniem czynnika zapalenia płuc, wieku pacjenta i indywidualnych cech jego ciała. Pacjent musi być przygotowany do długotrwałego leczenia, co wymaga ścisłego przestrzegania wszystkich instrukcji lekarza.

W początkowej fazie terapii, do czasu uzyskania wyników badań bakteriologicznych, stosuje się antybiotyki o najszerszym możliwym spektrum działania przez 3 dni.

W przyszłości lekarz może zdecydować o zastąpieniu leku.

• W ciężkiej chorobie zalecano Ceftriakson lub Fortum; Sumamed lub Fortum.
• Podczas leczenia pacjentów poniżej 60. roku życia z towarzyszącymi chorobami przewlekłymi zaleca się stosowanie Ceftriaxone i Avelox.
• Pacjentom młodszym niż 60 lat z łagodną chorobą zalecono stosowanie produktu Tavanic lub Avelox przez 5 dni, a także doksycykliny (do 2 tygodni). Zaleca się stosowanie Amoxiclav i Avelox przez 2 tygodnie.

Próby samodzielnego wyboru odpowiedniego leku mogą nie być skuteczne. Ponadto wybór właściwej, odpowiedniej antybiotykoterapii może być trudny ze względu na niską wrażliwość drobnoustrojów chorobotwórczych na aktywne składniki leku.

Formularz nabyty przez społeczność

Leczenie pozaszpitalnego zapalenia płuc w domu odbywa się przy użyciu:

Leki na bazie amoksycyliny / kwasu klawulanowego, ampicyliny / sulbaktamu, lewofloksacyny, moksyfloksacyny mogą być stosowane jako leki alternatywne.

Na ogólnych oddziałach stosuje się leki z wyboru:

• Penicyliny.
• Ampicyliny w połączeniu z makrolidami.

Alternatywnymi środkami są cefalosporyny 2-3 generacji w połączeniu z makrolidami Lewofloksacyna, moksyfloksacyna.

W ciężkich przypadkach choroby z późniejszym umieszczeniem pacjenta na oddziale intensywnej opieki medycznej i intensywnej terapii jako leki z wyboru zalecają:

• Połączenie ampicylina / kwas klawulanowy.
• Ampicillins / Sulbactam.
• Cefalosporyny 3-4 generacji w połączeniu z makrolidami Lewofloksacyna, moksyfloksacyna.

Imidemeny, icropenemy w połączeniu z makrolidami są zalecane jako leki alternatywne.

Aspiracja

Leczenie aspiracyjnego bakteryjnego zapalenia płuc przeprowadza się przy użyciu:

• Amoksycylina / kwas klawulanowy (Augmentin), przeznaczony do infuzji dożylnej w połączeniu z aminoglikozydami.
• Karbapenem w połączeniu z wankomycyną.
• Cefalosporyny trzeciej generacji w połączeniu z linkozamidami.
• Cefalosporyny trzeciej generacji z aminoglikozydem i metronidazolem.
• Cefalosporyny trzeciej generacji w połączeniu z metronidazolem.

Szpitalne

Zakaźne zapalenie płuc należy leczyć następującymi grupami środków przeciwbakteryjnych:

• Cefalosporyny 3-4 generacji.
• W przypadku łagodnej choroby wskazane jest stosowanie leku Augmentin.
• Z ciężkimi - karboksypenicylinami w połączeniu z aminoglikozydami; Cefalosporyny trzeciej generacji, cefalosporyny czwartej generacji w połączeniu z aminoglikozydami.

Klebsiella

Klebsiella to patogenne mikroorganizmy występujące w ludzkim jelicie. Znaczący wzrost ich ilościowej zawartości na tle zaburzeń immunologicznych może powodować rozwój zakażenia płuc.

W początkowej fazie choroby lekarze zalecają:

• Aminoglikozydy.
• Cefalosporyny 3 pokolenia.
• Amikacyna

Terminowe, kompetentne leczenie przyczynia się do pełnego wyleczenia pacjenta bez rozwoju powiązanych komplikacji przez 14-21 dni.

W ciężkich przypadkach przepisywane są zastrzyki:

• Aminoglikozydy (gentamycyna, tobramycyna).
• Cefapiryna, cefalotyna z amikacyną.

Mykoplazmoza

Mycoplasma zapalenie płuc (czynnik wywołujący zapalenie płuc mykoplazmy) jest atypowym zakażeniem płuc, które objawia się przekrwieniem nosa, bólem gardła, napadowym, obsesyjnym, nieproduktywnym kaszlem, ogólnym osłabieniem, bólem głowy, bólem mięśni.

Złożoność leczenia tego typu zapalenia płuc polega na tym, że antybiotyki z grupy cefalosporyn, aminoglikozydów, penicylin nie wykazują właściwego działania terapeutycznego.

Zaleca się stosowanie następujących makrolidów:

• Klarytromycyna.
• Azytromycyna (Sumamed).
• Rovamycin.

Czas trwania leczenia wynosi co najmniej 14 dni ze względu na wysokie ryzyko nawrotu choroby.

Lekarze preferują antybiotykoterapię krok po kroku: przez pierwsze 48-72 godziny stosuje się leki do infuzji dożylnej, a następnie leki doustne.

Antybiotyki dla zastoinowego zapalenia płuc

Zastoinowe zapalenie płuc jest wtórnym zapaleniem płuc, które występuje w wyniku zastoju w krążeniu płucnym. Grupa ryzyka obejmuje pacjentów w wieku powyżej 60 lat z miażdżycą tętnic, chorobą wieńcową serca, nadciśnieniem tętniczym, rozedmą płuc i innymi chorobami somatycznymi.

Antybiotyki dla zapalenia płuc wtórnego pochodzenia są przepisywane w następujący sposób: Augmentin, Tsifran, Cefazolin przez 14-21 dni.

Nowoczesne antybiotyki

W zależności od rodzaju patogenu, leczenie zapalenia płuc można przeprowadzić według pewnych schematów przy użyciu następujących nowoczesnych leków przeciwbakteryjnych:

• W przypadku ujawnienia się zakażenia grzybiczego zaleca się połączenie cefalosporyn trzeciej generacji z preparatami na bazie flukonazolu.
• Pneumocystis zapalenie płuc jest eliminowane za pomocą makrolidów i kotrimoksazolu.
• Aby wyeliminować patogeny Gram-dodatnie, zakażenia gronkowcowe i enterokokowe, zaleca się stosowanie cefalosporyn czwartej generacji.
• W przypadku atypowego zapalenia płuc zaleca się stosowanie cefalosporyn trzeciej generacji, a także makrolidów.

Jeżeli wyniki badań bakteriologicznych wskazują na przewagę gram-dodatniego zakażenia kokosowego, zaleca się stosowanie cefalosporyn: cefalosporyny, cefoksymu, cefuroksymu.

Kombinacja antybiotyków

Wskazane jest jednoczesne stosowanie antybiotyków z kilkoma lekami w przypadkach, w których nie można było zidentyfikować dokładnego czynnika chorobotwórczego.

Czas trwania leczenia może wynosić do 2 tygodni, podczas których lekarz może zdecydować o zastąpieniu jednego antybiotyku innym.

Lekarze używają leków, które mogą wpływać na wzrost i środki utrzymania zarówno patogenów Gram-dodatnich, jak i Gram-ujemnych.

Użyj zastrzyków takich kombinacji:

• Aminoglikozydy z cefalosporynami.
• Penicyliny z aminoglikozydami.

W przypadku ciężkiej choroby konieczne jest podanie kroplówki lub wlewu dożylnego leków.

W przypadku normalizacji temperatury ciała i wskaźników leukocytów w osoczu krwi, po dniu pacjent jest przenoszony do antybiotyku doustnego, który zostaje zatrzymany po 5-7 dniach.

Czy jest lepszy antybiotyk?

Nie ma czegoś takiego jak najlepszy antybiotyk na zapalenie płuc. Wszystko zależy od formy choroby, jej patogenu, wyników badań bakteriologicznych plwociny, indywidualnych cech pacjenta.

Po przejrzeniu informacji o tym, jakie antybiotyki są stosowane w leczeniu zapalenia płuc, zaleca się powstrzymanie się od ich stosowania niezależnie.

Przy pierwszych oznakach choroby należy zwrócić się o pomoc do wykwalifikowanego lekarza.

Samoleczenie grozi brakiem odpowiedniego efektu wraz z późniejszym rozwojem poważnych powikłań i śmierci.

Jakie antybiotyki są stosowane w zapaleniu płuc

Współczesna medycyna nie stoi w miejscu i powstają nowe skuteczne leki do leczenia różnych chorób, w tym zapalenia płuc. Mimo to co roku liczba pacjentów cierpiących na tę niebezpieczną chorobę wzrasta, a zgony nie są rzadkością. Przyczyniać się do tego złego środowiska, dymu, szkodliwych warunków pracy, zmniejszonej odporności, stałej mutacji niebezpiecznych patogenów i powstawania nowych.

Co to jest zapalenie płuc

Zapalenie płuc to zapalenie płuc. Występuje z powodu infekcji w organizmie i jest bardzo trudna. Jego symptomy to:

• Zadyszka.
• Ogólna słabość.
• Zatrucie organizmu, któremu towarzyszą wymioty.
• Wysoka temperatura ciała (powyżej 38 stopni), która utrzymuje się przez kilka dni.
• Kaszel z plwociną lub krwią.
• Ból głowy

Aby prawidłowo zdiagnozować, konieczne jest oddanie krwi, plwociny do badań laboratoryjnych i wykonanie prześwietlenia klatki piersiowej. Jeśli diagnoza zostanie wykonana prawidłowo, lekarz przepisuje leczenie antybiotykami. Z zapaleniem płuc jest to najpewniejsze lekarstwo. Antybiotyki na zapalenie płuc pomagają wyeliminować ognisko zapalenia.

Stosowanie środków przeciwdrobnoustrojowych jest konieczne, aby zapobiec rozwojowi patogenów, bakterii, pałeczek, wirusów i zminimalizować ryzyko powikłań. Jeśli nie rozpoczniesz leczenia na czas, możesz przegapić czas. Z tego powodu dalsze leczenie może trwać bardzo długo, aw niektórych przypadkach opóźnienie jest śmiertelne.

Rodzaje antybiotyków w leczeniu zapalenia płuc

Przepisywanie antybiotyków na zapalenie płuc jest tylko lekarzem, polegającym na objawach pewnego rodzaju zapalenia płuc (lobar, atypowe, podstawowe, ogniskowe, aspiracja).

Antybiotyki o szerokim zakresie działań stosowanych w zapaleniu płuc są następujące:

• Penicylina (penicylina, amoksycylina, augmentina, oksacylina, ampicylina).
• Cefalosporyna (cefilim, cefeksym, ceftobylprol, cefaleksyna, ceftriakson).
• Makrolidy (erytromycyna, klarytromycyna).
• Aminoglikozydy (kanamycyna, azytromycyna, gentamycyna).
• Tetracykliny (doksycyklina, minocyklina, tetracyklina).
• Fluorochinol (lewofloksacyna, cyprofloksacyna).

Jeśli źródło zakażenia zostanie ustalone, lekarz przepisuje taki lek, na który zidentyfikowany drobnoustrój jest wrażliwy. Jest to określane przez analizę plwociny, z której uzyskano wzrost mikroorganizmów, określając w ten sposób wrażliwość na niektóre leki przeciwbakteryjne.

Czasami niektóre antybiotyki są zastępowane przez inne. Dzieje się tak w następujących przypadkach:

• Jeśli w ciągu 72 godzin po zażyciu leków przeciwbakteryjnych nie nastąpiła poprawa.
• Występowały działania niepożądane, zagrażające życiu, od zażywania konkretnego leku.
• Niektóre rodzaje antybiotyków mogą być zbyt toksyczne dla pewnych grup ludzi, na przykład kobiet w ciąży i dzieci. W tym przypadku czas przyjmowania leku jest zmniejszony lub zastąpiony innym.

Jak działają różne rodzaje antybiotyków

Każdy rodzaj antybiotyku zwalcza określony rodzaj patogenu zapalenia płuc.

• W przypadku wykrycia patogenów pneumokokowych, antybiotyki penicylinowe są bardzo skuteczne w zwalczaniu ich. Jeśli u pacjenta występuje oporność lub nadwrażliwość na ten rodzaj leku, można stosować cefalosporyny lub makrolidy.
• Jeśli zapalenie płuc zostało wywołane przez chlamydię lub mykoplazmy, leczenie przeprowadza się za pomocą makrolidów, fluorochinoli, a także antybiotyków tetracyklinowych.
• Cefalosporyny walczą z E. coli i legionellozą z makrolidami w połączeniu z fluorochinolami.

Zastosowania antybiotyków

Aby leczenie zapalenia płuc za pomocą antybiotyków zakończyło się powodzeniem, konieczne jest ich prawidłowe zastosowanie. Dorosłe leki przeciwbakteryjne podaje się na różne sposoby: doustnie, domięśniowo, wziewnie, dożylnie.

U niemowląt w leczeniu zapalenia płuc antybiotyki są wstrzykiwane pozajelitowo, z pominięciem układu pokarmowego, w przeciwnym razie może to mieć niekorzystny wpływ na mikroflorę żołądka i jelit. Leki przeciwbakteryjne podaje się przez wstrzyknięcie lub inhalację. Co najważniejsze, dzieci do 6 miesięcy są leczone w szpitalu pod całodobowym nadzorem lekarzy.

W przypadku dorosłych różne antybiotyki na zapalenie płuc są podawane w inny sposób:

• Jeśli choroba jest bardzo trudna, w pierwszych dwóch dniach podaje się dożylnie antybiotyki penicylinowe, a następnie domięśniowe. W tym przypadku przejście z jednej formy podawania leku na drugą nazywa się „stopniowym” kursem leczenia.
• Cefalosporyny ze względu na ich niską toksyczność można podawać dożylnie i domięśniowo. Penicylina jest często zastępowana, jeśli pacjent ma nadwrażliwość na ten antybiotyk.
• Makrolidy doskonale sprawdzają się u gronkowców, maczugowców, paciorkowców i pneumokoków. Ten lek nadal działa nawet po jego anulowaniu, ponieważ zgromadził się wystarczająco w tkankach płuc.
• W szpitalu, jeśli nie ustalono przyczynowego zapalenia płuc, stosuje się aminoglikozydy i fluorochinyl, zarówno oddzielnie, jak iw połączeniu ze sobą. Efekt będzie taki sam.

Jeśli zapalenie płuc występuje w łagodnej lub umiarkowanej postaci bez powikłań, prawidłowo wybrany lek przeciwbakteryjny pomaga całkowicie wyleczyć chorobę w ciągu 10 dni. Zapalenie płuc wywołane przez mykoplazmy, legionellę lub chlamydię, leczy się przez około miesiąc, aż do całkowitego wyzdrowienia.

Gdy antybiotyki na zapalenie płuc nie pomagają

Dzieje się tak z kilku powodów:

• Odporność drobnoustrojów na antybiotyk wybrany do leczenia zapalenia płuc.
• Dzięki ciągłej zmianie antybiotyków, dzięki czemu mikroorganizmy dostosowują się do nich i stają się odporne.
• Próbując leczyć zapalenie płuc, wybierając lek przeciwbakteryjny. Z tego powodu mikroorganizmy przystosowują się również do różnych rodzajów leków, które przestają pomagać.
• Jeśli dawka leku przeciwbakteryjnego została nieprawidłowo wybrana. Dzieje się tak w przypadku samoleczenia.

Zasady terapii

W leczeniu zapalenia płuc konieczne jest przyjmowanie antybiotyków przez co najmniej siedem dni. Następnie wykonuje się kontrolne zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej, aby wykluczyć obecność źródła zakażenia w płucach. Jeśli zostanie znaleziony, powtórz przebieg leczenia, ale za pomocą innego leku przeciwbakteryjnego. W niektórych przypadkach możliwa jest konsultacja z lekarzem gruźlicy.

Zapalenie płuc musi być leczone w szpitalu. Niezależnie i często niewłaściwie dobrane antybiotyki w wielu przypadkach powodują skutki uboczne, stan pacjenta może się pogorszyć, wzrasta ryzyko powikłań i pogarsza się rokowanie w leczeniu zapalenia płuc.

Antybiotyki na zapalenie płuc: najlepsze leki

Antybiotyki na zapalenie płuc zapewniają skuteczne leczenie choroby i całkowite wyzdrowienie pacjenta. Stosowanie takich leków powinno odbywać się pod nadzorem specjalisty, często w placówce medycznej.

Znaczenie stosowania antybiotyków w zapaleniu płuc

Antybiotyki są niezbędnymi lekami, które umożliwiają wysokiej jakości leczenie zapalenia płuc. Bez skutecznego leczenia antybiotykami, leczenie pacjenta jest dość problematyczne, a szybki postęp choroby prowadzi do poważnych powikłań, a nawet śmierci.

Inne leki przepisywane pacjentowi z zapaleniem płuc odgrywają rolę adiuwantów mających na celu poprawę leczenia, łagodzenie objawów, zmniejszenie prawdopodobieństwa wystąpienia działań niepożądanych i przyspieszenie powrotu do zdrowia.

Leki przeciwdrobnoustrojowe stosuje się po przeprowadzeniu szczegółowego badania biomateriału pacjenta (krew, mocz, plwocina). Określenie rodzaju mikroorganizmów, które wywołały rozwój choroby, pozwala wybrać najskuteczniejszy lek.

Najczęściej patologia jest wywoływana przez patogeny, które znajdują się na poniższej liście:

• gronkowiec;
• paciorkowce;
• pneumokoki;
• enterobakterie;
• chlamydia;
• mykoplazma;
• hemofilny Bacillus;
• moraxsella.

Czas trwania antybiotykoterapii i ilość leków otrzymywanych przez pacjenta określa lekarz prowadzący w oparciu o charakterystykę procesu patologicznego. Oprócz różnorodnych patogenów, lekarz bierze pod uwagę nasilenie choroby, charakter ogniskowych zmian płucnych, indywidualne cechy pacjenta.

Grupy antybiotyków przepisane na zapalenie płuc

Współczesna medycyna nie używa prostych penicylin wcześniej stosowanych do zapalenia płuc. Dziś pulmonologom przepisuje się bardziej skuteczne i bezpieczne leki, które mają minimalne działanie toksyczne na organizm.

Rozpoczynając leczenie zapalenia płuc, lekarz wybiera skuteczne leki spośród:

• cefalosporyny (cefotaksym, ceftriakson);
• makrolidy (azytromycyna, klarytromycyna);
• karbapenemy (Meropenem, Imipenem);
• półsyntetyczne penicyliny (Amoksycylina, Amoxiclav).

Cefalosporyny pomogą wyleczyć nieskomplikowane zapalenie płuc wywołane aktywacją w organizmie ludzkim pneumokoków, paciorkowców, enterobakterii. Są one również stosowane, jeśli pacjent jest uczulony na makrolidy i penicyliny. Preparaty tego typu są nieskuteczne wobec Escherichia coli i Klebsiella.

Makrolidy są istotne w diagnostyce atypowego zapalenia płuc, zapalenia płuc, występującego na tle ostrych zakażeń układu oddechowego, nietolerancji penicyliny. Chlamydia, mykoplazma, pałeczki hemofilne są wrażliwe na tę grupę leków.

Karbapenemy są stosowane w leczeniu skomplikowanych postaci choroby, jak również przy niskiej skuteczności cefalosporyn. Półsyntetyczne penicyliny są przepisywane do łagodnego zapalenia płuc pochodzenia wirusowego i bakteryjnego. Ten rodzaj leku jest skuteczny przeciwko prątkom hemofilii i pneumokokom.

W niektórych przypadkach eksperci powołują fluorochinolony i monobaktamy. Jednak te antybiotyki dla zapalenia płuc u dorosłych nie stają się lekami pierwszego wyboru.

Zasady leczenia cefalasporinami

Cefalosporynę zwaną cefotaksymem stosuje się do podawania domięśniowego lub pozajelitowego (do żyły). Antybiotyk może być stosowany w okresie noworodkowym, w pierwszym i drugim trymestrze ciąży. Narzędzie nie jest zalecane do stosowania podczas karmienia piersią.

Dla dorosłych pacjentów lek podaje się zgodnie z następującym schematem:

1. Średni stopień zapalenia płuc - 2 g co 8-12 godzin.
2. Ciężkie zapalenie płuc - 2 g po 4-8 godzinach.

Do podawania dożylnego lek rozcieńcza się roztworem soli lub 5% roztworem glukozy. Aby wykonać zastrzyki w mięsień, cefotaksym łączy się z lidokainą (1%).

Skutkami ubocznymi terapii tym antybiotykiem mogą być zmiany składu krwi, bóle głowy, reakcje alergiczne, niedokrwistość, wymioty i nieprawidłowe stolce.

Ceftriakson jest złożonym lekiem związanym z silnymi antybiotykami nowej generacji. Podobnie jak cefotaksym ten lek jest podawany dożylnie lub domięśniowo. Przed wykonaniem wstrzyknięć proszek rozpuszcza się w lidokainie lub w wodzie do wstrzykiwań.

Istnieje następujący wspólny schemat leczenia zapalenia płuc u dorosłych stosujących ceftriakson - 2-4 g raz lub dwa razy w ciągu 24 godzin.

Ceftriakson w większości przypadków jest tolerowany bez powikłań. Czasami lek wywołuje skutki uboczne w postaci wymiotów, dysfunkcji przewodu pokarmowego, pogorszenia ogólnego samopoczucia.

Antybiotyki cefalosporynowe są przeciwwskazane do stosowania w przypadkach, gdy pacjent ma niewydolność wątroby lub nerek, alergie na aktywny składnik leków.

Leczenie zapalenia płuc u dorosłych antybiotykami makrolidowymi

Azytromycyna jest na szczycie listy makrolidów najbardziej pożądanych w leczeniu zapalenia płuc. Pacjenci w wieku powyżej 6 lat i dorośli mają przepisane kapsułki.

Minimalny czas trwania kursu z azytromycyną wynosi 3 dni. Pacjenci w wieku powyżej 12 lat przyjmują lek raz na dobę (1 kapsułka 500 mg).

Azytromycyna należy do leków o przedłużonym działaniu, dlatego zabronione jest dokonywanie zmian w schemacie dawkowania. Nie zaleca się również przyjmowania leku więcej niż dwa razy dziennie.

Skutki uboczne antybiotyków nie rozwijają się często. Na liście możliwych negatywnych skutków przyjmowania kapsułek pojawiają się:

• zapalenie spojówek;
• nerwica;
• senność;
• skurcz oskrzeli;
• wysypka skórna;
• nieprawidłowe funkcjonowanie przewodu pokarmowego;
• kandydomikoza.

Klarytromycyna jest godnym przedstawicielem makrolidów, zajmując drugą pozycję pod względem częstości podawania po azytromycynie. Schemat stosowania obu leków jest bardzo podobny. W leczeniu zapalenia płuc dorośli otrzymują 250-500 mg leku raz dziennie. Terapia prowadzona jest przez 6-14 dni.

Oba makrolidy mają szerokie spektrum działania i podobną listę przeciwwskazań. Azytromycyna i klarytomycyna nie są przepisywane w przypadku ciężkich chorób wątroby i nerek, nietolerancji na skład tych leków. Nie zaleca się stosowania obu produktów w leczeniu zapalenia płuc u pacjentek w okresie laktacji i kobiet w ciąży.

Karbapenemy są lekami drugiego wyboru w zapaleniu płuc.

Meropenem, podobnie jak cefalosporyny, jest dostępny w postaci proszku do przygotowania roztworu do wstrzykiwań. To narzędzie służy do prowadzenia monoterapii lub skojarzonego leczenia zapalenia płuc w przypadkach, w których nie ma wyraźnego wpływu stosowania antybiotyków pierwszego wyboru.

Istnieją ograniczenia wiekowe dotyczące przeznaczenia tego leku. Dlatego Meropenem nie nadaje się do leczenia zapalenia płuc u pacjentów w wieku poniżej 3 miesięcy. Lek jest ograniczony do okresu rodzenia i laktacji. Jeśli konieczne jest przeprowadzenie terapii antybiotykiem u pacjentów karmiących, czasowe przeniesienie dziecka na sztuczne odżywianie jest obowiązkowe.

Podawanie pozajelitowe leku: dorośli i pacjenci powyżej 12 lat - 500 mg w odstępach 8-godzinnych. Czas trwania kursu leczenia jest ustalany indywidualnie.

Poważne skutki uboczne stosowania leków są rzadko opracowywane. U niektórych pacjentów antybiotyk może powodować tachykardię, świąd i wysypkę skórną, bezsenność, bóle brzucha, nudności i biegunkę. Aby wykluczyć pojawienie się negatywnych reakcji organizmu na lek, nie jest on przepisywany w ostrych i przewlekłych chorobach przewodu pokarmowego, w pierwszych 90 dniach życia noworodków, z indywidualną nietolerancją substancji czynnej.

Cechy stosowania półsyntetycznych penicylin

Pomimo różnorodności nowoczesnych antybiotyków, preparaty penicyliny pozostają jedną z opcji leczenia zapalenia płuc. W pulmonologii ważne jest stosowanie środków półsyntetycznych o oszczędnym działaniu na organizm pacjenta.

Amoksycylina jest dopuszczalna do stosowania w leczeniu różnych kategorii pacjentów, z wyjątkiem kobiet karmiących piersią. Lek pomaga skutecznie radzić sobie z zapaleniem płuc na różnych etapach jego rozwoju. W zależności od recepty lekarza lek przyjmuje się doustnie lub podaje dożylnie.

Tabletki antybiotykowe są spożywane w czasie niezależnym od przyjmowania pokarmu. Dla dorosłych lek jest przepisywany w dawce 500 mg-0, 75 g trzy razy dziennie.

Czas trwania leczenia zależy od ciężkości choroby. Może się różnić w ciągu 5 dni - 2 tygodnie.

Jeśli istnieją wskazania do podania dożylnego lub domięśniowego, Amoksycylina jest przepisywana w dawce 500-1000 mg dla dorosłych pacjentów 2 razy w ciągu 24 godzin. Przebieg zastrzyków może trwać od 1 tygodnia do 10 dni. Po ustąpieniu klinicznych objawów choroby lek podaje się przez kolejne 2-3 dni.

Amoxiclav - dwuskładnikowy antybiotyk, który składa się z połączenia amoksycyliny i kwasu klawulanowego. Lek jest dostępny w postaci tabletek i proszku, z których przygotowuje się preparat do wstrzykiwań.

Dorośli przyjmują Amoxiclav na zapalenie płuc zgodnie ze standardowym dziennym schematem dawkowania:

• z łagodną chorobą - 250 mg (+125 mg) trzy razy dziennie;
• umiarkowane zapalenie płuc - 500 mg (+125 mg) dwa razy w ciągu dnia;
• skomplikowana postać choroby - 875 mg (+125 mg), 2 razy dziennie.

Jeśli to konieczne, stosowanie antybiotyków w zastrzykach dorosłych pacjentów otrzymuje lek w pojedynczej dawce 1,2 g. Między spożyciem leku w organizmie ściśle przestrzega się 6-8 godzinnych odstępów. Przebieg leczenia antybiotykowego w umiarkowanym zapaleniu płuc trwa 7-10 dni. W cięższych przypadkach leczenie przedłuża się do 2-3 tygodni.

Skutki uboczne stosowania półsyntetycznych penicylin - zjawisko rzadkie. Czasami pacjenci otrzymujący Amoxicillin lub Amoxiclav rozwijają reakcje alergiczne w postaci świądu, pokrzywki lub wysypki, niezwykle rzadko - wstrząsu anafilaktycznego.

Aby zminimalizować ryzyko zdarzeń niepożądanych, zaleca się zbadanie obecności nadwrażliwości na penicyliny przed rozpoczęciem leczenia.

Ogólne zalecenia dla pacjentów przyjmujących antybiotyki

Podczas przyjmowania antybiotyków podczas zachorowania na zapalenie płuc ważne jest przestrzeganie pewnych wytycznych:

1. W ostrej fazie choroby stosować się do leżenia w łóżku.
2. Pij wystarczającą ilość czystej wody, świeżych warzyw i owoców.
3. W pomieszczeniu, w którym przebywa pacjent, dwa razy dziennie do czyszczenia na mokro, tak często, jak to możliwe, organizować wentylację.
4. Po upadku ciepła wykonaj ćwiczenia oddechowe, masuj klatkę piersiową i plecy (pod nadzorem specjalisty).

Większość lekarzy radzi jednocześnie z terapią antybiotykową, aby prowadzić kursy z preparatami multiwitaminowymi. Pomaga wzmocnić układ odpornościowy i szybszy powrót do zdrowia.

Jak przepisane i które antybiotyki dla zapalenia płuc są bardziej skuteczne

Zapalenie płuc jest jedną z najczęstszych i poważniejszych chorób układu oddechowego. Jego przyczyną są z reguły patogenne mikroorganizmy, dlatego antybiotyki są podstawą leczenia procesu patologicznego - leków, które działają bezpośrednio na czynnik sprawczy choroby.

Sukces leczenia zapalenia płuc i stan pacjenta w przyszłości zależy od właściwego doboru leków i przestrzegania warunków ich przyjęcia. Przeanalizujmy szczegółowo, po imieniu, co leczyć, jakie leki pić przeciw zapaleniu płuc, jakie zastrzyki w ciężkich postaciach choroby u dorosłych i dzieci, a także ile dni może utrzymać temperatura, dzięki leczeniu antybiotykiem.

Co jest potrzebne do zapalenia płuc

Zapalenie płuc jest procesem patologicznym, który wpływa na tkankę płucną w różnych skalach i prowadzi do powstawania ropnego wysięku w pęcherzykach płucnych. Zapalenie płuc odnosi się do chorób, które wymagają pilnej konsultacji ze specjalistą i opieką medyczną, dlatego gdy pojawią się pierwsze objawy, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Objawy zapalenia płuc obejmują:

• kaszel, suchość lub produktywność, z wyładowaniem ropnej i zardzewiałej plwociny;
• wzrost temperatury ciała do 39 stopni i powyżej;
• ból w klatce piersiowej, który jest szczególnie zauważalny podczas kaszlu i głębokich oddechów;
• sinica skóry;
• duszność, szybki oddech;
• objawy zatrucia (bóle głowy, nudności, utrata przytomności);
• niższe ciśnienie krwi;
• tachykardia lub szybki puls.

Jeśli wystąpią powyższe objawy, pacjent powinien zostać zabrany do placówki medycznej tak szybko, jak to możliwe, w celu przeprowadzenia kompleksowej diagnozy.

Czynnikami wywołującymi chorobę są zwykle pneumokoki, rzadko paciorkowce, gronkowce, prątki hemofilne, chlamydie, mykoplazmy itp.

Antybiotyki są najskuteczniejszym sposobem zwalczania bakterii - działają na mikroorganizmy na poziomie komórkowym, dzięki czemu zagraniczni agenci przestają się rozmnażać i szybko umierać.

Leki przeciwdrobnoustrojowe zostały wynalezione w latach 40. i 50. ubiegłego wieku - do tego czasu co trzecia osoba zmarła na zapalenie płuc, a wiele rozwinęło poważne komplikacje. W związku z tym stosowanie antybiotyków przez ponad kilkanaście lat uznano za najlepszą opcję w leczeniu procesów zapalnych w płucach.

Antybiotyki są przepisywane przez lekarza po określeniu czynnika chorobotwórczego i jego wrażliwości na konkretną substancję, dla której bada się plwocinę pacjenta. Nowoczesne leki z grupy środków przeciwdrobnoustrojowych mają wysoką skuteczność i minimalną ilość skutków ubocznych, dlatego w przypadku niepowikłanego zapalenia płuc leczenie można przeprowadzić w domu. Rozpoczęte i ciężkie zapalenie płuc, jak również procesy zapalne w płucach u dzieci i osób w wieku powyżej 60 lat wymagają hospitalizacji.

Czy można leczyć zapalenie płuc bez antybiotyków? Większość ekspertów odpowiada na to pytanie negatywnie. Stosowanie terapii przeciwdrobnoustrojowej nie wymaga jedynie zapalenia płuc o etiologii wirusowej, ale fakt ten można ustalić dopiero po przeprowadzeniu odpowiednich badań. Do czasu uzyskania wyników lekarze w każdym przypadku przepisują pacjentowi antybiotyki, aby nie ryzykować jego zdrowia i życia - całkowity brak leczenia może prowadzić do poważnych konsekwencji.

WAŻNE! Surowo zabrania się samodzielnego przyjmowania antybiotyków w przypadku zapalenia płuc, ponieważ przy niekontrolowanym stosowaniu takich leków drobnoustroje chorobotwórcze mogą rozwinąć odporność na działanie terapii przeciwdrobnoustrojowej, w wyniku czego trudniej będzie wybrać skuteczne leczenie.

Zasady przypisania

Antybiotyki na zapalenie płuc są wybierane przez lekarza w oparciu o szereg ogólnych zasad, których przestrzeganie jest niezwykle ważne dla pomyślnego wyniku terapii.

1. W leczeniu zapalenia płuc stosuje się kombinację kilku środków przeciwdrobnoustrojowych - z reguły 2-3 nazwy.
2. Przed przyjęciem jakiegokolwiek antybiotyku lekarz powinien upewnić się, że pacjent nie jest uczulony na leki z tej grupy. Ponadto należy wziąć pod uwagę wiek pacjenta, cechy jego ciała, współistniejące choroby i przeciwwskazania.
3. Przed określeniem patogenu procesu patologicznego pacjentowi przepisuje się antybiotyki pierwszego rzutu, z reguły z leków nowej generacji lub z grupy penicylin. Należy je regularnie przyjmować, aby niezbędne stężenie substancji czynnej było stale utrzymywane we krwi.
4. Po diagnozie pacjentowi przepisuje się lek, który ma działanie terapeutyczne na określony rodzaj bakterii - najczęściej antybiotyki o szerokim spektrum działania. Jeśli u osoby zdiagnozowano nietypowe zapalenie płuc wywołane przez chlamydię, mykoplazmy lub legionellę, należy przyjmować specjalne leki - na przykład sumowane lub klarytromycynę, dodatkowo za pomocą leków o szerokim zakresie.
5. Terapia przeciwdrobnoustrojowa musi być koniecznie uzupełniona leczeniem objawowym - przeciwgorączkowym, wykrztuśnym, wzmacniającym leki.

Skuteczność antybiotykoterapii zależy od właściwego doboru schematów leczenia i przestrzegania warunków leczenia. Leki przeciwdrobnoustrojowe dostają się do ogniska zapalenia wraz z krwioobiegiem, po czym oddziałują w inny sposób na mikroorganizmy chorobotwórcze - niektóre (bakteriobójcze) niszczą ich strukturę, inne, zwane bakteriostatycznymi, zapobiegają rozwojowi bakterii.

Należy zauważyć, że czynniki sprawcze zapalenia płuc stale się mutują, wytwarzając odporność na niektóre grupy leków, więc zwykłe leki przeciwdrobnoustrojowe mogą być nieskuteczne w przypadku różnych form zapalenia płuc. Szpitalne zapalenie płuc, choroba rozwijająca się w ścianach placówki medycznej, jest szczególnie trudna do leczenia.

POMOC! Najbardziej skuteczne dla dorosłych i dzieci są nowe generacje leków o szerokim spektrum działania, ponieważ są one w stanie zwalczać kilka rodzajów drobnoustrojów chorobotwórczych.

Jakie grupy są stosowane w leczeniu

Wcześniej preparaty penicyliny były przepisywane do leczenia zapalenia płuc, ale mają one kilka skutków ubocznych i dotykają tylko niektórych rodzajów drobnoustrojów chorobotwórczych.

Ponadto wiele szczepów bakterii rozwinęło już odporność na działanie penicylin, więc ich stosowanie nie zawsze jest uzasadnione. We współczesnej medycynie stosuje się bardziej skuteczne i bezpieczne środki, które można stosować u pacjentów w różnym wieku.

1. Makrolidy. Z reguły antybiotyki z tej grupy są przepisywane jako leki pierwszego rzutu (jeśli istnieją przeciwwskazania lub alergie na leki penicylinowe). Skuteczny w nietypowych postaciach choroby powodowanych przez mykoplazmy, chlamydie, legionellę, pałeczki hemofilne. Praktycznie nie ma wpływu na paciorkowce i gronkowce.
2. Penicyliny są półsyntetyczne. Leki, które są bardziej skuteczne niż zwykłe penicyliny - zakres ich działania obejmuje większość drobnoustrojów gram-dodatnich, pneumokoków, prątków hemofilnych, gonokoków itp. Przypisany do łagodniejszych form zapalenia płuc po określeniu patogenu procesu patologicznego i jego wrażliwości na antybiotyki. Są uważane za jeden z najmniej toksycznych środków przeciwbakteryjnych, dlatego często są przepisywane dzieciom i kobietom w ciąży.
3. Cefalosporyny. Są używane do udowodnionej nietolerancji makrolidów i niepowikłanych form zapalenia płuc wywołanych przez paciorkowce, pneumokoki, enterobakterie. Nie działają na E. coli i Klebsiella. Dobrze tolerowany przez organizm, ale nie przepisywany na ciężką niewydolność nerek i na starość.
4. Fluorochinolony. Grupa antybiotyków, które mogą zwalczać pneumokoki, niektóre szczepy gronkowców i szereg nietypowych mikroorganizmów. Preparaty fluorochinolonowe są uważane za najlepszy lek do zwalczania ciężkiego zapalenia płuc.
5. Karbapenemy. Zniszcz bakterie, które są odporne na działanie cefalosporyn, są przepisywane na skomplikowane formy choroby i proces septyczny.
6. Monobaktam. Działanie leków jest podobne do działania antybiotyków z grupy penicylin i cefalosporyn, mają one dobry wpływ na bakterie Gram-ujemne.

Odrębną kategorią mogą być połączone leki, które oprócz głównego składnika aktywnego zawierają inne składniki, które zwiększają jego działanie terapeutyczne. Przykłady - Augmentin, Flemoklav Solyutab zawierający amoksycylinę w połączeniu z kwasem klawulanowym. Chroni antybiotyk przed działaniem substancji zwanej beta-laktamazą, która jest wytwarzana przez niektóre bakterie i zmniejsza efekt leczenia.

Wszystkie leki przeciwbakteryjne dla dorosłych i dzieci są dostępne w dwóch postaciach - tabletek (kapsułek) i proszku do wstrzykiwań domięśniowych lub płynów dożylnych. Środki w postaci tabletek stosuje się w nieskomplikowanych postaciach choroby, które są leczone ambulatoryjnie (w domu).

W ciężkich przypadkach zapalenia płuc konieczne są zastrzyki i wkraplacze dla dorosłych i dzieci - szybciej docierają do zmiany i zaczynają walczyć z obcymi agentami. Z reguły takie procedury są przeprowadzane w warunkach instytucji medycznej, ale czasami możliwe jest leczenie w domu (jeśli wśród krewnych pacjenta są pewne umiejętności).

WAŻNE! Antybiotyki są stosowane wyłącznie do leczenia zakażeń bakteryjnych - w przypadku zakażenia organizmu wirusami są one nieskuteczne.

Lista najlepszych leków według nazwy

Najskuteczniejszymi lekami przeciwdrobnoustrojowymi w leczeniu zapalenia płuc u dorosłych są leki nowej generacji o wysokiej skuteczności i minimalnej liczbie przeciwwskazań:

• Penicyliny: Amoxiclav, Flemoklav, Amoxicillin;
• Cefalosporyny: ceftriakson, cefotaksym;
• Makrolidy: azytromycyna, erytromycyna, klarytromycyna;
• Fluorochinolony: lewofloksacyna, moksyfloksacyna.

Najsilniejsze i najbardziej dobre formy choroby powodowane przez organizmy Gram-ujemne są uważane za trzecią generację cefalosporyn - ceftriaksonu, cefotaksymu i nietypowych form zapalenia płuc - azytromycyny, klarytromycyny.

Ponieważ schemat leczenia zapalenia płuc obejmuje z reguły 2-3 nazwy leków, ważne jest, aby wziąć pod uwagę ich wzajemne oddziaływanie. Głównym celem formułowania kombinacji antybiotyków jest zwiększenie efektu terapeutycznego bez zwiększania toksyczności i zwiększanie ryzyka działań niepożądanych. Podstawowe zasady sporządzania diagramów są następujące: nie przepisuj leków z tej samej grupy i łącz antybiotyki bakteriostatyczne o działaniu bakteriobójczym (na przykład makrolidy można podawać razem z cefalosporynami, karbapenemami, monobaktamami).

WAŻNE! Przed użyciem kilku antybiotyków należy dokładnie przestudiować instrukcje dla każdego z leków - określa on cechy interakcji farmakologicznej, dopuszczalne i zabronione kombinacje.

Jak zabrać dorosłych i dzieci

Antybiotyki na zapalenie płuc podaje się dożylnie lub doustnie z dużą ilością wody. Odbiór powinien być przeprowadzany w tym samym czasie w dawce ściśle zalecanej przez lekarza.

Ponieważ leki przeciwdrobnoustrojowe niszczą nie tylko chorobotwórczą, ale także użyteczną mikroflorę, probiotyki należy przyjmować w połączeniu z tymi lekami - pomogą one uniknąć dysbakteriozy i innych chorób układu pokarmowego, które mogą się rozwinąć podczas leczenia.

Ile dni na ukłucie lub zażywanie leku zależy od formy i złożoności choroby. Średni czas stosowania antybiotyków wynosi 7-10 dni (czasami jest zwiększany do 21 dnia) i nie można przerwać terapii, nawet jeśli stan pacjenta poprawi się - w organizmie mogą znajdować się żywe bakterie, które spowodują nawrót zapalenia płuc. Dorośli w początkowej fazie choroby, jak również w leczeniu domowym, gdy jest łagodny, zaleca się następujący schemat:

• amoksycyliny 0,5 mg co 8 godzin;
• cefuroksym 0,5 mg co 12 godzin.

W ciężkich postaciach choroby stosuje się cefalosporyny (Cefelim lub Cefotoxime), które są uzupełniane lekami z grupy makrolidów, w przypadku zapalenia płuc u dorosłych wywołanego przez gronkowce lub pneumokoki, dożylne wstrzyknięcia wykonuje się tymi lekami. Starsi ludzie z reguły nie przepisują terapii intensywnymi środkami i przerywają leczenie aminopenicylinami, które mają minimalną liczbę przeciwwskazań.

W dzieciństwie amoksycylina, flemoksyna, erytromycyna i ceftriakson są stosowane w postaci zastrzyków, tabletek lub zawiesin - leki te są dość skuteczne i bezpieczne, ale w przypadku dzieci powinny być przyjmowane pod ścisłym nadzorem lekarza.

Każdy z leków może powodować działania niepożądane z różnych narządów i układów - najczęściej są to reakcje alergiczne (wysypka, świąd i zaczerwienienie skóry) oraz zaburzenia przewodu pokarmowego, w tym biegunka, nudności i brak apetytu. Wraz z rozwojem tych zjawisk należy zaprzestać przyjmowania antybiotyku i jak najszybciej skontaktować się z lekarzem, który przepisze inny lek.

Oprócz przyjmowania antybiotyków pacjent z rozpoznaniem zapalenia płuc powinien obserwować leżenie w łóżku, przyjmować leki na leczenie objawowe (febrifugal, wykrztuśne, tonik), jeść prawidłowo i pić jak najwięcej płynów, aby zmniejszyć toksyczność dla organizmu. Po zakończeniu ostrego okresu choroby, w celu poprawy efektu leczenia zachowawczego i zapobiegania nawrotom, pacjentom przepisuje się fizjoterapię, masaż i ćwiczenia terapeutyczne.

WAŻNE! Nawet przy skutecznej, dobrze dobranej antybiotykoterapii średni okres całkowitego wyleczenia po zapaleniu płuc wynosi około 21 dni - w tym czasie pacjent musi prowadzić zdrowy tryb życia, unikać hipotermii i infekcji wirusowych.

Co zrobić, jeśli nie pomogą

Skuteczność przepisanej terapii przeciwdrobnoustrojowej można sprawdzić trzeciego dnia przyjmowania antybiotyków - pacjent powinien mieć gorączkę i złagodzić stan.

Po 7 dniach podawania przepisano prześwietlenie kontrolne płuc, za pomocą którego lekarz ocenia układ oddechowy pacjenta i skuteczność leczenia.

Jeśli nie ma pozytywnych zmian, należy szukać przyczyny w jednym z następujących czynników:

• odporność drobnoustrojów chorobotwórczych na działanie określonego antybiotyku (najczęściej występuje w przypadku samoleczenia);
• błędy w określeniu czynnika sprawczego choroby lub niewłaściwie przepisanego leku;
• niewłaściwe dawkowanie, naruszenie zasad przyjęcia.

W przypadku braku pożądanego efektu przyjmowania antybiotyków reżim leczenia jest zmieniany i dostosowywany - przepisywane są inne leki i dawki. W niektórych przypadkach pacjentom przepisuje się powtórne badanie w celu zidentyfikowania czynników powodujących chorobę i ich wrażliwości na leki.

Przydatne wideo

Zobacz szczegółowo na temat leczenia antybiotykami zapalenia płuc:

Odmowa leczenia zapalenia płuc antybiotykami może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, a nawet śmierci. W przypadku stosowania środków przeciwdrobnoustrojowych nie należy zapominać, że należą one do narkotyków o intensywnym narażeniu, więc nie można zaakceptować samoleczenia i naruszenia zasad przyjmowania w tym przypadku.